NL1036573C2 - Systeem voor mobiele telefonie. - Google Patents

Description

Titel: Systeem voor mobiele telefonie

De onderhavige uitvinding heeft in zijn algemeenheid betrekking op mobiele telefonie.

Bij vaste telefonie heeft een telefoontoestel een vaste 5 verbinding met een telefoonnetwerk. Zodra de gebruiker het toestel inschakelt, wordt door de operator van het netwerk herkend welke abonnee gebruik wil maken van de telefoondienst dank zij deze vaste verbinding. Uit de aard der zaak is dat bij mobiele telefonie anders. Wanneer de gebruiker zijn 10 mobiele toestel inschakelt, moet dat toestel zich eerst melden bij het netwerk, en dit contact verloopt via een zend/ontvangstmast van dat netwerk.

Telefoniediensten worden aangeboden door meerdere providers. De providers maken de telefoondienst beschikbaar in 15 de vorm van een SIM-kaart, die in een mobiel telefoontoestel moet worden geplaatst, en die enkele administratieve gegevens bevat, waaronder een landcode en een code die de provider definieert. Voorts bevat de SIM-kaart een uniek nummer dat de betreffende SIM-kaart identificeert. Wanneer een mobiel 20 telefoontoestel zich aanmeldt bij een telefoonnetwerk, wordt de provider-code gebruikt voor aanmelding bij een bepaalde provider. Op grond van het unieke nummer dat de SIM-kaart identificeert, weet de provider welke administratieve afspraken er zijn gemaakt, dus welke diensten er beschikbaar 25 worden gemaakt en hoe er financieel moet worden afgerekend.

Een probleem ontstaat wanneer de gebruiker (d.w.z.: het toestel) zich aanmeldt bij een netwerk dat niet een netwerk is waar de betreffende provider gebruik van maakt. In dat geval zou hij geen contact kunnen krijgen met zijn provider, en zou 30 hij dus niet kunnen telefoneren. Dit probleem doet zich met name voor bij een verblijf in het buitenland.

De oplossing voor dit probleem wordt volgens de stand der techniek geboden in de vorm van "roaming". Roaming begint met adminstratieve afspraken tussen verschillende providers in 1036573 2 verschillende landen. Om onderscheid te maken tussen de verschillende providers, zal de originele provider die behoort bij de SIM-kaart worden aangeduid als "thuis"-provider, en zal een "vreemde" provider in het buitenland worden aangeduid als 5 "gastheer"-provider. De thuis-provider heeft met één of meerdere gastheer-providers afgesproken, dat zij eikaars abonnees zullen accepteren en de betreffende oproep zullen doorgeven naar de thuis-provider. Voorts omvat roaming individuele adminstratieve afspraken tussen de thuis-provider 10 en de abonnee: roaming kan voor een bepaalde abonnee (d.w.z.: SIM-kaart) en/of in een bepaald land wel of niet beschikbaar zi jn.

Wanneer de gebruiker zich dan aanmeldt in het buitenland, ontvangt het buitenlandse netwerk de thuisprovider-code, en er 15 wordt gezocht naar een lokale provider die voor de thuis- provider kan optreden als gastheer-provider. Vervolgens wordt onderzocht of de abonnee van de roaming-dienst gebruik mag maken. Zo ja, dan kan de abonnee telefoneren, waarbij er een verbinding tot stand gebracht wordt tussen de gastheer-20 provider en de thuis-provider. Het is dus niet zo dat de abonnee "lokaal" telefoneert via de gastheer-provider: hij telefoneert nog steeds via zijn eigen thuis-provider, onder tussenkomst van de gastheer-provider.

Ook omgekeerd is de abonnee op deze manier bereikbaar in 25 het buitenland. Zijn thuis-provider weet waar de abonnee is, en zal een oproep naar hem doorsturen onder tussenkomst van de gastheer-provider.

In technisch opzicht werkt deze oplossing naar tevredenheid. Voor de gebruiker is het echter een nadeel dat 30 de providers voor deze roaming-diensten hoge tarieven in rekening brengen. Dit geldt wanneer de gebruiker wil telefoneren (uitgaande oproep), maar ook wanneer hij wordt opgeroepen (inkomende oproep): aangezien de persoon die hem oproept, niet weet waar de opgeroepene zich bevindt, betaalt 35 de abonnee in het buitenland ook in dit geval voor de extra kosten.

Voorts is het voor de gebruiker een nadeel, dat hij in het buitenland alleen gebruik kan maken van zijn SIM-kaart als er een roaming-afspraak is tussen zijn thuis-provider en een 3 lokale gastheer-provider; vaak weet de gebruiker niet of dit al dan niet het geval is, en hij kan er geen invloed op uitoefenen.

Voorts is het voor de gebruiker een nadeel, dat het 5 mogelijk is dat er meerdere roaming-afspraken zijn tussen zijn thuis-provider en meerdere lokale gastheer-providers, waarbij de in rekening gebrachte tarieven verschillen per gastheer-provider. Dat betekent dat de gebruiker in het buitenland een bepaalde gastheer-provider moet kiezen, waarbij zijn kosten 10 zullen afhangen van zijn keuze, maar vaak beschikt de gebruiker niet over informatie om deze keuze te kunnen maken.

Het is een algemeen doel van de onderhavige uitvinding om deze nadelen te verminderen.

15 Een mogelijke oplossing is uiteraard het aanpassen van de administratieve afspraken die de providers maken in het kader van roaming. Immers, indien de providers lagere tarieven in rekening brengen, wordt het genoemde nadeel voor de abonnee op corresponderende wijze minder. Deze oplossing vergt echter 20 medewerking van de providers.

De onderhavige uitvinding beoogt daarentegen een oplossing te verschaffen die niet afhankelijk is van aanpassingen van administratieve afspraken van providers. Meer in het bijzonder beoogt de onderhavige uitvinding een 25 oplossing te bieden die technisch anders functioneert dan roaming.

Deze en andere aspecten, kenmerken en voordelen van de onderhavige uitvinding zullen nader worden verduidelijkt door 30 de hiernavolgende beschrijving onder verwijzing naar de tekeningen, waarin gelijke verwijzingscijfers gelijke of vergelijkbare onderdelen aanduiden, waarin aanduidingen "onder/boven", "hoger/lager", "links/rechts" etc uitsluitend betrekking hebben op de in de figuren weergegeven oriëntatie, 35 en waarin: figuur 1 schematisch een bestaande infrastructuur voor mobiele telefonie illustreert; en figuur 2 schematisch een door de onderhavige uitvinding voorgesteld systeem voor mobiele telefonie illustreert.

4

Figuur 1 illustreert schematisch een bestaande infrastructuur voor mobiele telefonie. Een mobiel telefoontoestel 1 maakt via een zend/ontvangstmast A contact met zijn thuis-5 provider P, die dat toestel 1 toegang biedt tot een telefoonnetwerk TN. In het buitenland maakt een mobiel telefoontoestel 2 via een zend/ontvangstmast B contact met een gastheer-provider H, die dat toestel 2 via een netwerk NW verbindt met zijn thuis-provider P, die op zijn beurt toegang biedt tot het 10 telefoonnetwerk TN. Aangezien deze infrastructuur op zich bekend is, kan een nadere toelichting achterwege blijven. Opgemerkt wordt, dat het netwerk NW een willekeurig netwerk kan zijn, en bijvoorbeeld een rechtstreekse kabelverbinding kan zijn maar ook bijvoorbeeld kan plaatsvinden via internet.

15 Opgemerkt wordt, dat het tot stand gebrachte contact geen éénrichtingverkeer is: de gebruiker kan met zijn mobiele telefoontoestel 2 via het telefoonnetwerk TN een ander toestel oproepen (uitgaande oproep), maar de gebruiker is ook telefonisch bereikbaar (inkomende oproep) omdat de thuis-20 provider P weet met welke gastheer-provider H het mobiel telefoontoestel 2 in contact staat.

Figuur 2 illustreert schematisch een door de onderhavige uitvinding voorgesteld systeem 100 voor mobiele telefonie. Het 25 systeem 100 omvat een toestelcontactinrichting 110, een controllerinrichting 120, en een providercontactinrichting 130, welke inrichtingen met elkaar in verbinding staan via een communicatienetwerk 140.

Zoals later meer gedetailleerd zal worden uitgelegd, is 30 de controllerinrichting 120 voornamelijk een adminstratieve eenheid. In het algemeen zal het systeem 100 typisch meerdere toestelcontactinrichtingen 110 omvatten, die op verschillende geografische locaties zijn opgesteld, maar het principe van de onderhavige uitvinding komt reeds tot uiting in het geval dat 35 het systeem 100 slechts een enkele toestelcontactinrichting 110 omvat. In dat geval kan het efficiënt zijn als de controllerinrichting 120 is geïntegreerd met de toestelcontactinrichting 110.

5

In het algemeen zal het systeem 100 typisch meerdere providercontactinrichtingen 130 omvatten, die op verschillende geografische locaties zijn opgesteld om contact te maken met providers in verschillende landen, maar het principe van de 5 onderhavige uitvinding komt reeds tot uiting in het geval dat het systeem 100 slechts een enkele providercontactinrichting 130 omvat.

Het communicatienetwerk 140 kan een willekeurig geschikt netwerk zijn, maar bij voorkeur is dit netwerk een IP-netwerk 10 en met nog meer voorkeur wordt dit netwerk althans ten dele gevormd door het internet. In de hiernavolgende bespreking zal het communicatienetwerk 140 derhalve kortweg worden aangeduid als internet 140.

De toestelcontactinrichting 110 kan in principe elke 15 willekeurige inrichting zijn die geschikt is om enerzijds te communiceren via internet en om anderzijds direct te communiceren met een mobiel telefoontoestel. Aangezien dergelijke inrichtingen op zich bekend zijn, is een nadere beschrijving van de constructie en werking daarvan hier niet 20 nodig. Opgemerkt wordt, dat de toestelcontactinrichting 110 kleinschalig van opbouw kan zijn, en aldus een zogenaamde picocel kan verzorgen, maar het is ook mogelijk dat de toestelcontactinrichting 110 een groter gebied verzorgt, en is voorzien van een antennemast B zoals gebruikt door een 25 provider H in figuur 1.

Wanneer het mobiele telefoontoestel 2 zich aanmeldt bij het systeem 100, ontvangt de toestelcontactinrichting 110 de door het toestel 2 gecommuniceerde code van de SIM-kaart. Deze code wordt door de toestelcontactinrichting 110 via internet 30 140 doorgegeven aan de controllerinrichting 120. Eventueel bepaalt de controllerinrichting 120 aan de hand van de in het SIM-nummer bevatte identificatie-code of de gebruiker gebruik mag maken van de diensten van het systeem 100. De controllerinrichting 120 bepaalt aan de hand van de in het SIM-nummer 35 bevatte landcode wat het thuisland is van de betreffende SIM-kaart. Indien het systeem 100 slechts een enkele providercontactinrichting 130 heeft, onderzoekt de controllerinrichting 120 of de landcode correspondeert met het land waar deze providercontactinrichting 130 is opgesteld. Indien het 6 systeem 100 meerdere providercontactinrichtingen 130 heeft, opgesteld in verschillende landen, selecteert de controller-inrichting 120 de providercontactinrichting 130 die in dat land is opgesteld, of selecteert de controllerinrichting 120 5 één van de providercontactinrichtingen 130 die in dat land zijn opgesteld. Per land volstaat een enkele providercontactinrichting 130, althans in principe, maar het is mogelijk dat het systeem per land meerdere providercontactinrichtingen 130 omvat.

10 De providercontactinrichting 130 kan in principe elke willekeurige inrichting zijn die geschikt is om enerzijds te communiceren via internet en om anderzijds direct te communiceren met een zend/ontvangststation A van een provider P, bijvoorbeeld een GSM gateway of GSM modem. Aangezien 15 dergelijke inrichtingen op zich bekend zijn, is een nadere beschrijving van de constructie en werking daarvan hier niet nodig. Een bijzonder aspect van de providercontactinrichting 130 is, dat deze geen vast SIM-nummer heeft, maar is ingericht om bij een communicatie-ingang 131 via het internet 140 een 20 SIM-nummer te ontvangen van de controllerinrichting 120, en het ontvangen SIM-nummer te gebruiken bij het contacteren van een provider.

De controllerinrichting 120 communiceert de van het 25 mobiele telefoontoestel 2 ontvangen SIM-code door naar de providercontactinrichting 130. De providercontactinrichting 130 meldt zich aan bij de thuis-provider P, daarbij gebruik makend van de ontvangen SIM-code. Richting de thuis-provider P gedraagt de providercontactinrichting 130 zich als een gewoon 30 telefoontoestel met een door de thuis-provider P herkenbare SIM-code. De thuis-provider P zal derhalve de providercontactinrichting 130 toegang bieden tot het telefoonnetwerk TN, op dezelfde wijze als dat de thuis-provider P het toestel 1 toegang zou bieden wanneer dat toestel zich rechtstreeks zou 35 aanmelden (zie figuur 1). De thuis-provider P ziet geen verschil.

Wanneer de gebruiker van het mobiele telefoontoestel 2 nu een telefoonnummer kiest, wordt het gekozen nummer ontvangen door de toestelcontactinrichting 110, en (al dan niet via de 7 controllerinrichting 120) doorgegeven aan de providercontact-inrichting 130, die zich nu gaat gedragen als een oproepend telefoontoestel onder gebruikmaking van het ontvangen nummer. De thuis-provider P zal nu, op de gebruikelijke manier, de 5 verbinding tot stand brengen met het opgeroepen telefoonnummer. Voor de gebruiker van het mobiele telefoontoestel 2 wordt het grote voordeel bereikt, dat de thuis-provider P hiervoor een tarief in rekening zal brengen dat gelijk is aan het tarief wanneer de gebruiker in zijn thuisland direct 10 contact maakt met de thuis-provider P. De oproep bereikt de thuis-provider P immers als een gewone oproep, en niet via een roaming-contact vanuit een andere provider.

De spraakverbinding tussen de providercontactinrichting 130 en de toestelcontactinrichting 110 verloopt via het 15 IP-netwerk, in dit voorbeeld dus het internet 140. Hierbij kan gebruik worden gemaakt van op zich bekende of toekomstige protocollen, bijvoorbeeld VOIP. Aangezien een dergelijke spraakverbinding op zich bekend is, wordt een nadere uitleg hier achterwege gelaten.

20 Opgemerkt wordt, dat het mobiele telefoontoestel 2 via het systeem 100 ook bereikbaar is. In het geval het mobiele telefoontoestel 2 wordt opgeroepen, probeert de thuis-provider P contact te maken met het mobiele telefoontoestel 2. Daarbij zal de providercontactinrichting 130 de oproep beantwoorden,

25 zich dank zijn de gebruikte SIM-code gedragend als het mobiele telefoontoestel 2, en zal contact maken met de providercontactinrichting 130: de thuis-provider P weet immers niet anders dan dat hij contact heeft met het mobiele telefoontoestel 2, omdat de providercontactinrichting 130 zich, dank 30 zij de gebruikte SIM-code, richting de thuis-provider P

gedraagt als het mobiele telefoontoestel 2. Om deze reden kan de providercontactinrichting 130 ook worden aangeduid als een toestel-imitator.

De providercontactinrichting 130 meldt de oproep via het 35 IP-netwerk 140 aan de controllerinrichting 120, die via de toestelcontactinrichting 110 de daadwerkelijke oproep van verzorgt. Als de gebruiker van het mobiele telefoontoestel 2 deze oproep beantwoordt, wordt de verbinding tussen het oproepende toestel en het mobiele telefoontoestel 2 tot stand 8 gebracht, via de providercontactinrichting 130, het IP-netwerk 140 en de toestelcontactinrichting 110. Ook in dit geval zal de thuis-provider P hiervoor aan de gebruiker van het oproepende telefoontoestel slechts een "lokaal" tarief in 5 rekening brengen dat gelijk is aan het tarief wanneer de gebruiker van het opgeroepen mobiele telefoontoestel 2 in zijn thuisland aanwezig was, omdat, voor zover de thuis-provider P kan waarnemen, de verbinding "lokaal" tot stand komt met de toestel-imitator 130 en niet via een roaming-contact via een 10 andere provider. Om dezelfde redenen zal de thuis-provider P aan de gebruiker van het opgeroepen mobiele telefoontoestel 2 geen kosten voor roaming in rekening brengen.

Het systeem 100 is met name, maar niet uitsluitend, 15 geschikt voor organisaties die in het buitenland verblijvende personen in staat willen stellen tegen nationale kosten te bellen en gebeld te worden. Hierbij wordt met "nationale kosten" bedoeld: de kosten die zij kwijt zouden zijn wanneer zij zich in hun thuisland zouden bevinden. Bij wijze van 20 voorbeeld worden hier genoemd: - militairen die zijn uitgezonden naar een basis in het buitenland; - een bedrijf met een vestiging in het buitenland; - een camping in het buitenland; 25 - een woongemeenschap van mensen die in het buitenland verblijven, bijvoorbeeld om te overwinteren; - een onderzoeksinstituut met een onderzoeksfaciliteit in het buitenland; een in het buitenland varend of verblijvend schip.

1036573

Claims (5)

1. Systeem (100) voor mobiele telefonie, omvattende ten minste één toestelcontactinrichting (110), een controller-inrichting (120), en ten minste één providercontactinrichting (130), welke inrichtingen met elkaar in verbinding staan via 5 een communicatienetwerk (140); waarbij de toestelcontactinrichting (110) is ingericht om te communiceren met een telefoontoestel (2), de door het toestel (2) gecommuniceerde code van de desbetreffende SIM-kaart te ontvangen, en deze code via het communicatienetwerk (140) door 10 te geven aan de controllerinrichting (120); waarbij de controllerinrichting (120) is ingericht om de van het mobiele telefoontoestel (2) ontvangen SIM-code te communiceren naar de providercontactinrichting (130); en waarbij de providercontactinrichting (130) is ingericht om 15 zich als een gewoon telefoontoestel aan te melden bij een telecomprovider (P), daarbij gebruik makend van de ontvangen SIM-code.

2. Systeem volgens conclusie 1, omvattende meerdere provider-20 contactinrichtingen (130), waarbij de controllerinrichting (120) is ingericht om aan de hand van de in het SIM-nummer bevatte landcode een providercontactinrichting (130) te selecteren.

3. Systeem volgens conclusie 1 of 2, waarbij het communicatienetwerk (140) althans ten dele wordt gevormd door een IP-netwerk, bijvoorbeeld het internet.

4. Systeem volgens conclusie een willekeurige der voorgaande 30 conclusies, waarbij de toestelcontactinrichting (110) kleinschalig van opbouw is, voor het verzorgen van een picocel.

5. Systeem volgens een willekeurige der voorgaande 35 conclusies, waarbij de providercontactinrichting (130) is geïmplementeerd als een GSM gateway of GSM modem. 1036573