PL180176B1

PL180176B1 - Sposób i urzadzenie do obróbki zwoju materialu PL PL PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL180176B1
Application number: PL96312148A
Authority: PL
Inventors: Paul G Seidl; Steve J Zagar
Original assignee: Megtec Systems; Megtec Systemsinc
Priority date: 1995-01-04
Filing date: 1996-01-04
Publication date: 2000-12-29
Also published as: NO960010L; GR3032085T3; FI110815B; HUT73271A; FI960028A0; ZA9510802B; PL312148A1; US5524363A; DE69512368T2; CA2166589A1; US5579590A; EP0721095A1; NO312168B1; NO960010D0; FI960028A; CZ291683B6; CA2166589C; HU9503976D0; CZ351095A3; DE69512368D1

Abstract

1. Sposób obróbki zwoju materialu, polegajacy na przeno- szeniu tego zwoju z obudowy suszarki do strefy kondycjo- nowania, zawierajacej atmosfere wolna od zanieczyszczen, przy czym na powierzchnie zwoju nadmuchu je sie strumienie powietrza za pomoca dysz powietrznych, znam ienny tym, ze mierzy sie i rejestruje sie cisnienie, po czym reguluje sie cis- nienie w oparciu o wartosc cisnienia zmierzonego wprowa- dzajac powietrze do strefy kondycjonowania (3, 30, i nad- muchujac powietrze na zwój (1) oraz utrzymuje sie tempera- ture w strefie kondycjonowania (3, 30 ponizej temperatury zwoju (1). 6. Urzadzenie do obróbki zwoju materialu wychodzacego z obudowy suszarki zawierajacej obudowe strefy kondycjo- nowania z atmosfera wolna od zanieczyszczen, posiadajaca ko- niec wlotu zwoju i koniec wylotu zwoju w pewnej odleglosci od siebie, przy czym koniec wlotu zwoju posiada otwór wloto- wy zwoju, zas koniec wylotu zwoju posiada otwór wylotowy zwoju oraz szereg nadmuchujacych powietrze na zwój dysz po- wietrznych umieszczonych w strefie kondycjonowania, zna- mienne tym, ze zawiera czujnik cisnienia (13) polaczony z zespolem kontrolujacym cisnienie w strefie kondycjonowa- nia (3, 3'). FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do obróbki zwoju materiału. Rozwiązanie to znajduje zastosowanie w procesie suszenia zwoju materiału takiego jak papier, folia lub innego materiału w arkuszach. W tych przypadkach często niezbędne jest bezstykowe podtrzymywanie zwoju podczas suszenia tak, by uniknąć uszkodzenia samego zwoju lub jakiegokolwiek nadruku czy powłoki na powierzchni zwoju.

Konwencjonalny układ bezstykowo podpierający i suszący przesuwający zwój składa się z górnego i dolnego zestawu 2 prętów powietrznych umieszczonych wzdłuż poziomego odcinka zwoju. Podgrzane powietrze z prętów powietrznych podtrzymuje swobodnie zwój i przyspiesza jego suszenie. Układ prętów powietrznych zazwyczaj zamknięty jest w obudowie suszarki, w której może panować małe podciśnienie w wyniku zastosowania wyciągu odprowadzającego lotne substancje wydzielane ze zwoju np. w efekcie wysychania nadruku.

Jeden przykład takiej suszarki znaleźć można w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,112,220, w którym ujawniono powietrzną suszarkę flotacyjną z wbudowanym dopalaczem, w której szereg dysz powietrznych umieszczono powyżej i poniżej przesuwającego się zwoju w celu bezstykowego suszenia powłoki na zwoju. Dysze powietrzne znajdują się w szczególnym kontakcie powietrznym z rozbudowanym systemem rur rozgałęźnych i nadmuchująpowietrze w kierunku zwoju tak, by podpierać i suszyć zwój w trakcie jego przesuwania się przez obudowę suszarki.

Podobnie opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,333,395 ujawnia urządzenie suszące dla ruchomych zwojów zawierające tunel chłodzący połączony bezpośrednio z suszarką, komorę spalania do spalania rozpuszczalnika ulatniającego się podczas suszenia zwoju, wymienniki ciepła, itp.

Opis patentowy Stanów Zjednoczonych nr 5,038,495 ujawnia urządzenie chłodzące do chłodzenia zwoju materiału opuszczającego suszarkę. Urządzenie chłodzące zawiera zasadniczo zamkniętą obudowę ze szczeliną wlotową i wylotową dla zwoju materiału. Obudowa zawiera otwór zasilający po stronie wylotowej do doprowadzania powietrza zewnętrznego do obudowy oraz otwór wylotowy powietrza po stronie szczeliny wlotowej do odprowadzania powietrza z obudowy do suszarki. Powietrze doprowadzane jest do obudowy przeciwprądowo do kierunku przesuwu zwoju. Szereg dysz doprowadza powietrze do zwoju materiału.

Po opuszczeniu takiej suszarki przesuwający się zwój jest często doprowadzany do wałka, z którym styka się lub też styka się z „wałkiem oziębiającym” tak, by zwój mógł zetkąć się z jego cylindryczną powierzchnią w celu przekazania ciepła i szybkiego schłodzenia zwoju. Problemem, który zwykle występuje w takim procesie jest tendencja do tworzenia się warstewki powietrza między zwojem a cylindryczną powierzchnią wałka, co ogranicza efektywny kontakt (a tym samym wymianę ciepła) między nimi. Wiadomo, iż stosunkowo cienka „warstwa graniczna” powietrza porywana jest przez przesuwające się powierzchnie zwoju i wałka, zaś część tego powietrza zostaje uwięziona w klinowo ukształtowanej powierzchni, w której zwój zbliża się do powierzchni wałka. O ile zwój nie jest stosunkowo mocno napięty wzdłużnie lub też jego ruch wzdłużny nie jest stosunkowo powolny, to uwięzione powietrze dostaje się między wałek a odcinek zwoju owinięty wokół niego, tworząc warstwę między wałkiem i owiniętym odcinkiem zwoju.

Oczywiste jest, iż tam, gdzie zwój ma być ogrzany lub schłodzony przez wałek, na którym jest owinięty, izolująca warstwa powietrza między zwojem a wałkiem znacznie obniży skuteczność wymiany cieplnej. Ponadto, w przypadkach, gdy wcześniejszy proces suszenia dotyczy suszenia tuszu lub innej powłoki naniesionej na zwój, to warstwa powietrza unoszona przez przesuwający się zwój może spowodować skraplanie się rozpuszczalnika na powierzchni chłodzącej wałka. W efekcie może wystąpić plamienie, smużenie i/lub zamazywanie skroplinami zadrukowanego zwoju. Wraz ze wzrostem prędkości dociskania (zależnej od naprężenia zwo

180 176 ju i średnicy wałka chłodzącego) zwiększa się grubość warstewki kondensatu i może on zostać przeniesiony na zadrukowany zwój, co może mieć wpływ na jakość i możliwość zbytu produktu końcowego. Gromadzenie i grubość kondensatu związane są ze szczeliną powietrza powstałą między zwojem i powierzchnią wałka chłodzącego i powodują zjawisko „oderwania zwoju”, wolnej przestrzeni między właściwym zwojem a powierzchnią wałka.

Stąd też byłoby wskazane, aby obniżyć temperaturę zwoju w celu zredukowania ładunku cieplnego wałków chłodzących lub schładzających. Obniżenie średniej temperatury zwoju spowodowałoby również obniżenie parowania mieszaniny rozpuszczalników pokrywającej zwój, redukując ilość widocznych par unoszących się nad zwojem. Skraplanie zachodzące zazwyczaj przy wylocie z suszarki i na wałkach chłodzących mogłoby być ograniczone do minimum, a jakość zwoju poprawiona w efekcie wyeliminowania nadmiernego ubytku wilgoci ze zwoju. Nadmierne straty wilgoci mogą spowodować niekorzystne zwijanie lub falowanie zwoju.

Znana jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4591517 suszarka stosowana w przemyśle tekstylnym do drukowania tkanin, w której to obudowie znajduje się szereg dysz, wlot i wylot powietrza oraz źródło ciepła. W oparciu o zmierzoną temperaturę strefy suszenia dostarcza się konfekcjonowane powietrze do strefy suszenia i ogrzewa się je za pomocąpalnika do temperatury suszenia. Rozwiązanie to ujawnia pojedynczą strefę suszenia, w której żądany stopień wentylacji kontroluje się na podstawie zmierzonej lub obliczonej szybkości nakładania farby na wstęgę. Powietrze konfekcjonowane kontroluje się na podstawie ciśnienia w strefie suszenia, które z kolei jest odniesione do wspomnianego powyżej stopnia wentylacji.

W europejskim opisie patentowym nr EP 0543439 ujawniono suszarkę posiadającą dwie sekcje, w której świeże konfekcjonowane powietrze otrzymuje tylko jedna sekcja, przez co temperatura panująca w drugiej sekcji zależy wyłącznie od różnicy ciśnień pomiędzy drugą i pierwszą sekcją.

Celem wynalazku jest sposób do obróbki zwoju materiału.

Celem wynalazku jest także urządzenie do obróbki zwoju materiału.

Sposób obróbki zwoju materiału, polegający na przenoszeniu tego zwoju z obudowy suszarki do strefy kondycjonowania, zawierającej atmosferę wolną od zanieczyszczeń, przy czym na powierzchnię zwoju nadmuchuje się strumienie powietrza za pomocą dysz powietrznych według wynalazku charakteryzuje się tym, że mierzy się i rejestruje się ciśnienie, po czym reguluje się ciśnienie w oparciu o wartość ciśnienia zmierzonego wprowadzając powietrze do strefy kondycjonowania, i nadmuchując powietrze na zwój oraz utrzymuje się temperaturę w strefie kondycjonowania poniżej temperatury zwoju.

Korzystnie, mierzy się i rejestruje się ciśnienie w strefie kondycjonowania.

Korzystnie, mierzy się i rejestruje się ciśnienie we wnętrzu obudowy suszarki.

Korzystnie, strefę kondycjonowania uszczelnia się względem suszarki przez nadmuch powietrza w strefie kondycjonowania, w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju, za pomocą pierwszego szeregu przeciwsobnych dysz uszczelnienia gazowego umieszczonych w strefie kondycjonowania w pobliżu otworu wlotowego zwoju, oraz poprzez nadmuch powietrza w suszarce w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju, za pomocą drugiego szeregu przeciwsobnych dysz uszczelnienia gazowego umieszczonych w suszarce w pobliżu otworu wlotowego.

Korzystnie, w strefie kondycjonowania utrzymuje się temperaturę wyższą od punktu rosy zanieczyszczeń wydzielanych ze zwoju.

Urządzenie do obróbki zwoju materiału wychodzącego z obudowy suszarki zawierającej obudowę strefy kondycjonowania z atmosferą wolną od zanieczyszczeń, posiadającą koniec wlotu zwoju i koniec wylotu zwoju w pewnej odległości od siebie, przy czym koniec wlotu zwoju posiada otwór wlotowy zwoju, zaś koniec wylotu zwoju posiada otwór wlotowy zwoju oraz szereg nadmuchujących powietrze na zwój dysz powietrznych umieszczonych w strefie kondycjonowania według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera czujnik ciśnienia połączony z zespołem kontrolującym ciśnienie w strefie kondycjonowania.

Korzystnie, czujnik ciśnienia jest umieszczony w strefie kondycjonowania.

180 176

Korzystnie, czujnik ciśnienia jest umieszczony w obudowie suszarki.

Korzystnie, urządzenie posiada również przeciwsobne dysze uszczelnienia gazowego umieszczone w strefie kondycj onowania w pobliżu otworu wlotowego zwoju, które przymocowane są do otworu wlotowego zwoju od strony strefy kondycjonowania, a ich wyloty są skierowane w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju.

Korzystnie, strefa kondycjonowania jest oddzielona od suszarki ścianą w której jest umieszczony otwór wlotowy, znajdujący się pomiędzy suszarką a strefąkondycj onowania, przy czym w obudowie suszarki, w pobliżu otworu wlotowego zwoju, przeciwległe do boku suszarki są umieszczone przeciwsobne dysze uszczelnienia gazowego, które przymocowane są do końca otworu wlotowego zwoju od strony suszarki, a których wyloty są skierowane w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju.

Korzystnie, zespół kontrolujący ciśnienie w strefie kondycjonowania zawiera zawór sterujący umieszczony w kanale powietrznym połączonym z otoczeniem.

Korzystnie, zespół kontrolujący ciśnienie w strefie kondycjonowania zawiera ponadto wentylator połączony z kanałem.

Przedmiot wynalazkujest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematyczny widok strefy kondycjonowania suszarki z urządzeniem do obróbki zwoju materiału według wynalazku w pierwszym przykładzie wykonania; fig. 2 - schematyczny widok strefy kondycj onowania suszarki z urządzeniem do obróbki zwoju materiału według wynalazku, w drugim przykładzie wykonania; fig. 3 - powiększony widok dysz uszczelnienia gazowego na połączeniu suszarki i strefy kondycjonowania według wynalazku, }.

Definicje symboli użytych na rysunkach:

E - silnik elektryczny;

PE - czujnik manometryczny;

PIC - regulator wskazujący ciśnienie;

PZ - dokładna regulacja ciśnienia

ZSH - wyłącznik krańcowy górny

ZSL - wyłącznik krańcowy dolny.

Na figurze 1 pokazano częściowo obudowę suszarki 6 ze strefąkondycjonowania 3 według wynalazku. Ciągły zwój materiału, taki jak zwój 1 podpierany szeregiem powietrznych dysz 2 wchodzi do obudowy strefy kondycjonowania 3 poprzez otwór wlotowy 4 obudowy strefy kondycjonowania 3. Dla zapewnienia maksymalnej wymiany ciepła dysze 2, korzystnie, zawierają dysze flotacyjne typu Coanda, jak np. pręt powietrzny HI-FLOAT oraz dysze bezpośredniego uderzenia, jak pręty kanałowe. Korzystnie, każda dysza bezpośredniego uderzenia umieszczona jest naprzeciw dyszy flotacyjnej typu Coanda. Zwój 1 podpierany jest w strefie kondycjonowania 3 przez szereg dodatkowych powietrznych dysz 2, będących również połączonym układem dysz typu Coanda oraz dysz bezpośredniego uderzenia, ustawionych naprzeciwko siebie, a następnie opuszcza strefę kondycjonowania 3 i obudowę suszarki 6 przez otwór 5.

Suszarka 6 podgrzewa zwój 1 materiału, odparowuje rozpuszczalnik ze zwoju 1 oraz wyłapuje i utrzymuje pary rozpuszczalnika w atmosferze suszarki 6. Korzystnie obudowa strefy kondycjonowania 3 jest zwarta i w pełni połączona z obudową suszarki 6, a ponadto jest gazoszczelna i izolowana termicznie od obudowy suszarki 6 dzięki izolowanej ściance 7.

Dwie umieszczone naprzeciwko siebie dysze 8 i 9 uszczelnienia gazowego (najlepiej widoczne na fig. 3) znajdująsię po obu stronach otworu wlotowego 4 w izolowanej ścianie 7 strefy kondycjonowania 3.

Mimo, iż jako dysze uszczelnienia gazowego 8 i 9, zapobiegającego niepożądanemu przepływowi gazu przez otwór wlotowy 4 użyte mogąbyć wszelkie typy dysz powietrznych pozwalających na skuteczne sterowanie powietrzem, korzystnie przeciwsobnymi dyszami uszczelnienia gazowego 8 są konwencjonalne noże powietrzne zdolne doprowadzić powietrze z prędkością od 1828,8 m/min do 2590,8 m/min (6000 do około 8500 stóp na minutę), zaś korzystnie przeciwsobnymi dyszami uszczelnienia gazowego 9 są konwencjonalne zasłony powietrzne mogące dostarczać powietrze z prędkością od 304,8 m/min do 1371,6 m/min (1000 do 4500 stóp

180 176 na minutę). Dysze 8 od strony suszarki 6 wdmuchują powietrze suszarki przeciwprądowo do kierunku przesuwu zwoju 1 materiału, zaś dysze 9 od strony strefy kondycjonowania 3 wdmuchują powietrze z atmosfery strefy kondycjonowania 3 przeciwprądowo do kierunku przesuwu zwoju 1 materiału.

Dwie umieszczone naprzeciwko siebie dysze tworzące uszczelnienie gazowe: to znaczy dysze 8 i dysze 9 uszczelniają izolowaną ścianę 7 strefy kondycjonowania 3 posiadającąuszczelnienie 20 (jak pokazano) tak, by żadna różnica ciśnień, jaka mogłaby istnieć między strefąw obudowie suszarki 6 a strefą kondycj onowania 3 nie spowodowała niepożądanego przepływu gazów przez otwór wlotowy 4. Taki układ uszczelnień gazowych jest szczególnie istotny aby zapobiec przedostawaniu się par rozpuszczalnika z suszarki 6 do strefy kondycjonowania 3 przez otwór wlotowy 4. Kontrolowanie i zapobieganie niepożądanym przepływom gazów przez otwór wlotowy 4 uzyskuje się dzięki kierunkowemu nastawieniu strumieni powietrza płynącemu z dysz 8, 9 tworzących uszczelnienie gazowe. Dysze 8 wytwarzają strumień gazu o dużym natężeniu i szybkości płynący w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju 1 materiału i w ten sposób odpychają zanieczyszczone powietrze suszarki 6 od otworu wlotowego 4 i ściany 7 strefy kondycjonowania 3. Stanowi to główny element zabezpieczenia przed przepływami powietrza wynikającymi z ewentualnych różnic ciśnienia i/lub strumieni z sąsiednich dysz 2.

W celu dalszego zredukowania przepływu par rozpuszczalnika do strefy kondycjonowania 3, dysze 9 wytwarzają nadmuch stosunkowo czystym powietrzem, jak to jest kontrolowane w obudowie strefy kondycjonowania 3 i także, w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju 1 materiału. W tym czystym powietrzu stężenie par rozpuszczalnika jest bardzo niskie, tak więc łatwo miesza się z powietrzem warstwy granicy termicznej na powierzchni zwoju 1 materiału, w której stężenie par rozpuszczalnika jest stosunkowo bardzo wysokie. Przeciwprądowy przepływ tej mieszaniny skutecznie usuwa pary rozpuszczalnika ze zwoju 1 materiału.

Istotną cechą obecnego wynalazku jest kontrola ciśnienia w strefie kondycj onowania 3. Na podstawie rozległych doświadczeń ustalono, że podciśnienie w suszarce posiadającej podobne otwory wlotowe i wylotowe, utrzymywane na poziomie od 25 Pa do 125 Pa (0,25 mbara do 1,25 mbara) stanowić będzie wystarczające zabezpieczenie przed wydostawaniem się par rozpuszczalnika do atmosfery otoczenia. Rzeczywiste podciśnienie mierzone wewnątrz obudowy jest z grubsza odwrotnie proporcjonalne do temperatury kontrolowanej atmosfery wewnątrz danej obudowy.

Ponadto, według wynalazku średnia temperatura atmosfery wewnątrz obudowy strefy kondycjonowania 3 utrzymywana jest na poziomie 80 -105°C w celu skutecznego zaabsorbowania ewentualnych par rozpuszczalnika. Ustalona temperatura jest ściśle związana z temperaturą punktu rosy odpowiadającą stężeniu nasycenia par rozpuszczalnika.

Temperatura powietrza wewnątrz obudowy suszarki 6 dla celów suszenia wynosi zazwyczaj 160 - 260°C. Tak więc, konieczne są znaczne wydatki energii w celu nagrzania powietrza uzupełniającego, niezbędnego z uwagi na istnienie wyciągu.

Ustalona jest konkretna wydajność wyciągu w celu utrzymania w suszarce 6 określonego stężenia rozpuszczalnika. Tak więc zużycie energii w układzie może być zmniejszone, jeśli energia mogłaby być odzyskiwana na wylocie z układu i wykorzystana ponownie do podgrzania powietrza uzupełniającego. Możliwość kontrolowania temperatury podgrzanego powietrza uzupełniającego pozwoli na uniknięcie przegrzewu wewnątrz suszarki 6.

Czujnik ciśnienia 13 jest połączony z zespołem kontrolującym ciśnienie w strefie kondycjonowania 3, 3'. Zespół kontrolujący ciśnienie w strefie kondycjonowania zawiera zawór sterujący 12 umieszczony w kanale powietrznym 11 połączonym z otoczeniem, a ponadto zawiera wentylator 10 połączony z kanałem 11.

Kontrola ciśnienia jest prowadzona przy użyciu zespołu kontrolującego składającego się z zasilającego wentylatora 10 usytuowanego w strefie kondycjonowania 3, który zasysa powietrze z otoczenia, na zewnątrz obudowy 3, za pośrednictwem kanału 11 i kontrolowanego zaworu lub przepustnicy 12. Położenie zaworu 12 sterowane jest za pomocą czujnika ciśnienia 13 w celu utrzymania w strefie kondycjonowania 3 stałego ciśnienia statycznego, nastawionego przez ope

180 176 ratora. Korzystnie, w strefie kondycjonowania 3 utrzymywane jest stałe podciśnienie statyczne tak, by ewentualne pary nie wydostały się do otoczenia przez otwór 5. Podciśnienie statyczne wytwarzane jest dzięki odprowadzaniu powietrza ze strefy kondycjonowania 3 kanałem 14. Powietrze to wykorzystywane jest jako powietrze uzupełniające w suszarce 6.

Alternatywny przykład wykonania tego systemu kontroli ciśnienia pokazano na fig. 2. Powietrze odprowadzane jest ze strefy kondycjonowania 3' przez dmuchawę 15 powietrza uzupełniającego. Ilość odprowadzanego powietrza sterowana jest za pomocąprzepustnicy 16, która jest obsługiwana w sposób ciągły tak, by w suszarce 6 utrzymać stałe określone ciśnienie. Powietrze wyciągane przez dmuchawę 15 powietrza uzupełniającego jest przepuszczone przez wymiennik ciepła, gdzie zostaje ogrzane przed wprowadzeniem do suszarki 6 jako powietrze uzupełniające. W celu regulowania temperatury tego powietrza uzupełniającego umieszczono obejściowy zawór 17, który steruje temperaturą powietrza uzupełniającego wprowadzanego do suszarki 6 w zależności od potrzeb energetycznych suszarki. Przepustnica 22 powietrza uzupełniającego strefy kondycjonowania 3 oraz zasilający wentylator 21 połączone są z przepustnicą 16 powietrza uzupełniającego w celu bezpośredniego sterowania ciśnieniem w strefie kondycjonowania 3’.

Ponieważ powietrze zasysane do strefy kondycjonowania 3, 3'jest stosunkowo chłodnym powietrzem otoczenia i ponieważ powietrze to jest kierowane bezpośrednio na zwój 1 materiału za pomocą dysz 2 w strefach kondycjonowania 3 lub 3', gorący zwój 1 materiału zostaje schłodzony. Ciepło ze zwoju 1 materiału zostaje pochłonięte przez wdmuchiwane strumienie powietrza i odprowadzane ze strefy kondycjonowania 3 kanałem 14 do suszarki 6, lub ze strefy kondycjonowania 3' drugiego przykładu wykonania pokazanego na fig. 2, za pomocą wentylatora 15 powietrza uzupełniającego. Ponadto, ponieważ powietrze otoczenia zasysane do strefy kondycjonowania 3 przez zasilający wentylator 10 jest niemal wolne od par rozpuszczalnika, tworząc w obudowie strefy kondycjonowania 3 atmosferę o niskim stężeniu par rozpuszczalnika o niskiej temperaturze punktu rosy odpowiadającej poziomowi par rozpuszczalnika, to skraplanie ciekłego rozpuszczalnika, które może występować, gdy temperatury są niższe niż miejscowe temperatury nasycenia, punkt rosy, zostanie znacznie ograniczone lub wyeliminowane.

Czyste powietrze otoczenia, które jest w sposób ciągły recyrkulowane w obwodzie strefy kondycjonowania 3 również utrzymuje powierzchnie wewnątrz obudowy w stanie pozbawionym skroplonego rozpuszczalnika.

W celu dalszego kontrolowania i zapobiegania kondensacji rozpuszczalnika wewnątrz obudowy strefy kondycjonowania może być umieszczone termiczne uszczelnienie gazowe 18 (fig. 4) tuż przed otworem 5 od strony wylotowej. Do wykonania termicznego uszczelnienia gazowego można wykorzystać dowolne dysze, które dostarczają równomierny strumień gorącego powietrza o małej prędkości wprowadzany do strumienia zimnego powietrza wprowadzanego do obudowy jako powietrze infiltracyjne poprzez otwór 5 od strony końca wylotowego. Prędkość wylotowa w dyszach tworzących termiczne uszczelnienie gazowe wynosi od 0 do około 1828,8 m/min. (6000 stóp na minutę), w zależności od wymogów temperatury. Dysze sąprzymocowane mechanicznie do ściany wylotowej strefy kondycjonowania przy użyciu uszczelek 30. Gorące powietrze dla uszczelnienia gazowego 18 sterowane jest przepustnicą 19. Gorące powietrze płynące z uszczelnienia gazowego 18 nie zawiera par rozpuszczalnika i zapewnia regulację temperatury atmosfery wewnątrz strefy kondycjonowania 3. Gorące powietrze płynące z uszczelnienia gazowego 18 kierowane jest do wnętrza strefy kondycjonowania 3 i miesza się z zimnym powietrzem otoczenia przedostającym się do wewnątrz przez otwór 5 jako powietrze infiltracyjne, ogrzewając je i, po wymieszaniu z atmosferą obudowy 3, podnosząc średnią temperaturę w całej obudowie strefy kondycj onowania 3. Wyższa temperatura powietrza pozwala na wchłonięcie większej ilości pary, redukując tym samym możliwość wystąpienia skraplania. W ten sposób operator urządzenia może nastawić optymalny stan równowagi między ilością powietrza chłodzącego do schłodzenia zwoju a dodatkiem takiej ilości ciepła, która zapobiegnie tworzeniu się skroplin.

180 176

180 176 wylot do atmosfery

FIG. 2 wymiennik ciepła

IZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ^^ wentylator ZE zasilający <Z przepustnica powietrza recyrkulacyjnego (\--------

Tzzzzzzzzzzzzznzzzzzzzzzzz^^

511

ZSH 511

WZZZZ,

Z7ZZZZZZZZZZZZZZ2Z2.

180 176

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób obróbki zwoju materiału, polegający na przenoszeniu tego zwoju z obudowy suszarki do strefy kondycjonowania, zawierającej atmosferę wolną od zanieczyszczeń, przy czym na powierzchnię zwoju nadmuchuje się strumienie powietrza za pomocą dysz powietrznych, znamienny tym, że mierzy się i rejestruje się ciśnienie, po czym reguluje się ciśnienie w oparciu o wartość ciśnienia zmierzonego wprowadzając powietrze do strefy kondycjonowania (3,3^, i nadmuchując powietrze na zwój (1) oraz utrzymuje się temperaturę w strefie kondycjonowania (3,3⁷) poniżej temperatury zwoju (1).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że mierzy się i rejestruje się ciśnienie w strefie kondycjonowania (3,3^.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że mierzy się i rejestruje się ciśnienie we wnętrzu obudowy suszarki (6).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że strefę kondycjonowania (3,3j uszczelnia się względem suszarki (6) przez nadmuch powietrza w strefie kondycjonowania (3,3^, w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju (1), za pomocą pierwszego szeregu przeciwsobnych dysz uszczelnienia gazowego (9) umieszczonych w strefie kondycjonowania (3, 30, w pobliżu otworu wlotowego (4) zwoju, oraz poprzez nadmuch powietrza w suszarce (6) w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju (1), za pomocą drugiego szeregu przeciwsobnych dysz uszczelnienia gazowego (8) umieszczonych w suszarce (6) w pobliżu otworu wlotowego (4).
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w strefie kondycjonowania (3,3⁷) utrzymuje się temperaturę wyższą od punktu rosy zanieczyszczeń wydzielanych ze zwoju (1).
6. Urządzenie do obróbki zwoju materiału wychodzącego z obudowy suszarki zawierającej obudowę strefy kondycjonowania z atmosferą wolną od zanieczyszczeń, posiadającą koniec wlotu zwoju i koniec wylotu zwoju w pewnej odległości od siebie, przy czym koniec wlotu zwoju posiada otwór wlotowy zwoju, zaś koniec wylotu zwoju posiada otwór wylotowy zwoju oraz szereg nadmuchujących powietrze na zwój dysz powietrznych umieszczonych w strefie kondycjonowania, znamienne tym, że zawiera czujnik ciśnienia (13) połączony z zespołem kontrolującym ciśnienie w strefie kondycjonowania (3, 30-
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że czujnik ciśnienia (13) jest umieszczony w strefie kondycjonowania (3,3⁷).
8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że czujnik ciśnienia (13) jest umieszczony w obudowie suszarki (6).
9. Urządzenie według zastrz. 7 albo 8, znamienne tym, że posiada również przeciwsobne dysze uszczelnienia gazowego (9) umieszczone w strefie kondycjonowania (3, 30 w pobliżu otworu wlotowego (4) zwoju (1), które przymocowane są do otworu wlotowego (4) zwoju (1), od strony strefy kondycjonowania (3, 30, a ich wyloty są skierowane w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju (1).
10. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że strefa kondycjonowania (3, 30 jest oddzielona od suszarki (6) ścianą (7), w której jest umieszczony otwór wlotowy (4), znajdujący się pomiędzy suszarką(6) a strefąkondycjonowania (3,30, przy czym w obudowie suszarki (6), w pobliżu otworu wlotowego (4) zwoju (1), przeciwległe do boku suszarki (6) są umieszczone przeciwsobne dysze uszczelnienia gazowego (8), które przymocowane są do końca otworu wlotowego (4) zwoju (1) od strony suszarki (6), a których wyloty są skierowane w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu zwoju (1).
11. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że zespół kontrolujący ciśnienie w strefie kondycjonowania (3, 30 zawiera zawór sterujący (12) umieszczony w kanale powietrznym (11) połączonym z otoczeniem.

180 176
12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że zespół kontrolujący ciśnienie w strefie kondycjonowania (3,33 zawiera ponadto wentylator (10) połączony z kanałem (11).

* * *