TR201802790T4 - Nfkb sinyal yolu manipüle edilmiş dendritik hücreler. - Google Patents

Nfkb sinyal yolu manipüle edilmiş dendritik hücreler. Download PDF

Info

Publication number
TR201802790T4
TR201802790T4 TR2018/02790T TR201802790T TR201802790T4 TR 201802790 T4 TR201802790 T4 TR 201802790T4 TR 2018/02790 T TR2018/02790 T TR 2018/02790T TR 201802790 T TR201802790 T TR 201802790T TR 201802790 T4 TR201802790 T4 TR 201802790T4
Authority
TR
Turkey
Prior art keywords
rna
dcs
cells
nfkb
signaling pathway
Prior art date
Application number
TR2018/02790T
Other languages
English (en)
Inventor
Birkholz Katrin
Dörrie Jan
Schaft Niels
Schuler Gerold
Voll Reinhard
Pfeiffer Isabell
Original Assignee
Univ Friedrich Alexander Er
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Univ Friedrich Alexander Er filed Critical Univ Friedrich Alexander Er
Publication of TR201802790T4 publication Critical patent/TR201802790T4/tr

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N15/00Mutation or genetic engineering; DNA or RNA concerning genetic engineering, vectors, e.g. plasmids, or their isolation, preparation or purification; Use of hosts therefor
    • C12N15/09Recombinant DNA-technology
    • C12N15/63Introduction of foreign genetic material using vectors; Vectors; Use of hosts therefor; Regulation of expression
    • C12N15/79Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts
    • C12N15/85Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts for animal cells
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N5/00Undifferentiated human, animal or plant cells, e.g. cell lines; Tissues; Cultivation or maintenance thereof; Culture media therefor
    • C12N5/06Animal cells or tissues; Human cells or tissues
    • C12N5/0602Vertebrate cells
    • C12N5/0634Cells from the blood or the immune system
    • C12N5/0639Dendritic cells, e.g. Langherhans cells in the epidermis
    • C12N5/064Immunosuppressive dendritic cells
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/10Transferases (2.)
    • C12N9/12Transferases (2.) transferring phosphorus containing groups, e.g. kinases (2.7)
    • C12N9/1205Phosphotransferases with an alcohol group as acceptor (2.7.1), e.g. protein kinases
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K35/00Medicinal preparations containing materials or reaction products thereof with undetermined constitution
    • A61K35/12Materials from mammals; Compositions comprising non-specified tissues or cells; Compositions comprising non-embryonic stem cells; Genetically modified cells
    • A61K2035/122Materials from mammals; Compositions comprising non-specified tissues or cells; Compositions comprising non-embryonic stem cells; Genetically modified cells for inducing tolerance or supression of immune responses
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/51Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising whole cells, viruses or DNA/RNA
    • A61K2039/515Animal cells
    • A61K2039/5154Antigen presenting cells [APCs], e.g. dendritic cells or macrophages
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/70Enzymes
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2510/00Genetically modified cells
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02ATECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE
    • Y02A50/00TECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE in human health protection, e.g. against extreme weather
    • Y02A50/30Against vector-borne diseases, e.g. mosquito-borne, fly-borne, tick-borne or waterborne diseases whose impact is exacerbated by climate change

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Cell Biology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Immobilizing And Processing Of Enzymes And Microorganisms (AREA)
  • Television Systems (AREA)
  • Photovoltaic Devices (AREA)
  • Stereo-Broadcasting Methods (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)

Abstract

Buluş NF'B sinyal yolunun RNA transfeksiyonu ile manipüle edildiği dendritik hücreler, bunların üretimi ve kullanımı ile ilgilidir.

Description

Tarifname içinde günümüzün teknolojisinden patent basvurularEI/e üretici kullanIi kllâvuzlarlîl dahil bir seri dokümandan bahsedilmektedir. Bu dokümanlar. açilîlama Içerigi bulusun patent haline getirilmesi için önemli degildir.
Dendritik hücreler (DZ) (DH`Ier) dogustan ve adaptif baglgiKlllZltepkisi arasIdaki baglantIlE Bunlar patojenleri bu sekilde tanlîrlilama ve adaptif (dolayEIîLla spesifik patojene uygun) baglglzlllîl tepkisini baslatma ve yönetme durumundadB Ayrlîia, DH'Ier patojenlerin yoklugunda endojen antijenlere karslîltoleransa aracÜJKl edebilmektedir. Böylece DH'Ier baglgEllEJtepkilerinin hedeflenen indüksiyonu için, ama aynüamanda immünolojik toleransa araclIJEI edilmesi için anahtarEtemsil etmektedir. Sitokin IL-12p70 hücre araciIJDDaglglEligiI indüksiyonunda önemli rol oynarken Sitokin IL-10 humoral baglSIEIEîlEl indüksiyonunda, aynIZI zamanda tolerans. içinde yer allEl DH'yi adjuvan olarak kullanan habis hastal[lZ]ar[E| immüno terapisi, çesitli klinik arastlEünalarIa zaten kullanllE'iISIIEI ve bu yöntemin güvenilirligi ve fizibilitesi kaniflhnmaktadß Bununla birlikte, kullanilan antijenlere karsEhastalarI baglgllZIlK] tepkileri, in vitro olarak düzenli olarak saptanabilmesine ragmen, klinik sonuçlar beklentilerin alt-a kalmaktadlEl DH'yi hücre kültüründe üretmek suretiyle, bunlarEözel olarak manipüle etmek mümkündür. Bu baglamda uzun ömürlü T bellek hücrelerini indükleyebilen DH'Ierin üretilmesi avantajdlrîl ve bu arada düzenleyici T hücrelerine (Treg) ve diger tolerojenik mekanizmalara karslîlirençli davranlgâvantajdlü Uzun ömürlü T bellek hücreleri bir antijen ile yenilenen bir temasta daha hlîIEl/e daha etkili sekonder bir tepki verir Bu haflîa fonksiyonu, CD4-pozitif ve CD8-pozitif T-haflîla hücreleri tarafIan devraIIbilmektedir. Uzun ömürlü T bellek hücreleri sadece klgla bir ömre sahip olan ve çogunlukla bir baglglKlilgtepkisinden sonra aktivasyona baglühücre ölümü (AICD, activatibn-/nducihg cell death / aktivasyon /hdÜk/eyen hücre ölümü) sonucu ölen efektör hücrelerinden farklIlEl Bununla birlikte iki hücre tipi arasIa efektör bellek hücreleri gibi geçis formlar. sahiptir. Bunlar efektör hücreleri gibi vücudun tamamlZIiçinde hareket etmektedirler ve antijen temasIa efektör fonksiyonlari] uygulamaktadlEl daha da çogalabilmektedir ve efektör hücrelerine göre daha uzun ömürlüdür.
Diger taraftan otoimmünitenin ve alerjinin hedeflenen tedavisi için, DH'nin belirli kosullar altIa baglgllîlllîl tepkisini baskllâyabilecegi ve toleransa aracüilîl edebilecegi için DH'nin kullannEtlüsünülebilmektedir. DH'nin degisik türlerinin üretimine ait iyilestirilmis metotlar ve protokoller bu nedenle büyük ilgiye sahiptir ve dünya çapia arastlEIIIhaktadE Bilinen teknige verilmektedir. DH çesitli patojenlerin algllânmasllîlsaglayabilen çesitli yüzey reseptörlerine sahiptir. DH ayrlEla sitokinler ve kemokinler gibi vücuda özel çesitli haberci maddeleri ve de baglSJKIllZl sisteminin diger hücreleri üzerindeki yüzey moleküllerini algllâma durumundadlü DH hücre içi sinyal yollarElyoluyla gelen çesitli sinyalleri hesaba katmakta, bu sayede çesitli farklllâsma programlarEltetiklenmektedir. Bu sinyal yollar- saglanan manipülasyonu bu sayede ya baglSlKllgb ( kanser baglglElilZlterapisinde) veya toleransa (otoimmün hastalllZIarI ve aleijilerin tedavisinde) araclIJKJ etmek için daha çok uygun olan özellestirilmis DH'Ierin olusmasi olanak saglamaktadlEl Genetik manipülasyon yoluyla DH'Ierin içindeki sinyal yollar. müdahale etmeye ait degisik olanaklar zaten formüle edilmis ve uygulanmaktadlü Bunula birlikte öncelikle insan DH'Ierinin manipülasyonunda degisik engeller ortaya çlIZmaktadlEl Bir terapi çerçevesindeki genetik bir manipülasyon süpheli olarak görünmekte ve somatik gen tedavisi ciddi bir sekilde düzenlenmektedir. Bunun dislüda, tlpta en çok kullanllân insan DH'lerinin (monositlerden türetilmis DH) genetik olarak degistirilmesi olanaglZIçok s-ndlEllB'iIStlE ve sadece lentivirüslerden veya adenovirüslerden gelistirilen viral transfeksiyon sistemlerinin kullanliü bugüne kadar basarlillîl olmustur. Böylece US-Al sayesinde bir adenovirüs vasEisEIle ifade edilen IKKoi için 176 ve 180 pozisyonlarIa ve IKKß için 177 ve 181 pozisyonlarlfitla elde edilen aktif bir formunu açllZJamaktadlEl Bununla birlikte DNA'nI katllmaslîlçin bu araçlar. kullanIiElçok kritik olarak dikkate almakta ve baska riskleri de beraberinde taslaktadlB Böylece lenti virüsler sayesinde daima viral sekanslar da hücrenin genomu içinde yapllânmaktadlü Bu sayede hücreye özel aktif genler zarar görebilir veya viral promotorlar aktif olmayan genleri aktive etmektedirler. Bununla birlikte genom içine entegrasyon rastlantElal olarak gerçeklestigi için hangi genlerin söz konusu olabilecegi önceden kestirilememektedir. Tahrip olan veya aktif olan tümör baskllâylEDgenler veya onkogenler söz konusu ise hücrenin kendisi, en kötü durumda, tümör hücresi olabilmektedir.
AyrlEla, indüklenen baglgKlllZl tepkisi, arzu edilen antijenlere degil, viral ürünlere yönelebilmektedir. Sonuncusu adenoviral sistemler için de geçerlidir ve çok say. insan zaten adenovirüslere karslîinevcut bir baglSIElllZltepkisine sahip oldugu Için burada baglgllîlllîltepkisi çok siddetli olabilmektedir. Bir adenoviral vektöre karsDJu türlü siddetli bir baglglklllgltepkisi 1999 y-a hatta bir ölüm hadisesine yol açmlSIlE DH'Ierin merkezi bir sinyal yolu NFKB sinyal iletim kaskadIlEl DH'Ierin çok sayida yüzey reseptörlerinin stimülasyonu bu iletim kaskad- aktive olmalela yol açmaktadlüve inhibitör proteinler fosforilasyon ile destabilize olmakta ve böylece kopyalama faktörleri çekirdegin içine ulaslEIve orada çesitli genlerin kopyalanmas- neden olmaktadlEl Bu fosforilasyon islemini uygulayan kinazlar IKK (kappa kinazlar. inhibitörü) olarak tan IanmaktadIEl Bulusun klEla açflillamaslîl Simdi, dendirik hücrelerin (asaglöh klgiaca "DH" ) NFKB sinyal yolunun mutant sinyal iletim proteinlerinin RNA transfeksiyonu ve ekspresyonu ile kendi NFKB sinyal yolu içinde manipüle edilebilecegi kesfedilmistir. Hem yapiEEblarak aktif hem de dominant negatif mutantlar bulunabilirdi. DH'lerin RNA transfeksiyonundan önce veya sonra olgunlasmasElsayesinde DH'ler degisik fenotipler ve sitokin profilleri ile üretilmekte ve burada IL-12p70 sitokinleri (baglglElüZl Indüksiyonu için) ve IL-10 sitokinleri (tolerans indüksiyonu için veya bagEIEllglü baskllânmlg fenotiplerin olusmasEliçin) merkezi bir rol oynamaktadE Böylece istemlerde belirtildigi gibi sunlarla ilgilidir: (1) NFKB sinyal yolunun mutant sinyal iletim proteini için kodlanan bir veya birden fazla nükleotid sekanslar- sahip RNA transfeksiyonu ile kendi NFKB sinyal yolu içinde manipüle edilmis dendritik hücreler (DH); (2)NFKB sinyal yolunun mutant sinyal iletim proteini için kodlanan bir veya birden fazla nükleotid sekanslarljile olgunlasmamlg veya olgunlasmis] DH'Ierin RNA transfeksiyonu içeren ve (1)'e göre NFKB sinyal yolu tarafIan manipüle edilmis DH'Ierin üretimine ait bir yöntem; (3)bir bilesim, farmasötik kompozisyon veya (1)'e göre DH içeren bir ilaç; (4)Ot0log CD8 + T hücrelerinin eX VIVO stimülasyonu Için (1)'e göre DH'Ierin kullanIlsîl (5) bir hastadaki kanserin, HIV kaynakllltIDS gibi bulasIEIJIiastalilZIarI ve otoimmün hastalllZIarI tedavisi ve önlenmesine ait bir ilaclEl üretimi için (1)'e göre DH'Ierin kullanIElre aynlîsekilde bir hastadaki kanserin, HIV kaynaklllkIDS gibi bulaslEEEiastalllZIar ve otoimmün hastallklarltedavisi ve önlenmesinde kullanI için (1)'e göre DH; (6) (1)' e göre hücrelerin DH ile uyarllüiaslüüçeren otolog CD8 + T hücrelerinin ex i/i'i/o uyarliiwaslîl dahil T hücrelerinin ekspansiyonuna ait bir yöntem (7)Ayr|Ela tarifname içinde bir hastadaki kanserin, bulaslEElhastallEIarI ve otoimmün hastalllZlarI tedavisi ve önlenmesine ait (1)'e göre DH'nin hastalara uygulanmaleEilçeren bir yöntem tarif edilmektedir.
Sekillerin kEh açlElamasEl S& NFKB, DH olgunlasma sinyal zincirinin merkez noktaslükla bulunmaktadlEI Tehlike sinyalleri tarafüdan tetiklenen çok saylEIh yüzey reseptörleri ve DH oIgunIasmasIIZI tetikledikleri bilien proenflamatuvar uyarlîllâr NFicB'nin aktivasyonuna neden olurlar.
NFKB'nin aktivasyonu yine IL-12p70 gibi önemli sitokinlerin dagIDEJiIEb ve DH'lerin fenotipik degisikliklerine neden olmaktadß Sek. 2: IKKß-EEAlO-RNA elektropolasyonuna tabi tutulmus dendritik hücreler ile IL-12p70 Sek. 3: NFicB-sinyal yolu bileseni IKKß-EEAIO ile transfekte edilmis dendritik hücreler üzerine yüzey markerlarII ekspresyonu. su IKKoc ve IKKß'nI temel olusturan aktive edilmis mutantlarIElkodIayan ve astarlandlEtan sonra @1 ve yeniden canland-UZtan sonra 19) analize edilen bir veya iki RNA ile elektropolasyona tabi tutulmus otolog T hücrelerinin dendritik hücreler ile tetramer boyanmasEl Sek. 5: IKKoc ve IKKß'nI temel olusturan aktive edilmis mutantlar-kodlayan RNA transfeksiyonundan 24 saat sonra olgunlasmlgldendritik hücrelerin göçü: % NFiçB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus DH üzerindeki yüzey markerlar- indüksiyon faktörü. DH'ler GM-CSF ve IL-4 ile altlgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'ler standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFoi ve PGE2) katHBiasIan 24 saat sonra olgunlastümDH). Daha sonra RNA`slZ] DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKa-EE-A16-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAIO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri 15 ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Bu DH'ler elektropolasyondan 24 saat sonra CD4O ve CD70'e karsEIantikorlarla boyandEIve FACS sayesinde analize edilmistir. Bagnslîl 8 donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarEile berlilenmektedir.
S& NFicB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus DH üzerindeki yüzey markerlar- indüksiyon faktörü. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgliünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFoi ve PGE2) katliE1asIan 24 saat sonra olgunlastlîimDH). Daha sonra RNA'sE DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKa-EE-Alö-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAlO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri 15 ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Bu DH'Ier elektropolasyondan 24 saat sonra CD83 ve CD86'ya karsüantikorlarla boyandElve FACS sayesinde analize edilmistir. Baglslîl 8 donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarlîle belirlenmektedir.
S& NFicB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus DH üzerindeki yüzey markerlar- indüksiyon faktörü. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFa ve PGE2) katliB1aleUan 24 saat sonra olgunlastIJmDH). Daha sonra RNA` slZlDH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKoc-EE-Alö-RNA ve (klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAIO-RNA ile tek baslEa veya kombinasyon içinde (her biri 15 i.ig RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Bu DH'Ier elektropolasyondan 24 saat sonra OX-40L ve CD25'e karsßntikorlarla boyandüle FACS sayesinde analize edilmistir. BagIislZl8 donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarüle belirlenmektedir. w NFKB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus dendritik hücrelerin IL-12p70 ve IL-10 sitokinlerinin sekresyonu. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFoi ve PGE2) katllîhasIan 24 saat sonra olgunlastlîl (mDH). Daha sonra RNA'slZl DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKa-EE-A16-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKB-EEAlO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri 15 ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Elektropolasyondan 24 saat sonra fazlallElar alIlZl/e bir " Inf/ammation C ytometr/'c Bead Array/ Inflamasyon Sitometr/k Boncuk D/'z/si”ile analiz edilmistir. 3 bag islZdonörün verileri gösterilmektedir.
Sek. 10: NFKB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus dendritik hücrelerin 1L-6 ve TNFoi sitokinlerinin sekresyonu. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFa ve PGE2) katüiiasian 24 saat sonra olgunlastümDH).
Daha sonra RNA'slîl DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKoi-EE-A16-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAIO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Elektropolasyondan 24 saat sonra fazlalüîlar allEtlEl/e bir " ln/?ammat/an C ytometr/'C Bead Array/ Inûamasyon Sitametr/'k Boncuk Dizisi" ile analiz edilmistir. 3 bagIislîldonörün verileri gösterilmektedir.
Sek. 11: NFiçB sinyal yolunun bilesenleri iIe elektropolasyona tabi tutulmus dendritik hücrelerin IL-8 ve IL-1 ß sitokinlerinin serkresyonu. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL-6, TNFoc ve PGE2) katüEialetlan 24 saat sonra olgunlastümDH).
Daha sonra RNA'slZ DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKoi-EE-A16-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAlO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. Elektropolasyondan 24 saat sonra fazIaIlKIar aIIülie bir " [nûammatian Cytometr/'C Bead Array/ [hfiamasyon Sîtometr/'k Boncuk Diz/si" ile analiz edilmistir. 3 bag Iislîldonörün verileri gösterilmektedir.
Sek. 12: NFKB sinyal yolunun bilesenlerinin RNA'sEiIe elektropolasyona tabi tutulmus otolog T hücrelerinin dendritik hücreler ile tetramer boyanmasElOIgun dendritik hücreler RNA'sEl(aIternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKoi-EE-A16-RNA ve(klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAlO-RNA ile tek bas. veya kombinasyon içinde (her biri 15 ug RNA) elektropolasyona tabi tutuldu. DH'Ierin bir bölümü MelanA (MeIA) için kodlanmlgl RNA ile koelektropolasyona tabi tutuldu. Elektropolasyondan 4 saat sonra otolog CD8+ T hücreleri bu DH'Ier ile 10 : 1 oranIa stimüle edilmistir. Stimülasyondan bir hafta sonra antijen özgü T hücreleri tetramer boyanmasElle analize edilmistir ve fenotip CCR7 ve CD45RA boyamasEile tanllandlîlT hücreleri aktive eden (1. stimülasyon) ve iki kere tekrarlanan (2. ve 3. stimülasyon) stimülasyonlardan sonra analize edilmistir. Bagislîl 5 donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarlîile belirlenmektedir.
Sek. 13: NFKB sinyal yolunun bilesenlerinin transfeze edilen RNA'nI artan konsantrasyonu ile eletropolasyona tabi tutulan DH üzerindeki yüzey markerlarlîlDH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile altlîgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-lß, IL-6, TNFoc ve PGE2) katliBwasIan 24 saat sonra olgunlastümDH). Daha sonra RNA'slîI DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKch-EE- A16-RNA ve (klasik sinyal yolunu aktive eden) IKKß-EEAlO-RNA ile tek bas. veya artan konsantrasyonlarda kombinasyon içinde elektropolasyona tabi tutuldu. Bu DH'Ier elektropolasyondan 24 saat sonra CD25, CD40, CD7O ve OX-4OL'e karslîantikorlarla boyandlZl ve FACS sayesinde analize edilmistir. BagIislZl üç donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarlîle belirlenmektedir.
S& NFicB sinyal yolunun bilesenlerinin transfeze edilmis mRNA'nI artan konsantrasyonlara sahip bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus DH ile Sitoki IL-12p70 ve IL-10 sekresyonu. DH'Ier GM-CSF ve IL-4 ile aItElgünlük bir kültürleme esnasIa monositlerden olusturuldu. 6. günde DH'Ier standart bir olgunlasma kokteylinin (IL-1 ß, IL- 6, TNFoc ve PGE2) katllüiasian 24 saat sonra olgunlastlZQmDH). Daha sonra RNA'slZI DH, (alternatif sinyal yolunu aktive eden) IKKa-EE-A16-RNA ve (klasik sinyal yolunu aktive eden) elektropolasyona tabi tutuldu. Elektropolasyondan 24 saat sonra fazlalllZlar aIIEl/e bir " edilmistir. BagIisE üç donörün ortalama degeri ortalama degerin standart sapmalarlZile belirlenmektedir.
Sek. 15: NFicB sinyal yolunun bilesenleri ile elektropolasyona tabi tutulmus 293T hücrelerinin Lusiferaz analizi. 293T hücreleri NFKB sinyal yolunun aktivatörleri (IKKa- EEA16-RNA veya IKKß-EEAlO-RNA) veya inhibitörleri (IKKa-K44M-A16-RNA veya IKKß- K44M-A10-RNA) ile tek baslEla veya kombinasyon içinde elektroplasyona tabi tutuldu. Tüm hücreler bir NFKB promotoru dahil Lusiferaz için kodlanmlglvektörler ile koelektropolasyona tabi tutuldu. Hücrelerin bir bölümünün NFKB sinyal yolu gece boyunca çözünür CD40L ile aktive edilmistir. Lusiferaz aktivitesi elektropolasyondan 24 saat sonra ölçüldü.
Sek. 16: IL-12p70'in yaplîlal olarak aktif IKK mutantlarEile kodlanmE RNA ile transfeze edilmis olgunlasmlîldendritik hücreler sayesinde serkresyonu Sek. 17: yapElal olarak aktif IKK mutantlarEIile kodlanmEI RNA ile transfeze edilmis olgunlasmlgldendritik hücrelerin göçü.
Bulusun ayrIt[l]l}ç[lillamasl:| Sunulan bulus istemlerde karakterize edilen yapllândIElnalar, yani NFicB sinyal yolunun en azIan mutasyona ugramlglsinyal ileten bir proteini kodlayan bir veya birden fazla nükleotid sekansI RNA transfeksiyonu sayesinde kendi NFKB sinyal yolunda manipüle olan dendritik hücreler (DH) ve de bunlar. üretimi ve kullanIiEHe ilgilidir. Bu, DH'Ierin NFiçB sinyal yolunun mutasyona ugramlgl sinyal ileten proteinlerinin kendi NFKB sinyal yolunda manipüle edilebilmesi bulgusuna dayanmaktadlü Olgunlasmamgl durumda düsük seviyelerde MHC proteinleri ve yardlcEluyarEElB7 molekülleri ile ve de fagositoz ve pinositoz yetenegi ve de CD83 ve CD25 yüzey moleküllerinin olmamasüile karakterize edilmektedir. OlgunlasmE durumda digerlerinin yania yüzey proteinlerinin degismis bir örnegi ile karakterize edilmektedir ve su moleküllerin bazHârII veya tümünün yüzey ekspresyonu yükselmektedir: CD25, CD40, CD70, CD80, CD83, CD86 ve de MHC-proteinleri. "Olgunlasmlgl' DH'Ier "olgunlasmamlgi' DH'Ierden, digerlerinin yanIa birincilerin baglglKliEJ uyarlEEblarak daha aktif olmaktadlü genellikle canlElorganizma içinde drene olan lenf dügümlerinin içine ilerleme yetenegini içermektedir ve MHC baglamIa endojen olarak eksprese edilen ve eksojen antijenin buIunmasIEgüçlendirmektedir. Fizyolojik kosullar alt-a sadece "olgunlasmlSl' DH'Ier naif T hücrelerini aktive etme durumundadlEi kullanllâcaktlîl Benzer sekilde RNA transfeksiyonu yabancElRNA'nI ökaryotik bir hücre içine, bulus içindeki anlamIa bir DH'nin, tercihen bir insan DH'sinin içine girisidir. " Nukleotid sekanslar" bulus dogrultusunda DNA ve RNA içermektedir. Transfekte edilecek RNA'lar tercihen intron içermeyen mRNA'IardlB mRNA'nI bir tanIiIZIgünümüzün teknolojisinden bulunabilmektedir (bkz "Moleküler Genetik", Knippers, 9. revize edilmis baskÇiThieme Verlag, 2006). Bulus dogrultusundaki DH'nin baglgllzlllîl düzenleyici etkinligi mRNA'nI stabilize edilmesi ile daha da yükseltilebilmektedir. Bu mRNA'nlEl canlljbrganizma içinde kopyalanmasEl esnasEtla örnegin bir cap analogun eklenmesi ile gerçeklesebilmektedir. ARCA ("anti- reverses capAnalogon / geri dönüssüz cap analogon ") adlZl/erilen teknolojinin kullanIiIZl kap'I % 100 tam bir yönlendirilmesine ve bununla birlikte verimlilikte daha fazla bir artlgh mRNA'nI stabilitesi bir kap yap-I enzimatik olarak zaten in vitro sentezlenen mRNA'ya uygulanmasüialinde örn. Tcherepanova ve ark., (2008), 9:90 BMC Mol. Biol eserinde tarif edildigi gibi artlEllâbilmektedir. mRNA'nI stabilitesi ayrlEh çevrilmemis bölgelerin (UTR), örnegin ß-Globin-mRNA eklenmesi ile yükseltilebilmektedir. (bkz. örn. Yu et al., Mol. Cell DH'nin bagElEllKl düzenleyici özelliklerinde beklenen bir iyilesme ile translasyon verimliligindeki bir iyilesme aynEIsekilde daha önceki paragrafta tarif edilen capp/hg yönteminin kullanIiEIIe ve de bir "Iç Ribozom Giris Sitesi"nin ("Internal Ribosome Entry Site" (IRES)) in vitro dönüstürülen RNA'nI 5' ucunda eklenmesi gibi bilinen yöntemler ile de deneylerindeki dönüstürülmüs protein oranlIiboliA kuyrugunun uzatüBwasÜiialinde genel olarak ve sunulan bulus ile baglantüilblarak yükselebilmektedir. Bu teknoloji ARCA teknolojisi ile birlikte uygulanmasEhalinde daha iyi sonuçlara götürebilmektedir (Mockey et al., Biochem.
Sunulan bulus ile ilgili olarak, bir "NFKB sinyal yolunun mutant sinyal iletim proteini" bilinen sinyal iletim kaskadII NFKB'nin aktivasyonuna ve bu proteinin hücre çekirdegi içine translokasyonuna yol açan bir bileseni olan protein olarak tanIiIanmaktadIE Ayri& bu kavram tarafIdan modüler bir sekilde sinyal iletim kaskadII bilesenleri ile etkilesim içinde olan ve bunlarEI kendi aktiviteleri içinde etkileyen bulus dogrultusundaki proteinler kapsanmaktadß Tüm bu proteinler karsiliKi gelen vahsi tipli proteinlere karsEtlegisikliklere (mutasyonlara) sahiptir. KarsiIIKl gelen mutasyonlar digerlerinin yanIda silme islemleri, uzatma islemleri ve tercihen bir veya daha fazla amino asitin degisimi ile tannlanmaktadE NFKB sinyal yolunun bulus dogrultusundaki tanIiEIklasik ve alternatif bir sinyal yolunu içermektedir. Klasik sinyal yolu mikro biyolojik ve viral enfeksiyonlar ile veya sitokinler ile aktive olmaktadE Bu baglamda IKKor, IKKß ve NEMO'dan olusan IKK kompleksi fosforilasyon ile IKB'nin bozunmasIEiindükler ve transkripsiyon faktörü NFiçB hücre çekirdegi içinde translokasyon yapar ve çesitli hedef genler etkinlestirilmektedir. Alternatif NFKB sinyal yolu çekirdegine translokasyonu yapilân ve hedef genleri harekete geçiren p ile etkilesime girmektedir.
NFKB sinyal yolunun mevcut bulusa iliskin olarak "manipülasyonlariîl dendritik hücrelerin degistirilmis aktivitesi ile ölçülebilmektedir. Bu IL12p70 sekresyonunun, IL-10 salgilâmasIlEi, örn. OX-40L veya CD25 gibi farklEI indüksiyon faktörlerinin migrasyonunu veya ekspresyonunun degisikliklerini içermektedir. Kontrol RNA ile transfekte edilmis dendritik hücrelere karsElveya tercihen olgunlasmlgl dendritik hücreler olan transfekte edilmemis dendritik hücrelere karsEiiercihen en azIdan 5 misli, daha tercihen en azIan 10 misli, daha da tercihen en ainan 30 misli ve en çok tercihen en az 50 misli artlElîhigi degerlere sahip sahip IL12p70'in (çogaltilüilS) sekresyonu tercih edilmektedir. IKKa ve/veya IKKß'nI yapisal olarak aktif mutantlar ile transfekte edilmis ve transfekte edilmemis veya kontrol RNA ile transfekte edilmis dendritik hücreler ile karsilâst-[gllüda dendritik hücrelerden, tercihen olgunlasmamlgldendritik hücrelerden en azlEUan 5 misli, daha tercihen en azlEUan 10 misli, daha da tercihen en azIdan 30 misli artlîllîhlgl degerlere sahip IL-10'un sekresyonu daha tercih edilmektedir. AynElanda IKKq ve/veya IKKß'nI yapisal olarak aktif mutantlar ile transfekte edilmis tercihen olgun dendritik hücreleri sayesinde IL-12p70'nin IL-10'a tercihen en azIan 3, daha tercihen en azIan 5, daha tercihen en azIan 10 ve daha tercihen en azIan 20 bir miktar oran. sahip düsük IL-10 sekresyonunda yüksek bir IL-12p70 sekresyonu da tercih edilebilmektedir.
Dendritik hücrelerin RNA transfeksiyon hakkida sunulan bulus içinde bulus sahipleri sasüâcak bir sekilde RNA transfeksiyonu sayesinde degistirilmis hücrelerin NFKB sinyal yolu boyunca kendi fonksiyonel yaplîljçinde manipüle edilebilecegini göstermektedir. Dendritik hücrelerin degisik RNA'IarI RNA transfeksiyonu ya baglgEllKl uyar[lî:has- veya tolerans indüksiyona veya bir immünolojik tepkilerin bastEIB1alela yol açabilmektedir. Transfekte edilen RNA'Iar IL-12p70'in sekresyonunu güçlendirebilir ve sonucu olarak bagEKllglI uyarllü'ialea yol açabilmektedir. Sunulan bulusun diger bir sasIlEElatkisi identik RNA'Iarlîil, örn. KKOL veya IKKß'nI yaplgial olarak aktive eden mutantlarIEkodlayan RNA'IarlEl dendritik hücrelerin baglglKIiElarII kendi RNA transfeksiyonunun süresine baglüalarak degisik etkilere sahip olmalela dayanmaktadlîl(bkz sek Za ve 2b). Bulus dogrultusunda olgunlasmlSDH'lerin, transkripsiyonlarlElI IKK'nI fizyolojik aktivasyonu üzerine fosforile edilebildigi ve bu sayede degistirdigi proteinlere yol açan RNA ile transfeksiyonunda bir baglgiElEEl uyarilfhasü gözlenmektedir. Bu sayede, örnegin tümör antijenlerinin DH sayesinde eszamanllîshunumu ile birlikte etkili bir öldürücü T-hücresi aktivasyonuna ulasllîhakta ve bu tümörle mücadelede transfekte (otolog) DH'nin hastaya verilmesinden sonra faydalüalabilmektedir. Bu ilke karsililîl gelen diger hastalilZlarda da uygulanabilmektedir. Buna karsiIJKi RNA transfeksiyonu olgunlasmamlgl DH'Ier ile uygulanlEsa, bu türlü DH'Ier büyük miktarlarda baglgKMgBJastßn iki alternatif tercih edilen uygulama sekilleri sunmaktadlEl SaslElllEEl bir sekilde bulus dogrultusundaki olgunlasmEDH'lerin migrasyon yetenegine sahip olduklarüla gösterilebildi (bkz. sekil 5). Dendritik hücrelerin immünolojik aktivitesi üzerinde bu türlü bir kontrol tllîbi uygulama için kanser hastalarII tedavisinde örn. dendritik hücreler ile asllâma seklinde ileriye dogru büyük bir ad sunmaktadE Bulus dogrultusunda bahsedilen immünomodülatör, özellikle DH'nin antijen sunma özellikleri, DH'nin içine bahsedilen mutasyona ugramig sinyal iletici proteini (proteinleri) kodlayan RNA'nI yanIa, digerlerinin yanIa A20, IL-10, TGF gibi bagElKllgEbaskllâyan proteinleri kodlayan mRNA'Iarlltkisizlestirmek için siRNA'Iar gibi inhibitör özellikle RNA'Iar katlIJBa veya eksprese edilirse daha da gelistirilebilmektedir. Bu türlü bir yöntem Breckpot ve ark., J. aktivitenin antijen sunan hücre olarak DH sayesinde daha verimli bir indüksiyonu bunun içindeki immun proteazom mRNA örnegin siRNA'Iar ile etkisizlestirilmesi halinde de örnegin kanserle mücadelede gelistirilmis bir etkisi DH'nin uyarmasIan sonra tek ya da çift sarmaIlERNA sekanslarlîtayesinde beklenebilmektedir (bkz. örn. Diebold ve ark., Science 303 Burada NFKB sinyal yolunun tercih edilen uygun mutasyona ugramlgsinyal ileten proteinleri kappa kinazI inhibitörlerinin (IKK'nlEl) mutantlarEl/e istemler dogrultusunda yaplîlal olarak aktif IKKoi veya IKKB mutantlarIIEl DH'nin baklgl açEIZI(2) dogrultusundaki üretimi için deneysel olarak farkliZlIKK'larI yaplglal olarak aktif veya dominant negatif mutantlarlZl üretilmistir. Yaplîhl olarak aktif IKKoi ve IKKß mutantlarübu arada karslIJEJ gelen tercihen SEK KIM NO:1 veya 4 vahsi tip sekanslardan baslayarak aktif merkez bölgede Glu sayesinde bir veya daha fazla Ser ikame maddesine sahiptir.
Burada içinde SEK KIM NO:1 IKKa vahsi tipinin amino asit kallEtllârESer176 ve Ser180`nin biri veya daha fazlasi' Glu ile ikame edildigi IKKOL mutantlarEtercih edilmektedir, SEK KIM No:1 IKKa vahsi tipinin amino asit kaliEtliârESer176 ve Ser180'nin biri veya daha fazlasi.
Glu ile ikame edildigi ve opsiyonel olarak destabilize edilmis C teminalleri Serin kallEtUârII ve Treonin kallEtllârII bir veya daha fazlasIlEl, tercihen destabilize edilmis Serin kallBtDârII Serin kallEtElârII ve Treonin kaIlEtllârII SEK KIM NO:1 vahsi tipinin 661, 662, özellikle tercih edilmektedir. Bahsedilen IKK mutantlarII alanin kaliEtllârII eklenmesi ile karakterize edilen tümü, proteinin stabilizasyonuna yol açmaktadlîl ve ayriîla artan veya inhibe eden aktivitenin her birinin etkisini güçlendirmek ile karakterize edilmektedir. Stabilize eden alanin kallEtüârII proteinlerin içine verilmesi bulus dogrultusundaki yapüândlülna örneklerinde bunun dlglEtla tercih edilen uygulama sekillerini sunmaktadlEI Tercihen en az iki, tercihen en az üç, daha tercihen en az dört, daha da tercihen en az sekiz ve istemler dogrultusunda bahsedilen kallEtüârI tümü alanin kallEtIErEile yer degistirmistir. Burada bahsedilmemis olsa bir olasEtüm permutasyonlar bu spesiûkasyonun açUZJanmasEile açilZÇa ayrEhyrEbahsedilmis gibi kapsanmaktadlB AyrIEla içinde SEK KIM No:4 IKKß vahsi tipinin amino asit kaIIEtliârESer177 ve Ser181'in biri veya daha fazlalellEl Glu ile ikame edildigi IKKß mutantlarEItercih edilmistir, SEK KIM No:4 IKKß vahsi tipinin amino asit kallEtHârESer177 ve Ser181'in biri veya daha fazlasi. GIu ile ikame edildigi ve opsiyonel olarak destabilize edilmis C teminalleri Serin kallEtlErII ve Treonin kallEHlârII bir veya daha fazlasIIEl, tercihen destabilize edilmis Serin kallEtllârIlEl Serin kaIlEtllârII ve Treonin kaIlEtllârlEIlEl SEK alanin kallEtllârEile ikame edildigi IKKß mutantlarEözelIikle tercih edilmektedir.
Bulus SEK KIM NO:2'nin 25'ten 769'a kadar amino asit kaIlEtllârIEl/eya SEK KIM NO:5'in 18'den 773'e kadar amino asit kallEtIErIEilçeren, ve tercihen SEK KIM NO:2'ye veya SEK KIM NO:5'e sahip olan ya da kodlayan RNA sekansII SEK KIM NO:3'ü veya 6'yEiçerdigi yapßl olarak aktif IKKa ve IKKß mutantlarlîla ilgilidir.Bunun disinda SEK KIM NO: 3 veya SEK KIM No:6 sekansliaki sessiz mutasyonlarEille digerlerinin yanlEUa kodon optimizasyonu yoluyla ortaya çlKlan bir sekansEIçeren her mRNA bu spesifikasyonun açllîlama içerigi tarafIan kapsanmaktadlB Aynüamanda burada tarif edilen inhibitör IKKa ve IKKß mutantlarEkarsÜJE gelen SEK KIM No:1 veya 4 vahsi tip sekanslardan baslayarak Lys'in Met tarafIdan ikame edildigi mutantlardE Burada içinde SEK KIM No:1 IKKoi vahsi tipinin amino asit kallEtlgELys 44'ün Met ile ikame edildigi ve opsiyonel olarak destabilize edilmis C teminalleri Serin kallEtElârII ve Treonin kallEtHârII bir veya daha fazlasIlEl, tercihen destabilize edilmis Serin kaIlEtilârII Serin kallEtilârII ve Treonin kallEtllârII SEK KIM NO:1'in vahsi tipinin 661, pozisyonlarülda alanin kallilârElle ikame edildigi IKKOL mutantlarEtercih edilmistir. Ayrlîa SEK KIM No:4 IKKß vahsi tipinin amino asit kallEtlîELys 44'ün Met ile ikame edildigi ve opsiyonel olarak destabilize edilmis C teminalleri Serin kalIEtllârII ve Treonin kallîitilârII bir veya daha fazlasIlEl, tercihen destabilize edilmis Serin kallEtHârII Serin kaIlEtllârII ve ve 705 pozisyonlar-a alanin kallEtHârEile ikame edildigi IKKß mutantlarEliercih edilmektedir. Özellikle SEK KIM NO:7'nin 24'ten 768'e kadar amino asit kallEtllârIEiçeren veya SEK KIM NO:9'un 24'ten 779'a kadar amino asit kallEtHârIljçeren, tercihen SEK KIM NO:7'ye veya SEK KIM NO:9'a sahip olan ya da SEK KIM NO:8'in veya SEK KIM NO:10'un RNA sekanslBh sahip olan veya bunlari RNA sekansII sessiz mutasyonlar sayesinde SEK KIM NO:8'in veya SEK KIM NO:10'un RNA sekans- dönüsmesine izin veren inhibe edici IKKoc ve IKKß mutantlarEllercih edilmektedir.
Yukari bahsedildigi gibi özellikle tercih edilen bir yapilândünada bulus dogrultusundaki dendritik hücreler ile ilgilidir, burada (i) DH olgun DH'ler ve/veya (ii) NFKB, IL-12p70 üreten aktive edilmis DH'ler ve/veya (iii) NFKB, IL-10 üreten aktive edilmis DH'ler ve/veya (iv) bir veya birden fazla hedef antijen ile yüklenmis DH'lerdir. "Hedef antijenler" sunulan bulus içinde örn. büyük doku uygunluk kompleksine (major histocompatibility complex (MHC)) baglanmlgl olan ve dendritik hücrelerin hücre üst yüzeyinde T hücrelerinin sunuldugu peptit Zincirlerini Içermektedir. Bunlar digerlerinin yan-a MAGE familyasII öm. MelanA, GP100 gibi tümör antijenlerinden, ama aynüamanda BRAF-V600E ve GNAQ-Q209L gibi mutasyona ugramE tümör antijenlerinde de türeyebilmektedir. Ancak tümör IisatlZlveya tümörden yalitîllmlgl mRNA gibi tanilanmamglantijenlere ait kaynaklar da kullanllâbilmektedir. HIV-1- NEF veya Influenza matris proteini gibi her bir viral protein aynElsekilde antijen kaynagEl olabilmektedir.
Yukari sözü edilen mutantlar, DH'de karslllElgelen mRNA moleküllerinin RNA transfeksiyonu ile eksprese edilebilmektedir. RNA transfeksiyonu DH'nin genetik bir degisimini göstermez ve böylece klinik açin saklEtasEl/oktur. DH IL- lß, IL-6, TNFoi ve PGEZ sitokinleri ile inkübe edilirken("olgunIastlthan") sonra yaplîlal olarak aktif bir IKK mutantlIiIe transfeze olursa, bunlar saglam, uzun süreli baglglElllZltepkilerinin indüksiyonunda çok önemli bir rol oynayan proinflamatuar sitokin IL-12p70 sekresyonuna baslarlar (sek. 2a). DH'nin olgunlasmasElle ilgili olarak IL-lbeta, IL-6, TNF ve PGEZ'nin yanIa alternatif veya tamamlaylüßlarak DH'nin olgunlasmasEiçin baska maddelerde kullanllâbilmekte, bunlarla lellHllZiblmamak üzere sunlarlîl da kapsamaktadE IFN alfa, IFN beta, IFN gamma, yapay veya dogal agonistler, digerleri gibi poli C, CpG, LPS, flagellin veya DH'nin spesifik yüzey resöpterlerini baglayan çözünür ve yüzeye bagllîrlnaddeler.
Bununla birlikte RNA transfeksiyonu aktive edici mutantlar ile olgunlasmanI baslang-a (yani olgunlasmamlgDH'lerde) gerçeklesmisse, belirli kosullarda bagElKllKl baskllâylîßitokin üzerine tarif edilen ve DH'nin baglglKllEl sisteminin diger hücreleri ile iletisiminde rol atfedilen RNA'IarI RNA transfeksiyonundan sonra artan bir ekspresyon göstermektedir (sek. 3). Özellikle yüzey molekülü CD70 uzun ömürlü haflîa T hücrelerinin indüksiyonunda ona bir rol verildigi için burada ilgi çekicidir (sek. 3 altta). Uzun ömürlü haflîla T hücrelerinin fenotipi giriste tarif edilmektedir. Otolog CD8 T T hücrelerini tekrar tekrar uyarmak için bu türlü islem gören kullanHIhlga, NFKB aktivasyonunun DH nitelikli T hücrelerini yeniden canlandlElna süresince yayHBiaya devam ettigi gözlemlenmis olup, burada efektör bellek hücrelerinin T hücre fenotipi güçlendirilmis bir sekilde sunulmaktadlE(sek. 4). Imünojenik DH'nin üretiminde kritik diger faktör IL-12 salgüâyan DH'de ortadan kalkan migrasyon yetenegidir. Yapßl olarak aktif NFKB mutantlarEile transfekte edilen DH sasüâcak bir sekilde, bir kontrol RNA ile elektropolasyona tabi tutulmus DH gibi, aynEsekilde kemokin MIP-3ß'e karsütkili bir sekilde göç etme durumunda bulunmaktadE (sek. 5). Böylece DH'nin NFKB sinyal yolunun fonksiyonel mutantlarülçin kodlayan mRNA ile trasnfeksiyonu somut klinik uygulamaslîcbrtaya çllZlan immünojenik veya tolerojenik DH'nin olusturmasEliçin yeni yenilikçi bir metodu sunmaktadß Bulusun diger bir yapüândlünaslda DH, CD70'i kodlayan mRNA'Iar ile birlikte, istege bagli] olarak caTLR4 ve CD40 IigandlÃleya / OX40L kodlayanlarla birlikte kotransfeze olmaktadlEl Bu basvuruda bahsedilen tercihen insan DH'si içine verilen insanlarda olusan amino asit sekansIa bulunanlara karslHK] gelen veya bunlardan türeyen moleküllerin tümünü kodlamaktadü Bulusun 2. baklgaçElîcHogrultusundaki NFi w'i/o üretimine ait yöntem bir veya birçok nükletoid sekans- sahip olgulasmamlgl veya olgunlasmlgDH'nin RNA transfekti NFicB sinyal yolunun yukar- tarif edildigi gibi bir mutant sinyal gönderici proteini kodlamaktadlü Bu arada RNA transfektinin elektroporasyon sayesinde gerçeklesmesi tercih edilmektedir (uzman kisi taraf-an bilinen lipofeksiyon vb. gibi yöntemler aynElsekilde uygulanabilmektedir). Elektroporasyon yönteminin tercih edilen bir yapllândlîilna özellikle klinik uygulamalar için uygun olan Tuyaerts ve ark. taraflîitlan tarif RNA transfeksiyon teknolojisi olarak nükleofeksiyon teknolojisi (Amaxa firmasII tescil edilmis teknolojisi) kullanilmaktadß (bkz. örn. Melhem ve ark., Klinik AsEIImmünolü konsantrasyonlarlîözellikle 1 ug/lOO ul ila yaklaslKl100 tig/100 ml arasIa, daha tercihen 2 ug/100 ul ila 50 Lig/100 ml araletla ve en çok tercih edilen sekilde yaklasllZlZO ug ila yaklaslE 40 ug /100 ul araslûbadlû mRNA transfeksiyonu hem bir kare dalgalarlîüarbesi ile hem de üssel bir bozulma palslýla gerçeklesebildigi bahsedilen elektroporasyonun yanimda mRNA transfeksiyonuna ait degisik reaktifler sayesinde de gerçeklestirilebilmektedir. Burada örnek olarak yardIiIarElle DH'nin mRNA ile transfekte edilebildigi yüklenmis veya yüklenmemis Bulus dogrultusundaki yöntem olgunlasmamlsiDH'nin RNA transfeksiyonu durumunda ayriîla bir olgunlasma uyaranEiIe islemi de içermektedir. AyrlEla tercih edilen uygulama sekilleri DH'nin bir hedef antijeni ile ve/veya olgunlasmlgl DH'nin kriyo prezervasyonu (iii) ile yüklenmesini içermektedir. olgunlasmlg dendritik hücreler haline gelecegi moleküller ve molekül kombinasyonlarlîl tanIiIanacaktlE Burada tercih edilen molekül kombinasyonlarlîlIL-lß, IL-6, TNch ve PGE2'den meydana gelmektedir.
Sunulan bulus ile ilgili olarak "kriyo prezervasyonu" hücrelerin -75 °C'nin altiEUa dondurarak saklanmasßnlasllîhasügierekmektedir.
Bulusun baklglaçiîlîlß) dogrultusundaki bilesim, farmasötik bilesim veya ilaç opsiyonel olarak farmazötik olarak uygun yardiElichilesikIere ve taslsîlîlîbilesiklere sahip olabilmektedir. Bu arada farmasötik kullanIi için DH'Ierin otolog DH'Ier olmasEltercih edilmektedir. "Farmasötik bir bilesim" veya "bir ilaç" bulus dogrultusundaki dendritik hücreleri ve hastalara örnegin kanserin veya HIV'in tedavisi için bir asüseklinde uygulanan bir veya birçok bileseni içermektedir. Farmasötik bir bilesimin formüle edilmesine ait bir yöntem ve maddeler uzman kisi tarafIan bilinmektedir ve örnegin Ansel ve ark.'I1999'da 7. baskiglippincott Williams eserinde görülebilmektedir. Farmasötik bir bilesim veya ilaç bir kisiye uygun bir dozda uygulanabilmektedir. Uygulama özellikle parenteral olarak, örn damar Içi, Intraperitoneal, deri aItIan ya da kas içinden veya bir atardamarI bir noktasia bir kateter vasitâslýla uygulanabilmektedir. Parenteral bir uygulamaya ait preparatlar steril sulu veya susuz çözeltiler, süspansiyonlar ve emülsiyonlar içermektedir. Sulu olmayan çözeltilere ait örnekler propilen glikol, poli etilen glikol, örn. zeytin yagügibi yaglar ve enjeksiyonlar Için uygun olan örn. etil oleat gibi ester bilesikleridir. Sulu tasüîllâr su, hidro alkolik çözeltiler, emülsiyonlar, süspansiyonlar, tuz çözeltileri ve tamponlanmlglaklgkanlardlü Parenteral tasMößr sodyum klorür çözeltileri, Ringer dekstrozu, dekstroz ve sodyum klorür, Ringer laktat ve baglü yaglardlE Intravenöz tasMElBr örn. SED maddeler, besleyici maddeler ve elektrolit tamamlaylEDmaddeler içermektedir (örn. Ringer dekstroz bazkDolanlar gibi). Farmasötik bilesim veya ilaç bunun dlSlEda koruyucu maddeleri ve örn. antimikrobiyal bilesikler, antioksidanlar veya kompleks yaplEIlâr gibi baska katkünaddelerini içerebilmektedir. Ayrlîa amaçlanan spesifik kullanIia baglEioIarak interlökinler, büyüme faktörleri, farklllâsma faktörleri, interferonlar, kemotaktik proteinler veya spesifik olmayan bir immün modülatör ajan gibi baska etkin maddeler içerebilmektedir.
DozajI türü, klinik faktörlere göre doktor tarafIdan belirlenmektedir. Uzman kisi tarafIan örn. vücut ölçüsü veya aglîllüîl vücut yüzeyi, yas, cinsiyet veya hastanI genel sagllEldurumu, ama aynElzamanda özel olarak uygulanacak madde, uygulamanI süresi ve türü ve muhtemelen birlikte uygulanacak ilaçlar gibi degisik faktörlere baglEbIdugu bilinmektedir.
Tipik bir doz uygulama basi 5 milyon ve 50 milyon DH araleUa olabilmektedir. Tekrarlanan uygulamalari zamansal kademelendirilmesi genellikle önce bir ile 2 hafta arallgiiaki daha lel aralllZlara ile gerçeklesir ve daha sonra aralllZJar 6 aya kadar esnetebilmektedir. Simdiye kadarki çallgh'ialarda, DH'Ier genellikle intradermal, subkutanöz ve intravenöz olarak enjekte edilmistir. veya uygulanabilecegi ve örnegin hücreleri koruyan bilesenleri Içermektedir. Uygun farmasötik olarak uyumlu yardIicElve taslsîIEElbilesiklere örnekler uzman kisi tarafIan bilinmektedir ve örnegin fosfat tamponlu tuz çözeltisi, su, örn. yag / su emülsiyonlarlîgibi emülsiyonlar, çesitli Elatma maddeleri veya deterjanlar, steril solüsyonlar vs.'dir. Bu tür taslýlîllârüçeren farmasötik kompozisyonlar bilinen geleneksel metotlar vasltâslîile formüle edilebilmektedir. olusmus hücreler anlasilüiasügjerekmektedir.
Bulusun baklg] açEJM) dogrultusunda ex w'vo uygulamada otolog CD8+ T hücrelerinin uyarllBiasülçin bulus dogrultusundaki DH'Ieri kullan“da tercihen (i) NFKB aktive edilen DH pasif T hücre transferi ve bir T hücre klonunun olusmasübin (sonraki TCR izolasyonu da dahil olmak üzere) ve (ii) NFicB baskliânan DH alerjinin, kronik enflamasyon otoimmünitesinin ve transplant reddinin tedavisinde Treg'in yayHBiasEiçin kullan HBiaktadlE "CD8" T hücreleri" CD8 yüzey markerII varligilîile karakterize edilmistir ve enfeksiyonlu somatik hücreleri veya tümör hücrelerini öldürme durumunda olan T Ienfositlerinin bir alt grubuna aittir.
Pasif baglSlEJIEtan veya "pasif T hücre transferinden" aI-I dIgEUa üretilen immünolojik efektörlerin veya T hücrelerinin transferi anlasllîhaIIlB Yani aIlEDJaglglEHZl tepkisini kendisi olusturmamalÇI aksine dElar-n, yani kendisi pasif olarak elde etmesi gerekmektedir. T hücreleri ile bagEllZliKl yani pasif T hücresi transferi uyarlanabilir T hücresi transferi olarak da tanIiIanlEl Sunulan bulus ile ilgili olarak bir "T hücre klonu" bir hastanI bir T hücresinden türetilen ve kültür içinde tutulabilen bireysel bir T hücresine geri dönen hücrelerin popülasyonudur. kültürlenmesini ve çogaltEIEnasIEtanllamaktadlEl "Alerji" olarak bagEIElilZl sisteminin belirli ve normalde zararslîl çevresel maddelere (alerjenlere) karsElaslElDsavunma reaksiyonu tanIilanlB "Otoimmünite" bagEiEliKl sisteminin vücudun kendi dokusuna karslîiislîlßavunma reaksiyonu olarak tanllanabilir. sekanslarI elde edilmesi için bir yöntemi tanilamaktadlîl Bunlara ait metotlar günümüzün teknolojinden bulunabilir.
Bulus dogrultusundaki DH'nin bulusun bak& açlîlîl (5) dogrultusundaki bir hastada hastaliElarI tedavisine ait bir ilaci üretilmesi için kullanIiIa ve bir hastadaki kanserin, enfeksiyon otoimmünasyon hastallEIarII bulus dogrultusundaki DH'nin hastaya bulusun baklglaçlgl7) dogrultusunda uygulanmasIEiçeren tedavi yönteminde tercihen NFKB aktive edilmis DH'Ier DH bazlüsllâma için, (özellikle yardncllpitoplarl veya fonksiyonel yardIiclZl hücrelerin bulunmamaslda ve güçlü adjuvanlarI uygulanmasII mümkün olmamasEl halinde) kansere ve enfeksiyonel hastalilZJara (HIV dahil) karsEtedavi amaçlühsilâma için ve koruyucu asE] olarak ve NFKB bastlElliilgl DH olarak yasayan organizmada toleranslZl indüklenmesi için ve alerjinin, kronik inflamasyonun, otoimmünitenin ve transplant reddinin tedavisi için kullan ilE1aktadlEI bir metodu tarif etmektedir. "Yardicllpitoplar" MHC / HLA sIiÜII içeriginde sunulur ve T hücresi çogalmaslüle sitokinlerin sentezini indükleyebilir. grubudur. Kendilerinden salgüânan sitokinier yardIiEile iki önemli alt gruba ayrIDEIlar. Bir alt grup hücresel baglgKllE] tepkisinde, diger alt grup ise hümoral baglgklllîl tepkisinde yer allEl"Adjuvantlar" bir reaktifin veya bir ilaci etksini, özellikle bagEIEIUZi tepkisini güçlendiren yardIiclIrlnaddelerdir. bir patojenden, örn. virüslerden, bakterilerden, mantarlardan veya diger mikro organizmalardan kaynaklanan hastaliKIardEl insanda immünolojik bir savunma tepkisinin baskilânmaleûanIilamaktadlB Bulusun baklg açlglüö) dogrultusundaki T hücrelerinin bulus dogrultusundaki DH ile uyarilfhas- içeren otolog CD8 + T hücrelerinin ex Viva uyarllüîasEtlahil T hücrelerinin ekspansiyonuna ait yöntemde tercihen T hücrelerinin T hücrelerine transferi için NFiçB aktive edilmis DH hücreleri T hücrelerinin pasif T hücre yayilBiasiiJ/e bir T hücre kionunun olusturulmasüisin (örn. sonraki TCR izolasyonu için) ve NicB baskilânan DH alerjinin, kronik enflamasyon otoimmünitesinin ve transplant reddinin tedavisinde Treg'in yayllîj'iaslîlçin kullan[[IE Arzu edilen gelistirilmis bir T hücre çogalmasEi/e bununla birlikte gelistirilmis tIi bir etki CTLA-4'e, PD-Ll'e, PD-L2'ye, PD1'e karsElya da agonistik bir anti-GITR antikorundan antikorlarI transfekte edilmis mRNA (lar) vasißslîile DH'ler içinde eszamanlüliygulanmaslja da aynlîianda eksprese edilmesi yoluyla saglanabilir ((bkz. örn. Leach ve ark., Science 271 Diger bir yapüândHna bir hastadaki hastalilZlarI bulus dogrutusundaki DH'nin hastalara uygulanmasIElçeren tedavisine ait diger bir yöntem ile ilgilidir, burada tercihen (i) NFKB aktive edilmis DH'ler DH bazllZiasliâma için, (özellikle yardIiclZiepitoplarI veya fonksiyonel yardclZl hücrelerin bulunmamasIa ve güçlü adjuvanlarI uygulanmasII mümkün olmamasühalinde) kansere ve enfeksiyonel hastallElara (HIV dahil) karsEltedavi amaçIEl asllâma için ve koruyucu asüblarak ve (ii) NFi toleransEindüklenmesi için ve alerjinin, kronik inflamasyonun, otoimmünitenin ve transplant reddinin tedavisi için kullanilîhaktadß Asag- dendritik hücrelerin oIasEterapötik uygulamalarEtartlglIâcaktlEl Bir kanser hastasi. tedavisine ait olaleJir strateji, hastanI kanIan monozitlerin kurtarllîhasübu monositlerin GM-CSF ve IL-4 veya aynlltkiyi gösteren sitokinler vasiEisEile dendritik hücrelere (DH'lere) ayrilîhasIÇI DH'nin IL-1beta, IL-6, TNF ve PGE2 veya aynEIetkiyi gösteren olgunlastIEIEEl uyarlîlßr vasitâslîile olgunlastlEllüîasIÇlDH'nin sekansEllKK alfa'nI ve IKK-beta'nI NFkappaB aktive edici mutantlarIan birini veya her ikisini kodlayan mRNA ile elektroporasyonu, DH'nin bir veya daha fazla tümör ile iliskili antijen ile ya sekanslZIbunun (bunlar) için kodlanmlgl bir mRNA koeletroporasyonu sayesinde yüklenmesi veya DH'nin, DH'nin HLA moleküllerine baglanabilen bir veya daha fazla sentetik peptid ile eksojen yüklenmesi, DH'nin uygun porsiyonlarda kriyoprezervasyonu, DH'nin kalitesinin IL-12p70 sekresyonu sayesinde kontrolü, DH'nin hastaya damar içine veya deri altlEla veya subdermal olarak birkaç kademeli dozda enjeksiyonu içermektedir.
DH'nin hazlEllanmasüle ilgili olarak bulus dogrultusunda taze ya da kriyoprezervasyon patent materyalinden manyetik veya floresansla aktive edilmis hücre ayrüBiasEl/a da DH'nin kök hücre markeri CD34 vasßslîile saflastlEllBiEkemik iligi kök hücrelerinden ayrilBiasßayesinde hastanI kanElveya kan hücreleri ya da diger dokusu ile sIlElIEloImamak üzere DH'nin dogrudan elde edilmesi öngörülmektedir. Monozitlerin ve kök hücrelerin DH içine ayrllüiaslîl için GM-CSF ve IL-4'ün yanIa Flt3-Ligand, IL-15, IFN alfa, TNF ile sIlHlEblmamak üzere baska maddeler de kullanilâbilmektedir.
Antijen yüklenmesine ait antijen kaynaklarElolarak digerlerinin yanlEUa otolog ve allojen tümör materyali ve de bundan elde edilen ve yükseltilen mRNA, bunun dlgEUa tümör antijenlerini veya bunlari parçalarIEkodIayan enzimatik üretilmis mRNA kullanllâbilmektedir.
Tümör antijenlerinden türeyen HLA baglaylîlîlpeptitler dogrudan DH hücrelerinin HLA moleküllerine yüklenebilir. Gen teknigi bazIda üretilmis tümör proteinleri veya tümör antijenlerini veya bunlari parçalar-I DH'nin içine girise aracHJKIeden reseptör agonistleri ile baglayan rekombinant proteinler aynDsekiIde kullanilâbilmektedir. Antijen yüklenmesine ait bu metotlar DH'nin olgunlasmamglve/veya olgunlasmlglevresinde uygulanabilmektedir.
Otolog veya allojenik adaptif T hücre tedavisi için antijen-spesifik sitotoksik T hücreleri üretmek için olaslîbir strateji örnekte tarif edildigi gibi NFkappa B aktive edilmis DH'nin üretimini, T hücrelerinin hastanI kanElveya kan hücreleri ya da diger bir dokusu ile sIIEIIanmadan taze veya kriyoprezervasyon patent materyalinden izole edilmesi, ayrlîla bu T hücrelerinin karslHEl gelen antijen ile yüklenmis NFkB aktive edilmis DH'Ier ile tekrarlanan inkübasyonu sayesinde antijen spesifik çogalmasÇl DH'nin uygun porsiyonlarda kriyoprezervasyonu, T hücrelerinin kalitesinin kendi antijen spesifik Iitik aktivitesinin ve antijen spesifik sitokin sekresyon yeteneginin belirlenmesi ile kontrolü, T hücrelerinin hastaya damar içine veya deri ait. veya subdermal olarak bir veya birkaç kademeli dozda enjeksiyonu içermektedir. Baska sekilde tanIiIanmadlgiElsürece burada kullanllân terimler bilinen teknik ile aynljnlama sahiptir.
Sekans Protokolü , Serbest metin: SEK KIM NO: Açtlillama Vahsi tip IKKaprotein Vahsi tip IKKB-Protein nomximmAwNi-i Örnekler Malzemeler ve vöntemler DH'Ierin elektroporasyonu: Olgunlasmlgl veya olgunlasmamlgl DH'Ier yakl. 40-60 x 106 hücre/ml optiMEM ile ayarlandE(4 mm bir elektroporasyon küveti için minimum haci: 100pl) ve hazIHlanan küvetlerin içine pipetlendi. Küvet içine bu arada IKKß-EEAIO, IKKor- EEA16 kodlayan RNA eklendi. Elektropolasyon kare-dalga pulslarE](square-wave-pu/se) programEiiIe 500V'ta 1 ms içinde gerçeklesti (4 mm küvet). Elektroporasyonun hemen arkasIan DH'Ier haziElianmlg DH akigkanEiçine (IL-4 ve GM-CSF dahil) kat-De asag-ki deneyler için inkübatöre inkübe edilmistir. Olgunlasmamlgl transfekte edilmis DH'Ier elektroporasyondan sonra olgunlasmaslîdurumunda DH aklSkan olgunlasma kokteyli (ILl-ß, A: YaDEial olarak aktif IKKoi ve IKKB mutantlarII sekanslarEl 1. IKKq-EEA amino asit sekansII vahsi tip IKKoi (SEK KIM No:1) amino asit sekansEile karsllâstlîilüiaslîl EE mutasyonlarEQSEK KIM NO:2'nin poz 200 ve 204'ü) IKKa'nI konstitütif aktivetisine serinleri ve treoninleri ayrlSIlEEve bu proteinlerin büyük ölçüde artan bir stabilitesine yol açmaktadlEl KarsiHKlgelen nükleotid sekans SEK KIM NO:3'tür. asit sekansII vahsi tip IKKß (SEK KIM No:4) amino asit sekanslZiIe karsllâstlEllhîasü EE mutasyonlarüSEK KIM NO:5'in poz. 231 ve 235'i) IKKß'nI konstitütif aktivetisine 749, 751 ve 759 pozisyonlarD] destabilize olan serinleri ayrlStlElEl ve bu proteinlerin büyük ölçüde artan bir stabilitesine yol açmaktadlEl KarslUKlgeIen nükleotid sekans SEK KIM NO:6'dIEl B: IKKoi ve IKK inhibitör mutantlarI sekanslarü 3. IKKa-K44MA amino asit sekansII vahsi tip IKKoc (SEK KIM No:1) amino asit sekansElile karsllâstlüilmaslîl Kinaz aktivitesi AS lisin'in (Lis44; SEK KIM NO:7'de poz. 67)ATP baglantünoktasia metiyonin ile inhibe edilmektedir. Dimerizasyon sayesinde bu mutant dominant bir negatif etkiye sahiptir. A16 mutasyonlarüSEK KIM NO:7'de 684, pozisyonlarmdestabilize olan serinleri ve treoninleri ayrStlElElve bu proteinlerin büyük ölçüde artan bir stabilitesine yol açmaktadlü KarsiIJIZl gelen nükleotid sekansESEK KIM NO:8'de gösterilmektedir. 4. IKKß-K44MA amino asit sekansII vahsi tip IKKß (SEK KIM No:4) amino asit sekansElile karsllâstlElllInasEKinaz aktivitesi AS lisin'in degisimi ile (Lis44; SEK KIM NO:9'da poz. 67)ATP baglantüioktaletla metiyonin ile inhibe edilmektedir. Dimerizasyon sayesinde bu mutant dominant bir negatif etkiye sahiptir. A10 mutasyonlarüSEK KIM NO:9'un serinleri ayrIStlElElve bu proteinlerin büyük ölçüde artan bir stabilitesine yol açmaktadlEl KarslHlZl gelen nükleotid sekansESEK KIM NO:10'da gösterilmektedir. Örnek 1: IL-12p70 ve IL-10'un IKKß-EEAIO-RNA elektropore edilmis dendritik hücreler sayesinde sekresyonu. Dendritik hücreler olgunlasmamlgl (iDC) veya olgunlasmlg (mDC) RNA'slZ bir Kontrol RNA veya IKKß-EEAlO-RNA (SEK KIM No:6) ile elektroporasyona tabi tutuldu. Elektroporasyona tabi tutulmus olgunlasmamlgl hücrelerin yarlîEl dogrudan elektroporasyondan hemen sonra olgunlastü(iDHm). Elektroporasyondan yirmi dört saat sonra sitokin konsantrasyonlarIZI(IL- içindeki üst slîlßrda belirlenmektedir. Sekil 2 (a) veya (b) içinde gösterilen dört bagnslZ deneyden birini temsil etmektedir. Örnek 2: NFKB sinyal yolu bileseni IKKß-EEAIO ile transfekte edilmis dendritik hücreler üzerindeki yüzey markerlarII ekspresyonu. IKKß-EEAlO (SEK KIM No:6) için kodlanmg olgunlasmamlgl (iDC) veya olgunlasmlsîl(mDC) dendritik hücreler RNA ile elektroporasyona tabi tutuldu. Elektroporasyona tabi tutulmus olgunlasmamlgl hücrelerin yarlîlîldogrudan elektroporasyondan hemen sonra olgunlastEÜDCm). Kontrol kosullarlîblarak, DH'Ier RNA'sE veya ilgisiz RNA (kontrol RNA'sLIIile elektroporasyona tabi tutuldu. DH'ler elektroporasyondan sonra 24 saat DH aklgkanEiÇInde kültürlenir, hasat edilmistir ve CD40, CD80 ve CD70'ye karsü bir PE ile markerlanmlglantikorlar ile boyanE PE markerEfiko eritrin ile antikor araslîida bir baglantlsîEltanHlamaktadlB Elektroporasyona tabi tutulmus dendritik hücrelerin ortalama floresan yogunlugu (MFI) Akg] sitometrisi ile belirlenmektedir. Sekil 3'te verilmis degerler ölçülen göreceli floresan degerinden izotip antikorun ölçülen floresan degerinin düsülmesinden sonra spesifik MFI degerlerini göstermektedir. Veriler dört baglislîldeneyden birini temsil etmektedir. Örnek 3: NFKB sinyal yolu bilesenlerinin RNA ile elektroporasyona tabi tutuldugu dendritik hücrelere sahip otolog T hücrelerinin uyarElîlElI tetramer boyamaslîl Olgunlasmßdendritik hücreler kontrol RNA, IKKß-EEAIO-RNA (SEK KIM No:6) ve IKKa-EE- RNA ile veya IKKß-EEAlO- ve IKKa-EE-RNA'dan bir kombinasyon ile elektroporasyona tabi tutuldu. Hücrelerin bir bölümü tümör markerEl melanA ile kodlanan RNA ile koelektroporasyona tutuldu (+ melanA-RNA). Elektroporasyondan üç saat sonra MelanA-RNA olmayan kondüsyon serisinin yarlîlîll saat süre ile melanA/A2 peptid ile yüklendi (+ peptid yüklemesi). Elektroporasyondan dört saat sonra otolog CD8+ T hücreleri dendritik hücreler ile : 1 oranIa uyarlZl Bir hafta sonra antijen spesifik T hücreleri analiz edilmistir ve bunlari fenotipi CCR7 ve CD45RA boyama sayesinde belirlendi. T hücreleri bir hazlülama isleminden (4a) sonra ve yeniden uyarma isleminden sonra (4b) analiz edilmistir. Resimler bir donörün verilerini göstermektedir. Örnek 4: NFKB sinyal yolunun bilesenleri ile RNA transfeksiyonundan 24 saat sonra olgunlasmlgdendritik hücrelerin migrasyonu. OlgunlasmlSDH'ler GFP, IKKß-EEAlO (SEK KIM No:6) ve IKKa-EE tek baslEb ve kombinasyon için kodlanarak RNA ile elektroporasyona tabi tutuldu. DH'ler elektroporasyondan sonra 24 saat kültürlendi ve daha sonra göç etme yetenekleri aç-an Transwell testinde 2 saat test edilmistir. Sonuçlar sek. 5'te gösterilmistir (kemokinsiz kosullar (=neg), ekteki kemokin (=anti), derinlik içindeki kemokin (=zu)).
Gösterilen veriler bagIisiîi üç deneyin standart sapmalarEi ile ortalama degerlerini göstermektedir. Örnek 5: DH'lerin NFKB mutantlarüle RNA transfeksiyonu sayesinde iyilestirilmesi. DH'nin NFKB sinyal yolunun bilesenleri ile stimülasyonu, IKKß-EE-AlO ve IKKoc EE-A16 (SEK KIM NO 3): AsagIki konstrüksiyonlar kullanIlîi IKKß-EE-AIO DH'nin aktivasyonuna ve olgunlasmas- yol açan klasik NFKB sinyal yolunu uyarEve IKKa EE-A16 alternatif NFKB sinyal yolunun bir aktivatörüdür.
CD83 ve OX-40L, sekil 6-8) ve IL-10 çok küçük miktarlarda sekresyonuna karsEbitokin sekresyonun, özellikle IL12p70'in upregülasyonuydu. (sek 9.) Diger salgllânan sitokinler IL-6, TNFa (Sekil 12), IL-8 ve IL-lß idi (sekil 11). Bu etkiler klasik ve alternatif NFKB yolunun (IKKß-EE-AlO ve IKKa-EE-A16) aktivatörlerinin koelektroporasyona tabi tutulmus RNA'sEl olarak güçlendirilmistir. (Sek. 6-11 IKKocd-EE-A16-RNA'nI elektroporasyonu tek bas. daha küçük miktarda salglIânmlgsitokin ve üst yüzeyleri ile benzer etkiler göstermistir (Sekil 6-11).
Elektroporasyona tabi tutulmus mDH'ler özellikle üçüncü uyarln sonra otolog T hücreleri üzerinde çok daha fazla uyariüj bir kapasiteyi gösterdi (sekil 12). Iki aktivatör ile elektroporasyona tabi tutulmus DH'ler spesifik T hücrelerinin uyarilîhaslîliçin en yüksek kapasiteye sahip iken (spesiük T hücrelerinin yayilüîaslîiyedi misline kadar) sadece bir aktivatör ile (IKch-EE-A16 veya IKKß-EE-AIO) elektroporasyona tabi tutulmus DH'ler benzer uyarEEkapasitelere sahiptir (MeIA kontrol durumuna oranla üç misline kadar).
DH'nin RNA transfeksiyonu esnasiEha kullanilB'iak zorunda olunan en iyi RNA miktarIEl belirlemek için doza bagIiIIZi deneyler uygulandü Olgunlasmigl DH'ler artan RNA konsantrasyonlariîiile elektroporasyona tabi tutuldu. Yüzey markerlarII (CD25, CD40, CD7O ve OX 4OL) artan ekspresyon numuneleri transfekte edilen RNA'nI konsantrasyonuna göre elde edilmistir (sekil 13). Ancak buna ragmen iki aktivatör IKKß-EE-AIO ve IKKoi-EE-A16 (her birine 15 ug) ile elektroporasyonu tüm markerlarlEl, özellikle CD70'in tek baslEla bir aktivatörün 30 ug RNA's. oranla artan bir ekspresyonuna yol açmlgtß Sitokin sekresyonundan IL- 10 çok düsük bir miktarda salgüânlîlken özellikle IL12p70'in dozaja baglEl bir upregülasyon elde edilmistir (Sekil 14). Bunun dlgüla IL-6, IL-8 ve TNF'nin serkresyonu benzer bir numune ile dozaja baglEildi (veriler gösterilmedi) Burada klasik ve alternatif NFKB yolunun (IKKß-EE-AIO ve IKKa-EE-A16) aktivatörlerinin koelektroporasyona tabi tutulmus olmasEhaIinde salgüânan sitokinin miktarElyüksek degildir (tek RNA'nI 30 pg'IIZl her iki aktivatörün 15 ug RNA'sII kombinasyonu ile karsllâst-ü. Örnek 6: Transfekte edilen 293T hücrelerinin NFKB aktivitesi: 293T hücreleri aktivatörler ile NFKB sinyal yolunda elektroporasyona tabi tutuldu ve Iusiferaz için bir NFKB promotorunun kontrolü altlEUa kodlanan bir vektör ile birlikte koelektroporasyona tabi tutuldu.Her durumda (IKKa-EE-Alß ve IKKß-EE-AlO tek basIEb veya kombinasyon içinde) Iusiferaz aktivitesi elektroporasyondan 24 saat sonra ölçüldü (Sek. 15). Yine iki aktivatöre sahip RNA tranfeksiyonu en büyük etkiye sahiptir. Bu deney DH üzerinde de gerçeklestirildi, ancak sonuç vermemistir (veriler gösterilmedi).
NFKB sinyal yolunun bir Inhibitörü ile bir Iusiferaz deneyi IKKoi-K44M-A16'nI veya IKKß- K44M-A10-RNA'nI tek baslEla veya kombinasyon içinde elektroporasyona ve bir NFKB promotorunu içeren Iusiferaz vektörleri ile koelektroporasyona tabi tutulan 293T hücreleri ile uygulandElTransfekte edilen 293T hücrelerinin NFKB sinyal yollarlZigece boyunca çözünür CD40L ile aktive edilmistir. Lusiferaz aktivitesi elektroporasyondan 24 saat sonra ölçüldü. Her iki inhibitör açllZça Iusiferaz aktivitesini, sadece Iusiferaz vektörü ile transfekte olan ve çözünür bir CD40L ile aktive olan pozitif kontrole oranla azaltacak durumda idi (Sekil 15). m IL-12p70'in yaplglal olarak kodlanmlgl aktif IKK mutantlarlElElkodlayan RNA ile transfekte edilmis olgunlasmg dendritik hücrelerin serkresyonu. Monozitlerden elde edilen dendritik hücreler 6. günde standart olgunlastlÜna kokteylinin (IL-lß, IL- 6, TNFa ve PGE2) yardIiEile 24 saat içinde olgulastlîllfhlgtlîlve daha sonra elektroporasyona tabi tutulmustur.
RNA olmayan, yaplêbl olarak aktif mutantlar IKKdEEA16 ve IKKßEEAlO'u kodlayan RNA'IEl/e her iki RNA'nI bir kombinasyonu transfekte edilmistir (bkz. sek. 16). Daha sonra IL-12p70 konsantrasyonu elektroporasyondan 4 saat, 24 saat ve 48 saat sonra ölçüldü. Burada yüksek IL-12p70 üretimini saglad ElÜç deneyden biri örnek deney olarak gösterilmektedir. Örnek 8: Yapisal olarak aktif IKK mutantlarIEllodlayan RNA ile transfekte edilmis olgunlasmEI dendritik hücrelerin migrasyonu. Monozitlerden elde edilen dendritik hücreler 6. günde standart olgunlastlElna kokteylinin (IL-lß, IL- 6, TNFoi ve PGEZ) yardllîlle 24 saat içinde olgunlastlîllhlgtlîlve daha sonra elektroporasyona tabi tutuldu. MelanA'ylZlkodlayan 5 ug/ 100 ul RNA'IElhücreler ve IKKq ve IKKß'nIyaplElal olarak aktif mutantlarIÜ/e her iki RNA'nlEl bir kombinasyonunu kodlayan 15 iJg/. Daha sonra transfekte edilen hücrelerin Chemokin CCL19'a migrasyon yetenegi arastIEIllB'ilgtlB Sonuçlar sek. 17'de gösterilmistir (kemokinsiz kosullar (=neg), ekteki kemokin (=anti), derinlik içindeki kemokin (=zu)). Gösterilen veriler bagnslîl dört deneyin standart sapmalarEIle ortalama degerleri gösterilmistir.
SEKANS LISTESI <:î ' C' › Fnedri'chddeicander-Ünwersitea Edangew'-Jümberg <:12C~› NFkaDpaB-Sinyal Yolu Manipule Edilmis Dendriük hüci elei' 130 `T3091 PC'T 160 - 10 MYO› Patentln 'iersiyon 3.3 210 - 1 21 1 7.15 <:2 ' 3 › Homo sapiyen .7 .-"al 171 IT' Asn Leu ;“50 Trp Ser Trp Leu Thr <'313› rapay (:30 > <'223 › IKKalfa yapisal olarak 3ka mmant His His His His His. Gly asp T'yr Pro 61)' Ala Gl'y Caly Pro Trp Glu Gly Phe Gly Asn 'sal Cys Leu Tyr lle Ala lle Lys Ser Cys Arg Leu 6.5. 79 Ar; Trp (33.5 His -i3lu Ile Gln Ile ya] '.'3| Lys Ala Cys &sp 'fal Pro Asp `Sal Pro Leu Leu Ala Mel GIU MS 120 Lys -eu Leu Asn Lys Pro Glu Asn 13.0 135 ile Leu Ser Leu Leu Ser 'Asp Ile Gln Asp '-.-'al Gly -Gly Lys Ile Ile Ala Lys Asp sal ASD bln bly Glu 195 300 1:- r- Gl'y' Asp ."81 Leu 433: Tyr 45.:- Asp GI uIle Asn -:3Iu -:3Iu -.' 5. <:212 › DNA <:213 › i'apay' (4 c› 3 34: Ev -13ln <2211> 773 <212> PRT <213> fapay c ;30 > < 223 > lKKbeta 'yapisal olarak aknf mutant .3.70 .. 5:.' Thr 'Sly Leu Asri -:3ln .2 .. . .. Z. .1 .... â. .. .1 Z. I. ..
Met Na Gln Pro Ala ThrAia Ala Asn Ala Leu Dro Glu Pro &la Lys bg Ma @m @m -mi anina Gm Ma Hm Asn.ju Cw 'm LaiLeu .725 ?'30 735 Glu Asn Ala Ile Gln Asp Thr "lal img Glu "E-In Asp Gln Ser Phe 'hr Ala Leu r«Sp Trp Ser Trp Leu Glri Thr Glu Glu Glu Glu His Ser Oya 75“ ?en ?es LE'U i` Gln Ala 561' (213›5 <`212> DNA CNB > 'i'apay <2î1>763 <2î2›PRT <:2î3› i'apay <::23 > IKKaITa Inhibitör Mutant His His His His (EN Asp Tyr Lys Asp ?SD Asp Asp Lys C-.Iy' îso ile 1 _i :~ (Slu (BU .Arg Gl'y His Met Thr Met Glu Arg Pro Pro Gly Leu Mg Pro 25 30 bi, Ala ;5; Ui, Pro Trp cJiu :141061 »Uç blu Arg Leu :5" Thr Çr, bi, Phe GI; AsnVal Cys Leu Tyr Gn His Arg Giu Leu .Asp Leu Lys lle 50 55 60 (31)' 4'.-' al -13In (3|",^' 5411) Met u'al Lys Ile lle "i-'al His Thr fal Gln Ser Gln Asp Mg 'fal Leu EIC- ms ESC' Lys Glu Leu Dhe Giy His Leu Ser Lys Leu Leu Gly Cys Lys Gln -yi- 645- 650 855 660 565- B? ile Trp His ..eu Leu Lys Ile Ala Cys Thr ':3ln Ala Ala Ala Arg Ala 8.75 #5550 EEE.
Leu -xai Gi-,i Ala Ala Leu Glu Gly Aia 'Hal Ala Pro sanma Ala ;da 599 695 72-› TFD Leu Pro Dro Ala .Ala Ala Glu His Asp HIS Ala Leu Ala Cys .«'al 725- ,730 ?35 Leu Asn Cys Leu Gly His Leu Ala Ala ile ile His Glu Ala âsn -Slu Glu Gln Gl'y' Asn Ser Me: Met ASF! Leu Asp 'rp Ser TFD Leu Thr Blu .755 760 755' <'31 1 > 2235 <1212 > D'JA <313 › vapay <1320 › .'1.. 7.. ..d .. 9 7. D. .i 3. a. ... a. a. ..n 3 › KKDeta Inhibitör Mutant 420› 9 -SIy Asp Tyr 1 E [2- Gly' Thr <3T2> PRT -13In < 2 T'3 › 'i'apa'y < 123 › IKKbeta lnhitJitör Mmant 5535- Met Gl'y -:3|u Lys Ala 'Tir 50 81)' GI'y' 65 A1.: Cys (31)' Ala (31)' (31)' Thr (2,5C ys Gly Thr Gl'y' Cys .Ala (31)' Thr 'Gîy 1_ ..a 1_ .. .1 .. .. .. .i .. i n.. ”4... ._ L... a_ .. ._ .2 .l ... v_ w. ... ... : .n 0,5 Gly Ala Ci'y 0-25 GIV GI 'g' Âli) 13135 0-15 Thr K3 Ala Aka Gl'y' A3 Gly üstfamilya birçogu Transkripsiyon program i ni I m indüksiyonu SEKILi -RNA “All RNA mîo - RNA m.
SEKIL 2a RNA'szi Kontrol I m SEKIL 2b RNA'sz 'Kontrol- m ;RNA'sz i Kontrol I m RNA mi. I -RNA ama 2 .o _1 ,_` RNAsz Kontrol` m [RNAsz [Kontrol ooo.. lRNAsz r Kontrol ? m RNA !Uno RNA EEMD -RNA EEMO ioc IDCm mDC 1 1 I I : RNAsz Kontrol I m IRNAsz TKonuoi. m RNAsz I Kontrol 1 m -RNA ini. RNA EA” -RNA !1510 L _Kontrol m OHWO m 55 Kontrol- '00- i- . Yapi + MelanA-RNA + Peptid yükleme SEKIL 4a Yapi + MelanA-RNA + Peptid yukleme E; naif T-Hücreleri .Merkezi hafiza hücreleri I Efektör- hafiza hücreleri Q Iittik efektör hücreler SEKIL4b g ilave GFP EEAIO EP Ealfa EP EEA10 ~20.W J CD40-lndüksiyon faktörü CD70-Indüksiyon faktörü:E T .2' 2 .
- ° RNA yok mum neyim rot-cum SEKIL7 .... "n 2 C083- lnduksiyon faktoru 1.5 g ' 0 RNA yok mwm Mim umiw 2 0086- Indüksiyon faktörü o RNA yok Mil“ MW #CI-'HM Indüksiyon faktörü Indüksiyon faktörü SEKIL 8 OX-40L Indüksiyon faktörü (n=8) 0 RNA yok Mum“ memnu “691500 CD25- Indüksiyon faktörü O RNA mm MW ::canim çekirdekleri 0 mm 1%&le im EEAlG olKKB-CEAIO IILHEÜ IIEIÄ m m m A.- i __ag wil_ 1. Stimülasyon 2. Stimülasyon Tetramerpozitif CD8* T-Hücreleri [%1 3. Stimülasyon RNA yok Hem îKKa- nun. IkxavllAlö /14 SEKIL 13 MFI. Doz bagmlugm=3; SEM 11/14 9.” ait” -1-1 li 12/14 NFkB-Lusiferaz EP 293T içinde indüksiyon faktörü n=3 SEKIL16 o KKWEEA'I BIBISA WEEMIJISM 13/14 U 4saat G 24saat ci 485aat

Claims (13)

ISTEMLER
1. NFKB sinyal yolunun en azIan bir mutant sinyal iletim proteini için kodlanan bir veya daha fazla nükleotid sekanslar ile RNA transfeksiyonu yoluyla kendi NFKB sinyal yolu içinde manipüle edildigi, NFKB sinyal yolunun mutant sinyal iletim proteinin yapüândßn aktif bir (i) yapandlBin aktif IKKa mutantESEK KIMLIK NO:2'nin 25'ten 769'a kadar amino asit kallEtEIârlEEçermektedir, veya (ii) yapUândBin aktif IKKß mutantE$EK KIMLIK NO:5'in 18`den 773'e kadar amino asit kalEtUârEEtermektedir.
2. Yapilândlßn aktif IKKa ve IKKß mutantII SEK KIMLIK NO:2'nin veya SEK KIMLIK NO:5'in sekanslarlüljkserdigi veya RNA sekansIlEl SEK KIMLIK NO:3'e veya 6'ya sahip oldugu Istem 1'e göre DH.
3. Istem 1 veya 2'ye göre DH olup, burada DH (i) olgunlasmlglDH'dir; ve/veya (ii) IL-12p70 üreten NFKB ile aktiflestirilmis DH'dir; ve/veya (iii) IL-10 üreten NFKB ile aktiflestirilmis DH'dir; ve/veya (iv) ilave olarak bir veya daha fazla hedef antijenle yüklenmistir.
4. NFKB sinyal yolunun bir mutant sinyal iletim proteini için kodlanan olgunlasmamlgl veya olgunlasmlglDH'lerin bir veya daha fazla nükleotid sekanslar ile RNA-transfeksiyonunu içeren ve Istemler 1 ila 3'ten herhangi birine göre NFKB sinyal yolu tarafIan manipüle edilen DH'nin organizma dEIIiliretimi için Istemler 1 ila 3'ten herhangi birine göre yöntem.
5. RNA-transfeksiyonunun elektroporasyon sayesinde gerçeklestirildigi istem 4'e göre yöntem.
6. Ilave olarak asagßhkîleri içeren istem 4 veya 5'e göre yöntem: (i) olgunlasmamlgIDH'lerin RNA-transfeksîyonu söz konus oldugunda bir olgunlastlîilna uyarlEEÇIve/veya (ii) DH'Ierin bir hedef antijen ile yüklenmesi, ve/veya (iii) olgunlasm lgl DH'Ierin dondurularak saklanmasEl
7. Istemler 1 ila 3'ten biri veya birden fazlalela göre DH'Ieri ve opsiyonel olarak farmasötik olarak kabul edilebilir eksipiyan ve tasmilesikleri içeren bilesim, farmasötik bilesim veya ilaç olup, burada tercihen DH'Ier otolog DH'Ierdir.
8. Istemler 1 ila 3`ten birine veya birden fazlas- göre DH'Ierin otolog CD8+ T hücrelerinin ex vivo olarak uyarllüiastilsin kullanIiEl
9. NFKB ile aktiflestirilmis DH'lerin bir pasif T hücresi transferi için ve bir T hücresi klonunun olusturulmaslîtjn uygun oldugu istem 8'e göre kullanIi.
10. Bir hastanI hastalllZIar- tedavisinde kullanllân Istemler 1 ila 3'ten birine veya birden daha fazlaleb göre DH'Ier.
11. NFKB ile aktiflestirilmis DH'Ierin DH'ye dayalljsllâma, kansere veya enfeksiyonel hastalllZlara karsElierapötik asllâma olarak ve koruyucu aslîrlnaddesi olarak uygun oldugu istem 10'a göre kullan a yönelik DH`Ier.
12. Otolog CD8+ T hücrelerinin ex vivo uyarliülahil T hücrelerinin Istemler 1 ila 3'ten birine veya birden fazlasi göre DH'Ier ile uyarllIhasIlZiçeren T hücrelerinin büyütülmesi için yöntem.
13. NFKB ile aktiflestirilmis DH'Ierin, pasif T hücresi transferi için T hücrelerinin T-hücresi büyümesine ve T- hücresi klonunun üretilmesine uygun oldugu istem 12'ye göre yöntem.
TR2018/02790T 2010-10-26 2011-10-26 Nfkb sinyal yolu manipüle edilmiş dendritik hücreler. TR201802790T4 (tr)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP10188893 2010-10-26

Publications (1)

Publication Number Publication Date
TR201802790T4 true TR201802790T4 (tr) 2018-03-21

Family

ID=43629060

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
TR2018/02790T TR201802790T4 (tr) 2010-10-26 2011-10-26 Nfkb sinyal yolu manipüle edilmiş dendritik hücreler.

Country Status (15)

Country Link
US (3) US9862968B2 (tr)
EP (1) EP2633034B1 (tr)
CY (1) CY1119959T1 (tr)
DK (1) DK2633034T3 (tr)
ES (1) ES2661369T3 (tr)
HR (1) HRP20180334T1 (tr)
HU (1) HUE036148T2 (tr)
LT (1) LT2633034T (tr)
NO (1) NO2633034T3 (tr)
PL (1) PL2633034T3 (tr)
PT (1) PT2633034T (tr)
RS (1) RS56923B1 (tr)
SI (1) SI2633034T1 (tr)
TR (1) TR201802790T4 (tr)
WO (1) WO2012055551A2 (tr)

Families Citing this family (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
BR112019008369A2 (pt) * 2016-10-26 2019-10-01 Modernatx Inc ácidos ribonucleicos mensageiros para intensificar respostas imunes e métodos para uso dos mesmos
BR112019015797A2 (pt) 2017-02-01 2020-03-17 Modernatx, Inc. Composições de mrna terapêuticas imunomoduladoras que codificam peptídeos de mutação de oncogene de ativação
WO2019241666A1 (en) * 2018-06-14 2019-12-19 Thomas Jefferson University Vaccine vector encoding mutated gnaq to treat uveal melanoma and cancers having mutated gnaq and gna11 proteins
CN117534753B (zh) * 2023-12-07 2024-05-10 北京博奥森生物技术有限公司 一种诱导高性能NF-κB多克隆抗体多肽及其应用

Family Cites Families (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE10162480A1 (de) * 2001-12-19 2003-08-07 Ingmar Hoerr Die Applikation von mRNA für den Einsatz als Therapeutikum gegen Tumorerkrankungen
US20050059634A1 (en) * 2003-07-28 2005-03-17 Venton Duane L. Per-6-substituted-per-6-deoxy-cyclodextrins, and use of the same to inhibit soluble beta-amyloid-peptide derived oligomers and to treat alzheimer's and related diseases
JP2005304470A (ja) 2004-03-26 2005-11-04 Hisamitsu Pharmaceut Co Inc アポトーシスを促進又は抑制する化合物をスクリーニングする方法、アポトーシス促進剤及びアポトーシス抑制剤
US20100196336A1 (en) 2006-05-23 2010-08-05 Dongsu Park Modified dendritic cells having enhanced survival and immunogenicity and related compositions and methods
US20090202492A1 (en) 2008-01-25 2009-08-13 University Of South Florida Adenovirus vaccine utilizing ikk as adjuvant

Also Published As

Publication number Publication date
US20230151384A1 (en) 2023-05-18
EP2633034B1 (de) 2017-11-29
WO2012055551A2 (de) 2012-05-03
US20140004134A1 (en) 2014-01-02
EP2633034A2 (de) 2013-09-04
HRP20180334T1 (hr) 2018-04-06
HUE036148T2 (hu) 2018-06-28
CY1119959T1 (el) 2018-12-12
PL2633034T3 (pl) 2018-05-30
RS56923B1 (sr) 2018-05-31
SI2633034T1 (en) 2018-05-31
NO2633034T3 (tr) 2018-04-28
DK2633034T3 (en) 2018-03-05
LT2633034T (lt) 2018-03-26
WO2012055551A3 (de) 2012-07-19
PT2633034T (pt) 2018-03-05
US20180230486A1 (en) 2018-08-16
US9862968B2 (en) 2018-01-09
ES2661369T3 (es) 2018-03-28
US11466289B2 (en) 2022-10-11

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US20230212511A1 (en) Cells expressing recombinant growth factor receptors
US10577586B2 (en) Compositions and methods for modulating an immune response
RU2709711C2 (ru) Новые иммуногенные пептиды
JP6697562B2 (ja) 樹状細胞組成物
JP7320947B2 (ja) 新規な免疫原性CD1d結合ペプチド
KR101408565B1 (ko) T 세포 집단의 제조 방법
US20230151384A1 (en) Nf-kb signalign pathway-manipulated dendritic cells
JP2015231371A (ja) 免疫反応を増加させるための方法
KR20200130826A (ko) 개선된 면역요법을 위한 유전자-조절 조성물 및 방법
RU2761653C2 (ru) Пептиды и способы для лечения диабета
JP2003518507A (ja) 免疫系の活性化および阻害
WO2018206577A1 (en) Interferon primed plasmacytoid dendritic cells
JP2022513021A (ja) 向上した酸化還元酵素モチーフを有する免疫原性ペプチド
JP2022521738A (ja) 負荷可能な抗原提示ポリペプチドを含む操作された赤血球系細胞および使用方法
CN115916961A (zh) T细胞
Tan et al. MFG-E8 is critical for embryonic stem cell-mediated T cell immunomodulation
KR102025417B1 (ko) 조절 t 세포 매개성 질환의 예방 또는 치료용 약학적 조성물
US20130337001A1 (en) Immunogenic composition for treatment of hepatitis C, a method for preparing the composition and use thereof for treating hepatitis C
CN105585637B (zh) 基于il-12稳定膜表达的肿瘤治疗剂及其制法和用途
양수빈 A Hepatitis B Virus-derived Peptide Exerts an Anticancer Effect via TNF/iNOS-producing Dendritic Cells in Tumor-bearing Mouse Model
Lapteva et al. Preclinical Evaluation of Novel Dendritic Cell-Based Prostate Cancer Vaccines