PL69569Y1 - Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego - Google Patents

Abstract

Element podłogowy ma na powierzchni lica (3) zagłębienia krzywoliniowe (6), biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust, przy czym przebiegi zagłębień krzywoliniowych (6) kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości zagłębień krzywoliniowych (6) w powierzchni lica (3) elementu podłogowego mieszczą się w przedziale od 1 mm do 2 mm, ponadto wypukłe fragmenty powierzchni lica (3), usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi (6), odwzorowują fragmenty pobocznic cylindrów, których średnice mieszczą się w przedziale od 80 mm do 200mm. Dla każdego z zagłębień krzywoliniowych (6) krawędź przecięcia (8) z krawędzią boku prostopadłego do boków elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust.

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego. Z opisu do polskiego zgłoszenia wynalazku P. 393160 znana jest deska podłogowa, zwłaszcza deska parkietowa, wykonana najkorzystniej z twardego drewna, przeznaczona do układania posadzek, która może być połączona mechanicznie z następnymi deskami. Deska podłogowa, zwłaszcza deska parkietowa, z profilem krawędzi dającym się scalić w jedną płaszczyznę poprzez połączenie mechaniczne, charakteryzuje się tym, że na dolnej powierzchni deski podłogowej lub deski parkietowej wykonane są wycięcia poprzeczne lub ukośne, lub wzdłużnie w stosunku do bocznej krawędzi deski. Wycięcia poprzeczne usytuowane są prostopadle w stosunku do bocznej krawędzi deski, a wycięcia ukośne skierowane są pod dowolnym kątem a w stosunku do bocznej krawędzi deski, natomiast wycięcia wzdłużne biegną równolegle do bocznej krawędzi deski. Wszystkie wycięcia wykonane są na całej szerokości i długości deski. Wycięcia poprzeczne, ukośne i wzdłużne są o szerokości od 0,5 mm do 30,00 mm, głębokości odpowiadającej od 10% do 70% grubości deski i częstotliwości co 5,00 mm do 200,00 mm. Z opisu do polskiego zgłoszenia wzoru użytkowego numer W. 119658 znany jest element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, stosowany jako pojedyncza kształtka parkietowa lub jako deska podłogowa. Element podłogowy z drewna ma wpusty w postaci rowków umieszczone na jednej parze przyległych boków łączeniowych, a na drugiej parze przyległych boków łączeniowych są wzdłużne wypusty w postaci piór, odpowiadających w pasowaniu łączeniowym wymienionym wpustom. Wyposażony jest od strony spodniej w wykonane na całej szerokości, poprzeczne do długości nacięcia w postaci rowków, a wzdłużne krawędzie wpustów i wypustów są równoległe do powierzchni licowej elementu podłogowego. Element podłogowy charakteryzuje się tym, że wyposażony jest od strony spodniej w wykonane na całej długości wzdłużne nacięcia w postaci rowków, a głębokość poprzecznych nacięć i wzdłużnych nacięć sięga co najmniej połowy grubości drewna pod dolnymi krawędziami wpustów i wypustów i co najwyżej do górnych krawędzi wpustów i wypustów.

Celem wzoru użytkowego jest możliwość takiego podniesienia własności przeciwpoślizgowych lica elementu podłogowego, które będzie podtrzymywało jej własności estetyczne, przejawiające się w rysunku jaki nadają licu słoje.

Istota elementu podłogowego z drewna, zwłaszcza drewna litego, który według wzoru użytkowego ma kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków, prostopadłych do powierzchni lica elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust, a w powierzchni spodniej, przeciwległej do powierzchni lica, ma rowki rozprężające biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust, charakteryzuje się tym, że element podłogowy ma na powierzchni lica zagłębienia krzywoliniowe, biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust, przy czym przebiegi zagłębień krzywoliniowych kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości zagłębień krzywoliniowych w powierzchni lica elementu podłogowego mieszczą się w przedziale od 1 mm do 2 mm, ponadto wypukłe fragmenty powierzchni lica, usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów, których średnice mieszczą się w przedziale od 80 mm do 200 mm. Według innej, korzystnej cechy wzoru użytkowego dla każdego z zagłębień krzywoliniowych krawędź przecięcia z krawędzią boku prostopadłego do boków elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust. Według kolejnej, korzystnej cechy wzoru użytkowego zarys połączenia na pióro i wpust ma na pierwszym z boków elementu podłogowego kształt wypustu o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast zarys połączenia na pióro i wpust w przypadku boku równoległego do boku pierwszego elementu podłogowego stanowi rowek o szerokości odpowiadającej grubości wypustu, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego we wpust lub w rowek leżą w takiej samej odległości od powierzchni lica. Według następnej, korzystnej cechy wzoru użytkowego zarys połączenia na pióro i wpust ma na pierwszym i drugim boku elementu podłogowego rowek, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego w rowek leżą w takiej samej odległości od powierzchni lica elementu podłogowego.

Korzystnym skutkiem stosowania wzoru użytkowego jest możliwość takiego podniesienia własności przeciwpoślizgowych lica elementu podłogowego, które będzie podtrzymywało jej własności estetyczne, przejawiające się w rysunku jaki nadają licu słoje.

Przedmiot wzoru użytkowego zostanie bliżej wyjaśniony za pomocą rysunku, na którym fig. 1 jest rzutem aksonometrycznym pierwszej odmiany wzoru, fig. 2 - rzutem aksonometrycznym drugiej odmiany wzoru, a fig. 3 jest przekrojem poprzecznym trzeciej odmiany wzoru, fig. 4 - przekrojem poprzecznym drugiej odmiany wzoru, natomiast fig. 5 jest przekrojem poprzecznym pierwszej odmiany wzoru, a fig. 6 przekrojem poprzecznym czwartej odmiany wzoru.

Pierwsza postać wzoru użytkowego

Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według pierwszej postaci wzoru użytkowego, ma kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków 1_ i 2, prostopadłych do powierzchni lica 3 elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust. W powierzchni spodniej 4, przeciwległej do powierzchni lica 3, element podłogowy ma rowki rozprężające 5 biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust. Element podłogowy ma na powierzchni lica 3 zagłębienia krzywoliniowe 6, biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust. Przebiegi zagłębień krzywoliniowych 6 kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości G zagłębień krzywoliniowych 6 w powierzchni lica 3 elementu podłogowego wynoszą odpowiednio 1,2 mm 1,7 mm i 2 mm. Wypukłe fragmenty powierzchni lica 3, usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi 6 odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów 7, których średnice wynoszą odpowiednio 80 mm, 100 mm i 200 mm. Dla każdego z zagłębień krzywoliniowych 6 krawędź przecięcia 8 z krawędzią boku elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust. Zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym z boków 1_ elementu podłogowego ma kształt rowka 10 o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast w przypadku boku 2, równoległego do boku 1. elementu podłogowego ma rowek 10 o szerokości odpowiadającej grubości wypustu 9, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego w rowki 10 leżą w takiej samej odległości od powierzchni lica 3.

Druga postać wzoru użytkowego

Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według drugiej postaci wzoru użytkowego, ma kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków 1_ i 2, prostopadłych do powierzchni lica 3 elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust. W powierzchni spodniej 4, przeciwległej do powierzchni lica 3, element podłogowy ma rowki rozprężające 5 biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust. Element podłogowy ma na powierzchni lica 3 zagłębienia krzywoliniowe 6, biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust. Przebiegi zagłębień krzywoliniowych 6 kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości G zagłębień krzywoliniowych 6 w powierzchni lica 3 elementu podłogowego wynoszą odpowiednio 1,2 mm, 1,7 mm i 2 mm. Wypukłe fragmenty powierzchni lica 3, usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi 6 odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów 7, których średnice S wynoszą odpowiednio 85 mm, 105 mm i 190 mm. Dla każdego z zagłębień krzywoliniowych 6 krawędź przecięcia 8 z krawędzią boku elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust. Zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym z boków i elementu podłogowego ma kształt wypustu 9 o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast w przypadku boku 2, równoległego do boku 1_ elementu podłogowego ma rowek 10 o szerokości odpowiadającej grubości wypustu 9, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego we wpust 9 lub w rowek 10 leżą z takiej samej odległości od powierzchni lica 3.

Trzecia postać wzoru użytkowego

Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według trzeciej postaci wzoru użytkowego, ma kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków 1_ i 2, prostopadłych do powierzchni lica 3 elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust. W powierzchni spodniej 4, przeciwległej do powierzchni lica 3, element podłogowy ma rowki rozprężające 5 biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust. Element podłogowy ma na powierzchni lica 3 zagłębienia krzywoliniowe 6, biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust. Przebiegi zagłębień krzywoliniowych 6 kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości G zagłębień krzywoliniowych 6 w powierzchni lica 3 elementu podłogowego wynoszą odpowiednio 1,1 mm, 1,5 mm i 1,9 mm. Wypukłe fragmenty powierzchni lica 3, usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi 6 odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów 7, których średnice wynoszą odpowiednio 90 mm, 110 mm i 195 mm. Dla każdego z zagłębień krzywoliniowych 6 krawędź przecięcia 8 z krawędzią boku elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust. Zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym z boków 1_ elementu podłogowego ma kształt rowka 10 o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast w przypadku boku 2, równoległego do boku 1. elementu podłogowego ma rowek 10 o szerokości odpowiadającej grubości

wypustu 9, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego w rowki 10 leżą z takiej samej odległości od powierzchni lica 3. Czwarta postać wzoru użytkowego Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według czwartej postaci wzoru użytkowego, ma kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków 1_ i 2, prostopadłych do powierzchni lica 3 elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust. W powierzchni spodniej 4, przeciwległej do powierzchni lica 3, element podłogowy ma rowki rozprężające 5 biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust. Element podłogowy ma na powierzchni lica 3 zagłębienia krzywoliniowe 6, biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust. Przebiegi zagłębień krzywoliniowych 6 kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości G zagłębień krzywoliniowych 6 w powierzchni lica 3 elementu podłogowego wynoszą odpowiednio 1,2 mm, 1,7 mm i 2 mm. Wypukłe fragmenty powierzchni lica 3, usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi 6 odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów 7, których średnice S wynoszą odpowiednio 95 mm, 120 mm i 200 mm. Dla każdego z zagłębień krzywoliniowych 6 krawędź przecięcia 8 z krawędzią boku elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust. Zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym z boków 1 elementu podłogowego ma kształt wypustu 9 o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast w przypadku boku 2, równoległego do boku 1. elementu podłogowego ma rowek 10 o szerokości odpowiadającej grubości wypustu 9, przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego we wpust 9 lub w rowek 10 leżą z takiej samej odległości od powierzchni lica 3.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, mający kształt prostokątnej płyty, której powierzchnie boków, prostopadłych do powierzchni lica elementu podłogowego mają zarys połączenia na pióro i wpust, a w powierzchni spodniej, przeciwległej do powierzchni lica, ma rowki rozprężające biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu zarysu połączenia na pióro i wpust, znamienny tym, że element podłogowy ma na powierzchni lica (3) zagłębienia krzywoliniowe (6), biegnące zgodnie z kierunkiem przebiegu połączenia na pióro i wpust, przy czym przebiegi zagłębień krzywoliniowych (6) kształtami są zbliżone do szeregu sinusoid, natomiast głębokości zagłębień krzywoliniowych (6) w powierzchni lica (3) elementu podłogowego mieszczą się w przedziale od 1 mm do 2 mm, ponadto wypukłe fragmenty powierzchni lica (3), usytuowane między zagłębieniami krzywoliniowymi (6) odwzorowują fragmenty pobocznie cylindrów (7), których średnice mieszczą się w przedziale od 80 mm do 200 mm.
2. 2. Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według zastrz. 1, znamienny tym, że dla każdego z zagłębień krzywoliniowych (6) krawędź przecięcia (8) z krawędzią boku prostopadłego do boków (1_ i 2) elementu podłogowego leży w takiej samej odległości od krawędzi zarysu połączenia na pióro i wpust.
3. 3. Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według zastrz. 1, znamienny tym, że zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym z boków elementu podłogowego (1J ma kształt wypustu (9) o prostokątnym polu przekroju poprzecznego, natomiast zarys połączenia na pióro i wpust w przypadku boku równoległego do boku pierwszego elementu podłogowego (1) stanowi rowek (10) o szerokości odpowiadającej grubości wypustu (9), przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego we wpust (9) lub w rowek (10) leżą z takiej samej odległości od powierzchni lica (3).
4. 4. Element podłogowy z drewna, zwłaszcza drewna litego, według zastrz. 1, znamienny tym, że zarys połączenia na pióro i wpust na pierwszym i drugim boku elementu podłogowego (1.) ma rowek (10). przy czym górne krawędzie przejścia powierzchni boków elementu podłogowego w rowek (10) leżą w takiej samej odległości od powierzchni lica (3) elementu podłogowego.