BE1015909A3 - Verbeterde onderbouw van een laadbak. - Google Patents

Abstract

Verbeterde onderbouw van een laadbak die bestaat uit ten minste één langsdrager en één dwarsdrager die rechtstreeks of door middel van een verbindingselement aan elkaar zijn bevestigd, daardoor gekenmerkt dast de voornoemde langs- en dwarsdrager (3 en 4) aan elkaar of aan het voornoemde verbindingselement (5) zijn bevestigd door middel van persnietverbindingen (13) en/of samenklinkverbindingen (14).

Description

   <Desc/Clms Page number 1> 
 



  Verbeterde onderbouw van een laadbak. 



  Deze uitvinding heeft betrekking op een verbeterde onderbouw van een laadbak. 



  Meer speciaal heeft deze uitvinding betrekking op de onderbouw van een laadbak voor vrachtwagens, aanhangwagens en dergelijke die bestaat uit tenminste één langsdrager en één dwarsdrager. 



  Men kent reeds zulke onderbouw van een laadbak, waarvan de langsdragers en de dwarsdragers aan elkaar bevestigd worden door middel van weerstandslassen en/of vlambooglassen. 



  Dergelijke bekende lasverbindingen vertonen het nadeel dat ze tot hoge inwendige spanningen en structuurveranderingen in en nabij de lasnaad kunnen leiden, waardoor er gevaar onstaat voor scheurvorming in het materiaal. 



  Ook is het mogelijk dat aan elkaar verbonden constructiedelen kunnen kromtrekken onder invloed van de voornoemde structuurveranderingen ten gevolge van de hoge temperaturen die worden gerealiseerd tijdens het lassen. 



  Een ander nadeel van zulke lasverbindingen is dat zij moeilijk te realiseren zijn en dat zij dienen te worden gerealiseerd door gekwalificeerd personeel. 



  Nog een ander nadeel is dat er tijdens het assemblageproces bij het lassen steeds brandgevaar aanwezig is en dat het risico op brandwonden niet uitgesloten is. 

 <Desc/Clms Page number 2> 

 



  Een bijkomend nadeel is dat er bij zulke lasverbindingen een verhoogde kans bestaat op zogenaamde spleetcorrosie en dat de sterkte en kwaliteit van zulke lasverbindingen niet kan worden gegarandeerd. 



  Daarenboven is het slechts mogelijk om een lasverbinding te realiseren tussen een beperkt aantal materialen, die doorgaans een grote soortgelijke massa bezitten, waardoor de constructie zwaar wordt. 



  Nog een nadeel is dat zulke lasprocessen veel energie opeisen en dat men doorgaans dure toevoegmaterialen nodig heeft, bijvoorbeeld in de vorm van laselectroden en/of gassen, die bovendien op een geconditioneerde wijze dienen te worden gestockeerd. 



  De huidige uitvinding heeft tot doel aan één of meer van de voornoemde en andere nadelen een oplossing te bieden. 



  Hiertoe betreft de uitvinding een verbeterde onderbouw van een laadbak die bestaat uit ten minste één langsdrager en één dwarsdrager die rechtstreeks of door middel van een verbindingselement aan elkaar zijn bevestigd, waarbij de voornoemde langs- en dwarsdrager aan elkaar of aan het voornoemde verbindingselement zijn bevestigd door middel van persnietverbindingen en/of samenklinkverbindingen. 



  Het persnieten, ook wel pulsnieten genoemd, bestaat erin dat aan één zijde van te verbinden elementen een vormmal wordt voorzien en dat aan de andere zijde een klinknagel in deze elementen wordt geperst, welke klinknagel door het persen tegen de vormmal wordt gedrukt en hierdoor wordt vervormd, één en ander zodanig dat een mechanische 

 <Desc/Clms Page number 3> 

 verbinding tussen te verbinden langs- en dwarsdragers wordt gerealiseerd. 



  Samenklinken is een andere techniek die erin bestaat om, door middel van een stempel, op elkaar liggende materiaallagen samen zodanig te vervormen, dat een vormgesloten verbinding tussen de te verbinden elementen wordt gerealiseerd. Hiertoe worden de betreffende materiaallagen door middel van de voornoemde stempel, samen in een vormmal gedrukt, welke zich aan de keerzijde van de betreffende materiaallagen bevindt. 



  Een voordeel van zulke persniet- en samenklinkverbindingen is dat er geen structuurveranderingen optreden in het materiaal van de aan elkaar bevestigde langs- en dwarsdragers, waardoor het gevaar voor scheurvorming in het materiaal afneemt. 



  Nog een voordeel van de uitvinding is dat, aan elkaar verbonden dragers, niet kunnen kromtrekken onder invloed van de voornoemde structuurveranderingen en dat de kans op spleetcorrosie aanzienlijk afneemt. 



  Nog een ander voordeel bestaat erin dat zulke persniet- en samenklinkverbindingen eenvoudig te realiseren zijn en dat er geen gekwalificeerd laspersoneel vereist is. 



  Een bijkomend voordeel is dat er bij deze techniek geen brandgevaar is en dat het risico op brandwonden uitgesloten is. 



  Nog een voordeel is dat zulke persniet- en samenklinkverbindingen voorspelbare sterktekarakteristieken bezitten, die op eenvoudige wijze kunnen worden 

 <Desc/Clms Page number 4> 

 gecontroleerd en dat de sterkte van de ganse constructie groter wordt. 



  Tevens is men, bij het gebruik van de voornoemde verbindingstechnieken niet gebonden aan lasbare materialen en is het mogelijk om ook verbindingen te realiseren tussen tal van andere materialen, waardoor men, door de keuze van lichtere materialen, het gewicht van de ganse constructie kan beperken en waarbij men alsnog een adequate verbinding tussen de verschillende onderdelen kan realiseren. 



  Nog een ander voordeel van de uitvinding is dat men een aanzienlijk sneller en energiebesparend productieproces verkrijgt. 



  Nog een voordeel is dat zulke verbindingstechnieken relatief weinig energie opeisen. 



  Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, zijn hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, enkele voorkeurdragende uitvoeringsvormen beschreven van een verbeterde onderbouw van een laadbak volgens de uitvinding, met verwijzing naar de bijgaande tekeningen, waarin: figuur 1 schematisch en in perspectief een vrachtwagen weergeeft die voorzien is van een laadbak met een verbeterde onderbouw volgens de uitvinding; figuur 2 een zicht weergeeft volgens pijl F2 in figuur
1 met gedeeltelijke weglating; figuur 3 in perspectief en op grotere schaal een praktische uitvoeringsvorm weergeeft van het gedeelte dat in figuur 2 is aangeduid met F3; figuren 4 en 5 respectievelijk doorsneden weergeven 

 <Desc/Clms Page number 5> 

 volgens de lijnen IV-IV en V-V in figuur 3. 



  In figuur 1 is een vrachtwagen weergegeven die voorzien is van een laadbak 1 met een verbeterde onderbouw 2 volgens de uitvinding. 



  De onderbouw 2 van de laadbak 1 is meer in detail weergegeven in figuur 2 en bestaat in hoofdzaak uit twee langsdragers 3, die zich uitstrekken volgens de lengterichting van de voornoemde laadbak 1. 



  Op deze langsdragers 3 zijn dwarsdragers 4 aangebracht, waarbij de onderlinge verbinding tussen de langs- en dwarsdragers 3 en 4 gebeurt door middel van verbindingselementen 5, die, enerzijds, aan de langsdragers 3 en, anderzijds, aan de dwarsdragers 4 zijn verbonden, volgens de uitvinding door middel van persnieten en/of samenklinken. 



  De dwarsdragers 4 zijn in dit geval aangebracht in een raamstructuur 6, die in hoofdzaak bestaat uit twee langsgerichte raamprofielen 7, die aan elkaar verbonden zijn door middel van twee dwarsgerichte raamprofielen 8, waarbij deze voornoemde langsgerichte en dwarsgerichte raamprofielen 7 en 8 aan elkaar zijn verbonden door middel van hoekelementen waarop de profielen 7-8 zijn bevestigd, eveneens volgens de uitvinding, door middel van persnieten en/of samenklinken. 



  Op de raamstructuur 6 en de dwarsdragers 4 is een bodemplaat 9 voorzien, die de bodem van de laadbak 1 vormt en die door persnieten en/of samenklinken aan de voornoemde raamstructuur 6 en/of dwarsdragers 4 is verbonden. 

 <Desc/Clms Page number 6> 

 



  In figuur 3 is in detail een verbindingselement 5 weergegeven dat, enerzijds, verbonden is met een langsdrager 3, en, anderzijds, aan een dwarsdrager 4, waarbij, in dit geval, beide dragers zijn uitgevoerd in de vorm van een U-profiel. 



  Het verbindingselement 5 bestaat, in dit geval, uit drie haaks op elkaar staande wanden 10,11 en 12, waarbij de voornoemde dragers 3 en 4, respectievelijk ieder tegen een wand 10 en 11 zijn bevestigd door middel van persnietverbindingen 13. 



  De derde wand 12, wordt gevormd door twee, over elkaar geplooide gedeelten van de wanden 10 en 11, die, in dit geval, door middel van een samenklinkverbinding 14 aan elkaar zijn verbonden. 



  In figuur 4 is een doorsnede weergegeven volgens lijn IV-IV, in figuur 3, waarin zulke persnietverbinding 13 is weergegeven en waarbij duidelijk is dat, voor de verbinding, een klinknagel 15 is gebruikt met een kop 16 en een lichaam 17 dat aan zijn voorste uiteinde hol is uitgevoerd en waarbij deze klinknagel 15 in het te verbinden materiaal is gedreven door het inpersen van de klinknagel 15 tegen een vormmal 18 die zich aan de andere zijde van de te verbinden materialen bevindt, één en ander zodanig dat bij deze persbeweging, het voorste uiteinde van de klinknagel 15 wordt opengeperst en door de vervorming van de klinknagel 15 en van de te verbinden materialen een sterke verbinding ontstaat. 



  Op die manier verkrijgt men een persnietverbinding 13, die bestaat uit een halfholle klinknagel 15, die zich uitstrekt 

 <Desc/Clms Page number 7> 

 in een gedeelte van de voornoemde dwarsdrager 4 en in het voornoemde verbindingselement 5. 



  In figuur 5 is een doorsnede weergegeven van de voornoemde samenklinkverbinding 14 van de aanliggende delen van de wanden 10 en 11, waarbij, in dit geval, de te verbinden wanddelen aan elkaar zijn bevestigd door het gebruik van een stempel 19 en van een vormmal 20 die aan weerszijden van de te verbinden materialen zijn aangebracht en die voor de verbinding tegen elkaar worden geperst teneinde de te verbinden materialen zodanig te vervormen dat beide wanddelen aan één zijde een uitstulping vertonen, waarbij de uitstulping van één wand met een kraag 21 gevat is in de holte in de uitstulping van de andere wand en er als dusdanig een hechte verbinding ontstaat. 



  De dragers 3 en 4 kunnen, zoals hierboven beschreven, bestaan uit U-profielen, maar kunnen eveneens worden uitgevoerd in de vorm van L-profielen, I-profielen, balken met een, in hoofdzaak, rechthoekige doorsnede of andere. 



  De langsgerichte en de dwarsgerichte raamprofielen 7 en 8 kunnen eveneens zijn uitgevoerd in de vorm van één van de voornoemde of andere profielvormen. Tevens dient opgemerkt dat een combinatie van verschillende profielvormen eveneens mogelijk is. 



  De dragers 3 en 4, de raamprofielen 7 en 8 en de verbindingselementen 5 kunnen alle worden uitgevoerd in een geschikt constructiemateriaal, zoals metaal, kunststof of dergelijke. 

 <Desc/Clms Page number 8> 

 Tevens is het mogelijk dat een combinatie van verschillende materialen wordt gebruikt voor de verschillende onderdelen, teneinde een constructie te verkrijgen die minder zwaar is. 



  Ook kunnen de verschillende samenstellende elementen van de verbeterde onderbouw volgens de uitvinding, al dan niet gedeeltelijk, zijn uitgevoerd in verschillende materialen. 



  Het is uiteraard niet uitgesloten dat verstevigingsprofielen en/of extra verbindingselementen worden voorzien, teneinde de sterkte van de constructie op te drijven. 



  Tevens is het mogelijk om op bepaalde plaatsen een lasverbinding te behouden en deze te combineren met persnietverbindingen 13 en/of samenklinkverbindingen 14. 



  Elke voornoemde persnietverbinding 13, respectievelijk samenklinkverbinding 14, kan eveneens worden uitgevoerd in de vorm van een samenklinkverbinding 14, respectievelijk persnietverbinding 13. 



  De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de als voorbeeld beschreven en in de figuren weergegeven uitvoeringsvormen, doch een verbeterde onderbouw van een laadbak volgens de uitvinding kan in allerlei vormen en afmetingen worden verwezenlijkt zonder buiten het kader van de uitvinding te treden.

Claims (8)

Conclusies.

1.- Verbeterde onderbouw van een laadbak die bestaat uit ten minste één langsdrager en één dwarsdrager die rechtstreeks of door middel van een verbindingselement aan elkaar zijn bevestigd, daardoor gekenmerkt dat de voornoemde langs- en dwarsdrager (3 en 4) aan elkaar of aan het voornoemde verbindingselement (5) zijn bevestigd door middel van persnietverbindingen (13) en/of samenklinkverbindingen (14).

2. - Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat elk van de voornoemde persnietverbindingen (13) bestaat uit een halfholle klinknagel (15) die zich uitstrekt in ten minste een gedeelte van de te verbinden voornoemde langsdrager (3) en/of dwarsdrager (4) en/of het verbindingselement (5).

3.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat elk van de voornoemde samenklinkverbindingen (14) bestaat uit een uitstulping aan één zijde van de te verbinden voornoemde langsdrager (3) en/of dwarsdrager (4) en/of het verbindingselement (5) en waarbij de uitstulping van één langs- of dwarsdrager (3 of 4) of verbindingselement (5) met een kraag (21) gevat is in de holte van de uitstulping van de andere langs- of dwarsdrager (3 of 4) of het verbindingselement (3,4 of 5).

4.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens één of meer van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de dragers (3,4) al dan niet gedeeltelijk zijn uitgevoerd in verschillende materialen. <Desc/Clms Page number 10>

5.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 4, daardoor gekenmerkt dat de dragers (3,4) zijn uitgevoerd in metaal.

6.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 4, daardoor gekenmerkt dat de dragers (3,4) zijn uitgevoerd in kunststof.

7.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 4, daardoor gekenmerkt dat de dragers (3,4) zijn uitgevoerd in een combinatie van metaal en kunststof.

8.- Verbeterde onderbouw van een laadbak volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat er verstevigingsprofielen zijn voorzien, die door persnieten en/of door samenklinken aan de voornoemde dragers (3,4) zijn bevestigd.