NL9500339A - Inrichting voor het op afstand deelnemen aan een virtueel privaat netwerk. - Google Patents

Description

KONINKLIJKE PTT NEDERLAND N.V.

GRONINGEN

Inrichting voor het op afstand deelnemen aan een virtueel privaat netwerk.

A. ACHTERGROND VAN DE UITVINDING

De uitvinding heeft betrekking op een communicatie-inrichting, zoals een telefoontoestel of een fax-apparaat, die is ingericht voor het op afstand deelnemen aan een virtueel privaat netwerk. De uitvinding heeft in het bijzonder betrekking op een communicatie-inrichting, omvattende communicatiemiddelen voor het communiceren met een gebruiker, invoermiddelen voor het invoeren van kiesinformatie, afgeefmiddelen voor het afgeven van kiesinformatie aan een communicatienetwerk, en activeringsmiddelen voor het activeren van de inrichting. Dergelijke communicatie-inrichtingen zijn uit de praktijk bekend. Daarbij worden de communicatiemiddelen bijvoorbeeld bij een telefoontoestel gevormd door een hoorn met microfoon en luidspreker, en bij een faxapparaat door een aftast- en/of afdrukeenheid. Als invoermiddelen is in het algemeen een toetsenbord verschaft, terwijl als afgeefmiddelen veelal een DTMF-zender (DTMF = "Dual Tone Multiple Frequency") voor het afgeven van kiesinformatie (kiessignalen) aanwezig is. Met een dergelijke bekende communicatie-inrichting kan, door het afgeven van kiesinformatie aan een aangesloten communicatienetwerk, een communicatieverbinding tot stand worden gebracht.

In de praktijk worden binnen een bedrijf vaak een virtueel privaat netwerk (VPN) gebruikt, dat wil zeggen een communicatienetwerk dat door een beperkte groep van gebruikers gedeeld wordt en waarin verkorte nummers kunnen worden gekozen. Binnen een beperkt gebied, zoals een kantoorgebouw, is een lokaal communicatienetwerk aanwezig met een eigen centrale, vaak huis- of bedrijfscentrale genoemd. Binnen het lokale netwerk kunnen verkorte nummers worden gekozen, bijvoorbeeld telefoonnummers met vier in plaats van zeven cijfers. Het virtuele private netwerk kan zich buiten het strikt lokale netwerk uitstrekken, in het genoemde voorbeeld buiten het betreffende kantoorgebouw, door aanpassingen van (een deel van) het openbare netwerk. Hierdoor kan het lokale, private netwerk "virtueel" worden uitgebreid ten koste van complexiteit in de openbare centrales.

Indien een verbinding tot stand moet worden gebracht van een aansluiting buiten het VPN naar een aansluiting binnen het VPN, dienen volgens de stand van de techniek speciale maatregelen getroffen te worden. Bij het kiezen van een verbinding dient eerst een toegangscode te worden ingevoerd, alvorens het betreffende nummer van het toestel binnen het private netwerk kan worden gekozen. Deze toegangscode omvat meerdere kiescijfers om een verbinding met de, tot het VPN behorende, centrale ("VPN-platform") tot stand te brengen. Bovendien kan de toegangscode een identificatiecode en/of authorisatiecode bevatten.

Het zal duidelijk zijn dat het telkens kiezen van een toegangscode tijdrovend is, waarbij tevens de kans op vergissingen (verkeerde kiescijfers) niet is uitgesloten.

Opgemerkt wordt, dat met de term "kiescijfers" in deze tekst kiesinformatie in het algemeen wordt bedoeld, dus tekens voor het opbouwen van een communicatieverbinding, zoals deze bijvoorbeeld met het toetsenbord van een telefoontoestel kunnen worden ingevoerd, met inbegrip van "*" en "//".

B. SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

De uitvinding beoogt bovengenoemde en andere nadelen van de stand van de techniek op te heffen en een communicatie-inrichting te verschaffen, die op eenvoudige en goedkope wijze het vormen van een virtueel privaat netwerk mogelijk maakt,

Verder beoogt de uitvinding een communicatie-inrichting te verschaffen, die zonder aanpassingen in het openbare netwerk een virtueel privaat netwerk mogelijk maakt, ook indien de respectieve gebruikers zich op grote onderlinge afstanden bevinden.

Bovendien beoogt de uitvinding een inrichting te verschaffen,, die in samenwerking met een conventionele communicatie-inrichting op eenvoudige en goedkope wijze het vormen van een virtueel privaat netwerk mogelijk maakt.

De inrichting volgens de uitvinding heeft hiertoe het kenmerk, dat de afgiftemiddelen zijn ingericht voor het, in respons op de activeringsmiddelen, afgeven van een toegangscode van een virtueel privaat netwerk. Met andere woorden, bij het activeren van de inrichting (zoals het opnemen van de hoorn bij een telefoon) geeft de inrichting automatisch een reeks kiescijfers af, die overeenkomt met de toegangscode van het betreffende virtuele private netwerk. Daarbij kan de toegangscode een toegangsnummer plus een identificatiecode en/of een autorisatiecode omvatten, waarbij het toegangsnummer het feitelijke telefoonnummer van de VPN-centrale (VPN-platform) vormt en de identificatiecode en autorisatiecode kunnen worden gebruikt om gebruik van het VPN-platform door niet-geautoriseerde gebruikers te voorkomen.

De genoemde activeringsmiddelen kunnen een haakcontact omvatten dat reageert op het opnemen van de hoorn van een telefoontoestel, maar kunnen ook een toets omvatten, bijvoorbeeld de zendtoets op een faxapparaat.

De middelen voor het afgeven van kiesinformatie, die een DTMF-zender (zie referentie 1) kunnen omvatten, zijn met voordeel ingericht voor het onderbreken van het afgeven van de toegangscode in respons op een onderbrekingssignaal. Bij voorkeur wordt na het onderbrekingssignaal door de inrichting een gewone verbinding aangevraagd, zonder dat automatisch kiesinformatie wordt afgegeven. Hierdoor is het mogelijk dat ook nummers buiten het VPN kunnen worden gekozen, namelijk door een onderbrekingssignaal op te wekken en vervolgens het (niet tot het VPN behorende) nummer te kiezen.

Bij voorkeur zijn de invoermiddelen ingericht voor het opwekken van het onderbrekingssignaal en kunnen daartoe een speciale toets omvatten. Ook kan het activeringssignaal worden opgewekt door een van de gebruikelijke toetsen van de invoermiddelen, zoals de toets "0", "#" of De toegangscode is met voordeel instelbaar, zodat de inrichting voor meerdere private netwerken inzetbaar is. Eventueel kan de inrichting zijn voorzien van een keuzemogelijkheid voor het automatisch kiezen van één uit een aantal private netwerken.

Met voordeel kan de inrichting volgens de uitvinding zijn voorzien van middelen voor het tijdelijk opslaan van tijdens het afgeven van de toegangscode ingevoerde kiesinformatie. Met dergelijke buffermiddelen is het mogelijk reeds tijdens het automatisch afgeven van het toegangsnummer kiescijfers in te voeren, hetgeen voor de gebruiker tijdbesparend werkt en in het algemeen eerder een verbinding tot stand kan worden gebracht.

De uitvinding verschaft verder een inrichting voor het afgeven van kiesinformatie, voor gebruik in combinatie met een communicatie- inrichting, omvattende middelen voor het detecteren van een activeringssignaal van de communicatie-inrichting en middelen voor het, in respons op het activeringssignaal, afgeven van een toegangscode van een privaat netwerk. Met een dergelijke inrichting is het mogelijk een bestaand telefoon- of faxapparaat te gebruiken voor het overeenkomstig de uitvinding vormen van een privaat netwerk.

C. REFERENTIE

[1] F. Mazda (ed.): "Telecommunication Engineer's Reference

Book", Oxford 1993.

Deze referentie wordt geacht deel uit te maken van de onderhavige tekst.

D. UITVOERINGSVOORBEELDEN

De uitvinding zal in het onderstaande aan de hand van de figuren nader worden toegelicht.

Figuur 1 toont schematisch een eerste uitvoeringsvorm van een inrichting volgens de uitvinding.

Figuur 2 toont schematisch een tweede uitvoeringsvorm van een inrichting volgens de uitvinding.

Figuur 3 toont schematisch een virtueel privaat netwerk volgens de uitvinding.

De in figuur 1 schematisch weergegeven inrichting 1, die bijvoorbeeld een telefoontoestel kan zijn, omvat een besturingseenheid 2, een haakcontactdetector 3, een toetsenbord 4, een hoorn 5, een buffer 6, een DTMF-generator 7, een nummergeheugen 8, een suppressor 9, een kiestoongenerator 10, een signaaldetector 11, een verbindingslijn 12, een schakelaar 13 en een beltoongever 14. Signaalverbindingen zijn in figuur 1 met ononderbroken, besturingsverbindingen met onderbroken lijnen weergegeven.

De hoorn 5, die is voorzien van een microfoon en een luidspreker (niet getoond), vormt de communicatiemiddelen voor het communiceren met een gebruiker. De hoorn 5 is door middel van de verbindingslijn 12, die voor communicatie (bijvoorbeeld spraak) in twee richtingen wordt gebruikt, via de suppressor 9 en de schakelaar 13 verbonden met het aansluitpunt C. Via dit aansluitpunt C wordt door middel van een externe verbindingslijn (niet getoond) een verbinding met een communicatienetwerk (niet getoond) tot stand gebracht. De suppressor 9 onderdrukt DTMF-tonen in de richting van de hoorn 5 en de kiestoon in de richting van het externe communicatienetwerk. De schakelaar 13 is in rust geopend.

De haakcontactdetector 3, die een op de aanwezigheid van de hoorn 5 reagerende schakelaar kan omvatten, vormt de activeringsmiddelen voor het activeren van de inrichting 1. Het opnemen van de hoorn (of het indrukken van een activeringstoets) veroorzaakt een activeringssignaal, dat aan de besturingseenheid 2 wordt toegevoerd.

Het toetsenbord 4, dat eventueel door een kiesschijf kan worden vervangen, vormt de invoermiddelen voor het invoeren van kiesinformatie. De ingevoerde kiesinformatie (kiescijfers) wordt toegevoerd aan zowel de buffer 6 als de besturingseenheid 2.

De DTMF-generator 7 vormt de afgeefmiddelen voor het afgeven van kiesinformatie aan een communicatienetwerk. De kiescijfers worden in de vorm van kiessignalen (DTMF) via de suppressor 9, de schakelaar 13 en het aansluitpunt C aan het communicatienetwerk toegevoerd.

Zodra de besturingseenheid 2 van de haakcontactdetector 3 een activeringssignaal ontvangt, geeft de besturingseenheid 2 aan de schakelaar 13 een besturingssignaal af, waarop deze sluit (dit sluiten wordt door het communicatienetwerk gedetecteerd en verwerkt als een aanvraag voor een communicatieverbinding). Tevens geeft de besturingseenheid 2 aan het nummergeheugen 8 een besturingssignaal af. In dit nummergeheugen 8 ligt tenminste één toegangscode, dat wil zeggen een toegangsnummer met eventueel een identificatiecode, van een VPN-centrale opgeslagen. Deze toegangscode wordt toegevoerd aan de DTMF-generator 7, die de (kies)cijfers van de code omzet in DTMF-tonen. De aldus opgewekte kiessignalen worden via de suppressor 9, de verbindingslijn 12 en de schakelaar 13 aan het, op het aansluitpunt C aangesloten, communicatienetwerk aangeboden. Hierop zal het communicatienetwerk een verbinding met het VPN tot stand brengen. Tijdens het afgeven van de toegangscode wordt door de kiestoongenerator 10 een kiestoon op de lijn 12 gezet en in de hoorn 5 hoorbaar gemaakt, zodat de gebruiker weet dat de inrichting aktief is en dat hij (verdere) kiesinformatie kan invoeren.

Aangezien het in de praktijk enige tijd kan kosten voordat het communicatienetwerk, in het bijzonder de betreffende centrale waarop de inrichting met een externe verbindingslijn is aangesloten, gereed is om kiesinformatie te ontvangen, wordt het nummergeheugen 8 bij voorkeur niet onmiddellijk na het ontvangen van een activeringssignaal aangestuurd, maar nadat ofwel een voorafbepaalde tijd Tl (bijvoorbeeld twee seconden) verstreken is, of de signaaldetector 11 een detectiesignaal afgeeft. Dit detectiesignaal, dat vanuit de signaaldetector 11 aan de besturingseenheid 2 wordt toegevoerd, geeft de detectie aan van de kiestoon die door de betreffende centrale wordt gegenereerd.

Na het afgeven van (althans een gedeelte van) de toegangscode van het VPN kan het in de praktijk enige tijd duren voordat verdere kiesinformatie aan het VPN kan worden afgegeven. Deze benodigde tijd kan worden beïnvloed door eventuele autorisatieroutines. Daarom verdient het in vele gevallen aanbeveling om, nadat de toegangscode geheel is afgegeven, niet direct eventuele verdere, in de buffer 6 opgeslagen, kiesinformatie af te geven, maar te wachten tot vanuit het VPN een bepaald signaal (alarmering) is ontvangen, waarbij dit signaal door de signaaldetector 11 kan worden gedetecteerd. Als alternatief kan een voorafbepaalde tijd T2 worden gewacht, waarbij T2 bijvoorbeeld twee seconden kan bedragen maar bij voorkeur instelbaar is, eventueel vanuit het VPN. In sommige VPN's komt een derde kiestoon voor, bijvoorbeeld tijdens of na het identificatieproces. In dat geval kan het raadzaam zijn een voorafbepaalde tijd T3 te wachten, dan wel het optreden van de verdere kiestoon te detecteren. Indien in alle gevallen uitsluitend gebruik wordt gemaakt van het verstrijken van een voorafbepaalde tijd kan de signaaldetector 11 achterwege blijven.

Tijdens het afgeven van de toegangscode gaat de besturingseenheid 2 na, welke toetsen van het toetsenbord ("keypad") 4 worden bediend. Zodra de eerste kiesinformatie (eerste toetsaanslag) door de besturingseenheid 2 wordt gedetecteerd, wordt de kiestoongenerator 10 gedeactiveerd zodat de gebruiker weet dat de ingevoerde kiesinformatie wordt verwerkt. Zolang de inrichting bezig is met het afgeven van het toegangsnummer wordt de door de gebruiker geselecteerde (ingevoerde of eventueel uit een geactiveerd geheugen uitgelezen) kiesinformatie opgeslagen in de buffer 6. Indien, volgend op het afgeven van het toegangsnummer, alle opgeslagen kiesinformatie is verwerkt, kan eventuele volgende ingevoerde kiesinformatie, die met behulp van het toetsenbord 4 worden ingevoerd, direct aan de DTMF-generator 7 worden toegevoerd. Hiertoe kan de buffer 6 zijn ingericht voor het, onder invloed van de besturingseenheid 2, direct doorgeven van deze kiesinformatie indien de buffer 6 leeg is.

Een voorafbepaalde toets van het standaard toetsenbord, bijvoorbeeld de "0" of de "*", of een aparte, daartoe op het toetsenbord aangebrachte toets, vormt de onderbrekingstoets ("escape"), waarmee de gebruiker aangeeft een nummer buiten het VPN te willen kiezen. Indien deze onderbrekingstoets bediend wordt en dus een onderbrekingscode (onderbrekingssignaal) wordt gegenereerd, moet het afgeven van de toegangscode, dat inmiddels kan zijn begonnen, worden afgebroken.

Verder wordt, indien de besturingseenheid 2 de (onderbrekings)code herkent die door de onderbrekingstoets is afgegeven, de buffer 6 gewist en wordt de schakelaar 13 geopend teneinde de inmiddels gedeeltelijk opgebouwde verbinding met het VPN af te breken. Verder wordt de kiestoongenerator 10 geactiveerd om aan de gebruiker aan te geven dat kiesinformatie ingevoerd kan worden. Bij voorkeur is de onderbrekingscode in de besturingseenheid 2 opgeslagen, waarbij de besturingseenheid 2 van vergelijkingsmiddelen (bijvoorbeeld logische poorten) kan zijn voorzien teneinde de opgeslagen en de ontvangen codes te vergelijken.

Kiescijfers, die na de onderbrekingscode worden ingevoerd, worden in de buffer 6 opgeslagen. Zodra de eerste kiesinformatie (eerste toetsaanslag) door de besturingseenheid 2 wordt gedetecteerd, wordt de kiestoongenerator 10 gedeactiveerd zodat de gebruiker weet dat de ingevoerde kiesinformatie wordt verwerkt. Na een voorafbepaalde tijd T4, bijvoorbeeld eveneens twee seconden, wordt de schakelaar 13 gesloten teneinde opnieuw een verbinding op te bouwen. Na opnieuw een voorafbepaalde tijd Tl, of nadat de signaaldetector daartoe een signaal heeft afgegeven, wordt de kiestoongenerator 10 zonodig alsnog uitgeschakeld of worden de eventueel in de buffer 6 opgeslagen codes (kiescijfers) toegevoerd aan de DTMF-generator 7, die deze codes orazet in DTMF-signalen die op hun beurt via het aansluitpunt C aan het communicatiestelsel worden toegevoerd. Indien alle opgeslagen codes zijn verwerkt kunnen eventuele volgende codes (kiescijfers), die met behulp van het toetsenbord 4 worden ingevoerd, direct aan de DTMF-generator worden toegevoerd. Hiertoe kan de buffer 6 zijn ingericht voor het, onder invloed van de besturingseenheid 2, direct doorvoeren van deze codes indien de buffer 6 leeg is. Nadat alle ingevoerde codes zijn verwerkt, kan de inrichting 1 (bijvoorbeeld een telefoon- of faxtoestel) op bekende wijze worden gebruikt.

Binnenkomende oproepen activeren de beltoongever IA, die een bel, zoemer en/of indicatielamp kan omvatten. Indien de gebruiker de hoorn 5 opneemt (dan wel de activeringsmiddelen op andere wijze bedient) wordt de schakelaar 13 onder invloed van de besturingseenheid 2 gesloten. Met voordeel kan de beltoongever IA, in het geval van een binnenkomende oproep, een signaal aan de besturingseenheid 2 afgeven, zodat de besturingseenheid op een geschikte besturingsroutine (behandelen binnenkomende oproep) kan overschakelen. Bij een dergelijke besturingsroutine worden conflicterende situaties voorkomen, zoals het activeren van de kiestoongenerator 10 bij een binnenkomende oproep.

In aanvulling op de in figuur 1 genoemde componenten kan het nummergeheugen 8 vaak gebruikte kiesinformatie bevatten, waarbij deze opgeslagen kiesinformatie via het toetsenbord A en de besturingseenheid 2 kan worden opgeroepen.

De communicatie-inrichting 1 van figuur 1 kan uit gebruikelijke, in de handel verkrijgbare componenten zijn opgebouwd. De besturingseenheid 2 kan door een microprocessor met bijbehorend geheugen worden gevormd. Het nummergeheugen 8 kan door een geschikt halfgeleidergeheugen, bijvoorbeeld een RAM-geheugen, worden gevormd.

De buffer 6 kan een schuifregister omvatten. In het geval van bijvoorbeeld een faxapparaat kan naast de hoorn 5 tevens een inlees-en/of afdrukeenheid zijn verschaft. In een geschikte behuizing (niet getoond) zijn bij voorkeur alle in figuur 1 getoonde componenten, met eventuele uitzondering van de hoorn 5, opgenomen. Daarbij kan in de behuizing tevens een geschikte elektrische voeding voor de elektronische schakelingen zijn opgenomen, bijvoorbeeld in de vorm van een batterij.

Het zal duidelijk zijn dat, hoewel in figuur 1 een telefoontoestel als voorbeeld van een communicatie-inrichting is getoond, de uitvindingsgedachte ook kan worden toegepast op andere communicatie-inrichtingen, zoals fax-apparaten en beeldtelefoons, of combinaties van bijvoorbeeld telefoon- en fax-apparaten.

De in figuur 2 schematisch weergegeven communicatie-inrichting bestaat in wezen uit twee delen. Een conventionele communicatie-inrichting (bijvoorbeeld een telefoontoestel) 20 is via een verbindingsinrichting 21 op een communicatienetwerk (telefoonnetwerk) aangesloten. Daarbij is de verbindingsinrichting 21 bij voorkeur als apart (voorschakel)kastje uitgevoerd.

De opbouw van verbindingsinrichting 21 vertoont overeenkomsten met die van de inrichting 1 van figuur 1. Functioneel is de inrichting 21, in combinatie met de daarop aangesloten inrichting 20, equivalent aan de inrichting 1 van figuur 1. De inrichting 21 omvat een besturingseenheid 22, die via besturingslijnen (in figuur 2 aangegeven met onderbroken lijnen) met onder meer een haakcontactdetector 23, een buffer 26, een nummergeheugen 28, een kiestoongenerator 30, een signaaldetector 31, een eerste schakelaar 33 en een tweede schakelaar 34 is verbonden. Een verbindingslijn 32 verbindt de communicatie-inrichting 20 met het aansluitpunt P voor het aansluiten van een externe verbindingslijn en het maken van een verbinding met een centrale. In de verbindingslijn 32 zijn de schakelaars 33 en 34 en de haakcontactdetector (activeringsmiddelen) 23 opgenomen. Verder omvat de inrichting 21 een DTMF-zender 27 en een DTMF-ontvanger 35, die via de buffer 26 zijn gekoppeld. Een (optioneel aanwezig) laagdoorlaatfilter 39 is parallel aan de schakelaar 33 aangebracht.

De werking van de inrichting 21 is alsvolgt. In rusttoestand is de schakelaar 33 geopend en de schakelaar 34 gesloten. De buffer 26, die bij voorkeur als een FIFO-buffer (First In First Out) is uitgevoerd en bijvoorbeeld een schuifregister kan omvatten, is in rust leeg. De toegangscode van het VPN is in het nummergeheugen 28 geladen.

Indien een gebruiker de hoorn van de telefoon 20 opneemt, zal (tenminste in conventionele telefooninstallaties) door de lijn 32 een gelijkstroom gaan lopen. Het filter 39 is daarbij zodanig ontworpen, dat gelijkstroom wel en wisselstroom (kiespulsen, spraak, kiestoon) niet wordt doorgelaten. Deze gelijkstroom wordt gedetecteerd door de haakcontactdetector 23, die conventioneel uit een weerstand en daaraan parallel geschakelde spanningdetectiemiddelen bestaat, waarop aan de besturingseenheid 22 een detectiesignaal wordt afgegeven. Hierop zal de kiestoongenerator 30, onder invloed van de besturingseenheid 22, een kiestoon genereren. Door de inrichting 20 afgegeven kiesimpulsen worden achtereenvolgens door de DTMF-ontvanger 35 ontvangen en in digitale codes omgezet, waarna deze codes in de buffer 26 worden opgeslagen. Zodra de eerste code (eerste toetsaanslag) door de besturingseenheid 22 wordt gedetecteerd, wordt de kiestoongenerator 30 gedeactiveerd zodat de gebruiker weet dat de ingevoerde kiesinformatie wordt verwerkt. De codes worden ook toegevoerd aan de besturingseenheid 22, die deze vergelijkt met een voorafbepaalde, bij voorkeur vast opgeslagen, onderbrekingscode. Deze onderbrekingscode is bijvoorbeeld de code, die overeenkomt met het kiescijfer "0".

Bij het activeren van de inrichting kan derhalve, zolang geen onderbrekingscode optreedt, de toegangscode direct worden afgegeven. Hiertoe geeft, onder invloed van de besturingseenheid 22, het nummergeheugen 28 de betreffende kiescijfers van de toegangscode af aan de DTMF-zender 27, die de kiescijfers omzet in DTMF-pulsen. Via de lijn 32 en het aansluitpunt P worden deze DTMF-pulsen aan de centrale van het achterliggende netwerk (niet getoond) toegevoerd.

Alle kiescijfers, die tijdens het afgeven van de toegangscode worden ontvangen, worden via de DTMF-ontvanger 35 opgeslagen in de buffer 26. Nadat de toegangscode is afgegeven, bijvoorbeeld na een bepaalde tijd T4 of nadat een bepaald signalering van het VPN door de signaaldetector 31 is gedetecteerd, kunnen de opgeslagen kiescijfers uit de buffer 26 worden uitgelezen en eveneens aan de DTMF-zender 27 worden toegevoerd. Op deze wijze worden de opgeslagen kiescijfers, evenals de toegangscode, aan het communicatienetwerk toegevoerd.

Het verbreken van de verbinding wordt wederom door de haakcontactdetector 23 gedetecteerd, waarna de inrichting 21 in de rusttoestand terugkeert.

Indien een kiescijfer gelijk is aan de onderbrekingscode (de gebruiker kiest een nummer buiten het VPN) dient het afgeven van de toegangscode te worden stopgezet en dient een eventueel reeds opgebouwde verbinding te worden verbroken door het openen van de schakelaar 33. Kiescijfers, die na de onderbrekingscode door de gebruiker worden ingevoerd en dus door de inrichting 20 worden afgegeven, dienen (via het punt P) aan het achterliggende netwerk te worden doorgegeven. Hiertoe dient de schakelaar 33 weer te worden gesloten en dient de kiestoongenerator 30 te worden gedeactiveerd.

Kiescijfers, die direct na de onderbrekingscode worden ingevoerd, kunnen verloren gaan doordat de schakelaar 33 niet tijdig (opnieuw) is gesloten en/of niet tijdig een nieuwe verbinding (kiestoon) tot stand is gekomen. Hiertoe kunnen de kiescijfers in de buffer 26 tijdelijk worden opgeslagen. Daarbij kan de schakelaar 33 worden gesloten en de kiestoongenerator geactiveerd blijven totdat een verbinding tot stand is gekomen. Dit laatste kan worden gedetecteerd met de signaaldetector 31. Vervolgens kunnen de kiescijfers, via de DTMF-ontvanger 35 en de buffer 36, door de DTMF-zender 27 worden afgegeven.

Het verbreken van de verbinding na afloop van een gesprek, bijvoorbeeld doordat de gebruiker de hoorn van het toestel 20 neerlegt, wordt gedetecteerd door de haakcontactdetector 23, die daarop een detectiesignaal afgeeft aan de besturingseenheid 22. Als reactie op dit detectiesignaal keert de inrichting 21 in de rusttoestand terug.

In een mogelijke uitvoeringsvorm wordt, voordat de toegangscode aan het netwerk wordt afgegeven, eerst nagegaan of een onderbrekingscode is ingevoerd. Hierbij kan de toegangscode pas worden afgegeven indien de onderbrekingscode niet aan het begin van het gekozen nummer is opgetreden (controle op eerste kiescijfer), maar ook pas indien in alle ingevoerde kiescijfers geen onderbrekingscode voorkomt (controle op alle kiescijfers, dat wil zeggen een voorafbepaald aantal of het binnen een voorafbepaalde tijd ingevoerde aantal). Het eerste geval leidt tot een sneller opgebouwde verbinding. Het tweede geval is voordelig indien de gebruiker zich tijdens het invoeren van kiescijfers bedenkt en alsnog besluit een nummer buiten het VPN te kiezen.

Zoals aan de hand van figuur 2 is beschreven, is het mogelijk de inrichting 21 zodanig uit te voeren dat de kiesinformatie, te weten de toegangscode, in eerste instantie wel aan het netwerk wordt doorgegeven, dat wil zeggen zonder controle op een onderbrekingscode, en dat de aldus gedeeltelijk opgebouwde verbinding wordt verbroken (bijvoorbeeld door het openen van de schakelaar 33) indien een onderbrekingscode wordt gedetecteerd. Dit heeft het voordeel dat een verbinding met het VPN sneller tot stand wordt gebracht. Anderzijds wordt in dat geval door de betreffende centrale van het netwerk soms onnodig een (begin van een) verbinding opgebouwd.

Uiteraard kan de inrichting 1 van figuur 1 ook zodanig worden uitgevoerd dat de controle op de onderbrekingscode alleen op het eerste kiescijfer plaatsvindt, of dat de toegangscode naar keuze direct wordt afgegeven (dat wil zeggen meteen bij het activeren van de inrichting) of pas na het invoeren van één of meer kiescijfers.

Het in figuur 3 schematisch weergegeven virtuele private netwerk 100 omvat een centrale 101, interne abonneelijnen 102 en daarop aangesloten communicatie-inrichtingen (zoals telefoontoestellen) 103. Via een lijn 109 is het VPN 100 aangesloten op een extern netwerk 110 met externe centrales 111 en lila, externe abonneelijnen 112 en daarop aangesloten communicatie-inrichtingen (zoals telefoontoestellen) 113. Het virtuele private netwerk 100 kan, behalve de weergegeven centrale 101, meerdere centrales omvatten.

In het weergegeven voorbeeld is de communicatie-inrichting 113' een inrichting zoals in figuur 1 is getoond. Met behulp van deze inrichting 113' kan een gebruiker op eenvoudige wijze toegang tot het VPN verkrijgen doordat de inrichting steeds automatisch het toegangsnummer van het VPN kiest. Daardoor ontstaat voor de gebruiker de indruk dat hij deel uitmaakt van het VPN. Indien de gebruiker een abonnee wil bereiken, die niet deel uitmaakt van het VPN, kiest hij een voorafbepaalde code, bijvoorbeeld "0", waarop hij verbinding krijgt met de centrale 111 en niet, zoals anders het geval is, met de centrale 101.

Het zal duidelijk zijn dat, hoewel in figuur 3 een directe verbinding 109 tussen de centrale 111 en de VPN-centrale 101 is weergegeven, in de praktijk in deze verbinding meerdere, hier niet weergegeven, centrales of andere tussenposten kunnen zijn opgenomen.

Het zogenaamde VPN-platform (101 in figuur 3) kan worden gevormd door een gebruikelijke huiscentrale, maar ook door een daartoe ingerichte openbare centrale. Vanuit het VPN 100 kunnen communicatie-inrichtingen, zoals de inrichting 113', op eenvoudige wijze worden bereikt door een nummerconversie in de huiscentrale, dat wil zeggen aan het verkorte nummer wordt door de centrale en extensie toegevoegd, zodanig dat het betreffende externe nummer ontstaat.

Het zal deskundigen duidelijk zijn dat de uitvinding niet beperkt is tot de weergegeven uitvoeringsvoorbeelden en dat vele wijzigingen en aanvullingen mogelijk zijn zonder buiten het kader van de uitvinding te treden. Zo kan de uitvinding niet alleen toepassing vinden in gebruikelijke telefoonnetwerken, maar ook in andere telecommunicatienetwerken, zoals ISDN-netwerken.

Claims (17)

1. Communicatie-inrichting, omvattende communicatiemiddelen voor het communiceren met een gebruiker, invoermiddelen voor het invoeren van kiesinformatie, afgeefmiddelen voor het afgeven van kiesinformatie aan een communicatienetwerk, en activeringsmiddelen voor het activeren van de inrichting, met het kenmerk, dat de afgiftemiddelen zijn ingericht voor het, in respons op de activeringsmiddelen, afgeven van een toegangscode van een privaat netwerk.

2. Communicatie-inrichting volgens conclusie 1, waarin de toegangscode een toegangsnummer en een identificatiecode omvat.

3. Communicatie-inrichting volgens conclusie 1 of 2, waarin de activeringsmiddelen een haakcontact of een activeringstoets omvatten.

4. Communicatie-inrichting volgens conclusie 1, 2 of 3, waarin de middelen voor het afgeven van kiesinformatie zijn ingericht voor het onderbreken van het afgeven van de toegangscode in respons op een onderbrekingssignaal.

5. Communicatie-inrichting volgens conclusie 4, waarin de invoermiddelen zijn ingericht voor het opwekken van het onderbrekingssignaal.

6. Communicatie-inrichting volgens een van de voorgaande conclusies, voorzien van middelen voor het, voorafgaande aan het afgeven van de toegangscode, controleren op het optreden van een onderbrekingssignaal tijdens het invoeren van kiesinformatie.

7. Communicatie-inrichting volgens een van de voorgaande conclusies, voorzien van middelen voor het tijdelijk opslaan van tijdens het afgeven van de toegangscode ingevoerde kiesinformatie.

8. Communicatie-inrichting volgens een van de voorgaande conclusies, voorzien van middelen voor beeldtelefonie en/of fax-communicatie.

9. Communicatie-inrichting volgens een van de voorgaande . conclusies, waarin de toegangscode instelbaar is.

10. Communicatie-inrichting volgens een van de voorgaande conclusies, waarin de afgiftemiddelen tevens zijn ingericht voor het, in respons op de activeringsmiddelen, afgeven van andere kiesinformatie dan de tenminste ene toegangscode van een privaat netwerk, en waarbij de afgiftemiddelen bij voorkeur programmeerbaar zijn.

11. Inrichting voor het afgeven van kiesinformatie, voor gebruik in combinatie met een communicatie-inrichting zoals een telefoontoestel, omvattende middelen voor het detecteren van een activeringssignaal van de communicatie-inrichting en middelen voor het, in respons op het activeringssignaal, afgeven van een toegangscode van een privaat netwerk.

12. Inrichting volgens conclusie 11, waarin de detectiemiddelen zijn ingericht voor het detecteren van een oproepsignaal voor het tot stand brengen van een verbinding.

13. Inrichting volgens conclusie 11 of 12, voorzien van middelen voor het, in respons op het detecteren van een onderbrekingscode, onderbreken van het afgeven van de toegangscode en het opbouwen van een vrije verbinding. IA. Inrichting volgens conclusie 13, voorzien van middelen voor het, voorafgaande aan het afgeven van de toegangscode, controleren op het optreden van een onderbrekingssignaal.

15. Inrichting volgens een van de conclusies 11 tot en met IA, voorzien van middelen voor het tijdelijk opslaan van tijdens het afgeven van de toegangscode ingevoerde kiesinformatie.

16. Inrichting volgens een van de conclusies 11 tot en met 15, waarin de toegangscode een toegangsnummer en een identificatiecode omvat.

17. Inrichting volgens een van de conclusies 11 tot en met 16, waarin de toegangscode instelbaar is.

18. Communicatiestelsel, voorzien van tenminste een inrichting volgens een van de voorgaande conclusies.