NL9002333A - Racketkop met binnengelegen omtreksinkepingen. - Google Patents

Description

RACKETKOP MET BINNENGELEGEN OMTREKSINKEPINGEN

De uitvinding heeft betrekking op een racketframe en betreft meer in het bijzonder een boogframe van het racket met twee symmetrisch ten opzichte van de langshartlijn van het boogframe tegenover elkaar gelegen inwendige omtreksgroeven.

Een bekend boogracketframe heeft in hoofdzaak een uitwendig en van een groef voorzien omtreksvlak dat zich uitstrekt over de lengte van het boogframe, en een in hoofdzaak bol tegenovergelegen inwendig omtreksvlak, waarbij de snaren van het racket heen en weer lopen en passeren door de snaargaten van het binnengelegen omtreksvlak naar het buitengelegen van een groef voorziene omtreksvlak dat een kanaal levert voor het geleiden van de snaar om binnenwaarts te keren. Het boogframe is in hoofdzaak ovaalvormig met een langshartlijn en een dwarshartlijn.

Over het algemeen hangt de richting van een balslag door een racket af van de eigenschappen van de bespanning en het punt op de bespanning waar de bal wordt geraakt. De afbuighoek van afzonderlijke snaarlijnen ten opzichte van het vlak van de bespanning die wordt gevormd bij het slaan van de bal, is éên van de belangrijkste eigenschappen van de bespanning. De afbuighoeken van de bespanning zijn niet identiek, aangezien de lengten van de snaren afhangen van hun standen in het boogframe. Figuren 1-5 tonen de afbuighoeken van verschillende snaarlijnen indien een bal bij P1, P2, P3 en P4 tegen de bespanning slaat.

Indien de bal wordt geraakt in het punt P1, het hart van het boogframe, dan zal de bal zonder afwijking worden teruggeslagen in een richting loodrecht op de bespanning. Dit is het beste punt om de speler de richting van de bal te laten voorspellen. Indien de bal wordt geraakt in een ander punt dan het punt P1, dan wordt de richting van de terugslag moeilijk voorspelbaar. Dit komt, omdat de botspunten zowel de langs- als dwarssnaren verdelen in segmenten van ongelijke lengte en dit zal verschillende afbuig-hoeken ten opzichte van de bespanning tot gevolg hebben. De verschillende afbuigingen van de twee snaren hebben tot gevolg dat de bal afwijkt van de loodlijn op de bespanning.

Verwijzende naar figuren 2 en 3 in combinatie met figuur 1, liggen de botspunten P2 en P3 op verschillende langslij-nen AA en BB, doch op dezelfde dwarslijn CC. De lijn BB is langer dan de lijn AA en dus is de lijn BP3 langer dan de lijn AP2. Daarom is de afbuighoek 02' van de langere lijn BP3 kleiner dan de hoek 01' van de kortere lijn AP2. Dientengevolge zal de afbuighoek Θ2' van de bal die wordt teruggeslagen op de langere snaar BB, kleiner zijn dan de hoek Θ1 van de bal die wordt teruggeslagen op de kortere snaar AA. Op soortgelijke wijze tonen de figuren 4 en 5 verschillende afbuighoeken van de ballen die optreden in de punten P2 en P4 op kortere dwarslijn CC en een langere dwarslijn DD.

Het voorgaande leidt tot de algemene conclusie, dat hoe langer de snaar is, des te kleiner de afbuighoek van de bal is. Eigenlijk wordt de richting van een bal niet slechts benadeeld door een enkele afgebogen snaar, doch door meerdere afgebogen snaren in langs- en dwarsrichting. Daarom hangt de richting van de bal af van het totale effect van de door de bal geraakte snaren, hetgeen de balrichting moeilijk te voorspellen maakt. Om de bal gemakkelijk te besturen, is het gewenst om de door de bespanning veroorzaakte afbuighoeken van de bal zo klein mogelijk te maken. Daartoe moeten de snaren worden verlengd.

Een oogmerk van de uitvinding is het leveren van een racketframe waarvan enige dwarssnaren die lopen door het centrale slaggebied van de racket, kunnen worden verlengd zonder de oorspronkelijke afmeting van de racketkop te wijzigen, zodat de afbuiging in het centrale slaggebied van de racketkop zo klein mogelijk wordt.

Deze en andere oogmerken kunnen worden bereikt door het leveren van een boogracketframe met twee langwerpige inkepingen heeft die zijn aangebracht in de respectieve binnenomtrekken van twee framegedeelten die symmetrisch liggen ten opzichte van de langshartlijn van het frame. De tegenovergelegen framegedeelten ondersteunen enkele dwarssnaren die passeren door een centraal gebied van de bespanning van het frame dat een effectief slaggebied van een racket is. De langwerpige inkepingen leveren extra afstand tussen de tegenovergelegen framegedeelten en verlengen op effectieve wijze enkele dwarssnaren.

De uitvinding zal hieronder nader worden toegelicht aan de hand van de tekening, waarin bij wijze van voorbeeld een uitvoeringsvorm van een racket volgens de uitvinding is weergegeven. In de tekening toont: fig. 1-5 een bekend racket en de afbuigingen van de snaren indien zij door een bal worden geraakt, fig. 6 een vooraanzicht van een boogracketframe volgens de onderhavige uitvinding, fig. 7 een perspectivisch aanzicht van een gedeelte van het racketframe van fig. 6, fig. 8 een doorsnede volgens de lijn VIII-VIII van fig. 7, en fig. 9 een vergelijking tussen de snaarlijnen van de uitvinding met die van de stand der techniek.

In de figuren 6-8 heeft een racket 10 een in hoofdzaak ovaalvormig racketframe 11. Een bespanning 20 is aan het frame 11 bevestigd via snaargaten 14 die vanaf de binnenomtrek naar de buitenomtrek van het frame zijn geboord. De buitenomtrek van het frame 11 heeft een omtreksgroef 14 die zich in hoofdzaak over de volle lengte van het boogframe 11 uitstrekt. De binnenomtrek van het frame 11 heeft langwerpige inkepingen 12 in twee framegedeelten 15 die wederzijds symmetrisch zijn ten opzichte van de langshartlijn van het frame. De framegedeelten 15 bevatten enkele dwarssnaren 16 die passeren door een centraal gebied van de bespanning 20. Versterkingsribben 13 zijn gevormd aan weerszijden van elke langwerpige inkeping 12.

in fig. 9 kan worden gezien, dat de lijn EE, dat wil zeggen de afstand tussen twee tegenovergelegen snaargaten in de framgedeelten 15, langer is dan lijn FF die de afstand is tussen twee tegenovergelegen snaargaten in een racketkop zonder de inkepingen 12 van de onderhavige uitvinding. Dat wil zeggen: de snaren 16 zijn verlengd door de inkepingen 12. De langere snaarlijnen 16 naken de afbuighoek van de bal die het centrale gebied van de racketkop raakt, zo klein mogelijk, waardoor het aan de gebruiker mogelijk wordt om de balrichting gemakkelijker te voorspellen dan met een bekend racket van dezelfde afmeting.

Claims (2)

1. Racketframe met een boogkop die is voorzien van een binnenomtrek, een tegenovergelegen buitenomtrek, een aantal snaargaten dat zich uitstrekt van de binnenomtrek naar de buitenomtrek, en een bespanning die wordt vast gehouden door de boogkop en bestaat uit langs- en dwarssnaarlijnen die passeren door de snaargaten, met het kenmerk, dat de boogkop twee framegedeelten (15) heeft die onderling symmetrisch zijn ten opzichte van de langshartlijn van het boogframe, welke framegedeelten enkele van de dwarssnaren (16) ondersteunen die passeren door een centraal gebied van de bespanning, en in de binnenomtrek van beide framegedeelten (15) een langwerpige inkeping (12) is aangebracht, welke langwerpige inkepingen een toegevoegde afstand leveren tussen snaargaten (14) voor enkele dwarssnaren, die daardoor worden verlengd.

2. Racketframe volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat beide framegedeelten (15) aan weerszijden van de inkeping zijn voorzien van versterkingsriben (13).