NL8701570A - Thermische zwelband voor kabels, toepassing daarvan, alsmede kabels. - Google Patents

Description

i i VO 9178

Thermische zwelband voor kabels, toepassing daarvan, alsmede kabels.

De uitvinding heeft betrekking op een thermisch zwelband voor toepassing in kabels omvattende een dragermate-riaal voorzien van niet geëxpandeerde microcapsules.

Kabels voor communicatiedoeleinden zijn momenteel 5 te verdelen in twee groepen, nl. standaardkabels met koperge-leiders, en glasvezelkabels.

De kern van een standaardcommunicatiekabel is opgebouwd uit een bundel dunne geïsoleerde koperdraden, waardoor de signalen worden getransporteerd. In het algemeen 10 bestaat de isolatie uit een geëxtrudeerde kunststof, bijvoorbeeld polyetheen, maar het is ook mogelijk papier toe te passen. Over deze kern wordt veelal een bandering aangebracht van papier, folie of textielmateriaal, terwijl in afhankelijkheid van de eisen die aan de kabel gesteld 15 worden, over deze bandering nog een geëxtrudeerde binnenman-tel van polyetheen of een andere kunststof kan worden aangebracht. Vervolgens kan een afscherming van aluminiumfolie aangebracht worden om de geëxtrudeerde binnenmantel, waaroverheen tenslotte de geëxtrudeerde buitenmantel komt.

20 Glasvezelkabels bestaan in het algemeen uit een aantal glasvezels die omgeven zijn door bijzondere constructies om de glasvezels te beschermen tegen de invloeden van vocht en vormverandering. Om vormverandering te voorkomen worden de glasvezels soms in speciale profielen die een 25 hoge treksterkte hebben, gelegd. Om de invloed van vocht te voorkomen wordt de ruimte tussen de glasvezels vaak opgevuld met een waterafstotende stof, bijvoorbeeld op petrolaatbasis. Om deze kern kan dan een band van een kunststoffolie, zoals polyester, gewikkeld worden, waaromheen 30 weer een beschermende laag komt met een hoge treksterkte.

Tenslotte kan hieromheen een buitenmantel van een geschikte kunststof, zoals polyetheen aangebracht zijn.

8701570 % -2- \

Kabels voor energietransport, en met name midden-en hoogspanningskabels zijn in het algemeen opgebouwd rond een massieve of samengestelde kern van koper of aluminium. Desgewenst kan hieromheen een halfgeleidende laag 5 aangebracht zijn. Om deze laag bevindt zich een isolatie van rubber of al dan niet verknoopt polyetheen. Indien nodig bevindt zich om deze isolatie weer een laag halfgelei-dend materiaal, waarna een scherm bestaande uit een aantal koper- of aluminiumdraden aanwezig is. Tenslotte bevindt 10 zich rondom het scherm de buitenmantel van geëxtrudeerde kunststof, zoals polyetheen, polyvinylchloride of rubber.

Bij al dit soort kabels bestaat het gevaar dat vocht dat bij beschadiging van de kabelmantel binnendringt, zich over de lengte van de kabel verspreidt en aldus de 15 kabeleigenschappen nadelig beïnvloedt. Er zijn reeds talloze voorstellen gedaan om dit te voorkomen.

Voor standaardcommunicatiekabels met geïsoleerde koperen geleiders kan men de ruimte tussen de geïsoleerde geleiders langswaterdicht maken door de kern te vullen 20 met een massa op petrolaatbasis, maar het is ook mogelijk de isolatie van de aders te voorzien van korte vezels van een waterabsorberend materiaal, of men kan de kern discontinu vullen met een rubbermassa, bijvoorbeeld op basis van siliconen. Bijzondere maatregelen moeten getroffen 25 worden om een goede langswaterdichtheid te verkrijgen onder een geëxtrudeerde binnenmantel of, indien aanwezig, een laag polyesterfolie. Als er een aluminiumscherm aanwezig is, bevindt zich bovendien tussen het aluminiumscherm en de binnenmantel, of polyesterfolie een ruimte die een 30 slechte langswaterdichtheid veroorzaakt.

Bij kabels die met een massa op basis van petrolaat ("petro jelly") gevuld zijn, zoals standaardcommunicatiekabels op basis van koperen geleiders, of glasvezelkabels, kan zich het probleem voordoen dat als gevolg van de krimp 35 die tijdens de produktie optreedt of de uitzetting ten 8701570 -3- j / gevolge van de temperatuursverandering van de kabel, ruimtes ontstaan die niet gevuld zijn met de massa (krimpruimtes).

Vooral in het geval deze ruimtes zich over langere afstand voortzetten in de kabel kan bij beschadiging van de buitenman-5 tel op eenvoudige wijze vocht over een langere afstand in de kabel doordringen.

Bij energietransportkabels kan bij beschadiging van de kabel het scherm de oorzaak zijn dat de kabel over zeer grote lengte volloopt, omdat tussen de schermdraden 10 een grote holle ruimte aanwezig is. Het is reeds voorgesteld rondom de kabel onder de buitenmantel een band aan te brengen dat voorzien is van een in water opzwelbaar materiaal.

Zo gauw water in de kabel terechtkomt wordt dit materiaal geactiveerd en zwelt op. Door dit opzwellen wordt de beschadi-15 ging als het ware geïsoleerd van de omgeving, en kan geen verder binnendringen van water plaatsvinden.

Ook voor het waterdicht maken van communicatiekabels kan een dergelijk band geschikt zijn.

Hoewel dit een duidelijke verbetering gaf voor 20 het tegengaan van het vochtprobleem bij kabels had men toch het nadeel, dat het wateropzwelbare materiaal een korte tijd nodig had om geactiveerd te worden, zodat het watèr toch over enige afstand in de kabel kon dringen voordat het band actief werd.

25 De vertragende werking kan soms achteraf beperkt worden door uitspoelen van het zwelbare materiaal, terwijl ook een beïnvloeding van de mate van zwelling door twee-of meerwaardige ionen uit het water kan optreden.

Uit het Duitse Offenlegungsschrift 3.511.594 is 30 de toepassing van banderingsmaterialen die microcapsules bevatten bekend. Dergelijke materialen worden tijdens de fabricage van de kabel ergens tussen kern en buitenmantel aangebracht in al dan niet geëxpandeerde vorm. In de uiteindelijke kabel dienen de microcapsules in het algemeen 35 allemaal geëxpandeerd te zijn. Dit kan bijvoorbeeld gebeurd zijn door de bij de extrusie van de buitenmantel toegevoerde warmte, of door de warmte van de petrolaatvulling.

8701570 -4- 4 %

In de praktijk blijken er echter een aantal problemen op te treden die de universele toepassing van het bekende band bemoeilijken.

Het is namelijk gebleken dat voor een gelijkmatige 5 expansie van de aanwezige microcapsules een voldoende contact met de warmtebron, dus de geëxtrudeerde mantel, moet bestaan. Bijvoorbeeld bij een telecommunicatiekabel, waarbij de oppervlakte van de kern in doorsnede te veel afwijkt van de cirkelvorm zal de band, zeker als dat d.m.v.

10 langsinloop is aangebracht, de neiging hebben in de groeven van de kern te gaan zitten, zodat er onvoldoende aanliggend contact is met de naar buitenliggende lagen, waardoor de verslechterde warmtegeleiding resulteert in een slechte expansie. In sommige gevallen blijft de expansie zelfs plaat-15 selijk totaal achterwege. Het is gebleken dat in dergelijke gevallen de laigsyaterdichtheid van een kabel, zeer slecht is, wat verklaard kan worden uit het feit dat er geen expansie optreedt daar waar expansie het meest nodig is, nl. bij de in de kern aanwezige groeven.

20 Een ander probleem treedt op bij kabelconstructies (voorbeeld: een glasvezelkabel die met enige ruimte in een buiten-buis gelegd wordt) waar een band moet worden toegepast die na expansie een grote dikte heeft (2-4 mm) . Indien men die band d.m.v. extrusiewarmte wil expanderen dan ontstaat een 25 probleem met het warmtetransport in de dikterichting van de band. De zijde van de band die naar de warmtebron is gericht zal gaan expanderen; juist door deze expansie wordt er dan een grote warmteweerstand opgebouwd. Daardoor isoleert de band zichzelf en treedt aan de andere zijde geen of een slechte 30 expansie op.

Deze problemen kunnen worden verholpen door een band toe te passen met daarop tenminste twee typen microcapsules.

De temperaturen waarbij de twee of meer typen beginnen te expanderen moeten verschillend zijn. Een minimaal verschil van 35 2°C is wenselijk, terwijl dit bij voorkeur 5°C bedraagt.

8701570 -5-.

Als maximaal verschil kan bijvoorbeeld 35°C, liefst 25°C aangehouden worden. Grotere verschillen hebben het nadeel dat er gevaar voor ontleding of inzakken van het laagst expanderende type gaat bestaan.

5 Bij voorkeur zijn de verschillende typen micro- capsules aanwezig in afzonderlijke lagen. Dit is van belang voor het verkrijgen van een goede werking van het zwelband.

Het is ook mogelijk dat ieder type microcapsules apart in en/of op een band aangebracht is en dat twee 10 banden tezamen in de kabel opgenomen worden.

Het zwelband volgens de uitvinding kan over de kern, of onder de buitenmantel aangebracht worden, en bij het extruderen van de binnenmantel, of van de buitenmantel zal de warmte van de geëxtrudeerde massa ervoor 15 zorgen dat de thermisch zwelbare microcapsules opzwellen, en de eventueel in de kern optredende volumekrimp via voldoende tijdelijke overdruk binnen in het materiaal compenseren.

Omdat het zwelband in een dergelijke situatie veel-20 al met de vulmassa in contact kan komen zal het bandmateriaal zichzelf ook volpersen (of -zuigen) met de onder invloed van de warmte enigszins vloeibaar geworden vulmassa.

Volgens de uitvinding is het echter ook mogelijk 25 met het zwelband de langswaterdichtheid tussen de binnenmantel of polyesterfolie en het aluminiumscherm te verkrijgen door een warmte-expandeerbaar band te impregneren met de vulmassa, of tevens gebruik te maken van water-opzwelbaar materiaal. Dit laatste kan zowel verkregen wor-30 den door gebruik te maken van één of twee banden waarop beide materialen aangebracht zijn, als door toepassing van êên of meer afzonderlijke banden voor de thermisch zwelbare microcapsules, en één met water zwelbaar materiaal.

Hoewel men bij de combinatie van thermisch en 35 waterzwelbaar materiaal het probleem van de activeringstijd enigszins houdt is er toch een duidelijke verbetering ten 8701 570 -6- \ Μ opzichte van de toepassing van waterzwelbaar materiaal alleen, omdat in het geval van oppervlakkige beschadiging door het thermisch gezwwollen band een lokalisatie van het water optreedt aan de buitenkant, zodat geen water in de 5 kern zelf kan dringen. Na korte tijd wordt het waterzwel- bare materiaal dan geactiveerd en treedt volledige afdichting op.

Het zwelband volgens de uitvinding kan vervaardigd worden door de twee typen microcapsules in regelmatige ver-10 deling aan te brengen in, en/of op een dragermateriaal. Het dragermateriaal bestaat bij voorkeur uit een vezelconstruc-tie, een opgeschuimde kunststof, een folie van kunststof, een folie van metaal of papier. Ingeval men een vezelcon-structie toepast is dit bij voorkeur een weefsel, een net, 15 een breisel, koord of een niet geweven web. De grondstoffen die toegepast worden voor het dragermateriaal kunnen de gebruikelijke vezelkunststoffen danwel foliekunststoffen zijn, terwijl het ook mogelijk is een metaalfolie, bijvoorbeeld een aluminiumfolie toe te passen.

20 De zwelbare microcapsules kunnen in volvlak of in allerlei regelmatige patronen aangebracht zijn op het dragermateriaal, bijvoorbeeld als punten, lijnen, streepjes of figuurtjes. Bij de toepassing van punten kan men deze bijvoorbeeld "at random" aanbrengen. Het is mogelijk de 25 capsules aan het oppervlak, of volledig in de drager aan te brengen.

Bij Voorkeur brengt men één type microcapsules in de drager aan, terwijl het tweede type microcapsules er op wordt aangebracht.

30 De zwelbare capsules worden op de gebruikelijke wijze aan het dragermateriaal gehecht met behulp van een gebruikelijk bindmiddel, bijvoorbeeld van het type poly-acrylaat, polyacrylonitril, polyvinylhalogeenverbindingen, polyvinylalcohol, polyvinylpyrrolidon, polyester of epoxy.

35 Het aanbrengen van de capsules op het dragermateriaal kan op diverse manieren gebeuren, bijvoorbeeld door impregneren of door bedrukken. Als men een druktechniek toepast 8701570 4 - 7- kan men een bindmiddeldispersie met daarin opgenomen microcapsules en eventueel een bevochtiger en een verdikker met gebruikelijke druktechnieken op het dragermateriaal aanbrengen. Het is ook mogelijk de dispersie om te zetten in een 5 stabiel schuim en onder toepassing van zeefdruktechnieken de capsules op of in de drager aan te brengen. Voor het aanbrengen van het tweede type capsules herhaalt men deze bewerkingen. Het is ook mogelijk om beide typen capsules tegelijk in één behandeling in twee afzonderlijke lagen 10 aan tè brengen. Dit vereist evenwel een gecompliceerdere machine.

De aldus van microcapsules voorziene drager wordt vervolgens gedroogd, en eventueel tot de gewenste dikte samengeperst. Deze laatste twee behandelingen gebeuren 15 uiteraard beneden de temperatuur waarbij opzwelling van de microcapsules optreedt.

Geschikte microcapsules zijn bijvoorbeeld polyvinyl-ideenchloridemicrocapsules waarin een blaasmiddel, bij voorkeur een fysisch blaasmiddel opgenomen is.

20 De afmetingen van het thermisch zwelband, dikte en breedte, worden in hoofdzaak bepaald door de afmetingen van de kabels waar deze voor bestemd is. De breedte van het band komt maximaal ongeveer overeen met de omtrek van de kabel ter plekke waar het band aangebracht dient te worden, en kan 25 variëren van circa 1 cm tot maximaal 15 cm , terwijl de dikte bij voorkeur zo gering mogelijk gehouden wordt. Als maximale dikte kan gedacht worden aan 1 mm, terwijl een minimale waarde in grootte-orde van 0,01 mm ligt. Deze waarden gelden uiteraard voor de situatie waarin de micro-30 capsules niet opgezwollen zijn.

Zoas eerder reeds aangegeven is, kan men in het zwelband volgens de uitvinding behalve de thermisch zwel-bare microcapsules ook waterzwelbare materialen opnemen.

Geschikte waterzwelbare materialen zijn bijvoorbeeld Na- of 35 K-polyacrylaten, gemodificeerd zetmeel, CMC, MC, polyacrylamide.

8701570 jr -8- \

Het is ook mogelijk in het dragermateriaal als dit bestaat uit een kunststof metaalvezels op te nemen ter verhoging van de geleidbaarheid.

De onderhavige uitvinding is gericht op het ver-5 beteren van het contact tussen de band en de warmtebron, dus de geëxtrudeerde laag, door de band aan één zijde te voorzien van een hoeveelheid microcapsules van een ander type dan het type dat elders in of op de band is aangebracht. Het tweede type microcapsules heeft als kenmerk dat de 10 expansietemperatuur lager is dan de expansietemperatuur van het eerste type.

Hierdoor is het mogelijk de band bij relatief lage temperatuur vóór te laten expanderen, terwijl de definitieve expansie geschiedt bij het aanbrengen van de mantel.

15 Het vóérexpanderen kan gebeuren door bijvoorbeeld gebruik te maken van de energie-inhoud van de warmte petrojelly die vaak gebruikt wordt voor het vullen van de kern van een telecommunicatiekabel. De temperatuur daarvan is bijvoorbeeld 80-90°C. Indien daarna de band wordt aangebracht met de bij 20 lagere temperatuur expanderende microcapsules naar de kabel-kern toe, dan zal de band ook bij eventuele groeven in de kern de neiging hebben om naar buiten geduwd te worden, zodat bij het daarop volgende aanbrengen van een mantel daarmee een goed warmtecontact verkregen wordt, hetgeen nodig is voor 25 een efficiënte expansie van de andere in of op het band aanwezige microcapsules.

Eventueel kan de band ook worden voorgeëxpandeerd door die juist voor het aanbrengen om de kabel over of door een warmtebron van geschikte temperatuur te voeren.

30 Ook bij de toepassing van tot grotere dikte te expanderen band moet bij de montage ervoor gezorgd worden dat de band met de zijde van de bij de hoogste temperatuur zwellende microcapsules gericht wordt naar de warmtebron.

Als er dan tijdens de expansie van de band een temperatuur-35 gradient in de dikterichting van het vlies optreedt kan op deze wijze toch nog een optimale expansie worden verkregen.

87 0 1 57 0 •è -9-

De toepassing van het zwelband volgens Se uitvinding voor het vervaardigen van communicatie- en/of energiekabels kan op dezelfde wijze geschieden als de toepassing van de bekende waterzwelbare materialen. Op een 5 geschikte plek in het produktieproces wordt een schijf opgesteld met daarop voldoende lengte zwelband» bijvoorbeeld 1000-2500 m, welk zwelband continu afgerold wordt en via een geschikt mechanisme ter plekke om de kabel aangebracht wordt. Dit geschiedt bij voorkeur evenwijdig aan de lengte-10 richting van de kabel, maar het is ook mogelijk het band diagonaal om de kabel te wikkelen, waarbij zowel de mogelijkheid bestaat om dit aansluitend te doen, d.w.z. dat randen van naastgelegen wikkelingen elkaar net raken, of iets overlappen, maar men kan ook twee ten opzichte van de kabel-15 diameter smalle bandei kruiselings over elkaar diagonaal wikkelen, zodat een discontinue afsluiting van de kabel ontstaat.

Volgens een andere uitvoeringsvorm van de uitvinding kan men het thermische zwelband aanbrengen tussen 20 twee mantels van een kabel, en tijdens dit proces thermisch zwellen, teneinde de kabel extra stijfheid te verlenen. Dit kan van voordeel zijn voor kabels die niet getrokken maar geduwd worden.

Voor het overige vindt de vervaardiging van de 25 kabel op de gebruikelijke wijze plaats, waarbij slechts rekening gehouden moet worden met het feit dat op een bepaald moment voldoende warmte toegevoerd wordt om de microcapsules te expanderen.

De uitvinding heeft derhalve ook betrekking op de 30 toepassing van het zwelband volgens de uitvinding voor het vervaardigen van kabels' voor communicatie- of energie-transportdoeleinden, evenals op een kabel daarvoor welke één of meer al dan niet geïsoleerde geleiders (waaronder ook glasvezels te verstaan zijn) omvat, en één of meer 35 mantels, waarbij tussen de buitenste mantel en de geleider of geleiders ten minste één laag zwelband volgens de uit- 8701570 -10- s vinding aanwezig is, waarvan de microcapsules thermisch gezwollen kunnen zijn.

Deze kabel volgens de uitvinding kan gevuld zijn met een hydrofobe vulmassa op basis van petrolaat of van 5 een andere stof zoals siliconen, ongevulcaniseerde rubber, of bitumen, maar in een andere uitvoeringsvorm bevindt zich geen hydrofobe vulmassa in de kabel maar een in water zwelbaar materiaal in of nabij het zwelband.

De uitvinding wordt nu toegelicht aan de hand van 10 een aantal voorbeelden,welke echter niet dienen tot beperking van de aanvrage. Alle percentages en delen hebben betrekking op gewicht.

Voorbeeld I

Een parallel georienteerd vezelvlies bestaande uit 2 15 25 g/m polyestervezels van 1,5 dtex met een lengte van 2 40 mm en 15 g/m polyacrylaat bindmiddel wordt door middel van impregneren op een foulard voorzien van een bindmiddel met warmte-expandeerbare microcapsules, van type A (begin expansie: 89°C). Samenstelling van de dispersie: 20 delen % droge delen opgebjacht nat stof in droog g/m __grondstof _ _

Polyacrylaatdispersie 100 50 50 5 PVDC-copolymeer microcapsules type A 225 65 150 15 25 Fenolderivaat- bevochtiger 4 80 3,2 0,3

Acrylaatverdikker 12 30 3,6 0,3

Water 260 2 3Q Aan droog materiaal wordt opgebracht 20,6 g/m op het geïmpregneerde vezelvlies. Het materiaal wordt gedroogd bij een temperatuur beneden de expansietemperatuur van microcapsules type A. Dit geïmpregneerde vezelvlies wordt vervolgens bedrukt met een regelmatig patroon van een mengsel van 35 een acrylaat en een warmte-expandeerbare microcapsule type B (begin expansie: 72°C).

8701570 i -11-

Samenstelling van het mengsel: delen % droge stof delen opgebracht nat in grondstof droog g/m

Polyacrylaat- 5 dispersie 100 50 50 6,5 PVDC-copolymeer microcapsules type B 150 65 97,5 13

Acrylaatverdikker 5 30 1,5 0,2 2 10 Er wordt aan droog materiaal 19,7 g/m opgebracht op het vezelvlies. Het drogen geschiedt weer bij een temperatuur beneden de expansietemperatuur van microspheres type B.

Dit materiaal wordt in langsrichting ingevoerd in een tele-communicatiekabel voor het vullen met petrojelly.

15 Voorbeeld II

Een parallel georiënteerd vezelvlies bestaande 2 uit 25 g/m polyestervezels van 1,5 dtex met een lengte van 2 40 mm en 15 g/m polyacrylaat bindmiddel wordt door middel van impregneren op een foulard voorzien van een bindmiddel met 20 warmte-expandeerbare microcapsules, van type A.

Samenstelling van de dispersie: delen % droge stof delen opge^racht nat in grondstof droog g/in

Polyacrylaat- 25 dispersie 100 50 50 5 PVDC copolymeer microcapsules tpe 225 65 150 ls

Fenolderivaat- bevochtiger 4 80 3,2 0,3

Acrylaatverdikker 12 30 3,6 0,3 30 Water 260 2

Aan droog materiaal wordt opgebracht 20,6 g/m . Het materiaal wordt gedroogd bij een temperatuur beneden de expansietemperatuur van microcapsules type A. Dit geïmpregneerde vezelvlies wordt voorzien van microcapsules type B door middel van schuim-35 bekleding. Daartoe wordt een mengsel met samenstelling zoals 8701570 \ -12- * weergegeven in de tabel opgeschuimd en via een spleet op het vlies gestreken.

Het in de navolgende tabel aangegeven mengsel wordt opgeschuimd tot een dichtheid van 200 g/1. Men 5 brengt 19,9 g/m droge stof op. Het materiaal wordt gedroogd bij een temperatuur die ligt beneden de expansietemperatuur van de microcapsules.

Het kenmerk van microcapsules B is dat de expansietemperatuur lager is dan die van microcapsules type A. Het verschil 10 in expansietemperatuur kan zijn bijvoorbeeld 5 tot 20°C. Dit materiaal kan in langsrichting om een communicatiekabel worden aangebracht na het vullen van de kabel met petrojelly. Het band kan ook via een op een geschikte temperatuur gehouden verwarmingselement worden gevoerd om de bij lage tempe-15 ratuur expanderende microcapsules te laten zwellen.

8701570 -13- •s? u "ΰ «9 u cm n sr •3 « ·

O ·» «X CM O CM

Cfl £ — C.

oj et

•LJ

u Cd e c u — .3 cd «a· cm c-ι σ' cm 0 c - - -

Cd t- O — —» -c eM

SJ Ό CM oa —.

01 s-i| c

Ö O' CM

Q) O

rl O O O e-> CM o φ M LTV LPV —. c—| Ό Ό -« Ή«Η O O ‘ P -P ui to Ό

d) Ö I

O' o P i O u-\ C = ιΛ

ij wn %0 CO <—1 CM

Ό Ö

<#> -H

jj

S

C

O WO -C O C5 O

C C CM Ό CM O

a cm — <?w 0) ΌΙ 0*_ & . tt c

o 0 ca u t- E

— ft c IJ CJ 0 3 ca >< *3 c'jc u — u u 4J e -ie sc qj a c. > — s o a. o e o — s — e o 5 cj u u — e — >»— W CJ o — e 3 — 3 0-3 > j C a cc — cc

•wJ 0-3. — O J-» ij S -J

co Cc -J c c 01 > s s cj u jo cj s E s — lO UW. — — ffi u u >»UW C >% 3 — s cj u c: u >c u e u _i U > — Cl c u uc— c s — = j: > e α «3 ® 2 8701570

Claims (12)

1. Thermische zwelband voor toepassing in kabels, omvattende een dragermateriaal voorzien van niet geëxpandeerde microcapsules, met het kenmerk, dat het dragermateriaal voorzien is van twee typen microcapsules, terwijl 5 de temperatuur waarbij deze soorten microcapsules beginnen te expanderen verschillend is.

2. Zwelband volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de twee verschillende typen microcapsules in twee verschillende lagen aangebracht zijn.

3. Zwelband volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het dragermateriaal bestaat uit een vezelconstructie, een opgeschuimde kunststof, een folie van kunststof of een folie van metaal of papier.

4. Zwelband volgens conclusie 3, met het kenmerk, 15 dat de vezelconstructie een niet geweven web is.

5. Zwelband volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat ëên type microcapsules in het web en één type microcap-sules op het web aangebracht is.

6. Zwelband volgens conclusies 1-4, met het kenmerk, 20 dat aan iedere zijde van het dragermateriaal een ander type microcapsules aangebracht is.

7. Zwelband volgens conclusies 1-5, met het kenmerk, dat het verschil in beginnende expansietemperatuur tussen de twee typen microcapsules minimaal 2, bij voorkeur minimaal 25 5°C bedraagt.

8. Zwelband volgens conclusies 1-7, met het kenmerk, dat tevens een in water zwelbaar materiaal aanwezig is.

9. Toepassing van het zwelband volgens conclusies 1-8 voor het vervaardigen van communicatie- of energiekabels.

9 -14- Λ CONCLÜSIES

10. Kabel voor communicatie of energietransport, om vattende een of meer, al dan niet geïsoleerde geleiders, en een of meer mantels, waarbij tussen de buitenste mantel en de geleider(s) ten minste één laag zwelband volgens conclusies 1-8 aanwezig is, waarvan de microcapsules thermisch 35 gezwollen kunnen zijn. 8701570 s / -15-

11. Kabel volgens conclusie 10, waarbij de kabel gevuld is met een hydrofobe vulmassa.

12. Kabel volgens conclusie 10, waarbij tevens een in water zwelbaar materiaal aanwezig is. 8701570