NL1027275C2 - Loepglas alsmede brilmontuur voorzien van één of twee van dergelijke loepglazen. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Loepglas alsmede brilmontuur voorzien van één of twee van dergelijke loepglazen.

BESCHRIJVING

5 De uitvinding heeft betrekking op een loepglas voor een persoon met een visuele beperking aan één of beide ogen omvattende een lenslichaam voorzien van een voorcurve voor het naar het oog focusseren van op het lenslichaam invallende lichtstralen.

De uitvinding heeft voorts betrekking op een brilmontuur 10 voorzien van één of twee loepglazen volgens de uitvinding.

De uitvinding is met name bedoeld voor patiënten, welke leiden aan een bepaalde groep van diverse oogafwijkingen, zoals Macula Degeneratie, de ziekte van Stardgardt, cataract, pseudophakie, nystagmus, cornea problemen, retinale afwijkingen en diabetische retinopathie. Deze 15 patiënten hebben last van een verlaagde visus, beeldvervorming en last van het licht.

Het ziektebeeld van deze patiënten laat zich veelal kenmerken door een progressieve visusdaling, wat in de loop van de jaren, samen met de andere beperkingen, grote problemen geeft. Uiteindelijk 20 zullen deze patiënten niet volledig blind worden. De visusdaling of - vermindering en -vervorming begint meestal in het centrale gebeid in de fovea van het oog of in de cornea en breidt zich in een later stadium van het ziektebeeld uit naar de periferie van de fovea.

Een oogaandoening, die verreweg het meest voorkomt, wordt 25 Macula Degeneratie, afgekort MD, genoemd. Het is een aandoening die betrekking heeft op het centrale deel van het netvlies, de macula luteat ook wel gele vlek genoemd. Kenmerkend voor MD is onder andere een centraal scotoom met beeldvervorming, last van het licht en een bilaterale progressie van een centraal gezichtsveldbeperking, 30 retinaai beeld en een vermindering van het aantal kegeltjes ten opzichte van het aantal staafjes. Er kan een proces op gang komen, waarbij de kegeltjes - die hoofdzakelijk in het centrum van het netvlies zitten - 1027275 2 gaan afsterven. Dit resulteert in afname van het gezichtsvermogen, waardoor de patiënt minder scherp gaat zien. Centraal in het gezichtsveld ontstaat vervorming en in later stadium een centraal scotoom.

Dat proces is meestal aan leeftijd gebonden en veel mensen 5 krijgen er, ook door de toenemende vergrijzing, mee te maken. Dan wordt de aandoening meestal als 'slijtage' van het netvlies of oog aangeduid cq. beschouwd. Er zijn echter nog andere vormen die we onder de algemene naam 'Macula Degeneratie' rangschikken, die niet met leeftijd te maken hebben. Zie Figuur 1 voor het beeld gezien door een MD-patiënt.

10 De ziekte van Stargardt is één van de oogaandoeningen, die MD veroorzaken. Door MD ontstaat schade op de macula, waardoor de gezichtsscherpte afneemt. De macula of 'gele vlek' is het centrale deel van het netvlies, waarmee iemand scherp ziet. In de macula zitten een groot aantal kegeltjes, de lichtgevoelige cellen die contrast en kleuren 15 kunnen waarnemen en dus het onderscheiden van details mogelijk maakt (het centrale, scherpe zien), zoals het herkennen van gezichten, lezen en tv kijken. Het gebied rondom de macula wordt het perifere deel genoemd en met dit deel ziet een persoon vanuit onze ooghoeken (het perifere zien).

Het perifere zien maakt het mogelijk links en rechts te zien zonder dat 20 het hoofd moet worden bewogen.

De ziekte van Stargardt wordt veroorzaakt door een verandering in een gen en begint meestal rond het zevende levensjaar. Dit gen maakt een bepaald eiwit dat tot taak heeft een schadelijke stof uit de kegeltjes te verwijderen. Bij de ziekte van Stargardt wordt dit proces 25 taak niet goed uitgevoerd, waardoor de kegeltjes in de macula geleidelijk afsterven en de gezichtsscherpte geleidelijk achteruit gaat.

Beide ogen worden meestal tegelijk aangetast en hoewel de gezichtsscherpte een tijd gelijk kan blijven, kan het in één keer veel afnemen. De ziekte van Stargardt leidt zelden tot blindheid, omdat het 30 perifere deel van de macula bijna altijd intact blijft.

Een andere aandoening, cataract genoemd, is een vertroebeling van de ooglens en heeft verschillende oorzaken. De 1077775 _ 3 aandoening is meestal leeftijdgebonden, maar kan ook voorkomen na cortisone-inname of ten gevolge van diabetes. De transmissie van het binnenkomende licht door de troebele lens wordt bemoeilijkt en bereikt daardoor het netvlies moeilijker. Hierdoor ontstaan enkele typische 5 verschijnselen: het zicht wordt geleidelijk waziger. Vooral het vergezicht is aangetast. Het lezen gaat meestal nog vrij goed. Als de vertroebeling op sommige plaatsen meer uitgesproken is dan op andere kan de patiënt last hebben van dubbele beelden en van snellere verblinding.

Cataract wordt momenteel nog steeds chirurgisch behandeld 10 en de recentste en meest toegepaste behandel techniek is "phaco- emulsificatie". Het omhulsel waarin de lens zich bevindt, wordt chirurgisch geopend, de lens wordt verbrijzeld en de resten worden opgezogen. Vervolgens wordt in de vrije ruimte een kunstlens geplaatst.

Bij nystagmus is er sprake van ongewilde, ritmisch snelle 15 oogbewegingen, meestal synchroon, in beide ogen. Soms slingeren de ogen heen en weer als de slinger van een klok: men spreekt dan van pendelnystagmus. Als de snelheid van bewegen in de ene richting verschilt van die in de andere richting, wordt gesproken van over ruknystagmus of zaagtandnystagmus. Hierbij drijven de ogen als het ware langzaam af om 20 vervolgens met een snelle rukbeweging weer teruggehaald te worden.

Nystagmus wordt ook wel 'wiebelogen' of 'trilogen' genoemd.

Indien de patiënt deze oogafwijking op jonge leeftijd heeft gekregen, is er een verminderde visus en kleurenzien stoornis of, omgekeerd, door deels of geen kegeltjes en weinig of geen kleuren zien, 25 bedraagt de visus rond 10% en kijkt men hoofdzakelijk met de staafjes en is de patiënt daardoor ook lichtgevoelig.

Een patiënt die leidt aan achromatopsie bezit geen of geen functionerende kegeltjes in zijn netvlies. Daardoor kan hij geen kleuren zien, hij kan niet scherp zien en hij is gevoelig voor een teveel aan 30 licht.

De uitvinding beoogt nu een loepglas te verschaffen specifiek voor onder andere de doelgroep die aan bovengenoemde 1 027275_ _ 4 aandoeningen leidt en overeenkomstig de uitvinding is het lenslichaam ingericht voor het focusseren van op het lenslichaam invallende lichtstralen op het para-foveale deel van de fovea van het oog.

Zodoende wordt het aangedane deel van het centrale deel van 5 het netvlies (de fovea) ontzien en wordt het zien door de patiënt verkregen door het buitenste gebied van het centrale deel van het netvlies te benutten.

Bij een bijzondere uitvoeringsvorm bedraagt overeenkomstig de uitvinding de dikte van het lenslichaam nabij de onderrand van het 10 loepglas minimaal 3.5 mm en meer specifiek maximaal 4.5 mm.

Voorts bezit het loepglas een voorcurve tussen de 7.5 en 10.5 dioptrie, waarbij de correctie van de voorcurve van het loepglas gelegen is tussen -4 dioptrie en +12 dioptrie. Anderzijds is bij een dergelijk loepglas de voorcurve en/of achtercurve voorzien van een 15 cilindergedeelte, waarvan de correctie maximaal +4 dioptrie bedraagt.

Bij een andere uitvoeringsvorm is het loepglas overeenkomstig de uitvinding aan de voorcurve voorzien van een additie-gedeelte, waarvan de correctie maximaal +3.5 dioptrie bedraagt.

Dit leidt tot een dusdanige vergroting van het zichtveld, 20 waardoor het beeld dat de drager waarneemt als rustiger ervaren en worden ook meer details waargenomen, dan voorheen. Ook het contrast wordt vergroot en de treedt er minder vertekening van het door de persoon waargenomen beeld op.

Verder bezit het loepglas bij een nadere uitwerking een 25 Essilor kleur aangeduid met het nummer 850 of 885. Bijkomstigheid van deze gele kleur is dat het als bijzonder prettig wordt ervaren door de dragers van een dergelijk loepglas. Met name het kijken bij daglicht vormt een verminderde belasting voor het oog en ook de belasting door υνί icht wordt hierdoor aanzienlijk verminderd.

30 Voorts is bij een specifieke uitvoeringsvorm het loepglas trio ontspiegeld en bezit het een prismadeel met een bilaterale prisma-werking tussen 3 en 5 prima met een basis van 90°. Daarbij kan de prisma- 1 0 27275__ _; 5 werking van het loepglas binoculair zijn. Hierdoor wordt het beeld dat de drager van het loepglas ziet bij voorkeur naar beneden verschoven.

Overeenkomstig de uitvinding kan bij verschillende uitvoeringsvormen het loepglas een monofocaal, bifocaal, trifocaal of 5 multifocaal loepglas zijn.

De uitvinding zal nu aan de hand van een tekening nader worden toegelicht, welke tekening achtereenvolgens toont in:

Figuur 1 het beeld gezien door iemand, die leidt aan Macula

Degeneratie; 10 Figuur 2a en 2b een normaal oog met de stralengang richting het netvlies;

Figuur 3 de stralengang door het oog bij gebruik van een gewoon loepglas (bril);

Figuur 4 de stralengang door het oog bij gebruik van een 15 loepglas overeenkomstig de uitvinding.

In figuur 2a en 2b wordt een normaal getoond. Bij een normaal oog 1 valt het invallende licht 10 op het iris 2 via het hoornvlies 9, de pupil 3 en door de ooglens 4 op het netvlies of de retina 5. In netvlies of de retina 3 van een normaal oog 1 zitten twee 20 soorten lichtgevoelige celletjes: de staafjes en kegeltjes. Zij bezitten elk een verschillende functie. Met kegeltjes kunnen kleuren worden gezien. In het centrum 6 van het netvlies (de gele vlek of macula of fovea) bevinden zich enkel een grote hoeveelheid kegeltjes. Daardoor kan een normaal ziende in het centrum van zijn gezichtsveld heel scherp zien. 25 Maar kegeltjes kunnen alleen werken als er een voldoende hoeveelheid licht is. Als het schemert kan met de kegeltjes niets meer worden waargenomen.

In de schemer worden de staafjes actief. Zij zijn lichtgevoeliger dan de kegeltjes en ze zijn bovendien ook nog in groepjes 30 aan elkaar geschakeld zodat er nog meer signaal intensiteit via de oogzenuw 7 naar de hersenen kan worden gestuurd. Maar in tegenstelling tot de kegeltjes kunnen staafjes geen kleuren onderscheiden. En er zijn 1027275 6 geen staafjes in de gele vlek 6, waar iemand het scherpst kan zien. De staafjes komen alleen voor buiten de gele vlek 6. Met het referentie-cijfer 8 worden de bloedvaten aangeduid voor de retina 5.

In figuur 3 wordt de stralengang getoond door een standaard 5 loepglas 15 en het oog 1. Licht 10a dat op het loepglas 15 dat bijvoorbeeld in een brilmontuur is geplaatst invalt wordt enigszins gefocusseerd voordat het als licht 10b of via het hoornvlies 9 en de iris 3 op de ooglens 4 invalt. Het licht wordt vervolgens door de ooglens 4 gefocusseerd, zodat het invalt op de macula of gele vlek 6 waarmee de 10 persoon het best kan zien.

Zoals reeds in de inleiding van deze aanvrage beschreven bestaan er een groot aantal oogafwijkingen waarbij het functioneren van de macula of gele vlek 6 wordt aangetast. Deze oogafwijkingen kunnen in het algemeen worden gerangschikt onder de oogaandoening 15 Maculadegeneratie, afgekort FD. Indien de macula (of de fovea) 6 van het oog 1 is aangedaan en derhalve de zichtfunctie van dit deel van het netvlies 5 niet meer optimaal functioneert wordt overeenkomstig de uitvinding een loepglas of -lens voorgesteld, waarvan een uitvoeringsvorm in figuur 4 wordt vertoond. Deze ooglens 20 is samengesteld uit een 20 eerste lensdeel 21 en een aanvullend lensdeel 22 dat in de richting van het invallend licht lOa-lOb gezien achter het eerste lensdeel 21 is opgesteld. De ooglens 20 vormt één geïntegreerd geheel.

Overeenkomstig de uitvinding is het lensdeel 22 prismatisch uitgevoerd, dat wil zeggen dat het een bilaterale prismawerking bezit 25 tussen 3 en 5 prima met een basis van 90°.

Verder bezit overeenkomstig de uitvinding het loepglas 20 een voorcurve 23 met een waarde gelegen tussen de 7.5 en 11 dioptrie. Daarbij is de correctie van de voorcurve 23 van het loepglas 20 gelegen tussen -4 dioptrie en het +12 dioptrie. Meer in het bijzonder is de voor-30 of achtercurve 23 resp. 24 geslepen als een cilindergedeelte, waarvan de correctie maximaal +4 dioptrie bedraagt.

Voorts kan bij een specifieke uitvoeringsvorm het loepglas 1027275 7 aan de voorcurve 23 zijn voorzien van een additie-gedeelte 25, waarvan de correctie maximaal +3.5 dioptrie bedraagt.

De opbouw van het loepglas 20 overeenkomstig de uitvinding zorgt ervoor dat het invallend licht 10a enigszins verschoven als 5 invallend licht 10b op de ooglens 4 invalt. Hierdoor ontstaat een focussering met als brandpunt dat niet op de fovea (gele vlek of macula) 6 van het oog 1 is gelegen, maar welk brandpunt gelegen is op het para-foveale deel 6a rondom de fovea 6 van het oog.

Met andere woorden het lenslichaam van het loepglas 20 10 focusseert het invallende licht zodanig dat het licht rondom de fovea of macula 6 op het netvlies invalt. Hoewel in het para-foveale deel van het netvlies enkel staafjes aanwezig zijn, zijn deze wel lichtgevoeliger dan de kegeltjes die zich in de fovea of macula 6 bevinden en bovendien ook nog in groepjes aan elkaar geschakeld zijn. Zodoende kan nog meer 15 signaal intensiteit via de oogzenuw naar de hersenen worden gestuurd.

Hoewel de staafjes in tegenstelling tot de kegeltjes geen kleuren kunnen onderscheiden geeft het loepglas overeenkomstig de uitvinding een vergrotend deel van de indrukken die door het oog worden ontvangen. Door de prismatische werking van het lensdeel 22 verspringt 20 het beeld dat de drager van het loepglas 20 overeenkomstig de uitvinding ziet naar beneden. Echter het beeld wordt als meer rustig ervaren en doordat thans het para-foveale deel van het netvlies wordt benut bij het zien worden meer details waargenomen.

Doordat thans voor het zien de staafjes worden geactiveerd 25 heeft de drager van het loepglas overeenkomstig de uitvinding in het algemeen de indruk dat er meer wordt gezien, welk beeld ook als rustiger wordt ervaren en ook meer contrast en minder vertekening waarneemt.

Meer specifiek bedraagt de dikte d van het loepglas 20 nabij de onderrand van het loepglas minimaal 3.5 mm en maximaal 4.5 mm.

30 Als een bijkomende uitvoeringsvorm bezit het loepglas een

Essilor-kleur welke kleur in het algemeen aangeduid wordt met het nummer 850. Ook een Essilor-kleur aangeduid door het nummer 885 blijkt goed te 1027275 __ . 8 werken. De speciale zachte gele kleur van het loepglas wordt door de drager er van niet als storend ervaren. Bovendien wordt door de zachte gele kleur van het ooglicht het daglicht gefilterd waarbij de drager geen of weinig last heeft van het UV-licht.

5 Voor wat zich precies in het loepglas overeenkomstig de uitvinding de eigenschap dat het trio ontspiegeld is waardoor geen reflecties op de achterzijde van het loepglas worden waargenomen.

Bij verdere uitvoeringsvormen werkt de prismawerking van het prismadeel 21 als een monoculair of binoculair.

10 Bij andere specifieke uitvoeringsvormen kan het loepglas overeenkomstig de uitvinding een monofocaal, bifocaal, trifocaal of een multifocaal loepglas zijn.

Met het loepglas overeenkomstig de uitvinding en zoals hierboven beschreven wordt een goed functionerend alternatief geboden aan 15 patiënten die lijden aan Macula Degeneratie. Met behulp van het loepglas overeenkomstig de uitvinding kunnen met name chirurgische ingrepen worden uitgesteld omdat het loepglas overeenkomstig de uitvinding het nog functionerende para-foveale deel van het netvlies aanspreekt en activeert voor de zichtfunctie.

20 1027275

Claims (16)

1. loepglas voor een persoon met een visuele beperking aan één of beide ogen omvattende een lenslichaam voorzien van een voorcurve voor 5 het naar het oog focusseren van op het lenslichaam invallende lichtstralen, met het kenmerk, dat het lenslichaam is ingericht voor het focusseren van op het lenslichaam invallende lichtstralen op het para-foveale deel van de fovea van het oog.

2. Loepglas volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de dikte 10 van het lenslichaam nabij de onderrand van het loepglas minimaal 3.5 mm bedraagt.

3. Loepglas volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de dikte van het lenslichaam nabij de onderrand van het loepglas maximaal 4.5 mm bedraagt.

4. Loepglas volgens één of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het loepglas een voorcurve bezit tussen de 7.5 en 11 dioptrie.

5. Loepglas volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de correctie van de voorcurve van het loepglas gelegen is tussen -4 dioptrie 20 en +12 dioptrie.

6. Loepglas volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de voorcurve en/of achtercurve van het loepglas is voorzien van een cilindergedeelte, waarvan de correctie maximaal +4 dioptrie bedraagt.

7. Loepglas volgens conclusie 5 of 6, met het kenmerk, dat de 25 voorcurve een additie-gedeelte is voorzien, waarvan de correctie maximaal +3.5 dioptrie bedraagt.

8. Loepglas volgens één of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het loepglas een Essi lor kleur bezit aangeduid met het nummer 850 of 885.

9. Loepglas volgens één of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het loepglas trio ontspiegeld is. 1027275

10. Loepglas volgens één of meer van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het loepglas een prismadeel omvat dat een bilaterale prisma-werking bezit tussen 3 en 5 prima met een basis van 90°.

11. Loepglas volgens conclusie 10, met het kenmerk, dat de 5 prisma-werking van het loepglas monoculair of binoculair is.

12. Loepglas volgens één of meer van de conclusies 1-11, met het kenmerk, dat het loepglas een monofocaal loepglas is.

13. Loepglas volgens één of meer van de conclusies 1-11, met het kenmerk, dat het loepglas een bifocaal loepglas is.

14. Loepglas volgens één of meer van de conclusies 1-11, met het kenmerk, dat het loepglas een trifocaal loepglas is.

15. Loepglas volgens één of meer van de conclusies 1-11, met het kenmerk, dat het loepglas een multifocaal loepglas is.

16. Brilmontuur voorzien van één of twee loepglazen volgens één 15 of meer van de voorgaande conclusies. 20 1027275