PL186910B1

PL186910B1 - Pocisk oraz sposób jego wytwarzania

Info

Publication number: PL186910B1
Application number: PL98324281A
Authority: PL
Inventors: Jakob Burri
Original assignee: Contraves Pyrotec Ag
Priority date: 1997-01-14
Filing date: 1998-01-14
Publication date: 2004-03-31
Also published as: EP0853228B1; JPH10206097A; ES2171823T3; CZ284833B6; KR100529283B1; NO980151D0; NO317407B1; CZ11498A3; US6119600A; CA2223516C; EP0853228A1; DE59706552D1; NO980151L; ZA9885B; KR19980070318A; PL324281A1; CA2223516A1; SG55447A1

Abstract

1. Pocisk, z plaszczem oraz z korpusem pocisku usytuowanym wewnatrz plaszcza, umiejscowionym za pomoca urzadzenia centrujacego, posiadajacym srednice stala lub zwiekszajaca od czola do konca, w któr ym plaszcz sklada sie ze skorupy pocisku oraz czolowej czesci ostrolu- kowej pocisku, uformowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamkniety jest od tylu uszczelnieniem, które wchodzi do wnetrza plaszcza ¡ czesciowo otacza korpus pocisku, zna- mienny tym, ze zewnetrzna powierzchnia skorupy (2) poci- sku stanowi tylna czesc zewnetrznej powierzchni plasz- cza (1), a urzadzenie centrujace (5, 9), w które korpus (6) pocisku jest wprowadzony i w którym jest on umiejsco- wiony, usytuowane jest wewnatrz czolowej czesci ostro- lukowej (3) pocisku 10 Sposób wytwarzania pocisku z plaszczem oraz z korpusem pocisku usytuowanym wewnatrz plasz- cza, umiejscowionym za pomoca urzadzenia centrujace- go, posiadajacym srednice stala lub zwiekszajaca od czola do konca, w którym plaszcz sklada sie ze skorupy pocisku oraz czolowej czesci ostrolukowej pocisku, ufor- mowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamkniety jest od tylu uszczelnieniem, które wchodzi do wnetrza plasz- cza i czesciowo otacza korpus pocisku, znamienny tym, ze w pierwszym etapie czolowa czesc ostrolukowa (3) pocisku formuje sie wtryskowo na skorupie (2) pocisku, przez co trwale i niezawodnie zakotwia sie ja w rowkach (4) skorupy (2) pocisku Fig. 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pocisk oraz sposób jego wytwarzania.

Wynalazek dotyczy w szczególności pocisku z płaszczem oraz korpusem pocisku, usytuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą się od czoła ku końcowi i obejmuje także sposób wytwarzania takiego pocisku.

Pociski znane od dawna jako, przykładowo, pociski z płaszczem stalowym, mają płaszcz ze stali oraz rdzeń, względnie korpus z utwardzonego ołowiu lub w przypadku tak zwanych pocisków z ostrołukową osłoną czołową - rdzeń, względnie korpus ze stali. Inne pociski, takie jak pociski z twardym rdzeniem, dla wojsk pancernych - przykładowo do działań przeciwczołgowych, są bardzo twardymi pociskami przebijającymi cele opancerzone lub obejmują odpowiednio twardy rdzeń oraz płaszcz z miękkiej stali. Znane są również pociski, których płaszcz co najmniej częściowo wykonany jest z odpowiedniego tworzywa sztucznego.

W przypadku części spośród omówionych wyżej pocisków, w których - co do zasady, korpus wypełnia cały płaszcz, zmiany kształtu i rozmiarów rdzenia, względnie korpusu o identycznym kalibrze, lub też płaszcza są niemal niemożliwe. Inne pociski, w przypadku których możliwe byłoby wyposażanie identycznych płaszczy różnymi korpusami i w taki sposób uzyskiwanie różnych pocisków, mają stosunkowo wysoki koszt wytwarzania.

Przykładowo, we francuskiej publikacji patentowej nr FR 1 242 187 opisano pocisk, z korpusem, płaszczem składającym się z czołowej osłony ostrołukowej i skorupy zamocowanej na zewnątrz czołowej osłony ostrołukowej oraz z uszczelnieniem zamykającym od tyłu płaszcz i otaczającym tylną część korpusu. W obwodzie korpus ma w przybliżeniu kształt zzpzlliza, co oznacza, że jego średnica najpierw zwiększa się od czoła ku tyłowi a następnie znowu się zmniejsza. Nie jest zatem możliwe, aby najpierw wyprodukować płaszcz a następnie wyposażyć go w rdzeń, co byłoby pożądane z punktu widzenia wyprodukowania najpierw dużej partii płaszczy, a następnie wytwarzania z nich różnych pocisków na drodze wyposażania ich w różne korpusy. W szczególności nie jest możliwe, aby czołową osłonę ostrołukową pocisku formować metodą wtryskową..

W przypadku pocisku znanego z francuskiej publikacji patentowej nr FR 812 377 możliwe jest wyposażanie takich samych płaszczy w różne rdzenie, w zależności od zamierzonego przeznaczenia. Pocisk ten ma korpus - wyceztrkwęzy od czoła za pomocą pierścienia oraz otaczający go płaszcz, który od tyłu zamknięty jest przez metalowe uszczelnienie, które otacza tylną część korpusu. Uszczelnienie to stanowi przede wszystkim dodatkową masę, to znaczy musi być odpowiednio ciężkie, a zatem musi być wykonane z metalu. Płaszcz obejmuje ostrołukową osłonę czołową oraz skorupę pocisku, ukoztęłtowαzz jako integralna całość i także wykonane z metalu. Wadą tego pocisku jest zasadniczo skomplikowana pracochłonna produkcja, co w szczególności stanowi konsekwencję faktu, że zarówno płaszcz jak i uszczelnienie wykonane są z metalu tak, że nie jest możliwe wytwarzanie obu tych elementów lub jednego z nich - metodą formowania wtryskowego.

186 910

Kolejny pocisk z płaszczem i korpusem znany jest z patentu Stanów Zjednoczonych nr US 3,795,196. Płaszcz składa się z czołowej osłony ostrołUkowej pocisku w części przedniej, podczas gdy tylną część płaszcza stanowi uszczelnienie, które jednocześnie jest wykorzystane do zamknięcia płaszcza od tyłu. Uszczelnienie wykonane jest z metalu. Pocisk ten nie ma skorupy. Rdzeń pocisku jest centrowany za pomocą dwóch pierścieni. Budowa pocisku pozwalałaby teoretycznie na wyposażenie płaszcza tego samego typu w różne korpusy. Wymagałoby to jednak wprowadzania korpusu do płaszcza od czoła pocisku. Jednakże, ponieważ elementami pocisku są pierścienie centrujące, formowanie wtryskowe czołowej osłony ostrołukowej pocisku i w konsekwencji nisko-kosztowe wytwarzanie pocisku nie byłoby możliwe.

Wreszcie, z francuskiej publikacji patentowej nr FR 2 238 137 znany jest pocisk, którego rdzeń jest stożkowy w przedniej połowie oraz cylindryczny - w tylnej. Rdzeń ten pokryty jest płaszczem. Zasadniczo, budowa pocisku pozwalałaby na wyposażanie płaszczy tego samego typu w różne korpusy od tyłu i produkowanie w ten sposób różnych pocisków. Płaszcz tego pocisku składa się z czołowej osłony ostrołukowej pocisku wykonanej z materiału nadającego się do wtrysku, ściślej z tworzywa sztucznego, formowanej wtryskowe na metalowej skorupie pocisku. Tylny wlot płaszcza zamknięty jest zamknięciem lub uszczelnieniem, które wchodzi do płaszcza i częściowo otacza rdzeń pocisku. Od czoła pocisku, zewnętrzną powierzchnię płaszcza stanowi czołowa osłona ostrołukowa pocisku, a w tylnej części pocisku uszczelnienie z metalu.

Pod tym względem pocisk ten jest wykonany tak samo jak pocisk według patentu Stanów Zjednoczonych nr US 3,795,196 lecz ma - w przeciwieństwie do pocisku według patentu Stanów Zjednoczonych nr US 3,795,196 - skorupę pocisku. Skorupa pocisku, która spoczywa na korpusie pocisku w jego części centralnej, nie opiera się o zewnętrzną powierzchnię płaszcza, lecz wykorzystana jest jedynie dla utworzenia pośredniego połączenia śrubowego pomiędzy czołową osłoną ostrołukową pocisku a uszczelnieniem. Kołnierz ukształtowany na części uszczelnienia wchodzący do płaszcza wykorzystywany jest przede wszystkim jako zespół centrujący. Główną wadę tego pocisku stanowi fakt, że sposób jego wytwarzania jest skomplikowany z następującego powodu: uszczelnienie stanowi tylną część zewnętrznej powierzchni płaszcza. Z tego powodu pierścień wiodący będzie wymagać mocowania do uszczelnienia, a więc staje się oczywiste wykonanie uszczelnienia z metalu. Powoduje to, że układ centrujący, który musi mieć precyzyjne wymiary, musi także być wykonany z metalu, co w sumie łączy się z dużymi nakładami.

Podsumowując należy stwierdzić, że żaden spośród znanych pocisków nie spełnia wskazanych wyżej potrzeb: z jednej strony zastosowania różnych korpusów pocisku, a z drugiej - łatwości wytwarzania.

Jest zatem celem wynalazku opracowanie, na bazie stanu techniki według francuskiej publikacji patentowej nr FR 2 238 137, pocisku z płaszczem oraz korpusem usytuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą się od czoła ku tyłowi, jak również sposobu jego wytwarzania, w którym płaszcz może być wyposażony w różne rodzaje korpusów, zgodne z odnośnym przeznaczeniem i który wytwarzać można w sposób prosty - a zatem ekonomicznie opłacalny.

Cel ten osiągnięto dzięki opracowaniu rozwiązania według wynalazku.

Pocisk z płaszczem oraz z korpusem pocisku usytuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą od czoła do końca, w którym płaszcz składa się ze skorupy pocisku oraz czołowej części ostrołukowej pocisku, uformowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamknięty jest od tyłu uszczelnieniem, które wchodzi do wnętrza płaszcza i częściowo otacza korpus pocisku, według wynalazku cechuje się tym, że zewnętrzna powierzchnia skorupy pocisku stanowi tylną część zewnętrznej powierzchni płaszcza, a urządzenie centrujące, w które korpus pocisku jest wprowadzony i w którym jest on umiejscowiony, usytuowane jest wewnątrz czołowej części ostrołukowej pocisku.

Korzystnie w pocisku według wynalazku korpus pocisku ma kształt walcowy i ma obwodowe rowki.

186 910

Korzystnie, korpus pocisku ukształtowany jest jako wiele cząstkowych korpusów. Korzystnie, cząstkowe korpusy pocisku są walcowymi krążkami, uszeregowanymi jeden obok drugiego.

Zgodnie z wynalazkiem, cząstkowe korpusy pocisku mogą być wykonane z różnych materiałów;

Korzystnie, co najmniej jeden cząstkowy korpus pocisku wykonany jest co najmniej częściowo z plastycznego i kruchego metalu ciężkiego, a co najmniej jeden cząstkowy korpus pocisku stanowi masa zapalająca.

Zgodnie z wynalazkiem, cząstkowe korpusy pocisku mogą mieć środki do wzajemnego centrowania.

W pocisku według wynalazku urządzenie centrujące ma wybranie, współosiowe w stosunku do podłużnej osi pocisku, z czterema kanałami, rozmieszczonymi co 90°, których dna są łukowato wygięte tworząc wycinki okręgu współśrodkowego w stosunku do powyższego wybrania, a na jego obwodzie, w tylnej części czołowej osłony ostrołukowej pocisku, rozmieszczone są co 90° obok wskazanych kanałów - cztery żebra oddalone od siebie o odległość równą szerokości tych kanałów, przy czym żebra te są w przekroju poprzecznym łukowate i mają grubość odpowiadającą głębokości kanałów.

Pocisk według wynalazku cechuje się również tym, że czołowa osłona ostrołukowa pocisku i/lub uszczelnienie są formowane wtryskowo, korzystnie z materiału termoplastycznego o wysokiej odporności termicznej, wzmocnionego włóknami.

Wynalazek obecny obejmuje także sposób wytwarzania pocisku.

Zgodnie z wynalazkiem, sposób wytwarzania pocisku z płaszczem oraz z korpusem pocisku usytuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą od czoła do końca, w którym płaszcz składa się ze skorupy pocisku oraz czołowej części ostrołukowej pocisku, uformowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamknięty jest od tyłu uszczelnieniem, które wchodzi do wnętrza płaszcza i częściowo otacza korpus pocisku, polega na tym, że w pierwszym etapie czołową część ostrołukową pocisku formuje się wtryskowo na skorupie pocisku, przez co trwale i niezawodnie zakotwia się ją w rowkach skorupy pocisku, rozmieszczonych wewnątrz skorupy pocisku, w drugim etapie korpus pocisku wsuwa się w urządzenie centrujące czołowej części ostrołukowej pocisku przez otwartąjeszcze skorupę pocisku, a w trzecim etapie dotychczas otwartą od tyłu skorupę pocisku, zamyka się uszczelnieniem, otrzymując pocisk w którym zewnętrzna powierzchnia skorupy pocisku stanowi tylną, część zewnętrznej powierzchni płaszcza, a urządzenie centrujące, w które korpus pocisku jest wprowadzony i w którym jest on umiejscowiony, usytuowane jest wewnątrz czołowej części ostrołukowej pocisku, przy czym, ewentualnie korpus pocisku ma kształt walcowy i ma obwodowe rowki, bądź ukształtowany jest jako wiele cząstkowych korpusów pocisku.

Korzystnie, uszczelnienie przeznaczone do zamknięcia skorupy pocisku - dotychczas otwartej od tyłu - formuje się z materiału nadającego się do wtrysku, korzystnie z tworzywa sztucznego, przez jego wtrysk do skorupy pocisku, gdzie tworzywo sztuczne wnika w kanały, pomiędzy żebra czołowej osłony ostrołukowej pocisku tak, że korpus pocisku jest całkowicie otoczony, od czoła, z boków i od tyłu, przez tworzywo sztuczne czołowej osłony ostrołukowej pocisku i uszczelnienia.

W nowym pocisku według wynalazku, korpus pocisku wykonany jest w taki sposób, że jego średnica jest stała od czoła do tylnego końca lub zwiększa się, lecz nie zmniejsza się tak, że możliwe jest wprowadzanie rdzenia pocisku od tyłu do wcześniej wytworzonego płaszcza. Płaszcz składa się z generalnie metalowej skorupy oraz z czołowej osłony ostrołukowej z utwardzonego materiału nadającego się do wtrysku, korzystnie tworzywa sztucznego, którą formuje się przez wtrysk do obudowy skorupy. Wybrania na rdzeń pocisku oraz układ centrujący do prowadzenia i umiejscowienia korpusu pocisku są przewidziane wewnątrz czołowej osłony ostrołukowej pocisku. Tak więc układ centrujący występuje w nowym pocisku według wynalazku w elemencie formowanym wtryskowo, to znaczy w czołowej osłonie ostrołukowej pocisku, przez co eliminuje się wysokie koszty związane z wytwarzaniem układu centrującego w metalowym elemencie konstrukcyjnym. Zewnętrzną powierzchnię płaszcza - który

186 910 w przedniej części pocisku stanowi czołowa osłona ostrołukowa pocisku, w tylnej części pocisku stanowi metalowa skorupa, która może stanowić sztywną bazę do mocowania pierścienia wiodącego. Tylny otwór płaszcza, którego krawędź stanowi skorupa pocisku zamknięty jest uszczelnieniem, które wchodzi do wnętrza płaszcza i otacza częściowo rdzeń pocisku.

Ponieważ pierścień wiodący nie wymaga mocowania do uszczelnienia, korzystnie nie tylko czołowa osłona ostrołukową pocisku, lecz również uszczelnienie wykonane jest z tworzywa sztucznego i - generalnie - formowane wtryskowo po odpowiednim wyposażeniu płaszcza tak, że wytwarzanie i montaż realizuje się w jednym etapie produkcyjnym. Szczególnie korzystny pocisk uzyskuje się wówczas gdy uszczelnienie formuje się wtryskowo, ponieważ dzięki temu korpus pocisku jest całkowicie unieruchomiony w pozycji osiowej bez potrzeby, przykładowo - wykonywania wysoce precyzyjnej mechanicznej produkcji, lub odpowiednio także wówczas gdy rdzeń pocisku został wytworzony ze stosunkowo dużą dopuszczalną tolerancją zmian.

Podczas wytwarzania pocisku według wynalazku, czołową osłonę ostrołukową pocisku formuje się wtryskowo w pierwszym etapie procesu wytwarzania, na skorupie pocisku, a w drugim etapie - korpus pocisku wsuwa się do zespołu centrującego od tyłu, aż sięgnie on do rygla bezwładnikowego. Uszczelnienie wprowadza się w trzecim etapie. Uszczelnienie wytwarza się korzystnie przez wprowadzenie nadającego się do wtrysku materiału do wnętrza skorupy pocisku, względnie płaszcza, w następstwie czego korpus pocisku jest całkowicie otoczony od czoła przy ryglu bezwładnikowym, z boku wzdłuż powierzchni bocznej i od tyłu wokół swojej powierzchni tylnej, przez materiał uformowanej wtryskowo czołowej osłony ostrołukowej pocisku i uszczelnienia.

Korzyści osiąganych dzięki obecnemu wynalazkowi można upatrywać w tym, że możliwe jest stosowanie jedno lub wieloczłonowych korpusów pocisku różnych typów i rozmiarów w tym samym płaszczu oraz w tym, ze zaproponowany sposób wytwarzania jest prosty i wymagający niskich nakładów czasowych, ponieważ w przeciwieństwie do pocisku według francuskiej publikacji patentowej nr FR 2 238 137 nie tylko sama czołowa osłona ostrołukową pocisku, ale także zespół centrujący wykonane są z materiału nadającego się do wtrysku, dzięki czemu można osiągnąć korzystny koszt wytwarzania. Jeśli uszczelnienie jest także wykonane z materiału nadającego się do wtrysku, co jest bez trudu możliwe, a nawet zalecane, koszty wytwarzania ulegają dalszemu obniżeniu.

Wynalazek zostanie bardziej szczegółowo objaśniony poniżej na podstawie dwóch przykładowych wykonań wynalazku, w oparciu o załączone rysunki.

Krótki opis rysunków:

Fig. 1 przedstawia pocisk według wynalazku, w pierwszym przykładzie wykonania, w przekroju podłużnym wzdłuż linii I-I na rysunku Fig. 2,

Fig. 2 przedstawia dwa pół-przekroje poprzeczne a i b wzdłuż linii II-II i ΙΓ-ΙΓ przez pocisk pokazany na rysunku Fig. 1,

Fig. 3 przedstawia pocisk po pierwszym etapie wytwarzania w przekroju podłużnym wzdłuż linii ΠΙ-ΙΠ na rysunku Fig. 4,

Fig. 4 przedstawia dwa pół-przekroje poprzeczne a i b wzdłuż linii IV-IV i IV'-IV' przez pocisk pokazany na rysunku Fig. 3,

Fig. 5 przedstawia pocisk według wynalazku w drugim przykładzie wykonania w przekroju podłużnym wzdłuż linii V-V na rysunku Fig. 6,

Fig. 6 przedstawia dwa pół-przekroje poprzeczne a i b wzdłuż linii VI-VI i VI'-VI' przez pocisk pokazany na rysunku Fig. 5,

Fig. 7 przedstawia pocisk stanowiący odmianę drugiego przykładu wykonania, w przekroju podłużnym wzdłuż linii V-V na rysunku Fig. 6,

Fig. 8 przedstawia pocisk stanowiący dalszą odmianę drugiego przykładu wykonania, w przekroju podłużnym wzdłuż linii V-V na rysunku Fig. 6.

Szczegółowy opis korzystnych przykładów wykonania.

Na rysunku Fig. 1 do 4 pokazano pocisk z płaszczem 1, który składa się z skorupy 2 pocisku i czołowej osłony ostrołukowej 3 połączonej z nią trwale. W pierwszym etapie procesu wytwarzania czołową osłonę ostrołukową 3 pocisku, z materiału nadającego się do wtrysku,

186 910 korzystnie z termoodpomego, wzmocnionego włóknem materiału termoplastycznego, formuje wtryskowo na skorupie 2, a podczas wtrysku wnika on w rowki 4 skorupy pocisku, rozmieszczone wewnątrz skorupy 2 i dzięki temu osłona 3 jest zakotwiona trwale w skorupie 2. Czołowa osłona ostrołukowa 3 pocisku ma cylindryczne wybranie 5, które jest współosiowe w stosunku do podłużnej osi pocisku, w którym osadza się i centruje się korpus 6 pocisku. We wybraniu 5 są cztery kanały 7, rozmieszczone co 90°, których dna 8 są łukowato wygięte tworząc wycinki okręgu współśrodkowego w stosunku do wybrania 5, a na obwodzie wybrania 5, w tylnej części czołowej części ostrołukowej 3 pocisku, rozmieszczone są co 90° obok kanałów 7 - cztery żebra 9, oddalone od siebie o odległość równą szerokości kanałów 7. Żebra 9 są w przekroju poprzecznym łukowate i mają grubość odpowiadającą głębokości kanałów 7. Wybranie 5 przechodzi w kierunku frontu czołowej osłony ostrołukowej 3 pocisku w cylindrycznie wgłębione przedłużenie 10, które także rozciąga się współosiowo w stosunku do podłużnej osi pocisku i ma niniejszą średnicę niż wybranie 5 i łącznie z wybraniem 5 stanowi odnogę, która tworzy osiowy rygiel bezwładnikowy 11 dla rdzenia pocisku.

Zgodnie z pierwszym przykładem wykonania korpus 6 pocisku, który od czasu do czasu określany jest jako rdzeń pocisku lub penetrator, ma kształt cylindryczny z zaokrąglonymi krawędziami 12, 13 korpusu 6 pocisku na obu końcach. Korpus 6 pocisku ma praktycznie taką samą średnicę co wybranie 5 i na zewnątrz ma obwodowe rowki 14 korpusu pocisku. W drugim etapie sposobu wytwarzania, korpus 6 pocisku wsuwa się przez skorupę 2 pocisku pokazaną na rysunku Fig. 3, która jest nadal otwarta od tyłu, wzdłuż żeber 9 do wybrania 5 do momentu aż zetknie się z ryglem bezwładnikowym 11 w odnodze wybrania 5, na to przewidzianej i umiejscawia się go w tej wycentrowanej pozycji.

Uszczelnienie 15·, z tego samego materiału nadającego się do wtrysku co czołowa osłona ostrołukowa 3 poęisku, to znaczy korzystnie z materiału termoplastycznego, formuje się w trzecim etapie wytwarzania, przez wtrysk materiału nadającego się do wtrysku do skorupy 2 pocisku, otwartej jeszcze od tyłu. W tym procesie materiał nadający się do wtrysku wnika również w kanały 7, pomiędzy żebra 9 czołowej osłony ostrołukowej 3 pocisku, jak też w rowki 14 korpusu 6 pocisku. W rezultacie, korpus 6 pocisku jest całkowicie otoczony materiałem nadającym się do wtrysku, względnie materiałem wtryśniętym, od czoła - w odnodze tworzącej rygiel bezwładnikowy 11, z boków i od tyłu, z jednoczesnym mocnym zakotwieniem w płaszczu 1. Materiał nadający się do wtrysku ponadto także penetruje dalsze rowki 16 skorupy 2 pocisku, wewnątrz skorupy 2 pocisku oraz tylne rowki 17 skorupy 2 pocisku, za pomocą których uszczelnienie 15 jest trwale zakotwione w skorupie 2 pocisku, jak to widać na rysunku Fig. 1 i 2.

W sposób - jako taki - znany, w tylnej części skorupy 2 pocisku są obwodowe kanały 18 do zakotwienia łuski naboju, nie pokazanej na rysunku oraz obwodowy kanał pierścieniowy 19, w którym osadzony jest pierścień wiodący 20, prowadzący pocisk w lufie sprzętu bojowego.

Zgodnie z rysunkiem Fig. 5, korpus pocisku w drugim przykładzie wykonania składa się z kilku cząstkowych korpusów 21 do 25. Jak to przykładowo pokazano, cząstkowe korpusy 21 do 25 pocisku mogą być walcowo ukształtowanymi krążkami uszeregowanymi jeden obok drugiego wzdłuż osi podłużnej pocisku, tak jak wcześniej opisano w odniesieniu do rysunku Fig. 1 i w drugim etapie wytwarzania wprowadza się je do urządzenia centrującego tworzonego przez wybranie 5 i żebra 9, a następnie otacza materiałem nadającym się do wtrysku i mocno zakotwia - podczas formowania uszczelnienia 15 w trzecim etapie wytwarzania. Jest jednak także możliwe użycie elementów stanowiących cząstkowe korpusy o innym kształcie i w innej liczbie. Typ, względnie materiał tych części pocisku może być rozmaity, tak generalnie jak i w obrębie tego samego pocisku. Przykładowo możliwe jest zastosowanie kruchego metalu ciężkiego na części 21 i 24 korpusu pocisku, plastycznego metalu ciężkiego - na części 23 i 25 korpusu pocisku, oraz masy zapalającej na część 23 korpusu pocisku.

Zgodnie z rysunkiem Fig. 5 pierścień wiodący 31 osadzony jest w obwodowym kanale 32 skorupy 30 pocisku. W trzecim etapie wytwarzania formuje się pierścień wiodący 31 jako integralną całość z uszczelnieniem 33, przez wtrysk materiału termoplastycznego o wysokiej odporności termicznej, wzmocnionego włóknem - do skorupy 30 otwartej od tyłu. Kilka promieniowych wgłębień 34 znajduje się w obwodowym kanale 32, do których wypływa nadający się do

186 910 wtrysku materiał ze skorupy 30 pocisku. Można obniżyć koszty wytwarzania pocisku oraz zmniejszyć ścieranie lufy sprzętu bojowego podczas wystrzału, dzięki pierścieniowi wiodącemu 31 wytwarzanemu w sposób opisany wyżej.

Dwa pół-przekroje poprzeczne a, b przez pocisk wzdłuż linii VI- VI i VI'-VI' na rysunku Fig. 5 są pokazane na rysunku Fig. 6.

Na rysunku Fig. 7 pokazano odmianę cząstkowych korpusów 21 do 25 pocisku, pokazanych na rysunku Fig. 5. Dla jeszcze dokładniejszego wyczntrowazia, poszczególne części 21 do 25 korpusu pocisku mają w tym przypadku, w jednej strony palikowo ukształtowane wypusty 27 na powierzchni czołowej, a powierzchnie tylne mają odpowiednie zagłębienia 26. Wspomniane wypusty 27 i odpowiadające im zagłębienia 26A można stosunkowo prosto wytworzyć i zapewniają one prostotę łączenia z doskonałym wzajemnym centrowaniem. To centrowanie jest tym ważniejsze im lepiej pocisk ma być wyważony.

Na rysunku Fig. 8 pokazano dalszą odmianę kształtu cząstkowych korpusów 21 do 25 pocisku, pokazanych na rysunku Fig. 5. Tutaj palikowo ukształtowane występy 27A usytuowane są na tylnych powierzchniach krążkowych cząstkowych korpusu 21 do 25 pocisku i wchodzą w zagłębienia 26a usytuowane na czołowych powierzchniach kolejnych części korpusu pocisku.

186 910

186 910 ^Fi§- ⁷ Fig. 8

186 910

F/g.2 /χ#./

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pocisk, z płaszczeni oraz z korpusem pocisku usytuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą od czoła do końca, w którym płaszcz składa się ze skorupy pocisku oraz czołowej części ostrołukowej pocisku, uformowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamknięty jest od tyłu uszczelnieniem, które wchodzi do wnętrza płaszcza i częściowo otacza korpus pocisku, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia skorupy (2) pocisku stanowi tylną część zewnętrznej powierzchni płaszcza (1), a urządzenie centrujące (5, 9), w które korpus (6) pocisku jest wprowadzony i w którym jest on umiejscowiony, usytuowane jest wewnątrz czołowej części ostrołukowej (3) pocisku.
2. Pocisk według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus (6) pocisku ma kształt walcowy i ma obwodowe rowki (14).
3. Pocisk według zastrz. 1, znamienny tym, że korpus pocisku ukształtowany jest jako wiele cząstkowych korpusów (21 do 25) pocisku.
4. Pocisk według zastrz. 3, znamienny tym, że cząstkowe korpusy (21 do 25) pocisku są walcowymi krążkami, uszeregowanymi jeden obok drugiego.
5. Pocisk według zastrz. 3, znamienny tym, że cząstkowe korpusy (21 do 25) pocisku wykonane są z różnych materiałów.
6. Pocisk według zastrz. 3 albo 5, znamienny tym, że co najmniej jeden cząstkowy korpus (21 do 25) pocisku wykonany jest co najmniej częściowo z plastycznego i kruchego metalu ciężkiego oraz że co najmniej jeden cząstkowy korpus (21 do 25) pocisku jest masą zapalającą.
7. Pocisk według zastrz. 3, znamienny tym, że cząstkowe korpusy (21 do 25) pocisku mają środki takie, jak wypusty, zagłębienia, występy (26, 27; 26A, 27A) do wzajemnego centrowania.
8. Pocisk według zastrz. 1, znamienny tym, że urządzenie centrujące (5, 9) ma wybranie (5), współosiowe w stosunku do podłużnej osi pocisku, z czterema kanałami (7), rozmieszczonymi co 90°, których dna (8) są łukowato wygięte tworząc wycinki okręgu współśrodkowego w stosunku do wybrania (5), a na obwodzie wybrania (5), w tylnej części czołowej części ostrołukowej (3) pocisku, rozmieszczone są co 90° obok kanałów (7) cztery żebra (9) oddalone od siebie o odległość równą szerokości kanałów (7), przy czym żebra (9) są w przekroju poprzecznym łukowate i mają grubość odpowiadającą głębokości kanałów (7).
9. Pocisk według zastrz. 1, znamienny tym, że czołowa część ostrołukowa (3) pocisku i/lub uszczelnienie (15) są formowane wtryskowe, korzystnie z materiału termoplastycznego 0 wysokiej odporności termicznej, wzmocnionego włóknami.
10. Sposób wytwarzania pocisku zplaszczem oraz zlcarpukein pocisku usktuowanym wewnątrz płaszcza, umiejscowionym za pomocą urządzenia centrującego, posiadającym średnicę stałą lub zwiększającą od czoła do końca, w którym płaszcz składa się ze skorupy pocisku oraz czołowej części ostrołukowej pocisku, uformowanej wtryskowo na skorupie pocisku i zamknięty jest od tyłu uszczelnieniem, które wchodzi do wnętrza płaszcza i częściowo otacza korpus pocisku, znamienny tym, że w pierwszym etapie czołową część ostrołukową (3) pocisku formuje się wtryskowo na skorupie (2) pocisku, przez co trwale i niezawodnie zakotwia się ją w rowkach (4) skorupy (2) pocisku, rozmieszczonych wewnątrz skorupy (2) pocisku, w drugim etapie korpus (6, 21 do 25) pocisku wsuwa się w urządzenie centrujące (5, 9) czołowej części ostrołukowej (3) pocisku przez otwartą jeszcze skorupę (2) pocisku, a w trzecim etapie dotychczas otwartą od tyłu skorupę (2) pocisku, zamyka się uszczelnieniem (15), otrzymując pocisk w którym zewnętrzna powierzchnia skorupy (2) pocisku stanowi tylną część zewnętrznej powierzchni płaszcza (1), a urządzenie centrujące (5, 9), w które korpus (6) pocisku jest wprowadzony i w którym jest on umiejscowiony, usytuowane jest we186 910 wnątrz czołowej części ostrołukowej (3) pocisku, przy czym, ewentualnie korpus (6) pocisku ma kształt walcowy i ma obwodowe rowki (14), bądź ukształtowany jest jako wiele cząstkowych korpusów (21 do 25) pocisku.
11. Sp osób weóług zdstrz . 10, zn am ienny tym, że prz eenaczone do zamknięcia skorupy (2) pocisku - dotychczas otwartej od tyłu - uszczelnienie (15) formuje się z materiału nadającego się do wtrysku, korzystnie z tworzywa sztucznego, przez jego wtrysk do skorupy (2) pocisku, gdzie tworzywo sztuczne wnika w kanały (7), pomiędzy żebra (9) czołowej części ostrołukowej (3) pocisku tak, że korpus (6, 21 do 25) pocisku jest całkowicie otoczony od czoła w rejonie rygla bezwodnikowego (11), z boków wzdłuż powierzchni bocznej i od tyłu, tworzywem sztucznym, z którego uformowane są czołowa część ostrołukowa (3) pocisku i wypełnienie (15).