Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych zwiazków hetesrocyklicznych o ogólnym wzorze 1, w którym Rx oznacza atom wodoru lub chlorowca albo nizsza grupe alkoksylowa, R2 ozna¬ cza nizszy rodnik alkilowy, a grupa o wzorze —A—B— oznacza grupe. —CH2—OO— lub —CO—CH2— oraz ich soli ¦*addycyjnych z kwa¬ sami.Wedlug wynalazku zwiazki o wzorze 1, w któ¬ rym wszystkie symbole maja wyzej podane zna¬ czenie, wytwarza sie w ten sposób, ze poddaje sie hydrolizie zwiazki o ogólnym wzorze 2, w któ¬ rym RL i Rj maja wyzej podane znaczenie, a X oznacza znajdujaca sie w pozycji 9 lub 10 grupe o wzorze —OR, w którym R oznacza nizszy rodnik alkilowy, albo X oznacza znajdujaca sie w pozycji 9 lub 10 grupe o wzorze 3, w którym R3 oznacza atom wodoru lub nizszy rodnik alkilowy, a R4 oznacza atom wodoru lub nizszy rodnik alkilowy nie majacy rozgalezienia przy atomie wegla w po¬ zycji a, albo tez X oznacza znajdujaca sie w po¬ zycji 9 lub 10 nasycona grupe heterocykliczna za¬ wierajaca azot i ewentualnie jeszcze dalszy hetero¬ atom, taki jak atom tlenu, siarki lub azotu, przy czym ewentualnie obecny atom azotu moze byc podsitawiony nizszym rodnikiem alkilowym,, albo hydrolizie poddaje sie mieszanine zwiazków o wzo¬ rze 2 podstawionych w pozycja 9 ze zwiazkami o wzorze 2 podstawionymi w pozycji 10 i w przy¬ padku stosowania mieszaniny zwiazków o wzorze 2 2 podstawionych w polozeniu 9 ze zwiazkami o wzo¬ rze 2 podstawionymi w polozeniu 10 otrzymana mie¬ szanine zwiazków o wzorze la, w którym Rt i Rj maja wyzej podane znaczenie, i zwiazków o wzo¬ rze Ib, w którym Rt i R2 maja wyzej podane zna¬ czenie, rozdziela sie, i otrzymane zwiazki o ogól¬ nym wzorze 1 wyosabnia siie w postaci wolnej za¬ sady lub soli addycyjnych z kwasami.Podstawnik Rt jako nizsza grupa alkoksylowa oznacza zwlaszcza grupe alkoksylowa o 1—4 ato¬ mach wegla, a R2 jako rodnik alkilowy oznacza równiez przede wszystkim rodnik o 1—4 atomach wegla. Cenne wlasciwosci maja zwlaszcza te zwia¬ zki o ogólnym wzorze 1, w którym Rt oznacza np. atom wodoru, chloru lub bromu albo grupe me- toksylowa itp.Podstawnik X we wzorze 2 oznacza zwlaszcza trzeciorzedowa grupe butoksylowa, grupe dwumety- loaminowa, dwuetyloaminowa lub in-butyloamino- wa, a jako nasycona, zawierajaca azot grupe hete¬ rocykliczna oznacza zwlaszcza nasycona grupe he¬ terocykliczna o 5 lub 6 czlonach, taka jak grupa piperydynowa, piperazynowa, morfolinowa, piroli- dynowa, NHmetylopiperazynowa itp. Stosowane da¬ lej w opisie okreslenie „obojetny rozpuszczalnik" oznacza organiczny rozpuszczalnik obojetny w wa¬ runkach reakcji. Przy wytwarzaniu zwiazków/ o wzorze 1 sposobem wedlug wynalazku postepuje sie np. tak, ze zwiazek o wzorze 2 hydrolizuje sie w kwasnym roztworze. Temperatura nie ma decy-84083 3 4 dujacego znaczenia dla przebiegu tej reakcji i mie¬ szanine reakcyjna ogrzewa sie np. do temperatury okolo 50—100°C, a korzystnie utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna. Jal^p kwasy sto¬ suje sie wodne roztwory kwasów nieorganicznych, takich jak kwas solny, siarkowy, fosforowy itp., jak równiez kwasy organiczne, takie jak kwas mrów¬ kowy, octowy, fumarowy, szczawiowy itp.Wytworzone zwiazki o wzorze 1 wyosabnia sie z mieszaniny poreakcyjnej znanymi sposobami, np. chromatograficznie i rozdziela na zwiazki o wzo¬ rze la i Ib. Rozdzielanie prowadzi sie np. na drodze frakcjonowanej krystalizacji soli tych zwiazków, np. soli z kwasem fumarowym.Zwiazki o wzorze 2 stosowane jako produkty wyjsciowe sa równiez nowymi zwiazkami.Zwiazki o wzorze 2a, w którym Rx i R2 maja wyzej podane znaczenie, a X oznacza znajdujaca sie *w pozycji 9 lub 10 grupe o wzorze 3 albo znaj¬ dujaca sie w polozeniu 9 lub 10 nasycona, zawiera¬ jaca azot grupe heterocykliczna, która ewentualnie zawiera dalszy heteroatom, (taki jak atom tlenu, siarki lub azotu, pnzy czym ewentalnie obecny atom azotu moze byc podstawiony nizszym rodnikiem alkilowym, wytwarza sie np. w len sposób, ze zwiazek o wzorze 4, w którym RA i R^ maja wyzej podane znaczenie, a Y oznacza atom chloru lub bromu w pozycji'9 lub 10, albo mieszanine zwia¬ zków o wzorze 4 podstawionych w pozycji 9 i zwia¬ zków o- wzorze 4 podstawianych w pozycji 10, w obecnosci srodka wiazacego kwas, np. amidku lub wodorku metalu alkalicznego albo alkoholanu potasowego, takiego jak np. III-rzed. butanolan po¬ tasowy, poddaje sie reakcji z odpowiednia amina lub nasyconym zwiazkiem heterocyklicznym zawie¬ rajacym azot. W wyniku tej reakcji powstaje mie¬ szanina zwiazków o wzorze 2a podstawionych w po¬ zycji 9 i zwiazków o wzorze 2a podstawionych w pozycji 10. Mieszanine te mozna wprawdzie rozdzielac znanymi metodami, ale nie jest to ko¬ nieczne, poniewaz przewaznie mozna otrzymana mieszanine przerabiac bezposrednio dalej.W celu otrzymania zwiazków o wzorze 2b, w któ¬ rym R, Rj i R2 maja wyzej podane znaczenie, mozna zwiazki o wzorze 4 poddawac reakcji z alkohola¬ nem potasowym, korzystnie uzytym w nadmiarze, ewentualnie w srodowisku obojetnego rozpuszczal¬ nika organicznego, takiego jak eter pierscieniowy lub o lancuchu otwartym, np. w srodowisku dioksa¬ nu. Reakcje prowadzi sie korzystnie w nieco pod¬ wyzszonej temperaturze. Równiez i w wyniku tej reakcji powstaje mieszanina zwiazków o wzorze 2b podstawionych w pozycji 9 i zwiazków o wzo¬ rze 2b podstawionych w pozycji 10, przy czym roz¬ dzielanie jej nie jest konieczne, gdyz mozna ja bez¬ posrednio przerabiac dalej.Zwiazki o wzorze 4 sa równiez zwiazkami no¬ wymi. Otrzymuje sie je przez odszczepianie wody od zwiazków o wzorze 5, w którym R^ R, i Y maja wyzej podane znaczenie. Odszczepianie wody moze byc dokonywane np. za pomoca kwasów mi¬ neralnych, takich jak etanolowy roztwór chloro¬ wodoru, a takze za pomoca mocnych kwasów orga¬ nicznych, bezwodnika kwasu octowego lub nieorga¬ nicznych halogenków kwasowych. Korzystnie jest jednak stosowac bromowodór w obojetnym roz¬ puszczalniku, takim jak nizszy alkohol.Zwiazki o wzorze 5 mozna wytwarzac np. w ten sposób, ze roztwór zwiazku o wzoirze 6, w którym Rx i Y maja wyzej podane znaczenie, w obojetnym rozpuszczalniku organicznym, np. w eterze o lancu¬ chu otwartym lub o budowie piersciendowej, takim jak czterowodorofuran lub eter etylowy, wkrapla sie do roztworu zwiazku chlarowcomagnezoorganicz- nego o wzorze 7, w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, a Hal oznacza atom chloru, bromu lub jodu, w takim samym rozpuszczalniku. Mieszanine reakcyjna miesza sie nastepnie w ciagu okolo 1V2 godziny, korzystnie w temperaturze pokojowej i* nastepnie poddaje hydrolizie, np. za (pomoca wod¬ nego roztworu chlorku amonowego na zimno.Równiez i zwiazki o wzorze 6 sa zwiazkami no¬ wymi i mozna je wytwarzac np. w ten sposób, ze zwiazek o wzorze 8, w którym Rx ma wyzej po¬ dane znaczenie, chloruje sie lub bromuje, otrzy¬ mujac odpowiednie pochodne 9, lO^wuchlorowe lub 9, 10-dwubromowe, które nastepnie w pod¬ wyzszonej temperaturze w alkalicznym srodowisku np. dzialajac roztworem wodorotlenku potasowego, W obecnosci rozpuszczalnika organicznego obojetne¬ go w warunkach reakcji, takiego jak metanol, albo ogrzewajac z wodnymi roztworami alkaliów z do¬ datkiem nizszych alkoholi jako rozpuszczalników, przeprowadza sie w zwiazki o wzoree 6.Wspomniane wyzej zwiazki 9, 10-dwubromowe, otrzymywane ze zwiazków o wzoirze 8, mozna tez wytwarzac np. w ten sposób, ze zwiazki o wzo¬ rze 9, w którym Rj ma wyzej podane znaczenie, w srodowisku obojetnego w warunkach reakcji roz¬ puszczalnika organicznego, np. chlorowanego weglo¬ wodoru alifatycznego, takiego jak czterochlorek we¬ gla, poddaje sie reakcji z obliczona iloscia N^bro- moimidu kwasu bursztynowego.Stosowane zgodnie z wynalazkiem produkty wyj¬ sciowe, których sposobów wytwarzania nie podano w opisie, sa zwiazkami znanymi lub moga byc wy¬ twarzane znanymi metodami lub metodami analo¬ gicznymi do znanych metod.Zwiazki o wzorze 1 i ich sole nie byly dotych¬ czas opisane w literaturze. Badania farmakolo¬ giczne wykazaly, ze maja one wielostronne i silne wlasciwosci lecznicze i moga byc stosowane jako srodki lecznicze. I tak zwiazki o wzorze la wy¬ kazuja specyficzne wlasciwosci histaminolityczne, jak wynika z badan toksycznosci histaminy na swinkach morskich. Specyficznosc dzialania histami¬ nolitycznego zwiazków o wzorze la mozna wypro¬ wadzic z wyników badan toksycznosci serotoriiny i badan toksycznosci acetylocholiny na swinkach morskich, nie wykryto bowiem zadnych lub tylko bardzo niewielkie wlasciwosci antagonistyczne w stosunku do serotoniny oraz wlasciwosci anty- cholinergiczne.Wlasciwosci' hdstaminoMtycizne wystepuja szcze¬ gólnie silnie w zwiazkach o wzorze lc, w którym Rt ma znaczenie wyzej podane, jak inp. w przy¬ padku 4-(l-metylo-4-piperydylideno)-4H-benzo[4,5] cyklohepta[l,2-b]tiofen-10(9H)-onu, 6-chloro-4-(l-me- tylo-4-1piperydylideno)-4H-benzoi[4,5]cyklohepta [l,2-b]tiofen^lO(9H)-onu itd. Wielkosc dawek tych 36 80 40 45 50 555 zwiazków zalezy od rodzaju danego zwiazku, spo¬ sobu jego stosowania i nasilenia schorzenia. Próby przeprowadzone na zwierzetach wykazuja jednak, ze zadowalajace wyniki osiaga sde stosujac te zwia¬ zki w dawkach 0,004—1,0 mg nal kg masy ciala, przy czym dawki te mozna w koniecznych przy¬ padkach dzielic na 2 lub 3 porcje lub stosowac w postaci srodków o opóznionym dzialaniu. Dawka dzienna dla wiekszych zwierzat ssacych wynosi okolo 0,5—10 img. Dawki jednostkowe do stoso¬ wania doustnego zawieraja okolo 0,15—5 mg no¬ wych zwiazków wraz ze stalymi lub cieklymi nosni¬ kami aj!'bo rozcienczalinikami.Zwiazki o wzorze Ib oprócz wlasciwosci hastami- noliityoznych wykazuja w wiekszym lub mniejszym stopniu dzialanie antagonistyczne w stosunku do serotoniny i antycjiolinergiczne, uwidaczniajace sie w próbach toksycznosci seiotonrinowej i acetylocho- linowej, przeprowadzonych na swinkach morskich.Dzieki temu zwiazki te moga byc stosowane jako srodki antaminowe przy schorzeniach alergicznych róznego pochodzenia. Dawiki stosowanych w tym celu zwiazków zaleza oczywiscie od rodzaju zwia¬ zku, sposobu jego stosowania i stopnia schorzenia.Próby przeprowadzone na zwierzetach wykazaly jednak, ze zadowalajace wyniki uzyskuje sde przy stosowaniiu dawek wynoszacych 0,02—4 mg na 1 kg masy ciala, przy czym dawki te mozna w razie po¬ trzeby dzielic na 2 lufo 3 porcje, albo stosowac w postaci srodków o opóznionym dzialaniu. Dawka dzienna dla wiekszych zwierzat ssacych wynosi 0,5—10 mg. Jednostkowe dawki do stosowania do¬ ustnego zawieraja 0,15—5 mg nowych zwiazków oraz stale lub ciekle nosniki i rozcienczalniki.Wynalazek jest dokladniej wyjasniony w naste¬ pujacych przykladach nie ograniczajacych jego za¬ kresu. Stosowany w tych przykladach skrót IR oznacza badanie widma absorpcyjnego danego zwia¬ zku w podczerwieni, skrót NMR oznacza odpowied¬ nio badanie metoda magnetycznego rezonansu ja¬ drowego, a MS oznacza badanie widma masowego.Przyklad I. 4-(l-metyk)-4ipiiperydylideno)-4H- -benzo [4,5] cyklohepta[l,2-b] tiofenon-9i(10H). Mie¬ szanine 24,6 g surowej zasady 4-<(l-metylo-4-pipe- rydylideno)-9-piperydyno-4H4)enzo [4,5] cyklohepta [1,2-b] tiofenowej i 4-(l-metylo-4-piperydylideno)- -10-piperydyno-4H-benzo[4,5] cyklohepta[l,2-b] tio- fenorrej (rozpuszcza sie w 250 ml 2n kwasu solnego i utrzymuje w ciagu 1 godziny w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna, po czym chlodzi, alkalizuje w temperaturze 20—25°C stezonym wodorotlenkiem sodowym i wydzielona zasade ekstrahuje kilkoma porcjami chloroformu o lacznej objetosci 400 ml.Polaczone wyciagi przemywa sie 3 porcjami po ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i od¬ parowuje. Pozostalosc rozpuszcza sie w 50 ml chlo¬ roformu, adsoribuje na 1000 g zelu krzemionkowego i eluuje chloroformem zawierajacym 3% metanolu.Pierwsze 6 litrów eluatu odrzuca sie, a nastepnie 4 litry CKipairowuje, otrzymujac oleista pozostalosc skladajaca sie glównie z dwóch izomerów; 4-(1-me¬ tylo-4-piperydylideno)-4H-benzo[4,5] cyklohepta [1,2-b] tiofenonu-9 (10H) i 4-(l-metylo-4-piperydy- lideno)-4H-benzo[4,5] cyklohepta [1,2-b] tiofenonu-10 (9H) (patrz przyklad II), W celu rozdzielenia tej 1083 • 6 . rnieszaniny 19,7 g produktu rozpuszcza sie w 200 ml izopropanolu i ogrzewa do wrzenia z .7 g kwasu fumarowego, po czym pozostawiia do krystalizacji na okres okolo 3 godzin w temperaturze pokojo- wej^ Krystaliczny produkt odsacza sie i przekrysta- liizowuje z 30nkrotnej ilosci 95% etanolu, otrzy¬ mujac czysty fumanan 4^(1-metylo-4-piperydyli- deno)-4H-bemzo[4,5] cyklohepta {1,2-b] tiofenonu-9 (10H), który rozklada sie w temperaturze 197^199°C- Izopropanolowy lug pakrystaMczriy stosuje sie do wyodrebniania 4-(l-metylo-4-piperydylideno)-4H- -benzo[4,5]cyklohepta i[l,2-ib]tiofenonu-10 (9H) (przy¬ klad II).W celu uwolnienia zasady 7,4 g fumaranu traktu- je sie/200 ml wody i aUfcalizuje 3n wodorotlenkiem sodowym. Zasade ekstrahuje sie porcjami chloro¬ formu o lacznej objetosci 150 ml, polaczone wyciagi chloroformowe przemywa sie 50 mi wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Oleista po- zostalosc ogrzewa sie do wrzenia z 20 ml octanu etylu i pozostawia do krystalizacji na noc w tem¬ peraturze 0—5°C. Po wysuszeniu krystalicznego pro¬ duktu otrzymuje sie czysta zasade 4-(l-metylo-4- -piperydylideno)-4H-benzo [4,5] cyklohepta [1,2-b]-- -tiofenonu-9 (10H), która topnieje w temperaturze 148—149°C. Mikroanaliza produktu potwierdza jego wzór C19H19NOS, a budowe okresla sie za pomoca analizy IR, NMR i MS.Stosowana w tym przykladzie jako produkt wyj- sciowy mieszanine zasady4-(l-metylo-4-piperydyli- deno)-9^piperydyno-4H^benz© [4,5]cyMohepta}[l,2^b]- -tiofenowej i 4-(l-metylo-4-piperydylideno)-a.0^pipe- rydyno-4H-benzo[4,5]cykloheptai[l,2-b]tdofenowej wytwarza sie np. w ten sposób, ze mieszanine 129 g 9,10-dwuwodoro-4H^benzo[4,5]cyklohepta[l,2-b]tio- fenonu-4, 214 g N-bromoimidu kwasu bursztyno¬ wego, 1,2 g nadtlenku benzoilu i 2000 ml absolut¬ nego czterochlorku wegla miesza sie i utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 40 3 godzin, przesacza na goraco i przesacz odparowuje do Vs pierwohnej objetosci. Po kilku godzinach po¬ zostawania* w temperaturze pokojowej odsacza sie krystaliczny produkt a suszy. Otrzymany surowy produkt przekryertalizowuje sie z 7-tferotnej ilosci 45 chloroformu, otrzymujac czysty 9,10-dwutoromo-9,10- -dwuwodoro-4H^benzo[4,5]cyklcAepta([!lr2nb]ftiofe- non-4, który topnieje w temperaturze 134—135°C z objawami rozkladu. Wyniki mikroanalizy odpo¬ wiadaja wzorowi produktu C18H8Br^OS, a budowe 50 zwiazku okresla sie na podstawie analizy widma magnetycznego rezonansu jadrowego.Mieszanine 70 g 9,10-dwi»bix)iiK)-9,10^dwuwodoro- -4H^benzo-f4,5]cyk3ohepte([l,2^b]4dofenonu-4, 31,6 g wodorotlenku potasowego i 3200 ml metanolu utrzy- gg imije sie mieszajac w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 2 godzin, po czym miesza sie w ciagu okolo 4 godzin w temperaturze 0—5°C i odsacza krystaliczny produkt. Produkt teri prze- kryistalizowuje sie nastepnie z 100-taotnej ilosci me¬ go tanolu, otrzymujac czysty 9(10)-lromoH(4H)nbenzo [4,5]cyklohepta[l,2-b]tiofenon-4, topniejacy w tem¬ peraturze 134—13"5°C. Mikroanaliza produktu wy¬ kazuje, ze wzorem tego zwiazku jest C18H7BrOS, a widmo NMR wskazuje, ze atom bromu jest w po- 65 zycji 9 lub (prawdopodobnie 10),84083 7* g magnezu aktywowanego jodem zalewa sie ml bezwodmego czterowodorofuranu i mieszanine ogrzewa do wrzenia pod chlodnica zwrotna, po czym dodaje sie 2 g swiezo przedestylowanej 1-me- tylo-4-chloropiperydyny i kilka kropel 1,2-dwubro- moetanu, inicjujac reakcje Grignard'a. Nastepnie, bez ogrzewania, wferapla sie roztwór 22,8 g swiezo przedestylowanej lHmetylo-4-chloropiperyny w 30 ml bezwodnego czterowodorofurami, przy czym pred¬ kosc wkraplania reguluje sie tak, aby mieszanina stale znajdowala sie w stanie wrzenia. Po zakon¬ czeniu wkraplania mieszanine utrzymuje sie w cia¬ gu 2 godzin w stanie wrzenia pod chlodnica zwrot¬ na, powodujac ptnafctycznie calkowite przereagowa- nie magnezu. Nastepnie, chlodzac do temperatury —25°C, do mieszaniny wkmapla sie cieply roztwór g 9(10)-baxmo-4HHben^4,5]cyldohepta-([l,2-b]/tio- fenonu-4 w 160 ml bezwodnego czterowodorofura- nu. Wkraplanie (prowadzi sie w ciagu 1 godziny, po czym miesza w ciagu IV* godziny w tempera¬ turze 20^-25°C i nastepnie wlewa do mieszaniny 250 g wody z lodem i 35 g chlorku amonowego i wydzielona zasade ekstrahuje porcjami chloro¬ formu o lacznej objetosci 600 ml. Polaczone wyciagi chloroformowe przemywa sie 50 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Pozostalosc stanowi surowa za¬ sada 9(10)-bromo-4-(l-metylo-4-piperydylo)-4H-ben- zo [4,5]cyklohepta-[l,2-b]tiofenolu-4, która bezpo¬ srednio przerabia sie dalej.Roztwór 51 g surowej zasady 9(il0)-bromo-4-(l- metyk)^Hpiperydyio-4H-benzoi[4^]cyklohepta[1,2-b] tiofenolu-4 i 420 ml 14% etanoiowego roztworu bro- mowodoru utrzymuje sie w ciagu 1 godziny w sta¬ nie wrzenia pod chlodnica zwrotna na lazni-ole¬ jowej o temperaturze 100°C, po czyni odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem i pozostalosc rozpusz¬ cza w 100 ml wody. Roztwór aflkadizuje sie ste¬ zonym wodorotlenkiem sodowym i wydzielona za¬ sade ekstrahuje 3 porcjami po 100 ml chloroformu.Polaczone wyciagi chloroformowe plucze sie 50 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i 'odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpusz¬ cza sie w 70 mil chloroforniu z dodaitiktiem 5% me¬ tanolu i adsonbuje na 1000 g zelu krzemionkowego.Eluuje sie za pomoca chloroformu zawierajacego % metanolu. Pierwsze 8 litrów eluatu odrzuca sie, a dalsze 4 litry odparowuje, otrzymujac oleista po¬ zostalosc. Produkt ten rozpuszcza sie w 50 ml wrza¬ cego izopropanolu, pozostawia do krystalizacji na noc w temperaturze 0—5°C, odsacza krystaliczny produkt i suszy. Otrzymuje sie czysta zasade 9(10)- -bromo-4- (1-metyio-4-piperydylideno)-4H-benzo [4,5] cykkhepta-[l,2-b) tiofenowa o temperaiTurze topnie¬ nia 149—150°C. Wyniki mikroanalizy odpowiadaja wzorowi produkitu C19H18BrfNS. NM'R wskazuje, ze atom bromu jest w pozycji 9 tort) 10, a prawdo¬ podobnie 16.Mieszanine 242 g 9(10)-bromo-4-(l-metylo-4^pipe- rydylideno-4H-benzo [4,5]cyklohepta[l,2-b]tiofenu, 160 ml piperydyny, 330 ml absolutnego "dioksanu i 14,6 g Ill-rzed. butanolanu potasu utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna mieszajac w ciagu 2 godzin na lazni * olejowej o temperatu¬ rze 130°C, Nastepniev mieszanine chlodzi sie i odpa- 8 rowuje pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc rozpuszcza w 300 ml benzenu, roztwór przemywa 3 porcjami po 50 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje pod zmniejszonym cisnie- niem. Oleista pozostalosc stanowi mieszanina su¬ rowych aasad: 4-(!l-metylo-4-lpiperydylideno)-9-pipe- rydyno-4H-benzor4,5]cyklohepta[il^-b]tiofenu i 4-(l- -metylo-4-piperydylideno)-'10HpiperydynD-4H-benzo [4,5]cyklohepta[l,2-b]tlio(fen(u. Mieszanine te przera- io bia sie bezposrednio dalej.Przyklad II. 4-(l-metylo-4-piperydylideno)- -4HHbenzof4,5]cykdoheptafCl,24]tdofenon-10(9H). Izo- propanolowy roztwór lugu polkrystalicznego otrzy¬ many w przykladzie I odparowuje sie pod zmniej- szonym cisnieniem, pozostalosc traktuje 100 ml wody i 6 g weglanu potasowego, i uwolniona zasade eks¬ trahuje porcjami chloroformu o lacznej objetosci 200 ml. Wyciagi cMoroforomowe przemywa sie l 50 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i od- \ parowuje. Oleista pozostalosc przekrystalizowuje sie/ z 20 ml wrzacego octanu etylowego, pozostawiajac na noc w temperaturze 0—5°C. Po odsaczeniu i wy¬ suszeniu otrzymuje sie jako czysta zasade 4-(1-me¬ tylo-4-piperydylideno)-4H-ibenzo[4,5]cyklohepta [l,2-.b]tiofenon-16<9H). Produkt topnieje w tempera¬ turze 152—153°C, a wynM mikroanalizy zgadzaja sie ze wzorem CltHlfNOS. Budowe zwiazku po¬ twierdza analiza IR, NMR i MS. 8 g otrzymanej czystej zasady i 3,2 g kwasu fu- marowego rozpuszcza sie w 100 ml bezwodnego etanolu w (temperaturze wrzenia i pozostawia na noc w temperaturze 0—5°C. krystaliczny produkt odsacza sie i suszy, otrzymujac czysty wodorofuma- ran 4-(l-nietylo-4-piperydylideno)-4Hibenzo1[4,5]cy- klohepta)[l,2-b]tiofenon-'10 (9H), który topnieje z objawami rozkladu w temperaturze 192°C.Przyklad III. 4- -teiizo^,5]cyikfloheptaPl,2-b]tiofenon-9 (10H). Mie¬ szanine 43 g surowej zasady 4-»tfl-etylo-4-*piperydy- 40 lideno)-9^perydyno-4H-benzo|4,51cyklohep(tari,2-b] tiofenowej i 4-(l-etylo-4-pdperydylideno)-10Hpipery- dyno-4H-benzo[4^5]cylkilohepta{l^-bI tiofenowej roz¬ puszcza sie w 430 ml 3n kwasu solnego i utrzy¬ muje w ciagu 30 minut w temperaturze 90°C, po 45 czym clilodzac do temperatury 20—25° alkalizuje stezonym wodorotlenkiem sodowym. Wydzielona za¬ sade ekstrahuje sie porcjami chloroformu o lacznej objetosci 450 ml, polaczone wyciagi chloroformowe przemywa dwukrotnie 50 ml wody, suszy nad siar- 50 czanem sodowym i odparowuje. Pozostalosc roz¬ puszcza sie w 150 mi cMoroformu zawierajacego 3% metanolu i adsorfouije na 1000 g zelu krzemion¬ kowego. Eluuje sie chloroformem zawierajacym 3% metanolu, odrzuca pierwsze 5 litrów eluatu, 55 a nastepnie 4 litry odparowuje. Oleista pozostalosc sklada sie glównie z ofru izomerów 4-(l-etyio-4-pi- pei^riyMeno)-4H-benzo^ nu-9 (10H) i 4-(l-etylo-4-piperydylideno)-4H-benzo [4,5]cyMoheptafll,2Hb]tiofenonu^lO (9H) (przyklad IV). 60 W celu rozdzielenia tej mieszaniny 22 g otrzyma¬ nej produktu rozpuszcza sie na goraco w 80 ml bezwodnego etanolu i traktuje goracym roztworem 8,3 g kwasu fujmarowego w 140 mi bezwodnego etanolu. Po 2 godzinach pozostawania w tempera- 65 turze pokojowej odsacza sie otrzymany produkt84 083 9 krystaliczny, a przesacz poddaje obróbce opisanej w przykladzie IV, w celu otrzymania 4-(l-etylo- -4^perydylideno)-4iH-lbenzoi[4,5]cyklohepta{l,2-b] taofenonu 10 (9H). "- , Odsaczany krystaliczny produkt przekrystalizowu- je sde z 750 ml 90% etanolu, otrzymujac czysty wodorofumaran 4-(l-etylo-4-piperydylideno)-4H-ben- zo[4,5]cyklohepta{l,2-(b]iiofenonu-9(10H), który roz¬ klada sie w temperaturze 231°C. W celu uwolnienia zasady 7.5 g wodorofuranu miesza sie z 30 ml wody i alkalizuje 3 n roztworem wodorotlenku sodowego.Uwolniona zasade ekstrahuje sie kilkoma porcjami chloroformu o lacznej objetosci 60 mil, polaczone wyciagi chloroformowe plucze 25 * ml. wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Oleista pozostalosc rozpuszcza sie w 12 ml wrzacego octa¬ nu etylii i pozostawia na noc do krystalizacji w 'temperaturze 0—5°C. Krystaliczny produkt od¬ sacza sie i suszy pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac czysta zasade 4-(l-etylo-4-piperydylide- no)-4H-benzoj[4,5]cyikloheptaCl,2-b]tiofenonowa-9 (10H), która topnieje w temperaturze 128^130°C.Wyniki mikroanalizy wskazuja, ze produkt odpo¬ wiada wzorowi C20H21NOS, a budowe zwiazku okre¬ slono za pomoca widma IR i NMR.Stosowana jako produkt wyjsciowy mieszanine zasad: 4-(l-etylo-4-piperydylideno)-9-piperydyno-4H- -ibenzo[4,5]cykloheptajri,2-bl,tiofenu i 4-(l-etylo-4-pi-j perydylideno)-10Hpiperydyino-4Ibenzo[4,5]cyklohep- ta[l,24)]itnofenu mozna otrzymac w sposób analo¬ giczny do opisanego w przykladzie I wytwarzania odpowiednich zwiazków 4- nowych) wychodzac z 9(10)-toromo-4HHbenzo[4,5]cy- klohepta[l,2-to]-tiofenonu-4, przy czym zamiast 1- -metylo-4-chloropiperydyny stosuje sie l-etylo-4- -chloropiperydyne., Wyosobniona jako produkt posredni zasada 4-(l- -etylo-4^piperydylideno) -9 (10) -bromo-4H-benzoi[4,5] cyklohepta['l,2-»b]tiofenowa topnieje w temperaturze 130—132°C.Przyklad IV. 4-(l-etylo-4^piperydy]ideno)-4H- -benzo[4,5]cyfcloheptaiDl,24]-tiofenon-10 (9H). Bta- nolowy przesacz pokrystaliczny otrzymany w przy¬ kladzie III odparowuje sie pod zmniejszonym cisnie¬ niem, pozostalosc traktuje sie 80 ml wody i alka¬ lizuje 3n roztworem wodorotlenku sodowego. Wy¬ dzielona zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloro¬ formem o lacznej objetosci 80 ml polaczone wy¬ ciagi chloroformowe plucze 25 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Pozostalosc rozpuszcza sie w 13 ml wrzacego izopropanolu i po¬ zostawia na noc do krystalizacji w temperaturze 0—5°C. Krystaliczny produkt odsacza sie i suszy, otrzymujac czysta zasade 4-(l-etylo-4-piperydylide- ' no)-4H-benza[4,5]cyikloheptaCl,2-b]tiOfenonu-10 (9H) o temperaturze topnienia 113—115°C. Mikroanaliza produktu wskazuje na wzór zwiazku C^H^NOS, a budowe okresla sie za pomoca widma IR i NMR.Przyklad V. 4-(l-metylo-4npiperydylideno)-4H- nbenzo[4,5]cykloheptafll,2-b]tiofenon-9 (10H), Miesza- < nine 23,5 g surowych zasad: 9-IIInrzed. butoksy- -4-(l-metylo-4-piperydylideno)-4H-benzoi[4,5]cyklo- hepta:[l,2-b]tiofenu i 10-III^rzed. butoksy-4-(l-me- tylo-4^piperydylideno) -4H-tenzo[4,5] cyklohepta [l,2-b]tiofenu rozpuszcza sie w temperaturze 50°C t w 235 ml 9n kwasu solnego i roztwór utrzymuje w ciagu V* godziny w stanie wrzenia pod chlodnica y zwrotna na lazni olejowej o temperaturze 130°C, po czym chlodzi do temperatury pokojowej i alka- lizuje stezonym roztworem wodorotlenku sodowe¬ go. Wydzielona zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem o lacznej objetosci 300 ml, polaczone wyciagi chloroformowe plucze 100 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym d odparowuje. Pozostalosc rozpuszcza sie w £00 ml chloroformu zawierajacego 3% metanolu i adsorbuje na 500 g zelu krzemion¬ kowego, a nastepnie eluuje cMorofiormem zawiera¬ jacym 3% metanolu. Pierwsze 2 litry eluatu odrzuca sie a nastepnie 1,5 litra odparowuje. Oleista po- zostalosc sklada sie glównie z dwóch izomerów: 4- (1-nietylo-4^piperydylideno)-4H^benzq[4,5]cyklo- hepta[l,2-b]tiofenonu-9 (10H) i 4-(l-metylo-4Hpipe- rydylideno)-4HJbenzo[4,5]cykloheptai[l,2Hb]tiofenonu- -10 (9H) (patrz przyklad VI). W celu rozdzielenia tej mieszaniny 15 g produktu rozpuszcza sie w 45 ml izopropanolu i traktuje goracym roztworem 5,65 g kwasu fumarowego w 130 ml izopropanolu. Roz¬ twór pozostawia sie na noc w temperaturze 40°C, po czym odsacza krystaliczny produkt i przekry- stalizowuje go z 30-krotnej ilosci bezwodnego eta¬ nolu, otrzymujac czysty ^ fumaran 4-(l-metylo-4-pi- rjerydylideno)-4H-beoizo[4,5]cyklohep1aj[l,2-bltiofeao- nu-9 (10H), który rozklada sie w temperaturze 197— —199°C.Izopropanolowy roztwór pokr^taliczny przerabia sie dalej w sposób opisany w przykladzie VI, otrzy¬ mujac 4- (1nmetylo-4-piperydylideno) -4H4enzoI4,5] cyklohepta[l,2-b]tiofenon-10 (9H). Stosowana w tym przykladzie jako produkt wyjsciowy mieszanine 9-III-rzed.butoksy-4^(l-metyIo-4HpiperydyLideno)-4H- -benzo[4,5]cykloheptaDl,2-b]tiofenu i 10-IIlHrzed.bu- toksy-4-(1-metylo-4^piperydylideno)-4HHbenzo[4,5] cykloheptaDl,2-b]tiofenu wytwarza sie np. w ten sposób, ze mieszanine 30 g 9(10)-bromo-4^(l^metylo- w -4Hpiperydylideno)-4H-ibenzo[4,5]cyklohepta[l,2-b]tio^ fenu, otrzymanego w sposób opisany w przykla¬ dzie I, 300 ml dioksanu i 18,1 g Ill-rzed.butano- lanu potasowego miesza sie w ciagu 21 godzin w temperaturze 20—22°C, po czym przesacza i prze- sacz odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Po¬ zostalosc traktuje sie 300 ml benzenu i roztwór przemywa 3 porcjami po 40 md wody. Wyciag benzenowy suszy sie nad siarczanem sodowym i od¬ parowuje. Pozostalosc w postaci oleistej mieszaniny io zasad: 9-III-rzed.bu1xksy-4-(lHmetylo-4Tpiiferydyli- deno)-4H-benzo[4;5]cyklohepta'[l,2-;b]tiofen i 10-III- -rzed.butoksy-4-(1-metylo-4-piperydylideno)-4H-^ -benzo([4,5]c3^kloheptai[l,2-b]tiofen przerabia sie bez¬ posrednio dalej.Przyklad VI. 4-(l^metylo-4ipiperydylideBo)- -4H-benzo[4,5]cyklohepitaJ[l,2-b]itiofenon-10 (9H). Izo¬ propanolowy roztwór pokrystaliczny opisany w przykladzie V odparowuje sie pod zmniejszo¬ nym cisnieniem, traktuje 100 ml wody i alkalizuje o stezonym roztworem wodorotlenku sodowego. Wy¬ dzielona zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloro¬ formem o lacznej objetosci 90 ml, polaczone wy¬ ciagi chloroformowe przemywa 30 ml wody, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Otrzy- mana oleista zasade przekrystalizowuje sie z 2p ml84 083 11 12 izopropanolu, pozostawiajac na noc. Odsaczony pro¬ dukt krystaliczny suszy sie, otrzymujac czysta za¬ sade 4-(l-metylo-4-oiperydylideno) -4H-benzo[4,5]cy- klohepta([l,2HbJtdofenonu-10 (9H) o temperaturze topnienia 162—15i3°C. 5 Przyklad VII. 6^hloio-4-*(lHmetylo-4^pipery- dylideno) -4H-beinzoD4^]cyikloh€pta![l,2-b] tiofenon-9 (10H). Mieszanine 47 g zasady 6-chloro-4-(l^metylo- -4-piperydyiMideno)-9ipiperydyno-4H-benizoi[4,5] cyklo- heptaJ[l,24]tóofenowej i 6^chloro-4-'(l-metylo-4-pipe- 10 rydylideno)^10Hpiperydyno-4H4benizOf[4,5]cykloihepta [1,2-bItiofenowej rozpuszcza sie w temperaturze 50°C w 470 ml 2n kwasu solnego, po czym roztwór utrzymuje sie w ciagu l1/* godzimy w temperaturze 90°C i naetejpnie chlodzi i aKkalizuje sie stezonym 15 roztworem wodorotlenku sodowego. Wolna zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem o lacznej pojemnosci 300 ml, polaczone wyciagi plucze woda, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje.Oleista pozostalosc stanowa zasade bedaca glównie 20 mieszanina dbu izomerów 6-chloro-4^(lnmetylo-4-pi- perydyttdeiKMH-foenzo|j4,5]cyMohe nu-9(10H) i 6HchikMX)^Kl-n^^lo-4^i)erydylddeno)- -4H^ben2^4^]cyJdohepM:i,?*]1iofenonu-10 (9H). W celu rozdzielenia tych izomerów 48 g oleistej za- 25 sady rozpuszcza sie w 200 ml wrzacego bezwod¬ nego etanolu, przesacza i przesacz traktuje roztwo¬ rem 13,3 g kwasu fumarowego w 200 ml bezwod¬ nego etanolu. Po' kilkugodzinnym odstaniu w tem¬ peraturze 20°C odsacza sie samorzutnie wykrystali- 30 zowujacy fumaran, a lug pokrystaHczny stosuje do opisanego w przykladzie VIII otrzymywania 6-chlcro-4-^-metylo-4-^peiydyMdeno)-4H^beiizo[4,5] cyflskhepta(l,24}] wy fumaran miesza sie z 200 ml dwumetyloforma- 35 midu, odsacza otrzymana zawiesine i przemywa osad benzenem, otrzymujac fumaran 6-chlorc~4-{l- -metylo-4^piperydylideno)-4H-benzo[4,5]cyklonepta [l,2-tb]-1aofenonu-9 (10H). W celu otrzymania wol¬ nej zasady, 9 g fumaranu miesza sie z 50 ml wody 40 i zawiesine alkalzuje 3n roztworem wodorotlenku sodowego. Wolna zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem, polaczone wyciagi suszy nad siar¬ czanem sodowym i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Oleista pozostalosc rozpuszcza sie 45 w chloroformie i adsorbuje na 250 g zelu 'krze¬ mionkowego. Po wyeluówandu chloroformem zawie¬ rajacym 3% metanolu, odirzuca sie pierwsze 2 litry eluatu, a nastepnie 0,5 litra oddzielnie odparowuje.Krystaliczna pozostalosc praekrystalizowuje sie 50 z 2-krotnej ilosci octanu etylowego, otrzymujac jako wolna zasade czysty 6K3hloro-4^(lwmetylo-4-pipery- dyMdeno)-4H-ibenzof4,5]cylkloheptai[l,2-;b]tdofenon-9 (10H), topniejacy z .objawami rozkladu w tempera¬ turze 152-^1530C. 55 Wyniki mikroanalizy swiadcza o tym, ze wzór zwiazku jest C19H18ClNOS, a jego budowe okresla sie za pomoca widma IR i NMR.Stosowana w tym przykladzie jako wyjsciowy produkt mieszanine 6-chloro-4-(l-metylo-4-pipery- 60 dylideno)-9Hpiperydyno-4HHbenzo|)4,5]cyMohep)ta [1,2-bltiofenu i 6-chloro-4H(l^metylo-4jpiperydylide- no)10^piierydyno-4H^benzo|!4,5]cyMoheptal[l,2-'b]tio- fenu wytwarza sie w sposób nastepujacy: miesza¬ nine 28 g 6-chloro-9,10-dwuwodoro-4H-lbenzo[4,5]cy- n klohepta[il,2-b]tiofenonu-4, 260 ml absolutnego czte¬ rochlorku wegla, 39 g N-bromoimidu kwasu bur¬ sztynowego i 0,5 g nadtlenku dwulbemzoilu utrzy¬ muje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 4V2 godziny i otrzymana zawiesine chlodzi i pozostawia do krystalizacji na noc w 'temperatu¬ rze 0—5°C. Odsaczony produkt krystaliczny miesza sie z 65 ml bezwodnego etanolu, odsacza i osad przemywa duza iloscia wody, a nastepnie suszy w temperaiturze 60aC pod zmniejszonym cisnieniem i przekrystaiizowuje z 20-krotnej ilosci mieszaniny chloroformu z eterem naftowym (1 :1). Otrzymuje sie czysty e-chlce-c-OjlO-dwu^brorno-OjlO-dwuwodoro- -4H^benzo[4,5]cyklohepta[l,2-ib]tiofenon-4, który roz¬ klada sie w temperaturze 147—149°C. Mikroanaliza produktu wskazuje na wzór produktu C^HyBr^ClOS.Mieszamne 28,5 g S-chloio^^O^dwubromo-O^O- dwuwodoro-4H-^nzoiD4^]cykloheptaJ[l,2-b]tiofeno- nu-4, 320 ml nsetanolu i 11,8 g wodorotlenku po¬ tasowego utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlod¬ nica zwrotna w ciagu 1 godziny, nastepnie chlodzi, traktuje 320 ml wody i odsacza krystaliczny pro¬ dukt, przemywa go obficie woda i suszy w tem¬ peraturze 60°C pod zmniejszonym cisnieniem. Pro¬ dukt ten rozpuszcza sie w 20^krotnej ilosci cztero- wodorofuranu i poddaje krystalizacji, otrzymujac czysty 9 (10)-bromo-6-ohloro-4H-benzo[4,5]cyfclohep- tapl^-bltiofenon^ o temperaiturze topnienia 198—200°C. Wyniki mikroanalizy swiadcza o tym, ze wzór produktu jest CjsHjDrClOS, a budowe zwiazku okresla sie za pomoca analizy widma NMR i MS. 3,33 g magnezu aktywowanego jodem zalewa sie ml absolutnego czterowodorofiuranu i traktuje okolo 3 ml roztworu 18,3 g swiezo przedestylowa¬ nej 4-chloro-l-metylopiperydyny w 30 ml absolutne¬ go czterowodorofuranu, po czym inicjuje sie reakcje Grignard'a dodajac kilka kropel 1,2-dwubromoeta- - nu. Nastepnie wkrapla sie reszte roztworu 4-chloro- -1-metylopiperydyny tak, alby bez zewnetrznego ogrzewania utrzymac mieszanine reakcyjna nie¬ przerwanie w stanie wrzenia. Po zakonczeniu wkra- plania mieszanine utrzymuje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu lVt godziny, powo¬ dujac praktycznie calkowite rozpuszczenie sie ma¬ gnezu. Nastepnie mieszanine rozciencza sie 40 ml absolutnego czterowodorofuranu i chlodzi do tem¬ peratury 10°C, po czym chlodzac dodaje sie w ciagu 1 godziny w temperaturze 10—15°C porcjami 22,3 g 9(10)-bromo-6-chloro-4H-benzo[4,5]cyklohepta[l,2-b] tiofenonu-4. Mieszanine miesza sie w ciagu 2 go¬ dzin w temperaturze 10—15°C i wlewa do mie¬ szaniny 20 g chlorku amonowego i 150 g lodu.Wydzielona zasade ekstrahuje sie kilkoma porcjami chloroformu o lacznej objetosci 160 ml, polaczone wyciagi plucze woda, suszy nad siarczanem sodo¬ wym i odparowuje, otrzymujac jako oleista. pozo¬ stalosc surowa zasade OClOJ-bromo^-chloro^-ClHme- tylo-4-piperydylo)-4H-(berizor4,5]cyMohepta[l,2-b]tio- fenolu-4, która przerabia sie bezposrednio dalej. 31 g surowej zasady 9(10)-bromo-6-chloro-4-(l- -metylo-4-piperydylo)-4H-benzo[4,5]cyklohepta[l^-b] tiofenolu-4 miesza sie z 120 mi 14% etanolowego roztworu bromowodoru i w ciagu 5 godzin utrzy¬ muje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna, po64083 13 czym odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Po¬ zostalosc (traktuje sie 100 ml wody, alkalizuje ste¬ zonym (roztworem wodorotlenku sodowego i wydizie- lona zasade ekstrahuje kilkakrotnie chloroformem o lacznej objetosci 250ml. 5 ^Polaczone wyciagi plucze sie woda, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Pozostalosc roz¬ puszcza sie w 50 ml chloroformu, adsorfouje na 500 g zelu krzemionkowego i eluuje chloroformem zawierajacym 3% metanolu. Pierwsze 4 litry eluatu io odrzuca sie, a nastepne 3 Mtry odparowuje. Pozo^ stalosc po odparowaniu przekrystalizowuje sie . z lO^krotnej ilosci octanu etylowego, otrzymujac czysta zasade 0(10)-bromo-4H(lHmetylo-4ipijperydy,li- deno)-4H-!beiizo[4,6]cylklohep(ta[!l,2-b](tftofenu o tern- 15 peraturze topnienia 193—195°C. Mikroanaliza po¬ twierdza wzór zwiazku C1&H17BrClNS, a jego bu¬ dowe okresla sie za pomoca widma NMR i MS.Mieszanine 47,5 g zasady 9(10)-foromo-6-chloro-4- - (l-metylo-4Hpiperydylideno)-4H-lbeinzo[4,5]cyklohep- 20 ta['l,2-b]tiofenu, 650 ml dioksanu, 3i25 ml pipery- , dyny i 26,2 g III-rzed. butanolami potasowego utrzy¬ muje sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu 2 godzin, po czym chlodzi, pnzesaoza i od¬ parowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc 25 rozpuszcza sie w 600 ml benzenu, roztwór przemywa woda, suszy nad siarczanem sodowymi i odparowu¬ je. Oleista pozostalosc stanowi mieszanina surowych zasad: 6-chloro-4- (1Hmetylo-4-piperydylideno) -9-ipi- perydyno-4HHbenzo[4,5]cyklohepita[il,2-!b]itiofenu i 6- 30 , -chloro-4-(l-metylo-4Hpiperydylideno)-10-piperydy- no-4H-toenzoP4,5]cykloheptai[l,2^b]tiofenu. Produkt ten przerabia sie bezposrednio dalej.Przyklad VIII. 6Hchloro-4-(l-metylo-4-pipery- dylideno) -4H-benzo[4,5]cykloheptai[il,2-b]tiofenon-lQ 35 (9H). Etanolowy roztwór pokrystaliczny fumaranu otrzymany w sposób opisany w przykladzie VII odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, pozo¬ stalosc miesza z woda i alkalizuje 3n roztworem wodorotlenku sodowego, po czym wolna zasade eks- 40 tranuje sie kilkakrotnie chloroformem. Polaczone wyciagi chloroformowe plucze sie woda, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w chlo¬ roformie, adsprbuje na 250 g zelu krzemionkowego 45 i eluuje chloroformem zawierajacymi 3% metanolu.Pierwsze 900 ml eluatu odrzuca sie, a nastepne 400 ml oddzielnie odiparowuje. Pozostalosc przekry¬ stalizowuje sie z 6-krotnej ilosci izopropanolu, otrzymujac czysta zasade 6HChloro-4-<(l-metylo-4-pi- 50 peryHdeno) -4H4enzoD4,5]cykloheptaiDl,2-b]tiofeno- nu-10 (9H) o temperaturze topnienia 168—169°C.Wyniki mikroanalizy wykazuja, ze wzór tego pro¬ duktu jest C19H18ClNOS, a jego budowe okresla sie za pomoca widma IR i NMR. 55 Przyklad IX. 4-(l-izopropylo-4-piperydylideno)- -4Hnben^[4,5]cykloheptai[l^^b](tiofenan-9 (10H). Mie¬ szanine 99 g surowej zasady 4-(l-izopropyilo-4ipdpe- rydylitfeno)-9-piperydyno-4H4benzoP4,5] cyklohepta [l,2-rb]itiofenowej i 4-(l-izopropylo-4npiperydylideno)- 60 -10-piperydyno-4H-lbenzoi[4,5]cyklohepta|!1^2-b]tiofe- nowej w 990 ml 2n kwasu solnego utrzymuja sie w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w ciagu Vi godziny, przy czym wykrystalizowuje chlorowo¬ dorek. Po odstaniu w ciagu nocy w temperaturze 65 14 0—5°C mieszanine odsacza sie i osad miesza z 500 ml wody. Otrzymana zawiesine alkalizuje sie stezonym roztworem wodorotlenku sodowego i wol¬ na zasade ekstrahuje kilkakrotnie chloroformem o lacznej objetosci 600 ml. Wyciag chloroformowy plucze sie woda, suszy siarczanem sodowym i od¬ parowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc stanowi surowa oleista zasada, skladajaca sie glów¬ nie z obu izomerów 4-(l-izopropylo-4-piperydylide- no)-4H-benzo[4,5]cyklohepfta[tl,2-b]tio(fenonu-9 (10H) i 4- (1-izopropylo-4-piperydylidenb)-4H^benzo[4,5]cy- klohepta[l,2^]tiofenonu-10 (9H). W celu .rozdzielenia tych izomerów, 85,7 g surowej zasady rozpuszcza sie w 700 ml wrzacego izopropanolu i traktuje go¬ racym roztworem 29 g kwasu rumarowego ,w 500 ml izopropanolu. Samorzutnie krystalizujacy fumaran odsacza sie po kilku godzinach pozostawania w tem¬ peraturze pokojowej i przemywa 200 ml izopropa¬ nolu. Z lugu pokrystalicznego sposobem opisanym w przykladzie X otrzymuje sie 4-tCl-dzopropyilo-4- -piperydylideno)-4H-benzo{4,5]cyMohep1a(l,2-ib]tiofe- non-10(9H), zas osad przekrystalizowuje sie z 11- -krotnej ilosci mieszaniny etanolu, z woda (6:1), otrzymujac czysty fumaran 4-((l-azopiropylo-4Hpdpery- dylideno)-4H-benzoE4,5]cyklohepitai[l,24]tiofenonu-9 (10H), który topnieje z objawami rozkladu w tem¬ peraturze 214—216°C. W celu otozymanda wolnej zasady, 27 g fumaranu miesza sie z 100 mil wody i alkalizuje 3n wodorotlenkiem amonowym. Wolna zasade ekstrahuje sie 200 ml chloroformu i wyciag bezposrednio adsortouje na 500 g zelu krzemionko¬ wego i eluuje cMorofiormem zawierajacym 5% me¬ tanolu. Pierwsze 0,0 litra eluatu odrzuca sie, a na¬ stepnie 0,9 litra oddzielnie odparowuje. Oleista po¬ zostalosc przekrystalizoiwuje sie z 2-torotaej iloscf mieszaniny octanu etylu i eteru naftowego (1 :1), otrzymujac czysta zasade 4-(l-dzopropy]o-4-pdpery- dylideno)-4H^benz»/[4,5]cyMohep1^1,2--b]tiofenonu-9 (10H), która topnieje z objawami rozkladu w tem¬ peraturze 117—119°C. Mikroanaliza wykazuje, ze wzór produktu jest C21HMNOS, zas jego budowe okresla sie za pomoca widma IR i NMR.Stosowana w tym przykladzie wyjsciowa miesza¬ nine zasad 4-(l-i2)opropylo-4-|iperydyhdeno)-9-pdpe- rydyno-4H-benzoP4^]cyklohepMl,2-.b]itiiof€nu i 4-t(l- -ozopropylo-4-pdperydyilideno)-10-pdperyd3rno-4H- benzo[4,5]cykloheptai[l^-ib]tiofenu otrzymuje sie w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I, lecz zamiast 4-chloro-l-metylopiperydyny stosuje sie 4-chloio-l-i2ioprtipylopft)erydyine.Przyklad X. 4-(l-izopropylo-4-piperydylldeno)- -4HHbenzo[4,5]cykloheptaJ[l^-bltiofenon^lOCOH). Izo- propanolowy lug pokrystaMczny fumaranu otrzyma¬ ny w sposób podany w przykladzie IX odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc mie¬ sza z* 300 ml wody i otrzymana zawiesine alka¬ lizuje stezonym roztworem wodorotlenku sodowego.Zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem, stosujac lacznie 800 mi chloroformu. Polaczone wy¬ ciagi plucze sie woda, suszy nad siarczanem sodo¬ wym i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem.Pozostalosc rozpuszcza sie w chloroformie, adsor- buje na 1000 g zelu krzemionkowego i eluuje chlo¬ roformem zawierajacym 5% metanolu. Pierwsze 2,4 litra eluatu odrzuca sie, a nastepne 1,5 litra84083 odparowuje, otrzymujac wolna zasade w postaci oleistej pozostalosci. W celu otrzymania wodorofu- maranu 16,9 g tej zasady i 6,1 g kwasu fumarowego rozpuszcza sie w 85 ml bezwodnego etanolu w tem¬ peraturze wrzenia i pozostawda na noc w tem¬ peraturze 0—5°C. Wodorofuimaran odsacza sie i prze- krystalizowuje z 16^krotnej xilosci 95% etanolu, otrzymujac czysty wodorofumaran 4-(l-izopropylo- -4-piperydylideno)-4H-/benzo<[4,5]cykloheptai[1,2-b]tio- fenonu-10(9H), który topnieje z objawami rozkladu w' temperaturze 225—226°C. Mikroanaliza swiadczy o tym, ze wzór tego zwiazku jest CMNMNOS.C4H404, a budowe zwiazku' okresla sie za pomoca widma IR i NMB. " Przyklad XI. 4-(l-nibutylo-4-piperydylideno)- -4H-benzo[4,5]cyMóheptai[l,2Hb]itiofeinon-9(i0H). 47 g mieszaniny surowych zasad: 4-(l-n-butylo-4-pipery- dylideno)-9^piperydyTio-4H-benzoi[4,5]cy,fclohep(ta tl,2-b]tiofenu i 4-(l-n-butylo-4^piperydylideno)-10- piperydyno-4HHbenzoP4,5]cykloheptal[l,2-b]tiofenu rozpuszcza sie w 470 ml 2m kwasu solnego w tem¬ peraturze okolo 40°C i miesza w ciagu 30 minut w temperaturze 90°C, po czym chlodzi do tempera¬ tury pokojowej i chlodzac alkalizuje stezonym roz¬ tworem wodorotlenku sodowego. Wydzielona zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem w lacznej ilosci 600 ml, polaczone wyciagi plucze woda, suszy nad siarczanem sodowym i odparowuje. Oleista su¬ rowa pozostalosc stanowi mieszanine zasad 4-(lnn- -bu^lo-4^perydylideno)-4Hjbenza[4,5]cyiklohepta [l,2^b]tiofenonu-9(10H) i 4-(l-n^butylo-4-piperydyli- deno)-4H-benzo[4,5] cyklohepta[l,2-b] tiofenonu-10 (9H). W celu rozdzielenia obu izomerów 43 g su¬ rowej zasady rozpuszcza sie w 150 ml wrzacego izopropanolu i traktuje goracym roztworem 15 g kwasu fumarowego w 750 ml izopropainolu. Po 2 go¬ dzinach pozostawania w temperaturze pokojowej odsacza sie wydzielony surowy fumaran, a izopro- panolowy lug macierzysty wykorzystuje do otrzy¬ mania 4j(l-njbutylo-4-piperydylideno) -4H-benzo[4,5] cykloheplatl^-blitiofenonu-lOCgiH) w sposób opisany w przykladzie XII, zas surowy fumaran miesza sie z 200 ml wody i zawiesine alkalizuje 3n wodoro¬ tlenkiem amonowym. Wolna zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem w lacznej ilosci 200 ml, polaczone wyciagi plucze woda, suszy nad siarcza¬ nem sodowym ii odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w chloro¬ formie, adsorbuje na 500 g zelu krzemionkowego i eluuje chloroformem zawierajacym 2,5% metanolu.Pierwsze 1000 ml eluatu odrzuca isie, a nastepne 600 ml oddizielnie odparowuje, otrzymujac oleista pozostalosc, 8 g tej zasady i 3,2 g kwasu jablko¬ wego rozpuszcza sie w 60 ml wrzacego izopropanolu i pozostawia do krystalizacji przez noc w tempe¬ raturze 0-^5°C. Odsacza sie wydzielona sól i suszy w temperaturze 70—80°C pod zmniejszonym cisnie¬ niem, otrzymujac czysty wodorojablczan 4-(l-n-bu- tylo-4-piperydylideno)-4H^benzo[i4,5]cyklohepta [l,2-b]taofenonu-9 (10H), który topnieje z objawami rozkladu w temperaturze 188—190°C. Wyniki mi¬ kroanalizy wskazuja, ze wzór zwiazku jest C22H2CNOS.C4H605, zas budowe zwiazku okresla sie za pomoca widma NMR.Stosowana jako produkt wyjsciowy mieszanine 16 zasad 4- (1-n-butylo-4Hpiperydylideno)-9-piperydy»io- -4H-benizo([4,5]cykloheptaDl,2^b]tiofenu i 4-(l^n^bu- tylo-4-piperydylideno)-10-piperydyno-4H-benzo[4,5] cyklohepta[l,2^b]tiofenu otrzymuje sie np. w ten sposób, ze do mieszaniny 241 g l-n-butylo-4-pdpe- rydynolu i 1200 ml benzenu wkrapla sie w tem¬ peraturze wrzenia w ciagu 45 minut roztwór J.33 ml chlorku tionylu w 150 ml benzenu i mieszanine utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna io w ciagu 3 godzin. Nastepnie chlodzi sie do tem¬ peratury pokojowej, odsacza chlorowodorek, rozpu¬ szcza w 370 ml wody, chlodzac alkalizuje 190 ml stezonego roztworu wodorotlenku sodowego i wolna zasade ekstrahuje kilkakrotnie chlorkiem metylenu o lacznej ilosci 700 ml. Polaczone wyciagi suszy sie nad weglanem potasu i odparowuje pod zmniej- . szonym cisnieniem w temperaturze 50°C. Ciekla po¬ zostalosc destyluje sie dwukrotnie w kolumnie Vi- greux, otrzymujac l-n^butylo-4-chloropiperydyne w postaci czystej zasady, która destyluje pod ci¬ snieniem 14 torów w temperaturze 95—100°C. Wy¬ niki mikroanalizy odpowiadaja wzorowi C9H18C1N.Dalej postepuje sie w sposób opisany w przy¬ kladzie I, lecz zamiast 4-cMoro-fl-metylopiperydyny stosuje sie l-nnbutylo-4-chloropiiperydyne.Przyklad XII. 4-<(l-n-(butylo-4-piper37dylideno)- -4H-benzo[4,5]cyklohepta[l,2^b]tiofenon-ip(9H). Izo- propanolowy lug pokryistaliczny fumaranu z przy¬ kladu Xl odparowuje sie pod zmniejszonym cisnie- niem, pozostalosc miesza z 300 ml wody i otrzy¬ mana zawiesine alkalizuje 3n wodorotlenkiem amo¬ nowym. Wolna zasade ekstrahuje sie kilkakrotnie chloroformem w lacznej ilosci 300 jml, polaczone wyciagi plucze woda, suszy nad siarczanem so- dowym i odparowuje. Pozostalosc rozpuszcza sie w chloroformie, adsorbuje na 500 g zelu krzemion¬ kowego i eluuje chloroformem zawierajacym 2% metanolu. Pierwsze 2,2 litra eluatu odrzuca sie, a nastepne 0,6 litra odparowuje oddzielnie. Po- 40 zostalosc przekrystalizowuje sie dwukrotnie z 3-krot- nej ilosci izopo^opanolu, otrzymujac czysta zasade 4- (1-n-butylo-4-piperydylideno) -4HHbenzo|l45]cyklo- hepta;[l,2Hb]tiofenonu-'10(9H), która topnieje w tem¬ peraturze 104—105°C. Wyniki mikroanalizy sa zgod- 45 ne z wzorem C22H25NOS, a budowe zwiazku okresla siie za pomoca ;widima IR i NMR. . x Przyklad XIII. 7-chloro-4^(l-metylo-4-pipery- dylideno)-4HHbenzo[4,5]cyklohepta[l,2-b]tiofenon-10 (9H). Mieszanine 35 g surowej, oleistej zasady 7- 50 -chloro-4- (1-metylo-4-piperydylideno)-9-piperydyno- -4H-benzo[4,5]cyMoheptaEl,2nb]tiofenu i 7-chloro-4- - (1Tmetylo-4-pirjerydylideno) -10ipi,perydyno-4H-ben- zo(4,5]cyklohepta[-l,2-ib]tiofenu rozpuszcza sie w 350 ml 2n kwasu solnego w temperaturze 40°C 55 i w ciagu V* godziny miesza w temperaturze 90 QC (temperatura mieszaniny). Nastepnie chlodzi sie mieszanine do temperatury 20°C i alkalizuje ste¬ zonym roztworem wodorotlenku sodowego i wolna zasade ekstrahuje kilkakrotnie chloroformem 60 w lacznej ilosci 400 ml. Polaczone wyciagi plucze sie woda, suszy nad siarczanem sodowym i odparo¬ wuje, otrzymujac jako pozostalosc oleista zasade, skladajaca sie glównie z obu izomerów 7-chloro-4- - (lHmetylo-4-piperydylideno)-4H-benzo[j4,5]cyklohep- 65 ta[l,2-b]tiofenonu-9(10H) i 7-chlor 17 18 -piperydylideno)-4H-benzo[4,5]cyik!ohepta![l,2-b]tiofe- nonu-10(9H). W celu rozdzielenia izomerów pozo¬ stalosc te rozpuszcza sie mieszajac w 200 ml wrza¬ cego bezwodnego etanolu i traktuje powoli, mie¬ szajac, goracym roztworem 9 g kwasu szczawio¬ wego w 200 ml bezwodnego etanolu. Samorzutnie krystalizujacy szczawian odsacza sie po 3 godzinach pozostawania w temperaturze 0—6°C, lug pokrysta- liczny szczawianu wykorzystuje do otrzymania 7-chkMX-4-(l-metyio-4ipiperydylideno) -4HHbenzo[4,5] cykloheptat[l,24ltiofieiionu-9(10) (przyklad XVI). Su¬ rowy szczawian miesza sie z 150 ml wody i zawie¬ sine alkalizuje stezonym roztworem wodorotlenku sodowego. Wolna zasade ekstrahuje sie 50 ml chlo¬ roformu, wyciag adsorbuje na 500 g zelu krzemion¬ kowego i eluuje chloroformem zawierajacym 3% metanolu. Pierwsze 1000 ml eluatu odrzuca sie, a nastepne 1400 ml oddzielnie odparowuje. Kry¬ staliczna pozostalosc przekrystalizowuje sie dwu¬ krotnie z 4^krotnej ilosci iizopropanolu, otrzymujac zasade 7-chloro-4-(l-metylo-4-jpdperydylideno)-4H- -benizo[4,5]cykloheptaI!l,2-b]tiofenonu-10<9H) w po¬ staci czystej (zasady, terpndejacej w temperaturze 150—151°C. Wyniki mikroanalizy zgadzaja sie z obli¬ czeniami dla wzoru C10H18C1NOS, a budowe zwia¬ zku okresla sie za pomoca widma IR, NMR i MS.Stosowana jako produkt wyjsciowy mieszanine zasad 7-cMoro-4-(l-^metylo-4HpiperydyMdeno)-9-pipe- rydyno-4H-benza[4,5]cyklohepta[l,2^b] tiofenu i 7- -chloro-4-(l-metylo-4Hpiperydylideno-<10Hpiperydy- no-4H-benza[4,5]cyklohepta[l,2-b]tiofenu otrzymuje sie w sposób analogiczny do opisanego w przy¬ kladzie 1, stosujac zamiast 9,10^dwuwodoro-4H-ben- zo[4,5]cykloheptaPl,2-b]tiofenonu-4, 7-chloro-9,10- -dwuwoo^ro-4H-benzo[4^]cyklohep(la[!l^-(b)tiofe- non-4. Otrzymany w toku tej reakcji produkt po¬ sredni w postaci zasady 9(10)-brorno-7-chloro-4-(l- -me1ylo-4ipiperydylideno)-4HHbenzoI4,5]cykilohepta [l,2-b]ttaflenowej topnieje w temperaturze 147— —149°C.Przyklad XIV. 7-chloro-4-(1-metyk)-4^pipery- dylideno)-4H-benzo[4,5]cytóoheptal[l,2-bltiofenon-9 (10H). Etanolowy lug pokrystaiiczny po odsaczeniu szczawianu, otrzymany w sposób opisany w przy¬ kladzie XIII, odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc miesza z 100 ml wody i otrzymana zawiesine alkalizuje stezonym wodoro¬ tlenkiem sodowym. Wolna zasade ekstrahuje sie 50 ml chloroformu, wyciag adsorbuje na 250 g zelu krzemionkowego i eluuje chloroformem zawieraja¬ cym 3% metanolu. Pierwsze 1400 ml eluatu od¬ rzuca sie, a nastepne 600 ml oddzielnie odparo¬ wuje. Krystaliczna pozostalosc przekrystalizowuje sie z 5-krotnej ilosci mieszaniny octanu etylu i ete¬ ru naftowego 1 :1, otrzymujac czysta zasade 7-chlo- ro-4-(lHmetylo-4Hpiperydylideno) -4H-benzoP4,5]cyklo- hepta(l,2-b]tiofenonu-9(10H), który topnieje z obja¬ wami rozkladu w temperaturze 192—194°C. Wy¬ niki mdkroanalizy zgadzaja sie z obliczeniami dla wzoru ClfH18ClNOS, a budowe zwiazku okresla sie za pomoca widma IR i NMR.Przyklad XV. 6^broino-4-(lHmetylo-4-pipery- dylideno)-4H-benzo[4,5]cykloheptaI!l,2Hb]itiofenon-10 (9H). 15,4 g mieszaniny suirowych zasad: 6-bromo-4- - (l-metylo-4^piperydylideno)-9-piperydyno-4H-benzo [4,5]cyklohepta[l,2-b]tiofenu i 6-bromo-4-(l-metylo- -4npipeiydylideno) -10-piperydyno-4H-beniza[4,5]cy- kloheptapl^-bltiofenu rozpuszcza sie w 155 ml 2n kwasu solnego i w ciagu V« godziny utrzymuje w temperaturze 90°C, po czym chlodzac alkalizuje sie 3n roztworem 'wodorotlenku sodowego i wolna zasade kilkakrotnie ekstrahuje benzenem o lacznej objetosci 320 ml. Polaczone fazy organiczne suszy sie nad siarczanem sodowym i odparowuje, otnzy- mujac jako pozostalosc oleista zasade, skladajaca sie glównie z obu izomerów: 6-bromo-4-(l-metylo- -4-piperydylideno)-4H^benzo(4,5]cyklohepta)[l,2-b] tio- fenonu-9(ilOH) i 6Hbromo-4-(l-metylo-4jpiperydylide- no)-4H-benzoP4,5]cyikloheptai[l,2-b]»tiofenonu-10(9H).W celu rozdzielenia tych izomerów pozostalosc rozpuszcza sie w malej ilosci chloroformu, adsor¬ buje na 500 g zelu krzemionkowego i eluuje chloro¬ formem zawierajacym 2% metanolu. Pierwsze 4 li¬ try eluatu odrzuca sie jako przedgon, pierwsza frak- cje o objetosci 0,4 litra stosuje do otrzymania 6- -chloro-4-(l-metylo-4-piperydylideno)-4H-benzo(4,5] cyklohepta[l^Hbltiofenonu-9(10H) w sposób opisany w przykladzie XVI, a druga frakcje o objetosci 1,4 litra odparowuje sie i krystaliczna pozostalosc przekrystalizowuje dwukrotnie z 6-krotnej ilosci izo- propanolu. Otrzymuje sie czysta zasade 6-bromo- -4- (1-metylo-4-piperydyMdeno)-4H-lbenzo[4,51cykio- heptaTl,24)]tiofenoniu-10<9H) o temperaturze topnie¬ nia 172—173°C. Wyniki milkroanalizy zgadzaja sie z obkczeniami dla wzoru ClfH18BrNOS, a budowe zwiazku okresla sie za .pomoca widma IR i NMR.Stosowana w tym przykladzie jako produkt wyj¬ sciowy mieszanine zasad: 6-bromo-4-(l-metylo-4-pi- perydylideno)-9-piperydyno-4HHbenzo[4,5]cyklohepta [1,2-b]tiofenu i 6-bromo-4-(l-metylo-4-piperydylide- no)-10-piperydyno-4H-benzo[4,5]cyklohepta[l,2-b]- tiofenu wytwarza sie w sposób analogiczny do opisanego w przykladzie I, lecz zamiast 9,10-dwu- wodoró-4H-.benzo[4,5]cyklohepta[l,2^b]tiofeino(nu-4 40 stosuje sie 6-!bromo-9,10-dwuwodoro-4H-benzo[4,5] cyklohepta[|l,2-ib]tiofenan-4. Otrzymana jako pro¬ dukt posredni zasada, a mianowicie 6,9<10)-dwu- bromo-4- (l-metylo-4-piperydylideno)-4H-benzo[4,5]- L jcykloheptal[l^-bltiofen topnieje w temperaturze 45 185—186°C.Przyklad XVI. 6-bromo-4-(l-metylo-4-ipipery- dylideno)-4H-benzo[4,5]cyklDheiptóFl^^b]itiolenon-9 (10H). Pierwsza frakcje eluatu otrzymanego w przy¬ kladzie XV steza sie i adsorbuje na 25-krotnej ilosci 50 zelu krzemionkowego, a nastepnie eluuje chlorofor¬ mem zawierajacym 2% metanolu. Pierwsze 300 ml eluatu odrzuca sie, a nastepne 80 ml oddzielnie od¬ parowuje.. Stala pozostalosc przekrystalizowuje sie z 3Hkrotnej ilosci octanu etylu, otrzymujac czysta 55 zasade 6-bromo-4-(lnme1ylo-4-a^perydylideno)-4H- -beaizo[4,5]cyklohepta[l,2^b]tiofenonu-9(10H) która topnieje z objawami rozkladu w temperaturze 143—146°C. Wyniki mikroanalizy zgadzaja sie z obli¬ czeniami dla wzoru ClgH18BrNOS, a budowe zwiazku 60 okresla sie za pomoca widma IR i NMR.Przyklad XVII. 7-metoksy-4-(l-metylo-4-pii)e- rydylideno)^H-benzo[4,5]cyfcloheptaiDl,2-b]tiofenon- -10(9H). Postepujac w sposób opasany w przykla¬ dzie XV, lecz stosujac zamiast 6-bromo-9,10-dwu- 65 wodoro^H-benizoi^jSlcy^kloheptafOl^-b]tiofenonu-484 083 19 9,10-dwuwodoro-7-metofesy-4H-ibein1zo.[14,5]cyklohepita [l,2-b]tiofenon-4, otrzymuje sie zwiazek wymieniony w tytule o* temperaturze topnienia 157—'15"8°C.Utworzona w toku reakcji jako produkt posredni oleista surowa zasade, a mianowicie 9(10)-bromo-7- -metoksy-4-(1^metylo-4-piperydyilideno)-4H-benzo [4,5]cyMoheptaP[l,2-b]taofen, przerabia sie dalej bez oczyszczania.Przyklad XVIII. 7-metoksy-4-(lHmetylo-4-piipe- rydyMdeno)-4H-benzoI4,5]cyklohept^ (10H). Postepujac w sposób analogiczny do opisa¬ nego w przykladzie XVI otnzyimuje sie zwiazek po¬ dany w tytule o temperatuirze topnienia 170^172°C. PL PL PL