PL176210B1 - Urządzenie do szybkiego montowania łańcuchów przeciwślizgowych na oponach kół pojazdów - Google Patents

Abstract

Urzadzenie do szybkiego montowania lancuchów przeciwslizgowych na oponach kól pojazdów, zwlaszcza na oponach kól napedowych, zawie- rajace poprzeczki lub dow olne inne elementy, przystosowane do utrzymywa- nia na biezniku opony przez wewnetrzny lancuch boczny, przeznaczony do umieszczania po stronie kola przeciwnej tej, z której znajduje sie osoba m on- tujaca, oraz przez zewnetrzny lancuch boczny, przeznaczony do umieszcza- nia po tej samej stronie kola, po której znajduje sie osoba montujaca przy czym lancuchy boczne sa przystosowane do ich napinania po obu stronach kola za pom oca dwu rozpór w ksztalcie litery L, do których s a one przym oco- wane bezposrednio lub posrednio na poziomie jednej z czesci, zwanej czescia pozioma, danej rozpory, a te rozpory sa zamocowane przegubowo swym kon cem usytuowanym na poziomie ich drugiej czesci, zwanej czescia pionowa, kazda wzdluz osi obrotu do wspólnej czesci laczacej, która to czesc laczaca po zamontowaniu znajduje sie w poblizu osi kola, po tej stronie kola, po której znajduje sie zewnetrzny lancuch boczny, przy czym ma pierwszy lacznik do utrzymywania po zamontowaniu ukladu w stanie napiecia, którego konce sa mocowane w punktach zaczepienia, usytuowanych na czesci pionowej rozpo- ry kazdy, przy czym to urzadzenie zawiera ponadto co najmniej jedno ramie m ajace j eden ze swych konców zamocowany wylacznie do zewnetrznego lan- cucha bocznego, a drugi ze swych konców zamocowany do czesci laczacej, znam ienne tym , ze zaw iera co najmniej dwa ram iona (1 2 , 13) zam ocow ane przegubow o do czesci laczacej (11) swym drugim koncern, w okól odpo- wiednich osi obrotu (16, 17), zasadniczo równoleglych do osi (9, 10) roz- pór (32), przy czym ten pierw szy lacznik (23) jest elastyczny, a rozpory (32) s a polaczone ze soba i zewnetrznym lancuchem bocznym (31) co najmniej dru- gim elastycznym lacznikiem (19) o trzech punktach mocowania (2 0 , 2 1 , 22), z tym, ze punkt mocowania (20) do zewnetrznego lancucha bocznego (31) znaj- duje sie po zamontowaniu w plaszczyznie dwusiecznej kata (37) utworzonego przez rozpory (32), a dw a pozostale punkty mocowania s a polaczone z czescia pionowa (6, 7) rozpory (32). F ig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do szybkiego montowania łańcuchów przeciwślizgowych na oponach kół pojazdów.

Gdy droga pokryta jest śniegiem, opony pojazdów narażone są na poślizg powodujący utratę kontroli nad kierunkiem jazdy przez prowadzącego pojazd. W celu uniknięcia lub ograniczenia ryzyka poślizgu wyposaża się opony w kolce lub stosuje się opony z bieżnikiem o bardzo szczególnej rzeźbie i/lub ze specjalnej gumy; technika tajest skuteczna, lecz wymaga stosowania kompletu specjalnych opon na zimę, gdyż opony te nie nadają się do użytkowania w lecie, a dodatkowo nie są one skuteczne na grubej warstwie świeżego śniegu. Dla okazjonalnych użytkowników i dla tych, którzy narażeni sąna jazdę w głębokim śniegu, rynek proponuje zestawy złożone z łańcuchów lub naciętych prętów; które umieszcza się pomiędzy oponą a śniegiem; te zestawy zawierająpowierzchnie chropowate, które z jednej strony wciskająsię w śnieg, a z drugiej strony zapewniają oponie przyczepność. Takie łańcuchy zwane dalej “poprzeczkami”, sąumieszczone zasadniczo prostopadle do bieżnika opony w taki sposób, aby każdy znalazł się w płaszczyźnie przechodzącej przez oś obrotu koła i sąrozmieszczone w miarę możliwiości w równych odstępach.

Znane są urządzenia do szybkiego montownia łańcuchów przeciwślizgowych na oponach kół pojazdów, zwłaszcza na oponach kół napędowych, zawierające poprzeczki lub dowolne inne elementy, przystosowane do utrzymywania na bieżniku opony przez wewnętrzny łańcuch boczny, przeznaczony do umieszczania po stronie koła przeciwnej tej, z której znajduje się osoba montująca, oraz przez zewnętrzny łańcuch boczny, przeznaczony do umieszczania po tej samej stronie koła, po której znajduje się osoba montująca, przy czym łańcuchy boczne sąprzystosowane do ich napinania po obu stronach koła za pomocądwu rozpór w kształcie litery L, do których są one przymocowane bezpośrednio lub pośrednio na poziomie jednej z części, zwanej częścią poziomą danej rozpory, a te rozpory są zamocowane przegubowo swym końcem usytuowanym na poziomie ich drugiej części, zwanej częścią pionowa, każda wzdłuż osi obrotu do wspólnej części łączącej, która to część łącząca po zamontowaniu znajduje się w pobliżu osi koła, po tej stronie koła, po której znajduje się zewnętrzny łańcuch boczny, przy czym ma pierwszy łącznik do utrzymywania po zamontowaniu układu w stanie napięcia, którego końce są mocowane w punktach zaczepienia, usytuowanych na części pionowej rozpory każdy, przy czym to urządzenie zawiera ponadto co najmniej jedno ramię mające jeden ze swych końców zamocowany wyłącznie do zewnętrznego łańcucha bocznego, a drugi ze swych końców zamocowany do części łączącej.

I tak np. francuskie zgłoszenie patentowe nr 2630972 opisuje łańcuch przeciwślizgowy typu opisanego na wstępie. W praktyce dostęp do tylnej części koła pojazdu, usytuowanej po stronie zamocowania piasty, w celu założenia łańcucha bocznego jest utrudniony. Jeśli umieści się cały łańcuch tak, aby przylegał najpierw do górnej strony koła, to obszar mocowania końców łańcucha bocznego znajduje się w okolicy podłoża, a w tym miejscu długość obszaru stycznego bieżnika z podłożem jest ze względów konstrukcyjnych większa niż odległość pomiędzy dwoma kolejnymi poprzeczkami, toteż jest niemożliwe prawidłowe połączenie końców łańcucha bocznego, zaleca się wówczas płaskie położenie łańcucha, najechanie nań samochodem i następnie przystąpienie do zapięcia łańcuchów bocznych, co wymaga wykonania licznych czynności w określonej kolejności i jest operacją wymagającąuprzedniego treningu dlajej prawidłowego wykonania. W celu ułatwienia montażu układów antypośhzgowych na opony, poprzeczki zostały zastąpione w kolejnych rozwiązaniach przez nacięte pręty umieszczane prostopadle do bieżnika i połączone z drążkami zasadniczo prostopadłymi do prętów i zorientowanymi zasadniczo w kierunku środka koła. Drążki sąpołączone ze sobą w pobliżu środka koła za pomocąurządzenia mechanicznego pozwalającego na taką regulację długości drążków, aby cały układ prętów był zaciśnięty na oponie. W takim przypadku nie jest konieczny dostęp do tylnej części koła w celu założenia całego urządzenia. Rozwiązanie to, stanowiące rozwiązanie techniczne problemu, ma jednak tę niedogodność, że jest mechanicznie bardziej złożone, a więc droższe i musiało ono zostać zaniechane, gdyż prowadziło do uszkodzeń zawieszenia i napędu pojazdów. Z opisu europejskiego zgłoszenia patentowego nr 0312636 znany jest podobny układ stanowiący urządzenie pozwalające na mocowanie łańcuchów zawierających nacięte pręty połączone z dwoma łańcuchami bocznymi, które z kolei są zamocowane w czterech punktach na bieżniku opony, przy czym

176 210 łańcuchy boczne sąusytuowane wraz z prętami pomiędzy bieżnikiem a podłożem. Cztery punkty mocowania sąpołączone poprzez przegubowy układ ramion tworzących zasadniczo krzyż umieszczony centrycznie w osi koła, a część łącząca podtrzymująca ramiona jest przymocowana do felgi koła zamocowaniami elastycznymi, względem których część łącząca może obracać się wokół osi równoległej do osi koła, aby umożliwić punktom mocowania łańcuchów bocznych obracanie się względem zamocowań elastycznych. Ten układ ma tę niedogodność, że wymaga skomplikowanego i trudnego montażu na koło.

Z opisu nr EU-0226571 natomiast jest znane urządzenie do nakładania na opony pojazdów łańcuchów przeciwślizgowych, które to urządzenie montuje się w jednej operacji i które nie wymaga napinania po nałożeniu łańcuchów. Łańcuchy w tym rozwiązaniu są montowane na pałąkach w kształcie litery L, ułożyskowanych obrotowo na wspólnej podstawie w postaci płytki. Przez rozstawienie pałąków w wachlarz mocuje się łańcuchy na obwodzie koła stojącego na ziemi. Na zakończenie napina się zespół sprężynowy, dzięki czemu dolne pałąki zostająwstępnie napięte względem siebie (w kierunku do siebie). Po rozpoczęciu jazdy pałąki automatycznie zostają napięte pod działaniem zespołu sprężynowego. Zespół sprężynowy w tym urządzeniu składa się zwykle z belki z zamocowanymi na nich jednym końcem sprężynkami naciągowymi. Sprężyny naciągowe sąpołączone swoimi drugimi końcami za pomocą lin przeciągniętych przez krążki zwrotne i połączonych z tymi pałąkami. Urządzenie to, jakkolwiek nieco łatwiejsze w montażu od wcześniej opisanych znanych rozwiązań, odznacza się jednak stosunkowo skomplikowaną budową.

W US-A-3242963 opisano zaś łańcuch przeciwślizgowy z poprzeczkami utrzymywanymi w prawidłowej pozycji na bieżniku opony przez łańcuchy boczne napięte za pomocą rozpór połączonych z ramieniem, przy czym napięcie uzyskuje się dzięki dźwignikowi pneumatycznemu przyciągającemu te rozpory do siebie.

Celem wynalazku było opracowanie urządzenia do szybkiego zakładania łańcuchów przeciwślizgowych na opony pojazdu, a zatem zaproponowanie układu antypoślizgowego prostego i łatwego do zamontowania na oponie, zwłaszcza bez konieczności przemieszczania pojazdu, przy czym układ ten w szczególności pozwalać musi na centrowanie i napinanie całości konstrukcji jedńym ruchem.

Cel ten osiągnięto dzięki urządzeniu, które zawiera co najmniej dwa ramiona zamocowane przegubowo do części łączącej swym drugim końcem, wokół odpowiednich osi obrotu, zasadniczo równoległych od osi rozpór, przy czym ten pierwszy łącznik jest elastyczny, a rozpory są połączone ze sobąi zewnętrznym łańcuchem bocznym co najmniej drugim elastycznym łącznikiem o trzech punktach mocowania, a punkt mocowania do zewnętrznego łańcucha bocznego znajduje się po zamontowaniu w płaszczyźnie dwusiecznej kąta utworzonego przez rozpory, a dwa pozostałe punkty mocowania są połączone z częścią pionową rozpory.

Korzystnie końce wewnętrznego łańcucha bocznego są przymocowane do końca części poziomych danej rozpory.

Korzystnie końce wewnętrznego łańcucha bocznego i zewnętrznego łańcucha bocznego są połączone w jednym tylko punkcie z odpowiednią rozporą za pomocą jarzma.

Korzystnie obręcz magnetyczna jest połączona z zewnętrznym bokiem opony i zamocowana do felgi elastycznymi łącznikami, przy czym na tej obręczy, dzięki przyciąganiu magnetycznemu, są umocowane rozpory i ewentualnie ramiona.

Korzystnie części poziome rozpór z jednej strony i ich odpowiednie części pionowe z drugiej strony są zamocowane przegubowo z sobą poprzez elastyczny łącznik, przy czym zdolne do oscylacji względem siebie dwie odpowiednie części danej rozpory pozostają w płaszczyźnie utworzonej przez kształt litery L tej rozpory.

Korzystnie łańcuchy boczne w stanie napięcia mają kształt zasadniczo eliptyczny, którego większa oś znajduje się w płaszczyźnie dwusiecznej kąta utworzonego przez rozpory.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do napinania łańcuchów według wynalazku, widziany od strony zewnętrznej koła w pozycji pracy, w widoku perspektywicznym, fig. 2 przedstawia urządzenie

176 210 według wynalazku w przekroju^_wzdłuż płaszczyzny przechodzącej przez oś obrotu koła, z uwidocznieniem urządzenia do napinania w pozycji, którą przyjmuje w trakcie montowania na kole, przy czym nie pokazano tu łańcuchów, fig. 3 przedstawia koło wyposażone w obręcz magnetyczną pozwalającą na utrzymywanie na miejscu, podczas montażu, urządzenia napinającego według wynalazku (łańcuchów nie pokazano), fig. 4 przedstawia przekrój urządzenia z fig. 3 z rozporami ustawionymi w jednej linii, fig. 5, 6, 7, 8 i 9 przedstawiają różne kształty ro/.pór, fig. 10 przedstawia odmianę sposobu mocowania łańcuchów bocznych na rozporach, a fig. 11 przedstawia wewnętrzny łańcuch boczny o szczególnym kształcie, w stanie napiętym.

Na figurze 1 pokazano urządzenie do szybkiego montowania na opony pojazdu łańcuchów przeciwślizgowych. Łańcuchy takie, zwane dalej poprzeczkami 1, są umieszczane zasadniczo prostopadle do bieżnika 26 opony 18 w taki sposób, aby każdy znalazł się w płaszczyźnie przechodzącej przez oś obrotu koła 27 i sąrozmieszczone w miarę możliwości w równych odstępach. Długość każdej poprzeczki 1 jest ogólnie większa od szerokości 28 bieżnika 26 i każdy z jej końców 29 jest przymocowany z obu stron opony 18 do końców 29 innych poprzeczek 1 łańcuchem bocznym 8, przy czym w urządzeniu tym zastosowano łańcuch boczny zewnętrzny 31 oraz łańcuch boczny wewnętrzny, umieszczony z drugiej strony koła 27 z fig. 2, to znaczy od strony mocowania piasty koła 27. Gdy całość jest umieszczona na podłożu w taki sposób, że poprzeczki 1 z fig. 1 i łańcuchy boczne 8 są napięte, otrzymuje się rodzaj drabiny, w której łańcuchy boczne 8 tworzą wsporniki, a poprzeczki 1, zwykle równej długości, tworzą szczeble. Tym układem opasuje się oponę 18 koła 27 w taki sposób, aby poprzeczki 1 były umieszczone na bieżniku 26 opony i by środek poprzeczki 1 pokrywał się zasadniczo z linią środkową bieżnika 26, następnie napina się łańcuchy boczne 8, których maksymalna długość jest mniejsza, np. o 15-20%, od zewnętrznego obwodu opony 18, zbliża się coraz bardziej do poprzeczki 1 tak, aby znalazły się one zasadniczo w płaszczyznach przechodzących przez oś koła 27 i łączy się dwa końce 4 i 5 każdego łańcucha bocznego 8 za pomocą odpowiedniego urządzenia dostosowując jego długość tak, aby był napięty.

Wynalazek dotyczy głównie urządzenia do napinania uprzednio opisanych łańcuchów bocznych 8, zwłaszcza połączonych z poprzeczkami 1, jednakże dotyczy on także urządzenia odpowiedniego w przypadku, gdy poprzeczki 1 są zastąpione znanymi bardziej złożonymi układami, takimi jak układy skrzyżowanych łańcuchów w położeniu pomiędzy oponą 18 a podłożem lub tworzących siatkę, przy czym te rozwiązania mogą być różne, a podane przykłady nie stanowią ograniczenia wynalazku. Dla przejrzystości opisu rozważany będzie tylko przypadek zastosowania poprzeczek 1, przy czym rozumie się, że wszystkie układy odpowiednie do łączenia łańcuchami bocznymi 8 są objęte zakresem niniejszego wynalazku.

Urządzenie do napinania łańcuchów bocznych 8 z fig. 1 składa się z dwu rozpór 32 w kształcie litery L. Część 6 i 7 każdej z rozpór, odpowiadająca części pionowej litery L, ma długość rzędu wielkości promienia bieżnika 26 opony 18; górna część litery L każdej części 6 i 7 rozpory 32 jest zamocowana przegubowo na części łączącej 11, zwanej dalej obudową 11. Obudowa składa się zasadniczo z dwóch kołnierzy 38 i 39 równoległych do siebie, oraz przechodzących przez nie prostopadle osi mocujących przegubowo rozpory 32. Rozpory 32 są połączone przegubowo z obudową 11, odpowiednio poprzez osie 10 i 9 równoległe do osi 34 koła 27 z fig. 2, gdy łańcuch z fig. 1 jest zamontowany na kole; ta obudowa 11 pozwala na przemieszczanie rozpór 32 wokół ich odpowiednich osi 9 i 10, od pozycji, w której są one równoległe i usytuowane obok siebie, do pozycji, w której rozpory 32 z fig. 2 korzystnie stanowiąswe wzajemne przedłużenie. Części 6 i 7 rozpory 32 odpowiadające części pionowej litery L mają oczywiście kształt, który pozwala na oddalenie obudowy 11 od środka felgi 33 koła 27 na odpowiednią odległość tak, aby kształt tej felgi 33 nie przeszkadzał, gdy urządzenie do napinaniajest zamontowane. Część 2 i 3 każdej rozpory odpowiadająca części poziomej litery L, jest zasadniczo równoległa do osi 34 koła 27, gdy urządzenie do napinania jest zamontowane i zostało założone w poprzek bieżnika 26 opony 18, której kształt zasadniczo przyjmuje. Jej długośćjest określona w zależności od szerokości opony i może, się zmieniać jak pokazują fig. 5, 61 7, w najkorzystniejszej postaci wynalazku długość ta jest taka, aby końce rozpór nie wystawały poza oponę 18 od strony wewnętrznej koła, jak to pokazuje fig. 5 lub fig. 7. Gdy rozpory 32 obracająsię wokół swo6

176 210 ich zamocowań przegubowych 9 i 10, ich końce 2 i 3, odpowiadające części poziomej litery L, pozostają równoległe i ich maksymalny odstęp w czasie ruchu musi być większy mż średnica zewnętrzna opony 18, jak to pokazuje fig. 2.

Końce zewnętrznego łańcucha bocznego 31 są umocowane na stałe w punktach 4 i 5 do części 6 i 7 rozpór 32. Każdy z końców wewnętrznego łańcucha bocznego usytuowanego od wewnętrznej (przeciwnej niż stoi zakładający łańcuch) strony koła 27, jest umocowany na stałe w pobliżu końca 36 odpowiedniej rozpory 32, to znaczy w pobliżu końca 36 odpowiadającego poziomej części litery L.

Napięcia łańcucha bocznego 8 z fig. 1 dokonuje się przez zbliżenie rozpór 32 pod wpływem działania sprężyn lub naciągów elastycznych 23 rozciągających się pomiędzy dwiema rozporami 32, między punktami zaczepienia 24 i 25 usytuowanymi w strefach 6 i 7 rozpór 32 tak, aby dążyć do zamknięcia kąta 37, który te rozpory tworząmiędzy sobą. Po napięciu łańcucha bocznego 8 poprzeczki 1 zostają napięte, jak to opisano uprzednio.

Podczas użytkowania odkształcenia opony 18 powoduj ą drgania rozpór 32 w płaszczyźnie równoległej do osi obrotu 34 koła 27 z fig. 2, toteż jest konieczne ograniczenie ich przemieszczania się w stosunku do felgi 33; w najkorzystniejszej wersji wynalazku obudowa 11 z fig. 1 zawiera dwa ramiona 12 i 13 połączone przegubowo jednym ze swych końców z obudową 11 wzdłuż osi 16 i 17 zasadniczo równoległych do osi 9 i 10 rozpór 32, umieszczonych tak, by nie przeszkadzały przemieszczaniu się tych rozpór wokół ich odpowiednich osi 9 i 10; ramiona 12 i 13 są zamocowane w pobliżu drugiego końca 14 i 15 do zewnętrznego łańcucha bocznego 31 w taki sposób, aby po zamontowaniu łańcucha tworzyły między sobą kąt 40 większy niż 120°, otwarty od strony przeciwnej stronie otwarcia kąta 37 dwóch rozpór 32, przy zasadniczo tej samej płaszczyźnie dwusiecznej. Gdy zewnętrzny łańcuch boczny 31 jest napięty poprzez zbliżenie rozpór 32, tworzy się względnie stały punkt podparcia ramienia, co pozwala na utworzenie swojego rodzaju triangulacji ograniczającej przemieszczanie się obudowy 11.

W trakcie pracy obudowa 11 z fig. 1 pozwala na częściowe rozprzężenie ruchów względnych rozpór 32 pod działaniem nierówności drogi i odkształceń opony 18; w rezultacie rozpory 32 przemieszczają się w kierunku zasadniczo promieniowym względem koła 27, podczas gdy obudowa 11 oscyluje wokół osi obrotu pozostając zasadniczo równoległa do siebie samej i osi 34 koła 27 z fig. 2, w sposób kompensujący wzajemne przesunięcia dwóch rozpór 32 z fig. 1. Oscylacja ta powoduje przesunięcie punktu zamocowania przegubowego ramion 12 i 13 w kierunku prostopadłym do głównego kierunku ramion, co pozwala na znaczne ograniczenie nacisku na zamocowanie na drugim końcu 14115 łańcucha bocznego 31; w korzystnej wersji wynalazku koniec 14 i 15 ramion 12 i 13 przymocowanych do łańcucha bocznego 31, obejmuje płaski obszar nacisku opony , 18.

Osie 16 i 17 ramion 12 i 13 sąnajkorzystniej umieszczone po dwu stronach osi obrotu 9 i 10 rozpór 32 tak, aby nie kolidować z przemieszczaniem się rozpór 32 i aby ułatwić składanie łańcucha, gdy nie jest on użytkowany. Gdy rozpory 32 sąumieszczone równolegle obok siebie, ramiona 12 i 13 można wówczas przysunąć równolegle do rozpór 32 tak, aby całość zajmowała możliwie jak najmniejszą objętość.

Położenie przegubowych ramion 12 i 13, tworzących kąt 40 większy niż 120°, nie pozwala na skuteczne zamortyzowanie drgań związanych z promieniowym przesuwaniem się rozpór 32 pod wpływem działania sił odśrodkowych i nierówności drogi; aby zapobiec temu zjawisku można w płaszczyźnie dwusiecznej kąta 37 utworzonego przez rozpory 32 umieścić elastyczny łącznik 19 łączący rozpory 32, do których jest on przymocowany w punktach 21 i 22 obszarów 6 i 7, z łańcuchem bocznym 31 w punkcie 20, w którym ten łańcuch przecina tę płaszczyznę dwusieczną.

Jeśli jest to konieczne, można zastosować dodatkowe ramiona podtrzymujące obudowę 11, względnie inne połączenia miękkie, elastyczne lub nie, pomiędzy rozporami 32 i zewnętrznym łańcuchem bocznym 31, co mieści się w zakresie wynalazku.

Montażu łańcucha dokonuje się w następujący sposób: rozkłada się łańcuch płasko na podłożu w taki sposób, aby części 2 i 3 rozpór 32 z fig. 1 i z fig. 2, odpowiadające części poziomej litery L, były zwrócone do góry oraz aby rozpory 32 sbyfy zasadniczo zwrócone w przeciwnym

176 210 kierunku i umieszczone równolegle do płaszczyzny koła 27, na które ma być założony łańcuch; zespół łańcuchów bocznych 8, poprzeczki 1 i ramiona 12 i 13 są umieszczone po stronie rozpór 32 przeciwnej kołu 27. Chwyta się wewnętrzny łańcuch boczny w miejscu odpowiadającym punktowi 20 połączenia zewnętrznego łańcucha bocznego 31 z elastycznym łącznikiem 19, opisanym uprzednio jako umieszczony w płaszczyźnie dwusiecznej, i zakłada się go za górną część opony 18; podczas tej czynności obudowa 11 znajduje się w pobliżu osi 34 koła 27 z fig. 2, a rozpory 32 będące przedłużeniem jedna drugiej, obejmująoponę 18 swoimi końcami 213 odpowiadającymi części poziomej litery L, podczas gdy części 6 i 7, odpowiadające części pionowej litery L, przylegają w miejscu 41 do opony 18. Rozpory 32 z fig. 1 zbliżają się do siebie pod wpływem swego własnego ciężaru, obracając się wokół swoich odpowiednich osi 9 i 10, podczas gdy poprzeczki 1 rozmieszczają się prawidłowo w stosunku do swoich punktów zaczepienia na odpowiednich łańcuchach bocznych 8; gdy wszystko znajdzie się na miejscu, łączy się dwie rozpory 32 napiętym elastycznym łącznikiem 23, który pozwala napiąć jednocześnie oba łańcuchy boczne 8, które z kolei same napinają poprzeczki 1; w ten sposób łańcuch zostaje zamontowany. W korzystnej wersji wynalazku ramiona 12 i 13 same ustawiają się w prawidłowej pozycji, gdy rozpory 32 obrócą się do właściwego ustawienia kiedy napnie się elastyczny łącznik 19 umieszczony w płaszczyźnie dwusiecznej; wziąwszy pod uwagę, że rozpory ustawiaj ą się ostatecznie w prawidłowej pozycji, gdy pojazd ruszy, należy zwiększyć napięcie elastycznego łącznika 23 pomiędzy rozporami 32 dla zachowania wystarczającego napięcia, jako że odległość pomiędzy rozporami jest ze względów konstrukcyjnych mniejsza od długości obszaru styku opony z podłożem.

W celu zdemontowania łańcucha wystarczy umieścić koło 27 korzystnie w takiej pozycji, aby rozpory 32 nie były zakleszczone pomiędzy bieżnikiem 26 a podłożem, zdjąć elastyczny łącznik 23 utrzymujący razem dwie rozpory 32 i rozsunąć je ciągnąc do siebie tak, aby wewnętrzny łańcuch boczny przeszedł ponad bieżnikiem 26 i znalazł się po stronie zewnętrznej, aż do momentu, gdy tylko część wewnętrznego łańcucha jest zablokowana przez kontakt bieżnika 26 opony z podłożem. Wystarczy przesunąć pojazd do przodu, aby odblokować łańcuch. Pozostaje tylko go złożyć składając rozpory 32 i w korzystnej wersji wynalazku, ramiona 12 i 13 w taki sposób, aby były do siebie wzajemnie równoległe, zajmując minimalną objętość.

W innej wersji wynalazku ramiona 12 i 13 są zastąpione przedłużeniem jednej z rozpór 32 poza swoją oś obrotu 9 w stosunku do obudowy, która pozostaje zasadniczo na poziomie środka koła, aż do łańcucha 31, do którego jest przymocowany jej koniec.

W innej odmianie urządzenia nieelastyczny łącznik 45 przesuwający się wzdłuż rozchodzących się na zewnątrz rozpór 42, które ten łącznik obejmuje, pozwala na uzyskanie naprężenia łańcuchów, wpływając na stan ugięcia rozpór.

W innej wersji wynalazku do boku opony można dołączyć obręcz magnetyczną 47, przymocowaną poprzez sprężyny 48 do felgi 49 koła, do której to obręczy, dzięki przyciąganiu magnetycznemu, przymocowane zostają w momencie zakładania, a potem przy której utrzymują się rozpory 50 oraz ewentualnie ramiona 51, co ułatwia zakładanie, a przy tym eliminuje drgania w czasie ruchu.

W innej wersji wynalazku koniec 52 rozpór 53 z fig. 8, odpowiadający części poziomej litery L, jest połączony z inną częścią 54 rozpory 53, albo przez przegub 55 wzdłuż osi prostopadłej do ogólnego kierunku części 54 rozpory 53 i osi połączenia przegubowego tej ostatniej z obudową, albo przez odkształcalny elastycznie układ 56 z fig. 9 poprzez obrót wokół osi równoległej do kierunku osi 55 z fig. 8, co zostało opisane uprzednio. Wszystkie te rozwiązania mająna celu zmniejszenie ekstremalnych naprężeń, którym poddawane są końce 52 rozpór blokowane pomiędzy podłożem a bieżnikiem opony.

W innej wersji wynalazku, końce 57 i 60 odpowiednich łańcuchów bocznych 58 i 59 z fig. 10 są zamocowane do sztywnego jarzma 61, które z kolei jest przymocowane w jednym tylko punkcie 62 odpowiedniej rozpory 63, usytuowanym na środku bieżnika opony, gdy łańcuch jest na niej zamocowany.

176 210

W innej wersji wynalazku, poszukuje się polepszenia ułożenia wewnętrznego łańcucha bocznego 65; wydłuża się poprzeczki 67 o długość wystarczającą do tego, aby wewnętrzny łańcuch boczny 65 przybierał kształt zasadniczo eliptyczny, którego większa oś jest równoległa do płaszczyzny dwusiecznej kąta 68 utworzonego przez rozpory 64, gdy są one na właściwym miejscu.

Jak to stwierdzono na wstępie, wszelkie inne nakładane na bieżniki opon urządzenia wykorzystujące łączenie łańcuchami bocznymi, są objęte zakresem niniejszego wynalazku.

Gdy w rozsądnym zakresie zmienia się średnica kół lub szerokość opon, dostosowania rozmiarów dokonuje się naturalnie poprzez zmianę kąta 37 rozpór 32 z fig. 1 i kąta 40 podtrzymujących ramion 12 i 13. Ten sam zespół napinający może być montowany do łańcuchów o różnych długościach.

Niniejsze rozwiązanie wraz z wszystkimi odmianami nadaje się do stosowania również na podłożach innych niż śnieg, takich jak błoto, piasek lub podłoże pokryte roślinami.

TU

176 210

176 210

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do szybkiego montowania łańcuchów przeciwślizgowych na oponach kół pojazdów, zwłaszcza na oponach kół napędowych, zawierające poprzeczki lub dowolne inne elementy, przystosowane do utrzymywania na bieżniku opony przez wewnętrzny łańcuch boczny, przeznaczony do umieszczania po stronie koła przeciwnej tej, z której znajduje się osoba montująca, oraz przez zewnętrzny łańcuch boczny, przeznaczony do umieszczania po tej samej stronie koła, po której znajduje się osoba montująca, przy czym łańcuchy boczne są przystosowane do ich napinania po obu stronach koła za pomocą dwu rozpór w kształcie litery L, do których są one przymocowane bezpośrednio lub pośrednio na poziomie jednej z części, zwanej częścią poziomą, danej rozpory, a te rozpory są zamocowane przegubowo swym końcem usytuowanym na poziomie ich drugiej części, zwanej częścią pionową, każda wzdłuż osi obrotu do wspólnej części łączącej, która to część łączącą po zamontowaniu znajduje się w pobliżu osi koła, po tej strome koła, po której znajduje się zewnętrzny łańcuch boczny, przy czym ma pierwszy łącznik do utrzymywania po zamontowaniu układu w stanie napięcia, którego końce są mocowane w punktach zaczepienia, usytuowanych na części pionowej rozpory każdy, przy czym to urządzenie zawiera ponadto co najmniej jedno ramię mające jeden ze swych końców zamocowany wyłącznie do zewnętrznego łańcucha bocznego, a drugi ze swych końców zamocowany do części łączącej, znamienne tym, że zawiera co najmniej dwa ramiona (12,13) zamocowane przegubowo do części łączącej (11) swym drugim końcem, wokół odpowiednich osi obrotu (16,17), zasadniczo równoległych do osi (9,10) rozpór (32), przy czym ten pierwszy łącznik (23) jest elastyczny, a rozpory (32) sąpołączone ze sobą i zewnętrznym łańcuchem bocznym (31) co najmniej drugim elastycznym łącznikiem (19) o trzech punktach mocowania (20,21,22), z tym, że punkt mocowania (20) do zewnętrznego łańcucha bocznego (31) znajduje się po zamontowaniu w płaszczyźnie dwusiecznej kąta (37) utworzonego przez rozpory (32), a dwa pozostałe punkty mocowania są połączone z częścią pionową (6, 7) rozpory (32).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że końce wewnętrznego łańcucha bocznego (8) są przymocowane do końca (36) części poziomych (2, 3) danej rozpory (32).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że końce (57, 60) wewnętrznego łańcucha bocznego (58) i zewnętrznego łańcucha bocznego (59) sąpołączone w jednym tylko punkcie z odpowiednią rozporą (63) za pomocą jarzma (61).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obręcz magnetyczna (47) jest połączona z zewnętrznym bokiem opony (46) i zamocowana do felgi (49) elastycznymi łącznikami (48), przy czym na tej obręczy, dzięki przyciąganiu magnetycznemu, są umocowane rozpory (32,50) i ewentualnie ramiona (12, 51).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że części poziome (2,3) rozpór (32) z jednej strony i ich odpowiednie części pionowe (6,7) z drugiej strony sązamocowane przegubowo z sobą poprzez elastyczny łącznik (56), przy czym zdolne do oscylacji względem siebie dwie odpowiednie części danej rozpory (32) pozostają w płaszczyźnie utworzonej przez kształt litery L tej rozpory (32).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienne tym, że łańcuchy boczne (31,65) w stanie napięcia mają kształt zasadniczo eliptyczny, którego większa oś znajduje się w płaszczyźnie dwusiecznej kąta utworzonego przez rozpory (32, 64).

   * * *

   176 210