Przedmiotem wynalazku jest sposób ciaglego wy¬ twarzania hlomopolimerów, kopolimerów albo po¬ limerów szczepionych chlorku winylu, które za¬ wieraja co najmniej 85% wagowych polimeryzo¬ wanego chlorku winylu, w odniesieniu do ogólnej ilosci polimeru.Wiadomo, ze w zaleznosci od rodzaju sposobu wytwarzania homopolimerów, kopolimerów albo polimerów szczepionych chlorku winylu obserwuje sie róznice w zdolnosci stabilizowania tych poli¬ merów za pomoca znanych stabilizatorów ciepl¬ nych. Np. polimery emulsyjne, stabilizowane wstep¬ nie za pomoca soli nieorganicznych, reagujacych akalicznie, takich jak np. weglan sodu, mozna calkiem dobrze stabilizowac za pomoca dwufenylo- tiomocznika, zwlaszcza jesli nastepne temperatury olbróbki nie sa zbyt wysokie, np. wynosza poni¬ zej 200°C. Natomiast stabilizujace dzialanie dwu- fenylotiomocznika w przypadku polimerów zawie¬ sinowych i otrzymanych droga polimeryzacji w masie chlorku winylu jest stosunkowo niewielkie.Jednak równiez w przypadku znanych stabili¬ zatorów zawierajacych metale, np. zwiazki olowiu albo baru/kadmu albo cyny, stwierdza sie takie róznice w zaleznosci od rodzaju polimeryzacji (e- mulsyjna, zawiesinowa, w maisie) jak równiez w ohrejbie jednego rodzaju polimeryzacji np. poli¬ meryzacji emulsyjnej, w zaleznosci od zastoso¬ wanych warunków polimeryzacji, w szczególnosci zastosowanych pomocniczych srodków polimeryza- 10 15 cji. Jesli zmienia isie recepture polimeryzacji aby polepszyc w jakimkolwiek kierunku zdolnosc wy¬ tworzonego polimeru do stabilizacji, to trzeba cze¬ sto pogodzic sie z innymi wadami takimi jak gor¬ sza wydajnosc, gorsza zdolnosc do przeróbki, po¬ gorszenie zdolnosci do stabilizacji z innymi kla¬ sami stabilizatora.W celu unikniecia róznorodnosci typów, które gmatwaja dalsza przeróbke i sprzyjaja niepowo- dzemiom przy przeróbce, zwiekszaja niepozadanie czas - skladowania i pogarszaja oplacalnosc pro¬ dukcji, pozadane jesi; mozliwie ekonomicznie pro¬ dukowanie w miiare moznosci tylko jednego albo przynajmniej niewielu typów polimerów, które moz¬ na stabilizowac mozliwie uniwersalnie podczas dal¬ szej przeróbki.Zadaniem niniejszego wynalazku jest opraco¬ wanie takiego sposobu.Z opisu patentowego RFN DTAS nr 1223 556 znany jest sposób polimeryzacji etylenowo niena¬ syconych zwiazków w fazie wodnej w obecnosci katalizatorów i soli kwasów monokarboksylowych o wzorze 1, o ogólem 11—32 atomach wegla w cza¬ steczce, przy czym Ri i R* oznaczaja grupe alki¬ lowa, R8 oznacza grupe alkilowa albo atom wo¬ doru i dwie albo trzy ze zwiazanych bezposrednio z trzeciorzedowym albo czwartorzedowym atomem wegla grup moga byc ze soba wzajemnie cyklicz¬ nie zwiazane, przy czym okreslenie grupy alkilowe obejmuje równiez grupy cykloaikilowe. Sposób ma Ul 001111 001 byc szczególnie przydatny do polimeryzacji w tem¬ peraturze ponizej 10°C.Wsród mnóstwa odpowiednich etylenowo nie¬ nasyconych monomerów wymieniony jest chlorek winylu, przy czym w jednym przykladzie opisana jest homopolimeryzacja chlorku winylu wedlug oczywiscie nieciaglej metody. Jako emulgatory sto¬ suje sie przy tym: sole sodowe (nienasyconych ali¬ fatycznych kwasów monokarboksylowych o 11—32 atomach wegla w czasteczce, których grupa karbo¬ ksylowa jest zwiazana bezposrednio z trzeciorze¬ dowym albo czwartorzedowym atomem wegla. Brak jest dokladnych danych, jaka sól sodowa byla sto¬ sowana.Znany jest równiez z opisu patentowego RFN DT nr 1 645 672 sposób polimeryzacji i kopolime- ryzacji chlorku winylu w emulsji wodnej z za¬ stosowaniem lateksu zarodków polimeru w obec¬ nosci rozpuszczalnych w wodzie soli alifatycznych, rozgalezianych w polozeniu alfa do grupy karbo¬ ksylowej, zawierajacych co najmniej 8 atomów wegla w czasteczce, nasycanych kwasów mono- karboksylowych jako emulgatorów. Odpowiednie kwasy monokairboksylowe odpowiadaja wzorowi wymienionemu w opisie patentowym RFN DTAS nr 1'223 556, jednakze rodniki Rlf Rj i Rj maja rozszerzone znaczenie w porównaniu z opisem DTAS 1 223 556, przy czym moga one równiez oz¬ naczac grupy arylowe albo aryloalkilowe. Celowo nalezy stosowac kwasy monokarboksylowe o 11—28 atomach wegla, w szczególnosci o 15-^19 atomach wegla.Wedlug opisu patentowego RFN DT nr 1 745 561 mozna równiez przeprowadzic sposób wedlug opisu DT nr 1 645 672, jesli zamiast soli opisanych tam kwasów monokarboksylowych stosuje sie sole kwa¬ sów monokarboksylowych o wzorze 2, przy czym Hi oznacza rozgaleziona grupe alkilowa i R2 ozna¬ cza liniowa albo rozgaleziona grupe alkilowa albo atom wodoru, co najmniej 50%, korzystnie co naj¬ mniej 80%, rodhika Rf stanowia atomy wodoru i suma atomów wegla w Ri i Rf, które moga byc równiez polaczone w pierscien, wynosi co naj¬ mniej <5.Wszystkie tfczy zfiane sposoby, jak wynika z przykladów, dotycza przerywanego (nieciaglego) procesu polimeryzacji emulsyjnej. Przy przeno¬ szeniu znanych sposobów na ciagla polimeryzacje efftulgyjna chlorku winylu pojawiaja sie wady, w szczególnosci pod wzgledem osiagalnej wydajnosci na jednostke objetosci i czasu w pbiaczeniu ze zdolndscia do termostabilizacji wytworzonego po- ilimeru za pomoca stabilizatorów olowiiu, baru/kad¬ mu i cyny, jak to wynika z opisanych nizej do- Swiadczen porównawczych.Obecnie znaleziono, ze wyrób z mnóstwa stoso¬ wanych wedlug opisów patentowych 12&3 556, DT or 1645 672 i DT nr 1745 561 soli rozgalezionych kwasów monokarfooksylowych przy ciaglej polimeryzacji chlorku winylu w wodnej emulsji przynosi niespodziewana idoinosc wytwo¬ rzonego polimeru do termosfcatoiMzacji za pomoca stabilizatorów olowiu, baru kadmu i cyny w po¬ laczeniu z wysoka Wydajnoscia na jednostke czasu i objeliasci pfltfy polimeryzacji. ii 30 40 Wynalazek dotyczy zatem sposobu ciaglego wy¬ twarzania homopolimerów, kopolimerów albo poli¬ merów szczepionych chlorku winylu, które za¬ wieraja co najmniej 85% wagowych wpolimery- zowanego chlorku winylu, w odniesieniu do ogól¬ nej ilosci polimeru, w emulsji wodnej w obecnosci co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie ka¬ talizatora, 1,5—3,5% wagowych co najmniej jed¬ nego rozpuszczalnego w wodzie emulgatora, w od¬ niesieniu do uzytego monomeru i ewentualnie dal¬ szych substancji pomocniczych do polimeryzacji, który charakteryzuje sie tym, ze jako rozpusz¬ czalny w wodzie emulgator stosuje sie rozpusz¬ czalna w wodzie sól alifatycznie nasyconego kwa¬ su manokarboksylowego o wzorze 3, w którym RA i R2 sa jednakowe albo rózne i kazdy z nich ozna¬ cza nasycony, nierozgaleziony albo rozgaleziony al- kil o 1—5 atomach wegla, albo mieszanine wyzej wymienianej isoli z co najmniej jednym znanym jako emulgator zwiazkiem organicznym, zawiera¬ jacym grupy sulfonowe.Zarówno na podstawie korzystnych wlasciwosci przy polimeryzacji i wytworzonego polimerut jak równiez na podstawie latwej dostepnosci kwasów monokarboksylowych stosuje sie z korzyscia roz¬ puszczalne w wodzie sole kwasu monokarboksylo- wego o wzorze 3, w którym Rx i R2 sa jednakowe i oznaczaja rodnik alkilowy o 2—4 atomach wegla.Szczególnie dobre wyniki uzyskuje sie za pomoca kwasu 2-heksyloi-dekanokarboksylowego-l.Rozpuszczalne w wodzie sole wymienionych kwa¬ sów monokarboksylowych stanowia takie, z któ¬ rych w temperaturze 50°C co najmniej okolo 0,5% wagowych anionu kwasu imonokarboksylowego, w odniesieniu do roztworu rozpuszcza sie w wodzie.Korzystnie stosuje sie sole z metalami alkalicz¬ nymi albo sole amonu, ewentulnie podstawionego przez grupy organiczne. Jako podstawniki orga¬ niczne amonu nadaja sie np. jedna do czterech nastepujacych grup: grupy alkilowe o 1—6 atomach wegla, grupy alkiloarylowe o 7'—9 atomach wegla, grupy hydroksyalkilowe o 2—4 atomach wegla, grupy chlorowcoalkilOwe o 1—6 atomach wegla, utworzone przez reakcje z tlenkiem etylenu albo tlenkiem propylenu grupy polialkoksylowe o 2 i/albo 3 atomach wegla w spolimeryzowanej grupie alkoksylowej. Mozna równiez stosowac sole kwasu monakariboksylowego o co najmniej dwóch róz¬ nych anionach kwasu rnonokarboksylowego albo o Oo najmniej dwóch róznych kationach w miesza¬ ninie ze soba. Mozna tak samo stosowac co naj¬ mniej dwie rozpuszczalne w wodzie sole, w których zarówno anion kwasu manokarboksylowego jak równiez kation, róznia sie od siebie, w mieszaninie ze soba.Z opisanych wyzej mieszanin stosuje sie przy polimeryzacji 1,5—3,5% wagowych, w odniesieniu do uzytego monomeru, ponizej 1,5% wagowych nie uzyskuje sie na ogól lateksów wystarczajaco sta¬ bilnych dla dalszej przeróbki. Powyzej 3,5% otrzy¬ muje sfie polimery o pogorszonych wlasciwosciach uzytkowych takich jak przezroczystosc, wrazliwosc na dzialanie wody, nieszkodliwosc fizjologiczna.Korzystnie stosuje sie sole sodowe, potasowe i111 001 amonowe kwasów monokairboksyIowyeh, w szcze¬ gólnosci sole sodowe.Szczególnie dobre wyniki otrzymuje sie, jesli za¬ stosuje sie 1,5—2,8% wagowych jednej z wyzej opisanych soli kwasu imonokarboksylowego albo mieszaniny kilku takich soli, w odniesieniu do uzytego monomeru.Kwasy monokarboksylowe o wzorze 3 lub ich sole wytwarza sie nip. przez reakcje Guerbefa (por.Angew. Chemie 64. rocznik 1952 star. 213—220), przy czym przy zastosowaniu alkalicznych srodków kon¬ densacji i katalizatorów odwodornienia z dwóch prostolancuchiowych alkoholi alifatycznych tworzy 3ie najpierw na ogól wyzejczasteczkowy alkohol o lancuchu rozgalezionym wedlug równania przed¬ stawionego na zalaczonym schemacie, gdzie R oz¬ nacza rodnik alkilowy, cykloalkilowy albo arylo- alkilowy.Ten rozgaleziony alkohol mozna teraz^ utlenic w znany sposób^ np. za pomoca kwasu chromo¬ wego z utworzeniem kwasu karboksylowego i z tego wytworzyc sole. W reakcji Guerbefa pow¬ staja rozgalezione kwasy o wzorze 4, jednakze równiez juz jatko produkty uboczne, przy czym reakcje mozna tak ukierunkowac, ze powstaja w przyblizeniu pól na pól rozgaleziony alkohol i roz¬ galeziony kwas (J. Am. Soc. 76, 1954, str. 52—56).Przez zastosowanie alkoholi o róznych rodnikach R powstaja analogicznie rozgalezione wyzejczastecz- kowe alkohole o róznych rodnikach R (Fette, Sei- fen, Anistrichmiittel 71, 1969, str. 215^-218), z czego, jak wyzej wspoirkiiano, mozna wytwarzac odpo¬ wiednio kwasy karboksylowe o róznych rodnikach R i ich sole.Znaleziono równiez, ze dodatkowo do dobrych wlasciwosci, które uzyskuje sie dzieki sposobowi wedlug wynalazku i bez szkody dla tych wlasci¬ wosci mozna dalej polepszyc zdolnosc do stabili¬ zacji termicznej za pomoca zwiazków cyny i zdol¬ nosc db przeróbki (zdolnosc do zelowania) wytwo¬ rzonego polimeru, jesli czesc rozpuszczalnych w wodzie soli rozgalezionych kwasów monokarboksy- lowych o wzorze 3 zastapi sie solami sodowymi, potasowymi albo amonowymi, korzystnie solami sodowymi, okreslonych, znanych jako emulgatory, zwiazków organicznych zawierajacych grupy sul¬ fonowe. Te ostatnie zwiazki stosuje sie w ilosci okolo 25—85*/o wagowych, w odniesieniu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora. Ogólna ilosc emulga¬ tora wynosi przy tym znów 1,5—3,5°/o wagowych, korzystnie 1,5—2,8% wagowych, w odniesieniu do uzytego monomeru.Te znane jako emulgatory zwiazki organiczne zawierajace grupy sulfonowe stanowia: a) Estry kwasu monoalkilosiarkowego, których rodnik alkilowy jest nasycony, prostojancuchowy albo rozgaleziany i zawiera 8 do okolo 20 atomów wegla. Korzystnie stosuje sie estry kwasu mono¬ alkilosiarkowego1, których rodnik alkilowy jest pro- stolancuchowy i zawiera 10—14 atomów wegla albo których rodnik alkilowy jest rozgaleziony i . zawiera 12—18 atomów wegla. b) Estry alkilowe kwasu CMSulfokairboksylowego, których czesc skladowa kwasu karboksylowego za¬ wiera 8 do okolo 20 atomów wegla, korzystnie 10—16 atomów wegla i których grupy a\\&kwe sa nasycone, prostolafceuehowe alfco. ro;zg%^one i zawieraja 1'—4 atomów wegla. c) Estry dwu-alkilowe kwasu sj^lfol^u^Zit^ncwe- s go, których grupy alkilowe sa jednakowe albo r6fr ne, przy czym kazda grupa alkilowa jest nasyeo/r na, projstojaftcuchowa gibo rozgalezdow i zaw^a 6 do kolo 14, korzystnie 8^12 atomów wegla. d) Estry mono-alkilawe kwasu suMob^irsz.tyncw^ 10 go, których grupa alkilowa jest nasyconja, pjjQatQT lancuchowa albo rozgaleziona i aawejra & 20, korzystnie 10—16 atomów wegla.Szczególnie dobre wynUrt otrzymuje cie, je#v stosuje sie wymienione pod a)—d), znane jako, 15 emulgatory, zawierajace grupy sulfonowe zwiazki organiczne jako ich sole w ilosci 35—65°/o wago¬ wych, w. odniesieniu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora.Sposród zwiazków wymienionych pod a)—d) jako to lich sole sodowe, potasowe albo amonowe mozna stosowac albo tylko jeo!na albo Wika takich soli W mieszaninie ze soba, przy,czym skladniki mie^, szangny moga sie róznic albo tyjfco w kationie soli albo tylko w zawierajacym grupy sulfonowe 25 organicznym anionie soli albo zarówno w kafto^ nie jak równiez w anionie soli.Jesli zamiast tylko jednej soli stosuje sie k;llca wyzej wymienionych pola w mies^napie ze srtba, stosuje sie te mieszanine w takich samych, 4aje4 30 opisanych wyzej ilosciach, j-ajl* w przypadku gcj$ stosowano by tylko jedna sól.Stosowanie wedlug wynalazku emulgatory lub mieszaniny emulgatorów dodaje sie na ogól roz¬ puszczone w wodzie, mieszajac, do mieszaniny po- 36 limeryzacyjnej. W celu polepszenia ro^puszczak nosci mosna dodawac do wody rozpuszczalni^ or¬ ganiczne, nip. nizsze alkoh^Je alifatyczne.Polimeryzacje przeprowacliza sie w sposób ctia£ly w emulsji wodnej w obecnosci 0,001—l°/o wago- 40 wych, korzystnie 0,01—0,3°/o wagowych, rqdndko- twórczych katalizatorów rozpuszczalnych w wodzae, w odniesieniu do monomeru. Nadaja sie ck tego celu np. nadtlenosiarczany, nadtlenofosforany, nad¬ borany potasu, sodu albo amonu, nadtlenek wo^ 45 doru, Ill-rze/i.-butylowodoronatftlen^k albo inne nadtlenki rozpuszczalne w wodzie, oraz takze mie¬ szaniny róznych katalizatorów, przy czym katali¬ zatory te mozna równiez stosowac w obecnosci 0,001—1% wagowych jednej albo kilku substancji 50 redukujacych, w odniesieniu do monomeru, które nadaja sie do budowy ukladu katalizatora redoks. jak siarczyny, wodorociarczyny, ditioniity, tiosiar¬ czany, aldehydo-sulfoksylany, np. formaldehydosul- foksylan sod/u. Mozna ewentualnie przeprowadzic 55 polimeryzacje w obecnosci 0,05—10 ppm, rozpusz¬ czalnych soli metali, w odniesieniu do kationu metalu soli na monomer, np. miedzi, srebra, zelaza, niklu, .kobaltu albo chromu.Obok katalizatorów i emulgatorów mozna prze- 60 prowadzic polimeryzacje w obecnosci substancji buforowych, np. octanów metali alkalicznych, bo¬ raksu, fosforanów metali alkalicznych, weglanów metali alkalicznych, amoniaku albo soli amono¬ wych kwasów karboksylowych jak równiez regu- 69 latorów wielkosci czasteczki, takich jak np. al-111 001 dehydy alifatyczne o 2—4 atomach wegla, chlo- rowcoweglowodorów, np. dwu- i trójchloroetylen, chloroform, bromoform (chlorek metylenu, mer- kaptany.Do kopolimeryzacji z chlorkiem winylu nadaja sie np. jeden albo kilka nastepujacych monomerów olefliny takie jak etylen albo propylen, estry winy¬ lowe prostolancuchowych albo rozgalezionych kwa¬ sów karboksylowych o 2-^20, korzysitnie 2^4 ato¬ mach wegla, takie jak octan, propionian, maslan, 2^tylokapronian winylu; halogenki winylu takie jak fluorek wdnylu, fluorek winylidenu, chlorek winylidenu, etery winylowe, nienasycone kwasy ta¬ kie Jak kwas maleinowy, fumarowy, akrylowy me- tafcrylowy i ich mono- albo dwuestry z mono- albo dwualkoholami o 1—10 atomach wegla; imid kwasu maleinowego oraz jego produkty N-substy- tucji z aromatycznymi, cykloaJiifatycznymi oraz ewentualnie rozgalezionymi podstawnikami alifa¬ tycznymi.Do polimeryzacji szczepionej mozna np. stoso¬ wac polimery elastomerowe, które otrzymano przez polimeryzacje jednego albo kilka nastepujacych monomerów: diieny takie jak butadien, cyklopen- tadien; olefiny takie jak etylen, propylen; styren, kwasy niienasycone takie jak kwas arylowy albo metakrylowy oraz ich estry z mono- albo dwu¬ alkoholamd o 1—10 atomach wegla, akrylonitryl, zwiazki winylowe takie jak estry winylowe prosto¬ lancuchowych albo rozgalezionych kwasów karbo¬ ksylowych o 2—20, korzystnie 2—4 atomach wegla, i razem z co najmniej jednym z wyzej wymienio¬ nych monomerów, halogenki winylu takie jak chlo¬ rek winylu, chlorek winylidenu.Dalsze odlpowiednie substancje pomocnicze poli¬ meryzacji sa np. opisane w ksiazce „Polyvinyl- chlorid und Vinylchlorid-Mischpolymerisate" H.Kainerte, Springer-Verlag, Berlin /Heidelberg/ No¬ wy Jork, 1965, str. 34^-59.Po polimeryzacji do otrzymanych jako wodna emulsje lub po wysuszeniu jako proszek polime¬ rów mozna dodawac dalsze substancje do stabili¬ zowania lub polepszenia ich wlasciwosci dalszej przeróbki.Polimeryzacje prowadza sie na ogól w tempe¬ raturze 30—80°C, korzystnie 40-^70°C, az do prze¬ miany 87—95%, korzystnie 89—91f/o, w odniesie¬ niu do uzytego monomeru. Procentowa przemiane okresla sie w ciaglym procesie polimeryzacji emul¬ syjnej, w sposób nizej opisany.Wartosc pH podczas polimeryzacji wynosi na ogól 7,5—10,5.Stosunek kapieli do monmeru celowo dobiera sie tak, aby otrzymac lateksy o zawartosci sub¬ stancji stalej okolo 40-^48%, korzystnie 43—46°/o.Po zakonczeniu polimeryzacji i usunieciu prze¬ wazajacej ilosci nieprzereagowanych monomerów usuwa sie polimer na ogól przez odprowadzenie wody, np. w suszarce rozpryskowej. Lateks przed 5 suszeniem mozna ewentualnie uwolnic od czesci kapieli wodnej metodami fizycznymi, np. przez ultrasaczenie.Nowy sposób nadaje sie szczezgólnie do wytwa¬ rzania homopolimerów, kopolimerów albo polime- 10 rów szczepionych chlorku winylu o co najmniej 85% wagowych, polimeryzowanych jednostek chlor¬ ku winylu, w odniesieniu do polimeru w szcze¬ gólnosci homopolimerów chlorku winylu.Sposób wedlug wynalazku umozliwia wytwarza- 15 nie polimeru chlorku winylu, dajacego sie równo¬ miernie bardzo dobrze stabilizowac za pomoca mnóstwa technicznie waznych stabilizatorów ciepl¬ nych i swietlnych, w szczególnosci znanych zwiaz¬ ków olowiu, cyny i mieszanych zwiazków baru/ 20 kadmu, z zaletami ciaglej polimeryzacji emulsyj¬ nej z wysoka wydajnoscia na jednostke czasu i objetosci.Dzieki mieszaninom emulgatorów wedlug wy¬ nalazku osiaga sie dalsze polepszenie zdolnosci do as stabilizacji za pomoca zwiazków cyny i polepsze¬ nie wlasciwosci przeróbki (zdolnosc zelowania) wy¬ tworzonego polimeru.Znane stabilizatory olowiu, cyny i baru/kadmu dla polimerów chlorku winylu sa np. opisane w 30 „The Stabilization of Polyvinylchloride" F. Che- vassus'a i R. de Broutelles^; Edward Arnold Publ.Ltd. 1963, str. 102—129 i w ,;Die Stabilisierung der Kunststoffe gegen Lricht und Warme" J.Voigt'a; Springer-Verlag 1966, str. 614^643. 35 Nastepujace przyklady wyjasniaja blizej wyna¬ lazek.Podane wartosci pomiarowe oznaczono w naste¬ pujacy sposób.Wartosc K: wedlug DIN 53 726. 40 Ciezar piany: krótko za otworem wyladowczym kotla, w którym przeprowadza sie polimeryzacje ciagla, umieszczony jest zamykany otwór wyply¬ wowy o srednicy 15 mm. Przy pomiarze wyplywa lateks znajdujacy sie pod cisnieniem, przy czym 45 spienia sie on wskutek zawartego w nim nie spo- limeryzowanego monomeru. Gdy strumien piany stal sie równomierny, wprowadza sie go do zwazo¬ nego uprzednio naczynia metalowego, które do brze¬ gu zawiera dokladnie 2 litry. Po calkowitym napel- 50 nieniu naczynia nadmiar piany nad brzegiem na¬ czynia zgarnia sie i napelnione naczynie wazy sie natychmiast potem. Przyrost ciezaru jest ciezarem piany w g.Z ciezaru piany oblicza sie przemiane wedlug 55 nastepujacego wzoru: •/• przemiany = (cp.—gi • VC) X % substancji stalej (cp.-gi • VC) X •/• substancji stalej/l00a/t+GjVC+ +G*VC w którym oznaczaja: c.p. — ciezar piany &VC = (a-C.p./1150 g/l)X273°CX2,78 g/lXp (273°C-8°C+t)X760 torów111 001 9 •/o substancji stalej oznacza zawartosc substancji stalej w zawiesinie polimeru w % wagowych po obliczeniu zawartosci w % wagowych, w odnie¬ sieniu do zawiesiny, uzytych w temperaturze okolo 100°C nielotnych z para wodna pomocniczych sub- 5 stancji do poolimeryzacji, g2VC oznacza zawartosc monomerowego chlorku winylu, oznaczona w rozprezonej, wolnej od pia¬ ny zawiesinie polimeru metoda chromatografii ga¬ zowej sposobu „head space" (Zeitschriff f. analyt. 10 Chemie 255, 1971, str. 345—350), ,t — temperatura polimeryzacji w °C, p— cisnienie powietrza w torach.Przemiane w przypadku kopolimerów chlorku winylu nalezy obliczyc analogicznie, gdy VC w 15 powyzszych równaniach rpzumie sie jako sume ilosci monomerowego chlorku winylu i komono- meru albo korcionomerów.Wydajnosc na jednostke czasu i objetosci: De¬ finiuje sie ja jako okreslona ilosc suchego poli- 20 mer u (w tonach), która wytwarza sie w jednostce czasu (tutaj: 1 miesiac, liczony w 658 godzinach produkcji) nieprzerwanej, ciaglej polimeryzacji w okreslonej zamknietej przestrzeni, stojacej do dys¬ pozycji dla tej polimeryzacji (w m8; np. zawartosc 25 kotla polimeryzacyjnego). Dane wydajnosci na jed¬ nostke czasu i objetosci podano moto/m3.Pomiar: Utworzona okolo 3 dni po rozpoczeciu polimeryzacji w ciagu 24 godzin w sposób ciagly zawiesine polimeru suszy sie przez rozpryskiwanie 30 w strumieniu cieplego powietrza przy temperaturze wlotu okolo 170°C az do resztkowej zawartosci wody okolo 0,2% wagowych, w odniesieniu do po¬ limeru, i wazy. Oznaczona ilosc w t mnozy sie przez 658/24 i dzieli przez zawartosc kotla poli- 15 meryzacyjnego w m8.Zdolnosc do stabilizacji: wedlug nastepujacych receptur: Stabilizacja olowiowa, skrótPb, 40 twarda polimer chlorku winylu 100 czesci trójzasadowy siarczan olowiu 1,5 czesci ester glikolowy kwasu montanowego 0,5 czesci wosk polietylenowy (ciezar czastecz- 45 kowy okolo 2000) 0,3 czesci miekka polimer chlorku winylu 100 czesci trójzasadowy siarczan olowiu 1,5 czesci *o ester glikolowy kwasu montanowego 0,5 czesci :. wosk polietylenowy (ciezar czastecz¬ kowy okolo 2000) 0,3 czesci dwu-2-heksyloetyloiftalan 20 czesci w Stabilizacja cyna, skrót Sn, twarda polimer chlorku winylu 100 czesci ester 2-etyloheksylowy kwasu dwu- butylocynowobiistioglikolowego 1,5 czesci w ester gldjkolowy kwasu montanowego 0,5 czesci dwutlenek tytanu 2,0 czesci Stabilizacja bkr/kadm, skrót Ba/Cd, miekka * 10 polimer chlorku winylu 100 czesci rówinomolowa mieszanina lauryinianu Ba/Cd 1,5 czesci ester glikolowy kwasu montanowego 0,5 czesci dwu-2-heksyloetyloftalan 20 czesci Kazdorazowo 300 g badanego proszku poddaje sie dokladnemu wymieszaniu z odpowiedniimd ilos¬ ciami pozostalych skladników recepturowych i tak dlugo walcuje na walrarce (srednica walca 150 mm, dlugosc walca 350 mm) w temperaturze walco¬ wania 1750C, przy liczbie obrotów 11 na minute bez tarcia, dotad az material jest zabarwiony ciemnobrunatno i zaczyna sie kleic. Pobiera sie przy tym co piec minut plytke o grubosci 0,3 mm i okresla stopien zabarwienia przez pomiar Yello- wness-Imdex (skrót YI; wedlug ASTM D 1926—70, 1970, book of ASTM-StandardS, Part 27). YI jest liczba pomiarowa, która podaje stopien zabarwie¬ nia w stosunku do okres-lonego wzorca bialosci (tlenek magnezu) przy uzyciu okreslonego zródla swiatla (rodzaj swiatla normalnego C).Barwa poczatkowa artykulów, sporzadzonych z proszku polimeru, (skrót BP), oznacza przy stabi¬ lizacji olowiem i cyna YI plytki po 30 min czasu walcowania, i w przypadku TDaru/kadimu YI plytki po 15 min czasu walcowania.Stabilnosc dlugotrwala ((skrót SD) w minutach wynika z czasu walcowania plytki, przy którym YI po raz pierwszy wynosi powyzej 150 jednostek.Czas tworzenia skórki oznacza sie jako miare szybkosci plastyfikacji (zdolnosc do zelowania) proszku polichlorku winylu: 300 g proszku poli-' meru imiesza sie dokladnie za pomoca lopatki z 4,5 g trójzasadowego siarczanu olowiu (np. Naftovin T 3, Metallgesellschaft AG), 1,5 g estru glikoJowego kwasu montanowego (Wachs E, Hoechst AG) i 0,6 g wosku polietylenowego (Wachs PA 520, Hoechst AG). Nastepnie mieszanine lodziela sde równomier¬ nie przez szczeline walca, o szerokosci 0,1 mm, mlyna dwuwalcowego, którego obracajace sie bez tarcia przeciwbieznie z predkoscia 11 obrotów na minute walca maja srednice 150 mm, dlugosc 350 mm i temperature powierzchni 175°C. Potem od¬ suwa sie stopniowo pare walców do szerokosci szczeliny 0,7 mm. Otwieranie szczeliny walców na¬ lezy tak przeprowadzic, aby pogrubiajaca sie skór¬ ka walcowana zawsze uszczelniala szczeline wal¬ ców, by zapobiec przepadaniu jeszczez nie plasty- fikowanego materialu. Walcuje sie tak dlugo, az cala ilosc proszku polimeru wystepuje w postaci przeplastyfikowane] skórki walcowanej. Czas po¬ trzebny do tego jest czasem tworzenia skórki.Przyklady 1^—-15 i doswiadczenia porównawcze A—H przeprowadza sie nastepujaco: W ustawionym prostopadle autoklawie o pojem¬ nosci 500 litrów, w którego górnej czesci obiega mieszadlo lopatkowe, wpcrowadza sie, niezaleznie od siebie, monomer lub mdeszanine monomerów, 2,6% wodny roztwór emulgatora albo emulgato¬ rów i 2% wodny roztwór nadsiarczanu potasu w sposób ciagly. Na kilogram monomeru dodaje sie 0,95 kg roztworu emulgatora i 0,03 kg roztworu nadsiarczanu. Utrzymuje sie stala temperature mieszaniny reakcyjnej (wartosci podano w tablicy),111001 u Utworzona zawiesine polimeru odprowadza sie w dolnej czesci autoklawu i naseray przy tym ciezar piamy Zawiesina polimeru zawiera okolo 47°/t wago¬ wych substancji stalej, jest mechanicznie stabilna i suszy sie ja prze zrozpryskiwainie w strumieniu powietrza ogrzanym 4o temperatury okolo 170°C (ttnaperatuia wejsciowa).Ciezar piany jest naiiara stopnia przemiany w pro- cwe poliaaeryzaeji. Icn ndzszy jest ciezar piany, tym wyzsza temperature polimeryzacji mozna wy¬ brac dla zadanego stopnia polimeryzacji (wartosc K). Oznacza to znów korzystniejsza wydajnosc na jednostke czasu i objetosci (w. cz. obj.) i tym samym bardziej ekonomiczny sposób wytwarza¬ nia.Zmierzono wartosci, podane w tablicach l i 2.Przyklady porównawez* J, K i L przeprowadza sde (nastepujaco; 10 15 12 W ustawionym prostopadle autoklawie o pojem¬ nosci 506 litrów, w którego górnej czesci obieca mieszadlo lopatkowe, wprowadza sie, niezaleznie od siebie, nionomerowy chlorek winylu, 2*/o wa¬ gowo roztwór emulgatora lub mieszaniny emulga¬ torów i 2% wagowo wodny roztwór nadsiarczanu potasu w sposób ciagly. Na kg monomeru dodaje sie 1,2 kg roztworu emulgatora i 0,06 kg roztwo¬ ru nadsiarczanu. Utrzymuje sie stala temperature mieszaniny reakcyjnej (wartosci podacie w tablicy).Utworzona zawiesine polimeru /lateks/ odprowa¬ dza sie w dolnej czesci autoklawu i mierzy przy tym ciezar piany (c.p.).Zawiesina polimeru zawiera okolo 42% wago¬ wych substancji stalej, i suszy sie ja przez roz¬ pryskiwanie w strumieniu powietrza ogrzanego do temperatury okolo 170°C (temperatura wejsciowa), jesli jest mechanicznie wystarczajaco stabilna.Zmierzone wartosci podano w tablicy 1. lii .5 g A *o li 1 A B C D £ F G H J 1 £ " \u \'ti i*.I $ i al ~2 2,a 2,6 &6 2,6 2,6 2,6 2,6 2,0 2,6 •r-» tory rocfzs 3 "3 5 3 kwas izooktade- kanowy wedlug i opijsu patentowe¬ go DT mr 174;5 aai [ przyklad 5 k^as izotrójde- kanowy wed¬ lug opusu paten- 1 towego. DT nr 1 745 561 przy¬ klad 1 kwas monokar- bofcsylowy „Ver- satic 1519" wed¬ lug opisu paten¬ towego DT nr V 645 672 przy¬ klad 1 kwas laurynowy ester SB ester SBH ester SF ester LS a) kwas mono- Jcartloksylowy „Versatic911" i * £ Temp mery: 4 [ 50 50 49 43 60 63 6P _l tua 9 & 140 140 150 15P 14P 115 140 Tabl] M Q -4-» ¦ 1 6 69-70 69—70 ica i 3 o N U * ~7~ 33 33 1 Zdolnosc do stabilizacji " PB miekka "fc co tu T 23 24 A E P co 9 150 135 twarda vo co H O. io~ 50 53 | £ S ii 105 105 Sn tu. arda *© co H & 15" 48 48 .s 0 Q Cfl 13 90 75 Ba/Cd miekka ^ift i—t h 9l "u" 24 53 A 5 Q CO 15 165 105 ¦a s *i 16 7,30 6,00 dla c.p. < 1<60 nie jest mozliwa polimeryzacja 69—70 69—70 29 25 27 95 165 75 57 100 150 45 39 16 120 90 38 52 165 60 8,00 5,50 dla c.p. < 160 nie jest mozliwa polimeryzacja 69—70 69—70 —' 33 48 — 86 sa — 60 105 — 100 99 45 90 18 13 120 150 40 42 60 60 5,25 6,50 w podanych warunkach polimeryza¬ cji nie bylo mozna ofafzymac trwalej zawiesiny polimeru (koagulacja) ;iii Mi 13 14 eiag dalszy tablicy 1 1 | 2 | 3 K L 2,6 2,6 a) kwas mono- karboksylowy „Versatic911" wedlug DE nr 16 45 672 b) kwas steary¬ nowy 50/50 a) kwas mono- karboksylowy „^etfsaticgil" b) kwas clode- cylobenzeno- sulfonowy 70/30 kwas izode- kanowy wed¬ lug DE nr 17 45 561 przyklad 4 4 51 49 5 6 130 150 «9-70 7 8 38 150 9 <30 10 | 11 | 12 13 1 14 | 15 | 16 w podanych warunkach polimeryza¬ cji nie bylo mozna otrzymac trwalej zawiesiny polimeru (koagulacja) 150 w cji lej <30 20 120 54 80 7,30 podanych warunkach polimeryza-1 nie bylo mozna otrzymac trwa- zawiesiny polimeru Tablica 2 yklad nr r \~r i 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 1 * 1 ¦O 3 * § Ii 2 2,6 2,« 2,« 2,6 2,6 2,6 2,6 2,6 2,6 2,6 2,6 2,0 3,2 2,0 2,0 •r-» 1 3 1 3 kwas 2-butylo- -okamowy kwas 2-heksylo- -dekanowy kwas 2-oktylo- dodekanowy kwas HD ester SB kwas HJD ester LS kwas HD ' ester SBH kwas HD ester SF kwas HD ester LS kwas HD ester SF kwas HD ester LS kwas HD ester SF kwas HD ester LS kwas HD ester LS kwas HD ester LS kwas HD ester LS | ui \~~3 - — — 50/50 50/50 50/50 50/50 15/85 30/70 60/40 75/25 60/40 50/50 35/65 60/40 | i o &4 ZP 2 g fi i ~^4 51 53 53 63 54 51 53 53 51 54 53 54 54 44 62 u 4 o 5 130 115 115 115 110 130 115 118 130 110 115 110 110 115 115 1 co 6 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 69^70 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 1 69—70 78 60 | o i ~r 38 48 48 48 53 38 48 48 38 53 48 1 53 53 — — | Zdolnosc do stabilizacji Pt) miekka co * ~8~ 32 30 24 24 20 29 26 31 22 25 36 21 18 28 24 d * Ul 9 136 135 135 90 135 120 135 105 120 135 150 150 135 135 105 | twarda co Ift 10 62 53 46 44 48 44 50 62 55 44 45 41 1 62 49 57 1 i Ul Sn twarda "o co & ft 11 12 120 120 120 75 105 90 105 75 75 120 135 120 105 105 50 51 45 45 41 44 44 20 36 36 55 37| 37 31 75 1 52 i 0 Ul 13 75 75 75 75 90 90 90 105 120 75 75 90 75 120 75 1 1 Ba/Cd miekka TT 18 23 26 35 38 28 30 10 25 24 53 14 | 25 21 26 1 ¦i § 15 1S5 165 165 75 105 =90 105 45 60 90 105 105 90 90 \ v 'M \ N C 9 w li\ 16 7;00 7,75 &£5 4,00 2,75 3,75 3,45 6,50 4,25 4,00 4,50 4,30 2,75 3,75 1 75 | 4,00111 001 18 16 W tablicy oznaczaja: Kolumna 4: stosunek ilosciowy w czesciach wago¬ wych w odniesiemiu do ogólnej ilosci emulgatora = 100 czesci Kolumna 3: skrótowe okreslenia emulgatorów, sto¬ sowano kazdorazowo sól Na: Kwas HD —kwas 2 heksylodekanowy ester SB — ester kwasu dwuizodecylo-sulfobur- sztynowego ester LS —ester kwasu niono-laurylo^siarkowe- gK ester SBH — ester kwasu mono-izodecylo-sulfo- bursztynowego ester SF — ester metylowy kwasu laurylo-a-sul- fotluszczowego f Zastrzezenia patentowe 10 1. Sposób ciaglego wytwarzania homopolimerów, kopolimerów albo polimerów szczepionych chlor¬ ku winylu, które zawieraja co najmniej 85% wa¬ gowych, w odniesiemiu do ogólnej ilosci polimeru, spoliimeryzowanego chlorku winylu, w wodnej e- musji w obecnosci co najmniej jednego rozpusz¬ czalnego w wodzie katalizatora, 1,5^-3,5% wago¬ wych, w odniesieniu do uzytego monomeru, co najmniej jednego rozpuszczalnego w wodzie emul¬ gatora i ewentualnie dalszych substancji pomoc¬ niczych do polimeryzacji, znamienny tym, ze jako rozpuszczalny w wodzie emulgator stosuje sie roz¬ puszczalna w wodzie sól alifatycznego nasyconego kwasu monokarboksylowego o wzorze 3, w któ¬ rym Rj i Rf sa jednakowe albo rózne i kazdy oznacza nasycony, nliierozgaleziony albo rozgale¬ ziony alkil o 1—5 atomach wegla, albo mieszanine wyzej wymienionej soli z co najmniej jednym znanym jako emulgator zwiazkiem organicznym, zawierajacym grupy sulfonowe. 2. Sposób wedlug zaistrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie co najmniej jedna rozpuszczalna w wo¬ dzie sól kwasu monokarboksylowego o wzorze 3, w którym Ri i R2 sa jednakowe i oznaczaja rod¬ nik alkilowy o 2—4 atomach wegla. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie kwas 2-heksylononanokarboksylowy-l. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze dodatkowo de co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli nasyconego alifatycznego kwasu mo¬ nokarboksylowego o wzorze 1 stosuje sie co naj¬ mniej jedna sól sodowa, potasowa albo amonowa estru kwasu monoalkilosiarkowego, którego rod¬ nik alkilowy jest nasycony, prostolancuchowy albo rozgaleziony i zawiera 8—18 atomów wegla, w ilos¬ ci 25—85% wagowych, w odniesieniu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze dodatkowo do co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli nasyconego, alifatycznego kwasu monokarboksylowego o wzorze 3 stosuje sie co naj¬ mniej jedlna sól sodowa, potasowa albo amonowa estru alkilowego kwasu ansulflokarboksylowego, ls którego udzial kwasu karboksylowego zawiera 8—18 atomów wegla i którego grupa alkilowa jest na¬ sycona i prostolancuchowa i zawiera 1—4 atomów wegla, w ilosci 25—<85% wagowych, w odniesie¬ niu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora. o 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze dodatkowo do co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli nasyconego, alifatycznego kwasu monokarboksylowego o wzorze 3 stosuje sie co najmniej jedna sól sodowa, potasowa albo amo¬ nowa estru dwu-alkilowego kwasu sulfoburszty- nowego, którego grupy alkilowe moga byc jedna¬ kowe albo rózne, przy czym kazda grupa alkilowa jest nasycona, prostolancuchowa albo rozgalezio¬ na i zawiera 6—14 atomów wegla, w ilosci 25—85% wagowych, w odniesieniu do ogólnej ilosci uzyte¬ go emulgatora. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze dodatkowo do co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli nasyconego, alifatycznego kwasu monokarboksylowego o wzorze 3 stosuje sie co najmniej jedna sól sodowa, potasowa albo amo¬ nowa estru monoaliklowego kwasu sulfoburszty- nowego, którego grupa alkilowa jest nasycona, pro¬ stolancuchowa albo rozgaleziona i zawiera 8—18 40 atomów wegla, w ilosci 25—85% wagowych, w odniesieniu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora. 8. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze dodatkowo do co najmniej jednej rozpuszczalnej w wodzie soli nasyconego, alifatycznego kwasu monokarboksylowego o wzorze 3 stosuje sie co naj¬ mniej jeden dalszy, opisany w zastrz. 4—7 emul¬ gator w ilosci 35—65% wagowych, w odniesieniu do ogólnej ilosci uzytego emulgatora. 25 35 «J.11 001 R R2-C-C 1 ,* R~ XOH <3 WZÓR 1 RrCHR2-C \ 0 OH WZdR 2 Rl(CH2)3 R2(CH2)5-CH-COOH RCH2CH2-CH-COOH R WZdR 3 WZdR 4 2 RCH2CH20H RCH2CH2-CH-CH2OH R SCHEMAT PL PL PL The subject of the invention is a method for the continuous production of polymers, copolymers or polymers grafted with vinyl chloride, which contain at least 85% by weight of polymerized vinyl chloride, based on the total amount of polymer. It is known that, depending on the type of production method, homopolymers, copolymers or polymers grafted with vinyl chloride, differences in the ability to stabilize these polymers with known thermal stabilizers are observed. For example, emulsion polymers initially stabilized with alkaline-reacting inorganic salts, such as sodium carbonate, can be stabilized quite well with diphenyl thiourea, especially if the subsequent processing temperatures are not too high, e.g. 200°C. However, the stabilizing effect of diphenylthiourea in the case of suspension polymers and polymers obtained by bulk polymerization of vinyl chloride is relatively small. However, such differences are also found in the case of known stabilizers containing metals, e.g. lead or barium/cadmium or tin compounds. depending on the type of polymerization (emulsion, suspension, slurry) as well as in the case of one type of polymerization, e.g. emulsion polymerization, depending on the polymerization conditions used, in particular the auxiliary polymerization agents used. If the polymerization recipe is changed in order to improve the stabilization ability of the produced polymer in any direction, one often has to come to terms with other disadvantages such as worse efficiency, worse processability, worsening of the stabilization ability with other classes. stabilizer themselves. In order to avoid a variety of types that confuse subsequent processing and promote processing failures, undesirably increase storage time and impair the profitability of production, it is desirable to as economically as possible to produce only one or at least a few types of polymers that can be stabilized as universally as possible during further processing. The purpose of the present invention is to develop such a method. The method is known from German patent description DTAS No. 1223,556 polymerization of ethylenically unsaturated compounds in the aqueous phase in the presence of catalysts and salts of monocarboxylic acids of the formula 1, with a total of 11-32 carbon atoms in the molecule, where Ri and R* denote an alkyl group, R8 denotes an alkyl group or an atom hydrogen and two or three of the groups directly bonded to the tertiary or quaternary carbon atom may be cyclically bonded to each other, the term alkyl groups also including cycloayl groups. The process U1 001111 001 is said to be particularly suitable for polymerization at temperatures below 10°C. Among the multitude of suitable ethylenically unsaturated monomers is vinyl chloride, and in one example the homopolymerization of vinyl chloride according to an obviously discontinuous method is described. The following emulsifiers are used: sodium salts (unsaturated aliphatic monocarboxylic acids with 11-32 carbon atoms in the molecule, the carboxyl group of which is linked directly to the tertiary or quaternary carbon atom. There is no exact data on which sodium salt was used. Also known from the German patent description DT No. 1 645 672 is a method of polymerization and copolymerization of vinyl chloride in an aqueous emulsion using a polymer seed latex in the presence of water-soluble aliphatic salts, branched in alpha to the carboxyl group, saturated monocarboxylic acids containing at least 8 carbon atoms in the molecule as emulsifiers. The corresponding monocarboxylic acids correspond to the formula mentioned in the German patent description DTAS No. 1'223 556, however, the radicals Rlf Rj and Rj have an extended meaning compared to DTAS 1,223,556, and they may also represent aryl or arylalkyl groups. It is advisable to use monocarboxylic acids with 11-28 carbon atoms, in particular with 15-19 carbon atoms. According to the German patent description DT No. 1,745,561, the method can also be carried out according to DT No. 1,645,672, if instead of salts of the monocarboxylic acids described there salts of monocarboxylic acids of the formula 2 are used, where Hi means a branched alkyl group and R2 means a linear or branched alkyl group or a hydrogen atom, at least 50%, preferably at least 80%, Rf radicals are hydrogen atoms and the sum of the carbon atoms in Ri and Rf, which may also be combined in a ring, is at least <5. All these combined methods, as shown in the examples, concern an intermittent (discontinuous) emulsion polymerization process. When transferring the known methods to the continuous efflux polymerization of vinyl chloride, disadvantages arise, especially in terms of the achievable yield per unit of volume and time in bleaching, with the ability to thermostabilize the produced polymer with lead, barium/cadmium and tin stabilizers, as follows from the comparative experiments described below. It has now been found that a product made from a multitude of salts of branched monocarphooxylic acids used according to patents 12&3,556, DT or 1645,672 and DT No. 1745,561 provides unexpected results during continuous polymerization of vinyl chloride in an aqueous emulsion. suitability of the produced polymer for thermosphericization using lead, barium, cadmium and tin stabilizers combined with high efficiency per unit of polymerization time and volume. The invention therefore relates to a process for the continuous production of homopolymers, copolymers or polymers grafted with vinyl chloride, which contain at least 85% by weight of polymerized vinyl chloride, based on the total amount of polymer, in an aqueous emulsion in the presence of at least one water-soluble catalyst, 1.5-3.5% by weight of at least one water-soluble emulsifier, based on the monomer used and optionally further polymerization auxiliaries, which is characterized by in that the water-soluble emulsifier used is a water-soluble salt of an aliphatically saturated mancarboxylic acid of formula III, where RA and R2 are the same or different and each of them is a saturated, unbranched or branched Al - a group of 1-5 carbon atoms, or a mixture of the above-mentioned salt with at least one organic compound known as an emulsifier, containing sulfonic groups. Both due to the favorable polymerization properties and the produced polymer, as well as due to the easy availability of monocarboxylic acids, monocarboxylic acids are used preferably water-soluble salts of the monocarboxylic acid of formula 3, in which Rx and R2 are the same and represent an alkyl radical with 2-4 carbon atoms. Particularly good results are obtained with 2-hexyl-decane-1 carboxylic acid. The water-soluble salts of the monocarboxylic acids mentioned are those of which, at a temperature of 50°C, at least about 0.5% by weight of the imonocarboxylic acid anion, based on the solution, dissolves in water. Preferably, alkali metal salts are used. ammonium salts, optionally substituted with organic groups. Suitable organic ammonium substituents include, for example, one to four of the following groups: alkyl groups with 1 to 6 carbon atoms, alkylaryl groups with 7 to 9 carbon atoms, hydroxyalkyl groups with 2 to 4 carbon atoms, haloalkyl groups with 1 to 6 carbon atoms, polyalkoxy groups having 2 and/or 3 carbon atoms in the polymerized alkoxy group formed by reaction with ethylene oxide or propylene oxide. It is also possible to use salts of monacariboxylic acid with at least two different monocarboxylic acid anions or with at least two different cations in mixture with each other. It is also possible to use at least two water-soluble salts in which both the mancarboxylic acid anion and the cation are different from each other in a mixture. Of the mixtures described above, 1.5-3.5% are used for polymerization. weight, based on the monomer used, below 1.5% by weight generally do not produce latices sufficiently stable for further processing. Above 3.5%, polymers with deteriorated functional properties are obtained, such as transparency, sensitivity to water, and physiological harmlessness. Preferably, sodium, potassium and ammonium salts of monocarboxylic acids are used, especially sodium salts. Particularly good results are obtained is obtained if 1.5-2.8% by weight of one of the above-described imonocarboxylic acid salts or a mixture of several such salts are used, based on the monomer used. Monocarboxylic acids of formula 3 or their salts are prepared as follows: by Guerbef's reaction (see Angew. Chemie 64. rocznik 1952 star. 213-220), whereby, using alkaline condensation agents and dehydrogenation catalysts, two straight-chain aliphatic alcohols are first formed into a generally extra-molecular branched-chain alcohol according to the equation before ¬ shown in the attached scheme, where R stands for an alkyl, cycloalkyl or aryl-alkyl radical. This branched alcohol can now be oxidized in a known manner, e.g. with chromic acid to form a carboxylic acid and salts can be prepared therefrom. In the Guerbef reaction, branched acids of the formula 4 are formed, but also some by-products, and the reaction can be directed in such a way that approximately half and half branched alcohol and branched acid are formed (J. Am. Soc. 76, 1954 , pp. 52–56). By using alcohols with different R radicals, analogously branched extramolecular alcohols with different R radicals are obtained (Fette, Seifen, Anistrichmiittel 71, 1969, pp. 215-218), from which, as mentioned above, can be prepared respectively carboxylic acids with various radicals R and their salts. It has also been found that in addition to the good properties that are obtained by the method according to the invention and without detracting from these properties, the thermal stabilization capacity can be further improved by means of tin compounds and tin compounds. processing capacity (gelling ability) of the produced polymer if part of the water-soluble salts of branched monocarboxylic acids of formula 3 are replaced with sodium, potassium or ammonium salts, preferably sodium salts of certain organic compounds containing groups, known as emulsifiers sulfonic acids. The latter compounds are used in an amount of approximately 25-85% by weight, relative to the total amount of emulsifier used. The total amount of emulsifier is again 1.5-3.5% by weight, preferably 1.5-2.8% by weight, based on the monomer used. These organic compounds containing sulfone groups, known as emulsifiers, are: ) Monoalkyl sulfuric acid esters whose alkyl radical is saturated, straight-chain or branched and contains 8 to about 20 carbon atoms. Preferably used are monoalkyl sulfuric acid esters whose alkyl radical is straight-chain and contains 10-14 carbon atoms or whose alkyl radical is branched and . contains 12-18 carbon atoms. b) CMSulfocarboxylic acid alkyl esters, the carboxylic acid component of which contains 8 to about 20 carbon atoms, preferably 10-16 carbon atoms, and whose α-groups are saturated, straight-chain alpha. decomposed and contain 1-4 carbon atoms. c) Dialkyl esters of acidic acid, the alkyl groups of which are the same or different, each alkyl group being saturated, straight-chain, branched and limited to approximately 14, preferably 8^12 carbon atoms. d) Mono-alkyl esters of a synthetic acid, the alkyl group of which is saturated, chained or branched and has 20, preferably 10-16 carbon atoms. Particularly good results are obtained when the above-mentioned are used under a)-d), known as emulsifiers, containing sulfone groups and organic compounds as their salts in an amount of 35-65% by weight, based on the total amount of emulsifier used. Among the compounds mentioned under a)-d ) as poor sodium, potassium or ammonium salts can be used or only them! When such salts are mixed with each other, the ingredients may differ either only in the salt cation, or only in the organic salt anion containing sulfonic groups, or in both the salt anion and the salt anion. only one salt is used in the mixture of the above-mentioned fields in the meat mixture, the mixture is used in the same amounts described above, in the case of gcj only one salt would be used. Use according to the invention: emulsifiers or mixtures of emulsifiers are generally added to the polymerization mixture dissolved in water with stirring. In order to improve the solvent's carrying capacity, organic solvents can be added to the water, e.g. lower alcohols are aliphatic. Polymerizations were carried out in a cold manner in an aqueous emulsion in the presence of 0.001-1% by weight, preferably 0.01-0.3% by weight, of naturally occurring water-soluble catalysts. , with respect to the monomer. Suitable for this purpose include, for example, persulfates, peroxyphosphates, potassium, sodium or ammonium perborates, hydrogen peroxide, tertiary-butyl hydroperoxide or other water-soluble peroxides, as well as mixtures of various catalysts. , and these catalysts can also be used in the presence of 0.001-1% by weight of one or more reducing substances, based on the monomer, which are suitable for building a redox catalyst system. such as sulfites, hydrosulfates, dithionites, thiosulphates, aldehyde sulphoxylates, e.g. sodium formaldehyde sulphoxide. Optionally, polymerization can be carried out in the presence of 0.05-10 ppm of soluble metal salts, based on the metal cation of the monomer salt, e.g. copper, silver, iron, nickel, cobalt or chromium. In addition to catalysts and emulsifiers, - carry out polymerization in the presence of buffer substances, e.g. alkali metal acetates, borax, alkali metal phosphates, alkali metal carbonates, ammonia or ammonium salts of carboxylic acids, as well as molecular size regulators, such as al- 111 001 aliphatic dehydes with 2-4 carbon atoms, halogenated hydrocarbons, e.g. di- and trichloroethylene, chloroform, bromoform (methylene chloride, mercaptans. For copolymerization with vinyl chloride, e.g. one or more of the following olefin monomers are suitable, such as: ethylene or propylene, vinyl esters of straight-chain or branched carboxylic acids with 2-20, preferably 2-4 carbon atoms, such as vinyl acetate, propionate, butyrate, vinyl 2-tylcaproate; vinyl halides such as dnyl fluoride, vinylidene fluoride, vinylidene chloride, vinyl ethers, unsaturated acids such as maleic acid, fumaric acid, acrylic metaphrylic acid and their mono- or diesters with mono- or di-alcohols having 1-10 carbon atoms; maleic acid imide and its N-substitution products with aromatic, cycloaphatic and optionally branched aliphatic substituents. For graft polymerization, elastomeric polymers can be used, for example, which are obtained by polymerization of one or more of the following monomers: dienes such as butadiene, cyclopentadiene; olefins such as ethylene, propylene; styrene, unsaturated acids such as aryl or methacrylic acid and their esters of mono- or dialcohols with 1-10 carbon atoms, acrylonitrile, vinyl compounds such as vinyl esters of straight-chain or branched carboxylic acids with 2-20, preferably 2-4 carbon atoms, and together with at least one of the above-mentioned monomers, vinyl halides such as vinyl chloride, vinylidene chloride. Further suitable polymerization aids are, for example, described in the book "Polyvinyl-chlorid and Vinylchlorid -Mischpolymerisate" H.Kainerte, Springer-Verlag, Berlin /Heidelberg/New York, 1965, pp. 34-59. After polymerization, further substances can be added to stabilize the polymers obtained as a water emulsion or after drying as a powder. polymerization or improvement of their properties for further processing. Polymerizations are generally carried out at temperatures of 30-80°C, preferably 40-70°C, up to a conversion of 87-95%, preferably 89-91°C, in with respect to the monomer used. The percentage conversion is determined in a continuous emulsion polymerization process as described below. The pH value during polymerization is generally 7.5-10.5. The ratio of bath to monomer is deliberately selected so as to obtain latices with a solids content of about 40-48%, preferably 43-46°/o. After the polymerization is completed and the majority of unreacted monomers are removed, the polymer is generally removed by water drainage, e.g. in a spray dryer. Before drying, the latex can optionally be freed from part of the water bath by physical methods, e.g. by ultrafiltration. The new method is particularly suitable for the preparation of homopolymers, copolymers or vinyl chloride-grafted polymers with at least 85% by weight, polymerized with chlorine units. towards vinyl, with respect to the polymer, in particular vinyl chloride homopolymers. The method according to the invention makes it possible to produce a vinyl chloride polymer that can be stabilized very well evenly with a multitude of technically important heat and light stabilizers, in particular those known lead compounds, tin and mixed barium/cadmium compounds, with the advantages of continuous emulsion polymerization with high yield per unit of time and volume. Thanks to the emulsifier mixtures according to the invention, a further improvement in the ability to stabilize with tin and tin compounds is achieved. improving the processing properties (gelling capacity) of the produced polymer. Known lead, tin and barium/cadmium stabilizers for vinyl chloride polymers are, for example, described in "The Stabilization of Polyvinylchloride" by F. Chevassus and R. de Broutelles^; Edward Arnold Publ.Ltd. 1963, pp. 102-129 and in "Die Stabilisierung der Kunststoffe gegen Lricht und Warme" by J. Voigt; Springer-Verlag 1966, pp. 614-643. 35 The following examples explain the invention in more detail. The measured values indicated are indicated in the following method. K value: according to DIN 53 726. 40 Foam weight: shortly after the discharge opening of the boiler where continuous polymerization takes place, there is a closable discharge port with a diameter of 15 mm. During measurement, the latex under pressure flows out , and it foams due to the unpolymerized monomer contained in it. When the foam stream becomes uniform, it is poured into a previously weighed metal vessel, which contains exactly 2 liters to the brim. After complete filling, When lifting the vessel, the excess foam on the edge of the vessel is skimmed off and the filled vessel is weighed immediately afterwards. The weight increase is the weight of the foam in g. From the weight of the foam, the transformation is calculated according to the following formula: / transformation = (cp.—gi VC) X % solids (cp.-gi VC) X / solid substance/l00a/t+GjVC+ +G*VC in which they mean: c.p. — foam weight &VC = (a-C.p./1150 g/l)X273°CX2.78 g/l in % by weight after calculating the content in % by weight, with respect to the suspension, of steam-non-volatile polymerization auxiliaries used at a temperature of about 100°C, g2VC means the content of monomer vinyl chloride, determined in a depressurized, sand-free ¬ polymer suspension by gas chromatography method of the "head space" method (Zeitschriff f. analyt. 10 Chemie 255, 1971, pp. 345-350), t - polymerization temperature in °C, p - air pressure in the tracks. Transformation in the case of vinyl chloride copolymers, it should be calculated analogously, when VC in the above equations is understood as the sum of the amount of monomer vinyl chloride and comonomer or corcionomers. Yield per unit of time and volume: It is defined as the specific amount of dry polymer u (in tons), which is produced in a unit of time (here: 1 month, counted in 658 hours of production) of uninterrupted, continuous polymerization in a specific closed space available for this polymerization (in m8; e.g. contents of the polymerization kettle). Performance data per unit of time and volume are given in moto/m3. Measurement: The polymer suspension formed approximately 3 days after the start of polymerization is continuously dried for 24 hours by spraying in a stream of warm air at an inlet temperature of approximately 170°C until a residual water content of approximately 0.2% by weight, based on ¬ limer, and a vase. The determined amount in t is multiplied by 658/24 and divided by the content of the polymerization pot in m8. Stabilization ability: according to the following recipes: Lead stabilization, abbreviation Pb, 40 hard vinyl chloride polymer 100 parts tribasic lead sulfate 1.5 parts montanic acid glycol ester 0.5 parts polyethylene wax (molecular weight approx. 45 approx. 2000) 0.3 parts soft vinyl chloride polymer 100 parts tribasic lead sulfate 1.5 parts * o montanic acid glycol ester 0.5 parts:. polyethylene wax (molecular weight approximately 2000) 0.3 parts di-2-hexylethyl phthalate 20 parts Stabilization tin, abbreviated Sn, hard vinyl chloride polymer 100 parts 2-ethylhexyl ester of di-butyltinbiistioglycolic acid 1.5 parts glycolic acid montanic acid 0.5 parts titanium dioxide 2.0 parts Bkr/cadmium stabilization, abbreviation Ba/Cd, soft * 10 vinyl chloride polymer 100 parts equimolar mixture of Ba/Cd laurate 1.5 parts montanic acid glycol ester 0.5 parts di-2 -hexylethylphthalate 20 parts Each time, 300 g of the tested powder is thoroughly mixed with appropriate amounts of the remaining recipe ingredients and rolled for such a long time on a rolling machine (roller diameter 150 mm, roll length 350 mm) at a rolling temperature of 1750C, with a speed of 11 rpm. a minute without friction, until the material is dark brown and begins to stick. A 0.3 mm thick plate is taken every five minutes and the degree of color is determined by measuring the Yellowness Index (abbreviation YI; according to ASTM D 1926-70, 1970, book of ASTM-StandardS, Part 27). YI is a measurement number that gives the degree of color in relation to a specific whiteness standard (magnesium oxide) using a specific light source (normal light type C). The initial color of articles made of polymer powder (abbreviation BP) indicates the plates after stabilization with lead and tin YI after 30 minutes of rolling time, and in the case of TDar/Cadim YI the plates after 15 minutes of rolling time. Long-term stability ((abbreviation SD) in minutes results from the time of rolling the plate, at which YI is above 150 units for the first time. The skin formation time is determined as a measure of the rate of plasticization (gelation ability) of polyvinyl chloride powder: 300 g of polyvinyl chloride powder is mixed thoroughly with a spatula. with 4.5 g of tribasic lead sulfate (e.g. Naftovin T 3, Metallgesellschaft AG), 1.5 g of montanic acid glycol ester (Wachs E, Hoechst AG) and 0.6 g of polyethylene wax (Wachs PA 520, Hoechst AG). Then, the mixture is poured evenly through a roller slot, 0.1 mm wide, of a two-roller mill whose frictionless, counter-rotating rollers rotate at a speed of 11 revolutions per minute and have a diameter of 150 mm, a length of 350 mm and a surface temperature of 175°C. Then the pair of rollers are gradually moved away to a gap width of 0.7 mm. The opening of the roller gap should be carried out in such a way that the thickening rolled skin always seals the roller gap to prevent the material that has not yet been plasticized from falling out. It is rolled until the entire amount of polymer powder is in the form of re-plasticized rolled skin. The time required for this is the time of skin formation. Examples 1-15 and comparative experiments A-H are carried out as follows: In a perpendicularly placed autoclave with a capacity of 500 liters, in the upper part of which a paddle mixer circulates, the from each other, a monomer or a mixture of monomers, a 2.6% aqueous solution of an emulsifier or emulsifiers and a 2% aqueous solution of potassium persulfate in a continuous manner. Per kilogram of monomer, 0.95 kg of emulsifier solution and 0.03 kg of persulfate solution are added. The temperature of the reaction mixture is maintained constant (the values are given in the table), 111001 u The formed polymer suspension is removed in the lower part of the autoclave and the weight of the foam is obtained. The polymer suspension contains about 47% by weight of solids, is mechanically stable and dries by spraying it in a stream of air heated by 4° to a temperature of approximately 170°C (input temperature). The weight of the foam is a function of the degree of conversion into polyaerization process. The lower the weight of the foam, the higher the polymerization temperature that can be selected for the desired degree of polymerization (K value). This again means a more favorable efficiency per unit of time and volume (f.v. vol.) and therefore a more economical method of production. The measured values are given in tables 1 and 2. Comparison examples* J, K and L are carried out by the court (as follows; 10 15 12 In a perpendicularly placed autoclave with a capacity of 506 liters, in the upper part of which there is a paddle mixer, the nionomer vinyl chloride, a 2% by weight solution of an emulsifier or emulsifier mixture and 2% are introduced independently of each other. aqueous solution of potassium persulfate by weight continuously. Per kg of monomer, 1.2 kg of emulsifier solution and 0.06 kg of persulfate solution are added. The temperature of the reaction mixture is maintained constant (values are given in the table). The formed polymer suspension (latex) is drained is mixed in the lower part of the autoclave and the weight of the foam (c.p.) is measured. The polymer suspension contains about 42% solid by weight, and it is dried by spraying in a stream of air heated to a temperature of about 170°C (entry temperature ), if it is mechanically sufficiently stable. The measured values are given in Table 1. lii .5 g A *o li 1 A B C D £ F G H J 1 £ " \u \'ti i*. I $ i al ~2 2,a 2.6 &6 2.6 2.6 2.6 2.6 2.0 2.6 r-» tors rocfzs 3 "3 5 3 isooctadecanoic acid according to the patent description¬ go DT mr 174;5 aai [example 5 isotridecanoic acid according to patent number 1. DT No. 1 745 561 example 1 monocarboxylic acid "Versatic 1519" according to the patent description" DT No. V 645 672 example 1 lauric acid SB ester SBH ester SF ester LS ester a) "Versatic 911" monocartloxylic acid and * £ Temperature: 4 [ 50 50 49 43 60 63 6P 150 15P 14P 115 140 Tabl] M Q -4-» ¦ 1 6 69-70 69—70 ica i 3 o N U * ~7~ 33 33 1 Ability to stabilize "PB soft" fc here T 23 24 A E P every 9 150 135 hard vo co H O. io~ 50 53 | £ S ii 105 105 Sn tu. arda *© co H & 15" 48 48 .s 0 Q Cfl 13 90 75 Ba/Cd soft ^ift i—t h 9l "u " 24 53 A 5 Q CO 15 165 105 ¦a s *i 16 7.30 6.00 for c.p. < 1<60 polymerization is not possible 69—70 69—70 29 25 27 95 165 75 57 100 150 45 39 16 120 90 38 52 165 60 8.00 5.50 for c.p. < 160 polymerization is not possible 69—70 69—70 —' 33 48 — 86 sa — 60 105 — 100 99 45 90 18 13 120 150 40 42 60 60 5.25 6.50 polymerization was not possible under the given conditions ofafzymacation of a permanent polymer suspension (coagulation) ;iii Mi 13 14 eiag further table 1 1 | 2 | 3 K L 2.6 2.6 a) monocarboxylic acid "Versatic911" according to DE No. 16 45 672 b) stearic acid 50/50 a) monocarboxylic acid "^etfsaticgil" b) clodecylbenzenesulfonic acid 70/30 isodecanoic acid according to DE No. 17 45 561 example 4 4 51 49 5 6 130 150 «9-70 7 8 38 150 9 <30 10 | 11 | 12 13 1 14 | 15 | 16 under the given polymerization conditions it was not possible to obtain a stable polymer suspension (coagulation) 150 in the lower volume <30 20 120 54 80 7.30 under the given polymerization conditions-1 it was not possible to obtain a stable polymer suspension Table 2, example no. r i 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 1 * 1 ¦O 3 * § Ii 2 2.6 2,« 2,« 2.6 2.6 2.6 2.6 2.6 2 .6 2.6 2.6 2.0 3.2 2.0 2.0 r-» 1 3 1 3 2-butyl-ocamic acid 2-hexyl-decanoic acid 2-octyl-dodecanoic acid HD ester SB acid HJD ester LS acid HD ' ester SBH acid HD ester SF acid HD ester LS acid HD SF ester acid HD LS ester acid HD SF ester acid HD ester LS acid HD ester LS acid HD ester LS acid HD ester LS | ui \~~3 - — — 50/50 50/50 50/50 50/50 15/85 30/70 60/40 75/25 60/40 50/50 35/65 60/40 | i o &4 ZP 2 g fi i ~^4 51 53 53 63 54 51 53 53 51 54 53 54 54 44 62 u 4 o 5 130 115 115 115 110 130 115 118 130 110 115 110 110 115 11 5 1 every 6 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 69^70 69—70 69—70 69—70 69—70 69—70 1 69—70 78 60 | o i ~r 38 48 48 48 53 38 48 48 38 53 48 1 53 53 — — | Ability to stabilize Pt) soft co * ~8~ 32 30 24 24 20 29 26 31 22 25 36 21 18 28 24 d * Ul 9 136 135 135 90 135 120 135 105 120 135 150 150 135 135 105 | hard co Ift 10 62 53 46 44 48 44 50 62 55 44 45 41 1 62 49 57 1 i Ul Sn hard "o co & ft 11 12 120 120 120 75 105 90 105 75 75 120 135 120 10 5 105 50 51 45 45 41 44 44 20 36 36 55 37| 37 31 75 1 52 i 0 Ul 13 75 75 75 75 90 90 90 105 120 75 75 90 75 120 75 1 1 Ba/Cd soft TT 18 23 26 35 38 2 8 30 10 25 24 53 14 | 25 21 26 1 ¦i § 15 1S5 165 165 75 105 =90 105 45 60 90 105 105 90 90 \ v 'M \ N C 9 w li\ 16 7;00 7.75 &£5 4.00 2 .75 3.75 3.45 6.50 4.25 4.00 4.50 4.30 2.75 3.75 1 75 | 4.00111 001 18 16 In the table they mean: Column 4: quantitative ratio in parts by weight ¬ in relation to the total amount of emulsifier = 100 parts Column 3: short names of emulsifiers, Na salt was used in each case: HD acid - 2-hexyldecanoic acid SB ester - diisodecyl sulfosuccinic acid ester LS ester - niono-lauryl acid ester sulfuric-gK SBH ester - mono-isodecyl-sulfosuccinic acid ester SF ester - lauryl-a-sulfo-fatty acid methyl ester at least 85% by weight, based on the total amount of polymer, polymerized vinyl chloride, in an aqueous emulsion in the presence of at least one water-soluble catalyst, 1.5-3.5% by weight, in with respect to the monomer used, at least one water-soluble emulsifier and optionally further polymerization auxiliaries, characterized in that the water-soluble emulsifier is a water-soluble salt of an aliphatic saturated monocarboxylic acid of the formula (3), in wherein Rj and Rf are the same or different and each denotes a saturated, non-branched or branched alkyl of 1 to 5 carbon atoms, or a mixture of the above-mentioned salt with at least one organic compound containing sulfonic groups known as emulsifier. 2. The method according to claim 1, characterized in that at least one water-soluble salt of a monocarboxylic acid of formula 3 is used, in which Ri and R2 are the same and represent an alkyl radical with 2-4 carbon atoms. 3. The method according to claim The process of claim 1, characterized in that 2-hexylnonanecarboxylic acid-1 is used. 4. The method according to claim 1, characterized in that in addition to at least one water-soluble salt of a saturated aliphatic monocarboxylic acid of formula 1 there is used at least one sodium, potassium or ammonium salt of a monoalkyl sulfuric acid ester, the alkyl radical of which is saturated, straight-chain. or branched and contains 8-18 carbon atoms, in an amount of 25-85% by weight, based on the total amount of emulsifier used. 5. The method according to claim 1, characterized in that, in addition to at least one water-soluble salt of a saturated aliphatic monocarboxylic acid of formula 3, there is used at least one sodium, potassium or ammonium salt of an sulflocarboxylic acid alkyl ester, the proportion of which contains 8-18 carboxylic acids. carbon atoms and whose alkyl group is saturated and straight-chain and contains 1-4 carbon atoms, in an amount of 25-<85% by weight, based on the total amount of emulsifier used. o 6. The method according to claim 1, characterized in that in addition to at least one water-soluble salt of a saturated aliphatic monocarboxylic acid of formula 3, at least one sodium, potassium or ammonium salt of a di-alkyl ester of sulfosuccinic acid is used, the alkyl groups of which may be identical or different, each alkyl group is saturated, straight-chain or branched and contains 6-14 carbon atoms, in an amount of 25-85% by weight, based on the total amount of emulsifier used. 7. The method according to claim 1, characterized in that, in addition to at least one water-soluble salt of a saturated aliphatic monocarboxylic acid of formula (3), there is used at least one sodium, potassium or ammonium salt of a monoalkyl ester of sulfosuccinic acid, the alkyl group of which is saturated, pro ¬ chain or branched and contains 8-18-40 carbon atoms, in an amount of 25-85% by weight, based on the total amount of emulsifier used. 8. The method according to claim 4, characterized in that in addition to at least one water-soluble salt of the saturated aliphatic monocarboxylic acid of formula 3, at least one further salt described in claim 4 is used. 4-7 emulsifier in an amount of 35-65% by weight, based on the total amount of emulsifier used. 25 35 «J.11 001 R R2-C-C 1 ,* R~ 2 Rl(CH2)3 R2(CH2)5-CH-COOH RCH2CH2-CH-COOH R WZdR 3 WZdR 4 2 RCH2CH20H RCH2CH2-CH-CH2OH R SCHEME PL PL PL