PL170502B1

PL170502B1 - Sposób wytwarzania srodka przeciwtarciowego PL PL PL

Info

Publication number: PL170502B1
Application number: PL92295708A
Authority: PL
Inventors: Gieorgij Szpienkow
Original assignee: Przed Wdrozeniowo Prod Handlow
Priority date: 1992-08-21
Filing date: 1992-08-21
Publication date: 1996-12-31
Also published as: CZ121394A3; JPH07507092A; DE4394035T1; KR100271189B1; HUT67935A; HU9401532D0; DK45694A; PL295708A1; AU673684B2; SK58894A3; AU4765293A; WO1994004638A1; CA2121779A1

Abstract

Sposób wytwarzania srodka przeciwtarciowego, gdzie do niezbednej ilosci czasteczek koloidalnej dyspersyjnosci miedzi, wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji dodaje sie ciekly srodek, korzystnie olej o malej lepkosci tak, ze na dwie wagowe czesci koloidalnych czasteczek czystego metalu przypada jedna wagowa czesc cieklego srodka, przy czym skladniki miesza sie, po czym do tej mieszaniny dodaje sie powierzchniowo aktywny srodek, korzystnie kwas oleinowy tak, ze na dwie wagowe czesci koloidalnych czasteczek czystego metalu przypada jedna wagowa czesc cieklego srodka i od 0,8 do 1,5 wagowych czesci powierzchniowo aktywnego srodka, mieszajac skladniki i nastepnie dodaje sie ciekly srodek do osiagniecia takiego stosunku, ze na dwie wagowe czesci koloidalnych czasteczek czystego metalu przypadaja dwie wagowe czesci cieklego srodka i od 0,8 do 1,5 wagowych czesci powierzchniowo aktywnego srodka, znamienny tym, ze skladniki miesza sie i nastepnie dodaje sie ciekly srodek i kwas aminobenzoesowy, do osiagniecia takiego stosunku, ze na dwie wagowe czesci koloidalnych czasteczek czystego metalu przypada 2,0 do 47 wagowych czesci cieklego srodka od 0,8 do 1,5 wagowych czesci powierzchniowo aktywnego srodka i od 2,5 x 10- 2 do 5,0 x 10- 2 wagowych czesci kwasu aminobenzoesowego. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania środka przeciwtarciowego, wytwarzanego na bazie cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji.

Znane dodatki do materiałów smarnych zawierają najczęściej proszki cyny, miedzi, ołowiu, cynku lub innych metali, zawartość których polepsza właściwości eksploatacyjne plastycznych i ciekłych smarów, obniżając tarcie i zużycie współpracujących części, zwiększając równocześnie elektroprzewodność.

Znane są również dodatki do paliw mające właściwości przeciwdymieniowe zmniejszające zawartość substancji szkodliwych w spalinach, szczególnie w silnikach wysokoprężnych.

Ponadto znany jest dodatek do paliw, który zawiera tlenki żelaza dokładnie wymieszane z paliwem. Korzystna zawartość tlenków żelaza w paliwie wynosi od 0,01 do 0,1% masy paliwa, co pozwala obniżyć powstawanie sadzy o 21%, jednakże przeciwdymieniowe właściwości tego dodatku są niewielkie, a wadą jest brak właściwości przeciwślizgowych, co ma wpływ na ograniczenie szerokiego zastosowania.

Z polskiego opisu wynalazku nr 167 710, znany jest też sposób wytwarzania dodatku, zwłaszcza do materiałów smarnych, płynów obróbkowych i paliw na bazie cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji, według wynalazku, polega na tym, że do niezbędnej ilości cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji dodaje się ciekły środek, korzystnie olej o małej lepkości, tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada jedna wagowa część ciekłego środka, przy czym składniki miesza się, po czym do tej mieszaniny dodaje się powierzchniowo aktywny środek, korzystnie kwas oleinowy, tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada jedna wagowa część ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka, mieszając składniki i następnie dodaje się ciekły środek do osiągnięcia takiego stosunku, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypadają dwie wagowe części ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka.

170 502

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania środka przeciwtarciowego na bazie cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji o bardzo dużym i trwałym stopniu wymieszania tych cząsteczek oraz małym skłonnościom do tworzenia osadów.

Sposób wytwarzania środka przeciwtarciowego na bazie cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji, według wynalazku, polega na tym, że do niezbędnej ilości cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi lub wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji dodaje się ciekły środek, korzystnie olej o małej lepkości tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada od jednej do dwóch wagowych części ciekłego środka, przy czym składniki miesza się, po czym do tej mieszaniny dodaje się powierzchniowo aktywny środek, korzystnie kwas oleinowy tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada od jednej do dwóch wagowych części ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka, mieszając składniki i następnie dodaje się ciekły środek i korzystnie kwas aminobenzoesowy, do osiągnięcia takiego stosunku, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada od 2,0 do 47 wagowych części ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka i od 2,5 x 10'² do 5,0 x 10’² wagowych części kwasu aminobenzoesowego.

Tak otrzymany środek przeciwtarciowy dodawany jest do olejów mineralnych przekładniowych, hydraulicznych i silnikowych przez co polepsza ich właściwości smarno-przeciwzużyciowe i tarciowe oraz parametry eksploatacyjne, w tym trybologiczne, powodując utworzenie prawie idealnego styku w układzie przestrzeni międzycząsteczkowych, a dodatek kwasu amninobenzoesowego powoduje korzystne zjawisko bardzo dużego i trwałego stopnia wymieszania zawartych w nim cząsteczek. Jedynym ograniczeniem stosowania środka jest wyłączenie jego stosowania do mechanizmów różnicowych o ograniczonym poślizgu i stosowania w tarciowych sprzęgłach mokrych.

Środek może być też dodawany do wszelkiego rodzaju chłodziw obróbczych i cieczy chłodząco-smarujących, na bazie produktów mineralnych oraz syntetycznych w ilości od 0,8% do 1,0% całkowitej objętości cieczy, stosowanych do obróbki skrawaniem stali nierdzewnych i kwasoodpornych, przez co zwiększa się znacznie trwałość narzędzi skrawających przy jednoczesnej poprawie gładkości obrabianych narzędzi.

Zaletą środka według wynalazku jest to, iż powstała nieutleniąjąca się warstwa pomiędzy trącymi się powierzchniami podlega ciągłej obudowie, dzięki stałemu przechodzeniu aktywnych cząstek zawartych w dodatku na powierzchnie trące, przez co następuje wyrównanie większości deformacji powierzchni.

Przykład. Przygotowuje się roztwór 34,5 g wodorotlenku sodowego w 600 ml wody, który poddaje się filtrowaniu oraz roztwór 100 g siarczanu miedziowego pięciowodnego w 400 ml wody, który również poddaje się filtrowaniu. Nagrzany do temperatury 70°C roztwór siarczanu miedziowego pięciowodnego dodaje się do roztworu wodorotlenku sodowego, a otrzymaną mieszaninę miesza się od 1 do 15 min i wlewa do wody do osiągnięcia objętości od 2 do 4 l. Tak otrzymaną mieszaninę poddaje się dekontacji do całkowitego wydzielenia jonów SO4, przy czym wydzielona woda nie powinna mętnieć w ciągu 2 godzin po dodaniu do niej chlorku baru. Do otrzymanego osadu tlenku miedziowego dodaje się ciekły środek, korzystnie olej o małej lepkości tak, że na dwie części wagowe tlenku miedziowego przypada jedna wagowa część ciekłego środka. Składniki te dokładnie miesza się, a do powstałej mieszaniny dodaje się powierzchniowo aktywny środek, korzystnie kwas oleinowy do osiągnięcia takiej proporcji, że na dwie części wagowe tlenku miedziowego przypada 1,5 wagowa część ciekłego środka i 0,9 wagowej części powierzchniowo aktywnego środka. Tak powstałą mieszaninę uzupełnia się ciekłym środkiem, nie przerywając mieszania, do osiągnięcia takiej jego zawartości, że na dwie części wagowe tlenku miedziowego przypada 20 części wagowych ciekłego środka i 0,9 części wagowych powierzchniowo aktywnego środka. Po otrzymaniu jednorodnej mieszaniny dodaje się do niej ciekły środek, korzystnie kwas aminobenzoesowy, do osiągnięcia takiego stosunku, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada od 2,0 do 47 wagowych części ciekłego środka i od 2,5 x 10’² do 5,0 x 10’² wagowych części kwasu aminobenzoesowego.

W wyniku powyższego postępowania powstaje mieszanina cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi, którą dodaje się w ściśle określonych proporcjach do materiałów smarnych, płynów obróbkowych i paliw.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Sposób wytwarzania środka przeciwtarciowego, gdzie do niezbędnej ilości cząsteczek koloidalnej dyspersyjności miedzi, wanadu lub chromu lub kobaltu lub niklu lub ich tlenków albo ich kombinacji dodaje się ciekły środek, korzystnie olej o małej lepkości tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypadajedna wagowa część ciekłego środka, przy czym składniki miesza się, po czym do tej mieszaniny dodaje się powierzchniowo aktywny środek, korzystnie kwas oleinowy tak, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada jedna wagowa część ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka, mieszając składniki i następnie dodaje się ciekły środek do osiągnięcia takiego stosunku, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypadają dwie wagowe części ciekłego środka i od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka, znamienny tym, że składniki miesza się i następnie dodaje się ciekły środek i kwas aminobenzoesowy, do osiągnięcia takiego stosunku, że na dwie wagowe części koloidalnych cząsteczek czystego metalu przypada 2,0 do 47 wagowych części ciekłego środka od 0,8 do 1,5 wagowych części powierzchniowo aktywnego środka i od 2,5 x 10’² do 5,0 x 10‘² wagowych części kwasu aminobenzoesowego.