<Desc/Clms Page number 1>
APPARAAT VOOR INTRAORALE DISTRACTIEOSTEOTOMIE
Huidige uitvinding heeft betrekking op een distractieapparaat voor de verlenging van een onderkaak na corticale osteotomie en verstelbare hechting van minstens twee beensegmenten met het oog op een dynamische osteosynthese met reconstructie van het onderkaakbeen onder uitzetting van de afstanden tussen beide tegenoverliggende beensegmenten door middel van geleidelijke rekking.
Ze vindt toepassing in maxillofaciale chirurgie, in het bijzonder in orthognathische chirurgie bij patienten met mandibulaire retrognathie. Het gaat om een gelaatvorm waarbij de onderkaak, die te kort is, achter het frontaal vlak van het voorhoofd ligt. De uitvinding heeft als doelstelling de occlusale sluiting van de tanden te herstellen, de ademhaling te verbeteren en het gelaat in proporties te brengen. Ze biedt voor de groep jongere patiënten, die tot nu toe zonder blijvend skeletaal resultaat, met functionele orthodontische apparatuur werd behandeld, een beter alternatief aan. Onderkaakverlengingen worden nu routinematig verwezenlijkt, in de regel eer na de tweede groeispurt door middel van een "sagittal split". Onderkaakverlengingen zijn echter op jongere leeftijd geindiceerd bij syndroompatiëntjes met uitgesproken onderkaakhypoplasie.
Door DE-A-195 023 (Kreidler-Wangerin) is een apparatuur voor distractieosteotomie met uittrekking van minstens twee beensegmenten beschreven. Het distractieapparaat wordt ingebracht in beide kaakhoeken na het vrijleggen van het bot en een sagittale splitsinsosteotomie. Door een transorale toegang is een bicorticale schroeffixatie op de mondbodem aangebracht.
De distractiecilinder gaat na doorboring van de mucosa,
<Desc/Clms Page number 2>
door het lange vestibulum en eindigt voor de binnenste hoeken van de mond. Het aanbrengen van het inwendig apparaat moet gebeuren via incisies in de huid van de wang. Het apparaat ligt parallel met de onderste tandenrij, waardoor bilaterale toepassing kan leiden tot een krachtmoment in het kaakgewricht.
Onderhavige uitvinding heeft tot doel aan bovenvermelde nadelen te verhelpen en verschaft een distractieapparaat van het type zoals in het inleidend gedeelte van de bijgaande conclusie 1 omschreven, dat via de mond geaktiveerd kan worden
Dit wordt volgens de uitvinding bereikt doordat het apparaat volgende delen omvat : - een distale verankeringsschroef, waarvan het schroefgedeelte in een boring in een opstijgende tak van de onderkaak (ramus mandibularis) is ingeschroefd en waarvan het vrije uiteinde een veelhoekige kop, bij voorkeur een zeskantkop en een scharnierbus bezit ; - een expansieschroef scharnierend verbonden met bovengenoemde verankeringsschroef door middel van een bevestigingsschroef die ookals gewrichtstap dient, die in bovengenoemde scharnierbus past ;
- een schroefstop die het gewrichtorgaan in een starre positie in een onveranderlijke richting vasthoudt, en - een verbindingsstuk met binnenschroef voor de vasthechting van een bevestigingsplaat die met schroeven op een zijde van de doorgebeitelde mandibulaire arcade aangebracht wordt.
Het distractiegedeelte bestaat uit een telescopische schroef. De telescopische schroef laat toe het distractiegedeelte zeer compact te houden, waardoor het ook na volledige rekking na distractie intra-oraal blijft. De beperkte lengte van het apparaat laat lipsluiting toe en daaruit resulteert een meer comfortabel gevoel voor het eten en drinken. Het systeem
<Desc/Clms Page number 3>
blijft onopvallend, wat een sociaal voordeel is. Een aangepaste schroeflengte voor de distale verankeringsvijs en de schroefjes om de laterale bevestigingsplaat te bevestigen laat toe de n. alveolaris inferior te vermijden, alsook de tandwortels, dit in tegenstelling tot de uitwendige distractors met bicorticale pennen. Het gevoel in de lip en de kauwfunctie blijven gegarandeerd zodat er geen gevaar van bijtletsels in de lip, de tong noch de wang bestaat.
Een week na de ingreep kunnen de ouders met activatie van de distractor aanvangen. De activatie bedraagt elke keer 1 mm per dag. Ongeveer twee maanden hierna wordt de distractor verwijderd. Complete benige consolidatie van de distractieplaats gebeurt aan beide zijden.
Volgens een bijzonderheid van de uitvinding is de verankeringsschroef aan zijn vrije uiteinde van een veelhoekige kop, bij voorkeur van een zeskantkop en een scharnierbus voorzien en in een boring van een loodrechte botstuk ingebracht wordt.
De expansieschroef is een mechanische vijzel is, die uit drie delen bestaat die in elkaar passen, waarbij het middenste element de grootste diameter heeft, om als verbindingsmof te fungeren en aan zijn uiteinden van binnenste windingen van tegenoverliggende richting en verschillende grootten voorzien is, waarin twee tegenoverliggende telescopische armen passen die in elkaar kunnen verschuiven en nagenoeg de zelfde lengte hebben als het middenste verbindingsmof, zodat zij volledig in en uit de middenste verbindingsmof kunnen schuiven.
Een onderlegring, bekend als "washer" laat toe de verankering dicht tegen een botkant te plaatsen, zonder dat deze kan afbreken zoals bij schroeven met een conische kop.
Er zijn geen uitwendige incisies in het gelaat.
<Desc/Clms Page number 4>
Het risiko van kosmetische schade wordt herleid tot nul.
De ingreep is minder traumatisch en kan als "one-day case" doorgaan, zonder dagenlange ziekenhuisopname, omdat geen krachtaanwendig nodig is bij de osteotomie.
Bij het verwijderen van de wijsheidstandkiem wordt het bot gemakkelijk verder verzwakt buccaal en linguaal door middel van een corticale osteotomie. De incisie voor het verwijderen van de kies wordt achterwaarts verlengd om de verankeringselementen aan te brengen. Het verticale scharnierpunt tussen het distale verankeringsgeddeelte en de laterale bevestigingsplaat laat vanuit biomechanische standpunt een fysiologische repositionering van de kaakkop toe.
Tevens kan voor ee zuiver sagittale verlenging worden gekozen, zonder afhankelijk te zijn van de horizontale hoek tussen de opstijgende tak en horizontale tak.
Het apparaat is uit titanium vervaardigd. Dit materiaal is bekend voor zijn optimale biocompatibiliteit, zowel bij de opname in het bot (osteointegratie) als de opname in de weke delen. Er zijn geen allergieën op titanium beschreven. Dimetalosen worden uitgesloten.
Het beperkte volume van het apparaat volgens de uitvinding vergeleken met externe activatoren laat de materiaalkosten drastisch drukken. Beschadiging van het apparaat of van de botfixatie bij sport, spel, slaaphouding is minder te vrezen dan bij externe fixatoren.
Deze en andere kenmerken van de uitvinding zullen uit de volgende beschrijving voortvloeien waarin verwezen is naar de bijgevoegde tekeningen die een uitvoeringsvorm van een apparaat volgens de uitvinding tonen.
In die tekeningen zijn :
<Desc/Clms Page number 5>
Figuur 1 : een zijaanzicht van een distractieapparaat volgens de uitvinding op schaal 4 : 1 ; Figuur 2 : een zijaanzicht, gelijk aan hetgeen van figuur 1 van het distractieapparaat in uitgezette stand ; Figuur 3 : een geëxplodeerd zicht van het distractieapparaat afgebeeld in figuren 1 en 2 ; Figuur 4 : een bovenaanzicht van het gewricht van het distractieapparaat afgebeeld in figuren 1 tot en met 3 : Figuren 5 en 6 : een geexplodeerd zicht en een zijaanzicht van het verbindingsbeslag tussen de expansieschroef en de bevestigingsplaat ; Figuur 7 : een bovenaanzicht van een onderkaak voorzien van enkele onderdelen van het distratieapparaat volgens de uitvinding ; Figuur 8 : een bovenaanzicht van de onderkaak afgebeeld in figuur 6 uitgerust met het distractieapparaat ;
Figuur 9 : een zijaanzicht van buiten de mond naar binnen gezien op de linkerkant van een onderkaak, van een distractieapparaat in ingekrompen stand voor activatie, en Figuur 10 : een zijaanzicht gelijk aan hetgeen van figuur 4 van het distractieapparaat in uitgezette stand na aktivatie.
In deze figuren wijzen gelijke nummers naar gelijke of gelijksoortige elementen.
Een distractieosteotomie is een chirurgische operatie om misvorming of verkromming van een gekromd of te kort been op te heffen waarbij het been wordt gesplitst in ten minste twee beensegmenten en de beensegmenten weer samen gelast door dynamische osteosynthese, namelijk geleidelijke repositie en fixatie van de beensegmenten met behulp van geleide stangen, metalen plaatjes, schroeven, stiften, botpennen of repen. Een onderlegring, bekend als"washer"laat toe de verankering dicht tegen een botkant te plaatsen,
<Desc/Clms Page number 6>
zonder dat deze kan afbreken zoals bij schroeven met een conische kop.
Het distractieapparaat afgebeeld in figuur 1, dient voor de verlenging van de onderkaak, na een corticale bilaterale osteotomie. Het omvat volgende delen : - een distale verankeringsschroef 1, waarvan het schroefgedeelte 2 in een boring in een opstijgende tak van de onderkaak (ramus mandibularis) 3 is ingeschroefd en waarvan het vrije uiteinde een veelhoekige kop 4, bij voorkeur een zeskantkop en een scharnierbus 5 bezit ; - een expansieschroef 6 scharnierend verbonden met bovengenoemde verankeringsschroef 1 door middel van een bevestigingsschroef 7 die ook als gewrichttap dient, die in bovengenoemde scharnierbus 5 past ;
- een schroefstop 8 die het gewrichtorgaan in een starre positie in een onveranderlijke richting vashoudt, en - een verbindingsstuk 9 met binnenschroef 10 voor de vasthechting van een bevestigingsplaat 11 die met schroeven 12 op een zijde van de doorgebeitelde mandibulaire arcade aangebracht wordt.
De hals van het schroefgedeelte draagt een onderlegring en dient als schouderstuk voor het overschuiven van de onderlegring 13 die een uitstekende aansluiting op de opstijgende tak van de onderkaak moet bewerkstelligen. De opening van de scharnierbus 5 wordt distaal geplaatst, zodanig dat de inpassende mannelijke gewrichttap een rotatievrijheid van nagenoeg 200 om de verticale as van een bevestigingsschroef 7 heeft, en dit langs beide zijden van de verticale aslijn (Figuur 4).
De gewrichttap is vooral bestemd om de uitzettingsrichting van de expansieschroeven evenwijdig met de lengteas van de mond te houden, in tegenstelling met reeds bekende distractie apparaten die geen parallellisme van de uitzettingsgeleidingen kunnen
<Desc/Clms Page number 7>
waarborgen (Figuur 5).
De expansieschroef 6 is een mechanische vijzel die uit drie delen bestaat die in elkaar passen. Het middenste element heeft de grootste diameter. Het fungeert als verbindingsmof 14 en is aan zijn uiteinden van binnenste windingen van tegenoverliggende richting en verschillende grootten voorzien, waarin twee tegenoverliggende telescopische armen 15,16 passen die in elkaar kunnen verschuiven en nagenoeg dezelfde lengte hebben als de verbindingsmof 14, zodat zij volledig in en uit de middenste verbindingsmof 14 kunnen schuiven.
De linker telescopische arm 16 heeft een naar buiten lopende zeshoek waarvan de zijden dus op het uiteinde kleiner zijn dan in het begin. De helling van 10 is voorzien om het verbindingsstuk 9 zodanig op te spannen met de klemvijs 17 dat de nodige stijfheid in het verbindingbeslag tussen de expansieschroef 6 en de verbindingsplaat blijft. De uitlopende zeshoek heeft binnenin een schroefdraad om de klemvijs 17 te ontvangen. De klemvijs 17 is voorzien van een veelhoekige imbus.
Het vrije uiteinde van de linker telescopische arm van de expansieschroef 16 draagt een spil met een inwendige axiale winding waarop een verbindingsbeslag met een coaxiale klemschroef 18 geklemd wordt. Het verbindingsstuk 9 heeft willekeurig vormen teneinde een optimale verbinding tot stand te brengen tussen de expansieschroef 6 en de bevestigingsplaat 11 die op de onderkaak 3 bevestigd is.
Het verbindingsstuk 9 heeft bovenaan een interne zeshoek, eveneens dezelfde coniciteit als de spil 19 van de linker telescopische arm 16. Onderaan het verbindingsstuk 9 bevindt zich een interne langwerpige kamer die passend aansluit op het uitstekend gedeelte van de laterale bevestigingsplaat 11. Hierdoor komen de
<Desc/Clms Page number 8>
distractiekrachten en de kauwkrachten op de bevestigingsplaat 11 en niet op de bevestigingsschroef 12 (Figuur 8).
Het verbindingsstuk 9 bezit een onderste langwerpige kamering. Het wordt aan de bovenkant van de bevestigingsplaat 11 aangebracht op de langwerpige verhoging door middel van twee schroeven. De vijf boringen in het bevestingsplaat 11 onderaan dienen voor de verankering van dit element op de onderkaak 3 (Figuren 7 en 9). De bevestigingsplaat 11 dat op de rechter kaak wordt bevestigd is identiek met de linker bevestigingsplaat maar dan in spiegelbeeld.
Figuur 10 toont het distractieapparaat in uitgezette stand, op de linker kant van een schedel, na aktivatie. De aktivatie gebeurt via de mond en kan uitgevoerd worden door de ouders zelf.