NL9302141A - Zonwering. - Google Patents

Description

ZONWERING

De uitvinding heeft betrekking op een zonwering voor in hoofdzaak horizontale vensters.

Met in hoofdzaak horizontale vensters worden bijvoorbeeld lichtkoepels in platte daken of dakramen in licht hellende daken bedoeld.

Hoewel horizontale vensters over het algemeen een zeer goede lichtinval in de daaronder liggende ruimte geven, geven deze ook vrije toegang voor zoninstraling in de ruimte. Hierdoor kan plaatselijk een ongewenst hoge lichtintensiteit ontstaan, terwijl bovendien de verwarming door de directe zoninstraling gewoonlijk ongewenst is.

Gezien deze nadelen is het wel bekend om de horizontale vensters van een laag kalk te voorzien, teneinde directe zoninstraling te voorkomen. De hoeveelheid doorgelaten licht neemt hierdoor echter eveneens sterk af.

De uitvinding beoogt nu een zonwering voor in hoofdzaak horizontale vensters te verschaffen waarmee de directe zoninstraling kan worden voorkomen zonder de hoeveelheid invallend licht in betekenende mate te verminderen.

Bij een zonwering volgens de uitvinding zoals gekenmerkt in conclusie 1, wordt dit doel bereikt. Vanuit de richting van de zon gezien dekken de strookvormige elementen te zamen het gehele venster af, zodat geen directe zondoorstraling door het venster kan optreden. De lichtinval vanuit de recht boven het venster liggende lucht is echter onbelemmerd, zodat toch de gewenste goede en gelijkmatige verlichting van de ruimte onder het venster wordt bereikt.

Volgens een verdere ontwikkeling wordt de maatregel van conclusie 2 toegepast. Directe zoninstraling 's-morgens vroeg of 's-middags laat wordt hierdoor eveneens voorkomen.

Een geschikte uitvoeringsvorm wordt daarbij gekenmerkt in conclusie 3. De strookvormige elementen steunen elkaar zodat met een relatief lichte constructie toch een stevig geheel kan worden verkregen.

Een andere mogelijke uitvoering van de zonwering volgens de uitvinding is gekenmerkt in conclusie 4. Een dergelijke uitvoering is in het bijzonder geschikt voor ronde vensters, zoals ronde dakkoepels.

Dakkoepels worden veelal gebruikt in dubbelwandige uitvoering. Bij dergelijke dakkoepels kan de uitvinding op zeer gunstige wijze zoals gekenmerkt in conclusie 5 worden toegepast.

Een gunstige verdere ontwikkeling is gekenmerkt in conclusie 6. Door de strookvormige elementen zover te verdraaien dat nog juist de directe zoninstraling wordt verhinderd, wordt de maximale lichtinval zonder bezwaarlijke directe zoninstraling bereikt.

Een geschikte uitvoering wordt daarbij gekenmerkt in conclusie 7.

Voor een optimale lichtinval wordt bij voorkeur de maatregel van conclusie 8 toegepast. Met deze maatregel wordt bereikt dat niet alleen het licht van de direct verticaal boven het venster liggende hemel naar binnenvalt, maar ook onder een hoek instralend licht.

Met de maatregel van conclusie 9 wordt bereikt dat verwarming van de ruimte onder het venster in belangrijke mate wordt tegengegaan. Slechts infrarood straling van de hemel verticaal boven het venster kan door het venster in ruimte binnendringen. Onder een hoek instralend infrarood wordt voor het grootste gedeelte geabsorbeerd door het oppervlak van de strookvormige elementen, en bereikt aldus de ruimte onder het venster niet.

De uitvinding zal verder worden toegelicht in de volgende beschrijving aan de hand van enige in de figuren getoonde uitvoeringsvoorbeelden.

Pig. 1 toont een perspectivisch aanzicht van een boven een lichtkoepel opgestelde zonwering volgens de uitvinding.

Pig. 2 toont in zijaanzicht de gedeeltelijke doorsnede volgens pijl II-II in fig. 1.

Pig. 3 toont de doorsnede volgens pijl II-II in perspectivisch aanzicht.

Pig. 4 is een gedeeltelijk weggebroken perspectivisch aanzicht van een andere uitvoeringsvorm van de zonwering volgens de uitvinding.

Fig. 5 toont een andere gunstige uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Pig. 6 toont een verdere ontwikkeling van de zonwering volgens de uitvinding.

Fig. 1 toont een zonwering 1 die opgesteld is boven een lichtkoepel 2 die in een dak 3 van een gebouw is aangebracht. Deze lichtkoepel 2 vormt een in hoofdzaak horizontaal venster met lichtinval van de bovenliggende hemel.

De zonwering 1 voorkomt dat ook directe zonnestralen door het venster in de onderliggende ruimte kunnen dringen.

De zonwering 1 omvat een raamwerk 5 van U-profiel dat wordt ondersteund door vier poten 4. In het raamwerk 5 zijn vier samenstellen 6 gemonteerd van strookvormige elementen .

Zoals de figuren 2 en 3 laten zien omvat elk samenstel 6 een eerste groep strookvormige elementen 7 die zich met hun zijvlakken naar elkaar gekeerd, met in hoofdzaak onderling gelijke afstand uitstrekken. Bij het getoonde uitvoeringsvoorbeeld zijn de strookvormige elementen met hun breedterichting verticaal opgesteld.

De strookvormige elementen 7 zijn onder een zodanige afstand 10 ten opzichte van elkaar aangebracht, dat het quotiënt van de hoogte 11, die in dit geval gelijk is aan de breedte van elk strookvormige element 7, en de afstand 10 ten minste gelijk is aan de tangens van de hoek 8 waaronder de zon bij zijn hoogste stand staat.

Uit fig. 2 zal duidelijk zijn dat bij de hoogste zonnestand, waarbij dus de zon onder de hoek 8 staat, de met de lijn 12 aangeduide zonnestralen nog juist niet recht- streeks tussen de strookvormige elementen 7 door kunnen vallen. Daarentegen is de lichtinval van boven onbelemmerd. Er kan dus een grote hoeveelheid licht tussen de strookvormige elementen 7 door door het venster 2 vallen, doch de directe zoninstraling wordt geblokkeerd. Bij lagere zonnestanden, zoals bijvoorbeeld aangeduid met de hoek 9, kan ook geen directe zoninstraling optreden.

Een vast opgestelde zonwering van het type zoals bijvoorbeeld getoond in fig. 1, zal zodanig worden opgesteld dat de strookvormige elementen 7 zich in de richting oost-west uitstrekken. Dit betekent dat vroeg en laat op de dag de zon meer in het vlak van de strookvormige elementen 7 komt te liggen en dus tussen de strookvormige elementen 7 door kan schijnen. Bij een dergelijke vast opgestelde uitvoering wordt daarom bij voorkeur een tweede groep strookvormige elementen 15 toegepast, die zich dwars op de eerste groep elementen 7 uitstrekt.

Zoals fig. 3 laat zien zijn de strookvormige elementen 15, 7 ter plaatse van de kruising van de strookvormige elementen elk voorzien van zich respectievelijk over de bovenste en de onderste halve hoogte uitstrekkende sleuven en zijn deze stroken 7, 15 in elkaar geschoven. De strookvormige elementen ondersteunen elkaar voor torsiebe-lastingen, zodat een stijf geheel wordt verkregen. De strookvormige elementen kunnen daarbij zeer dun zijn uitgevoerd en zich toch over een aanzienlijke lengte uitstrekken.

De zonwering 20 zoals getoond in fig. 4 maakt gebruik van hetzelfde principe, doch heeft een andere uitvoeringsvorm. Hierbij zijn de strookvormige elementen die zich met hun zijvlakken naar elkaar gekeerd, met in hoofdzaak onderling gelijke afstand uitstrekken, uitgevoerd als concentrische ringen 22. Een dergelijke uitvoering is in het bijzonder geschikt voor toepassing bij een ronde lichtkoepel 21. De onderlinge afstand van de concentrisch opgestelde strookvormige elementen is zodanig dat de zoninstraling onder de hoek 23, die bijvoorbeeld overeen kan komen met de hoogste zonnestand, wordt geblokkeerd.

Indien het gewenst is de strookvormige elementen 22 naar het midden toe hoger te positioneren, bijvoorbeeld ter aanpassing aan de bolle vorm van de lichtkoepel 21, kan het gewenst zijn de hoogte van de strookvormige elementen aan de zuidkant hoger te kiezen dan aan de noordkant danwel de afstand tussen de strookvormige elementen aan de zuidkant kleiner te kiezen dan aan de noordkant. Een andere oplossing is om de hoogte van alle elementen te laten bepalen door de noodzakelijke afstand en hoogte aan de noordkant. Pas dan kan een uniforme constructie worden verkregen.

Fig. 5 toont een op zichzelf bekende dubbelwandige lichtkoepel waarin de uitvinding is geïntegreerd. De lichtkoepel 35 bevat een buitenkoepel 36 en een binnenkoepel 37 met een geringere welving. Tussen de buitenkoepel 36 en de binnenkoepel 37 wordt een tussenruimte gevormd waarin een hoeveelheid lucht is opgesloten die als isolatie dient.

In de ruimte tussen de buitenkoepel 36 en de binnenkoepel 37 is een aantal ringen 38, 39 opgenomen die de strookvormige elementen vormen welke de directe zondoorstraling voorkomen. Het samenstel van buitenkoepel 36, binnenkoepel 37 en daarin opgenomen ringen 38, 39 is als een geheel gemonteerd op een opstand 40, die op een dak is aangebracht.

Getoond wordt een uitvoeringsvorm waarbij de lichtkoepel een vierkant grondvlak heeft. De ringen 38, 39 zullen dienovereenkomstig niet een cirkelvorm hebben maar een rechthoekige vorm met min of meer sterk afgeronde hoeken. De ringen hoeven niet aan een of beide koepels 36, 37 bevestigd te worden. De blijven vanzelf opgesloten in de zijdelings steeds smaller wordende tussenruimte tussen de buitenkoepel 36 en binnenkoepel 37.

Bij de uitvoering van de zonwering 25 zoals getoond in fig. 6 zijn de strookvormige elementen 27 vast opgesteld, terwijl de strookvormige elementen 26 van de andere groep evenwijdig aan hun langsrichting scharnierend zijn gemonteerd. De strookvormige elementen 26 zijn ter plaatse van de kruising met de strookvormige elementen 27 over hun gehele hoogte van een sleuf voorzien en aan de onderkant verbonden met een scharnieras 29. De scharnieras-sen 29 zijn gelagerd in een zijdelings gesteldeel 28.

Op de buiten het gesteldeel 28 uitstekende einden van de scharnierassen 29 zijn armen 30 gemonteerd, die onbeweeglijk met de scharnieras 29 zijn verbonden. De vrije einden van de armen 30 zijn scharnierend verbonden met een bedieningsstang 31. Door het heen en weer bewegen van de bedieningsstang 31 in de richting van de pijl 32 zullen alle strookvormige elementen 26 heen en weer zwenken in de richting van de pijl 33. Hierdoor is het mogelijk om de stand van de strookvormige elementen 26 aan te passen aan de stand van de zon. Bij een lage zonnestand kunnen de strookvormige elementen 26 in fig. 5 gezien verder naar rechts worden gekanteld en bij een hoge zonnestand verder naar links. De in aanmerking te nemen afstand en hoogte van de strookvormige elementen zijn dan vanzelfsprekend de horizontale afstand van de bovenrand van één element tot de onderrand van het volgende element, terwijl de hoogte de verticale hoogte van de elementen in hun schuine stand is.

De aandrijfmiddelen voor het verdraaien van de strookvormige elementen 26 kunnen bijvoorbeeld gekoppeld zijn met een tijdbesturing, die ervoor zorgt dat de strookvormige elementen 26 overeenkomstig de variatie van de zonnestand gedurende de dag, worden verdraaid. Ook een verstelling gedurende het verloop van een jaar, rekening houdend met het verschil in hoogste zonnestand tussen zomer en winter, is mogelijk.

Claims (9)

1. Zonwering voor in hoofdzaak horizontale vensters, omvattende een evenwijdig aan het venster op te stellen samenstel van een groep strookvormige elementen die zich met hun zijvlakken naar elkaar gekeerd, met in hoofdzaak onderling gelijke afstand uitstrekken en waarbij het quotiënt van de hoogte van de elementen en hun onderlinge afstand ten minste gelijk is aan de tangens van de hoek waaronder de zon staat bij zijn hoogste stand.

2. Zonwering volgens conclusie 1, waarbij zich dwars op de eerste groep strookvormige elementen een tweede groep strookvormige elementen uitstrekt.

3. Zonwering volgens conclusie 2, waarbij ter plaatse van de kruising van de strookvormige elementen deze zijn voorzien van zich resp. over de bovenste en onderste halve hoogte uitstrekkende sleuven en in elkaar geschoven zijn.

4. Zonwering volgens conclusie 1, waarbij de strookvormige elementen een aantal concentrische ringen vormen.

5. Zonwering volgens conclusie 4, waarbij het venster een dubbelwandige dakkoepel is en de concentrische ringen van strookvormige elementen opgenomen zijn tussen de twee wanden van de koepel.

6. Zonwering volgens conclusie 1 of 2, waarbij ten minste een aantal strookvormige elementen van een groep evenwijdig aan hun langsrichting scharnierend is gemonteerd en aandrijfmiddelen zijn aangebracht voor het verdraaien van deze elementen.

7. Zonwering volgens conclusie 3, omvattende met het aantal elementen verbonden koppelmiddelen voor het synchroon laten bewegen van alle elementen van het aantal.

8. Zonwering volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij het oppervlak van de strookvormige elementen zichtbaar licht reflecterend is uitgevoerd.

9. Zonwering volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij het oppervlak van de strookvormige elementen infrarood licht absorberend is uitgevoerd.