NL8301734A - Werkwijze voor de tomografie van een voorwerp door magnetische kernresonantie. - Google Patents

Description

« i Ί 83306 .....

Korte aanduiding: Werkwijze voor de tomografie ran een voorwerp door magnetische kerare sonant ie.

De uitrinding heeft betrekking op een werkwijze voor de tomografie, door magnetische kernre sonant ie, van een voorwerp, welke werkwijze meer in het bijzonder tot doel heeft om snel een beeld van de gekozen doorsnede te verkrijgen.

3 Men weet dat het mogelijk is om het beeld van de doorsnede van een voorwerp te herstellen door de meting van het kem-paramagnetisme van de aftornen van een gekozen element van het voorwerp (bijvoorbeeld waterstof) op voorwaarde dat het verschijnsel van de magnetische resonantie van de kernen van deze atomen wordt veroorzaakt (daar de kleine waarde van het kera-para-10 magnetisme zodanig is dat het slechts door het resonantieversohijnsel kan worden vastgesteld) en door het meten van de verschijnselen van het draaiende , magnetische veld dat door de aldus aangestoten kernen wordt uitgezonden. De spectraal kenmerken van het terugkerende uitgezonden veld maken mogelijk om de verdeling van de atomen van het gekozen element in het bestudeerde voor-15 werp af te leiden en daardoor een beeld te verkrijgen van de interne structuur van dit voorwerp. Toor het herstellen van een beeld kan men bijvoorbeeld slechts de resonantie veroorzaken in een vlak van het voorwerp, waarbij een gradiënt van het magnetische veld gesuperponeerd wordt op het richt-veld waarin het voorwerp is geplaatst, gelijktijdig met het aanstoten en het 20 afscheiden van het signaal afkomstig van het gekozen vlak in een bepaald aantal lijnen, door het superponeren van een andere magnetische veldgradiSnt gelijktijdig met de meting van het resonantieversohijnsel en het overgaan tot een Fourier analyse van het ontvangen signaal. Er dient te worden opgemerkt dat voor het geheel van het vervolg van de beschrijving de genoemde 23 "vlakken" noodzakelijkerwijs een bepaalde dikte hebben; zij zijn in feite sneden die gelocaliseerd zijn in de ruimte waarin het richtveld heerst waarin het te bestuderen voorwerp is geplaatst. Op dezelfde wijze is een "lijn" gedefinieerd op de doorsnijding van twee "vlakken" in feite een volume van geringe doorsnede dat zich volgens een bepaalde richting van de ruimte uit- 8301734 * * -2- strekt* Se eerste genoemde gradiënt (zendgradiënt) wordt loodrecht aangelegd op het gekozen vlak terwijl het tweede genoemde gradiënt (ontvanggrar· diënt) evenwijdig hieraan wordt aangelegd. Wanneer men echter in staat is om dankzij de Fourier analyse een aantal lijnen te onderscheiden kan men op 5 één enkele keer geen verschillende punten (d.w.z. verschillende elementaire volumes) van deze lijnen scheiden. Men wordt er daardoor toe gebracht eau op analoge wijze te werk te gaan van die welke wordt toegepast in de tomoden-sitometers met X-stralen. Men vernieuwt het verschijnsel verschillende malen door het steeds veranderen van de richting van de ontvangst gradiënt en door 10 het toepassen van een algorithms voor het herstellen van het beeld van het vlak.

Een andere bekende methode, beschreven door Sntehison en Mallard bestaat uit het meten en niet meer analyseren van het ontvangen signaal aan het einde van de bekrachtiging maar van zijn Spinecho uitgewerkt onder be- 15 paalde omstandigheden. De Spinecho is een algemeen bekend verschijnsel dat zich voordoet door het opnieuw verschijnen van het signaal van de magnetische resonantie van de kernen, in het bijzonder wanneer deze zijn onderworpen aan tenminste twee opeenvolgende bekrachtigingsvolgorden.

Eet vlak van de tomografie wordt evenals tevoren gekozen tijdens een 20 eerste bekrachtiging door het aanleggen van een gradiënt gelijktijdig hiermede.

De sterkte en de tijdsduur van de eerste bekrachtiging zijn bepaald voor de magnetische momenten die over 90° schommelen in het vlak van tomografie. Vervolgens wordt een andere gradiënt evenwijdig aangelegd aan het 25 vlak van de tomografie volgens een gekozen richting voor het veroorzaken van faseverschillen tussen de magnetische momenten die toebehoren aan verschillende "lijnen" van het vlak. Met dit middel maakt men daarom een aantal lijnen in het vlak van tomografie zelfstandig voordat hieraan de tweede bekrachtiging wordt aangelegd, waarvan de sterkte en de ^tijdsduur zijn be-30 paald voor het veroorzaken van een bijkomende kanteling van de magnetische momenten, over een hoek van 180°, teneinde uiteindelijk de Spinecho te veroorzaken. Een gradiënt evenwijdig aan het vlak van tomografie en loodrecht op de gradiënt die het faseverschil tussen de lijnen heeft opgewekt wordt gelijktijdig aangelegd met de ontvangst van de Spinecho. De Fourier analyse 35 van het signaal van de Spinecho is niet altijd voldoende voor het in een enkele maal soheiden van de responsies van verschillende punten van verschillende lijnen. Men moet de hierboven omschreven elementaire cyclus verschillende malen herhalen door het telkens veranderen van niet de richting maar de waarde van de gradiënt die de faseverschillen tussen de lijnen ver> 40 oorzaakt. Deze werkwijze maakt nog toepassing van een tamelijk ingewikkeld 8301734 -5- Λ * herstel algorithm» daar het geanalyseerde Spinechosignaal representatief is Teer alle magnetische menanten Tan het vlak van tomografie. Dit Spinecho-aignaal, is tamelijk klein.

Bovendien dient er te worden epgemerktt dat hij deze twee bekende 5 soorten Tan werkwijzen de tenografie steeds wordt uitgevoerd in een gekozen Tlak tijdens een hekrachtigingsfase. Hen is daardoor genoodzaakt om na elk» elementaire cyclus een rusttijd in acht te nemen die overeenkomt met de ont— s pannings tijd van het beschouwde element, teneinde de magnetische momenten ran de atomen van het gekozen vlak telkens han evenwichtstoestand te laten 10 hernemen. Vanneer deze rusttijd (welke in de orde van grootte van 1 sec. kan zijn) niet Ijl acht wordt genomen ia het signaal bij de ontvangst sterk rvr-zwakt en wordt onbruikbaar. De noodzakelijke tijd voor het verkrijgen van het noodzakelijke aantal lijnen voor het herstellen van een beeld kan daarom τβrschillende minuten bereiken, wat niet kaa worden ontlopen.

15 Be werkwijze volgens de uitvinding maakt mogelijk cm deze bezwaren te voorkomen. In het bijzonder maakt-deze werkwijze mogelijk cm een Spinecho-signaal te verkrijgen dat rechtstreeks representatief is voor een lijn van het vlak van tomografie, zodat de Fourier analyse van dit signaal toestaat om rechtstreeks het beeld van dese lijn te herstellen, zonder het toepassen 20 Tan een ingewikkeld herstel algorithae. Yerder betreft de uitvinding ook een werkwijze waarbij het niet noodzakelijk is om na het verkrijgen van elke lijn de bovengenoemde rusttijd in acht te nemen.

In deze gedachte betreft.de uitvinding daarom een werkwijze voor de tomografie van een voorwerp door magnetische kemresonantie, bestaande uit 25 het opwekken van het magnetische kemresonantieversehijnsel in de atomen van een gekozen element van het voorwerp dat in een magnetisch richtveld is ge» plaatst, het vervolgens meten van de kenmerken van het draaiende magnetische veld dat door deze atomen wordt uitgestraald om hieruit een voorstelling van hun verdeling in het voorwerp af te leiden, met het kenmerk, dat men een 50 beeld lijn.voor lijn herstelt door het kiezen van elke lijn op de doorsnijding van twee gekozen vlakken door twee magnetische veldgradiënten die resp. gelijktijdig worden aangelegd met twee opeenvolgende bekrachtigingsvolgordeu die geschikt zijn cm uiteindelijk een Spinechoverschijnsel te veroorzaken en door het meten van dit echoverschijnsel voor het verkrijgen van de lijn.

55 Volgens een voorkeurswij ze van uitroeren van de werkwijze kiest men resp. twee vlakken in twee groepen van vlakken bij elke verkrijgingscyclus van een lijn, welke twee gekozen vlakken steeds van alle anderen verschillend zijn, zodanig dat het oppervlak gedefinieerd door het samenstel van snijlijnen van vlakken die twee aan twee gekozen zijn diet samenvallen met êên van 40 deze vlakken. De vlakken van een zelfde groep zijn in hoofdzaak onderling 8301734

* V

-4- evenwijdig·

De uitvinding zal thans worden toegelicht aan de hand van de bijgaande tekening waarin: - fig* 1 het klassieke gedrag weergeeft Tan de macroscopische re-5 sultante van de magnetische momenten van een groep van atoomkernen in aanwezigheid van een magnetisch kemresonantieversehijnsel; - fig· 2 is een diagram dat de ontwikkeling in de tijd en de raimte toont van een magnetische veldgradient; - fig· $ is een diagram dat de klassieke omstandigheden weergeeft 10 voor het ontstaan van het Spinechoverschijnsel j - fig· 4 toont de wijze van kiezen volgens de uitvinding van lijnen van het vlak van topografie; - fig· 5 is een tijddiagram dat een verkrijgingscyclus toont van een lijn volgens het grondbeginsel van de uitvinding· 15 Ken brengt in herinnering» dat de waarneming van een magnetisch kem- resonantieverschijnsel de aanwezigheid veronderstelt van een sterk continu magnetisch veld , of richtveld» waarin het te onderzoeken voorwerp is geplaatst» en een draaiend veld E,, of bekrachtigingsveld» dat zwakker is en loodrecht staat op het richtveld Hq en waarvan de hoeksnelheid ligt in het 20 gebied van de radiofrequenties· In afwezigheid van het bekrachtigingsveld Sj krijgt de macroscopische resultante M van de magnetische momenten van een groep van kernen een evenwichtstand evenwijdig aan het richtveld H^· Men toont aan dat in aanwezigheid van het bekrachtigingsveld E, de beweging van deze macroscopische resultante M vergelijkbaar is met die van de as van een 25 gyroscoop· Dit is in fig. 1 weergegeven· Anders; gezegd, betreffende het herstellen van een beeld van een gekozen snede van een voorwerp kan men toege— ven» dat elk klein elementair volume van dit voorwerp» overeenkomende met een definitiepunt van het beeld» kan worden voorgesteld (vanuit het gezichtspunt van de kernmagnetische eigenschappen) door een kleine magnetisch ge-30maakte gyroscoop· De studie van de bewegingen van deze gyroscopen onder de hierboven aangegeven omstandigheden_zal de aanwijzingen geven over de concentratie van atomen van het bestudeerde element in de verschillende elementaire volumen van het voorwerp» welk element in het bijzonder (meestal waterstof) onder de anderen uitgekozen wordt door de keuze van de hoeksnel-35 heid van het draaiende bekrachtigingsveld 1^· In de nabijheid van de magnetische kemresonantie hangt de precessiesnelheid van de macroscopische resultante M af van de waarde van het richtveld· De kantelhoek hangt af van de sterkte en de tijdsduur van het bekrachtigingsveld· In de praktijk omvat een basisconstructie voor het verkrijgen van een beeld door gebruikmaking , 40 van het verschijnsel van de magnetische kemresonantie middelen die geschikt 8301734 * % -5- zi jn voor het opwekken van een continu en sterk magnetisch véld (het richtveld in een bepaalde ruiste waarin men het te bestuderen voorwerp plaatst, vaasbij de bekrachtigings spoelen die een radiofrequentiesignaal ontvangen in deze ruimte zijn aangebracht roer het opwekken ran het bekrachtigingsreld 5 en ontvangspeelen die in staat zijn tot het opvangen ran het geringe draaiende magnetische reld dat door de bekrachtigde kernen wordt teruggezonden» Be installatie wordt bovendien voltooid door middelen die mogelijk maken om magnetische veldgradiênten te verschaffen volgens gekozen richtingen van de ruimte en op gewenste momenten» Sen dergelijke installatie 10 is klassiek en ia daarom niet weergegeven» Gegeven de zwakte van het teruggezonden draaiende veld gaat men in volgorden te werk opdat het door de kernen aitgestsaalde veld niet wordt gemaskeerd door de aanwezigheid van het bekrachtingsveld Hj» Hen gaat daarom eerst over tot een bekraohtigingsfase van de kernen van het gekozen element door het aanleggen van een radiofre— 15 quant signaal aan de bekrachtigingsspoel en hen meet het uitgestraalde veld aan het einde van de bekrachtigingsperiode, waarbij dan de magnetische momenten in de vrije precessie toestand zijn» In feite zijn bij het verdwijnen van het radiofrequent bekrachtigingssignaal de magnetische momenten allen hellend onder een hoek A ten opzichte van het richtveld en draaien met 2Θ een hoeksnelheidCü, Be vrije precessie gaat voort gedurende een nog tamelijk lange tijd voordat de magnetische momenten hun evenwichtsstand hernemen, evenwijdig aan het richtveld. Het aan de klemmen van een ontvangspoel ontwikkelde signaal dooft in hoofdzaak exponentieel.

Vaaneer het richtveld Hq goed uniform, is reageren alle atomen van 25 het gekozen element die in het voorwerp aanwezig zijn dat in dit veld is gebracht op het bekrachtigingsveld, mits dit de goede hoeksnelheid haalt.

Eet verdient echter de voorkeur om tenminste één vlak van het voorwerp uit te kiezen daar men een beeld van een snede van dit voorwerp wil verkrijgen.

Eet is klassiek om een dergelijk vlak gelijktijdig uit te kiezen met de JObekrachtigingsvolgorde door op het richtveld Bq een zwakker veld te super— poneren dat lineair in de ruimte varieert, dus een veldgcadiênt aHq gericht volgens een gekozen richting van de ruimte. Het resultaat is dat het in deze ruimte geplaatste voorwerp praktisch in evenwijdige vlakken wordt doorgesneden, loodrecht op de richting van de gradiënt, waarvoor het moduul van 35het totale veld H = (Hq +ABq) constant is. Hierdoor komt een bepaalde re-sonantief requentie met elk van deze vlakken overeen, en slechts die welke is "afgestemd" op de frequentie van het bekrachtigingsveld is het voorwerp van een magnetische kemresonantie en daardoor in staat om een meetbaar draaiend veld uit te stralen.

8301734 • »

Bes» veldgradiënt is vaa de yorm (AHq) t* Meer nauwkeurig wordt hij slechts opgewekt tijdens een bepaald tijdsinterval, dat groter is dan het tijdsinterval ( en dit overlapt) gedurende welke het bekrachtigingsveld wordt aangelegd· Tig· 2 toont de ontwikkeling van het globale veld H tijdens 5 dit tijdsinterval, in de aanlegriehting van de gradiënt, bijvoorbeeld een richting 0x* Hen ziet dat op de opeenvolgende ogenblikken tQ, t^, tg··· tg, t^ het veld H HaiaJi» in de relate ontwikkelt, met een geleidelijk stijgende hellingshoek vanaf een uniforme verdeling Hq, die een maximum vaarde bereikt op het tijdstip t^ en vervolgens afneemt om zich opnieuw op te hef— 10 fen, op het tijdstip t^· Eet bekrachtigingsveld wordt opgewekt tijdens een korte tijdsinterval (rondom het tijdstip t^) gedurende welke de gradiënt in hoofdzaak is gestabiliseerd·

Set feit dat een vlak tijdens de bekrachtiging is uitgekozen is echter niet voldeende voor het herstellen van een beeld van_dit vlak, daar 15 het na de bekrachtigingsfase ontvangen signaal representatief is voor do responsie van het saaenstel van bekrachtigde kernen in dit vlak en staat niet toe om onmiddelijk de verdeling van de kernen in dit vlak af te leiden· Het is bekend om onderscheid te maken tussen verschillende evenwijdige lijnen in dit vlak door het tot stand brengen van een gradiënt van deselfde 20 aard als die welke tevoren werd beschreven tijdens de ontvangst en volgens een richting van dit vlak loodrecht op de richting van de evenwijdige lijnen welke men tracht te onderscheiden· Onder deze omstandigheden is de waarde van het moduul van het globale veld ~E voor elke lijn van het vlak constant· l Baar de vrije preoessiesnelheid CcLV&ot de gyrosoepen rechtstreeks afhangt van 25 de waarde van het globale veld waarin zij zioh bekinden volgt hieruit, dat alle gyroscopen die resp· samenwerken met verschillende punten van erna zelfde lijn een veld uitstralen, dat met een eigen heeksnelheid draait en verschilt van die van de aangrenzende lijn· Het bij de ontvangst gedetecteerde signaal is daarom de resultante van een mengsel van frequenties en het Fourier 50 spectrum van dit signaal maakt mogelijk om onderscheid te maken tussen de "responsie” van verschillende lijnen van het vlak. volgens een bepaalde richting van. dit vlak, doordat met elke lijn een bepaalde frequentie overeenkomt van de Fourier transformatie van het signaal· Eet is voldoende om dezelfde bewerkingen van bekrachtigingMjntvangst opnieuw te beginnen en telkens 55 de richting van..de ontvangstgradiënt te wijzigen voor het verkrijgen van voldoende gegevens voor het herstellen van een beeld door het toepassen van een analoog algorithme van dat gebruikt in een tomodensitometer·

Be methode beschreven door Hutchison en Mallard, welke hierboven werd vermeld, past een Spineohoversohijnsel toe· Bit verschijnsel ie 40 algemeen bekend en kan als volgt worden verklaard. Aan het einde van een 8301734 -7- bekraehtigingsfase zijn alle macroscopische elementair» resultanten ttover een zelfde hoek oC gekanteld afhankelijk van de bekraehtigingsdusr en van de sterkte -van het bekraehtigiiigsveld E^· Men kan bijvoorbeeld veronderstellen, dat de assen van de gyroscopen allen over 90° zijn gekanteld en in fase 5 net dezelfde snelheid CU draaien» Het ie een signaal dat representatief is voor de resultante van deze bewegingen dat wordt opgevangen door de neet-spoelen geheel aan het begin van de ontvangst, d.w.z. jnist na het verdwijnen van het bekrachtigingsveld* Bit aignaal, zoals reeds is aangegeven, dooft taaelijk snel· Het is van belang om op te merken, dat deze snelle afname 10 niet betekent dat de magnetische nementen hun evenwichtstoestand hebben teruggevonden (verdwijning van de hellingö^ vereist een veel te lange tijd). Hij wordt veroorzaakt door een progressief faseverschil van de precessiebeve— gingen van de magnetische momenten die met snelheden draaien welke onderling enigszins verschill en, zodat de resultante van het opgevangen draaiende veld 15 snel nul wordt. Beze verschillende "gyroscopen" gaan door met draaien onder in hoofdzaak dezelfde hellingshoek t.o.v. het globale veld H. Vanneer men het bekrachtigingsveld opnieuw aanlegt met een sterkte en gedurende een tijd geschikt voor het veroorzaken van een bijkomende kanteling van alle "gyroscopen" van 180° voorbij de hoek die zij na de eerste aanlegging van het be— 20 krachtigingsveld hebben bereikt, ontwikkelen de relatieve faseverschillen van de "gyroscopen" zich dan in omgekeerde richting vanJLie welke voor de omkant el ing zijn beschreven· Men komt daarea uit op een nieuwe faseovergang hiervan, overeenkomende met de toestand die zij hadden aan het einde van de eerste aanlegging van het bekrachtigingsveld· Er verschijnt daardoor een 25 bruikbaar signaal en dit als "symmetrisch" herschreven signaal, de ontwikkeling van het signaal verschenen aan het einde van de eerste aanlegging van het bekrachtigingsveld, d.w*z* dat dit signaal een stijgende amplitude heeft tot^aan een maximum waarde van waaraf het daalt tot aan de opheffing als gevolg van een nieuwe verstrooiing van fasen van de "gyroscopen" in vrije 50 precessie· 3?ig· 3A toont twee radiofrequent uitzendingen Ej, Eg aangelegd aan een spoel die in staat is tot het opwekken van het bekrahhtigingsveld Hj terwijl fig· JB het uiterlijk toont van de signalen , Sg die kannen worden verzameld aan de klemmen van een ontvangspoel· Het eerste signaal van de 55 duur 7 is detecteerbaar onmiddellijk na de eerste radiofrequent uitzending E^, terwijl het Spineehosignaal 8, verschijnt op een ogenblik na de tweede radiofrequent uitzending Eg· Beze laatste is weergegeven met een dubbele amplitude van. die van de uitzending Rj met dezelfde tijdsduur·

Volgens de uitvinding maakt liet bekende verschijnsel, dat zojuist 8301734 --8- voor het geheugen is beschreven, mogelijk oa opeenvolgend twee -vlakken te kiezen· Het is in feite voldoende om twee gradiënten van het magnetische veld &| en van deselfde soort op te wekken als die beschreven bij fig· 2 en tegelijkertijd met de twee radiofrequent uitzendingen resp. E^. Bit 5 is in fig· 5 weergegeven· Onder deze omstandigheden zullen de "gyroscopen" van de snijlijn van de. twee gekozen vlakken de enigen zijn welke aanleiding geven tot een Spinechosignaal zoals &,· Een andere gradiënt wordt aangelegd bij de ontvangst evenwijdig aan deze lijn en de Fourier analyse van het eeho-signaal staat toe om rechtstreeks het beeld van ponten van deze lijn te ver— 10 krijgen· Een samenstel van evenwijdige lijnen die op deze wijze zijn verkregen maakt mogelijk om een beeld te herstellen· Behalve het belang van het mogelijk maken van het direct lijn voor lijn verkrijgen van het beeld * heeft de uitvinding eveneens dat van het ontsnappen aan de noodzaak van het wachten, na elke elementaire cyclus die uitloopt op het verkrijgen van een 15 lijn, dat alle "gyroscopen" hun evenwichtstoestand hebben teruggevonden· Hiervoor valt het oppervlak van de snede, gedefinieerd door'het samenstel van snijlijnen van de twee aan twee gekozen vlakken nooit samen met één van deze vlakken» Daardoor is het niet nodig om te wachten tot na de verkrijging van elke lijn en het beeld kan zeer snel, in enkele seconden 20 worden hersteld· Heer in het bijzonder is de verkrijging van de verschillende lijnen, volgens de uitvinding, overeenkomstig de voorstelling van fig· 4· De respectieve richtingen van de twee veldgradiënten Gj en G2 die resp· twee groepen van evenwijdige vlakken (P^, P12, P^···) en (P21, P22, P2^ ···) definiëren snijden elkaar twee aan twee in het vlak van tomografie Pq 25 waarvan men het beeld wil verkrijgen· Bij elke detectie van een Spinecho— signaal verkrijgt men daarom achtereenvolgens de lijnen L·^, Ig, L·^ ··· van het vlak P^* De gradiënt Gj is bijvoorbeeld tot stand gebracht op het ogenblik van eerste radiofrequent uitzending (E^, fig» 5). terwijl de gradiënt Gg tot stand is gebracht pp het ogenblik van de tweede radiofrequent uit-50 zending (Eg, fig» 5)· De gradiënt is evenwijdig tot stand gebracht aan d* lijnen ly V Ij ... tijden, de ontvangst van het Spinechosignaal. De overgang van een bepaald vlak (P^) naar het volgende vlak (P^2)van dezelfde groep wordt bij voorkeur verkregen door verandering van de frequentie van het bijbehorende radiofrequent bekrachtigingssignaal (radiofrequent uitzen-35 ding E^), waarbij de gradiënt (G^) op dezelfde wijze wordt aangelegd bij de keuze van hetzelfde vlak voor dezelfde familie. Hen kan echter ook te werk gaan door verandering van het globale magnetische veld H of door de combinatie van de twee middelen· De oriëntatie van de gradiënten*^ en Gg in de ruimte bepaalt de hellingshoek waaronder de gekozen vlakken elkaar 40 twee aan twee snijden· Daar deze vlakken een bepaalde dikte hebben begrijpt 8301734 ♦ -9- —9* ·1 "Μ aen dat de zorgvuldige keuze van de richting van de gradiënten en Gg in de raiate sal toestaan ca het volume en de toot ran de gekozen lijn te bepalen, welk volume (dat ook afhangt Tan de dikte Tan de vlakken) echter niet te klein dient te zijn opdat het bijbehorende Spinechosignaal meetbaar blijft· 5 ïig· 5 resumeert de verschillende stadia Tan verkrljging^van een lijn vel— gene de nitrinding, warbij de reldgradientenlfj, Gg en ^ tot stand zijn gebracht Telgena hetgene dat ie verklaard net verwijzing naar fig. 2 en ia de raiate zijn gericht velgene fig· 4· Er dient te worden opgeaerkt dat de aaalegging van de gradiënt G, na de tweede radiofrequent uitzending de aaiv- ^ 'pa 10 legging voorschrijft van een gradiënt van dezelfde richting G^ na de eerste radiofrequent uitzending, opdat de Spineoho verschijnt· De geïntegreerde -*#· . .

vaarde in de tijd van de gradiënt G^ (ran t^ tot tg, fig· 5) de gelijk aan de geïntegreerde vaarde van de gradiënt G^ tot aan de helft van de.tijdsdaar van de Spineeho (van t^ tot t^, fig· 5)· Toorts is het van belaag cm het 15 beeld op te nenen vanuit verschillende onderling vervlechten rasters· In feite zijn de magnetische momenten van de aangrenzende atomen van een gekozen vlak onvermijdelijk gering “bekrachtigd". Set verdient daarom de voorkeur cm eon raster van uiteenliggende lijnen te verkrijgen opdat er een voldoende tijd verloopt voor do terugkeer van deze magnetische momenten naar 20 hun evenwichtstoestand voorafgaande aands werkelijke keuze van het vlak waartoe zij behoren·

Hierdoor begrijpt men, met verwijzing naar fig· 4, dat de lijnen I>1f L), Lj ··· tot een zelfde raster beheren· Vaaneer men “n“ rasters aaz>-brengt zijn deze lijnen onderling verwijderd over een afstand overeenkomende 2§ net (n - 1) rasters· Se opeenvolgende rasters kunnen ever een bepaald aantal lijnen verschoven zijn. Bij wijze van voorbeeld, wanneer "n" = 8, kan elk raster over J^lijnen verschoven zijn t.o.v. de voorafgaande, zodanig dat de verwarring van rasters op de volgend wijze kan worden weergegeven» * 147258361 8301734

Claims (4)

1. Werkwijze voer de tomografie van een voorwerp door magnetische kemresonantie, bestaande nit het opveilen van het verschijnsel van magnetische kemresenantie in de atomen van een gekozen element van het voorwerp dat in een magnetisch richtveld (ϊζ) is geplaatst, vervolgens nit het 5 meten van de karakteristieken van het draaiende magnetische veld dat doer deze atomen wordt uitgestraald voor het hieruit af leiden van een voorstelling van hun verdeling in dit voorwerp, van de soort bestaande uit het lijnvoor lijn herstellen van een beeld deer het kiezen van elke lijn (L^, ig, L,*··) op de snijlijn van twee vlakken gekozen doer twee magnetische veld— 10 gradiënten (Gj, Gg) die resp* gelijktijdig zijn aangelegd als tvee opeenvolgende bekrachtigingsvolgorden (E^, Eg) geschikt voor het uiteindelijk veroorzaken van een Spineehoverschijnsel (Sg)sen door het meten van het eehoversehijnsel voer het verkrijgen van deze lijn, met het kenmerk, dat men resp» twee vlakken (P^, P12^ uitkiest in twee groepen van vlakken bij 15 elke verkrijgingscyclus van een lijn, waarbij de twee gekozen vlakken telkens afzonderlijk zijn van alle anderen, zodat het oppervlak (Pq) bepaald door het samenstel van snijlijnen van de twee aan twee gekozen vlakken met geen van deze vlakken samenvalt» 2» Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk» dat de vlakken 20 van een zelfde groep in hoofdzaak onderling evenwijdig zijn»

5· Werkwijze volgens conclusie 1, van de soort bestaande uit het veroorzaken van het bovengenoemde Spineehoverschijnsel door het op het bovengenoemde magnetische richtveld superponeren van een draaiend bekrach-tigingsveld (Rj) tijdens elke bekrachtigingsvolgorde, met het kenmerk» dat 25 de overgang van het ene vlak (P^) naar het andere vlak (P^g) van dezelfde groep wordt verkregen door verandering van de hoeksnelheid van dit draaiende bekraehtigingsveld» 4» Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de overgang van het ene naar het ander vlak van dezelfde groep 50 wordt verkregen door de wijziging van het barengenoemde magnetische richtveld· 5» Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk» dat men elke lijn verkrijgt door het^aanleggen van een eerste veld-gradiënt (G^) volgens de richting van deze lijn tijdens het verschijnen van 53 de genoemde Spinecho en door het analyseren van de Fourier transformatie van deze echo» 6» Werkwijze volgens conclusie 5* met het kenmerk, dat men een tweede veldgradiënt (G^) aanlegt volgens de richting van deze lijn tussen de 8301734 / h -...... · -# . . . -fÜ- twee voornoeade bekrachtigingsvolgorden, waarvan de geïntegreerde waarde in de tijd in hoofdzaak gelijk ia aan de waarde van de eerste geïntegreerde gradiënt tot aan de kalft van de tijdsduur van de echo·

7· Werkwijze volgens. 44n van de voorgaande conclusies, met het ken» 5 merk· dat het volledige beeld wordt verkregen in verschillende dooreen ge* vlochten rasters·

8· Werkwijze volgens conclusie 7» net het kenmerk» dat de twee opeenvolgend verkregen rasters onderling verschoven zijn over een gekozen aantal lijnen·· 10 9» Werkwijze volgens £én van de conclusies 1 tot 8, net het kenmerk. dat men de twee genoemde eerste gradiënten (Gr^, G^) i» de ruimte richt opdat de vlakken die zij resp· kiezen twee aan twee een gewenste hoek vormen9welke bijdzaagt tot de regeling van de dikte van de tomografie· 8301734