PL185219B1 - Zawór powietrzny do pojemników, zwłaszcza do worków lub toreb - Google Patents

Abstract

1. Zawór powietrzny do pojemników, zwlaszcza do worków lub toreb o nie sztywnych sciankach, nadm u- chiwanych korzystnie za pomoca sprezonego powietrza, zawierajacy kolnierz uformowany z rurowej czesci z ok- raglym cylindrycznym otworem i czesci majacej ksztalt plyty, za pomoca której kolnierz jest przymocowany do pojemnika, przy czym w otworze rurowej czesci jest szczelnie osadzona dysza napelniajaca za pom oca laczni- ka zatrzaskowego, zas z dysza napelniajaca jest polaczo- na rurka doprowadzajaca gaz, znam ienny tym , ze dysza napelniajaca (6) jest osadzona obrotowo w cylindry- cznym otworze (4) rurowej czesci (3) jest polaczona z korpusem (9) zaworu, wychodzacym niewiele poza zewnetrzny koniec rurowej czesci (3) w kierunku osiowym kolnierza (2), a prostopadle do tego kierunku osiowego korpus (9) zaworu jest zaopatrzony w kanal (14) doprowa- dzajacy gaz ze scisle dopasowanym otworem (15), w który wchodzi rurka (18) doprowadzajaca gaz, z jednym kon- cem (19) do mechanicznego otwierania klapki zaworowej, przy czym klapka zaworowa jest zamontowana wewnatrz korpusu (9) zaworu utrzymujac kanal (14) doprowadzajacy gaz w stanie zamknietym. F i g . 2 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zawór powietrzny do pojemników, zwłaszcza do worków lub toreb o nie sztywnych ściankach, nadmuchiwanych korzystnie za pomocą sprężonego powietrza.

Z europejskiego opisu patentowego nr 0.659.146. znany jest zawór powietrzny składający się z dwóch części, to jest z części dolnej przymocowanej w formie uchwytu do kołnierza pojemnika i oprawki zaworu połączonej ze wspomnianą dolną częścią za pomocą zawiasy.

185 219

Podczas używania części te obracają się wokół zawiasy, a zatem w swoim stanie otwartym zawór powietrzny znacznie wystaje poza powierzchnię worka. Jest to niekorzystne ze względu na to, że często nie ma miejsca pomiędzy workiem a wyrobami, których stabilność i położenie trzeba zapewnić podczas transportu za pomocą pojemnika lub torby powietrznej. W konstrukcji tej wąż do nadmuchiwania powietrza jest przymocowany za pomocą sprzęgła mocującego do tego boku oprawki zaworu, który jest położony z dala od kołnierza. Zatem wąż i jego wyposażenie wystają jeszcze dalej z powierzchni worka i uniemożliwiają operowanie zaworem powietrznym w często wąskich i małych przestrzeniach pomiędzy obiektami ładowanymi do komory magazynowej.

W europejskim opisie patentowym EP nr 0 466 312 ujawniono inny typ zaworu przeznaczonego do tego samego celu. W użyciu pojemnik jest zaopatrzony tylko we wstępnie przymocowany kołnierz, którego rurowa dysza wybiegająca z pojemnika jest wyposażona w kołnierz, do którego można mocować element zaworowy w postaci zacisku po umieszczeniu pojemnika w przestrzeni, w której ma być używany. Sprzężenie zaworu następuje w dowolnym kierunku promieniowym prostopadłym do jego osi. Nie ma jednak możliwości obrócenia zaworu wężem do nadmuchiwania w celu umożliwienia nadmuchania ze wszystkich stron, kiedy element zaworowy jest zaciśnięty na kołnierzu. Zawór znajduje się na dyszy do nadmuchiwania przymocowanej do pojemnika i otwiera się go mechanicznie za pomocą końcówki dyszy sprzęgającej się z końcem trzonu wspomnianego zaworu. Element zaworowy sam jest w zespole z kilku sprężynami ściskanymi i różnymi poruszanymi mechanicznie częściami zapewniającymi, między innymi, automatyczne zamykanie, kiedy element zaworowy jest zdejmowany z dyszy do nadmuchiwania.

W amerykańskim opisie patentowym nr 5.437.301 ujawniono trzeci zawór do nadmuchiwania. Zawór ten ogranicza możliwość obracania się dolnej części korpusu zaworu względem samego korpusu zaworu. Z tej przyczyny nie ma możliwości nadmuchiwania pojemnika ze wszystkich możliwych stron poprzez obrót węża wlotowego powietrza, ale jest możliwość otwierania kanału wylotowego powietrza, jeżeli pojemnik ma być nadmuchany. Ponadto kanał wylotowy jest połączony z tłumikiem dźwięków. Zawór znany z tej publikacji jest złożony i również zawiera sprężyny i części ruchome, wskutek czego jest stosunkowo drogi w produkcji.

Celem wynalazku jest zapewnienie zaworu powietrznego o prostej konstrukcji bez stosowania gwintów ani części mechanicznych. Ponadto pożądane jest, aby zawór powietrzny był możliwie zwarty konstrukcyjnie w kierunku prostopadłym do powierzchni pojemnika w miejscu, w którym się go montuje. Pożądane byłoby ponadto zapewnienie nadmuchiwania ze wszystkich stron pojemnika i uzyskanie szczelności zaworu bez konieczności wprowadzania zaślepki zamykającej i bez stosowania złożonego zaworu jednorazowego użytku. Na końcu, istotne znaczenie ma umożliwienie przez konstrukcję zaworu pomiaru ciśnienia w pojemniku

Zawór powietrzny do pojemników, zwłaszcza do worków lub toreb o nie sztywnych ściankach, nadmuchiwanych korzystnie za pomocą sprężonego powietrza, zawierający kołnierz uformowany z rurowej części z okrągłym cylindrycznym otworem i części mającej kształt płyty, za pomocą której kołnierz jest przymocowany do pojemnika, przy czym w otworze rurowej części jest szczelnie osadzona dysza napełniająca za pomocą łącznika zatrzaskowego, zaś z dyszą napełniającą jest połączona rurka doprowadzająca gaz, według wynalazku charakteryzuje się tym, że dysza napełniająca jest osadzona obrotowo w cylindrycznym otworze rurowej części i jest połączona z korpusem zaworu, wychodzącym niewiele poza zewnętrzny koniec rurowej części w kierunku osiowym kołnierza, a prostopadle do tego kierunku osiowego korpus zaworu jest zaopatrzony w kanał doprowadzający gaz ze ściśle dopasowanym otworem, w który wchodzi rurka doprowadzająca gaz, z jednym końcem do mechanicznego otwierania klapki zaworowej, przy czym klapka zaworowa jest zamontowana wewnątrz korpusu zaworu utrzymując kanał doprowadzający gaz w stanie zamkniętym.

Korzystnie dysza napełniająca tworzy część korpusu zaworu.

185 219

Korzystnie w miejscu połączenia dyszy napełniającej z korpusem zaworu znajduje się obwodowy kołnierz opierający się o zewnętrzny koniec rurowej części, a w obwodowym rowku w dyszy napełniającej znajduje się pierścień uszczelniający.

Korzystnie wewnętrzna ścianka korpusu zaworu jest ukształtowana jako powierzchnia stożkowa z osią współosiową z kołnierzem i z wierzchołkiem umieszczonym z dala od kołnierza, a klapka zaworowa zawiera stożkowy element zaworowy umieszczony wewnątrz stożkowej ścianki korpusu zaworu, przy czym stożkowa końcówka stożkowego elementu zaworowego jest osadzona w stożkowym wierzchołku korpusu zaworu.

Korzystnie kąt stożka elementu zaworowego jest nieco większy od kąta stożka korpusu zaworu, i w położeniu zamkniętym element zaworowy opiera się o korpus zaworu na krawędzi zwróconej ku dyszy napełniającej.

Korzystnie rurka doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w odgałęzienie do podłączania czujnika ciśnienia.

Korzystnie pierścień uszczelniający jest pierścieniem typu O-ring.

Korzystnie koniec rurki doprowadzającej gaz otwierający klapkę zaworową jest zaopatrzony w popychacz.

Korzystnie rurka doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w stoperek opierający się o otwór kanału doprowadzającego gaz w korpusie zaworu po włożeniu rurki doprowadzającej gaz.

Dzięki użyciu zaworu powietrznego według wynalazku klapka zaworu lub - w zalecanym przykładzie wykonania - stożkowy element zaworowy jak również końcówka uszczelniająca, korzystnie w formie pierścienia uszczelniającego typu O-ring, są przymocowane do dyszy zaworu, którą następnie montuje się na kołnierzu z częścią w kształcie płyty, za pomocą której kołnierz ten mocuje się do pojemnika. Przed nadmuchaniem powietrza niezbędne jest włożenie jednego końca rurki doprowadzającej gaz do chwili kiedy skrajnie przedni koniec wspomnianej rurki odsunie klapkę zaworu lub element zaworowy od ściany komory zaworowej, otwierając w ten sposób zawór.

W miejscu połączenia pomiędzy dyszą do napełniania a korpusem zaworu znajduje się obwodowy kołnierz pełniący rolę stoperka podczas montażu, kiedy korpus zaworu jest mocowany w cylindrycznej części kołnierza. W związku z tym, pierścień uszczelniający w obwodowym rowku dyszy napełniającej jest również prawidłowo umieszczony w cylindrycznej części kołnierza.

Ponieważ kąt stożka elementu zaworowego jest nieco większy niż kąt stożka korpusu zaworu, uzyskuje się prawie liniową powierzchnię uszczelniającą wzdłuż zewnętrznej powierzchni elementu zaworowego na jej obrzeżu zwróconym ku dyszy napełniającej.

Ponieważ koniec rurki doprowadzającej gaz otwierający element zaworowy jest zaopatrzony w popychacz uniemożliwiający sprzężenie się rurki doprowadzającej gaz z elementem zaworowym, więc podczas nadmuchiwania pojemnika, a także podczas ewentualnego późniejszego opróżniania go, uzyskuje się swobodny przepływ powietrza.

Korzystnie, rurka doprowadzająca gaz ma powierzchnię stopującą opierającą się o otwór kanału przepływowego gazu w korpusie zaworu podczas wprowadzania rurki doprowadzającej gaz. W rezultacie uzyskuje się wskazówkę o maksymalnej lub optymalnej głębokości wkładania rurki doprowadzającej gaz, unikając w ten sposób uszkodzenia elementu zaworowego.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zawór według wynalazku, schematycznie, w rzucie z góry, z rurką doprowadzającą gaz pokazaną wrzucie z góry liniami przerywanymi, fig. 2 - zawór z fig. 1, wrzucie z boku wzdłuż linii 2-2 pokazanej na fig. 1, fig. 3 - rurkę doprowadzającą gaz, w rzucie z góry, a fig. 4 - rurkę doprowadzającą gaz w rzucie z boku.

Zawór powietrzny 1 według wynalazku pokazano na fig. 1 i 2. Zawór powietrzny 1 zawiera kołnierz 2 uformowany z rurowej części 3 z okrągłym cylindrycznym otworem 4 i mającej kształt płyty części 5 za pomocą której kołnierz 2 jest przymocowany do pojemnika (nie pokazanego).

Pojemnikiem tym może być, na przykład, worek, torba lub tym podobny pojemnik z nie sztywnymi ściankami. Pojemniki tego typu zazwyczaj formuje się z kilku warstw papieru

185 219 i tworzywa sztucznego, gdzie poszczególne warstwy można laminować ze sobą lub umieszczać obok siebie. Warstwy papieru pełnią w pojemniku rolę wzmocnień. Folie z tworzyw sztucznych są zazwyczaj foliami polietylenowymi, ale można również stosować inne typy folii z tworzyw sztucznych i umieszczać je wewnątrz warstw papieru dla zapewnienia pojemnikowi szczelności dla powietrza. Takie worki, torby lub pojemniki używa się zazwyczaj do zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu w komorach magazynowych. Ich zadaniem jest wypełnianie pustych przestrzeni pomiędzy wyrobami ładowanymi do komór magazynowych, co zabezpiecza ładunek przed ruchami podczas transportu.

Pojemniki te mogą ponadto służyć jako elementy amortyzujące wstrząsy, które zapewniają dostarczenie ładunku w stanie nie uszkodzonym. Pojemniki takie używa się we wszystkich typach transportu ładunku, na przykład podczas wysyłki, transportu kontenerów lub przewozu. Takie pojemniki lub torby można również używać jako część opakowania, na przykład dużych i kruchych zespołów maszyn. Po załadowaniu ładunku pojemniki te, w stanie nie nadmuchanym, umieszcza się pomiędzy poszczególnymi elementami ładunku. Następnie pojemniki te nadmuchuje się za pomocą sprężonego powietrza przez zawór powietrzny. Zazwyczaj potrzebne jest tylko niewielkie nadciśnienie. Wymiary pojemników mogą być różne, ale zazwyczaj wynoszą około 60 x 110 cm i około 100 x 220 cm. Zazwyczaj można je nadmuchać do grubości około 25 do 50 cm.

Dysza napełniająca 6 jest przystosowana do szczelnego umieszczania w otworze 4 cylindrycznej części 3. Korzystnie, jako element uszczelniający stosuje się pierścień uszczelniający 7 typu O-ring, który umieszcza się w obwodowym rowku 8 w dyszy napełniającej 6. W pokazanym przykładzie wykonania dysza napełniająca 6 stanowi część korpusu 9 zaworu i może swobodnie obracać się w otworze 4.

W miejscu przejściowym pomiędzy dyszą napełniającą 6 a korpusem 9 zaworu znajduje się obwodowy kołnierz 10. Po tej stronie, która jest zwrócona ku pojemnikowi, dysza napełniająca 6 jest zaopatrzona włączniki zatrzaskowe 11 w formie wielu występów (korzystnie trzech), równomiernie rozmieszczonych na obwodzie i wchodzących pod obwodową obręcz 12 rurowej części 3 po włożeniu dyszy napełniającej 6 i korpusu 9 zaworu w otwór 4 do czasu sprzężenia kołnierza 10 z zewnętrzną powierzchnią końcową rurowej części 3.

Zapewniono w ten sposób swobodę ciągłego obracania się korpusu 9 zaworu z dyszą napełniającą 6 względem rurowej części 3 kołnierza 2.

Korzystnie, cały korpus 9 zaworu wychodzi nieco poza zewnętrzną powierzchnię końcową kołnierza 2 w osiowym kierunku rurowej części 3. W pokazanym przykładzie wykonania korpus 9 zaworu ma kształt stożka ściętego wzdłuż wewnętrznej ścianki 13 i jest zaopatrzony w kanał 14 doprowadzający gaz z otworem 15 w przybliżeniu prostopadłym do osiowego kierunku korpusu zaworu, przy czym otwór 15 biegnie ze środka korpusu 9 zaworu do jego powierzchni zewnętrznej. Wewnątrz stożkowego korpusu 9 zaworu jest zamontowany stożkowy element zaworowy 16, który jest przymocowany do korpusu 9 zaworu we wspólnym wierzchołku 17 elementu zaworowego 16 i korpusu 9 zaworu. Zatem element zaworowy 16 pokrywa otwór kanału 14 doprowadzającego gaz w korpusie 9 zaworu.

Jak widać szczegółowo na fig. 3 i 4, rurka 18 doprowadzająca gaz ma koniec 19, który można wkładać w kanał 14 doprowadzający gaz, przy czym otwór 15 ma taki kształt, żeby ściśle wchodził w niego koniec 19 rurki 18 doprowadzającej gaz. Wkładany koniec 19 rurki 18 doprowadzającej gaz jest zaopatrzony w popychacz 20 zapewniający przelotowość otworu 21 rurki 18 doprowadzającej gaz w taki sposób, żeby otwór ten nie sprzęgał się z klapką zaworową lub elementem zaworowym 16.

Jak już wspomniano wcześniej, podobnie jak korpus 9 zaworu również element zaworowy 16 jest stożkowy, przy czym kąt tego drugiego stożka jest nieco większy, na przykład o 2°, tak, żeby w stanie zamkniętym uzyskać styczność z korpusem 9 zaworu na krawędzi 22 zwróconej ku dyszy napełniającej 6. Element zaworowy 16 jest wykonany ze stosunkowo sprężystego materiału z tworzywa sztucznego, wskutek czego powierzchnia stykowa w praktyce nieco wychodzi ku górze od tej krawędzi.

W miejscu przejścia wkładanego końca 19, rurka 18 doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w obwodowy próg tworzący stoperek 23 na wlocie do rurki 18 tak, że popychacz 20

185 219 odkształca element zaworowy 16 w stopniu wystarczającym do otwarcia zaworu powietrznego bez uszkadzania elementu zaworowego 16.

Po włożeniu w ten sposób rurki 18 doprowadzającej gaz w kanał 14 doprowadzający gaz, można w typowy sposób wdmuchać powietrze przez zawór powietrzny 1 za pomocą węża doprowadzającego sprężone powietrze, podłączonego do drugiego końca rurki 18 doprowadzającej gaz, na przykład za pomocą gwintowanej końcówki 24. Rurka 18 doprowadzająca gaz może stale swobodnie obracać się, również podczas doprowadzania sprężonego powietrza do pojemnika, ponieważ dysza napełniająca 6 jest ruchoma w rurowej części 3 kołnierza 2.

Jak widać na fig. 3 i 4, rurka 18 doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w odgałęzienie 25 do podłączania czujnika ciśnienia (nie pokazanego). W skład odgałęzienia 25 wchodzi zaślepka zamykająca (nie pokazana), którą można odkręcać i zastępować końcówką łączącą do takiego czujnika ciśnienia.

Rurka 18 doprowadzająca gaz może również swobodnie obracać się względem korpusu 9 zaworu tak, że odgałęzienie 25 ustawia się w odpowiednim kierunku umożliwiającym łatwy dostęp do niego.

Ponadto kanał 14 doprowadzający gaz może być lekko stożkowy, np. pod kątem 2°, oraz koniec rurki 18 doprowadzającej gaz, wkładany w kanał 14 doprowadzający gaz może mieć odpowiedni stożkowy kształt. W rezultacie ułatwia się w ten sposób wkładanie rurki 18 doprowadzającej gaz w korpus 9 zaworu.

185 219

185 219

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zawór powietrzny do pojemników, zwłaszcza do worków lub toreb o nie sztywnych ściankach, nadmuchiwanych korzystnie za pomocą sprężonego powietrza, zawierający kołnierz uformowany z rurowej części z okrągłym cylindrycznym otworem i części mającej kształt płyty, za pomocą której kołnierz jest przymocowany do pojemnika, przy czym w otworze rurowej części jest szczelnie osadzona dysza napełniająca za pomocą łącznika zatrzaskowego, zaś z dyszą napełniającąjest połączona rurka doprowadzająca gaz, znamienny tym, że dysza napełniająca (6) jest osadzona obrotowo w cylindrycznym otworze (4) rurowej części (3) i jest połączona z korpusem (9) zaworu, wychodzącym niewiele poza zewnętrzny koniec rurowej części (3) w kierunku osiowym kołnierza (2), a prostopadle do tego kierunku osiowego korpus (9) zaworu jest zaopatrzony w kanał (14) doprowadzający gaz ze ściśle dopasowanym otworem (15), w który wchodzi rurka (18) doprowadzająca gaz, z jednym końcem (19) do mechanicznego otwierania klapki zaworowej, przy czym klapka zaworowa jest zamontowana wewnątrz korpusu (9) zaworu utrzymując kanał (14) doprowadzający gaz w stanie zamkniętym.
2. 2. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że dysza napełniająca (6) tworzy część korpusu (9) zaworu.
3. 3. Zawór według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w miejscu połączenia dyszy napełniającej (6) z korpusem (9) zaworu znajduje się obwodowy kołnierz (10) opierający się o zewnętrzny koniec rurowej części (3), a w obwodowym rowku (8) w dyszy napełniającej (6) znajduje się pierścień uszczelniający (7).
4. 4. Zawór według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wewnętrzna ścianka (13) korpusu (9) zaworu jest ukształtowana jako powierzchnia stożkowa z osią współosiową z kołnierzem (2) i z wierzchołkiem (17) umieszczonym z dala od kołnierza (2), a klapka zaworowa zawiera stożkowy element zaworowy (16) umieszczony wewnątrz stożkowej ścianki (13) korpusu (9) zaworu, przy czym stożkowa końcówka stożkowego elementu zaworowego (16) jest osadzona w stożkowym wierzchołku (17) korpusu (9) zaworu.
5. 5. Zawór według zastrz. 4, znamienny tym, że kąt stożka elementu zaworowego (16) jest nieco większy od kąta stożka korpusu (9) zaworu, i w położeniu zamkniętym element zaworowy (16) opiera się o korpus (9) zaworu na krawędzi (22) zwróconej ku dyszy napełniającej (6).
6. 6. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że rurka (18) doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w odgałęzienie (25) do podłączania czujnika ciśnienia.
7. 7. Zawór według zastrz. 3, znamienny tym, że pierścień uszczelniający (7) jest pierścieniem typu O-ring.
8. 8. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że koniec rurki (18) doprowadzającej gaz otwierający klapkę zaworowąjest zaopatrzony w popychacz (20).
9. 9. Zawór według zastrz. 1 albo 6, albo 8, znamienny tym, że rurka (18) doprowadzająca gaz jest zaopatrzona w stoperek (23) opierający się o otwór kanału (14) doprowadzającego gaz w korpusie (9) zaworu po włożeniu rurki (18) doprowadzającej gaz.