PL170489B1 - Zespól uruchamiajacy do hydraulicznego ukladu hamulcowego w samochodach PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Zespól urucham iajacy do hydraulicznego ukladu hamulcowego w sam ochodach, skladajacy sie z pneum atycznego silow nika w spom agajacego, oraz umieszczonego w kolejnosci dzialania za silownikiem wspomagajacym, zawierajacego oddzielone od siebie komory cisnieniowe ukladu pomp hamulcowych, przy czym silownik wspomagajacy posiada obudowe, której wewnetrzna komora jest podzielona ruchoma scianka na komore podcisnieniowa i komore robocza, oraz prze- widziane sa dwa, ustawione równolegle do podluznej osi silownika wspomagajacego, trzpienie posredniczace w przenoszeniu sily na których um ieszczone sa elementy m ocujace, wspólpracujace ze scianka nadwozia, a ponadto komory cisnieniowe sa wykonane w korpusach pomp hamulcowych majacych ksztalt rur. znam ienny tym , ze trzpienie (4, 5) posredniczace w przenoszeniu sily przechodza przez obudowe (20) silownika oraz scianke (11) i ze korpusy (6, 7) pomp hamulcowych sa osadzone przesuwnie na trzpieniach (4, 5) posrednicza- cych w przenoszeniu sily i sa polaczone na zasadzie przenoszenia sily z elem entem wyjsciowym (19), który przenosi zarówno sile wejs ciowa jak równiez sile wzmac- niajaca silownika wspomagajacego (1) Fig. 1 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest zespół uruchamiający do hydraulicznego układu hamulcowego w samochodach, składający się z pneumatycznego siłownika wspomagającego, zwykle podciśnieniowego siłownika wspomagającego, oraz umieszczonego w kolejności działania za siłownikiem wspomagającym, zawierającego oddzielone od siebie komory ciśnieniowe, układu pomp hamulcowych, przy czym siłownik wspomagający posiada obudowę, której wewnętrzna komora jest podzielona ruchomą ścianką na komorę podciśnieniową i komorę roboczą, ruchoma ścianka jest połączona na zasadzie przenoszenia energii z elementem wyjścia (drążek dociskający), oraz przewidziane są dwa, ustawione równolegle do podłużnej osi siłownika wspomagającego, trzpienie pośredniczące w przenoszenia sił, które przechodzą przez obudowę siłownika oraz ruchomą ściankę i na których umieszczone są elementy mocujące, współpracujące ze ścianką nadwozia.

Tego rodzaju zespół uruchamiający znany jest z DE-PS 28 45 794. Szczególna właściwość znanego wcześniej zespołu uruchamiającego polega na tym, że aby znacznie zmniejszyć ciężar siłownika wspomagającego, zwiększającjednocześnie jego sztywność i zachowując dotychcza4

170 489 sową niezawodność działania, przewidziany został przynajmniej jeden sworzeń łączący, na którego końcach wykonane są elementy mocujące, przypisane pompie hamulcowej oraz ściance nadwozia, który to sworzeń przechodzi przez ruchomą ściankę z jednej połowy obudowy siłownika od strony pompy hamulcowej do przeciwległej połowy obudowy siłownika od strony ścianki nadwozia i jest uszczelniony względem zarówno ruchomej ścianki, jak też połówek obudowy siłownika. Elementy mocujące stanowią przy tym zwykle wyposażone w gwint zakończenia sworznia łączącego, na które są nakręcane nakrętki, umożliwiające zamocowanie pompy hamulcowej na siłowniku wspomagającym ewentualnie siłownika wspomagającego wraz z pompą hamulcową na ściance nadwozia. Mniej korzystna w znanym dotychczas zespole uruchamiającym jest jego znaczna długość, stwarzająca istotne problemy, zwłaszcza przy montażu w samochodowej komorze silnika. Stąd też zadaniem niniejszego wynalazku jest zaproponowanie zespołu uruchamiającego na wstępie określonego rodzaju, którego konstrukcja umożliwiałaby zmniejszenie jego długości mierzonej wzdłuż osi. Zadanie to zostało zgodnie z wynalazkiem rozwiązane w ten sposób, ze trzpienie pośredniczące w przenoszeniu siły przechodzą przez obudowę siłownika oraz ruchomą ściankę i że korpusy pomp hamulcowych są prowadzone przesuwnie na trzpieniach pośredniczących w przenoszeniu siły i są połączone na zasadzie przenoszenia siły z elementem wyjściowym, który przenosi zarówno siłę wejściową jak również siłę wzmacniającą siłownika wspomagającego. Odwrotne względem ścianki nadwozia końce trzpieni pośredniczących mogą przy tym spełniać rolę przyłączy hydraulicznych, połączonych z komorami ciśnieniowymi.

Korpusy pomp hamulcowych są przy tym uszczelnione względem ruchomej ścianki przy pomocy uszczelniającej ruchomą ściankę w stosunku do obudowy siłownika przepony, którą tworzą zwykle obrzeża, wywinięte koncentrycznie wokół korpusu pompy hamulcowej.

Aby obrzeża te skutecznie chronić przed uszkodzeniami, w jednym z korzystnych wykonań wynalazku przewidziano, aby tworzący ruchomą ściankę talerz przepony posiadał w obszarze otworu korpusów pomp hamulcowych pierścieniowe przedłużenia, które obejmują obrzeża. Zapewniło to ponadto powstawanie w trakcie wytwarzania próżni w obudowie siłownika sił powrotnych, które cofają korpusy pomp hamulcowych do położenia wyjściowego.

W innej postaci wykonania wynalazku przeniesienie siły z elementu wyjścia na korpusy pomp hamulcowych następuje przy pomocy przylegającej do elementy wyjścia, posiadającej ograniczone możliwości przechyłu, dźwigni sterującej, która współpracuje z dwoma, umieszczonymi naprzeciw siebie na korpusach pomp hamulcowych, trzpieniami. Rozwiązanie to ułatwia wyrównanie objętości między dwoma obwodami hydraulicznymi, dołączonymi do komór ciśnieniowych.

Prawidłowe przyleganie dźwigni sterującej do elementu wyjścia osiągnięto w ten sposób, że na dźwigni sterującej wsparta jest sprężyna powrotna, dociskająca ruchomą ściankę przeciwnie do kierunku uruchamiania.

Aby korpusy pomp hamulcowych były po uruchomieniu cofane w razie naruszenia próżni do pozycji wyjściowej, kolejna korzystna postać zgodnego z wynalazkiem zespołu uruchamiającego przewiduje, aby współosiowo względem korpusów pomp hamulcowych umieszczone zostały sprężyny dociskowe, które dociskają korpusy pomp hamulcowych do dźwigni sterującej. W ten sposób zapewniono ponadto prawidłowe przyleganie znajdujących się na korpusach pomp hamulcowych trzpieni do dźwigni sterującej.

Zamykająca komorę podciśnieniową siłownika wspomagającego połówka obudowy siłownika posiada zazwyczaj otwory przelotowe, w których prowadzone są korpusy pomp hamulcowych w uszczelkach, w które wpuszczone zostały króćce przyłączeniowe zbiornika medium ciśnieniowego, łączącego z komorami ciśnieniowymi. Powstają w ten sposób korzystne warunki do stworzenia komór wyrównawczych, niezbędnych do prawidłowego działania zespołu uruchamiającego.

Szczególnie korzystne jest przy tym, jeżeli sprężyny dociskowe są wsparte w obszarze otworów przelotowych na jednym z otaczających uszczelki kołnierzy prowadzących.

Inna korzystna, również pod względem kosztów wykonania, postać wynalazku przewiduje, że połączenie między przyłączami hydraulicznymi i komorami ciśnieniowymi realizowane jest poprzez biegnące w trzpieniach pośredniczących prostopadle do siebie kanały, przy czym

170 489 kanały, łączące się z przyłączami hydraulicznymi, utworzone są z otworów, biegnących centralnie wzdłuz trzpieni pośredniczących.

Brak ciśnienia w komorach ciśnieniowych w spoczynkowym położeniu zespołu uruchamiającego jest zapewniany w ten sposób, że między komorami ciśnieniowymi i zbiornikiem medium ciśnieniowego przewidziane jest blokowane w trakcie uruchamiania połączenie hydrauliczne. Blokowanie połączenia hydraulicznego realizowane jest przy pomocy umieszczonego na trzpieniu pośredniczącym i posiadającego możliwość ograniczonego przesuwu, składającego się np. z pierścienia uszczelniającego, płytki oddzielającej oraz płytki oporowej, pakietu uszczelniającego, który w pozycji spoczynkowej jest dociskany przez sprężynę do ogranicznika. Połączenie hydrauliczne jest przy tym utworzone z komory pierścieniowej, zamykającej wchodzący do zbiornika medium ciśnieniowego koniec korpusu pompy hamulcowej, uchodzącego do komory pierścieniowej osiowego rowka płytki oporowej oraz wykonanego w trzpieniu pośredniczącym prostopadle do jego osi otworu poprzecznego, przy czym otwór poprzeczny uchodzi do łączącego się z przyłączem kanału. Rozwiązanie to stwarza korzystne warunki do zastosowania zgodnego z wynalazkiem zespołu uruchamiającego w układzie hamulcowym, wyposażonym w przeciwblokadę.

Aby siła reakcji, powstająca w wyniku ciśnienia hydraulicznego, panującego w komorach ciśnieniowych, była przenoszona bezpośrednio na ściankę nadwozia, trzpień pośredniczący posiada powierzchnię pierścieniową, do której podczas uruchamiania dochodzi pakiet uszczelniający. Wspomniana powierzchnia pierścieniowa może być jednak wykonana również na drugiej części dwuczęściowego trzpienia pośredniczącego. W razie potrzeby umożliwia to demontaż korpusu pompy hamulcowej.

Inne korzystne wykonanie wynalazku przewiduje zastosowanie jako ogranicznika pierścienia zabezpieczającego, umieszczonego w wykonanym w korpusie pompy hamulcowej rowku pierścieniowym, którego szerokość jest większa niż grubość pierścienia zabezpieczającego. Umożliwia to łatwą regulację jałowego skoku pompy hamulcowej poprzez zmianę grubości pierścienia zabezpieczającego.

Aby w razie potrzeby, np. w przypadku powstania podciśnienia w komorach ciśnieniowych, można było zassać medium ciśnieniowe ze zbiornika medium ciśnieniowego, płytka oporowa posiada osiowe otwory dosysające.

Dociskająca przesuwny pakiet uszczelniający sprężynajest wsparta swym drugim końcem na drugim pakiecie uszczelniającym, który uszczelnia korpus pompy hamulcowej względem trzpienia pośredniczącego i jest utworzony z cylindrycznej tulei, która zawiera współpracujący z trzpieniem pośredniczącym pierścień uszczelniający oraz współpracującą z korpusem pompy hamulcowej uszczelkę.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia zgodny z wynalazkiem zespół uruchamiający w przekroju osiowym, fig. 2 - zespół uruchamiający według fig. 1 w widoku w kierunku A na fig. 1, fig. 3 - powłokę układu pompy hamulcowej w mocno uproszczonym przekroju.

Pokazany na rysunku zgodny z wynalazkiem zespół uruchamiający składa się z podciśnieniowego siłownika wspomagającego 1, który za pośrednictwem elementu wejściowego 10 jest uruchamiany przez nie pokazany pedał hamulca, oraz umieszczonego za podciśnieniowym siłownikiem wspomagającym układu pompy hamulcowej 2, którego komory ciśnieniowe 9 są połączone ze zbiornikiem medium ciśnieniowego 3. Podciśnieniowy siłownik wspomagający 1 posiada przy tym dwie skorupowe, złączone otworami połówki obudowy 21, 22, tworzące obudowę siłownika 20. Lewa na fig. 1 połowa obudowy 21 jest wyposażona w przyłącze pneumatyczne 8, podczas gdy w prawej połowie obudowy 22 prowadzona jest w sposób ślizgowy uszczelniona obudowa sterująca 16, w której umieszczony jest zawór sterujący 17, uruchamiany przez sprzężony z nie pokazanym pedałem hamulca element wejściowy 10. Na odwrotnym względem elementu wejściowego 10 końcu obudowy sterującej 16 znajduje się utworzona z talerza 12 i przylegającej do niego przepony 13, ruchoma ścianka 11, która dzieli wnętrze obudowy siłownika 20 na komorę podciśnieniową 14, w której można wytworzyć próżnię, oraz komorę roboczą 15, przy czym zawór sterujący 17 umożliwia połączenie między komorą roboczą 15 i komorą podciśnieniową 14 lub atmosferą. Zawór sterujący 17 o znanej

170 489 konstrukcji jest uruchamiany przez prowadzony w obudowie sterującej 16, połączony na zasadzie przenoszenia siły z elementem wejściowym 10, tłok zaworu 33, którego ruch powrotny jest ograniczony przez element poprzeczny 34, przylegający w pozycji spoczynkowej do ślizgowego pierścienia uszczelniającego 35. Tłok zaworu 33 jest połączony na zasadzie przenoszenia siły z umieszczoną w cylindrycznym wybraniu obudowy sterującej 16, gumową tarczą reakcyjną 36, która umożliwia przenoszenie zarówno siły uruchamiającej, wywieranej na element wejściowy 10, jak też siły wspomagającej, wywieranej przez ruchomą ściankę 11, na element wyjściowy 19, który współpracuje ze wspartą na nim dźwignią sterującą 30 o ograniczonej możliwości przechyłu. Dźwignia sterująca 30 opiera się przy tym o wykonany w kształcie fragmentu kuli koniec elementu wyjściowego ewentualnie drążka dociskowego 19 pod działaniem sprężyny powrotnej 27, dociskającej ruchomą ściankę 11 w kierunku przeciwnym do uruchamiania, przy czym do dźwigni sterującej 30 przylegają dwa, ustawione naprzeciw siebie wzdłuż promienia, trzpienie 31, 32, które umożliwiają przenoszenie siły, wytwarzanej przez siłownik wspomagający 1, na dwa ustawione równolegle do wzdłużnej osi siłownika wspomagającego 1, mające ograniczony przesuw, korpusy pomp hamulcowych 6, 7.

Jak widać dalej z fig. 1, siłownik wspomagający 1 zawiera elementy, które służą do jego zamocowania na nie przedstawionej ściance nadwozia. W tym celu przewidziano dwa, wykonane w kształcie prętów, trzpienie pośredniczące 4, 5, które są ustawione równolegle do wzdłużnej osi siłownika wspomagającego i których wystające z pokazanej na rysunku prawej połówki obudowy 22 końce stanowią elementy mocujące, przypisane do ścianki nadwozia. Wspomniane uprzednio komory ciśnieniowe 9 układu pompy hamulcowej 2 są zamknięte od zewnątrz przesuwanymi na trzpieniach pośredniczących 4, 5, mającymi kształt rur, korpusami pomp hamulcowych 6, 7, które są uszczelnione zarówno względem ruchomej ścianki 11, jak tez względem pokazanej na rysunku z lewej strony połówki obudowy 21 Za uszczelnienie korpusów pomp hamulcowych 6, 7 w stosunku do ruchomej ścianki 11 odpowiadają obrzeza 23, 24, wykonane jako całość wraz z przeponą 13 i przytrzymywane przez pierścieniowe przedłużenia 25, 26 talerza przepony 12.

Aby umożliwić przesuw wykonanych w kształcie rur korpusów pomp hamulcowych 6, 7 w celu zwiększenia ciśnienia w komorach ciśnieniowych 9 lewa połowa obudowy 21 posiada otwory przelotowe 37, w których umieszczone są uszczelki 39, 40, które uszczelniają korpusy pomp hamulcowych 6, 7 względem lewej połowy obudowy 21. W uszczelki 39, 40 wpuszczone są króćce przyłączeniowe 38 zbiornika medium ciśnieniowego 3, przy czym układ jest zbudowany w taki sposób, że korpusy pomp hamulcowych 6, 7 są w trakcie uruchamiania wsuwane do wnętrza zbiornika medium ciśnieniowego 3. Aby do hydraulicznych komór ciśnieniowych 3 można było podłączyć nie pokazane przewody hamulcowe, przechodzące przez zbiornik medium ciśnieniowego 3 końce trzpieni pośredniczących 4, 5 stanowią przyłącza hydrauliczne 18, które poprzez wykonane w trzpieniach pośredniczących 4, 5 kanały 41, 42 są połączone z komorami ciśnieniowymi 9. Prawidłowe przyleganie umieszczonych na korpusach pomp hamulcowych 4, 5 promieniowych trzpieni 31, 32 do dźwigni sterującej 30 jest osiągane przy pomocy nasadzonych współosiowo wokół korpusów pomp hamulcowych 6, 7 sprężyn dociskowych 28, 29, które po procesie hamowania cofają korpusy pomp hamulcowych 6, 7 do położenia wyjściowego. Sprężyny dociskowe 28, 29 opierają się jednym końcem na przylegających do trzpieni 31,32 talerzach dociskowych 60, 61, podczas gdy ich drugi koniec spoczywa na umieszczonym wewnątrz komory podciśnieniowej 14, przylegającym do połówki obudowy 21, kołnierru prowadzącym 4^, 44, który otiejmuje wchodzącą do wnętrra obudowy siłownika 20 część uszczelki 39, 40.

Aby w komorach ciśnieniowych 9 korpusów pomp hamulcowych w trakcie spoczynku zespołu uruchamiającego nie panowało ciśnienie, przewidziano między nimi i bezciśnieniowym zbiornikiem medium ciśnieniowego 3 połączenie hydrauliczne, które w trakcie uruchamiania zostaje zablokowane, aby w komorach ciśnieniowych 9 wytworzyć ciśnienie hydrauliczne. Jak widać zwłaszcza na fig. 3, wspomniane połączenie nadążne realizowane jest za pośrednictwem przechodzącego poprzecznie przez trzpień pośredniczący 4 kanału 42, krótkiego, nie oznakowanego odcinka wzdłużnego kanału 41 oraz wykonanego w trzpieniu pośredniczącym 4 poprzecznego otworu 57, który jest połączony z ograniczoną przez korpus pompy hamulcowej 6 w

170 489 zbiorniku medium ciśnieniowego 3 komorę pierścieniową ewentualnie komorę wyrównawczą 55 Blokada połączenia nadążnego realizowana jest przy pomocy umieszczonego w korpusie pompy hamulcowej 6 lub na trzpieniu pośredniczącym 4 z możliwością ograniczonego przesuwu pakietu uszczelniającego 45, który w pozycji spoczynkowej, dociśnięty sprężyną 52, przylega do zamocowanego na stałe do korpusu pompy hamulcowej ogranicznika, np. pierścienia zabezpieczającego 50. Pakiet uszczelniający 57 składa się ze wspartej na pierścieniu zabezpieczającym 50 płytki oporowej 49, elastycznego pierścienia uszczelniającego 47 oraz umieszczonej między nimi cienkiej płytki oddzielającej 48. Płytka oporowa 49 posiada przy tym przynajmniej jeden biegnący wzdłuz osi rowek 56, który łączy komorę nadążną 55 z obszarem, do którego uchodzi otwór poprzeczny 57. Poza tym w płytce oporowej 49 przewidziano biegnące wzdłuż osi otwory dosysające 53, które uchodzą do komory wyrównawczej 55 i które w przypadku wystąpienia podciśnienia w komorze ciśnieniowej 9 umożliwiają zassanie medium ciśnieniowego poprzez zewnętrzny kołnierz pierścienia uszczelniającego 47. Stanowiący ogranicznik pierścień zabezpieczający 50 znajduje się w wykonanym w korpusie pompy hamulcowej 6 pierścieniowym rowku 54, którego szerokość jest zwykle większa niż grubość pierścienia zabezpieczającego 50, tak że poprzez wkładanie pierścieni zabezpieczających 50 o różnej grubości można zmieniać położenie pakietu uszczelniającego 45 w stosunku do otworu poprzecznego 57, a co za tym idzie, również długość skoku jałowego. W celu ograniczenia występującego w trakcie uruchamiania osiowego przesuwu pakietu uszczelniającego 45 trzpień pośredniczący posiada pierścieniową powierzchnię 51, do której dochodzi pakiet uszczelniający 45.

Aby wreszcie uszczelnić komorę ciśnieniową 9 na zewnątrz, na końcu korpusu pompy hamulcowej 6 od strony ścianki nadwozia przewidziany został drugi pakiet uszczelniający 46, który stanowi przesuwana na trzpieniu pośredniczącym 4, zawierająca dwa elementy uszczelniające 59, 62, cylindryczna tuleja 58, która służy jednocześnie jako oparcie dla dociskającej pierwszy pakiet uszczelniający 45 sprężyny 52. Elementy uszczelniające tworzy przy tym współpracujący z trzpieniem pośredniczącym 4 pierścień uszczelniający 59 oraz przylegający do ścianki korpusu pompy hamulcowej 6 pierścień uszczelniający 62. Powstające w trakcie uruchamiania między pierścieniem uszczelniającym 591 powierzchnią trzpienia do przenoszenia napędu 4 tarcie jest zmniejszane do minimum przez wykonane w tulei 58 rowki 63, które zasilają pierścień uszczelniający 59 w medium ciśnieniowe.

Zasada działania użytego w zgodnym z wynalazkiem zespole uruchamiającym podciśnieniowego siłownika wspomagającego 1 jest znana każdemu biegłemu specjaliście, stąd tez nie wymaga tutaj szczegółowego objaśnienia. Wytwarzana w trakcie uruchamiania siła jest przenoszona przez dźwignię sterującą 30 na korpusy pompy hamulcowej 6, 7, które są przesuwane zgodnie z kierunkiem uruchamiania. Wraz z korpusem pompy hamulcowej 6 pod działaniem sprężyny 52 również pierwszy pakiet uszczelniający 45 przesunięty zostaje o tyle, że płytka oporowa 49 dochodzi do wykonanej na trzpieniu pośredniczącym 4 powierzchni pierścieniowej 51. Położony od wewnątrz kołnierz pierścienia uszczelniającego 47 przejeżdża przy tym przez otwór poprzeczny 57, w wyniku czego komora ciśnieniowa 9 zostaje oddzielona od komory wyrównawczej 55. Wytwarzane w komorze ciśnieniowej 9 ciśnienie hydrauliczne jest za pośrednictwem kanałów 42, 41, przyłącza hydraulicznego 18 oraz nie pokazanych przewodów hamulcowych kierowane do hamulców kół samochodowych. Siły reakcji, powstające na skutek panującego w komorach ciśnieniowych 9 ciśnienia, są przekazywane poprzez powierzchnie pierścieniowe 51 na trzpienie pośredniczące 4, 5 i bezpośrednio na ściankę nadwozia.

W trakcie powrotu ruchomej ścianki 11 do pozycji wyjściowej również korpusy pomp hamulcowych 6, 7 wracają pod działaniem sprężyn dociskowych 28, 29 do pokazanego na fig. 1 położenia wyjściowego. Na skutek zabrania pierwszego pakietu uszczelniającego 45 z ogranicznika 50 wewnętrzny kołnierz pierścienia uszczelniającego 47 przejeżdża przez otwór poprzeczny 57, co powoduje otwarcie połączenia hydraulicznego między komorą ciśnieniową 9 i komorą wyrównawczą 55 ewentualnie zbiornikiem medium ciśnieniowego 3. Otwarcie wspomnianego połączenia może następować nie tylko, jak opisano, pod działaniem sprężyn dociskowych 28, 29, lecz również poprzez wymuszony przesuw korpusów pompy hamulcowej 6, 7 przy pomocy dźwigni sterującej 30. Dosysanie następuje w znany sposób poprzez otwory dosysające 53 oraz zewnętrzny kołnierz pierścienia uszczelniającego 47.

170 489

Wyrównanie objętości między obydwoma zespołami pomp hamulcowych następuje przy pomocy dźwigni sterującej 30 ewentualnie jej ruchomego wsparcia na drążku dociskowym 19. Fragment dźwigni sterującej 30, w którym trzpienie 31, 32 opierają się dźwigni sterującej 30, jak zwykle wykonany w taki sposób, ze w przypadku wystąpienia różnic objętości na korpusy pomp hamulcowych 6, 7 nie działają siły poprzeczne.

W przypadku przerwania jednego obiegu dźwignia sterująca 30 dochodzi po przejechaniu określonego kąta po stronie nieuszkodzonego obiegu do obudowy sterującej 16, tak ze występuje jedynie nieznaczna różnica skoku, odpowiadająca 20% suwu uruchamiającego. Dzięki temu znacznie zmniejsza się zapadnięcie pedału w przypadku przerwania obiegu.

Jałowy skok pompy hamulcowej można w każdym z układów pompy hamulcowej regulować z zewnątrz (bez zbiornika medium ciśnieniowego), np. przez wdmuchiwanie powietrza. W tym celu zmienia się odstęp między lewym na rysunku policzkiem rowka pierścieniowego 54 i współpracującym z otworem poprzecznym 57 kołnierzem pierścienia uszczelniającego 47 poprzez zmianę położenia ogranicznika 50 wzdłuż osi. Można to zrealizować, jakjuż wspomniano, np. poprzez zmianę grubości pierścienia zabezpieczającego 50 lub przy pomocy gwintu.

Claims (21)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół uruchamiający do hydraulicznego układu hamulcowego w samochodach, składający się z pneumatycznego siłownika wspomagającego, oraz umieszczonego w kolejności działania za siłownikiem wspomagającym, zawierającego oddzielone od siebie komory ciśnieniowe układu pomp hamulcowych, przy czym siłownik wspomagający posiada obudowę, której wewnętrzna komora jest podzielona ruchomą ścianką na komorę podciśnieniową i komorę roboczą, oraz przewidziane są dwa, ustawione równolegle do podłużnej osi siłownika wspomagającego, trzpienie pośredniczące w przenoszeniu siły na których umieszczone są elementy mocujące, współpracujące ze ścianką nadwozia, a ponadto komory ciśnieniowe są wykonane w korpusach pomp hamulcowych mających kształt rur, znamienny tym, że trzpienie (4, 5) pośredniczące w przenoszeniu siły przechodzą przez obudowę (20) siłownika oraz ściankę (11) i że korpusy (6, 7) pomp hamulcowych są osadzone przesuwnie na trzpieniach (4, 5) pośredniczących w przenoszeniu siły i są połączone na zasadzie przenoszenia siły z elementem wyjściowym (19), który przenosi zarówno siłę wejściową jak również siłę wzmacniającą siłownika wspomagającego (1).
2. 2. Zespół uruchamiający według zastrz. 1, znamienny tym, że odwrotne względem ścianki nadwozia końce trzpieni pośredniczących (4, 5) stanowią połączone z komorami ciśnieniowymi (9) przyłącza hydrauliczne (18).
3. 3. Zespół uruchamiający według zastrz. 1, przy czym ruchoma ścianka składa się z talerza oraz przylegającej do niej przepony, znamienny tym, że korpusy pomp hamulcowych (6, 7) są uszczelnione względem ruchomej ścianki (11) przy pomocy przepony (13).
4. 4. Zespół uruchamiający według zastrz. 3, znamienny tym, że przepona (13) tworzy okalające koncentrycznie korpusy pomp hamulcowych (6, 7) obrzeża (23, 24).
5. 5. Zespół uruchamiający według zastrz. 4, znamienny tym, że talerz przepony (12) posiada w obszarze otworów korpusów pomp hamulcowych (6, 7) pierścieniowe przedłużenia (25, 26), które obejmują obrzeża (23, 24).
6. 6. Zespół uruchamiający według zastrz. 1, znamienny tym, że ma posiadającą ograniczoną możliwość przechyłu, dźwignię sterującą (30), która na zasadzie przenoszenia siły za pośrednictwem elementu wyjściowego (19) współpracuje z korpusami pomp hamulcowych (6, 7).
7. 7. Zespół uruchamiający według zastrz. 6, znamienny tym, że na dźwigni sterującej (30) wsparta jest sprężyna powrotna (27), dociskająca ruchomą ściankę (11) w kierunku przeciwnym do kierunku uruchamiania.
8. 8. Zespół uruchamiający według zastrz. 6, znamienny tym, że współosiowo względem korpusów pomp hamulcowych (6, 7) umieszczone są sprężyny dociskowe (28, 29), które dociskają korpusy pomp hamulcowych (6, 7) do dźwigni sterującej (30).
9. 9. Zespół uruchamiający według zastrz. 8, przy czym obudowa siłownika składa się z dwóch, leżących naprzeciw siebie, połówek obudowy, znamienny tym, że zamykająca komorę podciśnieniową (14) połówka obudowy (21) posiada otwory przelotowe (37), w których prowadzone są w sposób uszczelniony korpusy pomp hamulcowych (6, 7).
10. 10. Zespół uruchamiający według zastrz. 9, znamienny tym, że w otworach przelotowych (37) umieszczone są uszczelki (39, 40), w które wpuszczone są króćce przyłączeniowe (38) łączonego z komorami ciśnieniowymi (9) zbiornika medium ciśnieniowego (3).
11. 11. Zespół uruchamiający według jednego z zastrz. 8 albo 9 albo 10, znamienny tym, że każda ze sprężyn dociskowych (28, 29) jest w obszarze otworów przelotowych (37) wsparta na otaczającym uszczelkę (39, 40) kołnierzu prowadzącym (43, 44).
12. 12. Zespół uruchamiający według zastrz. 2, znamienny tym, że połączenie między przyłączami hydraulicznymi (18) jest poprzez biegnące w trzpieniach pośredniczących (4, 5)

    170 489 prostopadle do siebie kanały (41, 42), przy czym łączące się z przyłączami hydraulicznymi (18) kanały (41) utworzone są z otworów, biegnących centralnie wzdłuz trzpieni pośredniczących (4, 5).
13. 13. Zespół uruchamiający według zastrz. 9, znamienny tym, ze między komorami ciśnieniowymi (9) i zbiornikiem medium ciśnieniowego (3) przewidziane jest blokowane w trakcie uruchamiania połączenie hydrauliczne.
14. 14. Zespół uruchamiający według zastrz. 13, znamienny tym, Że połączenie hydrauliczne blokowane przy pomocy osadzonego z możliwością ograniczonego przesuwu na trzpieniu pośredniczącym (4), składa się z pierścienia uszczelniającego (47), płytki oddzielającej (48) oraz płytki oporowej (49) pakietu uszczelniającego (45), który w położeniu spoczynkowym jest dociskany przez sprężynę (52) do ogranicznika (50).
15. 15. Zespół uruchamiający według zastrz. 14, znamienny tym, że płytka oporowa (49) posiada osiowe otwory dosysające (53).
16. 16. Zespół uruchamiający według zastrz. 14, znamienny tym, że trzpień pośredniczący (4) posiada powierzchnię pierścieniową (51), do której w trakcie uruchamiania dochodzi pakiet uszczelniający (45).
17. 17. Zespół uruchamiający według zastrz. 16, znamienny tym, że trzpień pośredniczący (4,5) jest wykonany z dwóch części, przy czym powierzchnia pierścieniowa (51) jest wykonana na drugiej części trzpienia pośredniczącego (4, 5).
18. 18. Zespół uruchamiający według zastrz. 14, znamienny tym, że ogranicznik stanowi pierścień zabezpieczający (50), który jest umieszczony w wykonanym w korpusie pompy hamulcowej (6) rowku (54), którego szerokość jest większa niż grubość pierścienia zabezpieczającego (50).
19. 19. Zespół uruchamiający według zastrz. 14, znamienny tym, że połączenie hydrauliczne utworzone jest z zamkniętej przez wchodzący do zbiornika medium ciśnieniowego (3) koniec korpusu pompy hamulcowej (6) komory pierścieniowej (55), uchodzącego do komory pierścieniowej (55) osiowego rowka (56) płytki oporowej (49) oraz wykonanego w trzpieniu pośredniczącym (4) prostopadle do jego osi wzdłużnej otworu poprzecznego (57), przy czym otwór poprzeczny (57) uchodzi do łączącego się z przyłączem (18) kanału (41).
20. 20. Zespół uruchamiający według zastrz. 14, znamienny tym, że sprężyna (52) jest swym drugim końcem wsparta na drugim pakiecie uszczelniającym (46), który uszczelnia korpus pompy hamulcowej (6) względem trzpienia pośredniczącego (4).
21. 21. Zespół uruchamiający według zastrz. 20, znamienny tym, że drugi pakiet uszczelniający (46) jest utworzony przez cylindryczną tuleję (58), która zawiera współpracujący z trzpieniem pośredniczącym (4) pierścień uszczelniający (59) oraz współpracującą z korpusem pompy hamulcowej (6) uszczelkę (62).