PL114409B1 - Process for preparing the mixture of 2-ketogulonic acidand 2-ketogluconic acid - Google Patents

Description

Opis patentowy opublikowano: 31.05.1982 114409 Int. Cl.* C07C 59/17 Twórca^wynalazku Uprawniony z patentu: Pfizer Inc., Nowy Jork (Stany Zjednoczone Ameryki) Sposób wytwarzania mieszaniny kwasu 2-ketogulonowego i 2-ketftglukonowego ' Pnzedniiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia iMeszaniny kwasu 2-ketogudonowego i 2-^keto- glukoroowego lub soli tyoh kwasów, w drodze wy¬ biorczej redukcji kwasu 2,5^dwuketoglukonowego lub estrów alkilowych lub soli tego kwasu. Mie¬ szanina kwasu 2-ketogulonowego i 2nketogilukono- wego znajduje zastosowanie w produkcji kwasu askorbinowego d erytorbowego. Kwas askorbino¬ wy (witamina C) jest niezbednym skladnikiem diety i jest szeroko stosowany w postaci table¬ tek luib dodatków do produktów spozywczych.Kwas erytorbowy (izoaskorbimowy) jest uzyteczny jako przeciwutleniacz produktów spozywczych.Kwas 2,SHdwotetogl'ukonowy latwo otrzymuje sie z fermentacji glukozy, z zastosowaniem pewnych szczepów Acetobacter i Pseudoimonas. W japon¬ skim opisie patentowym nir 14493 (1964) /wlasci¬ ciel Shiogoni & Co., Iitd/ przedstawiono uzycie w tym celu Flseudotmonas sesaimi.Dotychczasowe prace dotyczace redukcji boro¬ wodorkiem sodu kwasu 2,5-dwuketogiukonowego ograniczaja sie do pelnej redukcja obu gtrup ke¬ tonowych do giruip wodorotlenowych, z zastoso¬ waniem duzego nadmianu (czynnika (redukujacego, brak natomiast doniesien o wytwarzaniu (kwasu 24cetogudonowego i ,2^ketogfl)Uibonowego w drodze stereowybiórczej i regiowyfbiórczej redukcji nieka- tailitycznej. Waktisaka, Agr. Bliol. Chem. 28, 819 (1964) redukowal kwas 2^dwiuketog(lulkDnowy w polozeniu 2- i 5-keto, dzialajac nadmiarem bo¬ rowodorku sodu. Cztery uzyskane izomery ziden¬ tyfikowano jako "kwas D^glukonowy, kwas D-man- f nowy, kwas L-idonowy i kwas L-gulonowy. Pod¬ danie mieszaniny izomerów utlenianiu Ruffa daio D-airabinoze i Lnksyloze. Wydajnosc D-arabinozy byla wyzsza niz L-ksylozy, co wedlug Wakisaki moglo byc wyndkiem stereowybkarczej redukcji, 10 obecnosci izomerów lub transformacji miedzy róz¬ nymi izomerami strukturalnymi. Wyzsza wydaj¬ nosc D-arabinozy sugeruje, ze redukcja wodór* kiem z wytworzeniem izomerów D byla wyzsza od procesu prowadzacego do izomerów L, w prze¬ je ciwienstwie do sposobu wedlug wynalazku, w któ¬ rym nie tylko uzyskuje sie cregiowybiórcza re¬ dukcje w polozeniu 5-keto lecz równiez sredukcje sterowybiórcza, dajaca w wiekszej ilosci pozada¬ ny izomer L kwasu 2-ketogulonowego. Pelna re- 20 dukcje kwasu 2,5-dwuketoglukonowego nadmiarem borowodorku sodu opisuje równiez Katznelson, J.Biol. Chem., 204, 43 (1953), który otrzymal „kwas glukonowy", prawdopodobnie mieszanine czterech izomerów, które w jego doswiadczeniach nie zo- 2i staly rozdzielone. O ipelnej redukcji 2,5-dwuketo- glukonianu wapnia za pomoca borowodorku sodu donosi Bernaerts i inni, Antonie van Leewen- hceck, 37, 185 (1971).Wakisaka, Agr. Bidlj Chem. 28, 819 (1964) prze- *° prowadzil katalityczna, (redukcje kwasu 2,5-dwu- 114409114 409, keto^ufoonowego wodorem nad niMem Raney*a, uzyskujac z mala wydajnoscia mieszanine kwa¬ sów 2Hketogudonowego i 24cetogMflonowego, w fctó- rej produkt giówny stanowil kwas 24retogl!ufco- nowy. Jest /to niepozadane, jezeli mieszanina ma byc stosowana do wytwarzania i izolacji war¬ tosciowszego kwasu askorbinowego. Do powyzsze¬ go celu pozadana jest mieszanina zawierajaca wiecej kwasu 24cetogulonowego, poniewaz kwas 2-ketogulonowy jest prekursorem kwasu askorbi¬ nowego, natomiast kwas Snketoglulkoinowy jest' prekuffisorem kwasu erytorbowego.Znana jest (równiez katalityczna redukcja 6nke- to-D-igliikondanu z zastosowaniem jako kataliza¬ tora metali szlaohelbyicih, prowadzaca do miesza¬ niny L-idonianu i JJ-glukonianu.. Wybiórczosc w lfcietrimku itiwoirzenia L^idonianu zwieksza sie, je¬ zeli jako kaltalizator stosuje sie borek mertaihi, o- trzymany (przez dzialanie na sól imetalu szlachet¬ nego borowodorkiem sodu, wedlug Chena i in¬ nych, Chem. Phairm. Buli., 1II8, 13015 no równiez, J. A. C. iS., 76, 004)3 AlSmi iredukeje kwasu 54ceto-D^ukonowego borowodorkiem so¬ du. Rrocas iten nie jest jednakze stereowytoiórczy, dajac mniej wiecej równe jUesci kwasów D-glu- konowego i L^donowego.Przedmiotem wynalazku (jest sposób wyitwaniza- nia mieszaniny fi-iketogulonianu i O-ketogilluikania- nu, obejmujacy wybiórcza iredukoje 2,5-dwiiketo- glukonianu, wybranego sposród kwasu 1,5-idtai- ketoglulkonowego, estru n-alflriilowego kwasu 4,5- -dwiuketogluikonowego, w Jkltórym irodndlk alkilo¬ wy ma .1—4 atomów wejgla i sali kwasu (2^dwu- ketoglukonowego, w kjtórej (kationem jest jon me¬ talu alkalicznego, jon metalu zietm alkalicznych, jon amonowy Oub jon oz^eiroalldJoamioniowy, w którym (rodniki alkateWe maja 1—4 atomów we¬ gla, Wybiórcza .redukcje (przeprowadza sie kon¬ taktujac av5-dwuk€togflukon'ian m irozftworze o pH powyzej 5, w —30 do 50°C, e borowodorkiem me- taftu aJtkaliczaiego, w illosci okolo Q,& do 14 rów¬ nowaznika na mol ^^^dwiuketogllukonianu. Otrzy¬ mana mieszanine inketoguloniaimi i 2-ketoglluko- nianu mozna przerobic na (kwasy astoaSwnowy i eryrtorbowy.Sposobem wedlug wynalazku nieoczekiwanie u- zyskuje sie stareowytoiórcza niekataiiltycLna redu¬ kcje ^5HdwuketognJkoniartu iw polozeniu 5-keto, dajaca z dobra wydajnoscia ogólna mieszanine 2- -ketoguOondariu i Wcertoglufcotnianu. Stosunek pro* duktów w mieszaninie moze wahac sie od okolo 85:15 do okolo 45:55, zaleznie od warunków i za¬ stosowanych ireagemftów, jak nizej opisano. Szcze¬ gólnie interesujace w sposobie wedlug wynalazku jest to, ze mozna z wysoka wydajnoscia uzyskac mieszanine oalwieirajajca gównie kwas O^totogulo- nowy, który z wysoka wydajnoscia mozna prze¬ prowadzic w cenniejszy ikwas akorbinowy. Jed¬ nakze mieszaniny zawierajace mniej wiecej równe ilosci 2-ketoguOonianu i 24cetoglukonianu sa uzy¬ tecznymi surowicami do wyttwanzania (kwasu askor¬ binowego i kwasu erytorbowego, a sposób wed¬ lug wynalazku ma zalete elastycznosci w wytbwa- lizaniu zmiennych ilosci itych 'kwasów. 10 IS 20 SB 2,5-Hdwukeitog[l lazku moze byc kwas 2,|5-dwuketog(lukoinowy lub jego sole. Odpowiednimi solami sa te, w których kationem jest - jon metalu alkalicznego, metalu ziem alkalicznych amonowy ,1'uJb iczteroaJkdloajmo- mowy, w (którym rodlndiki alkilowe maja ii—4 ato¬ mów wegla. Jak wyzej wspomniano, w niniej¬ szym opisie i zasitrzezeniiach terminy 4-5-dwuke- (toglukonian, BHkeitogaJlonian i 2Hketo8hJkonian o- (bejmuje wolne kwasy oraz ich odpowiednie estry alkilowe i sole. 2,5ndwuikeitogilulkondan zwykle o- tinzymuje sie w postaci isolli wapniowej w rczttwo- nize wodinym, w drodze fermentacyjnej, sposoba- mi dobrze znanymi iw przemysle fermentacyjnym, patrz vnp. japonski opis (patentowy nr 14493. Taki produkt imoze byc bezposrednio stosowany jako material wyjsciowy w sposobie wedlug wynalazku. 2,5-dwiuketogIukoinian mozna równiez wyftwarzac fetnmenftacyijne w obecnosci innych jonów, jak so¬ dowy, a uzyskany 2,5*dwruketogflukonflan sodu rów¬ niez moze byc bezposrednio stosotwany jako ma¬ terial wyjsciowy.Alternatywnie, 2,G^dwTiketoglJufconian wyttwarza sie konwencjonalnie, jako 2£-dwOketo#ukonian wapnia i przeprowadza w pozadany zwiazek do¬ dajac sodd wytracajacej wapn i pozostatwiajacej w roztworze 2,5ndwaiike^pgJuteorjdan z pozadanym (kationem. Tak wiec nip. 2^HdwnJketoglMko«ian so¬ du lub amonu mozna otrzymac dodajac odpowied¬ nio wejglan sodu AUb amonu do roztworu ,i2y5-dwu- ketoglukonianu wapnia otrzymanego w drodze fer¬ mentacji. Wapn wytraca sie w postaci wegdanu, a w [roztworze pozostaje 2£ndwuketo|gliukonian z przeciwjonem sodowym ilub amonowym. Mozna równiez wolne kwasy zobojetniac odpowiednim Wodorolflenkieim ikib duma .soda. 9JezeH to jest po¬ zadane, 2,5-dwukettogaulkoman mozna wyodrebnic, oczyscic i ponownie irozpuiscic.Estry n-aOfcillowe kwasu 2,5Hdrwtuketogllukonowe- go, w (których rodnik alkilowy ma H—4 ajtomów wegla sa zwiazkami nowymi, luzytecznyimi jako materialy wyjsciowe w .sposobie wedlug wynalaz¬ ku. Estry mozna otrzymac przez ogmzewanie roz- ftwotru (kwasu ^Sndwuketo^uikonotwego Hub jego odpowiedniej soli w od(powdedndim normalnym al- kanolu, w ©0 do iO0°C, w obecnosci katalitycz-, nych ilosci mocnego kjwasu, jak stezony kwas siarkowy, soflny, pntoaueniosuaifionowy i podobne, u- zyakujac odpowiedni &A^drw keto^lukondanai aOkilu. Odpowiednimi sodami kwa¬ su 2,5^wuketo^hikonowego sa sole metali alka- Idcaaiych, metali aiem adkafticznych, amonowa' i catecoailikiloanwniowe, w których kazdy z rodni¬ ków alkilowych jolnu cztoinDalkiloamondowego ma 1 do 4 atomów wegla.Nastepnie acetal hydralizuje sie wodnym roz¬ tworem kwasu w -hIO do dO°C, uzyskujac po¬ zadany ester aUk^owy kwasu 2^-AwuiceftoglK&o- , nowego. Odpowiedni do tego celu jest wodny roz¬ twór kwasu solnego, kwas ItiójffliuoiTOCtowy, kwas siaokowy, sulConowe zyfwriioe jonditowe i podobne.Przejisciowe 5,5-dwuaikiloacetale 2,5-dwiAetogfliUko- nianu alMilu równiez sa zwiafzkami nowymi Ko- irzystnym acetalem i estrem uzyskiwanym z hy-114 409 drattzy tego acetalu jest 5,5Hdwumetyioacettal 2,5- dwufcetoglukonianu tmetyilu d 2,&Hdwuketoglukonian metylu.Jezeli jako material wyjsciowy stosuje sie 2,5- -ó^iiketoglukoniain metalu alkalicznego, to korzy¬ stna jest s6l sodowa. Stwierdzono, ze szczegóilmie pozadanym maiterialem wyjsciowyni jest sol 60- do(wa iw przypadku wyftwarzania mieszanin 2- -ketógufloniiaou i 2nketogilukonianu, zawierajacych jako glówny skladnik 2nkeito|guilotnia(n. Stosowanie takiej mieszaniny ulaltwia synteze kwasu askor- binowego. Korzystala sola metafllu ziem aflkallioz- nyah jest 2y5^dwufcettogiljukanian wajpniia. Jezellii sto¬ suje oie sole czfeaxiafllkiiloam^ to" z uwagi na ikoisizty ii dostepnosc ikottizystna jest sól cztero- metyiloamoniowa. Korzystnym wyjsciowym estrem allkiiowym jest 2,5ndwuketogluikonian metylu.Roztwór ^Sndwuketó^liukonianu kontaktuje 6ie z iboTowodoiikiem metalu alkMicznego. Korzystnie reakcje przeprowadza isie w roztworze wodnym, ewentualnie zawierajacym organiczne rozpuszczal¬ niki wspomagajace, j^atk ailkanoile o 1—4 atomach wegla, aflkanodiole et 2—4 atomach wegla, aceto- nitryO, dWiunietyaoiSiillfoMetniefc, dwumefty^ofoirniamid dtp. Korzystnym ix)3pai9zcza!lnlkiem wspomagaja¬ cym jest metanol. Stezenie 2,?ndwiukeiJ0gIh&)0iidanu nie jest krytyczne, lecz 'komystinie wynosi 5 do SO^/o wagowytch. Stezenie a,5^wiukeitogIl^ilkoiriiianu o- trzymanego w drodze fermentacji zwykle miesci sie w itym zakresie, a rwiec produkft fermentacji stanowi roztwór wotihy odpowiedni jako mate- mial wyjsciowy w (sposobie wedlug wynaOaizlkiu. Je¬ zeli jako material wyjsciowy stosuje sie ester al¬ kilowy, to reakcje mozna przeprowadzic w roz- pusz<^lri!ikacih bezwodnych, jak ailfkanole, zwla¬ szcza metanol,' dwumetylosuflrtortflenek i dwusmety- Idfoirmamiid. We wszystkich praypadkaclh nie jest konieczne, by 2£-dwuketoglufconian byt calkowi¬ cie rozpuszczony w rozpuezczaflniku, a wystarcza, by w (roztworze byila (znaczna jego czesc.Borowodorek metalu alkalicznego mozna stoso¬ wac w roztworze l dzono, ze stosowanie zwiazku sodowego, zwlasz¬ cza z 2,5Hdwuketoglukonianem sodu jako subjsftra- tem, prowadzi do wysokiego udzialu 2-ketoguio- niamu w mieszaninie produktów. Uzycie innych borowodorków meitaili alkalicznych daije nieco mniejsze ilosci Snketogulonianu. Doborem odczyn¬ ników mozna wyftwarzac mieszaniny o stosunku 2-(keftoigiHloQii9ffi: fl^kefoglluikoniian od 85:16 do 46:55.Daje ito pewna elastycznosc w stosowaniu powyz¬ szych mieszanki do wytwarzania badz to kiwaisu askorbinowego badz (tez eryttorbowego.Dobra wydajnosc mieszandny 2^ettoguloniainu i 2-ketogilukonianu imezna uzyskac stopujac okofto 0,8 do 1,1 równowaznika borowodorku metalu al¬ kalicznego na mol 2,6-Hd)wiuketog[laikonaanru. Za rów- nowazniikowa ilosc borowodorku metalu alkalicz¬ nego uwaza sie Hosc stectoioimetryczna, (konieczna ' do konwersji grupy i5-ket© 2,4-dwuketoglukonia- nu w grupe wodorotlenowa. IFowyzsze mozna rów¬ niez wyrazic jako 0,8 do 1,1 rownowazndika jonu wodorkowego. 1 mol borowodorku (metalu alka¬ licznego zawiera 4 równowazniki jonu wodorko- ' lis wego, /tak wdec dlosc wymaganego odczynnika mo¬ zna wyrazic jako 0,200 dfc .0,2715 moli borowodor¬ ku metalu alkalicznego. Do wybiórczej redukcji 2,5-dwiuketoglukoniainu mozna równiez zastosowac borowodorek metalu alkalicznego w ilosci mniej¬ szej niz 0,8 równowaznika na mol, jednak w ta¬ kim przypadku ilosc uzyskanej mieszaniny fcnke- tokwasów [bedzie oolpowiednio nizsza. Niniejszy o- pis i zastrzezenia obejmuja spotsób realizacji, w którym reakcji -ulega jedywie czesc 2,&Hdwufceito- glufconiaffiu, a nieprzereagowany malterial wyjscio¬ wy mozna zawracac do dalszej (reakcji. iW trakcie reakcji fi,5ndwiukertoglufconiariu z bo- (rowodoirkiem metalu alkalicznego pH roztworu na¬ lezy utrzymywac powyzej 5, korzystnie w zakre¬ sie 6 do il0,i5. Jezeli jako material wyjsciowy sto¬ suje sie kwas fi^Hdiwukeiloglukonowy, ito przed dodaniem borowodorku metalu nalezy doprowa- dizic iroatwór do pH powyzej 5. Wodny roztwór 2,<5Hdwuketogliukonianu sodu lub wapnia otrzyma¬ ny w drodze fermentacji ma izwyikUe pH ponizej 5. Taki roziwór równiez przed dodaniem do nie¬ go borowodorku nalezy doprowadzic do pH powy- zelj 5. Mozna tego dokonac dodajac Jakakolwiek zafsade, lecz korzystanie zwiazek sodu, jak weglan lub wodorotlenek. Altematywnde, mozna korygo¬ wac pH równoczesnie z dodawaniem borowodor¬ ku, przez rozpuszczanie borowodorku w roztwo¬ rze zasady, jak wodorotlenek isodu, co powoduje, ze przy dodawaniu tego roztworu pH wodnego roztworu 2-kte%oglukonianu natychmiast wzrasta powyzej 5. W ftyim przypadku nalezy przyjac po¬ prawke na mala ilosc borowodorku, która zo¬ staje rolzlozona w warunkach kwasowych, przed doprowadzeniem pH do wartosci powyzej 5. O te poprawke nalezy zwiejkszyc ilosc dodawanego borowodotrku ponad wartosc stecihiometryczna.Borowodorek mozna dodawac powoHi," porcjami, wikralplajac zasadowy roztwór (burowodoiku, przy mieszaniu roztworu 2^-dwuke^oglukonianu. Korzy¬ stnie, •borowodorek dodaje sie w (jednej porcji na poczatku reakcji, w temperaturze ponizej 26°C.Redukcje mozna równiez przeprowadzic w prze- plywawyim ukladzie reakcyjnym, mieszajac roz¬ twór borowodorku metalu alkalicznego ze stru¬ mieniem zawierajacym 2^^d(wukeAogiukonian lub « wstrzykujac go do tego strumienia.Czas konieczny do zalkonczenda reakcji zalezy od temperatury i szybkosci dodawania borowo¬ dorku do ¦ 2^-dwuketoglukonianu, lecz z reguly jest on stosunkowo krótki i reakcja dobiega kon¬ ca w cdagu od okolo 10 minut do okolo 2 go¬ dzin.W czasie dodawania borowodorku metalu alka¬ licznego temperatura wodna roztworu wdania byc utrzymywana w zakresie od okolo —GO do 60°C, korzystnie —Q& do i25°C. Powyzej S0°C moze za- ohodzic rozkftad reagenitow.Korzystnie reakcje redukcji mozna przeprowa¬ dzic w obecnosci czynnika komplekaujacego bor, rozpuszczonego luib zawieszonego w srodowisku reakcji. W reakcji iredutaoji powsitaje kwas bo¬ rowy, który moze kompOeksowac z wyjsciowym 2,5-dwuketoglukonianem. Za czyomdk kompleksu-114 409 jacy bor uwaza sie jakikolwiek zwiazek lub ma¬ terial inhibitujacy kompleksowanie kwasu boro¬ wego z 2,5-dwuketoglukonianem lub zapobiega- jacy mu, np. przez wbiórcza (reakcje lub afosor- bowaniie kwasu borowego, a rade wplywajacy ujem¬ nie na przebieg reakcji. Odpowiednimi czynnika¬ mi kompleksujacymi bor sa fluorki metali alka¬ licznych, fluorek amonai i absorbujace bor zywice jonowymienne. Szereg takich zywic jest dostep¬ nych w handlu. Szczególnie "uzyteczna zywica jest Amberlite XE-243 (Rohm & Haas Company, Phi- ladelphia, Pa.). Dla skompleksowanda powstajacego kwasu borowego czynnik komplekisujacy bor wi¬ nien byc obecny w odpowiedniej ilosci. Tak wiec fluorek winien byc stosowalny w ilosci okolo 4 mo¬ le na moi stosowanego do redukcji borowodorku sodu. W procesie prowadzonym w sposób niecia¬ gly zywice jonitowa nalezy iStosowac awykfle w ilosci od okolo 0,5 do 1 objetosci na objetosc roz¬ tworu 2,5Hdwuketoglukonianiu. Ilosc ta jest zalez¬ na od rodzaju uzytej zywicy i warunków reak- cji.Po zakonczeniu wybiórczej redukcjd z wytwo¬ rzeniem mieszaniny 2^ketogulonianu i 2-ketoglu- konianu, nieprzereagowany 2,5^wukeitogl!ukoniari mozna zawrócic do dalszej (reakcji *ub usunac go przez ogrzewanie z kwasem lub zasada. Jezeli pozadane jest poddanie nieprzereagowanego 2,5- -dwuketoglukondanu dadszej reakcji redukcji, to wstepna iredukcje korzystnie przeprowadza sie w obecnosci czynnika kompleksujacego bor, jak wy¬ zej opisano.Mieszanine kwasów 2-ketogullonowego i z^keto- glukonowego mozna wydzielic przez przesaczenie mieszaniny' reakcyjniej i doprowadzenie przesaczu do pH 1,5—2, dodatkiem kwasu, jak stezony kwas siarkowy oraz odsaczenie i odrzucenie ewenltuafl- nie powstalego osadu. Kwasy 2-ketoguaonowy I 2-ketoglukonowy uzyskuje sie przez usuniecie wo¬ dy lub organicznego rocgpuJsaczalniJka wspomaga¬ jacego, np. w drodze liofilizacji. Stosunek kwasu 2-ketogulonowego do kwasu 2-^keitogiukonowego mozna oznaczyc chromatografia cieczowa estrów metylowych, sitosujac mieszanine kwasu borowego (0,6 M) i mrówczanu amonu (0,4 M) w wodzie jako faze [ruchoma i zywice Amdnex A-05 (TM.Bio-Rad Laboratordes, Richmond, Kailifomia), 50—100 mesn jako faze stalejomaina lub chroma¬ tografia cienkowarstwowa na celulozie.Mieszanine kwasu 2^ketogulonowego i 2-keto- glukonowego mozna latwo przeprowadzic w kwa¬ sy askorbinowy i erytoribowy. W estry metyHowe mozna mieszanine 2-kettokwasów przeprowadzic przez ogrzewanie w •metanolu do wtrtzenda pod chlodnica zwrotna, w obecnosci kwasowego ka¬ talizatora, jak kwas •solny lub sulfonowa zywica jonitowa, w ciagu 0 do 24 godzin. W (podobny sposób, stosujac odpowiedn^ ailkohol, mozna otrzy¬ mywac inne estry. Estry powistaja bezposrednio, gdy jako material wyjsciowy stosuje sie w wy¬ biorczej (redukcji ester alkilowy kwasu 2,5^dw.u- ketaglukolowego. Mieszanine estrów metylowych mozna rozdzielic i ogrzewac do wrzenia w me¬ tanolu w obecnosci zasady, jak wodoroweglan so¬ lo W 20 49 58 du, w obojetnej atmosferze. Po oziebieniu wytra¬ caja sie sole sodowe kwasów askorbinowego i ery- torbowego. Suirowe sole odsacza sie, miesza z wo¬ da i dejoniizuje kationitowa zywica, jak Dowex 50 produkcji Dow OhemdiCail Co. Wode usuwa sie, a kwasy askorbinowy i eryttrotoowy przekrystaili- zowuje iz mieszaniny metanol^woda, uzyskujac mie¬ szanine obu kwasów.Jezeli rto jest (pozadane, mozna utzyskac kwas askorbinowy przez krystalizacje z lozflwotru me- tanoil^woda 4:1. Jezeli to jest pozadane* mozna stosowac równiez inne odpowiednie rozpuszczal¬ niki lufo rozpuszozaOnikii wspomagajace lufo w wy¬ zej podanych warunkach rozdzielic estry metylo¬ we kwasów 2-ketogulonowego i 2^ke|togaulkonowe- go i przeprowadizlic je odpowiednio w kwas askor¬ binowy i erytorbowy.W korzystnym procesie mozna wyitwoirzyc kwas askorbinowy wybiórczo z (mieszaniny kwasu 2- -ketogulonowego i 2Hke/togfluikonowegio. Jest to jszczegóilnie korzystne w przypadku uzyskania mie¬ szaniny o wysokim udziale kwasu [24cetogulono- wego, jak np. 'przy (redukcji 2,5-dvsmiketo|glaikoniar nu sodu borowodorkiem sodu. Mieszandne kwa- sów, uzyskana przez redukcje fooTowodorikiem so¬ du, ogrzewa sie w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym, jak ksylen, w okolo 60 do 130°C, korzystnie 60 do 90°C, w olbecnosci kwasu, jak solny, foromowodorowy, siarkowy ilulb suilJfonowa zywica jomitowa.Korzystnym kwasem jest kwas solny. Po grza¬ niu w ciagu 3 do 12 godzin, zaileznie od itempera- tury, laktonizacja kwasu 2-ketoguOonowego do kwasu aksorbinowego jest zasadniczo calkowita.W procesie tym kwas erytorbowy nie powstaje, a wiec istanowi on prosty sposób wybiorczego wy¬ twarzania kwasu askorbinowego z mieszaniny kwa¬ sów 2-ketogulonowego ii fi^ketogiulkonowego w dro¬ dze redukcji 2y5-dwuikeiog|lukonianu borowodor¬ ikiem. Katalizowana ikwasem ilaktonizacje mozna równiez sitojsowac do przettwatqzania estrów aflki- lowych kwasu 2nke1x)gudonowego i ^^tetoglukono- wego w kwas askorbinowy.Przyklad I. Do eneangiicznie mieszanego roz¬ tworu 20 litrów surowej .brzeczki fermentacyjnej, zawierajacej iO^/o 2^dwufeetogQukonianu AC^ljO-j' ' 1,5 H2O, ciezar czasteczkowy 238, 0,84 M) w 0°C (kapiel wody z Jodem) dodaje sie z szybkoscia 1 ima na mdoute 42,4 mQ i2JZ M NatBH* w 7 M NaOH <0,93 M H). pH roztworu gwaltownie wzra¬ sta z 3,65 do 10A Otrzymana (mieszanine przesacza sie, stezonym H2S04 doprowadza przesacz do ipH 1,0, a otrzy¬ many osad odsacza i cjdrzuca. liofilizacja daje 246 g ciala stalego. Czesc powyzszego iproduktu estryfikuje sie i analizuje chromatografia cieczo¬ wa ze standardem wewnetrznym, (Stwierdzajac sto¬ sunek kwasu^ 2-wketogulonowego do kwasu 2-fceto- glokonowego-78.122 i ogólna wydajnosc !&/% Roztwór 10 g Mofiildzowanyoh kwasów 2-keto¬ gulonowego i w^ketoglukonowego z powyzszej re¬ dukcji w 50 ml MeOH zadaje sie 1 g zywicy Dowex 50 12 godzin uttrzymuje w sianie wrzenia pofl ohlod-9 114 409 10 nica zwrotna. Pio oziebieniu odsajaza sie zywice, a ipo odpedzeniu rozpiiszczaflniika oltrzymuge! suiro- we estry metylowe w positaici Oleju.Powyzsza surowa mieszanine estrów imetylo- wych iwproiwaldiza sie do metanolu zawierajacego 1,5 równowazndika NaHGOj i w ciagu 6 godzin Utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na, iw altaosferze azotu. Po ozieftdendu z roztworu wytracaja sie sole sodowe Ikwaisu askorbinowego i erytrolbowego. Surowe sole odsacza sie, rozpu¬ szcza w wodzie i dejondizuje zywdca jonitowa Do- wex (50. Po usunieciu wody, pozostale surowe kwasy askorbinowy i eryttrobowy przelkrystaiizo- wuje isie z imielszaniny metanolu z woda, uzysku¬ jac mieszanine olbu kwasów. Rekrystaliza)cja z mieszaniny imetanol-woda 4:1 daje kwas askorbi¬ nowy.Przyklad II. l ikelto^ukonianu sodu dodatlkdem-weglanu sodu do¬ prowadza sde do ipH 6,1, dodaje metanolu w ob¬ jetosci równej objetosci roztworu wodnego i ozie¬ bia do —15 do —-25ÓC.Do oziebionego iratwanu dodaje sie 1 równo¬ waznik borowodorku sodu i miesza go w ciagu 6 godzin m —116 Ido —J25°C i w ciagu mocy w temperaturze poikojowej. Rnzez wytracenie me¬ tanolem i odsaczenie uzyskuje sde rrideiszaoine 2- Hketogudondanu i 24ceftogfliu|kondanu sodu. Analiza estrów metylowych cnrdmatografia cieczowa wy¬ kazuje stosunek (kwasu 24cetoguflonowego do kwa¬ su 2Hke^oglulkonoweigo = 78:122.Przyklad III. Sposobem wedlug przykladu II pmzeprowadiza sie redukcje borowodorkiem so¬ du mieszaniny 2j5ndwuketog[lukondanu wapnia, w 0°C i przy róznych wartosciaicih ipiH. Powstale mde- szandny 2-^keitoiguilondanu i Enketfoglukonianu ana¬ lizuje sde chromatografia cieczowa, dla oznacze¬ nia stosunku ikwasu 2-keitogullonowego 'do kwasu 24cetoglukonowego.Uzyskano nastepujajce wyntiiki: * -PH 6,37 »,23 (8,65 Rozpuszczalnik woda^metanol Gal) wodaHmetanol <1:1) woda Stosunek kwas i24seltoguilonowy towas-24ceto^lu- Ikonowy 69:31 68:32 45:561 Przyklad IV. Sposobem wedlug przykladu II przeprowadza sie redukcje bolroiwodorkiem sodu 2,5-dwu!ketogfiukonianu w (roztworze woda-metanol (1:1, objetosciowo), w —15 do —25°C, przy róz¬ nych wartosciach pH. Powstale mieszaniny 2-ke- toguilondariu i 2^etolglukondanu anaflizuje sie chro¬ matografia cieczowa, w celu oznaczenia stosunku kwaisu 2-kelto©uHotnowego do 24ret»g!lujkoinowego.Uzyskano nastepujace wyniki: Przyklad V. Sposobem wedlug przykladu II przeprowadza sde redukcje borowodorkiem sodu IPH (6A0 '8,60 8,80 10,20 Stolsumek kwas 2-ketogu- ilonowy/kwas 2-fcietoiglu- konowy 78:22 77:(23 77.123 71:29 2,5-idwuketo(glukonianiu isodu w rotetworze woda¬ -metanol, przy pH 7,0—8,16, w zmiennej Itefmperatu- nze. Stosunek kwasu anketogullonowego do 2-fceto- glukonowego w uzyskanym produkcie oznacza sie chromatografia itieozoiwa.Uzyskano nastepujace wyndlki: Terniperaltura, °C 24 0 —(15 do -H20 iStosunek kwas (2-keto- igiuOonowy/kwajs 2nketo- gliukonowy 77*23 (80:20 .77:123 so Przyklad VI. Spoteobem wedlug przykladu II przeprowadza sie redukcje borowodorkiem sodu 2,5-dwukeftoglulkondanu (sodu, w wodzie w 0°C i przy pH 8, przy zmiennym stezeniu 2,5HclwuJketo- glliukonianu sodu. Stosunek kwasu 12-keftogulboiio- 35 wego do kwasu 24ceto|gllukonowego w produkcie oznacza sie chiromatogirafda cieczowa.Uzyskano nastepujace wyniki: Stezenie 2,5ndwufceto- ^lukonianu sodu, •/• wagowych 5 10 20 .Stosunek kwas a^keton guOonowy/kwas 2-4ceto- f^lukonowy 75:125, 19121 56:44 ' " ¦ Przyklad VII. Przeprowadza sie reakcje re¬ dukcji stosujac rózne borowodorki metali alka¬ licznych i 2,5Hdwulketog!Lukondany róznych metali.Stolsunek kwasu i2^ketogudonowego do kwasu 2- -ketoglukonolwego w otrzymanej mdeszandnie ozna- __ cza. sie chromatogiraria cieczowa. 65 Warunki reakcji i uzyskane wyniki sa jak na¬ stepuje: *- Przyklad VIII. Przeprowadza sie redukcje 2,5Hdwuiketo^lukondanu wapnia 4,4 M borowodor- 60 kiern ,sodu w 14 M wodoro^enfcu sodu, iw 0°C, w woldizie zawierajaoej rózne irozpuiszczalndki wspo¬ magajace. Stosunek kwasu 2Hketo®uQonowego do -kwasu 2^etog(lukonoiwego w otrzymanej miesza¬ ninie oznacza sie iclhromaitografia cieczowa. «5 Uzyskano nastepujace wyniki:114 409 11 12 Jotn Iboiro- (wodorku LI Na Na Na K Na Na Di Ld (Na1 (Na i2,5^diwufcato- IgLuJkomiialn Li Li Na K IK [Me^N iCa Li Na Ld Na Temperatura, °!C —llS do -H20 -HIS do -h20 H15 do -h20 —1!5 do —-20 -H1I5 do -H20 —115 do -H20 «0 i0 0 0 0 (pH 6^6 8,06 6,60 6,08 7,^97 aei 8,65 ¦ '8,0 <8/ 8,0 .8,0 Stosunek: kwas 2-keftojguao- inowy/kwas a-jkeitogdukonowy 48:5(2 i63:G7 T7323 64*30 €7:33 63:37 45:65 48:5*2 47353 63:37 719^21 RotgpusBcaaiTiniik wtsipoimagajacy igllikod ^tytanowy acertoniftiryl dwnjnieityflotfbt- imaundd dlwajttnetyflosui- fotftenek brak Stosunek wo- IdaArozpulsz- czaflntik wspo- imagajacy \6iV 4:il 4J1 6:0. ™ $tolsiiniek Iktwas i2^etto@uilo(no'- iwy/kjwais 2-ke- Itogllukonolwy 72:28 -76.E4 72:28 71129 T7H23 20 Przylklald IX. 15 g Wyodrebnionego 2,5-dwu- keto#ulkotnianu wapnia irojzpi«sJzcza sie w 150 ml wody, a do rozrtworoi dodaje istie iw 0°C, (przy mie- szaniu, 6,6(1 g wejglanu sodu. (pH srofertwoiru wzra¬ sta do 9,57. Do roztworu dodaje (sie w 0°C 0,49 g borowodorku sodu. Po mieszaniu w ciagu 115 mi- niuit mieszanine przesacza sie, a przesacz przepusz¬ cza pnzez (kwasna zywice jonitowa. Po OiotfdJdizacji i przeprowadzeniu, w ester meftyflowy,' jak olpisano w przykladzie I, przeprowadza s(ie analize dhroma- to(gra£ia cieczowa, znajdujac wantosc stosunku (kwasu 2-ketog^ilonowego do kwasu 24certogllufcono- wego 65:15.Przyklad X. W nastepujacy sposób ojbnzyimu- je sie kwas askorbinowy: Do (kofliby dodaje sie 10 g mieszaniny 80:20 (kwasu <2Hke$ogufloinowego i 2- Hketoglukonofweigo, 15 md kjsyflenu i 2 md stezonego kwasu soflmego, a mieszanine ogrzewa w ciagu 5 godzin w 65°C, ipnzy energicznym mieszaniu. Z mieszaniny uzyskuje sie ikwass askontoinowy, kttóry oczyszcza sie przez (krystaQiizaqje.Przyklad XI. Do 50 ima 20*/o 2,5Hdwuketog)lu- konianu sodu dodaje sie iw 0°1C 0,6 ima IKf/t wo¬ dorotlenku sodu, dojprowadzajac pH z wartosci 545 do 9,70. Natychimdalsft dodaje sie protefoku borowo¬ dorku sodu 10111,26 (mamla, AMa Products, Danvers, Ma 01923). Gdy po 10 imiaiartach pH mieszaniny wzrasta do 10,60, srtezonyim (kwasem siarkowym doprowadza sie ja do ipH 7. Analiza znedufoowa- nej mieszaniny wysokocisnieniowa <±iroma(togira cieczowa (zywica Ajmanex A-(25, eflocja Ofi M NH4+iHC02-) wykasuje 85^/t wydajnosci 30 15 80 do mieszaniny 2-lretojgufloinianu sodu i 2-ketoglu- konianusodu. v W celu oznaczenia sftolsunlku 2-ketolgulonianu do 2nketO|^uikonianu, liofliilizat 5 md zredukowanej mieszaniny e^ytfikuje sde 15 md metanolu i 0,275 ma siteizonejgo kwasu siarkowego. Otmzyimane estry metyOojwe analizuje sie cOiiroimflttogGrafia gazowa, w ipostaci poichocbnych siMlOwych (otrzymanych dzia¬ laniem „TriHSia/TBT" produkcji Itierce Ohemical Company, Bockford, 111., 01105). (Rozdiziai na ko¬ lumnie #/• OVh210 w li36°C ((szybkosc przeply¬ wu -30 mymdniulta) wykazuje stosunek 2nketoiguilo- nianu rndtydu do fi^cefto^ulkonianu metyflu 85:115.Przyklad XII. Do fcrojszyjnej kolby okraglo- dennej o pojemnosci 1 liitira, wypcfeazoneg w dopro¬ wadzenie azotu, cbdodnice izjwtrOtna i mechaniczne mdeszajdlo, dodaje isde 100 g (0,42 mola) fcrójwo- dzianu 2,5^dwnoke1x)gdiUko(niianu wapnia, 800 mil me¬ tanol/u i 37 md <0,84 mola) stezonego kwasu siar¬ kowego. Zaiwartoisc koOfoy u(trtzytmuje sie w ciagu nocy w stanie wmzemia pod chlodnica zwrotna, przy miejszaniiu. Po ozdobieniu do tempetraltury po- kojowej mieszanine pnzesacza sie, w celu usunie¬ cia wyitraiconego aiarczanu wapnia i przepuszcza przez islabo izasadowa zywice jomiltowa Amberlyst An2l (Rohm & Haas, PhiaadeOplhia, Pa.)tf luzyfoa w ilosci 500 ma.Po ujsunieciu z jasnozóltego pnzesaczu rozpusz¬ czalnika, z irozrtwotru wytraca sie krytstaOiczny zwiazek. Po odsaczeniju' potzostalasc przemywa sie zimnym metanolem, otuzyimujac AO g (123^/t) 5,5- Hdwiumetyloaicetalu 2,5-dwuke^oglAJ|konianu mety¬ lu: temperatura topnienia 170—llT^C, [«l5 = = 87,97° (1 = 1 cm, H2O); widmo masowe m/e (70 eV) 20(3, 191, 175, 161, 1(57, U43, 133; widmo w podczerwieni (KBr) om-1 17154 (0=0), 3333 (OH); widmo magnetycznego (retzonansoi jajdirOwegO1 (DMSCMi6) Ódl70,71 (—COO—), 08,4)6 «s, 1, ano- meryczny), 9717 (s, 1, anometryczny), 74,5.9 ()d, 1, —C^OH), 7,2,60 (d, 1, -hC—OH), 60,90 (,t, 1, ^CH2^0), 513,96 (q, 1, CH^O—), 49,73 (q, 1, CH^^O^ 512,02 i(q, 1, CHj-hO^-).Analiza elemeaiitarna; wamtosci obliczone dla CfHi*08: C 42,66, H 6,39, wantosci znalezione: C 43,13, H 6,09.Przyklad XIII. Do tr6j|szyijnej kodby oikragio-13 114 409 14 dennej o poijemnosci 2 iiiltry, wyposazonej w dopro¬ wadzenie azotu, aparat eikatiralkcyijny SoxMe)ta i mechaniczne mieszadlo dodaje sie (28 g (1112 mimoii) liofilizowanego 2,5-dwuketogllukom'ainu isotdiu} 1300 md metanolu ii 5 iml <90 manoli) s(tezonego kwaisu siarkowego. Mieszanine uitrzymujje sie w ciagu 11,5 godizin w sftanie wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na. Kondensat matamodu przepuszcza sie przez 20 g sit mollekullarnych Lindego 4A (Umioln Carfbide Corp.) w giMe aparatu Sox^leta i zawraca do mieszaniny reakcyjnej. Po oziebieniu do (tempera¬ tury pokojowej miieazainiiie przesacza sie dila usu¬ niecia wytraconego siairczaou soidu i pnzepulazcza przez 200 mQ ^slabo' zasadowej zywicy jonitolwej Amberilysit A^21 (iRolhim & Haas, FhdiTadelLpihia, Pa. 1910(5).'Dzialanie weglem odbaiwliaJjacytm z (nastepnym saczeniem da(je [przesacz barwy jasinopomaffanczo- wej, który zateza 6ie poid zmniejszonym cisnie¬ niem, otrzyttrbuaac krystaliczny produkt barwy bia¬ lej. Produkt zlbdera sie i przemywa zimnym me¬ tanolem, otazycmtiac 7,0 g (Mf/t) 5J5^wuimettyaoBice- talu 2,^Hdwnjketoi#ufcomanu xxvektydfu» identycznego z produktem otrzymanym w przykladzie XII a so¬ li watpniowej kwasu E,5^dwufce1og]MfcoQXwego. iW pewnych .przypadkach (sftw&ardza sie, ze kry- (Stafljctany osad battwy bialej ije^t mocesza&riha poza¬ danego 5,5-dwTJmeityiloaicetaau i Ikomendanu mety¬ lu. WidJmo imagnetyKaznego (rezonanisu jadrowego 5,5-dwumetyloacetaki i2^Hdwutoto^ tyiki iCDMSCMd*): 3,68 (3, 3, -nOCX»H|)t 3j65 (s, 2, --CHa—), 3^1 3, —OCH3) ii 3b22 (is, 3, -OCH3). Wiidlmo kofrnenia- "niu mdtyilu —H) i 3,36 i(s, 3, -^C-^OCH^). Komenoan metylu mozna oddzielic przez Ifrajkcjolnowaina elucje na kolaminie z zywica Arriberlyisit Ah21. MejtairuoO. elu- uje komienian unetyllu w ostaltniej kolejnosci.Przyklald XIV. Kolibe akraglodena o pojem- noscd 250 ma, (zaladowana 5,0 g (19,8 mola) 5,5- ndwuimetyloaceitaJLu 2,5ndwukeitoig|Lufcoinianu meity- lu, 150 md wody a 3 ma (6 N (kwasu soOmego mie¬ sza sie w ciagu 45 (minult w GO^C, oziebia, a wod¬ ny (roztwór przepuszcza przez kolumne zawieraja¬ ca 40 mQ zyrwiicy jonitowej Aimlberlyisrt; Ah2I1 (iRohm & Haas, Phila4elphia, Pa.).Zobojetniony wywiek [liofilizuje sie, ojtrtzymojtjac 2,2 g (100%) a^wukefco^ukondalnu metyllu w po¬ staci mialkiego, nietrwalego proszku barwy zól¬ tej, jednorodnego w wyBoikocisnietnioWej chroma- togratfii cieczowej ujacy 0,5 IM JNH4+H002~): widirmo w podczerwieni (KBr) om-1 3330 dmo magnetycznego rezonansu jajdrowego (B^O) dc 170,00 ty, anomeryczne), 713^0 d 7U,50 (dulbletty, —CH— ^OH), 05,09 (t, ^CHa^O—), i53,95 ( Przyklad XV. 500 img ((1,98 mimola) 5^-d(wu- meftytloacetalu 2,5-dwniketo®kjkoniariiri metyau za¬ daje sie 5 md mietazaffiiny 95.15 Howasiu trójifluoroojc- towego z woda i miesza isie w ciagu 5 mdinujt pod aawtem w temperaiturze pokojowej.Przez odparowanie pod zmniejszonym cisnieniem w ciagu 120 mimu/t msuWa "sie kwas itrójlfluorooclto- wy i wode. 2,5ndW'Uketo|g(lulko(naan metylliu wyod¬ rebnia sie w postakri ciala atatego barwy bialej, ze 10010/* wydajnoscia. lOtozymany prodai/kit jest jednorodny w wysokocisaiieniowej chromaltografii * cdeczowej (zywica Aminex A-25,, elucja 0,5 M NH4+HCO2-).Paizyklad XVI. Produlkit z pnzylkladu XIV do¬ daje sie do 150 imd wody, ozie|bia do 0°C i 1 N NaOH doprowadza do pH <7,i5. Enietrgiktznde mie- 10 czajac dodaje sie (21i5 img (borowodoiilku sodu. Po - 1 minucie mieisizanine ipnzepusizcza eie przez ko- iuimne zawieragaca 40 mil miesizaniny '50:i50 zywic Dowex 50 i Attniberlydt A^21. szonym cisnieniem zalteza isde do stalej mieszaniny w _2^ke^oig,uilonianiu metylLu i 2-lkeltog(l'Uikonian'U mety¬ lu o wadze 3,7 g.Surowy produkt dodaje sie do 50 tml 95M eta- niolu, izawieraijacego 5,99 g wodorowegUainai sodu i w ciagiu 4 goldzin 0'girzewa do wrzenia pod ohftod- *: nica zwrotna, w altmosfenze azotu. Po ofcielbieniu mieszaniine dejóndizuje sie nadmiarem Dowex 50 i pod zirnniejiszonym cisnieniem odparowuje do ole¬ ju barwy zóltej. Analiza dhromaitografia gatzowa trójmetydolsillilowanej mieszaniny reakcyjnej 28 {150°C, koluimna OVh210, 11^ m) wykajzuije stosu¬ nek kwasu askorbinowego do kwasu erytoribowe^ go 78:22, a miareczkowanie jodem ogólna wydaj¬ nosc 2Xfh.Przyklad XVII. Do 50 iml lfi^/o wodnego roz- 90 tworu 2,5-dwiuketo0Ukonianu sodu (38,04 mmola) dodaje sie 46 ml zyiwicy 'jonditowej Amlberlite XE- 243 i(Bohm & Haas PihiladeAphia, Pa. 19105X Ca¬ losc miesza sie, otóe^ia(jajc do 0°C w#lazni wody z lodem. Wlkraipllaijac lfl^/t wodorotlenek sojdu do- 35 prowadza ,sie pH do 10,8. Dodaje isie 0^615 g bo- rowodomku sodu (7,011 mmola, Allfa Products, Dan- vers, Ma. 019(23), w ciagu 10 minut, a natstepnie stezonym ikwaoem siankowytm doprowadza pH do wartosci 7. 40 Mieszanie w ciagu 0,5 godziny daje, po odsacze¬ niu zywicy, izredukowatna miesizaoiame, jz zawarto¬ scia boru aminiejsizona do okolo 50P/t poczajtlkolwiej.' Uzyskuje sde mdesizaaiine 8S.115 kwasów z-ke*ogu- lonowego i 2^keitoglukonowego, iz wydafjnosjoia 9 45 Przyklad XVIII. Do 50 ma li2p/t wodnego roz¬ tworu i2,5Hdwutotog!lulkoniaou sodu (38^)4 mmola) dodaje sie 35 ma zywicy Aim(berl3)te XE-^43 (Rohm & Hatais., Philadelphda, Pa. 19105). Caflotsc miesza sie m w 0°C w lazni wody z lodem. Wtoa rozltwór wodorotilenlku jsodu doprowadza sie pH do 10,8.Po dodaniu 0,210 g boax)wodorku sodu (6,6)1 mmo¬ la, Alfa Products, Danveris, Ma. 01923) obserwuje U sie wtarost pH do 11,5|5. Po uplywie 10 minu(t stezo¬ nym kwaisem sianowym doprowadza sie miesza¬ nine do pH 7. Po mieszaniu w ciagu 0,5. godziny, czesciowo zredukotwaaia mieszanine przesacza sie, usuwajac zywice.* Do czesciowo [zredukowanego iroeftworu dodaje isie dodaftkowa porcje 10 imtt zywicy AmberOite X£- -243. Roztwór oziebia sie do 0°C i l(f/# wodoro- (tletnkiem sodu doprowadza do pH (10,8, po czym dodaje dalsza porcje 53 mg (1,40 monoiai) boroWo- » dorku sodu. iBo mdeszaniu w ciagu 0,23 godziny15 114 409 16 mieszanine przesacza sie. Amalliza wysokoiriisnie- niowa chromaltolgralfia cieczowa wykazuje1 pelna re¬ dukcje 2,5ndlwuketogi nianu sodu i 2-iketolghjikonianu sodoi. Kwajs boro¬ wy d pfrodukty dalej posunietej redukcji obserwu¬ je sie w bairdizo malych ildsciaclh. Wysokocisnienio¬ wa ohorcmaltogiiTafia cieczowa z zastosowaintieim 2-i- midazolidonu jako standardu wewnetrznego stwierdza sie 961% wydajnosc i stosunek kwasu 2- 4retoguQonowe|go do kwalsu 24tetogiluJkonowego w mieszaninie 85:115.Przyklad XIX. Do energicznie mieszanego 12I1/* wodnego roztworu i^^dlwuketogiukonianu so¬ du (28,04 imimolla), oziebionego do 0°C w laizni wo¬ dy z Jodem, dodaje sie 2,(335 g (56,018 imimofla) flu¬ orku sodu. 'WlkraipQa(jac HO0/* wodoroitleneik sodu, doprowaldza slie ipH z waintdsci 4,3 do 10,8. IW 10 minut po dodaniu 0;530 g borowodorku sodu i(]14,(2 mimola, AMa Plrodiuclts, Danvers, Ma. 0H9I23), stezo- nyim ikwaiseim siarkowym doprowadza* sie ,pH do wartosci 7. Analiza wysokocisnieniowa ohroanato- grabia cieczowa (zywica Aimdnex A-i25, elucja 0,5 M NiH4+H002—) wykazuje mniej (boru niz w przy¬ padku braku zywicy.,Pio mieszaniu w ciagu nocy wytraca sfie mala ilosc osadu, który odsacza sie. Oznaczona wydaj¬ nosc mieszaniny 85:15 kwasów 2^ketfxguionowego i 24retoglLukonowego wynosi 9Kf/©.Prz-ykfla/d XX. Do energicznie mieszanego rozrtworu 515 mniodi 2,5-dwulketoglukonianu sodu w 150 ma H20 dodaje sie w i0°C i przy pH 9,5 12,7 imjrnoli (borowodorku sodu, w ciagu 16 minuit. Po zakonczeniu dodawania 6 N kwasem solnym do¬ prowadza sie roztwór do pH okolo 7 i liofilizuje, otrzymujac 16,3 g cdaila sitalegOL 15,0 g Hiofilizatu rozpuszcza sie w 2S0 mil metanolu z woda ($5:5) i w ciagu nocy ogmzewa do wrzenia pod chlodnica zwrotna z 100 imll zywicy jonitowej Amiberflyist 15 ¦ (Rohm •& Haas, Phiiladeljphia., Pa 19105), po czym zateza pod zmnieljiszonyim disnieniem. * Wykrystalizowany przy sitamiu produkt odsacza sie i przemywa acetonem, otrzymujac 2,811 g (fiUM) 24cetolgulonianu metylu (temperaitura topnienia 1S0^154°C, literaturowo. 155-^157°C). Wysotoocis- nieniowa chromatografia cieczowa i spektroskopia Cis wykazuja 97*/o czystosc ilzomeryiozna produkitu.ZHketogUilolnian metylu mozna podprowadzic w kwas askorbinowy, ogrzewa)jac go pod azoltem z wodorowegdanem sodu.Zastrzezenia patentowi . !l. SJpoisób wytwarzania mieszaniny tewaisu 2-ke- togudonowego i 24^togflukonowego, olbejmujacy kontaktowanie 2»5Hdlwrukeitog|lukonianu z borowo- dorkiem metalu alkalicznego, znamienny tym, ze stosuje sie okolo 0,8 do 1,1 równowaznika boro¬ wodorku metalu alkalicznego na mol E,5^dwiuke- toglukonianu, w roztworze wodnym o warrtosci pH powyzej 5 i w temperaturze okolo —30 do 50°C, a jako' 2,5^wuketoglu|konian sitosuje kwas 2,5-dwuke)togilukonotwy lub sól metallu aflkafliczne- go, metadu ziem aOlkaflicznych, amonowa luJb cztero- alkiloalmoiniowa, w (której rodniki alkilowe jonu czteroalkiiloamoniowego maja 1 do 4 atomów we¬ gla tego kwasu. 2. sposób wedlug zastnz. 1, znamienny tym, ze 5 kontaktowanie przeprowadza sie iw itemperaiturze okolo —25 do 25°C. 3. Siposób wedlug zaisltrz. 1, znamienny tym, ze kontaktowanie przeprowadza sie przy wartosci pH 6-h10,5. 1(* 4. Sipdsób wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie stezenie 2,5-dwuketogllufconianu w roz¬ tworze okolo 5—ISI0/* wagowych. 5. Sposób wedlug zastrz. \1, znamienny tym, ze jako 2,5Hdwuketogfliukonian sitosuje sie 2,5-dwuke- toglukonian sodu. 6 .Sposób weldlug zaistrz. 1,, znamienny tym, ze jako 2,,5Hdwuketogflukonian sitosuje sie 2,5-dwuke- togilukoniatn walpnia. , 7. Sposób wedlug zaistaiz. ii, znamienny tym, ze jako 2,5Hdwuketoglukon!ian stosuje sie 2,5-dwuke- toglukonian czteromettyiloaimoniowy. 8. Sposób wedlug izastaz. 1, znamienny tym* ze jako iborowodorek metalu aflikaOicznego stosuje sie borowodorek sodu. 9. Sposób wedlug zaisltrz. ii, znamienny tym, ze ido wodnego roztworu dodaje sde rozpuszczaOnik wspomagajacy, taki jak aflikamod o 1—4 a/tomach wegla, aOikanodiol o 2—4 altomateh wegla, dwume- tyOosuitfotlenek luft) dwumetyflofoinutoid. 30 10. Sposób wedlug zastrz. 9, znamienny tym, ze jako irozipuiszczalnik wspomagagacy stosuje sie me¬ tanol. 111. Sposób wedlug zajstinz. ii, znamienny tym, ze 35 kontaktowanie przeprowadza -sie w olbecnosci czyn¬ nika komipileksujacego bor, takiego jak fluorki me¬ tali aOkaliaznyicih, £luorek amonu dulb albsotrbujace bor zywice joniltowe. 12. Siposób wyftwairzania mieszaniny kwasu 2- 40 ^ketoguilonowego- i 2Hketoglukonowego, oibejimujacy kontaktowanie 2,5^dwuketoglukonianu z borowo¬ dorkiem metalu allkalicznego, znamienny tym, ze stosuje sie okolo 0,8 do 1,1 równojwaznika boro^ wodorku metadu allkalicznego na moll 2(,5^dwukeito- *5 glukonianu, w roztwoirze o ^aintosci pH powyzej 5 i w temiperaltuirze okolo —30 do 50°C, a jako 2,5- HdiwuJketogllukonian sitosuje ester n^ailfcilowy kwa¬ su 2,5-dwuiketogilukonowego, w którym irodnilk al¬ kilowy ma 1^4 atomów weglla. 50 13. Sposób wedlug zaistrz. 12, znamienny tym, ze kontaktowanie przeprowadza sie w (temperaturze okoflo ^25 do 25°C. 14. Sposób wedlug zastnz. 112, znamienny tym, ze ". kontaktowanie przeprowadza sie przy wartosci pH 6^10,5. 15. Sposób wedlug zaistrz. /U2, znamienny tym, ze stosuje sie stezenie 2^-dwiuketogluJkonianu w roz¬ tworze okolo 5-H2010/© walgowyidh. 60 16. Sposób wedlug zaistrz. 112, znamienny tym, ze jako 2,5^dwiuketogl,ulkonian stosuje sie 3,5-dwuke- togliukonian metylu, 17. Siposób wedlug izaistrz. !1I2, znamienny tym, ze jako borowodorek metallu alkalicznego stosuje sie •* borowodorek sodu.17 114 400 18 * 18. Sposób wedlug zalstirz. 12, znamienny tym, ze konitalktolwanie iprzaproiwaldza sie iw roizitwioirize wod- nyim. :li9. Spolsób weldlujg 'zajstinz. 18, znamienny tym, ze do wodirieigo rozltiworu dodaje sie rozpuszczalnik wspomagajacy, talki jak aillkanoil o. »1—4 atotmaich weglla, aflJkainiodaoil. o. 2-^4 atomach iwegda, dlwunie- ty^osiullfotleiiek iluib dw,umety11ctfoirmaimid. 20. Sposób iweidlug izalstnz. 10, znamienny tym, ze jako rozpuszczalnik iwfs;pc4naigajacy stosujecie me¬ tanol. 21. Sposób wedlulg izaisrbnz. 12, znamienny tym, ze 5 ikonitalktowanie ipnzeiproiwajdza. sie w obecnosci czyn¬ nika kompleksujacego bor, takiego jak fluorki me¬ tali allkallliiaznyicih, fluorek aimomu lub absorbujace bor zywice jonitowe. PL

Claims (21)

1. zastrzezenia obejmuja spotsób realizacji, w którym reakcji -ulega jedywie czesc 2,&Hdwufceito- glufconiaffiu, a nieprzereagowany malterial wyjscio¬ wy mozna zawracac do dalszej (reakcji. iW trakcie reakcji fi,5ndwiukertoglufconiariu z bo- (rowodoirkiem metalu alkalicznego pH roztworu na¬ lezy utrzymywac powyzej 5, korzystnie w zakre¬ sie 6 do il0,i5. Jezeli jako material wyjsciowy sto¬ suje sie kwas fi^Hdiwukeiloglukonowy, ito przed dodaniem borowodorku metalu nalezy doprowa- dizic iroatwór do pH powyzej 5. Wodny roztwór 2,<5Hdwuketogliukonianu sodu lub wapnia otrzyma¬ ny w drodze fermentacji ma izwyikUe pH ponizej 5. Taki roziwór równiez przed dodaniem do nie¬ go borowodorku nalezy doprowadzic do pH powy- zelj 5. Mozna tego dokonac dodajac Jakakolwiek zafsade, lecz korzystanie zwiazek sodu, jak weglan lub wodorotlenek. Altematywnde, mozna korygo¬ wac pH równoczesnie z dodawaniem borowodor¬ ku, przez rozpuszczanie borowodorku w roztwo¬ rze zasady, jak wodorotlenek isodu, co powoduje, ze przy dodawaniu tego roztworu pH wodnego roztworu 2-kte%oglukonianu natychmiast wzrasta powyzej 5. W ftyim przypadku nalezy przyjac po¬ prawke na mala ilosc borowodorku, która zo¬ staje rolzlozona w warunkach kwasowych, przed doprowadzeniem pH do wartosci powyzej 5. O te poprawke nalezy zwiejkszyc ilosc dodawanego borowodotrku ponad wartosc stecihiometryczna. Borowodorek mozna dodawac powoHi," porcjami, wikralplajac zasadowy roztwór (burowodoiku, przy mieszaniu roztworu 2^-dwuke^oglukonianu. Korzy¬ stnie, •borowodorek dodaje sie w (jednej porcji na poczatku reakcji, w temperaturze ponizej 26°C. Redukcje mozna równiez przeprowadzic w prze- plywawyim ukladzie reakcyjnym, mieszajac roz¬ twór borowodorku metalu alkalicznego ze stru¬ mieniem zawierajacym 2^^d(wukeAogiukonian lub « wstrzykujac go do tego strumienia. Czas konieczny do zalkonczenda reakcji zalezy od temperatury i szybkosci dodawania borowo¬ dorku do ¦ 2^-dwuketoglukonianu, lecz z reguly jest on stosunkowo krótki i reakcja dobiega kon¬ ca w cdagu od okolo 10 minut do okolo 2 go¬ dzin. W czasie dodawania borowodorku metalu alka¬ licznego temperatura wodna roztworu wdania byc utrzymywana w zakresie od okolo —GO do 60°C, korzystnie —Q& do i25°C. Powyzej S0°C moze za- ohodzic rozkftad reagenitow. Korzystnie reakcje redukcji mozna przeprowa¬ dzic w obecnosci czynnika komplekaujacego bor, rozpuszczonego luib zawieszonego w srodowisku reakcji. W reakcji iredutaoji powsitaje kwas bo¬ rowy, który moze kompOeksowac z wyjsciowym 2,5-dwuketoglukonianem. Za czyomdk kompleksu-114 409 jacy bor uwaza sie jakikolwiek zwiazek lub ma¬ terial inhibitujacy kompleksowanie kwasu boro¬ wego z 2,5-dwuketoglukonianem lub zapobiega- jacy mu, np. przez wbiórcza (reakcje lub afosor- bowaniie kwasu borowego, a rade wplywajacy ujem¬ nie na przebieg reakcji. Odpowiednimi czynnika¬ mi kompleksujacymi bor sa fluorki metali alka¬ licznych, fluorek amonai i absorbujace bor zywice jonowymienne. Szereg takich zywic jest dostep¬ nych w handlu. Szczególnie "uzyteczna zywica jest Amberlite XE-243 (Rohm & Haas Company, Phi- ladelphia, Pa.). Dla skompleksowanda powstajacego kwasu borowego czynnik komplekisujacy bor wi¬ nien byc obecny w odpowiedniej ilosci. Tak wiec fluorek winien byc stosowalny w ilosci okolo 4 mo¬ le na moi stosowanego do redukcji borowodorku sodu. W procesie prowadzonym w sposób niecia¬ gly zywice jonitowa nalezy iStosowac awykfle w ilosci od okolo 0,5 do 1 objetosci na objetosc roz¬ tworu 2,5Hdwuketoglukonianiu. Ilosc ta jest zalez¬ na od rodzaju uzytej zywicy i warunków reak- cji. Po zakonczeniu wybiórczej redukcjd z wytwo¬ rzeniem mieszaniny 2^ketogulonianu i 2-ketoglu- konianu, nieprzereagowany 2,5^wukeitogl!ukoniari mozna zawrócic do dalszej (reakcji *ub usunac go przez ogrzewanie z kwasem lub zasada. Jezeli pozadane jest poddanie nieprzereagowanego 2,5- -dwuketoglukondanu dadszej reakcji redukcji, to wstepna iredukcje korzystnie przeprowadza sie w obecnosci czynnika kompleksujacego bor, jak wy¬ zej opisano. Mieszanine kwasów 2-ketogullonowego i z^keto- glukonowego mozna wydzielic przez przesaczenie mieszaniny' reakcyjniej i doprowadzenie przesaczu do pH 1,5—2, dodatkiem kwasu, jak stezony kwas siarkowy oraz odsaczenie i odrzucenie ewenltuafl- nie powstalego osadu. Kwasy 2-ketoguaonowy I 2-ketoglukonowy uzyskuje sie przez usuniecie wo¬ dy lub organicznego rocgpuJsaczalniJka wspomaga¬ jacego, np. w drodze liofilizacji. Stosunek kwasu 2-ketogulonowego do kwasu 2-^keitogiukonowego mozna oznaczyc chromatografia cieczowa estrów metylowych, sitosujac mieszanine kwasu borowego (0,6 M) i mrówczanu amonu (0,4 M) w wodzie jako faze [ruchoma i zywice Amdnex A-05 (TM. Bio-Rad Laboratordes, Richmond, Kailifomia), 50—100 mesn jako faze stalejomaina lub chroma¬ tografia cienkowarstwowa na celulozie. Mieszanine kwasu 2^ketogulonowego i 2-keto- glukonowego mozna latwo przeprowadzic w kwa¬ sy askorbinowy i erytoribowy. W estry metyHowe mozna mieszanine 2-kettokwasów przeprowadzic przez ogrzewanie w •metanolu do wtrtzenda pod chlodnica zwrotna, w obecnosci kwasowego ka¬ talizatora, jak kwas •solny lub sulfonowa zywica jonitowa, w ciagu 0 do 24 godzin. W (podobny sposób, stosujac odpowiedn^ ailkohol, mozna otrzy¬ mywac inne estry. Estry powistaja bezposrednio, gdy jako material wyjsciowy stosuje sie w wy¬ biorczej (redukcji ester alkilowy kwasu 2,5^dw.u- ketaglukolowego. Mieszanine estrów metylowych mozna rozdzielic i ogrzewac do wrzenia w me¬ tanolu w obecnosci zasady, jak wodoroweglan so¬ lo W 20 49 58 du, w obojetnej atmosferze. Po oziebieniu wytra¬ caja sie sole sodowe kwasów askorbinowego i ery- torbowego. Suirowe sole odsacza sie, miesza z wo¬ da i dejoniizuje kationitowa zywica, jak Dowex 50 produkcji Dow OhemdiCail Co. Wode usuwa sie, a kwasy askorbinowy i eryttrotoowy przekrystaili- zowuje iz mieszaniny metanol^woda, uzyskujac mie¬ szanine obu kwasów. Jezeli rto jest (pozadane, mozna utzyskac kwas askorbinowy przez krystalizacje z lozflwotru me- tanoil^woda 4:1. Jezeli to jest pozadane* mozna stosowac równiez inne odpowiednie rozpuszczal¬ niki lufo rozpuszozaOnikii wspomagajace lufo w wy¬ zej podanych warunkach rozdzielic estry metylo¬ we kwasów 2-ketogulonowego i 2^ke|togaulkonowe- go i przeprowadizlic je odpowiednio w kwas askor¬ binowy i erytorbowy. W korzystnym procesie mozna wyitwoirzyc kwas askorbinowy wybiórczo z (mieszaniny kwasu 2- -ketogulonowego i 2Hke/togfluikonowegio. Jest to jszczegóilnie korzystne w przypadku uzyskania mie¬ szaniny o wysokim udziale kwasu [24cetogulono- wego, jak np. 'przy (redukcji 2,5-dvsmiketo|glaikoniar nu sodu borowodorkiem sodu. Mieszandne kwa- sów, uzyskana przez redukcje fooTowodorikiem so¬ du, ogrzewa sie w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym, jak ksylen, w okolo 60 do 130°C, korzystnie 60 do 90°C, w olbecnosci kwasu, jak solny, foromowodorowy, siarkowy ilulb suilJfonowa zywica jomitowa. Korzystnym kwasem jest kwas solny. Po grza¬ niu w ciagu 3 do 12 godzin, zaileznie od itempera- tury, laktonizacja kwasu 2-ketoguOonowego do kwasu aksorbinowego jest zasadniczo calkowita. W procesie tym kwas erytorbowy nie powstaje, a wiec istanowi on prosty sposób wybiorczego wy¬ twarzania kwasu askorbinowego z mieszaniny kwa¬ sów 2-ketogulonowego ii fi^ketogiulkonowego w dro¬ dze redukcji 2y5-dwuikeiog|lukonianu borowodor¬ ikiem. Katalizowana ikwasem ilaktonizacje mozna równiez sitojsowac do przettwatqzania estrów aflki- lowych kwasu 2nke1x)gudonowego i ^^tetoglukono- wego w kwas askorbinowy. Przyklad I. Do eneangiicznie mieszanego roz¬ tworu 20 litrów surowej .brzeczki fermentacyjnej, zawierajacej iO^/o 2^dwufeetogQukonianu AC^ljO-j' ' 1,5 H2O, ciezar czasteczkowy 238, 0,84 M) w 0°C (kapiel wody z Jodem) dodaje sie z szybkoscia 1 ima na mdoute 42,4 mQ i2JZ M NatBH* w 7 M NaOH <0,93 M H). pH roztworu gwaltownie wzra¬ sta z 3,65 do 10A Otrzymana (mieszanine przesacza sie, stezonym H2S04 doprowadza przesacz do ipH 1,0, a otrzy¬ many osad odsacza i cjdrzuca. liofilizacja daje 246 g ciala stalego. Czesc powyzszego iproduktu estryfikuje sie i analizuje chromatografia cieczo¬ wa ze standardem wewnetrznym, (Stwierdzajac sto¬ sunek kwasu^ 2-wketogulonowego do kwasu 2-fceto- glokonowego-78.122 i ogólna wydajnosc !&/% Roztwór 10 g Mofiildzowanyoh kwasów 2-keto¬ gulonowego i w^ketoglukonowego z powyzszej re¬ dukcji w 50 ml MeOH zadaje sie 1 g zywicy Dowex 50 12 godzin uttrzymuje w sianie wrzenia pofl ohlod-9 114 409 10 nica zwrotna. Pio oziebieniu odsajaza sie zywice, a ipo odpedzeniu rozpiiszczaflniika oltrzymuge! suiro- we estry metylowe w positaici Oleju. Powyzsza surowa mieszanine estrów imetylo- wych iwproiwaldiza sie do metanolu zawierajacego 1,5 równowazndika NaHGOj i w ciagu 6 godzin Utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na, iw altaosferze azotu. Po ozieftdendu z roztworu wytracaja sie sole sodowe Ikwaisu askorbinowego i erytrolbowego. Surowe sole odsacza sie, rozpu¬ szcza w wodzie i dejondizuje zywdca jonitowa Do- wex (50. Po usunieciu wody, pozostale surowe kwasy askorbinowy i eryttrobowy przelkrystaiizo- wuje isie z imielszaniny metanolu z woda, uzysku¬ jac mieszanine olbu kwasów. Rekrystaliza)cja z mieszaniny imetanol-woda 4:1 daje kwas askorbi¬ nowy. Przyklad II. l ikelto^ukonianu sodu dodatlkdem-weglanu sodu do¬ prowadza sde do ipH 6,1, dodaje metanolu w ob¬ jetosci równej objetosci roztworu wodnego i ozie¬ bia do —15 do —-25ÓC. Do oziebionego iratwanu dodaje sie 1 równo¬ waznik borowodorku sodu i miesza go w ciagu 6 godzin m —116 Ido —J25°C i w ciagu mocy w temperaturze poikojowej. Rnzez wytracenie me¬ tanolem i odsaczenie uzyskuje sde rrideiszaoine 2- Hketogudondanu i 24ceftogfliu|kondanu sodu. Analiza estrów metylowych cnrdmatografia cieczowa wy¬ kazuje stosunek (kwasu 24cetoguflonowego do kwa¬ su 2Hke^oglulkonoweigo = 78:122. Przyklad III. Sposobem wedlug przykladu II pmzeprowadiza sie redukcje borowodorkiem so¬ du mieszaniny 2j5ndwuketog[lukondanu wapnia, w 0°C i przy róznych wartosciaicih ipiH. Powstale mde- szandny 2-^keitoiguilondanu i Enketfoglukonianu ana¬ lizuje sde chromatografia cieczowa, dla oznacze¬ nia stosunku ikwasu 2-keitogullonowego 'do kwasu 24cetoglukonowego. Uzyskano nastepujajce wyntiiki: * -PH 6,37 »,23 (8,65 Rozpuszczalnik woda^metanol Gal) wodaHmetanol <1:1) woda Stosunek kwas i24seltoguilonowy towas-24ceto^lu- Ikonowy 69:31 68:32 45:561 Przyklad IV. Sposobem wedlug przykladu II przeprowadza sie redukcje bolroiwodorkiem sodu 2,5-dwu!ketogfiukonianu w (roztworze woda-metanol (1:1, objetosciowo), w —15 do —25°C, przy róz¬ nych wartosciach pH. Powstale mieszaniny 2-ke- toguilondariu i 2^etolglukondanu anaflizuje sie chro¬ matografia cieczowa, w celu oznaczenia stosunku kwaisu 2-kelto©uHotnowego do 24ret»g!lujkoinowego. Uzyskano nastepujace wyniki: Przyklad V. Sposobem wedlug przykladu II przeprowadza sde redukcje borowodorkiem sodu IPH (6A0 '8,60 8,80 10,20 Stolsumek kwas 2-ketogu- ilonowy/kwas 2-fcietoiglu- konowy 78:22 77:(23 77.123 71:29 2,5-idwuketo(glukonianiu isodu w rotetworze woda¬ -metanol, przy pH 7,0—8,16, w zmiennej Itefmperatu- nze. Stosunek kwasu anketogullonowego do 2-fceto- glukonowego w uzyskanym produkcie oznacza sie chromatografia itieozoiwa. Uzyskano nastepujace wyndlki: Terniperaltura, °C 24 0 —(15 do -H20 iStosunek kwas (2-keto- igiuOonowy/kwajs 2nketo- gliukonowy 77*23 (80:20 .77:123 so Przyklad VI. Spoteobem wedlug przykladu II przeprowadza sie redukcje borowodorkiem sodu 2,5-dwukeftoglulkondanu (sodu, w wodzie w 0°C i przy pH 8, przy zmiennym stezeniu 2,5HclwuJketo- glliukonianu sodu. Stosunek kwasu 12-keftogulboiio- 35 wego do kwasu 24ceto|gllukonowego w produkcie oznacza sie chiromatogirafda cieczowa. Uzyskano nastepujace wyniki: Stezenie 2,5ndwufceto- ^lukonianu sodu, •/• wagowych 5 10 20 .Stosunek kwas a^keton guOonowy/kwas 2-4ceto- f^lukonowy 75:125, 19121 56:44 ' " ¦ Przyklad VII. Przeprowadza sie reakcje re¬ dukcji stosujac rózne borowodorki metali alka¬ licznych i 2,5Hdwulketog!Lukondany róznych metali. Stolsunek kwasu i2^ketogudonowego do kwasu 2- -ketoglukonolwego w otrzymanej mdeszandnie ozna- __ cza. sie chromatogiraria cieczowa. 65 Warunki reakcji i uzyskane wyniki sa jak na¬ stepuje: *- Przyklad VIII. Przeprowadza sie redukcje 2,5Hdwuiketo^lukondanu wapnia 4,4 M borowodor- 60 kiern ,sodu w 14 M wodoro^enfcu sodu, iw 0°C, w woldizie zawierajaoej rózne irozpuiszczalndki wspo¬ magajace. Stosunek kwasu 2Hketo®uQonowego do -kwasu 2^etog(lukonoiwego w otrzymanej miesza¬ ninie oznacza sie iclhromaitografia cieczowa. «5 Uzyskano nastepujace wyniki:114 409 11 12 Jotn Iboiro- (wodorku LI Na Na Na K Na Na Di Ld (Na1 (Na i2,5^diwufcato- IgLuJkomiialn Li Li Na K IK [Me^N iCa Li Na Ld Na Temperatura, °!C —llS do -H20 -HIS do -h20 H15 do -h20 —1!5 do —-20 -H1I5 do -H20 —115 do -H20 «0 i0 0 0 0 (pH 6^6 8,06 6,60 6,08 7,^97 aei 8,65 ¦ '8,0 <8/ 8,0 .8,0 Stosunek: kwas 2-keftojguao- inowy/kwas a-jkeitogdukonowy 48:5(2 i63:G7 T7323 64*30 €7:33 63:37 45:65 48:5*2 47353 63:37 719^21 RotgpusBcaaiTiniik wtsipoimagajacy igllikod ^tytanowy acertoniftiryl dwnjnieityflotfbt- imaundd dlwajttnetyflosui- fotftenek brak Stosunek wo- IdaArozpulsz- czaflntik wspo- imagajacy \6iV 4:il 4J1 6:0. ™ $tolsiiniek Iktwas i2^etto@uilo(no'- iwy/kjwais 2-ke- Itogllukonolwy 72:28 -76.E4 72:28 71129 T7H23 20 Przylklald IX. 15 g Wyodrebnionego 2,5-dwu- keto#ulkotnianu wapnia irojzpi«sJzcza sie w 150 ml wody, a do rozrtworoi dodaje istie iw 0°C, (przy mie- szaniu, 6,6(1 g wejglanu sodu. (pH srofertwoiru wzra¬ sta do 9,57. Do roztworu dodaje (sie w 0°C 0,49 g borowodorku sodu. Po mieszaniu w ciagu 115 mi- niuit mieszanine przesacza sie, a przesacz przepusz¬ cza pnzez (kwasna zywice jonitowa. Po OiotfdJdizacji i przeprowadzeniu, w ester meftyflowy,' jak olpisano w przykladzie I, przeprowadza s(ie analize dhroma- to(gra£ia cieczowa, znajdujac wantosc stosunku (kwasu 2-ketog^ilonowego do kwasu 24certogllufcono- wego 65:15. Przyklad X. W nastepujacy sposób ojbnzyimu- je sie kwas askorbinowy: Do (kofliby dodaje sie 10 g mieszaniny 80:20 (kwasu <2Hke$ogufloinowego i 2- Hketoglukonofweigo, 15 md kjsyflenu i 2 md stezonego kwasu soflmego, a mieszanine ogrzewa w ciagu 5 godzin w 65°C, ipnzy energicznym mieszaniu. Z mieszaniny uzyskuje sie ikwass askontoinowy, kttóry oczyszcza sie przez (krystaQiizaqje. Przyklad XI. Do 50 ima 20*/o 2,5Hdwuketog)lu- konianu sodu dodaje sie iw 0°1C 0,6 ima IKf/t wo¬ dorotlenku sodu, dojprowadzajac pH z wartosci 545 do 9,70. Natychimdalsft dodaje sie protefoku borowo¬ dorku sodu 10111,26 (mamla, AMa Products, Danvers, Ma 01923). Gdy po 10 imiaiartach pH mieszaniny wzrasta do 10,60, srtezonyim (kwasem siarkowym doprowadza sie ja do ipH 7. Analiza znedufoowa- nej mieszaniny wysokocisnieniowa <±iroma(togira cieczowa (zywica Ajmanex A-(25, eflocja Ofi M NH4+iHC02-) wykasuje 85^/t wydajnosci 30 15 80 do mieszaniny 2-lretojgufloinianu sodu i 2-ketoglu- konianusodu. v W celu oznaczenia sftolsunlku 2-ketolgulonianu do 2nketO|^uikonianu, liofliilizat 5 md zredukowanej mieszaniny e^ytfikuje sde 15 md metanolu i 0,275 ma siteizonejgo kwasu siarkowego. Otmzyimane estry metyOojwe analizuje sie cOiiroimflttogGrafia gazowa, w ipostaci poichocbnych siMlOwych (otrzymanych dzia¬ laniem „TriHSia/TBT" produkcji Itierce Ohemical Company, Bockford, 111., 01105). (Rozdiziai na ko¬ lumnie #/• OVh210 w li36°C ((szybkosc przeply¬ wu -30 mymdniulta) wykazuje stosunek 2nketoiguilo- nianu rndtydu do fi^cefto^ulkonianu metyflu 85:115. Przyklad XII. Do fcrojszyjnej kolby okraglo- dennej o pojemnosci 1 liitira, wypcfeazoneg w dopro¬ wadzenie azotu, cbdodnice izjwtrOtna i mechaniczne mdeszajdlo, dodaje isde 100 g (0,42 mola) fcrójwo- dzianu 2,5^dwnoke1x)gdiUko(niianu wapnia, 800 mil me¬ tanol/u i 37 md <0,84 mola) stezonego kwasu siar¬ kowego. Zaiwartoisc koOfoy u(trtzytmuje sie w ciagu nocy w stanie wmzemia pod chlodnica zwrotna, przy miejszaniiu. Po ozdobieniu do tempetraltury po- kojowej mieszanine pnzesacza sie, w celu usunie¬ cia wyitraiconego aiarczanu wapnia i przepuszcza przez islabo izasadowa zywice jomiltowa Amberlyst An2l (Rohm & Haas, PhiaadeOplhia, Pa.)tf luzyfoa w ilosci 500 ma. Po ujsunieciu z jasnozóltego pnzesaczu rozpusz¬ czalnika, z irozrtwotru wytraca sie krytstaOiczny zwiazek. Po odsaczeniju' potzostalasc przemywa sie zimnym metanolem, otuzyimujac AO g (123^/t) 5,5- Hdwiumetyloaicetalu 2,5-dwuke^oglAJ|konianu mety¬ lu: temperatura topnienia 170—llT^C, [«l5 = = 87,97° (1 = 1 cm, H2O); widmo masowe m/e (70 eV) 20(3, 191, 175, 161, 1(57, U43, 133; widmo w podczerwieni (KBr) om-1 17154 (0=0), 3333 (OH); widmo magnetycznego (retzonansoi jajdirOwegO1 (DMSCMi6) Ódl70,71 (—COO—), 08,4)6 «s, 1, ano- meryczny), 9717 (s, 1, anometryczny), 74,5.9 ()d, 1, —C^OH), 7,2,60 (d, 1, -hC—OH), 60,90 (,t, 1, ^CH2^0), 513,96 (q, 1, CH^O—), 49,73 (q, 1, CH^^O^ 512,02 i(q, 1, CHj-hO^-). Analiza elemeaiitarna; wamtosci obliczone dla CfHi*08: C 42,66, H 6,39, wantosci znalezione: C 43,13, H 6,09. Przyklad XIII. Do tr6j|szyijnej kodby oikragio-13 114 409 14 dennej o poijemnosci 2 iiiltry, wyposazonej w dopro¬ wadzenie azotu, aparat eikatiralkcyijny SoxMe)ta i mechaniczne mieszadlo dodaje sie (28 g (1112 mimoii) liofilizowanego 2,5-dwuketogllukom'ainu isotdiu} 1300 md metanolu ii 5 iml <90 manoli) s(tezonego kwaisu siarkowego. Mieszanine uitrzymujje sie w ciagu 11,5 godizin w sftanie wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na. Kondensat matamodu przepuszcza sie przez 20 g sit mollekullarnych Lindego 4A (Umioln Carfbide Corp.) w giMe aparatu Sox^leta i zawraca do mieszaniny reakcyjnej. Po oziebieniu do (tempera¬ tury pokojowej miieazainiiie przesacza sie dila usu¬ niecia wytraconego siairczaou soidu i pnzepulazcza przez 200 mQ ^slabo' zasadowej zywicy jonitolwej Amberilysit A^21 (iRolhim & Haas, FhdiTadelLpihia, Pa. 1910(5). 'Dzialanie weglem odbaiwliaJjacytm z (nastepnym saczeniem da(je [przesacz barwy jasinopomaffanczo- wej, który zateza 6ie poid zmniejszonym cisnie¬ niem, otrzyttrbuaac krystaliczny produkt barwy bia¬ lej. Produkt zlbdera sie i przemywa zimnym me¬ tanolem, otazycmtiac 7,0 g (Mf/t) 5J5^wuimettyaoBice- talu 2,^Hdwnjketoi#ufcomanu xxvektydfu» identycznego z produktem otrzymanym w przykladzie XII a so¬ li watpniowej kwasu E,5^dwufce1og]MfcoQXwego. iW pewnych .przypadkach (sftw&ardza sie, ze kry- (Stafljctany osad battwy bialej ije^t mocesza&riha poza¬ danego 5,5-dwTJmeityiloaicetaau i Ikomendanu mety¬ lu. WidJmo imagnetyKaznego (rezonanisu jadrowego 5,5-dwumetyloacetaki i2^Hdwutoto^ tyiki iCDMSCMd*): 3,68 (3, 3, -nOCX»H|)t 3j65 (s, 2, --CHa—), 3^1 3, —OCH3) ii 3b22 (is, 3, -OCH3). Wiidlmo kofrnenia- "niu mdtyilu —H) i 3,36 i(s, 3, -^C-^OCH^). Komenoan metylu mozna oddzielic przez Ifrajkcjolnowaina elucje na kolaminie z zywica Arriberlyisit Ah21. MejtairuoO. elu- uje komienian unetyllu w ostaltniej kolejnosci. Przyklald XIV. Kolibe akraglodena o pojem- noscd 250 ma, (zaladowana 5,0 g (19,8 mola) 5,5- ndwuimetyloaceitaJLu 2,5ndwukeitoig|Lufcoinianu meity- lu, 150 md wody a 3 ma (6 N (kwasu soOmego mie¬ sza sie w ciagu 45 (minult w GO^C, oziebia, a wod¬ ny (roztwór przepuszcza przez kolumne zawieraja¬ ca 40 mQ zyrwiicy jonitowej Aimlberlyisrt; Ah2I1 (iRohm & Haas, Phila4elphia, Pa.). Zobojetniony wywiek [liofilizuje sie, ojtrtzymojtjac 2,2 g (100%) a^wukefco^ukondalnu metyllu w po¬ staci mialkiego, nietrwalego proszku barwy zól¬ tej, jednorodnego w wyBoikocisnietnioWej chroma- togratfii cieczowej ujacy 0,5 IM JNH4+H002~): widirmo w podczerwieni (KBr) om-1 3330 dmo magnetycznego rezonansu jajdrowego (B^O) dc 170,00 ty, anomeryczne), 713^0 d 7U,50 (dulbletty, —CH— ^OH), 05,09 (t, ^CHa^O—), i53,95 ( Przyklad XV. 500 img ((1,98 mimola) 5^-d(wu- meftytloacetalu 2,5-dwniketo®kjkoniariiri metyau za¬ daje sie 5 md mietazaffiiny 95.15 Howasiu trójifluoroojc- towego z woda i miesza isie w ciagu 5 mdinujt pod aawtem w temperaiturze pokojowej. Przez odparowanie pod zmniejszonym cisnieniem w ciagu 120 mimu/t msuWa "sie kwas itrójlfluorooclto- wy i wode. 2,5ndW'Uketo|g(lulko(naan metylliu wyod¬ rebnia sie w postakri ciala atatego barwy bialej, ze 10010/* wydajnoscia. lOtozymany prodai/kit jest jednorodny w wysokocisaiieniowej chromaltografii * cdeczowej (zywica Aminex A-25,, elucja 0,5 M NH4+HCO2-). Paizyklad XVI. Produlkit z pnzylkladu XIV do¬ daje sie do 150 imd wody, ozie|bia do 0°C i 1 N NaOH doprowadza do pH <7,i5. Enietrgiktznde mie- 10 czajac dodaje sie (21i5 img (borowodoiilku sodu. Po - 1 minucie mieisizanine ipnzepusizcza eie przez ko- iuimne zawieragaca 40 mil miesizaniny '50:i50 zywic Dowex 50 i Attniberlydt A^21. szonym cisnieniem zalteza isde do stalej mieszaniny w _2^ke^oig,uilonianiu metylLu i 2-lkeltog(l'Uikonian'U mety¬ lu o wadze 3,7 g. Surowy produkt dodaje sie do 50 tml 95M eta- niolu, izawieraijacego 5,99 g wodorowegUainai sodu i w ciagiu 4 goldzin 0'girzewa do wrzenia pod ohftod- *: nica zwrotna, w altmosfenze azotu. Po ofcielbieniu mieszaniine dejóndizuje sie nadmiarem Dowex 50 i pod zirnniejiszonym cisnieniem odparowuje do ole¬ ju barwy zóltej. Analiza dhromaitografia gatzowa trójmetydolsillilowanej mieszaniny reakcyjnej 28 {150°C, koluimna OVh210, 11^ m) wykajzuije stosu¬ nek kwasu askorbinowego do kwasu erytoribowe^ go 78:22, a miareczkowanie jodem ogólna wydaj¬ nosc 2Xfh. Przyklad XVII. Do 50 iml lfi^/o wodnego roz- 90 tworu 2,5-dwiuketo0Ukonianu sodu (38,04 mmola) dodaje sie 46 ml zyiwicy 'jonditowej Amlberlite XE- 243 i(Bohm & Haas PihiladeAphia, Pa. 19105X Ca¬ losc miesza sie, otóe^ia(jajc do 0°C w#lazni wody z lodem. Wlkraipllaijac lfl^/t wodorotlenek sojdu do- 35 prowadza ,sie pH do 10,8. Dodaje isie 0^615 g bo- rowodomku sodu (7,011 mmola, Allfa Products, Dan- vers, Ma. 019(23), w ciagu 10 minut, a natstepnie stezonym ikwaoem siankowytm doprowadza pH do wartosci 7. 40 Mieszanie w ciagu 0,5 godziny daje, po odsacze¬ niu zywicy, izredukowatna miesizaoiame, jz zawarto¬ scia boru aminiejsizona do okolo 50P/t poczajtlkolwiej. ' Uzyskuje sde mdesizaaiine 8S.115 kwasów z-ke*ogu- lonowego i 2^keitoglukonowego, iz wydafjnosjoia 9 45 Przyklad XVIII. Do 50 ma li2p/t wodnego roz¬ tworu i2,5Hdwutotog!lulkoniaou sodu (38^)4 mmola) dodaje sie 35 ma zywicy Aim(berl3)te XE-^43 (Rohm & Hatais., Philadelphda, Pa. 19105). Caflotsc miesza sie m w 0°C w lazni wody z lodem. Wtoa rozltwór wodorotilenlku jsodu doprowadza sie pH do 10,8. Po dodaniu 0,210 g boax)wodorku sodu (6,6)1 mmo¬ la, Alfa Products, Danveris, Ma. 01923) obserwuje U sie wtarost pH do 11,5|5. Po uplywie 10 minu(t stezo¬ nym kwaisem sianowym doprowadza sie miesza¬ nine do pH 7. Po mieszaniu w ciagu 0,5. godziny, czesciowo zredukotwaaia mieszanine przesacza sie, usuwajac zywice. * Do czesciowo [zredukowanego iroeftworu dodaje isie dodaftkowa porcje 10 imtt zywicy AmberOite X£- -243. Roztwór oziebia sie do 0°C i l(f/# wodoro- (tletnkiem sodu doprowadza do pH (10,8, po czym dodaje dalsza porcje 53 mg (1,40 monoiai) boroWo- » dorku sodu. iBo mdeszaniu w ciagu 0,23 godziny15 114 409 16 mieszanine przesacza sie. Amalliza wysokoiriisnie- niowa chromaltolgralfia cieczowa wykazuje1 pelna re¬ dukcje 2,5ndlwuketogi nianu sodu i 2-iketolghjikonianu sodoi. Kwajs boro¬ wy d pfrodukty dalej posunietej redukcji obserwu¬ je sie w bairdizo malych ildsciaclh. Wysokocisnienio¬ wa ohorcmaltogiiTafia cieczowa z zastosowaintieim 2-i- midazolidonu jako standardu wewnetrznego stwierdza sie 961% wydajnosc i stosunek kwasu 2- 4retoguQonowe|go do kwalsu 24tetogiluJkonowego w mieszaninie 85:115. Przyklad XIX. Do energicznie mieszanego 12I1/* wodnego roztworu i^^dlwuketogiukonianu so¬ du (28,04 imimolla), oziebionego do 0°C w laizni wo¬ dy z Jodem, dodaje sie 2,(335 g (56,018 imimofla) flu¬ orku sodu. 'WlkraipQa(jac HO0/* wodoroitleneik sodu, doprowaldza slie ipH z waintdsci 4,3 do 10,8. IW 10 minut po dodaniu 0;530 g borowodorku sodu i(]14,(2 mimola, AMa Plrodiuclts, Danvers, Ma. 0H9I23), stezo- nyim ikwaiseim siarkowym doprowadza* sie ,pH do wartosci 7. Analiza wysokocisnieniowa ohroanato- grabia cieczowa (zywica Aimdnex A-i25, elucja 0,5 M NiH4+H002—) wykazuje mniej (boru niz w przy¬ padku braku zywicy. ,Pio mieszaniu w ciagu nocy wytraca sfie mala ilosc osadu, który odsacza sie. Oznaczona wydaj¬ nosc mieszaniny 85:15 kwasów 2^ketfxguionowego i 24retoglLukonowego wynosi 9Kf/©. Prz-ykfla/d XX. Do energicznie mieszanego rozrtworu 515 mniodi 2,5-dwulketoglukonianu sodu w 150 ma H20 dodaje sie w i0°C i przy pH 9,5 12,7 imjrnoli (borowodorku sodu, w ciagu 16 minuit. Po zakonczeniu dodawania 6 N kwasem solnym do¬ prowadza sie roztwór do pH okolo 7 i liofilizuje, otrzymujac 16,3 g cdaila sitalegOL 15,0 g Hiofilizatu rozpuszcza sie w 2S0 mil metanolu z woda ($5:5) i w ciagu nocy ogmzewa do wrzenia pod chlodnica zwrotna z 100 imll zywicy jonitowej Amiberflyist 15 ¦ (Rohm •& Haas, Phiiladeljphia., Pa 19105), po czym zateza pod zmnieljiszonyim disnieniem. * Wykrystalizowany przy sitamiu produkt odsacza sie i przemywa acetonem, otrzymujac 2,811 g (fiUM) 24cetolgulonianu metylu (temperaitura topnienia 1S0^154°C, literaturowo. 155-^157°C). Wysotoocis- nieniowa chromatografia cieczowa i spektroskopia Cis wykazuja 97*/o czystosc ilzomeryiozna produkitu. ZHketogUilolnian metylu mozna podprowadzic w kwas askorbinowy, ogrzewa)jac go pod azoltem z wodorowegdanem sodu. Zastrzezenia patentowi . !l. SJpoisób wytwarzania mieszaniny tewaisu 2-ke- togudonowego i 24^togflukonowego, olbejmujacy kontaktowanie 2»5Hdlwrukeitog|lukonianu z borowo- dorkiem metalu alkalicznego, znamienny tym, ze stosuje sie okolo 0,8 do 1,1 równowaznika boro¬ wodorku metalu alkalicznego na mol E,5^dwiuke- toglukonianu, w roztworze wodnym o warrtosci pH powyzej 5 i w temperaturze okolo —30 do 50°C, a jako' 2,5^wuketoglu|konian sitosuje kwas 2,5-dwuke)togilukonotwy lub sól metallu aflkafliczne- go, metadu ziem aOlkaflicznych, amonowa luJb cztero- alkiloalmoiniowa, w (której rodniki alkilowe jonu czteroalkiiloamoniowego maja 1 do 4 atomów we¬ gla tego kwasu.

2. sposób wedlug zastnz. 1, znamienny tym, ze 5 kontaktowanie przeprowadza sie iw itemperaiturze okolo —25 do 25°C.

3. Siposób wedlug zaisltrz. 1, znamienny tym, ze kontaktowanie przeprowadza sie przy wartosci pH 6-h10,5. 1(*

4. Sipdsób wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie stezenie 2,5-dwuketogllufconianu w roz¬ tworze okolo 5—ISI0/* wagowych.

5. Sposób wedlug zastrz. \1, znamienny tym, ze jako 2,5Hdwuketogfliukonian sitosuje sie 2,5-dwuke- toglukonian sodu.

6. .Sposób weldlug zaistrz. 1,, znamienny tym, ze jako 2,,5Hdwuketogflukonian sitosuje sie 2,5-dwuke- togilukoniatn walpnia. ,

7. Sposób wedlug zaistaiz. ii, znamienny tym, ze jako 2,5Hdwuketoglukon!ian stosuje sie 2,5-dwuke- toglukonian czteromettyiloaimoniowy.

8. Sposób wedlug izastaz. 1, znamienny tym* ze jako iborowodorek metalu aflikaOicznego stosuje sie borowodorek sodu.

9. Sposób wedlug zaisltrz. ii, znamienny tym, ze ido wodnego roztworu dodaje sde rozpuszczaOnik wspomagajacy, taki jak aflikamod o 1—4 a/tomach wegla, aOikanodiol o 2—4 altomateh wegla, dwume- tyOosuitfotlenek luft) dwumetyflofoinutoid. 30 10.

10. Sposób wedlug zastrz. 9, znamienny tym, ze jako irozipuiszczalnik wspomagagacy stosuje sie me¬ tanol. 111.

11. Sposób wedlug zajstinz. ii, znamienny tym, ze 35 kontaktowanie przeprowadza -sie w olbecnosci czyn¬ nika komipileksujacego bor, takiego jak fluorki me¬ tali aOkaliaznyicih, £luorek amonu dulb albsotrbujace bor zywice joniltowe.

12. Siposób wyftwairzania mieszaniny kwasu 2- 40 ^ketoguilonowego- i 2Hketoglukonowego, oibejimujacy kontaktowanie 2,5^dwuketoglukonianu z borowo¬ dorkiem metalu allkalicznego, znamienny tym, ze stosuje sie okolo 0,8 do 1,1 równojwaznika boro^ wodorku metadu allkalicznego na moll 2(,5^dwukeito- *5 glukonianu, w roztwoirze o ^aintosci pH powyzej 5 i w temiperaltuirze okolo —30 do 50°C, a jako 2,5- HdiwuJketogllukonian sitosuje ester n^ailfcilowy kwa¬ su 2,5-dwuiketogilukonowego, w którym irodnilk al¬ kilowy ma 1^4 atomów weglla. 50

13. Sposób wedlug zaistrz. 12, znamienny tym, ze kontaktowanie przeprowadza sie w (temperaturze okoflo ^25 do 25°C.

14. Sposób wedlug zastnz. 112, znamienny tym, ze ". kontaktowanie przeprowadza sie przy wartosci pH 6^10,5.

15. Sposób wedlug zaistrz. /U2, znamienny tym, ze stosuje sie stezenie 2^-dwiuketogluJkonianu w roz¬ tworze okolo 5-H2010/© walgowyidh. 60 16.

16. Sposób wedlug zaistrz. 112, znamienny tym, ze jako 2,5^dwiuketogl,ulkonian stosuje sie 3,5-dwuke- togliukonian metylu, 17.

17. Siposób wedlug izaistrz. !1I2, znamienny tym, ze jako borowodorek metallu alkalicznego stosuje sie •* borowodorek sodu.17 114 400 18 * 18.

18. Sposób wedlug zalstirz. 12, znamienny tym, ze konitalktolwanie iprzaproiwaldza sie iw roizitwioirize wod- nyim. :li9.

19. Spolsób weldlujg 'zajstinz. 18, znamienny tym, ze do wodirieigo rozltiworu dodaje sie rozpuszczalnik wspomagajacy, talki jak aillkanoil o. »1—4 atotmaich weglla, aflJkainiodaoil. o. 2-^4 atomach iwegda, dlwunie- ty^osiullfotleiiek iluib dw,umety11ctfoirmaimid.

20. Sposób iweidlug izalstnz. 10, znamienny tym, ze jako rozpuszczalnik iwfs;pc4naigajacy stosujecie me¬ tanol.

21. Sposób wedlulg izaisrbnz. 12, znamienny tym, ze 5 ikonitalktowanie ipnzeiproiwajdza. sie w obecnosci czyn¬ nika kompleksujacego bor, takiego jak fluorki me¬ tali allkallliiaznyicih, fluorek aimomu lub absorbujace bor zywice jonitowe. PL