PL88925B1

PL88925B1 -

Info

Publication number: PL88925B1
Application number: PL1970144391A
Authority: PL
Priority date: 1969-11-13
Filing date: 1970-11-12
Publication date: 1976-10-30
Also published as: AT325371B; CH566062A5; ES385460A1; SE390645B; SE375875B; BE758885A; JPS497440B1; GB1326957A; US3732168A; NL7016491A; HU162580B; YU276670A; FR2069418A5; AT323853B

Description

Przedmiotem wynalazku jest termoutwardzalny lakier do wytwarzania dajacych sie lutowac po¬ wlok izolacyjnych na przewodnikach pradu elek¬ trycznego.Przez wyrazenie „dajacych sie lutowac" rozumie sie w tym przypadku, ze przez zanurzenie izolo¬ wanego przewodnika elektrycznego w kapieli lu¬ towniczej o podwyzszonej temperaturze, powoduje sie usuniecie izolacji na calej dlugosci zanurzenia przewodnika w kapieli tak, ze w tym miejscu wy¬ stepuje sam metal, który nadaje sie do wykony¬ wania polaczen przewodzacych. A zatem pozadane jest, aby usuwanie izolacyjnej powloki z przewod¬ nika dokonywane bylo w kapieli lutowniczej w, stosunkowo krótkim czasie, to znaczy rzedu kilku sekund. Jasne jest, ze im krótszy bedzie czas usu¬ wania powloki z przewodnika, oraz im latwiejszy bedzie sam proces usuwania izolacji, tym wieksze uzyska sie korzysci techniczne.Jako kapiel lutownicza stosuje sie kapiele lu¬ townicze cynowe lub ze stopu cyny.Izolacyjne powloki na elektrycznych przewodni¬ kach nadajacych sie do lutowania, wytwarzano dotychczas w ten sposób, ze przewodniki pokry¬ wano lakierami zawierajacymi zwiazki chemiczne posiadajace co najmniej dwie grupy wodorotleno¬ we oraz zablokowane izocyjaniany dwu- lub wie¬ lofunkcyjne, przy czym zwiazki wodorotlenowe i/lub izocyjanianowe byly co najmniej trójfunk¬ cyjne. Tak pokryty przewodnik podgrzewano do temperatury powyzej 250°C. Na elektrycznym przewodniku wytwarzala sie ciagla izolacyjna po¬ wloka dajaca sie lutowac.Wada takiej powloki izolacyjnej jest to, ze jest ona malo odporna na dzialanie ciepla i substancji chemicznych.Znane sa równiez izolacyjne powloki wytrzyma¬ le na podwyzszone temperatury, w których elek¬ tryczne przewodniki pokrywa sie roztworami mo¬ dyfikowanych poliestrów podgrzewanych do wyz¬ szej temperatury. Szczególne znaczenie maja zywi¬ ce poliestrowe modyfikowane za pomoca zwiaz¬ ków zawierajacych piecioczlonowe pierscienie imi- dowe lub za pomoca imidowych zywic poliestro¬ wych.Celem wynalazku jest wyeliminowanie powyz¬ szych niedogodnosci, a zadaniem opracowanie la¬ kieru odpowiedniego do wytwarzania dajacych sie lutowac izolacyjnych powlok na przewodnikach pradu elektrycznego. Zgodnie z wynalazkiem la¬ kier zawierajacy termoutwardzalne produkty kon¬ densacji lub addycji takie jak zwiazki o co naj¬ mniej dwóch grupach wodorotlenowych, albo za¬ blokowane dwu- lub wielofunkcyjne izocyjaniany, przy czym zwiazki wodorotlenowe i/lub izocyja¬ nianowe sa co najmniej trójfunkcyjne charaktery¬ zuje sie tym, ze zwiazek wodorotlenowy stanowi zwiazek, w którego czasteczce co najmniej cze¬ sciowo wystepuje piecioczlonowy heterocykliczny uklad pierscieniowy z atomem azotu jako hetero- 88 92588 925 atomem posiadajacy; 5—12% wagowych grup wo¬ dorotlenowych.Zgodnie z wynalazkiem, jako przewodniki elek¬ tryczne stosuje sie druty metalowe. Pokrywanie przewodników lakierem wykonuje sie w znanym urzadzeniu. Po pokryciu przewodnika lakierem, za pomoca podgrzewania w podwyzszonej tempera¬ turze, powoduje sie „wypalanie" to znaczy, ze podczas podgrzewania w podwyzszonej tempera¬ turze przez usieciowanie powstaja zwiazki che¬ miczne o wiekszych czasteczkach, które tworza ciagla powloke. Lakiery moga zawierac normalne dodatki i/lub katalizatory stosowane w tej dzie¬ dzinie. Mozna na przyklad stosowac zwiazki me¬ taloorganiczne jak tytanian butylu, oktan cynku, naftanian olowiu, wysoko wrzace rozpuszczalniki roztworów o silnym dzialaniu polaryzacyjnym ja¬ ko srodki ulatwiajace pokrywanie i podobne. Ja¬ ko rozpuszczalniki stosuje sie takie jak kreozol, solwentnafta, eter monoetylowy, octany lub po¬ dobne.W celu utworzenia przynajmniej trójwymiaro¬ wego usieciowania, poszczególne skladniki musza byc co najmniej czesciowo trój- lub wielofunkcyj¬ ne. Stosunek grup wodorotlenowych do grup izo- cyjanianowych powinien sie miescic w zakresie 0,6—1,3 to znaczy, ze moze wystepowac zarówno nadmiar grup wodorotlenowych jak i nadmiar grup izolacyjnych.Zwiazki wodorotlenowe wedlug wynalazku za¬ wierajace w czasteczce co najmniej czesciowo pie- cioczlonowy heterocykliczny uklad pierscieniowy z atomem azotu jako heteroatomem i 5—12% wa¬ gowych grup wodorotlenowych, mozna wytwarzac w znany sposób.Korzystnie zwiazki wodorotlenowe zawieraja 0,4-^,0 heterocyklicznych pierscieni na 1000 jed¬ nostek ciezaru czasteczkowego. Zgodnie z wyna¬ lazkiem* stosuje sie heterocykliczne zwiazki pier¬ scieniowe zawierajace piecioczlonowe pierscienie imidowe, pirolowe i/lub hydantoinowe. Obecnosc pierscieniowych ukladów w czasteczkach zwiazków wodorotlenowych daje wyzsza odpornosc cieplna oraz chemiczna powlokom izolacyjnym.W zasadzie zwiazki wodorotlenowe sa produk¬ tami kondensacji lub addycji polioli z kwasami polikarboksylowymi i/lub poliizocyjanianami i e- wentualnie poliaminami. Zgodnie z wynalazkiem pod okresleniami: poliole, kwasy polikarboksylowe, poliizocyjaniany i poliaminy nalezy rozumiec takie zwiazki chemiczne, które zawieraja grupy hydro¬ ksylowe, karboksylowe, izocyjanianowe i/lub ami¬ nowe. Korzystny jest stosunek wyrazony wzorem K= — n£(F2-l) gdzie: n{ — jest liczba moli polioli i poliamin, n2 — liczba moli kwasu polikarboksylowego i/lub poliizocyjanianu, a F2 — funkcjonalnosc kwasów polikarboksy- lowych i/lub poliizocyjanianu, przy czym stosunek ten wynosi 1,0—2,0 zwlaszcza 1,3^—1,7.Korzystna grupa takich zwiazków chemicznych sa znane imidy poliestrów, ewentualnie zawiera¬ jace w czasteczkach wiazanie amidowe, przy czym zgodnie z wynalazkiem musza one, zawierac 5—12% wagowych grup hydroksylowych. Taka wysoka za- wartosc grup hydroksylowych jest nieoczekiwana dla istniejacego stanu techniki. Zwiazki chemicz¬ ne, zawierajace grupy wodorotlenowe moga za¬ wierac w czasteczkach równiez grupe uretanowa.Oznacza to równiez, ze juz zwiazki wodorotleno- io we otrzymuje sie w reakcji wymiany odpowied¬ niego zwiazku chemicznego zawierajacego grupe hydroksylowa z poliizocyjanianami, przy czym tak otrzymane zwiazki wodorotlenowe miesza sie w roztworach lakierów z innymi poliizocyjanianami, po czym po podgrzaniu powleczonego przewodni¬ ka elektrycznego w podwyzszonej temperaturze, poliizocyjaniany zawarte w roztworze reaguja z pozostalymi grupami hydroksylowymi zwiazków wodorotlenowych podczas reakcji sieciowania.Szczególnie odpowiednimi zwiazkami wodorotle¬ nowymi zawierajacymi pierscienie hydantoinowe sa polikondensaty zawierajace azot.Zgodnie z wynalazkiem, jako izocyjaniany dwu- lub wielofunkcyjne moga byc stosowane zwiazki chemiczne, które wedlug stanu techniki mozna zastosowac dla wytwarzania lakierów do pokry¬ wania drutów o wlasciwosciach lutowniczych. Ta¬ kimi odpowiednimi izocyjanianami lub tioizocyja- nianami moga byc, na przyklad toluilenodwuizo- cyjanian, zwiazki addycyjne polialkoholi i toluile- nodwuizocyjanianów, trimeryzowane toluilenodwu- izocyjanianiny, l,tf-n-hexanodwuizocyjanian, N,N- -dwu(4-metylo-3-izocyjanianofenylo)-uron, P,p'- -dwuizocyjaniano dwufenylometan, izoforonodwu- izocyjanian oraz ich pochodne z fenolem, octanem etylu lub podobnymi, które przy temperaturze po¬ nizej 200°C ponownie wytwarzaja izocyjaniany.Przykladowo przeprowadzono nastepujace bada¬ nia. Na wytrzymalosc ze wstepnym rozciaganiem. 40 Odcinek drutu rozciagnieto wstepnie zgodnie z ustalona srednica i nawinieto go na trzpieniu o srednicy równej srednicy badanego drutu. Nastep¬ nie bada sie izolowany przewodnik czy warstwa lakieru nie jest zarysowana. Jezeli nie widac zad- 45 nej rysy, badany drut jest zgodny z norma. Po¬ szczególne czynnosci uwzglednia norma DIN 46 453, ustep 5.1.2. — arkusz 1.Twardosc olówkowa: recznie prowadzi sie na¬ ostrzony olówek w ksztalcie lopatki pod katem 50 60° na rozciagnietym przewodniku. Wykonuje sie doswiadczenie dla poszczególnych twardosci.Wyznaczona twardosc olówka jest twardoscia o- lówka, który nie powoduje uszkodzenia lakieru.Doswiadczenie powyzsze uwzglednia norma DIN 55 46 453, ustep 5,4,1,3 — arkusz 1. Twardosc olów¬ kowa 30-minutowa w etanolu lub styrenie w tem¬ peraturze 60°C.Przebieg doswiadczenia jest taki sam, jak do¬ swiadczenie przy badaniu na twardosc olówka z ta 60 róznica, ze izolowany przewodnik elektryczny za¬ nurza sie na okres 30 minut w kapieli etanolu lub styrenu w temperaturze 60°C.Wytrzymalosc na przebicie w V/^im. Skreca sie odcinek przewodnika elektrycznego na dlugosci 65 125 mm wraz z drugim przewodnikiem i wlacza88 925 sie je pod napiecie, które stopniowo podnosi sie w sposób ciagly az do spowodowania zwarcia.Wartosc napiecia zwarcia podzielona pi zez sred¬ nia grubosc warstwy stanowi wskaznik wytrzy¬ malosci na przebicie. Poswiadczenie jest szczero- 5 lowo opisane w normie DIN 464 53, arkusz 1, u- step 5, 3, 1.Punkt przegiecia funkcji tg=f(6) przy czestotli¬ wosci 1 kHz, mierzono w °C: mierzy sie zaleznosc wspólczynnika strat dielektrycznych badanego izo- 10 lowanego przewodnika elektrycznego, tworzacego uklad kondensatora tgS w funkcji temperatury oraz mierzy sie temperature punktu przegiecia, dla którego powloka lutownicza traci swe wlasciwo¬ sci izolacyjne, przy czym zaleznosc scharaktery- 15 zowana jest polozeniem punktów przeciecia stycz¬ nej na obu galeziach krzywej. Doswiadczenie opi¬ sane jest w normie DIN 46 453, arkusz 2, ustep 1, 2. — Udar cieplny 30-minutowy przy 160°C z poje- 20 dyncza srednica: okreca sie drut w zwój na trzpie¬ niu o srednicy takiej samej jak badany drut, na¬ stepnie na 30 minut wsadza sie go do pieca o tem¬ peraturze 160°C i obrabia go jak przy badaniu wytrzymalosci na zwijanie z wstepnym rozciaga¬ niem. Doswiadczenie jest szczególowo opisane w normie DIN 46 453, arkusz 1, ustep 5, 2, 1.Udar cieplny 30-minutowy przy 180°C: badanie wykonuje sie jak w punkcie 6, przy czym tempe¬ ratura pieca jest utrzymywana na poziomie 180°C.Udar cieplny Nosche'a przy 5°/o-wyrn rozciaga¬ niu wstepnym i temperaturze 130°C: doswiadcze¬ nie wykonuje sie jak przy badaniu na udar ciepl¬ ny przy temperaturze 160°C, lecz izolowany prze¬ wodnik elektryczny jest rozciagany o 5°/o.Punkt mieknienia w °C wedlug normy DIN 46 453, arkusz 1, ustep 5, 22: punktem mieknienia jest temperatura, przy której dwa stojace druty wlaczone pod napieciem pod wplywem narastaja¬ cego obciazenia zgodnego z norma krzyzuja sie i powoduja zwarcie.Czas lutowania w sekundach: zanurza sie izo¬ lowany przewodnik elektryczny w kapieli z cynku i stopu olowiu (stop lutowniczy L Sn 60 PB DIN 1707). Mierzy sie calkowity czas usuniecia powloki izolacyjnej i pokrycia przewodnika równomierna warstwa cynku. Doswiadczenie wykonuje sie zgodnie z norma DIN 46 453, arkusz 1, ustep 5, 4, 2.Przyklad I. Przygotowuje sie 1,0 mol dwu- amidu kwasu karboksylowego z 4,4'-dwuamino- dwufenylometanem oraz bezwodnikiem kwasu trójmelitowego 2,0 mole dwumetylotereftalanu 2,0 mole glikolu etylenowego 1,0 mol gliceryny Tereftalan dwumetylu estryfikuje sie razem z po- liolami w znany sposób w temperaturze 180—210°C z krezolem jako czynnikiem spowalniajacym i tak otrzymany pólprodukt w proporcjach jak wyzej, 60 estryfikuje sie z dwuamidem kwasu dwukarbo- ksylowego w temperaturze 200—220°C az do otrzy¬ mania liczby kwasowej ponizej 15.Otrzymany poliester rozpuszcza sie w technicz¬ nym krezolu otrzymujac 50°/o-owy lakier. Nastep- eb 45 50 55 nia do te^o lakieru dodaje sie poliizocyjanian (otrzymany z trójmetylopropanu, toluilenodwuizo- cyjnnunu i fenolu) w ilosciach stechiometrycznych odpowiednio do ilosci grup wodorotlenowych po¬ liestru nastepnie miesza i katalizuje.W znany sposób powleka sie tym lakierem prze¬ wodniki elektryczne o róznych (rozmiarach) sred¬ nicach, po czym wypala sie je w piecu promie¬ niowym dla lakierów drutowych.Pokryty przewodnik badano nastepnie w iden¬ tyczny sposób a wyniki zestawione sa w tablicy.Przyklad II. Przygotowuje sie 1,0 mol kwasu dwuamidodwukarboksylowego z 4,4'dwuaminodwu- fenylometanu i bezwodnika kwasu trójmelitowego 1,0 mol dwumetylotereftalanu 2,5 mola glikolu etylenowego 0,5 mola gliceryny Wytwarza sie lakier jak w przykladzie I i po wymieszaniu pokrywa sie" nim przewodniki jak poprzednio.Przyklad III. Przygotowuje sie 1,0 mol kwa¬ su dwuimidodwukarboksylowego z 4,4'dwuamino- dwufenylometanu i bezwodnika kwasu trójmellito- wego 3,0 mole kwasu izoftalowego 1,0 mol toluilenodwuizocyjanianu 3,5 mola gliceryny 3,0 mole glikolu etylenowego Kwasy izoftalowe estryfikuje sie poliolami jak w przykladzie I. Nastepnie pólprodukty poddaje sie reakcji wymiany z kwasami dwuimidodwukar- boksylowymi, a otrzymane poliestry rozpuszcza sie. Otrzymany lakier chlodzi sie do okolo 80°C.Stezenie lakieru wynosi okolo 50%. Nastepnie do¬ daje sie toluilenodwuizocyjanian, wywolujac tym reakcje egzotermiczna. Otrzymana mieszanine w ciagu jednej godziny utrzymuje sie w temperatu¬ rze 150°C. Otrzymuje sie w ten sposób lakier za¬ wierajacy skladnik z grupami wodorotlenowymi.Lakier ten, jak w przykladzie I, traktuje sie izo¬ cyjanianem z zablokowanymi grupami i stosuje do powlekania przewodników elektrycznych.Przyklad IV. 2,0 mole dwu(4-karboksy-N-pi- rolidonilo-4-fenylo)-metanu wytworzonego z 1 mola dwuaminodwufenylometanu i z 2 moli kwasu ita- konowego. 2,0 mole gliceryny 0,6 mola glikolu dwuetylenowego Wyzej wymienione skladniki przygotowuje sie jak w przykladzie I, i po estryfikacji stosuje sie do powlekania przewodników elektrycznych.Przyklad V. 1,0 mol produktu reakcji z 2 moli estru etylowego kwasu dwuaminodwufenylo- metano-N-N'-dwuoctowego z 1 molem 4,4'-dwu- izocyj anianodwufenylometanu 3,0 mole dwuetylotereftalanu 1,0 mol gliceryny ,0 moli glikolu etylenowego.Wyzej wymienione skladniki estryfikuje sie we¬ dlug znanego sposobu z przyklady I i dalej prze¬ rabia sie.Dla otrzymania koncowego produktu, wprowa¬ dzone zwiazki chemiczne, zawierajace czlony he¬ terocykliczne mozna mieszac jako takie lub w po-88 925 8 staci ich skladników, to znaczy ze reakcja wy¬ miany nastepuje zarówno w naczyniu reakcyjnym, jak tez z innymi zwiazkami chemicznymi, przy czyim wyzej wymieniony produkt reakcji nie jest uprzednio izolowany lub oddzielany. Wytwarzanie na elektrycznych przewodnikach powlok nadaja¬ cych sie do lutowania z lakierów wedlug wyna¬ lazku, przeprowadza sie w nastepujacy sposób: W piecu promieniowym o temperaturze 390°C, srednicy przewodnika 0,8 mm z predkoscia posu¬ wu 21 m/min, nastepuje zgarnianie roztworu fil¬ cem, 6 zanurzen w kapieli, grubosc calkowita war¬ stwy 50—60 mikronów.W piecu recyrkulacyjnym, temperatura 330— —480°C, srednica przewodnika 0,15 mm, predkosc posuwu 60 m/min. Pompa dozujaca kontrolujaca ilosc nakladu, 6 zanurzen w kapieli. Zgarnianie fil¬ cowe roztworu. Calkowita grulbosc warstwy 25— —30 mikronów.Wykonano dla stwierdzenia wyzszosci sposobu suje sie jak w przykladzie I, razem z blokowanymi poliizocyjanianaini w odpowiednich proporcjach, wymieszano i zastosowano do pokrycia elektrycz¬ nych przewodników. Wyniki doswiadczenia zesta¬ wiono równiez w talblicy.Doswiadczenie porównawcze. Handlowy poliester kwasu ftalowego (znanego pod nazwa Desmophen 600 nowy, firmy Bayer AG, Leverkusen) zalecany do wytwarzania izolacyjnych powlok, nadajacych sie do lutowania w duchu niniejiszego wynalazku, zastosowano jak w przykladzie I dla porówna¬ nia.. Dane doswiadczenia zestawiono w tablicy.Doswiadczenie porównawcze. Zastosowano po¬ wszechny srodek handlowy, zawierajacy ester kwa¬ su adypinowego (znany jako Desmophen 800 firmy Bayer AG/ Leverkusen) dla wytwarzania izolacyj¬ nych powlok nadajacych sie do lutowania, zgod¬ nie z przykladem I, lub próby porównawczej 1.Wyniki tej próby zestawiono równiez w tabUcy.Grubosc przewo¬ dnika A(0,8) B(0,15) 1. 2. 13. 4. . 6. 7. 8. 9.. . . Wytrzymalosc na nawijanie Twardosc olów¬ kowa Twardosc olów¬ kowa na zary¬ sowanie Wyltrzymalosc " na przebicie" elektr.Tangens 8 ^ punkt przegiecia Udar cieplna minutowy, i60°c ^ ; Udar cieplny \ minutowy 180°C Udar cieplny ; Boschem Produkt miek- nienia Czas lutowania w isekunidadh Tg 8 — punkt przegiecia Czas lutowania 1 —20% 4 H 4h; 7 \"\ 450 . 170°C ; — ¦¦ }A i.0. ! 1.0. 246°C 3,5—4,0 159°C 0,40 T 2 % 4 H ^4H 1— - j 150 167° f i.0. i.0. i.O. 236° 2,5—3,0 155° 0,35 a ib i i1 c a 3 —10% 4 H :. " - 4 H 160 167° i.O. n.i.0. i.O. 240° ' 2,5 : 149° 0,40 z ..Przyklady : 4 % 4 H ~^-~ -- HB . .. ,v -j. 140 142° i.0. . n.i.0. i.O. 231° 4,5 \ 130° 0,50 ™ %: 3 H: _ -..'* -,.¦'. - 3H ^ 140~_ 135° - t i 1.0. n.i.0. i.O. i— 1 4 — ¦— - a —10% : 4 H 3 B .150 :142° n.i.0. n.i.0. i.O. 242° 3--1 130° 0,70 b 0% 4 H- 3 B 150 145° n.i.0. n.i.0. i.0. 230° 4—5 130° 0,7—1,0 c 1 % 3 H —6 B 150 115° n.i.0. n.i.0. n.i.0. 210° 4—5 105° 1,0 | Oznaczenie: i.O. — wynik przepisowy n.i.0. — wynik niezgodny z norma wedlug wynalazku w porównaniu z produktami otrzymanymi zgodnie ze stanem techniki, nastepu¬ jace próby porównawcze: Doswiadczenie porównawcze. Handlowy 50°/o-owy roztwór, zawierajacy poliuretan (na przyklad zna¬ ny produkt Desmophen L 2210 firmy Bayer AG, Leverkusen) przeznaczony do wytwarzania izoia-- cyjnych powlok naidajacych sie do lutowania, sto- PL

Claims

Zastrzezenia patentowe 1. , Termoutwardzalny lakier do wytwarzania da- oo jacyeh sie lutowac powlok izolacyjnych na prze¬ wodnikach elektrycznych, zawierajacy produkty kondensacji lub addycji zwiazków o co najmniej 2 grupach wodorotlenowych ze zwiazkami sta- 65 nowiacymi zablokowane dwu- lub wielofunkcyj-S'8.925 9 lt ne izocyjaniany, przy czym zwiazki wodorotleno¬ we i/lub izocyjanianowe sa co najmniej trójfunk¬ cyjne, oraz zawierajacy stosowane dodatki i/lub katalizatory, znamienny tym, ze jako zwiazki wo¬ dorotlenowe zawiera takie zwiazki, które posiadaja 5—12°/§ grup wodorotlenowych i w których cza¬ steczce co najmniej czesciowo wystepuje piecio- czlonowy heterocykliczny uklad pierscieniowy z a- tomem azotu jako heteroatomem.
2. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zwiazki wodorotlenowe zawieraja 0,4—4,0 hetero¬ cyklicznych pierscieni na 1000 jednostek ciezaru czasteczkowego.
3. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w zwiazkach wodorotlenowych piecioczlonowy, he¬ terocykliczny uklad pierscieniowy stanowia pier¬ scienie imidowe.
4. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera zwiazki wodorotlenowe, w których pie¬ cioczlonowy, heterocykliczny uklad pierscieniowy stanowia pierscienie pirolidonowe.
5. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera zwiazki wodorotlenowe, w których piecio¬ czlonowy, heterocykliczny uklad pierscieniowy sta¬ nowia pierscienie hydantoinowe.
6. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera zwiazki wodorotlenowe stanowiace pro¬ dukty kondensacji lub addycji polioli z kwasami polikarboksylowymi i/lub poliizocyjanianami i e- wentualnie poliaminami. 7. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera produkty kondensacji lub addycji uzyte w stosunku do pozostalych wyraznym wzorem - ni K= n*(Ff-l) gdzie n2 — oznacza liczbe moli polioli i poliamin, nt — oznacza liczbe moli kwasów polikarboksylo- wych iAub poliizocyjanianów, Ft — oznacza fun¬ kcjonalnosc kwasów polikarboksylowych i/lub poli¬ izocyjanianów, przy czym stosunek ten wynosi 1,0 do 2,0, korzystnie 1,3—1,
7.
8. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako zwiazki wodorotlenowe zawiera imidy polie¬ strów ewentualnie posiadajace w czasteczce rów¬ niez wiazania amidowe.
9. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera zwiazki wodorotlenowe posiadajace w czasteczkach grupy uretanowe.
10. Lakier wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera zwiazki wodorotlenowe stanowiace poli- kondensaty zawierajace azot. 10 15 20 PL