NL9002394A - Werkwijze en inrichting voor het coderen van gegevens binnen het subcodekanaal van een compact-disc of een laserdisc. - Google Patents

Description

Werkwijze en inrichting voor het coderen van gegevens binnen het subcodekanaal van een compact-disc of een laserdisc.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze en inrichting voor het coderen van grafische gegevens op een audiocompact-disc of een laservideodisc zonder het gedigitaliseerde geluid dat is opgeslagen in het audiohoofdkanaal te beïnvloeden, door gebruik te maken van wat bekend is als het subcodekanaal van de compact-disc of de laserdisc, dat wordt gereserveerd voor informatie anders dan gedigitaliseerde audiogegevens van de compact-disc of de laser-disc. Meer in het bijzonder worden een werkwijze en een inrichting beschreven voor het vormen van een aantal actieve gebieden op elk scherm of beeld dat wordt weergegeven. De technieken zullen worden beschreven aan de hand van het subcodekanaal op audiocompact-disc ’ s, maar hebben een gelijke toepassing bij laservideo-disc's, zoals duidelijk zal zijn voor hen die terzake kundig zijn.

Op dit ogenblik gebruiken compacte audioschijven ("disc's") 95% van hun capaciteit voor het opslaan van gedigitaliseerd geluid, waarbij 5% overblijft voor wat wordt genoemd het subcodekanaal of -gebied. Het subcodekanaal, dat overeenkomt met ongeveer dertig megabyte gegevenscapaci-teit, wordt, voorzover überhaupt gebruikt wordt, gebruikt voor grafische informatie of MIDI-informatie. Teneinde grafische subcodegegevens af te spelen is het noodzakelijk voor een compact-disc-afspeler een grafische decoder te omvatten om de grafische subcodegegevens te decoderen.

Tengevolge van de beperkte bandbreedte, zijn grafische subcodekanaalvoorstellingen niet volledig bewegend video. In plaats daarvan zij zijn stilstaande beelden en tekst die geleidelijk over enige seconden kunnen worden gewijzigd. Elk grafisch "scherm", dat kan zijn samengesteld uit foto's, illustraties en tekst, wordt uit slechts zestien kleuren gevormd, en niet uit de talloze kleuren die beschikbaar zijn voor film- en videobeelden. De keuze van zestien kleuren, uit een spectrum van vierduizendzesennegentig kleuren kan wisselen van scherm tot scherm (zestien grijswaarden kunnen worden vervangen door een spectrum van zestien verschillende kleuren). Echter zijn op een tijdstip slechts zestien kleuren beschikbaar.

Om deze reden kunnen grafische subcodekanaalvoorstellingen niet wedijveren met het gezicht van bewegende beelden of videoclips. Dergelijke grafische voorstellingen verschaffen veeleer een meerwaarde aan de audio op een compact-disc, zoals het benadrukken van informatie over de registratie tijdens het afspelen.

Voorbeelden van het gebruik van grafische subcodekanaalvoorstel- lingen zijn: (i) het schrijven van songteksten op een televisiescherm wanneer zij worden beluisterd, zoveel als de songteksten op een platenhoes; (ii) het vertalen van songteksten in talen anders dan de taal waarin zij worden gezongen; en (iii) het uitleggen wat er gebeurt in de muziek (solisten, timings, contrapunt, ruimtelijke opstelling van de instrumenten), (iv) het verschaffen van een achtergrond aan de luisteraar, (v) het vormen van een verhalende of een abstracte visuele begeleiding bij de muziek, (vi) beelden van de kunstenaar of liefhebbertijdschriftinfor-matie, (vii) het ondertitelen van filmen door het coderen van de grafische voorstellingen over bewegend video afkomstig van een laserdisc.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening waarin: figuur 1 een illustratie is van een enkel subcodepakket dat wordt gebruikt voor het opslaan van één grafische subcode-instructie; figuur 2 een illustratie is van de bandindelingstechniek volgens de onderhavige uitvinding met een enkele 50%-band en vijf 10%-banden; figuur 3 een illustratie is van de bandindelingstechniek volgens de onderhavige uitvinding met een enkele 50%-band en één 10%-band; figuur 4 een blokschema is dat de stappen illustreert voor het vormen van compact-disc's met subcodedata; figuur 5 een illustratie is van bestanden die zijn gevormd voor gebruik door een sequentieblok 21 wanneer de bandindelingstechniek volgens de onderhavige uitvinding wordt gebruikt; figuur 6 een illustratie is van de eerste twintig records van een in volgorde gebracht bestand dat is gevormd door het programma van het blok 21 dat "A"-bandinformatie bevat; figuur 7 een illustratie is van de eerste twintig records van een in volgorde gebracht bestand dat is gevormd door het programma van het blok 21 dat A-band-, B-band- en C-band-informatie bevat; figuur 8 een functieblokschema is van het subprogramma van het blok 15; en figuur 9 een functieblokschema is van het programma van het blok 21.

Audiocompact-dics' s reserveren, volgens een industriestandaard, 5% van de beschikbare data-opslag voor informatie anders dan de compact-disc-audio. Met andere woorden, 95% van de beschikbare data-opslag wordt gebruikt voor het opslaan van de gedigitaliseerde audioregistratie. Het gereserveerde 5% gedeelte, bekend als het subcodekanaal, slaat in feite zuiver numerieke data op volgens een industriestandaardopmaak. Zn het bijzonder worden gegevens in het subcodekanaal opgeslagen in pakketten van vierentwintig woorden, waarbij elk woord bestaat uit zes bits, aangeduid door R, S, T, U, V en respectievelijk W zoals is getoond in figuur 1. Elk van de bits in het subcodekanaal is er één van de zes subkanalen. Details betreffende de opmaak van subcodedata op een compact-disc worden uiteengezet in een document dat bekend is als het "Red Book" dat een technische specificatie is gemaakt door Philips N.V. en Sony Corporation, getiteld "Compact Disc Digital Audiosystem Description". De voorgaande details worden gevonden -in de paragraaf getiteld "Subchannels R, S, T, ü, V and W".

Figuur 1 illustreert een enkel pakket van subcodedata. Ofschoon er volgens de "Red Book"-specificatie in totaal vierentwintig 6-bits woorden in een pakket zijn, zijn slechts zestien woorden van een pakket beschikbaar voor data plus twee woorden aanhef informatie (opdracht, modus en onderwerp), bij een snelheid van driehonderd pakketten per seconde. Met andere woorden voor elke seconde audio op het hoofdkanaal van de compact-disc, zijn tot driehonderd pakketten grafische subcodedata beschikbaar voor het vormen van grafische beelden op een televisieweergeefeenheid. De tijd die een specifieke grafische voorstelling vereist om te worden weergegeven is een functie van het aantal grafische instructies dat is vereist om de grafische voorstelling te beschrijven.

Ter illustratie, bestaat een volledig scherm met grafische informatie uit een rij van tweehonderdachtentachtig pixels in de breedte bij honderdtweeënnegentig pixels in de hoogte. Echter is grafische subcodedata slechts beschikbaar in eenheden die worden aangeduid als tekenplaatsen die elk zes pixels breed zijn en twaalf pixels hoog. Aldus is een volledig scherm met informatie 48 tekenplaatsen breed en 16 tekenplaatsen hoog voor een totaal van zevenhonderachtenzestig tekenplaatsen per scherm. Elke tekenplaats kan tussen één en zestien kleuren bevatten.

De tijd die is vereist om een grafische voorstelling weer te geven is een functie van het aantal instructies dat is vereist om de grafische voorstelling te beschrijven. In dit verband vereist de eenvoudigste grafische voorstelling (slechts één of twee kleuren) één instructie per tekenplaats ofwel zevenhonderachtenzestig instructies voor het gehele scherm. Aangezien elke grafische instructie, volgens de "Red Book"-definitie, een subcodepakket vereist bij driehonderd pakketten per seconde, is ongeveer 2,5 seconde vereist om een eenvoudige grafische voorstelling op een volledig scherm weer te geven. Op soortgelijke wijze kan voor een gecompliceerde grafische voorstelling op een volledig scherm, die zestien kleuren bevat, tot bijna 10,25 seconde nodig zijn om deze weer te geven. Met andere woorden, omdat er zevenhonderdachtenzestig tekenplaatsen per scherm zijn en vier instructies nodig zijn om een tekenplaats met zestien kleuren te beschrijven, zouden zoveel als drieduizendtweeënzeventig instructies nodig zijn voor een volledig scherm-weergave. Een grafische instructie specificeert dus welke van de beschikbare zevenhonderdachtenzestig tekens moet worden geschreven, zijn inhoud en zijn kleur of kleuren.

Bij een kenmerkende toepassing waarbij gebruik wordt gemaakt van het subcodekanaal, bijvoorbeeld het weergeven van de songteksten van een lied zoals dit wordt uitgevoerd, regel voor regel, behoeven de grafische instructies slechts een enkele regel van achtenveertig tekenplaatsen te verversen, hetgeen kan worden tot stand gebracht in minder dan 0,20 seconde. Het is echter dikwijls gewenst een songtekstregel in twee of meer talen weer te geven. In dit verband zou, veronderstellende dat het gewenst is om songteksten in twee talen weer te geven, één songtekstregel in de eerste taal noodzakelijkerwijze moeten worden weergegeven voorafgaande aan de weergave van een songtekstregel in de tweede taal, aangezien achtenveertig subcodepakketten zouden zijn vereist om de eerste regel te schrijven en achtenveertig subcodepakketten die op een later tijdstip verschijnen zouden zijn vereist om de tweede regel te beschrijven. In dit voorbeeld kan slechts één van de twee regels worden gesynchroniseerd met de muziek aangezien de tweede regel niet kan worden weergegeven tot nadat de eerste regel is weergegeven.

De onderhavige uitvinding is gericht op een werkwijze en een inrichting die de weergave mogelijk maken van meerdere actieve gebieden op een grafische weergeeforganen, zodanig dat het lijkt dat meerdere activiteiten tegelijkertijd optreden. De onderhavige uitvinding brengt dit tot stand door de grafische instructies op te splitsen in banden, zodanig dat sommige van de driehonderd instructies die elke seconde beschikbaar zijn, worden bestemd voor het laden van één actief gebied, waarbij de rest van de instructies is bestemd om één of meer andere actieve gebieden te laden. Het bandindelen staat voor "het splitsen van de bandbreedte", hetgeen in wezen dat is dat wordt gedaan door wisselende gegevensgebieden in subcodepakketten te gebruiken voor verschillende doeleinden. Een band is die gegevens die zijn bestemd om een vooraf bepaald gedeelte van een videoweergave te wijzigen. In de voorkeursuitvoering wordt de helft van de instructies, dat wil zeggen hondervijftig van elke driehonderd pakketten, bestemd voor het laden van een beeldband, aangeduid als band "A" en de rest van de instructies worden gelijkelijk verdeeld over vijf songtekstban-den, genoemd banden B, C, D, E en F, waarbij elke songtekstband slechts 10% van de pakketten ofwel dertig instructies per seconde krijgen. Natuurlijk kunnen de banden op een andere wijze worden gesplitst en kunnen er meer of minder dan zes banden worden gebruikt.

Het gebruikmaken van deze techniek zal de hoeveelheid tijd die in beslag wordt genomen om een volledig scherm te vullen doen toenemen. Dat wil zeggen, veronderstellende dat de A-band, die honderdvijftig van de driehonderd instructies per seconde gebruikt, werd gebruikt om een volledig scherm te laden, dat het tweemaal zo lang zal duren om het scherm te laden dan wanneer alle driehonderd instructies werden gebruikt. Echter kan, wanneer de bandindelingstechniek volgens de onderhavige uitvinding wordt gebruikt, de afmeting van de actieve gebieden proportioneel worden gemaakt aan de tijdshoeveelheid die is toegewezen aan de band voor de grafische instructies. De A-band zou op kenmerkende wijze derhalve niet meer dan de helft van het scherm vullen.

Volgens een ander voorbeeld zou het laden van het volledige scherm, gebruikmakende van een 10%-band, 102,4 seconde in beslag nemen voor een zestien-kleurenbeeld. Het is om deze reden dat de 10%-banden doorgaans worden gebruikt voor het laden van songteksten. Een actief gebied voor songteksten kan een enkele tekenplaats hoog zijn en zich uitstrekken over alle achtenveertig tekenplaatsen die een enkele regel van het scherm opspannen. Nagenoeg alle achtenveertig tekenplaatsen in de breedte zijn nodig omdat teksttekens, teneinde gemakkelijk leesbaar te zijn en, afhankelijk van de tekststijl, met een gemiddelde van slechts vijfendertig tot veertig tekens over de achtenveertig tekenplaatsen breedte van het scherm kunnen passen. Bij dertig tekens per seconde zal dit gebied worden geladen in 1,6 seconde. Voor de meeste liedjes zal een songtekstregel die zal passen in de vijfendertig tot veertig tekenplaatsen die beschikbaar zijn, 1,6 seconde of langer vereisen om te worden gezongen. Echter kunnen lange songteksten, die snel worden gezongen, de vijfendertig tot veertig tekens per 1,6 seconde snelheid overschrijden. Evenwel kunnen in deze gevallen twee banden worden gebruikt, zodanig dat twee songtekstregels van vijfendertig tot veertig tekens elke 1,6 seconde kunnen worden geladen.

Ter illustratie, indien het eerste beeld dat zal worden weergegeven wanneer de muziek op de compact-disc begint, de bovenste helft van het scherm in beslag neemt ofwel driehonderdvierentachtig tekenplaatsen en zestien kleuren gebruikt, met vier instructies per tekenplaats, zullen vijftienhonderdzesendertig instructies zijn vereist, dat wil -zeggen vijftienhonderdzesendertig subcodepakketten. Bij driehonderd pakketten per seconde zal dit beeld 5,12 seconde in beslag nemen om te worden . weergegeven zonder bandindeling of 10,24 seconde indien de A-band wordt gebruikt.

Zndien ook de eerste songtekstregel moet worden weergegeven wanneer de muziek op de compactdisc begint, zal de achtenveertig tekenplaatseninformatiewaarde achtenveertig pakketten vereisen.

Het gebruik van niet meer dan zes banden heeft de voorkeur om de volgende redenen. In de Verenigde Staten accepteren televisies videosignalen volgens de NTSC-standaard die specificeert dat elk videoraster 1/30 seconde is, waarbij er twee videovelden per scherm zijn. Zoals hierboven opgemerkt zijn er driehonderd subcodedatapakketten per seconde of tien pakketten per NTSC-raster. Derhalve kan een NTSC-raster grafische informatie bevatten die correspondeert met tien subcodepakketten. Ofschoon het toestaan van een enkel subcodepakket voor elk van tien banden per NTSC-raster het mogelijk zou maken dat tien songtekstregels voor de meeste liedjes voldoende snel zouden worden weergegeven, zou er geen ruimte zijn voor een beeld van een ander type.

Onder verwijzing naar figuur 2 wordt een gegevens lay-out getoond voor het gebruik van zes banden, waarbij de helft van de pakketten wordt toegewezen aan de band A en één van elke tien pakketten wordt toegewezen aan banden B-F. Op soortgelijke wijze toont figuur 3 een lay-out waarbij slechts de banden A en B grafische informatie hebben die moet worden weergegeven.

Figuur 4 illustreert in blokschemavorm de stappen die zijn vereist voor het produceren van compact-disc's met grafische gegevens georganiseerd in banden volgens de onderhavige uitvinding.

Blok 11 representeert bestanden die gedigitaliseerde zestien-kleuren grafische gegevens omvatten, waarbij elk beeld dat moet worden omgezet in een subcode-opmaak in een afzonderlijk bestand is. Deze grafische gegevens worden gevormd door gebruik te maken van technieken die bekend zijn voor de deskundige, en zij omvatten op kenmerkende wijze het aftasten van een vol kleurenbeeld om een gedigitaliseerd bestand te vormen dat het beeld representeert, bijvoorbeeld onder gebruikmaking van een AT & T Targa 16 kaart die NTSC-band of bewegende camerabeelden accepteert en een 16-bits gedigitaliseerd beeld vormt. Het gedigitaliseerde beeld wordt vervolgens weergegeven op een kleurenmonitor en omgezet door een kunstenaar/bediener. in een gedigitaliseerd beeld dat niet meer dan zestien kleuren heeft, zodat het beeld kan worden omgezet in een subcode-opmaak die slechts zestien kleuren per beeld toestaat. Deze bestanden bevatten geen tijdinformatie, maar op kenmerkende wijze is de verschuiving vanaf het begin van de audio van de compact-disc bekend voor de persoon die het bestand zal vormen dat wordt gebruikt om de compact-schijven te persen.

Op soortgelijke wijze representeert blok 13 gedigitaliseerde songtekstdata, waarbij elke songtekstregel die moet worden omgezet in een subcode-opmaak in een afzonderlijk bestand is. Deze songtekstdata worden gevormd door gebruik te maken van technieken die bekend zijn voor de deskundige en zij brengen op kenmerkende wijze met zich mee het vormen van een ASCII-bestand van de songtekst met een woordprocessor en vervolgens het omzetten van de ASCII-tekst in een grafisch bestand dat een gewenste tekenstijl gebruikt. Voor elke songtekstregel wordt een afzonderlijk bestand gevormd, en er zal een 1-op-l correspondentie zijn tussen de songtekstregels in elke taal die moet worden weergegeven. Indien bijvoorbeeld de songtekst van een lied moet worden weergegeven in het Engels en het Italiaans, is er een regel Italiaans voor elke regel Engels.

De blokken 11 en 13 resulteren aldus in een aantal bestanden van gedigitaliseerde grafische gegevens, waarbij er één bestand is voor elk beeld en één bestand voor elke songtekstregel.

Wanneer eenmaal bestanden zijn gevormd die zestien-kleuren gedigitaliseerde beelden en songteksten representeren, moeten de gegevens in de bestanden worden omgezet in een subcode-opmaak. Dit wordt tot stand gebracht door een blok 15 dat een computersubprogramma is dat gedigitaliseerde grafische bestanden die worden voorgesteld door de blokken 11 en 13 leest om bestanden volgens een subcode-opmaak te vormen, dat wil zeggen subbcodepakketten met grafische instructies zoals gedefinieerd door het "Red Book", zodanig dat er één bestand is voor elk beeld en één bestand voor elke songtekstregel. De bestanden beginnen met aanhef informatie die specificeert in welke band de gegevens moeten worden geplaatst. Aangezien de gedigitaliseerde grafische gegevens van het blok 11 en de gedigitaliseerde songtekstgegevens van het blok 13 bestanden zijn die grafische informatie bevatten, kan een enkel programma worden gebruikt om deze bestanden te lezen en hen om te zetten in een subcode-opmaak. De verscheidene functies die worden uitgevoerd door het programma van het blok 15 zullen hierna worden beschreven onder verwijzing naar figuur 8.

Een andere invoer naar het programma 15 is de informatie in een "lay-out"-bestand 19 dat de toewijzing van subcodepakketten in elke videoraster voor elke band beschrijft. Het "lay-out"-bestand wordt gevormd wanneer de schijf sporen worden ontworpen en het bevat de volgende informatie: * (a) welk pakket of welke pakketten in elk raster bestemd zijn voor elk van de banden; (b) welke tekenplaatsen op het videoscherm zullen worden ververst door elk van de banden; (c) aan welk grafisch kanaal is elk van de banden toegewezen.

Teneinde deze subcodebestanden te illustreren wordt verondersteld dat een bepaald liedje honderd songtekstregels heeft en dat het gewenst is om de songtekst in twee talen, Engels en Italiaans, weer te geven. Aldus zullen er tweehonderd bestanden zijn die de songtekst representeren, waarbij elk bestand achtenveertig subcodepakketten heeft, veronderstellende dat elke songtekstregel past in een enkele achtenveertig tekenplaatsen brede schermregel. Bovendien wordt verondersteld dat er twintig beelden zijn, elk met driehonderdvierentachtig tekenplaatsen met zestien kleuren voor een totaal van vijftienhonderdzesendertig subcodepakketten. Er zal derhalve een totaal van tweehonderdentwintig bestanden zijn, zoals is getoond in figuur 5, waarbij elk bestand bestaat uit de subcodepakketten voor de bijbehorende songtekstregel of het bijbehorende beeld.

Wanneer de subcodepakketten of bestanden die zijn gevormd door het subprogramma van het blok 15 worden gebruikt om compact-disc’s met subcode-informatie te persen, zal de decoder in de compact-disc-afspeler op geen enkele wijze weten wanneer de gegevens in de subcodepakketten zouden moeten worden weergegeven in de tijd en hij zou de gegevens eenvoudig weergeven in dezelfde volgorde als de subcodepakketten. Indien gerangschikt zoals getoond in figuur 5, zouden de songtekstregels 1-100 in het Engels eerst worden weergegeven, vervolgens de songtekstregels 1-100 in het Italiaans en vervolgens de beelden 1-20. Dit zou het natuurlijk onmogelijk maken om de grafische weergave te synchroniseren met de audio van het hoofdkanaal.

Derhalve rangschikt, overeenkomstig de onderhavige uitvinding nadat bestanden van subcodepakketten zijn gevormd door het subprogramma van het blok 15, een tweede programma, dat de rest van het hoofdprogramma kan zijn dat is opgenomen in het subprogramma van het blok 15 en dat in figuur 4 is getoond als blok 21, de subcodepakketten in een enkel groot in volgorde gebracht bestand zoals hierna wordt beschreven.

Het computerprogramma van het blok 21 moet een bestand vormen waarin de verscheidene subcodepakketten in de tweehonderdentwintig songteksten beeldbestanden in volgorde worden geplaatst, zodanig dat de beelden en de songteksten op de juiste wijze gesynchroniseerd met de audio van het hoofdkanaal zullen worden weergegeven. Het op juiste wijze in volgorde brengen van de songteksten vereist kennis van de verschuiving vanaf het begin van het hoofdkanaal. Deze informatie wordt gemakkelijk verkregen door gebruikmaking van een SMPTE-tijdscode waaruit de juiste verschuiving voor elke songtekstregel kan worden bepaald.

Met de juiste verschuivingsinformatie bij de hand, verzoekt het programma 21 wanneer het elk songtekstbestand leest, dat een bediener de juiste tijdsverschuiving voor die regel invoert, zoals is weergegeven door een blok 17. Op soortgelijke wijze wordt de bediener verzocht voor elk van de beeldbestanden wanneer het programma 21 elk beeldbestand leest, de juiste verschuiving voor dat beeld te voeren. Veronderstel aldus dat de SMPTE-tijdscode voor songtekstregel 1 00:00:01 seconde is en dat het gewenst is dat het beeld 1 start om te worden weergegeven met het begin van de songtekstregel. Dan zou de bediener 00:00:01 invoeren voor songtekstregel 1 Engels, 00:00:01 voor songtekst regel 1 Italiaans en 00:00:01 voor beeld 1.

De informatie in het "lay-out"-bestand 19 wordt vergeleken met een bandtoewijzingstabel die deel uitmaakt van een aanhefrecord van elk kenmerkbestand, zoals hierna zal worden beschreven. Dit proces gaat voort totdat elk bestand dat subcodegegevens bevat een bij de audio van het hoofdkanaal bijbehorende verschuiving heeft.

Onder gebruikmaking van deze verschuivingsinformatie, vormt het programma 21 vervolgens een enkele in volgorde gebracht bestand als volgt. Veronderstellende dat de band & een 50%-band is, wordt het beeld 1 bestand gelezen en worden de subcodepakketten zodanig geschreven dat elke andere record in het uitvoerbestand leeg wordt gelaten, zoals is getoond in figuur 6 waarin de eerste twintig records van het in volgorde gebrachte bestand is geïllustreerd. Dit proces wordt vervolgens herhaald voor elk van de overige beeldbestanden, dat wil zeggen beeldbestanden 2-20 in het hierboven beschreven voorbeeld, waarbij de startrecord voor elk beeldbestand wordt bepaald door de verschuiving voor dat beeld. Indien bijvoorbeeld het beeld 2 een verschuiving van 20 seconde heeft, moet het beeld, aangezien er driehonderd pakketten per seconde zijn, starten bij record 6000 in het in volgorde gebrachte bestand.

Op soortgelijke wijze, veronderstellende dat de Engelse songtekst in de band B, een 10%-band, moet worden geplaatst en de Italiaanse songtekst in de band C, een andere 10%-band, zal het eerste subcodepakket voor de Engelse songtekst 1 worden geplaatst bij record 2 in het in volgorde gebrachte bestand, waarbij elk daaropvolgend subcodepakket van Engelse songtekst verschoven is over tien records, en het eerste subcodepakket voor Italiaanse songtekst 1 zal worden geplaatst bij record 3 in het in volgorde gebrachte bestand, met elk daaropvolgend subcodepakket van Italiaanse songtekst verschoven over tien records zoals is getoond in figuur 7.

De in volgorde gebrachte subcodepakketten van figuur 7 vormen een bestand dat vervolgens kan worden gebruikt om compact-disc's te produceren met subcodedata zoals aangegeven in een blok 23. Het proces voor het persen van compact-disc's kan worden uitgevoerd door welke onderneming dan ook die de vereiste licenties heeft verworven van Sony Corporation of Philips N.V.

Wanneer de compact-disc wordt afgespeeld gebruikmakende van een grafische decoder, zal het eerste scherm dat wordt weergegeven, dat wil zeggen de eerste 1/15 seconde, zijn gebaseerd op de subcodepakketten die zijn getoond in figuur 7, dat wil zeggen de eerste tien pakketten van beeld 1 en de pakketten 1 en 2 van de Engelse songtekst en de pakketten 1 en 2 van de Italiaanse songtekst. Daaropvolgende schermen zullen de volgende tien pakketten van het beeld 1 en de volgende twee pakketten van de Engelse en de Italiaanse songtekst weergeven, enzovoort, totdat alle informatie in de subcodepakketten is weergegeven.

Figuur 8 is een schema dat de functies die worden uitgevoerd door het subprogramma 15 weergeeft. Initialiserings- en "lay-out"-toegangsparametersblok 31 leest parameters die beschrijven hoe de subcode-omzetting moet worden uitgevoerd, zoals de afmeting van de grafische voorstelling die moet worden omgezet, waar de grafische voorstelling zal worden geplaatst op het scherm, dat wil zeggen welke tekenplaatsen zullen worden gebruikt, de identiteit van de band, enzovoort.

Grafische gegevens- of songtekstgegevenslaadblok 33 heeft toegang tot de ruwe grafische gegevens die zijn opgewekt door het blok 11 of 13 (bijvoorbeeld een AT & T Targa 16-kaart) en slaat de grafische of songtekstgegevens op in een geheugen of op een schijf bestand, geheten een kenmerkbestand,voor de omzetting in subcodepakketten. Het kenmerkbestand . omvat de gegevens in een subcode-opmaak alsmede de volgende informatie in de eerste achtenveertig bytes van de aanhefgegevens: i (1) vier bytes die het aantal pakketten specificeren waarover de gegevens zullen worden verspreid; (2) een bandtoewij zingstabel die beschrij ft welke pakketten in een raster worden toegewezen aan de verscheidene banden; (3) een veld dat definieert tot welke band de gegevens behoren.

Subcodepakketten worden geoormerkt door de aanhefbytes voor een gegevensoverdrachtblok 53 die de geoormerkte pakketten verwerkt zoals hierna beschreven.

Figuur 9 is een schema dat de functies die worden uitgevoerd door het programma 21 weergeeft. Wanneer het programma 21 wordt gestart, wordt, indien een sequentietabel werd gevormd tijdens een eerdere sessie, deze geladen in het geheugen door het initialiseren 43. De sequentietabel wordt gevormd door het programma 21 en is een lijst van kenmerken alsmede waar zij in de tijd verblijven, dat wil zeggen hun verschuivingen vanaf het begin van het audiohoofdkanaal. De kunstenaar/bediener wordt vervolgens twee schermen voorgezet. Eén scherm geeft een menu 45 weer dat de operaties specificeert die worden ondersteund door het programma en die kunnen worden gekozen, die, zoals getoond in figuur 9, toevoegkenmerken 47 zijn, herschrijf-, verwijder-, verplaatskenmerken 49, bewaar/laadsequentie-informatie 51, omzetting in subcode-opmaak 15, overdrachtsgegevens 53, afspelen 55 en stoppen 57.

Wanneer niet specifiek in andere modi, is het programma in toevoegkenmerken 47. In deze modus kan de kunstenaar/bediener de verschuivingstijden voor de kenmerken die zijn omgezet in een subcode-opmaak vestigen. In dit verband geeft, in de onderhavige uitvoering van het programma, het tweede scherm een grafische representatie van kenmerken weer. Bijvoorbeeld kunnen kenmerken worden weergegeven als staven die in lengte variëren overeenkomstig hoe lang het duurt om het kenmerk te laden.

Daarenboven kan de kunstenaar/bediener de kenmerken in de tijd verplaatsen gebruikmakende van een pen en een bitplaat die een cursor op het scherm besturen die het mogelijk maakt voor de gebruiker om kenmerken "op te pikken" en de verplaatsen.

Schrijf-, verwijder- en verplaatskenmerkenblok 49 staat het de gebruiker toe de sequentielijst te wijzigen of bij te stellen onder gebruikmaking van woordverwerkingstypen van schrijftechnieken.

Bewaar/laadsequentie-informatieblok 51 staat het de gebruiker toe om de sequentietabel naar een harde schijf te schrijven voor een reservebestand of om de uiteindelijke sequentietabel vast te stellen.

Omzetten in subcode-opmaak blok 15 zet de ruwe grafische bestanden om in subcodegegevens zoals hierboven is beschreven.

Het gegevensoverdrachtblok 53 draagt subcodegegevens over vanaf de verscheidene kenmerkbestanden naar een enkel doelbestand, waarbij de subcodegegevens die zijn gevormd door het subprogramma 15 met de juiste verschuiving, die werd vastgesteld door het programma 21, worden geplaatst.

Meer in het bijzonder leest het gegevensoverdrachtsblok 53 de sequentietabel, opent de kenmerkbestanden in de volgorde zoals zij liggen overeenkomstig de tabel, neemt de subcodegegevens in het bestand en draagt deze over naar de juiste locatie zoals bepaald door de gespecificeerde verschuiving, waarbij de gegevens worden verdeeld overeenkomstig de bandindelingsinformatie in de aanhef van het kenmerkbestand.

Het af speelblok 15 staat het de gebruiker toe de subcodegegevens af te spelen via een grafische decoder onder gebruikmaking van de gegevens op de harde schijf.

Het stopblok 57 staat het de gebruiker toe het programma te verlaten.

Claims (10)

1. Inrichting voor het coderen van tenminste twee verzamelingen van gegevens in een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compact-disc of de laser-disc een hoofdkanaal met een begintijdstip en het subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gecodeerde gegevens, na te zijn gedecodeerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeef orgaan, zodanig dat tenminste twee verzamelingen gegevens op synchrone wijze met elkaar worden weergegeven, waarbij de inrichting omvat: (a) organen voor het omzetten van gegevens die tenminste één beeld representeren, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elk beeld en voor het bewaren van elk van de beelden in de gedigitaliseerde grafische vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden; (b) organen voor het omzetten van gegevens die tenminste één tekstregel representeren, in gedigitaliseerde grafische gegevens met niet meer dan zestien kleuren voor elke tekstregel en voor het bewaren van elke regel van de tekstgegevens in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) organen voor het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevens in de eerste en de tweede verzameling van afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, voor het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst voor het bewaren van elk van de beelden in de subcode-opmaak en elk van de tekstregels in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in subcode-opmaak in een bijbehorende derde en een bijbehorende vierde verzameling van afzonderlijke bestanden; (d) organen voor het vormen van een in volgorde gebracht bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak en elk van de tekstregels in subcode-opmaak bevat, waarbij elk beeld in subcode-opmaak en elke tekstregel in subcode-opmaak in volgorde zijn gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de derde en de vierde verzameling van bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de organen voor het omzetten in subcode-opmaak organen omvatten voor het lezen van de eerste en de tweede verzameling bestanden, organen voor het omzetten van de gelezen gegevens in subcodepakketten en voor het schrijven van een kenmerkbestand dat correspondeert met elk van de gelezen bestanden, waarbij elk van de kenmerkbestanden een aanhef "record" heeft voor i) het specificeren van het aantal subcodepakketten dat is vereist om de gegevens die zijn opgemaakt volgens de subcode te houden, ii) het beschrijven in een bandtoewijzingstabel welke subcodepakketten binnen elk videoraster zijn bestemd voor de verschillende banden, en iii) het identificeren van welke band is toegewezen aan elk subcodepakket binnen dat kenmerkbestand.

3. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de organen voor het vormen van het in volgorde gebracht bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak en elk van de tekstregels in subcode-opmaak bevat, organen omvat voor het lezen van de bandtoewijzingstabel en voor het openen van de kenmerkbestanden in een volgorde die wordt gespecificeerd in de bandtoewijzingstabel en voor het overdragen van de subcodepakketten die zijn geladen vanuit elk geopend kenmerkbestand in het in volgorde gebrachte bestand, zodat de subcodepakketten in elk kenmerkbestand in volgorde wordt gebracht overeenkomstig zijn toegewezen band en tijdverschuiving.

4. Inrichting voor het coderen van tenminste twee verzamelingen gegevens binnen een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compact-disc of de laser-disc een hoofdkanaal met een begintijdstip en het subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gecodeerde gegevens, na te zijn gedecodeerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeeforgaan, zodanig dat tenminste twee verzamelingen gegevens op synchrone wijze met elkaar worden weergegeven, waarbij de inrichting omvat: (a) organen voor het omzetten van gegevens die tenminste één beeld representeren in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elk beeld en voor het bewaren van elk van de beelden in de gedigitaliseerde grafische vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden; (b) organen voor het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevens in de eerste verzameling afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, voor het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst en voor het bewaren van elk van de beelden in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in subcode-opmaak in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) organen voor het vormen van een in volgorde gebracht bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak bevat, waarbij elk beeld in subcode-opmaak in volgorde is gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de tweede verzameling bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.

5. Inrichting voor het coderen van tenminste twee verzameling en gegevens binnen een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compact-disc of de laser-disc een hoofdkanaal met een begint ijdstip en het subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gecodeerde gegevens, na te zijn gedecodeerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeeforgaan, zodanig dat tenminste twee verzamelingen gegevens op synchrone wijze met elkaar worden weergegeven, waarbij de inrichting omvat: (a) organen voor het omzetten van gegevens die tenminste één tekstregel representeren, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elke tekstregel en voor het bewaren van elke regel van de tekstgegevens in de gedigitaliseerde grafische vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden; (b) organen voor het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevensvorm in de eerste verzameling van afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, voor het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst en voor het bewaren van elk van de tekstregels in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in subcode-opmaak in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) organen voor het vormen van een in volgorde gebracht bestand dat elk van de tekstregels in subcode-opmaak bevat, waarbij elke tekstregel in subcode-opmaak in volgorde is gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de tweede verzameling bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.

6. Werkwijze voor het coderen van tenminste twee verzamelingen gegevens binnen een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compact-disc of de laser-disc een hoofdkanaal met een beginstijdstip en een subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gecodeerde gegevens, na te zijn gedecodeerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeeforgaan zodanig dat tenminste twee verzamelingen gegevens op synchrone wijze met elkaar worden weergegeven, waarbij de werkwijze de stappen omvat vans (a) het omzetten van gegevens die tenminste één beeld representeren, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elk beeld en het bewaren van elk van de beelden in de gedigitaliseerde grafische vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden; (b) het omzetten van gegevens die tenminste één tekstregel representeren, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elke tekstregel en het bewaren van elke tekstregel in de gedigitaliseerde grafische vorm in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevens in de eerste en de tweede verzameling van afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst en bewaren van elk van de beelden in de subcode-opmaak en elk van de tekstregels in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in subcode-opmaak in een respectievelijke derde en vierde verzameling van afzonderlijke bestanden; (d) het vormen van een in volgorde gebracht bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak en elk van de tekstregels in subcode-opmaak bevat, waarbij elk van de beelden in subcode-opmaak en elk van de tekstregels in subcode-opmaak in volgorde worden gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de derde en de vierde verzameling bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stap van het omzetten in subcode-opmaak de stappen omvat van-het-lezen van de eerste en de tweede verzameling bestanden, het omzetten van de gelezen gegevens in subcodepakketten en het schrijven van een kenmerkbestand behorende bij elk van de gelezen bestanden, waarbij elk van de kenmerkbestan-den een aanhef-"record" heeft voor i) het specificeren van het aantal subcodepakketten dat vereist is om de gegevens die zijn opgemaakt in de subcode te houden, ii) het beschrijven in een bandtoewijzingstabel welke subcodepakketten binnen elk videoraster zijn bestemd voor de verschillende banden en iii) het identificeren van welke band is toegewezen aan elk subcodepakket binnen dat kenmerkbestand.

8. Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stap van het vormen van het in volgorde gebrachte bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak en elk van de tekstregels in subcode-opmaak bevat, de stappen omvat van het lezen van een bandtoewijzingstabel en het openen van de kenmerkbestanden in een volgorde die wordt gespecificeerd in de bandtoewijzingstabel en het overdragen van de subcodepakketten die zijn geladen vanuit elk geopend kenmerkbestand naar het in volgorde gebrachte bestand, zodanig dat de subcodepakketten in elk kenmerkbestand in volgorde wordt geplaatst overeenkomstig zijn toegewezen band en tijdverschuiving.

9. Werkwi j ze voor het coderen van tenminste twee verzamelingen gegevens binnen een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compactdisc of de laserdisc een hoofdkanaal met een begintijdstip en het subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gecodeerde gegevens, na te zijn gedoceerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeeforgaan, zodanig dat tenminste twee verzamelingen gegevens op synchrone wijze met elkaar worden weergegeven, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (q) het omzetten van gegevens die tenminste één beeld representeren, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elk beeld en het bewaren van elk van de beelden in de gedigitaliseerde grafisch vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden, (b) het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevens in de eerste verzameling van afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, en het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst en het bewaren van elk van de beelden in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in .subcode-opmaak in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) het vormen van een in volgorde gebracht bestand dat elk van de beelden in subcode-opmaak bevat, waarbij elk beeld in de subcode-opmaak in volgorde wordt gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de tweede verzameling bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.

10. Werkwijze voor het coderen van tenminste twee verzamelingen gegevens binnen een subcodekanaal van een compact-disc of een laser-disc, waarbij de compact-disc of de laser-disc een hoofdkanaal met een begintijdstip en een subcodekanaal omvat, met het kenmerk, dat het coderen wordt uitgevoerd in afzonderlijke banden van het subcodekanaal voor elk van de verzamelingen gegevens, waarbij de gegevens, na te zijn gedecodeerd, kunnen worden weergegeven op een videoweergeeforgaan, zodanig dat tenminste twee verzamelingen gecodeerde gegevens op synchrone wij ze met elkaar worden weergegeven, waarbij de werkwijze de stappen omvat van: (a) het omzetten van gegevens die tenminste één tekstregel representeert, in een gedigitaliseerde grafische gegevensvorm met niet meer dan zestien kleuren voor elke tekstregel en het bewaren van elk van de tekstregels in de gedigitaliseerde grafische vorm in een eerste verzameling van afzonderlijke bestanden; (b) het omzetten van de gedigitaliseerde grafische gegevens in de eerste verzameling van afzonderlijke bestanden, in een subcode-opmaak, en het toevoegen van informatie die de band specificeert waarin de gegevens in de subcode-opmaak moeten worden geplaatst en het bewaren van elk van de tekstregels in de subcode-opmaak inclusief de bandinformatie in subcode-opmaak in een tweede verzameling van afzonderlijke bestanden; (c) het vormen van een bestand dat elk van de tekstregels in subcode-opmaak omvat, waarbij elke tekstregel in subcode-opmaak in volgorde wordt gebracht overeenkomstig de bandinformatie behorende bij elk bestand in de tweede verzameling van bestanden en een tijdverschuiving vanaf het begintijdstip van het hoofdkanaal.