PL175561B1 - Kompozycja herbicydowa i sposób zwalczania chwastów - Google Patents

Abstract

1 . Kompozycja herbicydowa, znamienna tym, ze sklada sie z synergicznej herbicydo- wo skutecznej ilosci flurtamonu, bedacego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluoromety- lo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonubedacego 3-(4-izopropylofenylo)- 1,1-dimetylo- mocznikiem, w polaczeniu z herbicydowo dopuszczalnym rozcienczalnikiem lub nosnikiem i/lub srodkiem powierzchniowo czynnym, przy stosunku wagowym flurtamonu do izoprotu- ronu wynoszacym od 1:72 do 1:0,2. 6. Kompozycja herbicydowa w postaci polaczonego preparatu do jednoczesnego, od- dzielnego lub kolejnego stosowania do miejscowego zwalczania chwastów, znam ienna tym, ze obejmuje synergiczna herbicydowo skuteczna ilosc flurtamonu, bedacego 5-(metyloami- no)-2-fenylo-4-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonu, bedacego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznikiem przy stosunku wagowym flurtamonu do izoproturonu wynoszacym od 1:72 do 1:0,2. 7. Sposób miejscowego zwalczania chwastów, znam ienny tym, ze na miejsce zabiegu podaje sie 50-400 g/ha flurtamonu, bedacego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluoromety- lo)-fenylo]-3(2H)-furanonem i 400-3600 g/ha izoproturonu, bedacego 3-(4-izopropylofeny- lo)- 1,1-dimetylomocznikiem. P L 1 7 5 5 6 1 B 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku są nowe kompozycje herbicydowe oparte na mieszaninie 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonu, to jest flurtamonu, oraz 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznika, to jest izoproturonu, a także sposób zwalczania chwastów, za pomocą tych kompozycji.

Flurtamon jest dobrze znanym selektywnym herbicydem opisanym w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4586376 i w Pesticide Manuał, wydanie 9 (British Crop Protection Council) i zalecanym do zwalczania wielkiej liczby traw i chwastów szerokolistnych

175 561 bawełny, orzeszków arachidowych, sorgo i słonecznika, zarówno przed wzejściem, jak i po nim. Izoproturon jest także dobrze znanym selektywnym herbicydem opisanym w Pesticide Manual, wydanie 9 i zalecanym do zwalczania wielkiej liczby traw i chwastów szerokolistnych ryżu, pszenicy lub jęczmienia.

Jednak pewne indywidualne gatunki chwastów stanowią poważny problem i są zwalczane w niedostateczny sposób przez sam flurtamon lub izoproturon. W szczególności konieczne jest skuteczniejsze zwalczanie Gallium aparine, Veronica persica i Veronica hederifolia.

W wyniku badań i eksperymentów odkryto, że zastosowanie izoproturonu w połączeniu z flurtamonem poszerza spektrum aktywności herbicydowej pozwalając na zwalczanie Gallium aparine, Veronica persica i Veronica hederifolia. Tak więc kombinacje takie stanowią ważny postęp technologiczny. Termin “Połączenie” stosowany w niniejszym opisie odnosi się do “połączenia” flurtamonu i izoproturonu.

Odkryto, że połączona aktywność herbicydowa flurtamonu z izoproturonem w zwalczaniu pewnych gatunków chwastów jest wyższa od spodziewanej, nie powodując zarazem niedopuszczalnego wzrostu fitotoksyczności, przy stosowaniu tuż po wzejściu chwastów. Oznacza to, że aktywność herbicydowa flurtamonu z izoproturonem wykazała niespodziewany stopień synergizmu według definicji L.E. Limpela, P.H. Schulda i D. Lamonta, 1962,1. Proc. NEWCC16,48-53 przy stosowaniu wzoru:

XY

100 gdzie

E = spodziewany procent inhibicji wzrostu dla mieszaniny dwu herbicydów A i B przy zdefiniowanych dawkach

X = procentowa inhibicja wzrostu dla herbicydu A przy zdefiniowanej dawce

Y = procentowa inhibicja wzrstu dla herbicydu B przy zdefiniowanej dawce

Gdy obserwowana procentowa inhibicja mieszaniny jest większa od spodziewanej wartości E z powyższego wzoru, kombinacja jest synergiczna.

Zaskakujący synergizm wobec Gallium aparine, Veronica persica i Veronica hederifolia pozwala w pewniejszy sposób zwalczać te poważnie konkurencyjne chwasty wielu upraw, umożliwiając znaczne zmniejszenie ilości składnika aktywnego koniecznego dla zwalczania chwastu.

Pożądane jest dokładne zwalczanie tych chwastów, aby zapobiec:

1) zmniejszeniu wydajności wskutek konkurencji i/lub trudności ze zbiorem

2) zanieczyszczeniu zbiorów prowadzącego do trudności w magazynowaniu i oczyszczaniu

3) ponownemu niedopuszczalnemu wprowadzeniu nasion chwastów do gleby.

Tak więc przedmiotem niniejszego wynalazku jest nowa kompozycja herbicydowa składająca się z synergicznej herbicydowo skutecznej ilości flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonu będącego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznikiem, w połączeniu z herbicydowo dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem i/lub środkiem powierzchniowo czynnym, przy stosunku wagowym flurtamonu do izoproturonu wynoszącym od 1:72 do 1:0,2.

Korzystnie stosunek wagowy flurtamonu do izoproturonu wynosi od 1:50 do 1:5, ajeszcze korzystniej stosunek wagowy flurtamonu do izoproturonu wynosi od 1:24 do 1:1.

Powyższa kompozycja herbicydowa korzystnie ma postać proszku zwilżalnego lub granulek dyspergujących w wodzie albo też koncentratu wodnej zawiesiny.

Dalszym przedmiotem według wynalazku jest kompozycja herbicydowa w postaci połączonego preparatu do jednoczesnego, oddzielnego lub kolejnego stosowania do zwalczania chwastów, który obejmuje synergiczną herbicydowo skuteczną ilość flurtamonu, będącego

5-(metyloamino)-2-fenylo-4-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonu, będącego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznikiem przy stosunku wagowym flurtamonu do izoproturonu wynoszącym od 1:72 do 1:0,2.

175 561

Następnym przedmiotem wynalazku jest sposób miejscowego zwalczania chwastów, polegający na tym, że na miejsce zabiegu podaje się 50-400 g/ha flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)-fenylo]-3(2H)-furanonem i 400-3600 g/ha izoproturonu, będącego 3 -(4-izopropy lofenylo)-1,1 -dimetylomocznikiem.

Korzystnie podawana ilość flurtamonu i izoproturonu wynosi 50 do 100 g/ha flurtamonu i 500 do 2500 g/ha izoproturonu, a zwłaszcza ilość flurtamonu korzystnie wynosi 150 do 400 g/ha.

Powyższe mieszaniny według wynalazku korzystnie stosuje się do zwalczania chwastów upraw wysiewanych jesienią, zwłaszcza przedwschodowo lub też wcześnie powschodowo.

Kompozycje według wynalazku można stosować jako herbicydy w szerokim zakresie powyższych dawek flurtamonu i izoproturonu (a):(b) w zależności od uprawy, rodzaju chwastu i jego rozpowszechnienia, użytych kompozycji, czasu zabiegu, warunków klimatycznych i edafonicznych oraz stosunek dawek (a):(b) wystarczającego do zadowalającego, a niekoniecznie całkowitego zwalczenia chwastu. Przy zabiegach na polach upraw ilość podawanapowinna wystarczać do zwalczenia chwastu nie uszkadzając zarazem w istotny i trwały sposób uprawy.

Kompozycja według wynalazku obejmuje też mieszaninę, w której stosunek (a):(b) wynosi od 1:72 do 1:0,2 (wagowo), a korzystnie od 1:50 do 1:0,2 (wagowo).

Jeśli nie podano inaczej, zawatości procentowe i stosunki pojawiające się ·. w niniejszym opisie są wagowe.

Zwykle składniki aktywne rozprasza się jednorodnie w innych podanych niżej składnikach, takich jak rozcieńczalnik, nośnik i/lub środek powierzchniowo czynny.

Termin “kompozycje herbicydowe” stosuje się tutaj w szerokim znaczeniu obejmującym nie tylko kompozycje gotowe do stosowania w charakterze herbicydów, ale też koncentraty rozcieńczane przed użyciem. Korzystnie kompozycje takie zawierają od 0,05 do 90% wagowych flurtamonu i izoproturonu.

Kompozycja herbicydowa może zawierać stałe i ciekłe nośniki i środki powierzchniowo czynne (np. zwilżające, dyspergujące lub emulgujące same i w połączeniach). Środki powierzchniowo czynne obecne w herbicydowych · kompozycjach według niniejszego wynalazku mogą być typujonowego lub niejonowego, np. mogą to być sulforycynooleiniany, czwartorzędowe pochodne amoniowe, produkty oparte na kondensatach tlenku etylenu z nonylo- i oktylofenolami lub estry kwasów karboksylowych anhydrosorbitoli, które uczyniowo rozpuszczalnymi dzięki eteryfikacji wolnych grup hydroksylowych przez kondensację z tlenkiem etylenu, sole metali alkalicznych i wapniowców estrów kwasów siarkowych i sulfonowych, takie jak dinonynylo- i dioktylosulfonobursztyniany, oraz sole metali alkalicznych i wapniowców pochodnych kwasów sulfonowych o dużej masie molekularnej takie jak lignosulfoniany sodu lub wapnia. Przykłady odpowiednich stałych rozcieńczalników lub nośników to krzemian glinu, talk, wypalany tlenek glinu, żel krzemionkowy, fosforan triwapniowy, sproszkowany korek, sadza absorpcyjna i glinki takie jak kaolin i bentonit. Przykłady odpowiednich ciekłych rozcieńczalników obejmują wodę, acetofenon, cykloheksanon, izoforon, toluen, ksylen oraz oleje mineralne, zwierzęce i roślinne (rozcieńczalniki te można stosować same lub w połączeniach).

Kompozycje herbicydowe według niniejszego wynalazku mogą także zawierać w razie potrzeby konwencjonalne zarobki, takie jak środki zwiększające przyczepność, koloidy ochronne, środki zagęszczające, środki penetrujące, środki stabilizujące, środki maskujące, środki przeciw zrylaniu, barwniki i inhibitory korozji. Zarobki te mogą być także nośnikami lub rozcieńczalnikami.

Korzystnymi kompozycjami herbicydowymi według niniejszego wynalazku są proszki zwilżalne lub dyspergujące się w wodzie granulki. Najkorzystniejsze kompozycje herbicydowe to koncentraty zawiesin wodnych.

Proszki zawiesinowe (lub proszki do opyskiwania) zawierają zwykle od 20 do 95% kombinacji flurtamonu i izoproturonu i poza stałym nośnikiem od 0 do 5% środka zwilżającego, od 3 do 10% środka dyspergującego i w razie potrzeby od 0 do 10% jednego lub kilku środków stabili175 561 żujących i/lub' innych dodatków takich jak środki ułatwiające penetrację, przyczepność, środki przeciw zbrylaniu i barwniki.

Koncentraty zawiesin wodnych, podawanych przez spryskiwanie, przygotowuje się w taki sposób, aby otrzymać trwały płynny produkt (przez dokładne mielenie), który nie osiada i zawierają one zwykle od 10 do 75% kombinacji, od 0,5 do 15% środków powierzchniowo czynnych, od 0,1 do 10% środków tiksotropowych, od 0 do 10°% odpowiednich dodatków, takich jak środki przeciw pienieniu, inhibitory korozji, środki stabilizujące oraz wodę lub ciecz organiczną, w której substancja aktywna rozpuszcza się słabo lub nie rozpuszcza się wcale. W koncentracie można rozpuścić pewne stałe substancje organiczne lub sole nieorganiczne w celu zapobiegania wytrącaniu osadów lub zamarzaniu wody.

Jako przykład można podać kompozycję koncentratu wodnej zawiesiny.

Przykład I kombinacja (125 g/l flurtamonu, 375 g/l izoproturonu) 500 g/l glikol propylenowy (przeciw zamarzaniu) 50 g/l olej poliorganosiloksanowy (przeciwpieniący) 4 gi polikondensat tlenku etylenu z alkilofenolem 10 g/l etopropoksylowany blokowy kopolimer alkilofenolu 50 g/l polisacharyd 1,5 g/l

1,2-benzizotiazolin-3-on 0,75 g/l woda 473,75 g/l

Kompozycje według wynalazku można sporządzać jako końcowy produkt zawierający flurtamon i izoproturon oraz ewentualnie inne aktywne pestycydowo związki zgodnie z powyższym opisem, a korzystnie jako opisaną wyżej kompozycję herbicydową lub najkorzystniej koncentrat herbicydowy rozcieńczany przed użyciem, zawierający flurtamon i izoproturon oraz pojemnik na wymieniony flurtamon i izoproturon lub wymienioną kompozycję herbicydową z instrukcją przymocowaną do wymienionego pojemnika i podającą sposób wykorzystania wymienionego flurtamonu i izoproturonu lub wymienionej kompozycji herbicydowej do zwalczania chwastów Pojemnik będzie zwykle typu konwencjonalnie stosowanego do przechowywania substancji chemicznych i stężonych kompozycji herbicydowych, stałych lub ciekłych w normalnej temperaturze, takiego jak puszki lub beczki z tworzyw sztucznych lub metalu (ewentualnie lakierowane od wenątrz), szklane lub plastykowe butelki, a w przypadku stałej zawartości, np. granulowanej kompozycji herbicydowej, pudełka np. z tektury, tworzyw, metalu, a także worki. Pojemniki będązwykle miały pojemność dostateczną, aby zawierać ilość składnika aktywnego kompozycji herbicydowej wystarczającą do poddania zabiegowi co najmniej jednego hektara uprawy w celu zwalczania chwastów rosnących tam, ale nie przekraczającą rozmiarów sprawiających kłopoty przy konwencjonalnych manipulacjach. Instrukcje będą fizycznie przymocowane do pojemnika, na przykład wydrukowane na pojemniku lub na przymocowanej etykiecie lub metce. Wskazania będą zwykle zawierały informację, że zawartość pojemnika po ewentualnym rozcieńczeniu należy stosować do zwalczania chwastów przy podawaniu ilości od 50 g do 2000 g flurtamonu i od 400 do 3600 g izoproturonu na hektar w sposób i w celu opisanym powyżej.

Jakjuż wspomniano, dalszym przedmiotem wynalazkujest sposób zwalczania miejscowego chwastów polegający na podaniu miejscowym synergicznie, herbicydowo skutecznej ilości (a) flurtamonu i (b) izoproturonu.

Związki te stosuje się zwykle w ilościach od 50 do 400 g/ha (a) (np. 50 do 100 g/ha lub 150 do 400 g/ha) i 400 do 3600 g/ha (b) (np. 500 do 2500 g/ha), w proporcjach (a):(b) od 1:72 do 1:1 (wagowo) (np. 1:50 do 1:5 ' lub 1:24 do 1:1).

Sposób według wynalazku można stosować do zwalczania szerokiego spektrum rocznych szerokolistnych i trawiastych chwastów zbóż, np. pszenicy, jęczmienia i żyta, nie uszkadzając w trwały sposób zbóż. Opisane powyżej połączenie wykazuje aktywność liściową i resztową, a więc można je stosować w długim okresie rozwoju uprawy, od czasu przed wzejściem chwastu i uprawy do czasu po wzejściu chwastów i uprawy. W sposobie według niniejszego wynalazku korzystne jest stosowanie herbicydów do zwalczania chwastów upraw wysiewanych jesienią, np.

175 561 ozimej pszenicy lub jęczmienia. Korzystnie jest stosować kombinację przed wzejściem lub tuż po wzejściu.

Flurtamon i izoproturon w połączeniu można stosować do zwalczania chwastów, szczególnie wskazanych poniżej, używając ich przed wzejściem lub po wzejściu w ogrodach i innych obszarach zadrzewionych, np. lasach, parkach, oraz plantacjach, np. trzciny cukrowej, palm oleistych lub kauczuku. W tym celu można je podawać w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany (np. spryskując w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany) na chwasty lub glebę, na której mogą się pojawić, przed lub po posadzeniu drzew lub utworzeniu plantacji, w ilości od 250 do 1000 g flurtamonu i od 400 do 3600 g izoproturonu na hektar.

Flurtamon i izoproturon w połączeniu można stosować do zwalczania chwastów, szczególnie wskazanych poniżej, w miejscach nie będących miejscami hodowli upraw, wymagających jednak zwalczania chwastów. Przykładami takich miejsc są lotniska, zakłady przemysłowe, tory kolejowe, pobocza dróg, brzegi rzek, kanałów irygacyjnych i innych, zarośla oraz ugory, szczególnie tam, gdzie należy usuwać chwasty ze względów przeciwpożarowych. Przy stosowaniu w celu osiągnięcia pełnego działania herbicydowego związki aktywne często podaj e się w ilościach wyższych niż na obszarach upraw, j ak opisano powyżej. Dokładna dawka będzie zależała od rodzaju roślinności i żądanego wyniku. Szczególnie odpowiednie jest stosowanie przed lub po wzejściu, a korzystnie po wzejściu, w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany (np. spryskując w sposób ukierunkowany lub nieukierunkowany) ilości od 500 do 2000 g flurtamonu i od 2 do 10 kg izoproturonu na hektar.

Termin “stosowanie przed wzejściem” oznacza podawanie na glebę, w której zawarte są nasiona lub sadzonki chwastów, przed ich wzejściem nad powierzchnię. Termin “stosowanie po wzejściu” oznacza podawanie na napowietrzne lub eksponowane części chwastów po ich wzejściu nad powierzchnię gleby. Termin “wczesne stosowanie po wzejściu” oznacza podawanie na napowietrzne lub eksponowane części chwastów po ich wzejściu nad powierzchnię gleby, ale w okresie od etapu liścieniowego do drugiego lub trzeciego liścia (lub do drugiego lub trzeciego okółka). Termin “aktywność liściowa” oznacza aktywność herbicydową wynikającą z podawania na napowietrzne lub eksponowane części chwastów po ich wzejściu nad powierzchnię gleby. Termin “aktywność resztowa” oznacza aktywność herbicydową wynikającą z podawania na glebę, w której zawarte są nasiona lub sadzonki chwastów, przed ich wzejściem na powierzchnię, przy czym zwalcza się sadzonki obecne w czasie zabiegu lub kiełkujące po zabiegu. Chwasty, które można zwalczać w taki sposób, obejmują chwasty szerokolistne, np. Abutilon theophrasti, Amaranthus retroflexus, Bidens pilosa, Chenopodium album, Galium aparine, gatunki Ipomea, np. Ipomea purpurea, Lamium purpureum, Matricaria inodora, Sesbania exaltata, Sinapis arvensis, Solanum nigrum, Stellaria media, Veronica hederifolia, Veronica persica, Viola arvensis i Xanthium strumarium, chwasty trawiaste, np. Alopecurus myosuroides, Avena fatua, Digitaria sanguinalis, Echinochloa crus-galli, Eleusine indica, Lolium multiflorum, Setaria viridis i Sorghum halepense, oraz krzewy, np. Cyperus esculentus, Cyperus iria i Cyperus rotundus oraz Eleocharis acicularis.

Trwałość flurtamonu i izoproturonu pozwala stosować sposób według niniejszego wynalazku podając w odstępie czasowy różne kompozycje.

Zgodnie ze zwykłą praktyką przed użyciem można sporządzić w zbiorniku mieszaninę oddzielnych kompozycji indywidualnych składników herbicydowych.

Poniższe przykłady ilustrują niniejszy wynalazek.

Doświadczenia prowadzono we wczesnym okresie po wzejściu chwastów w gospodarstwie badawczym w Essex w Anglii. Kompozycję zawirającą flurtamon i izoproturon (koncentrat wodnej zawisiny) rozpuszczono w wodzie otrzymując 650 ml roztworu zawierającego aktywne składniki w odpowiednich stężeniach. Flurtamon (w postaci granulek dyspergujących w wodzie) i izoproturon (w postaci koncentratu wodnej zawiesiny) odważono także oddzielnie i rozpuszczono w wodzie otrzymując 650 ml roztworu zawierającego aktywne składniki w odpowiednich stężeniach. Każdy roztwór zmieszano i rozpryskiwano w ilości 231 l/ha na pólko 2 x

175 561 m zawierające gatunki chwastów wysianych 45 dni wcześniej. Operację powtórzono trzykrotnie. Pólko kontrolne spryskano roztworem nie zawierającym związku badanego. Wizualnej oceny fitotoksyczności dokonano 198 dni po wysianiu chwastów dla każdego gatunku w porównaniu z próbą kontrolną.

Tablice poniżej pokazująprocentowy zaobserwowany stopień zwalczania chwastów przez każdą kombinację, przy czym liczba w nawiasach reprezentuje przewidywaną wartość ze wzoru Limpela.

Przykład II

Doświadczenie prowadzono wysiawszy nasiona Gallium aparine.

Izoproturon

Flurtamon	g/ha	0	925
0	-	23
325	90	97(92)

Przykład III

Doświadczenie prowadzono wysiawszy nasiona Veronica hederifolia. Izoproturon

Flurtamon	g/ha	0	925
0	-	50
325	37	83(68)

Przykład IV

Doświadczenie prowadzono wysiawszy nasiona Veronica persica.

Izoproturon

Flurtamon	g/ha	0	925
0	-	93
325	63	100(97)

Biorąc pod uwagę wzór podany na początku opisu wyniki powyższe wyraźnie wykazują synergizm zachodzący przy stosowaniu kombinacji według wynalazku wobec Gallium aparine, Veronica persica i Veronica hederifolia, ważnych chwastów.

Należy rozumieć, że przedstawione powyżej wyniki otrzymano wyłącznie na polach doświadczalnych. Doświadczenia takie sązwykle surowszymi testami własności herbicydowych w porównaniu z testami cieplarnianymi, w których rośliny są chronione przed zmiennymi warunkami spotykanymi na otwartych polach. Ze względu na zmienność warunków w testach polowych zwykle trudniej niż w cieplarni wykazać wyraźnie synergizm. Tym niemniej mieszaniny herbicydowe wykazujące synergizm w testach cieplarnianych muszą, jeśli mają być przydatne w handlu, wykazywać synergizm w warunkach polowych, to jest w warunkach, w jakich będą je stosowali rolnicy. Wyniki otrzymane w powyższych przykładach szczególnie jasno wykazują synergizm w warunkach praktycznych zastosowań.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kompozycja herbicydowa, znamienna tym, że składa się z synergicznej herbicydowo skutecznej ilości flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonu będącego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznikiem, w połączeniu z herbicydowo dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem i/lub środkiem powierzchniowo czynnym, przy stosunku wagowym flurtamonu do izoproturonu wynoszącym od 1:72 do 1:0,2.
2. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek wagowy flurtamonu do izoproturonu wynosi od 1:50 do 1:5.
3. 3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że stosunek wagowy flurtamonu do izoproturonu wynosi od 1:24 do 1:1.
4. 4. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma postać proszku zawiesinowego lub granulek dyspergujących się w wodzie.
5. 5. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma postać koncentratu wodnej zawiesiny.
6. 6. Kompozycja herbicydowa w postaci połączonego preparatu do jednoczesnego, oddzielnego lub kolejnego stosowania do miejscowego zwalczania chwastów, znamienna tym, że obejmuje synergiczną herbicydowo skuteczną ilość flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-4-[(3-trifluorometylo)fenylo]-3(2H)-furanonem, i izoproturonu, będącego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1-dimetylomocznikiem przy stosunku wagowym flurtamonu do izoproturonu wynoszącym od 1:72 do 1:0,2.
7. 7. Sposób miejscowego zwalczania chwastów, znamienny tym, że na miejsce zabiegu podaje się 50-400 g/ha flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)-fenylo]-3(2H)-furanonem i 400-3600 g/ha izoproturonu, będącego 3-(4-izopropylofenylo)-1,1 -dimetylomocznikiem.
8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że podaje się flurtamon i izoproturon wynosi 50 do 100 g/ha flurtamonu i 500 do 2500 g/ha izoproturonu.
9. 9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że podaje się flurtamon w ilości 150 do 400 g/ha.
10. 10. Sposób według zastrz. 7 albo 8 albo 9, znamienny tym, że na uprawy wysiewane jesieniąpodaje się 50-400 g/ha flurtamonu, będącego 5-(metyloamino)-2-fenylo-4-[(3-trifluorometylo)-fenylo]-3(2H)-furanonem i 400-3600 g/ha izoproturonu, będącego 3-(4-izopropylof enylo)-1,1 -dimetylomocznikiem.
11. 11. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że flurtamon i izoproturon podaje się przedwschodowo.
12. 12. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że flurtamon i izoproturon podaje się wcześnie powschodowo.