NL192541C

NL192541C - Werkwijze voor het instellen van de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur van een verwarmingsvloeistof, welke intermitterend wordt verwarmd in een verwarmingsstelsel, alsmede regelinrichting hiervoor.

Info

Publication number: NL192541C
Application number: NL8902700A
Authority: NL
Original assignee: Danfoss As
Priority date: 1988-11-09
Filing date: 1989-11-01
Publication date: 1997-09-02
Also published as: JPH0827028B2; IT1238526B; FI92105C; FR2638864B1; GB2225653B; FI92105B; FR2638864A1; CA2000867C; NL8902700A; SE500088C2; DE3838005C2; GB8925250D0; NL192541B; SE8903551D0; JPH02183734A; CA2000867A1; SE8903551L; BE1002990A3; GB2225653A; DK539389A

Description

1 192541

Werkwijze voor het instellen van de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur van een verwarmlngsvloelstof, welke Intermitterend wordt verwarmd in een verwarmingsstelsel, alsmede regelinrichtlng hiervoor 5 De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het instellen van de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur van een verwarmingsvloeistof, welke inteimitterend wordt verwarmd in een verwarmingsstelsel, voorzien van een verwarmingsinrichting met regelinrichting en een of meer smoorklep-pen voor de verwarmingsvloeistof, waarbij een gewenste waarde van de toevoertemperatuur op grond van externe invloedfactoren aan de regelinrichting wordt ingevoerd, en waarbij bij het verwarmen van de 10 verwarmingsinrichting vanuit afgekoelde toestand de verwarmingsvloeistof vanaf volledige opening van de smoorkleppen tot de gewenste waarde van de toevoertemperatuur wordt verwarmd door intermitterend in* en uitschakelen van de verwarmingsinrichting.

Bovengenoemde werkwijze is bekend uit het Duitse ’’Offenlegungsschrift” 33 45 949.

Uit dit "Offenlegungsschrift” is bekend dat een centraal verwarmingsstelsel wordt geregeld, waarbij de 15 toevoertemperatuur van de verwarmingsvloeistof, door meting van de veranderingen van de warmte-weerstand met behulp van meetvoelers voor de temperatuur van de doorstroomhoeveelheid wordt vastgesteld. Onder de warmteweerstand (Rth) wordt zoals bekend een quotiënt van een voor de warmte-afgifte maatgevende temperatuur resp. temperatuurverschil en de per tijdeenheid aan die ruimte afgegeven warmtehoeveelheid dQ/dt verstaan, welke laatste vaak als warmtestroom Ith wordt aangeduid. Hiervoor 20 geldt dan Rth = (Tv - Tra)/lth, waarin resp. Tv de toevoertemperatuur en Tra de ruimtetemperatuur is (in °C of K). De genoemde warmtestroom Ith betreft de warmtehoeveelheid per tijdeenheid, zoals deze door de verwarmingslichamen resp. verwarmingsoppervlakken van het verwarmingsstelsel wordt afgegeven. Bij een dergelijk stelsel worden op de smoorplaatsen, b.v. aan de ingang van de verwarmingslichamen, thermostatische of smoorkleppen toegepast, die echter bij te lage toevoertemperatuur steeds volledig geopend en bij te 25 hoge toevoertemperatuur in hoofdzaak gesloten zijn om de gewenste ruimtetemperatuur te bereiken met als gevolg een hoog energieverlies bij de te hoge toevoertemperatuur terwijl bij een lage toevoertemperatuur de ruimten niet toereikend worden veiwarmd.

Bij het bovengenoemde bekende stelsel wordt dit ondervangen door de belasting daarvan in de ’’ingeslingerde toestand” te bepalen door de veranderingssnelheid van de toevoertemperatuur. Zoals 30 gesteld, zijn, wanneer veel verwarmingsvloeistof nodig is en de toevoertemperatuur slechts langzaam toeneemt, de thermostatische kleppen te ver geopend en bevinden zij zich niet in het optimale regelgebied. Dan moet derhalve de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur worden verhoogd. Bij de aanloop van een verwarmingsstelsel, b.v. ’s ochtends of na terugkeer van vakantie na beëindiging van een besparings-resp. lage-temperatuurfase, bevinden de kleppen zich in toestand van maximale opening, d.w.z. minimale 35 smoorwerking waarin de warmteweerstand minimaal is. Deze blijft ongewijzigd zolang de onderkoelde of koude toestand van de ruimte aanhoudt. Wanneer nu bij het opwarmen de toevoertemperatuur geleidelijk toeneemt, en de in de thermostatische kleppen manuaal ingestelde gewenste temperatuur wordt genaderd, beginnen de genoemde kleppen te smoren, d.w.z. dat de warmteweerstand overeenkomstig toeneemt. Teneinde de ideale toevoertemperatuur te kunnen bepalen worden de veranderingen van de warmte-40 weerstand met behulp van meetvoelers van de temperatuur en de doorstroomsnelheid vastgesteld. Voor deze oplossing zijn echter vele meetvoelers en regelorganen zoals een stroommaker en mengklep nodig hetgeen relatief grote investeringskosten met zich meebrengt.

De uitvinding beoogt bovengenoemde problemen te ondervangen. Dit doel wordt bij een werkwijze van de in de inleiding genoemde soort aldus bereikt doordat bij genoemd verwarmen van de verwarmingsin-45 richting vanuit afgekoelde toestand, uit het temperatuurverioop in de tijd van de toevoertemperatuur (Tvt), parameters van een bij de volledige opening van de smoorkleppen geldende startfunctie worden vastgesteld, dat ten minste één van deze parameters, zoals de warmtecapaciteit (Cm) van de verwarmingsvloeistof, wordt gecorrigeerd naar een andere met de gesmoorde toestand van de smoorkleppen bij verminderde doorstroming samenhangende vaste waarde, hetgeen resulteert in een gewenste functie van 50 de toevoertemperatuur, waarbij de waarde van de toevoertemperatuur van deze gewenste functie wordt vergeleken telkens met de gemeten waarde van de toevoertemperatuur ter afleiding van een modificatie-waarde die wordt toegevoegd aan de gewenste waarde (Ts) van de toevoertemperatuur.

Bij deze werkwijze zal bij het aanlopen van het verwarmingsstelsel, wanneer de kleppen volledig geopend zijn, de belasting van de verwarmingsinrichting of ketel als gevolg 100% bedragen aangezien de 55 maximaal mogelijke hoeveelheid van de verwarmingsvloeistof door het stelsel vloeit. Bij deze belasting zal de toevoertemperatuur slechts langzaam toenemen aangezien een grote hoeveelheid vloeistof door een constant verwarmingsvermogen verwarmd moet worden. In deze bedrijfstoestand wordt de start-functie 192541 2 vastgesteld.

Na een bepaalde tijd beginnen de mimten op te wannen en de thermostaatkleppen beginnen de toevoer te smoren. Wanneer een zodanig normaal bedrijf bereikt is, zal het verloop van de toevoertemperatuur bij elk starten van de verwarmingsinrichting steiler zijn dan in de aanvankelijke maximale belastingsituatie. Het 5 verloop van de verwarming van de toevoertemperatuur in dit normale geval in verhouding tot de aanvankelijk vastgestelde maximale-belastingkromme is een uitdrukking daarvoor, met welke doorstroomhoeveelheid het systeem werkzaam is en of de toevoertemperatuur juist ingesteld is. Door de voor-instelling van een gewenste functie, die met een optimaal verwarmingsverloop en daarmee met de optimale doorstroomhoeveelheid overeenkomt en de benadering van het werkelijke toevoertemperatuurverloop aan deze 10 gewenste functie, volgt een optimale doorstroomsnelheid en de juiste gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur.

Met voordeel zijn daarbij geen bijkomende meetinrichtingen, zoals doorstioommeter en mengklep nodig, aangezien in de tegel temperatuurvoelers voor de meting van de toevoer- en de terugvoertemperatuur aanwezig zijn. Op grond van de automatische werking van de werkwijze is een meer frequente herinstelling 15 van de kromme mogelijk. Het verwarmingsstelsel kan daarmee aan door de tijd van het jaar bepaalde schommelingen aangepast worden. De terugvoertemperatuur kan ook zonder eigen terugvoertemperatuur-voelers vastgesteld worden, wanneer voor elk aanlopen van het verwarmingsstelsel een pomptoevoer plaats heeft. Wanneer de pomptoevoer lang genoeg duurt, wordt namelijk verwarmingsvloeistof met terugvoertemperatuur in de toevoerieiding ingevoerd. De daar aangebrachte temperatuurvoeler stelt daarmee de 20 terugvoertemperatuur vast, die voor de verdere berekening van de start- rasp. gewenste-functie opgeslagen wordt.

In een voordelige uitvoeringsvorm van de werkwijze wordt de start- rasp. gewenste-functie, waarmee de toevoertemperatuur verandert, door de volgende hulpfunctie aangepast:

25 Tv(t)=^(1 -exp^^) + TR

Tv(t) = de vooriooptemperatuur (°C), PK = het maximale warmtevermogen van de verwarmingsketel (J.s1),

Cm = de warmtecapaciteit van het doorstromende water (J.°C'1.s'1), 30 t = de tijd(s), CK = de warmtecapaciteit van de ketel (J.°C'1), en TR = de terugvoertemperatuur (°C).

Deze hulpfunctie geeft een toereikend nauwkeurige benadering aan het werkelijk gewenste verioop van de toevoertemperatuur. Aangezien het verwarmen zich in de regel in het aanvangsgebied van de e-functie 35 zal afspelen, kunnen de helling en de verhouding van de stijgingen tussen startfunctie en gewenste functie goed bepaald worden. In de aangegeven hulpfunctie kunnen de parameters gemakkelijk bepaald worden, vooral omdat het voldoende is telkens de parametercombinatie Pk/Cm en CJCk te bepalen.

Bij voorkeur worden de parameters van de startfunctie door meting van de toevoertemperatuur op ten minste drie tijdstippen vastgesteld. Dit geeft een toereikend aantal waarden om de hulpfunctie vast te 40 leggen.

Met voordeel wordt de gewenste-functie uit de startfunctie door veranderen, in het bijzonder door verkleinen van de parameters Cm vastgesteld. Deze parameter is maatgevend voor de stijging van de, het temperatuurverioop weergevende kromme.

Door verkleinen van de parameter Cm wordt de kromme steiler. Dit betekent een geringe doorstroom-45 hoeveelheid. Bij een geringere doorstroomhoeveelheid moet echter de toevoertemperatuur hoger zijn, opdat een toereikende warmtehoeveelheid door het verwarmingsstelsel naar de verwarmingslichamen getransporteerd wordt.

Een optimale instelling, waarbij de thermostatische verwarmingslichaamkleppen voor een deel gesmoord zijn, volgt dan, wanneer de parameter Cm in de gewenste functie ongeveer 20% tot 40% kleiner is dan de 50 parameter Cm van de startfunctie. Dit betekent, dat een overeenkomstig geringere hoeveelheid van het verwarmingsvloeistof het verwarmingsstelsel doorstroomt, dus slechts ongeveer 60% tot 80% van de maximaal mogelijke hoeveelheid.

Met voordeel wordt de startfunctie bij elke overgang van het nacht-bedrijf met lage temperatuur naar het dagbedrijf vastgesteld. Daarmee is een dagelijks herinstellen van de gewenste functie mogelijk. Het 55 verwarmingsstelsel kan daarmee de in- of uitschakeling van meerdere verwarmingslichamen en/of door de tijd van het jaar bepaalde schommelingen van de benodigde warmte beter volgen.

Met voordeel is tussen het vaststellen van de startfunctie en vastleggen van de gewenste functie een 3 192541 voorafbepaalde wachttijd opgenomen. Deze wachttijd bedraagt ten minste een verwarmingscydus, bij voorkeur meerdere. Daardoor wordt verzekerd, dat de verwarming van de ruimtes niet vertraagd wordt.

Met voordeel wordt uit het verschil van de veranderde gewenste waarde van de toevoertemperatuur en werkelijke waarde van de toevoertemperatuur een ingangsgrootheid voor een integrator gevormd, die via 5 een hystereseschakelaar de verwarmingsinrichting in· en uitschakelt. Een zodanige hystereseschakelaar is bijvoorbeeld uit DE 3.426.937 bekend: Bij voorkeur worden uit de parameters van de gewenste functie de drempelwaarden voor de hystereseschakelaar vastgesteld. Dit is een voordelige bijkomende toepassing van de parameters van de hulpfunctie. De gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur kan door variëring van de drempelwaarden van de hystereseschakelaar gemakkelijk aan gewenste voor-instellingen aangepast 10 worden.

De uitvinding heeft verder betrekking op een regelinrichting voor toepassing bij de werkwijze, voorzien van een voor*instelinrichting, die op grond van externe invloedfactoren een gewenste-waardesignaal van de toevoertemperatuur opwekt, een integrator, waaraan het verschil tussen het gewenste-waardesignaal van de toevoertemperatuur en een werkelijke-waardesignaal van de toevoertemperatuur toegevoerd wordt, een 15 hystereseschakelaar, die een stuursignaal voor het schakelen van de verwarmingsinrichting opwekt, wanneer het integrator-uitgangssignaal een eerste voorafbepaalde waarde overschrijdt resp. een tweede voorafbepaalde waarde onderschrijdt, zoals bekend uit het Duitse ’’Offenlegungsschrift” 3.345.949. Deze regelinrichting wordt volgens de uitvinding gekenmerkt door een parameter-identificatie-inrichting, die de parameters van de startfunctie van de toevoertemperatuur vaststelt, een rekeneenheid die de gewenste 20 functie van de toevoertemperatuur berekent en het verschil tussen de waarde van de gewenste functie en de telkens gemeten waarde van de toevoertemperatuur vormt, een foutsignaal-opwekeenheid, die afhankelijk van de in de rekeneenheid gevormde waarde van de gewenste functie en het vastgestelde verschil een fout vormt en afhankelijk van deze fout een van ten minste twee temperatuursignaalwaarden opwekt, waarvan ten minste een of positief of negatief is, en een opteleenheid, die de temperatuursignaal-25 waarde (A) bij elke uitschakeling van de verwarmingsinrichting optelt, waarbij het uitgangssignaal van de opteleenheid aan het uitgangssignaal van de voor-instelinrichting toegevoegd wordt om het gewenste-waardesignaal van de toevoertemperatuur te modificeren.

Met voordeel komen de drie temperatuursignaalwaarden overeen met een temperatuurverandering van -0,2°, 0° en +0,2°C. De veranderingssnelheden van de veranderde gewenste waarde van de toevoer-30 temperatuur is daarmee relatief klein. Het verwarmingsstelsel kan de verandering gemakkelijk volgen.

De uitvinding wordt in het vervolg aan de hand van een voorkeursuitvoeringsvoorbeeld in samenhang met de tekening beschreven. De enkele figuur daarin geeft in schematische weergave een verwarmingsstelsel weer.

35 Het verwarmingsstelsel bezit bijvoorbeeld drie verwarmingslichamen of radiatoren, 13, 14,15 die via een toevoerieiding 11 met warm water uit een ketel 5 gevoed worden. Na doorstromen van de verwarmingslichamen 13,14, 15 vloeit het water via een teiugvoerieiding 12 naar ketel 5 terug. De waterdoorstroom-hoeveelheid door elk verwarmingslichaam 13,14,15 wordt door telkens een thermostaatklep 16,17, 18 bepaald, waarvan de openingsgraad afhankelijk is van de temperatuur van de ruimte, die wordt verwarmd. 40 Indien de temperatuur in deze ruimte onder de ingestelde gewenste temperatuur ligt, opent de thermostaatklep, indien hij daar boven ligt smoort de klep de toevoer van warm water aan het verwarmingslichaam.

De ketel 5 bezit als verwarmingsinrichting, bijvoorbeeld een brander voor olie, gas en dergelijke of een elektrische verwarmingsinrichting en een voorraadhouder voor water.

De toevoertemperatuur Tv en de terugvoertemperatuur TR worden in de toevoerieiding 11 resp.

45 terugvoerleiding 12 of in de ketel 5 gemeten, bijvoorbeeld met behulp van een thermometer 25 met aangesloten meetwaardevormer, die een temperatuurwaarde in elektrische signalen omzet, die via leidingen 19, 20,23 aan een verdere verwerkingseenheid toegevoerd worden. Hoewel met twee gescheiden temperatuurvoelers meer nauwkeurige meetwaarden voor de bepaling van de toevoer- en terugvoertemperatuur verkregen worden is het ook voldoende wanneer slechts een (niet weergegeven) temperatuur-50 voeler voor de toevoertemperatuur aanwezig is. Voor de vaststelling van de terugvoertemperatuur wordt dan voor elk starten van de verwarmingsinrichting in de ketel het warm water een bepaalde tijd in de verwarmingskringloop rondgepompt, zodat de toevoertemperatuur gelijk is aan de terugvoertemperatuur. Deze toevoertemperatuur wordt dan opgeslagen en voor de volgende verwarmingsperiode als constante terugvoertemperatuur toegepast.

55 Voor de sturing van de ketel, d.w.z. voor de instelling van de gemiddelde waarde van de toevoertempera-tuur Tv is een voorinstelinrichting 1 aangebracht, waarin uit meerdere externe invloedfactoren, zoals de buitentemperatuur Tbuiten en een kromme-steilheid H, een gewenste-waarde Ts van de toevoertemperatuur 192541 4 bepaald wordt. De grootheid Ts, kan bijvoorbeeld volgens een bekende formule gevormd worden, waarin

Ts = H (22 - Tbuiten) + 22 + 2/H

H geeft daarbij een kromme-steilheid aan, waarbij een lage H-waarde tot een verhoudingsgewijs lage 5 gemiddelde toevoertemperatuur leidt, terwijl een hogere H-waarde leidt tot een hogere gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur. Deze gewenste waarde wordt in een optelpunt 2 door een later beschreven correctiegrootheid in een gemodificeerde gewenste waarde TF veranderd. Vein deze gemodificeerde gewenste waarde TF wordt via een signaalleiding 20 de werkelijke-waarde van de toevoer-temperatuur Tv op een verschilvormingspunt 29 afgetrokken. Dit verschil wordt aan de ingang van een integrator 3 10 toegevoerd. De integrator 3 integreert dit signaal over de tijd. De uitgang van de integrator 3 wordt aan een hystereseschakelaar 4 toegevoerd, die de verwarmingsinrichting van de ketel 5 uitschakelt, wanneer de uitgangswaarde van de integrator 3 een vooraf bepaalde eerste waarde overschrijdt en de verwarmingsinrichting van de ketel 5 weer inschakelt, wanneer de uitgangswaarde van de integrator een vooraf bepaalde tweede waarde onderschrijdt.

15 In de verwarmingsfase, d.w.z. wanneer de verwarmingsinrichting het water verwarmt, kan de in de tijd toenemende toevoertemperatuur Tv door de volgende hulpfunctie beschreven worden, 20 waarbij

Tv(t) = de toevoertemperatuur, PK = het maximale warmtevermogen van de verwarmingsketel,

Cm = de warmtecapaciteit van het dóórstromende water, t = de tijd, 25 Ck = de warmtecapaciteit van de ketel en TR = de terugvoertemperatuur.

Een parameter-berekeningsinrichting 7 stelt op meerdere verschillende tijdstippen, bij voorkeur ten minste drie, de toevoertemperatuur Tv vast en bepaalt daaruit de parameters PK, Cm en Ck. Om de hulpfunctie 30 eenduidig te kunnen vastleggen is het in de regel zelfs voldoende slechts de quotiënten PK/Cm en C„/Ck te bepalen. Ais ingangsgrootheden worden aan de parameter-berekeningsinrichting 7 een tijdsignaal, de toevoertemperatuur Tv via een signaalleiding 26, die met de signaalleiding 19 in verbinding staat en de terugvoertemperatuur TR via een signaalleiding 24, die met de signaalleiding 23 in veibinding staat toegevoerd. De parameter-berekeningsinrichting (7) werkt slechts bij de eerste verwarming van de 35 verwarmingsvloeistof, bijvoorbeeld bij de overgang van nachtbedrijf met lage temperatuur op dagbedrijf. De parameters, die in parameter-berekeningsinrichting 7 berekend zijn, definiëren dienovereenkomstig een startfunctie.

De parameters worden aan een rekeneenheid 6 overgedragen, waar ze gemodificeerd kunnen worden om een gewenste functie te vormen. In een latere verwarmingscyclus wordt met behulp van de gemodifi-40 ceerde parameters een gewenste functie gevormd, die het gewenste verloop in de tijd bij de verwarming van de toevoertemperatuur Tv aangeeft. Dit berekende verloopt van Tv wordt via een signaalleiding 28 aan een aftrekpunt 8 toegevoerd, waaraan tevens via een signaalleiding 27, die met de signaalleiding 19 in veibinding staat, de gemeten waarde van de toevoertemperatuur Tv toegevoerd wordt. Op het aftrekpunt 8 wordt het verschil tussen de berekende waarde van de Tv en de gemeten waarde van Tv berekend. Het 45 verschil wordt aan een foutsignaalopwekeenheid 9 toegevoerd. Deze foutsignaalopwekeenheid 9 stelt uit de in het aftrekpunt 8 berekende verschil en de via een signaalleiding 30 toegevoerde waarden van de gewenste-functie een fout vast. De foutsignaalopwekeenheid 9 voert in zijn uitgang afhankelijk van de vastgestelde fout een van drie temperatuursignaalwaarden A uit en wel volgens de volgende regel: wanneer de fout tussen -2% en +2% bedraagt, is A = 0; wanneer het bedrag van de fout groter is dan 2%, is het 50 bedrag A = 0,2°C; het teken van A richt zich naar het teken van de fout.

De uitgang van de foutopwekeenheid 9 wordt in een opteleenheid 10 bij elke stop van de verwarmingsinrichting van de ketel 5 opgeteld. De uitgang van de opteleenheid 10 wordt op het optelpunt 2 bij de uitgang Ts van de voor-instelinrichting 1 opgeteld. In het optelpunt 2 wordt daarmee een veranderde of gemodificeerde gewenste-waarde TF van de toevoertemperatuur gevormd. In het normale bedrijf wordt deze 55 gemodificeerde gewenste waarde TF van de toevoertemperatuur toegepast om zoals boven beschreven samen met de weikelijke-waarde Tv van de toevoertemperatuur een verschil te vormen, dat dan aan de integrator 3 toegevoerd wordt.

Claims

1. Werkwijze voor het instellen van de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur van een 45 verwarmingsvloeistof, welke intermitterend wordt verwarmd in een verwarmingsstelsel voorzien van een verwarmingsinrichting met regelinrichting en één of meer smoorkleppen voor de verwarmingsvloeistof, waarbij een gewenste waarde van de toevoertemperatuur van de verwarmingsvloeistof op grond van externe invloedfactoren aan de regelinrichting wordt ingevoerd, en waarbij bij het verwarmen van de verwarmingsinrichting vanuit afgekoelde toestand de verwarmingsvloeistof vanaf volledige opening van de 50 smoorkleppen tot de gewenste waarde van de toevoertemperatuur wordt verwarmd door intermitterend in-en uitschakelen van de verwarmingsinrichting, met het kenmerk, dat bij genoemd verwarmen van de verwarmingsinrichting vanuit afgekoelde toestand, uit het temperatuurverloop in de tijd van de toevoertemperatuur (Tv(t), parameters van een bij de volledige opening van de smoorkleppen geldende startfunctie worden vastgesteld, dat ten minste één van deze parameters, zoals de warmtecapaciteit (Cm) van de 55 verwarmingsvloeistof, wordt gecorrigeerd naar een andere met de gesmoorde toestand van de smoorkleppen bij verminderde doorstroming samenhangende vaste waarde, hetgeen resulteert in een gewenste functie van de toevoertemperatuur, waarbij de waarde van de toevoertemperatuur van deze gewenste 192541 6 functie wordt vergeleken telkens met de gemeten waarde van de toevoertemperatuur ter afleiding van een modificatiewaarde die wordt toegevoegd aan de gewenste waarde (Ts) van de toevoertemperatuur.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de start- resp. gewenste-functie, waarmee de voorlooptemperatuur (Tv) verandert, door de volgende hulpfunctie benaderd wordt:

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de parameters van de startfunctie door meting 15 van de voorlooptemperatuur (Tv) op ten minste drie tijdstippen vastgesteld worden.

4. Werkwijze volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat de gewenste functie uit de startfunctie door veranderen van de parameter Cm vastgesteld wordt.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de gewenste functie door verkleinen van de parameter Cm vastgesteld wordt.

5 Tv(t)=£*(1 - exp —%*—) + Tr “m '“'k Tv(t) = de voorlooptemperatuur (°C), Pk = het maximale warmtevermogen van de verwarmingsketel (J.s*1),

5 192541 Het verwarmingsstelsel werkt als volgt: bij het omstellen van het stelsel van nacht-bedrijf met lage temperatuur naar normaal dagbedrijf kan men ervan uitgaan, dat alle thermostaatkleppen 16,17, 18 volledig geopend zijn en de maximale waterhoeveelheid door de verwarmingslichamen 13,14, 15 stroomt. De ketel 5 wordt gestart. Daarop stijgt de toevoertemperatuur Tv en die wordt gemeten. Aan de hand van de 5 gemeten kromme kunnen in de parameter-berekeningsinrichting 7, bijvoorbeeld met behulp van een microprocessor, de constanten PK, Cro, Ck van de hulpfunctie van het verwarmingsstelsel berekend worden. Aangezien deze constanten bij het starten van het verwarmingsstelsel berekend worden, verkrijgt men daarmee een startfunctie, d.w.z. de vergelijking, die voor het verwarmingsstelsel bij 100% doorstroom geldt. Aan de hand van deze startfunctie kan nu een gewenste functie berekend worden, doordat bijvoorbeeld 10 een nieuwe waarde Cm toegepast wordt. De nieuwe waarde kan bijvoorbeeld 20% tot 40%, in het bijzonder 30% kleiner zijn dan bij de startfunctie. De opgave van de door de integrator 3, de hystereseschakelaar 4, de ketel 5, de terugvoerleiding 20 en het aftrekpunt 8 gevormde regelaar is nu een gemiddelde waarde voor de toevoertemperatuur zo in te stellen, dat de toevoertemperatuur Tv de door de gewenste kromme vooringestelde gemodificeerde gewenste waarde TF van de toevoertemperatuur inhoudt. Wanneer de 15 toevoertemperatuur Tv het gewenste verloop heeft, bereikt men een doorstroming, die met ongeveer 60% tot 80%, bij voorkeur 70% van de maximale doorstroming overeenkomt. Bij deze doorstroming bevinden zich de thermostaatkleppen 16,17,18 van de verwarmingslichamen in een voor een deel gesmoorde toestand, d.w.z. ze kunnen op temperatuurveranderingen in de ruimte door sterker openen of sterker sluiten reageren en daarmee hun regelfunctie vervullen.

20 Na elk stoppen van de ketel, d.w.z. na elk uitschakelen van de verwarmingsinrichting, wordt het gemeten temperatuurverloop van de toevoertemperatuur Tv met de berekende gewenste functie op meerdere punten vergeleken. Afhankelijk van het resultaat van deze vergelijking wordt de gemiddelde waarde van de toevoertemperatuur constant gehouden, met 0,2°C verhoogd of met -0,2°C verlaagd. Deze verandering is zo klein, dat het stelsel voldoende tijd heeft zich op de nieuwe randvoorwaarden in te stellen. Deze 25 aanpassing van de gemiddelde waarde aan de belastingen wordt uitgevoerd zolang voor dagbedrijf ingesteld is. Een bijkomend voordeel van het stelsel kan daarin gezien worden, dat uit de berekende constanten Cm, Ck en PK een zogenaamde alfa-waarde vastgesteld kan worden, die aan de hystereseschakelaar 4 via een signaalleiding 31 toegevoerd kan worden. Deze alfa-waarde dient daartoe de beide vooraf bepaalde 30 drempelwaarden vast te leggen of te veranderen, bij het over- rasp. onderschrijden waarvan een ketelstuur-signaal voor het schakelen van de verwarmingsinrichting opgewekt wordt. Daarmee wordt een enigszins onzekere manuele instelling van deze waarde vermeden. De belasting van het stelsel wordt dus niet geschat, maar de werkelijk verbruikte benodigde warmte wordt vastgesteld. De toevoertemperatuur Tv wordt zo gestuurd, dat de thermostaten van het bij wisselende 35 externe omstandigheden desondanks steeds in hun regelgebied kunnen blijven. De buitentemperatuur Tbujten en de kromme-steilheid H die aan de voorinstelinrichting 1 toegevoerd worden, worden ook in het dagbedrijf verder benut om de gewenste waarde Ts afhankelijk van de externe omstandigheden te modificeren. Deze ingang van het optelpunt 2 hoeft dus overdag niet noodzakelijkerwijs constant te zijn. 40

6. Werkwijze volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat parameter Cm in de gewenste functie ongeveer 20% tot 40% kleiner is dan de parameter Cm in de startfunctie.

7. Werkwijze volgens één van de conclusies 1 tot 6, met het kenmerk, dat de startfunctie bij elke overgang van nachtbedrijf naar dagbedrijf vastgesteld wordt.

8. Werkwijze volgens één van de conclusies 1 tot 7, met het kenmerk, dat tussen het vaststellen van de 25 startfunctie en het vastleggen van de gewenste functie een voorafbepaalde wachttijd opgenomen wordt.

9. Regelinrichting voor het toepassen van de werkwijze volgens één van de conclusies 1 tot 8, voorzien van een voorinstelinrichting (1), die op grond van externe invloedfactoren (H, Tbu(ten) een gewenste- ------waardesignaal-(Tg)-van de toevoertemperatuur opwekt, een integrator (3), waaraan het verschil tussen het gewenste-waardesignaal (Ts) van de toevoertemperatuur en een werkelijke-waardesignaal (Tv) van de 30 toevoertemperatuur toegevoerd wordt, een hystereseschakelaar (4), die een stuursignaal voor het schakelen van de verwarmingsinrichting (5) opwekt, wanneer het integrator-uitgangssignaal een eerste voorafbepaalde waarde overschrijdt resp. een tweede voorafbepaalde waarde onderschrijdt, gekenmerkt door een parameter-identificatie-inrichting (7), die de parameters (Pk/Cm, C„/CJ van de startfunctie van de toevoertemperatuur vaststelt, een rekeneenheid (6, 8) die de gewenste functie van de toevoertemperatuur berekent 35 en het verschil tussen de waarde van de gewenste functie en de telkens gemeten waarde van de toevoertemperatuur vormt, een foutsignaal-opwekeenheid (9) die afhankelijk van de in de rekeneenheid (6, 8) gevormde waarde van de gewenste functie en het vastgestelde verschil een fout vormt en afhankelijk van deze fout een van ten minste twee temperatuursignaalwaarden (A) opwekt, waarvan er ten minste een of positief of negatief is, en een opteleenheid (10), die de temperatuursignaalwaarde (A) bij elke uitschakeling 40 van de verwarmingsinrichting optelt, waarbij het uitgangssignaal van de opteleenheid (10) aan het uitgangssignaal van de voor-instelinrichting (1) toegevoegd wordt om het gewenste-waardesignaal (T,) van de toevoertemperatuur te modificeren.

10. Regelinrichting volgens conclusie 9, waarin de foutsignaal-opwekeenheid (9) is uitgevoerd zodanig dat de drie temperatuursignaalwaarden (A) met een temperatuurverandering van -0,2°, 0° en + 0,2°C 45 overeenkomen.

10 Cm = de warmtecapaciteit van het doorstromende water (J.°C1.s'1), t = detijd(t), CK = de warmtecapaciteit van de ketel (J.°C'1), en TR = de terugvoertemperatuur (°C).

11. Regelinrichting volgens conclusie 9, waarin de rekeneenheid (6) is verbonden met de hystereseschakelaar (4) om een uit de parameters (Cm, Ck, van de gewenste functie afgeleide alfa-waarde toe te voeren ter bepaling van de drempelwaarden van de hystereseschakelaar. Hierbij 1 blad tekening