NL7906832A - Beeldweergeefinrichting. - Google Patents

Description

PHN 9569 1 N.Y. Philips f G-loeilampenfabrieken te Eindhoven.

Beeldweergeefinrichting.

De uitvinding heeft betrekking op een beeld-weergeefinrichting voor het weergeven van een videosignaal op een met behulp van een afbuigschakeling af te tasten beeldscherm van een beeldweergeefbuis van het elektronen-5 bundeltype, bevattende een afbuigcorrectiesignaalopwekkings-schakeling voor het uit het weer te geven videosignaal verkrijgen van een afbuigcorrectiesignaal en een videosignaal-verwerkingsschakeling met een helderheidscorrectiesignaal-opwekkingsschakeling voor het aan het weer te geven video-10 signaal toevoegen van een, door een in hoofdzaak met een eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal evenredig signaal beïnvloed, helderheidscorrectiesig-naal ter correctie van helderheidsafwijkingen veroorzaakt door aftastsnelheidsveranderingen tengevolge van het afbuig-15 c orrec tie signaal.

Uit het Amerikaanse octrooischrift 2,678,964 in het bijzonder uit de figuren 7 en 8 en de bijbehorende beschrijving is een beeldweergeefinrichting van de bovengenoemde soort bekend waarbij aan het videosignaal een al 20 of niet via een drempelschakeling gevoerd helderheidscor-rectiesignaal wordt toegevoegd dat een eerste afgeleide naar de tijd van een afbuigcorrectiesignaal is. Het afbuigcorrectiesignaal geeft ten opzichte van de voor de normale beeldaftasting benodigde afbuiging een extra afbuiging die 25 praktisch evenredig is met de amplitude van het afbuigcorrectiesignaal. De steilheid van helderheidssprongen wordt daardoor vergroot maar er vindt een ongewenste helderheids-modulatie van het beeldscherm plaats, in de vorm van een overdrijving van helderheidsverschillen in sprongen (over-30 shoot), die door het helderheidscorrectiesignaal moet worden gecompenseerd. Door deze compensatie wordt de maximale elektronenbundelstroom in helderheidssprongen verminderd en de scherpte van het weergegeven beeld verbeterd. Deze 7906832 PHN 9569 2 compensatie blijkt onvolledig te zijn.

De uitvinding heeft ten doel deze compensatie prkatisch volledig te maken.

Een beeldweergeefinrichting van de in de aanhef g genoemde soort volgens de uitvinding heeft daarom tot kenmerk dat de helderheidscorrectiesignaalopwekkingsschakeling een vermenigvuldiger bevat waaraan het videosignaal en een in hoofdzaak met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal evenredig signaal worden toegevoerd jq zodat het helderheidscorrectiesignaal in hoofdzaak evenredig is met een product van het videosignaal en de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal. Door deze maatregel wordt een natuurgetrouwe weergave van helderheids sprongen verkregen.

jg De uitvinding zal nu aan de hand van de teke ning worden toegelicht.

In de tekening illustreert: fig. 1 met een blokschema een beeldweergeefinrichting volgens de uitvinding; 20 ? fig. 2 eveneens met een blokschema-een andere . _ mogelijke uitvoering van een beeldweergeefinrichting volgens de uitvinding; fig. 3 met een blokschema een verdere mogelijke uitvoering van een beeldweergeefinrichting volgens de uit-25 vinding; fig. 4 met een blokschema een mogelijke uitvoering van een beeldweergeefinrichting volgens de uitvinding ; fig. 5 grotendeels met een principeschema een 3Q beeldweergeefinrichting volgens de uitvinding.

In fig. 1 wordt aan een ingang 1 een weer te geven videosignaal toegevoerd. De ingang 1 ligt aan een ingang 3 van een videosignaalverwerkingsschakeling 5 en aan een ingang 7 van een afbuigcorrectiesignaalopwekkingsscha-35 keling 9· De afbuigcorrectiesignaalopwekkingsschakeling 9 geeft aan een uitgang 11 een afbuigcorrectiesignaal af, in dit geval een afbuigcorrectiespanning, die aan een hulp-afbuigelectrode 13 van een beeldweergeefbuis 15 wordt toege- r 7906832 t ·* PHN 9569 3 voerd. Met behulp van een afbuigschakeling 17 vindt door afbuiging van een elektronenbundel de normale aftasting van het beeldscherm van de beeldweergeefbuis 15 plaats zoals bijvoorbeeld bij televisieweergave gebruikelijk is. Het af-5 buigcorrectiesignaal aan de hulpafbuigelectrode 13 veroorzaakt ten opzichte van deze afbuiging voor de normale aftasting een extra afbuiging, die gewoonlijk snelheidsmodu-latie wordt genoemd, en hier als afbuigcorrectie is aangeduid.

10 De videosignaalverwerkingsschakeling 5 heeft een uitgang 19 waarvan een gecorrigeerd videosignaal wordt verkregen dat aan een de bundelstroomsterkte van de.beeldweergeefbuis 15 sturende electrode daarvan wordt toegevoerd.

De helderheid van het door de bundelstroom ver-15 oorzaakte oplichten van het beeldscherm wordt nu dus beïnvloed door het videosignaal aan de uitgang 19 van de videosignaal verwerkings schakeling 5 en het afbuigcorrectiesignaal aan de hulpelectrode 13· Om praktische redenen wordt de invloed van het afbuigcorrectiesignaal beperkt tot de onmid-20 dellijke nabijheid van videosignaalsprongen veroorzaakt door het videosignaal aan de ingang 3 van de videosignaal-verwerkingsschakeling 5· Dit gebeurt door voor de afbuig-correctiesignaalopwekkingsschakeling 9 eeri schakeling te gebruiken die in hoofdzaak de eerste afgeleide naar de tijd 25 uit het videosignaal aan zijn ingang 7 verkrijgt. Dit kan bijvoorbeeld plaatsvinden met behulp van een differentiërend netwerk of door het verschil van een ingangs- en een uitgangssignaal van een vertragingsleiding met een korte ver-tragingstijd te nemen.

30 Het afbuigcorrectiesignaal vermeerdert de af- tastsnelheid van de elektronenbundel aan het begin van een positief gaande helderheids sprong en aan het eind van een negatief gaande en vermindert die aftastsnelheid aan het eind van een positief gaande en aan het begin van een ne-35 gatief gaande helderheidssprong. Een deel van de helder-heidssturing van de elektronenbundel gebeurt dan door het afbuigcorrectiesignaal zodat het videosignaal in de heldere gedeelten van de helderheidssprongen een kleinere amplitude 7906832 PHN 9569 4 kan hebben waardoor de bundelstroom op die tijdstippen geringer wordt dan het geval zou zijn zonder afbuigcorrectie-signaal en de scherpte van het weergegeven beeld wordt verbeterd. Deze amplitudevermindering van het videosignaal ge-5 beurt door een helderheidscorrectiesignaal dat in de video-signaalverwerkingsschakeling 5 aan het videosignaal wordt toegevoegd en waarvan de opwekking verderop zal worden besproken.

Het afbuigcorrectiesignaal veroorzaakt een on-10 gewenste verschuiving van de positie,·-van:heIderheidssprongerr^:-op het beeldscherm, die kan worden gecorrigeerd door in het videosignaal de ligging van de sprongen in de tijd te verschuiven. Dit gebeurt met behulp van een pósitiecorrectie-signaal dat in een optelschakeling 21 aan het aan een ingang 15 23 daarvan toegevoerde videosignaal wordt toegevoegd. Dit positiecorrectiesignaal wordt aan een ingang 25 van de optel schakeling 21 toegevoerd en wordt in dit geval verkregen door kwadratering met behulp van een vermenigvuldigings-schakeling 27 van een signaal dat in hoofdzaak evenredig is 20 met het afbulgeorrectieSignaal dat via een ingang 29 van de videosignaalvsrwerkingsschakeling 5 aan de vermenigvul-digingsschakeling 27 wordt toegevoerd.

Van een uitgang 3I van de optelschakeling 21 wordt een in de tijd gecorrigeerd videosignaal verkregen 25 dat aan een ingang 33 van een verdere optelschakeling 35 wordt toegevoerd. Een andere ingang 37 ontvangt van een uitgang 39 van een helderheidscorrectiesignaalopwekkingssscha-keling 41 een helderheidscorrectiesignaal dat in hoofdzaak evenredig is met een product van het videosignaal dat aan 30 een ingang 43 ervan wordt toegevoerd en van de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal dat via een differentiërende schakeling 45 van een ingang 47 wordt verkregen die verbonden is met de uitgang 11 van de af-buigcorrectiesignaalopwekkingsschakeling 9· Dit product 35 wordt gevormd in een vermenigvuldigingsschakeling 49 waarvan een ingang 51 aan de ingang 43 van de helderheidscor-rectiesignaalopwekkingsschakeling 41 ligt en een ingang 53 aan'een uitgang van de differentiërende schakeling 45· 7906832 t * >· PHN 9569 5

Het helderheidscorrectiesignaal heeft daardoor gedurende het begin van een helderheidssprong ten opzichte van het einde daarvan een gunstiger amplitudeverhouding dan wanneer alleen een in hoofdzaak met de eerste afgeleide naar 5 de tijd van het afbuigcorrectiesignaal evenredig helderheids-correctiesignaal zou worden toegepast zoals tot dusver gebruikelijk was. Door deze gunstigere verhouding wordt een natuurgetrouwe weergave van helderheidssprongen verkregen.

Het van de optelschakeling 35 verkregen en aan de uitgang IA 19 van de videosignaalverwerkingsschakeling toegevoerde videosignaal veroorzaakt door de toevoeging van het op de aangegeven wijze verkregen helderheidscorrectiesignaal een zodanige verhouding tussen de bundelstroom en de totale aftastsnelheid dat de intensiteit van het oplichten van het jg beeldscherm praktisch evenredig is met de theoretisch gewenste waarde van de videosignaalamplitude tot de macht gamma waarin gamma de exponent van de macht is waarmee de bundelstroom van de beeldweergeefbuis afhangt van de spanning aan de stuurelectrode ervan.

2£j De differentiërende schakeling 43 kan bijvoor- beeld een differentiërend netwerk zijn of een schakeling die het verschil vormt tussen de signalen aan de ingang en de uitgang van een vertragingsleiding met een korte ver-tragingstijd. Hierbij kan worden opgemerkt dat zoals bekend 25 is vertragingsleidingen met verschilvormende schakelingen voor het vormen van afgeleiden naar de tijd gunstiger ruiseigenschappen hebben dan differentiërende netwerken. Bovendien geeft het gebruik van differentiërende schakelingen met vertragingsleidingen de mogelijkheid om op eenvoudige 30 wijze een afbuigcorrectiesignaal te maken voor afbuigcor-rectie in de vertikale richting gepaard gaande met de bijbehorende positie- en helderheidscorrectie in het videosignaal als in plaats van de bovenaangegeven korte vertra-gingstijd zoals die nodig is voor een horizontale correctie 35 een vertragingstijd van bijvoorbeeld een lijntijd wordt toegepast in de differentieerschakelingen.

Xn fig. 2 worden voor overeenkomstige delen dezelfde verwijzingscijfers gebruikt als in fig. 1. De 7906832 PHN 9569 6 helderheidscorrectiesignaalopwekkingsschakeling wordt in dit geval alleen gevormd door de vermenigvuldiger 49· Het signaal voor de verdere ingang 53 van de vermenigvuldiger 49 wordt niet zoals in fig. 1 van de uitgang 11 van de af-5 buigcorrectiesignaalopwekkingsschakeling 9 verkregen maar van een ingang 55 van een vóór die uitgang 11 geschakelde integrator 57· Verder is deze ingang 55 van de integrator 57 verbonden met een uitgang 59 van een transversaal filter gevormd door een sommeerschakeling 61 waarin signalen af- 10 komstig van een met de ingang 7 verbonden ingang,._een. mid-............ .

denaftakking 63 en een uitgang 65 van een vertragingslei-ding 67 in een amplitude verhouding -1, \ worden samengevoegd. Dit komt voor lage frequenties praktisch overeen met het vormen van een met een tweede afgeleide naar de 15 tijd van het aan de ingang 7 toegevoerde videosignaal evenredig signaal. Aan de uitgang 11 van de afbuigcorrectie-signaalopwekkingsschakeling 9 verschijnt dan een signaal dat voor lage frequenties praktisch evenredig is met de eerste afgeleide naar de tijd van het videosignaal.

- - 20 - In .fig. 3 worden voor overeenkomstige delen dezelfde verwijzingscijfers gebruikt als in fig. 1 en fig.

2. De vertragingsleiding 67 heeft een tweetal verdere aftakkingen 69 en 71 die verbonden zijn met ingangen van een aftrekschakeling 73 waarvan de uitgang aan de uitgang 11 25 van de afbuigcorrectiesignaalopwekkingsschakeling 9 ligt.

Het afbuigcorrectiesignaal wordt hier dus via een andere weg verkregen dan het signaal voor de verdere ingang 53 van de vermenigvuldiger 49· Het afbuigcorrectiesignaal is voor lage frequenties praktisch evenredig met de eerste afgeleide 30 naar de tijd van het videosignaal en het signaal aan de verdere ingang 53 van de vermenigvuldiger is praktisch evenredig met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal .

Met een stippellijn is aangegeven hoe de scha-35 keling zou kunnen zijn als de afbuigcorrectie elektromagnetisch, dus met behulp van een afbuigcorrectiespoel 75, zou worden uitgevoerd. Het afbuigcorrectiesignaal is dan een stroom waarvan de waarde in hoofdzaak evenredig wordt 7906832 PHN 9569 7 aan de eerste afgeleide naar de tijd van het videosignaal.

Als de zelfinductie van de afbuigcorrectiespoel groot is ten opzichte van zijn weerstand wordt de spanning over die spoel voor lage frequenties in hoofdzaak. de tweede afgeleide naar 5 de tijd van het videosignaal en kan dus van de uitgang 59 van de sommeerschakeling 61 worden afgenomen.

Een gunstige waarde van de vertragingstijd tussen de ingang 7 en de uitgang 65 van de vertragingsleiding 67 voor de verwerking van een videosignaal van een televisie-jO signaal is 360 n sec. De aftakkingen 69 en 71 kunnen praktisch midden tussen de aftakkingen 7 en 63 respectievelijk 63 en 65 worden genomen.

In fig. 4 waarin voor overeenkomstige delen dezelfde verwijzingscijfers worden gebruikt als in de voor-15 gaande figuren wordt het aan de ingang 3 van. de videosignaal verwerkings schakeling toegevoerde videosignaal eerst positiegecorrigeerd in de optelschakeling 21. Dit gebeurt door een met behulp van een vertragingsleiding 66 en een aftrekschakeling 68 verkregen signaal van de kwadrateerscha-20 deling 27 aan de ingang 25 van de optelschakeling 21 toe te voeren.

Uit het van de uitgang 31 van de optelschakeling 21 verkregen positiegecorrigeerde videosignaal wordt op een bovenbeschreven wijze aan de uitgang 11 van de af-25 buigcorrectiesignaalopwekkingsschakeling 9 een afbuigcor-rectiesignaal verkregen in de vorm van een stroom die door een afbuigcorrectiespoel 76 wordt gestuurd die een met die stroom evenredige afwijking van de normale beeldaftasting veroorzaakt, 2Q In fig. 5 hebben oevereenkomstige delen dezelf de verwijzingscijfers als in de voorgaande figuren.

In de afbuigcorrectiesignaalopwekkingsschake-ling 9 liggen de aansluitingen 7 respectievelijk 63 en 65 van de vertragingsleiding 67 aan de basis van een npn 35 transistor 81 respectievelijk de basis van een pnp transistor 83 en de basis van een npn transistor 85* De npn tran-sistoren in de schakeling zijn, voorzover niet anders aangegeven, van het type BF 240 en de pnp transistoren van het 7906832 PHN 9569 8 type BF J2k. De transistoren 81 respectievelijk 83» 85 hebben een emitterweerstand 87 respectievelijk 89, 91 van elk 2200jCl . De aansluiting 65 van de vertragingsleiding 67 ligt via een afsluitweerstand 93 van 11 ooii aan een door een weer-5 stand 95 van. 3300Π. gevoede serieschakeling 97 van drie dioden. De collector van de als polariteitsomkeertrap dienende transistor 83 ligt via een instelbare weerstand 99 van 56θί) aan aarde en is verder verbonden met de basis van een pnp transistor 101 die een emi11erweerstand/van 220 Q.

^0 en een collectorweerstand/van 15θί1 heeft. De collectors van de als versterker dienende transistoren 81, 101.en 85 zijn onderling verbonden als sommeerschakeling. Ze liggen via een condensator 107 van 10 nF aan de basis van een npn transistor 109 die verder via een weerstand 111 van 15 kQ. aan Ί0 de positieve spanning van 9V ligt en via een weerstand 113 van 68θθί1 aan aarde. De collector van de transistor 109 ligt aan de basis van een als versterker dienende pnp tran- een λ sistor 115 en via/weerstand 117 van 1 kil aan de positieve spanning. De transistor 109 heeft een emitterweerstand II9 20 van 1 kü. en de transistor 115 een collector weerstand 121 van 150θί1 . Deze collectorweerstand 121 ligt aan de emitter van de transistor I09. De transistors IO9 en 115 maken deel uit van een complementaire versterker met hoge in-gangsimpedantie en lage uitgangsimpedantie en een verster— 25 kingsfaktor die gelijk is aan — 1 ^^-* .

R121 + R119

Van de collector van de transistor 115 wordt via de uitgang 11 een spanning verkregen waaruit een in de afbuigcorrectiespoel 75 "te sturen stroom als afbuigcorrec-30 tiesignaal wordt verkregen. De spanning aan de uitgang 11 die voor lage frequenties in hoofdzaak evenredig is met de tweede afgeleide naar de tijd van het videosignaal wordt via een looptijdcorrectiesehakeling met een weerstand 123 van 100oil,een condensator 125 van 12 pF, een spoel 127 van 35 30 ^uH, een condensator 129 van 33 pF» een spoel I3I van 30 ^uH, een condensator 133 van 12 pF en een weerstand 135 van 18Oo0.aan een koppelcondensator 37 van 10 nF toe-gevoerd die anderzijds aan de basis van npn transistor 139 7906832 PHN 9569 9 ligt, die verder via een weerstand 141 van 18 ki2 aan de positieve spanning ligt en via een weerstand 143 van 2,7 kil aan aarde. De transistor 139 dient als versterker en heeft een emitterweerstand 145 van 12oO-en een instelbare collec—

5 torweerstand 147 van 47θί1 . Zijn collector ligt via een kop-pelcondensator 149 aan de basis van een als emittervolger dienende npn transistor 151* Deze basis ligt verder via een weerstand 153 van 10 kQ. aan de positieve spanning en via een weerstand 155 van 10 kQ.aan aarde. De emitterweerstand 157 10 van de npn transistor 15Ί is 330oCL

De uitgangsspanning van de emittervolger 151 wordt via een koppelcondensator 159 van 10 nF aan een versterker 161 toegevoerd die via de uitgang 11 de afbuig-correctiestroom voor de afbuigcorrectiespoel 75 levert.

15 Door de integrerende werking van de afbuigcorrectiespoel wordt deze stroom voor lage frequenties in hoofdzaak evenredig met de eerste afgeleide naar de tijd van het videosignaal omdat het aan de versterker I6I toegevoerde signaal voor lage frequenties in hoofdzaak evenredig is met de • 20 tweede afgeleide naar de tijd van het videosignaal.

Het signaal van de collector van de transistor 115, dat voor lage frequenties in hoofdzaak evenredig is met de tweede afgeleide naar de tijd van het videosignaal en dus met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuig-25 correctiesignaal, wordt via de uitgang 59 van de afbuig-correctiesignaalopwekkingsschakeling 9 aan de ingang 55 van de integrator 57 toegevoerd.

De integrator 57 is met behulp van een geïntegreerde schakeling van het type TCA 240 gebouwd, die de 30 transistoren ervan bevat. De ingang 55 ligt via een parallelschakeling van een weerstand 163 van 1 kil en een conden-sator 165 van 10 nF aan de basis van een transistor/en via een weerstand 169 van 1 kil aan de basis van een transistor 171 die verder via een condensator 173 van 10 nP geaard is.

35 De emitters van de transistors 1679 171 liggen aan stroombronnen 175, 177 en zijn verder via een spoel 179 met een zelfinductie van 22yuH met elkaar verbonden. De collectors van de transistoren 167 en 171 liggen elk via een weerstand 7906832 hl * PHN 9569 10 181, 183 van 560Q. aan de positieve voedingsspanning en leveren de uitgangsspanningen van de integrator in tegenfaze.

Deze uitgangsspanningen worden via een condensator I85 respectievelijk 187 van 10 nF aan de basis van een 5 transistor 189, 191 van de vermenigvuldiger 27 toegevoerd.

De transistoren van de vermenigvuldiger 27 maken deel uit van een geïntegreerde schakeling TCA 240. De emitters van de transistoren 189, 191 liggen aan stroombronnen 193» 195 en zijn verder onderling via een weerstand 197 van 47oI2 10 verbonden. De collectors van de.transistoren. 167, 171 van de integrator 57 liggen verder via een serieschakeling- vaneen weerstand 199 respectievelijk 201 van 150oOen ©en condensator 203 respectievelijk 205 van 10 nF aan de bases van een tweetal transistoren 207, 209 respectievelijk 211, 213· 15 De emitters van de transistoren 207 en 211 zijn met de collector van de transistor 189 en de emitters van de transistoren 209 en 213 met de collector van de transistor 191 verbonden. De bases van de transistoren I89 respectievelijk 191 liggen via een weerstand 215 respectievelijk 217 van 20 220o£laan een aftakking van een spanningsdeler met een weerstand 219 van 10 kjClen een weerstand 221 van 6,8 kCl·- De bases van de transistoren 207 en 209 respektievelijk 211 en 213 liggen via een weerstand 223 respektievelijk 225 van 68,0. aan een aftakking op een spanningsdeler met een weerstand 25 227 van 5 » 6 kil en een weerstand 229 van .18 kil. De collectors van de transistoren 209 en 211 zijn doorverbonden en liggen via een weerstand 231 van 56OÜ aan de positieve voedingsspanning. De doorverbonden collectors van de transistoren 207, 213 liggen via een weerstand 233 van 560Ü 30 aan de positieve voedingsspanning. Tussen de collectors van de transistoren 209, 211 en 207, 213 is eèn instelbare weerstand 235 .van 220oil opgenomen. De collectors van de transistoren 207, 213 leveren een met behulp van de weerstand 235 in amplitude instelbare positiecorrectiespanning aan de op-35 telschakeling die evenredig is met het kwadraat van het af-buigcorrectiesignaal. Deze spanning wordt aan de basis van een pnp transistor 237 toegevoerd waarvan de emitter via een weerstand 239 van 18oilaan de positieve voedingsspanning 7906832 % > PHN 9569 11 ligt en. de collector via een veerstand 24 1 van 560-flaan aarde en via een veerstand 243 van 56oQaan de basis van een npn transistor 245· Deze basis ontvangt verder via een loop-tijdcorrectienetverk met een veerstand 247 van 100θΓ1, een 5 condensator 249 van 9 pF, een spoel 251 met een zelfinduc- en tie van 27 ^uH/een condensator 253 van 9 pF het videosignaal. Dit videosignaal vordt van de ingang 3 van de optel-scbakeling 21 aan de basis van een npn transistor 255 toe-gevoerd. Deze transistor 255 beeft een emitterveerstand 257 10 van 100θββη een collectorveerstand/van 100θβ De collector ligt verder aan de basis van een als versterker dienende pnp transistor 261 vaarvan de emitter aan de positieve voedingsspanning ligt en de collector via een veerstand 263 van loooilaan de emitter van de transistor 255 ligt en verder is 15 verbonden met de veerstand 247. De transistors 255 en 261 vormen evenals de transistors 109 en 115 een complementaire versterker.

De transistor 245 krijgt daardoor aan zijn basis het somsignaal van het videosignaal en het positiecorrectie-- 20 signaal toegevoerd. De emitter van deze transistor 245 ligt via een veerstand 265 van 1000jQaan aarde en zijn collector via een veerstand 267 van 1000Öaan de positieve voedingsspanning en verder aan de basis van een pnp transistor 269·

De emitter van de transistor 269 is verbonden met de posi-25 tieve voedingsspanning en zijn collector via een veerstand 271 van 100o£2met de emitter van de transistor 245 en verder met de uitgang 31 van de optelschakeling 21. De transistors 245 en 269 vormen evenals de transistor 109 en 115 een complementaire versterker.

30 De uitgang 31 van de optelschakeling 21 is via een looptijdcorrectienetverk met een veerstand 273 van 100&Q een condensator 275 van 3»3 pF, een spoel 277 met een zelf-inductie van 6,8 ^uH en een condensator 279 van 3»3 PÏ' verbonden met een ingang 281 van een videoeindversterker 283 35 die de katodesturing van de beeldveergeefbuis 15 verzorgt.

De uitgang 31 van de optelschakeling 21 is verder via de ingang 51 van de vermenigvuldiger 49 en een veerstand 285 van 150θί2verbonden met de basis van een transis- 7906832 PHN 9569 12 maken tor 287. De transistoren van de vermenigvuldiger 49/deel uit van een geïntegreerde schakeling TCA 240^. De emitter van de transistor 287 ligt aan een stroombron/en via een weerstand 291 van 56oil aan de emitter van een transistor 293 g die verder met een stroombron 295 is verbonden. De basis van de transistor 293 is voor signaalspanning via een condensator 297 van 20 nF geaard en ligt verder aan een aftakking van een serieschakeling van een weerstand 299 van 220ojQ en een drietal dioden 301 aan welke aftakking ook de basis 10 van de transistor 287 ligt via een weerstand 303 van560H.

De collector van de transistor 287 is verbonden met de emitters van een tweetal transistoren 305» 307 en de collector van de transistor 293 met de emitters van een tweetal transistoren 309» 311. De bases van de transistoren 15 305 en 309 zijn doorverbonden en ontvangen via een serie schakeling van een condensator 313 van 10 nF en een weerstand 315 van 39θΏβη via een looptijdcorrectienetwerk met een condensator 317 van 6,8 pF, een spoel 319 met een zelf-inductie van 3,5 y’UH, een condensator 321 van 6,8 pF en een 2o weerstand 323 van 470Q van de collector van de transistor 115 het signaal dat in hoofdzaak evenredig is met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal.

De bases van de transistoren 311» 309 zijn via een weerstand 325 van löoflaan de voor signaalspanningen via 25 een condensator 327 van 10 nF geaarde aftakking van een span-ningsdeler met een weerstand 329 van 5,6 kQ en een weerstand 331 van 18 k£l gelegd. Aan deze aftakking liggen via een weerstand 333 van 10o£Look de bases van de transistoren 307, 311. collectors van de transistoren 305, 311 zijn door-30 verbonden en liggen via een weerstand 335 van 56oilaan de positieve voedingsspanning. De collectors van de transistoren 307, 309 zijn met elkaar verbonden en via een weerstand 337 aan de positieve voedingsspanning gelegd en liggen verder aan de basis van een pnp transistor 339 en via 35 een instelbare weerstand 341 aan de collectors van de tran— sistoren 305, 311· De emitter van de als versterker dienende transistor 339 ligt via een weerstand 342 van 18o£} aan de positieve voedingsspanning en de collector via een weer- 7906832 PHN 9569 13 stand 3^3 van 56oX2aan aarde en verder via een weerstand 345 van 470XIaan de ingang 281 van de videoeindversterker 283. De vermenigvuldiger 49 levert daardoor aan die ingang 281 van de versterker 283 het helderheidscorrectiesignaal • 5 dat met behulp van de weerstand 341 in amplitude instelbaar is. De werking van de buffer-, emittervolger, versterker-, vermenigvuldigings— en looptijdcorrectieschakelingen mag bekend worden verondersteld zodat deze niet uitvoerig wordt besproken.

10 De bovenbeschreven beeldweergeefinrichtingen kunnen ook zijn uitgevoerd als weergeefinrichtingen voor andere signalen dan televisiesignalen zoals bijvoorbeeld voor het weergeven van tekens of als speelveldweergeefin-richting voor elektronische spellen.

15 De verschillende correctiesignalen hoeven niet rechtsteeks uit elkaar te zijn afgeleid. Ook op ander manieren kan het aangegeven verband worden verkregen.

Het afbuigcorrectiesignaal en de andere correctiesignalen kunnen ook andere componenten bevatten.

20 Het positiecorrectiesignaal kan ook op een an dere, bijvoorbeeld bekende, manier worden opgewekt.

Hoewel de aangegeven volgorde van positiecor-rectie en afbuigcorrectie de voorkeur verdient wegens de eenvoud van de opbouw van de schakeling mag desgewenst die 25 volgorde ook verwisseld worden.

30 35 7906832

Claims (7)

1. Beeldweergeefinrichting voor het weergeven van een videosignaal op een met behulp van een afbuigschake- 5 ling af te tasten beeldscherm van een beeldweergeefbuis van het elektronenbundeltype, bevattende een afbuig-correctiesignaalopwekkingsschakeling voor het uit het weer te geven videosignaal verkrijgen van een afbuig-correetiesignaal en een videosignaalverwerkingsschake- 10 ling met een helderheidscorrectiesignaalopwekkings——.....—---------------- schakeling voor het aan het weer te geven videosignaal ------ ------ toevoegen van een, door een in hoofdzaak met een eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal evenredig signaal beïnvloed, helderheidscorrectiesignaal 15 ter correctie van helderheidsafwijkingen veroorzaakt door aftastsnelheidsveranderingen tengevolge van het afbuigcorrectiesignaal, met het kenmerk, dat de helderheidscorrectiesignaalopwekkingsschakeling een vermenigvuldiger bevat waaraan het videosignaal en 20 een in hoofdzaak met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal evenredig signaal worden toegevoerd zodat het helderheidscorrectiesignaal in hoofdzaak evenredig is met een product van het videosignaal en de eerste afgeleide naar de tijd van het 25 afbuigcorrectiesignaal.

2. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het signaal dat in hoofdzaak evenredig is met de eerste afgeleide naar de tijd van het afbuigcorrectiesignaal uit het videosignaal wordt 30 verkregen met behulp van een transversaal filter dat een vertragingsschakeling met een middenaftakking bevat.

3. Beeldweergeefinrichting volgens een van de *N voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat van de vermenigvuldiger een. ingang voor een toe te voeren video-35 signaal gekoppeld is met een uitgang van een positie-correctieschakeling.

4. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 3» met het kenmerk, dat de positiecorrectieschakeling een 7906832 PHN 9569 15 sommeerschakeling bevat waarin een van een vermenigvuldiger verkregen positiecorrectiesignaal aan het videosignaal wordt toegevoegd aan welke vermenigvuldiger een in hoofdzaak met een eerste afgeleide naar de tijd van het videosignaal even-5 redig signaal en een in hoofdzaak met het afbuigcorrectie-signaal evenredig signaal worden toegevoerd.

5* Beeldweergeefinrichting volgens een der voorgaan de conclusies met het kenmerk dat het afbuigcorrectiesig-naal wordt verkregen door middel van een transversaal fil-10 ter bevattende een sommeerschakeling, met drie ingangen waarbij de ingangssignalen aan eerste en tweede ingang, afkomstig van ingang en uitgang van een vertragingsleiding waaraan het videosignaal wordt toegevoerd, met gelijke gewichtsverhouding bij elkaar worden opgeteld en het ingangs-15 signaal, afkomstig van een middenaftak van genoemde vertragingsleiding aan de tweede ingang met een gewichtsverhouding ervan wordt afgetrokken en waarbij de som van de gewichtsverhouding van eerste en derde ingang gelijk is aan die van de gewichtsverhouding van de tweede ingang en 20 waarbij het uitgangssignaal van de sommeerschakeling aan, ten opzichte van de normale afbuigmiddelen van de weergeef-buis additionele, afbuigmiddelen wordt toegevoerd.

6. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 5> met het kenmerk dat de additionele afbuigmiddelen van het elec- 25 tromagnetische type zijn, in casu een afbuigcorrectiespoel, waaraan van de sommeerschakeling een spanning wordt toegevoerd die in feite door de werking van de afbuigcorrectiespoel wordt geïntegreerd zodat de er door heen vloeiende afbuigcorrectiestroom bij benadering evenredig is aan de 30 eerste afgeleide naar de tijd van het aan de vertragingsleiding toegevoerde videosignaal.

7. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 5» niet het kenmerk dat de additionele afbuigmiddelen van het elec-trostatische type zijn, in casu een afbuigcorrectie elec- 35 trode, waaraan het van de sommeerschakeling afkomstige af-buigcorrectiesignaal via een integrator wordt toegevoerd. 7906832