PL165138B1

PL165138B1 - Wzmacniacz pneumatyczno-hydrauliczny PL

Info

Publication number: PL165138B1
Application number: PL90286923A
Authority: PL
Inventors: Michael H Wolfbauer Iii
Original assignee: Savair
Priority date: 1989-09-18
Filing date: 1990-09-18
Publication date: 1994-11-30
Also published as: IT9021492A1; JPH03178745A; GB9020351D0; GB2238079A; DE4029138A1; JP2519590B2; IT1246710B; IT9021492A0; ES2032261A6; MX167118B; NZ235361A; AU635325B2; DE4029138C2; AU6266590A; PL286923A1; GB2238079B

Abstract

1. Wzmacniacz pneumatyczno-hydrauliczny, zawierajacy pompe i silownik wykonawczy, przy czym pompa ma co najmniej jeden tlok z pierwszym tloczys- kiem a silownik wykonawczy ma co najmniej jeden tlok z drugim tloczyskiem wystajacym poza obudowe i po- mpa oraz silownik wykonawczy sa polaczone ze soba za pomoca kolpaka koncowego z pierwszym ukladem ka- nalowym, zawierajacym czynnik hydrauliczny, zna- mienny tym, ze pompa (12, 412, 712) zawiera przedni blok rozdzielajacy (16, 416, 716), usytuowany przy nim srodkowy blok rozdzielajacy (18, 418, 718) i tylny pier- scieniowy blok rozdzielajacy (72, 472, 720), z których kazdy ma co najmniej jeden otwór (160, 560, 860, 86, 436, 786, 864, 78, 778) i które sa usytuowane wspól- osiowo i w odstepach od siebie, przy czym pomiedzy przednim blokiem rozdzielajacym (16, 416, 716) i srod- kowym blokiem rozdzielajacym (18, 418, 718) jest zamocowana pierwsza cylindryczna tuleja (22, 422, 722) majaca pierwszy otwór (106, 506, 806), w którym jest umieszczony tlok (104, 504, 804), po którego jednej stronie jest pierwsza komora (156, 556, 856), zas po drugiej druga komora (162, 562, 862), nato- miast pomiedzy srodkowym blokiem rozdzielajacym (18, 418,718) i pierscieniowym blokiem rozdzielajacym (72, 472, 720) jest zamocowana druga cylindryczna tuleja (24, 424, 724) majaca drugi otwór (134, 534, 834), w którym jest umieszczony majacy srodkowy otwór tlok pierscieniowy (132, 532, 832), po którego jednej stronie jest trzecia komora (154, 554, 854), . . . F i g - 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wzmacniacz pneumatyczno-hydrauliczny.

Wynalazek dotyczy zwłaszcza wzmacniacza siły do zaciskanka, przebijania otworów, zgrzewania i innych operacji niezbędnych przy wytwarzaniu oraz montowaniu maszyn i pojazdów takich jak samochody.

Znanych jest wiele różnych wzmacniaczy hydrauliczno-pneumatycznych wykorzystujących wiele kombinacji cylinder-tłok do sterowania prędkością i siłą urządzenia, gdy jego element zbliża się do obrabianego przedmiotu.

Na ogół większość znanych urządzeń wykorzystuje podwójny układ różnych tłoków, z których wszystkie są zawarte w jednej cylindrycznej obudowie.

W opisie patentowym. USA nr 3 426 530 przedstawiono siłownik hydrauliczno-pneumatyczny. Siłownik ten ma cylindryczny rurowy korpus z przymocowanymi do niego kołpakami końcowymi. Pierwszy tłok jest umieszczony przy jednym końcu wewnątrz cylindrycznego korpusu. Oo tłoka tego przymocowany jest podłużny wydrążony nurnik, który przystosowany jest do poruszania się wraz z pierwszym tłokiem. Tłok pierścieniowy umieszczony jest tak, że przesuwa się swobodnie wzdłuż wspomnianego poprzednio wydrążonego nurnika. Trzeci tłok jest usytuowany w pobliżu drugiego końca cylindrycznego korpusu. Z tym trzecim tłokiem sprzężony jest jako integralna część człon oporowy, który wystaje z drugiego końca cylindrycznego korpusu. Trzeci tłok zawiera wydrążoną centralną komorę, w którą wchodzi część członu oporowego. Ciśnienie powietrza podawane jest na jeden koniec tłoka pierścieniowego, na skutek czego wywiera on poprzez olej parcie na trzeci tłok, który z kolei powoduje, że człon oporowy przymocowany do trzeciego tłoka wysuwa się z cylindrycznego korpusu. Po początkowym szybkim ruchu trzeciego tłoka i członu oporowego powietrze pod ciśnieniem zostaje wprowadzone za pierwszym tłokiem. Gdy pierwszy tłok porusza się osiowo wzdłuż wnętrza cylindrycznego korpusu, przymocowany do niego wydrążony nurnik wchodzi w napełnioną olejem wydrążoną centralną komorę trzeciego tłoka, powodując przez to jego powolny ruch przy wywieraniu dużej siły.

W opisie patentowym USA nr 4 099 436 opisana wzmacniacz siły, który ma zbiornik oleju usytuowany na zewnątrz cylindrycznej konstrukcji zawierającej dwa współosiowe tłoki. Olej ze zbiornika jest tłoczony do cylindra przez sprężone powietrze stykające się bezpośrednio z olejem. Olej wprowadzony do cylindra porusza jeden z tłoków, powodując że nurnik wspierający narzędzie porusza się w kierunku do obrabianego przedmiotu. Aby zwiększyć siłę przekazywaną przez nurnik wspierający narzędzie, wprowadza się powietrze za drugi tłok, powodując że przemieszcza on przymocowany do niego nurnik w ograniczoną wnękę, gdzie ciśnienie oleju jest znacznie zwiększone, przez co wywierana jest jeszcze większa siła na nurnik wspierający narzędzie.

Jedna z wad opisanego powyżej urządzenia polega na tym, że jego położenia nie można łatwo zmieniać ze względu na przejście powietrze-olej w zbiorniku.

Urządzenie wytwarzające dodatkową siłę pokazano na fig. 3 w opisie patentowym USA nr 4 395 027. Urządzenie wzmacniające ciśnienie ma kształt cylindryczny. Układ pierwszego tłoka i nurnika przemieszcza się w kierunku drugiego układu tłoka i nurnika. Pierwszy tłok porusza się pod wpływem ciśnienia powietrza, a powraca do swego położenia początkowego pod wpływem działania ściskanej sprężyny. Drugi tłok jest wydrążony i jest napełniony olejem, który dostarcza siłę powodującą liniowy ruch drugiego tłoka i nurnika. Gdy drugi tłok wykona już swój początkowy ruch, nurnik pierwszego tłoka zostaje wprowadzony w napełnioną olejem komorę drugiego tłoka. W ten sposób siła działająca na drugi tłok zostaje zwiększona. Cylinder zawiera usytuowany wewnątrz niego zbiornik oleju, poprzez który przechodzi nurnik pierwszego tłoka. Opisane urządzenie wykorzystuje razem tłoki, które poruszają się w tym samym kierunku podczas początkowego ruchu lub podczas dosuwu. Jedną z nieodłącznych wad opisanego urządzenia jest jego całkowita długość. Wadą jest również to, że sprężyna naprężana przez pierwszy tłok powoduje zmniejszenie całkowitej siły powodowanej przez doprowadzenie sprężonego powietrza.

Znany jest z opisu patentowego OE 2 929 616 wzmacniacz pneumatyczno-hydrauliczny, który ma jedną obudowę zawierającą dwa cylindry. Oba cylindry zawierają zespoły tłokowe i są połączone ze sobą za pośrednictwem kanałów z czynnikiem hydraulicznym.

Wstępne ciśnienie, wywierane na zespół tłokowy cylindra głównego, powoduje jego ruch w kierunku kanału z czynnikiem hydraulicznym. Tłoczysko blokuje kanał przepływowy i podczas

165 138 kontynuacji tego ruchu wzmacnia ciśnienia cieczy zawartej w kanałach wzmacniając ciśnienie i powodując dodatkowy ruch wyjściowy elementu roboczego związanego z zespołem tłokowym drugiego cylindra.

Wadą tego wzmacniacza jest to, że pierwotny ruch tłoka uruchamiającego jest dokonywany pod wpływem zespołu tłokowego realizującego wzmocnienie. Ponadto, w celu powrotu tłoka roboczego z jego suwu pracy, konieczne jest doprowadzenie ciśnienia po drugiej stronie tego tłoka.

Według wynalazku wzmacniacz pneumatyczno-hydrau1 iczny, zawierający pompą i siłownik wykonawczy, przy czym pompa zawiera co najmniej jeden tłok z pierwszym tłoczyskiem a siłownik wykonawczy zawiera co najmniej jeden tłok z drugim tłoczyskiem wystającym poza obudową i pompa oraz siłownik wykonawczy są połączone ze sobą za pomocą kołpaka końcowego z pierwszym kanałem przepływowym zawierającym czynnik hydrauliczny, charakteryzuje się tym, że pompa zawiera przedni blok rozdzielający, usytuowany przy nim środkowy blok rozdzielający i tylny pierścieniowy blok rozdzielający, z których każdy ma co najmniej jeden otwór i które są usytuowane współosiowo i w odstępach od siebie. Pomiędzy przednim blokiem rozdzielającym i środkowym blokiem rozdzielającym jest zamocowana pierwsza cylindryczna tuleja, mająca pierwszy otwór w którym jest umieszczony tłok, po którego jednej stronie jest pierwsza komora, zaś po drugiej druga komora, natomiast pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym i pierścieniowym blokiem rozdzielającym jest zamocowana druga cylindryczna tuleja mająca drugi otwór, w którym jest umieszczony mający środkowy otwór tłok pierścieniowy, po którego jednej stronie jest trzecia komora, a po drugiej czwarta komora. Z tłokiem jest połączone pierwsze tłoczysko, które jest przesunięte przez co najmniej jeden otwór środkowego bloku rozdzielającego i środkowy otwór tłoka pierścieniowego. Obok pompy jest umieszczony siłownik wykonawczy, zawierający tuleję i mający przednią powierzchnię wewnętrzną, przy czym pozostała część siłownika wykonawczego ma tylną powierzchnię wewnętrzną, w której jest umieszczony pierwszy tłok wykonawczy, po które go jednej stronie jest piąta komora a po drugiej szósta komora, przy czym szósta komora siłownika wykonawczego i czwarta komora pompy zawierają czynnik hydrauliczny i są ze sobą połączone przepływowo za pomocą zamkniętego pierwszego układu kanałowego, którego jeden wylot jest połączony z pierścieniowym blokiem rozdzielającym, a drugi wylot z siłownikiem wykonawczym, zaś w przedniej powierzchni wewnętrznej jest umieszczony drugi tłok wykonawczy, po które go jednej stronie jest siódma komora a po drugiej ósma komora, natomiast do pierwszego tłoka wykonawczego jest dołączona drugie tłoczysko przesunięte przez tuleję i połączone z drugim tłokiem wykonawczym, które ma część wystającą poza siłownik wykonawczy. Otwór środkowego bloku rozdzielającego ma ujście w trzeciej komorze pompy w pobliżu tłoka pierścieniowego doprowadzające sprężony czynnik pneumatyczny do trzeciej komory, natomiast otwór przedniego bloku rozdzielającego ma ujście w pierwszej komorze pompy w pobliżu pierwszego tłoka doprowadzające sprężony czynnik do pierwszego tłoka.

Korzystnie pierwszy układ kanałowy jest ukształtowany w kołpaku końcowym usytuowanym przy pierścieniowym bloku rozdzielającym, przy czym kołpak końcowy ma kanał, którego pierwszy wylot jest dopasowany do wylotu co najmniej jednego otworu pierścieniowego bloku rozdzielającego, a co najmniej jeden przeciwległy jego drugi wylot jest oddalony od pierwszego wylotu i jest połączony z szóstą komorą siłownika wykonawczego.

Korzystnie kołpak końcowy, przedni blok rozdzielający i pierścieniowy blok rozdzielający są przymocowane do środkowego bloku rozdzielającego za pomocą zestawu śrub.

Korzystnie kołpak końcowy stanowi jedną część z pierścieniowym blokiem rozdzielającym.

Korzystnie pierwszy układ kanałowy łączący szóstą komorę siłownika wykonawczego i czwartą komorę pompy zawiera odkształcalny niemetalowy łącznik rurowy.

Korzystnie co najmniej jeden otwór przedniego bloku rozdzielającego jest połączony ze źródłem sprężonego czynnika pneumatycznego.

Korzystnie środkowy blok rozdzielający ma co najmniej jeden otwór połączony z drugą komorą w pobliżu pierwszego tłoka i połączony ze źródłem sprężonego czynnika pneumatycznego.

Korzystnie z pompą jest połączony drugi układ kanałowy, którego wylot jest połączony ze zbiornikiem czynnika hydraulicznego.

Korzystnie w drugim układzie kanałowym jest zamontowany zawór zwrotny otwierany w kierunku od zbiornika czynnika hydraulicznego do czwartej komory.

165 138

Korzystnie w zewnętrznej ściance siłownika wykonawczego jest ukształtowany wylot trzeciego układu kanałowego, którego wlot jest połączony z piątą komorą, sąsiadującą z pierwszym tłokiem wykonawczym.

Korzystnie drugi tłok wykonawczy stanowi integralną część z drugim tłoczyskiem.

Korzystnie wystająca część drugiego tłoczyska jest otoczona przez tuleję ustalającą przymocowaną do siłownika wykonawczego.

Korzystnie część drugiego tłoczyska usytuowana w ósmej komorze i w tulei ustalającej ma kształt niekołowy.

Korzystnie na jednym końcu drugiego tłoczyska jest osadzony teleskopowo łącznik, który jest ruchomy wzdłuż drugiego tłoczyska.

Korzystnie w łączniku jest umieszczony czujnik siły.

Korzystnie w łączniku pomiędzy drugim tłoczyskiem a łącznikiem jest umieszczona sprężyna.

Korzystnie łącznik ma promieniowo usytuowany otwór, w którym są umieszczone przewody elektryczne czujnika siły.

Korzystnie w pobliżu kołpaka końcowego jest usytuowany zespół kontrolny położenia tłoka pierścieniowego w drugiej cylindrycznej tulei.

Korzystnie w drugiej cylindrycznej tulei jest umieszczony tłok odwodzący, po którego tylnej stronie jest komora odwodzenia, połączona z drugim układem kanałowym doprowadzającym do niej płynny czynnik pod ciśnieniem.

Korzystnie pomiędzy tłokiem odwodzącym i tłokiem pierścieniowym jest element ustalający, który stanowi zderzak ograniczający skok tłoka odwodzącego.

Wzmacniacz według wynalazku jest zwarty i może działać z różnymi narzędziami do niego przymocowanymi. Zastosowanie dwóch oddzielnych od siebie części obudowy pozwala stosować go w ograniczonej przestrzeni. Zewnętrzna siła pobudzająca jest siłą pneumatyczną, wykorzystującą płyn opóźniający. Obwód hydrauliczny jest całkowicie zamknięty, co umożliwia właściwe działanie urządzenia w dowolnym ustawieniu względem kierunku grawitacji. Dwie różne części obudowy umożliwiają ich rozmieszczenie w oddaleniu od siebie i wymianę lub naprawę oddzielnie każdej z nich. Cały wzmacniacz ma zminimalizowaną długość osiową, co pozwala zaoszczędzić przestrzeń.

Wzmacniacz według wynalazku wykorzystuje początkowo szybki suw, po którym następuje suw o małej prędkości w celu kontaktu z częścią obrabianą, a następnie szybki wzrost ciśnienia dla podtrzymania części obrabiającej lub wykonania prac. Wzmacniacz jest wyposażony w elektroniczny zespół do określenia, czy olej musi być uzupełniony i do napełnienia układu hydraulicznego, bez usuwania wzmacniacza z maszyny.

Wzmacniacz zawiera jeden zawór uruchamiający suw do przodu, suw wzmacniający i suw powrotny, dzięki czemu czas cyklu jest zminimalizowany. Według wynalazku wzmacniacz siły odznacza się tym, że ma komorę obciążenia do wskazywania położenia pracy i wskazywania ciśnienia utrzymującego część obrabianą bez wywierania żądanego obciążenia dynamicznego na tę komorę obciążenia.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wzmacniacz pneumatyczno-hydrauliczny w widoku perspektywicznym, fig. 2 wzmacniacz z fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 - wzmacniacz z fig. 1, 2 w przekroju wzdłuż linii 3-3 z fig. 2, ukazującym wzajemne usytuowanie cylindrów i tłoków, fig. 4 - korzystny przykład wykonania wzmacniacza z fig. 1 w częściowym przekroju w stanie zamontowanym na wsporniku, fig. 5 - konstrukcję uszczelniania kołpaka wzmacniacza zaznaczoną kołem 3 na fig. 3 w przekroju, fig. 6 - ułożenie pierścienia uszczelniającego o przekroju okrągłym i pierścienia pomocniczego siłownika wykonawczego, zaznaczonego kołem 6 na fig. 3, w przekroju, fig. 7 przedstawia alternatywny przykład wykonania wzmacniacza z siłownikiem wykonawczym połączonym przepływowo z pompą poprzez zewnętrzne połączenie, fig. 8A - położenie tłoków i tłoczyska wzmacniacza z fig. 3 po przyłożeniu ciśnienia do tłoka pompy, w przekroju, fig. 8C - widok podobny jak na fig. 8A i 88, ale pp wzmocnieniu 3iły, fig. 88 - legendę ezdęczeń ciśnicń nieńc zaznacaonych na fig. 8A - 8C i fig. 13A - 13D, fig. 9 - fragment wzmacniacza zawierającego element wskaźnikowy zamocowany przy końcu tłoczyska wykonawczego w przekroju, fig. 10 - alternatywną konstrukcję montażu siłownika wykonawczego bezpośrednio w otworze pomocniczym pompy, fig. 11 schematycznie układ zaworowy zastosowany we wzmacniaczu z fig. 3, fig. 12 - drugi przykład

165 138 wykonania wzmacniacza, z pokazaniem cylindrów i tłoków oraz ich wzajemnego usytuowania, fig. 13A - wzmacniacz z fig. 12 z pokazaniem położenia tłoków i tłoczysk w stanie pełnego wycofania w przekroju, fig. 13B - widok podobny jak na fig. 13A z pokazaniem położenia tłoków i tłoczysk po przyłożeniu ciśnienia do tłoka odwodzenia w przekroju, fig. 13C - widok jak na fig. 13A i 13B, z pokazaniem położenia tłoków i tłoczysk po przyłożeniu ciśnienia do tłoka pompy w przekroju, fig. 130 - widok podobny jak na fig. 13A, 13B i 13C, ale po wzmocnieniu siły, w przekroju, a fig. 14 przedstawia jeszcze inny przykład wykonania wzmacniacza w przekroju.

Przedstawiony na fig. 1 wzmacniacz hydrauliczno-pneumatyczny 10 według wynalazku ma dwa oddzielne zespoły - pompę 12 i siłownik wykonawczy 14. Pompa 12 zawiera przedni blok rozdzielający 16 i kołpak końcowy 20, które są usytuowane w odstępach od siebie w kierunku osi wzmacniacza. Pomiędzy przednim blokiem rozdzielającym 16 a środkowym blokiem rozdzielającym 18 jest umieszczona pierwsza cylindryczna cienkościenna tuleja 22. Podobnie ukształtowana druga cylindryczna tuleja 24 usytuowana jest pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym 18 a kołpakiem końcowym 20. Pompa 12 jest zestawiona za pomocą dwustronnych śrub 26, które przechodzą przez każdy z bloków rozdzielających 16 i 18 oraz kołpak końcowy 20. Śruby 26 są gwintowane na obu końcach, a ich naprężenie utrzymywane jest przez nakrętki 28.

Siłownik wykonawczy 14 jest cylindryczny wewnątrz i na zewnątrz. Jak pokazano w korzystnym przykładzie wykonania na fig. 1 siłownik wykonawczy 14 jest zamontowany bezpośrednio na kołpaku końcowym 20 za pomocą gwintowanych elementów mocujących 40. Chociaż siłownik wykonawczy 14 pokazano w usytuowaniu równoległym w stosunku do pompy 12, łatwo można zrozumieć, że orientację i usytuowanie siłownika wykonawczego 14 można zmieniać dostosowując go do określonego zastosowania, dzięki wykonaniu pomocniczego otworu 42 w kołpaku końcowym 20. W tym przypadku pompa 12 i siłownik wykonawczy 14 są połączone za pomocą łącznika 38 jak pokazano w alternatywnym przykładzie wykonania na fig. 7. Jeżeli jest to potrzebne, siłownik wykonawczy 14 może być zamontowany bezpośrednio w pomocniczym otworze 42 kołpaka końcowego 20, w celu uzyskania zestawienia wzmacniacza 10 w układzie prostokątnym pokazanym na fig. 10. Ponadto, można łatwo zrozumieć, że rozwiązanie wzmacniacza 10 umożliwia sterowanie przez pojedynczą pompę 12 dowolnej żądanej liczby siłowników wykonawczych 14 w połączeniu szeregowym lub równoległym. Wielkość pomp 12 powinna być dobrana proporcjonalnie do danego zastosowania.

Na fig. 3 przedstawiono w przekroju poprzecznym cały wzmacniacz hydrauliczno-pneumatyczny 10 pokazany na fig. 1, przy czym na fig. 3 tłoki są usytuowane względem siebie w stanie spoczynku. Pierwsza cylindryczna tuleja 22 może, jeśli trzeba, mieć takie same wymiary jak druga cylindryczna tuleja 24. Pierwsza cylindryczna tuleja 22 i druga cylindryczna tuleja 24 są korzystnie wykonane ze stali. Koniec przedni 48 pierwszej cylindrycznej tulei 22 jest dopasowany do tylnego występu 50 przedniego bloku rozdzielającego 16. Jeśli nawet zachowane są dokładne tolerancje pomiędzy wewnętrzną średnicą pierwszej cylindrycznej tulei 22 a zewnętrzną średnicą tego tylnego występu 50, pożądane jest zastosowanie pierścienia uuzczeiniająąego 52 o przekroju okrągłym. Tylny koniec 54 pierwszej cylindrycznej tulei 22 Jest do prredniego występu 56 środkowego bloku rozdzielającego 18. Pomiędzy przednim występem 56 a wewnętrzną powierzchnią pierwszej cylindrycznej tulei 22 zastosowano pierścień uszczelniający 53 o przekroju okrągłym. Przedni koniec 60 drugiej cylindrycznej tulei 24 jest dopasowany do tylnego występu 62 środkowego bloku rozdzielającego 18. Pierścień uszczelniający 64 o przekroju okrągłym jest umieszczony tak, że powoduje uszczelnienie dla płynu pomiędzy wewnętrzną powierzchnią drugiej cylindrycznej tulei 24 a tylnym występem 62 środkowego bloku rozdzielającego 18. Tylny koniec 66 drugiej cylindrycznej tulei 24 jest dopasowany do przedniego występu 68 pierścieniowego bloku rozdzielającego 72. Pomiędzy wewnętrzną powierzchnią drugiej cylindrycznej tulei 24 a przednim występem 68 pierścieniowego blblu rorOzicia|aJąee 7 7 jjss umiaezczeon pieśćcie uszczelniający 70 o przekroju okrągłym. Kooppa końccoy Z0 koss do tylnego końca pierścieniowego bloku rozdzielającego 72. Pierwszy pierścień uszczelniający 74 o przekroju okrągłym zapewnia uszczelnienie dla płynu pomiędzy obrzeżem pierścieniowego bloku rozdzielającego 72 a kołpakiem końcowym 20. Drugi pierścień uszczelniający 76 o przekroju zastosowano w celu utrzymania szczelności dla płynu pomiędzy tylną częścią pierścieniowego bloku rozdzielającego 72 a kołpakiem końcowym 20. Pierścieniowy blok rozdzielający 72 ma otwór 78, który

165 138 posZada rowzk 80 z umZzszpzooρ w oZm uszpzzlap elostsmepypcnp 82 utpzymywaop przzz ksWpak ustalajpcy 81, jak to oαmlepezj pokazano na fZg. 5. PpcecoαccznZe otwsru 78 pezrśpZeoeowzto bloku rsaZzZelajpczto 72 cos1aoZz ymówZonz sacazgóWowo w dalszej częśce opZsu.

W oIwopzz 106 pZerwkzem czlZnZrycznej tulzZ 22 jzst umZzszczsoy pyz^szy tWsk 104 psmpy

12. Pierwszy tłok jest usz^z^Zony względem otworu 106 za pomocp plerścZznZa uszczelniajpcego 108 o przzapoju skrpgWym. Z pZzrwkzym 1WsaZzz 104, na jzgo środku, jzst psWpcasnz pZerwkZZ 1Woczysas 110 za psśpedoZptwzm śruby 118. Peepwkaz ^oczys^ 110 jzst umZzkacasnz w oIcs^z 120, usytuowanym w środkowym blsku pyzdzZzlajpczz 18. Otwór 120 ŚPoZkswzgo blsku rszZaZelamppzgy 18 ma rswzk 122, w którym ur^zszczony jzst pezrścZeń uszpzzlnZαjpcy 124 o ppzzyroju sapptWym, zapzwnZajpcy uscpczlnZznZz psmZęZzz środkowym blokZzm rocdzZzlajρczm 18 a pizpwszzm 1WoczykyZzm 110. Z przzdnZzj strony pZzrwszzgs tWska 104 jzst utworzona pZzpwkaa komora 156, a za pZzrwszym tWokZzm jzst utworzona druga komora 162.

Na pZzrwszym twopzysku 110 jzst osadzony tWok pZzpŚpZzoZowy 132. Wzcnę^^a powZerzphoZα tWoka pezpŚpZzneswzgs 132 jzst wydWużsna Z zwężona stożkowy w czlu ścZsWzgo ZsposswonZa do majpczj akCtαWt ŚpZętzgy stożka zzwno1rcnej pywezpzchnZ 128 pZzpścZenesgzgy blsku ryzZaZzlajppzgo 72. TWok pZerśpZenZywy 132 jzst usytuowany w sIwspzz 134 w drugZzj pylZodrzcaozj tulzZ 24. TWok pezpścezneswy 132 jzst ukaczzlnZsny waglęZem pocZz^c^e otworu 134 Zpugezj PzlZnapzccnej tulzZ 24 za psmscp ppzzdnZegy ρZerścZznZα usacazloZajppegy 136 o ppzzkrymu sapρgWzm na ρpzednZm końcu Z tylnzgo pZzPŚpZznZa usccaelnZajpcegs 138 o prceapsmu okrpgWym na tylnym końcu, usytuowanych ydpywZzdnZo w rowkach 140 Z 142 tWska pyepścyeoZswzgy 132. TWok pZzpścZznZowy 132 jzst równZzż uscczzlnZony w stosunku do ρZzrwsaegs 1WsPzyskα 110, wzZWuż którzgo jzst ruchomy, ppczz dwa peerścZzoez ukZPZzlnZojppe 144, 146 s ppaearyju skpρtWym uszpzzlnZajpczch gs względzie pZzpwkzegy tWsczyska 110 ps ppzecZwlegWzch stronach kanaWu upustswegs 148 uky1uswanzgs w tWoku pyzpśpZznZowym 132. KanaW upustowy 148 Wpczy zz sobp pWynowo sbszar psmZęday pZzrśpZenZamy uszpzelnZajρcymy ppzzZnZm 136 Z tylnym 138 tWska pZzrścZenZywegy 132 Z obszar psmZędzy pZerścZznZαmZ ukZPaeloZajppzme 144 Z 146 tWska pezrŚpZeoeswety 132 cnajdujpczm sZę przy pZepwsazm tWypzysau 110, zapsbeegajpp p^zz 1s narastaoZu cZśnZznZa poieZędzy pZzrścZznZamZ uscpzzlneajpPzmZ p^zdnym 136 Z tylnym 138 tWska pyerŚpZznZswzgy 132. Uzezkacazoez tWska pZepścyznZywegy 132 na 1Wypzykau 110 w drugZem PzlZodryccnzj tulzZ 24 powodujz u1wsrzznZe dwóch komór trzzpyzj 154 Z pcworlZj 152 wzwnp1rc Zrugyem cylZnZpypzozj tulzZ 24. Czwarta komora 152 usytuowana jzst pymZęZzy pZzpśpyznZywzm bloaZzm pozdzZelαmppym 72 a wzwnę1panp pswyepzphnyp 126 tWska pyepśpezneywegy 132. Tpzzcea komora 154 jzst usytuowana pomZędzy środkowym blskZzm pozdcyzlamppym 18 a zagWębZenZem w prazZnZem powyz^ch^ tWoka ρZzpścZenZywets 132.

P^zdne blok ryzdzZelampcz 16 ma twyn1swooy otwór 160 psWρpcyny z pZzrwszp ksmsrp 156. Druga komora 162 jzst usytuowana pomyędcy tWsaZem 104 psmpy 12 a środkowym blskezm rszZaZelαjpcym 18. Środkowy blsk pyzdzZzlomppy 18 ma pZzpwkaz otwór 86, który ma ujścez w 1rzzcZzj ksmyrcz 154 oraz drugZ otwór 164, który ma ujścZz w drugezj aymypce 162. KoWpak końcowy 20 ma pZepwkzy ukWad aanoWswy cawyerajρcy kanaW 168, który jzst poWpczony z pcwar1ρ ksmorp 152 poppzzc otwór 78 pyzpśceeoeswegy bloku pyzdaezlojpczgy 72. Ponadto ksWpaa końcowy 20 ma wylot 90 otworu zαsylαjppzty, który jzst pówoyeż poWpczyny pWyoowo z pcgar1p aomorp 152 pyprazz drugn ukWad aonaWswy 92 w pyepśpyzoyswzm blsku pyzdzZzlajppym 72. Z wylytem 90 stworu zakZlajppzty jzst psWρccyny zbesroZa 94, usytuscany w dowolnym dogodnym mZzjsPu, casZlajppz w pWyn hydrauleczny doprowadzany do pcwartzj komory 152. Psmeodzy zbyypoyaZzm 94 a wylstzm 90 otworu zakZlajpczgy jzst ui^zszczony zwrstny zawór kontrolny 96 umyżleweajppy dyppswadzanZz pWynu do pcgαr1em komory 152 Z unyemożleweojppy ppzzpWyw powrotny pWynu z czwaptem komory 152 Zs zbys^eka 94.

SZWscnZa wykonawczy 14 ma z czgnp1pz akz1aW1 cylZodpypzny na caWzj swzj ZWugyśpZ. Tylny kornezc sZWscoZaa wyayoawpczgy 14 ma otwór 174, który jzst gwyn1ywany (oZz pokazano) Z psWpczony z aanaWzm 168 ksWpaka końcowzgo 20. Tylna część pywZzrcphoZ wewoo1rznem 176 sZWscnZaa 14, stαnywZppa w ppzyblZżenyu poWswę sZWscnZaa 14 ma śpzdozpo mnZemscp oZż pozostaWa prazZnZa część pswZzrzphoy wzwnotrcnej 178 sZWywnZya 14. PsmZęZzy ppczdnZp pzoŚPZp powez^^ne gewnę1rznzj 178 Z tylnp częścyp pywZzrzchnZ gewoętrcnzj 176 jzst uksztaWtowanz ppymZznZswz sZkoazznZz 180. W przednZzj częścy pocZz^c^e wzwnętrznej 178 jzst ui^zszczona tulzja 182. OZkoZazoZe 180 pzWnl rolę ygranZpznZaα dla tulzZ 182, sarzślojpc w Izo sposób jzj osZowz psWsżznZz w sZWywoyyu 14.

165 138

W tylnej części powierzchni wewnętrznej 176 siłownika 14 jest umieszczony pierwszy tłok wykonawczy 184. Pierwszy tłok wykonawczy 184 ma pierwszy pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym i pierścień pomocniczy 185 usytuowany w rowku 187 oraz drugi pierścień uszczelniający 186 o przekroju okrągłym umieszczony w rowku 188 usytuowanym w cylindrycznej powierzchni zewnętrznej pierwszego tłoka wykonawczego 184, jak najlepiej pokazano na fig. 6. Do pierwszego tłoka wykonawczego 184 jest przymocowany jeden koniec drugiego tłoczyska 46. Drugie tłoczysko 46 ma tylny koniec 192 z częścią gwintowaną (nie pokazaną), która jest umieszczona we współosiowym otworze 194 w pierwszym tłoku wykonawczym 184. Pierwszy tłok wykonawczy 184 jest przymocowany do drugiego tłoczyska 46 za pomocą nakrętki 196, która jest nakręcona na gwintowaną część (nie pokazaną) tylnego końca 192 drugiego tłoczyska 46. Drugie tłoczysko 46 jest usytuowane na całej długości siłownika 14, jak pokazano na fig. 3, a jego wspornikowy, swobodny koniec 198 wystaje z siłownika 14. Po przedniej stronie pierwszego tłoka wykonawczego 184 jest utworzona piąta komora 231, zaś po tylnej jego stronie szósta komora 236.

Na drugim tłoczysku 46 jest osadzony drugi tłok wykonawczy 200, usytuowany w środkowej części długości drugiego tłoczyska 46. Drugi tłok wykonawczy 200 ma obwodowy rowek 202, w którym umieszczony jest pierścień uszczelniający 204 o przekroju okrągłym. Drugi tłok wykonawczy 200 jest wpasowany w pierwszy otwór 206 tulei 182. Pierścień uszczelniający 204 o przekroju okrągłym styka się z powierzchnią pierwszego otworu 206 tulei 182. Tuleja 182 ma końcową część z drugim otworem 212, przez który jest przesunięte tłoczysko 46. Pomiędzy pierwszym otworem 206 a drugim otworem 212 tulei 182 jest utworzone odsadzenie, a pamiędz' odsadzeniem i drugim tłokiem wykonawczym 200 jest siódma komora 210. Drugi otwór 212 ma rowek 214, w którym umieszczony jest pierścień uszczelniający 216 o przekroju okrągłym zapewniający uszczelnienie pomiędzy tuleją 182 a drugim tłoczyskiem 46. Tuleja 182 ma rowek 218 usytuowany w jej zewnętrznej powierzchni, w którym jest pierścień uszczelniający 220 o przekroju okrągłym, zapewniający uszczelnienie pomiędzy tuleją 182 a przednią częścią powierzchni wewnętrznej 178 siłownika wykonawczego 14.

Część drugiego tłoczyska 46 usytuowana w przedniej części siłownika wykonawczego 14, przed drugim tłokiem wykonawczym 200 ma średnicę mniejszą niż średnica pierwszego otworu 206 tulei 182. Pomiędzy tą częścią drugiego tłoczyska 46 i wewnętrzną powierzchnią tulei 182 jest utworzona ósma komora 222. Ósma komora 222 jest połączona ze środkowym osiowym otworem 226, wykonanym w tylnej części drugiego tłoczyska 46, za pomocą promieniowego kanału. Pierwszy tłok wykonawczy 184 ma promieniowy otwór 228, usytuowany pomiędzy pierścieniami uszczelniającymi tylnym 185 i przednim 186, i połączony z osiowym otworem 226. Piąta komora 231, usytuowana pomiędzy pierwszym tłokiem wykonawczym 184 i tuleją 182, jest połączona z trzecim układem kanałowym 232 znajdującym się w tulei 182. Szósta komora 236 (fig. 3) jest połączona z szóstą komorą 152 pompy 12 poprzez otwór 174 siłownika wykonawczego 14, kanał 168 w kołpaku końcowym 20 oraz otwór 78 w pierścieniowym bloku rozdzielającym 72.

Do przedniej części siłownika wykonawczego 14 przymocowana jest tuleja ustalająca 44, której zewnętrzna cylindryczna powierzchnia 240 jest dopasowana do przedniej części powierzchni wewnętrznej 178, i zamyka ósmą komorę 222. Tuleja ustalająca 44 jest unieruchomiona za pomocą pierścienia ustalającego 242, który jest umieszczony w rowku 244 w ściance przedniej części powierzchni wewnętrznej 178 siłownika wykonawczego 14 i w rowku 246 zewnętrznej powierzchni cylindrycznej 240 tulei ustalającej 44.

Jak jest pokazane na fig. 1, drugie tłoczysko 46 ma frezowany płaski obszar 248 po jednej stronie i może mieć podobny frezowany płaski obszar 250 po drugiej stronie. Zadaniem tych frezowanych płaskich obszarów 248 i 250 jest ustalenie drugiego tłoczyska 46 i zapobieżenie jego obrotowi, co z kolei eliminuje niewłaściwe jego ustawienie względem niesymetrycznego narzędzia, które może być przyrnycowona do jeeg wspoonikkoeeo kkońa 199.

Na fig. 4 w cazśśaojnkι pzryełyju oprzkl^ wykonania wzmacniacza 10, w którym zastosowano wałek 254 jako integralną część siłownika wykonawczego 14. Pokazany na fig. wałek 254 jest umieszczony w otworach montażowych 256 we wsporniku montażowym 258. Konstrukcja taka umożliwia przechylanie siłownika wykonawczego 14 do korzystnej wysokości dla danego zastosowania .

Na fig. 9 pΓoyddtswlnko w cczęściowm ozyedrrju oprykład wykonania wzmacniacza 10, w którym zastosowano w drugim toczysku 46 siłownika wykonawczego 14 czujnik nacisku, Wzmacniacz 10

165 138 z fig. 9 ma tuleję 182, drugie tłoczysko 46 i tuleję ustalającą 44 podobnie do analogicznych elementów pokazanych na fig. 3. Drugie tłoczysko 46 ma cylindryczny odcinek 30 o mniejszej średnicy względem pozostałej jego części. Cylindryczny odcinek 30 jest umieszczony w osadzonym teleskopowo w drugim tłoczysku 46 łączniku 32. Łącznik 32 ma zewnętrzną powierzchnię cylindryczną, która jest wpasowana w otwór 34 tulei ustalającej 44. Łącznik 32 ma wewnętrzny otwór 36, w którym jest umieszczony koniec drugiego tłoczyska 46. W otworze 36 jest umieszczony również czujnik nacisku 35 a współosiowo z nim w otworze 36, pomiędzy końcem drugiego tłoczyska 46 a czujnikiem nacisku 35, umieszczona jest naprężona sprężyna 37. W celu przytrzymania łącznika 32 na końcu drugiego tłoczyska 46, drugie tłoczysko 46 ma usytuowany wzdłuż jego średnicy otwór 31, w którym jest umieszczony kołek 33. Kołek 33 wystaje poza zewnętrzną powierzchnię cylindrycznego odcinka 30 drugiego tłoczyska 46. Końce kołka 33 wchodzą w szczeliny 29, które są ukształtowane w łączniku 32. W ten sposób łącznik 32 ma ograniczony stopień osiowego ruchu względem drugiego tłoczyska 46. Łącznik 32 ma usytuowany promieniowo otwór 39, przez który są wyprowadzone na zewnątrz przewody elektryczne 41 czujnika nacisku 35. Podczas działania całego wzmacniacza drugie tłoczysko 46 powoduje, że ściskana sprężyna 37 wywiera siłę na czujnik nacisku 35. Po ustaniu działania siły na czujnik nacisku 35 naprężona sprężyna 37 powoduje ruch osiowy łącznika 32 ograniczony przez wzajemne położenie kołka 33 i szczeliny 29.

Podczas montażu całego wzmacniacza 10 trzeba postępować bardzo ostrożnie, aby zapobiec uszkodzeniu uszczelek, zwłaszcza pierścieni uszczelniających o przekroju okrągłym, które podczas montażu mogą ulec wyszczerbieniu. Pompę 12 montuje się przez instalowanie odpowiednich uszczelek na tłoku pierścieniowym 132 i tłoku 104 pompy 12. Tłok 104 pompy 12 jest mocowany do końca pierwszego tłoczyska 110 za pomocą śruby 118. Pierwsze 110 wprowadza się następnie poprzez otwór 120 w środkowy blok rozdzielający 18. Tłok pierścieniowy 132 nasuwa się następnie na swobodny koniec pierwszego tłoczyska 110. Następnie montuje się tuleje cylindryczne pierwszą 22 i drugą 24 na odpowiednich występach 56 i 62 środkowego bloku rozdzielającego 18. Przedni blok rozdzielający 16 i pierścieniowy blok rozdzielający 72 ustawia się następnie tak, aby ich odpowiednie występy 50 i 68 zostały wsunięte w końce tulei cylindrycznych pierwszej Tl i drugiej 24. Następnie umieszcza się kołpak końcowy 20 przy pierścieniowym bloku rozdzielaaąą cym 72, ustawiając zgodnie ze sobą kanał 168 i otwór 78 oraz wylot otworu zasilającego 90 i drugi układ kanałowy 92. Następnie montuje się cztery śruby 26 w otworach (nie pokazano) w bloku rozdzielającym przednim 16 i środkowym 18 oraz w kołpaku końcowym 20. Śruby 26 napręża się następnie przez nakręcenie nakrętek 28.

Podczas montażu siłownika wykonawczego 14 drugi tłok wykonawczy 20 wciska się na drugie tłoczysko 46, jak pokazano na fig. 3 z pasowaniem wciskowym. Następnie umieszcza się na lewym końcu (patrząc na fig. 3) tuleję 182 na drugim tłoczysku 46. Następnie przymocowuje się pierwszy tłok wykonawczy 184 do końca drugiego tłoczyska 46 za pomocą nakrętki 196. Pierwszy tłok wyrównawczy 184, drugie tłoczysko 46 i tuleję 182 montuje się w otworach stanowiących wewnętrzne powierzchnie 176 i 178 siłownika wykonawczego 14. Następnie nasuwa się tuleję ustalającą 44 na wspornikowy lub swobodny koniec 198 drugiego tłoczyska 46. Tuleję ustalającą 44 unieruchamia się następnie za pomocą pieedśleela .uta^ajc^o 242. Siłownik wykonawczy 14 pprąmbzlzują się do kołpaka końcowego 20 za pomocą ipob co.

Na fig. 8A przedstawiono w przekroju położenie tłoków itłoczysk, kiedy cały wzmacniacz 10 jest w położeniu pełnego wycofania. Na początku cyklu działania całego wzmacniacza 10 pierwszy tłok 104 pompy 12 jest utrzymywany przy skrajnym prawym końcu drugiej komory 162 przez wysokie ciśnienie powietrza w drugiej komorze 162. Na skutek tego koniec pierwszego tłoczyska 110 pompy 12 jest wycofany do położenia na zewnątrz otworu 78, które umożliwia połączenie czwartej komory 152 z otworem 78. Tłok pierścieniowy 132 jest w skrajnym prawym końcu przy środkowym bloku rozdzielającym 18. W siłowniku wykonawczym 14, stanowiącym część całego wzmacniacza 10, tylko pierwszy tłok wykonawczy 184 jest usytuowany w skrajnym lewym położeniu przy kołpaku końcowym 20 a piąta komora 231 ma maksymalną objętość. W związku z tym swobodny koniec drugiego tłoczyska 46 jest prawie całkowicie wciągnięty do wnętrza siłownika wykonawczego 14. Orugi tłok wykonawczy 200, będący integralną częścią drugiego tłoczyska 46, jest usytuowany przy odsadzaniu utworzonym pomiędzy otworami 212 i 206 tulei 182.

Fig. 8B przedstawia w przekroju położenie tłoków i tłoczysk po uruchomieniu całego wzmacniacza 10, przy rozpoczynaniu cyklu pracy. Sprężone powietrze doprowadzone do trzeciej komory

165 138

154 w drugiej cylindrycznej tulei 24 poprzez pierwszy otwór 86, powoduje, Ze tłok pierścieniowy 132 przemieszcza się w lewo. Olej po lewej stronie tłoka pierścieniowego 132 zaczyna wypływać z czwartej komory 152 i nie mając możliwości powrotu do zbiornika 94 poprzez zawór zwrotny 96 przepływa poprzez otwór 78 i kanał 168 do szóstej komory 236. Zwiększenie ilości oleju w szóstej komorze 236 powoduje szybkie przemieszczanie pierwszego tłoka wykonawczego 184 w prawo. Przy ruchu pierwszego tłoka wykonawczego 184 w prawo, powietrze jest odprowadzane z piątej komory 231 poprzez drugi układ kanałowy 232. Ponieważ drugi tłok wykonawczy 200 stanowi część tłoczyska 46, również przemieszcza się w prawo, powodując przez to wejście powietrza atmosferycznego do siódmej komory 210 i wypływ powietrza atmosferycznego z ósmej kamory 222. Zatem po początkowym wprowadzeniu sprężonego powietrza do trzeciej komory 154 drugiej tulei cylindrycznej 24 pompy 12 po prawej stronie tłoka pierścieniowego 132, następuje szybkie przemieszczanie drugiego tłoczyska 46 siłownika wykonawczego 14 w prawo, gdzie jego ruch zosta je zatrzymany przez zetknięcie się drugiego tłoczyska 46 na przykład z obrabianym przedmiotem 47.

Osiągi wzmacniacza 10 mogą ulec zmniejszeniu, jeżeli drugi tłok wykonawczy 200 siłownika 14 jest poruszany w prawo przez wprowadzenie sprężonego powietrza do siódmej komory 210 podczas początkowej fazy cyklu przedstawionej na fig. 8B. Przyczyną tego pogorszenia jest, jak się uważa działanie ssące występujące kiedy drugi tłok wykonawczy 200, na skutek wprowadzenia sprężonego powietrza do siódmej komory 210, zaczyna przemieszczać się wcześniej niż tłok pierścieniowy 132 lub szybciej niż tłok pierścieniowy 132, przez co w szóstej komorze 236 powstaje podciśnienie. To z kolei powoduje powstanie dodatkowej siły, która zmusza tłok pierścieniowy 132 do ruchu w lewo szybciej niż to jest spowodowane działaniem sprężonego powietrza w trzeciej komorze 154.

Fig. 8C przedstawia w przekroju podobnym jak na fig. 8A i 8B końcową fazę cyklu działania całego wzmacniacza 10. Ponieważ szybki ruch drugiego tłoczyska 46 doprowadził wspierane przez drugie tłoczysko 46 narzędzie (nie pokazane) do styku z obrabianym przedmiotem 47, siła musi być zwiększona powyżej możliwości sprężonego powietrza normalnie stosowanego w zakładzie przemysłowym. W związku z tym sprężone powietrze jest wprowadzane do pierwszej komory 156 pompy 12 która jest utworzona po prawej stronie pierwszego tłoka 104 pompy 12. Gdy pierwszy tłok 104 przemieszcza się w lewo, koniec pierwszego tłoczyska 110 pompy 12 wchodzi w otwór 78 w pierścieniowym bloku rozdzielającym 72 powodując, że olej jest zamknięty pomiędzy pierwszym tłoczyskiem 110 pompy 12, otworem 78 i szóstą komorą 236. Dalszy ruch pierwszego tłoczyska 110 pompy 12 w otwór 78 działa na olej w szóstej komorze 236 spychając pierwszy tłok wykonawczy 184 w prawo i wywierając znacznie zwiększoną siłę na drugie tłoczysko 46 siłownika 14. Ruch drugiego tłoczyska 46 siłownika 14 został przedstawiony na fig. 8C z przesadą w stosunku do ruchu rzeczywistego, dla celów zilustrowania tego ruchu. Dalszy ruch pierwszego tłoka wykonawczego 200 siłownika 14 w prawo powoduje usunięcie dodatkowego powietrza atmosferycznego z ósmej komory 222 i dopływ powietrza atmosferycznego do siiddee kkmooy 210. W ten sposób do drugiego tłoczyska 46 zostanie przyłożona połączona hydrauliczna siła wzmacniająca .

Podczas ruchu powrotnego zarówno pierwszy tłok 104 pompy 12 jak i pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14 są spychane z powrotem do swych pierwotnych położeń przez wprowadzenie sprężonego powietrza do drugiej komory 162 pompy 12 i piątej komory 231 siłownika 14 poprzez otwór 114 Śśy0kkoeeo bloku rozdzielającego 18 i drugi kanałowy 2222 . RRuh pornrrtny piierszego tłoka wykonawczego 184 powoduje powrót tłoka pierścieniowego 132 do jego pierwotnego położenia przy prawym końcu czwartej komory 152 pompy 12 przy środkowym bloku rozdzielającym 18.

Dodatkowo, dla zapewnienia m0po-Ci0nCegm działania wzmacniacza 10, zastosowano zespół kontrolny 252, na przykład czujnik zbliżeniowy do badania położenia tłoka oieyścienCo-egm 132 względem skrajnego lewego końca czwartej komory 152. Jak pokazano na fig. 3 zespół kontrolny 252 jest usytuowany przy skrajnym lewym końcu czwartej komory 152 pompy 12 i może mleć typowe wyposażenie przekazujące sygnał ostrzegawczy, kiedy tłok pierścieniowy 132 zbliża się do jego końcowego możliwego. położenia w czwartej komorze 152. Stan ten wystąpiłby, gdyby oyzykładm-m

165 138 poziom płynu hydraulicznego w czwartej komorze 152 pompy 12 obniżył się do niedopuszczalnego stopnia. Za pomocą sygnału ostrzegawczego operator wzmacniacza 10 otrzymuje informację, że niezbędne jest uzupełnienie płynu w układzie hydraulicznym.

Na fig. 11 pokazano schemat układu hydrlnliczno-pnęnmatycznęgo wzmacniacza 10 według wynalazku wraz z elementami do sterowania przepływu płynu. W niniejszym opisie nazwą płyn określa się powietrze i olej. Na fig. 11 przedstawiono w uproszczeniu układ tłoków i tłoczysk. Ponieważ olej w całym wzmacniaczu 10 jest w obiegu zamkniętym, pokazano go dla ilustracji jako obszar zakreskowany. Dla działania wemlc-ńacza 10 w całym jego cyklu pracy potrzebne jest tylko doprowadzenie z zewnątrz sprężonego powietrza. Dla celów wyjaśnienia przyjęto, że wzmacniacz 10 jest dołączony do zasilacza pneumatycznego 272. Sprężone powietrze doprowadzane jest do zaworu.trójdrogowego 274, który jest uruchamiany elektromagnetycznie i ma wymuszony sprężyną ruch powrotny. Sprężone powietrze wypływa z zasilacza pneumatycznego 272 przewodem 276 i poprzez zawór trójdrogowy 274 dopływa przewodem 278 do piątej komory 231 siłownika 14. Zasilacz pneumatyczny 272 doprowadza również sprężone powietrze przewodem 304 poprzez zawór dwudrogowy 288 do drugiej komory 162 pompy 12. Ciśnienie podawane do piątej komory 231 powoduje, że pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14 przemieszcza się w lewo (jak widać na fig. 8A) tłocząc olej z szóstej komory 236 do czwartej komory 152 i spychając tłok pierścieniowy 132 w prawo. Gdy tłok pierścieniowy 132 przemieszcza się w prawo, powietrze wypływa z trzeciej komory 154 przewodem 282 do zaworu trójdrogowego 274, który umożliwia przedostanie się wypływającego powietrza do przewodu 284 i przepływ do otworu wylotowego 286, który może, jeśli trzeba, mieć tłumik hałasu powodowanego przez wypływające powietrze. Sprężone powietrze doprowadzane przewodem 280 do drugiej komory 162 pierwszej cylindrycznej tulei 22 pompy 12 powoduje, że pierwszy tłok 104 pompy 12 pozostaje z prawej strony, zapewniając że koniec pierwszego tłoczyska 110 nie hamuje przepływu oleju do czwartej komory 152. Pierwsza komora 156 pompy 12 jest połączona z zaworem dwudrogowym 288 poprzez przewód 290. W położeniu -ńęuruchoe mionym zawór dwudrogowy 288 umożliwia wypływ powietrza z przewodu 290 do przewodu 292 i dalszy jego przepływ do otworu wylotowego 286. Na początku cyklu elektromagnes 294 zaworu trójdrogowego 274 zostaje włączony przez ruch obrabianego przedmiotu na stanowisko pracy lub za pomocą innych środków, które łączą źródło prądu elektrycznego z elektromagnesem 294. Włączenie zasilania elektromagnesu 294 powoduje połączenie przewodu 282 doprowadzającego ciśnienie do trzeciej komory 154 pompy 12 i przemieszczanie tłoka pierścieniowego 132 w lewo oraz tłoczenie oleju z czwartej komory 152 pompy 12 do szóstej komory 236 siłownika 14. Olej dopływający do szóstej komory powoduje, że pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14 przemieszcza się szybko w prawo, w związku z czym drugie tłoczysko 46 jest przesuwane w prawo wraz z drugim tłokiem wykonawczym 200. Doprowadzenie prądu elektrycznego do elektromagnesu 294 zaworu trójdrogowego 274 powoduje również, że przewód 278 doprowadzenia powietrza do piątej komory 231 siłownika 14 zostaje połączony z przewodem wylotowym 284. Gdy drugi tłok wykonawczy 200 przemieszcza się w prawo, powietrze wypływa z ósmej komory 222 siłownika 14 przewodem 295, a powietrze z otworu wylotowego 286 jest wciągane przewodem 296 do siódmej komory 210 siłownika 14. Gdy drugie tłoczysko 46 wykona już swój szybki ruch w kierunku obrabianego przedmiotu 298, ciśnieniowy dub elektryczny przełącznik czujnikowy 300 powoduje doprowadzenie prądu elektrycznego do elektromagnesu 302 zaworu dwudrogowego 288, na skutek czego przewód 304 zostaje dołączony do przewodu ciśnieniowego 290, a przewód 280 do przewodu wylotowego 292. Sprężone powietrze dostarczane przewodem 290 do pierwszej komory 156*pompy 12 powoduje, że pierwszy tłok 104 przemieszcza się w lewo umożliwiając wejście końca pierwszego tłoczyska 110 pompy 12 w otwór 78 i wywiera zwiększone ciśnienie na odej w szóstej komorze 236 siłownika 14. Zwiększona siła wywierana na pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14, jest przęnoszońa na drugie tłoczysko 46 i na obrabiany przedmiot 298. Poprzez działanie operatora lub pod wpływem sterowania automatycznego elektromagnesy 294 i 302 zostają wyłączone, co powoduje powrót zaworów trójdrogowego 274 i dwudrogowego 302 do ich położeń początkowych pod wpływem sprężyn 306 i 308. Należy zauważyć, że zastosowanie powietrza do wymuszonego przetrzymywania pierwszego tłoka 104 pompy 12 na miejscu, podczas gdy tłok pierścieniowy 132 podlega Ρ^ιΖιζ^ ciśnienia powietrza, zapobiega konieczności stosowania sprężyn i daje w wyniku lepsze sterowanie tłokiem pierścieniowym 132 pompy 12. Należy również zauważyć, że zastosowano odpowiednie kanały upustowe, co jest z-anę w tej dziedzinie, pomiędzy współpracującymi uszczelkami, aby uniknąć narastania resztkowych ciśnień na skutek przedmuchu.

165 138

Przykładowo pierwsze tłoczysko 110 pompy 12 ma średnicę 12,7 mm, a pierwszy tłok 104 pompy 12 i pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14 mają średnicę 44,5 mm. Wzrost ciśnienia doprowadzonego do pierwszego tłoka wykonawczego 184 zmienia się wraz z kwadratem jego średnicy, a więc 44,5 podniesione do kwadratu podzielone przez 12,7 podniesione do kwadratu daje wzrost ciśnienia wynoszący 12,25 razy. Jeżeli zatem do tłoka pierścieniowego 132 pompy 12 doprowadzo2 ne jest typowe ciśnienie warsztatowe powietrza 5,6 KG/cm , wówczas zs pierwszy tłok wykonawczy 184 siłownika 14 działa ciśnienie 68,6 KG/cm2.

W drugim przykładzie realizacji przedmiotowego wynalazku przedstawionym na fig. 12 wzmacniacz 410 różni się od wzmacniacza 10 według pierwszego przykładu realizacji wynalazku zastosowaniem pośredniego położenia wycofania , co uSaUwSz operaj,^ wielokrotnego zgΓzewznSz zmniejszenie czasu cyklu pomiędzy kolejnymi zgrzewaniami, które nie wymagają pełnego odstępu zapewnianego przez położenie całkowitego wycofania całego wzmacniacza 410.

Podobnie jak w pierwszym przykładzie realizacji wynalazku, na fig. 12 przedstawiono cały wzmacniacz 410 posiadający pompę 412 i siłownik wykonawczy 414, które razem stanowią dwa oddzielne podzespoły całego wzmacniacza 410. Cały wzmacniacz 410 według drugiego przykładu realizacji wynalazku jest skonstruowany prawie identycznie jak wzmacniacz 10 według pierwszego przykładu zeαliaszei wynalazku za wyjątkiem specjalnych zmian w pompie 412, które zostaną opisane poniżej.

Podobnie do pierwszego przykładu realizacji, pompa 412 według drugiego przykładu realizacji ma przedni blok rozdzielający 416, środkowy blok rozdzielający 418 i pierścieniowy blok rozdzielający 472, które są usytuowane współosiowo w odstępach od siebie. Cylindryczne tuleje pierwsza 422 i druga 424 są umieszczone pomiędzy przednim blokiem rozdzielającym 416 i środkowym blokiem rozdzielającym 418 i odpowiednio pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym 418, a pierścieniowym blokiem rozdzielającym 472. Tuleje cylindryczne pierwsza 422 i druga 424 mają odpowiednio otwory 506 i 534. W otworze 534 drugiej cylindrycznej tulei 424 usytuowany jest pierścień ustalający 538 w wewnętrznym rowku 540, który jest ułożony w przybliżeniu na środku pomiędzy pierścieniowym blokiem rozdzielającym 472 s środkowym blokiem rozdzielającym 418. Pierścień ustalający 538 ma wytrzymałość wystarczającą, by działał jako zderzak dla tłoka pierścieniowego w sposób, który zostanie opisany później.

Pierścieniowy blok rozdzielający 472 ma podłużną pierścieniową część 473 z zewnętrzną cylindryczną powierzchnią 528 wystającą w kierunku do środkowego bloku rozdzielającego 418. Wewnętrzna powierzchnia podłużnej pierścieniowej części 473 tworzy otwór 478. Kołpak końcowy 420 jest przymocowany do pierścieniowego bloku rozdzielającego 472 po stronie przeciwnej względem podłużnej cilzśzilziouee części 473. Kołpak końcowy 420 ma kanał 568, który jest połączony z otworem 478 cllzściezioulgo bloku rozdzielającego 472. Podobnie jak w pierwszym przykładzie realizacji, wzmacniacz 410 ma pierwszy tłok 504 pompy 412, który jest przymocowany do pierwszego tłoczyska 510 i jest umieszczony w otworze 506 pierwszej cylindrycznej tulei 422 pompy 412. Pierwszy tłok 504 ogranicza w pierwszej cylindrycznej tulei 422 pierwszą komorę 556 przy przednim bloku rozdzielającym 416 i drugą komorę 562 przy środkowym bloku rozdzielającym 418. Pierwsza komora 556 jest połączona przepływowo z otworem 560 w przednim bloku rozdzielającym 416. Druga komora 562 jest połączona przepływowo z otworem 564 w środkowym bloku rozdzielającym 418. Pierwsze tłoczysz 510 jest przesunięte przez otwór 520 środkowego bloku rozdzielającego 418 i wystaje na niewielką odległość z otworu 478 pierścieniowego bloku rozdzielającego 472.

Podobnie jak w pierwszym przykładzie realizacji tłok pierścieniowy 532 jest umieszczony na pierwszym tłoczysz 510 pompy 412 w otworze 534 drugiej cylindrycznej tulei 424 pompy 412. Tłok pierścieniowy 532 dzieli otwór 534 na trzecią komorę 554 przy środkowym bloku rozdzielającym 418 i czwartą komorę 552 przy pierścieniowym bloku rozdzielającym 472. Trzecia komora 554 jest połączona przepływowo z otworem 486 w środkowym bloku rozdzielającym 418. Czwarta komora 552 jest połączona przepływowo z otworem 478 w pierścieniowym bloku rozdzielającym 472 i z kanałem 568 w kołpaku końcowym 420. Kołpak końcowy 420 ma również wylot 490 otworu zasilającego, który jest połączony przepływowo z otworem 534 drugiej cylindrycznej tulei 424 poprzez drugi układ kanałowy 492 w pierścieniowym bloku rozdzielającym 472.

Inaczej niż w pierwszym przykładzie realizacji tłok pierścieniowy 532 jest ścięty i nie jest dopasowany do cylindrycznej powierzchni zewnętrznej 528 pierścieniowego bloku rozdziela14

165 138 jącego 472. Zamiast tego tłok pierścieniowy 532 jest utrzymywany w otworze 534 drugiej cylindrycznej tulei 424 pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym 418 a pierścieniem ustalającym 538.

Ponadto w drugim przykładzie realizacji zastosowano tłok odwodzący 536, który jest osadzony na zewnętrznej cylindrycznej powierzchni 528 pierścieniowego bloku rozdzielającego 472. Tłok odwodzący 536 tworzy komorę odwodzenia 553 w tylnym otworze 534 pomiędzy pierścieniowym blokiem rozdzielającym 472 a tłokiem odwodzącym 536. Tłok odwodzący 536 jest ustawiony pomiędzy pierścieniowym blokiem rozdzielającym 472 a pierścieniem ustalającym 538 tak, że jest on zawsze nakierowany na zewnętrzną cylindryczną powierzchnię 528 pierścieniowego bloku rozdzielającego 472. Ponadto tłok odwodzący 536 jest skonstruowany tak, że droga przepływu płynu pomiędzy czwartą komorą 552 a otworem 478 jest otwarta. Komora odwodzenia 553 jest połączona z wylotem 490 otworu zasilającego poprzez drugi układ kanałowy 492 w celu poruszania tłoka odwodzącego 536.

Podobnie jak w pierwszym przykładzie realizacji zastosowano zespół kontrolny 652, korzystnie czujnik zbliżeniowy do badania połażenia tłoka pierścieniowego 532 względem pierścienia ustalającego 538. Zespół kontrolny 652 służy do ostrzegania operatora, że ilość płynu hydraulicznego w czwartej komorze 552 jest mała i wymaga uzupełnienia. Płyn hydrauliczny wprowadza się do czwartej komory 552 poprzez otwór wlewowy 542 usytuowany w pobliżu pierścienia ustalającego 538.

Siłownik wykonawczy 414 jest skonstruowany identycznie jak siłownik wykonawczy 14 w pierwszym przykładzie realizacji wynalazku. Jak pokazano siłownik wykonawczy 414 jest zamontowany na kołpaku końcowym 420, ale jak to stwierdzono w przypadku pierwszego przykładu realizacji siłownik wykonawczy 414 może być połączony przepływowo z kołpakiem końcowym 420 za pomocą odpowiedniego połączenia. Tylna część siłownika wykonawczego 414 ma otwór 576, który jest połączony przepływowo z kanałem 568 w końcowym kołpaku 420. W otworze 576 jest usytuowany pierwszy tłok wykonawczy 584. Pierwszy tłok wykonawczy 584 jest przymocowany do drugiego tłoczysk 446, które odchodzi od pierwszego tłoka wykonawczego 584 na całej długości osiowej siłownika 14 w prawo, gdzie wystaje z siłownika wykonawczego 414 jako swobodny wspornikowy koniec 598.

Pierwszy tłok wykonawczy 584 dzieli otwór 576 na piątą komorę 631 i szóstą komorę 636. Szósta komora 636 jest połączona z czwartą komorą 552 pompy 412 poprzez kanał 568 w kołpaku końcowym 420 i otwór 478 w pierścieniowym bloku rozdzielającym 472.

Działanie wzmacniacza 410 według drugiego przykładu realizacji wynalazku jest prawie identyczne jak według pierwszego przykładu realizacji wynalazku za wyjątkiem tego, że wzmacniacz 410 może osiągnąć pośrednie położenie wycofania albo z położenia pełnego wycofania albo z położenia pełnego wysunięcia. Na fig. 13A przedstawiono w przekroju położenie tłoków i toczysk, kiedy cały wzmacniacz 410 jest w położeniu pełnego wycofania. Na początku cyklu pierwszy tłok 504 pompy 412 jest utrzymywany przy skrajnym prawym końcu otworu 506 pierwszej cylindrycznej tulei 422 przez wysokie ciśnienie powietrza w drugiej komorze 562. W konsekwencji koniec pierwszego tłoczyska 510 pompy 412 jest wycofany do położenia na zewnątrz otworu 478, dzięki czemu czwarta komora 552 jest z nim połączona. Tłok pierścieniowy 532 jest w jego skrajnym prawym położeniu przy środkowym bloku rozdzielającym 418. Tłok odwodzący 536 jest w jego skrajnym lewym położeniu przy pierścieniowym bloku rozdzielającym 472.

W siłowniku wykonawczym 414 pierwszy tłok wykonawczy 584 jest przytrzymywany przez wysokie ciśnienie powietrza w skrajnym lewym' położeniu przy kołpaku końcowym 420, a piąta komora 631 ma swoją maksymalną objętość. Na skutek tego skrajny prawy swobodny koniec drugiego tłoczyska 446 jest prawie całkowicie wycofany do wnętrza siłownika wykonawczego 414.

Figura 138 przedstawia w przekroju położenie tłoków i tłoczysk po osiągnięciu przez wzmacniacz 410 położenia pośredniego wycofania na początku cyklu pracy. Sprężone powietrze doprowadzane jest do komory odwodzenia 553 poprzez wylot 490 otworu zasilającego i powoduje, że tłok odwodzący 536 przemieszcza się w kierunku do środkowego bloku rozdzielającego 418, aż do styku z pierścieniem ustalającym 538. Olej wyparty przez tłok odwodzący 536 wypływa z czwartej komory 552 i przepływa poprzez otwór 478 i kanał 568 do szóstej komory 636. Zwiększenie ilości oleju w szóstej komorze 636 powoduje, że pierwszy tłok wykonawczy 484 przemieszcza się szybko w prawo. W konsekwencji następuje szybki ruch drugiego tłoczyska 446 w prawo, gdzie jego ruch

165 138 zostaje zatrzymany w uprzednio określonej odległości od obrabianego przedmiotu 447, co określa położenie pośredniego wycofania całego wzmacniacza 410. Uprzednio określona odległość pokonywana przez drugie tłoczysko 446 jest zależna bezpośrednio od ilości oleju wypartej przez tłok odwodzący 536.

Na figurze 13C przedstawiono w przekroju położenie tłoków i tłoczysk po ruchu całego wzmac-^μι 410 do styku z obrabianym przedmiotem 447. Fig. 13C odpowiada fig. 8, dla pierwszego przykładu realizacji i analogiczne jest również działanie całego wzmacniacza 410. Sprężone powietrze doprowadzane jest do trzeciej komory 554 i powoduje, że tłok pierścieniowy 532 przemieszcza się w lewo w kierunku do tłoka odwodzącego 536. Dodatkowa ilość oleju, odpowiadająca ilości wypartej przez tłok . pierścieniowy 532, wypływa z czwartej komory 552 i przepływa poprzez otwór 478 i kanał 568 do szóstej komory 636 powodując następnie, że pierwszy tłok wykonauczy 584 porusza się szybko w prawo. W konsekwencji drugie tłoczysko 446 przemieszcza się szybko w prawo, gdzie jego ruch zostaje zatrzymany wskutek jego styku z obrabianym przedmiotem 447.

Figura 130 odpowiada fig. 8C dla pierwszego przykładu realizacji i przedstawia końcową fazę cyklu pracy całego wzmlc-ńαcza 410. W celu uzyskania wzmzc-ńęnia siły na drugim tłoczysku 446 sprężone powietrze wprowadzane jest do pierwszej komory 556 po prawej stronie pierwszego tłoka 504 pompy 412. Gdy pierwszy tłok 504 pompy 412 porusza się w lewo, koniec pierwszego tłoczyska 510 pompy 412 wchodzi w otwór 478 pierścieniowego bloku rozdzielającego 472 powodując, że olej jest zamknięty przez niego pomiędzy pierwszym tłoczyskiem 510 pompy 412, a otworem 478, kanałem 568 i szóstą komorą 636. Dalszy ruch pierwszego tłoczyska 510 pompy 412 w otworze 478 działa na olej w szóstej komorze 636 spychając pierwszy tłok wykonawczy 584 w prawo i przekazując z-lce-ńe zwiększoną lub wzmocnioną siłę na drugie tłoczysko 446.

Według drugiego przykładu realizacji przedmiotowego wynalazku cały wzmlc-ńlcz 410 nie powraca automatycznie do położenia wstępnego wycofania pokazanego na fig. 13A, ale powraca do położenia pośredniego wycofania pokazanego na fig. 11 w celu ułatwienia szybkich kolejnych operacji zgrzewania. Aby wzmacniacz 410 powrócił z położenia wzmacnńα-iα siły do położenia pośredniego wycofania, sprężone powietrze jest wypuszczane z pierwszej komory 556 i sprowadzane z powrotem do drugiej komory 562, a pierwszy tłok 504 pompy 412 jest spychany z powrotem do jego pierwotnego położenia. W konsekwencji pierwsze tłoczysko 510 pompy 412 zostaje wyciągnięte z otworu 478, przy czym równocześnie maleje ciśnienie działające na pierwszy tłok wykonawczy 584 w szóstej komorze 636. Tłok pierścieniowy 532 jest spychany z powrotem do swego pierwotnego położenia przez częściowy ruch powrotny pierwszego tłoka wykonawczego 584 we współdziałaniu z wypuszczaniem powietrza pod wysokim ciśnieniem z trzeciej komory 554, które to powietrze poprzednio przemieszczało tłok pierścieniowy 532 do jego położenia uruchomienia i utrzymywało go w tym położeniu. Pierwszy tłok wykonawczy 584 siłownika 414, i na skutek tego również drugie tłoczysko 446, są wycofywane do położenia pośredniego wycofania po powrocie tłoka pierścieniowego 532 do swego pierwotnego położenia. Pierwszy tłok wykonawczy 584 i drugie tłoczysko 446 nie są wycofywane dalej ze względu -i ilość oleju wypieraną jeszcze przez tłok odwodzący 536.

Przy końcu operacji wielokrotnego zgrzewania działanie wzmacniacza 410 jest znowu podobne do działania wemac-ńlcea 10 według pierwszego przykładu realizacji wynalazku. W położeniu pośredniego wycofania sprężone powietrze jest ponownie wprowadzane do piątej komory 631 i spycha pierwszy tłok wykonawczy 584 z powrotem do jego pierwotnego położenia. Po wypuszczeniu sprężonego powietrza z komory odwodzenia 553, które poprzednio przemieszczało tłok odwodzony 536 do położenia uruchomienia i utrzymywało go w tym położeniu, tłok odwodzenia 536 powraca do swego pierwotnego położenia przy pierścieniowym bloku rozdzielającym 472 pod działaniem powrotnego ruchu pierwszego tłoka wykonawczego 584.

Na podstawie powyższego można zauważyć, że operacje szybkiego kolejnego zgrzewania można wykonywać szybciej przy wyeliminowaniu występującego w pierwszym przykładzie realizacji wynalazku wymaganego pełnego wycofania drugiego tłoczyska 446 pomiędzy operacjami zgrzewania. Cały wzmacniacz 410 według drugiego przykładu realizacji wynalazku może szybko wykonywać kolejno wiele operacji zgrzewania przez wysunięcie drugiego tłoczyska 446 siłownika 414 najpierw do położenia pośredniego wycofania (fig. 13,), następnie wysunięcie do położenia zgrzewania

165 138 (fig. 13C), wzmocnienie siły podczas operacji zgrzewania (fig. 130), częściowe wycofanie do położenia pośredniego (fig. 13B), które umożliwia zasadniczo zwolnienie obrabianego przedmiotu 447, a następnie powrót drugiego tłoczyska 446 do położenia zgrzewania (fig. 130) dla dodatkowego wzmocnienia siły i przeprowadzenia operacji zgrzewania. Kiedy szereg operacji zgrzewania zostanie zakończony, wzmacniacz 410 może powrócić z położenia pełnego wycofania (fig. 13B) bezpośrednio do położenia pełnego wycofania (fig. 13A) w celu zapewnienia maksymalnego luzu dla obrabianego przedmiotu 447.

Układ sterowania płynem dla drugiego przykładu realizacji przedmiotowego wynalazku byłby analogiczny jak schemat układu dla pierwszego przykładu realizacji z fig. 11. Fachowcy łatwo stwierdzą jakie niewielkie modyfikacje są potrzebne dla spełnienia wymagań związanych z zastosowaniem tłoka odwodzącego 536. Przykładowo można zastosować zawór elektromagnetyczny dla poruszania tłoka odwodzącego 536 pomiędzy jego położeniem schowanym, kiedy drugie toczysko 446 jest w położeniu pośredniego wycofania, w położeniu zgrzewania i w położeniu wzmacniania siły. Ponadto mechanizm zaworu tyójdyogjedgo 274 można zmodyfikować dla uzyskania położenia zaworu, w którym oba przewody 282, 278 są podłączone do otworu wylotowego 286 w położeniu pośredniego wycofania wzmacniacza 410.

Na fig. 14 pokazano jeszcze inny przykład wykonania wynalazku, w którym siłownik wykonawczy 714 może być usytuowany na dowolnej wysokości względem pompy 712 przy zastosowaniu konstrukcji, która umożliwia obserwowanie zamkniętego układu hydraulicznego, w celu jego napełnienia w razie potrzeby, przedstawione rozwiązanie różni się od poprzednich przykładów wykonania tym, że rurka wziernikowa 730, służąca do obserwowania płynu hydraulicznego w pompie 712, znajduje się pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym 718 i tylnym blokiem rozdzielającym 720. Współosiowo z rurką wziernikową 730 jest usytuowana pierwsza złączka 732, a druga złączka 734, umożliwiająca szybkie rozłączenie, jest sprzężona ze wspornikowym końcem pierwszej złączki 732. Druga złączka 734, umożliwiająca szybkie rozłączenie, zapewnia łatwy dostęp do układu hydraulicznego, gdyby stało się potrzebne dolanie płynu hydraulicznego.

Do tylnego bloku rozdzielającego 720 jest dołączone kolanko 736 prostokątnej złączki zaciskowej. Kolanko 736 jest z kolei sprzężone z rurką elastjmeyywyną 738, która jest wykonana z poliuretanu lub innego odpowiedniego materiału odpornego na działanie oleju hydraulicznego i na działanie ciśnień wytwarzanych przez ten olej. Rurka dlastjcerywzia 738 jest sprzężona z prostą złączką zaciskową 740.

Siłownik wykonawczy 714 ma kształt cylindryczny wewnątrz i na zewnątrz, a na tylnym końcu ma gwintowany otwór dla złączki 740. Przedni koniec siłownika wykonawczego 714 jest oparty na płycie montażowej 742. Płyta montażowa 742 wystaje do dołu od swego sztywnego podparcia na przednim bloku rozdzielającym 716. Chociaż siłownik wykonawczy 714 pokazano w położeniu równoległym w stosunku do pompy 712, można łatwo zrozumieć, że elastyczna rurka dlastomdryczia 738, jak również jej regulowana, zmienna długość umożliwiają dowolne usytuowanie siłownika wykonawczego 714 w stosunku do pompy 712. Do przedniego końca siłownika wykonawczego 714 przymocowana jest tuleja ustalająca 744. Tuleja ustalająca 744 podtrzymuje wystający z niej koniec tłoczyska 746. Do końca toczyska 746 może być przymocowane narzędzie 747, np. elektroda do zgrzewania.

Pierwsza tuleja cylindryczna 722 i druga tuleja cylindryczna 724 pompy 712 są zamontowane pomiędzy odpowiednimi blokami rozdzielającymi 716, 718, 720 podobnie jak w poprzednich przykładach wykonania. Do tylnego końca bloku rozdzielającego 720 przymocowany jest kołpak końcowy. Kołpak końcowy ma gwintowaną część, która jest sprzęgnięta z podobnym gwintem ze współosiowym otworem w tylnym bloku rozdzielającym 720. Dla zachowania szczelności dla płynu pomiędzy kołpakiem końcowym a tylnym blokiem rozdzielającym 720 zastosowano pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym. Kołpak końcowy ma otwór 778, który zawiera rowek 780 dla elastjmerycznej uszczelki 782. Przeznaczenie otworu 778 zostanie omówione dokładniej poniżej.

Środkowy blok rozdzielający 718 ma prostokątną złączkę kolankową 784 wkręconą w gwint górnego otworu 786. Złączka kolankowa 784 jest swym nidgnintonankc końcem 788 skierowana w kierunku do tylnego bloku rozdzielającego 720. W gwintowany otwór 794 w tylnym bloku rozdzielającym 720 jest wkręcona złączka trójnikowa 790 swym środkowym końcem 792. Gwintowany otwór 794 jest usytuowany na górze tylnego bloku rozdzielającego 720. Górna strona złączki trójniko165 138 wej 790 jest usytuowana tak, że jej oś jest równoległa do osi wzdłużnej pompy 712. Pomiędzy złączkę trójnikową 790 a końcem 788 złączki kolankowej 784 jest umieszczona rurka wziernikowa 730. Pierścienie uszczelniające 796, 798 o przekroju okrągłym zapewniają uszczelnienie odpowiednio przy przednim końcu 800 i tylnym końcu 802 rurki wziernikowej 730 ze złączką kolankową 784 i złączką trójnikową 790. Rurka wziernikowa 730 może być szybko rozłączona. Druga złączka 734, pierwsza złączka 732 i rurka wziernikowa 730 są usytuowane współosiowo.

Tak jak w poprzednich przykładach realizacji wynalazku pierwszy tłok 804 pompy 712 jest usytuowany w otworze 806 pierwszej tulei cylindrycznej 722 pompy 712 z przedniej strony pierwszego tłoka 804 jest utworzona pierwsza komora 856, zaś po tylnej jego stronie druga komora 862. Pierwszy tłok 804 jest uszczelniony względem otworu 806 za pomocą pierścienia uszczelniającego 808 o przekroju okrągłym. Pierwsze tłoczysko 810 pompy 712 jest dołączone centralnie do pierwszego tłoka 804 pompy 712. Mający zmniejszoną średnicę koniec 812 pierwszego tłoczyska 810 jest usytuowany w otworze 814 w pierwszym tłoku 804 pompy 712. Pierwszy tłok 804 pompy 712 jest unieruchomiony przez nakręcenie nakrętki 818 na gwintowaną część końca 812 o zmniejszonej średnicy. Pierwsze tłoczysko 810 jest przesunięte przez otwór 820, który jest usytuowany w środkowym bloku rozdzielającym 718 w otworze 820 zawiera pierścień uszczelniający 824 o przekroju okrągłym, przeznaczony do zapewnienia uszczelnienia pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym 718 a pierwszym toczyskiem 810 pompy 712. Pierwsze tłoczysko 810 jest przesunięte również przez otwór 826, który jest usytuowany w tylnym bloku rozdzielającym 720. Szczelność pomiędzy tylnym blokiem rozdzielającym 720 a pierwszym toczyskiem 810 pompy 712 utrzymywana jest za pomocą pierścienia uszczelniającego 828 o przekroju okrągłym, który jest umieszczony w rowku 830 w ściance otworu 826.

Na pierwszym tłoczysku 810 jest osadzony tłok pierścieniowy 832. Tłok pierścieniowy 832 jest usytuowany w otworze 834 drugiej tulei cylindrycznej 724. Tłok pierścieniowy 832 jest uszczelniony względem powierzchni otworu 834 za pomocą pierścienia uszczelniającego 836 o przekroju okrągłym i uszczelek zgarniających 838 i 840, które są usytuowane po każdej stronie pierścienia uszczelniającego 836 o przekroju okrągłym. Pierścień uszczelniający 836 o przekroju okrągłym i towarzyszące mu uszczelki zgarniające 838 i 840 są usytuowane w rowku, który jest wykonany w obwodowej powierzchni tłoka pierścieniowego 832. Tłok pierścieniowy 832 jest również uszczelniony względem pierwszego tłoczyska 810 pompy 712, wzdłuż którego przesuwa się za pomocą pierścienia ślizgowego lub zgarniającego 844 i sąsiedniego pierścienia uszczelniającego 846 o przekroju okrągłym usytuowanych w rowkach 848 i 850. Umieszczenie tłoka pierścieniowego 832 na pierwszym tłoczysku 810 powoduje utworzenie dwóch komór czwartej 852 i trzeciej 854 w drugiej tulei cylindrycznej 724. Czwarta komora 852 jest usytuowana pomiędzy tylnym blokiem rozdzielającym 720 a tłokiem pierścieniowym 832. Trzecia komora 854 jest usytuowana pomiędzy środkowym blokiem rozdzielającym a tłokiem pierścieniowym 832.

Przedni blok rozdzielający 716 zawierający pierwszą komorę 856 ma dołączoną złączkę kolankową 858, która jest wkręcona w gwintowany otwór 960 przedniego bloku rozdzielającego 716. Pierwsza komora 856 i kolankowa złączka 858 są połączone poprzez otwór 860. Druga komora 862 jest usytuowana pomiędzy pierwszym tłokiem 804 pompy 712 a środkowym blokiem rozdzielającym 718. Środkowy blok rozdzielający 718 ma górny otwór 786, który jest połączony z trzecią komorą 854 i z kolankową złączką 784. Dolny otwór 864 środkowego bloku rozdzielającego 718 jest połączony z drugą komorą 862 i z kolankiem 866, które jest wkręcone w dno środkowego bloku rozdzielającego 718. Tylny blok rozdzielający 720 ma otwór 826, który jest połączony z czwartą komorą i z wnętrzem kolankowej złączki 870, która jest zamocowana w tylnym bloku rozdzielającym 720.

Siłownik wykonawczy 714, podobnie jak w korzystnym przykładzie realizacji, ma z zewnątrz kształt cylindryczny na całej swej osiowej długości. Tylna część siłownika wykonawczego 714 ma sekcję 872 o zmniejszonej średnicy zewnętrznej względem pozostałej jego części. Koniec sekcji 872 ma otwór 874, który jest gwintowany (nie pokazano) dla sprzężenia ze złączką 740. Wnętrze siłownika wykonawczego 714 stanowi tylna powierzchnia wewnętrzna 876, która przebiega w przybliżeniu przez tylną połowę siłownika wykonawczego 714. Pozostała lub przednia połowa wnętrza siłownika wykonawczego 714 utworzona jest przez osiową przednią powierzchnię wewnętrzną 878, która ma większą średnicę niż tylna powierzchnia wewnętrzna 876. Pomiędzy powierzchniami tylną

165 138

876 i przednią 878 jest promieniowo przebiegające osadzenie 880. W przedniej powierzchni wewnętrznej 878 siłownika wykonawczego 714 jest umieszczona tuleja 882. Część tulei 882 ma zmniejszoną średnicę zewnętrzną, tak że wchodzi ona w tylną powierzchnię wewnętrzną 876. Mająca zmniejszoną średnicę wewnętrzną część tulei 882 tworzy wklęsłe zagłębienie, które współpracuje z odsadzeniem 880 siłownika wykonawczego 714. Odsadzenie 880 działa jako zderzak dla tulei 882, określając jej osiowe położenie w wykonawczym 714.

W tylnej powierzchni wewnętrznej 876 jest umieszczony pierwszy tłok wykonawczy 884. Pierwszy tłok wykonawczy 884 ma pierścień uszczelniający 886 o przekroju kołowym umieszczony w rowku 888 wykonanym w cylindrycznej zewnętrznej powierzchni oiir-szegm tłoka wykonawczego 884. Drugie tłoczysko 746 jest swym jednym końcem przymocowane do pierwszego tłoka wykonawczego 884. Drugie tłoczysko 746 ma część końcową 892 o zmniejszonej średnicy, która przechodzi przez współosiowy otwór 894 w oCiy-szym tłoku wykonawczym 884. Pierwszy tłok wykonawczy 884 jest przymocowany do drugiego tłoczyska 746 za pomocą nakrętki 896 nakręconej na gwint (nie pokazana) na końcu części 892 drugiego tłoczyska o zmniejszonej średnicy. Drugie tłoczysko 746 odchodzi od pierwszego tłoka wykonawczego 884 na całą długość osiową w prawo, jak pokazano na fig. 14, gdzie stanowi swobodny koniec 898.

W tulei 882 jest umieszczony drugi tłok wykonawczy 900 stanowiący z toczyskiem 746 integralną część. Drugi tłok wykonawczy 900 jest usytuowany w środkowej części długości drugiego tłoczyska 746. Drugi tłok wykonawczy 900 ma mb-o0m-y rowek 902, w którym umieszczony jest pierścień uszczelniający 904 o przekroju okrągłym. Drugi tłok wykonawczy 900 jest wpasowany w otwór 906 tulei 882. Pierścień uszczelniający 904 o przekroju okrągłym jest oparty o powierzchnię otworu 906. Tuleja 882 zawiera również drugi otwór 908, który widać na fig. 14 po lewej stronie drugiego tłoka wykonawczego 900. W drugim otworze 908 jest siódma komora 910 utworzona pomiędzy wewnętrzną powierzchnią drugiego otworu 908 a zewnętrzną powierzchnią drugiego tłoczyska 746. Tuleja 882 ma trzeci otwór 912, który ma średnicę umożliwiającą przechodzenie przez niego drugiego tłoczyska 746. Otwór 912 ma rowek 914, w którym umieszczony jest pierścień uszczelniający 916 o przekroju okrągłym dla zapewnienia szczelności pomiędzy tuleją 882 a drugim tłoczyskiem 746. Tuleja 882 ma rowek 918 wykonały* w swej zewnętrznej powierzchni tak, że można w nim umieścić pierścień uszczelniający 920 o przekroju okrągłym zapewniając uszczelnienie pomiędzy tuleją 882 a tylną powierzchnią wewnętrzną 876 siłownika wykonawczego 714.

Część drugiego tłoczyska 746 usytuowana po prawej stronie drugiego tłoka wykonawczego 900 ma średnicę mniejszą niż otwór 906 tulei 882, a pomiędzy nimi utworzona jest ósma komora 922. Ósma komora 922 ma otwór 924, który jest połączony ze złączką kolankową 926. Siódma komora 910 ma otwór 928, który jest połączony ze złączką kolankową stanowiącą trzeci układ kanałowy 930. Piąta komora 931, która jest usytuowana po prawej stronie pierwszego tłoka wykonawczego 884 ma otwór 932, który jest połączony ze złączką kolankową 934, a szósta komora 936, usytuowana po lewej stronie pierwszego tłoka wykonawczego 884 jest połączona z trzecią kamorą 854 pompy 712 poprzez otwór 874, elastomeryczną rurkę 738, gwintowany dolny otwór 794 i rurkę wziernikową 730 oraz mOpo-Cidnii złączki kolankową 784 i trójnikową 790.

Tuleja ustalająca 744 jest podtrzymywana przez płytę montażową 742. Płyta montażowa 742 jest przymocowana do przedniego bloku rozdzielającego 716 śrubami 726 i nakrętkami 728. Tuleja ustalająca 744 ma zewnętrzną, częściowo cylindryczną część 940, która jest wpasowana w przebiegający miCo-m otwór 878. Tuleja ustalająca 744 jest unieruchomiona za pomocą pierścienia ustalającego 942, który współpracuje z rowkiem 944 wykonanym w ściance msim-igo otworu 878 siłm-nCkα wykonawczego 714 i z ymwkCim 946, który jest w zewnętrznej powierzchni częściowo cylindrycznej części 940.

Działanie wzmacniacza z fig. 14 jest podobne jak w przypadku wcześniejszych przykładów wykonania. Wzmacniacz jest przedstawiony w jego położeniu całkowicie wycofanym. Cykl jest uruchamiany przez wprowadzenie sprężonego powietrza do czwartej komory 852, co powoduje, że tłok pierścieniowy 832 porusza się w prawo. Olej po prawej stronie tłoka oiiyścienCm-ego 832 zaczyna wypływać z trzeciej komory 854 i przepływa poprzez rurkę wziernikową 730 i elastomeryczną rurkę 738 do szóstej komory 936. Zwiększenie ilości oleju w szóstej komorze 936 powoduje, że pierwszy tłok wykonawczy 884 siłownika 714 porusza się szybko w prawo. Gdy pierwszy tłok wykonawczy 884 porusza się szybko w prawo, powietrze jest wypuszczane z piątej komory 931.

165 138

PynZzważ drugZ tWok wykonawczy 900 jzst PZoścZą Zrugyegs tWsczzsyα 746, ^woZzi porusza sZę oo w prawo powodując ZspWyw powZzIpzo do seódmem komory 910 Z wypWyw psweetpza z ósmzj komory 922. Ps psczptaswym gprswoZaznZu kppożonegy pywZetpaα ds 1rzzcZej komory 854 po lzczj stpsnez tWska pZzpścZznZswzto 832 nok1ępuje szybke puch dpugezgo 1Wsczykaa 746 w prawo, gdcye ruch zostajz zatrzymany praea styk z sbrabZanym ppzedmyy1em. Tzpoz rozpoczyna sZę cykl gcmapneαnZa sZWy, takZ sam jak spe^ny Zla psppzedoych ppzykWaddw wykonanZa. Ps Zsaynaneu wzmypoeeoea sZWy gamapnZacz powraca Zs poWs^nZa kpyczynyywegy wsyu1za zmnZzjkaenea ceśnZenyα ρyweetpca w peepwszej yymypze 856 Z doprowadzzona kprężynzgy pswZztPza Zs ZpugZzj komory 862, przy pównspcesnym ZoppswodzenZu kppożsnzgs pocZz^za do pZątej komory 931. PWyn hyZroulZczoy z scóstem ksmspy 936 powraca Zo 1rzecZzj komory 854, pZśoZeoye pocZz^za w pawar1zj yszspce 852 cmoyemsza sZę, a tWsk peerśceznesgz 832 powraca do sczgo pyWyżenea psczplaswets.

165 138

Fig-2

165 138 [Fig-8A

rz\ /

HIGH P. AIR

ATMOSPHERE

HIGH P. OIL fFig-8D

IOW P. 01L

165 138

iFig-9

165 138

Fig-H

165 138 'ί·

165 138

iFig-!3B

165 Πβ

165 138

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wzmacniacz pneamatyczno-hydraullczny, zawierający pampę 1 siłownik wykonawczy, pwzy czym pszpa za as naJznZzJ jzdzn tWok c pZzpcsczz tWypczsaezz a sZWscnZa wykonawczy za as najzoezj Jzdzn tWok z dPugZm tWsazysaezm wystającym pyza obudowę Z psmpa spaz sZWownek wykonawczy sp pyWpczsnz zz ssbp za psmscp ksWpaka końcowzgo z pezrcszym ukWadzm kanaWowym, cawZerαjpPzm czynnZk hydrauliczny, znamienny tym, żz psmpa (12, 412, 712) zacezra ppaeZnZ blsk roaZzZelajpcy (16, 416, 716), usytuscany przy nem środkowy blsk rsaZaZelajpcy (18, 418, 718) e tylny pezr^ceznescy blsk pycdzezlajppy (72, 472, 720), z których każdy ma cs najmnZzj jzdzn otwór (160, 560, 860, 86, 436, 786, 864, 78, 478, 778) e którz sp usytuycanz wspóWysescy e w sdstopach od sezbez, przy czym psi^dzy przednem blokZzm pozdzZelajpcym (16, 416, 716) e środkowym blskZzm rsadzZzlajpcym (18, 418, 718) jzst zamocowana pezrcsza cylZodrypzna tulzja (22, 422, 722) majpca pyz^szy ytwór (106, 506, 806), c którym jzst umyzszczsnz tWsk (104, 504, 804), py którzgs jzdnzj strynez jzst pnercsca komsra (156, 556, 856), zaś po drugezj druga kymsra (162, 562, 862), natymeast psmZędzy środkswym blskezm rszdzezlajppym (18, 418, 718) e pZzrścZzoZowym blskezm pszdzZelajpczm (72, 472, 720) jzst zamycywana druga PzlZndpypzna tulzja (24, 424, 724) majpca druge stwór (134, 534, 834), c którym jzst umezsacasny majpcy środkswy ytwór tWsk pZzrśpZzoZswy (132, 532, 832), py którzgy jzdnzj sIpsoZz jzst trczcea komora (154, 554, 854), a po drugezj czwarta ksmora (152, 552, 852), przy czym z tWykezm (104, 504, 804) jzst psWpczsoz pZzrwkze tWsczysky (110, 510, 810), którz jzst ppzekunZę1z p^zz co najmnezj jzdzn ytwór (120, 520, 820) środkoczgo bloku ryzdzezlajęczgy (18, 418, 718) e środkowy stwór tWoka pZzrśpZznZswzgo (132, 532, 832) a obok pompy (12) jzst uzeeszpzyny sZWownZk wykonawczy (14, 414, 714) zawyzramppy tulzję (182, 882) Z majpcy przzdoyą pswZzpzphnZę wzgoętranρ (178, 878), przy czym pszostaWa część sZWownZka gykooawcazgs (14, 414, 714) ma tylnp powZerzphoZę gewoę1pznp (176, 576, 876), w którzj jzst ui^zszczony pezrwszy tWok wykonawczy (184, 584, 884), py którzgo jzdnzj stronez jzst pZpta komora (231, 631, 931), a po drugezj szósta komora (236, 636, 936), przy czym szósta komora (236, 636, 936) seWswneka wykonawczzgo (14, 414, 714) z czwarta kymsra (152, 552, 852) pompy (12, 412, 712) zawZerajp czynnek hydrauleczny Z sp zz sobp psWppzooz ppzepWywows za pomocy zamknZotzgy pZzrwszzgs ukWadu kanaWowzgo, którzgo jzdzn wylst jzst poWpczony z pZerśpZenZowym blskZzm rscZaZelajpczm (72, 472, 720), a drugZ wylot z kZWownZkZem wykonawczym (14, 414, 714), zaś w przzdnZem pogZzpzphnZ wewnętpznzj (178, 878) jzst umeeszczsny drugZ tWok wykonawczy (200, 900), po którzgo jzdnzj stronZz jzst sZódma komara (210, 910), a po drugezj ósma komora (222, 922), natsmZast do peepwszzgs tWoka wzasnawpcegs (184, 584, 884) jzst dsWpPzooe drugZz tWopzzkao (46, 746) ppzzsuoeote ppzec tulzję (182, 882) Z psWpczonz z drugZm tWokezm wykonawczym (200, 900), którz ma część (198, 598, 898) wystajpcp psza sZWowoZk wyksnawczy (14, 414, 714), a ponadto stwór (86, 436, 786) środksczgo bloku pozdzezlαjpczgo (18, 418, 718) ma ujścez w trazpZzm komo^z (154, 554, 854) pompy (12, 412, 712) w poblZżu tWoka pZerścZenZowego (132, 532, 832) doprswadcajpcz sprężony czynnek pnzuzatyccoy ds tpzzcZzm komsry (154, 554, 854), natomZast otwór (160, 560, 860) ppzednezgo bloku pscdceelαmppzgo (16, 416, 716) ma ujścez w pZzrwsze_lj aomopae (156, 556, 856) pompy (12, 412, 712) w poblZżu pezrwsczgo tWoka (104, 504, 804) doprowadzajppe sprężony pcyonZk ds pezpwscego tWska (104, 504, 804).
2. Wzmacwazac nacztg ZWSttz. 1, znamlennn z t m, żz pleztszy ukzyt kWaataan jzst uasztaW1ogaoy w koWpaku końcowym (20, 420) usytuowanym przy pZzpŚpZeoZswym bloku psadzZelajpcym (72, 472), przy czym ksWpak końcowy (20, 420) ma kanaW (168, 568), którzgo pZepwkcy wylot jzst dopasowany do wylotu co najmoezm mzdoeto otworu (78, 478) pZzrśceznZswzgo bloku rszdcezlamppeto (72, 472), a co najmnZzj jzdzn prcepZwlztWy jzgs druge wylst jzst oddalony od pezpgkzzto wylstu Z jzst psWpczsny z szóstp komorp (236, 636) sZWswoeaa wykonawczzgo (14, 414).

165 138
3. Wzmacniacz według zastrz. 2, znamienny tym, Ze kołpak końcowy (20, 420), przedni blok rozdzielający (16, 416) i pierścieniowy blok rozdzielający (72, 472) są przymocowane do środkowego bloku rozdzielającego (18, 418) za pomocą zestawu śrub (26).
4. Wzmacniacz według zastrz. 2, znamienny tym, Że kołpak końcowy (20, 420) stanowi jedną część z pierścieniowym blokiem rozdzielającym (72, 472).
5. Wzmacniacz według zastrz. 1 , znamlnnyy tym, te pierwszy układ kanałowy łączący szóstą komorę (936) siłownika wykonawczego (714) i czwartą komorę (852) pompy (712) zawiera odkształcalny niemetalowy łącznik rurowy (738).
6. Wzmacniacz według zastrz. ,, znamennny t m m, te co najmniej jeden otwór (160, 560, 860) przedniego bloku rozdzielającego (16, 416, 716) jest połączony ze źródłem sprężonego czynnika pneumatycznego.
7. Wzmacniacz według zastrz. 1, znamienny tym, że środkowy blok rozdzielający (18, 418, 718) ma co najmniej jeden otwór (164, 564, 864) połączony z drugą komorą (162, 562, 862) w pobliżu pierwszego tłoka (104, 504, 804) i połączony ze źródłem sprężonego czynnika pneumatycznego.
8. Wzmacniacz według zastrz. 1, znamienny tym, że z pompą (12, 412, 712) jest połączony drugi układ kanałowy (92, 482, 792), którego wylot (90, 490, 790) jest połączony ze zbiornikiem (94) czynnika hydraulicznego.
9. Wzmacniacz według z asttz. Z, znamienny tym, Ze w yrugZ ra uZładzie kan ałowym (92) jest zamontowany zawór zwrotny (96) otwierany w kierunku oo zbiornika (94) czynnika hydraulicznego do czwartej komory (152).
10. Wzmacniacz według zasrzz, 1, znamienny tym, Ze w zewnętrznej ściance siłownika wykonawczego (14, 414, 714) jest ukształtowany wylot trzeciego układu kanałowego (232, 930), którego wlot jest połączony z piątą komorą (231, 631, 931) sąsiadującą z pierwszym tłokiem wykonawczym (184, 584, 884).
11. Wzmacniacz według zastr., 1, znamienny ty,, że drugi tłok wykonawczy (200, 900) stanowi integralną część z drugim toczyskiem (46, 746).
12. Wzmacniacz według za^rz. 11, znamiony, ty,, że wwstająca częśó (1^0, 598, 898) drugiego tłoczyska (46, 746) jest otoczona przez tuleję ustalającą (44, 744) przymocowaną do siłownika wykonawczego (14, 414, 714).
13. Wzmacniacz według zastrz. 11, znamienny tym, że część drugiego toczyska (46, 746) usytuowana w ósmej komorze (222, 722) i w tulei ustalającej (44, 744) ma kształt niekołowy.
14. Wzmacniacz według zastrz. 13, znamienny ty,, Ze na Jednym końcu drugiego tłoczyska (46) jest osadzony teleskopowo łącznik (32), który jest ruchomy wzdłuż drugiego tłoczyska (46).
15. Wzmacniacz według zast^. 14, znamienny tym, że w łączniku (32) jest umieszczony czujnik (35) siły.
16. Wzmacniacz według zastrz. 15, znamienny t m m, Ze , łczzi^, (32) pomiędzy drugim toczyskiem (46) s łącznikiem 1(32 jest umieszczona sprężyna (37).
17. Wzmacniacz według zastrz. 16, znamienny ty,, Ze łącznik 03) ma prommee niowo usytuowany otwór (39), w którym są umieszczone przewody elektryczne (41) czujnika (35) siły.
18. Wzmacniacz według zastrz. i, znamienny tym , 2żw pobliżu kołpaka końcowego (20, 420) jest usytuowany zespół kontrolny (252, 652) położenia tłoka pierścieniowego 1133l 532) w drugiej cylindrycznej tulei (24, 424).
19. Wzmacniacz według zastrz. i, znamienny t y rn, iż w ddugiej cznlndłrczπe J tulei (424) pompy (412) jest umieszczony tłok odwodzący (536), po którego tylnej stronie jest komora odwodzenia (553), połączona z drugim układem kanałowym (482) doprowadzającym do niej płynny czynnik pod ciśnieniem.
20. Wzmacniacz według esttrz. 19, znamienny tym, ż, pomiązy, tłokiem odwodzącym (536) i tłokiem pierścieniowym (532) jest element ustalający OO), który stanowi zderzak ograniczający skok tłoka odwodzącego (536).

165 138