PL182376B1 - Sposób wytwarzania prostokątnych, wzorzystych płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych - Google Patents

Abstract

Sposób wytwarzania prostokątnych wzorzystych 7 płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych, zestawia3 ' nych z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej grubości, znamienny tym, że z prostokątnych elementów drewnianych (1 - 5) i (1' - 5') o ienaakowej długości, zestawiając je ze sobą dłuższymi bokami i łącząc dowolnym sposobem w jednolite płaszczyzny, tworzy się pary prostokątnych modułów (M1 i M1') odpowiednio pierwszego rodzaju, z których każdy moduł (M1), (M1') zawiera nieparzystą liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego (3) i (3') odpowiednio stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, jednocześnie z prostokątnych elementów drewnianych (10 - 50) i (10' - 50') o jednakowej długości, równej łącznej szerokości elementów drewnianych modułu (M1, M1') pierwszego rodzaju, tworzy się pary prostokątnych modułów (M2), (M2') drugiego rodzaju, z których każdy moduł (M2), (M2') zawiera nieparzystą, identyczną jak moduł (M1), (M1') pierwszego rodzaju, liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego (30), (30') odpowiednio stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, przy czym elementy modułu (M2), (M2') drugiego rodzaju zestawia się dłuższymi bokami na długości mcidułu, odpowiadającej ich łącznej szerokości równej jednocześnie długości modułu (M1), (M1') pierwszego rodzajj

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania prostokątnych wzorzystych płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych, przeznaczony do stosowania przy produkcji płyt drewnianych o symetrycznym względem ich centrum układzie wzoru lica, które można układać zarówno na posadzce jak i na suficie jako płyty boazeryjne lub wypełnienia kasetonów.

W znanych dotychczas sposobach wytwarzania wzorzystych prostokątnych płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych, zestawia się je najczęściej z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej grubości i równej lub różnej długości, łącząc je ze sobą bokami znanymi sposobami w mozaikowe płyty o niesymetrycznym względem centrum układzie wzoru lica.

Płyty mozaikowe zestawia się zarówno bezpośrednio na podłożu posadzki jak również wykonuje się je jako jednolite płaszczyzny, naklejając je na warstwę nośną w postaci jednego elementu o zarysie zestawianej płyty mozaikowej.

182 376

W sposobach tych elementy drewniane łączy się ze sobą i/lub z warstwą nośną, przy czym między sobą zarówno dłuższymi jak i krótszymi bokami.

Opisane rozwiązania zapewniają dość ubogie możliwości tworzenia różnych układów wzorów lica wytwarzanych płyt mozaikowych, również pod względem barwy i rodzaju drewna. Wytwarzane płyty mozaikowe mają wskutek tego dość monotonne wzornictwo odzwierciedlające znane proste układy tworzone z pojedynczych klepek parkietowych.

Trudno jest uzyskać możliwość seryjnej produkcji wielu ciekawych i powtarzalnych wzorów lica takich płyty, ponieważ stosowany sposób ogranicza zarówno możliwości twórcze plastyków jak i wydajność procesu.

W sposobie wytwarzania prostokątnych wzorzystych płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych według wynalazku, zestawianych z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej grubości, istota rozwiązania polega na tym, że z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej długości, zestawiając je ze sobą dłuższymi bokami i łącząc dowolnym sposobem w jednolite płaszczyzny, tworzy się pary prostokątnych modułów pierwszego rodzaju, z których każdy moduł zawiera nieparzystą liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, jednocześnie z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej długości, równej łącznej szerokości elementów drewnianych modułu pierwszego rodzaju, tworzy się pary prostokątnych modułów drugiego rodzaju, z których każdy moduł zawiera nieparzystą, identyczną jak moduł pierwszego rodzaju, liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, przy czym elementy modułu drugiego rodzaju zestawia się dłuższymi bokami na długości modułu, odpowiadającej ich łącznej szerokości równej jednocześnie długości modułu pierwszego rodzaju, zaś odpowiadające sobie usytuowaniem w obydwu rodzajach modułów elementy drewniane odpowiadają sobie barwą i wzorem lica, natomiast dany element drewniany modułu pierwszego rodzaju ma szerokość równą połowie szerokości odpowiadającego mu usytuowaniem elementu drewnianego modułu drugiego rodzaju, następnie pary modułów danego rodzaju rozcina się na trójkąty wzdłuż przekątnych nachylonych względem długości modułów ku sobie w danej parze, po czym z tak uzyskanych z każdej z jednej z par modułów obu rodzajów ośmiu trójkątów prostokątnych zestawia się jedną wzorzystą prostokątną płytę drewnianą o symetrycznym względem jej centrum układzie wzoru lica, a następnie łączy się je w jednolitą całość znanym sposobem.

Jako elementy drewniane stosuje się prostokątne deseczki drewniane, albo prostokątne pasma forniru.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia seryjne wytwarzanie różnej wielkości wzorzystych płyt drewnianych prostokątnych o symetrycznych względem ich centrum układach wzoru lica. Z takich samych par modułów można zestawić kilka wzorów płyt prostokątnych. Opisany sposób zapewnia możliwość prostego tworzenia z jednego zestawu elementów drewnianych różnorodnych zestawień wzoru lica płyt co do barwy, szerokości elementów i wzoru lica.

Umożliwia wykorzystanie bogactwa barw i wzorów lica fornirów oraz naturalnych postaci drewna i zestawianie ich na warstwie nośnej o wymaganej wytrzymałości.

Płyty uzyskane sposobem według wynalazku mogą być wykorzystane nie tylko do układania posadzek, ale również 'jako sufitowe płyty boazeryjne i wypełnienia kasetonów ozdobnych.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony na przykładach wykonania objaśnionych rysunkiem, na którym na fig. 1A i 1B uwidoczniono parę modułów pierwszego rodzaju, na fig. 2A i 2B - parę modułów drugiego rodzaju, zaś na fig. 3 i fig. 4 - przykładowe zestawienia płyt prostokątnych otrzymanych sposobem według wynalazku.

Zgodnie ze sposobem według wynalazku przygotowano dwa rodzaje jednakowych zestawów zawierających nieparzystą liczbę drewnianych deseczek obrzynanych liściastych stanowiących elementy drewniane 1 - 5' i 1' - 5' dla zestawienia par modułów M1 i M1' odpowiednio pierwszego rodzaju oraz elementy drewniane 10 - 50 i 10' - 50' dla zestawienia par

182 376 modułów M2 i M2' odpowiednio drugiego rodzaju. Elementy drewniane dla zestawienia modułów obydwu rodzajów miały jednakową grubość 10 mm.

Elementy drewniane 1 - 5 i 1' - 5' dla zestawienia modułów M1 i M1' pierwszego rodzaju miały jednakową długość równą 100 mm i jednakową szerokość 20 mm.

Elementy drewniane 10 - 50 i 10' - 50' dla zestawienia modułów M2 i M2' drugiego rodzaju miały długość równą sumie łącznej szerokości elementów drewnianych tworzących moduł, pierwszego rodzaju M1 lub M1', przy czym szerokość pojedynczego elementu drewnianego do zestawiania modułów drugiego rodzaju spełniała warunki istoty rozwiązania.

W każdym module elementy drewniane znajdujące się z obu stron elementu środkowego stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica.

Ponadto odpowiadające sobie usytuowaniem w obydwu rodzajach modułów elementy drewniane (względem elementu środkowego w danym module) odpowiadają sobie barwą i wzorem lica, natomiast dany element drewniany modułu pierwszego rodzaju ma szerokość równą połowie szerokości odpowiadającego mu usytuowaniem elementu drewnianego modułu drugiego rodzaju, zaś elementy drewniane modułu drugiego rodzaju zestawia się dłuższymi bokami na długości modułu, odpowiadającej łącznej szerokości wszystkich tworzących ten moduł elementów drewnianych.

Z tak przygotowanych elementów drewnianych 1 - 5' i 1' - 5' na warstwach nośnych, nie pokazanych na rysunku, zestawiono jednakowe pary jednakowych modułów M1 i M1' pierwszego rodzaju, uwidocznione na fig. 1A i 1B. Elementy te zestawiono ze sobą dłuższymi bokami i łączono poprzez klejenie między sobą i do warstw nośnych. Każdy z modułów zawierał po pięć elementów drewnianych.

Z elementów drewnianych 10 - 50 i 10' - 50' w identyczny sposób zestawiono jednakowe pary jednakowych modułów M2 i M2' drugiego rodzaju, uwidocznione na fig. 2A i 2B.

Następnie pary modułów danego rodzaju rozcięto na trójkąty wzdłuż przekątnych nachylonych względem długości modułów ku sobie w danej parze. Przekątne te są zaznaczone liniami przerywanymi na fig. 1A i 1B oraz fig. 2A i 2B odpowiednio.

Z uzyskanych tak z każdej z jednej z par modułów obu rodzajów ośmiu trójkątów zestawiono przykładowe wzorzyste płyty prostokątne P1, P2 pokazane na fig. 3 i fig. 4.

Płyta P1 uwidoczniona na fig. 3 miały symetryczny względem jej centrum układ wzoru lica i barw. Układ ten stanowiły prostokątne obwodowe ramy usytuowane wokół centralnego prostokąta. Centralny prostokąt odpowiada barwą i wzorem skrajnej ramie wzoru lica płyty.

Płyty P2 uwidoczniona na fig. 4 miała również symetryczny względem jej centrum układ barw i wzoru lica.

Układ ten wyznacza centralnie usytuowany krzyż o barwie i wzorze lica skrajnych elementów modułów obydwu rodzajów.

Grubość elementów drewnianych stosowanych w sposobie według wynalazku nie powinna być mniejsza niż 3,5 mm. Elementy drewniane nie odpowiadające sobie w danej parze modułów obydwu rodzajów mogą mieć różną szerokość. Istotne jest tylko spełnienie warunku lustrzanego odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica przez elementy drewniane odpowiadające sobie w danej parze modułów względem środkowego elementu, który jest różny od sąsiadujących z nim bezpośrednio. Jednocześnie przy zachowaniu warunku 2-krotnie większej szerokości elementów drewnianych modułu M2 i M2' drugiego rodzaju względem odpowiadających im usytuowaniem elementów drewnianych modułów M1 i M1' pierwszego rodzaju.

Elementy drewniane dla zestawiania modułów, jak również otrzymywane następnie przez ich rozcięcie trójkąty do zestawiania płyt wzorzystych łączy się ze sobą znanymi sposobami.

Oprócz wskazanego wcześniej klejenia można stosować również łączenie od spodu nitką Kupera lub naklejanie na płyty stanowiące warstwę nośną, najlepiej na płyty drewnopochodne.

182 376

Przy tworzeniu płyt wzorzystych warstwowych należy uwzględniać kierunek przebiegu włókien lub kierunek formowania materiałów użytych jako warstwy. W sąsiadujących ze sobą warstwach kierunki te winny krzyżować się pod kątem możliwie zbliżonym do 90°.

Powierzchnie licowe w razie pojawienia się nierównomierności płaszczyzn należy znanymi sposobami, najlepiej szlifowaniem doprowadzić do równomierności, a płytę do jednakowej grubości. Następnie można powierzchnie licowe uszlachetniać stosując takie technologie jak lakierowanie, laminowanie, woskowanie lub olejowanie.

182 376

182 376

182 376

40 / /		\ ĄO
10 / /
/		- 3θ\
/ / ŚO		ł0*\
/ 50 /		50 \

Fig. 2 A Fig. «2 B

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania prostokątnych wzorzystych płyt drewnianych, zwłaszcza posadzkowych, zestawianych z prostokątnych elementów drewnianych o jednakowej grubości, znamienny tym, że z prostokątnych elementów drewnianych (1 - 5) i (1' - 5’) o jednakowej długości, zestawiając je ze sobą dłuższymi bokami i łącząc dowolnym sposobem w jednolite płaszczyzny, tworzy się pary prostokątnych modułów (M1 i M1') odpowiednio pierwszego rodzaju, z których każdy moduł (M1), (Ml’) zawiera nieparzystą liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego (3) i (3') odpowiednio stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, jednocześnie z prostokątnych elementów drewnianych (10 - 50) i (10’ - 50’) o jednakowej długości, równej łącznej szerokości elementów drewnianych modułu (M1, M1') pierwszego rodzaju, tworzy się pary prostokątnych modułów (M2), (M2’) drugiego rodzaju, z których każdy moduł (M2), (M2’) zawiera nieparzystą, identycznąjak moduł (M1), (M1') pierwszego rodzaju, liczbę elementów drewnianych, takich, że elementy znajdujące się z obu stron środkowego (30), (30’) odpowiednio stanowią odpowiadające sobie kolejno od niego swe lustrzane odbicia co do szerokości, barwy i wzoru lica, przy czym elementy modułu (M2), (M2’) drugiego rodzaju zestawia się dłuższymi bokami na długości modułu, odpowiadającej ich łącznej szerokości równej jednocześnie długości modułu (M1), (M1’) pierwszego rodzaju, zaś odpowiadające sobie usytuowaniem w obydwu rodzajach modułów elementy drewniane odpowiadają sobie barwą i wzorem lica, natomiast dany element drewniany modułu (M1), (M1’) pierwszego rodzaju ma szerokość równą połowie szerokości odpowiadającego mu usytuowaniem elementu drewnianego modułu (M2), (M2') drugiego rodzaju, następnie pary modułów danego rodzaju rozcina się na trójkąty wzdłuż przekątnych nachylonych względem długości modułów ku sobie w danej parze, po czym z tak uzyskanych z każdej z jednej z par modułów (M1, M2) i (M1’, M2’) obu rodzajów ośmiu trójkątów prostokątnych zestawia się jedną wzorzystą prostokątną płytę drewnianą (P1), (P2) o symetrycznym względem jej centrum układzie wzoru lica, a następnie łączy się je w jednolitą całość znanym sposobem.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako elementy drewniane stosuje się deseczki drewniane.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako elementy drewniane stosuje się pasma forniru.