NL8002611A - Pluimbal. - Google Patents

Description

4 r

Pluimbal

De uitvinding heeft betrekking op een pluimbal en neer in het bijzonder op de rokconstructie daarvan.

Gedurende vele jaren bestonden pluimballen en in het bijzonder Badmintonpluimballen, die volgens een klassieke 5 constructie zijn ontwikkeld, in hoofdzaak uit veren, die in , een nagenoeg half bolvonnig orgaan van kurk of soortgelijk materiaal waren gestoken, en dat de "slagkap" werd genoemd. Dergelijke pluimballen, die in het onderstaande "veren pluimballen" zullen worden genoemd, zijn betrékkelijk breekbaar en kostbaar, * 10 zodat er gedurende vele jaren pogingen zijn ondernomen om materiaalsoorten toe te passen, die in plaats van natuurlijke veren kunnen worden gébruikt.

Omstreeks 1950 zijn er met succes pluimballen ontwikkeld, die uit gevormde kunststof bestonden, zoals deze 15 bijvoorbeeld beschreven zijn in de Britse octrooischriften 670.147 en 686.403.

Daar het in deze beschrijving vereist is om een onderscheid tussen een veren pluimbal en een pluimbal te maken, waarbij de rok door middel van een vorxrbewerking uit kunststof 20 is vervaardigd, zal een exemplaar van de -laatste soort als een "gevormde pluimbal" worden aangeduid of zal naar het materiaal worden verwezen, waaruit de pluimbal in hoofdzaak bestaat, dit wil zeggen een "pluimbal van kunststof".

De gebruikelijke veren pluimbal bestaat uit een 25 samenstal van doelmatig af gesneden veren, die in de vorm van een zich uiteenspreidende kegel zijn gerangschikt, waarbij de pennen van de veren aan het smalle einde in een slagkap zijn gestoken, die nagenoeg de vorm van een halve bol heeft en meestal uit kurk 800 2 6 1 1

TT

2 * bestaat. De pennen van de veren worden over een bepaalde afstand vanaf de slagkap van de schacht af gescholen. Aan het buitenste brede einde van de kegel wordt het vleugelgedeelte van elke veer tot in een nagenoeg ovale vorm gesneden en worden de veren met 5 hun vleugelgedeelte in een elkaar overlappend verband bevestigd.

Dit gedeelte van de veren pluimbal zal in het onderstaande als het "waaieroppervlak" worden aangeduid. Tussen de kap en het waaieroppervlak worden meestal een of twee rondom aangebrachte rijen bindelementen toegepast zoals bijvoorbeeld draad. Het over- 10 lappen van de vleugeldelen van de veren wordt meestal bewerkstelligd door de vlag van de veer onder een zodanige hoek te plaatsen, dat deze het kegeloppervlak van de pluimbal snijdt, waarbij dit schuin stellen van de vlag een ronddraaiend effect om de hoofdas van de pluimbal kan worden bewerkstelligd. In sommige gevallen is ook 15 gebruik gemaakt van veren met een gebogen schacht, die het effect is van een spiraalvormige beweging geven, en dit\in het bijzonder voor de goedkopere typöiveren pluimballen toegepast.

De uitvinding is in het bijzonder op een pluimbal gericht, waarin de kegelvormige constructie, die met het 20 samenstel van veren in een veren pluimbal overeenkomt en in het onderstaande als de "rok" zal worden aangeduid, door middel van een voorbewerking van een doelmatige stof wordt vervaardigd, dit wil zeggen de uitvinding is op een gevormde pluimbal gericht.

Om de vorm van de rok van een gevormde pluimbal te 25 ondersteunen en te behouden is het gewenst cm verstijvingselementen aan te brengen, waarvan de functie en de plaats in het algemeen gelijk is aan die van de pendelen van een veren pluimbal. Een dergelijk element zal in het onderstaande als "schacht" worden aangeduid. In het geval van een uit één stuk gevormde rok van 30 kunststof gaan de delen van deze schachten, die aan het smalle einde van de kegel naar elkaar toe lopen en de "worteleinden" worden genoemd tenslotte in elkaar over zodat er een continue ring wordt gevormd, die in het onderstaande als de "eindring" zal worden aangeduid.

35 De uitvinding heeft betrekking op een verbetering 8002611 * 3 van een pluimbal van het type, dat een gevormde rok bevat, die in twee zones zal worden verdeeld namelijk een buitenste zone, die in het onderstaande ai het "onderste rokgedeelte" zal worden aangeduid, en zich het verst van de kap bevindt en waardoor het 5 waaieroppervlak wordt gevormd, en een binnenste zone, die in het onderstaande als het "bovenste rokgedeelte" zal worden aangeduid, dat zich tussen het onderste rokgedeelte en de kap bevindt.

Door het onderste rokgedeelte wordt normaal niet minder dan 30% en niet meer dan 70% van de totale lengte van de rok in IQ beslag genomen, terwijl het bovenste rokgedeelte door schachten met grote luchtruimte daartussen wordt gevormd, waarbij normaal niet minder dan zeven en niet neer dan vijfentwintig schachten worden toegepast. Met "grote luchtruimten" worden luchtruimten bedoeld, die een vrije doorgang van voldoende grootte \P°r lucht 15 van de buitenkant langs de schachten naar de binnenkant van de pluimbal toelaten, zodat de luchtstroom in staat is om invloed op de oppervlakken van de schachten in het bovenste rokgedeelte uit te oefenen teneinde de beweging van de pluimbal op deze wijze te kunnen besturen.

20 Het basisprobleem in het ontwerp van een pluimbal met een rok van gevormde kunststof is het verkrijgen var zo goed mogelijke vliegeigenschappen, dit wil zeggen eigenschappen die zo dicht mogelijk bij die van een veren pluimbal komen. Een bepaalde gewenste vliegeigenschap bestaat hierin dat de pluimbal 25 in zijn vlucht met een doelmatig toerental gaat ronddraaien en dit toerental zelfs in het geval zal verkrijgen, dat de oorspronkelijke slag van de racket op de pluimbal hieraan bijvoorbeeld een hogere dan een gewenste hoekversneïling verleent.

In de nog in behandeling zijnde Britse octrooiaanvrage 3q serial number 2.016937A is een pluimbal beschreven, die werd ontworpen cm gewenste rotatieeigenschappen gedurende de vlucht te bezitten, en die evenzo het bijkomstige voordeel bezit dat de algemene aanblik ervan op die van een veren pluimbal gelijkt. Volgens deze nog in behandeling zijnde octrooiaanvrage wordt een pluimbal 35 verschaft, waarvan de rok als één geheel hiermee is gevormd, en die $002611 4 9 een eindring bezit waaruit een groep onderling uiteenlopende schachten steekt, zodat er een rokconstructie wordt verkregen, die in hoofdzaak de vorm van een kegel bezit, waarbij de rok uit een bovenste rokgedeelte en^^n onderste rokgedeelte b^t^t 5 alsmede het onderste rokgedeelte', het verst van de eindring bevindt en hierdoor het waaieroppervlak van de rok wordt gevormd, terwijl het oppervlak van het onderste rokgedeelte uit een reeks onderling verbonden halve bladeren en gedeeltelijke halve bladeren met een hierbij passende vorm is uitgevoerd, voorts elke schacht 10 in het waaieroppervlak dienst doet om een half blad te ondersteunen, deze halve bladeren zich allemaal aan dezelfde zijde van de betreffende schachten bevinden en door middel van een gedeeltelijk half blad net een bijbehorende vorm met de volgende schacht aan die kant zijn verenigd, zodat op deze wijze een visueel effect van elkaar over-15 lappende bladeren wordt verkregen, en de nog in het onderstaande te definiëren achterranden van de halve bladeren of de gedeeltelijke halve bladeren cmhoog zijn gébracht cm als draagvlak werkzame uitsteeksels te vormen, die over hun lengte volgens een nagenoeg continu verloop zijn gebogen. Dit wil zeggen dat deze uitsteeksels niet ten 2u . dele van hun desbetreffende bladeren zijn gescheiden. Elke schacht bezit dientengevolge in het onderste rokgedeelte of waaieroppervlak een vleugelvormig gedeelte, waarbij elke vleugel weer uit een half blad en een gedeeltelijk half blad bestaat. (In deze beschrijving wordt alleen van het woord blad gebruik gemaakt om een onderscheid 25 ten opzichte van werkelijke veren te maken, die in een veren pluimbal worden toegepast. Het zal duidelijk zijn dat even goed van de uitdrukkingen "halve veer" en "gedeeltelijke halve veer" zou kunnen worden gébruik genaakt om de constructie te beschrijven).

Met "achterrand" van het halve blad of het gedeeltelijke 30 halve blad wordt in de betreffende octrooiaanvrage' die vrije rand bedoelt, die zich tussen het verbindingspunt van elk half blad en het naburige gedeeltelijke halve blad en het punt uitstrekt, waar de rand van het halve blad of het gedeeltelijke halve blad in de schacht overgaat, dit wil zeggen ter plaatse van het smalle einde 3b van het waaieroppervlak. Het is niet essentieel hierbij om de 8002611 5 achterrand over de gehele lengte omhoog te brengen, zodat bijvoorbeeld een klein deel van de lengte aan elk einde niet omhoog gébracht kan zijn.

De in de twee voorafgaande alinea's beschreven pluim-5 bal zal gemakshalve als een "veren pluimbal van kunststof" worden aangeduid. Van deze "veren pluimballen.» kunststof" is gebleken, dat deze een bevredigend gedrag vertonen en betere vliegeigenschappen . dan vele voorheen voorgestelde gevormde pluimballen bezitten.

Doch het gevoelen bleef bestaan, dat er nog ruimte voor een verdere 10 verbetering was, waardoor de vliegeigenschappen van een veren pluimbal nog dichter zouden kunnen worden nagestreefd. Ben beschouwing van de constructie van een veren pluimbal en van een veren pluimbal uit kunststof had tot resultaat, dat de eerste beter door een nieuwe constructie van de laatste zou kunnen worden 15 benaderd door hieraan een constructie te geven, die een luchtstroom door de rok van de pluimbal zou geven, die beter op die door de veren pluimbal geleek. Van deze gewijzigde veren pluimbal uit kunststof is in feite gebleken, dat deze een verrassend nauwkeurige reproductie van de vliegeigenschappen van een veren pluimbal bezit, 20 hetgeen een aanzienlijke vooruitgang op het gebied van gevormde pluimballen betékent.

Volgens de uitvinding wordt een pluimbal met een als éën geheel hiermee gevormde rok met een eindring verschaft, waaruit zich een reeks onderling uiteenlopende schachten uitstrékt 25 zodat er een rok met een in hoofdzaak kegelvormige constructie wordt gevormd, waarbij deze rok uit een bovenste rokgedeelte en een onderste rokgedeelte is samengesteld, terwijl het onderste rokgedeelte zich het verst van de eindring bevindt en hierdoor het waaieroppervlak van de rok wordt gevormd en het oppervlak van het 30 onderste rokgedeelte door een reeks onderling verbonden halve bladeren en gedeeltelijke halve bladeren met een hierbij behorende vorm wordt gevormd, voorts elke schacht in het waaieroppervlak dienst doet om een half blad aan de ene kant te ondersteunen en een ge-. deel telijk half blad aan de andere kant, zodat op deze wijze een 35 visueel effect van elkaar overlappende bladeren wordt bereikt, 8002611 f 6 terwij 1 elk half blad en het hierbij behorende gedeeltelijk halve blad onderling langs een gedeelte van de begrenzingslijn zijn gescheiden, waar deze overigens de aanblik hébben om elkaar te overlappen, en het gescheiden gedeelte van elk half blad in 5 een ander vlak dan het hiermee overeenkomende gescheiden gedeelte van het gedeeltelijk halve blad is uitgevoerd.

De uitvoering in verschillende vlakken wordt bij voorkeur zodanig tot stand gébracht door de betreffende gescheiden gedeelten van de gedeeltelijk halve bladeren op een wijze uit te 10 voeren, dat deze in hoofdzaak ten opzichte van het waaieroppervlak naar binnen zijn bewogen, dit wil zeggen op zodanige wijze dat de gescheiden gedeelten van de halve bladeren in het vlak van het waaieroppervlak blijven. Anderszins zouden de gescheiden gedeelten van de halve bladeren ook bijvoorbeeld naar buiten kunnen worden 15 bewogen. Volgens een andere alternatieve uitvoeringsvorm worden de twee zojuist beschreven uitvoeringsvormen op zodanige wijze met elkaar gecombineerd, dat de gedeeltelijk halve bladeren naar binnen worden gedrukt en de halve bladeren naar buiten worden gedrukt.

Het gedeelte van de begrenzingslijn waarlangs de 20 scheiding optreedt, kan in principe naar het brede einde van de rok zijn toegericht, alsmede naar het smalle einde van de rok of gedeeltelijk aan beide einden langs de begrenzingslijn. De scheiding aan beide einden zou een constructie geven, die een betere benadering van de veren pluimbal zou moeten zijn, doch practisch is gebleken, 25 dat een scheiding aan het brede einde zowel onnodig als onvoordelig is. Deze maatregel is onnodig omdat de gewenste vliegeigenschappen kunnen worden bereikt wanneer het scheidingseffect alleen aan het smalle einde wordt bewerkstelligd. Vervolgens is de maatregel onvoordelig omdat een scheiding tussen de halve bladeren en de 30 gedeeltelijk halve bladeren aan het brede einde van de rok een constructie geeft, die gevoeliger voor beschadiging bij een slag van het racket of bij een stoot op de vloer is.

Volgens een bij voorkeur toegepaste uitvoeringsvorm, waarbij de gescheiden gedeeltelijke halve bladdelen naar binnen zijn 35 uitgevoerd, dit wil zeggen deze zien er als uitsteeksels op de 800 2 6 1 1 7 * binnenzijde van de rok van de pluimbal uit, is het vanzelfsprekend noodzakelijk dat de Vrije randen, die bij het ontbreken van een scheiding in de boven besproken nog in behandeling zijnde Engelse octrooiaanvrage als de achterrand zouden zijn gedefinieerd, evenzo 5 naar binnen worden gedrukt, daar de vrije rand en de gescheiden rand als één geheel zijn uitgevoerd. Volgens de bij voorkeur toegepaste uitvoeringsvorm bestaat het naar binnen gerichte uitsteeksel dan ook uit een nagenoeg driehoekig vlak of draagvlak, waarvan de zijkanten door een gedeelte van de schacht, de gescheiden 10 rand van het gedeeltelijk halve blad en de vrije rand (of eerder achterrand genoemd) van het gedeeltelijk halve blad worden gedefinieerd.

De scheiding van de gedeelten van het halve blad en het gedeeltelijk halve blad kan gedurende de voorbewerking van de 15 rok worden uitgevoerd, of deze gedeelten kunnen als één geheel met de rok worden gevormd en daarna worden doorgesneden om deze onderling te scheiden. De naar binnen en naar buiten uitgevoerde uitsteeksels of draagvlakken kunnen op doelmatige wijze in de bladeren van pluimbalrok worden gedrukt nadat deze door een vorm-2Q bewerking is vervaardigd, waarbij van eenvoudig aandrukgereedschap kan worden gebruik gemaakt om deze tegelijkertijd in de bladeren te drukken. Uit aërodynamisch oogpunt beschouwd is het niet essentieel of de draagvlakken zoals boven is aangegeven zowel bij de halve bladeren naar binnen worden gedrukt als ook bij de gedeeltelijk 25 halve bladeren, waarbij aan het naar binnen drukken van de delen van de gedeeltelijke halve bladeren de voorkeur wordt gegeven.

Bovendien is het niet noodzakelijk om aan elke schacht van de rok een draagvlak uit te voeren, ofschoon hieraan voor redenen van symmetrie en een aantrekkelijk visueel uiterlijk de voorkeur wordt 30 gegeven. Verder zal het duidelijk zijn dat het nodig is om te bereiken dat de draagvlakken permanent in hun "uitsteekselstand" blijven staan, om het materiaal gedurende de indrukbewerking voorbij zijn elasticiteitsgrens of maegeefpunt aan een rekspanning te onderwerpen, zodat er een blijvende vervomLng ontstaat.

35 ‘ Het effect van de draagvlakken bestaat hieruit, dat 800 2 6 11 8 wanneer de pluimbal met de slagkap naar voren door de lucht beweegt, door de luchtstroom over de draagvlakken een kracht op deze draagvlakken wordt uitgeoefend, waardoor er een torsiékracht om de hartlijn van de pluimbal qp deze pluimbal wordt uitgeoefend, 5 zodat deze cm zijn as gaat draaien.

Daar het bij het badmintonspel regel is dat een pluimbal gedurende zijn vlucht met zijn kap naar voren tegen de wijzers van een uuiwerk in moet draaien om acceptabele vliegeigen-schappen te vertonen, wordt er volgens de uitvinding de voorkeur 10 aan gegeven, dat de draagvlakken in een zodanige stand worden geplaatst, dat de pluimbal een rotatie tegen de wijzers van een uurwerk in verkrijgt. Dit wordt normaal verkregen door de gescheiden, rechts van hun schachten (wanneer de rok vanaf de buitenkant van de pluimbal wordt bekeken, wanneer deze in zijn verticale stand 15 met de slagkap naar beneden staat) gelegen gedeelte naar buiten omhoog te brengen, of door de links van hun schachten gelegen achterranden naar binnen omhoog te brengen.

Normaal zal het noodzakelijk blijken cm een cirkelvormig verlopende band van gevormd materiaal toe te passen cm de 20 schachten met elkaar te verenigen en de schachten op deze wijze te versterken. Hierbij kan desgewenst meer dan één band worden toegepast, doch er wordt de voorkeur aan gegeven, dat een band zich bij het smalle einde van het onderste rokgedeelte bevindt zodat hierdoor de overgang tussen het onderste en bovenste rokgedeelte 25 wordt bepaald.'

De bladeren hébben bij voorkeur een zodanige vorm, dat hierdoor in hoofdlijnen het vleugelvormige verloop of de nerven van de bij gesneden veren van een veren pluimbal worden nagébootst, zodat elk half blad de vorm van de helft van een bij gesneden gebruike-30 lijke veer bezit, die langs zijn lengteas of de pen is af geschoren.

De grootte van het door de draagvlakken bewerkstelligde toerental zal van hun aantal, alsmede hun afmetingen en hun stand langs de lengte van de schachten afhangen. Zoals reeds boven is vermeld dienen er zeven tot vijfentwintig schachten te worden toe-35 gepast; waarbij "rei volgens de uitvinding de voorkeur aan wordt ge- 800 26 11 9 geven om zestien schachten toe te passen, waarbij elke schacht van een hierbij behorend draagvlak is voorzien.'Mat betrekking tot de lengte van de schachten wordt er de voorkeur aan gegeven, dat deze 6½ tot 7% cm lang zijn, waarbij aan 7 cm in het bijzonder 5 de voorkeur wordt gegeven, en dat de lengte van het blad, dit wil zeggen de lengte van de schacht in het waaierqppervlak of het onderste rokgedeelte ongeveer 4 on bedraagt. De lengte van het draagvlak, dit wil zeggen de lengte van het gescheiden randgedeelte ligt bij voorkeur in een bereik van 8 tot 12 mm.

10 Voor een stabiele vlucht is het evenzo gewenst dat de draagvlakken in een zodanige stand staan, dat deze zich boven het zwaartepunt van de pluimbal bevinden (waarbij wordt aangenomen dat deze in een verticale stand staat met zijn slagkap naar beneden) , waarbij dit effect met de boven aangegeven bij voorkeur 15 toegepaste maatregelen wordt bereikt.

Het vaanoppervlak van de pluimbalrok volgens de uitvinding kan naar wens wel of niet van gaten zijn voorzien.

De halve bladeren en de gedeeltelijk halve bladeren kunnen bijvoorbeeld met behulp van ribben en/of stelen worden gevormd, die dunner 20 dan de schachten zijn en waardoor perforaties in de bladeren worden bepaald. Desgewenst kan het visuele effect van elkaar overlappende veren nog worden versterkt, door de halve bladeren met kleine perforaties (of geen perforaties) uit te voeren en de gedeeltelijk halve bladeren met grotere perforaties.

25 De pluimbalrok kan uit elk hiervoor in aanmerking komend materiaal zijn gevormd, doch aan nylon wordt de voorkeur gegeven. De rokken worden normaal door middel van een injectie-vormmethode vervaardigd.

De draagvlakflappen, die in de pluimbalrok volgens 30 de uitvinding zijn uitgevoerd, kunnen vrij bewegen, wanneer de pluimbal wordt geslagen. Wanneer de pluimbal door een racket wordt geslagen, zal deze zich in het begin achterwaarts voortbewegen, dit wil zeggen met de slagkap naar achteren, en in het geval dat de flappen zich naar binnen uitstrekken zal de in het begin ont-35 stane toename van de luchtdruk binnen de rok de neiging hébben om de flappen te sluiten, waarna de flappen, wanneer de pluimbal 800 2 6 11 10 zich in zijn vlucht cmdraait, zodat deze zich met de kap naar voren verder beweegt - hetgeen zeer kort na de slag moet plaats vinden - zich weer kunnen openen. Door het sluiten van de flappen en het insluiten van lucht kan het zeer bevredigende "krakende" 5 geruis" worden verklaard, dat een pluimbal volgens de uitvinding uitzendt wanneer deze geslagen wordt, doch er wordt de nadruk op gelegd, dat het niet de bedoeling van de uitvinding is dat deze door dergelijke theoretische beschouwingen wordt beperkt.

De flappen moeten echter niet noodzakelijkerwijze 10 beweegbaar . worden uitgevoerd. Desgewenst zouden deze zodanig kunnen worden gevormd, dat de flappen van een vasthoudsteel of vasthoudstelen zijn voorzien, waardoor deze qp één of neer dan een punt met het aangrenzende halve blad of het gedeeltelijk halve blad zijn verbonden, waarvan de flappen zijn afgescheiden.

15 Het is gebleken dat een pluimbal volgens de uitvinding zeer acceptabele vliegeigenschappen bezit en qp gemakkelijke wijze binnen de gewichtstolerantie kan worden uitgevoerd, die voor de officieel georganisserde takken van de sport van kracht zijn.

Het bij voorkeur toegepaste gewicht van een pluimbal voor een 20 gemiddelde snelheid bedraagt bijvoorbeeld 5,2- 0,1 gram.

In feite is gebleken dat de vliegeigenschappen van een pluinbal volgens de uitvinding dichter de vliegeigenschappen van een veren pluinbal benaderen dan elke andere nu beschikbare en door een voorbewerking vervaardigde pluinbal. Een pluimbal 25 volgens de uitvinding bezit bij een lage voortbewegingssnelheid zeer goede rotatieeigenschappen en bovendien gemakkelijk te verwezenlijken rotatieeigenschappen bij een hoge voortbewegingssnelheid, zodat de pluimbal een veel beter samenhangend rotatie-toerental over de gehele vlucht vertoont dat voor een gevormde 30 pluimbal normaal is.

In de bij voorkeur toegepaste pluimbal volgens de uitvinding wordt een kap bevestigd, die een einde van kurk bezit, ofschoon desgewenst ook andere types zoals bijvoorbeeld p.v.c.-schuim kunnen worden toegepast.

35 Het onderste rokgedeelte kan desgewenst aan het 800 2 6 11 11 buiteneinde ook van ondiepe golvingen zijn voorzien, dit wil zeggen van een gegolfde cmtrek in een vlak dat loodrecht op de hartlijn · van de rok staat.

De uitvinding zal thans aan de hand van een enkel 5 voorbeeld nader worden toegelicht.

Fig. 1 is een vooraanzicht (doch waarin alle details van de achterhelft duidelijkheidshalve zijn weggelaten) van een pluimbal net een rok volgens de uitvinding ; fig. 2 geeft een dienovereenkomstig half bovenaanzicht 10 in de richting van de pijl A van fig. 1 weer; en fig. 3 geeft een doorsnede volgens de lijn III-III van fig. 2 weer.

In de fig. is een pluimbal met een slagkap 1 en een als één geheel hiermee gevormde rok 2 van organische kunststof 15 afgeheeld. De rok 2 bezit een bovenste rokgedeelte 3 en een onderste rokgedeelte 4, waarbij door het rokgedeelte 4 het waaieroppervlak wordt bepaald. De rok bezit de vorm van een kegel en bezit een onderling uiteenlopende groep schachten 5, die aan het nauwe einde van de rok bijelkaar komen zodat hierdoor een eindring 6 (fig. 2) 20 wordt gevormd. Elke schacht 5 bezit in het gebied van het onderste rokgedeelte aan een desbetreffende zijde van de schacht een bijbehorend half blad 7 respectievelijk een gedeeltelijk half blad 8.

Elk gedeeltelijk halve blad 8 bezit een buitendeel 25 8a, dit wil zeggen aan het brede einde van de kegelvormige rok, en een binnendeel 8b, dit wil zeggen meer nabij het nauwe einde van de kegelvormige rok. Elk deel 8a van de halve bladeren 8 is langs een begrenzingslijn 9 met het halve blad 7 op de volgende aangrenzende schacht verenigt, waarbij deze begrenzingslijn 30 vanaf een centraal gedeelte van de schacht 5 er van naar het buitenste, dit wil zeggen het brede einde van de rok loopt, waardoor een continu aansluitend vaanoppervlak wordt verkregen, dat zich rondom de rok uitstrékt. Elk deel 8b van de gedeeltelijk halve bladeren 8 is langs een begrenzingslijn 10 van het halve blad 7 op de 35 volgende aangrenzende schacht gescheiden, waarbij deze begrenzings- 800 28 11 12 lijn vanaf het centrale gedeelte van de schacht 5 ervan naar het binnenste, dit wil zeggen het nauwe einde van het vaanoppervlak: van de rek loopt.

Door de randen 8c en 8d van elk deel 8b tezamen 5 met het hierbij behorende gedeelte van de schacht 5 wordt een draagvlak gevormd, dat ten opzichte van het gehele vaanoppervlak naar binnen is gebogen. Met andere woorden het draagvlak wordt door een gedeelte van de schacht bepaald, alsmede door de afgescheiden rand van het gedeeltelijk halve blad en de vrije rand (of eerder 10 achterrand genoemd) van het gedeeltelijk halve blad.

De gedeeltelijk halve bladeren 8 bezitten grotere/ door de ribben 12 bepaalde perforaties 11 dan de halve bladeren 7, die kleinere,door de ribben en de stelen 14 en 15 bepaalde perforaties 13 bezitten. Cirkelvormig rondom de rok looft een 15 versterkingsband 16, waardoor de overgang tussen het bovenste en onderste rokgedeelte wordt bepaald.

De slagkap en de rok kunnen door elk gebruikelijk middel met elkaar worden verenigd waarmee het nauwe einde van deze laatste op vaste wijze in de eerste kan warden geplaatst.

800 2 6 11

Claims (14)

1. Rok voor een pluimbal, die als één geheel hiermee is gevormd en een eindring bezit, waaruit zich een groep onderling uiteenlopende schachten uitstrékt zodat er een rokconstructie met in hoofdzaak de vorm van een kegel wordt gevormd, waarbij deze rok 5 uit een bovenste rokgedeelte en een onderste rokgedeelte is samengesteld, waarvan het onderste rokgedeelte zich het verst van de eindring bevindt en waardoor het waaieroppervlak van de rok wordt gevormd, met het kenmerk, dat het oppervlak van het onderste rokgedeelte (4) uit een reeks van onderling doorverbonden halve bladeren 10 (7) en gedeeltelijk halve bladeren (8) met een bijpassende vorm bestaat, waarbij elke schacht (5) in het waaieroppervlak dienst doet om aan de ene zijde een half blad te ondersteunen en aan de andere zijde een gedeeltelijk half blad, zodat een visueel effect van elkaar overlappende bladeren wordt bereikt, terwijl elk half blad en het 15 bijbehorende gedeeltelijke halve blad langs een gedeelte van de begrenzingslijn (10) zijn gescheiden waar deze anders de aahblik zouden geven dat deze elkaar overlappen, en het afgescheidaigedeelte van elk halve blad in een ander vlak dan het overeenkomstige afgescheiden gedeelte van het gedeeltelijk halve blad is uitgevoerd.

2. Pluimbalrok volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de gescheidsi gedeelten van de gedeeltelijk halve bladeren ten opzichte van het waaieroppervlak naar binnen zijn gevormd.

3. Pluimbalrok volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de gescheiden gedeelten van de halve bladeren naar buiten ten 25 opzichte van het waaieroppervlak zijn uitgevoerd.

4. Pluimbalrok volgens conclusie 1, 2 of 3, met het kenmerk, dat de scheiding naar het nauwe einde van de rok toe is uitgevoerd.

5. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat de scheiding zodanig is uitgevoerd dat er een 30 naar binnen gericht uitsteeksel wordt gevormd, waarvan de zijkanten door een gedeelte van de schacht, de afgescheidaa rand van het gedeeltelijk halve blad en de vrije rand van het gedeeltelijk halve blad zijn bepaald.

6. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, 800 2611 met het kenmerk/ dat deze van een als één geheel gevormde en cirkel-vormig rondlopende band is voorzien, waardoor de schachten met elkaar zijn verenigd en worden versterkt.

7. Pluimbalrok volgens conclusie 6, met het kenmerk, 5 dat de band zich bij het nauwe einde van het onderste rokgedeelte bevindt.

8. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat de bladeren een zodanige vorm bezitten, dat door de onttrek het vleugelvormige verloop van de bijge- 10 sneden veren van een veren pluimbal wordt nagebootst.

9. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat de lengte van het gescheiden gedeelte in een bereik van 8 tot 12 ran is gelegen.

10. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, 15 met het kenmerk, dat de halve bladeren en/of de gedeeltelijk halve bladeren van perforaties zijn voorzien, die door ribben en/of stelen zijn bepaald, die dunner dan de schachten zijn.

11. Pluimbalrok volgens conclusie 10, met het ~kenmerk, dat de halve bladeren van perforaties zijn voorzien, die kleiner dan 20 de perforaties in de gedeeltelijk halve bladeren zijn.

12. Pluimbalrok volgens één van de voorafgaande conclusies, net het kenmerk, dat het onderste rokgedeelte aan het buiteneinde van ondiepe golvingen in vlakken zijn voorzien, die zich loodrecht op de hartlijn van de rok uitstrekken.

13. Pluimbal net een rok volgens één van de voorafgaande conclusies, met het kenmerk, dat de gescheiderigedeelten boven het zwaartepunt van de pluimbal liggen wanneer deze in een verticale stand met zijn slagkap naar beneden staat.

14. Pluimbalrok in hoofdzaak als beschreven in de be-30 schrijving en/of afgébeeld in de tekeningen. 80 0 2 3 11