PL164960B1 - Srodek grzybobójczy PL PL - Google Patents

Srodek grzybobójczy PL PL

Info

Publication number
PL164960B1
PL164960B1 PL90284859A PL28485990A PL164960B1 PL 164960 B1 PL164960 B1 PL 164960B1 PL 90284859 A PL90284859 A PL 90284859A PL 28485990 A PL28485990 A PL 28485990A PL 164960 B1 PL164960 B1 PL 164960B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
phenyl
methyl
substituted
alkyl
enantiomer
Prior art date
Application number
PL90284859A
Other languages
English (en)
Inventor
Detlef Geffken
Dennis R Rayner
John B Adams Jr
Original Assignee
Du Pont
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Du Pont filed Critical Du Pont
Publication of PL164960B1 publication Critical patent/PL164960B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D263/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings
    • C07D263/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings
    • C07D263/30—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D263/34—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D263/44—Two oxygen atoms
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N43/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds
    • A01N43/72—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds having rings with nitrogen atoms and oxygen or sulfur atoms as ring hetero atoms
    • A01N43/74—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds having rings with nitrogen atoms and oxygen or sulfur atoms as ring hetero atoms five-membered rings with one nitrogen atom and either one oxygen atom or one sulfur atom in positions 1,3
    • A01N43/76—1,3-Oxazoles; Hydrogenated 1,3-oxazoles
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N43/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds
    • A01N43/90—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds having two or more relevant hetero rings, condensed among themselves or with a common carbocyclic ring system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04—Antibacterial agents
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D263/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings
    • C07D263/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings
    • C07D263/30—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D263/34—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D263/46—Sulfur atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D413/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D413/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D413/04—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D413/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D413/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D413/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D413/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D413/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing three or more hetero rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D495/00—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D495/02—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D495/10—Spiro-condensed systems

Landscapes

  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Dentistry (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Pest Control & Pesticides (AREA)
  • Agronomy & Crop Science (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)

Abstract

1. Srodek grzybobójczy zawierajacy substancje c zynna raz obojetny nosnik lub rozcienczalnik i/lub sub- stancje pomocnicze, znamienny tym, ze jako substancje czynna zawiera co najmniej jeden oksazolidynon 0 ogól- nym wzorze 1, w którym A oznacza atom tlenu lub grupe NR4, W oznacza atom tlenu lub siarki, R 1 oznacza atom wodoru, C 1-C4-alkil, chlorowcometyl, C3-C4 -cyklo- alkil, C2-Ca-alkenyl lub benzyl, Ra oznacza fenvl pod- stawiony R i R8, naftyl, tienyl podstawiony R5 i R6 , furyl, pirydyl podstawiony R6, C 1- C 2 -alkil podstawiony fenoksylem lub grupa fenylotio, C 1-C 6 -alkil lub cyklo- heksyl, wzglednie R1 i R2 razem z atomem wegla, z któ- rym sa zwiazane, tworza spirocykloheksyl, spiro-9-fluore- nyl, spiro-1-indanyl, spiro-1-tetralinyl lub spiro-4-chro- manyl, R3 oznacza fenyl podstawiony R7, benzyl, pirydyl podstawiony R7, pirymidyl, pim iazyl podstawiony R , C 4-C 6 -alkil lub cykloheksyl, R oznacza atom wodoru, acetyl, C2-C3-chlorowcoalkilokarbonyl, metoksyacetyl lub C1- C1-alkil, wzglednie R3 i R4 razem z atomem azotu, z którym sa zwiazane, tworza pierscien indolilowy lub pirolowy, Rs oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-C4-alkil, C1- C 5-alkoksyl, C1- C 2 -chlorowcoalkoksyl, metylosulfonyl, grupe nitrowa, fenyl, fenoksyl podsta- wiony R6, grupe fenylotio, benzyloksyl, benzyl, karbo- metoksyl, cykloheksyl, grupe N(CH3)2 lub grupe NH2, R6 oznacza atom wodoru, 1 lub 2 atomy chlorowca, C1-C4-alkil, trójfluorometyl, metoksyl, grupe metylotio, grupe nitrowa, fenoksyl lub cykloheksyl, a R7 oznacza 0, 1 lub 2 podstawniki wybrane sposród takich jak trójfluo- rometyl, trójfluorometoksyl, grupa nitrowa.................... ( 3 0 ) Pierwszenstwo: 21.04.1989, US,89 341741 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek grzybobójczy zawierający oksazolidynon jako substancję czynną.
Związki pokrewne związkom stosowanym jako substancja czynna w środku według wynalazku ujawniono w japońskim zgłoszeniu patentowym nr 61/200978 jako środki lecznicze, agrochemiczne i mikrobobójcze, a w europejskim zgłoszeniu patentowym nr 249 328 ogólnie jako biocydy. W zgłoszeniach tych nie wymieniono związków 0 wzorze 1 ani nie sugerowano ich zastosowania jako fungicydów szczególnie skutecznych dla ochrony roślin przed chorobami.
Sposoby wytwarzania takich związków ujawniono w następujących publikacjach: D. Geffken, Z. Naturforsch., 1983,386,1008, D. Geffken, G. Zimmer, Chem. Ber., 1973, 106,2246, D. Geffken, Arch. Pharm., 1982, 315, 1802 i D. Geffken, Z. Naturforsch., 1987, 426, 1202.
Obecnie nieoczekiwanie stwierdzono, że związki 0 wzorze 1 są skuteczne jako fungicydy i opracowano nowy sposób wytwarzania tych związków.
Środek według wynalazku zawiera substancję czynną oraz obojętny nośnik lub rozcieńczalnik i/lub substancje pomocnicze, a jego cechą jest to, że jako substancję czynną zawiera co najmniej jeden oksazolidynon 0 ogólnym wzorze 1, w którym A oznacza atom tlenu, lub grupę NR4, W oznacza atom tlenu lub siarki, R1 oznacza atom wodoru, C1-C<j-alkil, chlorowcometyl, C3-C4cykloalkil, C2-C 3-alkenyl lub benzyl, R2 oznacza fenyl podstawiony Rs i Re, naftyl, tienyl podstawiony R5 i R®, furyl, pirydyl podstawiony R6, C1-C2-alkil podstawiony fenoksylem lub grupą fenylotio, C1-C6-alkil lub cykloheksyl, względnie R1 i R2 razem z atomem węgla, z którym są związane, tworzą spirocykloheksyl, spiro-9-fluorenyl, spiro-1-indanyl, spiro- 1 ^t^^^ralinyl lub spiro4- chromanyl, R3 oznacza fenyl podstawiony R7, benzyl, pirydyl podstawiony R7, pirymidyl, pirydazyl podstawiony R7, C4-Ce-alkil lub cykloheksyl, R4 oznacza atom wodoru, acetyl, C2-C3chlorowcoalkilokarbonyl, metoksyacetyl lub C1-C5-alkil, względnie R, i r4 razem z atomem azotu, z którym są związane, tworzą pierścień indolilowy lub pirolowy, R5 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-C4-alkil, C1-C5-alkoksyl, C1-C2-chlorowcoalkoksyl, metylosulfonyl, grupę nitrową, fenyl, fenoksyl podstawiony R6, grupę fenylotio, benzyloksyl, benzyl, karbometoksyl, cykloheksyl, grupę N(CH 3)2 lub grupę NH 2, R6 oznacza atom wodoru, 1 lub 2 atomy chlorowca, C1-C 4-alkil, trójfluorometyl, metoksyl, grupę metylotio, grupę nitrową, fenoksyl lub cykloheksyl, a R7 oznacza 0, 1 lub 2 podstawniki wybrane spośród takich jak trójfluorometyl, trójfluorometoksyl, grupa nitrowa, COOCH3, atom chlorowca, C1-C 4-alkil lub C1-C5-alkoksyl, przy czym gdy pierścień fenylowy jest dwupodstawiony, to wówczas jedna z grup alkilowych lub alkoksylowych oznacza grupę metylową lub metoksylową, a ponadto gdy A oznacza atom tlenu, to wówczas R3 oznacza fenyl.
Ze względu na silne działanie grzybobójcze i łatwość syntezy korzystne są związki 0 wzorze 1, w którym A oznacza NR4, R1 oznacza C1-C4-alkil, chlorowcometyl lub winyl, R2 oznacza fenyl podstawiony R5 i Re, cykloheksyl, tienyl podstawiony R6 lub pirydyl podstawiony R6, r3 oznacza fenyl podstawiony R7, a R4 oznacza atom wodoru, acetyl lub Ci-C2-alkil, w szczególności związki 0 wzorze 1, w którym R1 oznacza Ci-C4-alkiI lub winyl, R2 fenyl R5 i Re, R3 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony 1 lub 2 atomami chlorowca, metylami lub metoksylami, R4 oznacza atom wodoru lub metyl, R5 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, Ci-C4-alkil, C1-C5alkoksyl, benzyloksyl, F3CO, F2HCO, Ci-C2-chlorowcoalkoksyl, fenoksyl podstawiony Re, przy czym gdy Rs ma znaczenie inne niż H lub F, to wówczas podstawnik R’ jest w pozycji para pierścienia, a R6 oznacza atom wodoru, 1 lub 2 atomy F lub Cl, metyl lub metoksyl, a zwłaszcza związki 0 wzorze 1, w którym R1 oznacza CH3, R4 oznacza atom wodoru lub metyl, R5 oznacza H, F, Cl, CH3, Ci-Cs-alkoksyl lub fenoksyl podstawiony 1 lub 2 atomami F lub Cl, CH3 lub CH3O, Re oznacza H lub F, a R7 oznacza F, H lub CH3. Najkorzystniejsze są następujące związki: 5-metylo-5(4^fenoksyfenylo)^3-^i^f^r^^^l(^:^i^Hr^<^^(^^l^ic^)^i^^i3oksazolidynon-4 i jego enancjomer S, 5-metylo-5fenylo-3-(N'-fenylo-N'-me^yloamino)^^^i^i^^^^^ooksazolidynon-^ i jego enancjomer S, 5-[4-(4bremofenoksy)fenyIo]-5-metylo-3-fenyloamino-2-tioketooksazelidynon-4 i jego enancjomer S,
5- [4^i^;^^in^(^^ofenoksy)fenylo]-5^ime^;^^<^'^:^^ff^i^^ll^:^i^]^^<^-^:^^l^i^^^^^ooksazolidynon-4 i jego enancjomer S, 5-(2,4-dwufluorofenyle)-5-metylo-3-(fenyloamino)ύksazelidynedien-2,4 i jego enancjomer S, 5-metylo-5-(4-fenoksyfeny!e)-3-(fenyloam;no)eksazolidyπodien-2,4 i jego eΓ.ancjemeϊ S, 5-(2,5dwufluorefenyle)-5-metyle-5-(fenyloamino)oksazolίdynodien-2,4 i jego enancjomer S, 5-(2-05.10^ fenylo)-5-metylo-3-(fenyloamino)oksazolidynodien-2,4 i jego enancjomer S oraz 5-[4-(3-fluorofeneksy)f¢nylo]-5-metyIo-3-(('fnyloamino)oksazolidynodien-2,4 i jego enancjomer S.
164 960
Nowe są związki o wzorze 1, w którym A, W i R1-R7 mają wyżej podane znaczenie, przy czym (1) gdy A oznacza atom tlenu, to wówczas R3 oznacza fenyl podstawiony R5 i Re, (2) gdy R2 oznacza niepodstawiony fenyl, to wówczas R1 ma znaczenie inne niż atom wodoru, metyl lub benzyl, (3) gdy R1 oznacza atom wodoru, metyl lub cykloheksyl, to wówczas R2 ma znaczenie inne niż metyl, izopropyl lub cykloheksyl i (4) R1 i R2 razem mają znaczenie inne niż -(CH 2 )5-. Jednak nieliczne znane związki nie były znane jako fungicydy.
Związki 0 wzorze 1 wytwarza się sposobem przedstawionym na schemacie 1, ilustrującym wytwarzanie 5-metyIo-5-fenylo-3-fenyloamino-2--ioketo—^oksazolidynonu. Szczegółowy sposób postępowania i jego warianty przedstawiono na schematach 2-15. Fachowiec przyzna, że gdy R1 i R2 są różne, związki 0 wzorze 1 przedstawione na schemacie 1 mają centrum chiralności. Sposób ten dotyczy zarówno wytwarzania mieszanin racemicznych jak i czystych enancjomerów. Chociaż jeden z enancjomerów konkretnego związku o wzorze 1 może mieć wyższe działanie grzybobójcze, to drugi z nich też nie jest pozbawiony takiego działania ani też nie wywiera szkodliwego wpływu na działanie enancjomeru o większej aktywności.
Jak przedstawiono na schemacie 2, związki o wzorze 1 można wytwarzać, działając na odpowiedni związek heterocykliczny o wzorze 2 odpowiednią aminą o wzorze 3. Reakcję prowadzi się w temperaturze o-5o°C, w obojętnym rozpuszczalniku takim jak chlorek metylenu, THF lub benzen. Szczegóły postępowania ujawniono w powołanych dalej publikacjach.
Związki o wzorze 1, w którym W oznacza atom siarki, można wytwarzać jak przedstawiono na schemacie 3. W wyniku działania na tioketodioksazynony o wzorze 2a hydroksyaminami (A oznacza atom tlenu) lub hydrazynami (A oznacza grupę NR4) o wzorze 3, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak chlorek metylenu, benzen lub THF, w temperaturze od -10 C do 35°C otrzymuje się tioketooksazolidynony o wzorze 1a (D. Geffken, Z. Naturforsch, 1983, 38b, 10o8).
Tioketodioksazynowy o wzorze 2a wytwarza się sposobem przedstawionym na schemacie 4. Kwas hydroksamowy o wzorze 4 poddaje się reakcji ze środkiem tionującym o wzorze 5, takim jak tiofosfen (X oznacza atom chloru) w obecności zasady lub 1,1'-tiokarbonylodwuimidazol (X oznacza grupę imidazolową), otrzymując tioketodioksazynowy o wzorze 2a. Reakcję prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku w temperaturze -2o - +25°C (D. Geffken, Z. Naturforsch, 1983, 38b, 10o8). Otrzymane produkty są zwykle nietrwałe w temperaturze pokojowej i dlatego poddaje się je reakcji z pożądaną aminą o wzorze 3 natychmiast po wyodrębnieniu.
Hydroksyaminy (A. J. Gastellino, H. Rapoport, J. Org. Chem., 1984, 49, 1348) (związki o wzorze 3, w których A oznacza atom tlenu) i hydrazyny [J. Timberlake, J. Stowell, The Chemistry of the Hydrazo, Azo and Azoxy Groups (S. Patri Ed), John Wiley and Sons, Ltd., London (1975) str. 69; J. P. Demers, D. J. Klaubert, Tetrahedron Lett., 1987,4933] (związki o wzorze 3, w którym A oznacza grupę NR4) mogą być wytworzone przez fachowca metodami opisanymi w cytowanej literaturze.
Syntezę potrzebnych kwasów hydroksamowych o wzorze 4 można przeprowadzić w znany sposób. Jak przedstawiono na schemacie 5, w wyniku kondensacji kwasu ff-hydroksykarboksylowego o wzorze 6, w którym Z oznacza atom wodoru, z chlorowodorkiem N-metylohydroksyloaminy otrzymuje się pożądane kwasy hydroksamowe o wzorze 4 (D. Geffken, M. Kampf, J. Chem. Ztg., 1979, 103, 19). Jako dodawaną zasadę zwykle stosuje się trójetyloaminę, a jako środek odwadniający - 1,3-dwucykloheksylokarbodwuimid (DCC).
Kwasy 1-hydroksykarboksylowe są dostępne w handlu lub wytwarza się je z ketonów bądź aldehydów w znany sposób przez tworzenie cyjanohydryn i ich następną hydrolizę [np. Org. Syn. Coll. Vol. IV, 58 (1968)] dotyczy wytwarzania kwasu atromlekowego z acetofenonu. Estry można wytwarzać z kwasów 1-hydroksykarboksylowych w znany sposób. Alternatywnie, arylowe estry kwasów a-hydroksykarboksylowych można także wytwarzać, działając na estry kwasu pirogronowego nukleofilowymi reagentami metaloorganicznymi, takimi jak bromek fenylomagnezu lub fenylolit, jak to opisano w literaturze (R. G. Salomon, S. N. Pardo, S. Ghosh, J. Org. Chem, 1982, 47, 4692). Publikacja „Dictionary of Organie Compounds“, t. 3, 4 wyd. (1965), str. 1791 (Oxford Univ. Press) wymienia kwas atromlekowy i jego estry.
Alternatywne sposoby wytwarzania związków o wzorze 4 są znane w literaturze. Jak zilustrowano na schemacie 6, kwasy α-hydroksyhydroksapiowe o wzorze 4 można także wytwarzać, traktując kwas α-ketohydroksamowy o wzorze 7 nadmiarem reagenta Grignarda. (D. Geffken, A. Burchardt., Arch. Pharm. 1988, 321, 311). Reakcję prowadzi się w ciągu 2-6 godzin w warunkach
164 960 5 wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Ten sposób postępowania jest najlepszy w przypadku, gdy R2 w kwasie hydroksamowym 0 wzorze 7 oznacza grupę nie ulegającą enolizacji, np. fenyl.
Kwasy α-ketohydroksamowe 0 wzorze 7 wytwarza się przez kondensację chlorku kwasu glioksylowego 0 wzorze 8, pochodzącego od odpowiedniego kwasu karboksylowego, jak przedstawiono na schemacie 7 (D. Geffken, A. Burchardt, Arch. Pharm. 1988, 321, 311) z Otrójmetylosililo-N-metylohydroksyloaminą (D. Geffken, A. Burchardt, Arch. Pharm, 1988, 321, 311). Reakcję prowadzi się w mieszaninie pirydyny z chlorkiem metylenu w temperaturze 0-25°C.
Wyjściowe α-ketokwasy 0 wzorze 8 są albo dostępne w handlu albo otrzymuje się je przez utlenienie odpowiedniego ketonu metylowego dwutlenkiem selenu (G. Ballmann, K. Haegele, Annalen. 1963, 662, 147).
Trzeci sposób wytwarzania kwasów a-hydroksyhydroksamowych 0 wzorze 4 jest charakterystyczny dla przypadku, gdy we wzorze 4 R1= R2 (związek 0 wzorze 4a). Sposób ten, przedstawiony na schemacie 8, polega na dodawaniu nadmiaru reagenta Grignarda, zwykle pięciu równoważników, do roztworu kwasu hydroksamowego 0 wzorze 9 w eterze (D. Geffken, Arch. Pharm., 1987, 320, 392). Reakcję zwykle prowadzi się w warunkach wrzenia pod chłodnicą zwrotną.
Wyjściowe kwasy hydroksamowe 0 wzorze 9 wytwarza się, działając na chlorek etylooksalilu 0 wzorze 10 chlorowodorkiem N-metylohydroksyloaminy jak przedstawiono na schemacie 9. Jako wymiatacz kwasu dodaje się węglan sodowy (D. Geffken, Arch. Pharm., 1987, 320, 382).
Związki 0 ogólnym wzorze 1, w którym W i A oznaczają atomy tlenu (związki 0 wzorze 1c) wytwarza się sposobem przedstawionym na schemacie 10. W wyniku dodawania do kwasu hydroksamowego 0 wzorze XI środka karbonylującego, np. fosfenu (X oznacza atom chloru), 1,1'karbonylodwuimidazolu (X oznacza grupę imidazolową) lub chlorku oksalilu, otrzymuje się dwuketotetrahydrooksazole 0 wzorze 1c. Cyklizację można prowadzić w obojętnym rozpuszczalniku, np. w benzenie lub w chlorku metylenu, w temperaturze 0-80°C. Szczegóły doświadczalne dla tego typu reakcji podobnie jak wytwarzanie wyjściowych kwasów hydroksamowych jest opisane (D. Geffken, G. Zinner, Chem. Ber. 1973, 106, 2246).
Związki 0 wzorze 1, w którym W oznacza atom tlenu a A oznacza grupę -NR4 (związki 0 wzorze 1d) wytwarza się, działając na kwas hydroksamowy 0 wzorze 2b różnymi hydrazynami, jak przedstawiono na schemacie 11. W zależności od rodzaju podstawników w związku 0 wzorze 2b i hydrazyny, biorącej udział w reakcji, można nie wyodrębniać pośrednio N-aminokarbaminianu 0 wzorze 12. W przypadku, gdy zamknięcie pierścienia w warunkach reakcji nie przebiega spontanicznie, działanie na związek 0 wzorze 12 trójetyloaminą w obojętnym rozpuszczalniku (takim jak THF) w temperaturze 25-80°C indukuje cyklizację do związku 0 wzorze 1d. (D. Geffken, Arch. Pharm., 1982, 315, 802; D. Geffken. Synthesis. 1981, 38).
Dioksazynodiony 0 wzorze 2b wytwarza się łatwo z odpowiedniego kwasu a-hydroksyhydroksamowego przez działanie na niego 1,1'-karbonylodwuimidazolem, jak przedstawiono na schemacie 12. Cyklizację prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak chlorek metylenu, i ulega ona w temperaturze 25°C zakończeniu w ciągu mniej niż 1 minuty. (D. Geffken, Arch. Pharm., 1982, 315, 802; D. Geffken. Synthesis. 1981, 38).
Oprócz sposobów opisanych poprzednio, oksazolidynodiony 0 wzorze 1, w którym W oznacza atom tlenu, wytwarza się przez desulfuryzację tioketooksazolidynonów jak przedstawiono na schemacie 13. Ogólny sposób wytwarzania oksazolidynodionów opisano niżej. Tioketooksazolidynon 0 wzorze 1b rozpuszcza się w mieszającym się z wodą rozpuszczalnikiem organicznym, takim jak metanol, aceton, acetonitryl, dwumetyloformamid, dioksan, tetrahydrofuran lub podobnym, przy czym korzystne są metanol i aceton. Na roztwór działa się środkiem desulfuryzującym takim jak wodny roztwór Oxone (KHSO5), wodny roztwór azotanu srebra, bielinką (NaOCl), różnymi nadtlenkami i nadkwasami lub innymi reagentami znanymi fachowcom do utleniania siarki. Korzystny jest wodny roztwór Oxone i wodny roztwór azotanu srebra. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze od około -20°C do około 100°C, aż do zakończenia reakcji.
Produkt można wyodrębniać przez odparowanie rozpuszczalnika i oczyszczać przez przemywanie wodą w nie mieszającym się z wodą rozpuszczalniku, takim jak chlorek metylenu lub eter. Suszenie, odparowanie rozpuszczalnika i następne dalsze oczyszczanie przez rekrystalizację lub chromatograficznie daje czysty oksazolidynodion 0 wzorze 1d.
164 960
Ujawniono także nowy sposób wytwarzania tioketooksazolidynonów o wzorze 1b, przebiegający szybko i z dobrą wydajnością. Składa się on z czterech kolejnych reakcji: (1) reakcji estru kwasu 1-hydroksykarboksylowego z zasadą: (2) reakcji produktu reakcji (1) z dwusiarczkiem węgla; (3) reakcji produktu reakcji (2) ze środkiem acylującym, i (4) reakcji produktu reakcji (3) z podstawioną hydrazyną. Te kolejne reakcje dogodnie prowadzi się w tym samym naczyniu reakcyjnym, bez wyodrębniania produktów pośrednich. Sposób ten przedstawiono na schemacie 14 dla specyficznego przypadku wytwarzania 5-metylo-5-fenylo-3-fenyloamino-2-tioketo-4-oksazolidynonu, a ogólnie na schemacie 15.
Wytwarzanie α-hydroksyestrów o wzorze 6, stosowanych w reakcji przedstawionej na schemacie 15 omówiono poprzednio. Grupa estrowa może być grupą C1-C12-alkilową, C3-C4alkenylową, C3-C12-cykloalkilową, Ce-Cycykloalkiloalkilową, C2-C4-alkoksyalkilową lub benzylową. Korzystne, ze względu na łatwość przebiegu syntezy, niski koszt lub większą użyteczność estrów, są estry o wzorze 6, w którym Z oznacza C1-C 4-alkil.
Tioketooksazolidynony o wzorze 1b, wytwarzane tym sposobem korzystnie ze względu na łatwość przebiegu syntezy, niski koszt lub większą użyteczność są związkami, w których R1 oznacza metyl, R2 oznacza fenyl podstawiony podstawnikami R5 i R&, R3 oznacza fenyl podstawiony podstawnikiem R7, a R4 oznacza atom wodoru.
Dla fachowca jest zrozumiałe, że optymalna kombinacja czasu reakcji, jej temperatury, stechiometrii, stosowanych rozpuszczalników i podobne czynniki wpływające na przebieg poszczególnych reakcji przedstawionych na schemacie 15, zależą od rodzaju wytwarzanego produktu, jak też od wzajemnej wagi tych czynników i umiejętności fachowca. Np. czas reakcji powinien być dostateczny aby zaszła pożądana reakcja; temperatura reakcji powinna być wystarczająca do przeprowadzenia pożądanej reakcji w pożądanym czasie bez niepożądanego rozkładu lub reakcji ubocznych; stosunki stechiometryczne reagentów powinny na ogół mieć wartości teoretyczne ze względu na koszty, z uwzględnieniem konieczności skompensowania strat na parowanie i innych strat; a rozpuszczalnik może być dobrany np. tak, aby składniki mieszaniny reakcyjnej miały w nim dobrą rozpuszczalność po to, aby uzyskać stosunkowo szybki przebieg reakcji.
W reakcji (1) stosuje się zasady zdolne do deprotonizacji grupy hydroksylowej bez szkodliwych reakcji ubocznych. Należą do nich trzeciorzędowe alkoholany metali alkalicznych, a także wodorki i wodorotlenki metali alkalicznych. Korzystne, ze względu na wyższą rozpuszczalność, reaktywność, łatwość i bezpieczność stosowania, wyższą wydajność i ekonomię procesu, są trzeciorzędowe alkoholany potasowe, takie jak III rzęd. butanolan potasowy i III rzęd. amylan potasowy, zwłaszcza III rzęd. butanolan potasowy.
Jako rozpuszczalnik stosuje się sam ester kwasu 1-hydroksykarboksylowego i ogólnie znane niehydroksylowe rozpuszczalniki, takie jak etery (np. eter etylowy, tetrahydrofuran, dioksan, 1,2-dwumetoksyetan), estry (np. octan metylu i etylu), amidy (np. N,N-dwumetyloformamid, N,N-dwumetyloacetamid, 1-metylopirolidon-2), nitryle (np. acetonitryl) i podobne, oraz mieszaniny zawierające jeden lub większą liczbę tych rozpuszczalników. Korzystne są te rozpuszczalniki, w których reagenty dobrze się rozpuszczają.
Temperatura reakcji może zmieniać się od około -80°C do około + 100°C, korzystnie od -20°C do + 80°C, zwłaszcza od -5°C do + 50°C. Dogodna do prowadzenia reakcji jest temperatura pokojowa.
W przypadku rozpuszczalnych reagentów potrzebny czas reakcji jest krótki, np. w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej czas reakcji wynosi 0,5-15 minut.
W reakcji (2) dwusiarczek węgla (CS2) kontaktuje się z produktem reakcji (1) w temperaturze od-20°Cdo + 100°C, korzystnie od-10°C do +50°C, w ciągu od 5 sekund do 24 godzin, korzystnie 5-30 minut. Reakcja przebiega szybko w przypadku rozpuszczalnych reagentów. Dogodną temperaturą prowadzenia reakcji jest temperatura pokojowa.
W reakcji (3) środek acylujący, zdolny do tworzenia mieszanego bezwodnika z produktem reakcji (2) kontaktuje się z tym produktem. Do środków acylujących należą chloromrówczany, np. chloromrówczan metylu, chloromrówczan etylu, chloromrówczan propylu, chloromrówczan butylu i chloromrówczan benzylu, oraz inne środki acylujące. Korzystnymi środkami acylującymi są chloromrówczany metylu i etylu. Reakcja przebiega szybko i ulega zakończeniu w ciągu od 5
164 960 sekund do godziny w przypadku rozpuszczalnych reagentów. Większość reakcji ulega zakończeniu w ciągu 1-30 minut. Temperatura prowadzenia reakcji wynosi od -20°C do + 50°C, korzystnie od -10°C do +25°C. Dogodna do prowadzenia tej reakcji jest temperatura od 0°C do temperatury otoczenia.
W reakcji 4 podstawioną hydrazynę kontaktuje się z produktem reakcji (3). Podstawioną hydrazynę można stosować w postaci wolnej zasady lub jako mieszaninę jej soli z kwasem i dodanego wymiatacza kwasu, takiego jak trzeciorzędowa zasada aminowa (np. trójetyloamina, N,N-dwuizopropylo-N-etyloamina). Reakcja jest szybka, wymaga nie więcej niż kilku minut w przypadku rozpuszczalnych reagentów. Czas reakcji wynosi od 10 sekund do 24 godzin, korzystnie od 1 minuty do 8 godzin. Temperatura reakcji może zmieniać się w granicach od -20°C do + 100°C. Dogodnie reakcję prowadzi się w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej.
Produkt reakcji (4) można wyodrębniać przez odparowanie rozpuszczalnika reakcji i oczyszczać, jeśli to pożądane, przez rozpuszczenie w nie mieszającym się z wodą rozpuszczalniku (np. w czterochlorku węgla, chlorku butylu, eterze), przemycie wodą, kwasem nieorganicznym i zasadą i następnie wysuszenie i odparowanie rozpuszczalnika, a następnie 0 ile to pożądane, przez krystalizację lub chromatografię.
Przykładowe związki 0 wzorze 1 stanowiące substancję czynną środka według wynalazku, to jest związki 0 wzorze 1e, przedstawiono w tabeli 1, w której skrót t. t. oznacza temperaturę topnienia.
Tabela I
Numer związku W r1 R’ R’ R* T. t (°C)
1 2 3 4 5 6 7
1 2 S s metyl metyl fenyl fenyl fenyl fenyl H H 109 87
3 s metyl fenyl fenyl H 87
4 s H fenyl fenyl H 142
5 s etyl fenyl fenyl H 96
6 s n-butyl fenyl fenyl H 100
7 s cyklopropyl fenyl fenyl H 98
8 s cyklobutyl fenyl fenyl H olej ’’
9 s winyl fenyl fenyl H 107
10 s allil fenyl fenyl H 113
II s benzyl fenyl fenyl H 116
12 s H metyl fenyl H 117
13 s H t-butyl fenyl H 98
14 s H izopropyl fenyl H 107
15 s H cykloheksyl fenyl H 90
16 s metyl metyl fenyl H 132
17 s benzyl metyl fenyl H 99
18 s metyl fenoksymetyl fenyl H 77
19 s metyl cykloheksyl fenyl H olej“
20 s metyl 4-chlorofenyl fenyl H 156
21 s metyl 3-chlorofenyl fenyl H 105
22 s metyl 2<hlorofenyl fenyl H 170
23 s metyl 4-fluorofenyl fenyl H 150
24 s metyl 3-fluorofenyl fenyl H 108
25 s metyl 4-bromofenyl fenyl H 115
26 s metyl 3,5-dwuchlorofenyl fenyl H 152
27 s metyl 3,4-dwuchlorofenyl fenyl H 143
28 s metyl 2,4-dwuchlorofenyl fenyl H 161
29 s metyl 2-ffuorofenyl fenyl H 123
30 s etyl 2-fluorofenyl fenyl H 130
31 s winyl 2-fluorofenyl fenyl H 102
32 s metyl 2-fluorofenyl 4-fluorofenyl H 129
33 s metyl 2-fluorofenyl 2-metylofenyl H 129
34 s metyl 2-fluorofenyl 4-metylofenyl H 140
35 s metyl 2-fluorofenyl 2,6-dwuchlorofenyl H 148
36 s metyl 2-fluorofenyl fenyl metyl 134
37 s metyl 2,3-dwufluorofenyI fenyl H 120
38 s metyl 2.5-dwufluorofenyl fenyl H 119
39 s metyl 3,5-dwufluorofenyl fenyl H 13’
40 s metyl 2,5-dwufluorofenyl fenyl H 137
41 s metyl 3,4-dwufluorofenyl fenyl H 97
42 s metyl 2,4-dwufluorofenyl fenyl H 127
43 s metyl 2,4-dwufluorofenyl fenyl metyl 128
44 s metyl 2,4-dwufluorofenyl 2,6-dwucblorofenyl H 185
45 s metyl 2,4-dwufluorofenyl 4-fluorofenyl H 136
4A s metyl 2,4-dwufluorofenyl 4-metylofenyl H 134
1 2 3 4 5 6 7
47 S H 2-metylofenyl fenyl H 121
48 S metyl 2-melylofenyl fenyl H IIS
49 S metyl 4-metylofenyl fenyl H 108
50 S metyl 4-t-butylofenyl fenyl H 124
51 S metyl 4-cykloheksylofenyl fenyl H 160
52 S metyl 3-trójfluorometylofenyl fenyl H 133
53 s metyl 2-metoksyfenyl fenyl H 154
54 s metyl 4-metoksyfenyl fenyl H 156
55 s metyl 4-etoksyfenyl fenyl H 64
56 s metyl 4-n-pentyloksyfenyl fenyl H 79
57 s metyl 2-n-pcntyloksyfenyl fenyl H 146
58 s metyl 3-n-peniyloksyfenyl fenyl H 67
59 s metyl 4-fenoksyfenyl fenyl H 115
60 s metyl 4-fenoksyfenyl fenyl metyl 75
61 s metyl 4-fenoksyfenyl 2-metylofenyl H 139
62 s metyl 3-fenoksyfenyl fenyl H olej®'
63 s metyl 2-fenoksyfenyl fenyl H 156
64 s metyl 4-(4-chlorofenoksy)fenyl fenyl H 114
65 s metyl 4-(4-bromofenoksy)fenyl fenyl H III
66 s metyl 4-(4-fluorofenoksy)fenyl fenyl H 137
67 s metyl 4-(3-fluorofenoksy)fenyl fenyl H 88
68 s metyl 4-{2-fluorofenoksy)fenyl fenyl H 110
69 s metyl 4-(4-nitrofenoksy)fenyl fenyl H 61
70 s metyl 4-(2-metylofenoksy)fenyl fenyl H 135
71 s metyl 4-benzyloksyfenyl fenyl H 157
72 s metyl 2-fluoro-4-fenoksyfenyl fenyl H 114
73 s H 3-(3,5-dwuchlorofenoksy)fenyl fenyl H 130
74 s H 3-(3-trójfluorometylofenoksy)fenyl fenyl H olejdł
75 s H 3-fenoksyfenyl fenyl H 136
76 s metyl 4-{4-metoksyfenoksy)fenyl fenyl H olej·'
77 s metyl 4-(2,4-dwuchlorofenoksy)fenyl fenyl H 121
78 s metyl 4-mtrofenyl fenyl H 170
79 s metyl 3-trójfluorometylofenyl fenyl H 134
80 s metyl 4-fenylouofenyl fenyl H 144
81 s metyl 4-fenylofenvl fenyl H 172
82 s metyl 2-naftyl fenyl H 152
83 s metyl 1-naftyl fenyl H 139
84 s metyl 4,5-dwuchloro-2-tienyl fenyl H 132
85 s metyl 3-ncnyl fenyl H 121
86 s metyl 2,5-dwuchloro-3-nenyl fenyl H 146
87 s metyl 2,5-dwumei>lo-3-nenyl fenyl H 88
88 s metyl 2-fluoro-3-pirydyl fenyl H 134
89 s metyl 3-fluoro-4-pirydyl fenyl H 168
90 s -CH^CHibCHj- fenyl H olej
91 s 3,5-dwuchlorofenyl H 184
92 s wzór 13 fenyl H 168
93 s metyl 4-benzylofenyl fenyl H 104
94 s wzór 14 fenyl H 189
95 s metyl fenyl 3,5-dwuchlorofenyl H 142
96 s cyklopropyl fenyl 3.5-dwuchlorofenyl H 133
97 s metyl fenoksymetyl 3,5-dwuchlorofenyl H 146
98 s metyl fenyl 2,6-dwuchlorofenyl H 157
99 s metyl 4-fenoksyfenyl 2,6-dwuchlorofenyl H 118
100 s metyl fenoksymetyl 2,6-dwuchlorofenyl H 122
101 s H t-butyl 2,6-dwuchlorofenyl H 87
102 s metyl fenyl 4-fluorofenyl H 72
103 s metyl 4-fluorofenyl 4-fluorofenyl H 91
104 s metyl 4-cykloheksylofenyl 4-fluorofenyl H 155
105 s metyl fenylotiometyl 4-iluorofenyl H 68
106 s metyl fenyl 3-fluorofenyl H 70
107 s metyl fenyl 4-chlorofenyl H 136
108 s metyl fenyl 3-chlorofenyl H 132
109 s metyl fenyl 2-chlorofenyl H 121
110 s metyl fenyl 2-fluorofenyl H olej
lll s metyl fenyl 2,5-dwufluorofenyl H olej’1
112 s metyl fenyl 2-bromofenyl H 120
113 s metyl fenyl 4-metylofenyl H 142
114 s metyl 4-fluorofenyl 4-metylofenyl H 106
IIS s metyl 4-fenoksyfenyl 4-metylofenyl H 146
116 s metyl fenylotiometyl 4-metylofenyl H 89
117 s metyl fenoksymetyl 4-metylofenyl H 155
118 s metyl 2,5-dwuchloro-3-tienyl 4-metylofenyl H 145
119 s metyl fenyl 2,6-dwumetylofenyl H 101
120 s metyl fenyl 4-t-butylofenyl H 125
121 s metyl fenyl 3-metylofenyl H 97
122 s metyl fenyl 2-metylofenyl H 100
123 s metyl fenyl 2-metoksyfenyl H 110
124 s metyl fenyl 4-metoksyfenyl H 135
125 s metyl fenyl 3-metoksyfenyl H olej
164 960
I 2 3 4 5 6 7
126 S metyl fenyl 4-n-pentyloksyfenyl H olej”
127 S metyl fenyl 4-trójfluoromctoksyfenyl H 73
128 S metyl fenyl 2-trójfluorometylofenyl H 115
129 S metyl fenyl 2-mtrofenyl H 137
130 S metyl fenyl 4-karbometoksyfenyl H 151
131 s metyl fenyl benzyl H 82
132 s metyl fenyl 2-pirydyl H 147
133 s metyl fenyl 5-trójfluorometylo-2-pirydyl H 150
134 s metyl fenyl 2-pirymidyl H 187
135 s metyl fenyl 6-chloro-3-pirydazyl H 184
136 s metyl fenyl cykloheksyl H ole/
137 s metyl fenyl t-butyl H 48
138 s metyl fenyl n-heksyl H olej
139 s metyl fenyl fenyl acetyl 96
140 s metyl fenyl fenyl trójfluoroacetyl 62
141 s metyl fenyl fenyl metoksyacetyl olej
142 s metyl 3-uenyl fenyl metyl 82
143 s metyl fenyl fenyl metyl 62
144 s metyl fenyl 2-metylofenyl metyl olej”
145 s metyl 2,5~d wuchloro-3-tienyl fenyl metyl 147
146 s metyl 4,5-dwuchloro-2-tienyl fenyl metyl 146
147 s metyl fenyl fenyl etyl olej”
148 s metyl fenyl fenyl n-pentyl
149 s metyl 3-uenyl 4-fluorofenyl H 101
150 s metyl 3-tienvl 4-fluorofenyl acetyl III
151 s metyl fenyl wzór 15 161
152 s metyl fenyl fenyl 2-broniopropionyl olej
153 s metyl fenyl fenyl bromoacetyl 112
154 s metyl 2,5-xJvuchloro-3-tienyl fenyl metoksyacetyl 82
155 s metyl 4,5-dwuchloro-2-tienyl fenyl metoksyacetyl 80
156 s metyl fenyl l-pirolo 80
157 s metyl 4-fluorofenyl 1-pirolo 118
158 s metyl 4-cykloheksylofenyl l-pirolo 112
159 s metyl 3-tienyl l-pirolo 84
160 o metyl fenyl fenyl H 163
161 o metyl fenyl fenyl H 92
162 o metyl metyl fenyl H 115
163 0 metyl 4-chlorofenyl fenyl H 116
164 0 metyl 3-chlorofenyl fenyl H 127
165 0 metyl 4-fluorofenyl fenyl H 102
166 o metyl 3,5-dwuchlorofcnyl fenyl H 131
167 0 metyl 2,4-dwuchlorofenyl fenyl H 152
168 o metyl 2-fluorofenyl fenyl H 149
169 0 H 2-fluorofenyl fenyl H 163
170 0 metyl 2-fluorofcnyl 2-metylofenyl H 140
171 0 metyl 2-fluorofenyl 4-metylofenyl H 138
172 0 metyl 2,5-dwufłuorofenyl fenyl H 141
173 o metyl 2,4-dwufluorofenyl fenyl H 142
174 0 metyl 2,4-dwufluorofenyl fenyl metyl 129
175 0 metyl 2,4-dwufluorofenyl 4-fluorofenyl H 162
176 o metyl 2,4-dwufluorofenyl 4-metylofenyl H 124
177 0 metyl 2-metylofenyl fenyl H 140
178 0 metyl 4-metylofenyl fenyl H 128
179 o metyl 2-metoltsyfenyl fenyl H 172
180 0 metyl 4-metoksyfenyl fenyl H 104
181 o metyl 4-n-pentyloksyfenyl fenyl H 128
182 0 metyl 4-fenoksyfenyl fenyl H 142
183 0 H 4-fenoksyfenyl fenyl H 171
184 0 metyl 4-fenoksyfenyl fenyl metyl 95
185 o metyl 4-fenoksyfenyl 2-mctylofenyl H 118
186 0 metyl 4-(4-bromofenoksy)fenyl fenyl H 162
187 o metyl 4-(3-fluorofenoltsyXenyl fenyl H 123
188 0 metyl 4-(2-fluorofenoksy)fenyl fenyl H 137
189 0 metyl 4-(4-mtrofcnoksy)fenyl fenyl H 63
190 o metyl 4-benzylofenyl fenyl H 155
191 o metyl 2-fluoro-4-fenoksyfenyI fenyl H 129
192 0 metyl 4-(4-metoksyfenoksy)fenyl fenyl H 153
193 o metyl 4-(2,4-dwuchIorofcnoksy)fenyl fenyl H 125
194 0 metyl 4-nitrofenyl fenyl H 116
195 0 metyl 4-fenylotiofenyl fenyl H 158
196 o metyl 3-tienyl fenyl H 146
197 o metyl 2-furyl fenyl H 170
198 0 metyl 3-fluoro-4-pirydyl fenyl H 131
199 0 wzór 16 fenyl H 163
200 o metyl fenyl 3-chlorofenyl H 59
201 0 metyl 4-metoksyfenyl 3-chlorofenyl H 152
164 960
1 2 3 4 5 6 7
202 O metyl fenyl ‘-metoksyfenyl H 134
203 O metyl fenyl 2-tΓÓJfluoromftyloffnyl H 141
204 0 metyl 3-uenyl fenyl metyl 118
205 o metyl fenyl fenyl metyl 131
206 s winyl fenyl ‘-fluorofenyl H 64
207 s metyl 2-fluoro-4-metoksyfenyl fenyl H 117
208 o metyl 2-nuoro-4-metoksyfenyl fenyl H 182
209 s metyl ‘-(‘-fenoksyfenoksy fenyl fenyl H 134
210 o metyl 4-(4-fuorofenoksy)fenyl fenyl H 113
211 o metyl ‘-aminofenyl fenyl H 156
212 s metyl 3-bΓomo-2,6-dwuΩuoΓoffnyl fenyl H 137
213 o metyl 3-bΓomo-2,6-dwuftuoΓoffnyl fenyl H 155
214 o metyl ‘-fenoksyfenyl 3-fluoΓoffnyl H 117
215 o metyl 2,4-iwuf uorofenyl 3-Πuoroffnyl H 118
216 o metyl 2-fluorσ4-{3-fluoΓoffnoksy)ίfnyl fenyl H 121
217 o metyl 4-<N,N-dwuInftyloamino)ffnyl fenyl H 132
218 o metyl ‘^-ΙμκΜογθικπιΙ fenyl H 152
219 o metyl 5-chloro-2-tιfnyl fenyl H 116
220 s metyl 4-chloro-3-Πuoroffnyl fenyl H 111
221 0 metyl 4-chloro-3-f uorofenyl fenyl H 170
222 s metyl 2,5-^κΗΙθ™)^71 fenyl H 135
223 s metyl 3-chloro-4-fenoksyffnyl fenyl H 122
224 0 metyl S-chloro-^fenoksyfenyl fenyl H 117
225 s metyl 4-trÓJfluoromftoksyffnyl fenyl H 95
226 o metyl ^-metylosulfonylofenyl fenyl H 175
227 s metyl metylotiofenyl fenyl H 109
228 0 metyl 4-tΓÓJ)luoromftyloffnyl fenyl H 143
229 s metyl 4-trÓJΠuoromftyloffnyl fenyl H III
230 o metyl 2,5-<lwuchloroffnyl fenyl H 179
231 0 metyl 3-chloro-4-f uorofenyl fenyl H 170
232 s metyl 2,5-dwuchloroffnyl fenyl H 135
233 o metyl 315-dwuchloroffnyl fenyl H 131
234 s metyl 3,5-Jwuehloroffnyl fenyl H 153
235 s metyl 3-chloro-4-f uorofenyl fenyl H III
236 o metyl J-^hlorofenyl fenyl H 127
237 o metyl 4-{2<hloιΌffnoksy)ffnyl fenyl H 150
238 o metyl 2,5-dwufuoro-4-mftyloffnyl fenyl H 157
239 o metyl 3-chloro-4-{2-chloroffnok$yfenyl fenyl H 157
240 o metyl ‘-(‘-n-butoksyfenoksyfenyl fenyl H 134
241 o metyl 3^bromo-4-fluoroffnyl fenyl H 173
242 o metyl 3-6π3πθ)«7Ι fenyl H 126
243 o metyl 3-bromo-4-ffnoks7fenyl fenyl H 131
244 o wzór 17 fenyl H 207
245 o metyl ‘-fenoksyfenyl fenyl H 150”
246 o metyl ‘-fenoksyfenyl fenyl H 150”
247 o metyl izopropyl fenyl H 91
248 o metyl 4-<2,2.2-tI·ójΠuorofloksy)ffnyl fenyl H 12‘
249 s metyl 4-<2,2,2-trÓJ)luoroftoksy)ffnyl fenyl H 144
250 o metyl ‘-fenoksyfenyl 2,5-dwumftyloffnyl H 172
251 o metyl fenyl ‘^trójfluorometylofenyl H 148
252 o metyl ‘-fenoksyfenyl ‘-izopropylofenyl H 161
253 o metyl ‘-fenoksyfenyl ‘-tΓÓJfluoromftoksyffnyl H 153
254 o metyl fenyl ‘-trójfluorometoksyfenyl H 93
255 0 metyl n-heksyl fenyl H 57
256 s metyl n-heksyl fenyl H 70
257 o metyl ‘-fenylotiofenyl fenyl H 158
258 s metyl 3-¢hloro-4-ffnoksy)enyl fenyl H 122
259 0 metyl 3-chloro-4-ffnoksyffnyl fenyl H 117
260 0 metyl fenyl fenyl H 208
261 o CFj fenyl fenyl H 88
262 o metyl 2-fluoro-5-mftyloffnyl fenyl H 128
263 0 metyl l-fluor^S-^hlorofenyl fenyl H 148
264 o metyl 2,5-dwufluoroffnyl ‘-metylofenyl H 133
265 0 metyl ‘-fenoksyfenyl H 115
266 o metyl 2,4-dwufluoroffnyl y^hlorofenyl H 139
267 o metyl 2,5-dwufluoroffnyl 3-fluoroffnyl H 140
268 o metyl 2-fluoroffnyl ^f^uorofenyl H 132
269 o metyl 3-fluoro-4-ffnoksyffnyl fenyl H 121
270 o metyl 2,4--iwυfluoroffnyl 2-fluoroffnyl H 122
271 o metyl ‘-trójfluorometc^^^^enyl fenyl H 109
272 o metyl 2-fluoΓoffnyl 3-ihlorofenyl H 114
273 o metyl ‘-metylotiofenyl fenyl H 150
274 o metyl 4-{3--hl(CΓofenoksy)ffnyl fenyl H 109
275 o metyl ‘-(‘-chlorofenoksyKenyl fenyl H 145
276 o metyl 4-<<4·metyloffnoksy)ffnyl fenyl H 145
277 o metyl ‘-¢2<hloΓoffnoksy)ffnyl fenyl H 123
278 o metyl 4-(2-mfiyloffnoksy)ffnyl fenyl H 156
164 960
1 2 3 4 5 6 7
279 S metyl 4-(2-izopropylofenoksy#enyl fenyl H olej”
280 O metyl 4-(2-izopropylofenolsy#enyl fenyl H I2S
281 s metyl 443-izopropylofenokJyfenyl fenyl H olej”
282 O metyl 4-5 3-izopropylofenol*y)fenyl fenyl H 125
283 s metyl ^^-t-butylofenoksyfenyl fenyl H oleje’’
284 O metyl ^S-t-butylofcnoksyfenyl fenyl H 138
285 s metyl ^d-t-butylofenoksyfenyl fenyl H 143
286 O metyl d-^t-butylofenoksyfenyl fenyl H 154
287 O metyl 2-fenylouoctyl fenyl H 69
288 O metyl 4-n-butc^Ii^y^-3-fluQrofcnyl fenyl H 100
289 O metyl 2-ftυoro-4-eloksyfenyl fenyl H 140
290 O metyl 4-n-bulylQfenyl fenyl H 109
291 O metyl 4-n-prQpylQfenyl fenyl H 95
292 O metyl 4-^tylofenyl fenyl H 118
293 O metyl 2-f]uQΓQ*4-metylQfenyl fenyl H 145
294 O metyl 2-fenQksyelyl fenyl H 102
295 0 metyl 2,6-dwufluQrQ-3-pirydyl fenyl H 127
296 s metyl 2,6-dwuf1uQro-3-pirydyl fenyl H 131
Π mieszanina racemiczna
2) enancjomer R
3) enancjomer S
Podane poniżej widma 1H-NMR sporządzono przy 200 MHz w CDCb, 0 ile nie zaznaczono inaczej, a widma IR sporządzono przy użyciu substancji czystej.
a) 1H-NMR (DMSOde): δ 9,10 (s, 1H, NH), 6,52 (d, J = 7,5 Hz, 2H), 3,53 (m, 1H, cyklobutyl).
b) IR: 3300 cm1 (NH), 1770 (C = 7),
c) IR: 1775 cm1 (C = 0),
d) 1H-NMR: δ 6,5 (s, 1H, NH), 5,7 (s, 1H, CH),
e) 1H-NMR: δ 3,8 (s, 3H, OCH^, 2,02 (s, 3H, CH^, 1δ 6,,51 (d, J= 1Hz, 1H, NH), 2,06(, 3H, OHO,
g) 1J-NMR: 6 6,20 (m, 1H) 2,06 (s, 3H, CH^,
h) 1H-NMR: (DMSO-de): δ 8,99 (s, 1H, NH), 3,58 (s, 3H, OCH^,
i) IR:33θθ0ΐη1 1NH), 1 777 (C = 0),
j) 1H-NMR: δ 4,73 (d, J = 7 Hz, 1H, NH),
k) 1H-NMR: 6 4,87 (t, 1H, NH),
l) 1H-NMR: δ 3,32 (s, 3H, NCH^, 2,05 (s, 3H, ArCH^,
m) 1H-NMR: 5 3,74 (m, 2H, NCH2),
n) 1H-NMR: 5 3,63 (m, 2H, NCH2),
0) 1H-NMR: <5 6,4 (s, 1H, NH), 3,18 (m, 1H, CH),
p) 1H-NMR: 5 (s, 1H, NH), 2,90 (kwintet, 1H, CH),
q) 1H-NMR: δ (s, 1H, NH), 1,32 (s, 9H, 3-CH3),
Związek nr 297 jest to związek 0 wzorze 1, w którym A = 0, W = S, R1= metyl, R2 = 2fluorofenyl, a r3 = fenyl, 0 11. 82°C.
Związki stanowiące substancję czynną środka według wynalazku stosuje się na ogół w połączeniu z ciekłym lub stałym rozcieńczalnikiem lub z rozpuszczalnikiem organicznym. Użyteczne preparaty związków 0 wzorze 1 wytwarza się znanymi sposobami. Preparatami takimi są pyły, granulki, roztwory, emulsje, proszki do zawiesin, koncentraty do emulgowania i podobne. Wiele z nich można stosować bezpośrednio. Preparaty opryskowe można rozcieńczać w odpowiednim ośrodku i stosować do oprysku w objętości od około 1 do kilkuset litrów na hektar. Preparaty 0 wysokim stężeniu najpierw rozcieńcza się, uzyskując preparaty do zastosowania. Ogólnie biorąc preparaty te zawierają około 1-99% wagowych substancji czynnej(nych) i co najmniej jeden z takich składników jak a) około 0,1-35% środka lub środków powierzchniowo czynnych i b) około 5-99% stałego lub ciekłego, objętościowego rozcieńczalnika lub rozcieńczalników. Bardziej szczegółowo preparaty te będą zawierały wymienione składniki w przybliżonych proporcjach podanych w % wagowych w tabeli 2.
164 960
Tabela 2
Preparaty Substancja czynna Rozcieńczalnik Środek powierzchniowo czynny
Proszki do zawiesin 20-90 0-74 1-10
Zawiesiny olejowe, emulsje, roztwory
(w tym koncentraty do emulgowania) 5-50 40-95 0-35
Zawiesiny wodne 10-50 40-84 1-20
Pyły 1-25 70-99 0- 5
Granulki i pastylki 1-95 5-99 0-15
Koncentraty 90-99 0-10 0- 2
Substancja czynna może być obecna w preparacie oczywiście w niższym lub wyższym stężeniu w zależności od zamierzonego użycia preparatu i właściwości fizycznych konkretnego związku. Czasami wskazane są wyższe udziały środka powierzchniowo czynnego w stosunku do substancji czynnej, co osiąga się przez dodanie tego środka do preparatu lub przez mieszanie w zbiorniku.
Typowe stałe rozcieńczalniki zostały opisane przez Watkinsa i in., „Handbook of Insecticide Dust Diluents and Carriers“, wydanie drugie, Dorland Books, Caldweel, New Jersey. Rozcieńczalniki 0 większej zdolności absorpcyjnej są korzystne dla proszków do zawiesin, a mające większą gęstość dla pyłów. Typowe ciekłe rozcieńczalniki i rozpuszczalniki opisane są przez Marsdena, „Solvents Guide“, wydanie drugie, Interscience, New York, 1950. Rozpuszczalność poniżej 0,1% jest korzystna dla koncentratów zawiesinowych. Koncentraty roztworów są korzystnie trwałe, to jest nie ulegają rozdziałowi faz, w temperaturze 0°C. Listę środków powierzchniowo czynnych i zalecanych zastosowań można znaleźć w „McCutcheon's Detergents and Emulsifiers Annual“, MC Publishing Corp., Ridgewood, New Jersey, jak również Siseley and Wood, „Encyclopedia od Surface Active Agents“, Chemical Publ. Co., Inc., New York, 1964. Wszystkie preparaty mogą zawierać małe ilości dodatków ograniczających tworzenie piany, zbrylanie, korozję, wzrost drobnoustrojów itp. Korzystne byłoby aby składniki te były aprobowane przez U. S. Environmental Protection Agency do zamierzonego użycia.
Sposoby wytwarzania takich preparatów są dobrze znane. Roztwory wytwarza się przez zwykłe mieszanie składników. Drobnoziarniste preparaty stałe wytwarza się przez mieszanie i zazwyczaj mielenie w płynie młotkowym lub fluidalnym. Zawiesiny wytwarza się przez mielenie na mokro (patrz na przykład opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 060 084). Granulki i pastylki można wytwarzać przez napylanie substancji czynnej na wstępnie przygotowane, granulowane nośniki albo drogą aglomeracji. Patrz J. E. Browning, „Agglomeration“, Chemical Engineering, 4 grudzień 1967, str. 147 ff i „Perry's Chemical Engineer's Handbook“, wydanie czwarte, McGraw-Hill, N. Y., 1963, str. 8-59 ff.
Dla uzyskania dalszych informacji 0 preparowaniu substancji czynnej można skorzystać z następującej literatury: opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 235 361, kolumna 6, wiersz 16 do kolumna 7 wiersz 19 i przykładylO do 41; opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 300 192, kolumna 5, wiersz 43 do kolumna 7 wiersz 62 i przykłady 8,12,15,39,41,52, 53,58,132,138-140,162-164,166,167,169—182; opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 2 891855 kolumna 3, wiersz 66 do kolumna 5, wiersz 17 i przykłady 1-4; G. C. Klingman, „Weed Controls as a Science“, John Wiley and Sons, Inc., New York, 1961, str. 81-96; J. D. Fryer and S. A. Evans, „Weed Control Handbook“, wydanie piąte, Blackwell Scientific Publications, Oxford, 1968, str. 101-103.
Środek według wynalazku ma zastosowanie do zwalaczania grzybobójczych chorób roślin, przy czym ma on szerokie spektrum aktywności obejmujące klasy podsta wczaków i workowców, a zwłaszcza grzyby z klasy oomycete. Środek skutecznie zwalcza wiele chorób roślin, zwłaszcza choroby listowia, drzew ozdobnych, warzyw, pól, roślin zbożowych i owoców, takie jak Plasmopara viticola, Phytophthora infestans, Peronospora tabacina, Pseudeperenespera cubensis, Phytophthora megasperma, Botrytis cinerea, Venturia inaequalis, Puccinia recondita, Pythium aphanidermatum, Alternaria brassicola, Septoria nodorum, Cercosporidium personatum i gatunki pokrewne tym organizmom chorobotwórczym.
164 960
Środek według wynalazku można mieszać z innymi fungicydami, bakteriocydami, akarycydami, nematocydami, insektycydami lub innymi związkami biologicznie czynnymi w celu uzyskania wymaganych skutków przy najmniejszej stracie czasu, wysiłku i materiału. Odpowiednie środki tego typu są dobrze znane fachowcom, a niektóre z nich wymieniono poniżej.
Fungicydy: 2-benzimidazolokarbaminian metylu (karbendazym), dwusiarczek czterometylotiuramu (tiuram), octan n-dodecyloguanidyny (dodyna), etylenobisditiokarbaminian manganu (maneb), 1,1-dwuchloro-2,5-dwumetoksybenzen (chloroneb), 1- butylokarbomoilo -2-benzimidazolokarbaminian metylu (benomyl), 2-cyjano-N-etylokarbamoilo-2-metoksyiminoacetamid (cymoksanil), N-trójchlorometylotiotetrahydroftalamid (kaptan), N-trójchlorometylotioftalamid (folpet), 4,4'-(0-fenyleno)bis(3-tioallofanian) dwumetylu (tiofanat-metylu), 2-(tiazol4-ilo)benzimidazol (tiabendazol), trój-(O-etylofosfonian) glinu (pfosetyl aluminium), czterochloroizoftalonitryl (chlorotalonil), 2,6-dwuchloro-4-nitroanilina (dichloran), ester metylowy N-(2,6dwumetylofenylo)-N-(metoksyacetylo)alaniny (metalaksyl), cis-N-[( 1,1,2,2-czterochloroetylo)tio]1,2,3,6-tetrahydroftalimid (kaptafol), 3-(3,5-^i^^i^i^ł^ll^^<^^^i^;^l^o)-^^-^1-metyloetylo)-2,4-diokso-1imidazolidynokarboksyamid(iprodion), 3-(3,5-dwuchlorofenylo)-5-etenylo-5-metylo-2,4-oksazolidynodion (winklozolyna), kasugamycin, S,S-dwufenylofosforodwutionian O-etylu (edifenfos), 4-{3-[4-(l|l-dwumetyloetylo)fenylo]-2-metylo}propylo-2,6-dwumetylomorfolina (fenpropimorf), 4-[3,4-(l,l-dwumetyloetylo)fenylo]-2-metylopropylopiperydyna (fenpropidyna), l-(4-chlorofenoksy)-3,3-dwumetylo-1-( 1H-1,2,4-triazolilo-1 )butan (triadimefon), 2-(4^chlorofenylo)-2-( 1H1.2.4- triazolilo-1-metylo)heksanonitryl (myklobutanil), tebucenazol, 3-chloro-4-[4-metylo-2-(1H1.2.4- tirazolilo-1-metylo)-1,3-diaksolanylo-2]fenylo-‘4-chloro)enyloeter (difenakonazol), 1-[2-(2,4dwuchlorofenylo)pentylo]-1H-1 ,2,4-triazol (penkonazol), a-(2-fluorofenylo}-a-(4-fluorofenyIo)1H-1,2,4-triazolo- 1-etanol (flutriafol), 2-metokssyN-(2-keton-1,3-oksazolldynylo-3)acet-2,6ksylidyd (oksadiksyl), 1-{[bis(4-f)uorn)enylo)metylosililo]metyln}-1H-1,2,4-triaznl (flusilazol), 1N(propylO(N([2((2,4,6-trójchlorn)enoesy)etylo]karbamollnlmidaznl (prochloraz), 1-{[2-(2,4dwuchloro)enyln)-4-propyln(1 ,3--dinksnlanylO(2]metyln}-1H(1,2,4-triazol (propikonazol), a-^-chloro)enylo)--a((4-chlorofenylo)-5-pirydynometanol (fenarimol), tlenochlorek miedzi, N-^^-dwumetylo)enylo)-N-(2-fuΓanylokarbnnjΊn)(DL(alaninian metylu (furalaksyl), heksanazol, 4-chlnrnN(2cyjanoetnksymetylobenzamid),4l·-[3(24-chlorn)enylo)-3-(3,4-dwumetoesy)enylo)-1(OesO(2(prnpenylojmorfolina.
Bakteriocydy: trójzasadowy siarczan miedzi, siarczan streptomycyny, oksytetracyklina.
Akarycydy: ester 2(IIrz.(butylo-4,6-dwunitIΌfenylnwy kwasu senekninnwegn (binapakryl), 6(metylo(1,3-ditioln([2,3(b]chinolinnn(2 2nksytioquinnks), 2,2,2-trójchlornl1,1-bis(4-chlorn( )enyln)etannl (dikofol), bis2pi^ciochlnrn(2,4-cyklnpentadienyl-1) (dienochlor), wodorotlenektrójcyklnheksylocyny (cyheksatin), heksakis(2-metylo-2-()nylopropylo)dwustannksan (fenbutin okside).
Nematocydy: 1-(dwuetnesy)nsfmylnimino)-1,3-dwuetietan (fostietan), Hdwumetylokarbamoilo)-N-(metylokarbamoiloksy)tio)ormamid S-metylu (oksamyl), 1-kaΓbamoilO(N-(metylokarbamoilnesy)tinfnrmidan S-metylu, dwuester 0-etylown(0--[4((metylntio)-m-tolilowy] kwasu N-izopropylofosforamidowego (fenamifos).
Insektycydy: ester 3-hydrnesy(N(metyloerntonamidnwy kwasu dwumetylofosforowego (monokrotofos), ester 2,3-dihydrn(2,2(dimetyln(7-benzofuranolu i kwasu metylokarbaminowego (karbofuran), ester O^O^dwumetylowy kwasu O-[2,4,5-trójchlnro-a-(chlorometyΊo)benzyln]fosforowego (tetrachlorwinfos), dwutiofosforan S(1,2-dwukarboesyetylo-O,O-dwumetylnwy (malation), ester 0,0-dwumetylowo- O-p-nitro)enylnwy kwasu tiofosforowego (metyl paration), ester a-naftolu i kwasu metylokarbaminowego (karbaryl), N((metyloaminnkarbonyloesy)etann( imidotionian metylu (metomyl), N'(24-chlorO(O(tnliln)(N,N-dwumetylnformamidyna (chlorodime)orm),O,O-dwuetylo-0-(2-izopropylo-4(metyln-6-pirymidyl.o)fosforotinnian(diazynnn), ośmiochlorokamfen (teksafene), O(p(nitrofenylO(fenylofosfonotionian O-etylu (EPN), 4-chkmo-a((1metylnetylo)benzennnctan cyjano23(fenoesy)enylo)metylu (fenwalerat), (±)-cis, trans(3-(2,2(dwu( chloroetynyln)(2,2-dwumetylocyklopropannkarboesylan (3()ennesy)enylo)metylu (permetrin), N,N/-[tiobis(N-metyloaminn)karbnnyloesy]bis(etanoimidoΐionian) dwumetylu (tiodikarb), ester O-etylolO[[4-(metylntio)-fenylo](5(n-prnpyleny kwasu )osforotinlntionowego (sulprofos), 3-(2,214
164 960 dwuchlorowinylo)-2,2-dwumeeylocyklopΓopanokarboksylan a-cyjano^-fenoksybenzylu (cypermetryna), 4-(dwufluorometoksy)-a-(metyloetylo)benzenooctan cyjane(3-feneksyfenylo)metylu (flucytrinat), O,O-dwuetylo-O-(3,5,6-trójchlore-2-pirydyle)fesforotlonlan (chlorpyrifos), 0,0dwumetyl0-S-[(4-keto-4H-1,2,3-benzenotΓlazynylo-3)metylo]fosfoΓoditlenlan (azinfos-metyl), dwumetylokarbaminian 5,6-dwumetylo-2-dwumetyloamino-4-pirymidynylu (pirymikarb), S-(Nformyle-N-metylokarbameilometylo)-O,O-dwumetylofosforoditlonlan (formo^on), fosforotionian S-2-(eeyloeioeeyloe-O,O-dwumetylu (demeton-S-metyl), cis-3-(2,2-dwubromowinylo)-2,2-dwumetylocyklopIΌpanokarbeksylan a-cyjano-3-fenoksybenzylu (deltametryna), ester cyjano(3fenoksyfenyle)-metylowy N-(2-chloro-4-trójfluerometylofenylo)alaminy (fluwalinat).
W pewnych przypadkach szczególnie korzystne będą połączenia z innymi fungicydami mającymi podane spektrum zwalczania chorób, ale korzystny będzie inny sposób stosowania ze względu na odporność i/lub lepsze właściwości, takie jak aktywność lecznicza wobec zakażeń już rozwiniętych. Szczególnie skuteczny z obu tych względów jest środek zawierający połączenie związku 0 wzorze 1 z cymoksanilem.
Zwalczenie choroby przeprowadza się zwykle przez zastosowanie skutecznej ilości związku albo przed albo po zakażeniu na część rośliny, która ma być chroniona, taką jak korzenie, łodygi, listowie, owoce, nasiona, bulwy lub cebulki. Związek można również stosować na nasiona, z których mają wyrosnąć chronione rośliny.
Stosowana dawka nanoszenia tych związków zależy od wielu czynników środowiskowych i powinna być wyznaczona zależnie od aktualnych warunków stosowania. Listowie można zwykle chronić przez podanie dawki substancji czynnej w zakresie od poniżej 1g/ha do 10000 g/ha. Nasiona i siewki można zwykle chronić przez podanie dawki 0,1-10g/kg nasion.
Działanie grzybobójcze środka według wynalazku wykazano w poniższych próbach.
Próba A. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczanej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowedorotlenewege). Zawiesiną tą spryskiwano siewki jabłoni do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Venturia inaequalis (czynnik sprawczy parcha jabłoni) i inkubowano w ciągu 24 godzin w atmosferze nasyconej, w temperaturze 20°C, a następnie przenoszono na 11 dni do komory wzrostowej 0 temperaturze 22°C, po którym to czasie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba B. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wlelowedorotlenowege). Zawiesiną tą spryskiwano siewki orzecha ziemnego do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Corcosperidium porsonatum (czynnik wywołujący późną septoriozę) i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze, w temperaturze 22°C, w atmosferze wysoce wilgotnej i w temperaturze 22-30°C przez 5 dni, a następnie przenoszono na 6 dni do komory wzrostowej 0 temperaturze 29°C, po którym to czasie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba C. Badane związki rozpuszczono w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki pszenicy do momentu spływania. Następnego dnia siewki inekulewane zawiesiną zarodników Puccinia recóndita (czynnik sprawczy rdzy ilości pszenicy) i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 20°C, a następnie przeniesiono na 6 dni do komory wzrostowej w temperaturze 20°C, po czym dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba D. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowedorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki pomidora do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Phytophthora infestons (czynnik sprawczy zarazy ziemniaczanej) i inkubowano siewki przez 24 godziny w nasyconej atmosferze, w temperaturze 20°C, a następnie przeniesiono je do komory warstwowej na 5 dni, w temperaturze 20°C, po czym dokonywano oceny stanu chorobowego.
164 960
Próba E. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki winorośli do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Plasmopara viticola (czynnik sprawczy mączniaka winorośli) i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 20°C, przeniesiono na 6 dni do komory wzrostowej 0 temperaturze 20°C, a następnie inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 20°C, po czym dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba F. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki ogórka do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Botrytis cinerea (czynnik sprawczy szarej pleśni na wielu uprawach) i inkubowano 48 godzin w nasyconej atmosferze, w temperaturze 20°C, po czym przeniesiono je do komory wzrostowej w temperaturze 20°C na 5 dni, po czym dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba G. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 40 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki tytoniu do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Peronospora tabacina (czynnik sprawczy niebieskiej pleśni tytoniu) i inkubowano je 24 godziny w temperaturze 20°C w nasyconej atmosferze, przeniesiono na 6 dni do komory wzrostowej 0 temperaturze 22°C, po czym inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 20°C i po tym czasie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba H. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 40 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki ogórka do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Pseudoperonospora cuvensis (czynnik sprawczy mączniaka rzekomego ogórków) i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze, w temperaturze 20°C i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 20°C, po czym dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba I. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki pszenicy do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Erysiphe graminis (czynnik sprawczy szarej pleśni pszenicy) i inkubowano 7 dni w komorze wzrostowej, a następnie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba J. Badane związki rozpuszczano w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki ryżu do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Rhizoctonia solani (czynnik sprawczy pleśni ryżowej) i inkubowano 48 godzin w nasyconej atmosferze w temperaturze 29°C, a po tym czasie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Próba K. Badano związki rozpuszczane w acetonie w ilości równej 3% końcowej objętości, a następnie zawieszano w stężeniu 200 ppm w oczyszczonej wodzie zawierającej 250 ppm środka powierzchniowo czynnego Trem 014 (estry alkoholu wielowodorotlenowego). Zawiesiną tą spryskiwano siewki ryżu do momentu spływania. Następnego dnia siewki inokulowano zawiesiną zarodników Pyricularia oryzae (czynnik sprawczy zarazy ryżowej) i inkubowano 24 godziny w nasyconej atmosferze w temperaturze 27°C, przeniesiono na 4 dni do komory wzrostowej 0 temperaturze 30°C, a po tym czasie dokonywano oceny stanu chorobowego.
Wyniki prób podano w tabeli 3, w której liczba 100 oznacza 100% zwalczenia choroby, a O wskazuje brak zwalczania (w stosunku do roślin kontrolnych spryskanych nośnikiem), zaś kreska (-) oznacza, że przy wskazanym stężeniu nie przeprowadzono badania wpływu na daną chorobę.
164 960
Tabela 3
Numer związku Próba
A B C D E F G H I J K
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
1 59 91 100 99 100 100 - 0 0 0
2 92 60 - 0 54 5 0 11 0 0 0
3 97 100 100 99 100 0 100 100 0 73 0
4 39 0 - 47 97 99 0 25 0 0 0
5 81 0 - 0 - 0 0 0 0 0 0
6 0 57 - 0 62 0 - - 0 0 0
7 6 43 - 0 77 0 0 0 0 0 0
8 0 0 - 0 22 0 - - 0 0 0
9 93 64 - 93 54 0 - - 0 0 0
10 - - - - 34 - 0 22 - - -
11 39 0 - 0 79 63 0 39 0 0 0
12 - - - - 4 - 0 7 - - -
13 64 0 - 0 - 88 0 11 39 0 0
14 0 0 - 0 23 96 0 0 0 0 0
15 81 0 - 26 15 79 0 6 0 0 0
16 77 23 - 0 17 0 0 - 34 0 0
17 39 0 - 0 49 0 0 - 0 0 0
18 - - - - 53 - 0 11 - - -
19 92 21 - 46 98 0 - - 0 0 26
20 61 79 - 93 97 0 92 79 60 0 0
21 35 95 - 93 100 6 - - 0 0 27
22 68 21 - 0 98 47 - - 0 0 0
23 88 23 - 99 100 0 100 100 34 0 22
24 30 100 99 99 100 0 42 23 0 19 0
25 100 39 - 76 97 0 - - 0 0 0
27 0 0 - 0 100 0 - - 0 0 0
29 0 100 - 97 100 80 - - 38 0 0
31 46 21 - 86 89 0 - - 0 0 0
37 61 100 - 99 100 0 69 100 0 62 97
38 79 90 100 99 100 42 - - 0 0 25
39 0 65 - 46 100 5 - - 0 0 0
40 32 79 100 99 100 0 - - 0 0 0
41 85 65 - 92 100 0 - - 62 0 0
42 46 98 - 100 100 0 100 100 0 0 0
44 0 21 - 0 0 0 - - 0 0 0
47 39 12 - 26 27 0 - - 23 0 0
48 69 18 - 21 99 7 - - 0 0 23
49 0 0 - 92 100 0 - - 0 0 0
50 51 0 - 0 88 5 - - 0 0 0
51 - - - - 13 - 0 58 - - -
52 0 11 - 0 3 6 - - 0 0 0
54 61 58 - 64 100 0 55 62 0 0 0
55 85 0 - 99 98 5 - - 38 0 0
56 71 82 - 0 100 0 - - 0 36 27
57 0 0 - 0 7 0 - - 0 0 0
58 0 24 - 26 40 0 - 0 0 0
59 61 23 - 26 100 0 100 100 0 0 22
62 32 90 - 26 99 0 - - 0 0 0
63 43 0 - 0 5 0 - - 36 0 27
64 15 60 - 26 - 80 - 0 0 0
65 93 33 - 24 100 5 - - 38 0 0
66 15 0 - 26 100 66 - - 0 0 0
67 3 96 100 76 100 0 - - 0 0 86
71 0 0 - 46 100 5 - - 0 0 0
72 87 96 - 97 - 0 - 0 0 94
73 - - - - 39 -
74 25 0 - 0 44 0 - 0 0 0
75 100 0 - 24 0 0 - - 0 0 0
78 61 23 - 64 25 0 0 34 0 0
80 51 40 - 0 97 0 - - 0 0 0
81 30 11 - 0 14 0 - 0 0 0
82 30 II - 0 43 90 - - 0 0 0
83 51 0 - 0 45 0 - - 0 0 0
164 960
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
84 15 60 . 0 . 0 . . 0 0 0
85 0 43 - 99 100 88 92 89 0 0 0
86 15 26 - 0 - 0 . . 0 0 0
87 73 0 - 0 - 0 . . 0 0 0
90 6 0 - 47 48 35 0 0 39 0 0
91 0 0 - 0 15 0 0 0 0 0 0
92 39 43 - 77 100 96 . . 0 0 0
93 0 82 - 46 100 0 . . 0 0 85
94 60 26 - 0 86 69 . . 39 0 0
95 39 43 - 0 89 0 0 11 0 0 0
96 39 0 - 0 58 35 0 6 0 0 0
97 - - - - 62 - 0 7 . - .
98 - - - - 15 - 0 11 . . .
99 - - - - 2 - 0 40 . .
100 - - - - 3 - 9 4 . .
101 - - - - 59 - 0 29 . -
102 64 71 - 64 100 0 70 46 0 0 0
103 - - - - 100 - 17 49 . .
104 - - - - 36 - 0 4 . - -
105 - - - - 58 - 0 38 . . .
107 0 46 - 0 - 0 - - 0 0 0
108 39 23 - 86 97 0 36 . 0 0 0
109 61 22 - 0 99 0 . 38 0 0
110 97 39 98 25 95 99 . . 37 0 0
111 91 0 - 25 74 0 . 0 0 0
112 60 59 - 0 - 0 . . 39 0 25
113 - - - - 100 - 0 49 - . .
114 - - - - 100 - 77 22 - . .
115 - - - - 15 - 21 22 . . .
116 - - - - 58 - 0 7 . .
117 - - - - 13 - 4 4 - - .
118 15 26 - 0 - 41 . - 0 0 27
119 60 60 - 0 65 0 . . 63 0 0
120 51 0 - 15 88 5 . . 0 0 0
121 92 76 - 47 91 0 . - 54 0 0
122 80 72 - 99 100 0 . . 0 0 0
123 11 0 - 0 - 5 . . 0 0 0
124 11 23 - 0 73 0 0 0 0 0
125 91 78 - 97 97 6 . . 0 0 0
126 23 64 - 0 29 0 - . 0 0 0
127 17 0 - 26 - 89 . . 38 0 0
128 15 26 - 0 - 66 . . 0 0 0
129 0 79 0 0 - 0 - . 39 0 25
130 11 0 - 26 94 5 . 0 0 0
131 43 0 - 0 5 0 . . 0 0 0
132 51 33 - 25 68 0 - - 0 0 0
133 4 34 - 0 35 0 - - 0 0 0
134 81 34 - 76 72 0 - - 0 0 0
135 0 0 - 0 12 6 . - 0 0 0
136 62 23 - 0 65 0 - . 0 0 0
137 50 0 - 0 22 0 . - 0 0 0
138 39 12 - 0 - 0 . - 0 0 0
139 39 94 - 26 45 35 13 11 39 0 0
141 - - - - 100 - 66 11 . . .
142 15 26 - 77 100 41 . - 38 0 0
143 6 43 - 77 82 0 32 46 39 0 27
144 51 0 - 0 - - . . 0 36 67
146 0 26 - 0 - 0 . . 0 0 0
147 3 24 - 24 - 0 . . 0 0 0
148 42 0 - 0 - 0 - - 0 0 0
149 15 0 - 77 87 41 - - 0 0 27
150 49 0 - 0 - 0 - - 0 0 0
151 100 0 - 0 8 0 . . 0 0 0
152 5 95 - 0 - 0 - - 54 0 0
153 73 60 - 0 - 0 - - 0 0 0
154 0 80 - 0 - 0 - - 0 0 0
155 0 60 - 0 - 41 . - 0 0 0
156 88 60 - 0 - 0 - - 38 0 0
164 960
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
157 88 60 0 38 0 0
158 15 60 - 0 - 41 - - 63 0 0
159 15 26 0 - 0 - - 0 0 0
160 39 23 - 47 98 0 91 100 0 0 0
161 64 81 - 97 100 0 - - 0 0 67
162 36 0 - 0 - 45 - - 0 0 0
163 39 23 - 0 88 0 62 67 0 0 0
165 11 23 - 93 99 0 99 100 60 0 0
168 4 100 99 100 0 - - 0 0 0
172 90 81 100 99 100 0 - - 0 0 0
173 0 79 - 99 100 0 - - 0 0 28
180 11 23 - 86 75 0 0 - 34 0 0
182 11 83 100 93 100 45 100 100 0 0 27
187 - - - 98 100 - - - - - -
194 39 23 - 0 32 0 0 - 0 0 0
197 - 98 100 100 7 - - 0 0 -
199 - - 89 0 99 6 - - 0 0 -
200 61 23 - 0 - 0 46 - 34 0 0
201 61 0 - 0 34 0 0 - 0 0 22
206 46 0 - 0 36 8 - - 0 0 0
211 26 0 - 0 32 0 - - 0 0 -
217 0 - - 0 6 0 - - 0 0 0
226 7 14 85“* 0 - - 53 0 -
227 - - 98 98 100 0 - - 0 0 0
231 - - 49 85 20 0 - - 94 0 -
244 - - 85 63 100 6 - - 0 0 -
248 - - 97 93 100 0 - - 29 0 -
255 - 0 86 100 31 - - 60 0 -
287 - 0 23 l00 0 - - 20 0 -
294 - - 19 13 22 0 - - 53 0 -
297 0 51 - 63 100 1 - - 0 0 19
al Testowano przy dawce 200 ppm (części na milion).
al Testowano przy dawce 200 ppm (części na milion).
Wynalazek ilustrują poniższe przykłady.
Przykład I. Proszek do zawiesin.
5-metylo-5-fenylo-3-(fenyloamino)-2-tioketooksazolidynon-4 80%
Alkilonaftalenosulfonian sodu 4%
Ligninosulfonian sodu 2%
Syntetyczna krzemionka bezpostaciowa 1%
Kaelinit 13%
Składniki miesza się, miele w płynie młotkowym, ponownie miesza i pakuje. Przykład II. Koncentrat.
5-me tylo-5-fe ny!o-3-(fe ny loami no^2-t io ket o o ksazolidynon-4 98,5%
Krzemionka koloidalna 0,5%
Syntetyczna krzemionka bezpostaciowa 1,0%
Składniki miesza się i miele w młynie młotkowym i otrzymuje się koncentrat praktycznie w całości przychodzący przez sito 0 otworach 0,3 mm. Zmielony i przesiany koncentrat preparowano następnie różnymi sposobami.
Przykład III. Roztwór.
5-melylo-5-fenylo-3-7fenyloamino)-2-tioketooksazolidynon-4 25%
N-metylopirolidon-2 75%
Składniki połączono i mieszano w celu otrzymania roztworu, który można stosować do mało objętościowych stosowań.
Przykład IV. Koncentrat do emulgowania.
5-metyIo-5-fenylo-3-(fenyloamino)-2-tioketooksazolidynon-4 15%
Mieszane sulfoniany wapniowe i niejonowe środki powierzchniowo czynne 6%
Acetolenon 79%
164 960 19
Składniki połączono i mieszano do chwili rozpuszczenia substancji czynnej. Do pakowania użyto drobnego filtru, żeby zapewnić eliminację z produktu substancji nierozpuszczalnych.
Przykład V. Wytwarzanie 2-(3-fluoropirydylo-4)-mleczanu etylu (wzór 18).
Porcję 27 ml dostępnego w handlu 2,03 m roztworu dwuizopropyloamidku litu w mieszaninie THF/heptan (lithco) rozcieńczono 50 ml bezwodnego THF, oziębiono do temperatury -60°C w atmosferze azotu i mieszając dodano roztwór 4,3 ml (4,8 g, 50 mmoli) 3-fluoropirydyny w 10 ml THF z taką szybkością, aby temperatura nie przekroczyła -55°C. Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze -60°C w ciągu 30 minut, po czym kontynuując chłodzenie i mieszanie dodano tak szybko jak to możliwe roztwór 6,0 ml (6,4 g, 55 mmoli) pirogronianu etylu w 30 ml bezwodnego THF. Powstałej gęstej zawiesinie pozwolono ogrzać się do temperatury -10°C, po czym rozcieńczono ją 200 ml wody i 200 ml eteru. Fazę wodną doprowadzono do pH 7, przy użyciu 1n wodnego roztworu HCl, oddzielono fazę eterową, fazę wodną wyekstrahowano eterem (2 X 100 ml) i połączone fazy eterowe przemyto wodą (3X 100 ml) i solanką (100 ml), wysuszono nad siarczanem magnezowym i odparowano, otrzymując 5,8 g ciemnobrązowego oleju. Po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją mieszaniną 99:1 chlorku metylenu i metanolu otrzymano 3,7 g (35%) tytułowego związku w postaci jasnożółtej substancji stałej 0 t. t. 56-60°C. Widmo IR (nujol) 2600-3400,1755,1730 cm1. Widmo NMR (CDCla, 200 MHz) 1,2 (3H, t, J = 7), 1,8 (3H, s), 3,9 (1H, s), 4,3 (2H, q, J = 7), 7,5 (1H, d z d, J = 5,7), 8,4^8,5 (2H, m).
Przykład VI. Wytwarzanie octanu 2-(4-fenoksyfenylo)etylowego (związek 0 wzorze 19).
Do kolby 0 pojemności 250 ml wyposażonej w mieszadło magnetyczne, kondensator wodny, wkraplacz 0 pojemności 125 ml i doprowadzenie azotu wprowadzono 2,7 g (110 mmoli) metalicznego magnezu i wysuszono pistoletem termicznym przy silnym przedmuchiwaniu azotem. Po schłodzeniu do wkraplacza wprowadzono roztwór 17,5 ml (24,9 g, 100 mmoli) eteru 4-bromodwufenylowego w 67 ml bezwodnego THF i 10ml wpuszczono do kolby. Podczas mieszania reakcja Grignarda zainicjowała się samorzutnie. Pozostałość roztworu bromku dodano w ciągu 15 minut, utrzymując temperaturę wewnętrzną 67-68°C. Po zakończeniu dodawania roztworu utrzymywano temperaturę 68°C przez 5 minut i następnie rozpoczęto obniżać temperaturę, osiągając po 45 minutach 30°C.
W międzyczasie, 250 ml kolbę, mieszadło magnetyczne i 125 ml wkraplacz wysuszono w piecu, zmontowano na gorąco w atmosferze azotu i pozwolono wystygnąć. Następnie wprowadzono termometr niskotemperaturowy, do kolby wprowadzono roztwór 15 ml (12,2 g, 105 mmoli) pirogronianu etylowego w 66 ml bezwodnego THF, a roztwór odczynnika Grignarda przeniesiono do wkraplacza za pomocą strzykawki. Roztwór pirogronianu oziębiono do temperatury -10°C i roztwór Grignarda wpuszczano w ciągu 15 minut dobrze mieszając i chłodząc do utrzymania temperatury wewnętrznej -5 do -10°C. Uzyskaną mieszaninę wymieszano i potraktowano 50 ml wody, po czym dodano 50 ml nasyconego wodnego roztworu chlorku amonowego. Wytworzyły się dwie klarowne fazy. Rozdzielono je i górną warstwę poddano odparowaniu w wyparce obrotowej do usunięcia większości THF. Dodano po 50 ml wody i chlorku metylenu i wytworzyły się dwie klarowne fazy. Rozdzielono je, fazę wodną przemyto 25 ml chlorku metylenu i połączone fazy organiczne przemyto wodą i solanką, wysuszono nad siarczanem magnezowym i odparowano do żółto-pomarańczowego oleju. Usunięto lotne zanieczyszczenia przez destylację z użyciem chłodnicy kulkowej w 140°C/13,3-26,6 Pa w ciągu 60 minut. Pozostało 17,1 g (60%) produktu w postaci czystego pomarańczowego oleju: no 26 1,5555. IR (substancja czysta) 3490, 1725 cm’1; NMR (CDCls, 200 MHz) 1,3 (3H, t, J = 7), 1,8 (3H, s), 3,8 (1H, szeroki s), 4,2 (2H, m), 6,9-7,0 (4H, m), 7,1 (1H, t, J = 7), 7,3 (2H, t, J = 7), 7,5 (2H, d, J = 9).
Przykład VII. Wytwarzanie 5-metylO’5-fenylo-3-fenyloamino-2--ioketooksazoiidynonU’3 (związek 0 wzorze 20).
Roztwór atromleczanu metylowego (7,64 g, 0,0424 mola) w tetrahydrofuranie (80 ml) mieszano i chłodzono w kąpieli lodowej i dodano III-rz. butanolanu potasowego (4,76 g„ 0,0424 mola). Kąpiel lodową usunięto, mieszaninę przez 10 minut mieszano i uzyskano czysty żółty roztwór w 21°C. Dodano doń dwusiarczek węgla (2,8 ml, 0,046 mola), co spowodowało pojawienie się pomarańczowego koloru i temperatura wzrosła do 32°C. Mieszaninę chłodzono w kąpieli lodowej przez 10 minut, w wyniku czego temperatura spadła do 4°C. Do chłodzonego lodem roztworu dodano chloromrówczan etylowy (4,1 ml, 0,043 mola), powodując powstanie mętnej, żółtej mie20
164 960 szaniny i wzrost temperatury do 12°C. Mieszaninę mieszano w kąpieli lodowej przez 5 minut aż temperatura spadła do 5°C. Dodano fenylohydrazynę (97%, 4,5 ml, 0,044 mola). Temperatura wzrosła do 24°C podczas stosowania kąpieli chłodzącej. Po obniżeniu się temperatury do 20°C, mieszaninę mieszano przez 10 minut, następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano olej.
Olej zmieszano z 1-chlorobutanem i wodą. Warstwy rozdzielono. Warstwę organiczną przemyto ln HC1, wodą i nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego. Roztwór organiczny wysuszono (MgSOą), przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do postaci oleju. Olej poddano krystalizacji z czterochlorku węgla/heksanu (około 40 ml/20 ml), otrzymując produkt (7,40 g, 58,5% wydajności teoretycznej) w postaci jasno-żółtej substancji stałej 0 t. t. 104-105°C. Produkt następnie oczyszczono przez rekrystalizację z czterochlorku węgla/heksanu z wydajnością 93%.
Zgodnie z innym sposobem do wytworzenia tego samego produktu użyto czterochlorku węgla zamiast 1-chlorobutanu. W wyniku krystalizacji z roztworu czterochlorku węgla przez rozcieńczenie heksanem otrzymano produkt z wydajnością 54%. Po rekrystalizacji z izopropanolu/wody otrzymano produkt w postaci białej substancji stałej 0 1 1. 108-109°C z wydajnością 92%.
Przykład VIII. Wytwarzanie 5-)enylo-2-ffnyloamino-2-lioketooksalidynnnU(4 (związek 0 wzorze 21).
Mieszaninę III-rz. butanolu potasowego (11,22g, 0,1 mola) w tetrahydrofuranie (lOOml) utrzymywano w temperaturze 0°C do -5°C, dodano do niej porcjami roztwór migdalanu metylowego (16,62g, 0,1 mola) w tetrahydrofuranie (70 ml) i otrzymano pomarańczom 0-czerwony roztwór. Po 4 minutach dodano dwusiarczek węgla (6,04 ml, 0,1 mola). Po 5 minutach w temperaturze 0°C do -5°C pomarańczowy roztwór schłodzono do -30°C i potraktowano chloromrówczanem etylowym (9,5 ml, 0,1 mola). Po 2 minutach mieszaninę ogrzewano do -10°C. Po 5 minutach w -10°C, roztwór ochłodzono do -30°C i potraktowano 97% fenylohydrazyny (10,1 ml, 0,1 mola). Żółty roztwór ogrzano do 25°C i po 10 minutach mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do mętnego oleju. Olej zmieszano z wodą i 1-chlorobutanem, warstwy rozdzielono i organiczny roztwór przemyto ln HC1, wodą (dwukrotnie) i nasyconym roztworem wodorowęglanu sodowego. Wysuszony roztwór (MgSCh) odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do postaci żółto-pomarańczowego oleju, a olej rozpuszczono w chloroformie. Roztwór chloroformowy przesączono przez żel krzemionkowy, przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i uzyskano zielony olej, który zestalił się. Następnie oczyszczono go przez krystalizację z 1chlorobutanu i otrzymano 9,9 g (35% wydajności teoretycznej) produktu w postaci białej substancji stałej 0 11140-141°C. Widmo IR (zawiesina w nujolu) wykazuje charakterystyczną absorpcję przy 3295 cm1 (N-H) i 1760 cm1 (imid C = O).
Przykład IX. Wytwarzanie 3'()enyloamino-2'-tioketo-spiro-9H(fluorenn(9,5'-oksaznlidynonu^' (związek 0 wzorze 22).
Roztwór estru metylowego kwasu 9(hydroksy(9-f)uorenokarboksyInwegn (8,91 g, 0,0371 mola) w tetrahydrofuranie (89 ml) potraktowano III-rz. butanolanem potasowym (4,16 g, 0,0371 mola). Po 6 minutach roztwór chłodzono w kąpieli lodowej i dodano dwusiarczek węgla (2,3 ml, 0,038 mola). Po 7 minutach do zimnego roztworu dodano chloromrówczan etylowy (3,6 ml, 0,038 mola). Po 7 minutach dodano 97% fenylohydrazynę (3,9 ml, 0,038 mola). Po 3 minutach, mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do żółtego syropu. Syrop potraktowano 1-chlorobutanem i wodą, warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodowego, wodą, ln HC1 i wodą. Wysuszony roztwór (MgSOś) przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do postaci oleju. Olej przekrystalizowano z czterochlorku węgla/heksanu, stały produkt następnie oczyszczono przez gotowanie z izopropanolem (bez rozpuszczenia całej substancji stałej), chłodzenie i przesączenie. Otrzymano 3,56 g (27% wydajności teoretycznej) analitycznie czystej białej substancji stałej 0 1 1. 187-189°C.
Analiza elementarna dla C21H14N 2 O2 S (%)
Obliczono: C 70,37, H 3,94, N 7,82
Znaleziono: C 70,28, H 4,19, N 7,68
164 960
Widmo IR (zawiesina w nujolu) wykazało absorpcję przy 3275 cm’1 (n-H) i 1770 cm (imid C = 0).
Przykład X.Wytwarzanie 5-(3-fIuoropiiydylo4)-5-metylo’3’fenyloamino-2-tioketooksazo’ liDynonu-4 (związek 0 wzorze 23).
Roztwór 3,2 g (15 mmola) 2-(3-fuoropiryDylo-4)’mleczanu etylowego w 20 ml THF mieszano i chłodzono w kąpieli lód/woda i w tym czasie dodano porcjami l,6g (15 mmoli) stałego III-rz. butanolanu potasowego. Kąpiel chłodzącą następnie usunięto, dodano 1,0 ml (1,2 g, 15,5 mmola) dwusiarczku węgla, mieszaninę mieszano przez 10 minut, chłodzenie ponowiono, dodano 1,4 ml (l,6g, 15 mmoli) chloromrówczanu etylowego, mieszaninę mieszano przez 10 minut, dodano 1,5 ml (15 mmoli) fenylohydrazyny, otrzymaną zawiesinę mieszano i doprowadzono do temperatury pokojowej, dodano jeszcze 20 ml THF i mieszaninę mieszano przez 15 minut w temperaturze pokojowej. Większość rozpuszczalnika następnie usunięto przez odparowanie w wyparce obrotowej, pozostałość podzielono pomiędzy 1-chlorobutan i wodę, i fazę organiczną oddzielono, przemyto ln wodnym HC1, wodą, nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i solanką, wysuszono nad siarczanem magnezowym i odparowano do 3,7 g zielonej żywicy. Po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją mieszaniną 98:2 chlorku metylenu i metanolu, uzyskano 1,7 g (35%) tytułowego związku w postaci półstałej. Po krystalizacji z mieszaniny 1:1 octanu etylu i heksanów otrzymano jasno żółte kryształy 0 11. 165-169°C; IR (nujol) 3200,3130, 1780’1; NMR (CDC3, 200 MHz) δ 2,2 (3H, s), 6,4 (1H, s), 6,8 (2H, d, J = 8), 7,0 (1H, t, J = 8), 7,3 (2H, t, J = 8), 7,5 (1H, t, J = 6), 8,6 (2H, m).
Stosując 2-(2-fuoropirydylo-3)-octan etylu i postępując w podobny sposób otrzymano 5-(2fluoropirydylo-3)’5-metylo~3-fenyloaanino-2--toketooksazolidynon’4 0 1 1. 130-135°C.
Przykład XI. Wytwarzanie (S)’5-metylO’5-fenylo-3-fenyloamino-2-tioketooksazoliDynonu-4 (wzór 24).
Roztwór 1,0 g (6,0 mmola) kwasu (S)-atromlekowego w 7 ml metanolu chłodzono w kąpieli lód/woda i mieszano podczas wkraplania 0,70 ml (1,15 g, 9,6 mmola) chlorku tionylu. Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do otrzymania 1,1 g (S)-atromleczanu metylowego no25 1,5096. Substancję tę rozpuszczono w 10 ml THF i roztwór mieszano i chłodzono w kąpieli lód/woda i w tym czasie dodano 0,68 g (6,1 mmola) stałego III-rz. butanolanu potasowego w jednej porcji. Otrzymaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 40 minut, następnie dodano 0,40 ml (0,51 g, 6,7 mmola) dwusiarczku węgla, uzyskując roztwór. Chłodzenie lodowatą wodą ponowiono i po 10 minutach dodano 0,58 ml (0,66 g, 6,1 mmola) chloromrówczanu etylowego, otrzymując zawiesinę.
Po następnych 5 minutach dodano 0,60 ml (0,66 g, 6,1 mmola) fenylohydrazyny, kąpiel chłodzącą usunięto i mieszaninę doprowadzono do temperatury pokojowej. Większość THF usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozdzielono pomiędzy wodę i 1-chlorobutan, fazę organiczną przemyto kolejno ln wodnym HC1, wodą, nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i solanką, wysuszono nad siarczanem magnezowym i odparowano do uzyskania pozostałości 1,4 g w postaci oleju.
Po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją mieszaniną 70:30 chlorku metylenu i heksanów otrzymano 0,89 g (50%) tytułowego związku w postaci oleju, który powoli skrzepnął. Po krystalizacji z mieszaniny 5:3 1-chlorobutanu i heksanów otrzymano tytułowy związek w postaci bezbarwnych igieł 0 11. 81-85°C; [ct]d + 70,1 (c = 0,52, EtOH), IR (nujol) 3250,1775 cm , NMR (CDCI3, 200 MHz), 2,05 (3H, s), 6,37 (1H, s), 6,73 (2H, d, J = 8), 7,02 (1H, t, J = 8), 7,24 (2H, t, J = 8), 7,4^7,5 (3H, m), 7,5-7,6 (2H, m).
Stosując kwas (R)-atromlekowy i postępując w podobny sposób otrzymano (R)-3-(fenyloamino)’5’fenylo-5-metylo-2--toketooksazoliDynonU’4 0 t. t. 81-85°C; [α^3 -70,5 (c = 0,52, Et = 0).
PrzykładXII. Wytwarzanie 5-metylO’5’(4-fenoksyfenylo)-3-ffnyloaminooksazolidynO’ dionu-2,4 (wzór 25).
Roztwór 5-metylO’5-(4-fenoksyfenylo)-3-fenyloamino-2--toksooksazolidynonU’4 (2 g, 0,0051 mola) w 50 ml acetonu (0,1 m) potraktowano w temperaturze pokojowej roztworem KHSO5 (OXONE®, 4,72 g, 0,0154 mola) w 20 ml wody. Białą zawiesinę ogrzewano Do 50°C przez Dwie
164 960 godziny, następnie ochłodzono do temperatury pokojowej i przesączono. Pozostałość przemyto świeżym acetonem i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem aż do oddestylowania całego acetonu. Pozostałość rozpuszczono w chlorku metylenu i przemyto wodą i solanką. Warstwę organiczną wysuszono (MgSOj), przesączono i odparowano do uzyskania surowego produktu.
Po rekrystalizacji z 1-chlorobutanu i frakcji ropy naftowej wrzącej w temperaturze 2o-135°C otrzymano 1,68 g (88% wydajności teoretycznej) czystego produktu w postaci białej substancji stałej o 11. 140-142°C.
Wzór 2 s
Wzór 2a h2n-a-r3->
Wzór 3
Schemat 2 h2n-a-r3->
Wzór 3
Wzór 1a
Schemat 3
164 960
R1OH o
L 1j-0H Me
Wzór 4
Schemat 4
R' OH
R2 CO2Z Wzór 6
H
CHj-N
OH
Et3N
DCC
R’
OH )1-»1 CH3
Wzór 4
Schemat 5
O OH
RJzStNXH3 +R'MgBr O
Wzór 7
Schemat 6
R2
1_ 0 OH
CH3
Wzór U
Cl ♦ CH3N
Wzór 8 pirydyna.
^OSiMe,
O OH f^Sr^cH3
O
Wzór 7
Schemat 7
O OH
EłO^YN'CH3 * R1MgBr
OH
-> R1—ł— N .OH
EtO'
O Wzór 9 pi CHj
Wzór 4a
Schemat 8
O
Wzór 10
Schemat 9
R1O-R3 0H rii
O
X^X
R1
R2 0
Wzór 11
Schemat 10 R2K o O-R3
Wzór ic (1 οΛο ♦ h2nnr3r4
Wzór 2b
Me i? nU3 P^N-N
R2^ H ' n>-tjJ-OH 0 CH3
Wzór 12
R4
0^0
R4
Wzór id
Schemat 11
Schemat 12
Ο ,1 QAQ
Ο
Wzór 2b σ ϋ
R1
Wzór 1b
Schemat 13
Ph OH i t-BuOK
X
Μθ cO2Me 3 EtOCOCl .
4. PhNHNH2 Schemat 14
F? OH 1. Zasada y 2 cs2
R2 COjZ 3. Środek acylujgcy
Wzór 6 4. H2NNR3R4
Schemat 15
Rt .0 o
R4
Wzór 1b
Wzór 1e
H Λ 1 ΙΟΙ J
Wzór 15 Wzór 16
Wzór 17
Wzór 21
Wtór 25
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.
Cena 10 000 zł

Claims (5)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Środek grzybobójczy zawierający substancję czynną oraz obojętny nośnik lub rozcieńczalnik i/lub substancje pomocnicze, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera co najmniej jeden oksazolidynon 0 ogólnym wzorze 1, w którym A oznacza atom tlenu lub grupę NR4, W oznacza atom tlenu lub siarki, R1 oznacza atom wodoru, C1-C4-alkil, chlorowcometyl, C3-C4cykloalkil, C2-C 3-alkenyl lub benzyl, R2 oznacza fenyl podstawiony R5 i Re, naftyl, tienyl podstawiony R5 i Re, furyl, pirydyl podstawiony Re, C1-C 2-alkil podstawiony fenoksylem lub grupą fenylotio, C1-C6-alkil lub cykloheksyl, względnie R1 i R2 razem z atomem węgla, z którym są związane, tworzą spirocykloheksyl, spiro-9-fluorenyl, spiro-1-indanyl, spiro-1-tetralinyl lub spiro4- chromanyl, R3 oznacza fenyl podstawiony R7, benzyl, pirydyl podstawiony R7, pirymidyl, pirydazyl podstawiony R7, C4-C 6-alkil lub cykloheksyl, R4 oznacza atom wodoru, acetyl, C2-C 3chlorowcoalkilokarbonyl, metoksyacetyl lub Ci-C2-alkil, względnie R3 i R4 razem z atomem azotu, z którym są związane, tworzą pierścień indolilowy lub pirolowy, R5 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, Ci-C4-alkil, Ci-C5-alkoksyl, Ci-C2-chlorowcoalkoksyl, metylosulfonyl, grupę nitrową, fenyl, fenoksyl podstawiony Re, grupę fenylotio, benzyloksyl, benzyl, karbometoksyl, cykloheksyl, grupę N(CHa)2 lub grupę NH2, R6 oznacza atom wodoru, 1 lub 2 atomy chlorowca, Ci-C 4-alkil, trójfluorometyl, metoksyl, grupę metylotio, grupę nitrową, fenoksyl lub cykloheksyl, a R7 oznacza 0,1 lub 2 podstawniki wybrane spośród takich jak trójfluorometyl, trójfluorometoksyl, grupa nitrowa, COOCH3, atom chlorowca, C1-C 4-alkil lub C1-C5-alkoksyl, przy czym gdy pierścień fenylowy jest dwupodstawiony, to wówczas jedna z grup alkilowych lub alkoksylowych oznacza grupę metylową lub metoksylową, a ponadto gdy A oznacza atom tlenu, to wówczas R3 oznacza fenyl.
  2. 2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera związek 0 wzorze 1, w którym A oznacza NR , W oznacza 0 lub S, R1 oznacza C1-C4-alkil, chlorowcometyl lub winyl, R2 oznacza fenyl podstawiony R5 i Re, cykloheksyl, tienyl podstawiony R6 lub pirydyl podstawiony R6, r3 oznacza fenyl podstawiony R7, r4 oznacza atom wodoru, acetyl łub C1-C2-alkil, a Br, R6 i R7 mają znaczenie podane w zastrz. 1.
  3. 3. Środek według zastrz. 2, znamienny tym, że zawiera związek 0 wzorze 1, w którym A oznacza NR4, W oznacza 0 lub S, R1 oznacza C1-C 4-alkil lub winyl, R2 oznacza fenyl podstawiony R5 i r6, R 3 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony 1 lub 2 atomami chlorowca, metylami lub metoksylami, R4 oznacza atom wodoru lub metyl, R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-C4-alkil, C1-C5-alkoksyl, benzyloksyl, F3CO, F2HCO, C1-C2-chlorowcoalkoksyl, fenoksyl podstawiony R6, przy czym gdy R5 ma znaczenie inne niż H lub F, to wówczas podstawnik R5 jest w pozycji para pierścienia, a R6 oznacza atom wodoru, 1 lub 2 atomy F lub Cl, metyl lub metoksyl.
  4. 4. Środek według zastrz. 3, znamienny tym, że zawiera związek 0 wzorze 1, w którym A oznacza NR4, W oznacza 0 lub S, R1 oznacza CH3, R2 oznacza fenyl podstawiony R5 i R6, R3 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony 1 lub 2 atomami chlorowca, metylami lub metoksylami, R4 oznacza H lub CH3, R5 oznacza H, F, Cl, CH3, C1-C5-alkoksyl lub fenoksyl podstawiony 1 lub 2 atomami F lub Cl, CH3 lub CH3O, R6 oznacza H lub F, a R7 oznacza F, H lub CH3.
  5. 5. Środek według zastrz. 4, znamienny tym, że zawiera 5-metylo-5-(4-fenoksyfenylo)-3fenyloamino-2-tioketooksazolidynon-4 lub jego enancjomer S, 5-metylo-5-fenylo-3-(N'-fenylo-N'metyloamino)-2-tioketooksazolidynon-4 lub jego enancjomer S, 5-[4-(4-bromofenoksy)fenylo]-5metylo-3-fenyloamino-2-tioketooksazolidynon-4 lub jego enancjomer S, 5-[4(3-fluorofenoksy)fenylo]-5-metylo-3-(fenyloamino)oksazolidynodion-2,4 lub jego enancjomer S, 5-metylo-5-(4fenoksyfenylo)-3-(fenyloamino)oksazolidynodion-2,4 lubjego enancjomer S, 5-(2,5-dwufluorofenylo)-5metylo-3-(fenyloamino)oksazolidynodion-2,4 lub jego enancjomer S, 5-(2-fluorofenylo)-5-metyio3-(fenyloamina)oksazolidynodion-2,4 lub jego enancjomer S albo 5-[4-(3-fluorofenoksy)fenyio]5- metylo-3-(fenyloamino)oksazolidynodion-2,4 lub jego enancjomer S, względnie mieszaninę takich związków.
    164 960 3
PL90284859A 1989-04-21 1990-04-20 Srodek grzybobójczy PL PL PL164960B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US07/341,741 US4957933A (en) 1989-04-21 1989-04-21 Fungicidal oxazolidinones

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL164960B1 true PL164960B1 (pl) 1994-10-31

Family

ID=23338836

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90284859A PL164960B1 (pl) 1989-04-21 1990-04-20 Srodek grzybobójczy PL PL

Country Status (9)

Country Link
US (1) US4957933A (pl)
JP (1) JP2622427B2 (pl)
CA (1) CA2015097A1 (pl)
DD (1) DD293715A5 (pl)
LT (1) LT3522B (pl)
MX (1) MX20396A (pl)
PE (1) PE31091A1 (pl)
PL (1) PL164960B1 (pl)
ZA (1) ZA903005B (pl)

Families Citing this family (17)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5356908A (en) * 1989-04-21 1994-10-18 E. I. Du Pont De Nemours And Company Fungicidal oxazolidinones
US5223523A (en) * 1989-04-21 1993-06-29 E. I. Du Pont De Nemours And Company Fungicidal oxazolidinones
ES2063264T3 (es) 1989-04-21 1995-01-01 Du Pont Oxazolidinonas fungicidas.
FR2706456B1 (fr) * 1993-06-18 1996-06-28 Rhone Poulenc Agrochimie Dérivés optiquement actifs de 2-imidazoline-5-ones et 2-imidazoline-5-thiones fongicides.
HU215699B (hu) * 1992-11-13 1999-02-01 E. I. Du Pont De Nemours And Co. Eljárás 2,4-oxazolidin-dionok és intermedierjeik előállítására
DE69616340T2 (de) * 1995-07-12 2002-07-04 E.I. Du Pont De Nemours And Co., Wilmington Fungizide mischungen
FR2771898B1 (fr) * 1997-12-04 2000-01-07 Rhone Poulenc Agrochimie Composition fongicide et/ou bactericide synergique
SK285473B6 (sk) * 1997-12-18 2007-02-01 Basf Aktiengesellschaft Fungicídne zmesi na báze amidových zlúčenín a spôsob ničenia škodlivých húb
DE19830556A1 (de) * 1998-07-08 2000-01-13 Basf Ag Verfahren zur Herstellung von Carbonyldiimidazolen
DE19842353A1 (de) * 1998-09-16 2000-03-23 Bayer Ag Sulfonyloxazolone
CA2393988A1 (en) 1999-12-13 2001-06-21 Bayer Aktiengesellschaft Fungicidal combinations of active substances
DE10019758A1 (de) * 2000-04-20 2001-10-25 Bayer Ag Fungizide Wirkstoffkombinationen
US6476055B1 (en) * 2001-03-28 2002-11-05 Nippon Soda Co. Ltd. 5,5-disubstituted thiazolidine derivative pesticides
DE10141618A1 (de) * 2001-08-24 2003-03-06 Bayer Cropscience Ag Fungizide Wirkstoffkombinationen
DE10349501A1 (de) 2003-10-23 2005-05-25 Bayer Cropscience Ag Synergistische fungizide Wirkstoffkombinationen
DE102006023263A1 (de) * 2006-05-18 2007-11-22 Bayer Cropscience Ag Synergistische Wirkstoffkombinationen
CN104430389A (zh) * 2014-11-10 2015-03-25 江苏丰登作物保护股份有限公司 一种含噁唑菌酮和啶酰菌胺的杀菌组合物及其应用

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US2891855A (en) 1954-08-16 1959-06-23 Geigy Ag J R Compositions and methods for influencing the growth of plants
US3235361A (en) 1962-10-29 1966-02-15 Du Pont Method for the control of undesirable vegetation
US3060084A (en) 1961-06-09 1962-10-23 Du Pont Improved homogeneous, readily dispersed, pesticidal concentrate
US3309192A (en) 1964-12-02 1967-03-14 Du Pont Method of controlling seedling weed grasses
JPS61200978A (ja) 1985-03-02 1986-09-05 Nippon Nohyaku Co Ltd ３−置換アミノ−１，３−チアゾリジン−２，４−ジオン誘導体及びその製造法
GB8612630D0 (en) 1986-05-23 1986-07-02 Ici Plc Biocides

Also Published As

Publication number Publication date
DD293715A5 (de) 1991-09-12
US4957933A (en) 1990-09-18
ZA903005B (en) 1991-12-24
LTIP683A (en) 1995-01-31
LT3522B (en) 1995-11-27
MX20396A (es) 1993-10-01
CA2015097A1 (en) 1990-10-21
JPH04506658A (ja) 1992-11-19
PE31091A1 (es) 1991-11-29
JP2622427B2 (ja) 1997-06-18

Similar Documents

Publication Publication Date Title
AU638460B2 (en) Fungicidal oxazolidinones
AU677448B2 (en) Fungicidal cyclic amides
US6057352A (en) Fungicidal cyclic amides
WO1994026722A1 (en) Fungicidal fused bicyclic pyrimidinones
PL164960B1 (pl) Srodek grzybobójczy PL PL
EP0642502B1 (en) Fungicidal imidazolinones
WO1995007278A1 (en) Fungicidal, miticidal and arthropodicidal aminopyrimidines
EP0630370A1 (en) Fungicidal oxazolidinones
US5223523A (en) Fungicidal oxazolidinones
WO1999011129A1 (en) Enantiomerically enriched compositions and their pesticidal use
US5356908A (en) Fungicidal oxazolidinones
EP0937051A1 (en) Fungicidal cyclic amides
WO1993022299A1 (en) Fungicidal oxazolidinones
USH1401H (en) Fungicidal oxazolidinones
WO1991019703A2 (en) Fungicidal iminooxazolidinones
WO1991015480A1 (en) Fungicidal oxazolidinones
US6255311B1 (en) Fungicidal fused bicyclic pyrimidinones
JPH05506208A (ja) 殺菌性オキサゾリジオン