PL188194B1

PL188194B1 - Kompozycja do konserwowania martwych zwierzęcych lub ludzkich tkanek

Info

Publication number: PL188194B1
Application number: PL95317158A
Authority: PL
Inventors: Collado Juan Jimenez; Rada Edgar Arene; Inzunza Ramón Chavez
Original assignee: Univ Madrid Complutense
Priority date: 1995-03-09
Filing date: 1995-12-19
Publication date: 2004-12-31
Also published as: NZ297015A; AU4178096A; WO1996028024A1; JP3405733B2; CN1153453A; AU709318B2; PT775439E; SK145096A3; HU9603109D0; ES2191720T3; DE69529465D1; HU217026B; PL317158A1; US5968497A; CN1108097C; CA2189955A1; HUT75688A; EP0775439B1; JPH10500428A; RU2157069C2

Description

Wynalazek niniejszy dotyczy dziedziny techniki konserwowania zwierzęcych lub ludzkich tkanek organicznych. Bardziej szczegółowo, wynalazek dostarcza kompozycji użytecznych do tymczasowego lub długotrwałego zabezpieczania martwych tkanek i zwłok ludzkich i zwierzęcych przed naturalnymi procesami gnicia i przed zanieczyszczeniem grzybami.

Konserwacja zwłok zwierzęcych i ludzkich, jak również wyodrębnionych z nich narządów i tkanek, ma długą tradycję w historii, początkowo z przyczyn kulturowych, a mniej więcej od czasów Renesansu, również z uwagi na badania anatomiczne.

Obecnie zwłoki ludzkie konserwuje się nadal z przyczyn kulturowych, ale również z uwagi na badania patologiczne i anatomiczne i transportowanie zwłok z miejsca na miejsce. Podobnie, niezaleznie od wyżej wspomnianych celów, również nadal w celu publicznej i prywatnej edukacji poddaje się konserwacji zwłoki zwierzęce.

Aktualne technologie konserwowania opierają się głównie na technice balsamowania oraz na zanurzaniu, w których stosuje się różne środki. Środkami takimi są alkohol, jako środek utrwalający i konserwujący, kwas garbnikowy jako czynnik zapobiegający wzrostowi grzybów, wodorochlorek rtęci hamujący rozkład i ułatwiający mumifikację, arsen, gliceryna, parafina, kombinacje acetonu i silikonu, jak również formaldehyd lub formol odkryty przez chemika Wilhelma V. Hofmanna w 1868 roku. Dzięki niskim kosztom i doskonałym własnościom konserwującym, formol jest w dalszym ciągu najszerzej stosowanym środkiem do konserwowania zwłok i tkanek zwierzęcych i ludzkich, a jego koszt jest nadal niski.

188 194

Jednakże, ze względu na wysoką toksyczność, możliwe działanie szkodliwe i nawet kancerogenne, w kręgach naukowych i w administracji zdrowia zakwestionowano obecnie stosowanie formaldehydu i podjęto badania i projekty zakazania używania formolu jako środka konserwującego. Oprócz tego, dobrze znane są również wady formaldehydu, mianowicie jest on środkiem podrażniającym błony śluzowe i drogi oddechowe i ma charakterystyczny zapach, zazwyczaj odbierany jako bardzo nieprzyjemny.

Z drugiej strony, przy zastosowaniu konwencjonalnych technik konserwacji z użyciem znanych środków konserwujących nie osiągnięto ani całkowitego zabezpieczenia tkanek przed naturalnymi procesami rozkładu wywołanymi przez czynniki mikrobiologiczne i grzyby, ani nie utrzymano tych tkanek w stanie elastycznym, podobnym do stanu żywych tkanek.

Konwencjonalne techniki tymczasowej konserwacji, konieczne lub dogodne w niektórych przypadkach, jak na przykład transport zwłok, konserwacja w domach pogrzebowych przed pochówkiem lub w instytucjach sądowych przed dokonaniem autopsji, ograniczają się w zasadzie do umieszczania zwłok w pomieszczeniach zamrażających lub nastrzykiwania tętnic albo jam ciała formolem, co nie prowadzi do zadowalającej konserwacji, a ponadto, w przypadku pomieszczeń zamrażających, wiąże się z wysokimi kosztami konstrukcji, eksploatacji i utrzymania. W przypadku nastrzykiwania tętnic konieczny jest wysoko wykwalifikowany specjalista.

Z drugiej strony, w praktyce stosuje się techniki preparowania próbek anatomicznych, w których używa się formaldehydu/formolu. Do technik takich należą wybielanie kości, restauracja zwłok, ciał i części zmumifikowanych zwierząt, barwienie tkanek nerwowych, uelastycznianie trzewi, uzyskiwanie próbek naczyń krwionośnych technikami korozji-odbicia (ang. corrosion-reflection techniques), jak również diafanizacja (ang. diaphanization) ciał i płodów zwierząt.

Konwencjonalne techniki wybielania kości prowadzone przy użyciu agresywnych detergentów nie prowadzą do całkowicie zadowalających wyników, z uwagi na fakt, że trudno jest uzyskać jednolite wybielenie, a ponadto agresywność stosowanych detergentów uszkadza teksturę traktowanych nimi kości.

W konwencjonalnych technikach konserwacji zwierzęcych lub ludzkich zwłok, lub ich części, do tej pory nie opracowano techniki zapewniającej uelastycznienie zmumifikowanych tkanek, jak również konserwację pozwalającą na ich ekspozycje w temperaturze pokojowej i utrzymywanie się wyników konserwacji.

W konwencjonalnych technikach barwienia fragmentów tkanek nerwowych ośrodkowego układu nerwowego i ulastyczniania/konserwacji trzewi, uzyskiwania próbek naczyń krwionośnych technikami korozji-odbicia, jak również w technice diafanizacji ciał i płodów zwierzęcych, jest praktycznie niemożliwe uzyskanie części anatomicznych, które byłyby zachowane z dużym stopniem elastyczności, aby po wystawieniu bez zabezpieczenia, mogły zostać zachowane bez rozkładu.

Z drugiej strony, w konwencjonalnych technikach korozji-odbicia, jest bardzo trudne, aby nie powiedzieć, że praktycznie niemożliwe, utrzymanie większości cieńszych naczyń włosowatych, a następną dużą niedogodnością technik diafanizowania jest długi czas obróbki (około 120), którego takie techniki wymagają.

Dalsze prace prowadzone na podstawie badań, opisanych w patencie hiszpańskim P-9500471, doprowadziły do uzyskania kompozycji o podanych tutaj podstawowych składnikach, które nadają się do stosowania w innych celach, takich jak czasowa konserwacja zwłok metodą natryskiwania/rozpylania lub smarowania, wybielania kości, restauracji zwłok, zmumifikowanych ciał i części zwierząt, barwienia tkanek nerwowych, uelastyczniania trzewi, uzyskiwania próbek naczyń krwionośnych technikami korozji-odbicia, jak również do diafanizowania ciał i płodów zwierzęcych.

Celem niniejszego wynalazku jest przezwyciężenie niedogodności związanych ze stanem techniki przez opracowanie produktu o małej toksyczności, który jest łatwy do wytworzenia i stosowania, praktycznie bezwonny i szybko działający, a jego koszty są niskie, i który umożliwia konserwację i restaurację w stanie dużej elastyczności, podobnej do struktury i tekstury żywych tkanek, wszystkich typów tkanek zwierzęcych, niezależnie od tego, czy są to całe ciała, czy części ciała czy wyodrębnione z nich tkanki.

188 194

Ponadto, dzięki swym własnościom przeciwzakrzepowym i trombolitycznym produkt można wstrzykiwać do tkanek i zwłok przez naczynia krwionośne, bez uprzedniego ich przygotowania, to znaczy, bez przemywania naczyń krwionośnych, bez stosowania kompresorów', substancji przeciwzakrzepowych, itd.

Wynalazek niniejszy, jak wskazuje tytuł i jak określono w zastrzeżeniach, dotyczy kompozycji, które zawierają nadtlenek ketonu (CrCćjdialkilowego, korzystnie nadtlenki ketonu etylowo-metylowego i nadtlenki ketonu metylowo-izobutylowego lub ich mieszaniny, i są przeznaczone do konserwowania tkanek organicznych. Kompozycje są również użyteczne w preparatyce części anatomicznych.

Kompozycje charakteryzują się tym, ze zawierają mieszaninę (w % obj.):

- 12 do 70% co najmniej jednego nadtlenku ketonu (C-Cć) dialkilowego;

- 10 do 15% gliceryny;

- 15 do 75% co najmniej jednego alkoholu; oraz

- od 0 do 10% markera, barwnika i/lub substancji zapachowej.

Obecność markerów, barwników i substancji aromatyzujących, takich jak sarsaparilla, hydrat chloralu, citronella itd., jest korzystna.

Kompozycje przeznaczone są do konwencjonalnych technik konserwacji na drodze nastrzykiwania tętnic lub balsamowania, jak również przez zanurzanie i kombinację obydwu tych technik.

Podobnie do czasowej konserwacji stosować można technikę nakładania na powierzchnię poprzez smarowanie lub natryskiwanie/rozpylanie, co zostanie później opisane.

W technikach konserwowania zwłok i tkanek ludzkich i ssaczych na nieokreślony bliżej dłuższy czas za pomocą nastrzykiwania tętnic (balsamowania), kompozycje korzystnie mają następujący skład:

- 50-70% nadtlenku ketonu (CrCćjdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-30% alkoholu;

- 0-5% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

W technikach konserwowania zwłok i tkanek ludzkich i ssaczych na stosunkowo krótki czas, na przykład 1 do 3 miesięcy, kompozycje korzystnie mają następujący skład:

- 15-20% nadtlenku ketonu (Cp-Cć) dialkilowego;

- 65-70% alkoholu;

- 10-15% gliceryny;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej .

Kompozcyje do konserwowania zwierzęcych i ludzkich zwłok i tkanek przez zanurzanie, korzystnie mają następujący skład:

- 15-40% nadtlenku ketonu (C1-Cć)dialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 50-70% alkoholu;

- 0-5% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

Kompozycje do czasowego konserwowania zwierzęcych i ludzkich zwłok i tkanek przez nanoszenie na powierzchnię, korzystnie mają następujący skład:

- 12-18% nadtlenku ketonu (CrCć)dialkilowego;

- 10-30% gliceryny;

- 47-78% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

Kompozycje do konserwowania ciał i tkanek gadów, a ogólnie zwierząt, stosowanych w patologii i anatomii weterynaryjnej, korzystnie mają następujący skład:

- 15-70% nadtlenku ketonu (CrCćjdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-70% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

188 194

Kompozycje do konserwowania ciał i tkanek zwierząt morskich mają korzystnie następujący skład:

- 15-60% nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-65% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej .

Kompozycje do konserwowania ciał i tkanek w entomologii, korzystnie mają następujący skład:

- 15-50% nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 30-70% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej .

Nadające się do stosowania w kompozycjach nadtlenki ketonu (Ci-C6)dialkilowego są znane w technice. Jako przykład obecnego na rynku produktu podać można BUTANOX M50 sprzedawany przez firmę AKZO (nadtlenek metyloetyloketonu w dimetyloftalanie).

Najbardziej istotną funkcją alkoholu w kompozycji jest funkcja nośnika, który ułatwia mieszanie nadtlenku oraz penetrację i dyfuzję kompozycji w tkankach. Dobrymi alkoholami są, na przykład, 60°, 70°, 80° i 96° alkohole oraz absolutny etanol.

Gliceryna pełni w kompozycji funkcję środka zwilżającego. Odpowiednie są konwencjonalne gliceryny, na przykład 10° i 30°.

Barwniki lub środki aromatyzujące są składnikami ewentualnymi, które są głównie stosowane jako barwniki tkanek mięśniowych oraz do deodoryzowania tkanek, które przed preparowaniem zaczęły się juz rozkładać.

Dla ułatwienia analizy wytwarzanej kompozycji mogą być do niej włączone markery. Muszą być one obojętne, co oznacza, ze nie mogą wchodzi w reakcje z innymi składnikami.

Całkowite konserwujące i regenerujące działanie wspomnianych wyżej związków, w stosunku do różnych tkanek i przy użyciu różnych technik, osiąga po poddaniu próbki działaniu kompozycji według wynalazku przez 24 do 48 godzin, gdy wymagany jest długi lub nieokreślony czas konserwacji, ale w pewnych zastosowaniach, gdy wymagany jest krótszy okres konserwacji, taki jak konserwacja na czas transportu zwłok, przechowywanie w krypcie przed pochówkiem lub w celach identyfikacji, itd. czas poddawania działaniu jest krótszy.

Gdy środki konserwujące według wynalazku stosuje się jedynie w celach konserwacji, są one używane w kombinacji z odpowiednimi żywicami, w technikach korozyjnych na przykład z wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu, w diafanizacji ciał lub fragmentów anatomicznych, w barwieniu ośrodkowego układu nerwowego, w technikach konserwacji chrząstek i w technikach mikroskopowego unaczynienia kapilarnego.

Korzystnie kompozycje według wynalazku nie wytwarzają toksycznych pozostałości lub gazów podczas spalania zwłok lub fragmentów preparowanych z zastosowaniem takich kompozycji, jak również nie wytwarzają niebezpiecznych zanieczyszczających wycieków w zwłokach i ich fragmentach.

Następujące przykłady, które są jedynie ilustracyjne i reprezentatywne, a nie ograniczające, opisują praktyczne wykonanie wynalazku.

Przykład 1:

Mieszaninę, która zawiera na 1 litr 600 ml/l nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego 150 ml/l 30° gliceryny

200 ml/l 96% obj ./obj. etanolu ml/l sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników·'.

188 194

Przykład 2:

Mieszaninę, która zawiera na litr 500 ml/l nadtlenku ketonu (C1-C6)dialkilowego 100 ml/l 30° gliceryny

350 ml/l 96% obj./obj. etanolu ml/l sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników.

Przykład 3:

Mieszaninę

400 ml/l nadtlenku ketonu (CrC6)dialkilowego

150 ml/l 30° gliceryny

400 ml/l 80% obj./obj. alkoholu ml/l sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników.

Przykład 4:

Mieszaninę

350 ml nadtlenku ketonu (C1-C6)dialkilowego

200 ml 30° gliceryny

400 ml 70% obj./obj. etanolu ml sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników.

Przykład 5:

Mieszaninę

300 ml nadtlenku ketonu (CrC6)dialkilowego

150 ml 10° gliceryny

600 ml 60% obj./obj- etanolu ml sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników.

Przykład 6:

Mieszaninę

150 ml nadtlenku ketonu (C1-C6)dialkilowego

150 ml 60° gliceryny

200 ml 60% obj./obj. etanolu ml hydratu chloralu ml sarsaparilla wytworzono przez zwykłe dodanie różnych składników.

Przykład 7:

Przygotowano zwłoki ludzkie przez przemycie na zewnątrz konwencjonalnym środkiem detergentowym, nacięcie skóry w części szyjnej i udowej dla wyznaczenia tętnic konwencjonalnie stosowanych do nastrzykiwania środkami konserwującymi. W te naczynia krwionośne wprowadzono konwencjonalne dreny polietylenowe, a kompozycję opisaną w przykładzie 1 w stosunku 80-100 cm³ na kg wagi ciała wstrzykiwano powoli kroplami, aby ułatwić dyfuzję i impregnację w tkankach.

Przygotowane w ten sposób zwłoki umieszczono na tacy ze stali nierdzewnej z wodą. Po poddawaniu działaniu zmieniających się temperatur pomiędzy 0 i 30°C po dwóch latach zwłoki nie wykazywały żadnych zewnętrznych oznak rozkładu łub zanieczyszczenia grzybami, aczkolwiek otaczająca woda, jak również i tacka były wypełnione zielonymi, ciemnoniebieskimi i w większości białymi koloniami grzybów.

Wszystkie stawy zachowały swą elastyczność, tak więc zwłoki mogły być przemieszczane w różnych pozycjach przez zginanie różnych stawów w idealnie odwracalny sposób, bez narażania ich na jakiekolwiek uszkodzenia. Można było wyjątkowo łatwo dokonać sekcji zwłok i okazało się, ze ich struktura anatomiczna zachowała swoją pierwotną budowę i elastyczność. W wyniku czynności konserwacyjnych zaobserwowano łagodną, nie postępującą lipolizę.

188 194

Przykład 8:

Dwa fragmenty anatomiczne pochodzące ze zwłok ludzkich, a mianowicie, połowiczą miednicę i kolano, preparowano przez nastrzykiwanie tętnic 80 do 100 cm³ na kg wagi ciała kompozycji wytworzonej według przykładu 1. Fragmenty te przykryto torbami polietylenowymi i pochowano w półwilgotnej ziemi na głębokości 30 cm. Trzy lata później fragmenty ekshumowano i oceniono wizualnie pod względem ich wyglądu zewnętrznego, przez dotyk, oceniając ich mobilność, i na drodze sekcji pod względem ich charakterystyki anatomicznej.

Fragmenty pokryte były tkanką tłuszczową, ale po umyciu ich wodą i konwencjonalnym detergentem zaobserwowano, ze

- zachowały one swój naturalny kolor,

- nie wykazywały zanieczyszczenia grzybami i żadnych śladów rozkładu lub zniszczenia struktury anatomicznej;

- utrzymały całkowitą elastyczność i mobilność bierną.

Sekcja fragmentów wykazała:

- kolano i stawy biodrowo-udowe zachowały się całkowicie i utrzymały swą konsystencję i naturalne własności strukturalne chrząstek, torebek i wiązadeł;

- naczynia utrzymały wystarczającą elastyczność i konsystencję strukturalną pozwalającą na ich nastrzykiwanie.

Przykład 9:

W różnych sekcjach pobrano kilka płuc pochodzących ze zwłok ludzkich i zanurzono je w kompozycji opisanej w przykładzie 2 na 24 do 48 godzin.

Następnie za pomocą konwencjonalnego drenu i przez wstrzyknięcie podskórne przez tchawicę wprowadzono kompozycję opisaną w przykładzie 2. Do płuc i przez tchawicę przez konwencjonalny kompresor wprowadzano powietrze pod podwyższonym ciśnieniem, aby zapewnić jednolitą dystrybucję środka konserwującego wewnątrz płuc.

do 12 godzin później stwierdzono, że po nadmuchaniu i usunięciu sprężonego powietrza przez tchawicę nadal zaobserwować można ruchy płuc związane z wdechem i wydechem, tak więc płuca utrzymały swą nienaruszoną strukturę i elastyczność.

Przykład 10:

Różne fragmenty pochodzące ze zwłok ludzkich, mianowicie, serce, krezkę, jelito cienkie i górną część ramienia przygotowano do nadmuchiwania naczyń krwionośnych barwnikami.

Fragmenty te zanurzono w kompozycji opisanej w przykładzie 2 na 24 do 48 godzin. Następnie, strzykawką podskórną o średnicy odpowiedniej do rozmiaru naczyń krwionośnych wprowadzono kompozycję wytworzoną zgodnie z przykładem 1 w ilości proporcjonalnej do każdego fragmentu.

Następnie, fragmenty zanurzono w kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 2 na 24 godziny, po czym wyjęto je i wprowadzono w naczynia krwionośne powietrze, aby je oczyścić. Następnie, do naczyń wprowadzono barwnik zawierający żelatynę.

Po wprowadzeniu do cienkich naczyń włosowatych barwnika można było zaobserwować całkowity brak skrzepów krwi we wszystkich fragmentach, jak również wysoki stopień elastyczności wszystkich naczyń. Po wprowadzeniu powietrza możliwe było symulowanie rozszerzenia naczyń.

Przykład 11:

Głowę psa zanurzono w kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 3 na 24 godziny. Następnie, przy użyciu technik i w ilości równoważnej ze stosowaną w konwencjonalnym balsamowaniu formaldehydem, w główne tętnice wstrzyknięto kompozycję wytworzoną według przykładu 3.

Po 36 godzinach można było zaobserwować całkowitą regenerację mobilności biernej szczęk, języka, powiek, wyjątkowe wybielenie zębów, jak również całkowitą elastyczność wszystkich tkanek głowy. Po dwóch latach, głowa, poddana działaniu temperatury pokojowej, nie wykazywała utraty jakiejkolwiek z wymienionych powyżej własności, jak również śladów rozkładu, ani zanieczyszczenia mikrobiologicznego lub grzybami.

188 194

Przykład 12:

Trzy pospolite jaszczurki zanurzono w kompozycji wytworzonej według przykładu 3 na 48 godzin.

Po zanurzeniu można było stwierdzić, że zwierzęta zachowały całkowitą elastyczność skóry i stawów, jak również całkowicie naturalny wygląd. Cechy te utrzymywały się przez 6 miesięcy po zanurzeniu. Oprócz tego, zwierzęta nie wykazywały żadnych oznak rozkładu, zanieczyszczenia grzybiczego lub mikrobiologicznego i mumifikacji.

Przykład 13:

Ryby, gatunku karp złocisty, zanurzono w kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 4 na 24 godziny. Po zanurzeniu można było stwierdzić, że zwierzęta zachowały całkowitą elastyczność płetw, skóry i stawów, jak również całkowicie naturalny wygląd. Cechy te utrzymywały się 6 miesięcy po zanurzeniu. Oprócz tego, zwierzęta nie wykazywały żadnych oznak rozkładu, zanieczyszczenia grzybiczego lub mikrobiologicznego i mumifikacji.

Przykład 14:

Pięćdziesiąt pospolitych pszczół zanurzono w kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 5 na 24 godziny. Po zanurzeniu można było stwierdzić, ze zwierzęta zachowały całkowitą elastyczność skrzydeł, skóry i stawów, jak również całkowicie naturalny wygląd. Cechy te utrzymywały się 6 miesięcy po zanurzeniu. Oprócz tego, zwierzęta nie wykazywały żadnych oznak rozkładu, zanieczyszczenia grzybiczego lub mikrobiologicznego i mumifikacji.

Przykład 15:

Zwłoki ludzkie 6 godzin po śmierci umieszczono na gładkiej i wodoodpornej powierzchni. Korzystnie (ale nie koniecznie) wszystkie naturalne otwory przetarto delikatnie bawełną nasączoną kompozycją wytworzoną zgodnie z przykładami 1, 2 lub 6.

Za pomocą szczotki o szerokości 6 do 10 cm, lub konwencjonalnego spryskiwacza pod ciśnieniem doprowadzanym ręcznie na całą powierzchnię zwłok naniesiono kompozycję wytworzoną zgodnie z przykładem 6, aż zwłoki zostały jednolicie nasączone.

Gdy zwłoki, o których mowa, są ciężkie, obrzękłe lub wykazują oznaki rozkładu albo fermentacji, przede wszystkim na poziomie brzucha, wskazane jest powolne wstrzyknięcie w jamę piersiową i brzuszną 100 cm³ kompozycji wytworzonej według przykładu 6.

Gdy zwłoki są okaleczone, aby poprawić konserwację okaleczonych miejsc, w miejsca takie można dodatkowo wstrzyknąć 20 do 25 cm³ kompozycji.

Z uwagi na nieznacznie oleisty charakter środka konserwującego, wskazane jest pozostawienie zwłok na 60 do 90 minut bez okrywania.

Zabezpieczone w ten sposób zwłoki można utrzymywać w temperaturze pokojowej od 3 do 20 dni, co jest szczególnie korzystne na przykład w przypadku, gdy wymagają one transportu na małą lub średnią odległość lub muszą pozostać w domach pogrzebowych.

Gdy obserwuje się nieprzyjemny zapach lub oznaki rozkładu, nanoszenie kompozycji na powierzchnię zwłok można powtórzyć, jak opisano uprzednio, trzy i/lub siedem dni po pierwszej obróbce.

Przykład 16:

Kawałki kości w celu wybielenia, wraz z istotą białą, którą mogą być częściowo lub całkowicie pokryte i którą można usunąć, wprowadza się do kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 2 na okres jednego do trzech tygodni, w zależności od ich rozmiaru.

Następnie kawałki te wyjmuje się i umieszcza w kąpieli 96% alkoholu na 3 do 7 dni.

Potem kawałki usuwa się z kąpieli alkoholowej i utrzymuje się w temperaturze pokojowej aż całkowicie wyschną (od około 1 do 2 dni).

Nawet gdy kawałki kości pochodzą z pochówku, zaobserwować można, że opisana powyżej obróbka prowadzi do całkowitego ich wybielenia.

Przykład 17:

Zmumifikowane zwłoki poddaje się restauracji, do którego to celu najpierw powierzchnię ich czyści się, az do usunięcia nieorganicznych pozostałości, a następnie zanurza się je w kąpieli w kompozycji wytworzonej zgodnie z przykładem 2 na czas minimum 3 do 5 dni.

W tym czasie, zaobserwować można, że zmumifikowane zwłoki stają się coraz czystsze, a ich tkanki, a nawet stawy, nabywają elastyczności. Gdy zaobserwuje się wymagany

188 194 kolor i elastyczność, zwłoki wyjmuje się z kąpieli, i natychmiast po wyjęciu wystawia się je na działanie temperatury pokojowej na praktycznie nieokreślony czas.

W przypadku, gdy później następuje odwodnienie, zwłoki można ponownie wprowadzić do kąpieli na 2 do 3 dni.

Przykład 18:

Jedną część tkanki nerwowej utrwala się, dzieli i zanurza na około 15 minut w roztworze 5 g siarczanu miedzi w 500 ml wody destylowanej. Tkankę usuwa się i przemywa obficie wodą destylowaną przez 1 do 2 minut.

Po przemyciu, tkankę zanurza się w roztworze zelazocyjanku potasu w 500 ml wody destylowanej. Tkankę usuwa się i przemywa obficie wodą destylowaną przez około 5 do 15 sekund.

Po drugim przemyciu, zanurza się ją w chlorku żelaza na około 15 sekund, a następnie przemywa się znowu obficie wodą destylowaną przez 5 do 10 minut. Gdy wymagany jest bardzo jasny odcień konserwowanej tkanki, zanurza się ją ponownie w roztworze siarczanu miedzi na kilka minut.

Przemytą tkankę zanurza się w 96° przez 5 do 6 minut, a następnie ponownie na 15 do 30 minut w roztworze wytworzonym zgodnie z przykładem 2, aż tkanka uzyska jasnobrązowy odcień.

Tak traktowana tkanka nerwowa pozostaje elastyczna i nie rozkłada się, nawet gdy jest poddana działaniu temperatury pokojowej.

Przykład 19:

W celu nadania elastyczności upowietrzonym trzewiom, takim jak na przykład płuca, jelita, itd., fragmenty (uprzednio opróżnione) wprowadza się do roztworu wytworzonego zgodnie z przykładem 2 na 72 godziny. W tym czasie i podczas całkowitego zanurzenia fragmenty nadmuchuje się pod niskim ciśnieniem roztworem, w przypadku zablokowania dróg płucnych przez tchawicę, a w przypadku jelit przez jeden z końców po połączeniu z drugim końcem. W tym przypadku, nie tylko uzyskano oczyszczenie zawartości, ale również całkowitą elastyczność i zakonserwowanie trzewi. Elastyczność traktowanych w ten sposób fragmentów jest praktycznie taka sama, jak żywych tkanek.

Natychmiast po usunięciu fragmentów z roztworu, można jej nadmuchać powietrzem pod niskim ciśnieniem lub wypełnić żywicami syntetycznymi, zabarwić elastycznym lateksem lub półstałym barwnikiem. Korzystnie, fragmenty przechowuje się w torebkach polietylenowych i owija się w tkaninę lub bawełnę lekko nasączoną kompozycją według przykładu 1 lub 2.

Przykład 20:

Dla otrzymania próbek naczyń krwionośnych stosuje się opisaną technikę korozji-odbicia, na przykład z użyciem nerek.

W tętnice nerkowe poprzez dren wstrzykuje się roztwór według przykładu 2, az wszystkie naczynia tętnicze nerek zostaną całkowicie wypełnione roztworem.

Tak potraktowane fragmenty umieszcza się na nieporowatej powierzchni w temperaturze pokojowej na 24 do 48 godzin. Po tym czasie do naczyń tętniczych tętnicą nerkową wprowadza się konwencjonalną żywicę akrylową, aż próbka osiągnie żądaną konsystencję.

Następnie próbkę zanurza się w roztworze wodnym, który zawiera od 15 do 20 g wodorotlenku sodu na litr wody, aż tkanka nerek skoroduje, a żywica wypełniająca naczynia tętnicze, z najcieńszymi naczyniami włosowatymi włącznie, pozostanie odkryta.

Próbkę przemywa się wodą i można ją pozostawić w temperaturze pokojowej bez żadnego zabezpieczenia.

Przykład 21:

W technice diafanizacji (na przykład płodów) stosuje się następującą procedurę.

Próbkę całkowicie zanurza się w roztworze z przykładu 2 na minimum 48 godzin i maksimum 7 dni, w zalezności od rodzaju poddawanej obróbce próbki. Następnie próbkę wyjmuje się i utrzymuje w roztworze 2 g alizaryny na litr 50° alkoholu przez 3 do 5 godzin, po czym zanurza w roztworze z przykładu 2 przez 5 do 7 dni, az całkowicie ulegnie diafanizacji.

Zdiafanizowaną próbkę można pozostawić w temperaturze pokojowej bez żadnego zabezpieczenia i powlekania, z tą korzyścią w stosunku do próbek poddawanych diafanizacji

188 194 konwencjonalnymi metodami, że muszą być one przechowywane w glicerynie. Inną korzyścią stosowania kompozycji według wynalazku jest fakt, że diafanizacja wymaga zasadniczo mniej czasu niż prowadzona z użyciem formolu/formaldehydu, która zazwyczaj wymaga 120 dni.

W tych wszystkich przypadkach, gdy próbki pozostawia się na długi czas w środowisku gorącym, skutki diafanizacji mogą ulec pogorszeniu. W takich przypadkach, dla odzyskania całkowitej diafanizacji, wystarczające jest zanurzenie próbek ponownie w roztworze z przykładu 2.

Claims

1. Kompozycja do konserwowania martwych zwierzęcych lub ludzkich tkanek orga nicznych, znamienna tym, że zawiera następujący preparat zawierający w % obj.

-12 do 70% co najmniej jednego nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego;

- 10 do 30% gliceryny;

- 15 do 78% co najmniej jednego alkoholu oraz

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 50 do 70% nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-30% alkoholu;

- 0-5% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 15-20% nadtlenku ketonu (Ci-C6)dialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 65-70% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 15-40% nadtlenku ketonu (Ci-Cćjdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 50-70% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 15-70% nadtlenku ketonu (Ci-Cójdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-70% alkoholu;

- 0-5% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 15-60% nadtlenku ketonu (Ci-Cćjdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 15-65% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 15-50% nadtlenku ketonu (Ci-Cgjdialkilowego;

- 10-15% gliceryny;

- 30-70% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

8. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera

- 12-18% nadtlenku ketonu (Ci-Cćjdialkilowego;

- 10-30% gliceryny;

- 47-78% alkoholu;

- 0-10% markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera w 1 litrze

- 600 ml nadtlenku ketonu (Ci-Cćjdialkilowego;

- 150 ml gliceryny;

- 200 ml alkoholu;

- 50 ml markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

188 194

10. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, ze preparat zawiera w 1 litrze

- 500 ml nadtlenku ketonu (C)-C6)dialkilowego;

- 100 ml gliceryny;

- 350 ml alkoholu;

- 50 ml markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

11. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera w 1 litrze

- 400 ml nadtlenku ketonu (C1-C6)dialkilowego;

- 150 ml gliceryny;

- 400 ml alkoholu;

- 50 ml markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

12. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że preparat zawiera w 1 litrze

- 350 ml nadtlenku ketonu (C1-C6)dialkilowego;

- 200 ml gliceryny;

- 400 ml alkoholu;

- 50 ml markera, barwnika i/lub substancji aromatyzującej.

13. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako alkohol zawiera etanol, absolutny etanol lub ich mieszaninę.

14. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako alkohol zawiera alkohol 96°.

15. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako alkohol zawiera alkohol 80°.

16. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako alkohol zawiera alkohol 70°.

17. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako alkohol zawiera alkohol 60°.

18. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako glicerynę zawiera glicerynę 30°.

19. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako glicerynę zawiera glicerynę 10°.

20. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako barwnik zawiera barwnik wybrany spośród hydratu chloralu i sarsaparilla.

21. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako substancję aromatyzującą zawiera citronellę.

22. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako nadtlenek ketonu (C1-C6) dialkilowego zawiera nadtlenek ketonu etylowo-metylowego, nadtlenek ketonu metylowo-izobutylowego i ich mieszaniny.