PL185695B1 - Zespół zaworowy nadmiarowy do gazu - Google Patents

Abstract

1 .Z espól zaworowy nadmiarowy do gazu, zwlaszcza do par paliwa, w którego sklad wchodzi korpus zaopatrzony w srodki przystosowane do jego laczenia z otworem w górnej sciance zbiornika paliwa, w którym to korpusie znajduje sie komora przystosowana do laczenia sie z pierwszym i drugim osrodkiem, odpowiednio przed i za zespolem, za posrednictwem pierwszego i drugiego otworu, elementy zaworowe pierwszy i drugi, zwiazane z korpusem, przy czym pierwszy element zaworowy jest zwiazany z komora i zawiera pierwsze gniazdo oraz uszczelniacz osadzony przesuwnie pomiedzy polozeniem, w którym styka sie z pierwszym gniazdem, w którym to poloze- niu pierwszy element zaworowy odcina co najmniej czesc prze- plywu gazu pomiedzy otworami pierwszym i drugim, a poloze- niem oddalonym od pierwszego gniazda, przy czym uszczelniacz jest oparty na sprezystym elemencie oporowym do stycznosci z pierwszym gniazdem, w wyniku czego jest on odsuwalny od pierwszego gniazda, pokonujac dzialanie sprezystego elementu oporowego kiedy róznica cisnien pomiedzy wspomnianymi osrodkami dojdzie do zadanej wartosci progowej, przy czym w polozeniu, w którym uszczelniacz styka sie z pierwszym gniazdem i kiedy róznica cisnien pomiedzy wspomnianymi osrodkami jest mniejsza od zadanej wartosci progowej, pierwszy element zaworowy stanowi waski kanal pomiedzy otworami pierwszym i drugim, taki, ze mozliwy jest maly, ciagly przeplyw gazu pomiedzy pierwszym i drugim osrodkiem, a drugi element zaworowy zawiera drugie gniazdo, znam ienny tym, ze pierwsze gniazdo (18) pierwszego elementu zaworowego (15) stanowi integralny element korpusu (3) i stanowi szeroki kanal pomiedzy pierwszym dolnym otworem (14) komory (10) korpusu (3) a drugim, górnym otworem (12), przy czym d ru g ie..................... F IG . 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół zaworowy nadmiarowy do gazu, zwłaszcza do par paliwa.

Znane są zespoły zaworowe nadmiarowe, w których skład wchodzi korpus zaopatrzony w środki przystosowane do jego łączenia z otworem w górnej ściance zbiornika paliwa, w którym to korpusie znajduje się komora przystosowana do łączenia się z pierwszym i drugim ośrodkiem, odpowiednio przed i za zespołem, za pośrednictwem pierwszego i drugiego otworu, elementy zaworowe pierwszy i drugi, związane z korpusem, przy czym pierwszy element zaworowy jest związany z komorą i zawiera pierwsze gniazdo oraz uszczelniacz osadzony przesuwnie pomiędzy położeniem, w którym styka się z pierwszym gniazdem, w którym to położeniu pierwszy element zaworowy odcina co najmniej część przepływu gazu pomiędzy otworami pierwszym i drugim, a położeniem oddalonym od pierwszego gniazda, przy czym uszczelniacz jest oparty na sprężystym elemencie oporowym do styczności z pierwszym gniazdem, w wyniku czego jest on odsuwalny od pierwszego gniazda, pokonując działanie sprężystego elementu oporowego kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami dojdzie do zadanej wartości progowej, przy czym w położeniu, w którym uszczelniacz styka się z pierwszym gniazdem i kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami jest mniejsza od zadanej wartości progowej, pierwszy element zaworowy stanowi wąski kanał pomiędzy otworami pierwszym i drugim, taki, że możliwy jest mały, ciągły przepływ gazu pomiędzy pierwszym i drugim ośrodkiem, a drugi element zaworowy zawiera drugie gniazdo.

Zespół zaworowy opisanego powyżej typu jest znany, na przykład z włoskiego zgłoszenia patentowego nr TO92U000198. Zespół ten, przeznaczony do montowania w ściance zbiornika paliwa w pojazdach samochodowych, zawiera podzespół ciśnieniowego zaworu nadmiarowego złożony z dwóch zaworów jednodrogowych działających w przeciwnych kierunkach.

W szczególności pierwszy zawór z pierścieniowym gniazdem i metalowym uszczelniaczem tarczowym dociskanym do jego gniazda za pomocą sprężyny umożliwia przepływowe łączenie wnętrza zbiornika z ośrodkiem na zewnątrz po wzroście ciśnienia w zbiorniku powyżej zadanej wartości.

Drugi zawór, w którego skład wchodzi krążek z materiału elastomerowego podparty przez sam tarczowy uszczelniacz i mający centralny otwór, z którego wystaje para dzielonych występów, które w warunkach normalnych pasują do siebie, umożliwia przepływowe łączenie ośrodka zewnętrznego z wnętrzem zbiornika kiedy ciśnienie w zbiorniku spada poniżej zadanej wartości w stosunku do ciśnienia zewnętrznego.

Wytwarzanie takiego podzespołu zaworowego jest jednak stosunkowo złożone, a tym samym drogie. W praktyce trzeba stosować dwa zawory, po czym montować kilka elementów ze sobą w ograniczonej przestrzeni. Ponadto elementy te są często z różnych materiałów, takich jak metal i elastomer, które z kolei są inne niż materiał, z jakiego jest wykonany korpus zespołu. W szczególności, fakt, że w skład przepływowych zaworów zwrotnych wchodzi co najmniej jeden element elastomerowy, co zaleca się ze względu na konieczność zapewnienia wymaganej giętkości i sprężystości pary dzielonych występów, może mieć krytyczne znaczenie dla niezawodności działania całego zespołu. Znane jest starzenie się wyrobów elastomerowych w obecności węglowodorów oraz pogorszenie się ich giętkości i sprężystości w miarę upływu czasu.

Ten znany zespół jest w warunkach eksploatacyjnych dość hałaśliwy, ponieważ każdy z zaworów jednodrogowych pracuje w ciągłym cyklu otwierania i zamykania. Istotnie, każdy z tych zaworów otwiera się tylko kiedy różnica ciśnień pomiędzy gazami w ośrodkach znajdujących się przed i za zespołem przekroczy zadaną wartość progową. W rezultacie w każdym zaworze jednodrogowym, co najmniej w chwili bezpośrednio po otwarciu, występuje stosunkowo duże natężenie strumienia gazów wywołane przepływem pewnej ilości gazu, któ

185 695 ry był poprzednio zgromadzony pod ciśnieniem w odpowiednim środowisku przed i za zaworem. W szczególności, uszczelniacz stuka w gniazdo pierwszego zaworu jednodrogowego, które normalnie pracuje w stanie równowagi nietrwałej, przechodząc kolejno z dużą częstotliwością ze stanu otwartego i zamkniętego do przeciwnych. Drugi zawór, którego maksymalny stopień otwarcia jest ograniczony wskutek tego, że leży on promieniowo w pierwszym zaworze, również działa w ten sposób, że umożliwia kolejnym ilościom gazu przepływ przez siebie w miarę jak ich ciśnienie dochodzi do wartości wystarczającej do jego otwarcia i, ponieważ gaz zazwyczaj przepływa przez niego ze stosunkowo wysoką prędkością może to wywoływać dźwięki podobne do gwizdania wynikające z wibracji dzielonych występów.

Zespół zaworowy opisanego powyżej typu jest również znany z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US-A-5 028 244.

Zespół zaworowy nadmiarowy do gazu, zwłaszcza do par paliwa, w którego skład wchodzi korpus zaopatrzony w środki przystosowane do jego łączenia z otworem w górnej ściance zbiornika paliwa, w którym to korpusie znajduje się komora przystosowana do łączenia się z pierwszym i drugim ośrodkiem, odpowiednio przed i za zespołem, za pośrednictwem pierwszego i drugiego otworu, elementy zaworowe pierwszy i drugi, związane z korpusem, przy czym pierwszy element zaworowy jest związany z komorą i zawiera pierwsze gniazdo oraz uszczelniacz osadzony przesuwnie pomiędzy położeniem, w którym styka się z pierwszym gniazdem, w którym to położeniu pierwszy element zaworowy odcina co najmniej część przepływu gazu pomiędzy otworami pierwszym i drugim, a położeniem oddalonym od pierwszego gniazdą przy czym uszczelniacz jest oparty na sprężystym elemencie oporowym do styczności z pierwszym gniazdem, w wyniku czego jest on odsuwalny od pierwszego gniazda, pokonując działanie sprężystego elementu oporowego kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami dojdzie do zadanej wartości progowej, przy czym w położeniu, w którym uszczelniacz styka się z pierwszym gniazdem i kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami jest mniejsza od zadanej wartości progowej, pierwszy element zaworowy stanowi wąski kanał pomiędzy otworami pierwszym i drugim, taki, że możliwy jest mały, ciągły przepływ gazu pomiędzy pierwszym i drugim ośrodkiem, a drugi element zaworowy zawiera drugie gniazdo, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwsze gniazdo pierwszego elementu zaworowego stanowi integralny element korpusu i stanowi szeroki kanał pomiędzy pierwszym dolnym otworem komory korpusu a drugim, górnym otworem, przy czym drugie gniazdo drugiego elementu zaworowego również stanowi integralny element korpusu.

Korzystnym jest, że w komorze korpusu umieszczony jest sprężysty element oporowy w postaci spiralnej sprężyny oparty na powierzchni korpusu usytuowanej pomiędzy wspomnianą komorą a ośrodkiem zewnętrznym.

Korzystnym jest, że pierwszy element zaworowy i drugi element zaworowy są oba niezależne od poziomu paliwa wewnątrz zbiornika paliwa.

Korzystnym jest, że w uszczelniaczu pierwszego elementu zaworowego znajduje się przelotowy kalibrowany otwór stanowiący wąski kanał łączący przepływowo pierwszy i drugi ośrodek ze sobą.

Korzystnym jest, że uszczelniacz jest jednolity i z takiego samego materiału jak korpus.

Korzystnym jest, że uszczelniacz ma w przybliżeniu kształt miseczki i posiada w przybliżeniu stożkową ściankę zewnętrzną która styka się z odpowiednio ukształtowanym stożkowym występem korpusu usytuowanym w pobliżu gniazda, stanowiącym wraz ze stożkową ścianką zewnętrzną prowadnicę uszczelniacza do odpowiedniej styczności z gniazdem.

Korzystnym jest, że uszczelniacz ma kołnierz posiadający kołowe gniazdo, w którym umieszczony jest jeden koniec spiralnej sprężyny, natomiast drugi koniec spiralnej sprężyny jest oparty o powierzchnię korpusu zwróconą ku komorze.

Korzystnym jest, że w podstawie uszczelniacza usytuowane jest kołowe gniazdo.

Korzystnym jest, że w skład drugiego elementu zaworowego wchodzi obrotowy zawór bezpieczeństwa i/lub zawór pływakowy.

Korzystnym jest, że zespół jest połączony z rurą wlotową zbiornika paliwa w pojeździe w powiązaniu ze zbiornikiem rozprężnym rury.

185 695

Korzystnym jest, że zespół jest umieszczony w kanale przewodu wentylacyjnego pary zbiornika paliwa w pojeździe.

Dzięki takim cechom, uszczelniacz zespołu zaworowego według wynalazku ma prostszą budowę niż znane z dotychczasowego stanu techniki. W szczególności, można go wytwarzać bez drugiego zaworu jednodrogowego, to jest tego, który ma się otwierać kiedy różnica ciśnień pomiędzy ośrodkami przed i za zespołem przekracza pewną zadaną wartość progową. Ponieważ w zespole znajduje się tylko pojedynczy zawór jednodrogowy, uszczelniacz jest wykonany w postaci jednego elementu i w taki sposób, że nie ma potrzeby montowania różnych części, co stanowi zaletę z punktu widzenia zmniejszania kosztów zespołu zaworowego oraz zwiększania jego niezawodności eksploatacyjnej. Ponadto, ponieważ zespół według wynalazku umożliwia przepływ przez siebie małego regularnego strumienia gazu, w całym układzie, w którym znajduje się cały zespół nie działają cykliczne naprężenia zmęczeniowe, którym towarzyszą wynikające z nich kolejne rozszerzenia i skurcze, jakie występowały poprzednio, ze względu na to, że ciśnienie płynącego przez zespół gazu nie musi osiągnąć w warunkach normalnych zadanej wartości progowej. Zatem cały układ jest korzystny ze względu na to, że jest odporny na mniejsze naprężenia.

W przypadku stosowania zespołu według wynalazku w układzie paliwowym pojazdu, istnieje również korzystna możliwość zmniejszenia ucieczki par na zewnątrz układu, która to ucieczka jest stosunkowo mała, ale nie wolno jej pomijać, i odbywa się przez jego ścianki, końcówki złączne i pierścienie uszczelniające, nawet pomimo tego, że w praktyce na układ jako całość nie działa nadciśnienie. Kiedy uszczelniacz styka się ze swoim gniazdem zaworu, przepływ gazu przez zespół jest na ogół mały i stały, i wynika głównie ze zmian temperatury paliwa oraz zmian poziomu paliwa w zbiorniku w wyniku jego zużywania się podczas pracy silnika. Tylko w przypadku dostatecznie dużej różnicy ciśnień pomiędzy ośrodkami przed i za zespołem, sprężysta siła dociskająca sprężyny jest pokonywana w takim stopniu, że otwierają się elementy zaworowe zespołu, umożliwiając znacznie większy przepływ strumienia przez siebie niż strumień, który płynie przez węższy kanał w normalnych warunkach roboczych.

Skutkiem tego, że zespół według wynalazku ma działać tak, żeby przepuszczał stosunkowo mały przepływ, jego wymiary mogąbyć mniejsze niż wymiary znanych zespołów. Kiedy taki zespół zaworowy ma być podłączony do pułapki z węglem aktywnym, albo do pojemnika na węgiel, można również zmniejszyć wymiary pułapki, ponieważ pułapka taka może również pracować z mniejszym, prawie stałym przepływem pary, a nie z większymi ilościami gazu, które gromadzą się w układzie.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na,rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół zaworowy, w przekroju, a fig. 2 - inne wykonanie zespołu, w przekroju.

W skład zespołu 1 wchodzi w przybliżeniu cylindryczny korpus 3, w którym znajduje się wewnętrzna komora 10. Korzystnie, korpus 3 jest wykonany w postaci wytłoczki z tworzywa sztucznego i, ponieważ jest to częsta sytuacja, kiedy ma być zamontowany w układzie paliwowym pojazdu, jest wykonany, korzystnie, z tworzywa sztucznego obojętnego dla węglowodorów, na przykład z żywicy octanowej.

Korpus 3 jest zainstalowany w układzie paliwowym pojazdu poprzez otwór wykonany w górnej ściance 8 zbiornika paliwa tak, że jego pierścieniowy kołnierz 6 opiera się o krawędź tego otworu, albo też mocuje się go do rury do napełniania zbiornika, na przykład do zbiornika rozprężnego tej rury.

Komora 10 jest połączona przepływowo poprzez dolny otwór 14 z pierwszym ośrodkiem przed zespołem 1, na przykład ze zbiornikiem paliwa, oraz przez górny otwór 12 z drugim ośrodkiem za zespołem, na przykład z rurą do łączenia zbiornika z pojemnikiem na węgiel. Górny otwór 12 może być połączony za pomocą rurowego elementu łączącego z pomocniczą rurą 11 stanowiącą integralny element korpusu 3.

W komorze 10 jest osadzony element zaworowy 15, w którego skład wchodzi gniazdo 18 w formie pierścieniowego żebra współosiowego z korpusem 3, oraz osadzony przesuwnie uszczelniacz 20, który współpracuje z gniazdem 18. Uszczelniacz 20 jest wykonany w postaci jednolitego elementu z tego samego materiału, z jakiego jest wykonany korpus 3. Ma on

185 695 kształt miseczki z w przybliżeniu stożkową ścianką zewnętrzną 21 kończącą się z jednej strony podstawą 23 a z drugiej kołnierzem 22.

Uszczelniacz 20 jest zaopatrzony w sprężysty element oporowy w postaci spiralnej sprężyny 24 dociskającej go do gniazda 18. W szczególności, pierwszy koniec sprężyny 24 opiera się o kołowe gniazdo w kołnierzu 22 uszczelniacza 20, natomiast jej drugi koniec opiera się o powierzchnię korpusu 3 zwróconą ku komorze 10, na przykład o powierzchnię górnej pokrywy 26 w korpusie 3. Alternatywnie, koniec sprężyny 24, który współdziała z uszczelniaczem 20, może znajdować się w alternatywnym kołowym gnieździe uformowanym w jego podstawie 23.

Uszczelniacz 20, który jest zazwyczaj dociskany do styczności z gniazdem 18, może przybierać położenie znajdujące się w pewnej odległości od niego, w którym to położeniu element zaworowy 15 jest otwarty, pokonując w tym celu działanie sprężyny 24, pod warunkiem, że różnica ciśnień pomiędzy ośrodkami przed i za zespołem zaworowym 1 jest większa niż zadana wartość progowa. Ta wartość progowa jest oczywiście funkcją sprężystych właściwości sprężyny 24.

Z gniazda 18 wystaje do komory 10 stożkowy występ 16 stanowiący integralny element korpusu 3 biegnący w przeciwnym kierunku od uszczelniacza 20, przy czym kształt występu odpowiada kształtowi ścianki zewnętrznej 21 uszczelniacza 20. Zatem podczas ruchu uszczelniacza 20 ku gniazdu 18 jego ścianka zewnętrzna 21 jest prowadzona po powierzchni występu 16 tak, że zapewnia prawidłowe zetknięcie się uszczelniacza 20 z gniazdem 18.

W zamkniętym położeniu elementu zaworowego 15, to jest kiedy uszczelniacz 20 styka się z gniazdem 18, ponieważ różnica ciśnień pomiędzy ośrodkami jest mniejsza od wartości progowej, która jest w stanie przezwyciężyć siłę sprężyny 24, element zaworowy pozostawia wąski, skalibrowany kanał na przepływ gazów pomiędzy ośrodkami znajdującymi się przed i za zespołem 1. Zatem zazwyczaj istnieje niewielki ciągły przepływ gazu pomiędzy pierwszym i drugim ośrodkiem poprzez element zaworowy 15, ale wymiary wąskiego kanału są takie, że podczas napełniania zbiornika paliwem, przed uszczelniaczem 20 występują w każdym przypadku pęcherzyki powietrza.

Korzystnie, taki wąski kanał tworzy się formując kalibrowany przelotowy otwór 28 w podstawie 23 uszczelniacza 20, na przykład współosiowy z podstawą. Wymiary otworu 28, zwłaszcza jego średnice, można oszacować w zależności od pojemności zbiornika znajdującego się przed zespołem 1. Przykładowo, dla zbiornika o pojemności około 50 litrów, średnica tego otworu powinna wynosić około 0,8 mm.

Zatem uszczelniacz 20 może być wykonany w formie jednego kawałka i z takiego samego materiału jak korpus 3, na przykład z tworzywa sztucznego obojętnego dla węglowodorów, takiego jak żywica octanowa. Zatem jego produkcja jest bardzo prosta i nie wymaga stosowania części elastomerowych.

W razie potrzeby w korpusie 3 można również zainstalować inne zawory, tak, żeby zespół zaworowy 1 mógł stanowić tak zwany zawór wielofunkcyjny. W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania, w korpusie 3 znajduje się obracany zawór bezpieczeństwa 30 znanego typu, w którego skład wchodzi struktura klatkowa 32 osadzona suwliwie w korpusie 3 tak, że otacza metalową kulkę 34 poruszającą się na stożkowym elemencie 36 osadzonym w korpusie 3. Uszczelniacz 38 w postaci stożkowej iglicy wystaje z klatki 32 i współdziała z gniazdem 40 uformowanym w otworze 14. Oczywiście, w skład zespołu 1 może wchodzić zawór pływakowy znanego typu, albo zamiast obrotowego zaworu bezpieczeństwa 30 albo jako jego uzupełnienie.

W innym wykonaniu wynalazku (fig. 2), którego elementy takie same jak na fig. 1 albo podobne do nich oznaczono takimi samymi oznaczeniami odsyłającymi, zespół zaworowy 1 jest wykonany w postaci umożliwiającej jego wkładanie w rurę 1 la, 11 b przewodu wentylacyjnego, na przykład przewodu odprowadzającego pary ze zbiornika paliwa pojazdu samochodowego. W tym wykonaniu korpus 3 ma postać pary połączonych zatrzaskowo skorup, każda z integralnym elementem łączącym i przystosowana do wykonania w niej odpowiedniego otworu 12, 14 do łączenia z komorą 10 korpusu 3.

185 695

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół zaworowy nadmiarowy do gazu, zwłaszcza do par paliwa, w którego skład wchodzi korpus zaopatrzony w środki przystosowane do jego łączenia z otworem w górnej ściance zbiornika paliwa, w którym to korpusie znajduje się komora przystosowana do łączenia się z pierwszym i drugim ośrodkiem, odpowiednio przed i za zespołem, za pośrednictwem pierwszego i drugiego otworu, elementy zaworowe pierwszy i drugi, związane z korpusem, przy czym pierwszy element zaworowy jest związany z komorą i zawiera pierwsze gniazdo oraz uszczelniacz osadzony przesuwnie pomiędzy położeniem, w którym styka się z pierwszym gniazdem, w którym to położeniu pierwszy element zaworowy odcina co najmniej część przepływu gazu pomiędzy otworami pierwszym i drugim, a położeniem oddalonym od pierwszego gniazda, przy czym uszczelniacz jest oparty na sprężystym elemencie oporowym do styczności z pierwszym gniazdem, w wyniku czego jest on odsuwalny od pierwszego gniazda, pokonując działanie sprężystego elementu oporowego kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami dojdzie do zadanej wartości progowej, przy czym w położeniu, w którym uszczelniacz styka się z pierwszym gniazdem i kiedy różnica ciśnień pomiędzy wspomnianymi ośrodkami jest mniejsza od zadanej wartości progowej, pierwszy element zaworowy stanowi wąski kanał pomiędzy otworami pierwszym i drugim, taki, że możliwy jest mały, ciągły przepływ gazu pomiędzy pierwszym i drugim ośrodkiem, a drugi element zaworowy zawiera drugie gniazdo, znamienny tym, że pierwsze gniazdo (18) pierwszego elementu zaworowego (15) stanowi integralny element korpusu (3) i stanowi szeroki kanał pomiędzy pierwszym dolnym otworem (14) komory (10) korpusu (3) a drugim, górnym otworem (12), przy czym drugie gniazdo (40) drugiego elementu zaworowego również stanowi integralny element korpusu (3).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że w komorze (10) korpusu (3) umieszczony jest sprężysty element oporowy w postaci spiralnej sprężyny (24) oparty na powierzchni korpusu (3) usytuowanej pomiędzy wspomnianą komorą (10) a ośrodkiem zewnętrznym.
3. 3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy element zaworowy (15) i drugi element zaworowy (30) są oba niezależne od poziomu paliwa wewnątrz zbiornika paliwa.
4. 4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że w uszczelniaczu (20) pierwszego elementu zaworowego (15) znajduje się przelotowy kalibrowany otwór (28) stanowiący wąski kanał łączący przepływowo pierwszy i drugi ośrodek ze sobą.
5. 5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że uszczelniacz (20) jest jednolity i z takiego samego materiału jak korpus (3).
6. 6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że uszczelniacz (20) ma w przybliżeniu kształt miseczki i posiada w przybliżeniu stożkową ściankę zewnętrzną (21), która styka się z odpowiednio ukształtowanym stożkowym występem (16) korpusu (3) usytuowanym w pobliżu gniazda (18), stanowiącym wraz ze stożkową ścianką zewnętrzną (21) prowadnicę uszczelniacza (20) do odpowiedniej styczności z gniazdem (18).
7. 7. Zespół według zastrz. 2 albo 6, znamienny tym, że uszczelniacz (20) ma kołnierz (22) posiadający kołowe gniazdo, w którym umieszczony jest jeden koniec spiralnej sprężyny (24), natomiast drugi koniec spiralnej sprężyny (24) jest oparty o powierzchnię korpusu (3) zwróconą ku komorze (10).
8. 8. Zespół według zastrz. 6, znamienny tym, że w podstawie (23) uszczelniacza (20) usytuowane jest kołowe gniazdo.
9. 9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że w skład drugiego elementu zaworowego (30) wchodzi obrotowy zawór bezpieczeństwa i/lub zawór pływakowy.
10. 10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że jest połączony z rurą wlotową zbiornika paliwa w pojeździć w powiązaniu ze zbiornikiem rozprężnym rury.

    185 695
11. 11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że jest umieszczony w kanale (Ha, llb) przewodu wentylacyjnego pary zbiornika paliwa w pojeździe.

    * * *