PL68844Y1 - Przedni moduł ramy dla przyczepy pojazdu - Google Patents

Description

Opis wzoru

Dziedzina techniki

Przedmiotem wzoru użytkowego jest przedni moduł ramy dla przyczepy pojazdu, ze zwróconym ku ciągnikowi, przednim obszarem i odwrotnym względem ciągnika, tylnym obszarem. Tło techniczne

Przyczepy pojazdów mają zazwyczaj ramę, która składa się ze wsporników wzdłużnych i poprzecznych, które najczęściej są ze sobą zespawane/zgrzane. Znane jest przy tym wytwarzanie ram pojazdów z kilku spojonych ze sobą modułów, które są również ze sobą zespawane/zgrzane.

Ramy pojazdów mają obszar tylny i obszar przedni, z których każdy może mieć modułową budowę. W przypadku naczep siodłowych obszar przedni ma czop główny, za pośrednictwem którego przyczepę pojazdu można połączyć z ciągnikiem. Na ramę pojazdu mogą być nasadzane nadbudowy, takie jak np. koleba wywrotna, nadwozie plandekowe lub kontener, i łączone z nią.

Znane moduły przednie ram pojazdów mają w widoku z góry kształt kanciasty. Przy tym oba, biegnące zasadniczo od przodu do tyłu wsporniki wzdłużne w obszarze przednim są połączone ze sobą co najmniej jednym wspornikiem poprzecznym, który przebiega w zasadzie prostopadle do wsporników wzdłużnych i z obu stron jest zespawany/zgrzany ze wspornikami wzdłużnymi.

Przykładowo z WO 2013/072506 A1 znane jest podwozie dla naczep siodłowych, które ma wspornik wzdłużny, zaś z przodu płytę z płytą podpierającą siodło z czopem głównym. Podwozie jest przy tym wieloczęściowe i ma część tylną ze wspornikami wzdłużnymi i część przednią z płytą i połączenie z ciągnikiem. Część przednia ma w widoku z góry kształt kanciasty, który składa się z dwóch równoległych wsporników wzdłużnych i co najmniej jednego, przebiegającego prostopadle do wsporników wzdłużnych wspornika poprzecznego, który jest zespawany/zgrzany ze wspornikami wzdłużnymi.

Ponadto DE 10 2007 025 041 B3 ukazuje składający się z segmentu wygiętego i segmentu osiowego wspornik wzdłużny dla podwozia naczepy siodłowej, Oba segmenty są wytwarzane w drodze plastycznej obróbki blachy w postaci wsporników, które składają się z pionowego żebra i co najmniej jednego, umieszczonego na końcu danego żebra, pasa nośnego, i są połączone ze sobą w obszarze łączenia. Z US 2006/0181056 A1 znana jest przyczepa pojazdu z ramą pojazdu z aluminium, która ma boczne szyny z łukowymi przednimi obszarami, które tak schodzą się ze sobą, że przebiegają ku przodowi równolegle do siebie i są połączone ze sobą. US 2,507,845 A i US 2,329,408 A ukazują ramę przyczepy dla pojazdów siodłowych, które mają dwa przebiegające równolegle i rozmieszczone w odstępie względem siebie wsporniki wzdłużne i wygięty obszar przedni, który łączy ze sobą oba wsporniki wzdłużne. DE 298 20 320 U1 ukazuje przyczepę samochodową, składającą się z platformy ładunkowej, z platformy składanej z co najmniej dwiema, połączonymi przegubowo ze sobą częściami, które są przechylne wokół co najmniej jednej osi poprzecznej pomiędzy rozłożonym, wyprostowanym położeniem roboczym i złożonym położeniem nieużywania.

Przedstawienie wzoru użytkowego

Przedni moduł ramy dla przyczepy pojazdu, ze zwróconym ku ciągnikowi, przednim obszarem i odwrotnym względem ciągnika, tylnym obszarem, według wzoru użytkowego charakteryzuje się tym, że ma pierwsze żebro pionowe z pierwszym obszarem prostym i pierwszym obszarem łukowym i drugie żebro pionowe z drugim obszarem prostym i drugim obszarem łukowym, przy czym pierwszy obszar łukowy i drugi obszar łukowy są połączone ze sobą, i przy czym pierwszy obszar prosty i drugi obszar prosty przebiegają rozbieżnie w kierunku od przedniego obszaru do tylnego obszaru, zaś połączone ze sobą pierwsze i drugie żebra pionowe mają w widoku z góry kształt, który z przodu jest zamknięty, zaś z tyłu jest otwarty.

Przedni moduł ramy może zawierać pierwszy pas górny, który jest połączony z górną stroną pierwszego żebra pionowego, i drugi pas górny, który jest połączony z górną stroną drugiego żebra pionowego.

Pierwszy pas górny może być połączony z pierwszym żebrem pionowym pierwszymi spoinami, które łączą pierwszy pas górny z pierwszym żebrem pionowym, zaś drugi pas górny może być połączony z drugim żebrem pionowym drugimi spoinami.

Pierwsze żebro pionowe i drugie żebro pionowe mogą być jednoczęściowe.

Pierwszy obszar łukowy może być połączony czołowo spoiną z drugim obszarem łukowym.

Przedni moduł ramy pojazdu może mieć wzdłużną oś, która się rozciąga w zasadzie centralnie pomiędzy pierwszym i drugim żebrem pionowym od przodu do tyłu, zaś pierwsze żebro pionowe i drugie żebro pionowe są rozmieszczone symetrycznie względem siebie w odniesieniu do osi wzdłużnej.

Przedni moduł ramy może mieć płytę nośną, która jest umieszczona na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego. Płyta nośna może mieć przednią krawędź, która rozciąga się w zasadzie ukośnie do góry.

Przedni moduł może mieć dwa wsporniki poprzeczne, które rozciągają się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym.

Przedni moduł może mieć dwie podpory wzdłużne, które są połączone z pierwszym obszarem łukowym pierwszego żebra pionowego lub drugim obszarem łukowym drugiego żebra pionowego i rozciągają się w zasadzie od przodu do tyłu.

Pierwsze żebro pionowe i/lub drugie żebro pionowe może mieć wystające ku dołowi występy, które są przystosowane do tego, by wkładać je w odpowiednie wycięcia, które są przewidziane w umieszczanej na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego płycie nośnej.

Pierwsze żebro pionowe i/lub drugie żebro pionowe może mieć wystające ku górze występy, które są przystosowane do tego, by wkładać je w odpowiednie wycięcia, które są przewidziane w pasach górnych, które są umieszczane na górnej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego.

Pierwsze żebro pionowe i/lub drugie żebro pionowe mogą mieć po dwie szczeliny, które są łączone wtykowo z rozciągającymi się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym wspornikami poprzecznymi.

Szczeliny mogą przebiegać w zasadzie prostopadle do wzdłużnej osi prostego obszaru żebra pionowego.

Według niniejszego wzoru użytkowego moduł przedni ramy dla przyczepy pojazdu ma zwrócony ku ciągnikowi, przedni obszar oraz odwrotny względem ciągnika, tylny obszar. Moduł przedni ramy pojazdu ma ponadto pierwsze żebro pionowe z pierwszym obszarem prostym i pierwszym obszarem łukowym oraz drugie żebro pionowe z drugim obszarem prostym i drugim obszarem łukowym. Pierwszy obszar łukowy pierwszego żebra pionowego i drugi obszar łukowy drugiego żebra pionowego są połączone ze sobą, wobec czego utworzony jest łukowy przedni moduł ramy pojazdu, w którym w widoku z góry przedni koniec jest zamknięty, zaś tylny koniec jest otwarty. Poza tym pierwszy obszar prosty i drugi obszar prosty mają przebieg rozbieżny od przedniego obszaru do tylnego obszaru.

Przedni moduł ramy pojazdu pozwala zmniejszyć liczbę pionowych spoin w stosunku do kanciastej w widoku z góry konstrukcji, w której wspornik poprzeczny jest zespawany/zgrzany z dwoma wspornikami wzdłużnymi. Dodatkowo przy mniejszej liczbie pionowych spoin można zmniejszyć związany z nimi wsad energii cieplnej, co pozwala zredukować termiczne odkształcenie przedniego modułu ramy pojazdu. Oprócz nakładów produkcyjnych oraz czasu produkcji i spawania/zgrzewania można dzięki temu zredukować także potencjalne miejsca pękania, które przeważnie mogą występować w pobliżu spoin.

Poza tym w przednim module ramy pojazdu według wzoru można zmniejszyć ryzyko, że przy procesach wyginania zaprzęgu przebiegające pomiędzy ciągnikiem i przyczepą, hydrauliczne, pneumatyczne i/lub elektryczne przewody łączące ulegną uszkodzeniu, a nawet ewentualnie zostaną przerwane. W przednim module ramy pojazdu według wzoru zredukowane są korzystnie ewentualne „miejsca zaczepiania" przewodów łączących. W korzystnym ukształtowaniu przedniego modułu ramy pojazdu według wzoru moduł ten ma ponadto pierwszy pas górny, który jest połączony z górną stroną pierwszego żebra pionowego, i drugi pas górny, który jest połączony z górną stroną drugiego żebra pionowego. Pierwsze żebro pionowe tworzy wraz z pierwszym pasem górnym pierwszy wspornik wzdłużny, zaś drugie żebro pionowe tworzy wraz z drugim pasem górnym drugi wspornik wzdłużny. Korzystnie pierwszy wspornik wzdłużny i drugi wspornik wzdłużny tworzą profil teowy.

Jeżeli pierwsze żebro pionowe i drugie żebro pionowe są jednoczęściowe, czyli to jedno żebro pionowe ma zatem pierwszy obszar prosty, obszar łukowy, który jest utworzony z pierwszego i drugiego obszaru łukowego, i drugi obszar prosty, wówczas przedni moduł ramy pojazdu nie ma pionowych spoin, co pozwala jeszcze bardziej zredukować czas i koszty wytwarzania.

Pierwszy pas górny może być połączony co najmniej jedną pierwszą spoiną z pierwszym żebrem pionowym, zaś drugi pas górny może być połączony co najmniej jedną drugą spoiną z drugim żebrem pionowym. Może być przewidzianych po kilka pierwszych i drugich spoin o określonych długościach, które z pierwszego żebra pionowego i pierwszego pasa górnego tworzą pierwszy wspornik wzdłużny oraz z drugiego żebra pionowego i drugiego pasa górnego tworzą drugi wspornik wzdłużny. W innych u kształtowa niach pierwszy i drugi pas górny są zespawane/zgrzane z pierwszym i drugim żebrem pionowym wzdłuż całej długości pierwszego i drugiego żebra pionowego.

Przykładowo pierwsze żebro pionowe i drugie żebro pionowe mogą być jednoczęściowe, przy czym pierwszy pas górny i drugi pas górny stanowią wówczas oddzielne elementy konstrukcyjne, które są połączone ciągłym żebrem pionowym. Korzystnie ciągłe żebro pionowe jest wygięte, aby utworzyć przedni obszar łukowy. Następnie pierwszy pas górny i drugi pas górny mogą zostać połączone z górną stroną pierwszego i drugiego żebra pionowego. Pierwszy pas górny i drugi pas górny mogą być wycięte z jednej płyty, wobec czego pierwszy pas górny i drugi pas górny mają po jednym obszarze prostym i po jednym obszarze łukowym.

Przedni moduł według wzoru znajduje zastosowanie w ramie dla przyczepy pojazdu, która ma obszar tylny z pierwszym głównym wspornikiem wzdłużnym i drugim głównym wspornikiem wzdłużnym, który rozciąga się zasadniczo równolegle do pierwszego głównego wspornika wzdłużnego, i przedni moduł według wzoru. Pierwsze żebro pionowe jest połączone z pierwszym głównym wspornikiem wzdłużnym, zaś drugie żebro pionowe jest połączone z drugim głównym wspornikiem wzdłużnym.

Pierwszy koniec pierwszego obszaru łukowego i drugi koniec drugiego obszaru łukowego mogą być zespawane/zgrzane bezpośrednio ze sobą. Oba końce pierwszego i drugiego obszaru łukowego mogą być na swych stykających się zakończeniach zespawane/zgrzane ze sobą.

Przedni moduł ramy pojazdu według wzoru może mieć ponadto pierwszy pas dolny, który jest połączony ze spodnią stroną pierwszego żebra pionowego, i drugi pas dolny, który jest połączony ze spodnią stroną drugiego żebra pionowego. Korzystnie pierwszy pas górny, pierwsze żebro pionowe i pierwszy pas dolny tworzą pierwszy wspornik wzdłużny o profilu dwuteowym, zaś drugi pas górny, drugie żebro pionowe i drugi pas dolny tworzą drugi wspornik wzdłużny o profilu dwuteowym.

Pierwszy wspornik wzdłużny i drugi wspornik wzdłużny mogą mieć w alternatywnych postaciach wykonania profil w kształcie litery L, profil okrągły, profil prostokątny, profil owalny lub ich kombinacje.

Podobnie jak pierwszy i drugi pas górny, również pierwszy i drugi pas dolny mogą być w co najmniej jednym miejscu połączone bądź zespawane/zgrzane z żebrem pionowym. W poszczególnych miejscach mogą być przykładowo przewidziane spoiny o różnych długościach. Alternatywnie pierwszy i drugi pas dolny mogą być zespawane/zgrzane z pierwszym i drugim żebrem pionowym także wzdłuż całej długości pierwszego i drugiego żebra pionowego.

Przedni moduł ramy pojazdu według wzoru może mieć ponadto płytę nośną, która jest umieszczona na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego. Płyta nośna może się rozciągać pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym i jest przystosowana do przenoszenia pionowych sił reakcji na położoną po stronie ciągnika płytę sprzęgu siodłowego. W przykładowej postaci wykonania płyta nośna może zastąpić pasy dolne poszczególnych wsporników wzdłużnych, co może prowadzić do dodatkowej redukcji ciężaru. Alternatywnie płyta nośna jest umieszczona na spodnich stronach pasów dolnych. W innym ukształtowaniu płyta nośna ma przednią krawędź, która jest zagięta ukośnie do góry. Przednią krawędź płyty nośnej stanowi ta krawędź, która we wzdłużnym kierunku przedniego modułu ramy pojazdu znajduje się na tej stronie, z której ciągnik jest sprzęgnięty z przednim modułem ramy pojazdu. Zapewnia to, że przy najeździe ciągnika, najczęściej jadącego do tyłu, położona po stronie ciągnika płyta sprzęgu siodłowego podchodzi pod płytę nośną, wobec czego znajdująca się po stronie przyczepy płyta nośna spoczywa na położonej po stronie ciągnika płycie sprzęgu siodłowego i przewidziany na płycie nośnej czop główny można zaryglować w położonym po stronie ciągnika sprzęgu siodłowym. W tej postaci wykonania można zatem zapobiec zderzaniu płyty nośnej z płytą sprzęgu siodłowego.

Przedni moduł ramy pojazdu według wzoru może mieć co najmniej jeden pierwszy wspornik poprzeczny, który rozciąga się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym w kierunku wzdłużnym przed czopem głównym. Może być także przewidziany co najmniej jeden drugi wspornik poprzeczny, który rozciąga się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym. Drugi wspornik poprzeczny może się znajdować w kierunku wzdłużnym za czopem głównym. Pierwszy i drugi wspornik poprzeczny mogą zwiększać stabilność i sztywność całego przedniego modułu ramy pojazdu.

Ujawniony tutaj przedni moduł ramy pojazdu może mieć ponadto co najmniej jedną podporę wzdłużną, która jest połączona z pierwszym obszarem łukowym pierwszego żebra pionowego lub drugim obszarem łukowym drugiego żebra pionowego i rozciąga się w obszarze pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym w zasadzie od przodu do tyłu. Co najmniej jedna podpora wzdłużna może również przyczyniać się do zwiększonej stabilności i sztywności przedniego modułu ramy pojazdu. Pierwsza podpora wzdłużna może być przewidziana w kierunku wzdłużnym z lewej strony obok czopu głównego, zaś druga podpora wzdłużna może być przewidziana w kierunku wzdłużnym z prawej strony obok czopu głównego. W takiej postaci wykonania oba wsporniki wzdłużne wraz z co najmniej jednym wspornikiem poprzecznym mogą usztywniać i wzmacniać zarówno płytę nośną, jak też cały przedni moduł ramy pojazdu, co może prowadzić do optymalnego rozkładu sił i optymalnego przepływu sił reakcji do położonej po stronie ciągnika płyty sprzęgu siodłowego.

Dodatkowo względem funkcji usztywniania przedniego modułu ramy pojazdu co najmniej jedna podpora wzdłużna może być korzystnie przystosowana do tego, by mieścić wspornik siłownika przechyłu, który zawiera siłownik podnoszący, mogący unosić nasadzoną na ramę pojazdu kolebę wywrotną. Korzystnie przewidziane są dwie podpory wzdłużne, na których można umieścić wspornik siłownika przechyłu.

Rama pojazdu z przednim modułem według wzoru może mieć ponadto obszar przejściowy, który jest umieszczony pomiędzy tylnym obszarem ramy pojazdu i przednim modułem ramy pojazdu. Obszar przejściowy ramy pojazdu ma dwa główne wsporniki wzdłużne, które np. mogą mieć postać profilu dwuteowego, profilu teowego lub profilu zamkniętego. Korzystnie boczny odstęp wsporników wzdłużnych przedniego modułu ramy pojazdu jest mniejszy niż boczny odstęp głównych wsporników wzdłużnych tylnego obszaru ramy pojazdu. W przykładowej postaci wykonania wysokość wsporników wzdłużnych przedniego modułu ramy pojazdu jest mniejsza niż wysokość głównych wsporników wzdłużnych tylnego obszaru ramy pojazdu. Łukowy przedni moduł ramy pojazdu według wzoru może mieć ciągłe kołowe żebro pionowe, w którego w kierunku do przodu lewej i prawej pozycji jest umieszczone stycznie żebro pionowe, przebiegające w zasadzie od przodu do tyłu. Przykładowo kołowe żebro pionowe może stanowić złączka rurowa, na której górnej stronie może zostać umieszczony pierścieniowy pas górny. Leżący naprzeciw przedniego łukowego obszaru żebra pionowego, tylny łukowy obszar żebra pionowego może wówczas zastąpić wspornik poprzeczny i dodatkowo usztywnić przedni moduł ramy pojazdu.

Przedni moduł ramy pojazdu według wzoru może być konstrukcją spawaną/zgrzewaną, która składa się z większej liczby zespawanych/zgrzanych ze sobą, pojedynczych części. Aby w trakcie operacji spawania/zgrzewania poszczególne spawane/zgrzewane elementy konstrukcyjne były ustawione i unieruchomione względem siebie, poszczególne elementy konstrukcyjne mogą być co najmniej częściowo łączone wtykowo. Może to służyć do tego, by zmniejszyć termiczne paczenie się różnych elementów konstrukcyjnych względem siebie w trakcie operacji spawania/zgrzewania, na przykład realizowanej przy użyciu robota spawalniczego, zautomatyzowanej operacji spawania.

Przykładowo pierwsze i/lub drugie żebra pionowe pierwszych i drugich wsporników wzdłużnych mogą mieć wystające ku dołowi występy. Wystające ku dołowi występy mogą być przystosowane do tego, by można je było wkładać w odpowiednie wycięcia, które są przewidziane w płycie nośnej lub w pasach dolnych, które są umieszczane na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego.

Poza tym pierwsze i/lub drugie żebra pionowe pierwszych i drugich wsporników pionowych mogą mieć wystające ku górze występy. Wystające ku górze występy mogą być przystosowane do tego, by można je było wkładać w odpowiednie wycięcia, które są przewidziane w pasach górnych, które są umieszczane na górnej stronie pierwszego żebra pionowego i drugiego żebra pionowego.

Poza tym pierwsze i/lub drugie żebra pionowe mogą mieć co najmniej jedną szczelinę, która jest łączona wtykowo z co najmniej jednym, rozciągającym się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym wspornikiem poprzecznym. Co najmniej jedna szczelina może przebiegać w zasadzie od górnej krawędzi żebra pionowego do dolnej krawędzi żebra pionowego. Korzystnie co najmniej jedna szczelina przebiega w zasadzie prostopadle do wzdłużnej osi odpowiedniego prostego obszaru żebra pionowego. Przy tym pod pojęciem „szczeliny przebiegającej w zasadzie prostopadle do wzdłużnej osi odpowiedniego prostego obszaru żebra pionowego" należy rozumieć szczelinę, która rozciąga się względem wzdłużnej osi odpowiedniego prostego obszaru żebra pionowego pod kątem pomiędzy 60° i 120°, korzystnie pomiędzy 80° i 100°, zwłaszcza w przybliżeniu 90°.

Przykładowo co najmniej jedna szczelina pierwszego i/lub drugiego żebra pionowego może przebiegać w zasadzie poziomo. W tej postaci wykonania co najmniej jedna pozioma szczelina może być przystosowana do tego, by być łączona wtykowo z pasem górnym rozciągającego się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym i drugim żebrem pionowym wspornika poprzecznego. Pozioma szczelina może się przy tym rozciągać względem wzdłużnej osi odpowiedniego prostego obszaru żebra pionowego pod kątem pomiędzy 60° i 120°, korzystnie pomiędzy -30° i +30°, zwłaszcza w przybliżeniu 0°.

Rama pojazdu według wzoru może być ukształtowana jako rama pojazdu wywrotnej naczepy siodłowej. W tej postaci wykonania rama pojazdu ma ponadto umieszczone na przednim module gniazdo dla układu siłowników podnoszących, który jest dostosowany do przechylania umieszczonej na ramie pojazdu koleby wywrotnej, i znajdującą się na tylnym końcu tylnego obszaru ramy pojazdu oś obrotu, wokół której może być przechylana koleba wywrotna.

Krótki opis rysunków

Dalsze cechy i aspekty tego ujawnienia zostaną ujawnione w poniższym opisie i załączonych rysunkach, na których fig. 1 przedstawia widok z góry na przedni moduł ramy pojazdu według wzoru, fig. 2 - widok perspektywiczny przedstawionego na fig. 1 przedniego modułu ramy pojazdu, fig. 3 -inny widok perspektywiczny przedstawionego na fig. 1 i 2 przedniego modułu ramy pojazdu, fig. 4 -widok perspektywiczny ramy pojazdu według wzoru z przednim modułem ramy pojazdu według wzoru i fig. 5 - widok eksplodujący przedniego modułu ramy pojazdu z fig. 1.

Szczegółowy opis przykładów wykonania W opisie tego wzoru użytkowego wskazania kierunku odnoszą się do przyczepy pojazdu w trakcie jazdy do przodu. W „kierunku bocznym” oznacza zatem ten kierunek, który biegnie wzdłuż prostopadłej do wektora kierunku jazdy do przodu przyczepy pojazdu i odpowiada kierunkowi prawo--lewo. W ramach niniejszego ujawnienia pod pojęciem „połączone ze sobą” można rozumieć, że dwa lub więcej połączonych ze sobą elementów konstrukcyjnych lub obszarów może być także jednoczęściowych, tzn. że te elementy konstrukcyjne mogą być reprezentowane przez pojedynczy element konstrukcyjny. Zgodnie z tym może być przykładowo korzystne, jeżeli pierwsze żebro pionowe i drugie żebro pionowe są jednoczęściowe, wobec czego przedni moduł ramy pojazdu ma tylko jedno ciągłe żebro pionowe, które ma pierwszy obszar prosty, pierwszy i drugi obszar łukowy i drugi obszar prosty. W takiej postaci wykonania również pas górny i, jeżeli istnieje, pas dolny mogą być jednoczęściowe.

Przykładowa postać wykonania przedniego modułu 100 ramy pojazdu według wzoru jest ukazana na fig. 1 do 3. Ukazany tam przedni moduł 100 ramy pojazdu ma pierwszy wspornik wzdłużny 110 i drugi wspornik wzdłużny 120. Pierwszy wspornik wzdłużny 110 składa się z pierwszego obszaru prostego 112 i pierwszego obszaru łukowego 114. W podobny sposób drugi wspornik wzdłużny 120 składa się z drugiego obszaru prostego 122 i drugiego obszaru łukowego 124. Pierwszy bądź drugi obszar łukowy 114, 124 charakteryzuje się tym, że w widoku z góry jest zakrzywiony w stosunku do pierwszego bądź drugiego obszaru prostego 112, 122. Przykładowo pierwszy bądź drugi obszar łukowy 114, 124 mają kształt części koła o stałym promieniu. Jednak w innej postaci wykonania pierwszy bądź drugi obszar łukowy 114, 124 mogą mieć taki kształt w widoku z góry, że kilka odcinków jest zagiętych, wobec czego w całości tworzą one pierwszy bądź drugi obszar łukowy 114, 124.

Obszary proste 112, 122 mają odpowiednio długość np. od 700 mm do 800 mm i są rozmieszczone względem siebie w odstępie od 500 mm do 750 mm w przednim obszarze i od 800 mm do 1000 mm w tylnym obszarze.

Pierwszy obszar łukowy 114 i drugi obszar łukowy 124 tworzą w widoku z góry zasadniczo kształt, który jest z przodu zamknięty, zaś z tyłu otwarty. W szczególności połączone ze sobą pierwsze i drugie obszary łukowe 114, 124 mają w widoku z góry zasadniczo kształt litery U lub litery V. Przykładowo obszary łukowe 114, 124 mają promień krzywizny od 250 mm do 400 mm.

Pierwszy obszar prosty 112 bądź drugi obszar prosty 122 przebiegają w zasadzie od tyłu do przodu i przechodzą bezspoinowo w pierwszy bądź drugi obszar łukowy 114, 124. Tylny obszar przedniego modułu 100 ramy pojazdu jest przy tym obszarem, na którym są przewidziane obszary proste 112, 122. Pierwszy i drugi obszar prosty 112, 122 przebiegają w zasadzie pod kątem a względem siebie od tyłu do przodu, wobec czego pierwszy obszar prosty 112 i drugi obszar prosty 122 rozchodzą się od przodu do tyłu, w szczególności boczny odstęp pomiędzy pierwszym obszarem prostym 112 i drugim obszarem prostym 122 zwiększa się od przodu do tyłu. Przykładowo kąt a leży w zakresie od 5° do 25°, zwłaszcza od 10° do 20°. W alternatywnej postaci wykonania pierwsze i drugie obszary proste 112, 122 mogą również przebiegać w zasadzie równolegle do siebie.

Przebiegające rozbieżnie obszary proste 112, 122 mogą odpowiadać za to, że w stanie sprzęgnięcia z ciągnikiem żebra pionowe 118, 128 w widoku z góry mogą przebiegać przez położoną po stronie ciągnika płytę sprzęgu siodłowego. W ten sposób szersza w tylnym obszarze rama pojazdu może się zwężać ku przodowi, wobec czego wsporniki wzdłużne 110, 120 w widoku z góry mogą przebiegać przez położoną po stronie ciągnika płytę sprzęgu siodłowego. Dzięki temu pionowe siły reakcji mogą być optymalnie wprowadzane w płytę sprzęgu siodłowego, co zapobiega sytuacji, w której umieszczona od dołu na wspornikach wzdłużnych 110, 120 płyta nośna 140 zostaje wygięta. W innej postaci wykonania pierwszy wspornik wzdłużny 110 i drugi wspornik wzdłużny 120 są jednoczęściowe, wobec czego przedni moduł 100 ramy pojazdu składa się tylko z jednego wspornika, który ma ukazany na fig. 1, łukowy przebieg. W alternatywnej postaci wykonania przedni moduł 100 ramy pojazdu może się składać z trzech wsporników wzdłużnych, mianowicie jednego wspornika wzdłużnego, który tworzy pierwszy obszar prosty 112, jednego wspornika wzdłużnego, który tworzy pierwszy i drugi obszar łukowy 114, 124, i jednego wspornika wzdłużnego, który tworzy drugi obszar prosty 122.

Pierwszy obszar łukowy 114 ma pierwszy koniec 116, zaś drugi obszar łukowy 124 ma drugi koniec 126. Pierwszy koniec 116 i drugi koniec 126 stanowią odpowiednio te końce pierwszego i drugiego obszaru łukowego 114, 124, na których obszary proste 112, 122 nie są połączone. Jak widać na fig. 1, pierwszy koniec 116 i drugi koniec 126 są połączone ze sobą czołowo, na przykład zespawa-ne/zgrzane spoiną 130. W ten sposób pierwsze i drugie obszary łukowe 114, 124 tworzą łukowy przedni obszar przedniego modułu 100 ramy pojazdu.

Przy dodatkowym odwołaniu się do fig. 2 widać, że pierwszy wspornik wzdłużny 110 ma pierwszy pas górny 117 i zespawane/zgrżane z pierwszym pasem górnym 117, pierwsze żebro pionowe 118. Podobnie drugi wspornik wzdłużny 120 ma drugi pas górny 127 i zespawane/zgrzane z drugim pasem górnym 127, drugie żebro pionowe 128. W widoku z góry na przedni moduł 100 ramy pojazdu z fig. 1 pierwsze żebro pionowe 118 i drugie żebro pionowe 128 są zaznaczone liniami przerywanymi, ponieważ pierwszy pas górny 117 bądź drugi pas górny 127 zasłaniają odpowiednio pierwsze żebro pionowe 118 bądź drugie żebro pionowe 128. Pierwszy i drugi pas górny 117, 127 tworzą zatem wspólnie z pierwszym i drugim żebrem pionowym 118, 128 odpowiednio teowy pierwszy i drugi wspornik wzdłużny 110, 120.

Spawanie/zgrzewanie pierwszego i drugiego pasa górnego 117, 127 z pierwszym i drugim żebrem 118, 128 może się odbywać na całej długości pierwszego i drugiego wspornika wzdłużnego 110, 120. Alternatywnie pierwszy i drugi pas górny 117, 127 może być połączony z pierwszym i drugim żebrem 118, 128 w kilku miejscach za pomocą kilku pierwszych i drugich spoin.

Na fig. 2 widać ponadto, że pierwszy pas górny 117 bądź pierwsze żebro pionowe 118 na pierwszym końcu 116 pierwszego obszaru łukowego 115 są zespawane/zgrzane z drugim pasem górnym 127 bądź drugim żebrem pionowym 128 na drugim końcu 126 drugiego obszaru łukowego 124 za pomocą spoiny 130. Przy tym korzystne jest, jeżeli pierwszy obszar łukowy 114 i drugi obszar łukowy 124 są w zasadzie łukowe i po połączeniu tworzą ogólnie łukowy przedni obszar przedniego modułu 100 ramy pojazdu. W postaci wykonania pierwszy obszar łukowy 114 i drugi obszar łukowy 124 mogą mieć kształt części koła o stałym promieniu.

Przedni moduł 100 ramy pojazdu ma ponadto oś wzdłużną 102, która rozciąga się w zasadzie centralnie pomiędzy pierwszym i drugim żebrem pionowym 118, 128 od przodu do tyłu. Korzystnie pierwszy wspornik wzdłużny 110 i drugi wspornik wzdłużny 120 są ustawione symetrycznie względem siebie w odniesieniu do wzdłużnej osi 102. Zatem również pierwsze żebro pionowe 118 i drugie żebro pionowe 128 są ustawione w zasadzie symetrycznie względem siebie w odniesieniu do wzdłużnej osi 102.

Przedni moduł 100 ramy pojazdu ma ponadto płytę nośną 140, na której jest zamocowany czop główny 150 (patrz fig. 3). Płyta nośna 140 rozciąga się na całym obszarze pomiędzy pierwszym i drugim wspornikiem wzdłużnym 110, 120 i jest umieszczona na spodniej stronie pierwszych i drugich żeber pionowych 118, 128. Płyta nośna 140 w postaci ukazanej na fig. 1 do 3 może zastępować pasy dolne (nieukazane) pierwszych i drugich wsporników wzdłużnych 110, 120. Płyta nośna 140 może być jednak w alternatywnej postaci wykonania umieszczona na spodniej stronie pasów dolnych pierwszych i drugich wsporników wzdłużnych 110, 120. Płyta nośna 140 jest przystosowana do tego, by stykać się z położoną po stronie ciągnika płytą sprzęgu siodłowego i wprowadzać wszelkie występujące pionowe siły przyczepy pojazdu w położoną po stronie ciągnika płytę sprzęgu siodłowego. Aby przyczepę pojazdu można było sprzęgnąć bez problemu z ciągnikiem i w ten sposób nasadzić płytę nośną 140 na położoną po stronie ciągnika płytę sprzęgu siodłowego, płyta nośna 140 jest na swej przedniej krawędzi zagięta ukośnie ku górze. W ten sposób ciągnik przy jeździe do tyłu może bez problemu wjeżdżać pod płytę nośną 140, nie stykając się tutaj z czołową stroną płyty nośnej 140.

Przedni moduł 140 ramy pojazdu ma poza tym pierwszy wspornik poprzeczny 160 i drugi wspornik poprzeczny 170, które rozciągają się odpowiednio pomiędzy pierwszym obszarem prostym 112 i drugim obszarem prostym 122. Alternatywnie pierwszy i drugi wspornik poprzeczny 160, 170 może się także rozciągać pomiędzy pierwszym i drugim obszarem łukowym 114, 124. Korzystnie pierwszy wspornik poprzeczny 160 jest we wzdłużnym kierunku przedniego modułu 100 ramy pojazdu usytuowany przed czopem głównym 150, zaś drugi wspornik poprzeczny 170 jest we wzdłużnym kierunku przedniego modułu 100 ramy pojazdu usytuowany za czopem głównym 150. Alternatywnie zarówno pierwszy wspornik poprzeczny 160, jak też drugi wspornik poprzeczny 170 mogą przebiegać przed bądź za czopem głównym 150. Czop główny 150 jest na fig. 1 zaznaczony przerywanym kółkiem.

Pierwszy wspornik poprzeczny 160 i drugi wspornik poprzeczny 170 są zaopatrzone odpowiednio w żebro pionowe 162, 172 i pas górny 164, 174, przy czym żebro pionowe 162, 172 nie musi być umieszczone centralnie na pasie górnym 164, 174. Zgodnie z tym żebro pionowe 162, 172 i pas górny 164, 174 mogą tworzyć wspornik poprzeczny 160, 170 w kształcie litery L. Alternatywnie pierwszy i drugi wspornik poprzeczny 160, 170 może jednak mieć profil teowy, profil dwuteowy, profil w kształcie litery L, profil zamknięty lub może być zaopatrzony tylko w jedno żebro pionowe.

Na fig. 1 widać poza tym, że przedni moduł 100 ramy pojazdu ma ponadto pierwszą podporę wzdłużną 180 i drugą podporę wzdłużną 190, które rozciągają się od pierwszego obszaru łukowego 114 bądź drugiego obszaru łukowego 124 w zasadzie od przodu do tyłu. Pierwsza i druga podpora wzdłużna 180, 190 są przerwane odpowiednio pierwszym wspornikiem poprzecznym 160, z którym jest zespawana/zgrzana pierwsza i druga podpora wzdłużna 180, 190. Pierwsza podpora wzdłużna 180 znajduje się korzystnie z prawej strony czopu głównego 150, zaś druga podpora wzdłużna 190 znajduje się korzystnie z lewej strony czopu głównego 150. Alternatywnie pierwsza i druga podpora wzdłużna 180, 190 mogą być ciągłe.

Przy użyciu obu wsporników poprzecznych 160, 170, obu podpór wzdłużnych 180, 190, które przebiegają w obszarze wokół czopu głównego 150, i płyty nośnej 140 utworzony jest sztywny i stabilny przedni moduł 100 ramy pojazdu, który wytrzymuje występujące siły pionowe i przenosi je niezawodnie do położonej po stronie ciągnika płyty sprzęgu siodłowego. Poza tym zaokrąglony przedni obszar przedniego modułu 100 ramy pojazdu pozwala zredukować liczbę pionowych spoin w stosunku do typowego rozwiązania, w którym dwa rozmieszczone w odstępie wsporniki wzdłużne są na obu końcach zespawane/zgrzane z przebiegającym zasadniczo prostopadle do nich wspornikiem poprzecznym.

Aby dodatkowo usztywnić przedni moduł 100 ramy pojazdu, przewidziane jest opcjonalnie co najmniej jedno pionowe żebro usztywniające 165, które jest przewidziane na zewnątrz pomiędzy pasem górnym 117 bądź 127 i płytą nośną 140.

Na fig. 4 rama 200 pojazdu jest ukazana w widoku perspektywicznym. Rama 200 pojazdu ma obszar tylny 210, obszar przejściowy 220 i przedstawiony na fig. 1 do 3, przedni moduł 100. Obszar tylny 210 ramy pojazdu, obszar przejściowy 220 i przedni moduł 100 ramy pojazdu są ze sobą zespawane/zgrzane, znitowane i/lub połączone śrubami.

Obszar tylny 210 ramy pojazdu ma pierwszy główny wspornik wzdłużny 212 i przebiegający w zasadzie równolegle lub rozbieżnie względem pierwszego głównego wspornika wzdłużnego 212, drugi główny wspornik wzdłużny 214. Oba główne wsporniki wzdłużne 212, 214 mają korzystnie postać profili dwuteowych z pasem górnym, pasem dolnym i umieszczonym pomiędzy pasem górnym i pasem dolnym żebrem pionowym. Pierwszy i drugi główny wspornik wzdłużny 212, 214 mogą mieć przykładowo postać wieloczęściowych modułów, które są również zespawane/zgrzane razem.

Kilka wsporników poprzecznych 215, 216, 217, 218, 219 przebiega w zasadzie prostopadle do pierwszego i drugiego głównego wspornika wzdłużnego 212, 214 i jest z nim zespawanych/zgrzanych w celu utworzenia obszaru tylnego 210 ramy pojazdu. Także wsporniki poprzeczne 215, 216, 217, 218, 219 mają korzystnie postać profili dwuteowych lub teowych.

Obszar przejściowy 220 ramy pojazdu ma pierwszy przejściowy wspornik wzdłużny 222 i drugi przejściowy wspornik wzdłużny 224, które znowu mogą mieć korzystnie postać profili dwuteowych lub teowych. Pierwsze i drugie przejściowe wsporniki wzdłużne 222, 224 przebiegają w zasadzie ukośnie względem siebie bądź od przodu do tyłu rozbieżnie względem siebie i kończą się w pierwszym i drugim wsporniku wzdłużnym 110, 120. Korzystnie odstęp pomiędzy pierwszym i drugim głównym wspornikiem wzdłużnym 212, 214 obszaru tylnego 210 ramy pojazdu jest większy niż odstęp pomiędzy pierwszym i drugim wspornikiem wzdłużnym 110, 120 na tylnym końcu przedniego modułu 100 ramy pojazdu. Bezstopniowa zmiana odstępu jest realizowana przez pierwsze i drugie przejściowe wsporniki wzdłużne 222, 224. W ten sposób widziana w widoku z góry rama 200 pojazdu może być nazywana stożkową, ponieważ przebieg wsporników wzdłużnych od przodu do tyłu zwiększa się ogólnie w obszarze przejściowym 220.

Wysokość pierwszego i drugiego głównego wspornika wzdłużnego 212, 214 może być większa niż wysokość pierwszego i drugiego przejściowego wspornika wzdłużnego 222, 224 i pierwszego i drugiego wspornika wzdłużnego 110, 120, przy czym korzystnie pasy górne poszczególnych wsporników wzdłużnych przedniego modułu 100 ramy pojazdu, obszaru przejściowego 220 ramy pojazdu i obszaru tylnego 210 ramy pojazdu przebiegają w zasadzie w jednej płaszczyźnie. Alternatywnie jednak pasy górne obszaru przejściowego 220 ramy pojazdu mogą być wygięte, aby przykładowo dostarczyć bocznego podparcia nasadzonemu kontenerowi (nieprzedstawionemu na figurach).

Rama 200 pojazdu z fig. 4 stanowi korzystnie ramę pojazdu wywrotnej naczepy siodłowej. Rama 200 pojazdu ma wobec tego na bocznym przedłużeniu wspornika poprzecznego 215 łożyska uchylne (nieprzedstawione wyraźnie na fig. 4), które mocują uchylnie kolebę wywrotną na obszarze tylnym 210 ramy pojazdu. Łożyska uchylne, z których co najmniej po jednym przewidziano na każdej stronie obszaru tylnego 210 ramy pojazdu, definiują oś obrotu, wokół której uchylna jest nasadzona na ramę pojazdu koleba wywrotna.

Do przechylania koleby wywrotnej w przednim module 100 ramy pojazdu przewidziane jest gniazdo siłowników podnoszących (na figurach nieprzedstawione wyraźnie), w które można wstawić co najmniej jeden uruchamiany hydraulicznie lub pneumatycznie siłownik podnoszący. Co najmniej jeden siłownik podnoszący może wówczas przechylać kolebę wywrotną na żądaną wysokość wokół osi obrotu, aby można było wysypać ładunek z koleby wywrotnej.

Odnośnie do ramy 200 pojazdu należy wspomnieć, że nie jest ona ograniczona do zastosowania jako rama pojazdu dla wywrotnej naczepy siodłowej. Alternatywnie rama pojazdu może być stosowana jako typowa rama pojazdu naczepy siodłowej dla kontenerów lub tym podobnych. Również zaokrąglony przedni moduł 100 ramy pojazdu nie jest ograniczony do zastosowania ze sprzęgiem siodłowym. Postać zaokrąglonego bądź łukowego przedniego modułu 100 ramy pojazdu może być korzystna także w naczepach rolniczych, naczepach siodłowych bądź przyczepach dowolnego rodzaju.

Rama 200 pojazdu może być również ukształtowana tak, że odstęp wsporników wzdłużnych 110, 120 przedniego modułu 100 ramy pojazdu i odstęp wsporników wzdłużnych 222, 224 obszaru przejściowego ramy pojazdu zwiększają się od przodu do tyłu, natomiast odstęp głównych wsporników wzdłużnych 212, 214 obszaru tylnego ramy pojazdu zmniejsza się od przodu do tyłu. W tej postaci wykonania środkowy obszar ramy 200 pojazdu jest szerszy niż obszar przedni bądź tylny.

Na fig. 5 przedstawiony jest widok eksplodujący przedniego modułu 100 ramy pojazdu z fig. 1. Na fig. 5 widać, że przedni obszar 100 ramy pojazdu ma postać montowanej wtykowo konstrukcji, przy czym połączone wtykowo elementy konstrukcyjne mogą zostać następnie połączone ze sobą, na przykład zespawane/zgrzane. Płyta nośna 140 ma przykładowo wycięcia 143, które są przystosowane do tego, by mieścić wystające ku dołowi występy 119, które są przewidziane na żebrze pionowym 118 pierwszego wspornika wzdłużnego 110. W podobny sposób mogą występować następne wycięcia 143, które są przystosowane do tego, by mieścić wystające ku dołowi występy 129, które są przewidziane na żebrze pionowym 128 drugiego wspornika wzdłużnego 120. Żebro pionowe 118 pierwszego wspornika wzdłużnego 110 i żebro pionowe 128 drugiego wspornika wzdłużnego 120 mają ponadto po dwie szczeliny 115 i 125, z których każda rozciąga się w zasadzie od dolnej krawędzi żeber pionowych 118, 128 ku górze. Szczeliny 115, 125 pierwszego i drugiego żebra pionowego 118, 128 są przystosowane do tego, by być łączone wtykowo ze szczelinami 168 w żebrze pionowym 162 pierwszego wspornika poprzecznego 160 i szczelinami 178 w żebrze pionowym 172 drugiego wspornika poprzecznego 170. W tym celu szczeliny 168, 178 przebiegają odpowiednio od górnej krawędzi pierwszego bądź drugiego wspornika poprzecznego 160, 170 ku dołowi. W niektórych postaciach wykonania szczeliny 115, 125 mogą przebiegać od górnej krawędzi żeber pionowych 118, 128 od góry ku dołowi, przy czym w tym przypadku szczeliny 168, 178 wsporników poprzecznych 160, 170 przebiegają od dolnej krawędzi żeber pionowych 162, 172 pierwszego i drugiego wspornika poprzecznego 160, 170 od dołu do góry.

Pierwszy i drugi wspornik poprzeczny 160, 170 mają ponadto wystające ku dołowi występy 169, 179, które są wkładane w odpowiednie wycięcia w płycie nośnej 140.

Jak ukazuje fig. 5, podpory wzdłużne 180, 190 składają się z pierwszej części 181, 191 i drugiej części 182, 192, które po montażu przedniego modułu 100 ramy pojazdu oddziela się od żebra pionowego 162 pierwszego wspornika poprzecznego 160. Pierwsze części 181, 191 podpór wzdłużnych mają wystające ku dołowi występy 184, 194, które są wkładane w odpowiednie wycięcia w płycie nośnej 140. Poza tym pierwsze części 181, 191 podpór wzdłużnych mają wystające poziomo do przodu występy 183, 193, które są przystosowane do tego, by wkładać je w odpowiednie wycięcia 167 w żebrze pionowym 162 pierwszego wspornika poprzecznego 160. Poza tym pierwsze części 181, 191 podpór wzdłużnych są zukosowane ku tyłowi i przystosowane do tego, by wkładać je w szczeliny 176 w żebrze pionowym 172 drugiego wspornika poprzecznego 170.

Drugie części 182, 192 podpór wzdłużnych mają wystające do dołu występy 184, 194, które są wkładane w odpowiednie wycięcia 146, 148 w płycie nośnej 140. Ponadto drugie części 182, 192 podpór wzdłużnych mają wystające do tyłu występy 185, 195, które są wkładane w odpowiednie wycięcia 166 w żebrze pionowym 162 pierwszego wspornika poprzecznego 160.

Pierwsze części 181, 191 wsporników wzdłużnych mogą być również wykonane jednoczęścio-wo z drugimi częściami 182, 192 wsporników wzdłużnych, przy czym może być wówczas przewidziana szczelina, która jest łączona wtykowo np. z żebrem pionowym 162 pierwszego wspornika poprzecznego 160.

Na fig. 5 przedstawione jest ponadto, że żebra pionowe 118, 128 mają ponadto po jednej szczelinie 113, 123, która rozciąga się odpowiednio od górnej krawędzi żeber pionowych 118, 128 do dołu. Szczeliny 113 i 123 są przystosowane do tego, by łączyć je wtykowo z odpowiednim żebrem usztywniającym 165.

Szczeliny 113, 115, 123, 125, 168, 176, 178 są na fig. 5 przedstawione w ten sposób, że przebiegają poprzecznie do wzdłużnej osi odnośnego żebra pionowego. Szczeliny 113, 115, 123, 125, 168, 176, 178 mogą się rozciągać w dalszych przykładowych postaciach wykonania pod kątem pomiędzy 60° i 120°, korzystnie pomiędzy 80° i 100°, zwłaszcza w przybliżeniu 90°, względem wzdłużnej osi odnośnego żebra pionowego.

Na fig. 5 przedstawiono poza tym, że pierwsze i drugie pasy górne 117, 127 mają kilka wycięć, które są przystosowane do tego, by łączyć je wtykowo z wystającymi ku górze występami, które mogą być przewidziane odpowiednio na żebrach pionowych 118, 128 pierwszych i drugich wsporników poprzecznych 160, 170 i żebrach usztywniających 165.

Gdy poszczególne elementy konstrukcyjne przedniego modułu 100 ramy pojazdu są połączone wtykowo ze sobą, wówczas poszczególne elementy konstrukcyjne mogą zostać zespawane/zgrzane ze sobą. Może to prowadzić do stabilnego i wytrzymałego przedniego modułu 100 ramy pojazdu. Ponadto uprzednie połączenie wtykowe może służyć do tego, by poszczególne elementy konstrukcyjne pozycjonować i ustawiać względem siebie. Poza tym ustawianie i co najmniej częściowe unieruchamianie elementów konstrukcyjnych względem siebie może zredukować odkształcenie cieplne poszczególnych elementów konstrukcyjnych w trakcie spawania/zgrzewania.

Wykaz odnośników 100 przedni moduł ramy pojazdu 102 oś wzdłużna 110 pierwszy wspornik wzdłużny 112 pierwszy obszar prosty 113 szczelina pionowa 114 pierwszy obszar łukowy 115 szczelina pionowa 116 pierwszy koniec 117 pierwszy pas górny 118 pierwsze żebro pionowe 119 występ 120 drugi wspornik wzdłużny 122 drugi obszar prosty 123 szczelina pionowa 124 drugi obszar łukowy 125 szczelina pionowa 126 drugi koniec 127 drugi pas górny 128 drugie żebro pionowe 129 występ 130 spoina 140 płyta nośna 142 krawędź przednia 143 wycięcie 144 wycięcie 146 wycięcie 148 wycięcie 150 czop główny 160 pierwszy wspornik poprzeczny 162 żebro pionowe 164 pas górny 165 pionowe żebro usztywniające 166 wycięcie 167 wycięcie 168 szczelina pionowa 169 występ 170 drugi wspornik poprzeczny 172 żebro pionowe 174 pas górny 176 szczelina pionowa 178 szczelina pionowa 179 występ 180 pierwsza podpora wzdłużna 181 pierwsza część podpory wzdłużnej 182 druga część podpory wzdłużnej 183 występ 184 występ 185 występ 190 druga podpora wzdłużna 191 pierwsza część podpory wzdłużnej 192 druga część podpory wzdłużnej 193 występ 194 występ 195 występ 200 rama pojazdu 210 obszar tylny ramy pojazdu 212 pierwszy główny wspornik wzdłużny 214 drugi główny wspornik wzdłużny 215 wspornik poprzeczny 216 wspornik poprzeczny 217 wspornik poprzeczny 218 wspornik poprzeczny 219 wspornik poprzeczny 220 obszar przejściowy ramy pojazdu 222 pierwszy przejściowy wspornik wzdłużny 224 drugi przejściowy wspornik wzdłużny

Claims (14)

1. Zastrzeżenia ochronne

   1. Przedni moduł ramy dla przyczepy pojazdu, ze zwróconym ku ciągnikowi, przednim obszarem i odwrotnym względem ciągnika, tylnym obszarem, znamienny tym, że ma pierwsze żebro pionowe (118) z pierwszym obszarem prostym (112) i pierwszym obszarem łukowym (114) i drugie żebro pionowe (128) z drugim obszarem prostym (122) i drugim obszarem łukowym (124), przy czym pierwszy obszar łukowy (114) i drugi obszar łukowy (124) są połączone ze sobą, i przy czym pierwszy obszar prosty (112) i drugi obszar prosty (122) przebiegają rozbieżnie w kierunku od przedniego obszaru do tylnego obszaru, zaś połączone ze sobą pierwsze i drugie żebra pionowe (118, 128) mają w widoku z góry kształt, który z przodu jest zamknięty, zaś z tyłu jest otwarty.
2. 2. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera pierwszy pas górny (117), który jest połączony z górną stroną pierwszego żebra pionowego (118), i drugi pas górny (127), który jest połączony z górną stroną drugiego żebra pionowego (128).
3. 3. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwszy pas górny (117) jest połączony z pierwszym żebrem pionowym (118) pierwszymi spoinami, które łączą pierwszy pas górny (117) z pierwszym żebrem pionowym (118), zaś drugi pas górny (127) jest połączony z drugim żebrem pionowym (128) drugimi spoinami.
4. 4. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że pierwsze żebro pionowe (118) i drugie żebro pionowe (128) są jednoczęściowe.
5. 5. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwszy obszar łukowy (114) jest połączony czołowo spoiną (130) z drugim obszarem łukowym (124).
6. 6. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przedni moduł (100) ramy pojazdu ma wzdłużną oś (102), która się rozciąga w zasadzie centralnie pomiędzy pierwszym i drugim żebrem pionowym (118, 128) od przodu do tyłu, zaś pierwsze żebro pionowe (118) i drugie żebro pionowe (128) są rozmieszczone symetrycznie względem siebie w odniesieniu do osi wzdłużnej.
7. 7. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że ma płytę nośną (140), która jest umieszczona na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego (118) i drugiego żebra pionowego (128).
8. 8. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 7, znamienny tym, że płyta nośna (140) ma przednią krawędź (142), która rozciąga się w zasadzie ukośnie do góry.
9. 9. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, albo 7, znamienny tym, że ma dwa wsporniki poprzeczne (160, 170), które rozciągają się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym (118) i drugim żebrem pionowym (128).
10. 10. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, albo 7, znamienny tym, że ma dwie podpory wzdłużne (180, 190), które są połączone z pierwszym obszarem łukowym (114) pierwszego żebra pionowego (118) lub drugim obszarem łukowym (124) drugiego żebra pionowego (128) i rozciągają się w zasadzie od przodu do tyłu.
11. 11. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, albo 7, znamienny tym, że pierwsze żebro pionowe (118) i/lub drugie żebro pionowe (128) ma wystające ku dołowi występy (119, 129), które są przystosowane do tego, by wkładać je w odpowiednie wycięcia (143, 144), które są przewidziane w umieszczanej na spodniej stronie pierwszego żebra pionowego (118) i drugiego żebra pionowego (128) płycie nośnej (140).
12. 12. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, albo 7, znamienny tym, że pierwsze żebro pionowe (118) i/lub drugie żebro pionowe (128) ma wystające ku górze występy, które są przystosowane do tego, by wkładać je w odpowiednie wycięcia, które są przewidziane w pasach górnych (117, 127), które są umieszczane na górnej stronie pierwszego żebra pionowego (118) i drugiego żebra pionowego (128).
13. 13. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 1 albo 2, albo 7, znamienny tym, że pierwsze żebro pionowe (118) i/lub drugie żebro pionowe (128) mają po dwie szczeliny (115, 125), które są łączone wtykowo z rozciągającymi się pomiędzy pierwszym żebrem pionowym (118) i drugim żebrem pionowym (128) wspornikami poprzecznymi (160, 170).
14. 14. Przedni moduł (100) ramy według zastrz. 13, znamienny tym, że szczeliny (115, 125) przebiegają w zasadzie prostopadle do wzdłużnej osi prostego obszaru (112, 122) żebra pionowego (118, 128).