PL175000B1 - Element wieńcowy dla uszczelki kolumny do wymiany substancji - Google Patents

Abstract

1 Element wiencowy dla uszczelki kolumny do wymiany substancji, wykonany z odcinka pasa materialu foliowego, posiada- jacy obszar plaski do styku z uszczelka oraz utworzone przez poprzeczne naciecia pasa materialu, odchylone pod katem ostrym wzgledem niego skrzydelka, do przykrywania szczeliny pierscie- niowej, pomiedzy uszczelka a sciana kolumny, wzdluz wiekszej czesci dlugosci obwodowej tej szczeliny, przy czym te skrzydelka posiadaja krawedz zewnetrzna do styku ze sciana kolumny, a górne powierzchnie skrzydelek stanowia, opadajace promieniowo do we- wnatrz kolumny, powierzchnie kierujace dla strumienia przeplywa- jacej substancji, znamienny tym, ze skrzydelka (30) odchylone pod katem ostrym wzgledem obszaru plaskiego (30a) czesci zewnetrz- nej (130 polaczone sa sprezyscie z obszarem plaskim (30a) wzdluz górnej linu zgiecia (302), a czesc zewnetrzna (130 na obszarze plaskim (30a) polaczona jest trwale z przylegajacym do niego segmentem plaskim (310 stanowiacym czesc wewnetrzna elementu wiencowego, oraz, ze profil przekroju poprzecznego elementu wiencowego ma najwiekszy promien (a), wiekszy od szerokosci szczeliny pierscieniowej (12) kolumny. Fig 1 PL PL PL

Description

Przekmiotem wynalazku jest element wieńcowy kla uszczelki dotumny ko wymiany substancji, wykonany z okcinda pasa materiału foliowego, posiakający obszar płaski ko styku z uszczelką oraz utworzone przez poprzeczne nacięcia pasa materiału, odchylone pok kątem ostrym wzglękem niego skrzykełka, ko przykrywania szczeliny pierścieniowej, pomiękzy uszczelką a ścianą kolumny, wzkłun większej części kługości obwokowej tej szczeliny, przy czym te skrzykeSda posiakają krawękź zewnętrzną ko styku ze ścianą kolumny, a górne powierzchnie skrzykeSek stanowią, opakające promieniowo ko wewnątrz kolumny, powierzchnie kierujące kla strumienia przepływającej substancji.

Część ko wymiany substancji w takiej kolumnie, w której koprowakza się ko wzajemnego zetknięcia, zwłaszcza płynący ku górze gaz (parę) i płynącą w przeciwprąkziz ciecz, skłaka się z uszczelki, która wypełnia przekrój poprzeczny kolumny aż ko szczeliny pierścieniowej przy ścianie kolumny. Elementy wieńcowe, opasujące uszczelkę, służą ko kierowania strumieni tych substancji.

Szczelina pierścieniowa, położona pomiękzy uszczelką a ścianą kolumny, jest zakaszana w kużym stopniu przez części elementów wieńcowych wykonywanych w postaci kołnierzy, w kształcie skrzykełek, które to elementy wieńcowe są zamocowane na obrzeżu uszczelki. Kołnierz w barkzo prosty sposób wytworzony jest z taśmy foliowej przez jej boczne nacięcia, tak, iż pomiękzy nacięciami powstają skrzykeSdopokobne części zakaszające, za pomocą których umożliwia się, przez ich zgięcie, głębokie zakaszenie części szczeliny pierścieniowej. Kołnierz spawa się w znanych kolumnach z uszczelką jak również łączy śrubami lub nitami. Ciecz, która kostaje się na ścianę kolumny, prowakzona jest z powrotem ku uszczelce za pomocą zakaszających części, które stykają się ze ścianą na zewnętrznych krawękziach i tworzą opakające promieniowo ko wewnątrz powierzchnie kierujące. Za pomocą elementów wieńcowych strumień gazowy jest wtłaczany w uszczelkę. Zapobiega się przez to częściowemu przepływowi gazu przez kolumnę w jej obszarze brzegowym, przy czym gaz ten nie styka się z cieczą. Uszczelką jest w szczególności uszczelka uporząkkowana, powokująca rozkział strumieni obu substancji wzkłuż przekroju poprzecznego kolumny.

Uszczelka skłaka się korzystnie z warstw płytek falistych lub zgiętych zygzakowato. Płytki są wykonane z materiału foliowego; krawękziz lub grzbiety zgięć mają kierunek pochyły wzglękem osi kolumny, przy czym kąt zawarty miękzy tym kierunkiem a osią kolumny wynosi, zwłaszcza 45° lub 30°. Warstwy, utworzone przez płytki, są równoległe ko osi kolumny. Są one rozmieszczone przemiennie wzglękem nachylenia krawękzi zgięć, tak, iż powstają biegnące skośnie, otwarte i krzyżujące się kanały. Uszczelka jest pokzielona na okcinki, różniące się wzajemnie orientacją uwarstwienia. Orientacja ta zmienia się pomiękzy sąsieknimi okcinkami każkorazowo o 90°.

W wyniku skośnego przebiegu kanałów uszczelki część cieczy przepływa ko jej obszaru brzegowego. Aby ciecz ta nie stykała się ze ścianą kolumny, wykonana jest szczelina brzegowa pomiękzy uszczelką i ścianą kolumny, a mianowicie wymieniona powyżej szczelina pierścieniowa. Bez szczeliny pierścieniowej znaczna część cieczy spływałaby w kół wzkSuż ściany kolumny. Dzięki szczelinie pierścieniowej możliwe jest to, że ciecz, kopływająca ko obrzeża uszczelki, jest prowakzona innymi kanałami z powrotem ko wnętrza uszczelki. W praktyce nie można jeknakne wyeliminować tego, że pewna część cieczy przechokzi na ścianę kolumny, a tym samym ma ujemny wpływ na proces wymiany substancji. Elementy wieńcowe spełniają tę kokatkową funkcję, że kierują ciecz ok ściany kolumny z powrotem ko uszczelki, gkzie ciecz jest z kolei prowakzona znowu ko wnętrza uszczelki przez jeken z kanałów.

Dalsze przykłaky uporząkkowanych uszczelek, powokujących rozaziaS obu strumieni substancji wzkłuż przekroju poprzecznego kolumny, są opisane w europejskich opisach patentowych nr 0 070 917 (=P. 5638) i nr 0 069 241.

175 000

Z opisu patentowego USA nr 4 186 159 lub szwajcarskiego opisu patentowego nr 618 006 (=P.5167) znany element wieńcowy dla uszczelki w kolumnie, który jest tam określany mianem kołnierza. Opis przedstawionej tam fig. 8 brzmi jak następuje: na dolnych częściach wbudowanych elementów (zwanych tu odcinkami uszczelki) zamocowane są, mające postać kołnierzy, elementy odprowadzające, które uszczelniają szczelinę pierścieniową pomiędzy korpusem uszczelki a ścianą kolumny i które powodują, że ciecz, spełniająca po ściance wewnętrznej, jest kierowana do wewnątrz na dolnej powierzchni każdego elementu wbudowanego. Takie kołnierze można umieszczać również na różnej wysokości elementów wbudowanych.

Pojedynczy odcinek uszczelki kolumny do wymiany substancji może składać się z połączonego z nim elementu wbudowanego; może też składać się - zwłaszcza w przypadku dużej średnicy kolumny - również z szeregu segmentów. Dla uproszczenia montażu kolumny niezbędne jest zamocowywanie kołnierzy, już przed osadzeniem uszczelki, na elementach wbudowanych lub segmentach. Ponieważ uszczelkajeśt elementem cienkościennym, przeto zamocowanie kołnierzy, przeprowadzane w szczególności za pomocą spawania (lecz także za pomocą przykręcania śrubami lub przynitowania), jest kosztowną operacją technologiczną.

Element wieńcowy według wynalazku charakteryzuje się tym, że skrzydełka odchylone pod kątem ostrym względem obszaru płaskiego części zewnętrznej połączone są sprężyście z obszarem płaskim wzdłuż górnej linii zgięcia, a część zewnętrzna, na obszarze płaskim, połączonajest trwale z przylegającym do niego segmentem płaskim, stanowiącym część wewnętrzną elementu wieńcowego, oraz, że profil przekroju poprzecznego elementu wieńcowego ma największy promień większy od szerokości szczeliny pierścieniowej kolumny.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku, element wieńcowy ma usytuowane na powierzchni segmentu płaskiego od strony skrzydełek i pod nimi, występy, korzystnie w postaci wybrzuszeń guzikowych.

Korzystnie, segment płaski zawiera otwory przepływu cieczy.

Element wieńcowy według dalszej postaci wynalazku charakteryzuje się tym, że skrzydełka odchylone pod kątem względem obszaru płaskiego połączone są sprężyście z obszarem płaskim wzdłuż górnej linii zgięcia, a na przeciwnym, względem górnej linii zgięcia, końcu, obszar płaski połączony jest, na co najmniej jednej części swojej długości, wzdłuż linii zgięcia, z częściami zgiętymi, o profilu zgięcia w kształcie leżącej litery V, odchylonymi na górnym ramieniu litery V względem powierzchni obszaru płaskiego w tym samym kierunku co skrzydełka, i ze środkowymi krawędziami zgięcia znajdującymi się na wierzchołku litery V, przy czym wierzchołek litery V znajduje się, w przekroju poprzecznym elementu wieńcowego, na wysokości zewnętrznej krawędzi skrzydełek, a koniec drugiego dolnego, ramienia litery V, wraz z dolną krawędzią elementu wieńcowego znajduje się w jednej płaszczyźnie z obszarem płaskim, a pomiędzy linią zgięcia i dolną krawędzią elementu wieńcowego znajdują się prostopadłe do nich pionowe nacięcia oraz, że profil przekroju poprzecznego elementu wieńcowego ma największy promień, większy od szerokości szczeliny pierścieniowej kolumny, przy czym części zagięte zawierają otwory przepływu cieczy.

Korzystnie, obszar płaski ma co najmniej na części swojej długości przedłużenie skierowane w dół, poniżej linii zgięcia aż do dolnej krawędzi przedłużenia, utworzonej przez najniżej położone punkty elementu wieńcowego.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku dolna krawędź elementu wieńcowego połączona jest z przedłużeniem części zgiętych.

Zaletą elementu wieńcowego według wynalazku jest to, że stanowi on oddzielny element konstrukcyjny, który nie jest przymocowany do obrzeża uszczelki i który jedynie wskutek sił sprężystości i sił tarcia jest przytrzymywany w szczelinie pierścieniowej pomiędzy ścianą kolumny a uszczelką, co znacznie obniża koszty wytwarzania całej kolumny.

W przeciwieństwie do znanego kołnierza, w przypadku elementu wieńcowego według wynalazku, skrzydełka są połączone sprężyście z pozostałymi częściami elementu wieńcowego, mianowicie w ten sposób, żeby element wieńcowy znajdował się w szczelinie pierścieniowej kolumny w stanie naprężonym, dzięki czemu jest on unieruchomiony w swym położeniu.

175 000

Dzięki guzikowym wybrzuszeniom uzyskano to, że dolna krawędź elementu wieńcowego nie styka się ze ścianą kolumny, wskutek czego z tej krawędzi nie spływa ciecz ku ścianie kolumny, a nawet skapująca ciecz może przepływać z powrotem do uszczelki.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania elementu wieńcowego umieszczonego w kolumnie, w widoku perspektywicznym, fig. 2-4 - dalsze przykłady wykonania elementów wieńcowych w kolumnie, w widoku perspektywicznym, fig. 5a-5d - profile przekroju poprzecznego elementów wieńcowych z fig. 1-4 i fig. 5e-5h - profile przekroju poprzecznego dalszych elementów wieńcowych według wynalazku.

W kolumnie do wymiany substancji istnieje szczelina pierścieniowa 12 leżąca pomiędzy ścianą 10 kolumny do wymiany substancji a uszczelką. Warstwy uszczelki, która składa się ze zgiętych zygzakowato płytek, prowadzą ciecz od wnętrza uszczelki do jej obrzeża, które jest utworzone przez krawędzie płytek, lub też w kierunku przeciwnym. Na obrzeżu uszczelki ukształtowane zygzakowato płytki, stykające się punktowo, są zraszane przez warstewkę cieczy. Ciecz, prowadzona po płytce na zewnątrz, wytwarza na jej krawędzi wzmocniony strumień cieczy. Część tego strumienia na występach płytki może przejść na krawędź sąsiedniej płytki, skąd z kolei ciecz jest znowu kierowana do wnętrza uszczelki. Gdyby istniał styk uszczelki ze ścianą 10 kolumny, to ciecz, kierowana ku obrzeżu, miałaby tendencję do dalszego płynięcia po części wewnętrznej 11 kolumny.

Na figurach 1-4 (widoki perspektywiczne) oraz na fig. 5a-5d (odpowiednie profile przekroju poprzecznego) przedstawione są cztery przykłady wykonania elementu wieńcowego 3, 3', 3, 3’ zapobiegającego tej tendencji.

W pierwszym przykładzie wykonania (fig. 1) element wieńcowy 3 według wynalazku składa się z dwóch części, mianowicie z części zewnętrznej 13' i segmentu płaskiego 31'. Część zewnętrzna 13' ma w zasadzie taki sam kształt jak znany kołnierz to jest ma skrzydełka 30 i obszar płaski 30a. Skrzydełka 30 odchylone są pod kątem ostrym względem obszaru płaskiego 30a części zewnętrznej 13' wzdłuż górnej linii zgięcia 302. Skrzydełka 30 połączone są z obszarem płaskim 30a sprężyście. Segment płaski 31' stanowi pas materiału foliowego, zawierający guzikowe wybrzuszenia 32 oraz otwory 35 przepływu cieczy. Otwory 35 służą jako miejsca przepływu cieczy, która jest odprowadzana przez skrzydełka 30 od ściany 10 kolumny, ku uszczelce. Ponieważ przenoszenie siły docisku przez skrzydełka 30 pomiędzy ścianą 10 kolumny a elementem wieńcowym 3 następuje w górnym obszarze elementu wieńcowego 3, przeto powstaje moment przechyłowy, który mógłby doprowadzić do tego, że segment płaski 31' nie zetknie się z uszczelką w jej dolnym obszarze. Miałoby to ujemny wpływ na przenoszenie cieczy z powrotem ku uszczelce. Dzięki guzikowym wybrzuszeniom 32 uzyskano to, że dolna krawędź 333 elementu wińcowego 3 nie styka się ze ścianą 10 kolumny, wskutek czego z tej dolnej krawędzi 333 nie spływa ciecz ku ścianie 10 kolumny, a natomiast skapująca ciecz może przepływać z powrotem do uszczelki.

W drugim przykładzie wykonania (fig. 2) element wieńcowy 3' według wynalazku składa się tylko z jednej części. Przenoszenie siły docisku na ścianę 10 kolumny następuje wzdłuż linii 130 i 133 części wewnętrznej 11 ściany 10 kolumny, z jednej strony poprzez krawędzie zewnętrzne 300 skrzydełek 30, z drugiej zaś strony poprzez środkowe krawędzie zgięcia 330. Te środkowe krawędzie zgięcia 330 są utworzone przez wierzchołki profilu w kształcie litery V części zgiętych 33 znajdujących się w dolnym obszarze elementu wieńcowego 3'. Części zgięte ograniczone są u góry linią zgięcia 332, u dołu dolną krawędzią 333, a z boku nacięciami 331. Należy zwrócić uwagę na to, że nacięcia 331 nie dochodzą aż do dolnej krawędzi 333, lecz, że występuje tam mały, nieprzecięty odcinek 334. Możliwe jest również - jednakże kosztem stabilności elementu wieńcowego 3 - prowadzenie tych nacięć 331 aż do dolnej krawędzi 333. Po zamontowaniu elementów wieńcowych w kolumnie, przez klinowate otwory przy nacięciach 301 pomiędzy skrzydełkami 30 przepływa ciecz, którą wychwytuje środkowa krawędź zgięcia 330 i jest ona prowadzona przez otwory 36 ku uszczelce. Pomiędzy skrzydełkami 30 a częściami zgiętymi 33 leży stykający się z uszczelką obszar płaski 31, za pośrednictwem którego następuje przenoszenie przynajmniej części siły docisku pomiędzy elementami wieńcowymi 3' a

175 000 uszczelką (przenoszenie drugiej części siły docisku następuje za pośrednictwem dolnej krawędzi 333). _ , ....

Przy drugiej postaci wykonania elementu wieńcowego 3' może zdarzyć się, że jego dolna krawędź 333 w miejscu styku odcinków uszczelki jest nie całkowicie wypierana w szczelinę pierścieniową 12. Wskutek tego powstaje niewielki luz w miejscu styku, który może oddziaływać zakłócająco. Powstanie takiego luzu pomiędzy odcinkami uszczelki jest wyeliminowane za pomocą postaci wykonania według fig. 3 i 4.

Postać wykonania według fig. 3 stanowi wariant drugiego przykładu wykonania, w którym, element wieńcowy 3 w swoim dolnym obszarze ma co najmniej jedno przedłużenie 31a obszaru płaskiego 31, które poniżej linii zgięcia 332 jest wysunięte przed części zgięte (przy czym tu nacięcia 331' ograniczające części zgięte z boku, dochodzą do dolnej krawędzi 333 elementu wieńcowego) tworząc dolną krawędź 310 przedłużenia. Za pomocą dolnej krawędzi 310 tego przedłużenia 31a, stanowiącego część obszaru płaskiego 31, są utworzone najniżej położone punkty elementu wieńcowego 3. Ponieważ podczas montażu uszczelki dolna krawędź 333 elementu wieńcowego uzyskuje dzięki przedłużeniu 31a pewien odstęp od już zamontowanego odcinka uszczelki, przeto nie występuje już teraz problem luzu w miejscu styku, powstający w drugim przykładzie wykonania. Drugie rozwiązanie tego problemu jest pokazane w elemencie wieńcowym 3' według fig. 4. Wymagany odstęp dolnej krawędzi 333 elementu wieńcowego od położonego niżej odcinka uszczelki osiąga się tu za pomocą co najmniej jednego napawanego paska 31b (punkty przyspawania 42). Ten pasek 31b stanowi również część stykającego się z uszczelką obszaru płaskiego 31, a jego dolna krawędź 310 tworzy położone najniżej punkty elementu wieńcowego 3'.

Figura 5a przedstawia profil przekroju poprzecznego elementu wieńcowego 3, uwidocznionego na fig. 1. W stanie swobodnym element wieńcowy 3 ma promień równy a. Przy wstawianiu w szczelinę pierścieniową 12 promień a ulega zmniejszeniu do szerokości s szczeliny. Po zamocowaniu istnieje styk ze ścianą 10 kolumny nie tylko za pośrednictwem zewnętrznych krawędzi 300 skrzydełek 30, lecz również za pośrednictwem punktów wierzchołkowych 320 wybrzuszeń guzikowych 32. Obydwie części 13' i 31' są połączone ze sobą za pomocą spoin 41.

Profile przekroju poprzecznego na fig. 5b-5d odpowiadają przykładom wykonania według fig. 2-4 i nie wymagają żadnych dodatkowych wyjaśnień.

Figury 5e i 5f przedstawiają dalsze warianty drugiego przykładu wykonania elementu wieńcowego 3' (fig. 2, fig. 5b), które powstają każdorazowo w wyniku przyłączenia paskowego przedłużenia 31c lub 31d części zgiętych 33 do dolnej krawędzi 333 elementu wieńcowego 3'. W przypadku fig. 5f, otwory 37 są wykonane w przedłużeniu 3ld, skierowanym ku górze. W części zgiętej 33 nie są zaznaczone otwory 36. W ten sposób podana jest jednak tylko jedna możliwość i nie powinno to oznaczać, że takich otworów ma brakować. Przedłużenia 31c lub 31d części zgiętych 33 elementu wieńcowego należą także do stykających się z uszczelką obszarów stykowych 31.

Element wieńcowy 3 według fig. 5g stanowi wariant pierwszego przykładu wykonania (fig. 1, fig. 5b), z tą podstawową różnicą, że w zastępstwie wybrzuszeń guzikowych 32 na dolnym obrzeżu części zewnętrznej 13' znajdują się przedłużenia skrzydełkowe 34 odchylone względem tej części w kierunku skrzydełek 30. W przypadku elementu wieńcowego 3 według fig. 5h, styk ze ścianą kolumny osiąga się jedynie za pośrednictwem skrzydełek 30. Chodzi tu znowu o podobny układ jak w pierwszym przykładzie wykonania. Układ taki został jednak wytworzony z odcinka taśmy przez jej zawinięcie dokoła linii 350 poniżej otworów 35. Krawędź zewnętrzna 300 skrzydełek 30 znajduje się w obszarze środkowym elementu wieńcowego, tak, iż nie występuje praktycznie moment przechyłowy, a zatem nie są potrzebne wybrzuszenia guzikowe, jak w pierwszym przykładzie wykonania.

Elementy wieńcowe według wynalazku zawarte w kolumnie do wymiany substancji usytuowane są tak, że na każdy odcinek uszczelki występuje co najmniej jeden zamknięty wzdłuż obwodu pierścień elementów wieńcowych. Pierścień ten może składać się z tylko jednego lub z kilku elementów wieńcowych. Elementy wieńcowe wytwarzane są korzystnie z tego samego materiału co uszczelka. Materiał uszczelki lub elementów wieńcowych 3, 3', 3, 3' jest w

175 000 szczególności stopem metalowym. Uszczelka może mieć dowolną strukturę, która powoduje rozdział obrabianych substancji, skierowany poprzecznie do linii spadania. Zarówno elementy wieńcowe, jak i uszczelka wytwarzana jest korzystnie z materiału foliowego, którego grubość ścianki zawiera się w granicach od 0,05 do 1 mm, w szczególności wynosi około 0,2 mm.

175 000

Claims (8)

1. Element wieńcowy dla uszczelki kolumny do wymiany substancji, wykonany z odcinka pasa materiału foliowego, posiadający obszar płaski do styku z uszczelką oraz utworzone przez poprzeczne nacięcia pasa materiału, odchylone pod kątem ostrym względem niego skrzydełka, do przykrywania szczeliny pierścieniowej, pomiędzy uszczelką a ścianą kolumny, wzdłuż większej części długości obwodowej tej szczeliny, przy czym te skrzydełka posiadają krawędź zewnętrzną do styku ze ścianą kolumny, a górne powierzchnie skrzydełek stanowią, opadające promieniowo do wewnątrz kolumny, powierzchnie kierujące dla strumienia przepływającej substancji, znamienny tym, że skrzydełka (30) odchylone pod kątem ostrym względem obszaru płaskiego (30a) części zewnętrznej (13') połączone są sprężyście z obszarem płaskim (30a) wzdłuż górnej linii zgięcia (302), a część zewnętrzna (13') na obszarze płaskim (30a) połączona jest trwale z przylegającym do niego segmentem płaskim (31') stanowiącym część wewnętrzną elementu wieńcowego, oraz, że profil przekroju poprzecznego elementu wieńcowego ma największy promień (a), większy od szerokości szczeliny pierścieniowej (12) kolumny.

2. Element wieńcowy według zastrz. 1, znamienny tym, że ma usytuowane na powierzchni segmentu płaskiego (31) od strony skrzydełek (30) i pod nimi, występy.

3. Element wieńcowy według zastrz. 2, znamienny tym, że występy mają postać wybrzuszeń guzikowych (32).

4. Element wieńcowy według zastrz. 1, znamienny tym, że segment płaski (31') zawiera otwory (35) przepływu cieczy.

5. Element wieńcowy dla uszczelki kolumny do wymiany substancji, wykonany z odcinka pasa materiału foliowego, posiadający obszar płaski do styku z uszczelką oraz utworzone przez poprzeczne nacięcia pasa materiału, odchylone pod kątem ostrym względem niego skrzydełka, do przykrywania szczeliny pierścieniowej, pomiędzy uszczelką a ścianą kolumny, wzdłuż większej części długości obwodowej tej szczeliny, przy czym te skrzydełka posiadają krawędź zewnętrzną do styku ze ścianą kolumny, a górne powierzchnie skrzydełek stanowią, opadające promieniowo do wewnątrz kolumny, powierzchnie kierujące dla strumienia przepływającej substancji, znamienny tym, że skrzydełka (30), odchylone pod kątem względem obszaru płaskiego (31), połączone są sprężyście z obszarem płaskim (3l) wzdłuż górnej linii zgięcia (302), a na przeciwnym, względem górnej linii zgięcia (302), końcu,obszar płaski (3l) połączony jest, na co najmniej jednej części swojej długości, wzdłuż linii zgięcia (332) z częściami zgiętymi (33), o profilu zgięcia w kształcie leżącej litery V, odchylonymi na górnym ramieniu litery V względem powierzchni obszaru płaskiego w tym samym kierunku co skrzydełka (30) i ze środkowymi krawędziami zgięcia (330) znajdującymi się na wierzchołku litery V, przy czym wierzchołek litery V znajduje się, w przekroju poprzecznym elementu wieńcowego, na wysokości zewnętrznej krawędzi (300) skrzydełek (30), a koniec drugiego dolnego ramienia litery V, wraz z dolną krawędzią (333) elementu wieńcowego, znajduje się w jednej płaszczyźnie z obszarem płaskim (31), a pomiędzy linią zgięcia (332) i dolną krawędzią (333) elementu wieńcowego znajdują się prostopadłe do nich pionowe nacięcia (331), oraz że profil przekroju poprzecznego elementu wieńcowego ma największy promień (a), większy od szerokości szczeliny pierścieniowej (12) kolumny.

6. Element wieńcowy według zastrz. 5, znamienny tym, że części zagięte (33) zawierają otwory (36) przepływu cieczy.

7. Element wieńcowy według zastrz. 5, znamienny tym, że obszar płaski (31) ma co najmniej na części swojej długości przedłużenie (31a, 31b) skierowane w dół, poniżej linii zgięcia (332) aż do dolnej krawędzi (310) przedłużenia, utworzonej przez najniżej położone punkty elementu wieńcowego.

175 000

8. Elementwieńcowy wedhig zashg .5, znamienny tym, że dolna krawędź elementu wieńcowego połączona jest z przekłużeniem (31c, 31k) części zgiętych (33).