NL9400706A - Werkwijze voor het blind bevestigen van plaatvormige delen aan wanden en dergelijke en plaatvormige delen en bouten met voorzieningen daartoe. - Google Patents

Description

Werkwijze voor het blind bevestigen van plaatvormige delen aan wanden en dereeliike en plaatvormige delen, en bouten met voorzieningen daartoe.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het met behulp van een bout met kop blind bevestigen van een plaatvormig deel aan een daarachter aanwezige constructie, zoals een wand of een ankerdeel, waarbij in de achterwand van het deel tot op een zekere afstand vanaf de voorwand ervan een ronde uitsparing wordt aangebracht. In die uitsparing wordt dan een bout gebracht, die in de uitsparing met zijn ene einde vast verbonden is met het plaatvormige deel en met zijn andere einde is bevestigd aan de wand of dergelijke.

Een dergelijke werkwijze wordt bijvoorbeeld toegepast bij het bekleden van wanden van ruimten. De betreffende platen bestaan in het algemeen uit homogeen hard plastic materiaal, zoals het materiaal, bekend onder de merknaam 'TRESPA'.

Met 'blind bevestigen' wordt hier bedoeld: het zodanig bevestigen van de platen, dat vanaf de voorkant van het plaatvormige deel de bevestigingsmiddelen niet te zien zijn. Een bekende wijze van blind bevestigen is bijvoorbeeld lijmen.

Veelal worden dergelijke platen tegen een wand of ander lichaam, zoals een deel van een ankerconstructie, bevestigd met behulp van bouten. Een bekende werkwijze is dan om vanaf de achterkant van de plaat daarin over een deel van de dikte van de plaat een gat te maken, waarin een plug wordt aangebracht. In die plug, bijvoorbeeld een hulsvormig deel met inwendige schroefdraad, wordt dan een bout gebracht/geschroefd, waarmee de plaat wordt vastgezet. Ook is het onder omstandigheden (bij dikke platen) mogelijk om zonder plug te werken; de bout tapt dan zijn eigen draad in de wand van de uitsparing.

Van belang bij een dergelijke bevestiging is de z.g. uittrek-waarde, d.w.z. de kracht, werkend loodrecht op het oppervlak, waarbij de bevestiging wordt verbroken. Dit laatste zal in het algemeen betekenen, dat in het plaatmateriaal scheuren gaan optreden, zodat het uitbreekt. Aan de uittrekwaarde van dergelijke bevestigingen wordt in het algemeen de eis gesteld, dat die tenminste ca. 1600 N bedraagt.

Om aan de genoemde eis voor de uittrekwaarde te kunnen voldoen, zal het plaatmateriaal een bepaalde minimumdikte moeten hebben: vóór de aan te brengen uitsparing, dus tussen de voorwand van de plaat en de bodem van de uitsparing, dient een materiaaldikte van tenminste 2 mm over te blijven en de diepte waarover de plug in de uitsparing moet steken dient, om aan de eisen m.b.t. de uittrekwaarde te kunnen voldoen, tenminste 6 mm te bedragen. De plaat dient dus tenminste ca. 8 mm dik te zijn. Wanneer niet van een plug gebruik wordt gemaakt, maar de bout direct in het plaatdeel wordt geschroefd, zal, om aan de gestelde eisen met betrekking tot de uittrekwaarde te voldoen, de diepte van de uitsparing tenminste 2 of meer mm extra moeten bedragen en zal de plaatdikte dus tenminste 10 mm moeten bedragen.

De uitvinding heeft tot doel om bij het met behulp van bouten bevestigen van platen als hier bedoeld, dunnere platen te kunnen toepassen, terwijl toch de uittrekwaarde aan de gestelde minimumeisen voldoet.

De werkwijze volgens de uitvinding vertoont daartoe het kenmerk dat de uitsparing een diameter heeft, zodanig, dat hij de in radiale richting buiten de bout uitstekende kop kan doorlaten en een diepte heeft, die groter is dan de in de asrichting van de bout geziene dikte van de kop; dat vanuit die uitsparing in althans één radiale richting in de plaat een sleuf wordt gefreesd met eenzelfde diepte als de uitsparing zelf en met een breedte, die ter plaatse van de bodem circa gelijk is aan, althans niet kleiner is dan de diameter van de uitsparing en waarvan de wanden vanaf die bodem, of vanaf een bepaalde hoogte daarboven, naar de achterwand toe schuin naar elkaar toelopen, in de achterwand een opening met een breedte, iets groter dan diameter van de bout openlatend, terwijl het zijdelingse oppervlak van de kop, naar de bout toe conisch toeloopt onder een hoek, circa gelijk aan die welke de helling van de wanden van de sleuf bepaalt. De bout wordt dan met zijn kop in de uitsparing geplaatst en wordt met zijn kop in de sleuf geschoven, waarna het plaatdeel met behulp van een met de schroefdraad om het uit de sleuf stekende boutdeel samenwerkende moer aan een achterliggende lichaam of aan een wand kan worden bevestigd.

Essentieel voor deze werkwijze is de schuine stand van de wanden van de sleuf in combinatie met het conisch toelopende oppervlak van de kop van de bout. Wanneer die wanden loodrecht op het achtervlak van het plaatvormige deel zouden lopen, zouden, om eenzelfde uittrekwaarde te realiseren, de stroken plaatmateriaal boven de onderin de sleuf, ter weerszijden door wegfresen verkregen ruimten die dienen om het overstekende deel van de kop te bevatten, zo dik moeten zijn, dat de be- oogde winst in dikte van de plaat niet wordt verkregen. Optimale resultaten worden bereikt bij een schuinstand van de wanden van 45°.

Van belang is uiteraard, dat het conische oppervlak van de kop van de bout zoveel mogelijk aanligt tegen de schuine wanden van de sleuf en dat dus de conushoek en de hoek waaronder die wanden staan ten opzichte van verticaal gedachte wanden, met elkaar corresponderen. Veelal is het gewenst plaatdelen te bevestigen met behulp van twee of meer bouten. In die gevallen is het van voordeel wanneer, vanaf de uitsparing waarin de kop van de bout wordt gebracht, twee of meer sleuven worden aangebracht. Bijvoorbeeld, in het geval van twee bevestigingsbouten: twee, zich in eikaars verlengde uitstrekkende sleuven.

De uitvinding omvat tevens plaatvormige delen die zijn voorzien van uitsparingen en sleuven met schuine wanden als hiervoor beschreven, zodat ze met behulp van bouten met een in de lengterichting van de bout over althans een deel van het kopgedeelte conisch gevormd zijdelings oppervlak, kunnen worden bevestigd aan een achter het deel aanwezige wand, een ankerdeel of dergelijke. Daarbij is bij voorkeur de schuinstand van de wanden 45° ten opzichte van een loodrechte wand.

Wanneer op bouten, aangebracht in een plaatvormig deel als hiervoor beschreven, moeren moeten worden gedraaid en het deel daarmee moet worden bevestigd, is het van belang te voorkomen dat bij het opdraaien van de moeren, de bouten gaan meedraaien. Daartoe moet een bout, die in een constructie volgens de uitvinding wordt gebruikt, bij voorkeur zijn voorzien van middelen om dat meedraaien, althans na een eventuele initiële kleine meedraaiïng, te beletten.

In een voorkeursuitvoering volgens de uitvinding is daartoe op de conische mantel van de kop een nokje aanwezig, in radiale en axiale richting buiten de mantel uitstekend, zó gedimensioneerd, dat het bij draaiing van de bout stuit tegen de schuine wanden van een sleuf, nadat de kop daarin is gebracht.

Een andere voorkeursuitvoering van een bout die niet kan meedraaien bij het erop draaien van een moer, is die, waarbij de kop, althans op enige afstand van de voorkant ervan, loodrecht op de as van de bout een min of meer ovale vorm heeft, met een lange as die groter is dan de afstand van de tegenover elkaar gelegen schuine wanden van de sleuf ter plaatse. In het bijzonder vertoont de genoemde doorsnede twee in de richting van de korte as tegenover elkaar gelegen rechte zijden.

Uitvoeringsvoorbeeld

Experimenteel werden aan TRESPA-platen de volgende uittrekwaarden gemeten met behulp van bouten van 6 mm diameter: aan een plaat van 8 mm dik, waarin van buitenaf, in de achterwand een bout is geschroefd, in een tevoren in een uitsparing in die achterwand aangebracht plug. De uitsparing liep door tot 2 mm vanaf de voorwand van de plaat:

Uittrekwaarde: 2200 N (± 350 N) aan een plaat van 6 mm dik, overigens zelfde constructies Uittrekwaarde: 1100 N (± 350 N) aan een plaat van 6 mm dik en voorzien van een uitsparing met sleuf volgens de uitvinding:

Uittrekwaarde: 2180 N (± 350 N) aan een plaat van 8 mm dik en voorzien van uitsparing en sleuf volgens de uitvinding:

Uittrekwaarde: meer dan 3000 N.

De voordelen van de werkwijze en van het gebruik van de plaatdelen en bouten volgens de uitvinding zijn evident: een besparing op materiaal, zowel van plaatmateriaal als van pluggen, terwijl tevens wordt bespaard op arbeidstijd.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de tekening, waarin:

Fig.l een doorsnede is door een plaatdeel, dat op twee plaatsen is bevestigd volgens de uitvinding;

Fig.2 een freeskop met beitel toont waarmee een uitsparing cn sleuven volgens de uitvinding worden aangebracht;

Fig.3 een doorsnede door de plaat, loodrecht op een sleuf toont; Fig.4 en Fig.5 een bout met stuitnok tonen volgens de uitvinding;

Fig.4 in langsdoorsnede en Fig.5 in onderaanzicht.

Fig.6 een bovenaanzicht toont van uitsparing en sleuven in de achterwand.

In Fig.l is plaatdeel 1 op de wijze volgens de uitvinding bevestigd aan achter dat deel aanwezige (wand)delen 2 en 3. Het wanddeel 2 is met behulp van de bout 4 met kop 5 direct aan het plaatdeel 1 bevestigd; bij het wanddeel 3 is de bevestiging indirect, namelijk via een z.g. plaathaak 6. De dikte 7 van het plaatmateriaal vóór de kop bedraagt de vereiste 2 mm en bij de gekozen bevestigingsmethode volgens de uitvinding is bij een uittrekwaarde van tenminste 1600 N, een dikte van de plaat van 6 mm voldoende - of anders gezegd: kan een plaatdeel met een dikte van 6 mm aan delen 2 respectievelijk 3 voldoende stevig worden bevestigd.

In Fig.2 wordt nader aangegeven hoe vanaf de achterwand 8 van het plaatdeel 1, daarin een uitsparing 11 wordt aangebracht, waarin de kop 5 van de bout 4 wordt geplaatst, en hoe deze uitsparing 11 er uitziet. Met behulp van de freeskop 9 met beitel 10 wordt de uitsparing 11 aangebracht, met een diameter 12 die tenminste gelijk is aan de diameter van de kop 5 van de bout 4. Onder de bodem 13 van de uitsparing 11 blijft een hoeveelheid materiaal met een dikte 14 intact.

Vanuit de aldus verkregen uitsparing 11 wordt de frees, die aan zijn uiteinde een conisch oppervlak 15 vertoont in radiale richting, dus naar opzij, bewogen. Daarbij ontstaat in de plaat 1, vanaf de uitsparing 11 een sleuf 16, waarvan de loodrechte doorsnede 17 is weergegeven in Fig.3: een sleuf, waarvan twee tegenover elkaar gelegen wanden 18 en 19, gerekend vanaf de bodem 13 (in het getekende geval vanaf een hoogte 20 vanaf de bodem 13), schuin naar elkaar toelopen.

In Fig.6 is aangegeven hoe het oppervlak van de achterwand 8 van de plaat 1 er uitziet: de ronde uitsparing 11 met - in het getekende geval - twee in eikaars verlengde liggende sleuven 16. Ter weerszijden van de sleuven 16 en gezien vanaf de achterwand van het plaatdeel, lopen de zijwanden 18 en 19 schuin naar buiten toe, zodat de sleuf zich daar ter plaatse verwijdt. In Fig.6 is die verwijding aangegeven met het oppervlak tussen de bovenrand 21 van sleuf 16 en de rand 22 van de bodem 13 van de sleuf 16.

Fig.4 toont een 1 angsdoorsnede door een bout 4 voorzien van schroefdraad 23 en met de kop 5, die volgens de uitvinding samenwerkt met de sleuf 7: de kop 5 wordt in de uitsparing 7 gebracht en van daaruit via de sleuf 16 op de gewenste plaats gebracht. Het zijdelingse, conische oppervlak 24 van de kop 5 ligt daarbij aan tegen de schuine zijvlakken 18 en 19 van de sleuf 16. De hoeken a en β zijn bij voorkeur 45°.

In Fig.4 is ook aangegeven hoe het conische oppervlak 24 is voorzien van een radiaal en axiaal uitstekende nok 25, die voorkomt dat bij het opdraaien van een moer 26 op de bout 4, deze laatste gaat meedraaien: de nok 25 zal na de eerste eventuele draaiing stuiten tegen een van de schuine wanden 18, 19 van de sleuf 16.

Fig.5 toont een onderaanzicht tegen de bout 4 met kop 5 en nok 25 volgens Fig.4.

Fig.6 geeft in een zijaanzicht - vanaf rechts in Fig.l - aan hoe een uitsparing 11 en daarmee corresponderende sleuven 16 in het ach-tervlak van plaatdeel 1 zijn gesitueerd.

Claims (8)

1. Werkwijze voor het met behulp van een bout met kop blind bevestigen van een plaatvormig deel aan een daarachter aanwezige constructie, zoals een wand of een ankerdeel, waarbij in de achterwand van het deel tot op een zekere afstand vanaf de voorwand ervan een ronde uitsparing wordt aangebracht, met het kenmerk dat de uitsparing een diameter heeft, zodanig, dat hij de in radiale richting buiten de bout uitstekende kop kan doorlaten en een diepte heeft, die groter is dan de in de asrichting van de bout geziene dikte van de kop, dat vanuit die uitsparing in althans één radiale richting in de plaat een sleuf wordt gefreesd met eenzelfde diepte als de uitsparing en met een breedte die ter plaatse van de bodem circa gelijk is aan, althans niet kleiner is dan de diameter van de uitsparing en waarvan de wanden vanaf die bodem, of vanaf een bepaalde hoogte daarboven, naar de achterwand van het plaatvormige deel toe schuin naar elkaar toelopen, in de achterwand een opening met een breedte, iets groter dan de diameter van de bout openlatend, terwijl het zijdelingse oppervlak van de kop, naar de bout toe conisch toeloopt onder een hoek, circa gelijk aan die welke de helling van de wanden van de sleuf bepaalt, dat de bout met zijn kop in de uitsparing wordt geplaatst, dat daarna de bout met zijn kop in de sleuf wordt geschoven en dat het deel met behulp van een moer die met het uitstekende deel van de bout samenwerkt, wordt bevestigd.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de sleuf wordt aangebracht ter weerszijden van de uitsparing en dat in de uitsparing achtereenvolgens twee bouten worden gebracht.

3. Plaatvormig deel dat met behulp van een bout met kop blind kan worden bevestigd aan een daarachter geplaatst lichaam, aan een wand of dergelijke, met het kenmerk dat het aan zijn achterwand is voorzien van een uitsparing met een of meer sleuven met in de richting van de achterwand schuin naar elkaar toelopende wanden, zodat het met behulp van een bout met in de lengterichting ervan conisch verlopend buitenoppervlak van de kop, volgens de werkwijze van conclusie 1 of conclusie 2 kan worden bevestigd. h. Plaatvormig deel volgens conclusie 3, met het kenmerk dat de schuine wanden van de sleuf (sleuven) lopen onder een hoek van 45°.

5. Bout met in de lengterichting van de bout conisch verlopende kop, met het kenmerk dat hij wordt gebruikt in samenwerking met een plaatvormig deel volgens conclusie 3 of 4 en daartoe is voorzien van middelen die, eventueel na een korte, initiële draaiing, maken dat hij bij het erop schroeven van moeren, niet kan meedraaien.

6. Bout volgens conclusie 5, met het kenmerk dat het middel ter voorkoming van meedraaien een nokje is op de conische mantel van de kop, dat in radiale en axiale richting uitsteekt en zodanig is gedimensioneerd, dat het bij draaiing van de bout, stuit tegen de schuine wanden van een sleuf.

7. Bout volgens conclusie 5, met het kenmerk dat op enige afstand van de voorkant van de kop de doorsnede erdoor, loodrecht op de as van de bout een min of meer ovale vorm heeft, met een lange as die op die afstand groter is dan de afstand tussen tegenover elkaar gelegen schuine zijden van een sleuf.

8. Bout volgens conclusie 7, met het kenmerk dat de doorsnede door de kop van de bout, vlakbij de voorkant ervan, twee tegenover elkaar gelegen rechte zijden toont.

9. Samenstel van een plaatvormig deel en een bout, een en ander volgens de conclusies 3-8.