Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia spoiwa hydraulicznego.Znane mieszaniny skladników surówki mialy postac wodnistej pasty, zawierajacej 30%—35% wody. Musiala ona byc odparowana przed wy¬ palaniem surówki tak, ze zuzycie energii koniecz¬ ne do wytworzenia 1 tony klinkieru wynosilo o- kólo 6270 MJ. Proces ten ulepszono przez opraco¬ wanie metody suchej.Zastosowanie w technice metody suchej powaz¬ nie zwiekszylo zanieczyszczenie srodowiska z u- wagi na wysoka temperature, w jakiej pracuja piece. W takich warunkach konieczne jest zasto¬ sowanie urzadzen do ochrony srodowiska,, co jest dodatkowa przyczyna wzrostu kosztu wlasnego o- becnde wytwarzanych spoiw hydraulicznych.Znany jest z opisu patentowego Wielkiej Bry¬ tanii nr 447722 sposób wytwarzania spoiwa hy¬ draulicznego, polegajacy na zwiazaniu, za pomoca produktu o wysokiej zawartosci wolnej krzemion¬ ki, a otrzymanego przez wypalanie w umiarko¬ wanej temperaturze, wodorotlenku wapnia uwol¬ nionego przez hydratacje klinkieru o wysokiej za¬ wartosci krzemianu trójwapniowego.Produkt o wysokiej zawartosci wolnej krzemion¬ ki otrzymuje sie przez wypalanie w temperaturze 700—il200°C surowca /utworzonego z materialów wapiennych, gliniastych i/lub krzemionkowych/ o malym nasyceniu tlenkiem wapnia, takim, ze po calkowitym zwiazaniu obecnego wapnia pozostaje 10 15 20 25 30 w produkcie koncowym znaczna zawartosc /3—16% wedlug podanych przykladów/ reaktywnej wolnej krzemionki. Inne zwiazki utworzone podczas tego wypalania stanowia wedlug opisu patentowego, dwukrzemian wapnia i glinu i/lub zelaza, rAono- krzemiiain wapnia oraz niewielkie ilosci zwiazków magnezu i zelaza.Identyfikacja skladników /mozliwa za pomoca mikroskopu optycznego/ wskazuje, ze materialy wykazuja wysoka organizacje krystaliczna, a za¬ tem pochodza z wypalania w temperaturze powy¬ zej 900°C. iW najbardziej korzystnym przykladzie, koncowe spoiwo otrzymuje sie z mieszaniny 50% produktu kalcynowanego zawierajacego 16% aktywnej krze¬ mionki i 50% klinkieru zawierajacego 60% C3S (3CaOSiC2), zmielonej i gipsowanej w warunkach typowych dla cementu portlandzkiego. Spoiwo to charakteryzuje sie Wytrzymalosciami równymi lub wyzszymi od okreslonych w „Standard Specifi- cations for Portland Cement".Znany jest z opisu patentowego Stanów Zjedno¬ czonych Ameryki nr 4137089 sposób wytwarzania spoiwa na bazie krzemianu dwuwapniowego, ak¬ tywowanego jonami siarczanowymi, w tempera¬ turze w zakresie 600—950°C.Surowa mieszanina sklada sie z czystego wapie¬ nia /biel Meudana/, czystej krzemionki /spongo- lit/, azotanu amonu, siarczanu wapnia, przyklado¬ wo w proporcjach: 12,1%, 32,8%, 52,4% i 2,7%. 147 3823 Stosunek wapienia do krzemionki jest taki, aby ich polaczenie doprowadzilo do wytworzenia C2S.Stosunek molowy CaO:Si02 wynosi okolo 2:1. Re¬ akcja pomiedzy Si02 i CaO zachodzi w niskiej temperaturze dzieki tworzeniu sie w 560°C fazy cieklej uzyskanej przez obecnosc azotanu amonu w surówce lub przez dzialanie kwasu azotowego na weglan surówki oraz niekiedy dodatku topni¬ ka /wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu, chlo¬ rek sodu lub wapnia/. Utworzony azotan wapnia rozklada sie nastepnie w 750°C na tlenki azotu i tlenek wapnia, który reaguje ze zwiazkami za¬ wierajacymi krzemionke i tlenek glinu.W tych szczególnych warunkach roboczych, zwia¬ zki wapniowe maja nastepujace wzory: S*(i-xySx04Caf£_x) z 0 lub Si(1_y)Sy04Ca2(i_y)Na2y z 0 lub Si(1_x)Sx04Ca(2_x) z 0 Jony siarki lub sodu, wprowadzone do siatki kry¬ stalicznej krzemianu dwuwapniowego jff, nadaja te¬ mu zwiazkowi oraz spoiwu, którego ten zwiazek jest podstawa, wysoka reaktywnosc hydrauliczna.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze otrzymany po wymieszaniu material zawierajacy skladnik gliniasty oraz weglan wapnia poddaje sie obróbce termicznej w temperaturze zawartej w "_ granicach od 700°C do 900°€, utrzymuje sie pod¬ czas tej obróbki cisnienie czastkowe dwutlenku wegla w zakresie od 20000 do 50000 Pa i nastep¬ nie miesza sie do 95°/o wagowych otrzymanego produktu aktywnego, uzupelniajac odpowiednio do 100% wagowych produktem aktywujacym.Zaleta wynalazku jest to, ze zapewnia on reali¬ zacje nowego sposobu wytwarzania spoiw hydra¬ ulicznych w nizszej temperaturze, co umozliwia z jednej strony unikniecie emisji zanieczyszcza¬ jacych, gdyz proces prowadzony jest w tempera- ^ turze okolo 900°C, a z drugiej strony znaczne o- szczednosci energii. Wynalazek umozliwia tez uzy¬ skanie spoiwa hydraulicznego o lepszej jakosci niz otrzymywane znanymi sposobami.W produkcji chemicznej spoiw hydraulicznych, takich jak cement, przeprowadza sie calkowity roz¬ klad termiczny weglanu wapnia wystepujacego w surowe* tak, aby uwolniony tlenek wapnia mógl reagowac w podwyzszonej temperaturze /1200°C— 1450°C/ z tlenkami zelaza, glinu i krzemu dla utworzenia faz hydraulicznych klinkieru.Wedlug wynalazku unika sie calkowitej dekar- • bonizacji weglanu wapnia, ograniczajac ja jedynie do utworzenia aktywnych zwiazków wapniowych." Dysocjacja termiczna weglanu wapnia jest reak¬ cja równowagi, której temperatura zalezy od cis¬ nienia czastkowego dwutlenku wegla wystepuja¬ cego w strefie reakcji. Dla cisnienia jednej atmo¬ sfery temperatura ta jest rzedu 920<°C. W sposobie . wedlug wynalazku mozliwe jest ogrzewanie bez rozkladu weglanu wapnia w temperaturze w za¬ kresie pomiedzy 7?0°C i 900°C dzieki utrzymywa¬ niu odpowiedniego cisnienia dwutlenku wegla.Jesli w tym stanie weglan wapnia znajduje sie .w obecnosci tlenku zelaza, glinu i krzemu dosta¬ tecznie reaktywnych /na przyklad pochodzacych z termicznej aktywacji glinu/ w temperaturze ta¬ kiej, ze reakcje tworzenia sie prostych lub kom- 7 382 4 pleksowych zwiazków wapniowych staja sie ter- , modynamicznie mozliwe, to rozklada sie tylko we¬ glan wapnia wchodzacy w zwiazek.Z drugiej strony zakres wymienionej tempera- 5 tury /,700°C—900°C/ odpowiada temperaturze bar¬ dziej lub mniej zupelnej dehydroksylacji duzej ilosci wodzianów i glin z utworzeniem bardzo re¬ aktywnych tlenków. Taka kontrolowana dehydro- ksylacja jest podstawa wytwarzania sztucznych 10 pucolanów. W sposobie wedlug wynalazku prze¬ prowadza sie równoczesnie reakcje aktywacji faz uwodnionych i reakcje tworzenia zwiazków wap¬ niowych, wychodzac z tradycyjnego surowca pod¬ dawanego reakcji w temperaturze zaleznej od cis- 15 nienia czastkowego dwutlenku wegla dla przeciw¬ dzialania dysocjacji weglanu wapnia.Zwiazki utworzone w opisanych warunkach tj. aktywne tlenki i zwiazki wapnia charakteryzuja sie bardzo zle zorganizowana struktura, której zre- 20 szta zawdzieczaja swa reaktywnosc. Zwiazki wap¬ nia nie wystepujace w obecnosci nadmiaru tlenku wapnia w trakcie ich tworzenia, sa najczesciej w minimalnym stopniu nasycone tlenkiem wap¬ nia. Konsekwencja tego jest to, ze otrzymany pro- .25 dukt aktywny moze calkowicie rozwinac swe wla¬ snosci hydrauliczne tylko w obecnosci generatora wodorotlenku wapnia,' takiego jak klinkier lub kazdy inny podatny produkt aktywujacy o porów¬ nywalnym dzialaniu fizyko-chemicznym /na ogól 30 ilosc takiego produktu rzedu 5°/o wagowych jest juz wystarczajaca/. Ponadto ustalenie optymalne¬ go gipsowania dla kazdej mieszaniny równiez za¬ pewnia optymalne wyniki.Fakt dzialania *we wzglednie niskiej tempera- 35 turze i unikania dy&ocjaeji nieiprzeraagowanego weglanu wapnia umozliwia uzyskanie korzystnego bilansu termicznego, poniewaz dysocjacja termicz¬ na weglanu wapnia pochlania najwieksza czesc energii. Zmniejszone jest równiez znacznie zanie- 40 czyszczenie atmosfery. W" istocie na wytworzenie jednego kg aktywnego produktu potrzebna jest jedynie energia o wartosci okolo 1.670 MJ.Powyzsza obróbke termiczna przeprowadza sie korzystnie w piecu plomiennym z paliwem i re- 45 gulacja zapewniajaca mozliwie maksymalna za¬ wartosc dwutlenku wegla. Mozna tez zastosowac piec fluidyzacyjny pracujacy w odpowiedniej at¬ mosferze. Kontrole chemiczna obróbki termicznej przeprowadza sie latwo, oznaczajac za pomoca 50 znormalizowanych metod strate w ogniu, 'zawar¬ tosc dwutlenku wegla, zawartosc wolnego tlenku wapnia oraz zawartosc nierozpuszczalnej pozosta¬ losci.Doboru materialu do obróbki dokonuje" sie bio- 55 rac pod uwage co nastepuje: Produkt poddawany obróbce powinien wykazywac zdolnosc kontakto¬ wania sie tak dokladnego jak to mozliwe pomie¬ dzy fazami uwodnionymi i weglanem wapnia.Moze on byc pochodzenia naturalnego /gliny bar- «° dziej lub mniej wapienne, margle, niektóre lup¬ ki/ badz sztucznego /mieszaniny materialów do¬ kladnie rozdrobnionych jak pozostalosc z laczne¬ go stracania osadów lub uzdatniania wody/. W celu skuteczniejszego przebiegu reakcja mozna , «5 ewentualnie dodac mineralizatory chemiczne. Reak-147 382 cje przebiegaja w stanie stalym i nalezy przy tym unikac wzajemnego rozcienczania jednego z glównych skladników przez drugi /fazy uwodnione i fazy karbonizowane/.Wynalazek rózni sie zasadniczo od znanych wczesniej sposobów nastepujacymi cechami. Rózni sie on w sposób oczywisty od wytwarzania ce¬ mentu portlandzkiego, wymagajacego stosowania temperatur wypalania 1200^1450°C, w których rozklad weglanu wapnia jest calkowity.Wynalazek rózni sie od rozwiazania przedsta¬ wionego w opisie patentowym Wielkiej Brytanii nr 477722, gdyz zastrzega sie w nim zasadniczo wiazanie wodorotlenku wapnia przez aktywna, nie zwiazana krzemionke otrzymana po wypalaniu pro¬ wadzacym do okreslonych i kompletnych polaczen weglanu wapnia obecnego w surowcu. Nie podano tutaj rodzaju atmosfery reakcji.Wynalazek rózni sie od rozwiazania przedsta¬ wionego w opisie patentowym Stanów Zjednoczo¬ nych Ameryki nr 4137089, poniewaz proces two¬ rzenia sie zwiazku hydraulicznego obejmuje przej¬ scie przez faze ciekla, wynikajaca z obecnosci azo¬ tanu wapnia,. a zwiazek posiada wlasnosci hydra¬ uliczne tylko wtedy, gdy wypalanie prowadzi sie w obecnosci srodka /siarczanu wapnia lub sodu/ zdolnego do dezorganizacji siatki krystalicznej krzemianu dwuwapniowego fi. Ponadto, nie znaj¬ duje sie tam zadna wzmianka na temat atmosfery reakcji.Przyklad I. Surowcem w przykladzie zasto¬ sowania sposobu jest margiel zawierajacy prawie tyle samo gliny co wapienia, tzn. zawierajacy oko¬ lo 50Vo weglanów.Uscislony sklad chemiczny surowca w przykla¬ dzie byl nastepujacy: krzemionka /Si02A . 27,57°/* zawartosc weglanu tlenek glinu /A1203/ 9,23% wapnia /CaC03/ 52,50% tlenek zelaza /Fe2Os/ 4,21% tlenek wapnia /CaO/ 28,05% tlenek magnezu /MgO/ 1,68% tlenek potasu /K20/ 0,66% dwutlenek wegla /C02/ 23,10% woda zwiazana /H20/ 2,75% Surowiec ten byl suszony a nastepnie mielony do stopnia rozdrabniania odpowiadajacego typo¬ wemu surowcowi dla cementowni, czyli, na przy¬ klad, ponizej io% odsiewju na sicie 80-mikrono- wym. .Warunki doswiadczalne w przytoczonym przy¬ kladzie sa nastepujace: wypalanie prowadzi sie w piecu elektrycznym i utrzymuje sie cisnienie C02 powyzej 30000 Pa, kontrolowane za pomoca zródla zewnetrznego wyposazonego w typowe przy¬ rzady poimiiairowe /(manometr, przeplywomierz, anaMzaitoir ciagly, itp./. Po wypalaniu prowadzi sie szybkie oziebianie produktu.Produfct otrzymywany z wymjienionego surowca w wyniku obróbki termicznej w temperaturze 825°C w ciagu 140 minut w opisanych wyzej wa¬ runkach ma nastepujacy sklad chemiczny: krzemionka /Si02/ 32,59% zawartosc weglanu tlenek glinu /A1203/ 10,89% wapnia 7CaC03/ 28,30% tlenek zelaza /Fe203/ 499°/o 5 tlenek wapnia /CaO/ 33,03% tlenek magnezu /MgO/ 2,01|% tlenek potasu /IK20/ 0,80% ,' tlenek siarki /S03/ 2,17% ' dwutlenek wegla /C02V 12,45% 10 tlenek wapnia nie zwiazany /CaOA 0,40% W powyzszym przykladzie okolo polowa wegla¬ nu wapnia przereagowala ze skladnikami fazy gli- 15 niastej tworzac zwiazki wapniowe, zas druga po¬ lowa pozostala w postaci weglanu wapnia.Produkt otrzymywany w wyniku wypalania przeprowadzonego w opisanych warunkach zawie¬ ra nowouitworzone zwiazki wapniowe charaktery- 20 zujace sie slaba krystalicznoscia i bledami w siat¬ ce krystalicznej, które utrudniaja jego dokladne okreslenie mineralogiczne.Jednakze klasyczne sposoby dyfrakcji promie¬ ni X -i badania za pomoe$ mikroskopu elektrono- 25 wego polaczone z mikroanaliza umozliwiaja pól- -ilosciowe oznaczenie sredniego skladu mineralo¬ gicznego.Zawartosc skladników jest objeta nastepujacymi gl CUlH-CUlll. 30 kalcyt kwarc skalen hematyt 35 glina dehydroksylowana 10—30% 5—15% 0—2% 0—4% 20—30% krzemian dwuwapniowy beta /belit/ 10—20% krzemian dwuwapniowy alfa 0—5% glinokrzemian dwuwapniowy /galenit/ 5—10% sulfoglinian wapnia 0—5% 40 sulfokrzemian wapnia ' 0—5% glinian wapnia 2—10% glinoferryt wapnia 2—5% tlenek wapnia nie zwiazany 0<—1% 45 Produkt otrzymany w procesie wypalania /nie bedacy produktem koncowym sposobu/ posiada wiec nastepujaca charakterystyke: zawartosc tlen¬ ku waipnia nie zwiazanego /wolnego tlenku wap¬ nia/ nizsza od 2% wagowych i zawartosc tlenku 50 magnezu nizsza od 3% wagowych, nie rozlozona faze weglanu wapnia pomimo ogrzewania do tem¬ peratury 700—900°C, faze gliny dehydroksylowa- nej, faze nowoutworzonych zwiazków wapniowych, zadnej fazy szklistej lub stopionej. Wszystkie re- 55 akcje wiazania pomiedzy poszczególnymi skladni¬ kami zachodza w stanie stalym i pod cisnieniem czastkowym dwutlenku wegla. Zwiazki utworzo¬ ne w tych warunkach maja bardzo slabo okreslo¬ na organizacje krystaliczna i wykazuja w zwiaz- 60 ku z tym bardzo wysoka reaktywnosc hydraulicz¬ na przejawiajaca sie w pelni w obecnosci zwiaz¬ ku wytwarzajacego wodorotlenek wapnia, takie¬ go jak klinkier, niektóre popioly wapniowe lub dowolny inny produkt o porównywalnym dziala- 65 niu.7 147 382 8 Produkt otrzymany przez wypalanie w opisa¬ nych warunkach miesza sie z mala iloscia pro¬ duktu aktywujacego —. zwiazku wytwarzajacego reaktywny wodorotlenek wapnia, którym moze byc korzystnie klinkier cementu portlandzkiego. 5 Mieszanine sporzadza sie, na przyklad, w na¬ stepujacym stosunku: produkt wypalony wedlug wynalazku: 80%; klinkier cementu portlandzkie¬ go: 20%.Oba produkty moga byc zmielone oddzielnie lub io razem tak, aby mieszanina miala odpowiedni sto¬ pien rozdrobnienia, tzn. na przyklad 4500—6000 cm2/g Blaine, srednia srednice 15—20 mikrome¬ trów i mniej niz 10% odsiewu w sicie 80-mikro- metrowym. 15 Miesizanina taika, gipsowana w 3—51°/© wagowych stanowi spoiwo hydrauliczne, którego wlasnosci w zaprawie ISO sa przedstawione w tablicy 1.Dla przykladu spoiwo hydrauliczne zawierajace 80% produktu otrzymanego sposobem wedlug wy- 20 nalazku i 20% klinkieru klasycznego z optymal¬ nym gipsowaniem wykazywalo nastepujace dane wytrzymalosciowe w zaprawie ISO: Tablica 1 Czas Wytrzymalosc na rozciaganie — zginanie Wytrzymalosc na sciskanie 2 dni 7 dni 28 dni 3 miesiace 6 miesiecy 2,55 MPa 5,60 MPa 7,80 MPa 8,40 MPa 8,70 MPa 11 MPa 31 MPa 48 MPa 33„60 MPa 55,60 MPa W ten sposób uzyskano spoiwo hydrauliczne o bardzo dobrej jakosci, którego wykonanie umozli¬ wia istotna oszczednosc energii oraz znaczne ob¬ nizenie zanieczyszczenia srodowiska.W uzupelnieniu podano ponizej wytrzymalosci mechaniczne spoiwa otrzymanego sposobem we¬ dlug wynalazku i odpowiadajacego" przytoczonemu przykladowi /spoiwo A/, CPA pochodzacego z klin¬ kieru sluzacego jako aktywator dla produktu wy¬ palania /CPA 55R/, cementu zwyklego najczesciej stosowanego w Europie /CPY 45/.Tablica 2 Czas 2 dni 7 dni' 28 dni Spoiwo A zgin. 2,5 5.9 7,5 scisk. il0,7 . 37,7 51,9 CPA 55R zgin. 5,7 8,1 9,0 scisk. 27,2 46,4 59,5 CPJ zgin. 4,0 6,0 7,5 45 scisk. 15,0 30,0 45,0 25 30 40 45 50 55 60 zgin. = wytrzymalosc na zginanie scisk. = wytrzymalosc na sciskanie Wytrzymalosci mechaniczne dla zaprawy wyrazone w MPa, Tablica 2 potwierdza, ze spoiwo otrzymane spo¬ sobem wedlug wynalazku, zawierajace 80% pro- 65 duktu pochodzacego z wypalania, posiada wlas¬ nosci mechaniczne takie same lub lepsze od wlas¬ nosci cementu CPJ 45. Korzysci ekonomiczne spo¬ sobu wynikaja z faktu, ze podstawowy skladnik spoiwa, syntetyzowany w niskiej temperaturze i przy uniknieciu silnie endotermicznych reakcji karbonacji, wymaga duzo mniejszego -zuzycia cie¬ pla niz cement normalny. Ponadto wlasnosci fi¬ zyczne produktu wypalonego sa takie, ze wymaga 001 tylko niewielkiej energii rozdrabniania.Dla przykladu mozna przytoczyc bilans energe¬ tyczny spoiwa otrzymanego w sposobie wedlug wynalazku. *' zuzycie ciepla Tabl: Klinkier 3,935 MJ/kg ica 3 Produkt wypalony 1,465 MJ/kg Spoiwo A 1,967 MJ/kg zuzycie energii elektrycznej „rt0rt KW-s nnn KW-s _ KW-s 403,2 288 _ 324 kg kg kg czyli, -wyrazone w MJ na kg, calkowite zuzycie energii /wypalanie i mielenie/ wynosi 2,302 MJ/kg zamiast 3,362 MJ/kg bedacego srednia krajowa z 1984 roku dla kosztu energetycznego jednego kg cementu typu CPJ 45.Niezaleznie od kosztu energii i ekonomiki, da¬ nego kraju, korzysc jest podwójna: zmniejszenie zuzycia energii i zmniejszanie kosztów wytwarza¬ nia.Mozna dodac, ze wytwarzanie spoiwa sposobem wedlug wynalazku daje ponadto korzysc wynika¬ jaca ze znacznego. zmniejszenia objetosci emito¬ wanych gazów i stopnia zanieczyszczenia atmo¬ sfery dwutlenkiem siarki i tlenkami azotu, w sto¬ sunku do wytwarzania cementów klasycznych.Przyklad II. Przy wypalaniu w 700°C w pie¬ cu elektrycznym utrzymuje sie cisnienie czastko¬ we C02 powyzej 30000 Pa. W tych warunkach szybkosc reakcji zwiazków glinokrzemowych z fa¬ za weglanowa jest bardzo mala. iZawartosc dwutlenku wegla pozostalego po wy¬ palaniu w ciagu 6 godzin wynosi 13% a tlenku wapnia nie zwiazanego 0,42%.Wytrzymalosci mechaniczne mieszaniny, gipso¬ wanej w 4%, a otrzymanej w 80% z produktu wy¬ palonego w warunkach opisanych powyzej i 20% z klinkieru cementu CPA 55R podano w tablicy 4.Przyklad III. Przy wypalaniu w 900°C w piecu elektrycznym utrzymuje sie cisnienie cza¬ stkowe wyzsze lub równe atmosferze strefy reak¬ cyjnej. Po 45 minutach wypalania zawartosc dwu¬ tlenku wegla w produkcie wynosi 9% a nie zwia¬ zanego tlenku wapnia 0,85%. .Wytrzymalosci mechaniczne mieszaniny otrzyma¬ nej jak wyzej zestawiono w tablicy 4.W dwóch granicznych przypadkach /temperatu¬ ry wypalania 700 i 900°C/i sklady mineralogiczne wypalonych produktów sa ilosciowo porównywal¬ ne. Niewielkie róznice moga wystapic we wzgled-147 382 10 Tem¬ pera¬ tura Czas 2 dni 7 dni 28 dni 70 zgin. 5,0 6,2 7,3 Ti 0° scisk. 19,4 34,4 44,4 ib li ca 900 zgin. 1,3 4,2 6,3 4 o scisk. 5,3 24,8 35,2 CPA zgin. 5,7 8,1 9,0 55R scisk. 27,2 46,4 59,5 zgin. = wytrzymalosc na zginanie scisk. = wytrzymalosc na sciskanie Wytrzymalosci mechanicznie dla zaprawy wyrazono w MPa. nych stosunkach skladników nowoutworzonych i w rodzaju produktów dehydroksylacji fazy gli¬ niastej, o której wiadomo, ze reaktywnosc prze¬ chodzi przez optimum pomiedzy tymi temperatu¬ rami. W praktyce, stosowanie tych granicznych temperatur jest nieekonomiczne, poniewaz w 700°C kinetyka reakcji wymaga bardzo dlugotrwalego wypalania, a w 900°C utrzymanie cisnienia cza¬ stkowego C02 narzuca powazne straty technolo¬ giczne przy rezultacie nie optymalnym.Zastrzezenie patentowe io Sposób wytwarzania spoiwa hydraulicznego, w którym wytwarza sie produkt aktywny poprzez dokladne wymieszanie uzytego surowca zawieraja¬ cego' material gliniasty i weglan wapara i obrób¬ ke termiczna mieszaniny, znamienny tym, ze o- 15 trzymany po zmieszaniu material poddaje sie ob¬ róbce termicznej w temperaturze zawartej w gra¬ nicach od 700°C do 900°C, utrzymuje sie podczas tej obróbki cisnienie czastkowe dwutlenku wegla w zakresie od 20 000 do 50 000 Pa, i nastepnie 20 miesza sie do 95% wagowych otrzymanego pro¬ duktu aktywnego, uzupelniajac odpowiednio do 100% wagowych produktem aktywujacym. PL PL