PL69402Y1 - Wiertarka reczna - Google Patents

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest wiertarka ręczna do zastosowania szczególnie w górnictwie.

Ze zgłoszenia patentowego PL 388598 znany jest napęd hydrauliczny składający się z korpusu, z którego wystaje obrotowo ułożyskowany wał napędowy, a na wał napędowy nasadzony jest wirnik. Przekładnia planetarna, składająca się z kół obiegowych z zazębiającymi się wzajemnie wieńcami zębatymi, obiega dla napędu wirnika stały wieniec zębaty. W korpusie znajdują się doprowadzenie i odprowadzenie, które prowadzą płyn hydrauliczny pod ciśnieniem przez korpus do przestrzeni roboczych dla napędzania przekładni planetarnej. Napęd hydrauliczny zawiera, zależny od ciśnienia hydraulicznego, sterowany ciśnieniowo mechanizm kompensacji luzu osiowego do kompensacji luzu wału napędowego. Z opisu patentowego ze zgłoszenia PL 393185 znana jest wiertarka hydrauliczna obrotowa. Wiertarka według wynalazku przeznaczona jest do ręcznego wiercenia otworów głównie w węglu lub skałach średnio twardych. Wiertarka składa się z silnika hydraulicznego z zaworem sterującym, zamocowanym z jego tylnej strony i głowicy, zamocowanej do obudowy silnika hydraulicznego z jego przedniej strony oraz wyposażona jest w zespoły uchwytów ręcznych, przy czym zespół uchwytu ręcznego zamocowany jest do zaworu sterującego, a zespół zaworu ręcznego zamocowany jest do głowicy. W głowicy usytuowana jest końcówka wałka silnika hydraulicznego, na którym osadzona jest bezpośrednio tuleja obrotowa chwytu narzędzia roboczego i zamknięta jest pokrywą od strony czołowej. Zespół uchwytu ręcznego składa się z rękojeści osadzonej na rurce umieszczonej w otworach ramion, trwale zamocowanych do zaworu sterującego oraz dźwigni sterującej osadzonej obrotowo na kołku osadzonym w tymże ramieniu.

Problemem technicznym wymagającym rozwiązania jest skonstruowanie wiertarki, która przy długim wiertle stosowanym w górnictwie w przypadku zakleszczenia wiertła w skale, kiedy to następuje obrót wiertarki wokół własnej osi, możliwe będzie szybkie wyłączenie zasilania wiertarki, tak by operator wiertarki nie doznał uszczerbku.

Dość często zdarzają się wypadki, gdzie operator wiertarki ręcznej w wyniku zakleszczenia wiertła nie zdąży zwolnić mechanizmu uruchamiającego zasilanie wiertarki, odciąć zasilania wiertarki, przez co dochodzi do złamania lub uszkodzenia rąk operatora.

Przedmiot wzoru rozwiązuje przedmiotowy problem poprzez zastosowanie odpowiednio ukształtowanego mechanizmu uruchamiającego wiertarkę oraz sposób uruchamiania zasilania wiertarki.

Wiertarka ręczna według wzoru zawiera silnik hydrauliczny, chwyt wiertła, dwa uchwyty z rękojeścią prostopadłe do osi silnika, gdzie na co najmniej jednym z uchwytów osadzony jest element włączający w postaci dźwigni połączony cięgłem z przyłączem czynnika roboczego, charakteryzuje się tym, że dźwignia sterująca otwarciem zaworu zasilania silnika hydraulicznego ma kształt płaskiej płytki i uruchamia dopływ czynnika roboczego poprzez przesunięcie jej w stronę uchwytu w stronę od operatora, pomiędzy dźwignią a uchwytem umieszony jest wychylny element blokujący utrzymujący dźwignię w pozycji wyłączonej.

Korzystnie gdy do korpusu silnika dołączone jest przyłącze dopływu oraz przyłącze odpływu czynnika roboczego, gdzie gniazda przyłączeniowe ustawione są równolegle do osi silnika.

Wiertarka ręczna według wzoru użytkowego dzięki zastosowaniu dźwigni w kształcie płaskiej płyty uniemożliwia zaciśnięcie palców ręki przez operatora na dźwigni w czasie używania wiertarki. Dzięki temu, mimo że operator wiertarki mocno trzyma rękojeść wiertarki, nie może przypadkowo zacisnąć palców na dźwigni i chwycić dźwigni w sposób uniemożliwiający szybkie wyłączenie zasilania wiertarki w momencie zakleszczenia wiertła w skale. Jednocześnie zastosowanie sposobu włączenia polegającego na popchnięciu dźwigni częścią wewnętrzną dłoni przez operatora skutkuje uzyskaniem efektu, w którym w momencie zakleszczenia wiertła i następującego w wyniku zakleszczenia obrotu wiertarki wokół własnej osi następuje wyłączenie zasilania, ponieważ nacisk operatora na dźwignię zmniejsza się. Dodatkowo dźwignia może być blokowana dodatkowym mechanizmem.

Zastosowanie w wiertarce, według wzoru użytkowego podłączenia do węży zasilających wzdłuż osi wiertarki pozwala na minimalizację ewentualnych obrażeń operatora wiertarki w przypadku zakleszczenia wiertła i niekontrolowanego obracania się wiertarki wokół własnej osi. W przypadku dotychczas stosowanych podłączeń zasilania hydraulicznego prostopadłych do osi wiertarki w momencie zakleszczenia wiertarki i obracania się wiertarki węże zasilające owijały się wokół rąk operatora.

Przedmiot wzoru użytkowego jest uwidoczniony na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia wiertarkę ręczną zawierającą silnik hydrauliczny 6, chwyt wiertła 7, dwa uchwyty z rękojeścią 2 prostopadłe do

osi silnika, gdzie na prawym uchwycie 2 osadzony jest element włączający w postaci dźwigni 1 połączony cięgłem z przyłączem czynnika roboczego 8. Dźwignia sterująca otwarciem zaworu zasilania silnika hydraulicznego 1 ma kształt płaski i uruchamia dopływ czynnika roboczego poprzez przesunięcie jej częścią wewnętrzną dłoni przez operatora w stronę uchwytu 2. Jednocześnie pomiędzy dźwignią 1 a uchwytem 2 umieszony jest wychylny element blokujący 3, który operator wiertarki przesuwa, aby móc uruchomić dźwignię 1 do pozycji włączonej. Do korpusu silnika 6 dołączone jest przyłącze dopływu oraz przyłącze odpływu czynnika roboczego, gdzie gniazda przyłączeniowe 4 i 5 ustawione są równolegle do osi silnika.

Claims (2)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Wiertarka ręczna zawierająca silnik hydrauliczny (6), chwyt wiertła (7), dwa uchwyty z rękojeścią (2) prostopadłe do osi silnika, gdzie na co najmniej jednym z uchwytów (2) osadzony jest element włączający w postaci dźwigni (1) połączony cięgłem z przyłączem czynnika roboczego (8), znamienna tym, że dźwignia sterująca otwarciem zaworu zasilania silnika hydraulicznego (1) ma kształt płaskiej płytki i uruchamia dopływ czynnika roboczego poprzez przesunięcie jej w stronę uchwytu (2) w stronę od operatora, a pomiędzy dźwignią (1) a uchwytem (2) umieszczony jest wychylny element blokujący (3) utrzymujący dźwignię (1) w pozycji wyłączonej.
2. 2. Wiertarka według zastrz. 1, znamienna tym, że do korpusu silnika dołączone jest przyłącze dopływu oraz przyłącze odpływu czynnika roboczego, gdzie gniazda przyłączeniowe (4) i (5) ustawione są równolegle do osi silnika.