PL181191B1

PL181191B1 - Sposób elektrofotograficznego wytwarzania zespołu ekranu luminescencyjnego

Info

Publication number: PL181191B1
Application number: PL95318931A
Authority: PL
Inventors: Istvan Gorog; Peter M. Ritt
Original assignee: Thomson Consumer Electronics
Priority date: 1994-08-30
Filing date: 1995-08-03
Publication date: 2001-06-29
Also published as: JPH10505189A; US5455133A; CN1160456A; CA2199299C; PL318931A1; AU3155695A; EP0778981B1; KR970705827A; CA2199299A1; EP0778981A1; DE69508409D1; KR100371423B1; WO1996007194A1; RU2137168C1; DE69508409T2; JP3710812B2; TW279238B; MX9701453A; CN1062973C

Abstract

1. Sposób elektrofotograficznego wytwarzania zespolu ekranu luminescencyjnego na wewnetrznej powierzchni plyty czolowej do kineskopu kolorowego, w którym pokrywa sie powierzchnie wewnetrzna plyty czolowej ulatniajacym sie organicznym materialem przewodzacym z utworzeniem pierwszej orga- nicznej warstwy przewodzacej OC oraz pokrywa sie pierwsza warstwe OC ulatniajacym sie materialem fotoprzewodzacym z utworzeniem pierwszej organicznej warstwy fotoprzewodzacej OPC, po czym po wytworzeniu na pierwszej warstwie OPC napiecia w zasadzie równomiernie rozlozonego naswietla sie wybrane obszary pierwszej warstwy OPC swiatlem widzialnym zmieniajace napiecia na nich, bez od- dzialywania na napiecie nie naswietlonych obszarów pierwszej warstwy OPC, oraz osadza sie naladowa- ny tryboelektrycznie material pochlaniajacej swiatlo struktury ekranu na nie naswietlonych obszarach pierwszej warstwy OPC z utworzeniem w zasadzie ciaglej matrycy z materialu pochlaniajacego swiatlo zawierajacej obszary otwarte, znamienny tym, ze matryce (23) z materialu pochlaniajacego swiatlo pod- daje sie operacji stapiania na pierwszej warstwie OPC (34) lub emulsje blonotwórcza zawierajaca ulat- niajaca sie zywice naklada sie na pierwszej warstwie OPC (34) i matrycy (23) z materialu pochlaniajace- go swiatlo, z utworzeniem warstwy planaryzacyjnej (35,135), po czym osadza sie na warstwie planary zacyjnej (35, 135) wodny organiczny roztwór przewodzacy zawierajacy czwartorzedowy polielektrolit amonowy, substancje powierzchniowo czynna, polialkohol winylowy i wode zdejonizowana z utworze- niem drugiej organicznej warstwy przewodzacej OC (132), osadza sie na drugiej warstwie OC (132) fotoprzewodzacy roztwór organiczny zawierajacy odpowiednia zywice, material bedacy donorem elek- tronów, material bedacy akceptorem elektronów, substancje powierzchniowo czynna i rozpuszczalnik organiczny z utworzeniem drugiej organicznej warstwy fotoprzewodzacej OPC (134), oraz osadza sie kolejno, z wykorzystaniem oslaniania elektrofotograficznego, pierwszy, drugi i trzeci luminofory barwne pokrywajac otwarte obszary w matrycy (23) odpowiadajace poszczególnym polozeniom pierwszej, dru- giej i trzeciej barwy na ekranie. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób elektrofotograficznego wytwarzania zespołu ekranu luminescencyjnego na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej do kineskopu.

W znanych z opisów patentowych USA nr 4,921,767 metodach elektrofotograficznego nakładania ekranu (EPS) odbywa się osadzanie sproszkowanych, naładowanych tryboelektrycznie świecących barwnie luminoforów, kolejno na ładowany elektrostatycznie fotoreceptor z nałożoną nań matrycą sproszkowanego naładowanego tryboelektrycznie materiału pochłaniającego światło. Fotoreceptor zaopatrzony jest w organiczną fotoprzewodzącą warstwę materiału (OPC), korzystnie pokrywającą organiczną przewodzącą warstwę materiału (OC), przy czym obie osadza się kolejno na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej kineskopu. Na wstępie odbywa się ładowanie elektrostatyczne warstwy OPC fotoreceptora do potencjału dodatniego, z zastosowaniem specjalnego urządzenia do generacji wyładowania koronowego. Następnie odbywa się ekspozycja światłem widzialnym wybranych obszarów fotoreceptora w celu ich rozładowania bez oddziaływania na ładunek obszarów nie naświetlonych. Następnie odbywa się osadzanie naładowanego tryboelektrycznie ujemnie materiału pochłaniającego światło, przez wywoływanie bez odwracania, na naładowanych, nie naświetlonych obszarach fotoreceptora z utworzeniem w zasadzie ciągłego wzoru siatki materiału pochłaniającego światło, zwanego matrycą, zawierającego obszary otwarte. W celu osiągnięcia dostatecznej gęstości optycznej, czyli nieprzezroczystości matrycy nakładanej metodą EPS, konieczne jest nawarstwienie dostatecznej ilości materiału pochłaniającego światło. Powoduje to jednak stosunkowo duże nierówności powierzchni matrycy. Fotoreceptor i matrycę poddaje się ponownemu ładowaniu w urządzeniu z wyładowaniem koronowym w celu nadania im ładunku elektrostatycznego. Pożądane jest, aby ładunek fotoreceptora miał tę samą wartość bezwzględną, co na osadzonej poprzednio matrycy, jednakowoż stwierdzono, że fotoreceptor i matryca nie zawsze ładują się do tego samego potencjału. W rzeczywistości przejmowanie ładunku przez matrycę różni się od przejmowania ładunku przez fotoreceptor. W wyniku tego, kiedy światłem widzialnym eksponowane są różne wybrane obszary fotoreceptora, w celu ich rozładowania, dla wywołania za pomocą tryboelektrycznie dodatnio naładowanych materiałów luminoforów barwnych, matryca zachowuje ładunek dodatni o innej wielkości, niż ładunek dodatni na nie naświetlonych obszarach fotoreceptora. Te różnice ładowania wpływają na osadzanie naładowanych dodatnio materiałów luminoforów barwnych tak, że lumino. fory są silniej odpychane przez ładunek na matrycy, niż przez ładunek nie naświetlanych obszarów fotoreceptora. To silniejsze oddziaływanie odpychające matrycy powoduje pewne przemieszczenie luminoforów barwnych z ich właściwych miejsc na fotoreceptorze. Efekt odpychający matrycy jest niewielki, tym niemniej efekt ten jest wystarczający do spowodowania zmniejszenia szerokości linii luminoforów barwnych tak, że linie nie dochodzą do krawędzi matrycy i nie zachodzą na nie. Zatem między liniami luminoforu a otaczającą je matrycą powstają pewne przerwy. Przerwy te są niedopuszczalne, ponieważ zmniejszają jaskrawość luminoforu w każdym punkcie obrazowym. Ponadto przerwy są widoczne po pokryciu ekranu aluminium w celu zapewnienia warstwy metalicznej odbijającej światło, i styku anodowego zespołu ekranu.

Jeden ze sposobów zmniejszenia efektu odpychania w przypadku matrycy osadzanej metodą EPS przedstawiono w zgłoszeniu patentowym USA nr 250,231, złożonym 27 maja 1994, pod tytułem „Sposób elektrofotograficznego osadzania luminoforu”. W tym rozwiązaniu, zamiast stosowania matrycy osadzanej metodą EPS, odbywa się kształtowanie znanej osadzanej na mokro matrycy w sposób przedstawiony w opisie patentowym USA nr 3,558,310. Znaną matrycę kształtuje się bezpośrednio na powierzchni wewnętrznej płyty czołowej; Taka matryca jest cienka i gładka, i ma właściwą nieprzezroczystość, tak że bezpośrednio na niej można osadzać warstwy OC i OPC. Poza tym nakładanie warstw OC i OPC eliminuje oddziaływanie elektrostatyczne między matrycą i luminoforami osadzanymi metodą EPS. Jednakowoż, dla poprawienia wydajności operacji nakładania ekranu, i w celu dysponowania procesem w całości suchym, pożądane jest osadzanie również matrycy w procesie EPS, lecz bez opisanego powyżej szkodliwego oddziaływania elektrostatycznego.

Z opisu patentowego USA nr 5,370,952 znane jest stosowanie w organicznej przewodzącej warstwie materiału (OC) czwartorzędowych polielektrolitów anonowych. Z kolei w zgłoszeniu patentowym USA nr 168,486, złożonym 22 grudnia 1993 r., przedstawiono przykłady materiałów stosowanych do tworzenia organicznej fotoprzewodzącej warstwy materiału (OPC). Ponadto z innego zgłoszenia patentowego USA nr 297,740, złożonego dnia 30 sierpnia 1994 r., znany jest sposób łączenia na stałe luminoforów z organiczną fotoprzewodzącą warstwą materiału (OPC).

Występuje zatem potrzeba elektrycznego izolowania znanej osadzanej metodą EPS matrycy, tak aby matryca nie była naładowana podczas osadzania metodą EPS luminoforów trójbarwnych i tworzenia warstwy planaryzacyjnej nadającej gładkość powierzchni zespołowi ekranowemu, tak aby luminofory były nakładane dokładnie pokrywając się z maską

Istotą sposobu elektrofotograficznego wytwarzania zespołu ekranu luminescencyjnego, według wynalazku, na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej do kineskopu kolorowego, w którym pokrywa się powierzchnię wewnętrzną płyty czołowej ulatniającym się organicznym materiałem przewodzącym z utworzeniem pierwszej organicznej warstwy przewodzącej OC oraz pokrywa się pierwszą warstwę OC ulatniającym się materiałem fotoprzewodzącym z utworzeniem pierwszej organicznej warstwy fotoprzewodzącej OPC, po czym po wytworzeniu na pierwszej warstwie OPC napięcia w zasadzie równomiernie rozłożonego naświetla się wybrane obszary pierwszej warstwy OPC światłem widzialnym zmieniające napięcia na nich, bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów pierwszej warstwy OPC, oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał pochłaniającej światło struktury ekranu na nie naświetlonych obszarach pierwszej warstwy OPC z utworzeniem w zasadzie ciągłej matrycy z materiału pochłaniającego światło zawierającej obszary otwarte, jest to, że matrycę z materiału pochłaniającego światło poddaje się operacji stapiania na pierwszej warstwie OPC lub emulsję błono twórczą zawierającą ulatniającą się żywicę nakłada się na pierwszej warstwie OPC i matrycy z materiału pochłaniającego światło, z utworzeniem warstwy planaryzacyjnej, po czym osadza się na warstwie planaryzacyjnej wodny organiczny roztwór przewodzący zawierający czwartorzędowy polielektrolit amonowy, substancję powierzchniowo czynną polialkohol winylowy i wodę zdejonizowanąz utworzeniem drugiej organicznej warstwy przewodzącej OC, osadza się na drugiej warstwie OC fotoprzewodzący roztwór organiczny zawierający odpowiednią żywicę, materiał będący donorem elektronów, materiał będący akceptorem elektronów, substancję powierzchniowo czynną i rozpuszczalnik organiczny z utworzeniem drugiej organicznej warstwy fotoprzewodzącej OPC, oraz osadza się kolejno, z wykorzystaniem osłaniania elektrofotograficznego, pierwszy, drugi i trzeci luminofory barwne pokrywając otwarte obszary w matrycy odpowiadające poszczególnym położeniom pierwszej, drugiej i trzeciej barwy na ekranie.

Korzystnie w trakcie kolejnego osadzania pierwszego, drugiego i trzeciego luminoforów barwnych ponownie wytwarza się na drugiej warstwie OPC napięcie w zasadzie równomiernie rozłożone, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC światłem widzialnym zmieniając napięcia na nich oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał pierwszego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach drugiej warstwy OPC tak, że pierwszy luminofor barwny pokrywa otwarte obszary w matrycy odpowiadające rozmiesz181 191 czeniu pierwszej barwy i przynajmniej części otaczającego otwory materiału pochłaniającego światło z utworzeniem w zasadzie ciągłej matrycy z materiału pochłaniającego światło zawierającej otwarte obszary, po czym po ponownym ładowaniu nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC i pierwszego luminoforu barwnego z odtworzeniem na nich potencjału elektrostatycznego, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC światłem widzialnym ze źródła światła zmieniając zmiany napięcia na nich bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC i pierwszego luminoforu barwnego oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał drugiego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach drugiej warstwy OPC tak, że drugi luminofor barwny pokrywa otwarte obszary w matrycy odpowiadające drugiej barwie i przynajmniej części otaczającego otwarte obszary materiału pochłaniającego światło, następnie ponownie ładuje się naświetlony obszar drugiej warstwy OPC oraz pierwszy i drugi luminofory barwne z odtworzeniem na nich potencjału elektrostatycznego, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC światłem widzialnym ze źródła światła zmieniając napięcia na nich bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC oraz pierwszego i drugiego luminoforów barwnych, oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał trzeciego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach drugiej warstwy OPC tak, że trzeci luminofor barwny pokrywa pozostałe otwarte obszary w matrycy i przynajmniej część materiału pochłaniającego światło otaczającego otwarte obszary.

Korzystnie utrwala się luminofory na drugiej warstwie OPC ekranu luminescencyjnego, po czym foliuje się utrwalony ekran, aluminiuje się foliowany ekran oraz wygrzewa się aluminiowany ekran z usunięciem z niego ulatniających się składników z utworzeniem zespołu ekranu luminescencyjnego.

Sposób według wynalazku objaśniono w oparciu o przykład wykonania przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku z góry, częściowo w przekroju osiowym, kineskop kolorowy wykonany według wynalazku, fig. 2 - przekrój zespołu ekranu kineskopu z fig. 1, fig. 3 do 8 przedstawiają przekrój płyty czołowej podczas kilku znanych etapów procesu EPS, fig. 9 - przekrój płyty czołowej według jednej z odmian wykonania procesu według wynalazku, a fig. 10 - przekrój płyty czołowej wykonanej według drugiej odmiany sposobu według wynalazku.

Na figurze 1 przedstawiono kineskop kolorowy 10 z bańką szklaną 11, o prostokątnej płycie czołowej 12 i cylindrycznej szyjce 14 połączoną z nią za pośrednictwem prostokątnego stożka 15. Stożek 15 zaopatrzony jest w wewnętrzne pokrycie przewodzące, które ma połączenie z zaciskiem 16 anody i sięga do wnętrza szyjki 14. Płyta czołowa 12 zawiera czołową płytę obrazową 18 i kołnierz obwodowy 20, zespawanąze stożkiem 15 rytą szklaną 21. Ekran 22 z trójkolorowym luminoforem osadzony jest na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej 18. Ekran 22 przedstawiony na figurze 2 jest ekranem liniowym zawierającym wiele elementów ekranowych składających się z pasków luminoforu emitującego światło czerwone, zielone i niebieskie, zestawionych w grupy elementów obrazowych po trzy paski, czyli w triady, w porządku cyklicznym. Paski przebiegają w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wiązek elektronowych. Przy normalnej pozycji obserwacji w tym przykładzie wykonania paski rozmieszczone są pionowo. Korzystne jest, jeżeli przynajmniej część pasków luminoforu zachodzi na stosunkowo cienką matrycę 23 z materiału pochłaniającego światło. Cienka warstwa przewodząca 24, korzystnie z aluminium, pokrywa ekran 22 i stanowi środek do przykładania równomiernego potencjału, jak również do odbijania w stronę płyty czołowej światła emitowanego przez elementy luminoforowe. Ekran 22 i pokrywająca go warstwa aluminiowa 24 stanowią zespół ekranu. W określonej odległości od zespołu ekranu zainstalowana jest za pomocą znanych elementów wyjmowana, wielootworowa elektroda rozdziału barw, czyli maska cieniowa 25.

W szyjce 14 centralnie zainstalowane jest przedstawione schematycznie liniami przerywanymi na fig. 1, działo elektronowe 26, służące do emitowania i kierowania trzech wiązek elektronowych 28 torami zbieżnymi przez otwory maski 25 na ekran 22.

Kineskop 10 posiada zewnętrzny magnetyczny zespół odchylający, na przykład zespół 30, umieszczony w obszarze połączenia szyjki ze stożkiem. Podczas działania zespół 30 oddziałuje na trzy wiązki elektronowe 28 polami magnetycznymi, które powodują, że wiązki przebiegają poziomo i pionowo tworząc na ekranie 22 prostokątny raster. Płaszczyznę początku odchylania, przy odchyleniu zerowym, na fig. 1 oznaczono linią P-P, mniej więcej w środku zespołu odchylającego 30. Dla uproszczenia nie przedstawiono rzeczywistej krzywizny torów wiązek elektronowych w strefie odchylania.

Ekran wytwarzany w znanym procesie EPS przedstawiono w etapach na figurach 3 do 8. Na początku następuje preparowanie płyty 12 do osadzenia na niej matrycy 23 z materiału pochłaniającego światło, przez umycie płyty roztworem kaustycznym, spłukanie wodą, trawienie w buforowanym roztworze kwasu fluorowodorowego i ponowne spłukanie wodą. Następnie powierzchnię wewnętrzną czołowej płyty obrazowej 18 pokrywa się ulatniającym się organicznym materiałem przewodzącym w celu utworzenia pierwszej organicznej warstwy przewodzącej OC 32, która stanowi elektrodę do nakładania ulatniającej się, pierwszej organicznej warstwy fotoprzewodzącej OPC 34. Pierwsza warstwa OC 32 i pierwsza warstwa OPC 34 razem tworzą fotoreceptor 36. Na fig. 3 przedstawiono strukturę płyty czołowej zaopatrzoną w fotoreceptor zwierający pierwszą warstwę OC 32 z nałożoną na nią pierwszą warstwą OPC 34. Materiały odpowiednie na pierwszą warstwę OC 32 zawierają pewną ilość znanych czwartorzędowych polielektrolitów amonowych. Pierwsza warstwa OPC 34 wykonana jest z odpowiedniej żywicy, materiału będącego donorem elektronów, materiału będącego akceptorem elektronów, substancję powierzchniowo czynną oraz rozpuszczalnika organicznego dającego roztwór, który rozprowadza się po powierzchni pierwszej warstwy OC 32.

W celu wytworzenia matrycy 23 w procesie EPS, pierwszą warstwę OPC 34 ładuje się elektrostatycznie do potrzebnego potencjału, w zakresie w przybliżeniu +200 do +700 V, z wykorzystaniem koronowego urządzenia wyładowczego 38 przedstawionego schematycznie na fig. 4. Następnie w płytę czołową 12 wstawia się maskę cieniową 25 i płytę umieszcza się na potrójnym oświetlaczu, przedstawionym schematycznie na fig. 5 jako urządzenie 40, który eksponuje pierwszą warstwę OPC 34 światłem widzialnym ze źródła światła 42, rzutującego światło przez otwory maski cieniowej. Ekspozycję powtarza się jeszcze dwa razy przy takim umieszczeniu źródła światła, które symuluje trasy trzech wiązek elektronowych z działa elektronowego 26 części cylindrycznej 10. Światło rozładowuje naświetlane obszary pierwszej warstwy OPC 34, w których następnie będą osadzane materiały luminoforowe, z pozostawieniem natomiast ładunku dodatniego na nie naświetlonych obszarach pierwszej warstwy OPC 34. Po trzeciej ekspozycji, płytę wyjmuje się z urządzenia naświetlającego i usuwa się maskę cieniową z płyty.

Dodatnio naładowane obszary pierwszej warstwy OPC 34 są wywoływane bez odwracania przez osadzanie na nich tryboelektrycznie naładowanych ujemnie cząstek materiału pochłaniającego światło z urządzenia wywołującego 44. Materiał pochłaniający światło zwykle zawiera czarny pigment, który jest stabilny w temperaturze obróbki wynoszącej 450°C. Czarne pigmenty nadające się do wytwarzania materiału pochłaniającego światło¹ obejmują: tlenek manganowo - cynkowy, tlenek kobaltowo - żelazowy, siarczek żelazowo - cynkowy oraz sadzę nieprzewodzącą Materiał pochłaniający światło sporządza się przez mieszanie w stanie stopienia pigmentu, polimeru i odpowiedniego materiału regulacji naładowania, który steruje wielkością ładunku tryboelektrycznego nadawanego materiałowi. Działo tryboelektryczne 46 wewnątrz urządzenia wywołującego 44 nadaje ujemny ładunek cząstkom materiału matrycowego tak, że ujemnie naładowane cząstki pochłaniające światło materiału matrycowego nie są przyciągane do rozładowanych obszarów pierwszej warstwy OPC 34, są natomiast przyciągane do obszarów o ładunku dodatnim, otaczających obszary rozładowane, tworząc w ten sposób otwory w ciągłej matrycy, która pokrywa następnie emitujące światło luminofory. W celu zwiększenia nieprzezroczystości matrycy można realizować drugie osadzanie materiału matrycowego. Na fig. 7 przedstawiono matrycę 23 po wywołaniu. W przypadku płyty czołowej o przekątnej 51 cm, otwory utworzone w matrycy 23 mają szerokość około 0,1 do 0,15 mm. Jak to przedstawiono na fig. 8 materiał pochłaniający światło matrycy 23 jest przytapiany do znajdującej się pod nim pierwszej warstwy OPC 34 w celu zapobieżenia przemieszczaniu się materiału podczas następnej obróbki.

181 191

W znanym procesie EPS, pokrytą matrycą płytę czołową doładowuje się do równomiernego potencjału dodatniego, poddaje ponownej ekspozycji przez przepuszczenie światła widzialnego przez otwory w masce cieniowej w celu utworzenia obrazu ładunkowego, i wywołuje za pomocą barwnych luminoforów. Jednakowoż, jak to opisano powyżej matryca 23 w procesie znanym wymaga potencjału elektrostatycznego, w etapie doładowania, który jest inny, i bardziej dodatni, niż potencjał elektrostatyczny wymagany przez pierwszą warstwę OPC 34. To wyższe napięcie dodatnie na matrycy 23 powoduje odpychanie tryboelektrycznie naładowanych dodatnio cząstek luminoforu, tak że te cząstki luminoforu nie całkowicie wypełniają otwory w matrycy, lecz pozostawiają pewne niewielkie przerwy, które są niepożądane.

W celu wyeliminowania tych przerw, matryca 23 musi być izolowana elektrycznie od następnie osadzanych luminoforów. Można to osiągnąć przez tworzenie warstwy planaryzacyjnej 35 na pierwszej warstwie OPC 34, i następne pokrycie warstwy planaryzacyjnej 35 drugą warstwą OC 132 i drugą warstwą OPC 134. W pierwszej odmianie wykonania sposobu według wynalazku, przedstawionej na figurze 9, warstwa planaryzacyjna 35 nie stanowi warstwy odrębnej, lecz jest utworzona przez wspomniane powyżej stapianie matrycy 23 z pierwszą warstwą OPC 34. Odbywa się to przez stapianie pokrycia polimerowego na materiale pochłaniającym światło lub przez spowodowanie wchłaniania materiału matrycy w pierwszą warstwę OPC 34 w operacji stapiania. Następnie warstwę planaryzacyjną 35 pokrywa się drugim pokryciem z takiego samego, ulatniającego się, organicznego pokrywającego materiału przewodzącego, używanego na drugą warstwę OC 132. Drugą warstwę OC 132 następnie pokrywa się tym samym organicznym pokrywającym materiałem przewodzącym, co używany na pierwszą warstwę OPC 34, tworząc drugą warstwę OPC 134. Struktura ta zapewnia dostateczną izolację elektryczną osadzonej sposobem EPS matrycy 23, tak że matryca nie wpływa potem na ładunek drugiej warstwy OPC 134, podczas opisanego poniżej osadzania luminoforu.

Na figurze 10 przedstawiono drugą odmianę wykonania wynalazku. Ta druga odmiana jest użyteczna, kiedy matryca 23 osadzona sposobem EPS została pogrubiona dla nadania wymaganej nieprzezroczystości i ma nierówną powierzchnię, która przeszkadza w bezpośrednim jej pokryciu ciągłą warstwą OC. Następnie na matrycy i pierwszej warstwie OPC 34 wykonuje się oddzielną warstwę planaryzacyjną 135 przez nałożenie emulsji błonotwórczej. Emulsja błonotwórcza zawiera ulatniającą się żywicę, którą można usunąć przez wygrzewanie ekranu przy w zadanej wartości temperatury. Po utworzeniu warstwy planaryzacyjnej 135 nakłada się na nią drugą warstwę OC 132. Warstwa planaryzacyjna 135 zapewnia gładką i w zasadzie równą powierzchnię do kształtowania na niej drugiej warstwy OC 132 i drugiej warstwy OPC 134 zespołu ekranu, i umożliwia powiązanie wzajemne, czyli pokrywanie się, matrycy 23 i następnie osadzonych luminoforów barwnych. Wprowadzone do struktury ekranu dodatkowe ilości organicznego materiału błonotwórczego usuwa się w etapie wygrzewania ekranu.

Dalsza obróbka ekranu jest podobna do stosowanej w znanym sposobie EPS. Druga warstwa OPC 134 jest równomiernie ładowana z zastosowaniem urządzenia z wyładowaniem koronowym, które ładuje drugą warstwę OPC 134 do napięcia w zakresie około +200 do +700 V. Następnie w płytę 12 wstawia się maskę cieniową 25 i naświetla się dodatnio naładowaną drugą warstwę OPC 134 przez maskę cieniową 25 światłem ksenonowej lampy błyskowej lub innego źródła światła o dostatecznie dużej intensywności, na przykład łuku rtęciowego. Światło, które przechodzi przez otwory w masce cieniowej 25 pod kątem identycznym z kątem padania wiązki elektronowej wysyłanej z działa elektronowego, powoduje rozładowanie oświetlonych obszarów na drugiej warstwie OPC 134, na które pada. Maska cieniowa zostaje zdjęta z płyty 12 i płytę umieszcza się na pierwszym urządzeniu wywoływania luminoforowego. Materiał pierwszego luminoforu barwnego jest ładowany tryboelektrycznie dodatnio wewnątrz wywoływaczki i kierowany w stronę drugiej warstwy OPC 134. Dodatnio naładowany materiał pierwszego luminoforu barwnego jest odpychany przez dodatnio naładowane obszary drugiej warstwy OPC 134 i osadzany na rozładowanych jej obszarach w procesie znanym w technice, jako wywoływanie „z odwracaniem”. Przy wywoływaniu z odwracaniem tryboelektrycznie naładowane cząstki materiału struktury ekranu odpychane są przez

181 191 jednoimiennie naładowane obszary warstwy OPC 134 i osadzane na obszarach odsłoniętych. Wymiary każdej z linii pierwszego luminoforu barwnego są nieco większe od wymiarów otworów w matrycy tak, aby zapewnić całkowite pokrycie każdego otworu, i lekko zachodzą na materiał matrycy pochłaniającej światło otaczający otwory. Płyta 12 ładuje się następnie ponownie z wykorzystaniem urządzenia z wyładowaniem koronowym. Na drugiej warstwie OPC 134, i na pierwszym osadzonym na niej materiale luminoforu barwnego powstaje napięcie dodatnie. Etapy naświetlania i wywoływania luminoforem powtarza się dla pozostałych dwóch luminoforów barwnych, przy zmianie pozycji źródła światła. Wymiary każdej z linii pozostałych dwóch luminoforów barwnych na drugiej warstwie OPC 134 są również nieco większe od wymiarów otworów w matrycy tak, aby zapewnić, że nie wystąpią przerwy, a nawet nastąpi pewne zachodzenie na materiał matrycy otaczający otwory.

Te trzy luminofory połączone są na stałe z drugą warstwą OPC 134. Strukturę ekranu następnie laminuje się i aluminiuje otrzymując zespół ekranu luminescencyjnego. Ze względu na dużą zawartość materiałów organicznych stosowanych przy wytwarzaniu zespołu ekranu, na foliowaną strukturę ekranu, przed aluminiowaniem w znany sposób natryskuje się kwas borowy lub szczawian glinu w celu otrzymania niewielkich otworów w warstwie aluminium, umożliwiających wydostawanie się lotnych substancji organicznych bez powodowania powstawania pęcherzyków warstwy aluminiowej. Zespół ekranu poddaje się wygrzewaniu w temperaturze powyżej 425°C w ciągu około 30 minut w celu odprowadzenia ulatniających się składników zespołu ekranu.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób elektrofotograficznego wytwarzania zespołu ekranu luminescencyjnego na wewnętrznej powierzchni płyty czołowej do kineskopu kolorowego, w którym pokrywa się powierzchnię wewnętrzną płyty czołowej ulatniającym się organicznym materiałem przewodzącym z utworzeniem pierwszej organicznej warstwy przewodzącej OC oraz pokrywa się pierwszą warstwę OC ulatniającym się materiałem fotoprzewodzącym z utworzeniem pierwszej organicznej warstwy fotoprzewodzącej OPC, po czym po wytworzeniu na pierwszej warstwie OPC napięcia w zasadzie równomiernie rozłożonego naświetla się wybrane obszary pierwszej warstwy OPC światłem widzialnym zmieniające napięcia na nich, bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów pierwszej warstwy OPC, oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał pochłaniającej światło struktury ekranu na nie naświetlonych obszarach pierwszej warstwy OPC z utworzeniem w zasadzie ciągłej matrycy z materiału pochłaniającego światło zawierającej obszary otwarte, znamienny tym, że matrycę (23) z materiału pochłaniającego światło poddaje się operacji stapiania na pierwszej warstwie OPC (34) lub emulsję błonotwórczą zawierającą ulatniającą się żywicę nakłada się na pierwszej warstwie OPC (34) i matrycy (23) z materiału pochłaniającego światło, z utworzeniem warstwy planaryzacyjnej (35, 135), po czym osadza się na warstwie planaryzacyjnej (35, 135) wodny organiczny roztwór przewodzący zawierający czwartorzędowy polielektrolit amonowy, substancję powierzchniowo czynną, polialkohol winylowy i wodę zdejonizowanąz utworzeniem drugiej organicznej warstwy przewodzącej OC (132), osadza się na drugiej warstwie OC (132) fotoprzewodzący roztwór organiczny zawierający odpowiednią żywicę, materiał będący donorem elektronów, materiał będący akceptorem elektronów, substancję powierzchniowo czynną i rozpuszczalnik organiczny z utworzeniem drugiej organicznej warstwy fotoprzewodzącej OPC (134), oraz osadza się kolejno, z wykorzystaniem osłaniania elektrofotograficznego, pierwszy, drugi i trzeci luminofory barwne pokrywając otwarte obszary w matrycy (23) odpowiadające poszczególnym położeniom pierwszej, drugiej i trzeciej barwy na ekranie.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w trakcie kolejnego osadzania pierwszego, drugiego i trzeciego luminoforów barwnych ponownie wytwarza się na drugiej warstwie OPC (134) napięcie w zasadzie równomiernie rozłożone, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC (134) światłem widzialnym zmieniając napięcia na nich oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał pierwszego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach dnigiej warstwy OPC (134) tak, że pierwszy luminofor barwny pokrywa otwarte obszary w matrycy (23) odpowiadające rozmieszczeniu pierwszej barwy i przynajmniej części otaczającego otwory materiału pochłaniającego światło z utworzeniem w zasadzie ciągłej matrycy (23) z materiału pochłaniającego światło zawierającej otwarte obszary, po czym po ponownym ładowaniu nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC (134) i pierwszego luminoforu barwnego z odtworzeniem na nich potencjału elektrostatycznego, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC (134) światłem widzialnym ze źródła światła zmieniając zmiany napięcia na nich bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC (134) i pierwszego luminoforu barwnego oraz osadza się naładowany tryboelektrycznie materiał drugiego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach drugiej warstwy OPC (134) tak, że drugi luminofor barwny pokrywa otwarte obszary w matrycy (23) odpowiadające drugiej barwie i przynajmniej części otaczającego otwarte obszary materiału pochłaniającego światło, następnie ponownie ładuje się naświetlony obszar drugiej warstwy OPC (134) oraz pierwszy i drugi luminofory barwne z odtworzeniem na nich potencjału elektrostatycznego, naświetla się wybrane obszary drugiej warstwy OPC (134) światłem widzialnym ze źródła światła zmieniając napięcia na nich bez oddziaływania na napięcie nie naświetlonych obszarów drugiej warstwy OPC (134) oraz pierwszego i drugiego luminoforów barwnych, oraz osadza się naładowany tryboelekttycznie materiał trzeciego luminoforu barwnego na naświetlonych, wybranych obszarach drugiej warstwy OPC (134) tak, że trzeci luminofor barwny pokrywa pozostałe otwarte obszary w matrycy (23) i przynajmniej część materiału pochłaniającego światło otaczającego otwarte obszary.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że utrwala się luminofory na drugiej warstwie OPC (134) ekranu luminescencyjnego, po czym foliuje się utrwalony ekranu, aluminiuje się foliowany ekran oraz wygrzewa się aluminiowany ekran z usunięciem z niego ulatniających się składników utworzeniem zespołu ekranu luminescencyjnego.

* * *