PL101282B1 - Sposob dekatyzowania tasmy welnianej oraz urzadzenie do dekatyzowania tasmy welnianej - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób dekatyzowania tasmy welnianej oraz urzadzenie do dekatyzowania tasmy welnianej. Okreslenie „tasma" stosowane w dalszym opisie obejmuje tasme zgrzeblarkowa, czesankowa, niedoprzed, przedze i nitke.

Wiadomo, ze tasme welniana mozna dekatyzowac zanurzajac ja w wodnym roztworze podchlorynu.

Jest powszechnie znane, ze glównym reagentem w kapielach chlorowych jest kwas podchlorawy i ze reakcja powinna w mozliwie najwiekszym stopniu ograniczac sie tylko do powierzchni wlókien. Reakcja zachodzaca miedzy welna i kwasem podchlorawym ma zbyt gwaltowny przebieg i trudno jest ja kontrolowac, w zwiazku z czym glównym problemem jest uzyskanie równomiernej obróbki wlókien.

Poniewaz stan równowagi chemicznej w roztworach HOC1 zalezy w duzym stopniu od pH, a produktem ubocznym reakcji HOCl/welna jest calkowicie zdysocjowany HC1, w miejscu reakcji zachodzi reakcja samoprzy- spieszajaca sie.

Poniewaz szybkosc reakcji welny z kwasem podchlorawym jest tak duza, mozliwe jest, ze niektóre wlókna zostana zwilzone przez roztwór reagenta, który juz stracil swa zawartosc HOC1 w pierwszej reakcji. Jest wiec oczywiste, ze aby roztwór reagenta pozostawal jednorodny, szybkosc rozchodzenia sie tego roztworu przez wlókna musi byc wieksza niz szybkosc reakcji welny z kwasem podchlorawym, jezeli chce sie otrzymac wlasciwy efekt obróbki. W tym celu stosuje sie kilka sposobów zmniejszania szybkosci reakcji polegajacych na regulacji temperatury, zmianie pH i dodawaniu protektorowych zwiazków aminowych. Jeden lub wszystkie te sposoby laczy sie z mieszaniem, wibracjami i dodawaniem czynników zwilzajacych w celu zwiekszenia szybkosci przenikania cieczy. Mimo stosowania tych wszystkich sposobów uzyskanie równomiernej obróbki sprawia nadal powazna trudnosc.

Istota wynalazku jest to, ze równomierna i jednorodna obróbke welnianej tasmy mozna przeprowadzic stosujac proces mechaniczny, wykorzystujacy geometrie tasmy.

Stwierdzono, ze proces wypierania powietrza przez roztwór z tasmy zanurzanej w sposób ciagly w kierun¬ ku odchylonym od pionu najwyzej o 10° jest plynny i równomierny, podczas gdy w przypadku tasmy zanurzanej2 101 282 poziomo proces ten przebiega wolno i z przerwami. Poniewaz tasma sklada sie z przeczesanych wlókien welny, powietrze zatrzymane w przestrzeniach wloskowatych zostanie wypchniete w sposób lagodny i równomierny tylko wtedy, gdy tasma bedzie wprowadzona do kapieli i w kierunku zblizonym do pionowego. Przy wprowadza¬ niu tasmy do kapieli w kierunku poziomym lub zblizonym do poziomego powietrze zostanie uwiezione we wloskowatych przestrzeniach tasmy, co spowoduje nierówne zdekaryzowanie welny.

W znanym sposobie, tasme wprowadza sie do odpowiedniej kapieli pod dowolnym katem zblizonym na ogól do poziomu. Tasma przesuwa sie nastepnie przez roztwór w plaszczyznie bardziej lub mniej zblizonej do plaszczyzny poziomej przez okres czasu wystarczajacy do obróbki tasmy. Aby poprawic obróbke tasmy w tego typu kapieli, kapiel te bardzo czesto sie miesza.

Sposobem wedlug wynalazku, tasme welniana wprowadza sie do kapieli w kierunku zasadniczo pionowym i przesuwa sie ja przez roztwór w kierunku praktycznie pionowym do odpowiedniej glebokosci. Przez odpowiednie dobranie glebokosci do jakiej zanurza sie tasme i szybkosci wprowadzania jej do kapieli, mozna doprowadzic do równomiernego i jednorodnego wypelnienia przestrzeni wloskowatych roztworem reagenta w czasie krótszym niz wymagany czas trwania reakcji welny z pochlorynem. Tasma czesankowa (z przestrzeniami wloskowatymi wypelnionymi powietrzem) wprowadzana jest w przyblizeniu pionowo do roztworu chloru na glebokosc nie mniejsza niz jeden metr z szybkoscia okolo 7 cm/sek do okolo 25 cm/sek. Tasma musi byc zanurzana pionowo na glebokosc co najmniej 1 rn, aby cale powietrze z przestrzeni wloskowatych zostalo usuniete, co umozliwi równomierna obróbke tasmy. Poniewaz tasma jest materialem stosunkowo delikatnym i nie moze byc poddawana silnym naprezeniom, powinna byc wprowadzana do kapieli miedzy, lub na oslonach bez konca.

W czasie zanurzania tasmy powietrze jest lagodnie wypychane z przestrzeni wloskowatych przez wodny roztwór chloru. Oslony prowadza tasme czesankowa i zawarty w przestrzeniach wloskowatych roztwór dokola rolki lub prowadnicy na dnie zbiornika, przez roztwór do góry i wyprowadzaja ja przez wylot zbiornika.

W tasmie zwilzonej równomiernie roztworem reagenta reakcja zachodzi do konca, po czym tasme wyzyma sie, wyplukuje sie z niej zuzyty roztwór i suszy.

Obrobiona w ten sposób tasma jest bardzo równomiernie zdekatyzowana i,wydaje sie, ze próby regulowa¬ nia szybkosci reakcji przez regulowanie pH, temperatury lub przez dodawanie zwiazków aminowych, lub próby zwiekszenia szybkosci zwilzania przez stosowanie srodków powierzchniowo czynnych, wibratorów lub miesza¬ del, sa niepotrzebne. Stopien zdekatyzowania reguluje sie latwo dobierajac stezenie kwasu podchlorawego w roztworze.

Urzadzenie wedlug wynalazku sklada sie ze zbiornika o odpowiedniej wysokosci umozliwiajacej zanurzenie tasmy na glebokosc co najmniej 1 m. Urzadzenie to zawiera na wierzchu krazek lub prowadnice, po której moze przechodzic tasma i jej nosnik. Podobny krazek znajduje sie na dnie zbiornika. Trzeci podobny krazek usytuowany jest przy wylocie tak, aby tasma wraz z jej nosnikiem byla wyciagana ze zbiornika.

Na ogól, ostatni element prowadzacy umieszcza sie nad zbiornikiem tak, aby tasma byla wyciagana ze zbiornika mozliwie szybko. Poniewaz szybkosc podawania tasmy zalezy od szybkosci zanurzania jej w zbiorniku, tasme wyprowadza sie ze zbiornika najszybciej prowadzac ja po najkrótszej drodze, to znaczy pionowo. Jest to pozadane, chociaz nie konieczne, jezeli chce sie uniknac wtórnego utleniania przez dyfuzje dalszej ilosci kwasu podchlorawego. Jezeli tasma bedzie obrabiana zbyt dlugo, otrzyma sie welne o zlej jakosci i niewlasciwym kolorze. Jezeli jednak zastosuje sie odpowiedni uklad uszczelniajacy, mozliwe jest wyprowadzenie tasmy z roztworu w dowolnym kierunku.

Zbyt dlugiej obróbce tasmy zapobiega sie stosujac zbiornik w ksztalcie litery U. Jezeli do takiego zbiornika wpowadzi sie roztwór kwasu podchlorawego w punkcie lezacym stosunkowo blisko punktu, w którym wpowadza sie tasme, roztwór, jest swiezy. Jezeli zapewni sie przeplyw roztworu pzez to zbiornik w tym samym kierunku, w którym przesuwa sie welne, to w poblizu punktu, w którym welna jest wyciagana ze zbiornika roztwór bedzie zuzyty czyli slaby. Tak wiec roztwór plynie w dól w tej czesci zbiornika, w której tasma przesuwa sie w dól i w góre — w drugiej czesci zbiornika. W górnej czesci pierwszej odnogi zbiornika umieszczony jest uklad zasilajacy, a w górnej czesci drugiej odnogi - uklad wylotowy. Wraz z tasma ze zbiornika wyprowadza sie oczywiscie pewna ilosc cieczy.

Roztworem, który stosuje sie w takim zbiorniku jest roztwór podchlorynu. Najlepszy roztwór otrzymuje sie wpowadzajac do wody gazowy chlor. Roztwór taki zawiera mniej jonów chlorkowych niz stosowane dotychczas roztwory i w zwiazku z tym ma wieksze stezenie kwasu podchlorawego na jednostke obecnego chloru.

Wodne roztwory podchlorynu charakteryzuja sie chwiejna równowaga skladników. Równowaga ta zalezy w duzym stopniu od pH i mozna ja przedstawic w nastepujacy sposób:101282 3 OC1 + H + * HOC1 + H+ + Cl" ^ H20 + Cl2 14«-pH->l W konsekwencji, stezenie HOC1 zalezy zarówno od calkowitej ilosci chloru w roztworze, jak i od wartosci pH roztworu.

W procesie dekatyzacji stosuje sie na ogól roztwory zawierajace okolo 0,05% kwasu podchlorawego otrzymywane przy róznych kombinacjach pH i calkowitej ilosci chloru (opis patentowy St.Zjedn. Ameryki nr 2466695, brytyjski opis patentowy nr 537671, opis patentowy St.ZjednAmeryki nr 2671006). Ostatecznie cala reakcje mozna zapisac w nastepujacy sposób: welna + HOC1 -? welna utleniona + H+ + Cl" Wydzielone podczas reakcji produkty uboczne (jony wodoru i chloru) maja duzy wplyw na równowage podchloryn/kwas podchlorawy.

Przy wyzszych wartosciach pH, wynoszacych 5-14 wydzielony jon wodorowy przeksztalca nieprzereago- wany jon podchlorynowy na stosunkowo niezdysocjowany kwas podchlorawy: Od" + H+ -? HOC1 Ten wtórny kwas podchlorawy moze spowodowac lokalne, wtórne utlenianie, które moze trwac tak dlugo, jak dlugo bedzie dostepny jon podchlorynowy.

Te tak zwane alkaliczne podchlorynowanie prowadzi do dalszego wtórnego utleniania (uszkodzenia) w stosunku do stopnia utlenienia pierwotnego (dekatyzacji), czego efektem jest wieksza ilosc uszkodzonych wlókien.

Aby tego uniknac, w znanych sposobach, stosuje sie bardzo szybka obróbke roztworem podchlorynu, a po niej kapiel przerywajaca w czasie której niszczy sie pozostaly podchloryn. Stosunkowo mala predkosc przenikania roztworu przez wlókna welny i bardzo duza szybkosc reakcji podchlorynowania welny oraz równowaga podchloryn/kwas podchlorawy sprawiaja, ze proces ten jest bardzo klopotliwy.

W srodowisku kwasnym, o pH 5 lub mniej, wydzielanie HC1 jako produktu ubocznego zmniejsza stezenie HOQ: HOC1 + H+ + Cl" ^H20 + Cl2 i nalezy zauwazyc , ze poniewaz produkty uboczne H* iCl~ sa wydzielane w ilosciach stechiometrycznych, szybkosc reakcji jest proporcjonalna do kwadratu stezenia wydzielonych jonów wodoru.

Ki • [HOC1] • [H+] • [Cl-¦] = K2 • [Cl2 ] K2[C12] [HOC1] = KJH+HCr] K2 poniewaz [H] = [CP] i „ =K Ki K-[C12] [HOCl]= ' [H+]2 A wiec wydzielanie produktów ubocznych H+ i Cl~ w poczatkowej reakcji dekatyzacji powoduje ogromny spadek pH dla równowagowej zawartosci HOC1 roztworu dekatyzujacego. Co za tym idzie, w roztworach kwasowych utlenianie kwasem podchlorawym. jest we wstepnym etapie reakcjasamoograniczajaca sie, czego rezultatemjest mniejsza ilosc uszkodzen w stosunku do efektywnego stopnia zdekatyzowania.

Handlowe roztwory podchlorynu zawieraja 1%—16% chloru. Sa one tylko alkaliczne, na ogól wartosc pH wynosi 12. Wytwarza sie je przepuszczajac przez ochlodzony roztwór alkaliczny gazowy lub ciekly chlor.

Reakcje taka mozna zapisac w nastepujacy sposób: Cl2 + 2NaOH+NaCl + NaOCl + H20 + cieplo"\ Reakcje te zatrzymuje sie na ogól nieco przed punktem stechiometrycznym tak, aby otrzymac roztwór o pH równym 12.4 101 282 Aby otrzymac roztwór kwasu podchlorawego, handlowy roztwór podchlorynu stopniowo rozciencza sie i zobojetnia kwasem mineralnym, na ogól kwasem solnym.

W procesie tym napotyka sie nastepujace trudnosci: 1. Alkaliczne roztwory podchlorynu ulegaja w czasie i temperaturze stalemu rozkladowi w nastepujacy sposób: NaC10->Na+ + Cr + (O)t W zwiazku z tym, z czasem stezenie jonów chloru w stosunku do obecnego chloru stale wzrasta. 2. Zakwaszenie oznacza nie tylko przeksztalcenie NaClO w HCIO, lecz równiez zobojetnianie nadmiaru alkaliów w roztworze. To równiez prowadzi do wzrostu stezenia jonów chloru w funkcji calkowitej ilosci chloru. 3. Cieplo reakcji zobojetniania znacznie podwyzsza temperature roztworu kwasu podchlorawego, a poniewaz kwas podchlorawy jest bardzo lotny —aby otrzymac odpowiedni roztwór dekatyzujacy konieczne jest stosowanie chlodzenia. W takich zakwaszonych roztworach równowage mozna przedstawic nastepujacym wzorem: Kx X [Cif] [HOCl]= .

[H*]X[CP] Oczywiscie jest, ze wzrost stezenia jonów chloru w roztworze powoduje odpowiedni spadek rzeczywistego stezenia kwasu podchlorawego [HOC1] w odniesieniu do calkowitej ilosci chloru.

W przeciwienstwie do stosowanej obecnie praktyki, wartosc pH i ilosc chloru nie wystarczaja do okreslenia rzeczywistego stezenia HOC1. Aby okreslic rzeczywiste stezenie HOC1 nalezy wziac pod ujvage stezenie jonów chlorkowych.

Rzeczywiste stezenie kwasu podchlorawego w handlowych, zakwaszanych, alkalicznych roztworach pod¬ chlorynu jest nizsza niz oczekiwano.

Mozliwe jest jednak otrzymanie swiezego roztworu kwasu podchlorawego przez przepuszczanie przez wode gazowego chloru. Cl2 + H2 O* H* + Cl" + HOC1.

Roztwór taki, bardziej nadaje sie do dekatyzacji poniewaz zawiera mniej jonów chloru, niz opisany poprzednio handlowy roztwór zakwaszany i dlatego ma wieksze stezenie kwasu podchlorawego w odniesieniu do ilosci chloru.

Z powyzszego wynika, ze roztwór otrzymywany opisanym sposobem jest w reakcji dekatyzacji czynnikiem samoograniczajacym reakcje, w zwiazku z czym mozna go stosowac we wszelkiego rodzaju kapielach, w których roztwór jest rozprowadzany równomiernie w calej tasmie. Poniewaz reakcja jest samoograniczajaca sie, aby uzyskac zdezaktywowana welne o odpowiedniej jakosci, tasmy po kapieli nie trzeba poddawac zadnej obróbce majacej na celu przerwanie reakcji chemicznej.

Skuteczny roztwór dekatyzujacy mozna otrzymac wprowadzajac chlor do wody zasilajacej. Latwo jest otrzymac roztwory o ilosci chloru 0,05-0,25, przy wartosci pH 2,0-2,6 i temperaturze 6°C - 20°C.W zwiazku z tym nie potrzebne jest sztuczne chlodzenie ani niewygodny proces zobojetniania. Oczywiste jest, ze opisany roztwór mozna korzystnie stosowac w sposobie i urzadzeniu wedlug wynalazku, aby uzyskac obróbke welny w jednej kapieli, w czasie której welna jest obrabiana równomiernie z malym lub zadnym prawdopodobienstwem koniecznosci przeprowadzania obróbki wtórnej i uszkodzenia welny.

Na fig. 1 pokazano schematyczny pionowy przekrój poprzeczny urzadzenia wedlug wynalazku.

Urzadzenie wedlug wynalazku oznaczono ogólnie numerem 1 zawiera powloke zewnetrzna 2 stanowiaca zbiornik cieczy. Przegroda lub deflektor 3 nadaje temu zbiornikowi ksztalt litery U. Przy dnie zbiornika pod przegroda umieszczona jest zanurzona rolka 4. Ponad zbiornikiem umieszczone sa dwie wspólpracujace rolki 5 i 6 ustawiane w stosunku.do rolki 4 tak, aby linia styczna do rolek4 i 5 i linia styczna do rolek 4 i 6 byly zasadniczo pionowe. Termin „zasadniczo pionowe" oznacza tu odchylenie od pionu nie wieksze niz 10°. Jedna z odnóg zbiornika posiada przewód 7 lub inny uklad umozliwiajacy doprowadzenie do zbiornika wodnego roztworu reagenta. W drugiej odnodze umieszczony jest odplyw 8 odprowadzajacy roztwór ze zbiornika. Przewód 7 i odplyw 8 umieszczone sa co najmniej 1 m ponad osia obrotu rolki 4, aby mozliwe bylo utrzymanie odpowiedniej glebokosci cieczy w zbiorniku, co zostanie szczególowo wyjasnione w dalszej czesci.

Poniewaz tasma welniana jest produktem stosunkowo delikatnym i nie moze byc poddawana naprezeniom rozciagajacym, jednym z najwygodniejszych ukladów sluzacych do prowadzenia tasmy przez zbiornik jest para oslon miedzy którymi umieszcza sie tasme. W ten sposób welna moze byc wprowadzana do zbiornika nie podlegajac zadnym naprezeniom rozciagajacym, a jednoczesnie moze byc nasycona ciecza znajdujaca sie w zbiorniku. Luzne rolki 10, 11, 13 i 14 umozliwiaja zastosowanie do prowadzenia welnianej tasmy oslon101 282 5 w ksztalcie pasów bez konca. Urzadzenie pokazane na fig. 1 zawiera pierwsza oslone 9, która najkorzystniej powinien stanowic pas prowadzony kolejno przez rolki 5, 4, 6, 10 i 11. Urzadzenie to zawiera równiez druga oslone 12 w postaci pasa bez konca prowadzonego kolejno przez rolki 5, 4, 6, 13 i 14. Oslony sa najlepszym ukladem prowadzacym, poniewaz umozliwiaja wyjscie powietrza wypychanego z przestrzeni wloskowatych w tasmie, a takze ulatwiaja wejscie reagujacego roztworu przy przechodzeniu tasmy przez zbiornik. W urzadzeniu wedlug wynalazku tasme welniana (nie pokazana na rysunkach) mozna wprowadzac miedzy oslony za pomoca dowolnego ukladu, miedzy rolkami 5 i 14. Tasma prowadzona jest nastepnie miedzy oslonami pionowow dól do zbiornika, dookola rolki 4, a nastepnie pionowo do góry, poza zbiornik, miedzy rokami 6 i 13.

Jak widac na fig. 1, przewód wlotowy 7 doprowadzajacy roztwór do zbiornika umieszczony jest ponad odplywem 8. Przewód wlotowy 7 i odplyw 8 posiadaja zawory (nie pokazane na rysunkach) regulujace doplyw i odplyw ze zbiornika. Zbiornik w czasie pracy zawiera opisany wyzej roztwór oznaczony numerem 15. Poziom górnej powierzchni cieczy 16 w odnodze wlotowej zbiornika lezy ponad poziomem cieczy w odnodze wylotowej.

A wiec w czasie pracy urzadzenia zachodzic bedzie ciagly przeplyw cieczy z przewodu wlotowego 7 w dól, przez wlotowa czyli lewa odnoge zbiornika pokazanego na fig. 1, do góry przez wylotowa czyli prawa odnoge zbiornika i przez odplyw 8.

Zbiornik w kierunku prostopadlym do przekroju poprzecznego pokazanego na fig. 1 moze miec dowolna dlugosc, w zaleznosci tasm obrabianych jednoczesnie. Tasma welniana moze miec srednice rzedu 2,54- 3,81 on. W zwiazku z tym, jezeli w zbiorniku poddaje sie obróbce jednoczesnie rózne tasmy, w celu zachowania ciaglosci innych etapów produkcji, dlugosc zbiornika powinna byc dostosowana do ilosci tasm. Poniewaz w wiekszosci zakladów konieczne jest obrabianie wiecej niz jednej tasmy, do prowadzenia oslon zaleca sie stosowac rolki, anie pojedyncze krazki. Szerokosc oslon powinna byc dobrana odpowiednio do wymaganej ilosci nitek lub tasm.

Szybkosc zanurzania tasmy w kapieli reguluje sie zmieniajac szybkosc ruchu oslon. Do napedu rolek 5 i 14 lub innych rolek mozna zastosowac silnik elektryczny lub inny dpgodny uklad. Oczywiste jest, ze aby uniknac uszkodzen tasmy, oslony 9 i 12 musza przesuwac sie z ta sama szybkoscia.

Tasmy przy wychodzeniu ze zbiornika beda przechodzic miedzy rolkami 6 i 13, które moga byc ustawione tak blisko siebie, aby wyciskaly z welny nadmiar cieczy. W przypadku takiego ustawienia rolek nadmiar cieczy wyciskany z tasmy pzez rolki bedzie splywal z powrotem do zbiornika. A wiec przy powierzchni 17 w prawej odnodze 2toiornika znajdowac sie bedzie glównie zuzyty roztwór, który jest w sposób ciagly odprowadzony przez odplyw 8. Ciecz doprowadzana do zbiornika przewodem wlotowym 7 stanowi roztwór o pozadanych wlasnosciach, jak stezenie, pH i temperatura.

Za pomoca zaworów na przewodzie wlotowym 7 i wylotowym 8, poziom cieczy w lewej odnodze zbiornika utrzymuje sie co najmniej 1 m nad osia obrotu zanurzanej rolki 4. A wiec, poniewaz tasma welniana przesuwa sie w tej odnodze pionowo, zostaje zanurzona na glebokosc co najmniej jednego metra. W ten sposób zapewnia sie wypchniecie powietrza ze wszystkich przestrzeni wloskowatych tasmy i wypelnienie tych przestrzeni rontworem reagenta.

W opisanym przykladzie wykonania urzadzenia wedlug wynalazku kazda z oslon tasmy prowadzona jest pzez piec rolek. Jest oczywiste, ze mozna zastosowac dowolna ilosc rolek. Oczywiste jest równiez, ze mozna zastosowac dowolny uklad napedowy zapewniajacy ruch obu oslon z taka sama predkoscia. Istotne jest jedynie to aby dolna, zanurzona rolka 4 i rolka prowadzaca 5 zapewnialy wprowadzenie tasmy do zbiornika od góry na glebokosc co najmniej 1 rri, w kierunku odchylonym od pionu najwyzej o 10°.

W urzadzeniu wedlug wynalazku mozna stosowac dowolny znany roztwór dekatyzujacy lecz najkorzystniej jest stosowac w nim nowy opisany roztwór. Poniewaz nowy roztwór daje reakcje zasadniczo samoograniczajaca sie, nie ma potrzeby prowadzenia tasmy do drugiej kapieli przerywajacej reakcje, gdyz plyn wyciskany jest z tasmy przez rolki 6 i 13. Przed dalsza obróbke, tasme wystarczy po prostu wysuszyc i zmagazynowac.

Ponizej podane przyklady ilustruja wynalazek.

Przyklad I. 50 kilogramów welnianej tasmy czesankowej jakosci 64, której 4,57m wazy 56,7g doprowadzono do maszyny w postaci 24 równoleglych tasm z szybkoscia 18 cm/sek. Zbiornik zawieral roztwór kwasu podchlorawego (zawartosc chloru (0,10%) o temperaturze 8°C, który w sposób ciagly usuwano ze zbiornika. Wychodzaca tasme wyciskano, plukano i suszono. W czasie standardowych prób prania tasma ta wykazywala doskonala niekurczliwosc, a w standardowych próbach barwienia - równomierna obróbke.

Przyklad II. 50 kilogramów welnianej tasmy czesankowej jakosci 60, której 4,57 m wazy 128g, doprowadzono do maszyny w postaci 20 równoleglych tasm z szybkoscia 10 cm/sek. Zbiornik zawieral roztwór kwasu podchlorawego (zawartosc chloru 0,12%), o temperaturze 10°C, który w sposób ciagly usuwano i uzupelniano. Otrzymana tasma byla zdekatyzowana bardzo dobrze i równomiernie.6 101282

Claims (8)

Zastrzezenia patentowe

1. Sposób dekatyzowania tasmy welnianej w wodnym roztworze kwasu podchlorawego, znamienny tym, ze welniana tasme zanurza sie pod katem nie wiekszym niz 10° od pionu w kapieli z roztworem dekatyzujacym na glebokosc co najmniej 1 m i z szybkoscia równa lub mniejsza od szybkosci z jaka roztwór wypiera powietrze z przestrzeni wloskowatych tasmy, która nastepnie wyprowadza sie z roztworu.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze tasme welniana zanurza sie i wyprowadza z roztworu w sposób ciagly i w sposób, ciagly dodaje sie wodny roztwór kwasu podchlorawego, zeby uzupelnic ubytki cieczy unoszonej przez tasme przy wyprowadzaniu jej z roztworu.

3. Sposób wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze tasme zanurza sie w roztworze z szybkosda wynoszaca okolo 7 cni/sek- 25 cra/sek.

4. Sposób wedlug zastrz. 2, z n a m i-c n n y tym, ze stosuje sie roztwór otrzymany przez wprowadzeni gazowego chloru do wody.

5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze stosuje sie roztwór o wartosci pH wynoszacej okolo 2,0^2,6.

6. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze roztwór utrzymuje sie w temperaturze okolo 6°C-20C,C,

7. Urzadzenie do dekatyzowania tasmy welnianej, znamienne tym, ze zbiornik (2) roztworu dekatyzujaoego wyposazony jest w przegrode (3), która nadaje mu ksztalt litery U i tworzy dwie odnogi, a przy dnie zbiornika (2) pod przegroda (3) umieszczonajest rolka (4), zas ponad zbiornikiem umieszczone sa dwie rolki (5 i 6) ustawione w stosunku do rolki (4) tak, ze linia styczna do rolek (4 i 5) oraz Unia styczna do rolek (4 i 6) sa odchylone od pionu nie wiecej niz o 10°, przy czym jedna odnoga zbiornika (2) posiada prz&wód (7) doprowadzajacy roztwór do tej odnogi, zas druga odnoga zbiornika posiada przewód (3) odprowadzajacy roztwór, umieszczony ponizej przewodu (7) i co najmniej 1 metr ponad osia obrotu rolki (4). ¦

8. Urzadzenie wedlug zastrz. 7, znamienne tym, ze zawiera pasy bez konca (9,12) wprowadzajace obrabiana tasme do zbiornikai wyprowadzajace ja ze zbiornika. Prac. Poligraf. UP PRL naklad 120+18 Cena 45 zl