PL183769B1 - Końcówka do nadmuchiwania opon pojazdów - Google Patents

Abstract

1. Koncówka do nadmuchiwania opon pojazdów za posrednictwem ich zaworu nadmuchowego, majaca obudowe laczona ze zródlem cisnienia, a w niej otwór sprzegajacy z zaworem nadmuchowym majacy os syme- trii i otwór zewnetrzny, zawierajacy elemen- ty uszczelniajace w postaci tulejki odksztalcalnej, a takze mechanizm zaciska- nia tulejki z dzwignia, polaczona obr otow o z obudowa, znamienna tym, ze ma ramie rea- kcyjne (320) trwale polaczone z obudowa (110, 134), w pewnej odleglosci od dzwigni (102,319). Fig.10 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest końcówka do nadmuchiwania opon rowerów, pojazdów samochodowych, mająca zastosowanie do łączenia z pompkami ręcznymi, nożnymi i elektrycznymi.

Ze względu na jasność będą cytowane pewne stosowane normy. W normie ISO nr 10475: 1992(E) jest opisany gwint dla zaworów nadmuchowych opon pojazdów. Najbardziej stosowane gwinty są oznaczone: 5V2 (DIN: Vg 5,2), który ma średnicę nominalną 5,2 mm i skok 1,058 mm oraz 8V1 (DIN: Vg 8), który ma średnicę nominalną7,7 mm i skok 0,794 mm, odpowiednio. Te typy gwintów są stosowane w typach zaworów Dunlop-Woods, Sclaverand lub Schrader. Ostatni wymieniony typ zaworówj est często stosowany w popularnych samochodach, gdzie trzpień rdzenia obciążonego sprężyną w rdzeniu zaworu musi być trzymany wciśnięty dla przygotowania przelotu powietrza podczas pompowania opony. W tym celu końcówka zaworowa musi być wyposażona w odpowiednie środki, które mogą służyć temu celowi. Ponadto odpowiednie środki, np. zawór zwrotny lub temu podobne, muszą być stosowane dla zapewnienia, że uniknięto strat powietrza, gdy uruchamiany jest trzpień rdzenia zaworu. Zawór Sclaverand ma podobnie jak zawór Dunlop-Woods - wyróżniającą cechę, że jego trzpień rdzenia jest otwierany wyłącznie ciśnieniem powietrza. Konieczne ciśnienie powietrza dla otwierania zaworu Sclaverand wynosi do 16 bar i zawórjest przeważnie stosowany w połączeniu z oponami wysokociśnieniowymi o ciśnieniu do 16 bar. Ciśnienie otwarcia dla zaworu Dunlop-Woods wynosi w przybliżeniu 4 bar, co zapewnia łatwiejsze otwieranie go.

Znane końcówki (np. z opisu patentowego GB-B-977, 139) mogą być łączone tylko z zaworami typu Dunlop-Woods i/lub zaworami typu Sclaverand lub zaworami typu Schrader.

Znana końcówka dla zaworu Schrader jest tego typu, że tulejka gumowa jest mocno zaciskana na korpusie za pomocą dźwigni, która ściska wzdłużnie tulejkę gumową. W konsekwencji tulejka gumowa jest zaciskana promieniowo na korpusie. Ze względu na różne średnice zaworów, konieczne jest aby wyposażenie pomocnicze (nakrętka) było nakręcane na lub odkręcane z gwintu zaworu dla wyprzedzającego zmniejszenia lub zwiększenia średnicy wewnętrznej, aby

183 769 zapewnić ustalenie połączenia między końcówką zaworową a zaworami o innych średnicach. Części luźne mogązaginąć i mogąpoluźnić się gdy sąstosowane, jeśli wąż pompy jest obracany, a więc połączenie może już nie być powietrznoszczelne. Wadą tego typu łącznikajest to, że użytkownik musi użyć dużo wysiłku gdy stosuje dźwignię.

Opis patentowy GB-B-15 99 304 pokazuje uniwersalną końcówkę zaworową, która może być nakręcana na wszystkie typy zaworów. Gwint odpowiadający 8 V1 utrzymuje także tulejkę w swym położeniu. Tulejka ma gwint wewnętrzny odpowiadający 5V2 dla zaworów Sclaverand lub Dunlop-Woods. Trzpień rdzenia zaworu Schrader jest otwierany mechanicznie za pomocą trzona nieruchomego. Wadą tego typu końcówki jest to, że tulejka z gwintem 5V2 musi być usunięta przed połączeniem z zaworem Schrader, a także tulejka musi być ponownie zamontowana przed połączeniem z zaworem Dunlop-Woods lub Sclaverand. Także w tym przypadku są stosowane części luźne. Mogą one zaginać lub poluźnić się gdy sąstosowane, jeśli wąż pompyjest obracany, dając w wyniku nieszczelne połączenie.

Z opisu patentowego DE-B 38 19771 znanajest końcówka uniwersalna na pompie ręcznej z dwoma otworami sprzęgającymi: jednym dla zaworów Dunlop-Woods i Sclaverand, a drugi dla zaworów Schrader, których trzpień rdzeniajest otwierany mechanicznie. Wadą tego sposobu jest po pierwsze, że końcówka nie może być mocowana do zaworu, a po drugie, że może ona być stosowana tylko w pewnej pozycji, gdy otwór sprzęgający jest skierowany prawie pionowo w górę i w końcu, że użytkownik musi stwierdzić który z tych dwóch otworów zastosować do określonego zaworu. Dlatego ten stan techniki wykazał brak zainteresowania, podczas gdy jest to istotne, aby użytkownik mógł stosować końcówkę bez studiowania typu zaworu, instrukcji obsługi i decydowania który typ zaworu powinien być stosowany, a potem obracania koła z zaworem do poprawnej, skierowanej w górę pozycji do łączenia danego zaworu.

Z opisu patentowego US-A-2 025 067 znany jest sprzęg, w którym rurki o różnej średnicy mogą być sprzęgane z pasującymi średnicami w rurce. Ten stan techniki jest przewidziany do mocowania z rurkami bez gwintów i osiowe przesunięcie każdego uszczelnienia nie jest decydujące. Ten rodzaj sprzęgu jest pomyślany dla urządzeń do napełniania zbiorników. Uszczelki stosowane do uszczelnienia złączki są zasadniczo kształtu grzybkowego z trzonem grzybka umieszczonym pomiędzy trapezowymi ściankami łącznika, pozwalając dzięki temu aby półkoliste uszczelnienie było dociskane do dysz bez gwintów. Stosowanie rurki gwintowanej w takiej uszczelce zniszczyłoby uszczelkę po niewielu połączeniach.

Inny znany uniwersalny typ zaworu, który oczywiście nie istnieje w literaturze patentowej, jest tego samego typu jak ten z wyżej wymienionego opisu patentowego GB-B-15 99 304. Ta tulejka gumowa składa się z dwóch przyległych części o różnej średnicy i długości, pasujących na gwinty 5V2 i 8V1, odpowiednio. Możliwe jest zamontowanie środków; wzdłużnie, blisko przestawianych na osi otworów, które mogą otwierać trzpień rdzenia zaworu Schrader. Wadą tego sprzęgania jest częściowo to, że do ustalenia połączenia (rozłączenia) stosownych typów zaworów muszą być użyte obydwie ręce, a częściowo to, że tulejka gumowa musi być wyjęta z obudowy i obrócona odwrotnie aby dokonać połączenia zaworów o różnych możliwych typach gwintów, tak aby miejsce sprzęgania lub łączonego zaworu było zawsze ustawione najbliżej wlotu otworu sprzęgającego. Także trzon, który otwiera mechanicznie zawór Schrader musi być obrócony w wyżej wymienionej operacji. Jest to problem dla zwykłego użytkownika, ponieważ obydwa środki muszą być ustawione właściwie względem siebie w celu umożliwienia połączenia z zaworem: łącznie istnieją cztery możliwości do wyboru który może być dokonany właściwie tylko wówczas, gdy dostępnajest instrukcja obsługi. Niezależnie od tego, wyżej wymienione środki mogąpoluźnić się lub zagubić przy wyżej wymienionej operacji.

Z opisu WO-A-92/22448 znane jest zapewnienie uszczelnienia, które jest umieszczone na jednym poziomie, a z opisu patentowego GB-B-997.139 znana jest końcówka zaworowa sterowana krzywką dźwigniową. Wspólnie dla obydwu- powołań stanu techniki jest to, że mogą one być stosowane razem z zaworem Schrader i że ani zawory typu Sclaverand ani zawory typu Dunllop-Woods nie mogąbyć obsłużone tym typem łącznika, ponieważ uszczelnienie pokazuje tylko złączkę o jednej średnicy, np. zawór Schrader.

183 769

Nadmuchiwanie opony jest problemem dla wielu ludzi, zwłaszcza jeśli opony mająróżne typy zaworów, a tylko j eden rodzaj pompy musi być stosowany. Ten przypadek występuj e w większości gospodarstw domowych. Celem wynalazku jest stworzenie końcówki zawierającej uszczelnienia z tulejką odkształcalną dociskaną promieniowo do zaworu nadmuchowego, gdy jest osiowo ściskana do swego stanu zdeformowanego. Taka końcówka jest łatwa w obsłudze i ekonomiczna. Podstawowa konstrukcja powinna być adaptowana do wykonań, które pasują do wszystkich obecnych typów zaworów i ma możliwość automatycznego przystosowania się do danego zaworu. Powinno być także możliwe stosowanie tej końcówki z istniejącymi pompami.

W związku z łączeniem (rozłączaniem) tylko jedną ręką końcówka według wynalazku jest wyposażona w gwint tymczasowy, tj. tworzony przez dociśnięcie np. gumowej tulejki do istniejącego gwintu zaworu, co oznacza, że środek mocujący i środek uszczelniający w znany sposób składa się z tulejki z odkształcalnego materiału umieszczonej w obudowie. Tulejka odkształcalna jest korzystnie z materiału typu gumowego ukształtowanego podobnie jak “H”. Blisko zaworu i tulejki gumowej zamontowany jest tłok który ma dwa położenia skrajne ustalające ściśnięcie wzdłużne i zwolnienie tulejki gumowej, a także dźwignia do uruchamiania tłoka, przy czym oś dźwigni jest umieszczona prostopadle do osi środkowej i współśrodkowo z nią i że dźwignia do uruchamiania tłoka jest obracana z pozycji tworzącej kąt φ z osią środkową do pozycji prawie prostopadłej do osi środkowej, a środek blokujący dźwigni współdziała razem z odpowiadaj ącym środkiem blokuj ącym obudowy, przy czym środek blokuj ący dźwigni j est, na przykład, zapewniony w konstrukcji dźwigni. Według wynalazku ramię reakcyjne jest zastosowane do przejmowania sił reakcji powstających od ruchu dźwigni pomiędzy dwoma pozycjami. Zapewnia to niezawodne zabezpieczenie i proste działanie.

Z tym wykonaniem końcówki możliwe jest mocowanie jej przy użyciu tylko jednej ręki, ponieważ dźwigniajest sprowadzana w dół do swojej pozycji blokowania przez proste ściśnięcie dźwigni i ramienia reakcyjnego równolegle do połączenia węża na obudowie końcówki. Przez to działanie tłokjest dociskany do tulejki gumowej, któraj est mocno zaciskana promieniowo na danym zaworze.

W ulepszonym wykonaniu końcówki, na tulei gumowej znajduje się co najmniej jedno nacięcie w kształcie V na obwodzie prostopadłym do osi środkowej blisko części dociskanych do gwintu zaworu. Przez takie nacięcia tulejka gumowa jest przygotowana do wywierania największej siły promieniowej na gwint dokładnie tam gdzie sąnacięcia i użytkownik łącznika zaworowego będzie doświadczał łagodnej pracy dźwigni. W celu dalszego wsparcia tego celu i mocowania łącznika zaworowego nawet przy wysokich ciśnieniach sugeruje się aby korzystnie ukształtowany toroidalnie pierścień był umieszczany w nacięciach, zwiększając przez to wywierane siły promieniowe.

Wykonanie z dźwigniąjest przeznaczone do łączenia (rozłączania) bez momentu zginania, ponieważ zawór nie może przenosić jakiegokolwiek momentu zginającego od łączenia (rozłączania). Możliwe jest łączenie prawie wszystkich zaworów, ponieważ taki typ łącznika, może otwierać trzpień rdzenia w takim zaworze Schrader, któryjest otwierany przy ciśnieniu powietrza w przybliżeniu 5-6 bar. Ciśnienie powietrza w wężu pompy ma taką samą wielkość jak wówczas, gdy nadmuchiwana jest opona wysokociśnieniowa zaopatrzona w zawór Sclaverand. Jest to optymalnie osiągane przy zastosowaniu wysokociśnieniowej pompy rowerowej ręcznej lub nożnej. Istnieją typy trzpieni rdzeni, które nie mogą być otwierane za pomocą ciśnienia powietrza zwykłej pompki rowerowej (np. maks. 10 bar). Połączenie może być wykonane łatwo i wygodnie przy użyciu trzona uruchamiającego umieszczonego na przedłużeniu i współosiowo z osią budowy łącznika, który jest przemieszczany przez przesunięcie wzdłużne z pozycji najdalszej od zaworu (fig. 1 A) do uruchomienia głowicy trzpienia rdzenia środkowego zaworu nadmuchowego (fig. 1B). Dzięki temu wykonaniu, konieczna siła pompowania jest znacznie niższa, gdy ma być nadmuchiwanie zaworem Schrader, ponieważ niejest stosowane żadne ciśnienie powietrza od otwarcia zaworu. Dlatego nadmuchiwanie może być wykonywane zwykła pompką rowerową.

183 769

Jako środek przesuwania trzonu uruchamiającego w obudowie z pozycji biernej do pozycji czynnej, trzon uruchamiający według wynalazku jest sterowany pokrętłem sterującym, które może być zintegrowane w trzonie uruchamiającym do sterowania trzonem uruchamiającym i pokrętło sterujące jest przymocowane obrotowo do obudowy współosiowo z trzonem uruchamiającym i współśrodkowo obejmujące go z mechanizmami posuwowymi, które współpracująz odpowiednimi mechanizmami posuwowymi trzona uruchamiającego, który jest przymocowany do obudowy swobodnie obrotowo, ale przesuwnie aby zapewnić swobodne obrotowo, wzdłużne przesuwanie z pozycji nieaktywnej (fig. 1 A) do pozycji aktywnej (fig. 1B). Pokrętło sterujące może być przymocowane obrotowo do obudowy współosiowo z trzonem uruchamiającym i współśrodkowo obejmuje go i ma cylinder, który przy odpowiednich posuwach sięga pomiędzy obudową a trzonem uruchamiającym, który jest ruchomo przymocowany do pokrętła sterującego, które może przesuwać się w cylindrze i stosować mechanizmy posuwowe do sięgania pomiędzy szczelinami cylindra a odpowiednimi mechanizmami posuwowymi w obudowie do przesuwania wzdłużnego trzona uruchamiającego z pozycji nieaktywnej (fig. 2A) do pozycji aktywnej (fig. 2B).

W dalszym wykonaniu, pokrętło sterujące jest połączone z trzonem uruchamiającym dla sterowania trzonem uruchamiającym i pokrętło sterujące jest przymocowane obrotowo do tłoka współosiowo z trzonem uruchamiającym i wpółśrodkowo obejmuje go i ma mechanizmy posuwowe, które współpracują z odpowiednimi mechanizmami posuwowymi trzona uruchamiającego, który jest przymocowany przesuwnie do tłoka aby przesuwać wzdłużnie trzon uruchamiający z pozycji nieaktywnej (fig. 9A) do pozycji aktywnej (fig. 9B). Pokrętło sterujące może być obrotowo przymocowane do tłoka współosiowo z trzonem uruchamiającym i współśrodkowo obejmuje go. Pokrętło sterujące ma cylinder, który z odpowiednimi środkami prowadzącymi sięga pomiędzy tłokiem a trzonem uruchamiającym i który może być poruszany w cylindrze i sięgać występami poprzez szczeliny w cylindrze i w odpowiednich środkach posuwowych w tłoku dla przesuwania wzdłużnego trzona uruchamiającego z pozycji nieaktywnej do pozycji aktywnej.

Jako środek automatycznego przesuwania trzona uruchamiającego w obudowie z pozycji biernej do pozycji czynnej, trzon uruchamiającyjest skonstruowanyjako tłok wyposażony w odpowiednie środki mocujące i tłoczysko, który może przesuwać się w cylindrycznie ukształtowanej obudowie i który, bez jakiegokolwiek obciążenia fizycznego, jest utrzymywany we wzdłużnej pozycji uszczelniającej względem ścianki cylindra tak, że przesuwanie tłoka po połączeniu łącznika zaworowego następuje za pomocą sprężonego powietrza, które jest transportowane ze źródła ciśnienia i tak że tłok w najdalszej pozycji od zaworu koła uszczelnia mniej niż 100% względem ścianki cylindra.

Z końcówką wyposażoną w taki automatycznie przesuwający się trzon uruchamiający istnieje możliwość montowaniajej do węża sprężarki, który może być dostępny do publicznej wiadomości, np. ze sklepów rowerowych itd. Nie jest tam konieczne mocowanie końcówki do zaworu, ponieważ użytkownik wywiera ciśnienie konieczne do zabezpieczenia połączenia powietrżnoszczelnego.

Z taką końcówką staje się możliwe nadmuchiwanie opon bez konieczności identyfikowania przez użytkownika typu i działania zaworu. Wygoda tej operacji także wzrasta znacznie i będzie teraz łatwiej dla użytkownika nadmuchiwać oponę do poprawnego ciśnienia, co ogólnie ułatwia kierowanie i zmniejsza ścieranie się opon. Równocześnie działanie zaworu zwrotnego j est dodawane do zaworów Schrader w ten sposób, że zawór otwiera rdzeń zaworu Schrader tylko wówczas gdy dostateczne ciśnienie jest dostarczane ze źródła ciśnienia i dlatego powietrze nie może wydostawać się z opony podczas nadmuchiwania.

We właściwym wykonaniu końcówki według wynalazku, sugeruje się aby tłok był skonstruowany ze środkowym przesuwnym wzdłużnie zaworem, który jest dociskany sprężyście do pozycji zamknięcia na górze tłoka. Zapewnia to dobrze określoną strefę otwarcia, na którąnie ma wpływu wytarcie prowadzenia tłoka jak również zwiększające się otwarcie rdzenia zapewnia przejście sprężonego powietrza ze źródła ciśnienia.

183 769

Jako przykład, środkowy, przesuwny wzdłużnie zawór na tłoku może być w odpowiedni sposób uruchamiany przez fakt, że zawór tłokajest podnoszony popychaczem zaworu, który sięga mimośrodowo poprzez tłok i przez fakt, że sprężyna pomiędzy tłokiem ajego zaworem utrzymuje zawór zamknięty gdy tłok nie oddziałuje na rdzeń w zaworze koła.

Alternatywnie, zawór tłoka może być podnoszony środkowym trzonem, który koncentrycznie sięga wzdłużnie poprzez tłok, przy czym sprężyna odprowadza go do pozycji odległej od tłoka. A więc stało się możliwe dostarczenie tłoka z niezawodnym działaniem w granicach ustalonych przez normę ISA, gdyż tłok z trzonem środkowym automatycznie reguluje swojądługość do granic danego zaworu.

Te ostatnie wykonania zapewniają bezpieczne działanie popychacza zaworowego, ponieważ jest on osłonięty i wpływająna niego tylko siły skierowane wzdłużnie. Także mostek na zaworze Schrader może być użyty do uruchamiania zaworu tłoka. Ponadto siły reakcji z tłoka są prowadzone do powietrza a nie do konstrukcji mechanicznych.

Końcówka do nadmuchiwania opon pojazdów składa się z obudowy połączonej ze źródłem ciśnienia, korzystnie pompą ręczną lub nożną, z otworem sprzęgającym o średnicy odpowiadającej średnicy zaworu, z którym jest połączony, przy czym otwór sprzęgającyjest wyposażony w środek mocujący do zamocowania na zaworze i środki uszczelniające o różnych rozmiarach, wykonanie wynalazku jest zapewnione przez fakt, że środki uszczelniające są umieszczone normalnie współosiowo z osią środkową obudowy, w obudowie za otworem sprzęgającym i są ustalone na co najmniej dwóch równoległych poziomach indywidualnych, przy czym średnica wewnętrzna środków uszczelniających w przybliżeniu odpowiada średnicy zewnętrznej zaworu, z którym końcówkajest właśnie połączona gdy to ma zastosowanie, środek uszczelniający, któryjest najbliżej wlotu otworu sprzęgającego w obudowie ma największą średnicę wewnętrzną, podczas gdy środek uszczelniający, który jest najdalej od wlotu otworu sprzęgającego w obudowie ma najmniejszą średnicę wewnętrzną, a średnice pomiędzy tymi skrajnościami sąw odpowiednich nieciągłych odległościach pomiędzy skrajnościami. Miejsce sprzęgania na zaworze, który ma być połączony, jest ustalane względem powierzchni uszczelniającej na środku uszczelniającym w otworze sprzęgającym danego zaworu. Końcówka ma tylko jeden otwór sprzęgającym. Stosowanie go jest dlatego proste, nawet bez instrukcji obsługi, a luźne złączki są zbędne. Dlatego łączenie może być zawsze realizowane w tylko jednej operacji.

Zawór Schrader ma największą zewnętrzną średnicę gwintu zewnętrznego (typ gwintu ISO 4570/3 8V1, ISO 10475:1992-12V1 odpowiednio) i miejsce sprzęgania jest najbliższe wlotowi otworu sprzęgającego. Rdzenie Dunlop-Woods i zawory Sclaverand mająten sam typ gwintu, w którym średnica zewnętrzna gwintu zewnętrznego (typ gwintu ISO 4750/2 5V2) jest mniejsza niż średnica wewnętrzna gwintu wewnętrznego 8V1. Dlatego możliwe jest aby typ rdzenia Dunlop-Woods i typ zaworu Sclaverand mogły obydwa przejść miejsce sprzęgania gwintów 8V1 i gwintów 12V1. W konsekwencji miejsce sprzęgania gwintu 5V2 jest najdalsze od wlotu otworu sprzęgającego. Gwint 5V2 rdzenia Dunlop-Woods (zarówno typu, który jest znormalizowany w D1N jak i typu, który w języku codziennymjest nazywany “zaworem kulowym”) wystaje dostatecznie poza nakrętkę 8V1, która utrzymuje rdzeń w korpusie i którego średnica zewnętrznajest mniejsza niż średnica wewnętrzna gwintu wewnętrznego dla gwintu 12V1 w tulejce. Dlatego istnieje wystarczająca przestrzeń dla co najmniej dwóch typów gwintu, każdego z odpowiednim pierścieniem uszczelniającym. To samo dotyczy połączenia zaciskającego, według wynalazku, w którym łącznik jest ściskany dla utworzenia gwintu tymczasowego. Wymieniona nakrętka 8V1 nie może przechodzić przez miej sce sprzęgania zaworu Schrader. Jest tak ze względu na fakt, że średnica zewnętrzna wymienionej nakrętki jest większa niż średnica największego otworu w tulejce gumowej (średnica zewnętrzna gwintu zewnętrznego 8V1). Początek miejsca sprzęgania gwintu 5V2 jest w pewnej odległości od wlotu otworu sprzęgającego. Ponieważ obciążenie na połączeniu jest niskie, konieczne jest wykorzystanie całej długości gwintu wewnętrznego, skoro ogólnie akceptowana zasada mówi o 0,8 x rozmiar zewnętrznego gwintu sprzęganego. Reguła tajest oparta na konstrukcjach mechanicznych, które sąwy183 769 soko obciążone i gdzie gwint jest dokręcany za pomocą klucza. Dlatego możliwe jest, że w miejsce sprzęgania gwintu 5V2 jest poza miejscem sprzęgania gwintu 8V1.

Istota wynalazku, którym jest końcówka do nadmuchiwania opon pojazdów za pośrednictwem ich zaworu nadmuchowego, mająca obudowę łączoną ze źródłem ciśnienia a w niej otwór sprzęgający z zaworem nadmuchowym, mający oś symetrii i otwór zewnętrzny, zawierający elementy uszczelniające w postaci tulejki odkształcalnej, a także mechanizm zaciskania tulejki z dźwignią, połączoną obrotowo z obudową, polega na tym, że ma ramię reakcyjne trwale połączone z obudową w pewnej odległości od dźwigni.

Korzystnym jest, gdy dźwignia tworzy z ramieniem reakcyjnym kąt mniejszy niż 90°.

Korzystnym jest też, gdy dźwignia jest w przybliżeniu równoległa do ramienia reakcyjnego w pozycji zaciskania tulejki odkształcalnej.

Korzystnym jest także, gdy dźwignia w przekroju poprzecznym ma zarys zbliżony do litery “U”. .

Również korzystny mjest, gdy odkształcana tulejka ma na swej powierzchni zewnętrznej co najmniej jedno obwodowe nacięcie o przekroju poprzecznym zbliżonym kształtem do litery “V”.

Poza tym korzystnym jest, gdy przekrój tulejki w płaszczyźnie przechodzącej przez oś ma kształt zbliżony do litery “H”.

Dodatkowo korzystnym jest, gdy w nacięciu “V” ma osadzony pierścień toroidalcy.

Przedmiot wynalazku w przykładowym wykonaniu uwidoczniono na rysunku, na którym: na fig. 1A, B przedstawiono końcówkę w wykonaniu, gdzie sprzęg jest nakręcony na zawór i zawór Schrader może być otwierany mechanicznie za pomocą trzonu, gdzie mechanizm posuwu trzonajest zbudowany z gwintem i gdzie trzonjest pokazany w górnej i dolnej pozycji, odpowiednio; na fig. 2A, B przedstawiono końcówkę według fig. 1A, IB, w wykonaniu, gdzie mechanizm posuwu trzona jest zbudowany z dużym skokiem gwintu i gdzie trzon jest pokazany w górnej i dolnej pozycji, odpowiednio: na fig. 3 przedstawiono szczegóły końcówki według fig. 2A (przekrój X-X) i fig. 2B (przekrój Y -Y); na fig. 4 przedstawiono cylinder posuwowy wykonania według fig. 2A, 2B (przekrój Z-Z); na fig. 5 przedstawiono końcówkę w wykonaniu, gdzie sprzęg jest nakręcany na zawór i zawór Sclaverand może być otwierany automatycznie za pomocą trzona będącego tłokiem, gdzie tłokjest pokazany w swojej pozycji odległej, gdzie sprężone powietrze może przechodzić przez tłok będący także zaworem sterującym; na fig. 6 przedstawiono końcówkę według fig. 5 w wykonaniu, gdzie tłok jest wyposażony w zawór, który jest podnoszony mimośrodowym popychaczem zaworu; na fig. 7 przedstawiono końcówkę w wykonaniu, gdzie tłok jest wyposażony w zawór, który jest podnoszony koncentrycznym popychaczem zaworu; tłok jest pokazany w pozycji na drodze do rdzenia zaworu Schrader, gdzie zawór na górze tłoka jest zamknięty; na fig. 8 przedstawiono końcówkę w pierwszym wykonaniu wynalazku połączonym z wężem (wysokiego ciśnienia) pompy nożnej, gdzie łącznik jest zaciśnięty na zaworze i zawór Schrader może być otwierany ciśnieniem powietrza; na fig. 9A, B przedstawiono końcówkę w wykonaniu, która jest dalszym rozwinięciem wykonania z fig. 2, gdzie końcówkajest połączona z wężem pompy nośnej i gdzie łącznikjest zaciśnięty na zaworze, a zawór Schrader może być otwierany mechanicznie za pomocąruchomego trzona, któryjest odpowiednio w górnej i dolnej pozycji; na fig. 9C przedstawiono przekrój A-A według fig. 9A odpowiadający przekrojowi B-B według fig. 9B - nieistotne szczegóły nie są pokazane; na fig. 10 przedstawiono końcówkę w wykonaniu specjalnym wynalazku w celu stosowania na kołach pojazdów z wąskim wlotem dla końcówki gdzie końcówka jest zaciskana na zaworze i zawór Schrader jest otwierany za pomocą automatycznie poruszanego trzona; na fig. 11 przedstawiono końcówkę w wykonaniu, gdzie jest ona zaciśnięta na zaworze przy zastosowaniu tulejki gumowej z nacięciami i pierścieniem toroidalnym w każdym nacięciu i gdzie zawór Schrader może być otwierany za pomocą automatycznie ruchomego trzona który jest ukształtowany jak tłok i jest pokazany w pozycji dolnej; na fig. 12 przedstawiono końcówkę w wykonaniu, gdzie jest ona zaciśnięta na zaworze przy zastosowaniu tulejki gumowej z nacięciami i pierścieniem toroidalnym w każdym nacięciu, a zawór Schrader jest otwierany za pomocą automatycznie ruchomego trzona, któryjest ukształtowanyjak tłok z zaworem sterującym ijest pokazany w pozycji dolnej;

183 769

Figura 1 do 7, chociaż niezupełnie objęte wynalazkiem, są użyteczne w pokazaniu szczegółów wykonań z fig 8 do 12, które nie są opisane w związku z fig. 8 do 12.

Figura 1A i 1B pokazują końcówkę, gdzie trzon uruchamiający 161 jest wbudowany w pokrętło 162, które jest utrzymywane w rowku 160 obudowy 164 zapomocąhaków uchwytowych 163. Pokrętło 162 jest wyposażone w gwint wewnętrzny 165 o dużym skoku. Gdy pokrętło 162 jest obracane dookoła, trzon 161 jest przesuwany wzdłużnie na osi 4 wlotu 8 otworu sprzęgającego 5, ponieważ trzon 161 jest wyposażony w płetwy 166 biegnące w rowkach 167 tego otworu 5. Uszczelnienie jest wykonane z jedną uszczelką 168. Pokrętło 162 jest wykonane np. z materiału elastomerowego. Trzon 161 j est pokazany na fig. 4A w pozycj i górnej 18 i na fig. 4B w pozycji dolnej 32.

Na figurze 2A do fig. 7 trzon 40 może poruszać się wzdłuż osi 4 otworu sprzęgającego 5 od pozycji 18 do pozycji 32, gdy pokrętło 43 jest obracane w pozycji 44 (fig. 2A) do pozycji 45 (fig. 2B) i na odwrót. Na dole pokrętło 43 jest wyposażone w promieniowy wewnętrzny, obracający się występ 46 otaczający odpowiadający łebek 47 i jest blokowany obrotowo w pozycji 44 i 45, gdy pokrętło 43 chwyta łebek 47: patrz przekrój Χ-Χ (fig. 3). Cylinder 48 jest bezpośrednio połączony z pokrętłem 43. W cylindrze 48 są dwie szczeliny 49,50, z któiych jedna 49 jest otwarta na stronie przeciwnej do pokrętła 43. Dwa okrągłe występy 51, 52 trzona 40 poruszają się całkowicie przeciwnie do siebie w szczelinach 49, 50. Na obydwu końcach szczeliny 49, 50 z osiami 53,54, które są równoległe do osi 4, majądwie szczeliny 55,56,57,58, które są umieszczone całkowicie przeciwnie do siebie, przy czym osie 59, 60, 61, 62 leżą prostopadle do osi 53,54. Szczeliny 55,56,57,58 kończą się półkolami, których środek 63,64,65,66 leży nieco dalej od najbliższej strony szczelin 49, 50 niż promień występów 51, 52. Ponadto występy 51, 52 poruszaj ą się w gwincie wewnętrznym 67 otworu sprzęgającego 5. Skok gwintu 67 j est tak duży, że pokrętło 43 musi się obrócić tylko o w przybliżeniu 240° od pozycji 44 do 45 lub na odwrót. Gdy pokrętło 43 jest obracane, szczeliny 49,50,55,56,57,58 popychają występy 5 L 52 w gwincie 67. Pokrętło 43 jest przymocowane na obudowie 35 za pomocą uchwytów 68, które poruszają siępoza występem wewnętrznym 69 wpokrętle. Wyżej wymieniona konstrukcja staje się 35 wpozycjach 44 i 45 znajdująsię symbole 71, 72, 71 typów zaworów, które mogąbyć łączone.

Na figurze 5 przekrój końcówki jest pokazany w cząstkowym przekroju wzdłużnym, gdzie tłok 304 jest pokazany w pozycji odległej, w której naciska trzpień rdzenia zaworu Schrader do całkowitego otwarcia. W ten sposób powietrze ze źródła ciśnienia może przechodzić przez cylinder 303 i np. poprzez środkowe ślepe wywiercenia 309 umiejscowione osiowo w tłoku 304 i w tłoczysku 312, które kończy się w tłoczysku 312 na odgałęziającym się skierowanym promieniowo wywierceniu 310, które kończy się na drugiej stronie prowadzenia tłoka 308 uszczelnionego np. pierścieniem typu 0 311. Ten układ wywierceń zapewnia maksymalne ciśnienie na tłoku dla otwarcia rdzenia zaworu Schrader, po którym zapewnione jest otwarcie ciśnienia powietrza, gdy rdzeń zaworu Schrader jest prawie całkowicie otwarty. Sam tłok 304 jest uszczelniony innym pierścieniem typu O 305 względem ścianki cylindra 303, który we właściwej odległości, odpowiadającej co najmniej skokowi rdzenia zaworu Schrader, ponad odległą pozycją tłoka jest wyposażony w środek 307 do redukcji uszczelnienia. Układ ten jest stosowany w celu uczynienia możliwym aby powietrze omijało tłok 304, gdy jest on umiejscowiony w pozycj i bliskiej przy zastosowaniu łącznika zaworowego do zaworów innych niż zawory typu Schrader. W tej pozycji tłoczysko 312 jest także umiejscowione tak daleko od pozycji odległej, że wiercenie ślepe 310 jest umieszczone powyżej części uszczelnionej ścianki cylindra 303. Część odległa tłoczyska 312 jest stale prowadzona w prowadzeniu tłoka 308 w celu doprowadzenia powietrza do danego zaworu tłoczysko 312 jest tutaj wyposażone we wzdłużne kanały powietrzne 306, które pozwalają aby powietrze przechodziło przez tłoczysko 312 w uszczelnionym prowadzeniu tłoka 308 z uszczelnieniami 311.

Figura 6 pokazuje inne wykonanie końcówki w cząstkowym przekroju wzdłużnym, gdzie tłok 304 jest wyposażony w zawór 317, który jest podnoszony przez mimośrodowy popychacz zaworu 315. Tutaj zawór tłoka 317 jest umieszczony na górze tłoka 304, gdzie ma on trzon środkowy 318 na dolnej stronie, który przy przejściu do zaworu ma w części promieniowo skierowa183 769 ne ślepe wywiercenie 313, a w części pierścień typu O 314, który zapewnia uszczelnienie pomiędzy zaworem 317 a tłokiem 304. Promieniowo skierowane ślepe wywiercenie 313 kończy się na środkowym osiowo skierowanym ślepym wywierceniu 309’, które przechodzi przez trzon środkowy 318 od ślepego wywiercenia 313 w kierunku przeciwnym do zaworu 317. Na końcu odległym trzonu środkowego 318 sprężyna rozciągana 316 jest zamocowana na odległym końcu tłoczyska 312 i dociąga zawór 317, gdy nie jest on poddany działaniu innych sił. Kiedy tłok 304 porusza się w cylindrze 303, tłok 304 i zawór 317 towarzyszą sobie. Zawór 317 może otworzyć się, gdy tłok dojdzie blisko swojej pozycji odległej, gdzie popychacz zaworu 315 jest zatrzymywany przez powierzchnię końcowąw cylindrze 303. Zatrzymuje to wspólny ruch tłoka 304 i zaworu 317 i wówczas najpierw uszczelka 314, a następnie krótko potem wywiercenie ślepe 313 są podnoszone ponad tłok 304. Czyni to możliwym aby sprężone powietrze ponad tłokiem 304 uchodziło przez wywiercenia 313 i 309’. Sprężone powietrze jest wówczas doprowadzane do rdzenia zaworu Schrader, który jest już całkowicie otwarty.

Figura 7 pokazuje inne wykonanie końcówki w cząstkowym przekroju wzdłużnym, gdzie tłok 304 jest wyposażony w zawór 317, który jest podnoszony przez koncentryczny popychacz zaworu, który tworzy tutaj trzon środkowy. Sam zawór 317 na tłoku 304 jest zbudowany jak na fig. 6 i dlatego nie jest opisywany dalej. Tłok 304 jest pokazany w pozycji na swojej drodze do rdzenia zaworu Schrader, gdzie zawór 317 na górze tłoka 304jest zamknięty. Zawórjest otwierany gdy trzon środkowy 318 naciska rdzeń zaworu Schrader, dzięki czemu jest on otwierany równocześnie z otwarciem samego zaworu 317. Na skutek tego sprężyna 316 jest ściskana razem do takiego stopnia, że trzon środkowy 318 zawsze może wyregulować się do różnych granic rdzenia zaworu Schrader.

Na figurze 8 wąż pompy 1 jest połączony z tłokiem 76, który porusza się w obudowie 110, za pomocą pierścienia zaciskowego 2. Korpus elastomerowy 78 z powierzchniami uszczelniającymi 79 (dla zaworu Dunlop-Woods i Sclaverand) i 80 (dla zaworu Schrader) jest ściskany przez tłok ruchomy 76 za pomocądźwigni 102, którajest naciskana w dół od pozycj i górnej 82 do pozycji 83, gdzie jest ona równoległa z osią 36 zacisku pierścieniowego 2. Dźwignia 102 obraca się wokół osi 85, która jest zamontowana w obudowie 110 i do której środek osi 107 jest prostopadły i który przecina oś środkową4 wlotu 8 otworu sprzęgającego 5. Powierzchnia uszczelniająca 79 leży w odległości “a” od wlotu 8 otworu sprzęgającego 5, podczas gdy powierzchnia uszczelniająca 80 przylega do niego. Obszar na środku elastomerowym 78 opiera się o tłok 76. Otwór 75 zasilania powietrzem tłoka ma średnicę, która jest nieco mniejsza niż średnica zewnętrzna gwintu zewnętrznego 5V2, tak aby zawór Sclaverand miał naturalny opór w swoim połączeniu. A więc miejsce sprzęgania gwintu 5V2 jest wokół gwintu 5V2.

Przy rozłączaniu dźwignia 102 jest zwalniana. Wraca ona teraz automatycznie do pozycji spoczynkowej 82, ponieważ korpus elastomerowy 78 powraca do stanu nienaprężonego. Jest to możliwe, ponieważ odległość powierzchni 118 od środka osi 107 jest większa niż odległość powierzchni 120 dźwigni 102 na górze 119 tłoka 76. Obrót dźwigni 102 zatrzymuje się, gdy powierzchnia płaska 120 dźwigni 102 zatrzyma się na płaskiej górze 19 tłoka. Góra dźwigni 102 jest w pozycji spoczynkowej 82 pod kątem w przybliżeniu 45° względem osi 36 zacisku pierścieniowego 2. Przy wlocie 8 otworu sprzęgającego 5, obudowa 110 jest wyposażona w stożek 15, który ułatwia montowanie łącznika uniwersalnego.

Fiura 9A, 9B, 9C pokazują wykonanie, które jest połączeniem końcówki z fig. 8 i konstrukcji trzona z fig. 2A i fig. 2B. Na fig. 9A trzon uruchamiający 142 jest pokazany w swojej pozycji górnej 18, a na fig. 9B w swojej pozycji dolnej 32. Konstrukcja trzona .142 i sposób jego pracy są takie same jak na fig. 5, z wyjątkiem tego, że jest on zamontowany natłoku 138 za pomocą obrzeża 135 na dolnym końcu cylindra 136. Konstrukcja trzona staje się powietrznoszczelna za pomocą uszczelki 139 pomiędzy tłokiem 138 a cylindrem 136. Pokrętło 140 ma linię 141 wskazującą pozycję 140 pokrętła. Symbole zaworu 71,72 odpowiadają pozycji 18 trzona 142, a symbol 73 odpowiada pozycji 32 trzona 142, odpowiednio. Pokrętło 140 jest ustalane na symbolach 71, 72,73, gdy tłok ma umieszczony w wybraniu 145 (fig. 9C) pokrętła 140 łebek 144: patrz

183 769 przekrój A-A na fig. 9A i przekrój B-B na fig. 9B, odpowiednio. Także tutaj wlot 8 otworu sprzęgającego 5 maoś4. Dźwignia 102 ma kształt U, a wolne końce pólek U mieszcząoś 85 dźwigni 102.

Figura 10 pokazuje końcówkę w wykonaniu specjalnym w celu stosowania na kołach pojazdów z wąskim wlotem dla końcówki, gdzie jest ona zaciskana na zaworze i zawór Schrader jest otwierany za pomocą automatycznie poruszanego trzona. W celu ułatwienia stosowania, dźwignia 319 ma kształt specjalny, a w ramieniu reakcyjnym 320 jest wykonany rowek 321 dla węża ciśnieniowego.

Figura 11 pokazuje końcówkę w wykonaniu, w którym sprzęgnięcie następuje przez zaciśnięcie na zaworze przy zastosowaniu tulei gumowej 366 z nacięciem 361 i pierścieniem toroidalnym 362 w nacięciu i gdzie zawór Schrader może być otwierany zapomocąporuszanego automatycznie trzona, któryjest ukształtowanyjako tłok ijest pokazany w pozycji dolnej. W celu uniknięcia przenoszenia sił pędu na zawór pojazdu, powierzchnia 367 może być lekko stożkowa. Nacięcie 361 osłabia tulejkę gumową366 wpokazanym miejscu, co powoduje, że tulejka zaciska się na gwincie zaworu dokładnie tam gdzie to jest najdogodniejsze. Gdy ponadto w nacięciach są umieszczone pierścienie toroidalne, siły wywierane na gwinty zaworów zwiększają się.

Figura 12 pokazuje końcówkę w wykonaniu podobnymjak na fig. 11, lecz gdzie poruszany automatycznie trzon jest samoregulujący się według tolerancji produkcyjnych rdzenia zaworów Schrader.

183 769

Fig. 12

183 769

183 769

Fig.10

183 769

Fig. 9B

183 769

AA.

Fig. 9 A

130142 134-§?

Z	/
z	/
/	/
/	/
k		-144 145
“Γ
	\
->	K

A-A, B-B Fig. 9C

183 769

Fig. 8

183 769

Fig.7

183 769

Fig.6

183 769

Fig.5

183 769

X X -¼.

Fig.2B :32 Fig. Η

183 769

Fig. 1B

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Końcówka do nadmuchiwania opon pojazdów za pośrednictwem ich zaworu nadmuchowego, mająca obudowę łączoną ze źródłem ciśnienia, a w niej otwór sprzęgający z zaworem nadmuchowym mający oś symetrii i otwór zewnętrzny, zawierający elementy uszczelniające w postaci tulejki odkształcalnej, a także mechanizm zaciskania tulejki z dźwignią, połączoną obrotowo z obudową, znamienna tym, że ma ramię reakcyjne (320) trwale połączone z obudową (110,-134), w pewnej odległości od dźwigni (1©2, 319).
2. 2. Końcówka według zastrz. 1, znamienna tym, że dźwignia (102, 319) tworzy z ramieniem reakcyjnym (320) kąt mniejszy niż 90°.
3. 3. Końcówka według zastrz. 1, znamienna tym, że dźwignia (102,319)jest wprzybliżeniu równoległa do ramienia reakcyjnego (320) w pozycji zaciskania tulejki odkształcalnej (78,366).
4. 4. Końcówka według zastrz. 1, znamienna tym, że dźwignia (319, 102) w przekroju poprzecznym ma zarys zbliżony do litery “U”.
5. 5. Końcówka według zastrz. 1, znamienna tym, że odkształcalna tulejka (366) ma na swej powierzchni zewnętrznej co najmniej jedno obwodowe nacięcie (361) o przekroju poprzecznym zbliżonym kształtem do litery “V”.
6. 6. Końcówka według zastrz. 1, znamienna tym, że przekrój tulejki (78,366) w płaszczyźnie przechodzącej przez oś (4) ma kształt zbliżony do litery “H”.
7. 7. Końcówka według zastrz. 1 albo 5, znamienna tym, że w nacięciu (361) ma osadzony pierścień toroidalny.

   * * *