NL8201679A - Geheugenbuffer. - Google Patents

Description

' ' ' fc * 70 3283

Betr.: Geheugenbuffer.

De uitvinding· beeft betrekking op een geheugenbuffer, die samenwerkt met een ccmmunicatiepoort ten gebruike in een communicatiestelsel, welk stelsel, is voorzien van een eerste lijn, die voor alle poorten van bet stelsel gemeenschappelijk is en een tweede lijn, die locaal voor de ' ’* '/·".

^ bijbehorende poort is, waarbij bet communicatiestelsel tijdgleuven omvat, die op de eerste lijn tot stand worden gebracht en een interval bepalen, gedurende welk interval een signaalsteekproef door een willekeurige stelselpoort op de eerste lijn kan worden gebracht..

In een communicatiestelsel met tijdverdeling omvat een confe-.jq rentiemethode het sommeren van alle luidspreker steekproeven, behorende tot de conferentie. Een dergelijk stelsel is beschreven in het Amerikaanse octrooischrift b.229»8lU. Deze conferentiesom wordt dan aan elke con-ferentiepost, minus de steekproef uit die post, toegevoerd.

Een tweede conferentiemethode, welke is beschreven in het Me— rikaanse octrooi schrift ίί. 059.735, bestaat daarin, dat een processor slechts die steekproeven, welke naar een bepaalde post gaan, combineert.

Derhalve zal een bepaalde conferentie evenveel onderccmbinaties omvatten als er posten zijn.

De eerste benadering heeft het voordeel, dat betrekkelijk weinig logische stappen voor elke conferentie nodig zijn, doch heeft het bezwaar, dat geen volledig flexibele versterkingsinstelling mogelijk is, behalve voor zeer kleine conferenties.

De tweede benadering heeft, ofschoon hierbij een individuele postversterkingsinstelling mogelijk is, het bezwaar, dat voor een be-2^ paalde conferentie een groot aantal logische handelingen nodig is.

Derhalve is het bij een stelsel, waarbij grote aantallen posten op een conferentiewijze met elkaar kunnen worden verbonden of waarbij grote aantallen kleine conferenties nodig zijn, van belang, in staat te zijn het stelsel te laten werken binnen de tijdbeperkingen, die door het 2Q tijdverdelingsnetwerk worden opgelegd- Hieruit volgt dan, dat men het aantal tijdgleuven kan reduceren om meer behandeling per raster mogelijk te maken of dat men de snelheid van de processor kan vergroten om meer stappen binnen de toegestane tijd te kunnen uitvoeren. Elk van deze oplossingen heeft evenwel praktische beperkingen en is slechts marginaal effectief.

2^ Het probleem wordt volgens de uitvinding opgelost doordat de 8201679 - 2 ~ « 9 geheugenbuffer een signaalsteekproef uit een eerste lijn ontvangt, -waarbij de geheugenbuffer bestemd is om bepaalde tijdgleufsignaalsteekproe-ven uit de eerste lijn naar een tweede lijn over te dragen, en de geheugenbuffer is voorzien van een eerste buffer voor het tijdelijk opslaan 5 van de identiteiten van dè tijdgleuven, -welke signalen bevatten,, die voor de bijbehorende tweede lijn bestemd zijn, een tweede buffer voor het tijdelijk opslaan van bepaalde versterkingsinstellingswaarden voor elk van de opgeslagen tijdgleufidentiteiten, een derde buffer'om uit de eerste lijn de signaalsteekproef te verkrijgen, welke behoort bij elke opgesla-10 gen tijdgleuf, die in de eerste buffer is geïdentificeerd, en 'de. .v - -verwijderde steekproef in de geheugenbuffer op te slaan, organen cm de opgeslagen tijdgleufidentiteiten te correleren met de bepaalde verster-kingsinstellingswaarde en met de opgeslagen steekproef, en organen cm aan de bijbehorende tweede lijn de gecorreleerde opgeslagen steekproeven en 15 versterkingswaarden onder sequentiële besturing van de geheugenbuffer toe te voeren..

De uitvinding voorziet in een digitaal conferentiecoimnunicatie-stelsel met tijdverdeling, waarbij voordeel wordt getrokken van de bovengenoemde tweede conferentiemethode. Er wordt voorzien in een modificatie 20 van de tweede conferentiemethode, waarbij een verdeelstelsel zodanig wordt gebruikt, dat de individuele poorten van de posten onder een locale geheugen- en processorbesturing, bepaalde tijdgleufsteekproeven combineren tot een conferentiesom, welke bepalend is voor de post. Op deze wijze kunnen versterkingswaarden op een individuele luisteraar-postbasis worden 25 toegewezen, terwijl de logische verwerking voor de conferentie parallel door de aan de conferentie deelnemende poorten wordt uitgevoerd.

De uitvinding zal onder staand nader worden toegelicht onder verwijzing naar de tekening. Daarbij toont : fig. 1 een blokschema van een verdeeld conferentiestelsel; 30 fig. 2 een blokschema van de opbouw van een stelselpoort; fig. 3 een blokschema van het netwerkproceselement van elke stelselpoort ; fig. k een schema van de associatieve conferentrebuffer; fig. 5 een schema van het lijnkiesregister; 35 fig. 6, 7, 8 en 9 gedetailleerd het naar inhoud adresseerbare ge heugen, de versterkingswaardebuffer en de steekproefbuffer; fig. 10 de wijze waarop de fig. 8 en 9 dienen te worden gerang- 8201679 - 3 - « > \ \ schikt; fig. 11 de -werking van de tijdgleufverwisselingsfunctie tussen een ingangslijn en een uitgangslijn; en fig. 12 een tijdtabel voor het besturen van een geheugen met 5 dubbele toegang.

'Gedetailleerde omschrijving.

Fig. 1 toont een communicatiestelsel, waarin de conferentiebe-sturing over de stelselpoorten 200-1 tot 2Q0-N is verdeeld. Elke poort van het stelsel bedient een aantal aansluitingen, zoals de post S1. Voor het 10 bedienen van de stelselpoorten is een digitaal stelsel met twee lijnen aangegeven, welk stelsel is voorzien van een lijn A en een lijn B met een gemeenschappelijke stelselregelaar 100. De stelselregelaar bezit een lijnkoppel— en tempeerinrichting 101, een oproepprocessor 103 en een toon-bronsignaaldetector 102. De oproepprocessor ontvangt een stimulus uit de 15 posten via de poorten en bestuurt de onderlinge postverbinding door het tot stand brengen van de tijdgleuven» welke voor elke post moeten worden gebruikt. De processor 103 levert aan de stelselpoorten stuurinformatie, die indicatief is voor de identiteit van de tijdgleuven, welke voor een bepaalde conferentie moeten worden gecombineerd. Deze werking is bekend 20 en bijvoorbeeld beschreven in het Amerikaanse octrooischrift k.119.007.

De besturingssectie omvat ook een toonsignaalgenerator en -detector 102 voor het opwekken en detecteren van oproepvoortgangstonen. Het afgeheelde stelsel verwerkt spreeksignalen en informatie tussen de verschillende posten.. De conferentiesommering wordt bij dit stelsel voor spraak-25 conferentie gebruikt.

De in fig. 1 afgeheelde1 stelselpoort is gedetailleerd weergegeven in fig- 2 om de ketenelementen te tonen. Ι/0-buffers (20U, 205) koppelen de poortketens met de vertakte stelsellijnen A en B, De netwerk-proceselementen 300 (EPE), waarvan er slechts drie zijn weergegeven, ver-30 werken en besturen de signalen tussen de posten en de gebufferde lijnen 321, 322. De EPE’s dragen signalen uit elk van de posten naar een van de twee lijnen over en ontvangen signalen voor elke post uit elke lijn. De ÏÏPE’s vervullen de verdeelde conferentiefunctie op een wijze, welke later zal worden besproken.

35 Elk afgebeeld netwerkproceselement kan informatie naar of uit vier posten verwerken. De postkoppelketens 201 bevatten of CODEC’s of di-' gitale post-typeketens om steekproeven naar een post te zenden of daar- 8201679 \ - ι+ - uit te ontvangen. Elke postkoppelketen brengt de steekproeven naar en uit een digitale post in bet juiste type en dient voor een omzetting tussen analoge en digitale transmissie voor een analoge post.

De lijn 106 verwerkt een bidirektionele communicatie met de 5 post Sl(fig. 1), terwijl de lijn 107 bij de post SI6 (fig. 1) behoort.

Deze configuratie is gekozen voor een eenvoudige vervaardiging en men kan elk willekeurig aantal posten met een postkoppelinrichting laten samenwerken kan elk willekeurig aantal koppelinriehtxngen toewijzen aan een NPE. en. men kan elk willekeurig aantal NPE's met een stelselpoort 10 laten samenwerken.

In fig. 2 is de microprocessorregelaar 202 en de stuurkanaalkoppel-inrichting 203 aangegeven. De regelaar 202 wijst zend- en ontvangtijd-gleuven aan elk van de NPE's over de lijn 1+01 toe. De koppelinrichting 203 maakt het mogelijk, dat de microprocessor 202 over- of de lijn 321. of 15 de lijn 322 via de lijn A of de lijn B met de oproepprocessor 103 over _de lijnkoppelinrichting 101 (fig. 1) communiceert.

Er zijn bij het weergegeven stelsel twee lijnen aanwezig om de capaciteit van het stelsel te· verdubbelen. Elke lijn wordt bedreven met een steekproef frequent ie van 2,01+8 MHz, waardoor 256 tijdgleuven per lijn mo— 20 gelijk zijn. Bij de aanwezigheid van twee lijnen kunnen 512 tijdgleuven worden verwerkt, doch het gebruik van twee lijnen is voor de verdeelde conferentiewerking of tij dgleufwerwisseling volgens de uitvinding: niet nodig.

De Ι/0-buffers 20l+ en 205 werken in beide richtingen en staan on-der bestuur van de NPE’s of de koppelinrichting 203. Elk van de buffers ontvangt normaliter steekproeven uit de lijn tijdens alle tijdgleuven, doch wanneer een bepaalde NPE een overdracht- bij een bepaalde tijdgleuf vereist, zal deze NPE de buffer tot overdracht dwingen, terwijl tegelijkertijd de bijbehorende informatie aan de overeenkomstige lijn (321 of ^ 322) wordt toegevoerd. De NPE zal de buffer signaleren via de TEA-(of TEB)-lijn, waardoor de betreffende buffer de informatie op de lijn 321 (322) naar de lijn A (B) van het stelsel overdraagt.

In het stelsel wordt een oproep tot stand gebracht door de rege— laat 103 wan fig. 1 en wel als een gevolg van een stimulus uit een post over een lijn, zoals lijn 106. Deze stimulus wordt door de regelaar 202 (fig. 2) ontvangen, die een stimulussignaal over de koppelinrichting 203 via de lijn A of de lijn. B naar de oproepprocessor 103 wan fig. 1 zendt. , 35 8201679 * * -5- t

De oproepprocessor bepaalt welke tijdgleuven voor de oproep moeten worden gebruikt en::zendt een antwoordsignaal terug over of de lijn A of de lijn B naar de koppelinrichting 203 van de betreffende poorten. De micropro-cessorregelaar bij deze poorten programmeert dan de EPS'5 voor zenden en 5 ontvangen bij bepaalde tijdgleuven tijdens de duur van het gesprek/

Ti.i dgleufbestur ing.

De onder verwijzing naar fig. 2 beschreven NFE 300 is in fig. 3 uitgebreid weergegeven om de werking daarvan in bet stelsel te illustreren.

* 'fc

Bij wijze van voorbeeld wordt aangenomen, dat de in fig. 3 afgebeelde 10 NFE samenwerkt met vier posten, n.1. A, B, C en D. De overdracht vanuit de post A geschiedt via de lijn 301-1, terwijl de overdracht naar de post A plaats vindt via de post 301-2. Men dient zich voor ogen te houden, dat de overdracht vanuit een post A tot en met D in elke andere post A tot en met D, die door dezelfde NFS of door een andere NPE wordt bediend, 15 kan eindigen. De conferentie is ter illustratie hier beperkt tot êén NPE. De multiplekinrichtingen 311 en 312 dragen steekproeven uit elke post naar de lijnen, tijdens tijdgleuven, die door de associatieve con-j ferentiebuffer h-00 (ACB) tot stand worden gebracht, overc'. Gelijktijdig ! met de overdracht van de steekproeven naar de lijn worden steekproeven 20 uit de lijn ontvangen en naar elk van de vier posten A - D gezonden, alle via de ACB 1+00 en de conferentieketen 331. De ACB 1+00 wordt door de micro-processorregelaar 202 (fig. 2) over de lijn 1+01 zodanig geprogrammeerd, dat deze informatiesteekproeven uit bepaalde tijdgleuven ontvangt en de informatiesteekproeven uit deze tijdgleuven voor conferentiesommering en 25 daarna overdracht naar de juiste posten groepeert. De sommen worden aan de juiste post aangeboden via synchronisatie-inrichtingen 301-2, 302-2, 303-2 en 30¾—2. De conferentiesommen worden op een tijdmultiplexwijze, die voor elk van de vier posten onafhankelijk is, verschaft. De ACB registreert de steekproeven op een wijze, welke later meer uitvoerig zal 30 worden toegelicht en wel zodanig, dat de logische conferentieketen vier onafhankelijke sommen levert, die elk naar de overeenkomstige postkoppel-inrichting worden gevoerd. De conferentieketen 331 ontvangt 32 onafhankelijke steekproeven uit de ACB. De 32 steekproeven worden in vier groepen van elk acht steekproeven verdeeld. De eerste acht steekproeven van de 35 32 worden bij elkaar opgeteld en via de synchronisatie-inrichting 301-2 naar de post A gezonden. De tweede acht steekproeven worden bij elkaar opgeteld en over de synchronisatie-inrichting 302-2 gezonden enz. voor de derde groep van acht en de vierde groep van acht steekproeven. Indien de post op een bepaald moment geen informatie ontvangt, zullen alle steek- -6- 5 t \

V

proeven daarvan de waarde nul hebben. Dit resultaat kan optreden dóórdat óf alle signalen een waarde nul hebben óf alle overeenkomstige versterkingen, daarvan een waarde nul hebben. Volgens de uitvinding kan de versterking van elk signaal voor elke post afzonderlijk worden gere-5 geld.

De ACB ^00 dient om informatie uit bepaalde tijdgleuven van elk van de lijnen te verwijderen en deze informatie met bepaalde bufferinformatie (versterking) voor elke tijdgleuf zodanig te combineren, dat de conferentie ten aanzien van de versterking voor elke aan de conferentie deelnemen-10 persoon, kan worden geregeld. De waarde van deze conferentiebesturing is gelegen in het feit,, dat voor verschillende combinaties van posten verschillende versterkingswaarden op een geschikte wijze kunnen worden, gekozen, zodat de conferentie kan plaats vinden zonder grote verschillen in volume uit: verschillende posten.

15 De ACB bestaat uit vier afzonderlijke geheugendelen, n.1. een con stant adresseerbaar geheugen 600 (CAM), een steekproefbuffer 800·' (SB), een versterkingswaardebuffer 700 (GVB) en een lijnkiesregister (BSE). De CAM en de GVB worden over de lijn h-01 door een microprocessorregelaar geprogrammeerd. De CAM wordt zodanig geprogrammeerd, dat deze tijdgleuven 20· uit de lijn kiest. De informatie in deze tijdgleuven wordt in geprogrammeerde volgorde aan de SB toegevoerd. De GVB wordt door de microprocessor gevoed en elke versterking wordt met een overeenkomstige steekproef in de SB gebruikt. De tijdgleufteller 310 bepaalt wanneer de CAM op ge-• programmeerde tijdgleuven reageert en wanneer de steekproeven, tezamen met 25 de overeenkomstige versterkingen daarvan uit de SB en de CVB zullen worden uitgelezen. Zoals reeds is besproken, vindt het uitlezen in een sequentiële volgorde plaats en bestaat de. uitlezing uit 32 steekproeven, die in vier groepen van elk acht steekproeven zijn gesplitst.

De BSE 500 wordt eveneens over de lijn *K)1 geprogrammeerd en kiest 30 de lijn, waaruit elk van de aan de SB toegevoerde steekproeven afkomstig is. Deze lijnkeuze wordt verwerkt door de lijnkiesregelaar 801.

In het kort besturen de EPE’s (fig. 2) in elk van de stelselpoor-,en de overdracht wan informatie naar en uit de lijn. Opdat dit in de juiste volgorde plaats vindt, moeten de locale tijdgleuftellers 310 voor elke 35 NPE over het gehele stelsel, zijn gesynchroniseerd. Dit geschiedt via de lijnregelaar 100 over de lijnen A en B door de lijnkoppel- en tempeer-inrichting 101 in de lijnregelaar 100, welke is weergegeven in fig. 1.

De lijnkoppel- en tempeerinrichting 101 bevat een tempeerketen, die een klok- en een rastersignaal onwekt. Het kloksignaal is een signaal van 8201679 _ -7- 2,öh8 MHz, overeenkomende met de sneliieid van de lijnen, en het raster-signaal is een synchronisatiesignaal van 8 KHz. De klok- en. rastersigna-len worden aan elke stelselpoort toegevoerdworden hij elke poort gebufferd en worden aan elke HPE toegevoerd om de locale tijdgleufteller te j ‘laten tellen en terug te stellen. Hierdoor wordt ervoor gezorgd, dat zelfs ofschoon de stelselregeling is verdeeld, alle ÏÏPE.’s equivalente tijdgleuf adressen verwezenlijken.

Tijdgleufverwisselingsinrichting - Gedetailleerde omschrijving. ______ • Deoassociatieve conferentiehuffer hOQ, die in uit gebreide vorm in jQ fig. h is weergegeven, accepteert verst erkingswaarden en tijdgleuf adressen uit de microprocessorregelaar via de lijn h01. De tijdgleuf adressen bepalen welke tijdgleuven in de lijn moeten worden geregistreerd of daaruit moeten worden uitgelezen. De verst erkingswaarden worden via het I/O-register 7 Oh toegevoerd aan de GVB 700. De tijdgleuf adressen worden ook Ij via. het I/O-register 6θ3 toegevoerd aan de CAM 600. Wanneer een oproep tussen, een. bepaalde groep van posten in. het stelsel tot stand-wordt gebracht, voert de microprocessor bij elke poort de versterkingswaarden en de tijdgleufadressen van de oproep tijdens de duur van het gesprek.

Wanneer de versterkingswaarden en de tijdgleufadressen zijn inge— 20 voerd, bestuurt de CAM 600 de SB 800 zodanig, dat steekproeven uit of de lijn 809 of de lijn 810 worden gevoerd. De steekproeven worden slechts aan de SB 800 toegevoerd wanneer een overeenkomstige CAM-plaats het tijdgleuf adres van die steekproef bevat. De wijze waarop dit geschiedt zal hierna meer gedetailleerd worden toegelicht. De steekproeven worden in de 25 SB vastgehouden totdat zij achtereenvolgens over de lijn 811 naar de expand sie—inrichting 309 (fig. 3) worden uitgelezen.

De CAM 600 onderkent de tijdgleuven op de lijnen 809 en 810 door de tijdgleufadresbits nul tot zeven (TSA0 tot TSA7) op de lijn 606 te vergelijken met de in de CAM’s opgeslagen tijdgleufadressen. Elke CAM-20 plaats vergelijkt individueel de uit acht bits bestaande informatie daarvan met de informatie van acht bits op de lijn 606. Indien deze aan elkaar gelijk zijn, levert deze CAM-plaats een aanpassingssignaal over de overeenkomstige lijn van 605- Dit aanpassingssignaal veroorzaakt een registratie in de betreffende SB-plaats vanuit een van de ingangsregisters 25 (807 of 3o8).· De CAM kan derhalve 256 (0 - 255) aparte tijdgleuven of tijdintervallen op de lijn 809 of 810 onderkennen. Elk van deze 258 tijdintervallen kan een registratiesignaal voor de S3 verschaffen om de steekproef op de lijn gedurende deze tijdgleuf te registreren. Het aftast- of «£ 8201679 -8- , . .

\ : \ - uitleesproces van de SB 800 wordt bestuurd door bet tijdgleufadres 3 t/m . 7 (geleiders TSA 3 - TSA 7) via de aft astki es inri cht ing 701. De steek- ! proeven worden derhalve uit de SB over de lijn 811 afgetast met een snelheid, welke een-achtste is van de snelheid, waarmede steekproeven aan de 5 SB worden aangeboden. Dit is een gevolg van het feit, dat de CAM tijdgleuf adresbits 0 -7 onderkent, welke acht keer sneller -veranderen dan de tijdgleufadresbits 3-7. Steekproeven worden ook met deze 1/8 snelheid in de SB geregistreerd, doch niet op een uniforme wijze., omdat deze registratie voor elk van de 256 tijdgleuven kan plaats vinden. De lijn 811 , io bezit derhalve 32 tijdgleuven, terwijl de lijn 809 en lijn 810 elk 256 tijdgleuven omvatten.

De SB 800 en de CAM 600 voeren, tezamen met de tijdgleufteller 310 een tijdgleufverwisselingsfunctie uit, waarbij steekproeven selectief uit de gewenste tijdgleuven op de lijn 809 of de lijn 910 worden verwij-15· derd en deze steekproeven in een bepaalde volgorde aan de lijn 811 worden aangeboden.

Het herrangschikkingsproces is grafisch weergegeven in fig. 11, waarbij steekproeven afkomstig zijn uit een ingangslijn (hetzij de lijn ; 809 hetzij de lijn 810) en worden, overgedragen naar een uitgangslijn 201 (lijn 8ΐί).. Ter illustratie wordt aangenomen, dat op de ingangslijn steekproeven. A, B, C en D aanwezig zijn, welke steekproeven uit vier posten, bediend door ëen HEE,. zoals weergegeven in fig. 3, voorstellen. Het is natuurlijk duidelijk, dat de steekproeven, afkomstig kunnen zijn van elke willekeurige post in het stelsel en niet slechts uit de posten, welke 25 samenwerken met deze bepaalde NEE. De hoofdstelselprocessor heeft de in fig. 11 aangegeven volgorde tot stand gebracht, waarbij het tijdgleuf-adres 2 een steekproef uit de post A bezit, terwijl het tijdgleufadres 5 een steekproef uit de post B bezit, enz. Verder wordt aangenomen, dat er een conferentie tussen vier abonnê's in de posten A, B, C en D aan-30 wezig is. Ten aanzien van de uitgangslijn zullen slechts de steekproeven voor de posten A en D worden beschouwd, waarbij het natuurlijk nodig is, dat op een soortgelijke wijze gebufferde steekproeven voor de posten B en C aanwezig zijn, welke niet zijn weergegeven. Men zal zich herinneren, dat de 32 steekproeven op de uitgangslijn in vier groepen van acht wor-35 den gesplitst, de eerste groep voor de post A enz. Derhalve gaan de steekproeven D, B en C naar de post A, terwijl de steekproeven C, A en B naar de post D gaan. Elke groep steekproeven zal bij elkaar worden opgeteld en over de synchronisatie-inrichtingen 301-2 tot 30^—2 van fig. 3 naar de betreffende post worden gezonden.

8201679 De uitwisseling tussen de ingangslijn en de uitgangslijn wordt

> V

- 9- \ door de CAM 600 zodanig "bestuurd, dat de CAM βΟΟ vanuit de stelselrege-laars, welke eerder zijn "beschreven, vooraf wordt gevoed, waarbij <ie CAM éOOeeen 25k in positie 0, een 5 in positie 1, een 7 in positie 2, een 7 in positie 29» een 2 in positie 30 en een 5 in positie 31 "bezit. Tijdens 5 de duur van dit gesprek zullen deze getallen in de aangegeven fysische positie blijven. Derhalve behoeft de centrale processor slechts eenmaal per gesprek met deze HPE te communiceren tènzij een nieuwe post wordt toegevoegd aan of weggenomen uit het conferentiegesprek.

De steekproef wordt dan uit de ingangstijdgleuf 25k (steekproef D) 10' afgenomen en naaf de uitgangslijntijdgleuf 0 bewogen. Dit geschiedt, omdat de CAM 600, zoals later meer gedetailleerd zal worden besproken, elke tijdgleufidentiteit vergelijkt' met een opgeslagen getal en een uitgangssignaal levert wanneer een overeenstemming aanwezig is. Wanneer der— " halve de TSC de waarde 25k bereikt, wordt uit de plaats 0 van de CAM δ00 aan de 15 plaats 0 van. de SB 800. een signaal toegevoerd. Dit signaal dient om het mogelijk te maken, dat de informatie, die op de ingangslijn aanwezig is, op de plaats 0 van de SB 800 wordt opgeslagen. De tweede plaats, de plaats • 1 van de CAM- 6θΟ·, bezit een 5, hetgeen Krop wijst, dat de steekproef, die op de plaats 1 van de SB 800 moet komen, afkomstig is uit 20 de tijdgleuf 5. Deze eerste en tweede SB-plaatsen zullen dan de eerste en twee de tijdgleuven van de uitgangslijn vormen. Op een soortgelijke wijze worden de CAM-plaatsen 2» 29, 30 en 31 met het tijdgleuf adres van de ingangslijn geprogrammeerd en hun fysische plaats in de CAM bepaalt welke tijdgleuf de steekproeven op de uitgangslijn zullen innemen. Waar de 25 tijdgleufteller 310 steeds van 0 — 255 telt, wordt het uitgangssignaal daarvan over de lijn 606 aan de CAM 600 toegevoerd. Elke keer, dat een aanpassing aanwezig is tussen de tijdgleuftelling en een getal, dat in de CAM is opgeslagen, veroorzaakt de fysische plaats van de aanpassing in de CAM, dat een registratiepuls op dezelfde fysische plaats van de" SB 30 800 aanwezig is. Derhalve wordt de steekproef, overeenkomende met die tijdgleuf uit de ingangslijn, aan de SB op die plaats toegevoerd.

Wanneer derhalve, zoals boven is besproken,het tijdgleufadres 2 op de lijn δθβ optreedt, voert de geheugenplaats 30 van de CAM δ00 een registratiepuls aan de geheugenplaats 30 van de SB 800 toe, waardoor de 35 bij het tijdgleufadres 2 (d.w.z. de steekproef A) behorende steekproef op de plaats 30 van de steekproefbuffer 300 wordt geregistreerd. Wanneer het tijdgleufadres een waarde 5 bereikt, leveren de plaatsen 1 en 31 van 8201679 -10- de CM 600 registratiepulsen aan de plaatsen 1 en 31 van de SB 800, waardoor de steekproef B tegelijkertijd op deze twee plaatsen wordt geregistreerd. Aan liet eind van een raster zal de SB vol zijn en zal een sequentiële uitlezing Beginnen teneinde de opgeslagen informatie in de • 5 juiste volgorde en tijdens- de juiste uitgangstijdgleuf naar de uitgangs-lijn uit te lezen. Op deze wijze wordt voorzien in een lijn met 32 tijd-gleuven (811') woor het aanbieden van steekproeven aan de confer ent i eket en.

Terugkerende tot fig. 3 blijkt, dat de tijdgleufverwisseling onder bestuur staat van de CAM 600 en de SB 800. De verwisselde uitgangs-10' steekproeven worden aan de expansie-inriehting 309 toegevoerd. Bovendien levert de versterkingswaardebuffer TOO (G7B) een versterkingswaarde voor elke gebufferde steekproef. De aftastadreswoordkiezer 701 bestuurt zowel de SB als de GVB zodanig, dat elk van de bufferplaatsen een overeenkomstige plaats in de andere buffer bezit. Derhalve bezit elk van de 32 15 steekproeven, die uit de SB op de lijn 811 wordt uitgelezen, een overeenkomstige, vooraf opgeslagen versterkingssteekproef, die in de lijn TOT wordt uitgelezen. De versterkingssteekproef wordt dan toegevoerd aan de vermenigvuldiger 308 van de conferentieketen 331 (fig.. 3) Elke steekproef, die aan de lijn 811 wordt toegevoerd, doorloopt de /U-funetie-expandeer-20 inrichting 309 en wordt dan met de overeenkomstige versterkingssteekproef op de lijn TOT vermenigvuldigd. Hierdoor verkrijgt men voor elk van de steekproeven op een individuele basis de versterkingscoëfficient. Bij deze benadering kan de versterking van elke steekproef voor elke post aan die post worden aangepast en kan de versterking verder worden aangepast 25 in afhankelijkheid van de oorsprong van de steekproef.

Deze steekproeven worden dan in groepen van acht door de accumulator 307 geaccumuleerd en de geaccumuleerde som wordt dan opnieuw gecomprimeerd door de yu-functie-compressor 305 en vervolgens via een van de uit— gangssynchronisatie-inrichtingen (301-2 tot 30U-2) naar de juiste uitgangs-30 post gezonden.

Associatief conferentiebuffergeheugenstelsel♦

In de associatieve conferentiebuffer ^00 zijn vier basisgeheugen-stelsels aanwezig, n.1. het lijnkiesregister 500 (BSH), het naar inhoud adresseerbare geheugen 600 (CAM), de versterkingswaardebuffer (TOO) 35 (GVB) en de steekproefbuffer 800 (S3). De fig. 5, 6, T en 8 geven details ten aanzien van de werking van'elk van deze geheugenstelsels..BSR 500, die in fig. 5 gedetailleerd is weergegeven, bestaat uit flip-flops, waar- 8201679 - 11- • < van infoimatie direkt kan worden uitgelezen en/of geregistreerd. De de-codeerinrichting 501 kiest een van vier groepen van acht bits, welke moeten worden geregistreerd, en wel steeds acht bits uit de informatielijn 1*01. De uitgangssignalen van deze vier registers voor acht bits worden . 5 gebruikt voor het bepalen van de lijnkeuze voor in de SB 800 geregistreerde steekproeven. De BSE dient om vast te stellen welke lijn, hetzij de lijn 809 hetzij de lijn 810', de in de SB te registreren steekproeven moet verschaffen. Dit geschiedt voor elk van de SB-plaatsen op een individuele basis. Zbnder een stelsel met twee lijnen zou de BSE niet nodig zijn.

10. De CM 600 is gedetailleerd weergegeven in fig. 6, waarbij de struktuur van elk van de cellen (bijvoorbeeld 60U) in het geheugenstelsel en de wijze waarop de adresdecodeerinrichting· met dit geheugenstelsel is verbonden, is aangegeven. De CM. wordt evenals een ander normaal geheugen,via het il/O-register 6Q3 uitgelezen en geregistreerd. Het adres wordt door 15 de adresdecodeerinrichting 602 gedecodeerd, om een van de 32 (0 - 31) plaatsen van acht bits te kiezen. Wanneer een van deze plaatsen wordt gekozen wordt de te registreren informatie via het i/O-register afgenomen en op de informatielijn (DQ-D7 en D0-D7) aan de gekozen geheugenbitcellen, zoals de bitcellen 0-0 tot 0-7 aangeboden. Elke bitcel 6ok is een sta-20 tische geheugencel, bestaande uit weerstanden βει, 6B2 en transistoren 6ck2 en βθ4-5ϊ die het grendelgedeelte van de cel vormen. Voor het uitlezen of het registreren verkrijgt men toegang tot de cel via de trans-missiepoorten 6ohl en 6o48. De transmis si epoort en worden in- of uitgeschakeld door de adreskieslijn uit de adresdecodeerinrichting 602. Wan-25 neer informatie in de cel 0-0 moet worden geregistreerd, biedt het 1/0— register informatie op de lijnen DO en DQ aan en daarna schakelt de adresdecodeerinrichting, lijn 0, de transmissiepoorten 6ok1 en 60U8 in, waardoor de informatie op de lijnen DO en DO de geheugencel 0-0 kan instellen of terugstellen. Het uitlezen geschiedt op een soortgelijke wijze. De 30 adresdecodeerinrichting, de lijn 0, schakelt de transmissiepoorten 6oLt en 6ckQ in en de in de bitcel 0-0 opgeslagen informatie wordt dan via de lijnén-DO en DO toegevoerd aan het uitgangsregistergedeelte van het 1/0-register 603·

Haast de bovenbeschreven normale geheugenwerking is in elke bit-35 cel een associatieve onderkenningsschakeling aanwezig. Voor de bitcel 0-0 omvat deze schakeling transistoren 60^3, 6oU*, 6ök6 en 60^7, die een EXCLUSIEVE 0F-werking uitvoeren tussen de informatiebit, die in de· cel 8201679 - 12- 0-0 is opgeslagen, en de informatiebit, welke over de lijn TSAO en TSAO wordt toegevoerd. Door deze EXCLUSIEVE QF-werking wordt tezamen met de EXCLUSIEVE OF-informatie in de bits 0-1 tot 0-7 de informatie uit de tijd-gleufteller 310 (TSAO en TSA7)., vergeleken met de informatie, welke in de 5 CM-plaats 0 is opgeslagen en wanneer deze gegevens aan elkaar zijn 'aangepast, wordt de lijn 620 boog. De lijn 620 (bitlijn 0) wordt slechts hoog wanneer elke bit van de CAM-plaatsen 0 gelijk' is aan. elke bit van de TSAO - TSA7- De acht bits omvatten als een groef een vooraf opgeslagen tijdgleufadres en alle worden gelijktijdig met het binnenkomende tijd-10'. gleuf adres vergeleken. Wanneer alle acht opgeslagen bits zijn aangepast aan alle bits op de lijn 606, wordt de lijn 620 actief om deze aanpassing aan te geven. Derhalve treedt op de lijn 0 van 605 een aanpas sings signaal op. Elk van de 32 plaatsen voor acht bits in de CM is-voörzienrvan: .een/zelf-de vergelijkingsketen. en deze ketens vergelijken onafhankelijk de daarin 15. opgeslagen informatie met de informatie op de lijn 606.

Terugkerende tot fig. 11, wordt opgemerkt, dat zoals reeds is besproken,. op de plaats 0 een binair getal 25b als een getal van acht bits kan worden opgeslagen. Derhalve zijn er 32 onafhankelijke aanpassings-lijnen, die elk zullen aangeven wanneer de op de overeenkomstige plaats 20 van de CM opgeslagen informatie gelijk is aan de informatie op de lijn 606.

Geheugenstelsel met dubbele toegang.

De versterkingswaardebuffer is gedetailleerd weergegeven in fig.

7 en omvat een NMOS-geheugenst els el van bekend type, dat gemodifieerd is 25 voor het verkrijgen van dubbele toegang. Derhalve kan men tot het geheugen 7 toegang verkrijgen hetzij via het register 703 hetzij via het register 70k, welke registers elk met twee onafhankelijke adressen en met twee onafhankelijke informatielijnen werken.' f' --- 30 Vanuit de lijn kOT kan men voor uitlees- of registratiedoeleinden toegang verkrijgen tot elkrwan de 32 plaatsen, die door de adresdecodeer-inrichting 705 worden gekozen. Tegelijkertijd en onafhankelijk kan de lijn 705 elk van de door de. aftastadreswoordkiezer 701 gekozen 32 plaatsen uitlezen.. Beide lijnen strekken zich als bitlijnparen door alle geheugen-35 plaatsen uit en toegang tot een lijn beperkt niet de toegang tot de andere lijn. Bitlijnparen worden als instel/terugstellijnen voor registra-tiehandelingen en als differentiaaluitgangen voor uitleeshandelingen ge- 8201679

V

. 13- bruikt. Het bitlijnpaar O en O van het register 70¼ strekt zich naar de hitcellen 702 ran de bovenste rij (0—0 tot 31-0) uit en het bitlij'npaar 0 en 0 van het register 703 strekt zich eveneens naar deze cellen uit. De toegang vanuit de lijn ^01 wordt bestuurd door de microprocessor. Deze 5 microprocessor registreert versterkingswaarden in de plaatsen, welke beschikbaar zijn voor overeenkomstige steekproeven, die door het SB-C.AM-geheugenstelsel zullen worden verwerkt. ,

Bij een niet-gemodifieerd ÏÏMOS-geheugenstelsel is een stel bit-lijnparen en een I/O-register met een adresdecodeerinrichting met het • 10 geheugenstelsel verbonden. Voor het gemak zal worden aangenomen, dat dit de kiezer 701 en het register 703 is. Elke uitlees- of re- gistratiehandeling is een proces met twee stappen. De eerste stap is het ,, vooraf voeden van alle bitlijnparen. Derhalve worden de lijnen 0-5 en 0-5 door ketens in het register 703 in een "hoge'toestand gedreven. Hier-15 door wordt belet, dat de lijnen de informatie in de bitcellen tijdens de volgende stap veranderen. Voor een uitlezing is de volgende stap het. uitschakelen van de voorvoedingsaandrijving enr-het inschakelen van een van de woordkieslijnen uit de decodeerinrichting 701. Door het uitschakelen van de bedoelde aandrijving blijven de bitlijnen capacitief hoog 20 geladen, terwijl de voordkieslijn de overeenkomstige transmissiepoorten 7021 en 7025 inschakelt. Deze transmissiepoorten maken het mogelijk, dat de bitcel een van de bitlijnen (0 of 0, afhankelijk van de opgeslagen informatie) naar beneden trekt. Het bitlijnpaar conformeert zich derhalve aan de in de gekozen bitcel opgeslagen informatie en het register ver-25 grendelt dan deze informatie voor uitvoer. De bitcelweerstanden 751 en 752 hebben een grote waarde om het energieverbruik van het geheugen tot een minimum terug te brengen, terwijl de transistoren 7023 en 702¼ elke bitlijn "naar beneden kunnen trekken". . De voorafgaande voeding is nodig, omdat de weerstanden niet in staat zijn cm de 30 bitlijnen omhoog te trekken.

Voor een registratie is de volgende stap het vervangen van de voorvoedingsaandrijving door de aandrijving van de ingangsinformatie en het inschakelen van een van de kieslijnen. De ingangsinformatie overheerst de voorvoeding en de bitcelinformatie, waardoor de celinformatie afhanke-35 lijk van de ingangsinformatie wordt ingesteld of teruggesteld. Derhalve .-vindt de registratie in de gekozen cel plaats. Het schema met twee lijnen maakt een volgens twee fazen werkzaam geheugenstelsel mogelijk, waarbij 8201679 " — lU— twee onafhankelijke stellen van I/O-registers en woordkiezers de toegang kunnen verkrijgen tot alle zelfde geheugeneellen bij tegengestelde fazen van een klok. Derhalve kan,- zoals aangegeven in fig. 12' .·, worden aangetoond, dat wan-5 neer een van de registers, zoals het register ' 703 zich in de voorvoedingsaodus bevindt, de werkelijke flip-flop van alle geheugen-eellen wordt geïsoleerd van de bitlijnen van dat register en dat geduren-. . de deze tijd het andere register, zoals het ingangs/uitgangsregister 70i, _in de uitlees/registratiefaze kan verkeren, waarbij werkelijk toegang wordt 10 verschaft tot een cel. Deze alternatieve werking wordt bestuurd door klok-pulsen met tegengestelde faze, als aangegeven in fig. 12. Hierdoor wordt de potentieel desastreuze toestand, dat beide bitlijnen gelijktijdig voor dezelfde bit cel worden gekozen, vermeden. Met de GVB wordt de lijn 707 slechts voor uitlezen gebruikt.

15 De werking met twee bitlijnen en twee fazen maakt het mogelijk, dat de snelheid van de- versterkingsbuffer óp een doeltreffende wijze wordt verdubbeld, zodat in eenzelfde interval via onafhankelijke poorten tweemaal zoveel toegangen kunnen plaats vinden.

Ditzelfde stelsel met twee fazen wordt toegepast bij SB 800, 20 zoals aangegeven in de gedetailleerde fig. 8 en 9. De steekproefbuffer wordt verder· uitgebreid doordat deze drie bitlijnparen en drie toegangspoorten en een logische lijnkiesschakeling voor twee van de drie toegangspoorten omvat. De logische adreskiesschakeling voor de uitgangspoort (lijn 801) wordt gedeeld met de GVB. De andere twee poorten (A en B) t 25 zijn afkomstig uit lijn 810 en 809 via de ingangsregisters 807 en 8o8.

De adres- en poortkeuze voor A en B geschiedt door de CAM en de logische lijnkiesschakeling 801. Steekproeven zijn gelijktijdig op de lijnen A en B uit de ingangsregisters A en B aanwezig. De lijnkiezer van elke SB-plaats regelt vanuit welke lijn informatie in de bijbehorende SB-plaats 30 zal worden geregistreerd. Deze opstelling leidt tot een flexibel geheu-genstelsel met drie poorten, waarin twee poorten ingangen zijn en de gelijktijdige registratie in meer dan een plaats en vanuit een van twee lijnen kunnen uitvoeren, terwijl de derde poort een uitgang is en voorziet in gelijktijdige uitlezingen uit een derde lijn, die voor de confe-35 rentieketen moet worden afgetast. Aangezien de twee lijnen A en B beide in dezelfde faze verkeren, kan dit tot een conflict leiden bij registraties·, behoudens, dat de logische lijnkiesschakeling ervoor zorgt, dat '8201679 -15- voor een bepaalde plaats slechts een lijn registratie zal verschaffen.

De derde lijn, de lijn 811, verkeert in de tegengestelde faze en kan derhalve niet in conflict kamen met of de lijn A of de lijn B.

De lijnkiezers ontvangen signalen uit zowel de CM 600 als de 5 BSR 500. De CM bepaalt wanneer een steekproef op de lijn A of B aan de overeenkomstige SB-plaats moet worden toegevoerd. De registratiepuls daarvan wordt gebruikt voor een registratie vanuit of de lijn A of de lijn B op basis van de overeenkomstige BSR-bit. Zoals aangegeven bij de plaats 0-0 van de bitcel 805 maken de transmissiepoorten 8053 en 8058 10' het mogelijk, dat informatie uit de lijn B in de bitcel wordt geregistreerd, terwijl de transmissiepoorten 8052 en 8057 het mogelijk maken, dat informatie uit· de lijn A in de bitcel wordt geregistreerd. Slechts een van deze twee stellen transmissiepoorten wordt op een bepaald'moment in werking gesteld, zoals bepaald door de overeenkomstige lijnkiezer.

15· Ofschoon de uitvinding is beschreven voor een tijdgleuf-verwisse- lingsconferentiestelsel, is een dergelijke toepassing slechts een uitvoeringsvorm en het is duidelijk, dat de uitvinding kan worden gebruikt voor het voeren van informatiesteekproeven vanuit een ingang naar· een andere ingang, onafhankelijk van het feit of deze ingangen samenwerken met pos-20 ten, lijnen, of hulpketens, en vanuit een transmissielijn naar een geheu-genstelsel voor een latere aflevering. Het geheugenopslagstelsel kan een aantal opslagniveaus bezitten, waarbij elk niveau overeenkomt met een volle cyclus van het ingangssignaal. Het is derhalve mogelijk een aantal rasters van het ingangssignaal in het geheugen voor een latere aflevering 25 op te slaan. Een dergelijke inrichting kan eventueel ook worden toegepast bij pakket-geschakelde stelsels, waarin een buffering nodig is.

Het is voorts duidelijk, dat de verschillende geheugens tot een enkel geheugenstelsel kunnen worden gecombineerd, waarbij eventueel de ingangs- en uitgangsbuffers en lijnen kunnen worden geïncorporeerd. Het 30 kloksignaal kan inwendig worden opgewekt en men kan verscheiden klok-signalen voor poortdoeleinden toepassen.

Het is duidelijk, dat andere signaalverwerkingsfuncties aan de poortbesturingsketen kunnen worden toegevoegd, zoals een digitale filtering, een automatische versterkingsbesturing en een ruisbeveiliging.

8201679

Claims (5)

1. Geheugenbuffer, samenwerkende met een conmrunicatiepoort ten ge- bruike bij een cammnnicatiestelsel, welk stelsel is voorzien ran een eerste lijn, die voor-alle poorten van het stelsel gemeenschappelijk is, en een tweede lijn,, die locaal is voor de bijbehorende poort, waarbij 5 het communicatiestelsel tijdgleuven omvat, die op de eerste lijn tot stand worden gebracht en een interval bepalen, gedurende welk interval een signaalsteekproef door een willekeurige stelselpoort op de eerste lijn kan worden gebracht· met het kenmerk, dat de geheugenbuf f er (kOO) een signaalsteekproef uit de eerste lijn verkrijgt, de geheugenbuffer 10 (400) bestemd is om bepaalde tijdgleufsignaalsteekproeven uit de eerste lijn naar de tweede lijn over te dragen, en de geheugenbuffer (UOO) is voorzien van een eerste buffer (6θθ) voor het tijdelijk opslaan van de identiteiten van de tijdgleuven, welke signalen bevatten, die voor de bijbehorende tweede lijn (811') bestemd zijn, een tweede buffer (700) voor 15 het tijdelijk opslaan van bepaalde versterkingsinstelwaarden voor elk van de opgeslagen tijdgleufidentiteiten, een derde buffer (8θθ) caa uit de eerste lijn (321) de signaalsteekproef te verkrijgen, welke behoort bij elke opgeslagen tijdgleuf, die in de eerste buffer (6θθ) is geïdentificeerd en de verwijderde steekproef in de geheugenbuffer (kOO) op te 20 slaan, organen (701, 705) om de opgeslagen tijdgleufidentiteiten te correleren met de bepaalde versterkingsinstelwaarde en met de opgeslagen steekproef, en organen om aan de bijbehorende tweede lijn (811) de gecorreleerde opgeslagen steekproeven en versterkingswaarden onder sequentiële besturing van de geheugenbuffer (h-00) toe te voeren.

2. Geheugenbuffer volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de eer ste buffer (600) en de derde buffer (800) zijn voorzien van eerste en tweede geheugens, die elk opzamelplaatsen (6oh-, 805) omvatten, waarbij elk van de opzamelplaatsen van het eerste geheugen overeenkomt met een bepaalde plaats van de tweede geheugenopzamelplaatsen, een eerste scha-30 keling (310) voor het opwekken van signalen voor het identificeren van signaalsteekproeven, die op de eerste lijn optreden, een tweede schakeling voor het opslaan van de identificerende eerste lijnsignalen in het eerste geheugen (600) op opzamelplaatsen daarin, welke overeenkomen met de plaats in het· tweede geheugen (800), waarin het gewenst is eerste 35 lijnsignalen op te slaan, welke overeenkomen met het opgeslagen identifi- 8201679 • ·* _ 17- cerende signaal, waarbij, het eerste geheugen (600) bestemd is cm res-ponsiesignalen op aanpassingen tussen de klokuitgangssignalen en tijd-gleufidentiteiten van de eerste lijn, opgeslagen in het eerste geheugen, te verschaffen, waarbij elk van de responsiesignalen een bepaalde 5 plaatsidentiteit met een bepaalde tijdgleuf van de tweede lijn bezit, als bepaald door de fysische plaats van de opgeslagen tijdgleufidentiteit van de eerste lijn, en hiesorganen (801), die door elk van de responsiesignalen worden bestuurd op het tijdgleufsignaal van de eerste lijn, overeenkomende met de geregistreerde identiteit van de aangepaste tijd-10' gleuf, in het tweede geheugen (800) op te slaan op de bepaalde plaats, welke behoort bij de bepaalde tijdgleuf van de tweede lijn.

3· Geheugenbuffer volgens conclusie 2 met het kenmerk, dat het aantal ingangstijdgleuven van elk tijdraster groter is dan het aantal uitgangstijdgleuven van elk tijdraster. 15 k. Geheugenbuffer volgens conclusie 3 met· het kenmerk, dat het aantal, opslagplaatsen van de eerste en tweede geheugens gelijk is aan het aantal tijdgleuven van de tweede lijn.

5. Geheugenbuffer volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de cor-relatie-organen zijn voorzien van een teller met een telgebied, dat 20 overeenkomt met de fysische plaatsen in het eerste geheugen (600), waarbij elk van de responsiesignalen de correlatie-organen in werking stellen.

6. Geheugenbuffer volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de geheugenbuffer (UOO) is voorzien van een naar inhoud adresseerbaar geheugen (600) om de signalen tussen de lijnen over te dragen. 8201679