PL170737B1

PL170737B1 - Sposób ciaglego wytwarzania wlókniny z welny, zwlaszcza welny mineralnej i urzadzenie do ciaglego wytwarzania wlókniny z welny, zwlaszcza z welny mineralnej PL PL PL

Info

Publication number: PL170737B1
Application number: PL92297033A
Authority: PL
Inventors: Klemens Hirschmann; Joachim Mellem
Original assignee: Gruenzweig & Hartmann
Priority date: 1991-12-17
Filing date: 1992-12-16
Publication date: 1997-01-31
Also published as: PL297033A1; DE4141659A1; DE69211664T2; NO924870D0; AU658702B2; HRP921423A2; EP0547588B1; TR26016A; FI925739A0; CZ372392A3; JPH05247817A; ATE139584T1; US5296013A; SK372392A3; KR930013309A; EP0547588A1; AU2998392A; NO180385B; HUT66899A; HU9203988D0

Abstract

1 Sposób ciaglego wytwarzania wlókniny z welny, zwlaszcza z welny mineralnej, polegajacy na tym , ze w co najmniej jednej rurze opadowej do wytwarzania wlókniny, zawierajacej zaw sze co najmniej jedna jednostke rozwlókniajaca, wlókna poddaje sie dzialaniu cisnienia ssania 1 odklada sie je na transporterze zbiorczym, przy czym w rurze opadowej po stronie zewnetrznej strumienia wlókiennego wytwarza sie obszar pradu wstecznego, 1 tworzy sie wielkoobjetosciow y przeplyw wsteczny o malej predkosci sredniej, przy którym wystepuje jedynie niedostrzegalny transport wlókien do góry, przy czym czesc powietrza procesowego prowadzona razem ze strumieniem wlókiennym zawraca sie w pradzie wstecznym do góry, a inna czesc powietrza procesowego odsysa sie, znam ienny tym , ze czesc (33) odsysanego powietrza procesowego odsysa sie na zewnatrz strefy tworzenia wlókniny 3 Urzadzenie do ciaglego wytwarzania wlókniny z welny, zwlaszcza z welny mineralnej, które do wytwarzania wlókniny w co najmniej jednej rurze opadowej posiada zaw sze co najmniej jedna jednostke rozwlókniajaca 1 w którym wlókna pod dzialaniem cisnienia ssania odkladaja sie na co najmniej jednym przepuszczalnym dla gazu transporterze zbiorczym, a w obrebie bocznych scian ograniczajacych rury opadowej jest zapewniona taka odleglosc do krawedzi zewnetrznej strumienia wlokiennego, która wystarcza dla istnienia dostatecznie wielkoobjetosciow ego przeplywu wstecznego o dostatecznie malej predkosci sredniej, aby wystepowal jedynie niedostrzegalny transport wlókien do góry, przy czym czesc powietrza procesow ego jest zawracana w przeplywie wstecznym do góry, a inna czesc powietrza procesowego jest odsysana wewnatrz strefy tworzenia wlókniny poprzez wlóknine, znam ienne tym , ze zawiera dzialajace takze na zewnatrz, strefy tworzenia wlókniny urzadzenie odsysajace (13, 13b) do odsysania dalszej czesci (33) powietrza procesow ego P L 170737 B 1 F I G . 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza włókniny z wełny mineralnej, i urządzenie do ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza z wełny mineralnej

Podczas wytwarzania włókniny z wełny mineralnej, na przykład z wełny skalnej lub z wełny szklanej, ważną operacją technologicznąjest oprócz rozwłókniania samo tworzenie włókniny jako takiej. Jak wiadomo wytworzoną za pomocą jednostki rozwłókniającej mieszaninę włókienno-(gazowo)-powietrzną wprowadza się przy tym w celu oddzielenia włókien do tak zwanej rury opadowej w kształcie skrzyni, która posiada najczęściej od strony dna transporter zbiorczy, działający podobnie jako pewnego rodzaju taśma filtracyjna, wykonany w postaci przepuszczalnej dla gazu obiegowej płaskiej taśmy transportowej. Pod taśmą transportową znajduje się urządzenie odsysające, które wytwarza pewne podciśnienie Oprócz tego znane są także przedstawione w niemieckim opisie patentowym nr DE-PS 39 2l 399 bębnowe transportery zbiorcze z zakrzywionymi powierzchniami odsysającymi

170 737

Gdy mieszanina włókienno-(gazowo)-powietrzna, która może także zawierać środek wiążący, trafi na transporter zbiorczy, wówczas mieszanina gazowo/powietrzna zostaje odessana pod transporter zbiorczy działający jako filtr i włókna odkładają się na nim jako włóknina

Według znanego sposobu wytwarzania włókniny stosuje się z reguły dużą ilość umieszczonych obok siebie jednostek rozwłókniających, które w znany fachowcom sposób wytwarzają strugi włókienne. Dla uproszczenia pod pojęciem “struga włókienna” lub “strumień włókienny” rozumie się dalej strumień mieszaniny składający się z włókien, powietrza procesowego i ewentualnie środka wiążącego, przy czym powietrze procesowe powinno obejmować także gaz napędowy używany do wyciągania włókien, powietrze wtórne zasysane podczas rozwłókniania i powietrze fałszywe zasysane po wyciągnięciu włókien w celu chłodzenia.

Do przestrzeni ograniczonej przez transporter zbiorczy i ściany boczne rury opadowej wprowadza się więc od góry strugi włókienne w postaci umieszczonych obok siebie strumieni rdzeniowych, które prowadzą z sobą uchwycone w trakcie wytwarzania lub dopiero co wytworzone włókna W celu umożliwienia osiągnięcia właściwie skierowanego strumienia i regularnego odkładania włókien w postaci włókniny na transporterze zbiorczym, jest wymagane odsysanie wprowadzanego powietrza procesowego spod transportera zbiorczego. Wskutek tego otrzymuje się w rurze opadowej pionowy strumień strug włókiennych, z których na transporterze zbiorczym wychwytuje się jak na filtrze składnik włókienny z równoczesnym wytworzeniem włókniny i odtransportowuje się ją dalej Natomiast powietrze procesowe płynie dalej do urządzeń odsysających

Odsysanie spod lub z wnętrza transportera zbiorczego jest uciążliwe, gdyż musi się ono odbywać poprzez warstwę tworzącej się włókniny wełnianej, tak że opory przepływu, które należy przezwyciężać, są mniejsze na początku tworzenia włókniny i stopniowo wzrastają wraz ze zwiększaniem się grubości warstwy włókniny. Bezpośrednio nad strefą tworzenia włókniny znajduje się więc ze względu na zróżnicowanie przestrzenne grubości położonej pod nią włókniny strefa o nierównomiernym obrazie geometrycznym prądu.

Na wejściu do rury opadowej, a więc powyżej strefy tworzenia włókniny usytuowany jest strumień włókien jako zespół strumieni rdzeniowych, przy czym każdy strumień rdzeniowy początkowo może być jeszcze odpowiednio przyporządkowany pojedyńczej jednostce rozwłókniającej. Tworzące się bezpośrednio pod jednostkami rozwłókniającymi strumienie rdzeniowe, które posiadają energię strumieni gazu napędowego wdmuchiwanego przez dysze w celu wytworzenia włókien i w wyniku ich zwiększonej prędkości stanowią obszary o zmniejszonym ciśnieniu statycznym, znajdują się w stosunkowo bliskim sąsiedztwie od siebie i wywierają wzajemnie na siebie działanie ssące, co może powodować niestabilny przepływ wahadłowy poszczególnych strumieni rdzeniowych lub całego strumienia włókiennego. Wskutek tego razem wytwarza się powyżej transportera zbiorczego niejednorodny, niestabilny w przestrzeni i w czasie wzorzec przepływu, który traktowany jako ujęcie chwilowe może być wprawdzie uznany jako strumień płynący do dołu, który jednak miejscowo posiada wiele różnych strumieni składowych płynących w najrozmaitszych kierunkach. Najmniejsze zmiany warunku brzegowego prowadzą w tym chaotycznym układzie przepływowym w sposób dający się tylko z trudem kontrolować z zewnątrz do zmian wzoru przepływu, które z kolei pogarszają stopień równomierności struktury włókniny i dlatego są niepożądane

Zwłaszcza w obszarze brzegowym wokół strumieni włókiennych można także zaobserwować szybkie ruchy włókien do góry Te ruchy do góry występujące w obszarze brzegowym strumieni włókiennych można wyjaśnić tym, że z reguły tylko pewna część powietrza procesowego dopływającego z góry zostaje całkowicie odessana, natomiast inna część tego powietrza zostaje wyciśnięta do góry obok właściwych strumieni włókiennych lub zassana do góry przez strefy podciśnieniowe w obszarze wdmuchiwanych przez dysze strug gazów do wyciągania włókna. Te strumienie powietrza maja duże prędkości przepływu do góry i porywają ze sobą włókna aż do przestrzeni rozwłókniania. W przypadku wytwarzania włókien metodą wydmuchiwania z dysz zasysania już utwardzonych włókien do szczelin tych dysz razem z

170 737 powietrzem wtórnym może prowadzić do występowania masowych zakłóceń w produkcji. Ponadto transportowanie już utwardzonych włókien do przestrzeni, w której ma miejsce wtryskiwanie przez dysze środka wiążącego, znajdującej się przy metodzie wydmuchiwania z dysz zwykle w obszarze wejścia do rury opadowej, może prowadzić do tego, ze te części włókien stykają się ze środkiem wiążącym i jako włókna nadmierne wzbogacone w środek wiążący, występujące w postaci wysoce niepożądanych grudek, przywierają do ścian rury opadowej lub spadają na włókninę.

W celu osiągnięcia uporządkowanego osadzania włókien w tych warunkach, konieczne jest przy danej produkcji wielokrotne dokładne regulowanie przebiegu procesu, aby drogą przeprowadzanych prób zoptymalizować warunki osadzania włókien Każda zmiana warunków produkcji wymaga ponownego dokładnego regulowania procesu.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza wełny mineralnej, jak również urządzenie do stosowania tego sposobu, które umożliwiają wytwarzanie stabilnego przepływu w rurze opadowej i odkładanie dokładnie określonej, jednorodnej warstwy włókiennej.

Sposób ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza z wełny mineralnej, polegający na tym, ze w co najmniej jednej rurze opadowej do wytwarzania włókniny, zawierającej zawsze co najmniej jednąjednostkę rozwłókniającą, włókna poddaje się działaniu ciśnienia ssania i odkłada się je na transporterze zbiorczym, przy czym w rurze opadowej po stronie zewnętrznej strumienia włókiennego wytwarza się obszar prądu wstecznego, i tworzy się wielkoobjętościowy przepływ wsteczny o małej prędkości średniej, przy którym występuje jedynie niedostrzegalny transport włókien do góry, przy czym część powietrza procesowego prowadzoną razem ze strumieniem włókiennym zawraca się w prądzie wstecznym do góry, a mną część powietrza procesowego odsysa się, według wynalazku charakteryzuje się tym, że część odsysanego powietrza procesowego odsysa się na zewnątrz strefy tworzenia włókniny

Korzystnie, chłodzi się co najmniej część ścian okrężnych rury opadowej

Urządzenie do ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza z wełny mineralnej, które do wytwarzania włókniny w co najmniej jednej rurze opadowej posiada zawsze co najmniej jedną jednostkę rozwłókniającą i w którym włókna pod działaniem ciśnienia ssania odkładają się na co najmniej jednym przepuszczalnym dla gazu transporterze zbiorczym, a w obrębie bocznych ścian ograniczających rury opadowej jest zapewniona taka odległość do krawędzi zewnętrznej strumienia włókiennego, która wystarcza dla istnienia dostatecznie wielkoobjętościowego przepływu wstecznego o dostatecznie małej prędkości średniej, aby występował jedynie niedostrzegalny transport włókien do góry, przy czym część powietrza procesowego jest zawracana w przepływie wstecznym do góry, a inna część powietrza procesowego jest odsysana wewnątrz strefy tworzenia włókniny poprzez włókninę, według wynalazku charakteryzuje się tym, ze zawiera działające także na zewnątrz strefy tworzenia włókniny urządzenie odsysające do odsysania dalszej części powietrza procesowego

Korzystnie urządzenie według wynalazku zawiera urządzenie chłodnicze do chłodzenia co najmniej części ścian ograniczających rury opadowej

Korzystnie rura opadowa posiada osłony, kórych powierzchnie osłaniające są wykonane jako przesuwne

U podstaw wynalazku leży przede wszystkim zrozumienie, że tworzące się w rurze opadowej na bazie chaotycznego układu przepływów przestrzenie prądów wstecznych o dużej prędkości, które na pierwszy rzut oka wydają się wysoce niepożądane nie powinny być przekształcane w określony wymuszony wzorzec przepływu za pomocą dodatkowych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak np. blachy kierunkowe. Natomiast w przeciwieństwie do tego i zgodnie z wynalazkiem uzyskuje się przestrzenie prądów wstecznych o jeszcze większej objętości, co powoduje przede wszystkim zmniejszenie średniej prędkości przepływu prądów wstecznych a tym samym wyraźne zmniejszenie możliwego transportu włókien do góry. Ponadto niespodziewanie okazało się, że do stabilizacji wzorca przepływu prowadzi nie zmniejszenie przestrzeni prądu wstecznego charakterystycznej dla chaotycznego układu przepływów, jak z

170 737 istoty rzeczy należałoby tego oczekiwać, lecz przeciwnie, zwiększenie dostępnej przestrzeni dla wytwarzania prądów wstecznych powoduj e stabilizacj ę układu przepływów. W edług wynalazku przestrzenie prądów wstecznych powstające po stronie zewnętrznej strumieni włókiennych nie zostają więc zwężone, lecz zwiększone przestrzennie

Dzięki temu przestrzenie prądów wstecznych mają z boku miejsce do powolnego obiegu cyrkulacyjnego i maleją ich prędkości do góry, tak ze zmniejsza się tendencja do porywania włókien w górę Ponadto unika się szkodliwego przywierania włókien z zawartością środka wiążącego do powierzchni ściany w miejscu, w którym znajduje się punkt spiętrzania rozgałęziającego się strumienia Powyżej punktu spiętrzania powietrze procesowe płynie wstecz, zaś poniżej tego punktu zostaje odessane poprzez transporter zbiorczy Gdy prąd wsteczny ma do dyspozycji za małą objętość, wówczas składniki wełny o dużych prędkościach trafiają w wymienionym punkcie spiętrzenia prostopadle w ścianę. Powoduje to niepożądane przywieranie materiału do ściany. Według wynalazku umieszcza się teraz ten punkt spiętrzenia tak daleko od zewnętrznych powierzchni obwiedniowych strumieni włókiennych, ze skutecznie zmniejsza się zakłócającą składową prędkości strumienia w bliskości punktu spiętrzania

Dalszą i ważną część składową niniejszego wynalazku stanowi ustalenie takiej wielkości rozszerzonej strefy prądów wstecznych, aby oprócz opisanych dotychczas korzyści zapewnić to, ze w dolnym obszarze zmiany kierunku nie będzie mogło zachodzić odkładanie wełny z prądu wstecznego, lecz że zostanie ona prawidłowo odwirowanajak w strumieniu cyklonu. Przy tym ta mająca ulec odłożeniu wełna oddziela się juz wewnątrz właściwej rury opadowej od znacznej części przyporządkowanego jej powietrza procesowego. W wyniku tego ta część powietrza nie musi już być odsysana poprzez włókninę. Wynikają z tego korzyści jakie osiąga się dzięki zaoszczędzeniu energii zużywanej do odsysania wskutek znacznego zmniej szenia strat ciśnienia na włókninie i/lub na transporterze zbiorczym przez a) ten strumień częściowy, b) pozostałe powietrze procesowe. Ponadto dlatego również jest zmniejszona różnica ciśnień na włókninie potrzebna do odsysania powietrza procesowego, tak że włóknina odkłada się bardziej przestrzennie i dzięki temu jest możliwe wytwarzanie produktów o mniejszym ciężarze objętościowym

Określone ograniczenie powierzchni odkładania włókien a tym samym i strefy tworzenia się włókniny nie jest powodowane przez ściany rury opadowej, lecz przez przestrzeń graniczną powstałą między zewnętrznymi bokami strumieni włókiennych i przestrzeni prądów wstecznych.

Gdy odsysanie części powietrza procesowego odbywa się poprzez włókninę, lecz na zewnątrz strefy tworzenia włókniny lub gdy jest przewidziane działające także skutecznie na zewnątrz strefy tworzenia włókniny urządzenie odsysające do odsysania części powietrza procesowego, podczas gdy inną część powietrza procesowego zawraca się w prądzie wstecznym do góry a dalszą część powietrza procesowego odsysa się wewnątrz strefy tworzenia włókniny poprzez włókninię, wówczas ograniczenie jej jest wspomagane przez przepływ powietrza procesowego i ułatwia odsysanie dużych objętości powietrza

Wskutek tego, że ściany rury opadowej są przesunięte na zewnątrz w świadomie wytworzonej martwej przestrzeni strumienia, może tam jednak tworzyć się na tych ścianach przypieczony narost z przylegającego do nich z czasem lekkiego materiału włókiennego z dodatkiem środka wiążącego. Gdy w przeciwieństwie do tego ściany rury opadowej ograniczają mechanicznie właściwy strumień główny, wówczas znajdująsię one pod wpływem działających tu sił przepływu strumienia, spośród których przydatniejsze są te, które głównie są skierowane równolegle do powierzchni ścian, tak, że tworzenie się przypieczonego narostu materiału włókiennego staje się nieprawdopodobne. Wskutek usunięcia ścian ze strumienia głównych jeszcze ważniejsze staje się więc przewidziane korzystnie urządzenie chłodnicze do chłodzenia co najmniej części ścian ograniczających rury opadowej

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie szkic objaśniający graficznie sposób będący przedmiotem wynalazku i urządzenie będące przedmiotem wynalazku z transporterem zbiorczym w postaci

170 737 płaskiej taśmy transportowej, oraz fig 2 - drugą postać wykonania urządzenia będącego przedmiotem wynalazku z bębnowym transporterem zbiorczym

Jak pokazano przykładowo na fig. 1 cztery jednostki rozwłókniające 1, 2, 3 i 4, pracujące metodą wydmuchiwania z dysz, wytwarzają w przybliżeniu stożkowe wiązki 5, 6, 7 i 8 swobodnych strumieni, które składają się z mieszaniny włókien, gazu/powietrza i środka wiążącego i które są otoczone ścianami wykonanej w kształcie skrzyni rury opadowej 9, której górne urządzenie zamykające tworzą osłony, 9a, 9b, 9c, 9d, 9e, ograniczające dopływ powietrza z otoczenia. Osłony 9a, 9b, 9c, 9d, 9e, rury opadowej posiadają przesuwalne powierzchnie osłaniające i także są chłodzone wodą, aby zminimalizować tworzenie się narostów ze składników wełny zawierających środek wiążący. Przez ich działanie ograniczające wywierane na oznaczone przez 48, 49, 50, 51 zassane powietrze fałszywe wymusza się przepływ strug wstecznych, których wielkości wynikają z położenia i rozmiaru pozostających przekrojów górnych otworów wlotowych Dolne zamknięcie rury opadowej 9 tworzy transporter zbiorczy 10, który posiada poruszającą się w kierunku strzałki 11, obiegową, przepuszczalną dla gazów taśmą transportową 12. Gdy mieszanina włókienno-powietrzno/gazowa, która może także zawierać środek wiążący, trafi na transporter zbiorczy 10, wówczas mieszanina gazowo/powietrzna zostaje odessana poniżej działającego jak filtr transportera zbiorczego 10, na przykład za pomocą dwóch urządzeń odsysających 13,14, a wełna tworząc włókninę odkłada się na transporterze zbiorczym 10 jako włóknina wełniana 15.

Wytwarzane przez jednostki rozwókniające 1, 2, 3 i 4 i posiadające początkowo kształty stożkowe wiązki 5, 6, 7 i 8 swobodnych strumieni, tworzą w wejściu do rury opadowej 9 strumienie włókienne 16, 17, 18, 19 z leżącymi między mmi strefami 20, 21, 22 zawirowań zassanego powietrza procesowego. Po przebyciu pewnego odcinka drogi opadania w rurze opadowej 9 poszczególne strumienie włókienne 16, 17, 18, 19 stykają się ze sobą i w końcu łączą się w jeden strumień główny 23, który po jego stronie zewnętrznej również posiada strefy 24,25 zawirowań z przestrzeniami 26,27 prądów wstecznych Według wynalazku boczne ściany ograniczające 28, 29 rury opadowej 9 są oddalone na taką dużą odległość od krawędzi zewnętrznych 30, 31 strumieni włókiennych, a więc od krawędzi strumienia głównego 23, że dla stref zawirowań 24, 25 jest przewidziane co najmniej tak dużo miejsca, iż powstające przestrzenie 26, 27 prądów wstecznych posiadają małe prędkości średnie W ten sposób unika się tego, że włókna ze strumienia głównego 23 zostaną ponownie przetransportowane do góry do przestrzeni wejściowej rury opadowej i ponownie zostaną spryskane środkiem wiązącym

Wytworzenie stref 24, 25 zawirowań powoduje podzielenie strumienia powietrza skierowanego do dołu w przestrzeni brzegowej strumienia głównego 23 na część 32, która w przestrzeni prądu wstecznego 26 zawraca do góry, i na część 33, którą w sąsiedztwie, ale na zewnątrz strefy 35 tworzenia włókniny, mianowicie w strefie 36 o szerokości a odsysa się na przykład za pomocą urządzenia odsysającego 13. Pozostałą część 34 odsysa się poprzez włókninę 15 w strefie 3 5 tworzenia włókniny o szerokości b za pomocąurządzenia odsysającego 14. Zależnie od wymagań można oczywiście zamiast urządzenia odsysającego 14 przewidzieć kilka takich komór odsysających, które należy rozmieścić z uwzględnieniem przyrostu grubości warstwy włókniny. Ponadto można zwłaszcza zrezygnować z komory odsysającej 13 lub wykorzystać w jej charakterze część urządzenia odsysającego 14, którą można zdławić lub oddławić.

Jak pokazano na prawej części rysunku w obszarze maksymalnej grubości warstwy włókniny także wytwarza się przepływ wielkoprzestrzenny według wynalazku, tak ze unika się tu dostrzegalnego transportowania wełny do góry dzięki temu podobnie można tu dołączyć strefę c bez tworzenia włókniny, z której odsysa się dalszy strumień częściowy 33b powietrza procesowego poprzez nie pokazane dokładniej urządzenie odsysaj ące 13b, położone na zewnątrz obszaru tworzenia włókniny i obszaru transportowania

Odległość bocznych ścian ograniczających 28, 29 rury opadowej od krawędzi brzegowej 30,31 strumienia głównego 23, jak również szerokość a strefy 36, szerokość b strefy 35 tworzenia włókniny dobiera się przy tym tak, aby szkodliwe składowe prędkości prostopadłe do ścian

170 737 ograniczających 28, 29 w pobliżu oznaczonego przez 37 punktu spiętrzenia były skutecznie zmniejszone Z wcześniejszych pomiarów wiadomo, ze te prędkości mogą całkowicie znajdować się w przedziale od około 10 do 20 m/s. Według wynalazku są one zredukowane do poniżej 10 do 20% tych wartości.

Do ustalenia objętości dla obciążonych przestrzeni prądów wstecznych mogą służyć poniższe dane

Gdy objętość strumienia procesowego wynosi na przykład 9000 m³/h dla każdej jednostki rozwłókniającej, wówczas w przestrzeni między ścianami czołowymi 28, 29 i pobliskimi powierzchniami obwiedniowymi 30, 31 krąży strumień prądu wstecznego o natężeniu przepływu 2500 m³/h Zgodnie z dotychczas przyjmowaną interpretacją prawidłowej odległości między jednostkami rozwłókniającymi 1 oraz 4 a ścianami czołowymi 28 oraz 29 wynikają z tego maksymalne prędkości przepływu strumieni do góry blisko ścian, wynoszące około 4 m/s. Są one większe od prędkości opadania włókien wełny, tak że znaczna ilość wełny j est zawracana ponownie do góry do przestrzeni wlotowej do rury opadowej

W tworzonych według wynalazku, wystarczająco dostosowanych do potrzeb strefach prądów wstecznych zmienia się wprawdzie tylko nieznacznie cyrkulujące prądy wsteczne wynoszące 2500 m³/h, lecz ich prędkość do góry spada do wartości poniżej 2 m/s, korzystnie 1 m/s

W wyniku również korzystnego wprowadzania wolnego od włókniny obszaru odsysania a oraz c odsysa się ponadto poza obrębem strefy b tworzenia włókniny około 20 - 80%, zwłaszcza 40 - 60% ilości powietrza procesowego z jednostek rozwłókniających 1 oraz 4 znajdujących się blisko ścian, bez potrzeby pokonywania straty ciśnienia powodowanej oporami przepływu przez włókninę W urządzeniu według przykładu, z 4-ma jednostkami rozwłókniającymi, odsysa się przeto część powietrza procesowego, stanowiącą 10 - 40%, bez godnych wzmianki strat ciśnienia, a więc ponosząc bardzo małe koszty.

Jako na dalszą zaletę, należy zwrócić uwagę na to, że wymienione w powyższym przykładzie liczbowym 9000 m3/h powietrza procesowego na każdą jednostkę rozwłókniającą można stosować tylko w przypadku bardzo grubej wełny (używanej na przykład w tłumikach dźwięku) o odpowiednio dużej prędkości opadania jak również przy mniejszych oporach przepływu, gdy nie przewiduje się będącego przedmiotem wynalazku rozszerzenia stref brzegowych Gdy wełnajest cieńsza wówczas jest konieczne, aby w celu uniknięcia transportowania wełny do góry zwiększyć o około 3000 - 6000 m³/h ilość fałszywego powietrza na każdą jednostkę rozwłókniającą, zasysanego do rury opadowej Wskutek tego położenie tworzących się stref prądu wstecznego przesuwa się tak daleko do dołu, ze nie zachodzi już zjawisko wydostawania się wełny z powierzchni pokrycia rury opadowej. Na podstawie zmierzonych, praktycznych danych eksploatacyjnych osiąga się dzięki wynalazkowi korzystną redukcję całkowitej ilości powietrza odlotowego przypadającego na każdą jednostkę rozwłókniającą o około 20 - 60%, średnio o około 30%

Figura 2 pokazuje dalszy przykład wykonania urządzenia będącego przedmiotem wynalazku, w którym transporter zbiorczy 10 jest wykonany w postaci bębnów 38, 39. Każdy z bębnów 38, 39 posiada obiegowy, perforowany (przepuszczalny dla gazów) rotor 40 i 41, napędzany silnikiem (nie przedstawiony na fig 2) i obracający się w kierunku strzałki 12 pokazującej kierunek transportowania. Ponadto wewnątrz bębnów 38 i 39 jest przewidziane nie pokazane dokładniej urządzenie odsysające wytwarzające ciśnienie ssania, które działa tylko pod zakrzywionymi powierzchniami 43 i 44 odsysania komór ssących 45 i 46 Odstęp między obydwoma bębnami 38 i 39 ogranicza tak zwaną szczelinę wyładunkową 47, której szerokość zasadniczo dopasowuje się do grubości wytwarzanej włókniny 15 W celu umożliwienia regulacji szerokości szczeliny wyładunkowej 47 jeden z obydwóch bębnów 38, 39 jest wykonany jako odchylny. W celu zoptymalizowania wielkoprzestrzennej struktury przepływu urządzenia odsysające 45146 mogąbyć zwłaszcza tak podzielone, że można regulować ciśnienie ssania w obszarach odsysania wolnych od włókniny.

170 737

Strefa odsysania a pokazana w przykładzie według fig 1 jest w przykładzie według fig 2 umieszczona w szczególnie korzystny sposób, gdyz ze względu na dwie znajdujące się w rurze opadowej początkowo wolne od włókniny powierzchnie perforowane zaraz tworzą się dwie strefy odsysania a, które bez potrzeby stosowania specjalnych rozwiązań konstrukcyjnych służą do będącego przedmiotem wynalazku odsysania znacznej części powietrza procesowego na zewnątrz od powierzchni odkładania się włókniny. Wskutek nie ma się do czynienia z trudniejszym zadaniem, jakim jest umieszczenie także tu dodatkowego urządzenia odsysającego 13b, podobnegojak dla obszaru c na fig 1 Dzięki dwukrotnemu wykorzystaniu zalet wolnej od włókniny strefy a można w tej koncepcji korzystnie zrezygnować z tworzenia stref c.

170 737

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza z wełny mineralnej, polegający na tym, że w co najmniej jednej rurze opadowej do wytwarzania włókniny, zawierającej zawsze co najmniej jednąjednostkę rozwłókniającą, włókna poddaje się działaniu ciśnienia ssania i odkłada się je na transporterze zbiorczym, przy czym w rurze opadowej po stronie zewnętrznej strumienia włókiennego wytwarza się obszar prądu wstecznego, i tworzy się wielkoobjętościowy przepływ wsteczny o małej prędkości średniej, przy którym występuje jedynie niedostrzegalny transport włókien do góry, przy czym część powietrza procesowego prowadzoną razem ze strumieniem włókiennym zawraca się w prądzie wstecznym do góry, a inną część powietrza procesowego odsysa się, znamienny tym, ze część (33) odsysanego powietrza procesowego odsysa się na zewnątrz strefy tworzenia włókniny.
2. Sposób według zastrz 1, znamienny tym, że chłodzi się co najmniej część ścian okrężnych (28, 29) rury opadowej (9).
3. Urządzenie do ciągłego wytwarzania włókniny z wełny, zwłaszcza z wełny mineralnej, które do wytwarzania włókniny w co naj mniej j ednej rurze opadowej posiada zawsze co naj mniej jedną jednostkę rozwłókniającą i w którym włókna pod działaniem ciśnienia ssania odkładają się na co najmniej jednym przepuszczalnym dla gazu transporterze zbiorczym, a w obrębie bocznych ścian ograniczających rury opadowej jest zapewniona taka odległość do krawędzi zewnętrznej strumienia włókiennego, która wystarcza dla istnienia dostatecznie wielkoobjętościowego przepływu wstecznego o dostatecznie małej prędkości średniej, aby występował jedynie niedostrzegalny transport włókien do góry, przy czym część powietrza procesowego jest zawracana w przepływie wstecznym do góry, a inna część powietrza procesowego jest odsysana wewnątrz strefy tworzenia włókniny poprzez włókninę, znamienne tym, że zawiera działające także na zewnątrz strefy tworzenia włókniny urządzenie odsysające (13,13b) do odsysania dalszej części (33) powietrza procesowego.
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, ze zawiera urządzenie chłodnicze do chłodzenia co najmniej części ścian ograniczających (28, 29; 9a do 9e) rury opadowej (9)
5. Urządzenie według zastrz. 3 albo 4, znamienne tym, ze rura opadowa (9) posiada osłony (9a do 9e), których powierzchnie osłaniające są wykonane jako przesuwne * * *