PL235532B1 - Mechanizm sterowania - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm sterowania, w szczególności otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki. Mechanizm sterowania otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki stosowany może być w szczególności w wiertarkach hydraulicznych lub pneumatycznych w górnictwie. Mechanizm sterowania charakteryzuje się tym, że wewnątrz pionowej ruchomej części uchwytu (1), osadzonego suwliwie na rękojeści (7), umieszona jest dźwignia (2), której punkt obrotu (2') umieszony jest w nieruchomej części rękojeści (7) i która połączona jest krótszym ramieniem z cięgnem (3) sterującym otwarciem zasilania silnika, a o drugi koniec dźwigni (2) zahaczony jest spust (5), mocowany na zasadzie dźwigni do ruchomego uchwytu (1) w punkcie (5') i wystający z przeciwnej strony z ruchomej części uchwytu (1), przy czym ruchoma część uchwytu (1) dociskana jest na sprężynie (6) na rękojeści (7).

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm sterowania w szczególności otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki. Mechanizm sterowania otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki stosowany może być w szczególności w wiertarkach hydraulicznych lub pneumatycznych w górnictwie.

Ze zgłoszenia patentowego PL 388598 znany jest napęd hydrauliczny składający się z korpusu, z którego wystaje obrotowo ułożyskowany wał napędowy, a na wał napędowy nasadzony jest wirnik. Przekładnia planetarna, składająca się z kół obiegowych z zazębiającymi się wzajemnie wieńcami zębatymi, obiega dla napędu wirnika stały wieniec zębaty. W korpusie znajduje się doprowadzenie i odprowadzenie, które prowadzą płyn hydrauliczny pod ciśnieniem przez korpus do przestrzeni roboczych dla napędzania przekładni planetarnej. Napęd hydrauliczny zawiera, zależny od ciśnienia hydraulicznego, sterowany ciśnieniowo mechanizm kompensacji luzu osiowego do kompensacji luzu wału napędowego.

Z opisu patentowego ze zgłoszenia PL 393 185 znana jest wiertarka hydrauliczna obrotowa. Wiertarka według wynalazku przeznaczona jest do ręcznego wiercenia otworów głównie w węglu lub skałach średnio twardych. Wiertarka składa się z silnika hydraulicznego z zaworem sterującym, zamocowanym z jego tylnej strony i głowicy, zamocowanej do obudowy silnika hydraulicznego z jego przedniej strony oraz wyposażona jest w zespoły uchwytów ręcznych, przy czym zespół uchwytu ręcznego zamocowany jest do zaworu sterującego, a zespół zaworu ręcznego zamocowany jest do głowicy. W głowicy usytuowana jest końcówka wałka silnika hydraulicznego, na którym osadzona jest bezpośrednio tuleja obrotowa chwytu narzędzia roboczego i zamknięta jest pokrywą od strony czołowej.

Zespół uchwytu ręcznego składa się z rękojeści osadzonej na rurce umieszczonej w otworach ramion, trwale zamocowanych do zaworu sterującego oraz dźwigni sterującej osadzonej obrotowo na kołku osadzonym w tymże ramieniu.

Ze zgłoszenia wzoru użytkowego Zgłaszającego znana jest Wiertarka ręczna zawierająca silnik hydrauliczny, chwyt wiertła, dwa uchwyty z rękojeścią prostopadłe do osi silnika, gdzie na co najmniej jednym z uchwytów osadzony jest element włączający w postaci dźwigni połączony cięgłem z przyłączem czynnika roboczego znamienna tym, że dźwignia sterująca otwarciem zaworu zasilania silnika hydraulicznego ma kształt płaskiej płytki i uruchamia dopływ czynnika roboczego poprzez przesunięcie jej w stronę uchwytu w stronę od operatora, a pomiędzy dźwignią a uchwytem umieszony jest wychyln y element blokujący utrzymujący dźwignię w pozycji wyłączonej.

Problemem technicznym wymagającym rozwiązania jest skonstruowanie wiertarki, która przy długim wiertle stosowanym w górnictwie w przypadku zakleszczenia wiertła w skale, kiedy to następuje obrót wiertarki wokół własnej osi, umożliwi szybkie wyłączenie zasilania wiertarki tak, by operator wiertarki nie doznał uszczerbku.

Dość często zdarzają się wypadki, gdzie operator wiertarki ręcznej w wyniku zakleszczenia wiertła nie zdąży zwolnić mechanizmu uruchamiającego zasilanie wiertarki, przez co dochodzi do obrócenia wiertarki i pochwycenia rąk operatora, co skutkuje ich wykręceniem lub połamaniem.

Przedmiot wynalazku rozwiązuje przedmiotowy problem poprzez zastosowanie mechanizmu sterowania otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki, który automatycznie wyłączy wiertarkę w przypadku zakleszczenia wiertła.

Mechanizm sterowania według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnątrz pionowej ruchomej części uchwytu narzędzia osadzonego suwliwie na rękojeści umieszona jest dźwignia, której punkt obrotu umieszony jest w nieruchomej części rękojeści i która połączona jest krótszym ramieniem z cięgnem sterującym otwarciem zasilania silnika, a o drugi koniec dźwigni zahaczony jest spust mocowany na zasadzie dźwigni do ruchomego uchwytu w punkcie i wystający z przeciwnej strony z ruchomej części uchwytu, przy czym ruchoma część uchwytu dociskana jest na sprężynie na rękojeści.

Korzystnie, gdy w dolnej części ruchomego uchwytu umieszczony jest kołnierz.

Korzystnie, gdy uchwyt, spust lub dźwignia jest wsparty elementem sprężystym.

Stosowanie mechanizmu sterowania ma na celu wyeliminowanie ryzyka pochwycenia, wykręcenia lub połamania rąk operatora w sytuacji zablokowania żerdzi lub wiertła podczas pracy.

Przykład realizacji wynalazku przedstawiono na rysunkach, gdzie:

Fig. 1 przedstawia przekrój rękojeści z umiejscowieniem elementów mechanizmu sterującego;

Fig. 2 przedstawia widok na wiertarkę napędem hydraulicznym z umiejscowieniem mechanizmu w rękojeści;

Fig. 3 A, B, C przedstawia wzajemne położenia elementów mechanizmu odpowiednio w pozycjach spoczynkowej, pracy i awaryjnego wyłączenia.

PL 235 532 B1

Mechanizm sterowania otwarciem zaworu zasilania silnika wiertarki przedstawiony na fig. 1 umieszczony jest wewnątrz pionowej ruchomej części uchwytu 1 wiertarki osadzonego suwliwie na rękojeści 7, gdzie umieszona jest dźwignia 2 wsparta o nieruchomą część rękojeści 7 i połączona krótszym ramieniem z cięgnem 3 sterującym otwarciem zaworu 4 zasilania silnika wiertarki, a drugi koniec dźwigni 2 zahaczony jest o spust 5 mocowany na zasadzie dźwigni do ru chomego uchwytu 1 i wystający z ruchomej części uchwytu 1, przy czym ruchoma część uchwytu 1 osadzona jest na sprężynie 6 na rękojeści 7 wiertarki. Spust może wystawać z rękojeści zarówno do wewnątrz uchwytu, jak i na zewnątrz. W dolnej części ruchomego uchwytu 1 umieszczony jest kołnierz 8. Natomiast do wystającej z uchwytu 1 części spustu 5 od strony uchwytu mocowany jest elastyczny element sprężynujący. Przy normalnej pracy wiertarki poprzez dociśnięcie spustu następuje wychylenie dźwigni 2, której drugi koniec przesuwa cięgno i następuje otwarcie zaworu (przesunięcie iglicy do pozycji otwartej) i uruchomienie silnika wiertarki.

Figura 2 przedstawia zastosowanie mechanizmu w wiertarce górniczej z napędem hydraulicznym. W sytuacji zakleszczenia wiertła, wiertarka zaczyna obracać się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Operator odruchowo chwyta wiertarkę mocniej i stara się przeciwdziałać jej obróceniu. W tym momencie uchwyt 1 zostaje przesunięty w dół, a koniec spustu 5 spada z dźwigni 2 zwalniając ją, w wyniku czego następuje natychmiastowe wyłączenie wiertarki wynikające ze zwolnienia (poluzowania) cięgna i powrót iglicy w mechanizmie silnika do pozycji zamkniętej. W celu ponownego włączenia wiertarki po uruchomieniu funkcji bezpieczeństwa należy zwolnić spust, przesunąć uchwyt w dół, następnie go puścić.

Dzięki zamocowaniu elementu sprężynującego 9 w spuście 5 uchwyt i spust samoczynnie wrócą na swoje miejsca po zatrzymaniu pracy wiertarki, umożliwiając ponowne włączenie wiertarki.

Fig. 3 przedstawia wzajemne położenia elementów mechanizmu odpowiednio w pozycjach spoczynkowej, pracy i awaryjnego wyłączenia.

W pozycji A spust 5 jest poluzowany i zahaczony o dźwignię 2, której drugi koniec jest połączony cięgnem z elementem sterującym silnikiem.

W pozycji B wciśnięty spust przemieszcza dźwignię 2, której drugi koniec napina cięgno uruchamiając silnik.

W pozycji C w wyniku przemieszczenia się ruchomej części uchwytu 1 spust 5 przesuwa się w dół rękojeści 7 i jego koniec spada z końca dźwigni 2. Poluzowana dźwignia 2, która traci oparcie o spust 5, przesuwa się do pozycji początkowej, w której luzuje cięgno sterujące praca silnika.

Przedmiotowy mechanizm może być stosowany we wszystkich narzędziach, gdzie ze względów bezpieczeństwa nagłe szarpnięcie narzędziem powinno skutkować zatrzymaniem pracy narzędzia.

Podany przykład realizacji nie wyczerpuje możliwości zastosowania wynalazku.

Claims (3)

1. Mechanizm sterowania, znamienny tym, że wewnątrz pionowej ruchomej części uchwytu (1) osadzonego suwliwie na rękojeści (7) umieszona jest dźwignia (2), której punkt obrotu (2’) umieszony jest w nieruchomej części rękojeści (7) i która połączona jest krótszym ramieniem z cięgnem (3) sterującym otwarciem (4) zasilania silnika, a o drugi koniec dźwigni (2) zahaczony jest spust (5) mocowany na zasadzie dźwigni do ruchomego uchwytu (1) w punkcie (5’) i wystający z przeciwnej strony z ruchomej części uchwytu (1), przy czym ruchoma część uchwytu (1) dociskana jest na sprężynie (6) na rękojeści (7).

2. Mechanizm sterowania według zastrz. 1, znamienny tym, że w dolnej części ruchomego uchwytu (1) umieszczony jest kołnierz (8).

3. Mechanizm sterowania według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że uchwyt (1), spust (5) lub dźwignia (2) jest wsparty elementem sprężystym.