PL181623B1 - Bateria mieszajaca PL - Google Patents

Abstract

1. Bateria mieszajaca do mocowania, zwlaszcza na umywalce majaca korpus ba- terii z wyplywem, dzwignia mieszajaca i obudowa wkladu majaca dno i zlaczka gniazdowa, przy czym przewody przyla- czowe dla zimnej i cieplej wody stanowia rury wtykowe wprowadzane w obudowe wkladu od góry przez wnetrze tej obudowy, które to rury wtykowe na koncówce od strony obudowy sa wyposazone w element mocujacy, a ponadto sa zaciskane pomiedzy dnem obudowy a zlaczka gniazdowa, zna- mienna tym, ze gniazdowa zlaczka (12) ma otwór (22), w którym jest umieszczona kon- cówka (19) i uszczelniajacy pierscien (21), przy czym koncówka (19) wtykowych rur (18) ma ksztalt pólkuli, a wyplyw (26) wo- dy znajduje sie posrodku pólkulistej po- wierzchni (25). Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest bateria mieszająca do mocowania, zwłaszcza na umywalce mająca korpus baterii z wypływem, dźwignią mieszającą i obudową wkładu mającą dno i złączką gniazdową, przy czym przewody przyłączowe dla zimnej i ciepłej wody stanowią rury wtykowe wprowadzane w obudowę wkładu od góry przez wnętrze tej obudowy, które to rury wtykowe na końcówce od strony obudowy są wyposażone w element mocujący, a ponadto są zaciskane pomiędzy dnem obudowy a złączką gniazdową. Bateria tego typu może być stosowana w miejscach czerpania wody i mocowana rozłącznie do umywalki lub innego obiektu.

181 623

Tego rodzaju bateria mieszająca jest znana z DE-OS 23 28 361. W przypadku tej baterii mieszającej rury wtykowe są również wprowadzane w od góry dno obudowy, przy czym są one mocowane za pomocą połączenia gwintowanego między dnem obudowy a złączką gniazdową nad ich częściami mocującymi. U góry na części mocującej są umieszczone pierścienie uszczelniające, zapewniające odpowiednie uszczelnienie względem wnętrza obudowy wkładu. Wadę w tym przypadku stanowi obudowa wkładu wykonana z wielu elementów, ponieważ dno może być łączone z samą obudową zasadniczo tylko przez mocowanie rur wtykowych. W tym celu jest potrzebna nie tylko odpowiednia specjalna część konstrukcyjna stanowiąca dno obudowy, ale również odpowiednie połączenie gwintowe. Wadąjest również to, że konieczne jest dokładne osiowe umieszczenie rur wtykowych dla zapewnienia szczelności osadzenia, względnie w ogóle dla zapewnienia odpowiedniego osadzenia. Zależnie od ukształtowania obiektu, na którym jest montowana bateria nie zawsze jest możliwe takie osiowe umieszczenie rur wtykowych, toteż do rur wtykowych koniecznie trzeba dolutować inne prowadzące dalej rury wygięte łukowo, co znowu eliminuje efekt ulepszenia konstrukcji polegający na zaciskaniu rur wtykowych.

Z DE 42 36 396 jest znana bateria do mocowania na umywalce mająca obudowę z jednym wypływem dla wody zimnej, ciepłej lub mieszanej. W tej baterii rury wtykowe są wprowadzane od góry do podstawy obudowy i tam mocowane za pomocą elementów śrubowych. Skuteczne uszczelnienie zapewnić można jednak tylko wtedy, gdy rury wtykowe będą usytuowane osiowo względem złączki gniazdowej, ponieważ wprowadzony pierścień uszczelniający uszczelnia na zewnętrznym obwodzie rur wtykowych. Usytuowanie rur wtykowych w innym położeniu niż osiowe względem złączki gniazdowej w przypadku tej znanej baterii jest całkowicie wykluczone.

Z DE-OS 32 45 890 znana jest bateria mieszająca, w przypadku której rury wtykowe są wprowadzane od dołu w dno obudowy. Jednakże potrzebna jest wtedy kształtka, która przy osadzaniu i mocowaniu obudowy mocuje również rury wtykowe. Również w przypadku takiej baterii mieszającej rury wtykowe muszą być wprowadzane osiowo, przy czym koszt wynikający z zastosowania dodatkowej kształtki jest nie bez znaczenia, a ponadto prawidłowe nasadzanie baterii na tę kształtkę z wystającymi do góry rurami wtykowymi wymaga zręczności od montera.

W baterii sanitarnej znanej z DE-PS 31 19 313 zastosowano dwuczęściową konstrukcję, w której pomiędzy jej częściami są mocowane rury wtykowe. Konstrukcja ta, nazywana nieco mylnie dnem, jest wsuwana od góry we wnętrze obudowy wkładu i potem mocowana wraz z wkładem. Dzięki temu powstaje również możliwość skośnego wprowadzania rury wtykowej, jednakże tylko wtedy, gdy ta dwuczęściowa konstrukcja jest ustawiona ukośnie w obudowie wkładu. Wadą jest jednak to, że właściwa rura wtykowa, zabezpieczona pierścieniem uszczelniającym, musi być wprowadzana osiowo w odpowiedni człon konstrukcyjny usytuowany skośnie w obudowie wkładu, aby uzyskać odpowiednie działanie uszczelniające. Ponadto montaż jest w tym przypadku ogólnie stosunkowo drogi, ponieważ rura wtykowa połączona już z dwuczęściową konstrukcyjną musi być wprowadzana od góry we wnętrze obudowy wkładu i mocowana.

Celem wynalazku było uproszczenie montażu baterii mieszającej lub dołączania rur wtykowych.

Cel ten osiągnięto według wynalazku dzięki temu, że gniazdowa złączka ma otwór, w którym jest umieszczona końcówka i uszczelniający pierścień, przy czym końcówka wtykowych rur ma kształt półkuli, a wypływ wody znajduje się pośrodku półkulistej powierzchni.

W przypadku takiej baterii mieszającej, rury wtykowe można łatwo osadzić w odpowiednim otworze ustalającym w dnie, po czym usuwa się złączkę gniazdową i wkłada we wnętrze obudowy wkładu. W otworze w złączce gniazdowej jest umieszczony pierścień uszczelniający, który z kolei samoistnie prawidłowo układa się na półkulistej końcówce rur wtykowych i zapewnia całkowite uszczelnienie. Monter nie musi się specjalnie starać, ponieważ poszczególne elementy konstrukcyjne wsuwają się w siebie i uszczelniają wzajemnie samoczynnie, przy czym korzystnie możliwe jest równoczesne zastosowanie osadzanego stabilnego dna obudowy, które stanowi nieruchomą część składową obudowy wkładu, gdyż

181 623 stanowi ono odpowiednią podporę przy montażu. W końcówce rur wtykowych u góry na półkulistej powierzchni jest usytuowany wypływ wody, co umożliwia dalsze prowadzenie wody niezależnie od tego, czy ta powierzchnia wypływu jest wolna w całości, czy tylko częściowo. Zapewniona jest więc pełna sprawność połączenia. Korzystne jest ponadto, że poszczególnych rur wtykowych nie trzeba wsuwać osiowo do złączki gniazdowej lub podobnej części konstrukcyjnej, lecz można je wsuwać również dowolnie ukośnie, przy czym zawsze jest zapewnione odpowiednie uszczelnienie. Rury mogą być ustawione skośnie, albo też można stosować ukośne baterie, z których rury wtykowe wychodzą wtedy prawie pionowo, co umożliwia dalszy nie kłopotliwy przebieg przewodów przyłączowych.

Według korzystnego przykładu wykonania wynalazku końcówka rur wtykowych ma kształt beczkowaty. Beczkowate ukształtowanie uzyskuje się łatwo w przypadku stosowanych tu rur mosiężnych lub miedzianych, przy czym beczkowate ukształtowanie zapewnia również to, że pierścień uszczelniający jest usytuowany zawsze pomiędzy beczkowatą powierzchnią końcówki a dnem otworu.

Dla ułatwienia montażu, w korzystnym przykładzie wykonania wynalazku, pierścień uszczelniający dopasowany do otworu w złączce jest umieszczony w dnie tego otworu. Pierścień uszczelniający można przy tym najpierw włożyć w ten otwór, a potem wprowadzić złączkę gniazdową we wnętrze obudowy wkładu. Układa się ona wtedy samoczynnie swym otworem na końcówce rury wtykowej i zapewnia skuteczne uszczelnienie.

Dla zapewnienia całkowicie stabilnej konstrukcji końcówki, korzystnie powierzchnia półkulista przechodzi w element mocujący stanowiący kołnierz. Korzystnie przy wytwarzaniu półkuli lub beczkowatej powierzchni końcówki równocześnie wykonuje się kołnierz, a zatem dla jego utworzenia nie jest konieczna oddzielna operacja. Dzięki temu rury łatwiej wytwarza się, a równocześnie zapewnia się, jak to jest pożądane, szczególnie stabilne ukształtowanie górnego końca lub końcówki rur wtykowych.

Zabezpieczenie poszczególnych rur wtykowych przed obrotem uzyskuje się korzystnie dzięki temu, że rury wtykowe są wyposażone w mostek zabezpieczający przebiegający osiowo na przedłużeniu kołnierza na ścianie zewnętrznej. Dzięki wprowadzeniu rur wtykowych w otwór ustalający w dnie obudowy, rury te zostają unieruchomione, co zapewnia prawidłowe ułożenie pierścienia uszczelniającego z nasadzeniem złączki gniazdowej, tak że zawsze osiąga się pożądane uszczelnienie. Jest zrozumiałe, że w otworze ustalającym musi znajdować się rozszerzenie dopasowane do mostka zabezpieczającego, co według wynalazku osiągnięto przez to, że w otworze ustalającym w dnie obudowy przewidziany jest przepust dopasowany do mostka zabezpieczającego. Przepust ten jest stosunkowo łatwy do wykonania i zapewnia dokładne osadzenie rury wtykowej i pierścienia uszczelniającego.

Stosowane rury wtykowe można dobrze obrabiać i spełniają one również wymagania odnośnie wymaganej trwałości, w przypadku, gdy stanowią one rury sprzęgające z mosiądzu. Można je wtedy łatwo łączyć z dalej prowadzonymi przewodami przyłączowymi.

Dołączanie dalszych przewodów jest ułatwione, ponieważ wtykowe -rury mają zderzak dla przewodów przyłączowych znajdujący się w odstępie od elementu mocującego co najmniej równym odległości między złączką gniazdową a górną powierzchnią wybrania w obudowie wkładu. Rury przedłużające nasuwa się na dolną przedłużoną rurę wtykową i potem lutuje lub łączy innym sposobem. Takie połączenie można łatwo i szybko wykonać.

Jak już wspomniano i wyjaśniono, korzystnie otwór w gniazdowej złączce, przelotowy otwór oraz ustalający otwór w dnie obudowy przebiegają ukośnie. Takie ukośne umieszczenie przewodów przyłączowych w obudowie wkładu lub odpowiednie skośne wykonanie całego korpusu pozwala uzyskać korzystne ze względów estetycznych kształty baterii. Korzystnie realizuje się to dzięki ukośnemu ukierunkowaniu otworu w złączce gniazdowej i przelotowego otworu oraz otworu ustalającego w dnie obudowy, co daje możliwość odpowiedniego wsunięcia, unieruchomienia i uszczelnienia rur wtykowych. Oczywiście możliwe jest również pionowe umieszczenie otworu przelotowego, otworu w złączce gniazdowej i otworu ustalającego, kiedy okaże się to korzystne, np. w odpowiednio skośnie ustawionym korpusie baterii. Korzystne jest to, że zawsze osiąga się konieczne uszczelnienie pomiędzy rurą wtykową a prawie swobodnie ułożoną złączką gniazdową.

181 623

Rury wtykowe są unieruchamiane lub mocowane we wnętrzu obudowy wkładu dzięki temu, że wkład wraz ze złączką gniazdową jest mocowany we wnętrzu obudowy wkładu do dna obudowy za pomocą śruby mocującej wkręcanej w obudowę wkładu. Korzystne jest przy tym to, że stabilne dno obudowy jest częścią obudowy wkładu, a więc siła wywierana przez śrubę mocującą może być stosunkowo mała, a jednak zawsze będzie zapewniać konieczne mocowanie rur wtykowych i ich uszczelnienie. Dokładne ustawianie rur wtykowych następuje, osiąga się innymi również dzięki mostkowi zabezpieczającemu i przepustowi wykonanemu w otworze ustalającym.

Dla nadania estetycznego wyglądu baterii mieszającej, śrubę mocującą zaopatruje się w rowki zatrzaskowe odpowiadające występom zatrzaskowym wykonanym na wewnętrznej stronie przykrywki. Śrubę mocującą zatem nasuwa się z lekkim naciskiem na złączkę gniazdową i wkład i równocześnie mocuje. Unika się przykręcania lub podobnych dodatkowych operacji, zwłaszcza wtedy, gdy śruba mocująca jest lekko wkręcona w obudowę wkładu. W tym celu ma ona gwint zgodny z wewnętrznym gwintem we wnętrzu obudowy wkładu.

Wynalazek odznacza się zwłaszcza tym, że opracowano baterię mieszającą umożliwiającą stosunkowo łatwe manipulowanie i przy tym również, gdy montażu dokonuje niefachowiec zawsze pewne i szczelne osadzenie rur wtykowych. Dzięki temu ułatwiony jest znacznie montaż tego rodzaju baterii mieszających, a równocześnie istnieje możliwość ustawienia rur wtykowych pod pewnym kątem, który jest korzystny w konkretnym przypadku zastosowania. Rury wtykowe mogą być ustawione pionowo lub pod praktycznie pod każdym dowolnym kątem, przy czym oczywiście korzystne jest odpowiednie wykonanie otworów w dnie obudowy, aby zapewnić osadzenie każdej rury wtykowej w określonym położeniu. Poszczególne części można łatwo wsuwać w baterię od góry, przy czym korzystnie do rur wtykowych można dołączać prowadzone dalej przewody przyłączowe i dzięki temu cały montaż można wykonać korzystnie i szybko. Wytwarzanie rur wtykowych wymaga tylko niewielkich nakładów dodatkowych, ponieważ również w przypadku znanych rur wtykowych konieczne było wykonanie elementu mocującego, to znaczy obwodowego, pierścieniowego występu. Ten pierścieniowy występ zwyczajnie rozszerza się do góry tak, że uzyskuje się półkulisty kształt końcówki pojedynczej rury wtykowej. Czysto teoretycznie powstaje jeszcze przy tym możliwość usytuowania wypływu w powierzchni półkulistej dokładnie pośrodku lub z przesunięciem, zależnie od tego, jak przebiegaaą dalej biegnące otwory przelotowe w złączce gniazdowej. Opisana wielostronność jest dalszą znaczną zaletą baterii mieszającej według wynalazku łatwo dostosowywanej do gustu odbiorcy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia baterię mieszający z odpowiednimi przyłączami w widoku z boku, fig. 2 - baterię mieszającą z wprowadzonymi rurami wtykowymi w przekroju, fig. 3 - złączkę gniazdową w przekroju, fig. 4 - rurę wtykową w widoku z boku, fig. 5 - rurę wtykową w przekroju poprzecznym w obszarze zakończenia, a fig. 6 - baterię mieszającą przed włożeniem poszczególnych części przyłączowych i obsługowych, w przekroju.

Na figurze Ijest przedstawiona bateria 1, stanowiąca jednodźwigniową baterię mieszającą. Korpus 2 baterii ma daleko wystający wypływ 3 i dźwignię 4 obsługową do mieszania. W przedstawionym przykładzie wykonania jest to dźwignia jednoręczna.

Obudowę 5 wkładu stanowi stabilny korpus 2, w którym umieszczono wewnętrzne elementy konstrukcyjne baterii. U dołu z obudowy 5 wkładu wystają przyłączeniowe przewody 6, 7, poprzez które do korpusu 2 baterii jest doprowadzana ciepła i zimna woda. Widoczny jest również wypływ 8 zbiornika, którego zamykanie bądź otwieranie może być obsługiwane od góry za pomocą urządzenia nastawczego 9, 9' osadzonego w baterii 1.

Na figurze 2 jest przedstawiony korpus 2 baterii w przekroju, z uwidocznionym wnętrzem 10 obudowy wkładu. We wnętrzu 10 obudowy 5 jest umieszczony wkład 11 i gniazdowa złączka 12, które są przymocowane do dna 15 obudowy za pomocą śruby mocującej 13 z przykrywką 14. W tym celu śruba mocująca 13 jest wkręcona we wnętrze 10 obudowy wkładu za pomocą gwintu 16 i wywiera nacisk na wkład 11 i gniazdową złączkę 12. Dla zapewnienia osadzenia wkładu 11 i złączki gniazdowej oraz zamocowania przyłączonych przewodów 6, 7 lub wtykowych rur 18 potrzeba tylko stosunkowo niewielkiego nacisku.

181 623

Wtykowe rury 18, mające końcówkę 19 o specjalnym kształcie z elementem mocującym 20, są wymienne i są wprowadzane poprzez dno 15 obudowy stanowiące całość z obudową 5 wkładu, od góry, to znaczy od strony wnętrza 10 obudowy wkładu. Element mocujący 20 w tym przypadku nie służy do wspierania uszczelniającego pierścienia 21, lecz stanowi, jak to wyjaśniono poniżej, zasadniczo zderzak odpowiadający otworowi ustalającemu 32 wykonanemu w dnie 15 obudowy.

Gniazdowa złączka 12 ma obszar, w który wchodzi końcówką 19 wtykowej rury 18. Na fig. 2 i 3 pokazano, że przelotowy otwór 23 w gniazdowej złączce 12 po stronie zwróconej w kierunku dna 15 obudowy łączy się z otworem 22. Otwór 22 ma na swoim dnie 27 pierścień uszczelniający 21 dla zapewnienia szczelności.

Specjalne ukształtowanie końcówki 19 wtykowej rury 18 pokazano na fig. 4. Końcówka 19 ma kształt półkuli. Na półkulistej powierzchni 25 spoczywa uszczelniający pierścień 21, przy czym ta półkulista powierzchnia przechodzi następnie w element mocujący 20. U góry na półkulistej powierzchni 25 w przybliżeniu pośrodku jest usytuowany wypływ 26 wody, który pokazany jest zwłaszcza na fig. 2.

Tak zwany element mocujący 20 w tym przykładzie wykonania stanowi kołnierz 28, który z kolei stanowi zasadniczo końcowy obszar półkulistej powierzchni 25. Na kołnierz 28 jest nasadzony zabezpieczający mostek 29, co pokazano również na fig. 5. Mostek 29 na pewnym odcinku na zewnętrznej ścianie 30 przebiega pionowo do dołu. Mostek 29 zabezpieczający przebiega odpowiednio do przepustu 33 w ustalającym otworze 32 w dnie 15 obudowy, jak to pokazano na fig. 6.

Na figurach 2 i 4 widać wyraźnie, że wtykowe rury 18 mają zderzak 34 ułatwiający nasadzanie prowadzących dalej przewodów przyłączowych, a następnie ich połączenie, przy czym zderzak 34 znajduje się w odstępie od elementu mocującego 20 odpowiednim do odległości między złączką gniazdową a górną powierzchnią wybrania 5' w obudowie 5 wkładu. Te dalsze przewody przyłączowe zostają wsunięte aż do zderzaka 34 i następnie odpowiednio z nim połączone.

Na figurze 2 widać wyraźnie, że wtykowe rury 18 mogą praktycznie zajmować dowolne położenie z dowolnym nachyleniem, przy czym zawsze jest zapewnione bezpieczne ich osadzanie i uszczelnienie. Dokładne położenie osadzenia wtykowej rury 18 jest przy tym osiągane za pomocą zabezpieczającego mostka 29 i przepustu 33, przy czym uszczelniający pierścień 21 jest osadzony całkowicie szczelnie na dnie 27 otworu 22.

Z figur 2 i 6 widać, że montaż tego rodzaju mieszającej baterii 1 jest ułatwiony, ponieważ poszczególne części razem łatwo wsuwa się od góry we wnętrze obudowy wkładu, a potem unieruchamia za pomocą śruby mocującej 13. Po zakończeniu tego łatwo przeprowadzanego montażu, od góry nakłada się jeszcze zaciskową przykrywkę 14, aby potem gotową baterię 1 dostarczyć do miejsca zastosowania, gdzie jedynie na dolne końce wtykowych rur 18 nasuwa się dalej prowadzące przewody przyłączowe, dla zakończenia całego montażu baterii.

181 623

181 623

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (12)

Zastrzeżenia patentowe

1. Bateria mieszająca do mocowania, zwłaszcza na umywalce mająca korpus baterii z wypływem, dźwignią mieszającą i obudową wkładu mającą dno i złączką przy czym przewody przyłączowe dla zimnej i ciepłej wody stanowią, rury wtykowe wprowadzane w obudowę wkładu od góry przez wnętrze tej obudowy, które to rury wtykowe na końcówce od strony obudowy są wyposażone w element mocujący, a ponadto są zaciskane pomiędzy dnem obudowy a złączką gniazdową, znamienna tym, że gniazdowa złączka (12) ma otwór (22), w którym jest umieszczona końcówka (19) i uszczelniający pierścień (21), przy czym końcówka (19) wtykowych rur (18) ma kształt półkuli, a wypływ (26) wody znajduje się pośrodku półkulistej powierzchni (25).

2. Bateria według zastrz. 1, znamienna tym, że końcówka (19) wtykowych rur (18) ma kształt beczkowaty.

3. Bateria według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że uszczelniający pierścień (21) jest dopasowany do otworu (22) i jest umieszczony na dnie (27) tego otworu.

4. Bateria według zastrz. 1, znamienna tym, że półkulista powierzchnia (25) przechodzi w element mocujący (20) stanowiący kołnierz (28).

5. Bateria według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wtykowe rury (18) są wyposażone w zabezpieczający mostek (29), przebiegający osiowo na przedłużeniu kołnierza (28) na zewnętrznej ścianie (30).

6. Bateria według zastrz. 5, znamienna tym, że w ustalającym otworze (32) w dnie (15) obudowy jest usytuowany przepust (33) dopasowany do zabezpieczającego mostka (29).

7. Bateria według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wtykowe rury (18) stanowią rury sprzęgające z mosiądzu.

8. Bateria według zastrz. 7, znamienna tym, że wtykowe rury (18) mają zderzak (34) dla przewodów przyłączowych znajdujący się w odstępie od elementu mocującego (20) co najmniej równym odległości między złączką gniazdową a górną powierzchnią wybrania (5’) w obudowie (5) wkładu.

9. Bateria według zastrz. 1, znamienna tym, że otwór (22) w gniazdowej złączce (12), przelotowy otwór (23) oraz ustalający otwór (32) w dnie (15) obudowy przebiegają ukośnie.

10. Bateria według zastrz. 3, znamienna tym, że otwór (22) w gniazdowej złączce (12), przelotowy otwór (23) oraz ustalający otwór (32) w dnie (15) obudowy przebiegają ukośnie.

11. Bateria według zastrz. 9 albo 10, znamienna tym, że do dna (15) obudowy jest mocowany wkład (11) wraz z gniazdową złączką (12) za pomocą śruby (13) wkręcanej w obudowę (5) wkładu we wnętrzu (10) obudowy wkładu.

12. Bateria według zastrz. 11, znamienna tym, że mocująca śruba (13) ma zatrzaskowe rowki (37) odpowiadające zatrzaskowym występom (36) na wewnętrznej stronie przykrywki (14).