BE1019589A4 - Plaatselijke verbinding van platen op elkaar, werkwijze en inrichting ter uitvoering daarvan. - Google Patents

Abstract

De uitvinding betreft een plaatselijke verbinding van bovenste, resp. onderste platen (1,resp.2) op elkaar in hun contactvlak (11) in tenminste één begrensde verbindingszone (3) waarbij deze zone (3) veelhoekig is en waarbij binnen de omtrek van deze zone (3) de bovenste en onderste platen (1) en (2) gezamelijk een verbindingslip (12) vormen met hun tegenover elkaar liggende, schuin doorheen hun plaatdikte doorgesneden eerste zijvlakken (5,6) waarbij deze eerste zijvlakken (5,6) van de platen (1,2) en hun aangrenzende schuin gerichte tweede zijvlakken (8,9) in de zone (3) complementair afgeschuind zijn in de vorm van een naar onder en naar binnen toe lopende conische (trechtervormige) wand zodat in de buurt van deze tweede naburige zijvlakken (8,9) het ondervlak (7) van de onderste plaat (2) naar binnen toe uitsteekt voorbij het bovenvlak (4) van de verbindingslip (12) ter plaatse van de bovenste buitenrand (13) van haar eerste zijvlakken (5,6). De uitvinding omvat tevens een werkwijze en inrichting ter uitvoering van deze verbinding.

Description

PLAATSELIJKE VERBINDING VAN PLATEN OP ELKAAR, WERKWIJZE EN INRICHTING TER UITVOERING ERVAN.

TECHNISCH DOMEIN EN ACHTERGROND VAN DE UITVINDING

De uitvinding betreft een plaatselijke verbinding van platen op elkaar en een werkwijze en inrichting ter uitvoering ervan. In het bijzonder wordt de uitvinding toegepast op de verbinding van een onderste en bovenste plaat op elkaar in hun gemeenschappelijk contactvlak en in tenminste één begrensde verbindingszone. Met platen wordt hier bedoeld relatief dunne platen die dus (enigszins elastisch) plooibaar zijn, maar toch een zekere stijfheid bezitten, bijv. platen (of vellen) op basis van karton of kunststof of laminaten.

Tot op heden gebeurt dit meestal door in de verbindingszone de platen op elkaar te lijmen of aan elkaar te nieten, met rivetten op elkaar te hechten, met binddraad te verenigen (bijv. door stikken) te versmelten enz. Deze technieken worden bijv. toegepast bij dekselsluitingen van verpakkingsdozen. Hiertoe is meestal de toepassing van een vreemd materiaal nodig dat een andere samenstelling heeft dan de grondstof van de platen zelf. Bij het recycleren van de versleten platen of voorwerpen er uit vervaardigd zoals recipiënten vormt dit vreemd materiaal dan vaak een ecologisch bezwaar. Het vreemd materiaal kan immers de grondstof van de platen ontoelaatbaar contamineren voor verwerking ervan achteraf in recyclagelijnen (door versnipperen of vermalen) of voor hergebruik van de vermalen grondstof. Het is dus een doel van de uitvinding de toepassing van vreemd materiaal te vermijden in de verbindingszones. Er worden derhalve met de uitvinding dus ook extra materiaalkosten vermeden voor het realiseren van de verbinding.

Tegelijk heeft de uitvinding tot doel de plaatselijke verbindingen te realiseren zonder dat afval geproduceerd wordt van plaatmateriaal in de verbindingszones. Het wegnemen van dat afval kan immers het verbindingsproces compliceren. De uitvinding moet overigens toelaten dimensioneel stabiele verbindingen te realiseren. Dit betekent dat de verbonden platen in hun contactvlakken t.o.v. elkaar nauwelijks of niet kunnen verschuiven.

Verder beoogt de uitvinding in het bijzonder verbindingen te verschaffen die in de verbindingszones geen ongewenste openingen dwars doorheen een of beide platen creëren of nalaten. Dit is vooral nuttig wanneer men wil vermijden dat bijv. stofdeeltjes in de atmosfeer boven de bovenste plaat via deze openingen zouden doordringen van haar bovenzijde naar de onderzijde van de verbonden platen of ook omgekeerd van de onderzijde naar boven.

Er is bovendien een bijkomende belangrijke behoefte om de te verbinden platen op een vlotte machinale wijze op meerdere plaatsen in serie industrieel onderling te verbinden, teneinde een voldoende stevige globale verbinding te waarborgen. Bovendien zal de verbinding soms op een achteraf vlot losmaakbare manier moeten gerealiseerd worden. Ook geeft de uitvinding aanleiding tot een betrouwbare aanduiding of effect van een verzegeling van de verbinding of van een ongewenste verbreking (temperproof) van de verbinding of de verzegeling. De eenmaal verbroken verbinding kan immers normaal niet meer terug hersteld worden in haar oorspronkelijke staat zonder sporen na te laten van een eerdere verbreking.

Overigens zullen voor een belangrijke verhoging van de productiviteit alle stappen van een plaatselijke verbindingsbewerking volgens de uitvinding bij voorkeur in één en dezelfde compacte inrichting moeten gebeuren. Dus zowel de voorbereidende behandelingen op de op elkaar liggende platen voor het genereren van de verbindingszone als deze voor het realiseren zelf van de eigenlijke verbinding in deze zones moeten bij voorkeur in dezelfde inrichting plaatsvinden.

Uit EP 169499 is bekend een verpakkingsdoos uit karton te sluiten door de over elkaar liggende dekselflappen plaatselijk op elkaar te verbinden zonder toevoeging van vreemd materiaal. Hiertoe brengt men eerst een geschikte opening 11 aan in de onderste dekselflap. Deze ingreep produceert noodgedwongen stukjes afval uit de onderste plaat. Men drukt vervolgens gepaste voorgesneden verbindingslippen 21, 22 in de bovenste dekselflap dwars doorheen de opening 11 onder de twee tongen 14, 15 van de onderste dekselflap die deze opening begrenzen. Bij deze uitvoering blijft evenwel de opening 11 nog bestaan na de verbindingsbewerking. Ook gebeuren hier volgens figuur 1 de voorafgaande aparte snijdbewerkingen in de onderste en bovenste plaat totaal los van de latere eigenlijke verbindingsbewerking met een aparte drukinrichting (figuur 7).

KORTE BESCHRIJVING VAN DE UITVINDING

Aan een en ander van de hiervoor vermelde doelstellingen wordt nu volgens de uitvinding verrassend tegemoet gekomen door een plaatselijke verbinding te verschaffen van bovenste met onderste platen op elkaar in hun contactvlak in tenminste één begrensde verbindingszone waarbij deze zone veelhoekig is en waarbij binnen de omtrek van deze zone de bovenste en onderste platen gezamenlijk een verbindingslip vormen met hun tegenover elkaar liggende, schuin doorheen hun plaatdikte doorgesneden eerste zijvlakken. Deze eerste zijvlakken van de platen en hun aangrenzende schuin gerichte tweede zijvlakken in deze zone zijn daarbij complementair afgeschuind in de vorm van een naar onder en naar binnen toe lopende conische (trechtervormige) wand zodat in de buurt van deze tweede naburige zijvlakken het ondervlak van de onderste plaat naar binnen toe uitsteekt voorbij het bovenvlak van de verbindingslip ter plaatse van de bovenste buitenranden van haar eerste zijvlakken.

Bij voorkeur is de veelhoekige verbindingszone in haar bovenvlak nagenoeg een achthoek, omvattende de twee tegenoverliggende buitenranden van de tweede schuine zijvlakken en dwars daarop gericht twee tegenoverliggende plooiranden. Tussenin bevinden zich vier verbindingsranden die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak doorgesneden vlakken. Andere interessante veelhoekige verbindingszones en hun voordelen worden verderop beschreven en ook opgeëist in de conclusies.

In de praktijk kan de verbinding een reeks opeenvolgende verbindingszones omvatten die in eikaars verlengde langs een aslijn liggen. Dit laat bijv. toe een soort losmaakbare ritsverbinding te realiseren zoals hierna wordt toegelicht. Deze reeks kan een opeenvolging vormen van gelijke verbindingssegmenten waarbij elk segment bijv. bestaat uit twee gelijkaardige verbindingszones.

De uitvinding omvat in het bijzonder een zeer interessante plaatselijke verbinding van bovenste, resp. onderste platen op elkaar in hun contactvlak in tenminste twee naburige begrensde verbindingszones: een primaire en een secondaire. Deze zones zijn dan bij voorkeur vierhoekig. Binnen de omtrek van elke zone vormen de bovenste en onderste platen een verbindingslip met hun schuin doorheen hun plaatdikte doorgesneden eerste zijvlak van de platen nabij hun complementair en aangrenzende schuin doorgesneden tweede zijvlak in elk van de zones. Dit is zodanig uitgevoerd dat in de buurt van dit aangrenzende tweede zijvlak het ondervlak van de onderste plaat uitsteekt voorbij het bovenvlak van de verbindingslippen ter plaatse van de bovenste buitenranden van hun eerste zijvlak.

De werkwijze ter uitvoering van bovengenoemde plaatselijke verbinding omvat volgens de uitvinding een aantal opeenvolgende stappen. Vooreerst worden de op elkaar liggende te verbinden platen nabij de verbindingszone in hun contactzone tijdelijk gefixeerd. De platen worden vervolgens_plaatselijk in de verbindingszone nabij de genoemde eerste en tweede zijvlakken ervan volgens een schuine richting met geschikte snijdorganen doorgesneden ter begrenzing van de verbindingslip. Na verwijdering van deze snijdorganen wordt de aldus begrensde lip naar beneden gedrukt totdat haar bovenvlak zich tenminste gedeeltelijk uitstrekt onder de onderkant van de onderste plaat waarna de drukbewerking en de fixeerbewerking worden opgeheven. Deze drukbewerking kan machinaal doorgevoerd worden met· geschikte drukstempels.

Volgens een zeer interessant aspect van deze werkwijze omvat de fixeerbewerking het aanbrengen van geschikte (punt- en/of lijnvormige) loodrechte insnijdingen doorheen de beide platen. Mede ter vorming van de eigenlijke verbindingslip grenzen de dwars gerichte uiteinden van genoemde loodrechte insnijdingen daarbij aan de daarna aan te brengen eerste en tweede schuine zijranden.

Tenslotte slaat de uitvinding op een handige inrichting ter uitvoering van de werkwijze. Deze inrichting omvat een over de te verbinden platen te plaatsen raamwerk waarin tijdelijke fixeermiddelen en ook eerste geleidingsmiddelen - bijv. in de vorm van geschikte gleuven of sleuven in de inrichting - gemonteerd zijn om daarover op- en neer verschuifbare schuin gerichte snijdorganen te verplaatsen naar de schuine zijvlakken toe van de te vormen verbindingszone ter vorming van de verbindingslip. In het raamwerk zijn verder tweede geleidingsmiddelen gemonteerd om een drukstempel op en neer te verplaatsen voor het tenminste gedeeltelijk doordrukken van de verbindingslip in de verbindingszone tot haar bovenvlak nabij de genoemde schuine eerste en tweede zijvlakken zich uitstrekt onder de onderkant van de onderste plaat. De inrichting omvat ook de nodige aandrijfmiddelen voor de fixeer- en geleidingsmiddelen, snijdorganen en drukstempel alsmede sturingsorganen voor de aandrijving en coördinatie van de fixeerbewerking, de beweging van de snijdorganen en de drukstempel.

Volgens een belangrijke uitvoeringsvorm van de inrichting omvatten de fixeermiddelen messen voor het aanbrengen van loodrecht op de plaatoppervlakken gerichte sneden. Deze sneden maken dan deel uit van de omtrek van de verbindingszone en dus van de randen van de verbindingslip.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

Een en ander zal thans toe gelicht worden aan de hand van enkele uitvoeringsvormen die geïllustreerd worden in bijgaande figuren. Het spreekt vanzelf dat de uitvinding niet beperkt wordt tot deze uitvoeringsvormen maar allerhande evidente varianten ervan omvat.

\

Figuur 1 betreft een schets in perspectief van een achthoekige plaatselijke verbinding van platen volgens de uitvinding en met een gedeeltelijke uitsnijding (onderaan links van de figuur).

Figuur 2 toont een doorsnede van de verbindingszone.

Figuur 3 illustreert schematisch de opbouw van schuine en loodrechte sneden ter vorming van een achthoekige verbindingszone.

Figuur 4 stelt schematisch een zeshoekige verbindingszone voor.

Figuur 5 betreft een vierhoekige uitvoeringsvorm van een verbindingszone.

Figuur 6 geeft een andere veelhoekige variante uitvoeringsvorm weer.

Figuur 7 toont een verbinding die tenminste twee opeenvolgende verbindingszones omvat in eikaars verlengde.

Figuur 8 betreft een plaatselijke verbinding in tenminste twee naburige vierhoekige verbindingszones.

Figuur 9 is een perspectiefschets van een inrichting ter vorming van een plaatselijke verbinding in haar startpositie van het verbindingsproces.

Figuur 10 stelt de positie van de inrichting voor bij het inbrengen van de schuin gerichte snijdorganen ter vorming van de schuine zijvlakken langs de omtrek van de verbindingszone.

Figuur 11 illustreert het terugtrekken van deze snijdorganen en het tegelijk doordrukken van de gevormde verbindingslip met een drukstempel ter vorming van de verbindingszone.

Figuur 12 toont de eindstand van de verbindingscyclus met de terug opgetilde positie van de inrichting en met de gerealiseerde plaatselijke verbinding van de platen op elkaar.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING

De gevormde plaatselijke verbinding van een bovenste plaat 1 met een onderste 2 volgens figuur 1 toont centraal in de verbindingszone 3 de achthoekige verbindingslip 12. De omtrek van de zone 3 omvat twee tegenoverliggende plooiranden 15. Aan de uiteinden van die plooiranden grenzen vier tussenliggende verbindingsranden 16 die loodrecht op het plaatoppervlak 10 doorgesneden zijn ter vorming van de loodrechte snijvlakken 17. Nabij de andere uiteinden van deze verbindingsranden 16 sluiten dan de tweede tegenover elkaar liggende schuine snijvlakken 8 en 9 aan met elk hun bovenste buitenrand 14. Nabij deze schuine zijvlakken 8 en 9 bevinden zich dan de naburige complementaire eerste schuine zijvlakken 5 en 6 van de verbindingslip 12.

In de gevormde verbinding ziet men op de figuren 1 en 2 dat het ondervlak 7 van de onderste plaat 2 naar binnen toe uitsteekt voorbij het bovenvlak 4 van de verbindingslip 12 ter plaatse van de bovenste buitenranden 13 van haar eerste zijvlakken 5 en 6. De tweede zijvlakken 8 en 9 vormen als het ware de wanden van een trechtervormige ruimte. Bij het verbinden vervormt dus de verbindingslip 12 van een vlakke toestand naar een nogal complexe gebogen toestand. Haar bovenvlak 4 zakt bovendien gedeeltelijk beneden het niveau van het bovenvlak 10 van de bovenste plaat vanaf de plooiranden 15, ook ter hoogte van loodrechte sneden 17 nabij de vier verbindingsranden 16. Door deze configuratie blokkeert de verbindingslip 12 genoegzaam elke verschuiving van de platen 1 en 2 over elkaar in en omheen de verbindingszone 3. Er is geen gebruik gemaakt van vreemd materiaal bij de verbinding, er is geen afval geproduceerd en er zijn geen ongewenste openingen gecreëerd. In de hele verbindingszone overlappen overigens de twee platen elkaar volledig. Hun congruent gebogen toestand draagt daardoor ook bij aan een extra blokkeringseffect.

In figuur 3 is de achthoekige verbindingszone 3 van figuur 1 schematisch voorgesteld. Ze is opgedeeld in de loodrechte doorgesneden verbindingsranden 16 en de schuin doorgesneden tweede zijvlakken 8,9. Dit schematisch model is voor de overzichtelijkheid opgenomen voor de bespreking van andere uitvoeringsvormen in de figuren 4 tot 8. Deze figuren spreken voor zichzelf. De zone 3 is in feite begrensd door de som van de loodrechte sneden 16 en de tweede schuine zijvlakken 8,9. Bemerk daarbij dat de dwars verlopende uiteinden 24 van de loodrechte sneden 16 zich aan weerszijden dieper naar binnen toe in de verbindingszone 3 uitstrekken dan de aangrenzende tweede schuine zijvlakken 8 en 9. Dit is nodig om de eerste schuine zijvlakken 5,6 te kunnen doordrukken onder de onderkant 7 van de onderste plaat.

In de verbinding volgens figuur 5 is de verbindingszone 3 in haar bovenvlak 10 een vierhoek omvattende de twee tegenoverliggende buitenranden 14 van de tweede zijvlakken 8,9 en nagenoeg loodrecht daarop de twee tegenoverliggende plooiranden 15. Tussenin bevinden zich vier verbindingsranden (16) die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak 10 doorgesneden vlakken 17 en waarbij die verbindingsranden stukken 19 omvatten die in het verlengde verlopen van de buitenranden 14 van de schuine insnijdingen.

In de verbinding volgens figuur 6 is de zone 3 in haar bovenvlak 10 een andere veelhoek met twee tegenoverliggende buitenranden 14 van de tweede zijvlakken 8,9 en nagenoeg loodrecht daarop twee tegenoverliggende plooiranden 15. Tussenin bevinden zich vier verbindingsranden 16 die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak 10 doorgesneden vlakken 17. De verbindingsranden 16 omvatten hier stukken 18 die evenwijdig verlopen aan de genoemde buitenranden 14.

t

De verbinding volgens figuur 7 toont twee zones 3a en 3b van een reeks 29 van opeenvolgende achthoekige verbindingszones 3 die in eikaars verlengde liggen langs een gemeenschappelijke aslijn 28. De opeenvolgende zones in de reeks 29 kunnen al dan niet gelijk georiënteerd zijn t.o.v. die aslijn of bijv. orthogonaal t.o.v. elkaar, zoals de zones 3a en 3b in figuur 7. Dit laat toe langs die aslijn een soort strookvormige verbindingsstructuur te realiseren als plaatselijke verbinding. Die structuur kan bijv. uitgevoerd worden dat ze met de hand losgetrokken kan worden als een soort ritssluiting. De reeks 29 kan een repetitief patroon omvatten van opeenvolgende verbindingszones 3a’ 3b. Er kan ook een veelvoud van verbindingenzones 3 aangebracht worden die al dan niet gelijkmatig over de verbonden plaatoppervlakken verspreid zijn. Een gelijkmatige verspreiding in de vorm van een matrix van verbindingszones 3 over het oppervlak van de te verbinden platen kan voordelig zijn.

Het schematisch model van figuur 8 illustreert een plaatselijke verbinding van bovenste, resp. onderste platen 1, resp. 2 op elkaar in hun contactvlak die een soort opsplitsing is van de achthoekige verbinding van figuur 3 in twee aparte naburige vierhoekige verbindingszones 3c en 3d langsheen een aslijn 28. De omtrek van elke zone 3c, resp. 3d vormt een verbindingslip 20 resp. 21. Ze omvatten elk hun schuin doorheen de dubbele plaatdikte doorgesneden eerste zijvlak 22 resp. 23 van de platen 1,2 nabij hun complementair en aangrenzende schuin doorgesneden tweede zijvlak zodat in de buurt van dit aangrenzende tweede zijvlak het ondervlak 7 van de onderste plaat 2 uitsteekt voorbij het bovenvlak 4 van de verbindingslippen 20,21. In deze configuratie verloopt de plooirand 25 meestal iets gebogen tegenover de schuine zijvlakken 22, 23.

De constructie en werking van de inrichting 30 volgens de uitvinding zullen nu toegelicht worden aan de hand van een uitvoeringsvorm, getoond in opeenvolgende werkingsposities ervan in de figuren 9 tot 12. De inrichting omvat een raamwerk 31 dat geschikt op en neer kan bewogen worden (pijlen 42 en 43) over de op elkaar geplaatste te verbinden platen 1 en 2, nabij de daarin aan te brengen verbindingszones 3. In dit raamwerk zijn symmetrisch t.o.v. een centrale aslijn 32 vier geschikte schuin verlopende geleidingsgleuven 33 (als onderdeel van de eerste geleidingsmiddelen) aangebracht voor het correct heen en weer verschuiven van de schuin gerichte snijdorganen 36 met behulp van een schamierbaar stangenmechanisme 34, 35.

Dit stangenmechanisme is op zijn beurt op en neer verschuifbaar (pijlen 44 in figuur 11) gekoppeld aan een drukstempel 39 via geschikte opstaande geleidingsgleuven 38 als (onderdeel van de) tweede geleidingsmiddelen. Deze drukstempel dient voor het gepast doordrukken van de randen 5, 6 van de verbindingslip 12 ter vorming van de plaatverbinding. Deze stempel 39 kan dus mee op en neer verschuiven tussen een bovenste stand in figuur 10 en een onderste stand in figuur 11. De stangen 34 omvatten bovendien een gleuf 37 waarin een koppelingspen 40 met het draagblok 41 voor de snijdorganen 36 aangrijpt.

Het zal vaak aanbevolen zijn om de platen 1,2 in de verbihdingszone 3 tijdelijk op elkaar te fixeren tijdens de realisatie van de plaatselijke verbinding. De platen mogen immers niet of nauwelijks t.o.v. elkaar verschuiven of van elkaar loskomen in hun contactvlak 11 tijdens deze operatie of daarna. Hiertoe kan bijv. een geschikt stel vertikaal geplaatste messen 45 gemonteerd zijn in de onderkant van het raamwerk 31. Bij het neerdalen van de inrichting aan de start van de verbindingsoperatie (figuur 9) snijden deze stellen 45 vertikaal doorheen de platen 1, 2 ter vorming van een deel van de omtrekslijn (loodrechte verbindingsranden) 16 -19 van de verbindingszone 3. Deze messen waarborgen dus een degelijke fixering van de platen in hun positie tijdens de verbindingsbewerking. Het is een belangrijk voordeel van de uitvinding dat deze fïxeerbewerking in dezelfde inrichting 30 kan gebeuren samen met de eigenlijke verbindingsoperatie en zonder dat bijkomende tijd moet ingenomen worden voor een aparte fixeringsstap. Bij het terug optillen van de inrichting 30 (figuur 12) worden genoemde stellen 45 automatisch mee verwijderd uit de zone 3.

De verbindingsoperatie verloopt als volgt. De twee te verbinden platen 1,2- bijv. in de vorm van twee paren overlappende dekselflappen van een gevulde kartonnen doos - worden met de doos over een transportband gebracht onder de inrichting 30. De inrichting 30 wordt neergelaten over de aan te brengen verbindingszone 3 tot de onderkant van het raamwerk contact maakt met het bovenvlak 4 van de te vormen verbindingslippen 12 (pijl 42) in de dekselflappen (figuur 9). Tegelijk snijden de stellen vertikaal geplaatste messen 45 doorheen de paren dekselflappen ter fixering van hun positie en ter vorming van de loodrechte omtrekken of verbindingsranden 16 van de te vormen verbindingslip 12. Het raamwerk 31 met de messen 45 blijven in deze positie staan tot de verbindingsoperatie voltooid is.

Nu worden de eerste en tweede schuine zijvlakken 5, 6 en 8, 9 aangebracht zoals geschetst in figuur 10. Een aangedreven en gepast gestuurd bedieningsorgaan (niet voorgesteld) licht de drukstempel 39 in het raamwerk op (pijl 43) en beweegt tegelijk de vier scharnierende Stangenmechanismen 34, 35 zodat de koppelingspennen 40 schuin naar beneden verschuiven in hun gleuf 37. Deze verschuiving bewerkt nu de schuine verplaatsing naar beneden toe van de drager 41 van de schuin gerichte snijdorganen 36. Deze organen 36 snijden daarbij dus correct schuin door de (inmiddels gefixeerde) platen 1, 2 ter vorming van de schuine zijvlakken 5, 6 en 8, 9 van de verbindingslip 12.

In de volgende stap, geïllustreerd in figuur 11, wordt de uitgesneden verbindingslip 12 nu gepast nabij haar eerste schuine zijvlakken 5, 6 met behulp van de drukstempel 39 doorgedrukt. Deze stempel wordt dus langsheen de opstaande geleidingsgleuven 38 (als tweede geleidingsmiddelen) naar beneden gedrukt (pijl 44) met hetzelfde gestuurde bedieningsorgaan waarmee hij in figuur 10 werd opgelicht. De sturing van dit bedieningsorgaan moet vooral de gepaste coördinatie verzekeren van de fixeerbewerking, de beweging van de snijdorganen en de stempel. Tegelijk evenwel worden de schuin gerichte snijdorganen 36 gepast uitgeschoven (opgetild) uit hun snijdpositie door een gepast gekoppelde bediening van de Stangenmechanismen 34, 35 via de pen 40 in haar gleuf 37. De snijdorganen 36 mogen immers de neerdaling van de drukstempel 39 in de verbindingszone 3 niet hinderen. De buitenste stempelranden moeten zich namelijk in hun diepste stand tot onder het niveau van het ondervlak 7 van de onderste plaat 2 kunnen uitstrekken.

Figuur 12 toont dan de eindstand van de verbindingscyclus waarbij het raamwerk 31 en de stempel 39 weer worden opgetild na de realisatie van de verbinding (pijlen 42 en 44). De onderling plaatselijk verbonden platen 1, 2 (bijv. dekselflappen van dozen) met de bovenaan zichtbare tweede schuine zijvlakken 8, 9 van de verbindingslip 12 is klaar en kan (met de doos) verder getransporteerd worden, waarna de cyclus kan hernemen.

Het spreekt vanzelf dat voor de vakman talrijke evidente varianten van dit voorbeeld kunnen toegepast worden

Claims (13)

1. Plaatselijke verbinding van bovenste, resp. onderste platen (1, resp. 2) op elkaar in hun contactvlak (11) in tenminste één begrensde verbindingszone (3) waarbij deze zone (3) veelhoekig is en waarbij binnen de omtrek van deze zone (3) de bovenste en onderste platen (1) en (2) gezamenlijk een verbindingslip (12) vormen met hun tegenover elkaar liggende, schuin doorheen hun plaatdikte doorgesneden eerste zijvlakken (5, 6) waarbij deze eerste zijvlakken (5,6) van de platen (1,2) en hun aangrenzende schuin gerichte tweede zijvlakken (8,9) in de zone (3) complementair afgeschuind zijn in de vorm van een naar onder en naar binnen toe lopende conische (trechtervormige) wand zodat in de buurt van deze tweede naburige zijvlakken (8,9) het ondervlak (7) van de onderste plaat (2) naar binnen toe uitsteekt voorbij het bovenvlak (4) van de verbindingslip (12) ter plaatse van de bovenste buitenranden (13) van haar eerste zijvlakken (5,6).

2. Plaatverbinding volgens conclusie 1 waarbij de veelhoekige zone (3) in haar bovenvlak (10) nagenoeg een achthoek is, omvattende de twee tegenoverliggende buitenranden (14) van de tweede zijvlakken (8,9) en dwars daarop twee tegenoverliggende plooiranden (15) en tussenin vier verbindingsranden (16) die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak (10) doorgesneden vlakken (17).

3. Verbinding volgens conclusie 1 waarbij de zone (3) in haar bovenvlak (10) een vierhoek is, omvattende de twee tegenoverliggende buitenranden (14) van de tweede zijvlakken (8,9) en nagenoeg loodrecht daarop twee tegenoverliggende plooiranden (15) en tussenin vier verbindingsranden (16) die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak (10) doorgesnedeq vlakken (17) en waarbij die verbindingsranden (16) stukken (19) omvatten die in het verlengde verlopen wan de buitenranden (14).

4. Verbinding volgens conclusie 1 waarbij de zone (3) in haar bovenvlak (10) een veelhoek is, omvattende de twee tegenoverliggende buitenranden (14) van de tweede zijvlakken (8,9) en nagenoeg loodrecht daarop twee tegenoverliggende plooiranden (15) en tussenin een aantal verbindingsranden (16) die toebehoren aan loodrecht op het plaatoppervlak (10) doorgesneden vlakken (17) en waarbij die verbindingsranden (16) stukken (18) omvatten die evenwijdig verlopen aan de buitenranden (14).

5. Plaatverbinding volgens conclusie 1 omvattende een veelvoud van verbindingszones (3) die al dan niet gelijkmatig verspreid zijn over de oppervlakken van de platen (1,2).

6. Verbinding volgens conclusie 5, omvattende een reeks opeenvolgende verbindingszones (29) in eikaars verlengde langs een aslijn (28).

7. Verbinding volgens conclusie 6 waarbij deze reeks een opeenvolging vormt van gelijke verbindingssegmenten (29) waarbij elk segment bestaat uit twee gelijkaardige verbindingszones (3 a en 3b).

8. Plaatselijke verbinding van bovenste, resp. onderste platen (1, resp. 2) op elkaar in hun contactvlak (11) in tenminste twee naburige begrensde verbindingszones (3 c resp. 3d) waarbij deze zones veelhoekig zijn en waarbij binnen de omtrek van elke zone (3c, 3d) de bovenste en onderste platen (1) en (2) een verbindingslip (20 resp. 21) vormen met hun schuin doorheen hun plaatdikte doorgesneden eerste zijvlak (22 resp. 23) van de platen (1,2) nabij hun complementair en aangrenzende schuin gerichte tweede zijvlak in elk van de zones (3c, 3d) zodat in de buurt van dit aangrenzende tweede zijvlak het ondervlak (7) van de onderste plaat (2) naar binnen toe uitsteekt voorbij het bovenvlak (4) van de verbindingslippen (20,21) ter plaatse van de bovenste buitenranden (13) van hun eerste zijvlak (22 resp. 23).

9. Werkwijze ter uitvoering van de verbinding volgens conclusie 1 waarbij de op elkaar liggende te verbinden platen (1,2) nabij de verbindingszone (3) in hun contactzone tijdelijk gefixeerd worden; - waarbij de platen (1,2) vervolgens plaatselijk in de verbindingszone (3) nabij de genoemde eerste en tweede zijvlakken (5,6 en 8,9) ervan volgens een schuine richting met geschikte snijdorganen (36) worden doorgesneden ter begrenzing van de verbindingslip (12) en - waarbij, na verwijdering van deze snijdorganen, de aldus begrensde lip (12) naar beneden gedrukt wordt totdat haar bovenvlak (4) zich tenminste gedeeltelijk uitstrekt onder de onderkant (7) van de onderste plaat (2) waarna de drukbewerking en de fixeerbewerking worden opgeheven.

10. Werkwijze volgens conclusie 9 waarbij de fixeerbewerking het aanbrengen van geschikte (punt- en/of lijnvormige) loodrechte insnijdingen (17) doorheen de beide platen omvat.

11. Werkwijze volgens conclusie 10 waarbij dwarse uiteinden (24) van genoemde loodrechte insnijdingen (17) aangrenzen aan de daarna aan te brengen eerste en tweede zijranden, mede ter vorming van de verbindingslip (12).

12. Inrichting (30) ter uitvoering van de werkwijze volgens conclusie 9 omvattende een over de te verbinden platen (1,2) te plaatsen raamwerk (31), omvattende tijdelijke fixeermiddelen (45) en eerste geleidingsmiddelen (33) om daarover op - en neer verschuifbare schuin gerichte snijdorganen (36) te verplaatsen naar de schuine zijvlakken (8 resp. 9) toe van de te vormen verbindingszone (3) ter vorming van de verbindingslip (12) en waarbij verder in het raamwerk (31) tweede geleidingsmiddelen (38) gemonteerd zijn om een drukstempel (39) op en neer te verplaatsen voor het doordrukken van de verbindingslip (12) in de verbindingszone (3) tot haar bovenvlak (4) zich nabij de genoemde schuine eerste en tweede zijvlakken zich tenminste gedeeltelijk uitstrekt onder de onderkant (7) van de onderste plaat (2), alsmede aandrijfmiddelen voor de fixeer- en geleidingsmiddelen, snijdorganen en drukstempel en sturingsorganen voor de aandrijving en coördinatie van de fixeerbewerking, de beweging van de snijdorganen en de drukstempel.

13. Inrichting volgens conclusie 12 waarbij de fixeermiddelen messen (45) voor het aanbrengen van loodrecht op de plaatoppervlakken gerichte sneden omvatten, mede ter vorming van een aantal omtreksranden (16-19) van de verbindingszone (3).