PL84205B1 - Process for the preparation of substituted carbamates[gb1346953a] - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia 1-jednopodstawionych karbamoilo-2-benzimida- zolilo-karbaminianów, a w szczególnosci sposób wytwarzania zwiazków o ogólnym wzorze 1, w którym R1 oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla i R2 oznacza grupe alkilowa, cykloalkilowa lub aryloalkilowa. 1 -jed nopodstawione karbamoilo-2-benzimidazoli- lo-karbaminiany zyskuja ostatnio coraz wieksze znaczenie dzieki swoim wlasnosciom ochraniaja¬ cym rosliny. Tak na przyklad ester metylowy kwa¬ su l-butylo-karmamoilo-2-benzimidazolilo-karba- minowego wykazuje efekt systemiczny, to znaczy ulega adsorpcji przez tkanki rosliny i w ten spo¬ sób stanowi ochrone dla calej rosliny. Dalsza za¬ leta tego zwiazku jest równiez mozliwosc stosowa¬ nia go do likwidacji juz rozwinietych chorób roslin, tak ze jest on skuteczny nie tylko w dzialaniu za¬ pobiegawczym ale i w leczniczym. 1-jednopodstawione karbamoilo-2-benzimidazoli- lo-karbaminiany posiadaja szeroki zakres oddzialy¬ wania, poza wstrzymaniem lub niszczeniem wzro¬ stu grzybni (efekt grzybostatyczny lub grzybobój¬ czy) wstrzymuja równiez rozmnazanie sie molików, niszczac ich jaja (efekt jajobójczy). 1-jednopodstawione karbamoilo-2-benzimidazoli- lo-karbaminiany mozna stosowac miedzy innymi przeciw nastepujacym chorobom roslin: Cercospora beticola (chwoscik buraczany) na buraku cukro¬ wym, Fusicladium (parch gruszy), macznik wla- 2 sciwy na jablkach i gruszkach; choroby jablek wy¬ stepujace podczas skladowania jablek; maczniak wlasciwy na winogronach, zaraza ogniowa i zgni¬ lizna wystepujaca na latoroslach; zgnilizna wyste¬ pujaca na truskawkach, maczniak wlasciwy; Fusa- rium i przedziorek czerwony na ogórkach; macznik wlasciwy, Septoria fusarium, szara plesn i choroby wywolywane przez penicilia na roslinach ozdob¬ nych; Cilindrosporiasis na czeresniach i szczepach; Septoria i chwoscik (Cercespora) na selerze; An- tracnosis, chwoscik i maczniak (Systoria) oraz sza¬ ra plesn (botrytis) na warzywach.Zwiazki o wzorze 1 sa czynne w bardzo niskich stezeniach i korzystne jest ich stosowanie w postaci 0,1% roztworu do opryskiwania.Z chemicznego punktu widzenia 1-jednopodsta- wione karbamoilo-2-benzimidazolilo-karbaminiany naleza do klasy zwiazków azolidowych. Okreslenie to jest stosowane w literaturze chemicznej (Angew.Chem. 74 407/1962)) dla okreslenia amidów kwaso¬ wych, w których grupa acylowa jest zwiazana z atomem azotu w pseudoaromatycznym piecioczlo- nowym pierscieniu heterocyklicznym, zawierajacym przynajmniej dwa atomy azotu.Azolidy wykazuja nadspodziewana aktywnosc w stosunku do czynników nuklofilowych. Azolidy, re¬ agujac z woda, ulegaja hydrolizie do kwasów, z alkoholami tworza estry, z aminami amidy kwa¬ sowe i z kwasami bezwodniki kwasowe. Zdolnosc ich acylowania odpowiada reaktywnosci wiekszosci 84 20581 205 czynników acylujacych. Reaktywnosc azolidów jest funkcja szeregu czynników.Ogólnie stwierdzono, ze powiekszajac ilosc ato¬ mów azotu w pierscieniu (dwuazol, trójazol, czte- roazol) reaktywnosc wzrasta (Chem. Ber. 89, 1927 5 (1956); tamze 90, 1320 (1957)), natomiast pochodne skondensowane z pierscieniem benzenowym benzi- midazol, bcnzotrójazol) znacznie ja zmniejszaja (Chem. Ber. 90, 1320 (1957)). Reaktywnosc zalezy równiez od budowy grupy acylowej (Liebigs Ann. JO Chem. 655, 95 1962); Chem. Ber. 95, 2070 (1962)), zwiazki N,N'-karbonylo-dwuazolowe sa szczególnie reaktywne (Chem. Ber. 93, 2910 (1960)). Karbamo- iloaz^le o wzorze ogólnym 4, moga byc wytwarza¬ ne za pomoca reakcji N}N'-karbonylodwuazolu z 1 15 molem aminy*"piewszorzedowej, wedlug schematu 1.Wytwarzanie zwiazków o wzorze ogólnym 4 jest utrudnione, poniewaz powstajace zwiazki,o wzorze 4 moga dalej reagowac z amina o wzorze R—NIIs, tworzac symetryczne pochodne N,N'-dwupostawio- 20 nego mocznika (Liebigs Ann. Chem. 609, 75 (1957)).W roztworze albo pod wplywem ciepla zwiazki o wzorze 4 ulegaja dysocjacji z wytworzeniem izocy¬ janianów i azoli (Liebigs Ann. Chem. 612, 187 (1958)); 622", 23 (1959), tamze 648, 72 (1961); Ang. 25 Chem. 73, 66 (1961)), patrz schemat 2.Równez nie nadaja sie do wytworzania zwiaz¬ ków o Wzorze 4 estry kwasów azdo-N-karboksylo- wych o wzorze 5, wytworzone z N,N'-karbonylo- ^ -dwu azoli w reakcji z 1 molem alkoholu, ponie- 30 waz w wyniku ich reakcji z aminami nastepuje podstawienie w pierscieniu azolowym a nie od- szczepienie grupy OR Liebigs Ann. Chem. 60i», 83 (1957); J. Am. Chem. Soc. 79, 6416 (1957)). Patrz schemat3. '35 Jakkolwiek powyzsze reakcje azolidów typu od¬ powiadajacego wzorowi 4 badano na pochodnych nie posiadajacych dalszych podstawników przy pierscieniu heterocyklicznym, podane ponizej wla¬ sciwosci potwierdzaja azolidowy charakter zwiaz- 40 ków o wzorze ogólnym 1.Reakcja addycji miedzy izocyjanianem i 2-benzi- midazolibokabaminianem o wzorze 2 jest proce¬ sem zaleznym od temperatury, prowadzacym do stanu równowagi, patrz schemat4. 45 Podczas hydrolizy zwiazku o wzorze ogólnym 1 powstaje zwiazek o wzorze 2 oraz produkty roz¬ kladu kwasu karbaminowego. Produkt hydrolizy w chromatografii cienkowarstwowej wykazal dwie plamy, które zidentyfikowano jako ester metylowy 50 kwasu 2-benzimidazolilo-karbaminowego i pozada¬ ny produkt (Journal Agr. Food Chem. 17, 895 (1965)); Phytopathology 59, 705 (1969)).W reakcji estru metylowego kwasu 1-karbome- toksy-2-benzimidazolilo-karbaminowego z amina, 55 grupa —COOCII3 w polozeniu 1 ulega odszczepie- niu i nie powstaje zwiazek o wzorze 1 lecz o wzo¬ rze 2. Stwierdzenie to potwierdza sie podczas hy¬ drolizy 1,2,3,4-czterowodoro-3-trójazyno/a/-benzimi- dazolo-2,4-dionu, posiadajacego zblizona budowe. 60 w którym równiez rozszczepieniu ulega to samo wiazanie to jest wiazanie 4—5 wedlug numeracji ukladu pierscieniowego. (Weissberger: Tome Che- mfstry of Ileterocyclic Compounds 13, 428 (1959) ), Zwiazki charakteryzowane wzorem ogólnym 1 65 nie naleza do najbardziej reaktywnych azolidów typu wzoru 4 i dlatego w praktyce mozna prze¬ prowadzic synteze, poddajac reakcji zwiazki o wzo¬ rze 2, w którym Ri posiada wyzej podane znacze¬ nie, z izocyjanianami fbrytyjskie opisy patentowe nr nr 1193 461 i 1 193 u t2 oraz belgijski opis paten¬ towy nr 741429). Zgodnie z podanymi brytyjskimi opisami patentowymi zwiazki o wzorze ogólnym 1 mozna równez wytworzyc poddajac reakcji zwia¬ zek o wzorze 2 z fosfgcnem, a wytworzone w tej. reakcji pochodne chlorku kwasu karbaminowego o wzorze 6 przeksztalceniu z 2 molami aminy.Zgodnie z przykladami z brytyjskiego opisu paten¬ towego nr 1193 461 sposobu tego nie stosuje sie do wytwarzania zwiazków o wzorze ogólnym 1, lecz tylko stosuje w przypadkach, gdy R- oznacza atom wodoru lub gdy atom azotu grupy amidu kwasowego posiada dwa podstawniki.Wzasadzie, zwiazki o wzorze 1 mozna wytworzyc za pomoca reakcji zwiazku o wzorze 2 z jednopod- stawionym chlorkiem kwasu karbaminowego. Ten typ reakcji opisany zostal dla wytwarzania pchod- nych dwu-podstwonych w niemieckim opisie paten¬ towym nr 1 812 100. W przeciwienstwie do dwupod- stawionych, jednopodstawione chlorki kwasu kar¬ baminowego nie sa zwiazkami trwalymi. Zgodnie z literatura sa one pierwotnymi produktami reakcji aminy pierwszorzedowej i fosgenu, prowadzonej w celu wytworzenia izocyjanianów, lecz ulegaja one szybko przy odszczepieniu chlorowodoru przeksztal¬ ceniu w izocyjaniany, (Houben-Weyl; Methoden der organischen Chemie 8, 117 (1952)). Zgodnie z po¬ wyzej podana literatura wymienione nietrwale zwiazki moga równiez powstac w reakcji oddycji izocyjanianu i chlorowodoru, jednak w zadnym przypadku nie mozna przypuszczac, aby czynnik nukleinowy, na przyklad zwiazek o wzorze 2, moz¬ na bylo acylowac bez uprzedniego odszczepienia chlorowodoru.W oparciu o podane znane sposoby praktycznie nie jest mozliwe przeprowadzenie syntezy zwiaz¬ ków o wzorze 1 z pochodnych dwu-N,N'-karbony- lowych zwiazków o wzorze 2, poniewaz rozklada¬ jac te zwiazki amina o wzorze Rl —NIL* powstaje nawet w korzystnym przypadku mieszanina zwiaz¬ ków o wzorach 1 i 2.Nieoczekiwanie stwierdzono, ze zwiazki o wzorze ogólnym 1 mozna wytworzyc za pomoca nowego sposobu w postaci jednorodnej i o wysokiej czysto¬ sci, poddajac reakcji zwiazek o wzorze 2, w któ¬ rym R1 oznacza grupe alkilowa o 1—4 atoniach wegla, w obecnosci zasady, ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym R2 oznacza grupe alkilowa, cykloal- kilowa lub aryloalkilowa i A oznacza grupe feny- lowa, aktywniejsza od estru p-nitrofenylowego, przy czym grupa ta jest celowo podstawiona dwo¬ ma lub wiecej grupami odciagajacymi elektrony, na przyklad dworna lub wiecej atomami chlorowca lub grupami karbamoilowymi.Jako szczególnie korzystnie podstawiona grupe fenyIowa mo£na wymienic grupe pentachlorofeny- lowa, 2,4,5-trójchlorofenylo w a, 2-chloro-6-karbamo- ilefenylowa i piectohromofenylowa.Jako zasade mozna stosowac zasady nieorganicz¬ ne, korzystnie takie jak wodorotlenki metali alka-84 205 o licznych, weglany metali slkalicznych, kwasne we¬ glany metali alkalicznych, wodorotlenki metali ziem alkalicznych, weglany metali ziem alkalicznych i kwasne weglany metali ziem alkalicznych, lub aminy trzeciorzedowe, korzystnie takie, jak trój- 5 etyloamina lub pirydyna. Korzystne jest stosowa¬ nie zasady w ilosci równowaznej do estru kwasu karbaminowego o wzorze 3, lecz jest równiez ko¬ rzystne stosowanie niewielkiego nadmiaru zasady.Reakcje miedzy zwiazkami o wzorach 2 i 3prze- iu prowadza sie korzystnie w organicznym rozpusz¬ czalniku. W tym celu mozna stosowac na przyklad weglowodory, niskoczasteczkowe ketony lub estry, jak na przyklad aceton, metyloetyloketon, octan etylu albo estry takie, jak dwuoksan lub czterowo- 15 dorofuran, albo chlorowane rozpuszc7-lniki, na przyklad chloroform lub dwuchloroetan lub amidy niskoczastoczkowyeh kwasów, takie jak formamid i acetamid. W reakcji korzystne jest stosowanie roz¬ puszczalnika, w którym latwo rozpuszczaja sie oby- 20 dwa produkty wyjsciowe (równiez zasada), pod¬ czas gdy wytworzony zwiazek o wzorze 1 albo jest nierozpuszczalny albo mozna go wytracic w czystej postaci- bez zanieczyszczen, na przyklad heksanem.W przypadku stosowania nieorganicznej zasady 25 produkt reakcji mozna oczyscic w wodzie za pomo¬ ca wyszlamow ania. Korzystniejsze sa natomiast zn- sady organiczne, które posiadaja zdolnosc ro::pv.sz- czalnosci wytworzonych soli w organicznych roz¬ puszczalnikach, dotyczy to szczególnie ukladó.v, w 30 których wytworzony zwiazek o wzorze l jest nie¬ rozpuszczalny. Mozna równiez przeprowadzic reak¬ cje w ukladzie, w którym ani material wryJsciowy o wzorze 2, ani tez produkt koncowy o wzorze 1 nie sa rozpuszczalne, w takich przypadkach szcze- 35 golna role odgrywaja wielkosc ziarna zwiazków oraz mieszanie.Stosowne jako produkty wyjsciowe N-podstawio- ne, aktywne estry kwasu karbaminowego o wzorze 3 mozna wytworzyc sposobami znanymi dla wy- 40 twarzania estrów fenylowych i tiofenylowych (Lie- bigs Ann. Chem. 562, 219, 207 (1949); J. Org. Chem. 28, 658 (1963); Helv. Chim. A. 48, 2005 (1965)).Nowosc sposobu wedlug wynalazku polega na tym, ze w celu wprowadzenia grupy karbamoilo- 45 wej w polozeniu 1, stosuje sie reakcje addycji z izocyjanianem lub dwustopniowa reakcje podsta¬ wienia z fosgenem, w tej ostatniej reakcji wiaza¬ nie miedzy atomem azotu pierscienia benzimidazo- lowego i egzocyklicznym atomem wegla nie powsta- 50 je w ostatnim etapie reakcji.Zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku zwiazki o wzorze 1 wytwarza sie za pomoca jednostopnio- wej reakcji podstawiania, w toku reakcji zwiazek fenolowy, tworzacy aktywny ester zostaje odszcze- 55 piony i latwo oddzielony od zwiazku o wzorze 1 w postaci soli. Zwiazek fenolowy mozna ponownie zawrócic do procesu i ponownie zastooswac do wy¬ tworzenia aktywnego estru kwasu karbaminowe¬ go o wzorze3. 60 Zwiazki o wzorze 1, wytworzone sposobem we¬ dlug wynalazku zmieszane z obojetnymi nietoksycz¬ nymi stalymi lub cieklymi nosnikami lub rozcien¬ czalnikami stanowia doskonale srodki grzybobój¬ cze i jajobójcze do ochronyroslin. 65 Foniuej podane przyklady wyjasniaja blizej ;;"- sób wedlu?; wynalazku.Przyklad I. 2,2 g (0,006 mola) estru piecio- chlorofenylowego kwasu n-bulylokarba minowego i 0,83 ml (0,60 g, (0,006 mola) trójetyloaminy rozpu¬ szcza sie mieszajac w 9 ml acetonu. D roztworu dodaje sie 0,95 g (0,003 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimidaozlilokarbaminowcgo i miesza sie wytworzona zawiesine w temperaturze otocze¬ nia przez 6 godzn, nastepnie mieszanine reakcyjna saczy sie, przemywa krystaliczna substancje 1 ml acetonu i suszy pod zmniejszonym cisnieniem. W ten sposób otrzymuje sie 1,30 g estru metylowego kwasu l-n-butylo-karbamoilo-2-benzimidazolilo- -karbaminowego o temperaturze topnienia 328— 334°C i wydajnosci 90*/©. Produkt przekrystalizo- wuje w temperaturze 220—230°C.Przyklad II. 2,2 g (0,006 mola) estru piecio- chlorofenylowego kwasu n-butylo-karbaminowego i 0,83 ml (0,60 g; 0,06 mola) trójetyloaminy rozpusz¬ cza sie w 25 ml octanu etylu. Do tego roztworu do¬ daje sie 0,95 g (0,005 mola) estru metylowego kwa¬ su 2-benzimidazolilokarbaminowego i miesza zawie¬ sine w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Na¬ stepnie saczy sie mieszanine reakcyjna i przesacz odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, pozosta¬ losc zawiesza sie w 25 ml metanolu, saczy, prze¬ mywa meUinolem i suszy pod zmniejszonym ci¬ snieniem. W ten sposób otrzymuje sie 1,05 g estru metylowego kwasu I-n-bulyIo-karbamoilo-2-benzi- midazolilo-kapbaminowego o temperaturze topnie¬ nia 327—334°C i wydajnosci 73%. Produkt przekry- stalizowuje w temperaturze 224—230°C.Przyklad III. 0,91 g (0,0025 mola) estru pie- ciochlorofenylowego kwasu n-butylo-karbaminowe¬ go rozpuszcza sie w 30 ml chloroformu, po czym dodaje sie 0,47 g (0,0025 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimidazolilokarbaminowego i 0,35 g (0,0025 mola) weglanu potasowego. Zawiesine mie¬ sza sie w temperaturze otoczenia przez 5 godzin, nastepnie odsacza sie nierozpuszczalna stala sub¬ stancje i przesacz zageszcza pod zmniejszonym ci¬ snieniem. Pozostalosc dodaje sie do 20 ml eteru naftowego, saczy i przemywa eterem naftowym.W ten sposób wytworzony ester metylowy kwasu l-n-butylo-karbamailo-2-benzimidazolilokarbami- nowego suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem.Po przekrystalizowaniu z metanolu produkt topi sie w temperaturze 336—340°C. Produkt przekry- stalizowTuje w temperaturze 225—230°C.Przyklad IV. 2,0 g (0,0055 mola) estru piecio- chlorofenylowego kwasu n-butylo-karbaminowego i 0,8 ml (0,58 mg; 0,0058 mola) trójetyloaminy roz¬ puszcza sie w 5 ml bezwodnego dwumetyloforma- midu. Do roztworu dodaje sie, mieszajac, 0,95 g (0,005 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimida- zolilo-karbaminowego i nastepnie miesza przez 4 godziny w temperaturze otoczenia. Mieszanine re¬ akcyjna oziebia sie do temperatury 0°C, a wydzie¬ lony produkt odsacza sie, przemywa metanolem i suszy pod zmniejszonym cisnieniem. W ten spo¬ sób otrzymuje sie 1,15 g estru metylowego kwasu l-n-butylo-karbamoilo-2-benzimidazolilo-karbami- nowego o temperaturze topnienia 328—333°C i wy-7 84205 8 dujnosci 80°/t. Produkt przekystalizowujc w tem¬ peraturze 230—237°C.Przyklad V. 1,0 g (0,00275 mola) estru piecio- chlorofcnylowego kwasu n-butylo-karbaminowego i 0,4 ml (0,29 g; 0,0029 mola) trójetyloaminy rozpu¬ szcza sie w 3 ml dwumetylosulfotlenku. Do roztwo¬ ru dodaje sie 0,47 g (0,0025 itiola) estru metylowego kwasu 2-benzimidazolilo-karbaminowego i miesza sie w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Mie¬ szanine reakcyjna oziebia sie do temperatury 0°C, odacza wydzielony produkt, przemywa metanolem i' suszy pod zmniejszonym cisnieniem. W ten spo¬ sób otrzymuje sie 0,65 g estru metylowego kwasu l-n-butylo-karbamoilo-2-benzimidazolilo-karbami- nowego o temperaturze topnienia 328—335°C i wy¬ dajnosci 90Vt. Produkt przekrystalizowuje w tem¬ peraturze 215—222°C.Przyklad VI. 1,25 g (0,00425 mola) estru 2,4,- -trójchlorofenylowego kwasu n-butylo-karbamino¬ wego i 0,58 ml (0, 42 g; 0,0042 mola) trójetyloaminy rozpuszcza sie w 3 ml bezwodnego acetonu. Nastep¬ nie do roztworu dodaje sie, mieszajac 0,7 g (0,004 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimida- azolilo-karbaminowego i kontynuuje mieszanie za¬ wiesiny jeszcze przez 6 godzin, nierozpuszczalna substancje odsacza i przemywa na saczku 3 ml ete¬ ru naftowego. Z roztworu acetonu i eteru naftowe¬ go' po oziebieniu wytraca sie osad, który odsacza sie, przemywa eterem naftowym i suszy pod zmniejszonym cisnieniem. Wytworzony ester mety¬ lowy kwasu l-n-butylo-karbamoilo-2-benzimidazo- lilo-karbaminowego topi sie w temperaturze 324— 330°C. Produkt przekrystalizowuje w temperaturze 216—224°C.Przyklad VII. 2,35 g (0,006 mola) estru piecio- chlorofenylowego kwasu cykloheksylokarbamino- wego i 0,83 ml (0,6 g; 0,006 mola) trójetyloaminy rozpuszcza sie, mieszajac, w 5 ml bezwodnego ace¬ tonu. Nastepnie do roztworu dodaje sie 0,95 g (0,005 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimida- zolilo-karbaminowego i miesza w temperaturze oto¬ czenia przez 5 godzin. Po dodaniu eteru naftowe¬ go oziebia sie mieszanine reakcyjna do temperatu¬ ry 0°C i wytracony produkt odsacza sie. Przesacz odparowuje do sucha, do pozostalosci dodaje sie eter naftowy, nastepnie odsacza, przemywa aceto¬ nem, woda i metanolem a w koncu suszy pod zmniejszonym cisnieniem. W ten sposób otrzymuje sie 0,70 g estru metylowego kwasu cykloheksylo- karbamoilo-2-beznimidazolilo-karbaminowego o temperaturze topnienia 352—357°C, po przekryzali- zowaniu z metanolu i wydajnosci 44#/o. Produkt przekrystalizowuje w temperaturze 228—235°C.Przyklad VIII. 2,2 g (0,0056 mola) estru pie- cibchlbrofenylowego kwasu behzylokarbaminowego i 0,76 ml (0,55 g; 0,055 mola) trójetyloaminy rozpu¬ szcza sie, mieszajac, w 6 ml bezwodnego acetonu.Do roztworu dodaje sie 0,95 g (0,005 mola) estru metylowego kwasu 2-benzimidazolilo-karbamino¬ wego i miesza w temperaturze otoczenia przez 5 s godzin, nastepnie oziebia sie do temperatury 0°C.Wytracony produkt odsacza sie, przemywa meta¬ nolem i suszy pod zmniejszonym cisnieniem. W ten sposób otrzymuje sie 1,35 g estru metylowego kwa¬ su l-benzylokarbamoilo-2-benzimidazolilo-karba- io minowego o temperaturze topnienia 339—344°C i wydajnosci 85f/t. Produkt przekrystalizowuje w temperaturze 230—240°C.M PL

Claims (7)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania 1-jednopodstawionych karbamoilo-2-benzimidozolilo-karbaminianów o wzorze ogólnym 1, w którym R1 oznacza grupe 20 alkilowa o 1—4 atomach wegla i Rf oznacza grupe alkilowa, cykloalkilowa lub aryloalkilowa, znamien¬ ny tym, ze zwiazek o wzorze ogólnym 2, w którym R1 ma wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji w obecnosci zasady ze zwiazkiem o wzorze ogól- 25 nym 3, w którym R* ma wyzej podane znaczenie i A oznacza grupe fenylowa, podstawiona dwiema lub wiecej odciagajacymi elektrony podstawnika¬ mi.
2. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze *• stosuje sie zwiazek o wzorze 3, w którym A ozna¬ cza grupe fenylowa, podstawiona dwoma lub wie¬ cej atomami chlorowca i/lub grupami karbamoilo- wymi.
3. 3. Sposób wedlug zastrz. 1—2, znamienny tym, 35 ze stosuje sie zwiazek o wzorze 3, w którym A oznacza grupe pieciochlorofenylowa; 2,4,5-trójchlo- rofenylowa; 2-chloro-6-karbamoilofenylowa lub pieciobromofenylowa.
4. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze 40 reakcje zwiazku o wzorze 2 ze zwiazkiem o wzorze 3 przeprowadza sie w obecnosci przynajmniej rów¬ nowaznej ilosci zasady.
5. 5. Sposób wedlug zastrz. 1—4, znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie zasady nieorganiczne, 45 zwlaszcza wodorotlenki metalu alkalicznego, we¬ glany metalu alkalicznego, kwasne weglany metalu alkalicznego, Wodorotlenki metalu ziem alkalicz¬ nych, weglany metalu ziem alkalicznych lub kwa¬ sne weglany metalu ziem alkalicznych. 6. M
6. 6. Sposób wedlug zastrz. 1—4, znamienny tym, ze jako zasade stosuje sie trzeciorzedowa amine, zwlaszcza trójetyloamirie lub pirydyne.
7. 7. Sposób wedlug zastrz. 1—6, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze 2 ze zwiazkiem o 55 wzorze 3 przeprowadza sie w rozpuszczalniku or¬ ganicznym.SI 2<»r V* J Cu -car** CO—iNH—R2 CO-NH-R2 CO—NH—R2 R N=C=0 + j SCHEMAT 2 ^1 N II JJ + R'NH* N' I COOR Rl—NH COOR + CU SCHEMAT 3 WZÓR I NH—CO,—R' WZÓR Z p R*—NH—C OA WZÓR 3 CO—NH—R* WZÓR 4S4 205 J I C00R WZÓR 5 N i co—a NH—CO^—R' WZÓR 6 l^Jl^JU-CO-R' CO—NH—R* Ogrnco+-* NH—CO—Rf -|- Rz—N=C=0 CO—NH—R2 SCHEMAT 4 SCHEMAT 1 Prac. Poligraf. UP PRL naklad 120 + 18 Cena 10 zl PL