PL88912B3 - Water-soluble coating compositions[us3796770a] - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku sa rozpuszczalne w wodzie srodki powlokowe zawierajace jako skladnik A produkt wymiany miedzy zawierajacymi grupy karboksylowe poli¬ merami dienowymi i alfa, beta-etylenowo-nienasyconymi kwasami karbonowymi i/albo dwukarbonowymi i/albo ich bezwodnikami i/albo jednoestrami, które przereagowaly z jednoalkoholem do tego stopnia, ze 70% obecnych lub potencjalnie obecnych grup karboksylowych uleglo estry- fikacji, jako skladnik B jeden lub kilka, ewentualnie alko¬ ksylowanych termoreaktywnych produktów kondensacji formaldehydu z kwasami fenolokarbonowymi, ewentual¬ nie z dodatkiem produktów kondensacji formaldehydu z fenolami.i/albo zwiazkami mocznika i/albo aminotriazy¬ nami oraz ewentualnie skladnik C zlozony z jednego lub kilku zwiazków polihydroksylowych o przynajmniej dwu grupach hydroksylowych i o ciezarze czasteczkowym mie¬ dzy 50 a 3000.Przez czesciowa estryfikacje skladnika A osiaga sie w prosty sposóbzmniejszenie tendencji do samoutleniania.Mozna to ustalic na podstawie obserwacjiporównawczych zachowania sie przy skladowaniu, podczas gdy skladnik A w postaci niezestryfikowanej, tworzy po krótkim czasie, na powierzchni zetkniecia z powietrzem gruba, nastepnie przechodzaca w krucha, nierozpuszczalna skorupe, a po¬ wierzchnia w przypadku stosowania srodka powlokowego zawierajacego czesciowo zestryfikowany skladnik A po¬ zostaje w sposób zadziwiajacy niezmieniona - miekka i lepka.Podobny wynik otrzymuje sie przy porównywaniu po- 88 91288 912 wlok lakierowych. Blony ze srodka zawierajacego niezes- tryfikowany skladnik A tworza szybko twarda powierzch¬ nie, pod która spoiwo pozostaje miekkie, nie wykazujace przyczepnosci do podloza. W przeciwienstwie, powloki ze srodka wedlug wynalazku, zawierajacego czesciowo ze- 5 stryfikowany skladnik A wykazuja zwiekszona zdolnosc do calkowitego wysychania i przyczepnosc. Wprzeciwien¬ stwie do patentu nr 75254 niniejszy wynalazek umozliwia zmniejszenie w znacznym stopniu zawartosci skladnika B, co z jednej strony prowadzi do poprawienia wlasnosci 10 mechanicznych i antykorozyjnych, z drugiej stronyzmnie¬ jsza niebezpieczenstwo rozdzialu elektrolicznych kapieli powlekajacych.Przez sprzezone polimery dwuolefinowe nazwane „poli¬ merami oleistymi" nalezy, jakpodano w patencie glównym 15 rozumiec polimery sprzezonych dienów, na przyklad z bu- tadienu-1,3 i/albo 2-metylobutadienu-l,3 i/albo 2,3-dwu- metylobutadienu-1,3 i/albo chloroprenu itd., ewentualnie wmieszaninie z innymi dajacymi sie polimeryzowac mono¬ merami, jak styren, alfa-metylostyren, orto-meta albo pa- 20 ra-chlorostyren, winylonaftalen, winylocykloheksan, wi- nylocykloheksen, octanwinylu, estry metakrylowego kwa¬ su, metakrylonitryl itd.Ciezary czesteczkowe tych zwiazków wynosza od 50 do 000 i zawieraja one przewaznie izolowane podwójne 25 wiazania, które mozna ewentualnie poddac uodpornieniu.Mozna równiez polimery sprezonych dienów dodatkowo zmodyfikowac przez polimeryzacje polimeru szczepionego ze styrenem, winylotoluenem, alfa-metylostyrenem, estra¬ mi kwasu metakrylowego, akrylonitrylem i innymi -celem 30 uzyskania wysokich wlasciwosci elektroizolacyjnych powlok.Jako nienasycone kwasy karbonowe o nienasyconych wiazaniach etylenowych w pozycji alfa, beta stosuje sie: kwasy (met)akrylowy, maleinowy, bezwodnik kwasu ma- 35 leinowego, jednoester kwasu maleinowego, kwas fumaro¬ wy i itakonowy. Przystosowaniu jednoestrów kwasumale-. inowego w reakcji wymianyz polimerem dienowym zacho¬ dzi recyklizacja do bezwodnika kwasu maleinowego, przy równoczesnym odszczepieniualkoholu. 40 Celem otrzymania skladnika A ogrzewa sie polimer dienowy i kwas, a zwlaszcza bezwodnik kwasu maleinowe¬ go w temperaturze od 150 do 250°C, do calkowitego zwia¬ zania bezwodnika. Nastepnie utworzony addukt poddaje sie wymianie z jednoalkoholem pod chlodnica zwrotna. 45 Celem przyspieszenia reakcji mozna równoczesnie zasto¬ sowac katalizatory, przedewszystkim trzeciorzedowe ami¬ ny. Temperaturareakcji moze przekraczac do 50°C tempe¬ rature wrzenia zastosowanego alkoholu. Przebieg wymia¬ ny kontroluje sie oznaczajac liczbekwasowa. . 50 Odpowiednimi monoalkoholami sa wszystkie alkanole * na przyklad metanol, etanol, n-propanol, izopropanol, n-butanol, izo-butanol, II-rzed.butanol itp., a takze jedno- eter glikolu etylenowego, glikolu dwuetylowego, glikoli polietylenowych, glikolu propylenowego, na przyklad eter 55 jednometylowy glikolu etylenowego, eter jednoetylowy glikolu etylenowego, eter jednobutylowy glikolu etyleno¬ wego, eter jednoetylowy glikolu dwuetylenowego, eter jednobutylowy glikolu propylenowego itd.Jako skladnik B stosuje sie w pierwszym rzedzie karbo- eo nowe kwasy rezolowe otrzymane w znany sposób przez kondensacje formaldehydu z kwasami fenolokarbonowy- mi, jak 2-/l-hydroksyfenylo/-2-karboetoksyfenylo/-pro- pan, albo kwas 4,4-bis-/4-hydroksyfenylo/-walerianowy albo eter kwasu p-III-rzed. butylo-fenylo-glikolowego, 65 ewentualnie przez czesciowe lub calkowite alkoksylowa- nie grup metylolowych.Mozna równoczesnie stosowac produkty kondensacji formaldehydu z fenolami, jak para-III-rzed.butylofenol, 2,2-bis-/4-hydroksyfenylo/-propan, lub z mocznikiem, tiomocznikiem, melamina, benzoguanoamina, wewntual- nie po alkoksylowaniu niskimi alkoholami.Równoczesne uzycie aminoplastów moze obnizyc tem¬ perature wypalania.Jako skladnik Cstosujesie takie zwiazki, którew tempe- . raturze hartowania srodków do powlok ochronnych sa trudnolotne i biora udzial w budowie utwardzonej powlo¬ ki. Tymi zwiazkami organicznymi sa: glikol etylenowy, propylenowy, butylenowy, neopentylowy, gliceryna, trój- metylolopropan, pentaerytryt, wolne od epoksy-grup po¬ chodne dwufenylolopropanu z epichlorhydryna, na przy¬ klad ich czesciowe estry z kwasami tluszczowymi; dalej aminoalkohole, na przyklad trójetanoloamina, N,N,N' ,N'- cztero-/2-hydroksy-propylo/-etylenodwuamina; polimery zawierajace grupy hydroksylowe, otrzymane przez poli¬ meryzacje alkoholu allilowego lub jednoetylenoglikoloes- tru kwasu metakrylowego, ewentualnie z innymi alfa, beta-etylenówo-nienasyconymi monomerami jak styren, winylotoluen, estry kwasu metakrylowego, octan winylu, metakryloamid, metakrylonitryl albo przez wymiane tlen¬ ków etylenu ze wstepnie utworzonymi zawierajacymi gru¬ py karboksylowe polimerami. Produkty o szczególnych wlasnosciach otrzyma sie, gdy zwiazki polihydroksylowe podda sie czesciowej wymianie z izocyjanianami w taki sposób, aby produkt koncowy zawieral jeszczeco najmniej dwie grupy hydroksylowe.Stosowane skladniki moga stanowic mieszanine lub zo¬ stac polaczone razem chemicznie przez ostrozna konden¬ sacje, co jest szczególnie wymagane wtedy, gdyzobojetnio¬ ny skladnik B albo skladnik C jest w ograniczonym zakre¬ sie rozpuszczalny lub nierozpuszczalny w wodzie.Do zobojetnienia produktów stanowiacych srodek we¬ dlug wynalazku, stosuje sie zasady jak amoniak, pierwszo- rzedowe, drugorzedowe, trzeciorzedowe alkiloaminy, jak izopropyloamina, butyloamina, amyloamina, dwuetyloa- mina, dwuizopropyloamina, dwubutyloamina, morfolina, piperydyna, trójmetyloamina, trójetyloamina, równiez al- kanoloaminy, na przyklad dwuizopropanoloamina, dwu- metyloetanoloamina, podobnie i alkielenopoliaminy, na przyklad etylenodwuamina, dwuetylenotrójamina, tróje- tylenotetramina itp.Przy stosowaniu srodków wedlug wynalazkudo wytwa¬ rzania powlok za pomoca elektroforezy stosuje sie do zobojetnienia wodorotlenki alkaliczne i/albo ziem alkali¬ cznych i sole takich kwasów, których stala dysocjacji jest mniejsza od srodków wedlug wynalazku, zywic sztucz¬ nych, o ile tworza one z tymi ostatnimi, ewentualnie w obecnosci tolerujacych wode rozpuszczalników-rozpu¬ szczalne w wodzie mydla. Jako przyklad nadajacych sie soli takich slabo zdysbcjowanych kwasów mozna przyto¬ czyc weglany alkaliczne, karbaminiany alkaliczne itd.Celem podtrzymania rozpuszczalnosci w wodzie i dla latwiejszego poslugiwania sie zywicami moga srodki we¬ dlug wynalazku do wytwarzania powlok ochronnych za¬ wierac równiez rozpuszczalniki.W wiekszych ilosciach stosuje sie rozpuszczalniki mie¬ szajace sie w sposób nieograniczony z wofla, jak metanol, etanol, izopropanol, II-rzed.butanol, eter jednometylowy glikolu etylenowego, eter jednoetylowy glikolu etylenowe-88 912 go, eter jednoizopropylowy glikolu etylenowego, alkohol dwuacetonowy, dwumetyloformamid.Mozna jednoczesnie stosowac w mniejszych ilosciach - do 10% w przeliczeniu na spoiwo rozpuszczalniki miesza¬ jace sie w sposób ograniczony z woda. Tegorodzaju rozpu- 5 szczalnikami sa wyzsze alkohole, jak n-butanol, izookta- nol, izotridekanol, wyzsze etery glikolu, jak eter n-butylo- wy kwasu glikolowego, eter jednoetylowy glikolu etyleno¬ wego eterjednobutylowyglikolu dwuetylenowego, alifaty¬ czne, hydroaromatyczne albo aromatyczne weglowodory, 10 jak frakcje benzynowe, tetrahydronaftalen, dekalina, ben¬ zen, toluen, ksylen, etylobenzen itp., wyzsze ketony, jak trójmetylo-cykloheksanon (izoforon) itp.Srodki powlokowe wedlug wynalazku, zawierajace lub niezawierajace pigment mozna nanosic w znany sposób. 15 Utworzone, zwlaszcza przyanodowymsposobiewydzie¬ lania powloki wykazuja w porównaniu z dotychczas na¬ kladanymi materialami - wysokie wlasciwosci antykoro¬ zyjne przy narazeniu na dzialanie par soli i dzialanie atmosferyprzemyslowej. 20 W porównaniu ze srodkami do wytwarzania powlok ochronnych, opisanymi w patencie glównym nr 75254 nalezy podkreslic zwiekszona odpornosc kapieli na utle¬ nianie zapewniajacych równomierne lakierowaniewciagu dluzszego okresuprodukcyjnego. 25 Ponizej podano przyklady wytwarzania skladnika A.Przyklad I, 400gpolibutadienu o strukturze odpowia¬ dajacej 80% cis- i 20% trans, lepkosci 5 cP/20°C i ciezarze czasteczkowym okolo 1400 ogrzewa sie z 1,5 g na Heniami miedzi o 9% zawartosci metalu i 100 g bezwodnika kwasu 30 maleinowego do temperatury okolo 200°C. Po 21/2 godziny trwajacej reakcjizawartosc wolnegobezwodnika maleino¬ wego spada do zera. Liczba kwasowa adduktu wynosi 190 mg KOH/g. Mieszanine oziebia sie do okolo 100°C, dodaje 50 g alkoholu dwuacetonowego i pod chlodnica zwrotna 35 doprowadza powoli 35 g metanolu. Temperatureutrzymu¬ je sie w zakresie 90 - 100°C az do obnizenia wartosci liczby kwasowej do 90 - 95 mg KOH/g.Przyklad II. 500 g polibutadienu o lepkosci 9 P/45°C i o strukturze okolo 90% 1,2 winylowej i 10% 1,4-trans oraz 40 o ciezarze czasteczkowym okolo 1200 ogrzewa sie z 0,1 g dwufenylo-p-fenylenodwuaminy i 100 g bezwodnika kwasu maleinowego do 200°C, tak aby zawartosc wolnego bezwodnika maleinowego spadla do zera. Nastepnie ozie¬ bia sie do temperatury 140°C. Liczba kwasowa odpowiada 45 160 KOH/g. Nastepnie dodaje sie 90 g eteru monoetylowe¬ go glikolu etylenowego zmieszanego z 3 g trójetyloaminy i utrzymuje w temperaturze 140°C do obnizenia sie liczby kwasowej do wartosci odpowiadajacej 65 mg KOH/g.Przyklad III. 400 g polibutadienu o lepkosci 5 P/20°C, 50 o strukturze 1,4-cis w 80% i 1,4-trans w 20%, o ciezarze czasteczkowym okolo 1400 ogrzewa sie w atmosferze gazu obojetnego do temperatury 150°C. W ciagu dwu godzin doprowadza sie w sposób równomierny roztwór zlozony z 0,6 g Dwu-III-rz,-nadtlenku butylu i 60 g winylotoluenu 55 i utrzymuje nadal w temperaturze 150°C, do otrzymania substancjistalej w ilosci co najmniej odpowiadajacej 95%.Nieprzereagowany winylotoluen usuwa sie pod próznia i otrzymuje polimer szczepiony o lepkosci 13P/20°C. 400 gtej substancji ogrzewa siez 0,1 gdwufenylo-p-fenylenod- 60 wuaminy i 100 g bezwodnika kwasu maleinowego do temperatury 200°C. Po trwajacej reakcji 3 godziny zawar¬ tosc wolnego bezwodnika kwasu maleinowego spada do zera.Otrzymuje sie addukt o liczbie kwasowej 190 mg KOH/g 65 i o lepkosci P/Gaedner-Holdta mierzonej w roztworze zlozonym z 60 g zywicy i 40 g octanu eteru monoetylowego glikolu etylenowego. Po oziebieniu do 140°C doprowadza sie roztwór w sklad którego wchodzi 100 g eteru jednoety- lowego glikolu etylenowego i 3 g N,N-dwumetylobenzylo- aminy. Po nastepujacej wymianie liczba kwasowa wynosi 90 mg KOH/g.Przyklady wytwarzania skladnika B.Przyklad IV. 360 g 36% roztworu formaldehydu, 106 g trójetyloaminy i 286 kwasu 4,4-dwu-/4-hydroksyfenylo/ walerianowego ogrzewa sie do temperatury 80°C i nasta¬ wia wartosc pH substancji reakcyjnej (1:10 mierzona w wodzie destylowanej) ewentualnie przez dodanie dalszej ilosci trójetyloaminy na zakres 7,7-8,0. Mieszanine reak¬ cyjna pozostawia sie w spokoju na okres 10 godzin w tem¬ peraturze 80°C i oziebia.Przyklad V. 228 g2,2-dwu (4-hydroksyfenylo) propa¬ nu rozpuszcza sie ogrzewajac w 500 ml 2 n lugu sodowego.Nastepnie wprowadza sie 100 g technicznej soli sodowej kwasu chlorooctowego zmieszanej z 170 g wody i powoli podnosi temperature do zakresu 60 - 90°C, nastepnie miesza w sposób ciagly mieszanine reakcyjna w ciagu godziny.Mieszanine zadaje sie 200 g 35% formaldehydu, przy czym tworzy sie roztwór klarowny, który pozostawia sie w ciagu trzech dni w temperaturze 40°C. Nastepnie, w obecnosci 100 g butanolu straca sie obliczona iloscia kwasu solnego mieszanine kwasu rezolokarbonowego i re- zolu po kilkakrotnym przemyciu otrzymuje sie okolo 500 g rozpuszczalnego butanolu roztworu, którego liczba kwa¬ sowa wynosi dokladnie 140 mg KOH/g. Zawartosc cial stalych wynosi okolo 65%. Po zobojetnieniu roztworu amoniakiem roztwór ten daje sie nieograniczenie rozcien¬ czac woda.Przyklad VI. Stosujac nadmiar soli sodowej kwasu chlorooctowego w odniesieniu do ilosci teoretycznie obli¬ czonej, przy celowo równoczesnym mozliwym wylaczeniu warunków sprzyjajacych niepozadanemu zmydleniu kwa¬ su chlorooctowego wzglednie jego soli sodowej, udaje sie praktycznie przeprowadzenie ilosciowo reakcji alkoksylo- wania jednej z fenolowych grup hydroksylowych tak, ze otrzymuje sie eter kwasu dwufenylomonoglikolowego wzglednie jego soli sodowej.Nastepnie poddaje sie kondensacji ze 175 g formaldehy¬ du i w koncu przerabia przy równoczesnym zastosowaniu 144 g butanolu lub cykloheksanolu. Liczba kwasowa kon¬ densatu odpowiada dokladnie 155 mg KOH/g.Zamiast 2,2-bis/4-hydroksyfenylo/-propanu mozna uzyc do przygotowania równiez innych analogów dwufe- nolu otrzymywanych z wyzszych ketonów, jak metyloety- loketonu, cykloheksanonu, metylocykloheksanonu itd. Za¬ miast reszty alkanowej mostek w dwufenolumoze tworzyc siarka lub SO2 albo bezposrednio dwuoksyfeonol, jako dwufenol.Przyklad VII. Do mieszaniny w sklad której wchodzi 180 g 36% formaldehydu i 3 g 40% lugu sodowego dodaje sie, w ciagu godziny w sposób ciagly 150 g p-III-rz. butylo- fenolu, po czym w ciagu szesciu godzin jeszcze 12 g 40% lugu sodowego. Po uplywie 48 godzin, w temperaturze 40°C powstaje roztwór klarowny o zawartosci wolnego formal¬ dehydu wynoszacej okolo 2%. Nastepnie dodaje sie 50 g II-rzed. butanolu i 100 g 40% lugu sodowego iw tempera¬ turze 50°C, w zaleznosci od przebiegu reakcji egzotermicz¬ nej, 120 g soli sodowej kwasu chlorooctowego. Zestaw skladników utrzymuje sie w ciagu 5 godzin wtemperaturze88 912 7 80°C. Otrzymany kwas rezolokarbonowy wydziela sie w stanie wolnym dzialaniem 103 g 50% kwasu siarkowego i przemywa kilkakrotnie woda. Zawartosc substancji sta¬ lej wynosi 70%, a liczba kwasowa okolo 140 mg/KOH/g.Przyklady VIII-XI dotycza srodka wedlug wynalazku i jego zastosowania.Przyklad VIII. 585 g skladnika A (przyklad I), 200 g eteru jednoetylowego glikolu etylenowego i 60 g kopoli¬ meru otrzymanego z alkoholuallilowego istyrenu ogrzewa sie mieszajac przy równowazniku hydroksylowym 300 i ciezarze czasteczkowym 1600 do temperatury 110°C.Temperatureutrzymuje siena tym poziomie tak dlugo, aby pobrana próbka mieszaniny reakcyjnej- po zobojetnieniu amoniakiem - rozpuszczala sie w wodzie dajac klarowny roztwór.Nastepnie oziebia sie do temperatury 60°C i dodaje 200 g skladnika B (przyklad IV). Liczba kwasowa wynosi 90- 100 mg KOH/g. Do mieszaniny wprowadza sie, przy mie¬ szaniu, w temperaturze pokojowej 70 ml stezonego amo¬ niaku. Zawartosc substancji stalej w zobojetnionej zywicy wynosi okolo 70%. 290 g tego zobojetnionego spoiwa rozciera sie z 20 g Ti02 (Rutil), 20 g czerwieni zelaza i 20 g krzemianu glinowego - w mlynie trójwalcowym. Tak otrzymana paste lakowa, rozciencza sie 1600 g zdejonizo- wanej wody i przez dodanie amoniaku nastawia wartosc pH = 7,5.W naczyniu metalowym o pojemnosci 2,5 1, wlaczonym jako katoda, wydziela sie zroztworu lakieru, w temperatu¬ rze 25°C, w ciagu minuty, przy napieciu 100 voltów pradu stalego, na anodzie o powierzchni 200 cm wykonanej z fosforanowanej blachy stalowej - dajaca sie dobrze splukiwac powloka ochronna. Po hartowaniu trwajacym minut w temperaturze 180°C tworzy siegladka powierz¬ chnia o grubosci 28 u. Po 240 godzin trwajacej próbie rozpylania kwasusolnegozgodniez normaASTMB117-61 badana blacha wykazywala w przekroju krzyzowym na glebokosci 3 mm korozje.Roztwór lakieru miesza sie w ciagu 200 godzin, z 40% wegla i nastepnie oziebia do temperatury 25°C. Powtarza sie poprzednio opisane wydzielanie i otrzymuje wolna od wad powloke o takim samym wyniku w badaniu na korozje.Przyklad IX. 690 g skladnika A (przyklad II), 200 g eteru jednobutylowego glikolu etylenowego i 100 gdwue- toksydwufenylolopropanu utrzymuje sie w temperaturze 100°C do otrzymania próbki mieszaniny, która po zobojet¬ nieniu trójetyloamina rozpuszcza sie klarownie w wodzie.Nastepnie dodaje sie 100 g skladnika B (przyklad V) i rozciencza eterem jednobutylowym glikolu etylenowego do 70% zawartosci substancji stalej. Zywice rozciencza sie trójetyloamina i woda do otrzymania 25% roztworu o pH 7,8.Roztwór ten nanosi sie na szybkobiezna tasme stalowa i wytwarza na tej tasmie, po uplywie 10 sekund hartowania w temperaturze 200°C wysoceelastyczna, odporna na zary¬ sowaniei chroniaca przed korozja- powloke o grubosci 5 u.Przyklad X. 600 g skladnika A (przyklad III), miesza sie w temperaturze 60°C z 200 g skladnika B (przyklad VI), nastepnie dodaje 60 g izoforonu i prowadzi reakcje w obec¬ nosci izopropanolu do 70% zawartosci substancji stalej.Roztwór zywicy zadaje sie taka iloscia 40% roztworu wodorotlenku potasowego, aby wartosc pH 10%-owego wodnego roztworu zywicy odpowiadala 7,5. 330 g w ten sposób zobojetnionego roztworu spoiwa oraz 32 g Ti0«2 (Rutil), 32 g krzemianu glinowego i 2 g sadzy rozciera sie 8 w mlynietrójwalcowym. Po dodaniu 1600 g wodyotrzymu¬ je sie roztwór lakieru, który poddaje sie dalszej obróbce, jak podano w przykladzie VIII. Grubosc wartstw otrzyma¬ nych powlok wynosi 25.Po uplywie 240 godzin badania w tescie rozpylania kwasu solnego zgodnie z norma ASTM B 117-61 badana blacha zaatakowana byla w przekroju krzyzowym na gle¬ bokosc 2 mm. Po 200 godzinachmieszania w temperaturze 40°C otrzymuje sie z tego roztworu równiez powloki bez io zarzutu i o zmienionych dobrych wlasnosciach przeciwko¬ rozyjnych.Celem zbadania zdolnosci równomiernego krycia przy¬ gotowuje sie walec z tworzywa sztucznego o srednicy 6 cm i o pojemnosci 11, zaopatrzony na jego podstawie w katode o ksztalcie tarczy, który napelnia sie badanym roztworem lakieru. Jako anode zanurza sie pasek blachy o szerokosci 5 cm do badanego materialu. Koniec paska powinien byc oddalony o 2 cm od katody.Po uplywie minuty nakladania warstwy pod napieciem 200 V, splukaniu zdejonizowana woda i 30 minut trwajacym hartowaniu w temperaturze 180°C otrzymuje sie na dolnym koncu warstwe o grubosci 26 ft.ana górnym koncu (granica zanurzenia) o grubosci 15fi.W porównaniu z tym srodek do powlok ochronnych odpowiadajacy przykladowi III patentu nr 75254 wytwa¬ rza warstwe ochronna na górnym koncu tasmy o grubosci 4 |i.Przyklad XI. 585 gskladnika A (przyklad I) mieszasie dokladnie w temperaturze pokojowej z 65 g skladnika B (przyklad VII) i 240 g eteru jednoetylowego glikolu etylenowego, otrzymujac roztwórzywicy o zawartosci 65% substancji stalej. Po zobojetnieniu amoniakiem do wartos¬ ci pH okolo 7,0 (mierzonej w 10% roztworze wodydestylo¬ wanej) zabarwia sie zywica w sposób analogiczny, jak w przykladzie VIII, rozciencza i powleka anodowo. Bada¬ nie zdolnosci równomiernego krycia zgodnie z przykladem IX wykazalo utworzenie sie na dolnym koncu próbki blachy warstwy o grubosci wynoszacej 20 \i, podczas gdy na górnym koncu grubosc warstwy wynosila 14 |i. 40 Powleczona, wypalona, fosforanowana blacha stalowa z powloka o grubosci 28 |x wykazala po 240 godzinach trwania próby na rozpylanie kwasu solnego,zgodniez nor¬ ma ASTM-B 117-61, w przekroju krzyzowym zaatakowa¬ nie przez korozje na glebokosci 2 mm. PL

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe 50 Srodek powlokowy rozpuszczalnywwodziezawierajacy ewentualnie rozpuszczalniki mieszajace sie zwoda i sklad¬ nik uzyskiwany przez zobojetnianie amoniakiem i /lub zasada organiczna rozpuszczalnego w wodzie srodka.wia¬ zacego, zlozonego z mieszaniny, podstawionego jedna lub 55 kilkoma grupami karboksylowymi produktu reakcji poli¬ merów dienowych z alfa, beta-etylenowo-nienasyconymi kwasami karbonowymi i/albo dwukarbonowymi i/albo ich bezwodnikami i/albo pólestrami i/albo pólamidami (skladnik A) oraz ewentualnie alkoksylowanych, termore- 60 aktywnych produktów kondensacji formaldehydu z kwa¬ sami fenolokarbonowymi (skladnik B), ewentualnie z do¬ datkiem produktów kondensacji formaldehydu z fenolami i/albo mocznikami i/albo aminotriazynami i ewentualnie jednego lub kilku zwiazków polihydroksylowych o co 65 najmniej dwu grupach hydroksylowych i o ciezarze czaste-88 912 9 10 czkowym 50 - 3000 (skladnik C) wedlug patentu nr 75254, obecnych lub potencjalnie obecnych grup karboksylowych znamienny tym, ze zawiera skladnik Aomaksymelnie 70% zestryfikowanych. przy uzyciu jedno-alkoholi. PL