NL8202425A - Inrichting voor het ontmagnetiseren van toonfrequente koppen van magnetische-bandapparatuur. - Google Patents

Description

* ♦ ï f" · 7 i VO 3441

Titel: Inrichting voor het ontmagnetiseren van toonfrequente koppen van magnetische-bandapparatuur.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het ontmagnetiseren van toonfrequente koppen, die deel uitmaken van magnetische-bandapparatuur, omvattende een electromagneet en een bekrachtigings-> keten, die is ingericht om deze electromagneet te bekrachtigen met een ' ; 5 : wisselstroom, waarvan de amplitude als functie van de tijd afneemt-

Een registreer-·.en weergeefkop van een magnetische-bandapparaat wordt in de loop van het gebruik gewoönlijk permanent gemagnetiseerd, als gevolg waarvan de registreer- en weergeefeigenschappen min of meer ; ongunstig worden beïnvloed. Teneinde deze nadelige invloeden op te !10 heffen is het noodzakelijk om zulk een toonfrequente kop te ontmagneti-. seren. Voor een dergelijke ontmagnetisering wordt gewoonlijk gebruik gemaakt van een electromagneet. Daarbij zijn twee methoden mogelijk. Volgens de eerste methode wordt .de electromagneet zodanig bekrachtigd, dat daardoor een magnetisch wisselveld met een constante sterkte teweeg 15 wordt gebracht. In een dergelijk geval wordt de electromagneet in eerste aanleg in de nabijheid van de desbetreffende toonfrequente kop geplaatst meer in het bijzonder op het oppervlak waarlangst· normaliter de magnetische band glijdt, en vanuit deze positie wordt de magneet bij blijvende bekrachtiging weg bewegen. . Volgens de andere methode wordt de 20 electromagneet in de bedoelde positie bij de· töoHfrequente'kep--gehouden tijdens het ontmagnetiseringsproces. In eerste aanleg wordt de magneet met volle sterkte bekrachtigd zodat een sterk wisselveld teweeg wordt gebracht waarna de sterkte van dit wisselveld geleidelijk wordt verminderd totdat het magnetische wisselveld nul'is .geworden.

25 Met de uitvinding is nu beoogd een inrichting van bovenomschreven soort beschikbaar te stellen, welke inrichting in staat is om na het inschakelen daarvan telkens een ontmagnetiseringsproces ten uitvoer te brengen dat bij het inschakelen van de inrichting onafhankelijk is van de laadtoestand van een laagspanningsbatterij.

30 Daartoe is een inrichting volgens de uitvinding daardoor geken merkt dat de bekrachtigingsketen is samengesteld uit een gelijkstroom-gelijkstroomomzetter, die vanuit een batterij en via een schakelaar kan 8202425.

i i - 2 - worden gevoed, een laadcondensator, een vanuit deze condensator te voeden oscillator waarop de electromagneet is aangesloten, en een elec-tronische schakelketen, welke electronische schakelketen zodanig is ingericht dat na het sluiten van de schakelaar bij het bereiken van een 5 voooraf-vastgestelde laadtoestand van de laadcondensator deze wordt ontkoppeld van.jde gelijkstroom-gelijkstroomomzetter en wordt verbonden met de oscillator, waarbij deze electronische schakelketen automatisch { in deze schakeltoestand blijft, totdat de schakelaar wordt geopend. Nadere· uitwerkingen van een dergelijke inrichting volgens de uitvinding 10 zijn omschreven in de volgconclusies.

De uitvinding zal in het onderstaande nader worden toegelicht met verwijzing naar de tekening,, waarin: fig. 1 een. schema weergeeft van een eerste uitvoeringsvorm van de uitvinding; 15 fig... 2 illustratief is voor verschillende spannings- en stroom- vormen die bij de uitvoeringsvorm volgens fig. 1 werkzaam zijn; fig. 3 een schema geeft van een tweede uitvoeringsvorm van de uitvinding; en fig. 4 illustratief is voor verschillende spannings- en 20 stroomvormen die bij de inrichting volgens fig. 3 werkzaam zijn.

Fig. 1 geeft een schema van een eerste uitvoeringsvorm van een bekrachtigingsketen door middel waarvan een electromagneet M! kan worden bekrachtigd.

Bij het in fig. 1 weergegeven uitvoeringsvoorbeeld van een derge-25 lijke bekrachtigingsketen, is een als energiebron dienende batterij B, via een schakelaar S, verbonden met een gelijkstroom-gelijkstroom-omzetter OM. De omzetter OM omvat een,'transistor-oscillatorketen met een transistor Ql. Het uitgangssignaal van deze oscillator wordt gelijkgericht door een diode Dl en afgevlakt door een condensator Cl. Als een 30 omhoog getransformeerde spanning, wordt deze uitgangsspanning aangelegd aan een electronische schakelketen SK, - waarvan een transistor Q2 werkzaam is om deze omhoog getransformeerde en afgevlakte uitgangsspanning van de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter OM, over te^dragen naar een energie-condensator C2. In de schakelketen SK is een als spannings-35 detektor dienende Zenerdiode D2 werkzaam om een transistor Q3 in de ___________8 2 0 2 4 2 5 .

- 3 - r * geleidende toestand te brengen wanneer de spanning aan de emitterzijde van de transistor Q2 boven de doorslagspanning van deze Zenerdiode uitkamt. Wanneer aldus in de geleidende toestand geschakeld, is de transistor Q3 werkzaam 'om de basisspanning van de transistor Q2 omlaag te : 5 brengen, waardoor deze transistor uit de geleiding raakt, De transistor Q3 bestuurt de basisstroom van de transistor Q2. Het. zal duidelijk zijn, dat dè transistoren Q2, Q3 en de Zenerdiode D2 een spanningsstabilisator ... ' vormen, waarmee de condensator C2 is verbonden. Met de collectorzijde van de transistor Q2 zijn een lichte mi tterende diode D3 en een transis- 10 tor Q4 verbonden. Van deze serieketen gevormd door de diode D3 en de transistor Q4, vormt deze transistor Q4 met de eerder genoemde transistor Q3 een terugkoppellus. Met andere woorden maken de transistoren Q3 en Q4 deel uit van een flip-flop, waarvan de vanaf de collectoren afkomstige uitgangssignalen,· de transistoren Q5 en Q6 besturen, zodat deze 15 transistoren aan en uit kunnen worden geschakeld.

De voor het ontmagnetiseren werkzame oscillatorketen; .QQ, die via een transistor Q5 kan worden gevoed door de lading van de condensator C2, is. met deze condensator verbonden. De oscillatorketen 00 omvat een capacitief gekoppelde multivibrator, waarvan de transistoren Q7 en Q8 20 de belangrijkste componenten vormen, en waarmee de wikkeling van de voor ontmagnetisering dienende electromagneet M die de belasting vormt, is verbonden. Zoals in het voorafgaande werd uiteengezet wordt de electromagneet M dicht bij de te ontmagnetiseren magnetische registreer^ weergeefkop gebracht en vervolgens· bekrachtigd teneinde deze kop te ont-25 magnetiseren.

Bij de in het voorafgaande beschreven keten wordt door het sluiten van de schakelaar S spanning aangelegd aan de condensator C2, waarbij echter in deze toestand de spanning over deze condensator laag is, met als gevolg dat de Zenerdiode D2 niet-geleidend is. De transis-30 toren Q3, Q4, Q5 en Q6 zijn eveneens niet-geleidend, zodat ook de licht-emitterende diode D3 geen licht uitstraalt. In deze situatie is de voor ontmagnetisering dienende oscillatorketen 00 elektrisch ontkoppeld van de condensator C2, waarbij de gelij kstroonugelij kstroom-omzetter OM een maximaal uitgangssignaal geeft. Er zij opgemerkt dat 35 direct na het sluiten van de schakelaar S, de klemspanning van de — 8202425 v * I ; 1 ' ..... '' * ’ - 4 - batterij B door de omzetter OM omhoog wordt getransporteerd, waarbij deze spanning via de normaal voorgespannen transistor Q2 aan de condensator C2 wordt gelegd. Zulks heeft tot gevolg dat de spanning over de condensator toeneemt volgens het in figuur 2A door de onderbroken lijn 5 aangegeven verloop. Wanneer deze stijgende spanning een grootte heeft bereikt, die gelijk is aan de som van de Zenerspanning van de diode D2 en de toenemende spanning tussen de basis en emitter van de transistor Q3, wordt de Zenerdiode d2'werkzaam om .de transistor Q3 in zijn geleidende toestand te brengen. Door de terugkoppelwerking van de 10 transistor Q3 wordt de emitterspanning van de transistor Q2 bestuurd en op een constant niveau gehouden. Door deze spanning wordt de condensator C2 verder opgeladen. Wanneer deze condensator C2 volledig is geladen,is de gélijkstroom-gelijkstroom omzetter OM in geringe mate belast, zodat de uitgangsspanning daarvan sneller en hoger stijgt dan 15 daarvoor, en wel zoals in fig. 2a door de kromme B is aangegeven.

Wanneer deze toenemende uitgangsspanning van de omzetter OM bij het einde van de laadtoestand een grootte bereikt, waarbij de spanningsval over de kollektorweerstand van Q3 gelijk is aan de som··van de basis-emitter-spanning van de transistor Q4 en de toenemende spanning van de licht-2Q emitterende diode D3, worden deze diode D3 en de transistor Q4 geleidend.

De:: collector van de transistor Q4 drijft de basisspanning -yan ς>3 nog verder in de geleidende toestand. Hierdoor neemt de collectorstroom vein de transistor Q3 verder toe, waardoor de basis van de transistor Q4 wordt bestuurd. Aldus is een positieve terugkoppeling voor de tran-25 sistor Q4 aanwezig. De transistoren Q3 en Q4 raken daarbij zelf direct'in het verzadigingsgebied. In deze toestand is de transistor Q2, zoals reeds werd Vermeld, niet-geleidend en de transistor Q5 is ingeschakeld.

Wanneer deze transistor Q5 geleidend is, vloeit de in de condensator C2 opgeslagen lading naar de voor ontmagnetisering dienende 3G oscillatorketen QQ, waardoor deze door het opnemen van de aangevoerde energie, gaat oscilleren. De excitatiestroom die als gevolg van dit oscilleren door de wikkeling van de voor ontmagnetisering dienende electromagneet M vloeit, neemt exponentieel af, zoals is aangegeven in fig. 2B. Hit het verloop van de golfvozm volgens fig. 2B blijkt, dat 35 het door de electromagneet M teweeggebrachte wisselende magnetische __32 0 2 4 25 * • > I : ' ; ! ” ~~.................... - i I ' / - 5 - t veld aanvankelijk sterk genoeg is om het in het gemagnetiseerde object, d.i. de régistreerweergeefkop, in de nabijheid waarvan de electromagneet is gebracht, aanwezige magnetisme, te overwinnen, waarna de omhullende van dit wisselveld afneemt totdat uiteindelijk een magnetisme nul is 5 bereikt.

Wanneer de transistor Q4 in de geleidende toestand wordt gescha-! keld, licht de licht-emitterende diode D3 op. Het moment waarop een der-

f I

! gelijke omschakeling plaatsvindt, komt overeen met het begin van de werking van de oscillatorketen 00. Op dezelfde tijd wordt de transistor 10 Q6 in de normale richting voorgespannen ter verlaging van de uitgangs— spanning van de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter OM, waardoor de spanning voor deze diode D3 op een daarvoor toelaatbare waarde wordt gehouden. Blijkens de kromme weergegeven in fig. 2D neemt de door de batterij B geleverde stroom in sterke mate af, nadat de condensator C2 15 is opgeladen, waardoor de levensduur van deze batterij wordt verlengd.

Er zij op gewezen dat uit een nadere analyse blijkt dat het moment waarop de licht-emitterende diode D3 oplicht, exact samenvalt met het \ begin' van de ontmagnetiserènde- werking en aangezien een dergelij.ke werking wordt uitgevoerd binnen een tijdsinterval van enige-, tienden: van. een 20 seconde, kan het oplichten van de diode D3 worden geïnterpreteerd als een beëindiging van de ontmagnetiserende werking. Wanneer na een derger:. lijk oplichten.de schakelaar S wordt geopend, worden al de transistoren in hun oorspronkelijke toestand teruggezet. In plaats van de schakelaar S te openen, kan de basis van de transistor Q3 worden geaard, hetgeen het-25 zelfde resultaat oplevert, d.w.z, al de transistoren worden in de oorspronkelijke toestand teruggezet.

I Uit de voorafgaande beschrijving van dit uitvoeringsvoorbeeld blijkt dat de condensator C2 steeds tot een bepaalde spanning kan worden opgeladen, ongeacht de verandering in de klemspanning van de batterij B.

30 Daardoor verandert het door de electromagneet M teweeggebrachte ont- magnetiseringsproces ook niet. Wanneer de laadtoestand van de batterij B zodanig is verminderd, dat de electromagneet M geen toereikende ontmagnetiserende werking meer veroorzaakt, licht de licht-emitterende diode D3 niet op, hetgeen een aanduiding is dat de batterij is opgebruikt en 35 moet worden vervangen.

______8 2 0 2 4 2 5 ........

w t * ; - 6 - ~ i : I »

In fig. 3 is een ander uitvoeringsvoorbeeld weergegeven van I | ; een ontmagnetiseringsinrichting volgens de uitvinding, Bij deze uitvoe ringsvorm volgens fig. 3 is de batterij B via de schakelaar S verbonden met de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter OM. De door deze omzetter· 5 omhooggetransformeerde spanning wordt via de schakelketen SKA aangelegd aan de condensator C2- Door de lading die is opgeslagen in de condensator C2 wordt de voor ontmagnetisering dienende oscillatorketen 00 aange-> dreven. De omzetter OM en de oscillatorketen 00 zijn soortgelijk van uitvoering als die welke reeds in het voorafgaande in verband met fig.1 10 werden behandeld; de schakelketen SKA is echter- anders uitgevoerd dan de schakelketen SIC bij het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig.. 1. De verschillen zijn de volgendede Zenerdiode D2 is verbonden met de collector— zijde van de transistor Q2, die de uitgangsenergie van de omzetter OM leidt naar de condensator C2, zodat de diode D2 werkzaam is om te de-15 tecteren of de collectorzijde-spanning van de transistor Q2 een voorafbepaalde waarde heeft bereikt. De transistoren Q3 tot en met Q6 zijn op dezelfde wijze als in fig. 1 is aangegeven, aangesloten.

Bij de in fig.. 3 weergegeven keten wordt door het sluiten van de schakelaar S de klemspanning van de batterij B aangelegd aan de gelijk-20 stroom-gelijkstroomomzetter OM die evenals bij fig. 1 met maximale belasting werkt en deze. spanning wordt, in de omzetter omhooggetransformeerd en vervolgens via de normaal voorgespannen transistor Q2 aangelegd aan de condensator C2. Zulks betekent dat de spanning over de condensator C2 toeneemt, zoals in fig. 4A door de kromme X is aangegeven. Wan-25 neer de uitgangsspanning Y van de omzetter OM een waarde bereikt gelijk aan de som van de Zenerspanning van de Zenerdiode D2 en de toenemende spanning tussen de basis en de emitter van de transistor Q3, wordt deze transistor via de diode D2 in de geleidende toestand gebracht.

Aangezien de transistoren Q3 en Q4 zodanig zijn aangesloten dat 3Q deze een terugkoppellus vormen, worden deze twee transistoren instantaan in het verzadigingsgebied gebracht, hetgeen tot gevolg heeft dat de transistor Q2 in de niet-geleidende toestand en de transistoren Q5 en Q6 in de geleidende toestand worden geschakeld, waardoor uitgang van de omzetter OM van de condensator C2 wordt ontkoppeld en de belasting van 35 deze omzetter OM gering wordt. Op dezelfde tijd vloeit de in de conden- ______82 0 2 4 2 5 Λ 1 I = i ; 1 .

i ( i • 1 - 7 - sator C2 opgeslagen lading af naar de voor de ontmagnetisering dienende oscillatorketen 00, teneinde de wikkeling van de voor ontmagnetisering dienende electromagneet M te bekrachtigen met een golfvorm zoals in fig. 4B is aangégeven. Anderzijds licht de licht-emitterende diode D3 5 op wanneer de transistor Q4 geleidend wordt, hetgeen is geïllustreerd door de golfvorm volgens fig. 4C. Aangezien de uitgangsspanning van de omzetter OM wordt beïnvloed door de transistor Q6, wordt de stroom I | die vanaf de batterij wordt afgenomen, in sterke mate teruggebracht, j nadat de condensator C2 volledig is geladen, hetgeen in fig. 4D is ge- 10 illustreerd.

Uit de in het voorafgaande gegeven beschrijving van het in fig. 3 « weergegeven uitvoeringsvoorbeeld blijkt, datde iZenerdiode D2 wordt gebruikt als middel om te detecteren wanneer de uitgangsspanning van de omzetter OM de voorafbepaalde grootte· bereikt. Aangezien de spannings-15 val van de transistor Q2 tijdens het laden minimaal is, neemt de condensator c2 aan het einde van de laadperiode,- een in hoofdzaak constant spanningsniveau aan. Wegens deze reden kan met de uitvoeringsvorm volgens fig- 3 hetzelfde eindresultaat wordén verkregen als met de uitvoeringsvorm volgens fig. 1.

20 Wegens deze eigenschappen zijn de uitvoeringsvoorbeelden die in het voorafgaande zijn beschreven met verwijzing naar de figuren 1 tot en met 4, bijzonder geschikt om te worden gebruikt als bekrachtiging vooreen voor ontmagnetisering dienende electromagneet als belasting van de condensator C2, die via de oscillatorketen 00 is verbonden.

25 Verder zal het duidelijk zijn dat het element voor een zichtbare indicatie,het schakelelement en andere onderdelen van de in het voorafgaande beschreven schakelketen kunnen worden vervangen door andere elementen zonder het kader van de uitvinding te verlaten. Met een volgens de uitvinding uitgevoerde condensator-laadketen is het mogelijk 30 om de spanning van een energiebron, zoals een batterij, op eenvoudige wijze stapsgewijs te verhogen, teneinde de condensator tot een constant niveau op te laden.

8202425

Claims (4)

1. Inrichting voor het ontmagnetiseren van toonfrequente koppen, die deel uitmaken van magnetische-bandapparatuur, omvattende een elec-tromagneet en een bekrachtigingsketen die is ingericht om deze electro-magneet te bekrachtigen met een wisselstroom, waarvan de amplitude als 5 functie van de tijd afneemt, met het kenmerk dat de bekrachtigingsketen ; is samengesteld uit een gelijkstroom-gelijkstroomomzetter (OM),,.die i vanuit een batterij (B) en via een schakelaar (S) kan worden gevoed, een laadcondensator (C2), een vanuit deze condensator te voeden oscillator (5) waarop de electromagneet (M) is aangesloten, -en een elec- '10- tronische schakelketen (SK) ,* welke electronische schakelketen (SK) zodanig is ingericht dat na het sluiten van de schakelaar (S^bij het bereiken van een vooraf vastgestelde laadtoestand van de laadcondensator (C2) deze wordt ontkoppeld van de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter (OM) en wordt verbonden met de oscillator (00), waarbij deze electronische 15 schakelketen (SK) automatisch in deze schakeltoestand blijft totdat de schakelaar (S) wordt geopend-

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat van de electronische schakelketen (SK) deel uitmaken een eerste schakelelement (Q2) voor het van elkaar scheiden van de gelijkscroom-gelijkstroom- 20 omzetter (OM) en-de*laadcondensator (C2), een tweede schakelelement (Q5) voor het aanschakelen van de laadcondensator (C2) aan de oscillator (00), en een spanningsdetector (D2) die reageert op de over de laadcondensator (C2) ontwikkelde spanning en die bij het bereiken van een eerste streefwaarde het eerste schakelelement (Q2) in de·, blokkeertoestand enJiet 25 tweede schakelelement (Q5) in de geleidende toestand schakelt (fig. 1).

3. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk dat van de electronische schakelketen (SKft) deel uitmaken een eerste schakelelement (Q2) voor het scheiden van de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter (OM) en de laadcondensator (C2), een tweede schakelelement (Q5) voor het aan- 30 schakelen van de laadcondensator (C2) aan de oscillator (5), en een spanningsdetector (D2), die reageert op de uitgangsspanning van de gelijkstroom-gelijkstroomomzetter (OM) en die bij het bereiken van een streefwaarde het eerste schakelelement (Q2) in de blokkeertoestand en ~~ 82 02 4 2 5 \ ' " i. ii ' 1 ' - " ' 1 Γ - - ί : - 9- I : ί I ί het tweede schakelelement (Q5) in de geleidende toestand schakelt, ί

4- Inrichting volgens de conclusies 2 of 3, met het kenmerk, dat de electronische schakelketen een flip-flop (Q3, Q4) omvat voor i het besturen van het eerste schakelelement (Q2) en het tweede schakel-? 5 ί element (Q5); de schakeltoestand van deze flip-flop wordt aangeduid door een licht-emitterende diode (D3); en bij het bereiken van een vooraf vastgestelde spanningswaarde bij de spanningsdetector (D2) de I flip-flop in een zodanig toestand wordt geschakeld, dat het eerste schakelelement (Q2) in de blokkeertoestand en het tweede schakelelement 10 ; (Q5) in de geleidende toestand is geschakeld. \ — 8202425