NL1010867C2 - Werkwijze voor de bereiding van aminozuuramiden of derivaten daarvan. - Google Patents

Description

- 1 - PN 9904 WERKWIJZE VOOR DE BEREIDING VAN AMINOZUURAMIDEN OF DERIVATEN DAARVAN 5

De uitvinding betreft een werkwijze voor de bereiding van verbindingen met de algemene formule (1) R2 ^^4

Ri-j- (CH2)n. JS

10 \ / ^R3 (1)

NHR II

O

waarin Rx en R2 een aminozuurrest representeren, n 0 of 15 1 is en R3 en R4 elk onafhankelijk van elkaar een al dan niet gesubstitueerde alkylgroep, of (hetero)arylgroep of H voorstellen, waarin een aminozuur R2R2 -C(NHR)-(CH2)n-COOH (met R is H, alkyl of eryl), in een oplosmiddel in contact wordt gebracht met een 20 activerend agens en vervolgens met een aminodonor met de algemene formule NHR3R4.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit WO-A-9626213. In deze publicatie wordt beschreven de bereiding van aminozuur'amiden door activering van 25 aminozuren met behulp van hexafluoraceton of chloral als activerend agens en het geactiveerde aminozuur in contact te brengen met een aminodonor.

De toepassing van hexafluoraceton en chloral is echter in het bijzonder nadelig vanwege het 30 toxische karakter van deze verbindingen. Daarnaast zijn deze verbindingen duur en moeilijk te recyclen, waardoor een dergelijk proces commercieel onaantrekkelijk is.

Doel van de uitvinding is een werkwijze te 35 verschaffen waarmee in hoge opbrengst en in een commercieel aantrekkelijk proces aminozuuramiden of derivaten daarvan kunnen worden bereid.

Dit wordt bereikt door als activerend agens I Q 1 C ? 5 Γ - 2 - een dihalosilaanverbinding toe te passen, waarbij de halosubstituenten elk onafhankelijk F, Cl, Br of I kunnen zijn.

Gebleken is namelijk dat in de werkwijze 5 volgens de uitvinding gebruik kan worden gemaakt van een niet toxisch en goedkoop activerend agens dat bovendien veelal desgewenst eenvoudig kan worden gerecirculeerd. Aangenomen wordt dat door toepassing van dihalosilanen het als uitgangsstof toegepaste 10 aminozuur zowel op de carboxyl geactiveerd wordt als op de amino-N beschermd wordt, mogelijk onder vorming van een cyclisch reactief intermediair, en dat de amino-N bij de amidering simultaan weer wordt ontschermd. Bovendien is gebleken dat tijdens de koppeling het 15 aminozuur niet racemiseert.

De in de werkwijze volgens de uitvinding toe te passen aminozuren zijn α-aminozuren (n=0) of β-aminozuren (n=l), in het bijzonder natuurlijke of niet natuurlijke alifatische of aromatische aminozuren RjR2-20 C-(NHR) - (CH2) n-COOH waarin Rx en R2 bijvoorbeeld staan voor H, aryl-, bijvoorbeeld fenyl of p-hydroxylfenyl, of een al dan niet gesubstitueerde alkylgroep, bijvoorbeeld methyl of benzyl; of een onverzadigde groep, bijvoorbeeld dihydrofenyl. Bij voorkeur is Rj. of 25 R2 gelijk aan H. R staat voor H, alkyl of aryl.

Met de werkwijze volgens de uitvinding kunnen bijvoorbeeld aminozuuramiden worden bereid uit het overeenkomstige aminozuur.

Als aminodonor kunnen dan bijvoorbeeld worden 30 toegepast primaire of secundaire amines, bij voorkeur primaire amines waarvan de aminogroep gebonden is aan een primair, een secundair of een tertiair C-atoom, 1 , -4 - 3 - bij voorkeur aan een primair C-atoom met formule NH2-R3 waarbij R3 staat voor een alkylgroep met 1-10 C-atomen. Voorbeelden van geschikte amines zijn benzylamine, methylamine, dimethylamine, i-butylamine, n-hexylamine, 5 i-propylamine, 2-butylamine en tert.-butylamine.

Met de werkwijze kunnen eveneens bijvoorbeeld p-lactam antibiotica worden bereid bijvoorbeeld door als aminodonor een β-lactamkern toe te passen, en als aminozuur een al dan niet gesubstitueerd fenylglycine 10 of derivaat daarvan, bijvoorbeeld D-fenylglycine, D-p-hydroxyfenylglycine of D-dihydrofenylglycine. In principe kan elke β-lactamkern worden toegepast; in het bijzonder een β-lactamkern met de algemene formule (1) 15

Ro Y

h2n__/ 20 J- γζ 25 waarin R0 staat voor H of een alkoxygroep met 1-3 C- atomen; Y staat voor CH2, 0, S of een geoxideerde vorm \ van zwavel; en z staat voor / ...

30 XCH3 \ \ \ 11 /1 u CH3 , / \Ri , \ Ri , of / VCH: waarin Rj. bijvoorbeeld staat voor H, halogeen, een alkylgroep met 1-5 C-atomën, alkoxygroep met 1-5 C- - 4 - atomen, een alkenylgroep met 2-5 C-atomen, een (thio)ethergroep met 1-5 C-atomen, een estergroep met 2-10 C-atomen, een amidegroep met 1-5 C-atomen, een cycloalkylgroep met 4-8 C-atomen, een aryl- of een 5 heteroarylgroep met 6-10 C-atomen, waarbij de groepen eventueel gesubstitueerd kunnen zijn bijvoorbeeld met een halogeen of een hydroxy-, alkyl-, een aryl-, een carboxy-, een alkoxy- of een (gesubstitueerde) amino groep met 0-8 C-atomen,· en waarin de carbonzuurgroep 10 desgewenst een estergroep kan zijn.

Geschikte voorbeelden van β-lactamkernen die kunnen worden toegepast in de werkwijze volgens de uitvinding zijn penicillinederivaten, bijvoorbeeld 6-aminopenicillaanzuur (6-APA), en cefalosporine-15 derivaten, bijvoorbeeld een 7-aminocefalosporaanzuur al of niet met een substituent op de 3-plaats, bijvoorbeeld 7-aminocefalosporaanzuur (7-ACA), 7-aminodesacetoxycefalosporaanzuur (7-ADCA), 7-amino-3-[(Z)-l-propenyl]-3-(desacetoxymethyl)-cefalosporaanzuur 20 (7-PACA), 7-amino-3-chloor-cef-3-em-4-carbonzuur (7- ACCA) en 7-amino-3-chloor-8-oxo-l-azabicyclo[4.2.0]oct- 2-een-2-carbonzuur.

De werkwijze volgens de uitvinding kan eveneens zeer geschikt worden toegepast in de bereiding 25 van peptiden waarbij als aminodonor bijvoorbeeld een carboxyl-beschermd aminozuur, dipeptide of oligopeptide wordt toegepast, bijvoorbeeld een ester of amide bijvoorbeeld L-fenylalaninemethyl ester.

De reactieomstandigheden die worden 30 aangelegd bij de werkwijze volgens de uitvinding zijn niet bijzonder kritisch en worden mede bepaald door de stabiliteit van de gebruikte reactanten, en/of - 'i - 5 - verkregen intermediairen, en/of verkregen eindproducten. De temperatuur waarbij de activering en koppeling wordt uitgevoerd ligt bij voorkeur tussen -20 en 150°C, in het bijzonder tussen -10 en 50°C; daarbij 5 hoeft de temperatuur tijdens de activering en de koppeling niet gelijk gekozen te worden.

Geschikte oplosmiddelen die kunnen worden toegepast zijn bijvoorbeeld aprotische, bij voorkeur polaire en/of basische oplosmiddelen, bijvoorbeeld 10 pyridine, N,N-dimethyl-acetamide (DMA), N-methyl-pyrrolidon (NMP), dioxaan, tetrahydrofuraan (THF) acetonitrile, dimethylsulfoxide (DMSO), 1,2-dichloorethaan en triethylamine.

Bij voorkeur wordt de activering met de 15 dihalosilaanverbinding uitgevoerd in aanwezigheid van een base bijvoorbeeld een tertiair amine, bijvoorbeeld diisopropylethylamine (DIPEA) of triethylamine (Et3N) , of pyridine. Het kan voordelig zijn de base tevens als oplosmiddel toe te passen. Bij voorkeur wordt de base 20 toegevoegd voordat de siïaanverbinding wordt toegevoegd. Het kan voordelig zijn om als base een base te kiezen waarvan de baslciteit hoger is dan de basiciteit van de aminodonor. Bij voorkeur wordt een hoeveelheid base toegevoegd die minimaal de hoeveelheid 25 bedraagt nodig om het vrijkomende waterstofhalogenide te neutraliseren.

Geschikte dihalosilaanverbindingen die als activerend agens kunnen worden toegepast in de werkwijze volgens de uitvinding zijn bijvoorbeeld 30 verbindingen met formule (2) 1010867- - 6 -R3 X-Si-X (2) 5 R4 waarin de substituenten X beide onafhankelijk van elkaar F, Cl, Br of I voorstellen, bij voorkeur Cl, en R3 en R4 elk onafhankelijk van elkaar H, een alkylgroep 10 of een arylgroep voorstellen met 1-10 C-atomen, bij voorkeur H en/of een alkylgroep met 1-3 C-atomen, in het bijzonder dimethyldichloorsilaan of monomethyldichloorsilaan.

De hoeveelheid toe te passen 15 dihalosilaanverbinding ligt bij voorkeur tussen 0,5 en 3 eq., bijvoorkeur tussen 1 en 1,5 eq. ten opzichte van de hoeveelheid te activeren aminozuur. Desgewenst kan om te compenseren voor eventueel in het oplosmiddel, aminozuur of aminodonor aanwezig water of alcohol, een 20 extra hoeveelheid dihalosilaanverbinding worden toegepast.

Na de (eventueel gedeeltelijke) activering van het aminozuur wordt de aminodonor toegevoegd, al dan niet opgelost in een (inert) oplosmiddel, 25 bijvoorbeeld hetzelfde oplosmiddel als gebruikt in de activering. Bij voorkeur wordt een hoeveelheid aminodonor van 0,5-10 eq., bij voorkeur 1-3 eq., berekend ten opzichte van de hoeveelheid te activeren aminozuur toegepast. In de gevallen waarin de 30 aminodonor (een deel van) de vrijkomende halogeenwaterstof neutraliseert zal een overeenkomstige hoeveelheid aminodonor extra moeten worden toegevoegd.

De werkwijze heeft als bijkomend voordeel dat wanneer wordt uitgegaan van een asparaginezuur, S ~ i * ^ ^ -ν' ' - 7 - hetgeen naast een α-carboxyl functionaliteit ook nog een β-carboxyl functionaliteit heeft, de aminodonor met zeer hoge selectiviteit aan de α-carboxyl groep kan worden gekoppeld.

5 De uitvinding zal nu verder worden toegelicht aan de hand van de volgende voorbeelden, zonder evenwel daardoor te worden beperkt.

Algemene procedure, gebruikt in voorbeelden I t/m III 10 Aan een suspensie van het betreffende aminozuur of derivaat daarvan (2,0 mmol) in het betreffende droge oplosmiddel (10 ml) werd onder stikstof atmosfeer, na eventueel toevoegen van een base (base en hoeveelheid als aangegeven in de tabellen) 15 toegevoegd 2,2 mmol silaanverbinding. In sommige gevallen werd een heldere oplossing verkregen; in andere gevallen een slurry. Na 1 minuut roeren werd het betreffende amine toegevoegd (aantal equivalenten als aangegeven in de tabellen). Na 16 uur roeren bij 20 kamertemperatuur werd de conversie van het aminozuur naar het koppelingsproduct bepaald met TLC (dunne laag chromatograf ie) (systeem A: CHCl3/Methanol/NH3, 60/45/20, v/v/v; systeem B: sec. butanol/HC00H/H2O, 75/15/10, v/v/v of systeem C: n-25 butanol/azijnzuur/ethylacetaat/H20, l/l/l/l, v/v/v/v). Het reactiemengsel werd ingedampt onder verlaagde druk en het residu werd gezuiverd middels preparatieve kolomchromatografie op silicagel met als eluent een gradiënt van CH2Cl2/methanol 100:0 -> 95:5, v/v. Hierbij 30 werd het koppelingsproduct zuiver verkregen in een opbrengst als aangegeven in de tabellen.

- 8 -

Voorbeeld I

De algemene procedure werd gevolgd voor verschillende aminozuren en aminodonoren, met als oplosmiddel pyridine en als silaanverbinding 5 dimethyldichloorsilaan {Me2SiCl2) . De resultaten zijn weergegeven in tabel 1.

TABEL 1 10 aminozuur base aminodonor op brengst L-fenylalanine - benzylamine; 3 98% eq.

L-fenylalanine - benzylamine; 5 98% eq.

L-fenylalanine - benzylamine; 5 70%i;21 eq.

L-fenylalanine Et3N; benzylamine; 3 80% 2 eq. eq.

L-fenylalanine DiPEA; benzylamine; 3 80% 2 eq. eq.

L-fenylalanine - methylamine; 5 82% eq.

L-fenylalanine - i-butylamine; 3 81% eq.

L-fenylalanine - n-hexylamine; 3 85% eq.

L-fenylalanine - i-propylamine; 5 5%2) eq.

L-fenylalanine - 2-butylamine; 5 ~ShZ) eq.

i - 9 - N-methyl- - benzylamine; 5 80% glycine eq.

β-alanine - benzylamine; 5 60% eq.

11 temperatuur tijdens de additie van de reactanten bedroeg -20°C; daarna kamertemperatuur.

21 conversie op basis van TLC-analyse 5

Voorbeeld II

Invloed van oplosmiddel en/of base met L-fenylalanine als aminozuur en dimethyldichloorsilaan als silaanverbinding en benzylamine (5 eq.) als aminodonor. 10 De algemene procedure werd gevolgd; de resultaten zijn weergegeven in tabel 2.

- 10 -Tabel 2

Oplosmiddel base opbrengst pyridine - 98% DMA 1 25%* NMP 1 25%* _____ ; 10%* CH3CN 1 10%* THF · Et3N; 2 eq. 10%* CH2C12 Et3N; 2 eq. 10%* DMA Et3N; 2 eq. 80%* NMP Et3N; 2 eq. 80%*

Dioxaan Et3N; 2 eq. 10%* 1,2-dichloorethaan Et3N; 2 eq. 30%* MSO Et3N; 2 eq. 25%* CHC13 Et3N; 2 eq. 30%* CH3CN Et3N; 2 eq. 50%* __ _ __ 5 * conversie op basis van TLC-analyse

Voorbeeld III

Invloed van de silaanverbinding.

De algemen procedure werd gevolgd met 10 verschillende silaanverbindingen en aminodonoren met L-fenylalanine als aminozuur en pyridine als oplosmiddel zonder extra base. De resultaten zijn weergegeven in tabel 3.

O < λ o 7.,, f O ; u Ο V ( ^ - 11 - label l

Silaanverbinding aminodonor (5 eq.) Opbrengst (i-propyl) 2SiCl2 benzylamine 30%li3) ” CH3(H)SiCl2 benzylamine 90% CH3 (H) SiCl2 benzylamine 70%21 CH3 (H)SiCl2 i-butylaraine 50% CH3(H)SiCl2 i-propylamine 10%3) CH3(H)SiCl2 2-butylamine 10%31 CH3 (fenyl)SiCl2 benzylamine 75% CH3 (fenyl)SiCl2 i-butylamine 65%

CH3 (fenyl) SiCl2 i-propylamine 10%JI

(C2Hs)2SiCl2 benzylamine 20-30%31

5 l) De temperatuur bedroeg 110°C

2) (zie voetnoot 11 bij tabel 1) 3) resultaten op basis van TLC-analyse

Voorbeeld IV

10 Synthese van een β-lactam-antibioticum

Aan een suspensie van D-fenylglycine (0,90 g, 6,0 mmol) in droge pyridine (30 ml) werd toegevoegd dimethyldichloorsilaan (0,85 g, 6,6 mmol), en het reaktiemengsel werd 15 min. geroerd bij 20°C.

15 Vervolgens werd aan de resulterende heldere oplossing 6-aminopenicillaanzuur (6-APA, 6,5 g, 30,0 mmol) toegevoegd en de temperatuur werd verhoogd tot 60eC. Na diverse reaktietijden werden monsters van ca. 100 mg uit het reaktiemengsel genomen en geanalyseerd met 20 HPLC. Hiertoe werden de monsters toegevoegd aan 50 ml s ^ . » . - 1 - 12 - van een aanvuleluens, bevattende 97 vol% 50 mM Η3Ρ04 buffer pH=6,0 en 3 vol% l-propanol. De volgende HPLC condities werden gebruikt: - kolom: Nucleosil 120-3 Ci8, 250 mm x 4 mm 5 - gradiënt elutie:

t=0 min: 100% A, 0% B t=1,5 min: 100% A, 0% B t=6,5 min: 70% A, 30% B t=10 min: 70% A, 30% B

10 waarin A = 50 mM waterige H3P04 buffer pH=3 B = 50 vol% A en 50 vol% acetonitril - debiet: 1,0 ml/min - temperatuur: 40°c - injektievolume: 25 μΐ 15 - detektie: fotometrisch bij een golflengte van 220 nm.

Onder bovenstaande omstandigheden elueren D-fenylglycine, 6-APA en het corresponderende β-lactam antibioticum ampicilline bij resp. 3,60 min., 4,25 min. en 11,35 min.

20 Voor de kwantificering van deze drie componenten werd gebruik gemaakt van zuivere (onafhankelijk gesynthetiseerde) referentiematerialen.

Resultaat: na 20 uur reaktietijd bleek dat 38 mol% van 25 de uitgangsstof D-fenylglycine was omgezet naar het gewenste β-lactam antibioticum ampicilline.

Voorbeeld V

Synthese van een dipentide 30 Aan een suspensie van L-fenylalanine (L-phe 0,99 g, 6,0 mmol) in droge pyridine (30 ml) werd toegevoegd dimethyldichloorsilaan (0,85 g, 6,6 mmol), - 13 - en het reaktiemengsel werd 15 minuten geroerd bij 20eC.

Vervolgens werd aan de resulterende heldere oplossing een oplossing van L-fenylalanine methylester (L-PM, 5,37 g, 30,0 mmol) in 10 ml dichloormethaan 5 toegevoegd. Na diverse reaktietijden werden monsters van 100 a 200 mg uit het reaktiemengsel genomen en geanalyseerd met HPLC. Hiertoe werden deze monsters toegevoegd aan 100 ml van een aanvuleluens, bevattende 50 vol% methanol en 50 vol% waterige 0,05 M H3P04 buffer 10 (pH=3,00). De volgende HPLC condities werden gebruikt: - kolom: Inertsil 5 ODS-3, 250 mm x 3 mm.

- gradiënt elutie:

t=0 min: 98% A, 2% B t=35 min: 10% A, 90% B

15 waarin A = 10 mM H3P04 en B = acetonitrile - debiet: 1,2 ml/min.

- temperatuur: 40 °C

- injektievolume: 20 μΐ - detektie: fotometrisch, bij een golflengte van 210 nm 20 en 257 nm.

Onder bovenstaande omstandigheden elueren L-Phe, L-PM en het dipeptide L-Phe-PheOMe bij resp.

4.1, 5.5 en 10.8 min. Voor de kwantificering van deze drie componenten werd gebruik gemaakt van zuivere 25 (onafhankelijk gesynthetiseerde) referentiematerialen.

Resultaat: na 24 uur reaktietijd bleek dat 17 mol% van de uitgangsstof L-Phe was omgezet naar het gewenste dipeptide L-Phe-L-PheOMe. Hierbij moet worden opgemerkt 30 dat de reaktie nog steeds voortschreed zodat hogere conversies bereikbaar zijn.

*» - 14 -

Voorbeeld VI

Synthese van een L-aspartyl-amide met hoge-a-selectiviteit

Aan een suspensie van L-asparaginezuur (L-5 Asp, 26,6 g, 200 mmol) in triethylamine (730 g, bevattend 0,2 gew% water) werd toegevoegd dimethyldichloorsilaan (37,7 g, 292 mmol) en het reaktiemengsel werd 30 min geroerd bij 20eC. Vervolgens werd aan deze slurry benzylamine (116,6 g, 1089 mmol) 10 toegevoegd en de slurry werd 24 h geroerd bij kamertemperatuur. Een homogeen monster van 2,0 g uit dit reaktiemengsel werd verdund met 9,0 g methanol en 1,50 g 25% waterige NH3, hetgeen een helder monster opleverde. Van dit monster werd 200 mg opgenomen in 50 15 ml eluens (zie hierna).

De volgende HPLC condities werden gebruikt: - kolom: Nucleosil 120-5 Cj.8, 50 mm x 4 mm - eluens: een oplossing van 1,882 g l- 20 hexaansulfonzuurnatriumzout en 0,450 g K2HP04 in 750 ml water werd op pH=3,00 gebracht met H3P04 en na toevoegen hieraan van acetonitril (50 ml) werd het totaalvolume met water aangevuld tot 1000 ml.

- debiet: 2,0 ml/min

25 - temperatuur: 22°C

- injektievolume: 40 μΐ - detektie: fotometrisch bij een golflengte van 210 nm

Onder bovenstaande omstandigheden elueren L-Asp, L-30 aspartyl-p-benzylamide, benzylamine, L-aspartyl-a- benzylamide en L-aspartyl-a,β-dibenzylamide bij resp. 0,29, 2,37, 4,77, 7,09 en > 25 min. Voor de 101 06 6 7·* - 15 - kwantificering van deze componenten werd gebruik gemaakt van zuivere (onafhankelijk gesynthetiseerde) referentiematerialen.

5 Resultaat ·. na 2 4 uur bleek dat 5 0,3 mol% van de uitgangsstof L-Asp was omgezet naar L-aspartyl-a-benzylamide en dat 0,20 mol% van de uitgangsstof L-Asp was omgezet naar L-aspartyl-p-benzylamide. Er kon daarnaast geen L-aspartyl-ct, β-dibenzylamide worden 10 aangetoond. Bovenstaande omzetting komt overeen met een cx-selectiviteit van 99,6%.

'< ' ·,: - - ~

Claims (11)

1. Werkwijze voor de bereiding van verbindingen met 5 de algemene formule (1) Ri-i— (CH2) /N \ / ^R3 (1)

2. Werkwijze volgens conclusie 1 waarin als aminodonor een primair amine wordt toegepast.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarin de aminogroep van het primaire amine gekoppeld is aan een primair C-atoom.

4. Werkwijze volgens conclusie 1 waarin als aminodonor een β-lactamkern wordt toegepast.

5 R4 wordt toegepast waarin de substituenten X elk onafhankelijk van elkaar F, Cl, Br of I voorstellen, en R3 en R4 elk onafhankelijk van 10 elkaar H, een alkylgroep of een arylgroep voorstellen.

5. Werkwijze volgens conclusie 1 waarin als aminodonor een carboxyl beschermd aminozuur dipeptide of oligopeptide wordt toegepast.

6. Werkwijze volgens een der conclusies 1-5, waarin een activerend agens met de algemene formule (2) - 17 - r3 x-si-x (2)

7. Werkwijze volgens conclusie S of 7 waarin X staat voor Cl.

8. Werkwijze volgens conclusie 7 waarin R3 = H of CH3 15 en R4 = CH3.

9. Werkwijze volgens een der conclusies 1-8 waarin een base wordt toegevoegd.

10. Werkwijze volgens een der conclusies 1-9 waarin als aminozuur een asparaginezuur wordt toegepast.

10 NHR II O waarin Rx en R2 een aminozuurrest representeren, n is 0 of 1 en R3 en R4 elk onafhankelijk van elkaar

15 H, een al dan niet gesubstitueerde alkylgroep of (hetero)arylgroep voorstellen waarin een aminozuur RiR2-C (NHR) - (CH2) n-COOH met R is H, alkyl of aryl, in een oplosmiddel in contact wordt gebracht met een activerend agens en vervolgens 2. met een aminodonor met de algemene formule NHR3R4 r met het kenmerk, dat als activerend agens een dihalosilaanverbinding wordt toegepast.

11. Werkwijze zoals beschreven en toegelicht aan de hand van de voorbeelden. SAMENWERKINGSVERDRAG (PCT) RAPPORT BETREFFENDE NIEUWHEIDSONDERZOEK VAN INTERNATIONAAL TYPE IDENTIFIKATIE VAN DE NATIONALE AANVRAGE Kenmerk van de aanvrager of van de gemachtigd* 9904 NL Nederlandse aanvrage nr. Indieningsdatum 1010867 22 december 1999 Ingeroepen voorrangidatum Aanvrager (Naam) DSM N.V. Datum van het verzoek voor een onderzoek van internationaal type Door de Instantie voor Internationaal Onderzoek USA) aan het verzoek voor een onderzoek van internationaal type toegekend nr. SN 32247 NL I. CLASSIFICATIE VAN HET ONDERWERP (bij toepassing van verschillende classificaties,alle dassificatiesymbolen opgeven) Volgent de Internationale classificatie (IPC) Int. Cl.6: C 07 K 1/08, C 07 K 1/10, C 07 C 231/02, C 07 D 499/08, C 07 D 499/10 II. ONDERZOCHTE GEBIEDEN VAN DE TECHNIEK Onderzochte minimum documentatie Clauificatieiytteem Clauifieatiesymüolen In. Cl.6 C 07 K, C 07 C, C 07 D Onderzoen te andere documentatie dan de minimum documentatie voor zover dergelijka documenten in de onderzochte geeieden zijn opgenomen I i GEEN ONDERZOEK MOGELIJK VOOR BEPAALDE CONCLUSIES (opmerkingen op aanvullingsblad) IV· I 1 GEBREK AAN EENHEID VAN UITVINDING (opmerkingen oo aanvullingsblad) Éorm PCT/ISA/rOKaJ 07.1979 ✓ —