GR1009985B - Μεθοδος κατασκευης συναρμολογουμενων επιφανειων κελυφους φερετρου με χυτευση και συμπιεση ξυλοπολτου, επιφανειες κατασκευασμενες με τη μεθοδο αυτη και ενα κελυφος με τετοιες επιφανειες. - Google Patents

Abstract

Η εφεύρεση αναφέρεται σε "Μία μέθοδο κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού, σε επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή και σε ένα κέλυφος συναρμολογούμενο με τέτοιες επιφάνειες". Η μέθοδος συνίσταται στο ότι κάθε μία από τις πλευρικές επιφάνειες και τις επιφάνειες του άνω μέρους (ουρανού) και κάτω μέρους (πυθμένα) του κελύφους, κατασκευάζονται με ξυλοπολτό (5), ο οποίος χυτεύεται σε διμερή καλούπια (3), (4) των οποίων οι επιφάνειες (3.3) και (4.3) είναι ίδιες με το "αρνητικό ανάγλυφο" των όψεων (7.8) και (7.9) των επιφανειών και συμπιέζεται μέχρι η συμπιεσμένη επιφάνεια (6) να αποκτήσει το επιθυμητό πάχος, μορφή και φυσικά χαρακτηριστικά. Με την εφεύρεση επιτυγχάνεται στιβαρή κατασκευή φέρετρου με ανθεκτικές καλαίσθητες ανάγλυφες επιφάνειες και μικρό κόστος παραγωγής.

Description

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

«ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ ΚΕΛΥΦΟΥΣ

ΦΕΡΕΤΡΟΥ ΜΕ ΧΥΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΞΥΛΟΠΟΛΤΟΥ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΕΛΥΦΟΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ

ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ»

Η εφεύρεση αναφέρεται σε «Μία μέθοδο κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού, σε επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή και σε ένα κέλυφος συναρμολογούμενο με τέτοιες επιφάνειες». Ολόκληρο το κέλυφος ενός φέρετρου, το οποίο αποτελείται απο από δύο μέρη, δηλαδή το σώμα και το κάλυμμα, σχηματίζεται από τις επιφάνειες του σώματος που είναι, ο πυθμένας, οι πλευρικές επιφάνειες, οι αντηρίδες και τα πόδια, και τις επιφάνειες του καλύμματος που είναι, το άνω μέρος (ουρανός), και οι πλευρικές επιφάνειες. Η μέθοδος συνίσταται στο οτι κάθε μία από τις προαναφερόμενες επιφάνειες με τις οποίες συναρμολογείται και σχηματίζεται το κέλυφος ενός φέρετρου, κατασκευάζονται με ξυλοπολτό ο οποίος χυτεύεται σε διμερή καλούπια των οποίων το ένα μέρος έχει ανάγλυφη επιφάνεια ίδια με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εξωτερικής όψης της αντίστοιχης επιφάνειας και το άλλο μέρος του διμερούς καλουπιού, έχει ανάγλυφη επιφάνεια ίδια με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εσωτερικής όψης της αντίστοιχης επιφάνειας. Ο ξυλοπολτός μετά τη χύτευση συμπιέζεται ανάμεσα στα δύο μέρη του καλουπιού έως το επιθυμητό πάχος και μέχρι η συμπιεσμένη επιφάνεια να αποκτήσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά σκληρότητας, αντοχής, ακαμψίας, κλπ, οπότε τα δύο μέρη του καλουπιού απομακρύνονται και η επιφάνεια αφαιρείται διαμορφωμένη έτοιμη για χρήση. Με τη μέθοδο αυτή κατασκευάζονται όλες οι επιφάνειες του κελύφους οι οποίες με μικρή πρόσθετη επεξεργασία, συναρμολογούνται και σχηματίζουν το κέλυφος του φέρετρου.

Σήμερα κατασκευάζονται φέρετρα από μεγάλη ποικιλία υλικών και σχεδίων, από ξύλο ή μέταλλο, όπως κατασκευές με σκελετό ξύλινο και επιφάνειες από φύλλα ξύλου (καπλαμά), ή μοριοσανίδα μέσης πυκνότητας (MDF), κυψελωτό πεπιεσμένο χαρτί, κλπ. Σε όλες τις περιπτώσεις τα τοιχώματα του κελύφους διαμορφώνονται με συναρμολόγηση ειδικών τεμαχίων με επίπεδες κυρίως ή και κυρτές επιφάνειες, που συνδέονται μεταξύ τους σταθερά με συγκολλήσεις, υλώσεις, κλπ. Στις κατασκευές αυτές με ανάλογο τρόπο προσαρτώνται διάφορα διακοσμητικά στοιχεία ή σύμβολα στις εξωτερικές επιφάνειες ή πρόσθετα ειδικά τεμάχια για εσωτερικές ενισχύσεις προκειμένου να επιτευχθεί η απαραίτητη αντοχή και στιβαρότητα του κελύφους.

Στις περισσότερες περιπτώσεις τα φέρετρα είναι τυποποιημένα βιομηχανικής κατασκευής, και σε ένα μικρό ποσοστό κατασκευάζονται φέρετρα ειδικής κατασκευής, χειροποίητα, με ειδικές διακοσμίσεις σκαλιστές, κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές της μαζικής παραγωγής και βιομηχανικής κατασκευής φερέτρων, τα κελύφη σχηματίζονται από επιφάνειες που έχουν σχεδόν ίδιες διαστάσεις και βασική μορφή και διαφοροποιούνται κυρίως στη διαμόρφωση των εξωτερικών όψεων και των πρόσθετων εξαρτημάτων που προσαρμόζονται σ' αυτές. Ειδικότερα σε κάθε κέλυφος, το οποίο αποτελείται απο δύο μέρη, δηλαδή το σώμα και το κάλυμμα, διακρίνουμε: τις επιφάνειες του σώματος που είναι, ο πυθμένας, η εμπρός πλευρά (κεφαλή), η πίσω πλευρά (πόδια), η εμπρός δεξιά πλευρά, η πίσω δεξιά πλευρά, η εμπρός αριστερή πλευρά, η πίσω αριστερή πλευρά, οι αντηρίδες ενίσχυσης και τα πόδια, και τις επιφάνειες του καλύμματος που είναι, το άνω μέρος (ουρανός), η εμπρός πλευρά (κεφαλή), η πίσω πλευρά (πόδια), η εμπρός δεξιά πλευρά, η πίσω δεξιά πλευρά, η εμπρός αριστερή πλευρά και η πίσω αριστερή πλευρά. Για την κατασκευή αυτών των επιφανειών, ως κύριο υλικό χρησιμοποιούνται συνήθως πλάκες ινοσανίδων μέσης πυκνότητας (MDF), τυποποιημένων διαστάσεων και χαρακτηριστικών, του εμπορίου, οι οποίες κόβονται στις διαστάσεις της κάθε επιφάνειας. Στην εξωτερική όψη αυτών των επιφανειών γίνεται η απαραίτητη κατεργασία για τη διαμόρφωση της επιθυμητής μορφής. Η μεθοδολογία και οι βασικές εργασίες που περιλαμβάνει η κατεργασία διαμόρφωσης των επιφανειών, για όλες σχεδόν τις περιπτώσεις είναι ίδιες και συνίσταται στα εξής: για τη διαμόρφωση των πλευρικών επιφανειών κόβονται τα φύλλα του MDF στο επιθυμητό πλάτος, συνήθως 30 - 35 - 40 cm. Η μία όψη αυτών των τεμαχίων, διαμορφώνεται με μηχανική κατεργασία (φρεζάρισμα, λείανση, κλπ), και "σκαλίζεται" ώστε να διαμορωθεί η επιθυμητή ανάγλυφη μορφή. Για τις περιπτώσεις που απαιτείται να σχηματιστεί εξωτερική όψη με μεγάλες καμπυλότητες, όπου δεν επαρκεί το πάχος της πλάκας του MDF, η διαμόρφωση γίνεται με την προσαρμογή πρόσθετων στοιχείων από ξύλο ή λεπτή πλάκα MDF η οποία καμπυλώνεται και προσαρμόζεται με ειδικά στηρίγματα και κόλλα. Στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών, του κελύφους προσαρμόζονται ειδικά διαμορφωμένες "κορνίζες" που κατασκευάζονται επίσης από πλάκες MDF, που κόβονται σε στενές λουρίδες. Κάθε λουρίδα διαμορφώνεται με μηχανική κατεργασία στην επιθυμητή μορφή, με στογγύλεμα των άκρων, σκαλίσματα, κλπ, και στερεώνονται στην πλευρική επιφάνεια με κόλλα και κάρφωμα. Ακολουθούν εργασίες στοκαρίσματος και λείανσης, που γίνονται κυρίως με το χέρι, επαναλαμβανόμενες μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και η επιφάνεια να είναι έτοιμη για βάψιμο. Μετά τη διαμόρφωση της εξωτερικής όψης, κόβονται οι επιφάνειες στις ακριβείς διαστάσεις των πλευρικών επιφανειών του κελύφους με τις κατάλληλες γωνίες κοπής (φάλτσα) για τη βέλτιστη δυνατή συναρμογή των ενώσεων. Ανάλογα διαμορφώνονται και οι άλλες επιφάνειες του κελύφους. Στην εξωτερική όψη στο επάνω μέρος του καλύμματος (ουρανός), προσαρμόζονται ανάγλυφες παραστάσεις, όπως το σχήμα του σταυρού, με τον ίδιο τρόπο όπως και οι κορνίζες. Οι τελικές εξωτερικές επιφάνειες του κελύφους διαμορφώνεται με κατάλληλη επεξεργασία, όπως στοκάρισμα των αρμών, λείανση και χρωματισμό.

Εκτός από τον παραπάνω τρόπο υπάρχουν περιορισμένης έκτασης περιπτώσεις κατασκευής φέρετρων με τη διαδικασία έκχυσης (injection) κυρίως σύνθετων υλικών, σε ειδικά καλούπια «κλειστού τύπου» για τη διαμόρφωση ενιαίου σώματος ή καλύμματος ή επιμέρους επιφανειών και εξαρτημάτων, στην τελική τους μορφή. Επίσης έχουν γίνει προσπάθειες για διαμόρφωση ενιαίου καλύμματος και ενιαίου σώματος κελύφους με ξυλοπολτό υπό πίεση, για την κατασκευή φέρετρου με επιφάνειες χωρίς ενώσεις.

Μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα και μειονεκτήματα που παρουσιάζουν τα φέρετρα που κατασκευάζονται με τις μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες μεθόδους και τρόπους, είναι τα εξής :

- Έχουν μεγάλο κόστος εργατικών, δεδομένου ότι απαιτούνται πολλές εργατοώρες τόσο ανειδίκευτου όσο και εξειδικευμένου εργατοτεχνικού τεχνικού προσωπικού.

- Έχουν αυξημένο κόστος υλικών - πρώτων υλών, όπως η ξυλεία, οι πλάκες MDF, και τα υλικά φινιρίσματος, για τη διαμόρφωση των εξωτερικών επιφανειών και την κάλυψη των ενώσεων. Απαιτούνται υλικά στοκαρίσματος, ασταρώματος, αρκετές στρώσεις χρώματος, κλπ, ή εναλλακτικά ειδικές επενδύσεις με λεπτά φύλλα ειδικής ξυλείας (καπλαμαρισμένες επιφάνειες).

- Οι πολλές και δύσκολες ενώσεις ίδιων ή και διαφορετικών υλικών απαιτούν ιδιαίτερες τεχνικές και σύνθετες ενισχύσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η απαραίτητη αντοχή του κελύφους.

- Είναι ευπαθή στη μεταφορά λόγω των πολλών τεμαχίων και εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση του κελύφους, ιδιαίτερα σε κατασκευές με απαιτήσεις ανάγλυφων και καμπύλων επιφανειών.

- Για την κατασκευή τυποποιημένων φερέτρων βιομηχανικής κατασκευής, απαιτούνται σύνθετες μηχανολογικές εγκαταστάσεις με σημαντικό αριθμό εξειδικευμένου εργατοτεχνικού προσωπικού, για τις μηχανουργικές εργασίες, γεγονός που αυξάνει το κόστος κατασκευής.

- Με το σκάλισμα των επιφανειών του MDF για τη δημιουργία ανάγλυφων σχεδίων και καμπύλων επιφανειών, μειώνεται το πάχος τοπικά με αποτέλεσμα τη μείωση της ακαμψίας των επιφανειών, την εμφάνιση στρεβλώσεων που δημιουργούν προβλήματα στην εφαρμογή (κλείσιμο) του καλύμματος στο σώμα του κελύφους. Επίσης «αλλοιώνεται» η υφή της επιφάνειας και απαιτούνται ιδιαίτερες εργασίες εξομάλυνσης και λείανσης, με επαναλαμβανόμενες στρώσεις στόκου ή άλλων παρεμφερών υλικών, έως ότου η επιφάνεια να είναι έτοιμη για χρωματισμό.

- Για τη δημιουργία του ανάγλυφου της εξωτερικής όψης των επιφανειών, απαιτείται οι πλάκες του MDF να έχουν μεγάλο πάχος, με αποτέλεσμα αύξηση του βάρους και του κόστους του υλικού.

- Με τη διαδικασία της μηχανική κατεργασίας για τη διαμόρφωση της εξωτερικής όψης, έχουμε φθορά του υλικού, επιβαρύνοντας επίσης το κόστος των υλικών.

- Η σύνθεση και τα χαρακτηριστικά των πλακών του MDF είναι συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τυποποίηση των κατασκευών του εμπορίου. Έτσι σε συνδυασμό και με τις σχετικά περιορισμένες δυνατότητες διαμόρφωσης του ανάγλυφου στις επιφάνειες με μηχανική κατεργασία, η ποικιλία των μορφών και σχεδίων που παράγονται σε μαζική παραγωγή είναι περιορισμένη.

- Η κατασκευή των δύο μερών του κελύφους, δηλαδή του σώματος και του καλύμματος, ως μία επιφάνεια χωρίς ενώσεις με χύτευση ξυλοπολτού υπό πίεση, παρουσιάζει σημαντικές τεχνικές δυσκολίες και πολυπλοκότητα στην κατασκευή και λειτουργία σύνθετων καλουπιών, με υψηλό κόστος κατασκευής και αντίστοιχες δυσκολίες στη διεργασία σταθεροποίησης των φυσικών χαρακτηριστικών του ξυλοπολτού της επιφάνειας, που είναι περισσότερα έντονες όταν έχουμε επιφάνειες κελύφους μικρού πάχους. Πέραν αυτών είναι πολύ δύσκολη και δαπανηρή η μεταφορά και η αποθήκευση του κελύφους, στη μορφή αυτή, ενώ δεν είναι εύκολο να γίνει ένα μέρος της διαμόρφωσής του σε άλλο χώρο εκτός της μονάδας και της γραμμής παραγωγής.

Η εφεύρεση έχει στόχο να επιτύχει την άρση των προαναφερόμενων προβλημάτων και μειονεκτημάτων.

Η «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» συνίσταται στο ότι οι κάθε μία από τις επιφάνειες με τις οποίες συναρμολογείται και σχηματίζεται το κέλυφος ενός φέρετρου, κατασκευάζονται με ξυλοπολτό ο οποίος χυτεύεται και συμπιέζεται σε διμερή καλούπια, των οποίων το ένα μέρος είναι σταθερό και το άλλο κινητό. Κατάλληλη ποσότητα ξυλοπολτού, χύνεται στο σταθερό μέρος του διμερούς καλουπιού, το οποίο είναι προσαρμοσμένο σε κατάλληλη υποδοχή (μήτρα) και έχει ανάγλυφη επιφάνεια ίδιας μορφής και διαστάσεων (πλάτος X μήκος) με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εξωτερικής όψης της αντίστοιχης επιφάνειας του κελύφους που θέλουμε να κατασκευάσουμε. Με το κινητό μέρος του διμερούς καλουπιού, το οποίο είναι επίσης προσαρμοσμένο σε αντίστοιχη μήτρα και έχει ανάγλυφη επιφάνεια ίδιας μορφής και διαστάσεων (πλάτος X μήκος) με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εσωτερικής όψης της αντίστοιχης επιφάνειας, ο ξυλοπολτός συμπιέζεται έως το επιθυμητό πάχος και για συγκεκριμένο χρόνο, μέχρι η συμπιεσμένη επιφάνεια να αποκτήσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά σκληρότητας, αντοχής, ακαμψίας, κλπ, οπότε το κινητό μέρος απομακρύνεται και η επιφάνεια του κελύφους αφαιρείται από το σταθερό μέρος διαμορφωμένη έτοιμη για χρήση. Ο ξυλοπολτός παράγεται κυρίως από θρυμματισμό και κονιοποίηση παραπροϊόντων ξυλείας όπως κλαδιά από το κλάδεμα δένδρων ή υποπροϊόντα ξυλουργείων, καθώς και από ανακυκλώσιμα υλικά όπως υλικά συσκευασίας, παλέτες, ξύλινα έπιπλα, ξύλινα κουφώματα, κλπ. Η υφή στις όψεις (εξωτερική και εσωτερική) της κάθε επιφάνειας διαμορφώνεται ανάλογα με τις απαιτήσεις, λεία ή τραχιά επιλέγοντας την ανάλογη κοκκομετρική σύσταση του ξυλοπολτού. Με λεπτή κονιοποίηση επιτυγχάνεται λεία υφή των όψεων. Μπορούμε να κατασκευάσουμε κάθε επιφάνεια, με διαφορετική υφή στην εξωτερική από την εσωτερική όψη, εάν στο σταθερό μέρος του καλουπιού χυτεύσουμε πρώτα μία ποσότητα λεπτόκοκκου ξυλοπολτού μέχρι να δημιουργηθεί μία στρώση στο επιθυμητό πάχος και στη συνέχεια συμπληρώνουμε την υπόλοιπη απαιτούμενη ποσότητα με χονδρόκοκκο ξυλοπολτό. Μετά τη συμπίεση θα έχουμε μία επιφάνεια με τραχεία εσωτερική όψη και με λεία εξωτερική όψη σε βαθμό που να είναι έτοιμη για τελικό λουστράρισμα και βαφή, χωρίς άλλη κατεργασία και με ελάχιστα υλικά φινιρίσματος. Με χρήση χρωματισμένου λεπτόκοκκου ξυλοπολτού η εξωτερική όψη της επιφάνειας είναι έτοιμη χρωματισμένη, χωρίς να απαιτούνται πρόσθετα υλικά και εργασίες χρωματισμού. Εάν πριν τη χύτευση του ξυλοπολτού, προσαρμοστεί στο σταθερό μέρος του καλουπιού και σε όλη την ανάγλυφη επιφάνεια, ένα λεπτό φύλλο από εύκαμπτο και εύπλαστο υλικό με την επιθυμητή όψη (όπως ένα φύλλο χαρτιού με παραστάσεις, χρώματα, κλπ), τότε η εξωτερική όψη της επιφάνειας θα είναι έτοιμη με την επιθυμητή επικάλυψη.

Με κατάλληλη διαμόρφωση των ανάγλυφων επιφανειών τα καλούπια χύτευσης, διαμορφώνονται στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών, εξωτερικά καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) και εσωτερικά κατάλληλες "πατούρες" για την προσαρμογή αντίστοιχα του καλύμματος (στο επάνω μέρος) και του πυθμένα (στο κάτω μέρος). Επίσης στο κάτω μέρος της εσωτερικής όψης διαμορφώνονται κάθετες υποδοχές μικρού ύψους, για την προσαρμογή αντηρίδων ενίσχυσης του κελύφους. Όταν οι πλευρικές επιφάνειες έχουν ίδια μορφή και ίδια διατομή (ύψος X πλάτος), τότε η επιφάνεια που κατασκευάζεται με τη χύτευση έχει μήκος ίσο ή λίγο μεγαλύτερο από το συνολικό μήκος των επί μέρους επιφανειών, από την οποία κόβονται στις τελικές ακριβείς διαστάσεις με τομές υπό γωνία (φαλτσοτομές) κάθε μία από τις πλευρικές επιφάνειες. Εναλλακτικά και ιδιαίτερα όταν απαιτείται διαφορετική μορφή διατομής ή εξωτερικής όψης, η επιφάνεια που κατασκευάζεται με τη χύτευση έχει το απαιτούμενο ακριβώς μήκος για την κάθε πλευρά του σώματος, δηλαδή για την εμπρός πλευρά (κεφαλή), για την πίσω πλευρά (πόδια), για τις εμπρός και πίσω δεξιά πλευρές και για τις εμπρός και πίσω αριστερά πλευρές, με διαμορφωμένα τα άκρα τους με τις κατάλληλες κλίσεις (φάλτσα) για τη συναρμογή των ακμών τους. Η συναρμογή των επιφανειών για τη διαμόρφωση του κελύφους σταθεροποιείται με χρήση κατάλληλης συγκολλητικής ουσίας (κόλλας) στα σημεία των επαφών όπως είναι οι υποδοχές (πατούρες) και οι ακμές των πλευρικών επιφανειών. Αν απαιτηθεί, ανάλογα με το μέγεθος, μορφή και διαστάσεις των επιφανειών, ενισχύεται η συναρμογή τους σε περιορισμένα σημεία τοπικά με υλώσεις, μεταλλικές διχάλες, κλπ. Για ενίσχυση της συναρμογής στις ακμές των πλευρικών επιφανειών διαμορφώνεται μετά τη χύτευση σφηνοειδής εγκοπή μικρού βάθους, σε κάθε άκρο στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας του σώματος και στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας του καλύμματος. Σε κάθε ζεύγος ατικριστών σφηνοειδών εγκοπών στις ενώσεις, ενσφηνώνεται σφηνοειδής σύνδεσμος αντίστοιχης διατομής και διαστάσεων, με τον οποίο επιτυγχάνετα σύσφιξη των δύο επιφανειών και ενίσχυση της συναρμογής τους.

Με την κατασκευή των επιφανειών του κελύφους φέρετρου όπως περιγράφεται παραπάνω, η διαμόρφωσή τους είναι τέτοια ώστε με πολύ λίγες εργασίες μηχανικής κατεργασίας, συναρμολογούνται εύκολα και με σημαντικά μικρό κόστος για το σχηματισμό του κελύφους φέρετρου.

Οι «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή» για τη συναρμολόγηση του κελύφους φέρετρου, είναι οι επιφάνειες του σώματος και οι επιφάνειες του καλύμματος του κελύφους.

Οι επιφάνειες του σώματος του κελύφους κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή, είναι οι εξής:

1. Η επιφάνεια του πυθμένα, η οποία είναι επίπεδη με πάχος που κυμαίνεται από 10 mm έως 20 mm, με έξι (6) ή τέσσερες (4) ακμές, διαστάσεων ανάλογων με το επιθυμητό σχήμα και μέγεθος του κελύφους. Για ενίσχυση της ακαμψίας της επιφάνειας και ανάλογα με το πάχος και τις διαστάσεις διαμορφώνονται κατά τη χύτευση διαμήκεις ή εγκάρσιες "ενισχύσεις" ως επιμήκεις προεξοχές με μεγαλύτερο πάχος.

2. Οι επιφάνειες για τις πλευρές του σώματος, οι οποίες είναι έξι (6) ή τέσσαρες (4) κατ' αντιστοιχία με τις ακμές του πυθμένα, έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική και στην εσωτερική όψη τους, έτσι ώστε το πάχος τους να είναι σταθερό ανεξάρτητα από τη μορφή και το σχήμα της εξωτερικής όψης. Στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών είναι διαμορφωμένες στην εξωτερική όψη καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) και στην εσωτερική όψη κατάλληλες "πατούρες" για την προσαρμογή αντίστοιχα του καλύμματος (στο επάνω μέρος) και του πυθμένα (στο κάτω μέρος). Στο κάτω μέρος της εσωτερικής όψης διαμορφώνονται κάθετες υποδοχές μικρού ύψους, για την προσαρμογή αντηρίδων ενίσχυσης του κελύφους. Σε κάθε άκρο στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας του σώματος υπάρχει σφηνοειδής εγκοπή μικρού βάθους, όταν απαιτείται ενίσχυση της συναρμογής.

3. Οι επιφάνειες για τις αντηρίδες ενίσχυσης του σώματος του κελύφους, οι οποίες είναι επίπεδες με ίδια διατομή (πάχος X ύψος) και μήκη ανάλογα με τις διαστάσεις του κελύφους. Τα άκρα τους είναι διαμορφωμένα ώστε να προσαρμόζονται σε υποδοχές με αντίστοιχη διατομή στο κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών.

4. Επιφάνειες για τα πόδια στήριξης του κελύφους, οι οποίες είναι επίπεδες, μικρών διαστάσεων, πάχους από 2 έως 4 cm, έχουν σχήμα γωνίας με άνοιγμα ίδιο με το άνοιγμα των τεσσάρων ακραίων γωνιών της επιφάνειας του πυθμένα και οι εξωτερικές τους ακμές είναι επίπεδες ή καμπύλες.

Οι επιφάνειες του καλύμματος του κελύφους κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή, είναι οι εξής:

1. Η επιφάνεια του άνω μέρους (ουρανός) , η οποία είναι επίπεδη ή καμπύλη με σταθερό πάχος που κυμαίνεται από 10 έως 20 mm, στην εξωτερική όψη της οποίας υπάρχουν διαμορφωμένες με τη χύτευση ανάγλυφες παραστάσεις όπως το σχήμα του Σταυρού.

2. Οι επιφάνειες για τις πλευρές του καλύμματος οι οποίες είναι έξι (6) ή τέσσερες (4) κατ' αντιστοιχία με τις ακμές του άνω μέρους. Έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική και στην εσωτερική όψη τους, έτσι ώστε το πάχος τους να είναι σταθερό ανεξάρτητα από τη μορφή και το σχήμα της εξωτερικής όψης. Στο επάνω και κάτω μέρος τους διαμορφώνονται εξωτερικά καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) και εσωτερικά κατάλληλες "πατούρες" για την προσαρμογή αντίστοιχα του ουρανού (στο επάνω μέρος) και του σώματος (στο κάτω μέρος). Σε κάθε άκρο στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας του καλύμματος υπάρχει σφηνοειδής εγκοπή μικρού βάθους, όταν απαιτείται ενίσχυση της συναρμογής.

«Ένα κέλυφος κατασκευασμένο με τέτοιες επιφάνειες» αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα και το κάλυμμα. Οι επιφάνειες του σώματος είναι: ο πυθμένας, η εμπρός πλευρά, η πίσω πλευρά, η εμπρός δεξιά πλευρά, η πίσω δεξιά πλευρά, η εμπρός αριστερή πλευρά, η πίσω αριστερή πλευρά, οι αντηρίδες ενίσχυσης και τα πόδια στήριξης. Οι επιφάνειες του καλύμματος είναι: το άνω μέρος (ουρανός), η εμπρός πλευρά, η πίσω πλευρά, η εμπρός δεξιά πλευρά, η πίσω δεξιά πλευρά, η εμπρός αριστερή πλευρά και η πίσω αριστερή πλευρά. Με τη συναρμολόγηση των ανωτέρω επιφανειών, κατασκευάζεται κέλυφος φέρετρου σε οποιοδήποτε μέγεθος με τις ανάλογες διαστάσες των επιφανειών, σε οποιοδήποτε σχήμα ή μορφή και με οποιαδήποτε διαμόρφωση ανάγλυφων και χρωματικών παραστάσεων της εξωτερικής όψης.

Η εφεύρεση , επιτυγχάνοντας παράλληλα την άρση των προαναφερόμενων μειονεκτημάτων, παρουσιάζει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα.

- Κατασκευάζονται επιφάνειες κελύφους με διατομές σταθερού πάχους, χωρίς να απαιτούνται πρόσθετες εργασίες μηχανικής κατεργασίας για τη διαμόρφωση καμπυλώσεων ή ανάγλυφων σχημάτων ή παραστάσεων στην εξωτερική όψη, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνονετα μεγάλη αντοχή και ακαμψία και να αποφεύγονται προβλήματα στρεβλώσεων απο επιφανειακή μηχανική κατεργασία.

- Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξυλοπολτός που παράγεται από πρωτογενείς φθηνές πρώτες ύλες, όπως είναι τα θρυμματισμένα και κονιοποιημένα υποπροϊόντα και παράγωγα ξυλείας, ανακυκλώσιμα υλικά ξύλου όπως υλικά συσκευασίας, παλέττες, παλαια κατεστραμένα έπιπλα, κλπ, μειώνοντας σημαντικά το κόστος κατασκευής και συμβάλλοντας παράλληλα στην προστασία του περιβάλλοντος με την ανακύκλωση άχρηστων υλικών.

- Η όλη παραγωγική διαδικασία είναι απλή, με τυποποιημένη κατασκευή των επιφανειών σε μικρού κόστους κατασκευής και λειτουργίας βιομηχανική γραμμή παραγωγής, με μικρό αριθμό εργατοτεχνικό προσωπικό χωρίς ιδιαίτερη εξειδίκευση, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται περαιτέρω μείωση του κόστους παραγωγής με παράλληλη σημαντική βελτίωση των τεχνικών χαρακτηριστικών και της ποιότητας.

- Υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής χωρίς περιορισμούς τεχνικής επεξεργασίας και κόστους, οποιοσδήποτε μορφής εξωτερικής όψης, με αποτέλεσμα να είναι εύλολη η παραγωγή επιφανειών με μεγάλη ποικιλία σχεδίων και ανάγλυφων παραστάσεων.

- Η συναρμολόγηση των επιφανειών για το σχημετισμό του κελύφους, μπορεί να γίνει εύκολα, σε οποιαδήποτε μονάδα συναρμολόγησης και σε οποιοδήποτε μέρος εκτός της μονάδας παραγωγής τους, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται μεγάλη ευελιξία προμήθειας, μείωση του κόστους μεταφοράς και αποθήκευσης υλικών και προϊόντων, αύξηση του ανταγωνισμού και ως συνέπεια μείωση της τιμής πώλησης των έτοιμων προϊόντων ενώ παράλληλα ενισχύονται μικρές τοπικές κοινωνίες με τη διάχυση και μεταφορά τεχνογνωσίας.

- Ο ξυλοπολτός παρασκευάζεται με συγκεκριμμένα υλικά, επιλεγμένα για τη συγκεκριμένη χρήση, με μικρό κόστος και βέλτιστη "συμπεριφορά" για τη χρήση αυτή, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται μία κατασκευή επιφανειών και ολόκληρου του κελύφους με τα ακριβώς απαιτούμενα χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την εκάστοτε ισύουσα νομοθεσία, εθιμοτυπίες και κατά συνέπεια να επιτυγχάνεται η βέλτιστη κατασκευή του κελύφους με μικρότερο κόστος.

- Υπάρχει η δυνατότητα στην ίδια επιφάνεια να έχουμε διαφορετική υφή και καλύτερη εξωτερική όψη, σχηματισμένη με λεπτόκοκκο ξυλοπολτό στην πρώτη στρώση της χύτευσης, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται οικονομία υλικού και βέλτιστη μορφή της εξωτερικής όψης (λεία έτοιμη για βάψιμο ή έτοιμη χρωματισμένη) με σημαντικά μειωμένο κόστος υλικών και εργασιών φινιρίσματος.

- Είναι εύκολη και με ελάχιστο κόστος η προσθήκη "επενδύσεων" στην εξωτερική όψη, με φύλλα από εύπλαστο υλικό όπως το χαρτί ή άλλων εξαρτημάτων, κατά τη διαδικασία της χύτευσης,

Η εφεύρεση που αναφέρεται σε «Μέθοδο κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού, σε επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή και σε ένα κέλυφος συναρμολογούμενο με τέτοιες επιφάνειες» όπως περιγράφεται ανωτέρω, απεικονίζεται στα σχέδια, η σύντομη δε περιγραφή αυτών αποτελεί μία υλοποίηση της εφεύρεσης υπό μορφή παραδείγματος χωρίς να αποτελεί περιορισμό της όπου: - Στο Σχέδιο 1 απεικονίζεται μία όψη του σώματος του κελύφους

- Στο Σχέδιο 2 απεικονίζεται μία όψη του καλύμματος του κελύφους.

- Στο Σχέδιο 3 απεικονίζεται μία κατά μήκος τομή του κελύφους.

- Στο Σχέδιο 4 απεικονίζεται μία εγκάρσια τομή του κελύφους.

- Στο Σχέδιο 5 απεικονίζεται μια τομή πλευρικών επιφανειών με λεπτομέρειες διαμόρφωσης υποδοχών στα άκρα.

- Στο Σχέδιο 6 απεικονίζεται μια τομή του διμερούς καλουπιού .

- Στο Σχέδιο 7 απεικονίζεται μια τομή του διμερούς καλουπιού με ξυλοπολτό πρίν τη συμπίεση.

- Στο Σχέδιο 8 απεικονίζεται μια τομή του διμερούς καλουπιού με ξυλοπολτό μετά τη συμπίεση .

- Στο Σχέδιο 9 απεικονίζεται μια τομή του διμερούς καλουπιού με ξυλοπολτό δύο στρώσεων πρίν τη συμπίεση .

- Στο Σχέδιο 10 απεικονίζεται μια τομή του διμερούς καλουπιού με ξυλοπολτό δύο στρώσεων μετά τη συμπίεση .

- Στο Σχέδιο 11 απεικονίζεται μία όψη/τομή σφηνοειδούς εγκοπής με σφηνοειδή σύνδεσμο ενίσχυσης της συναρμογής στο άνω άκρο των πλευρικών επιφανειών.

- Στο Σχέδιο 12 απεικονίζεται μία όψη επιφάνειας ποδιού του κελύφους.

Η «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού, οι επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή και ένα κέλυφος συναρμολογούμενο με τέτοιες επιφάνειες» όπως περιγράφηκε πιο πάνω και απεικονίζεται στα σχέδια 1 έως 12 αναφέρεται στις επιφάνειες από τις οποίες συναρμολογείται και κατασκευάζεται το κέλυφος φέρετρου, το οποίο αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα (1) και το κάλυμμα (2). Οι επιφάνειες του σώματος (1) είναι: ο πυθμένας (1.1), η εμπρός πλευρά (1.2), η πίσω πλευρά (1.3), η εμπρός δεξιά πλευρά (1.4), η πίσω δεξιά πλευρά (1.5), η εμπρός αριστερή πλευρά (1.6), η πίσω αριστερή πλευρά (1.7), οι αντηρίδες ενίσχυσης (1.8) και τα πόδια στήριξης (1.9). Οι επιφάνειες του καλύμματος (2) είναι: το άνω μέρος (ουρανός) (2.1), η εμπρός πλευρά (2.2), η πίσω πλευρά (2.3), η εμπρός δεξιά πλευρά (2.4), η πίσω δεξιά πλευρά (2.5), η εμπρός αριστερή πλευρά (2.6) και η πίσω αριστερή πλευρά (2.7).

Η «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» συνίσταται στο ότι οι κάθε μία από τις ανωτέρω επιφάνειες, κατασκευάζεται με ξυλοπολτό (5) ο οποίος χυτεύεται και συμπιέζεται σε διμερή καλούπια, των οποίων το ένα μέρος είναι σταθερό (3) και το άλλο κινητό (4). Κατάλληλη ποσότητα ξυλοπολτού (5), χύνεται στο σταθερό μέρος (3) του διμερούς καλουπιού (3.1), το οποίο είναι προσαρμοσμένο σε κατάλληλη υποδοχή (μήτρα) (3.2) και έχει ανάγλυφη επιφάνεια (3.3) ίδιας μορφής και διαστάσεων (πλάτος X μήκος) με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εξωτερικής όψης (7.8) της αντίστοιχης επιφάνειας (7) του κελύφους που θέλουμε να κατασκευάσουμε. Με το κινητό μέρος (4) του διμερούς καλουπιού (4.1), το οποίο είναι επίσης προσαρμοσμένο σε αντίστοιχη μήτρα (4.2) και έχει ανάγλυφη επιφάνεια (4.3) ίδιας μορφής και διαστάσεων (πλάτος X μήκος) με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εσωτερικής όψης (7.9) της αντίστοιχης επιφάνειας (7), η μάζα του ξυλοπολτού (5) συμπιέζεται έως το επιθυμητό πάχος και για συγκεκριμένο χρόνο, μέχρι η συμπιεσμένη επιφάνεια (6) να αποκτήσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά σκληρότητας, αντοχής, ακαμψίας, κλπ, οπότε το κινητό μέρος (4) απομακρύνεται και η επιφάνεια (7) του κελύφους αφαιρείται από το σταθερό μέρος διαμορφωμένη έτοιμη για χρήση. Για να κατασκευάσουμε κάθε επιφάνεια (7), με διαφορετική υφή στην εξωτερική όψη (7.8) από την εσωτερική όψη (7.9), χυτεύεται στο σταθερό μέρος (3) του καλουπιού (3.1) πρώτα μία ποσότητα λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) μέχρι να δημιουργηθεί μία στρώση στο επιθυμητό πάχος και στη συνέχεια συμπληρώνουμε την υπόλοιπη απαιτούμενη ποσότητα με χονδρόκοκκο ξυλοπολτό (5.2). Μετά τη συμπίεση θα έχουμε μία επιφάνεια (6) δύο στρώσεων, την εξωτερική στρώση (6.1) με λεπτόκοκκο ξυλοπολτό (5.1) και την εσωτερική στρώση (6.2) με χονδρόκοκκο ξυλοπολτό (5.2). Η αντίστοιχη τελική επιφάνεια (7) που σχηματίζεται θα έχει λεία υφή στην εξωτερική όψη (7.8) και τραχειά υφή στην εσωτερική της όψη (7.9). Με χρήση χρωματισμένου λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) η εξωτερική όψη (7.8) της επιφάνειας (7) είναι έτοιμη χρωματισμένη. Εάν πριν τη χύτευση του ξυλοπολτού (5), προσαρμοστεί στο σταθερό μέρος του καλουπιού (3.1) και σε όλη την ανάγλυφη επιφάνεια (3.3), ένα λεπτό φύλλο από εύκαμπτο και εύπλαστο υλικό με την επιθυμητή όψη (όπως ένα φύλλο χαρτιού με παραστάσεις, χρώματα, κλπ), τότε η εξωτερική όψη (7.8) της επιφάνειας (7) θα είναι έτοιμη με την επιθυμητή επικάλυψη.

Με κατάλληλη διαμόρφωση των ανάγλυφων επιφανειών (3.3) και (4.3) στα καλούπια χύτευσης (3.1) και (4.1), διαμορφώνονται στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών (7) του σώματος (1) και του καλύμματος (2), εξωτερικά καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) (7.1) και εσωτερικά κατάλληλες εσοχές (πατούρες). Στις πλευρικές επιφάνειες (7) του σώματος (1) διαμορφώνονται οι πατούρες (7.2) για την προσαρμογή του πυθμένα (1.1) και οι πατούρες (7.3) για την εφαρμογή του άκρου (7.6) του καλύμαμτος (2). Επίσης στο κάτω μέρος της εσωτερικής όψης (7.9) διαμορφώνονται κάθετες υποδοχές-εσοχές μικρού ύψους (7.4), για την προσαρμογή των αντηρίδων ενίσχυσης (1.8). Ανάλογα στις πλευρικές επιφάνειες (7) του καλύμματος (2) διαμορφώνεται πατούρα (7.5) για την προσαρμογή του άνω μέρους (ουρανού) (2.1) του καλύμματος (2).

Όταν οι πλευρικές επιφάνειες (7) έχουν ίδια μορφή και ίδια διατομή (ύψος X πλάτος), τότε η επιφάνεια (6) που κατασκευάζεται με τη χύτευση έχει μήκος ίσο ή λίγο μεγαλύτερο από το συνολικό μήκος των επί μέρους επιφανειών (7). Από την επιφάνεια αυτή κόβονται, στις τελικές ακριβείς διαστάσεις με τομές υπό γωνία (φαλτσοτομές), κάθε μία από τις πλευρικές επιφάνειες (7). Εναλλακτικά και ιδιαίτερα όταν απαιτείται διαφορετική μορφή διατομής ή εξωτερικής όψης, η επιφάνεια (6) που κατασκευάζεται με τη χύτευση έχει το απαιτούμενο ακριβώς μήκος για την κάθε πλευρά του σώματος (1) και του καλύμματος (2), δηλαδή για την εμπρός πλευρά (κεφαλή) (1.2), (2.2), για την πίσω πλευρά (πόδια) (1.3), (2.3), για τις εμπρός και πίσω δεξιά πλευρές (1.4), (1.5), (2.4), (2.5) και για τις εμπρός και πίσω αριστερά πλευρές (1.6), (1.7), (2.6), (2.7), με διαμορφωμένα τα άκρα τους (14) με τις κατάλληλες κλίσεις (φάλτσα) για τη συναρμογή των ακμών τους. Η συναρμογή των επιφανειών για τη διαμόρφωση του κελύφους σταθεροποιείται με χρήση κατάλληλης συγκολλητικής ουσίας (κόλλας) στα σημεία των επαφών όπως είναι οι πατούρες (7.2), (7.5), οι υποδοχές (7.4) και οι ακμές (14) των πλευρικών επιφανειών. Αν απαιτηθεί, ανάλογα με το μέγεθος, μορφή και διαστάσεις των επιφανειών (7), ενισχύεται η συναρμογή τους σε περιορισμένα σημεία τοπικά με υλώσεις, μεταλλικές διχάλες, κλπ. Για ενίσχυση της συναρμογής στις ακμές (14) των πλευρικών επιφανειών (7) διαμορφώνεται μετά τη χύτευση σφηνοειδής εγκοπή (7.7) μικρού βάθους, σε κάθε άκρο στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του σώματος (1) και στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του καλύμματος (2). Σε κάθε ζεύγος ατικριστών σφηνοειδών εγκοπών (7.7) στις ενώσεις, ενσφηνώνεται σφηνοειδής σύνδεσμος (8) αντίστοιχης διατομής και διαστάσεων, με τον οποίο επιτυγχάνετα σύσφιξη των δύο επιφανειών (7) και ενίσχυση της συναρμογής τους.

Οι «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή» για τη συναρμολόγηση του κελύφους φέρετρου, είναι οι επιφάνειες του σώματος (1) και οι επιφάνειες του καλύμματος (2) του κελύφους.

Οι επιφάνειες του σώματος (1) του κελύφους κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή, είναι οι εξής:

1. Η επιφάνεια του πυθμένα (1.1), η οποία είναι επίπεδη, διαστάσεων ανάλογων με το επιθυμητό σχήμα και μέγεθος του κελύφους. Για ενίσχυση της ακαμψίας, διαμορφώνονται κατά τη χύτευση διαμήκεις ή εγκάρσιες "ενισχύσεις" (12).

2. Οι πλευρικές επιφάνειες (7), για την εμπρός πλευρά (1.2), την πίσω πλευρά (1.3), την εμπρός δεξιά πλευρά (1.4), την πίσω δεξιά πλευρά (1.5), την εμπρός αριστερή πλευρά (1.6) και την πίσω αριστερή πλευρά (1.7). Έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική όψη (7.8) και στην εσωτερική όψη (7.9), έτσι ώστε το πάχος τους να είναι σταθερό ανεξάρτητα από τη μορφή και το σχήμα της εξωτερικής όψης. Στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών (7) είναι διαμορφωμένες στην εξωτερική όψη (7.8) καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) (7.1) και στην εσωτερική όψη (7.9) κατάλληλες εσοχές (πατούρες) (7.2) για την προσαρμογή του άκρου (10) του πυθμένα (1.1) και πατούρες (7.3) για την εφαρμογή του άκρου (7.6) του καλύμαμτος (2). Επίσης στο κάτω μέρος της εσωτερικής όψης (7.9) διαμορφώνονται κάθετες υποδοχές-εσοχές μικρού ύψους (7.4), για την προσαρμογή των αντηρίδων ενίσχυσης (1.8). Όταν απαιτείται ενίσχυση της συναρμογής στις ακμές (14), σε κάθε άκρο στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) είναι διαμορφωμένη σφηνοειδής εγκοπή (7.7) μικρού βάθους

3. Οι επιφάνειες για τις αντηρίδες ενίσχυσης (1.8) του σώματος (1) του κελύφους. Τα άκρα τους (11) είναι διαμορφωμένα ώστε να προσαρμόζονται σε υποδοχές (7.4) στο κάτω μέρος της εσωτερικής όψης (7.9) των πλευρικών επιφανειών (7).

4. Οι επιφάνειες (1.9) για τα πόδια στήριξης του κελύφους, οι οποίες είναι επίπεδες, μικρών διαστάσεων, πάχους από 2 έως 4 cm, έχουν σχήμα γωνίας με άνοιγμα (15) ίδιο με το άνοιγμα των τεσσάρων ακραίων γωνιών της επιφάνειας του πυθμένα (1.1) και οι εξωτερικές τους ακμές (15.1) είναι επίπεδες ή καμπύλες.

Οι επιφάνειες του καλύμματος (2) του κελύφους κατασκευασμένες με τη μέθοδο αυτή, είναι οι εξής:

1. Η επιφάνεια του άνω μέρους (ουρανός) (2.1), η οποία είναι επίπεδη ή καμπύλη με σταθερό πάχος που κυμαίνεται από 10 έως 20 mm, στην εξωτερική όψη της οποίας υπάρχουν διαμορφωμένες με τη χύτευση ανάγλυφες παραστάσεις όπως το σχήμα του Σταυρού (14).

2. Οι πλευρικές επιφάνειες (7) για την εμπρός πλευρά (2.2), την πίσω πλευρά (2.3), την εμπρός δεξιά πλευρά (2.4), την πίσω δεξιά πλευρά (2.5), την εμπρός αριστερή πλευρά (2.6) και την πίσω αριστερή πλευρά (2.7). Έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική όψη (7.8) και στην εσωτερική όψη (7.9), έτσι ώστε το πάχος τους να είναι ομοιόμορφο σε όλη τη διατομή, ανεξάρτητα από τη μορφή και το σχήμα της εξωτερικής όψης. Στο επάνω και κάτω μέρος των πλευρικών επιφανειών (7) είναι διαμορφωμένες στην εξωτερική όψη (7.8) καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) (7.1) και στην εσωτερική όψη (7.9) κατάλληλες εσοχές (πατούρες) (7.5) για την προσαρμογή άκρου (9) του άνω μέρους (ουρανού) (2.1). Όταν απαιτείται ενίσχυση της συναρμογής στις ακμές (14), σε κάθε άκρο στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) είναι διαμορφωμένη σφηνοειδής εγκοπή (7.7) μικρού βάθους.

«Ένα κέλυφος κατασκευασμένο με τέτοιες επιφάνειες» αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα (1) και το κάλυμμα (2).

Οι επιφάνειες του σώματος (1) είναι: ο πυθμένας (1.1), η εμπρός πλευρά (1.2), η πίσω πλευρά (1.3), η εμπρός δεξιά πλευρά (1.4), η πίσω δεξιά πλευρά (1.5), η εμπρός αριστερή πλευρά (1.6), η πίσω αριστερή πλευρά (1.7), οι αντηρίδες ενίσχυσης (1.8) και τα πόδια στήριξης (1.9).

Οι επιφάνειες του καλύμματος (2) είναι: το άνω μέρος (ουρανός) (2.1), η εμπρός πλευρά (2.2), η πίσω πλευρά (2.3), η εμπρός δεξιά πλευρά (2.4), η πίσω δεξιά πλευρά (2.5), η εμπρός αριστερή πλευρά (2.6) και η πίσω αριστερή πλευρά (2.7).

Με τη συναρμολόγηση των ανωτέρω επιφανειών, κατασκευάζεται κέλυφος φέρετρου σε οποιοδήποτε μέγεθος με τις ανάλογες διαστάσες των επιφανειών, σε οποιοδήποτε σχήμα ή μορφή και με οποιαδήποτε διαμόρφωση ανάγλυφων και χρωματικών παραστάσεων της εξωτερικής όψης.

Claims (20)

ΑΞΙΩΣΕΙΣ «ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ ΚΕΛΥΦΟΥΣ ΦΕΡΕΤΡΟΥ ΜΕ ΧΥΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΞΥΛΟΠΟΛΤΟΥ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΕΛΥΦΟΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ»

1. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» η οποία αναφέρεται σε επιφάνειες κελύφους το οποίο αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα (1) που σχηματίζεται από τις επιφάνειες, του πυθμένα (1.1), της εμπρός πλευράς (κεφαλή) (1.2), της πίσω πλευράς (πόδια) (1.3), της εμπρός δεξιάς πλευράς (1.4), της πίσω δεξιάς πλευράς (1.5), της εμπρός αριστερής πλευράς (1.6), της πίσω αριστερής πλευράς (1.7), των αντηρίδων ενίσχυσης (1.8), των ποδιών (1.9) και το κάλυμμα (2) που σχηματίζεται από τις επιφάνειες, του άνω μέρους (ουρανός) (2.1), της εμπρός πλευράς (κεφαλή) (2.2), της πίσω πλευράς (πόδια) (2.3), της εμπρός δεξιάς πλευράς (2.4), της πίσω δεξιάς πλευράς (2.5), της εμπρός αριστερής πλευράς (2.6), της πίσω αριστερής πλευράς (2.7), χαρακτηριζόμενη από του ότι για την κατασκευή κάθε μιας από τις προαναφερόμενες επιφάνειες του κελύφους, χύνεται κατάλληλη ποσότητα ξυλοπολτού (5) στο σταθερό μέρος (3) διμερούς καλουπιού (3.1), το οποίο είναι προσαρμοσμένο σε μήτρα (3.2) και έχει ανάγλυφη επιφάνεια (3.3) ίδια με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εξωτερικής όψης (7.8) της αντίστοιχης επιφάνειας (7). Με το κινητό μέρος (4) του διμερούς καλουπιού (4.1), το οποίο είναι προσαρμοσμένο σε μήτρα (4.2) και έχει ανάγλυφη επιφάνεια (4.3) ίδια με το "αρνητικό ανάγλυφο" της εσωτερικής όψης (7.9) της αντίστοιχης επιφάνειας (7), ο ξυλοπολτός (5) συμπιέζεται έως το επιθυμητό πάχος και μέχρι η συμπιεσμένη επιφάνεια (6) να αποκτήσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά σκληρότητας, αντοχής, ακαμψίας, κλπ, της τελικής επιφάνειας (7) οπότε το κινητό μέρος (4) απομακρύνεται και η τελική επιφάνεια (7) αφαιρείται από το σταθερό μέρος (3) διαμορφωμένη έτοιμη για χρήση.

2. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με την αξίωση 1, χαρακτηριζόμενη από του ότι ο ξυλοπολτός (5) κατά τη διάρκεια της συμπίεσης θερμαίνεται από τα δύο μέρη (3) και (4) του διμερούς καλουπιού.

3. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1 και 2.

χαρακτηριζόμενη από του ότι ο ξυλοπολτός (5) έχει ίδια κοκκομετρική σύσταση σε όλη τη μάζα του, για οποιοδήποτε μέγεθος κόκκων, έτσι ώστε η τελική ειφάνεια (7) να έχει ίδια υφή στην εξωτερική όψη (7.8) και στην εσωτερική όψη (7.9).

4. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1, και 2, χαρακτηριζόμενη από του ότι ο ξυλοπολτός (5) χύνεται στο σταθερό μέρος (3) του καλουπιού (3.1) σε δύο στρώσεις, πρώτα μία στρώση μάζας λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) και συμπληρωματικά μία δεύτερη στρώση χονδρόκοκκου ξυλοπολτού (5.2), έτσι ώστε η τελική ειφάνεια (7) να έχει λεία υφή στην εξωτερική όψη (7.8) και τραχεία υφή στην εσωτερική όψη (7.9).

5. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1 ,2,3 και 4, χαρακτηριζόμενη από του ότι η μάζα του ξυλοπολτού (5) και η μάζα της πρώτης στρώσης του λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) που χρησιμοποιείται είναι χρωματισμένη, έτσι ώστε η εξωτερική όψη (7.8) της τελικής επιφάνειας (7) να είναι έτοιμη χρωματισμένη.

6. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1,2,3 και 4, χαρακτηριζόμενη από του ότι στην ανάγλυφη επιφάνεια (3.3) του καλουπιού (3.1) προσαρμόζεται λεπτό φύλλο από οποιοδήποτε εύκαμπτο και εύπλαστο υλικό έτσι ώστε η εξωτερική όψη (7.8) της τελικής ειφάνειας (7) να είναι έτοιμη επενδεδυμένη.

7. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1,2, 3, 4, 5 και 6, χαρακτηριζόμενη από του ότι η ανάγλυφη επιφάνεια (3.3) του σταθερού μέρους (3.1) και η ανάγλυφη επιφάνεια (4.3) του κινητού μέρους (4.1) του διμερούς καλουπιού έχουν οποιαδήποτε μορφή, σχήμα και διαστάσεις έτσι ώστε χωρίς περιορισμό να διαμορφώνονται αντίστοιχες τελικές επιφάνειες (7) με οποιαδήποτε μορφή, σχήμα και διαστάσεις και με οποιαδήποτε μορφή και διαμόρφωση στην εξωτερική τους όψη (7.8) και στην εσωτερική τους όψη (7.9), όπως καμπυλώσεις, ανάγλυφες παραστάσεις (13), χρωματικές αποδόσεις, κορνίζες (7.1), πατούρες (7.2), (7.3), (7.5), υποδοχές (7.4) συναρμολόγησης και προσαρμογής πρόσθετων εξαρτημάτων.

8. «Μέθοδος κατασκευής συναρμολογούμενων επιφανειών κελύφους φέρετρου με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού» σύμφωνα με τις αξιώσεις 1 ,2, 3, 4, 5, 6 και 7, χαρακτηριζόμενη από του ότι, σε κάθε άκρο στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του σώματος (1) και στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του καλύμματος (2) διαμορφώνεται σφηνοειδής εγκοπή (7.7) μικρού βάθους, στην οποία ενσφηνώνεται το ένα άκρο σφηνοειδούς συνδέσμου (8) αντίστοιχης διατομής και διαστάσεων, και το άλλο άκρο του σφηνοειδούς συνδέσμου (8) ενσφηνώνεται στην αντίστοιχη σφηνοειδή εγκοπή της αντικριστής επιφάνειας (7) σε κάθε ακμή (14) συναρμογής των πλευρικών επιφανειών (7)..

9. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8, για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου το οποίο αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα (1) που σχηματίζεται από την επιφάνεια του πυθμένα (1.1), τις πλευρικές επιφάνειες (7) για την εμπρός πλευρά (κεφαλή) (1.2), την πίσω πλευρά (πόδια) (1.3), την εμπρός δεξιά πλευρά (1.4), την πίσω δεξιά πλευρά (1.5), την εμπρός αριστερή πλευρά (1.6), την πίσω αριστερή πλευρά (1.7), τις επιφάνειες των αντηρίδων ενίσχυσης (1.8), τις επιφάνειες των ποδιών (1.9) και το κάλυμμα (2) που σχηματίζεται από την επιφάνεια του άνω μέρους (ουρανός) (2.1) και τις πλευρικές επιφάνειες (7) για την εμπρός πλευρά (κεφαλή) (2.2), την πίσω πλευρά (πόδια) (2.3), την εμπρός δεξιά πλευρά (2.4), την πίσω δεξιά πλευρά (2.5), την εμπρός αριστερή πλευρά (2.6) και την πίσω αριστερή πλευρά (2.7), χαρακτηριζόμενες απο του ότι κάθε τελική επιφάνεια (7) έχει διατομή με μία στρώση ξυλοπολτού (5) ίδιας κοκκομετρικής σύστασης σε οποιαδήποτε μορφή, σχήμα και διαστάσεις.

10. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με την αξίωση 9 χαρακτηριζόμενες από του οτι σε κάθε τελική επιφάνεια (7) υπάρχουν δύο στρώσεις ξυλοπολτού (5), η μία στρώση λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) με λεία υφή στην εξωτερική όψη (7.8) και η δεύτερη στρώση χονδρόκοκκου ξυλοπολτού (5.2) με τραχεία υφή στην εσωτερική όψη (7.9).

11. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9 και 10 χαρακτηριζόμενες από του οτι η μάζα του ξυλοπολτού (5) και η μάζα της πρώτης στρώσης του λεπτόκοκκου ξυλοπολτού (5.1) είναι χρωματισμένη με οποιοδήποτε χρώμα και η εξωτερική όψη (7.8) της τελικής επιφάνειας (7) είναι έτοιμη χρωματισμένη με το αντίστοιχο χρώμα.

12. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10 και 11 χαρακτηριζόμενες από του οτι η εξωτερική όψη (7.8) της τελικής επιφάνειας (7) είναι επενδεδυμένες με οποιοδήποτε λεπτό φύλλο εύκαμπτου και εύπλαστου υλικού, όπως το χαρτί.

13. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11 και 12 χαρακτηριζόμενες από του οτι οι επιφάνειες του πυθμένα (1.1), του ουρανού (2.1), των αντηρίδων (1.8) και των ποδιών (1.9) είναι επίπεδες με οποιαδήποτε μορφή, σχήμα και διαστάσεις.

14. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11 ,12 και 13 χαρακτηριζόμενες από του οτι στις επιφάνειες του πυθμένα (1.1), υπάρχουν διαμορφωμένες ενισχύσεις (12), οποιοσδήποτε μορφής, σχήματος και διαστάσεων για ενίσχυση της ακαμψίας.

15. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11,12,13 και 14 χαρακτηριζόμενες από του οτι στις επιφάνειες του άνω μέρους (ουρανού) (2.1), υπάρχουν διαμορφωμένες ανάγλυφες παραστάσεις οποιοσδήποτε μορφής, σχήματος και διαστάσεων, όπως το σχήμα του Σταυρού (13).

16. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11 ,12,13,14 και 15 χαρακτηριζόμενες από του οτι οι πλευρικές επιφάνειες (7) του σώματος (1), έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική όψη (7.8) και στην εσωτερική όψη (7.9), ομοιόμορφο και σχεδόν ίδιο πάχος σε όλη τη διατομή τους, στην εξωτερική όψη (7.8) έχουν διαμορφωμένες καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) (7.1) και στην εσωτερική όψη (7.9) έχουν κατάλληλες εσοχές (πατούρες) (7.2) για την προσαρμογή του άκρου (10) του πυθμένα (1.1) και πατούρες (7.3) για την εφαρμογή του άκρου (7.6) του καλύμαμτος (2).

17. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11,12,13,14,15 και 16 χαρακτηριζόμενες από του οτι οι πλευρικές επιφάνειες (7) του σώματος (1), έχουν στην εσωτερική όψη (7.9) διαμορφωμένες κάθετες υποδοχές-εσοχές μικρού ύψους (7.4), για την προσαρμογή των αντηρίδων ενίσχυσης (1.8).

18. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11,12,13,14,15,16 και 17 χαρακτηριζόμενες από του οτι οι πλευρικές επιφάνειες (7) του καλύμματος (2), έχουν ανάγλυφη μορφή στην εξωτερική όψη (7.8) και στην εσωτερική όψη (7.9), ομοιόμορφο και σχεδόν ίδιο πάχος σε όλη τη διατομή τους, στην εξωτερική όψη (7.8) έχουν διαμορφωμένες καμπυλωτές απολήξεις (κορνίζες) (7.1) και στην εσωτερική όψη (7.9) έχουν κατάλληλες εσοχές (πατούρες) (7.5) για την προσαρμογή του άκρου (9) του άνω μέρους (ουρανού) (2.1).

19. «Επιφάνειες κατασκευασμένες με τη μέδοδο αυτή», όπως παρουσιάζεται στις αξιώσεις 1 έως 8 για τη συναρμολόγηση κελύφους φέρετρου και σύμφωνα με τις αξιώσεις 9,10,11,12,13,14,15,16,17 και 18 χαρακτηριζόμενες από του οτι κάθε άκρο των πλευρικών επιφανειών (7) στα σημεία συναρμογής των ακμών (14) είναι διαμορφωμένο με τις κατάλληλες κλίσεις (φάλτσα) (14.1) και στο επάνω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του σώματος (1) και στο κάτω μέρος της κάθε πλευρικής επιφάνειας (7) του καλύμματος (2) στα σημεία των ακμών συναρμογής (14), είναι διαμορφωμένη σφηνοειδής εγκοπή (7.7) μικρού βάθους για την προσαρμογή σφηνοειδούς συνδέσμου ενίσχυσης της συναρμογής (8).

20. «Ένα κέλυφος φέρετρου με τέτοιες επιφάνειες» αποτελείται από δύο μέρη, το σώμα (1) και το κάλυμμα (2), χαρακτηριζόμενο από του οτι συναρμολογείται με διάταξη των επιφανειών οι οποίες κατασκευάζονται με χύτευση και συμπίεση ξυλοπολτού σύμφωνα με τις αξιώσεις 1 έως 8 και αποκαλύπτονται με τις αξιώσεις 9 έως 19 όπου, για τη συναρμολόγηση του σώματος (1), στα άκρα (10) των πλευρών του πυθμένα (1.1) προσαρμόζονται οι πατούρες (7.2) των πλευρικών επιφανειών (7) του σώματος (1), τα άκρα (11) των επιφανειών των αντηρίδων (1.8) προσαρμόζονται στις υποδοχές (7.4) των πλευρικών επιφανειών (7) του σώματος (1) , οι ακμές (14) με τις σφηνοειδείς εγκοπές (7.7) στο άνω μέρος των των πλευρικών επιφανειών (7) του σώματος (1) προσαρμόζονται αντικριστά ανά δύο και στις σφηνοειδείς εγκοπές (7.7) ενσφηνώνεται ο σφηνοειδής σύνδεσμος (8). Αντίστοιχα για τη συναρμολόγηση του καλύμματος (2), στα άκρα (9) των πλευρών του άνω μέρους (ουρανού) (2.1) προσαρμόζονται οι πατούρες (7.5) των πλευρικών επιφανειών (7) του καλύμματος (2), οι ακμές (14) με τις σφηνοειδείς εγκοπές (7.7) στο κάτω μέρος των των πλευρικών επιφανειών (7) του καλύμματος (2) προσαρμόζονται αντικριστά ανά δύο και στις σφηνοειδείς εγκοπές (7.7) ενσφηνώνεται ο σφηνοειδής σύνδεσμος (8). Το κέλυφος με την ανωτέρω διάταξη συναρμολογείται, χωρίς περιορισμό, σε οποιαδήποτε μέγεθος, μορφή και σχήμα.