PL164161B1 - Pasta do mycia rąk bez ścierniwa - Google Patents

Abstract

Pasta do mycia rąk bez ścierniwa zawierająca mydła sodowe wyższych kwasów tłuszczowych, sólsodowąmonoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego nonylofenolu, alkilobenzenosulfonian sodowy, alkiloamidy kwasów tłuszczowych oraz inne niejonowe i anionowe związkipowierzchniowoczynne,sólsodowąkarboksymetylocelulozy, rozpuszczalniki organiczne, sekwestranty, konserwanty, kompozycję zapachową i wodę, znamienna tym, że zawiera od 1 do 10 procent wagowych lanoliny oksyetylenowanej 8- 75 molami tlenku etylenu, od 0,5 do 5 procent wagowych alkoholi tłuszczowych oksyetylenowanych 6-8 molami denku etylenu, od 1 do 15 procent wagowych soli alkalicznych monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego 2-8 molami tlenku etylenu alkilofenolu, od 1do 8 procent wagowych soli alkalicznych kwasu alkilobenzenosulfonowego, od 0,3 do 7 procentwagowych soli alkalicznychmonoestrówkwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych C4-C36, od 2 do 6 procent wagowych soli alkalicznych kwasów tłuszczowych C4-C36, od 0,1 do 4 procent wagowych soli alkalicznych sulfonowanych alfa-olefin, od 1 do 5 procent wagowych mono- i/lub dietanoloamidów kwasów tłuszczowych, od 0,5 do 4 procent wagowych soli sodowej karboksymetylocelulozy, od 0,1 do 2 procent wagowych letycyny, od 0,1 do 5 procent wagowych gliceryny, od 0,1 do 13,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu glukonowego lub soli alkalicznych kwasu polimaleinowego lub soli alkalicznych kwasu cytrynowego, od 0,1 do 0,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu benzoesowego, od 0,1 do 0,6 procentwagowychkompozycji zapachowej, od 30 do 75 procent wagowych wody i ewentualnie od 0,0001 do 0,01 procent wagowych barwnika.

Description

Przedmiotem wynalazku jest pasta do mycia rąk bez ścierniwa.

Znany jest z japońskiego opisu patentowego nr 58 206 695 środek do mycia rąk w przemyśle zawierający: 16 części wagowych soli trójetanoloaminowej polioksyetylenoalkiloeterosiarczanów, 12,5 części wagowych polioksyetylenoalkiloeterów, 4 części wagowe dwuetanoloamidów kwasów tłuszczowych oleju kokosowego, 2 części wagowe glikolu propylenowego i 0,2 części wagowych soli dwusodowej EDTA.

Pasta do mycia rąk według opisu patentowego Niemieckiej Republiki Demokratycznej nr 231 800 zawiera 25-45 procent wagowych mieszaniny związków powierzchniowo czynnych typu alkanosulfonianów sodowych C12-C18, siarczanów oksyetylenowanych alkoholi tłuszczowych C12-C15, 8-20 procent wagowych trójpolifosforanu sodowego, 3-8 procent wagowych Na2HPO4 i 1-4 procent wagowych NaCl.

Pasta do mycia rąk według polskiego zgłoszenia patentowego nr P.245626 składa się ze środków powierzchniowo czynnych typu anionowego będących mieszaniną soli sodowej kwasu alkilobenzenosulfonowego i soli sodowych siarczanowanego alkoholu tłuszczowego w ilości 8-12% wagowych oraz soli sodowych wyższych kwasów tłuszczowych w ilości 3-6% wagowych, ze środków powierzchniowo czynnych typu niejonowego będących produktami addycji tlenku etylenu i tlenku propylenu do alkilofenolu w ilości 1-3% wagowych, ze środka ochraniającego naskórek w ilości 1-3% wagowych, z trójpolifosforanu sodu w ilości 8-12% wagowych

164 161 oraz wody do 100%. Pasta zawiera ponadto rozpuszczalnik węglowodorowy, barwnik, kompozycję zapachową i regulator pH.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 147 898 sposób wytwarzania pasty do mycia rąk. Sposób ten polega na tym, że do homogenicznej, utrzymywanej w temperaturze nie wyższej niż 80°C, mieszaniny 10-20 części wagowych soli sodowych kwasów dodecylobenzenosulfonowego i alkilosiarkowego alkoholi łojowych i 3-6 części wagowych alMloamidów kwasów tłuszczowych wprowadza się 106 części wagowych sypkiej soli sodowej karboksymetylocelulozy oraz wodę w ilości 20-30 części wagowych, przy czym przez cały czas składniki miesza się dokładnie i utrzymuje w stałej temperaturze nie przekraczającej 80°C. Następnie mieszaninę neutralizuje się kwasem, korzystnie kwasem dodecylobenzenosulfonowym aż do osiągnięcia przez mieszaninę pH nie wyższego niż 9 i dalej ciągle mieszając wychładza do temperatury około 40°C przez wprowadzenie 45-55 części wagowych wody i równoczesne chłodzenie przeponowe. Później dodaje się 1-5 części wagowych detergentów niejonowych, 50-10 części wagowych trójpolifosforanu sodowego i 0,1-0,5 części wagowych substancji zapachowych, z tym, że wprowadzenie substancji zapachowych odbywa się w temperaturze nie wyższej niż 40°C i przy ciągłej homogenizacji pasty.

Środek do mycia rąk według polskiego zgłoszenia patentowego nr P.273384 charakteryzuje się tym, że zawiera 0,5-10 części wagowych N-tlenku N,N-di(polioksyetyleno)alkiloaminy mającego 11 grup oksyetylenowanych i rodnik alkilowy zawierający C12-C22 atomów węgla i pozostałe składniki znane, tzn. mydła sodowe wyższych kwasów tłuszczowych, wodę, ewentualnie sól sodową monoestru kwasu sułfobursztynowego i oksyetylenowanego nonylofenolu, ewentualnie alkilobenzenosulfonian sodowy, ewentualnie oksyetylenowany nonylofenol, ewentualnie sól sodową karboksymetylocelulozy, ewentualnie trójpolifosforan sodowy, ewentualnie alkiloamidy kwasów tłuszczowych, ewentualnie wypełniacz organiczny lub nieorganiczny i ewentualnie substancje zapachowe.

Własności fizykochemiczne i użytkowe mieszaniny kompozycji, jakąjest środek do mycia rąk, zależą odjej składu chemicznego - rodzaju i ilości składników chemicznych, ich procentowej zawartości w kompozycji oraz wzajemnych stosunków wagowych poszczególnych składników, a ponadto od sposobu wytwarzania pasty, w tym kolejności wprowadzania komponentów do mieszaniny.

Środek do mycia rąk według polskiego zgłoszenia patentowego nr P.273384 nie precyzuje składu chemicznego i wzajemnych stosunków wagowych poszczególnych składników oraz sposobu wytwarzania pasty. Podstawowym składnikiem środka do mycia rąkjest szkodliwy dla zdrowia, podejrzewany o działanie rakotwórcze N-tlenek N,N- di(polioksyetyleno)alkiloaminy mający 11 grup oksyetylenowanych i rodnik alkilowy zawierający C12-C22 atomów węgla. Środki zawierające N-tlenki amin nie mogą być stosowane w preparatach mających bezpośredni kontakt ze skórą ludzką i są zabronione do stosowania w tych środkach w wielu krajach.

Celem wynalazku jest wyeliminowanie wad znanych past do mycia rąk, polegających na słabej zdolności do usuwania zabrudzeń w postaci smarów, olejów mineralnych, mydeł wapniowych, sadzy, barwników pigmentowych, wosków itp. oraz na działaniu drażniącym i uczulającym w stosunku do skóry rąk i błon śluzowych oraz rakotwórczym działaniu, a ponadto na słabej zdolności do biodegradacji - przez podanie składu chemicznego nowej, nieznanej pasty do mycia rąk, która - jak się nieoczekiwanie okazało - charakteryzuje się bardzo dobrymi własnościami myjącymi w stosunku do trudno usuwalnych zabrudzeń oraz korzystnymi właściwościami z punktu widzenia ochrony zdrowia człowieka i jego naturalnego środowiska.

Pasta do mycia rąk bez ścierniwa według wynalazku zawiera: od 1 do 10 procent wagowych lanoliny oksyetylenowanej 8-75 molami tlenku etylenu, od 0,5 do 5 procent wagowych alkoholi tłuszczowych oksyetylenowanych 6-8 molami tlenku etylenu, od 1 do 15 procent wagowych soli alkalicznych monoestru kwasu sułfobursztynowego i oksyetylenowanego 2-8 molami tlenku etylenu alkilofenolu, od 1 do 8 procent wagowych soli alkalicznych kwasu alkilobenzosulfonowego, od 0,3 do 7 procent wagowych soli alkalicznych monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych C4-C36, od 2 do 6 procent wagowych soli alkalicznych kwasów tłuszczowych C4-C36, od 0,1 do 4 procent wagowych soli alkalicznych sulfonowanych alfa-olefin, od 1 do 5 procent wagowych mono- i/lub dietanoloamidów kwasów tłuszczowych,

164 161 od 0,5 do 4 procent wagowych soli sodowej karboksymetylocelulozy, od 0,1 do 2 procent wagowych letycyny, od 0,1 do 5 procent wagowych gliceryny, od 0,1 do 13,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu glukonowego lub soli alkalicznych kwasu polimaleinowego lub soli alkalicznych kwasu cytrynowego, od 0,1 do 0,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu benzoesowego, od 0,1 do 0,6 procent wagowych kompozycji zapachowej, od 30 do 75 procent wagowych wody i ewentualnie od 0,0001 do 0,01 procent wagowych barwnika. Jako sole alkaliczne monoestrów kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego alkilofenolu, kwasu alkilobenzenosulfonowego, monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych, kwasów tłuszczowych, sulfonowanych alfa-olefin, kwasu glukonowego, kwasu benzoesowego, kwasu cytrynowego i kwasu polimaleinowego stosuje się sole litowe, sodowe, potasowe, amonowe, mono-, di- lub trietanoloaminowe, względnie ich mieszaniny.

Dzięki odpowiedniemu doborowi jakościowemu i ilościowemu składników oraz sposobowi wytwarzania pasta do mycia rąk według wynalazku posiada pożądane własności użytkowe: wysoką zdolność myjącą, emulgującą, zwilżającą i pianotwórczą, ochronne działanie na skórę, brak działania pierwotnie drażniącego, uczulającego i kancerogennego na skórę, wysoką zdolność do biodegradacji, dobrą rozpuszczalność w wodzie i odporność na twardą wodę, zdolność do chemicznego zmiękczania wody oraz działanie dezynfekujące.

Pastę według wynalazku stosuje się do mycia silnie zabrudzonych rąk po pracy w warsztatach mechanicznych i naprawczych samochodów, taboru kolejowego itp. - wszędzie tam, gdzie przy pracy występuje łatwość zabrudzenia rąk smarami, olejami, pyłami węglowymi, sadzą, pigmentami, barwnikami, tłuszczami itd.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w poniższych przykładach wykonania.

Przykład I. Przykładowe składy recepturalne pasty do mycia rąk bez ścierniwa podaje tabela 1.

Ta bela 1

Przykładowe składy recepturalne pasty do mycia rąk bez ścierniwa

Lp.	Nazwa składnika pasty do mycia rąk bez ścierniwa	Zawartość składnika w % wag. w recepturze nr:
I	n	m
1	2	3	4	5
1	Oksyetylenowana 75 molami tlenku etylenu lanolina	5,0	10,0	1,0
2	Oksyetylenowane 12 molami tlenku etylenu alkohole tłuszczowe C16- C22	4,0	2,5	5,0
3	Sole sodowe monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego 8 molami tlenku etylenu nonylofenolu	3,4	10,0	15,0
4	Sole sodowe kwasu dodecylobenzenosulfonowego	4,8	8,0	6,0
5	Sole monoetanoloaminowe monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych C12-C14	3,2	0,3	7,0
6	Sole potasowe destylowanych kwasów tłuszczowych łojowych	5,0	6,0	4,0
7	Sole sodowe sulfonowanych alfa-olefin	3,0	-	4,0
8	Sole litowe sulfonowanych alfa-olefin	-	0,1	-
9	Dietanoloamidy destylowanych kwasów tłuszczowych kostnych	2,0	1.0	3,0

c.d. tabeli 1

1	2	3	4	5
10	Sól sodowa karboksymetylocelulozy	1,0	3,0	0,5
11	Lecytyna	1,0	0,1	2,0
12	Gliceryna farmaceutyczna	1,0	0,1	5,0
13	Sól potasowa kwasu glukonowego	-	6,0	-
14	Sól trietanoloaminowa kwasu maleinowego	-	-	10,0
15	Sól sodowa kwasu cytrynowego	10,0	-	-
16	Sól sodowa kwasu benzoesowego	0,3	0,4	0,5
17	Kompozycja zapachowa	0,1	0,3	0,6
18	Barwnik, np. błękit kolofilowy	0,002	-	-
19	Woda	56,198	52,2	36,4

Przykład IL Przykładowy sposób otrzymywania pasty według receptury I z przykładu I przedstawia się następująco. Do reaktora wyposażonego w mieszadło, płaszcz grzewczo-chłodzący, termometr i dozownik wprowadzić 14 kg wody i 1,76 kg 46% roztworu wodorodenku potasowego. Ogrzać do temperatury 50°C i powoli dozować 4,2 kg destylowanych kwasów tłuszczowych łojowych w celu otrzymania roztworu soli potasowych kwasów tłuszczowych. Równolegle do drugiego reaktora wyposażonego w mieszadło, płaszcz grzewczo-chłodzący, termometr i dozownik wprowadzić 10,658 kg wody. Następnie zadozować 10,0 kg soli sodowej kwasu cytrynowego i mieszając podgrzewać do temperatury 50°C do całkowitego rozpuszczenia, po czym wprowadzić 2 kg 50% soli sodowej karboksymetylocelulozy i mieszać zawartość reaktora do całkowitej homogenizacji. Następnie do reaktorawprowadzić 5 kg oksyetylenowanej 75 molami tlenku etylenu lanoliny. Po jej rozpuszczeniu zadozować pozostałe składniki: 19,94 kg roztworu soli potasowej destylowanych kwasów tłuszczowych łojowych (przygotowanego w reaktorze pierwszym), 12 kg 40% roztworu soli sodowych kwasu dodecylobenzenosulfonowego, 11,3 kg 30% roztworu soli sodowych monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego 8 molami tlenku etylenu nonylofenolu, 4 kg oksyetylenowanych 12 molami tlenku etylenu alkoholi tłuszczowych C16-C22, 10,7 kg 30% roztworu soli monoetanoloaminowych monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych C12-C14, 10 kg 30% roztworu soli sodowych sulfonowanych alfa-olefin, 2 kg dietanoloamidów destylowanych kwasów tłuszczowych kostnych, 1 kg letycyny, 1 kg gliceryny farmaceutycznej i 0,3 kg soli sodowej kwasu benzoesowego. Po ujednorodnieniu (czas mieszania szarży ok. 30 minut) dodać 0,1 kg kompozycji zapachowej i 0,002 kg barwnika, po czym zawartość reaktora mieszać jeszcze około 10 minut. Bezpośrednio po zakończeniu mieszania produkt rozlać do opakowań jednostkowych.

Przykład UL Pastę otrzymaną według receptury I z przykładu I poddano ocenie działania pierwotnie drażniącego dla skóry ludzkiej. Przeprowadzono następujące oznaczenia i próby: oznaczenie pH, oznaczenie połowicznego czasu drażnienia IT50 (Irritant Time) według metody A. M. Kligmana i W. Woodinga, ocenę próby wcierek, ocenę próby nawilżania, próby płatkowe, oznaczenie wskaźnika ochrony skóry wobec działania ługu i światła.

Uzyskane wyniki badań wskazują, że możliwość podrażnienia skóry zdrowych osobników stale narażonych na bezpośrednie działanie pasty może nastąpić dopiero po 6 dobach przy stężeniu 10 procent wagowych pasty w roztworze i dopiero po 7 dniach przy stężeniu 5 procent wagowych pasty w badanym roztworze. W połączeniu z wynikami pozostałych prób stanowi to granicę bezpieczną dla warunków praktycznego użytkowania.

Przykład IV. Pastę do mycia rąk bez ścierniwa wg receptury I z przykładu I poddano badaniom aplikacyjnym. Badania aplikacyjne prowadzono w zakładzie mechaniki pojazdowej, gdzie 7 pracowników testowało pastę w okresie 7 dni myjąc ręce 2-3 razy w ciągu dnia pracy rodzaj zabrudzeń: smary, resztki metalu i rdzy, w wytwórni artykułów z tworzyw sztucznych, gdzie 11 pracowników testowało pastę w okresie 10 dni myjąc ręce 2-3 razy w ciągu dnia pracy - rodzaj zabrudzeń: 3 osoby smary, rdza, resztki metali (mechanicy obsługujący i konserwujący maszyny oraz wykonujący formy wtryskowe), 8 osób - pozostałości tworzyw, barwników i inne zabrudzenia oraz systemem domowym przekazując pastę 6 modelom-użytkownikom, którzy z racji swoich zamiłowań do majsterkowania (naprawy samochodów, malowanie, wykonywanie mebli) mają ręce zabrudzone smarami, klejami, farbami itp. Modele-użytkownicy po zapoznaniu się z ankietami stosowali pastę w okresie 3 tygodni myjąc ręce po każdym zabrudzeniu. Skóra rąk pracowników w/w Zakładów oraz modeli-użytkowników była badana przez lekarza dermatologa przed i po stosowaniu pasty. Łącznie aplikację ukończyły 24 osoby, w tym z zabrudzeniami: smarami, rdzą i resztkami metali 12 osób, farbami i klejami - 3 osoby, pozostałościami tworzyw, barwników i innymi - 9 osób. Na podstawie oceny aplikujących oraz lekarza dermatologa stwierdzono, że badana pasta nie wywołuje zaczerwienienia, świądu skóry, nie powoduje wysuszenia skóry i pękania naskórka. Badana pasta posiada właściwą konsystencję i odpowiedni kolor, bardzo dobrze rozsmarowuje się na skórze, a w. czasie mycia nie powstaje zbyt intensywna piana. Bardzo ułatwia mycie rąk tak wodą zimną, jak i ciepłą, całkowicie usuwając zabrudzenia (smarami, resztkami metalu, rdzą, farbami itp.). Jest wydajna w stosowaniu. Według testujących (zwłaszcza tych, którzy na codzień stosują różnego rodzaju preparaty do zmywania zabrudzeń) badana pastajest bardzo przyjemna w stosowaniu i wyjątkowo łagodna w działaniu. Jej walory użytkowe są znacznie wyższe niż past dotychczas stosowanych. Tak więc nieoczekiwanie okazało się, że pasta do mycia rąk bez ścierniwa wg wynalazku posiada bardzo dobre własności użytkowe.

Przykład V. Pastę otrzymaną według receptury III z przykładu I poddano badaniom porównawczym zdolności kompleksowaniajonów wapnia i magnezu znaną metodą. Wodne 2% roztwory pasty, środka do mycia rąk w przemyśle według japońskiego opisu patentowego nr 58 206 695 i znanych sekwestrantów miareczkowano (oddzielnie) przy pH = 9 i w temperaturze 20°C wodnymi roztworami soli wapnia lub magnezu o znanym stężeniu w obecności wodnego roztworu szczawianu sodowego jako wskaźnika. Uzyskane wyniki badań porównawczych przedstawiono w tabeli 2.

Tabela 2

Zdolność kompleksowania jonów wapnia Ca²⁺ i magnezu Mg²⁺ przez pastę do mycia rąk bez ścierniwa, znany środek z opisu patentowego i znane sekwestranty przy pH = 9

Lp.	Nazwa kompleksonu	Kation	Zdolność kompleksowania w mg/l g substancji
1	Pasta według receptury III z przykładu I wynalazku	Ca2+	10,0
Mg2+	15,2
2	Środek według japońskiego opisu patentowego nr 58 206 695	Ca2+	1,3
Mg2+	2,6
3	Cytrynian sodowy	Ca2+	1,74
Mg2+	nie wykazuje
4	Glukonian sodowy	Ca2+	0,75
Mg2+	nie wykazuje

Z danych przedstawionych w tabeli 2 wynika, że pasta otrzymana według wynalazku wykazuje wyższą zdolność kompleksowania jonów wywołujących twardość wody, aniżeli środek znany z japońskiego opisu patentowego i znane kompleksony - cytrynian i glukonian sodowy. Szczególnie odnosi się to do jonów magnezu, względem których znane sekwestranty nie wykazują w pH = 9 żadnej zdolności kompleksującej.

Przykład VI. Otrzymaną według receptury III z przykładu I pastę poddano badaniom mikrobiologicznym w celu określenia jego działania mikrobiobójczego w stosunku do mikroorganizmów testowych. Badania wykonano według ogólnie znanej standardowej metodyki określania mikrobiobójczości preparatów dezynfekujących (Wyd. Metod. PZH, W-wa 1981, s. 33-37). Uzyskane wyniki badań ilustruje tabela 3.

Tabela 3

Minimalne stężenie mikrobiobójcze (MBC pasty po 30 minutach jej działania

Lp.	Rodzaj drobnoustroju	MBC w % wagowych
1	Escherichia coli	1,5
2	Pseudomonas aeruginosa	2,1
3	Staphylococcus aureus	2,8
4	Candida albicans	4,1

Przedstawione w tabeli 3 wyniki badań pozwalają stwierdzić, że pasta do mycia rąk bez ścierniwa według wynalazku posiada dobre własności odkażające.

164 161

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Pasta do mycia rąk bez ścierniwa zawierająca mydła sodowe wyższych kwasów tłuszczowych, sól sodową monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego nonylofenolu, aUolObenzenosulfonian sodowy, alkiloamidy kwasów tłuszczowych oraz inne niejonowe i anionowe związki powierzchniowo czynne, sól sodową karboksymetylocelulozy, rozpuszczalniki organiczne, sekwestranty, konserwanty, kompozycję zapachową i wodę, znamienna tym, że zawiera od 1 do 10 procent wagowych lanoliny oksyetylenowanej 8- 75 molami tlenku etylenu, od 0,5 do 5 procent wagowych alkoholi tłuszczowych oksyetylenowanych 6-8 molami tlenku etylenu, od 1do 15 procent wagowych soli alkalicznych monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego 2-8 molami tlenku etylenu alkilofenolu, od 1 do 8 procent wagowych soli alkalicznych kwasu alkilobenzenosulfonowego, od 0,3 do 7 procent wagowych soli alkalicznych monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych C4-C36, od 2 do 6 procent wagowych soli alkalicznych kwasów tłuszczowych C4-C36, od 0,1 do 4 procent wagowych soli alkalicznych sulfonowanych alfa-olefin, od 1 do 5 procent wagowych mono- i/lub dietanoloamidów kwasów tłuszczowych, od 0,5 do 4 procent wagowych soli sodowej karboksymetylocelulozy, od 0,1 do 2 procent wagowych letycyny, od 0,1 do 5 procent wagowych gliceryny, od 0,1 do 13,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu glukonowego lub soli alkalicznych kwasu polimaleinowego lub soli alkalicznych kwasu cytrynowego, od 0,1 do 0,5 procent wagowych soli alkalicznych kwasu benzoesowego, od 0,1 do 0,6 procent wagowych kompozycji zapachowej, od 30 do 75 procent wagowych wody i ewentualnie od 0,0001 do 0,01 procent wagowych barwnika.
2. 2. Pasta według zastrz. 1, znamienna tym, że jako sole alkaliczne monoestrów kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego alkilofenolu, kwasu alkilobenzenosulfonowego, monoestrów kwasu siarkowego i alkoholi tłuszczowych, kwasów tłuszczowych, sulfonowanych alfa-olefin, kwasu glukonowego, kwasu benzoesowego, kwasu cytrynowego i kwasu polimaleinowego stosuje się sole litowe, sodowe, potasowe, amonowe, mono-, di- lub trietanoloaminowe, względnie ich mieszaniny.